Professional Documents
Culture Documents
ﻓﺼﻞ ﭼﻬﺎردﻫﻢ
وﻗﺘﯽ ﻣﯽﻓﻬﻤﯽ اوﺿﺎع ﭼﻘﺪر ﺧﺮاﺑﻪ ،ﮐﻪ واﺳﻪ ﺑﯽادﺑﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ
وﻗﺘﯿﮑﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ،ﮐﺴﯽ اون دوروﺑﺮا ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﺨﻮاد ﮔﺰارش ﻣﻨﻮ ﺑﺸﻨﻮه .ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻨﻮزم ﺗﻮ ﺣﺎﻟﺖ آﻣﺎده ﺑﺎش
ﺑﻮدن؟
ﭼﺸﻤﺎم ﻓﻮراً ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﻮﭼﮑﯽ رو ﮐﻪ ﺗﻮي اون ﻣﻨﻈﺮهي آﺷﻨﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد اوﻣﺪه ﺑﻮد رو ﮔﺮﻓﺘﻦ .ﻣﻘﺪار زﯾﺎدي ﭘﺎرﭼﻪي رﻧﮓ
روﺷﻦ روي آﺧﺮﯾﻦ ﭘﻠﻪ اﯾﻮان ﺑﻮد .ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﯽ اوﻧﺎ ﺧﯿﺰ ﺑﺮداﺷﺘﻢ .ﻧﻔﺴﻢ رو ﺣﺒﺲ ﮐﺮده ﺑﻮدم ،ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻮي
ﺧﻮنآﺷﺎمﻫﺎ ﻃﻮري ﺗﻮي ﭘﺎرﭼﻪﻫﺎ ﻧﻔﻮذ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺷﺪ ﺑﺎور ﮐﺮد .ﺑﺎ ﺑﯿﻨﯽام ﺑﺴﺘﻪ رو ﺗﮑﻮن دادم .
ﯾﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺎ ﻧﻘﺸﻪ ﻗﺒﻠﯽ اون ﻟﺒﺎﺳﻬﺎ رو ﺑﯿﺮون ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد .ﻫﺎه .ادوارد ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺎراﺣﺘﯽ و ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻟﺒﺎﺳﻢ
،وﻗﺘﯿﮑﻪ از در ﺑﯿﺮون ﻣﯽﭘﺮﯾﺪم ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻪ.
ﻣﻦ ﺑﺎ اﺣﺘﯿﺎط ﻟﺒﺎﺳﺎ رو ﺑﯿﻦ دﻧﺪوﻧﺎم ﮔﺮﻓﺘﻢ -آه -و اوﻣﻨﺎ رو ﺑﯿﻦ درﺧﺘﺎ ﺑﺮدم .اﮔﻪ ﺗﻮي اون ﺑﺴﺘﻪ ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﺳﺮي ﻟﺒﺎس
دﺧﺘﺮاﻧﻪ ﺑﻮد ،ﮐﺎر ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮﻧﺴﺖ ﺑﺎﺷﻪ ﺑﻪ ﺟﺰ اون ﺑﻠﻮﻧﺪ رواﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﺮط ﻣﯽﺑﺴﺘﻢ ﻋﺎﺷﻖ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻨﻮ ﺑﺮﻫﻨﻪ و در
ﻇﺎﻫﺮ اﻧﺴﺎﻧﯿﻢ و درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﯾﻪ ﻟﺒﺎس رﮐﺎﺑﯽ دﺧﺘﺮاﻧﻪ ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﻮدم ﺑﺒﯿﻨﻪ.
در ﭘﻨﺎه درﺧﺘﺎ ،اون ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺪﺑﻮ رو اﻧﺪاﺧﺘﻢ و ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ اﻧﺴﺎﻧﯿﻢ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮدم .ﻟﺒﺎﺳﺎ رو ﺗﮑﻮن دادم و اوﻧﻬﺎ رو ﺑﻪ ﯾﻪ درﺧﺖ زدم
ﮐﻪ ﻣﻘﺪاري از اون ﺑﻮي ﺑﺪ ازﺷﻮن ﺧﺎرج ﺑﺸﻪ .ﻗﻄﻌﺎً اوﻧﺎ ﻟﺒﺎﺳﺎي ﭘﺴﺮوﻧﻪ ﺑﻮدن – ﺷﻠﻮار و ﯾﻪ ﺑﻠﻮز ﺳﻔﯿﺪ دﮐﻤﻪدار.
ﻫﯿﭽﮑﺪاﻣﺸﻮن اﻧﺪازه ﻣﻦ ﻧﺒﻮدن اﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻢ ﺑﺮه .ﺣﺘﻤﺎً ﻣﺎل اﻣﺖ ﺑﻮدﻧﺪ .ﭘﯿﺮاﻫﻨﻮ ﭘﻮﺷﯿﺪم و آﺳﺘﯿﻦﻫﺎش.
ﺑﺎﻻ زدم ،اﻣﺎ در ﻣﻮرد ﺷﻠﻮار ﮐﺎر زﯾﺎدي ﻧﻤﯽﺗﻮﻧﺴﺘﻢ اﻧﺠﺎم ﺑﺪم .اوه ﺧﻮﺑﻪ ،ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻨﺎ رﺿﺎﯾﺖ ﻣﯿﺪادم ،ﺗﻮي
ﻟﺒﺎﺳﻬﺎي ﺧﻮدم اﺣﺴﺎس ﺑﻬﺘﺮي داﺷﺘﻢ ،ﺣﺘﯽ ﯾﮑﯽ از اوﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﻧﺪازم ﻧﺒﻮد .ﺳﺨﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ
ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺮﮔﺮدم و ﯾﮑﯽ از اون ﺷﻠﻮار ورزﺷﯽﻫﺎي ﮐﻬﻨﻪام رو وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻬﺸﻮن اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺘﻢ ﺑﺮدارم .دوﺑﺎره ﻣﺸﮑﻼت
ﺑﯽﺧﺎﻧﻤﺎﻧﯽ -ﺟﺎﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاﯾﯽ ﺑﻬﺶ ﺑﺮﮔﺮدي .ﻫﯿﭻ ﻣﻠﮑﯽ ،ﻫﯿﭻ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﻮدت ﺑﺎﺷﻪ ،اﻣﺎ ﻫﯿﭽﮑﺪوم از
اﯾﻦ ﭼﯿﺰا در ﺣﺎل ﺣﺎض ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻣﻦ ﻧﺒﻮد وﻟﯽ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ زودي ﺑﺎﻋﺚ ﻧﮕﺮاﻧﯿﻢ ﻣﯿﺸﺪ .
ﺧﺴﺘﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ رﻓﺘﻪ ،در ﻟﺒﺎﺳﻬﺎي ﻣﺠﻠﻞ ﺟﺪﯾﺪ و دﺳﺖ دوﻣﻢ ﺑﻪ آراﻣﯽ ﺑﻪ ﻃﺮف ﭘﻠﻪﻫﺎي اﯾﻮان ﮐﺎﻟﻦﻫﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدم ،اﻣﺎ
ﺑﺮاي ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﮑﺚ ﮐﺮدم .ﺑﺎﯾﺪ در ﻣﯿﺰدم ؟ اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ﺑﻮد ،اوﻧﻢ وﻗﺘﯿﮑﻪ اوﻧﺎ ﻣﯿﺪوﻧﺴﺘﻦ ﻣﻦ اوﻧﺠﺎم .ﮐﻨﺠﮑﺎو ﺷﺪم ،ﭼﺮا
ﮐﺴﯽ ﺑﻬﻢ ﻧﮕﻔﺖ "ﺑﯿﺎ ﺗﻮ" ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ "ﺑﺮو ﮔﻢ ﺷﻮ" .ﺣﺎﻻ ﻫﺮ ﭼﯽ .ﺷﻮﻧﻪﻫﺎم رو ﺑﺎﻻ اﻧﺪاﺧﺘﻢ و ﺑﻪ ﺧﻮدم اﺟﺎزه داﺧﻞ ﺷﺪن
دادم .
ﺗﻐﯿﯿﺮات زﯾﺎدي رخ داده ﺑﻮد .اﺗﺎق ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎدي ﺧﻮدش ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد -ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً -ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﯿﺴﺖ دﻗﯿﻘﻪ ﭘﯿﺶ .ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن
ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺨﺖ ﺑﺰرگ روﺷﻦ ﺑﻮد ،ﺑﺎ ﺻﺪاي ﭘﺎﯾﯿﻦ ،ﭼﯿﺰي رو ﻧﺸﻮن ﻣﯿﺪاد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ﮐﺴﯽ ﻧﮕﺎه ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ .ﮐﺎرﻻﯾﻞ
و ازﻣﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﭘﻨﺠﺮه ﭘﺸﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف رودﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎز ﻣﯿﺸﺪ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ ،آﻟﯿﺲ ،ﺟﺎﺳﭙﺮ و اﻣﺖ از دﯾﺪ ﺧﺎرج ﺑﻮدﻧﺪ ،اﻣﺎ
ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺻﺪاي ﻧﺠﻮاي اوﻧﻬﺎ رو از ﻃﺒﻘﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﺸﻨﻮم .ﺑﻼ ﻣﺜﻞ دﯾﺮوز روي ﺗﺨﺖ دراز ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮد ،اﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﯾﮑﯽ از اون
ﺳﺮمﻫﺎ و ﯾﻪ IVﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﻣﺒﻞ آوﯾﺰون ﺑﻮد ﺑﻬﺶ وﺻﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد .ﯾﻪ ﭘﺘﻮ دورش ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺑﻮد .ﺑﺎﻻﺧﺮه اوﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﻦ
ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ .رزاﻟﯽ زﯾﺮ ﭘﺎﻫﺎي ﺑﻼ روي زﻣﯿﻦ ﭼﻬﺎرزاﻧﻮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد .ادوارد در اﻧﺘﻬﺎي دﯾﮕﻪ ﺗﺨﺖ زﯾﺮ ﭘﺎﻫﺎي ﺑﻼ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،
وﻗﺘﯽ وارد ﺷﺪه ﺑﻪ ﻃﺮﻓﻢ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﺑﻬﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ زد -اﻟﺒﺘﻪ ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﮐﻤﯽ ﻟﺒﺎش ﺑﻪ ﺑﻼ رﻓﺘﻨﺪ و دﻫﻨﺶ ﮐﻤﯽ ﺑﺎز ﺷﺪ -اﻧﮕﺎر
ﯾﻪ ﭼﯿﺰي ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯿﺶ ﺷﺪه ﺑﻮد .
ﺑﻼ ﺻﺪاي ورود ﻣﻨﻮ ﻧﺸﻨﯿﺪ .ﻓﻘﻂ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ادوارد ﻟﺒﺨﻨﺪ زد ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﺑﻬﺶ ﻟﺒﺨﻨﺪ زد .ﺑﺎ ﯾﻪ اﻧﺮژي واﻗﻌﯽ ،
ﺻﻮرت ﺧﺎﻟﯽ از اﻧﺮژﯾﺶ درﺧﺸﯿﺪ .ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ آﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎري رو ﮐﻪ اوﻧﻮ ﻫﯿﺠﺎﻧﺰده دﯾﺪه ﺑﻮدم رو ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﯿﺎرم .
آﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎري ﮐﻪ اوﻧﻮ ﻫﯿﺠﺎﻧﺰده دﯾﺪه ﺑﻮدم ،ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﺮاش اﻓﺘﺎده ﺑﻮد ؟ درﺣﺎل ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮد ؟ آه ،آره،
ازدواج ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﯾﻪ ازدواج ﺷﺎد -ﺷﮑﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ از ازدواﺟﺶ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد و ﻋﺎﺷﻖ اون ﺷﻮﻫﺮ ﺧﻮنآﺷﺎﻣﺶ .و ﺣﺎﻻ ﺑﺎ
ﯾﻪ ﺷﮑﻢ ﺑﺎﻻ اوﻣﺪه و ﮐﺎﻣﻼً ﺣﺎﻣﻠﻪ .
اي ﮐﺎش ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻬﻢ اﻫﻤﯿﺘﯽ ﺑﺪه .....ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ -واﻗﻌﺎً ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ اون اﻃﺮاف ﺑﺎﺷﻢ .اﯾﻦ ﺧﯿﻠﯽ راﺣﺘﺘﺮ
ﺑﻮد ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺨﻮام اوﻧﺠﺎ ﺑﻤﻮﻧﻢ .
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ ادوارد ﺑﺎ اﻓﮑﺎر ﻣﻦ ﻣﻮاﻓﻖ ﺑﻮد -اﯾﻦ ﺧﯿﻠﯽ دﯾﻮوﻧﮕﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ،وﻟﯽ اﻧﮕﺎر اﺧﯿﺮاً ﻫﺮ دوي ﻣﺎ روي
ﻃﻮل ﻣﻮج ﯾﮑﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮدﯾﻢ .وﻗﺘﯽ ﺑﻼ ﺻﻮرﺗﺶ رو ﺑﻪ ﻃﺮﻓﻢ ﺑﺮﮔﺮدوﻧﺪو ﺑﻬﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ زد ،اون اﺧﻢ ﮐﺮد .
در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺻﺪام ﺧﺴﺘﮕﯿﻢ رو ﻧﺸﻮن ﻣﯿﺪاد ،ﺑﺎ ﺻﺪاي آروﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ » :اوﻧﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻦ .ﻫﯿﭻ ﺟﻨﮕﯽ
در ﮐﺎر ﻧﯿﺴﺖ « .
از اﯾﻦ ﺟﻮاﺑﺶ ﯾﻪ ﮐﻢ ﺟﺎ ﺧﻮردم .ﻣﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﻪ ﻣﺎﯾﻞ دورﺗﺮ از اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮدﯾﻢ .
ﭘﺮﺳﯿﺪم » :ﭼﻄﻮر؟ «
» ﻣﻦ اﻓﮑﺎرﺗﻮ رو واﺿﺤﺘﺮ ﻣﯽﺷﻨﻮم – اﯾﻦ ﺑﻪ آﺷﻨﺎﯾﯽ اﻓﺮاد و ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻣﻦ روي اوﻧﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯿﺸﻪ ،وﻗﺘﯽ روي ﯾﻪ ﻓﺮد آﺷﻨﺎ
ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺻﺪاﺷﻮن رو راﺣﺘﺘﺮ ﻣﯽﺷﻨﻮم .و اﻟﺒﺘﻪ اﻓﮑﺎر ﺗﻮ وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﻫﺴﺘﯽ راﺣﺘﺘﺮ ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯿﺸﻪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ
ﻣﻦ اﻓﮑﺎرت رو از ﻓﺎﺻﻠﻪ دورﺗﺮي ﻣﯿﺸﻨﻮم « .
» اُه « اﯾﻦ ﯾﻪ ﮐﻢ ﻏﺎﻓﻠﮕﯿﺮم ﮐﺮد و ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪم ،ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺷﻮﻧﻪﻫﺎم رو ﺑﺎﻻ اﻧﺪاﺧﺘﻢ و ﮔﻔﺘﻢ » :ﺧﻮﺑﻪ ،ﻣﺘﻨﻔﺮم از اﯾﻨﮑﻪ
ﻣﺠﺒﻮر ﺑﺎﺷﻢ ﭼﯿﺰي رو دوﺑﺎره ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﻢ « .
ﺑﻼ ﮔﻔﺖ » :ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺮي و ﯾﮑﻢ ﺑﺨﻮاﺑﯽ .ﺣﺪس ﻣﯿﺰﻧﻢ ﺗﺎ ﺷﺶ ﺛﺎﻧﯿﻪ دﯾﮕﻪ ﻏﺶ ﻣﯽﮐﻨﯽ و روي زﻣﯿﻦ ﻣﯿﺎﻓﺘﯽ « .
ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﯿﺰ ﺑﻮد ،ﺻﺪاش ﭼﻘﺪر ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد .ﭼﻘﺪر ﻗﻮﯾﺘﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ .ﻣﻦ ﺑﻮي ﺧﻮن ﺗﺎزه رو ﺣﺲ ﮐﺮدم و ﯾﻪ
ﻓﻨﺠﻮن دﯾﮕﻪ ﺗﻮي دﺳﺘﺶ دﯾﺪم .اون ﭼﯿﺰ ﭼﻘﺪر دﯾﮕﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮن ﻣﯿﺨﻮرد ﺗﺎ اوﻧﻮ ﯾﻪ ﮐﻢ راﺣﺖ ﺑﺬاره ؟ از ﻃﺮف دﯾﮕﻪ ،
ﺷﺎﯾﺪ اوﻧﺎ روﻧﺪ اﯾﻨﻮ ﮐﻪ اوﻧﻮ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از ﺧﻮدﺷﻮن ﺑﮑﻨﻦ رو ﺷﺮوع ﮐﺮده ﺑﻮدن .
ﺑﻪ ﻃﺮف در ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎدم ،وﻗﺘﯽ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻗﺪم ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﺑﻪ ﻃﺮف در ﮐﺮدم ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺷﺮوع ﮐﺮدم ﺑﻪ ﺷﻤﺮدن
» ﯾﮏ ﻣﯽﺳﯽﺳﯽﭘﯽ ،دو ﻣﯽﺳﯽﺳﯽﭘﯽ « ....و درﺳﺘﻪ !
ﭘﺮﺳﯿﺪم » :رزاﻟﯽ ،ﻣﯽدوﻧﯽ ﭼﻄﻮر ﻣﯿﺸﻪ ﯾﻪ ﺑﻠﻮﻧﺪ رو ﻏﺮق ﮐﺮد ؟ « ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮﮔﺮدم و ﺑﻬﺶ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻢ و ﯾﺎ ﺑﺎﯾﺴﺘﻢ
ﺧﻮدم ﺟﻮاب دادم » ﺑﺎﯾﺪ ﯾﻪ آﯾﯿﻨﻪ ﮐﻒ ﯾﻪ اﺳﺘﺨﺮ ﺑﭽﺴﺒﻮﻧﯽ « .
وﻗﺘﯽ در رو ﻫﻞ دادم ﮐﻪ ﺑﺒﻨﺪم ﺻﺪاي ادوارد رو ﮐﻪ ﺑﺎ دﻫﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﻣﯽﺧﻨﺪﯾﺪ رو ﺷﻨﯿﺪم .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ ﮐﻪ وﺿﻌﯿﺖ
روﺣﯽ اون ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮدي و ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺑﻼ ﺑﺴﺘﮕﯽ داﺷﺖ .
ﺑﺎ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺧﻮدم رو از ﭘﻠﻪﻫﺎ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﮐﺸﯿﺪم ،ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺪﻓﻢ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﮐﺎﻓﯽ از اوﻧﺠﺎ دور ﺑﺸﻢ و ﺧﻮدم رو ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ
ﺑﺮﺳﻮﻧﻢ ،ﺟﺎﯾﯿﮑﻪ ﻫﻮا دوﺑﺎره ﭘﺎك و ﺧﺎﻟﺺ ﺑﻮد .ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯿﺪادم ﺑﻪ ﺟﺎي اﯾﻨﮑﻪ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎرو ﻣﺜﻠﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﻫﺎم ﺑﺒﻨﺪم ،اوﻧﻬﺎ
رو ﯾﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﺗﻮي ﯾﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ از ﺧﻮﻧﻪ ﭘﻨﻬﺎن ﮐﻨﻢ ﺗﺎ در آﯾﻨﺪه ﺑﺘﻮﻧﻢ ازﺷﻮن اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻢ ،اﯾﻨﺠﻮري ﻣﺠﺒﻮر ﻧﺒﻮدم
ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺧﻮد ﻟﺒﺎﺳﺎ ﺑﻮي زﻧﻨﺪه اوﻧﻬﺎ رو ﻫﻢ ﺑﺎ ﺧﻮدم ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻢ .از ﻋﺮض ﭼﻤﻨﺰار ﮐﻪ ﻣﯿﮕﺬﺷﺘﻢ ﺻﺪاﻫﺎﯾﯽ رو
ﺷﻨﯿﺪم .
» ﮐﺠﺎ ﻣﯽري ؟ «
» ﺑﺬار ﺟﯿﮑﻮب ﺑﺮه ﺑﺨﻮاﺑﻪ ،ﻫﺮ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﻣﯽﺗﻮﻧﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﻮﻧﻪ « .
ﺑﻪ آﻫﺴﺘﮕﯽ ﭼﺮﺧﯿﺪم .ادوارد از در ﺧﺎرج ﺷﺪه ﺑﻮد .ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻓﻢ ﻣﯿﻮﻣﺪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﯾﻪ ﭼﯿﺰي ﺷﺒﯿﻪ
ﻋﺬرﺧﻮاﻫﯽ ﺗﻮي ﺻﻮرﺗﺶ دﯾﺪه ﻣﯽﺷﺪ .
» ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ « و ﺑﻌﺪ ﮐﻤﯽ ﺗﺮدﯾﺪ ﮐﺮد ،ﻣﺜﻠﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﻧﻤﯿﺪوﻧﻪ ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﭼﯿﺰي رو ﮐﻪ ﺑﻬﺶ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮد رو ﺑﻪ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﯿﺎره .
زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد » :وﻗﺘﯽ ﺗﻮ داﺷﺘﯽ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪه ﺳﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﺮدي « دوﺑﺎره ﻣﮑﺚ ﮐﺮد و اداﻣﻪ داد » ﻣﻦ ﺗﻤﺎم ﭼﯿﺰاﯾﯽ رو
ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻨﯿﺪم در ﻫﻤﻮن ﺣﺎل ﺑﺮاي ﮐﺎرﻻﯾﻞ و ازﻣﻪ و دﯾﮕﺮان ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ .ﻣﯿﺪوﻧﯽ اوﻧﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻀﻄﺮب ﺷﺪه ﺑﻮدن «.....
» ﺑﺒﯿﻦ ﻣﺎ ﮐﺎر ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﯽ ﺧﻮدﻣﻮن رو ول ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ .ﺗﻮ اوﻧﻄﻮري ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﻢ اﯾﻤﺎن دارﯾﻢ ،ﺑﻬﺶ اﯾﻤﺎن ﻧﺪاري .ﺑﺎ اﯾﻦ
وﺟﻮد ﻣﺎ ﭼﺸﻤﻬﺎﻣﻮن رو ﺑﺎز ﻧﮕﻪ ﻣﯽدارﯾﻢ و ﻣﺮاﻗﺐ ﻫﺴﺘﯿﻢ « .
» ﻧﻪ ،ﻧﻪ ،ﺟﯿﮑﻮب .در ﻣﻮرد اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ .ﻣﺎ ﺑﻪ ﻗﻀﺎوت و ﻧﻈﺮ ﺗﻮ اﯾﻤﺎن دارﯾﻢ .ازﻣﻪ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻗﻀﯿﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﮔﻠﻪات ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ
اﯾﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺗﻮي ﻫﻤﭽﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﺎﺷﯿﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺸﮑﻞ داره .اون از ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺼﻮﺻﯽ راﺟﻊ ﺑﻪ اﯾﻦ
ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎﻫﺎت ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ « .
» ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً اون ﻗﺴﻤﺖ "ﺑﯽﺧﺎﻧﻤﺎن" ﻣﯿﺪوﻧﯽ اون از اﯾﻨﮑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻤﺎم ﭼﯿﺰاﯾﯽ رو ﮐﻪ داﺷﺘﯿﺪ از دﺳﺖ دادﯾﺪ ﺧﯿﻠﯽ
ﻧﺎراﺣﺘﻪ « .
» اون ﻫﻨﻮز دوﺳﺖ داره ﻫﺮ ﮐﺎري رو ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﻧﻪ اﻧﺠﺎم ﺑﺪه .ﻣﻦ ﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ ﻟﯿﺎ دوﺳﺖ ﻧﺪاره ﻃﺒﻖ ﻋﺎدت ﮔﺮﮔﯿﻨﻪﻫﺎ و در
ﻇﺎﻫﺮ ﮔﺮﮔﯿﻨﻪاﯾﺶ ﻏﺬا ﺑﺨﻮره « .
» و ﺑﻌﺪ ؟ «
» ﺧﻮب ،ﺟﯿﮑﻮب ،ﻣﺎ اﯾﻨﺠﺎ ﻏﺬاي ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ اﻧﺴﺎنﻫﺎ رو ﻫﻢ ﺗﻬﯿﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ .ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ ﻇﺎﻫﺮ و اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺮاي ﺑﻼ .ﻟﯿﺎ ﻣﯽﺗﻮﻧﻪ
از ﻫﺮ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ دوﺳﺖ داره اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻪ .و اﻟﺒﺘﻪ ﻫﻤﻪ ﺷﻤﺎ « .
» ﻟﯿﺎ از ﻣﺎ ﻣﺘﻨﻔﺮه «
» ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ؟ «
» ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻃﻮري ﺑﻬﺶ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺳﺮﯾﻌﺎً ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻧﮑﻨﻪ و راﺟﻊ ﺑﻪ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدﻣﻮن ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻪ .اﻟﺒﺘﻪ اﮔﻪ ﺧﻮدت ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺪاري «.
ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ،ﺑﻪ ﻟﺒﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدم ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﻮدم و ﮔﻔﺘﻢ » :اُه ،ﺑﻠﻪ .ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ «
اﺣﺘﻤﺎﻻً دور از ادب ﺑﻮد اﮔﻪ ﻣﯽﮔﻔﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﻮي ﺑﺪي ﻣﯽدن .
»ﻣﺎ ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﻣﯽﺗﻮﻧﯿﻢ در ﻣﻮرد ﻫﺮ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎزﺗﻮن ﺑﻮد ﮐﻤﮑﺘﻮن ﮐﻨﯿﻢ .آﻟﯿﺲ ﺑﻪ ﻧﺪرت اﺟﺎزه ﻣﯿﺪه ﮐﻪ ﯾﻪ ﻟﺒﺎس
رو دوﺑﺎر ﺑﭙﻮﺷﯿﻢ .ﻣﺎ ﻣﻘﺪار زﯾﺎدي ﻟﺒﺎﺳﻬﺎي ﮐﺎﻣﻼً ﻧﻮ دارﯾﻢ ،و ﻣﻦ ﺗﺼﻮر ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ اﻧﺪازه ﻟﯿﺎ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺰ ازﻣﻪ ﻧﺰدﯾﮏ
ﺑﺎﺷﻪ«...
» آه ،ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ اون ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﯽ در ﻣﻮرد ﭼﯿﺰاﯾﯽ ﮐﻪ ﯾﻪ ﺧﻮنآﺷﺎم ﻗﺒﻼً ازﺷﻮن اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده داره .اون ﺑﻪ اﻧﺪازه
ﻣﻦ اﻫﻞ ﻋﻤﻞ ﻧﯿﺴﺖ « .
» ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﺗﻮ ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدﻣﻮن رو ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺷﮑﻞ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻬﺶ ﺑﮕﯽ .ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدﻣﻮن در ﻣﻮرد ﻫﺮ ﮐﺪوم از
ﻧﯿﺎزﻫﺎي ﻣﺎدي ﮐﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻦ ﻣﺜﻠﻪ ،ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ و ﻫﺮ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﻪاي ﻫﻢ ﻫﺴﺖ .و ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر ﻫﻢ ﺣﻤﺎم ،از وﻗﺘﯿﮑﻪ
ﺑﯿﺮون ﺧﻮاﺑﯿﺪﯾﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺣﻤﺎم ﻧﯿﺎز دارﯾﺪ .ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ ...ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻧﯿﺎز دارﯾﺪ اﺻﻼً ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﮑﻦ و
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮﻧﻪ ﺧﻮدت رو ﺑﻪ زﺣﻤﺖ ﻧﻨﺪاز « .
آﺧﺮﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ رو ﺑﻪ ﻧﺮﻣﯽ ﮔﻔﺖ -ﺳﻌﯽ ﻧﮑﺮد ﺗﻮ اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﺎﺷﻪ ،ﺑﺎ ﯾﻪ ﺟﻮر ﺷﻮر اﺷﺘﯿﺎق ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﺮد .ﺑﺮاي
ﯾﻪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﻬﺶ ﺧﯿﺮه ﺷﺪم ،ﺑﺎ ﺧﻮابآﻟﻮدﮔﯽ ﭘﻠﮏ زدم .
» اﯾﻦ ،ا ا ا ، ﺧﻮب ،ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺑﻪ .ﺑﻪ ازﻣﻪ ﺑﮕﻮ ،آآآ ،از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﺎ ﺑﻮده ﻣﻤﻨﻮﻧﯿﻢ .اﻣﺎ اﻃﺮاف ﻣﺎ رو ﭼﻨﺪ ﺗﺎ رودﺧﻮﻧﻪ
ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﺎ ﮐﺎﻣﻼً ﺗﻤﯿﺰ ﻫﺴﺘﯿﻢ ،ﻣﻤﻨﻮن « .
» ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ « .
ﭼﺮﺧﯿﺪم و ﭘﺸﺘﻢ رو ﺑﻬﺶ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺑﺮم ،اﻣﺎ ﻫﻨﻮز دور ﻧﺸﺪه ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺻﺪاي آﻫﺴﺘﻪ ﭼﯿﺰي رو ﺷﻨﯿﺪم ،ﺻﺪاي ﮔﺮﯾﻪ
دردﻧﺎﮐﯽ از داﺧﻞ ﺧﻮﻧﻪ .ﻫﻤﻮن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ،ادوارد رﻓﺘﻪ ﺑﻮد .
» دﯾﮕﻪ ﭼﯽ ﺷﺪه ؟ «
دﻧﺒﺎﻟﺶ رﻓﺘﻢ ،ﻣﺜﻠﻪ ﯾﻪ زاﻣﺒﯽ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﺮدم و ﺑﻪ ﻫﻤﻮن اﻧﺪازه ﻫﻢ از ﺳﻠﻮﻟﻬﺎي ﻣﻐﺰم اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﺮدم .اﺣﺴﺎﺳﻢ ﺷﺒﯿﻪ
ﮐﺴﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﺘﺨﺎب دﯾﮕﻪاي ﻧﺪاره .ﯾﻪ ﭼﯿﺰي اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮد .ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺮم ﺑﺒﯿﻨﻢ اون ﭼﯽ ﺑﻮد .اوﻧﺠﺎ ﮐﺎري ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ
ﺑﺘﻮﻧﻢ اﻧﺠﺎم ﺑﺪم و اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﺑﺪﺗﺮي ﺑﻬﻢ ﻣﯽداد .
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﻣﯿﻮﻣﺪ .دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺧﻮدم اﺟﺎزه ورود دادم .
ﺑﻼ ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ ﻣﯽزد ،ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺮﮐﺰي ﺑﺪﻧﺶ ورم ﮐﺮده ﺑﻮد و ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺑﻮد .رزاﻟﯽ اون رو ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ادوارد ،
ﮐﺎرﻻﯾﻞ و ازﻣﻪ رﺳﯿﺪﻧﺪ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﻮد .ﭼﺸﻢﻫﺎم ﻣﺘﻮﺟﻪ ﯾﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪ ؛ آﻟﯿﺲ ﺑﺎﻻي ﭘﻠﻪﻫﺎ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮد و در
ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ دﺳﺘﻬﺎش رو ﺑﻪ ﺷﻘﯿﻘﻪﻫﺎش ﻓﺸﺎر ﻣﯽداد ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ و داﺧﻞ اﺗﺎق ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮد .اﯾﻦ ﻋﺠﯿﺐ ﺑﻮد -ﻣﺜﻠﻪ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ
ﯾﻪ ﭼﯿﺰي از درون آزارش ﻣﯽداد .
ﺑﻼ ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ زد » :ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻬﻢ وﻗﺖ ﺑﺪه ﮐﺎرﻻﯾﻞ « .
» ﺑﻼ « دﮐﺘﺮ ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﮔﻔﺖ » :ﺻﺪاي ﺷﮑﺴﺘﻦ ﭼﯿﺰي رو ﺷﻨﯿﺪم ،ﺑﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻬﺶ ﺑﻨﺪازم « .
» ﮐﺎﻣﻼً ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ « دوﺑﺎره ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ زد » :اون ﯾﻪ دﻧﺪه ﺑﻮد .آو .درﺳﺘﻪ ،ﻫﻤﯿﻨﺠﺎﺳﺖ « .ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﺑﺪﻧﺶ
اﺷﺎره ﮐﺮد ،ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻬﺶ دﺳﺖ ﻧﺰﻧﻪ .
اون ﭼﯿﺰ ﺣﺎﻻ دﯾﮕﻪ ﺷﺮوع ﮐﺮده ﺑﻮد ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺘﻦ اﺳﺘﺨﻮﻧﻬﺎش .
» ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ اﺷﻪ اﯾﮑﺲ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻢ .ﻣﻤﮑﻨﻪ ﮐﺎﻣﻼً ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ .ﻣﻤﮑﻨﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺸﻪ ﺟﺎﯾﯽ از ﺑﺪﻧﺖ ﺳﻮراخ ﺑﺸﻪ « .
رزاﻟﯽ ﺑﺎ دﻗﺖ ﺑﻼ رو ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد .ﺑﺮاي ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ادوارد ﻣﯽﺧﻮاد ﺑﺤﺚ ﮐﻨﻪ ،اﻣﺎ رزاﻟﯽ دﻧﺪوﻧﺎش رو ﺑﻬﺶ
ﻧﺸﻮن داد و ﺑﻬﺶ ﺧﺮﻧﺎس ﮐﺸﯿﺪ » :ﻣﻦ ﻗﺒﻼً ﺑﺮش داﺷﺘﻢ « .
ﺑﻼ ﻗﻮﯾﺘﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر ﻫﻢ اون ﭼﯿﺰ .اﻣﮑﺎن ﻧﺪاره ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺑﮑﺸﯽ ،ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﮔﺮﺳﻨﮕﺲ ﻧﺪي ،ﭘﺲ ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ
اﯾﻨﻄﻮري ﻋﻤﻞ ﮐﺮده ﺑﻮد .اﻧﮕﺎر راﻫﯽ ﺑﺮاي ﭘﯿﺮوزي وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ .
اوﻧﻬﺎ ﯾﻪ ﺑﺎﻧﮏ ﺧﻮن و ﯾﻪ دﺳﺘﮕﺎه اﺷﻌﻪ اﯾﮑﺲ ﺗﻮي ﺧﻮﻧﻪ داﺷﺘﻨﺪ ؟ ﺣﺪس ﻣﯿﺰدم دﮐﺘﺮ ﻣﺤﻞ ﮐﺎرش رو ﻫﻤﺮاه ﺧﻮدش ﺑﻪ
ﺧﻮﻧﻪ آورده ﺑﻮد .ﺧﺴﺘﻪ ﺗﺮ از اون ﺑﻮدم ﮐﻪ دﻧﺒﺎﻟﺸﻮن ﺑﺮم ،ﺣﺘﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺗﺮ از اون ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﺨﻮام ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﻢ .ﭘﺸﺘﻢ رو ﺑﻪ
دﯾﻮار ﺗﮑﯿﻪ دادم و روي زﻣﯿﻦ ﺳﺮ ﺧﻮردم .در ﻫﻨﻮز ﺑﺎز ﺑﻮد ،ﺳﺮم رو روي ﺳﺘﻮن ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﮔﻮش دادم .
ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺻﺪاي دﺳﺘﮕﺎه اﺷﻌﻪ اﯾﮑﺲ رو از ﺑﺎﻻي ﭘﻠﻪﻫﺎ ﺑﺸﻨﻮم .ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﻓﻘﻂ ﺧﯿﺎل ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻨﻪ اون ﺑﺎﺷﻪ .ﺑﻌﺪ
ﺻﺪاي ﻧﺮم و آﻫﺴﺘﻪ ﻗﺪﻣﻬﺎﯾﯽ رو ﮐﻪ از ﭘﻠﻪﻫﺎ ﭘﺎﯾﯿﻦ اوﻣﺪن رو ﺷﻨﯿﺪم .ﻧﮕﺎه ﻧﮑﺮدم ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﮐﺪوم ﯾﮑﯽ از اوﻧﻬﺎ ﺑﻮد .
زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم » ﻧﻪ « ﭼﻪ ﭼﯿﺰي ﭘﺸﺖ اﯾﻦ ﻣﻬﻤﺎنﻧﻮازي اﺟﺒﺎري ﺑﻮد ؟ ﻣﻨﻮ ﺑﯿﺮون ﭘﺮت ﻣﯿﮑﺮد !
» ﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ «
آﻟﯿﺲ ﯾﻪ ﻣﻮﺟﻮد ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ و ﻇﺮﯾﻒ ﺑﻮد .ﺑﻪ زور ﺑﻪ اﻧﺪازه ﯾﮑﯽ از ﺑﺎزوﻫﺎي ﻣﻦ ﻣﯿﺸﺪ .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﺣﺘﯽ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ
ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ،ﺗﺎ اﻧﺪازهاي ﻗﻮز ﮐﺮده ﺑﻮد .ﺻﻮرت ﮐﻮﭼﮑﺶ رﻧﮓ ﭘﺮﯾﺪه ﺑﻮد .
» ﻧﻪ اوﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻟﯿﻨﺪ «
» ﭼﺮا ﺗﻮ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﻫﻤﺮاه ﺑﻼ ﻧﯿﺴﺘﯽ ؟ « ﺑﺎ اﯾﻦ ﺳﺌﻮاﻟﻢ ﯾﻪ ﺟﻮراﯾﯽ ﻣﻮرد اﺗﻬﺎم ﻗﺮار داده ﺑﻮدﻣﺶ .ﻗﺒﻼً ﺑﻬﺶ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮده
ﺑﻮدم ،ﭼﻮن ذﻫﻨﻢ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﯾﻞ دﯾﮕﻪ ﭘﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد ،اﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺠﯿﺐ ﺑﻮد ﮐﻪ آﻟﯿﺲ ﻫﺮﮔﺮ دوروﺑﺮ ﺑﻼ ﻧﺒﻮد ،ﻧﻪ از وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ
اوﻧﺠﺎ ﺑﻮدم .ﺷﺎﯾﺪ اﮔﻪ آﻟﯿﺲ ﮐﻨﺎر ﺑﻼ ﻣﯽﻣﻮﻧﺪ ،رزاﻟﯽ ﺑﻪ ﺧﻮدش اﺟﺎزه ﻣﻮﻧﺪن ﮐﻨﺎر ﺑﻼ رو ﻧﻤﯽداد » .ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم ﺷﻤﺎ
ﯾﻪ ﭼﯿﺰي ﻣﺜﻠﻪ اﯾﻦ ﻫﺴﺘﯿﻦ « و دوﺗﺎ اﻧﮕﺸﺘﺎﻣﻮ ﺑﻬﻢ ﭼﺴﺒﻮﻧﺪم .
» ﻫﻤﻮﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ « ...ﭼﻨﺪ ﻣﺘﺮ دورﺗﺮ از ﻣﻦ روي ﻣﻮزاﯾﯿﮏ ﻧﺸﺴﺖ و ﺑﺎزوﻫﺎي ﻻﻏﺮش رو دور ﭘﺎﻫﺎي اﺳﺘﺨﻮاﻧﯿﺶ
ﭘﯿﭽﯿﺪ .... » .ﺳﺮدرد «
» آره «
اﺧﻢ ﮐﺮدم .ﺑﺮاي ﺣﻞ ﯾﻪ ﻣﻌﻤﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻮدم .ﺳﺮم رو ﺑﻪ ﺟﻠﻮ و ﻋﻘﺐ ﺑﺮدم و ﭼﺸﻤﻬﺎﻣﻮ ﺑﺴﺘﻢ .
آه ،ﯾﻪ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﻪ ﮐﻪ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﻦ داره .واﻗﻌﺎً ﺗﺼﺪق ﮐﺮدﻧﺶ راﺣﺖ ﺑﻮ د .اون ﮐﻠﻤﺎت رو ﺑﺎ ﮐﯿﻨﻪ ادا ﮐﺮده ﺑﻮد .ﻣﺜﻠﻪ
ادوارد .
ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺖ » :ﻧﻤﯽﺗﻮﻧﻢ ﺑﺒﯿﻨﻤﺶ « ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم داره ﺑﺎ ﺧﻮدش ﺣﺮف ﻣﯿﺰﻧﻪ .ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم ﭼﯿﺰاﯾﯽ ﮐﻪ اون ﻣﯿﺪوﻧﺴﺖ و ﻣﻦ
ﻗﺒﻼ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدم .اداﻣﻪ داد » ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰي رو در ﻣﻮرد اون ﺑﺒﯿﻨﻢ .درﺳﺖ ﻣﺜﻠﻪ ﺗﻮ «
ﺑﻪ ﺧﻮدم ﭘﯿﭽﯿﺪم ،دﻧﺪوﻧﺎم رو ﺑﻪ ﻫﻢ ﻓﺸﺎر دادم .اﺻﻼ دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﺑﺎ اون ﻣﺨﻠﻮق ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺸﻢ .
» ﺑﻼ ﺟﻠﻮي دﯾﺪم رو ﮔﺮﻓﺘﻪ .ﻫﺮ ﭼﯿﺰي رو در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﻓﻘﻂ ﭘﯿﭽﯿﺪهﺗﺮ ﮐﺮده ،ﻣﯿﺪوﻧﯽ ...اون ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺒﻬﻢ و ﮔﻨﮕﻪ .
درﺳﺖ ﻣﺜﻠﻪ درﯾﺎﻓﺖ ﺳﯿﮕﻨﺎﻟﻬﺎي ﺿﻌﯿﻒ ﺗﻠﻮزﯾﻮن .ﻣﺜﻠﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯽ ﭼﺸﻤﻬﺎت رو روي اون ﻧﻘﺎط ﺳﯿﺎه رﻧﮓ ﺑﺮﻓﮑﻬﺎي
ﺗﻠﻮزﯾﻮن ﮐﻪ ﻣﺪام ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﻨﻦ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﮐﻨﯽ .ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﻬﺶ ﺳﺮم رو ﻣﯽﺗﺮﮐﻮﻧﻪ ،ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ
ﮐﻮﺗﺎه ﻧﻤﯽﺗﻮﻧﻢ ﺑﻪ ﭼﯿﺰي ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻢ .اون ...ﺟﻨﯿﻦ ﯾﻪ ﺑﺨﺶ ﺑﺰرگ از آﯾﻨﺪه ﺑﻼﺳﺖ .وﻗﺘﯿﮑﻪ اون اوﻟﯿﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻗﻄﻌﯽ رو
ﺑﮕﯿﺮه ...وﻗﺘﯿﮑﻪ اون ﺑﺪوﻧﻪ ﮐﻪ واﻗﻌﺎً اون ﺑﭽﻪ رو ﻣﯽﺧﻮاد ،اﯾﻦ ﺗﺼﺎوﯾﺮ ﻣﺒﻬﻢ از ﺟﻠﻮي ﭼﺸﻤﻢ ﻣﯿﺮن .اﯾﻦ ﻣﻨﻮ ﻣﯿﺘﺮﺳﻮﻧﻪ
.....از ﻣﺮگ « .
ﺑﺮاي ﯾﻪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪ ،ﺑﻌﺪ اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮد » ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺼﺪﯾﻖ ﮐﻨﻢ ،اﯾﻦ ﺑﻮي ﺗﻮ ﺑﺮام ﻣﺜﻠﻪ ﯾﻪ ﻣﺴﮑﻨﻪ ،ﯾﻪ ﺑﻮي ﺧﺎﺻﯽ ﻣﯿﺪي
...ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻮي ﯾﻪ ﺳﮓ ﺧﯿﺲ .ﺳﺪرد ام داره ﻣﯿﺮه ،درﺳﺖ ﻣﺜﻠﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﭼﺸﻤﺎم رو ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ .ﺳﺮدردم رو ﺗﺴﮑﯿﻦ ﻣﯿﺪه «
» ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽﮐﻨﻢ اﯾﻦ ﭼﻪ وﺟﻪ اﺷﺘﺮاﮐﯽ ﺑﺎ ﺗﻮ داره ....ﭼﺮا ﺷﻤﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﯿﺪ «
ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ دروﻧﻢ ﺷﻌﻠﻪ ﮐﺸﯿﺪ .ﻣﺸﺖ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺟﻠﻮي ﻟﺮزش دﺳﺘﻬﺎم رو ﺑﮕﯿﺮم .
از ﺑﯿﻦ دﻧﺪوﻧﺎم ﮔﻔﺘﻢ » :ﻣﻦ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ اﺷﺘﺮاﮐﯽ ﺑﺎ اون زاﻟﻮي زﻧﺪﮔﯽﺧﻮار ﻧﺪارم «
ﺟﻮاب ﻧﺪادم .ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺘﻢ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻪ ﺑﻮ د .از ﺧﺴﺘﮕﯽ داﺷﺘﻢ ﻣﯿﻤﺮدم ،ﺧﺴﺘﻪﺗﺮ از اوﻧﯽ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﺨﻮام ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﺸﻢ .
» ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ ،از وﻗﺘﯽ ﮐﻪ آﺳﭙﺮﯾﻦ ﻧﺨﻮردم ﺑﻮي ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﺴﮑﻦ ﺳﺮدردم ﺑﻮده « .
واﮐﻨﺸﯽ ﻧﺸﻮن ﻧﺪاد ،ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ در ﺳﮑﻮت ﻓﺮو رﻓﺖ .در ﻋﺮض ﯾﻪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺧﻮاﺑﻢ ﺑﺮد .
ﺧﻮاب دﯾﺪم ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﺸﻨﻪ ﺑﻮدم و ﯾﻪ ﻟﯿﻮان ﭘﺮ از آب اوﻧﺠﺎ ﺑﻮد -ﮐﺎﻣﻼً ﺳﺮد ،ﻃﻮرﯾﮑﻪ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺘﯽ ﻗﻄﺮات ﺳﺮد آب رو ﮐﻪ
از ﻟﯿﻮان ﻣﯽﭼﮑﯿﺪ رو ﺑﺒﯿﻨﯽ -ﻟﯿﻮان رو ﻗﺎﭘﯿﺪم و ﯾﻪ ﺟﺮﻋﻪ ﺑﺰرگ ازش ﻧﻮﺷﯿﺪم ،ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻃﻮل ﮐﺸﯿﺪ ﺗﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪم اون
آب ﻧﯿﺴﺖ .ﻗﻄﻌﺎً ﻣﺎﯾﻊ ﺳﻔﯿﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﻮد ،ﺷﻮﮐﻪ ﺷﺪم و اوﻧﻮ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﭘﺮت ﮐﺮدم ،ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﭘﺮﺗﺎب ﺷﺪ و ﻣﻘﺪاري ازش از
ﺑﯿﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﺑﯿﺮون ﻓﻮران ﮐﺮد .ﻣﯽﺳﻮﺧﺖ .ﺑﯿﻨﯿﻢ آﺗﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد...
درد ﺗﻮي ﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد ﺗﺎ از ﺧﻮاب ﺑﭙﺮم و ﺑﻪ ﯾﺎد ﺑﯿﺎرم ﮐﺠﺎ ﻫﺴﺘﻢ .
ﮐﺴﯽ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﺧﻨﺪﯾﺪ ،ﯾﻪ ﺧﻨﺪه آﺷﻨﺎ ،ﮐﺴﯽ ﮐﻪ اون ﺑﻮ رو ﻧﻤﯽداد .ﮐﺴﯽ ﮐﻪ اون ﺑﻮ ﻣﺎﻟﻪ اون ﻧﺒﻮد .اوﻧﻮ ﻧﺪﯾﺪه
ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﭼﺸﻤﻬﺎﻣﻮ ﺑﺎز ﮐﺮدم .آﺳﻤﺎن ﺧﺎﮐﺴﺘﺮي و ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .اﻧﮕﺎر روز ﺑﻮد ،اﻣﺎ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺸﺨﺺ ﻧﺒﻮد ﭼﻪ وﻗﺘﯽ از روز.
ﺷﺎﯾﺪ ﻧﺰدﯾﮏ ﻏﺮوب ﺧﻮرﺷﯿﺪ -ﺧﯿﻠﯽ ﺗﺎرﯾﮏ ﺑﻮ د.
ﺑﻠﻮﻧﺪي از ﯾﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ دور ﻧﺒﻮد زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد » :اﻧﮕﺎر اره ﺑﺮﻗﯽ ﯾﻪ ﮐﻤﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد «
ﭼﺮﺧﯿﺪم و ﻧﺸﺴﺘﻢ .در ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﺸﻒ ﮐﺮدم ﮐﻪ اون ﺑﻮ از ﮐﺠﺎ ﻣﯿﻮﻣﺪ .ﯾﻪ ﮐﺴﯽ ﯾﻪ ﺑﺎﻟﺶ ﭘﺮ زﯾﺮ ﺳﺮم ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد.
ﺣﺪس زدم اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻮده ﺳﻌﯽ ﮐﺮده ﺧﻮب و ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺎش ه .اﻟﺒﺘﻪ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺟﺰ رزاﻟﯽ .
ﺑﻪ ﺟﺰ ﺑﻮي زﻧﻨﺪهاي ﮐﻪ از ﭘﺮﻫﺎ ﻣﯿﻮﻣﺪ ،ﻋﻄﺮﻫﺎي دﯾﮕﻪاي ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﺸﺎم ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ .ﻣﺜﻞ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﯿﮑﻦ و دارﭼﯿﻦ و اﻟﺒﺘﻪ
ﻫﻤﻪ اﯾﻨﺎ ﺑﺎ ﺑﻮي ﺧﻮنآﺷﺎمﻫﺎ ﻣﺨﻠﻮط ﺷﺪه ﺑﻮد .
اﺷﯿﺎ و ﭼﯿﺰﻫﺎي ﺗﻮي اﺗﺎق زﯾﺎد ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﮑﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ،اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺑﻼ ﮐﻪ ﺣﺎﻻ وﺳﻂ ﻣﺒﻞ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،دﯾﮕﻪ اﺛﺮي از IVﻧﺒﻮد.
ﺑﻠﻮﻧﺪي ﮐﻨﺎر ﭘﺎﻫﺎش ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺳﺮش ﻣﻘﺎﺑﻞ زاﻧﻮﻫﺎي ﺑﻼ ﺑﻮد .
ادوارد ﻃﺮف دﯾﮕﺮ ﺑﻼ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و دﺳﺖ ﺑﻼ ﺗﻮي دﺳﺘﺶ ﺑﻮد .آﻟﯿﺲ ﻫﻢ روي زﻣﯿﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻣﺜﻠﻪ رزاﻟﯽ .ﺻﻮرﺗﺶ
دﯾﮕﻪ رﻧﮓ ﭘﺮﯾﺪه ﻧﺒﻮد ،ﺧﻮب ،ﺧﯿﻠﯽ راﺣﺖ ﻣﯿﺸﺪ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﭼﺮ ا؟ اون ﯾﻪ ﻣﺴﮑﻦ دﯾﮕﻪ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ﺑﻮد .
اون در ﻃﺮف دﯾﮕﻪ ﺑﻼ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،دﺳﺘﺶ رو ﺑﺎ ﺑﯽدﻗﺘﯽ روي ﺷﻮﻧﻪﻫﺎي ﺑﻼ ﻗﺮار داده ﺑﻮد و دﺳﺖ دﯾﮕﺮش ﯾﻪ ﻇﺮف ﭘﺮ
از ﻏﺬا ﺑﻮ د.
ادوارد در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻣﻦ روي ﭘﺎﻫﺎم ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿﺸﺪم ﮔﻔﺖ » :اون اوﻣﺪ دﻧﺒﺎل ﺗﻮ ﮐﻪ ﭘﯿﺪات ﮐﻨﻪ و ازﻣﻪ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪش ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺮاي
ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺑﻤﻮﻧﻪ «
ﺳﺚْ وﺳﻂ ﺣﺮﻓﺶ ﭘﺮﯾﺪ ،ﻋﺠﻠﻪ داﺷﺖ ﮐﻪ ﺧﻮدش ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺪه .
» درﺳﺘﻪ ،ﺟﯿﮏ ﻣﻦ اوﻣﺪم اﯾﻨﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺗﻮ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺑﻪ .آﺧﻪ ﺗﻮ دﯾﮕﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺪاده ﺑﻮدﯾﻮ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮔﺮگ
درﻧﯿﻮﻣﺪه ﺑﻮدي .ﻟﯿﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﮕﺮان ﺷﺪه ﺑﻮد .ﻣﻦ ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ اﺣﺘﻤﺎﻻً در ﺣﺎﻟﺖ اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﺧﻮاﺑﺖ ﺑﺮده ،اﻣﺎ ﻣﯿﺪوﻧﯽ ﮐﻪ
اون ﭼﻄﻮري ه .ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ،اوﻧﺎ ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﻏﺬاﻫﺎ رو دارﻧﺪ و دﻧﮓ ! « ﺑﻪ ﻃﺮف ادوارد ﺑﺮﮔﺸﺖ » ﻫﯽ ﻣﺮد ،ﺗﻮي آﺷﭙﺰ
ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺴﺘﯽ ! «
ﺑﻪ آراﻣﯽ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪم ،ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم دﻧﺪوﻧﺎم رو ﮐﻪ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻓﺸﺎر ﻣﯿﺪادم ﯾﻪ ﮐﻤﯽ ﺷﻞ ﮐﻨﻢ .ﻧﻤﯽﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﻧﮕﺎﻫﻢ رو
از ﺑﺎزوي ﺳﺚْ ﮐﻪ روي ﺷﻮﻧﻪﻫﺎي ﺑﻼ ﺑﻮد ﺑﺮدارم .
درﺳﺘﻪ ،ﺑﻪ ﻫﺮﺣﺎل ﻫﯿﭽﮑﺪام اﯾﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ رﺑﻄﯽ ﻧﺪاﺷﺖ .اون ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺒﻮد .
ﺳﺚْ ﺗﻮﺿﯿﺢ ادوارد رو ﺷﻨﯿﺪ ،ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﻓﻮراً ﺑﺎ ﻫﺮ دوﺗﺎ دﺳﺘﺶ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻏﺬا ﺧﻮردن ﮐﺮد .ﺑﺎزوش رو از
ﺑﻼ دور ﮐﺮد و روي ﺳﯿﻨﻪاش ﺟﻤﻊ ﮐﺮد .ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم و ﭼﻨﺪ ﻗﺪم ﺑﻪ ﻃﺮف ﺗﺨﺖ ﺑﺮداﺷﺘﻢ .ﻫﻨﻮز ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﺮدم ﺧﻮﻧﺴﺮدي
ﺧﻮدم رو ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻢ .
از ﺳﺚْ ﭘﺮﺳﯿﺪم » :ﻟﯿﺎ ﺑﺮاي ﮔﺸﺖزﻧﯽ رﻓﺘﻪ؟ « ﺻﺪام در اﺛﺮ ﺧﻮاب ﻫﻨﻮز ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .
در ﺣﺎﯾﮑﻪ ﻟﻘﻤﻪاش رو ﻣﯽﺟﻮﯾﺪ ﺟﻮاب داد» آره « ﺳﺚْ ﻫﻢ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎي ﺗﺎزه ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﻮد .ﻟﺒﺎﺳﻬﺎي اون ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻟﺒﺎﺳﻬﺎي ﻣﻦ
اﻧﺪازه ﺑﻮدن و دوﺑﺎره اداﻣﻪ داد » اون ﺑﻪ ﮐﺎرش وارده ،ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎش .اﮔﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﯿﺎﻓﺘﻪ زوزه ﻣﯽﮐﺸﻪ .ﻣﺎ ﺣﺪود ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ
ﺷﯿﻔﺘﻤﻮن رو ﻋﻮض ﮐﺮدﯾﻢ .ﻣﻦ 12ﺳﺎﻋﺖ دوﯾﺪم و ﭘﺴﺖ دادم «
» ﻟﻌﻨﺘﯽ ،ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ ،ﺳﺚْ .واﻗﻌﺎً .ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻨﻮ از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﻣﯽﮐﺮدي « .
»ﻧﻪ ،ﭘﺴﺮ ،ﺗﻮ واﻗﻌﺎً ﺑﻪ ﯾﻪ ﻣﻘﺪار ﺧﻮاب اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺘﯽ .از ﮐﯽ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻧﮑﺮدي ؟ از ﺷﺐ ﻗﺒﻞ از ﮔﺸﺖزﻧﯽ ﺑﺎ ﺳﻢ ؟ ﻣﺜﻼً
40ﺳﺎﻋﺖ ؟ 50؟ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﺟﯿﮏ .در ﻫﺮ ﺻﻮرت ،ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ ﭼﯿﺰي رو از دﺳﺖ ﻧﺪادي «
ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰي ؟ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ ؟ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺑﻼ اﻧﺪاﺧﺘﻢ .رﻧﮕﺶ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻫﻤﻮﻧﻄﻮري ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﯾﺎد داﺷﺘﻢ .
رﻧﮓ ﭘﺮﯾﺪه اﻣﺎ ﺑﺎ ﯾﻪ ﺳﺎﯾﻪاي از ﺻﻮرﺗﯽ .ﻟﺒﻬﺎش دوﺑﺎره ﺻﻮرﺗﯽ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ .ﺣﺘﯽ ﻣﻮﻫﺎش ﻫﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ...
درﺧﺸﺎﻧﺘﺮ .اون ﻣﻨﻮ در ﺣﺎل ارزﯾﺎﺑﯽ ﺧﻮدش دﯾﺪ و ﺑﻬﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ زد .
» دﻧﺪهات ﭼﻄﻮره ؟ «
» ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب آﺗﻞ ﺑﻨﺪي ﺷﺪه و ﺧﯿﻠﯽ ﺳﻔﺖ .ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﺣﺴﺶ ﮐﻨﻢ «
ﭼﺸﻢﻫﺎم رو ﭼﺮﺧﻮﻧﺪم .ﺷﻨﯿﺪم ﮐﻪ ادوارد دﻧﺪوﻧﺎش رو ﺑﻪ ﻫﻢ ﺳﺎﯾﯿﺪ .اون ﮔﻔﺖ » :اﻣﻠﺖ « اﻣﺎ ﭼﺸﻤﺎش ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ
اﻓﺘﺎدﻧﺪ ،و ﻣﻦ ﻓﻨﺠﻮن ﻣﺤﺘﻮي ﺧﻮن رو ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﭘﺎﻫﺎي اون و ادوارد ﺑﻮد رو دﯾﺪم .
ﺳﺚْ ﮔﻔﺖ » :ﺑﺮو و ﯾﻪ ﻣﻘﺪاري ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺑﺮدار ،ﺟﯿﮑﻮب .ﺗﻮ آﺷﭙﺰﺧﻮﻧﻪ ﯾﻪ ﻋﺎﻟﻤﻪ ﻫﺴﺖ .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺧﯿﻠﯽ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻣﯿﺎﯾﯽ «
ﻏﺬاﯾﯽ رو ﮐﻪ روي ﭘﺎﻫﺎش ﺑﻮد رو ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮدم .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ﯾﻪ ﻣﻘﺪاري اﻣﻠﺖ ﭘﻨﯿﺮ و ﺣﺪود ﯾﮑﭽﻬﺎرم روﻟﺖ دارﭼﯿﻨﯽ و
ﺑﯿﮑﻦ ﺗﻮي ﺑﺸﻘﺎﺑﺶ ﺑﻮد .ﻣﻌﺪهام ﺑﻪ ﻗﺎر و ﻗﻮر اﻓﺘﺎد اﻣﺎ ﻧﺪﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻤﺶ .
» ﻫﯽ ،ﻣﻦ ﻗﺒﻼ ﺑﺮاش ﻏﺬا ﺑﺮدم و ﺧﻮدم ﻫﯿﭽﯽ ﺧﻮردم .اون ﮔﻔﺖ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯿﺪه ﮐﻪ ﺷﮑﺎر ﺧﻮدش رو ﺑﺨﻮره .اﻣﺎ ﺷﺮط
ﻣﯿﺒﻨﺪم ﮐﻪ ﮔﺮﺳﻨﻪاش ﻫﺴﺖ .ﻫﯽ اﯾﻦ روﻟﺖﻫﺎي دارﭼﯿﻨﯽ « ....ﺣﺮﻓﺶ رو ﻗﻮرت داد .
» ﻣﯿﺮم ﺑﺎﻫﺎش ﺷﮑﺎر ﮐﻨﻢ « وﻗﺘﯽ ﭼﺮﺧﯿﺪم ﮐﻪ ﺑﺮم ﺳﺚْ آه ﮐﺸﯿﺪ .
» ﯾﻪ دﻗﯿﻘﻪ ،ﺟﯿﮑﻮب؟ «
ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺻﺪام ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ دوﺑﺎره ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ،اﺣﺘﻤﺎﻻً اﮔﻪ ﮐﺲ دﯾﮕﻪاي ازم ﻣﯿﺨﻮاﺳﺖ ﮐﻪ واﯾﺴﻢ ،ﺧﯿﻠﯽ
ﺑﯽاﻋﺘﻨﺎ رد ﻣﯿﺸﺪم .
» ﺑﻠﻪ؟ «
ﮐﺎرﻻﯾﻞ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ازﻣﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف اﺗﺎق دﯾﮕﻪ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﺑﻬﻢ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪ .ﺗﻮي ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻣﯽ اﯾﺴﺘﺎد ،ﻓﺎﺻﻠﻪاش ﻓﻘﻂ ﮐﻤﯽ
ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻌﻤﻮل ﺑﯿﻦ دوﻧﻔﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﻮد و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻦ واﻗﻌﺎً ازش ﻣﻤﻨﻮن ﺑﻮدم .
» در ﻣﻮرد ﺷﮑﺎر ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﺮدي « ﺑﺎ ﺻﺪاي آروم و ﻏﻤﺰدهاي ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد » .اﯾﻦ وﺿﻌﯿﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺎﻧﻮاده
ﻣﻦ ﭘﯿﺶ اوﻣﺪه .ﻣﻦ درك ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﻌﺎﻫﺪهاي ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﺑﻮده در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎﻃﻞ ﺷﺪه ،ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ازت ﻣﯿﺨﻮام
ﮐﻪ ﺑﺎﻫﺎت ﻣﺸﻮرت ﮐﻨﻢ .اﻣﮑﺎن داره ﮐﻪ ﺳﻢ ﺧﺎرج از اﯾﻦ ﻣﺤﺪودهاي ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ وﺟﻮد آوردي دﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﮑﺎر ﻣﺎ ﺑﺰﻧﻪ ؟ ﻣﺎ
ﻧﻤﯽﺧﻮاﯾﻢ وﺿﻌﯿﺘﯽ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﺎد ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮑﺪام از اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده ﺗﻮ آﺳﯿﺐ ﺑﺒﯿﻨﻦ ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ ﯾﮑﯽ از اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮادهﻣﻮن رو از
دﺳﺖ ﺑﺪﯾﻢ .اﮔﻪ ﺗﻮ در ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻣﺎ ﺑﻮدي ﭼﯽ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﺮدي؟ «
ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ،ﮐﻤﯽ ﺷﮕﻔﺘﺰده ﺷﺪه ﺑﻮدم ،اوﻧﻢ زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ اون اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع رو اﯾﻨﻄﻮري ﺑﺎﻫﺎم ﻣﻄﺮح ﻣﯿﮑﺮد .ﻣﻦ در ﻣﻮرد
ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﯾﻪ زاﻟﻮ ﭼﯽ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﺪوﻧﻢ ؟ اﻣﺎ از ﻃﺮف دﯾﮕﻪ ﺳﻢ رو ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﻣﯿﺸﻨﺎﺧﺘﻢ .
» اﯾﻦ ﯾﻪ ﺟﻮر ﺧﻄﺮ ﮐﺮدﻧﻪ« ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺑﻘﯿﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﯽ رو ﮐﻪ ﻧﮕﺎﻫﺸﻮن رو روي ﺧﻮدم اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﺮدم ﻧﺎدﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮم و
ﻓﻘﻂ ﺑﺎ اون ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ و اداﻣﻪ دادم » ﺳﻢ ﮐﻤﯽ آروم ﺷﺪه ،اﻣﺎ ﮐﺎﻣﻼ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ از ﻧﻈﺮ اون ،ﻣﻌﺎﻫﺪه ﻟﻐﻮ ﺷﺪه .ﺗﺎ
زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ اون ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻪ ﮐﻪ ﻗﺒﯿﻠﻪ ﯾﺎ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎي دﯾﮕﻪ واﻗﻌﺎً ﺗﻮي ﺧﻄﺮ ﻫﺴﺘﻦ ،ﺑﺮاي ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮدن از ﮐﺴﯽ اﺟﺎزه ﻧﻤﯽﮔﯿﺮه ،
اﮔﻪ ﻣﻨﻈﻮرم رو درك ﻣﯽﮐﻨﯽ .اﻣﺎ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ اﯾﻨﻬﺎ ،اوﻟﻮﯾﺖ اول اون ﻻﭘﻮﺷﻪ .اوﻧﺎ ﺗﻌﺪادﺷﻮن ﺑﺮاي ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ از ﻻﭘﻮش در
ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﻦ ﻣﯿﺘﻮﻧﻢ ﺷﺮ ﺑﺒﻨﺪم ﮐﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﺤﺪوده ﺧﻮدﺷﻮن ﻣﯿﻤﻮﻧﻦ «
» ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺣﺪس ﻣﯽزﻧﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻢ ،ﺷﻤﺎ ﻣﯿﺘﻮﻧﯿﺪ ﺑﺎ دﻫﻢ از ﺧﻮﻧﻪ ﺑﯿﺮون ﺑﺮﯾﺪ ،ﻓﻘﻂ اﯾﻦ ﯾﻪ ﺑﺎر .و اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻣﺠﺒﻮرﯾﺪ ﮐﻪ در
ﻃﻮل روز ﺑﺮﯾﺪ ﺑﯿﺮون ،ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﺐ ﺑﺸﯿﻢ و ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﺷﺐ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﻧﯿﺎﻓﺘﻪ .ﺷﻤﺎ ﺳﺮﯾﻊ ﻫﺴﺘﯿﺪ ،
ﺑﺎﻻي ﮐﻮه ﺑﺮﯾﺪ و ﺷﮑﺎر ﮐﻨﯿﺪ و ﺳﺮﯾﻊ ﺑﺮﮔﺮدﯾﺪ «
ﭼﺸﻤﻬﺎم ﺗﻨﮓ ﺷﺪن» ﻧﻤﯿﮕﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر آﺳﻮﻧﻪ ،اﻣﺎ اﮔﻪ اوﻧﺎ ﺑﺮاي ﮐﺸﺘﻦ ﺑﻼ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﯿﺎن ﻣﻦ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﺮدﻧﺸﻮن رو
دارم «
ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﺳﺮش رو ﺑﺎ اﺿﻄﺮاب ﺗﮑﻮن داد » .ﻧﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻦ اﺻﻼً اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ....ﺗﻮ ﺑﯽﻋﺮﺿﻪ ﻫﺴﺘﯽ .اﻣﺎ اﯾﻦ واﻗﻌﺎ
اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﻪ .ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﺑﺎر ﯾﻪ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﯽ رو روي وﺟﺪاﻧﻢ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ «
اون ﺑﺎ ﺗﻔﮑﺮ اداﻣﻪ داد » ﺧﻮب ﺳﻪ ﺗﺎ از ﻣﺎ اﯾﻨﺒﺎر ﻣﯿﺮﯾﻢ ﺑﯿﺮون « و ﺑﻌﺪ از ﯾﻪ ﺛﺎﻧﯿﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮد » ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ اﯾﻦ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ
ﮐﺎرﯾﻪ ﮐﻪ در ﺣﺎلﺣﺎض ﻣﯿﺘﻮﻧﯿﻢ اﻧﺠﺎم ﺑﺪﯾﻢ «
» ﻧﻤﯿﺪوﻧﻢ دﮐﺘﺮ .اﻣﺎ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺮدن ﺧﻮدﺗﻮن ﺑﻪ ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮﻧﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ اﺳﺘﺮاﺗﮋي ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎﺷﻪ «
» ﻣﺎ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻫﺎﯾﯽ دارﯾﻢ ﮐﻪ در ﻫﺮﺻﻮرت ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮﺗﺮﯾﻤﻮن ﻣﯿﺸﻪ .اﮔﻪ ادوارد ﯾﮑﯽ از ﺳﻪ ﻧﻔﺮي ﺑﺎﺷﻪ ﮐﻪ ﻣﯿﺮه ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ ﯾﻪ
ﻣﺤﺪوه ﭼﻨﺪ ﻣﺎﯾﻠﯽ رو ﺑﺎ ﻗﺪرﺗﯽ ﮐﻪ داره ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﻪ و ﯾﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪ اﻣﻦ ﺑﻪ وﺟﻮد ﺑﯿﺎره «
ﻫﺮ دو ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ادوارد ﻧﮕﺎه ﮐﺮدﯾﻢ .ﺗﻮي ﺻﻮرﺗﺶ ﻓﻮراً ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ رو دﯾﺪﯾﻢ و در ﻧﮕﺎﻫﺶ اوﻧﻮ ﺑﻪ ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﻓﻬﻤﻮﻧﺪ .
ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻧﯿﺮوي ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪي ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺸﻪ ﮐﻪ ادوارد از ﺑﻼ ﺟﺪا ﺑﺸﻪ .
» آﻟﯿﺲ داﺷﺘﻢ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻮ ﺑﺘﻮﻧﯽ راﻫﻬﺎﯾﯽ رو ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺑﺎﺷﻦ رو ﺑﺒﯿﻨﯽ «
آﻟﯿﺲ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ » :اوﻧﺎﯾﯽ رو ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﻣﺸﮑﻞ ﺳﺎز ﺑﺸﻦ ،آره « و ﺑﺎ ﺳﺮش ﺗﺎﯾﯿﺪ ﮐﺮد » ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ راﺣﺖ ﺑﺎﺷﻪ«
ادوارد ،ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻧﻘﺸﻪ اوﻟﯿﻪ ﮐﺎرﻻﯾﻞ رو ﻧﻘﺶ ﺑﺮآب ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﻟﻢ داد .ﺑﻼ ﺑﺮاي آﻟﯿﺲ ﻧﮕﺮان ﺑﻮد .ﻫﻤﻮن اﺧﻢ ﮐﻮﭼﮑﯽ
ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﻀﻄﺮب ﻣﯿﺸﺪ ﺑﯿﻦ اﺑﺮوﻫﺎش ﻣﯿﺎﻓﺘﺎد ﺑﺎزم ﺑﯿﻦ اﺑﺮوﻫﺎش ﺑﻮد .
ﮔﻔﺘﻢ » :ﺧﻮب ،ﭘﺲ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﻌﯿﻦ ﺷﺪ .ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎر ﺧﻮدم رو اﻧﺠﺎم ﺑﺪم .ﺳﺚْ ﻣﻦ ﺷﺐ وﻗﺘﯿﮑﻪ ﮔﺮگ و ﻣﯿﺶ
ﺷﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮت ﻫﺴﺘﻢ .ﭘﺲ اﻻن ﺑﺮو و ﯾﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﯾﻪ ﮐﻢ ﭼﺮت ﺑﺰن ،ﺑﺎﺷﻪ ؟ «
» ﺑﺎﺷﻪ ﺟﯿﮏ .ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺘﻮﻧﻢ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ « ...و ﯾﻪ ﮐﻢ ﺑﺎ ﺗﺮدﯾﺪ ﺑﻪ ﺑﻼ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﭘﺮﺳﯿﺪ » ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ اﺣﺘﯿﺎج
داري؟ «
و ﺑﻌﺪ ازﻣﻪ وارد اﺗﺎق ﺷﺪ ،ﯾﻪ ﻇﺮف ﺑﺰرگ درﭘﻮش دار ﺗﻮي دﺳﺘﺶ ﺑﻮد .ﺑﺎ ﺗﺮدﯾﺪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮐﺎرﻻﯾﻞ اﯾﺴﺘﺎد و ﭼﺸﻢﻫﺎي
درﺷﺖ و ﻃﻼﯾﯽ ﺗﯿﺮهاش روي ﺻﻮرت ﻣﻦ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺷﺪ .
ﺑﻪ آروﻣﯽ ﮔﻔﺖ » :ﺟﯿﮑﻮب « ﺻﺪاش ﻣﺜﻠﻪ ﺻﺪاي اوﻧﺎي دﯾﮕﻪ ﺗﯿﺰ و ﻧﺎﻓﺬ ﻧﺒﻮد » .ﻣﯿﺪوﻧﻢ ﮐﻪ ﻏﺬا ﺧﻮردن ﺗﻮ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﺮات
ﺟﺬاب ﻧﯿﺴﺖ ،ﺟﺎﯾﯿﮑﻪ ﺑﻮي ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮات ﻧﻤﯿﺪه ،ﻣﯿﺪوﻧﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ دﻟﭙﺬﯾﺮ ﻧﯿﺴﺖ .اﻣﺎ وﻗﺘﯿﮑﻪ داري ﻣﯿﺮي اﮔﻪ ﯾﻪ ﻣﻘﺪاري
ﻏﺬا ﺑﺎ ﺧﻮدت ﺑﺒﺮي ،ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯿﺸﯽ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻬﺘﺮي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ .ﻣﻦ ﻣﯿﺪوﻧﻢ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮﻧﯽ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺮي ،و اﯾﻦ ﺑﻪ
ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺎﺳﺖ .ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﯾﻪ ﮐﻤﯽ اﯾﻦ ﭘﺸﯿﻤﻮﻧﯽ ﻣﻨﻮ ﺑﺮام راﺣﺘﺘﺮ ﮐﻦ .ﯾﻪ ﭼﯿﺰي ﺑﺮاي ﺧﻮردن ﺑﺎ ﺧﻮدت ﺑﺒﺮ « ﻇﺮف
ﻏﺬا رو ﺑﻪ ﻃﺮﻓﻢ ﮔﺮﻓﺖ ،ﺻﻮرﺗﺶ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺮم و ﭘﻮزشﺧﻮاﻫﺎﻧﻪ ﺑﻮد .ﻣﻦ ﻧﻤﯽداﻧﻢ اون ﭼﻄﻮر اﯾﻦ ﮐﺎرو ﮐﺮد ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ
ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺑﯿﺴﺖ و ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽرﺳﯿﺪ و ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر ﻫﻢ ﺻﻮرﺗﺶ رﻧﮕﭙﺮﯾﺪه و اﺳﺘﺨﻮاﻧﯽ ﺑﻮد اﻣﺎ ﯾﻪ ﭼﯿﺰي ﺗﻮي
ﻇﺎﻫﺮش ،ﺗﻮي ﺻﻮرﺗﺶ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻨﻮ ﯾﺎد ﻣﺎدرم اﻧﺪاﺧﺖ .
ﺧﺪاﯾﺎ!
زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم » :اﻟﺒﺘﻪ ،اﻟﺒﺘﻪ .ﻟﯿﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻨﻮز ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﯾﺎ ﯾﻪ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﭼﯿﺰي «
ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ رﻓﺘﻢ و ﻏﺬا رو ﺑﺎ ﯾﻪ دﺳﺘﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ .ﺑﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﺟﺎﯾﯽ زﯾﺮ ﯾﻪ درﺧﺖ ﻣﯽ رﯾﺨﺘﻤﺶ .اﻣﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯿﺸﺪم ﮐﻪ اﺣﺴﺎس
ﺑﺪي ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻪ .
ﺑﻪ ادوارد ﻧﮕﺎه ﻧﮑﺮدم ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮد ﯾﺎ ﻧﻪ ،ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻪ .اون زاﻟﻮ ﺑﻬﻢ ﻣﺪﯾﻮن ﺑﻮد .
ازﻣﻪ ﮔﻔﺖ » :ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ ﺟﯿﮑﻮب « و ﺑﻬﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ زد .ﭼﻄﻮر ﯾﻪ ﺻﻮرت ﺳﻨﮕﯽ زن ﺧﻨﺪان داﺷﺖ .ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺮاي ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮدن ﺑﺎ
ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮد .
اﯾﻦ ﻫﻢ ﻣﺸﮑﻞ ﮔﺬروﻧﺪن روزﮔﺎر ﺑﺎ ﺧﻮنآﺷﺎمﻫﺎ ﺑﻮد -ﺑﻬﺸﻮن ﻋﺎدت ﻣﯽﮐﺮدي .اوﻧﺎ ﺷﺮوع ﮐﺮده ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ دادن روﺷﯽ ﮐﻪ
ﻋﺎدت داﺷﺘﯽ ﺑﺎﻫﺎش ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯽ .ﺷﺮوع ﮐﺮده ﺑﻮدن ﮐﻪ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﺷﺒﯿﻪ دوﺳﺘﺎن رو ﺑﻬﺸﻮن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ .
ﺑﻼ ازم ﺳﻮاﻟﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ ازش ﻓﺮار ﮐﻨﻢ » :ﺑﻌﺪاً ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدي ﺟﯿﮏ ؟ «
» آآآ ،ﻧﻤﯿﺪوﻧﻢ «
اون ﻟﺒﻬﺎش رو ﺑﻪ ﻫﻢ ﻓﺸﺎر داد و ﻣﺜﻠﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺖ ﺟﻠﻮي ﺧﻨﺪهاش رو ﺑﮕﯿﺮه » .ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ .ﻣﻦ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﺳﺮﻣﺎ
ﺑﺨﻮرم «
ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﮐﺸﯿﺪم و ﺗﺼﻤﯿﻢ رو ﮔﺮﻓﺘﻢ ،ﺧﻮدم رو ﺗﮑﻮن دادم و ﮔﻔﺘﻢ » :ﺷﺎﯾﺪ «
» ﺟﯿﮑﻮب؟ « ازﻣﻪ ﺻﺪام ﮐﺮد ،داﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﻃﺮف در ﻣﯿﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ اداﻣﻪ داد ».ﻣﻦ ﯾﻪ ﺳﺒﺪ ﻟﺒﺎس ﺑﯿﺮون رو اﯾﻮان ﮔﺬاﺷﺘﻢ .
اوﻧﺎ ﺑﺮاي ﻟﯿﺎ ﻫﺴﺘﻦ .ﮐﺎﻣﻼً ﺷﺴﺘﻪ ﺷﺪن .ﺗﺎ اوﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺑﻬﺸﻮن دﺳﺖ ﻧﺰﻧﻢ .ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ اوﻧﺎ رو ﺑﺮاش
ﺑﺒﺮي؟ «
» اﻧﺠﺎﻣﺶ ﻣﯿﺪم « و ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺘﻮﻧﻪ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﻪاي ﺑﮕﻪ از در ﺧﺎرج ﺷﺪم .
ﻓﺼﻞ ﭘﺎﻧﺰدﻫﻢ