www. twilight .

ir ‫ ﺑﻼ‬: ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

The twilight saga : breaking dawn ١ ‫ﺻﻔﺤﮫ‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﮐﺘﺎب ﭼﻬﺎرم ﮔﺮگ وﻣﯿﺶ ‪ :‬ﺳﭙﯿﺪه دم ) ‪( breaking dawn‬‬

‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ‪ :‬اﺳﺘﻔﻨﯽ ﻣﺎﯾﺮ‬

‫ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﺗﺮﺟﻤﻪ ‪ :‬اﺣﺴﺎن ﻧﺼﺮﺗﯽ‬

‫ﻣﺘﺮﺟﻤﯿﻦ ‪ :‬ﮐﺴﺮي ‪ ،‬ﯾﺎﺳﻤﯿﻦ ‪ ،‬ﻧﻮﺷﯿﺎر ‪ ،‬ﺷﯿﻮا‬

‫ﺑﺎزﺑﯿﻨﯽ ﻧﻬﺎﺋﯽ ﻣﺘﻦ ‪ :‬اﺣﺴﺎن ﻧﺼﺮﺗﯽ و ﺷﯿﻮا ﻣﺤﻤﺪي‬

‫ﻃﺮاﺣﯽ ﺻﻔﺤﻪ ‪ :‬ﻣﯿﻼد ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻓﺮ‬

‫ﮐﺎري از اوﻟﯿﻦ وﺑﺴﺎﯾﺖ ﻓﺎرﺳﯽ ﺗﻮآﯾﻼﯾﺖ ‪:‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪٢‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﻓﺼﻞ ﺑﯿﺴﺖ و دوم‬

‫ﻗﻮل‬

‫اﻧﺪﯾﺸﯿﺪن ﺑﻪ رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ او را ﺑﻪ ﻣﺮﮐﺰ ذﻫﻦ ﻋﺠﯿﺐ ‪ ،‬ﺟﺪﯾﺪ و ﺟﺎدار ‪ ،‬وﻟﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﮔﯿﺞ ﮐﺮدن ﻣﻦ ﻣﯽ آورد ‪ .‬ﺑﺎ ﺳﻮاﻻت ﻓﺮاوان ‪.‬‬

‫ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ادوارد دﺳﺘﻢ را ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ ﺑﺎ اﺻﺮار ﭘﺮﺳﯿﺪم ‪ » :‬راﺟﻊ ﺑﻬﺶ ﺑﺮام ﺑﮕﻮ ‪ « .‬ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻮدن ﺑﻪ ادوارد ﻫﯿﭻ از‬
‫ﺳﺮﻋﺖ ﻣﺎن ﻧﻤﯽ ﮐﺎﺳﺖ ‪.‬‬

‫ادوارد ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﻣﺜﻞ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﻪ ﺗﻮ دﻧﯿﺎ ﻧﯿﺴﺖ ‪ « .‬ﻋﺸﻘﯽ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ در ﺻﺪاﯾﺶ ﻣﻮج ﻣﯿﺰد ‪.‬‬

‫ﺣﺴﺎدت ﺑﺮّﻧﺪه اي ﺑﻪ ادوارد در ﻣﻮرد اﯾﻦ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺣﺲ ﮐﺮدم ‪ .‬ادوارد او را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ‪ .‬اﯾﻦ اﻧﺼﺎف‬
‫ﻧﺒﻮد‪.‬‬

‫» ﭼﻘﺪر ﺷﺒﯿﻪ ﺗﻮﺋﻪ؟ ﭼﻘﺪر ﺷﺒﯿﻪ ﻣﻨﻪ ؟ ﯾﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻮدم ‪« .‬‬

‫» ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺎد ﺷﺒﺎﻫﺘﺶ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻪ ‪« .‬‬

‫ﯾﺎدم آﻣﺪ ‪ » :‬ﺧﻮن ﮔﺮم ﺑﻮد ‪« .‬‬

‫» آره ‪ .‬ﻗﻠﺒﺶ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺗﭙﻪ ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺿﺮﺑﺎﻧﺶ ﮐﻤﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻣﺎل اﻧﺴﺎﻧﻪ ‪ .‬دﻣﺎي ﺑﺪﻧﺶ ﻫﻢ ﮐﻤﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ از دﻣﺎي‬
‫ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺑﺪﻧﻪ ‪ .‬اون ﻣﯽ ﺧﻮاﺑﻪ ‪« .‬‬

‫» واﻗﻌﺎ ؟ «‬

‫ادوارد ﺧﻨﺪﯾﺪ ‪ » :‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﻪ ﻧﻮزاد ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯿﺨﻮاﺑﻪ ‪ .‬ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺪر و ﻣﺎدر دﻧﯿﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺑﯿﻢ ‪ ،‬و ﺑﭽﻪ ﻣﻮن ﺑﻪ‬
‫راﺣﺘﯽ ﺷﺒﻬﺎ ﺧﻮاﺑﺶ ﻣﯿﺒﺮه ! «‬

‫از ﺑﯿﺎن ﮐﻠﻤﻪ ﺑﭽﻪ ﻣﺎن ﺗﻮﺳﻂ ادوارد ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﻢ آﻣﺪ ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎت او را ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺗﺮ ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ ‪.‬‬

‫ادوارد ﻟﺒﺨﻨﺪ زد ‪ » :‬ﭼﺸﻤﺎش دﻗﯿﻘﺎ رﻧﮓ ﭼﺸﻤﺎي ﺗﻮﺋﻦ ‪ .‬ﺧﺐ ﺣﺪاﻗﻞ اﯾﻦ ﯾﮑﯽ از ﺑﯿﻦ ﻧﺮﻓﺘﻪ ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﮕﻞ اﻧﺪ ‪« .‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪٣‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﭘﺮﺳﯿﺪم ‪ » :‬و ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﻮن آﺷﺎﻣﯽ ﭼﯽ ؟ «‬

‫» ﭘﻮﺳﺘﺶ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﭘﻮﺳﺖ ﻣﺎ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻧﻔﻮذ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﻪ ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﮐﺴﯽ ﺟﺮﺋﺖ آزﻣﺎﯾﺶ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ رو ﻧﺪاره ‪« .‬‬

‫ﮐﻤﯽ ﺷﻮﮐﻪ ﺑﻪ ادوارد ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ‪.‬‬

‫دوﺑﺎره ﺑﻪ ﻣﻦ اﻃﻤﯿﻨﺎن داد ‪ » :‬اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺟﺮﺋﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ ‪ .‬رژﯾﻢ ﻏﺬاﯾﯿﺶ‪ ...‬ﺧﺐ ‪ ،‬اون ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯿﺪه ﮐﻪ ﺧﻮن ﺑﻨﻮﺷﻪ ‪.‬‬
‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﺗﺸﻮﯾﻘﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﮐﻪ ﮐﻤﯽ از وﯾﺘﺎﻣﯿﻦ ﻫﺎي ﮐﻮدك ﻫﻢ ﺑﺨﻮره ‪ .‬اﻣﺎ اون زﯾﺎد ﺧﻮﺷﺶ ﻧﻤﯿﺎد ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﻣﻘﺼﺮ‬
‫ﺑﺪوﻧﻤﺶ ‪ .‬اﯾﻦ ﭼﯿﺰا ﺣﺘﯽ واﺳﻪ اﻧﺴﺎن ﻫﻢ ﺑﺪﺑﻮ اﻧﺪ ‪« .‬‬

‫ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ او ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ‪ .‬ﻃﻮري ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﺮد ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﺑﺎ رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ! ‪ .‬ﭘﺮﺳﯿﺪم ‪ » :‬ﺗﺸﻮﯾﻘﺶ‬
‫ﻣﯿﮑﻨﻪ؟ «‬

‫» اون ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺎﻫﻮﺷﻪ و ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ زﯾﺎدي در ﺣﺎل ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻫﻨﻮز ﺻﺤﺒﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺑﻘﯿﻪ‬
‫ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﻪ ‪« .‬‬

‫» ﻫﻨﻮز ‪ -‬ﺻﺤﺒﺖ – ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ ‪« .‬‬

‫ﮐﻤﯽ از ﺳﺮﻋﺖ ﻣﺎن ﮐﺎﺳﺖ ﺗﺎ ﻗﻀﯿﻪ را ﻫﻀﻢ ﮐﻨﻢ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﻨﺎ ﮐﺮدم ‪ » :‬ﻣﻨﻈﻮرت ﭼﯿﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺑﻘﯿﻪ ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﻪ ؟ «‬

‫» ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ اﮔﻪ ﺧﻮدت‪ ...‬ﺑﺒﯿﻨﯽ راﺣﺖ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﻪ ‪ .‬ﮐﻤﯽ ﺗﻮﺿﯿﺤﺶ ﺳﺨﺘﻪ ‪« .‬‬

‫اﯾﻦ را در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻢ ‪ .‬ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎي زﯾﺎدي وﺟﻮد داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺑﺎور ﮐﺮدﻧﺸﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮدم ﻣﯽ دﯾﺪم‪.‬‬
‫ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺘﻢ آﻣﺎدﮔﯽ ﺷﻨﯿﺪن ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎي دﯾﮕﺮي را دارم ‪ .‬ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﻋﻮض ﮐﺮدم ‪.‬‬

‫ﭘﺮﺳﯿﺪم ‪ » :‬ﺟﯿﮑﻮب ﻫﻨﻮز اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ؟ ﭼﻪ ﻃﻮر ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺗﺤﻤﻠﺶ ﮐﻨﻪ ؟ اﺻﻼ ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻪ ؟ « ﺻﺪاﯾﻢ ﮐﻤﯽ ﻟﺮزﯾﺪ‪.‬‬
‫» ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻋﺬاب ﺑﮑﺸﻪ ؟ «‬

‫ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﺟﺪﯾﺪ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﺟﯿﮑﻮب ﻋﺬاب ﻧﻤﯿﮑﺸﻪ ‪ « .‬از ﻣﯿﺎن دﻧﺪان ﻫﺎﯾﺶ اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮد ‪ » :‬ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ ﻣﺸﺘﺎﻗﻢ اﯾﻦ‬
‫ﻣﺴﺌﻠﻪ رو ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﺪم‪« .‬‬

‫او را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﺮده و ﻫﯿﺲ ﮐﺮدم ‪ » :‬ادوارد ! « ) ﮐﻤﯽ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ او ﺷﺪه ﺑﻮدم اﺣﺴﺎس ﻏﺮور ﮐﺮدم ‪( .‬‬
‫» ﭼﻪ ﻃﻮر ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ اﯾﻦ ﺣﺮف رو ﺑﺰﻧﯽ ؟ ﺟﯿﮑﻮب ﺑﺮاي ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﻣﺎ ‪ ،‬از ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰش ﮔﺬﺷﺖ ‪ .‬ﻣﯿﺪوﻧﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﭼﯽ‬
‫ﮐﺸﯿﺪه ؟ « ﺑﺎ ﺑﻪ ﯾﺎد آوردﻧﺶ اﺣﺴﺎس ﺧﺠﺎﻟﺖ و ﮔﻨﺎه ﮐﺮدم ‪ .‬اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻋﺠﯿﺐ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ آﻧﻘﺪر ﺑﻪ ﺟﯿﮑﻮب‬
‫اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺘﻢ ‪ .‬ﺣﺲ ﻓﻘﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺪون ﺣﻀﻮر او در ﻣﻦ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽ آﻣﺪ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ‪ .‬اﺣﺘﻤﺎﻻ ﯾﮏ ﺿﻌﻒ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮد ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪۴‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ادوارد زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد ‪ » :‬ﺧﻮاﻫﯽ دﯾﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻃﻮر ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﻢ ‪ .‬ﺑﻬﺶ ﻗﻮل دادم ﺑﺬارم ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺪه ‪ ،‬وﻟﯽ‬
‫ﺑﻌﯿﺪ ﻣﯽ دوﻧﻢ دﯾﺪﮔﺎه ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻓﺮق ﮐﻨﻪ ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﻣﻮرد اﻓﮑﺎر ﺗﻮ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﻧﻪ؟ « ﻟﺒﻬﺎﯾﺶ را ﻓﺸﺮد و‬
‫ﻣﺮا ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ‪.‬‬

‫» ﭼﯽ رو ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺪه؟ «‬

‫ادوارد ﺳﺮي ﺗﮑﺎن داد ‪ » :‬ﻣﻦ ﻗﻮل دادم ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﻫﻨﻮز ﺑﺮاي ﭼﯿﺰي ﻣﺪﯾﻮﻧﺶ ﺑﺎﺷﻢ‪ « .‬دﻧﺪاﻧﻬﺎﯾﺶ را‬
‫ﻓﺸﺮد‪.‬‬

‫ﺣﺲ ﺧﺸﻢ و ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ وﺟﻮدم را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ ‪ » :‬ادوارد ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﻤﯿﺸﻢ ‪« .‬‬

‫ﺑﻪ آراﻣﯽ ﺻﻮرﺗﻢ را ﻧﻮازش ﮐﺮد و وﻗﺘﯽ در ﺟﻮاب آن ﺻﻮرﺗﻢ آرام ﺷﺪ ‪ ،‬ادوارد ﻟﺒﺨﻨﺪ زد ‪ » :‬ﺑﺮات ﺳﺨﺖ ﺗﺮ از ﭼﯿﺰﯾﻪ ﮐﻪ‬
‫ﻧﺸﻮن ﻣﯿﺪي ‪ .‬ﻣﯽ دوﻧﻢ ‪ .‬ﯾﺎدﻣﻪ ‪« .‬‬

‫» دوﺳﺖ ﻧﺪارم ﺣﺲ ﺳﺮدرﮔﻤﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ‪« .‬‬

‫» ﻣﯿﺪوﻧﻢ ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﯿﺎ ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ ﺧﻮﻧﻪ ‪ .‬ﺗﺎ ﺑﺘﻮﻧﯽ ﺧﻮدت ﺑﺒﯿﻨﯽ‪ « .‬در ﺣﺎل ﺻﺤﺒﺖ از ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ روي ﺑﺎﻗﯽ‬
‫ﻣﺎﻧﺪه ﭘﯿﺮاﻫﻦ ﻣﻦ ﭼﺮﺧﯿﺪ و اﺧﻢ ﮐﺮد ‪ » .‬ﻫﻤﻢ ‪ « .‬ﮐﻤﯽ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﻠﻮز ﺳﻔﯿﺪش را در آورد و ﺑﺮاي ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﭙﻮﺷﻢ ‪.‬‬

‫» اﻧﻘﺪر ﺑﺪه ؟ «‬

‫ﺧﻨﺪﯾﺪ ‪.‬‬

‫دﺳﺘﺎﻧﻢ را در آﺳﺘﯿﻦ ﻫﺎﯾﺶ ﻟﻐﺰاﻧﺪم و دﮐﻤﻪ ﻫﺎﯾﺶ را روي ﻟﺒﺎس زﯾﺮ ﭘﺎره ام ﺑﺴﺘﻢ ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺑﺪن ادوارد‬
‫ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺑﺎﺷﺪ و اﯾﻦ ﺣﻮاس ﭘﺮت ﮐﻦ ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ﺑﺎﻫﺎت ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﻣﯿﺪم ‪ « .‬و اﺧﻄﺎر دادم ‪ » :‬اﯾﻦ ﺑﺎر ﺑﺎزي رو ﺧﺮاب ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ ‪« .‬‬

‫دﺳﺘﻢ را رﻫﺎ ﮐﺮد و ﺧﻨﺪﯾﺪ ‪ » :‬ﺑﺎ ﺷﻤﺎرش ﺗﻮ‪« ...‬‬

‫ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن راه ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮاﯾﻢ از راه رﻓﺘﻦ ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﭼﺎرﻟﯽ آﺳﺎن ﺗﺮ ﺑﻮد ‪ .‬ﺑﻮي ﻣﺎ رد ﭘﺎي ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻪ ﺟﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺑﺎ‬
‫ﺳﺮﻋﺖ زﯾﺎدي ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻨﮕﺎم دوﯾﺪن داﺷﺘﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از رﺳﯿﺪن ﺑﻪ رودﺧﺎﻧﻪ ‪ ،‬ادوارد از ﻣﻦ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺑﻮد ‪ .‬ﻣﻦ ﭘﺮش زودﺗﺮي اﻧﺠﺎم دادم ﺗﺎ از ﻗﺪرت ﺟﺪﯾﺪم ﺑﺮاي ﺷﮑﺴﺖ او‬
‫اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻢ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﻗﺒﻞ از ﻣﺎل او ﺑﺎ زﻣﯿﻦ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮد ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ﻫﺎ ! «‬

‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻓﺮود آﻣﺪن ﭘﺎﻫﺎي ادوارد ﺑﻮدم ﺻﺪاﯾﯽ ﺷﻨﯿﺪم ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎرش را ﻧﺪاﺷﺘﻢ ‪ .‬ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪۵‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫در ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ادوارد ﮐﻨﺎرم اﯾﺴﺘﺎد و دﺳﺘﺎﻧﺶ ﻣﺮا از ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ زﻣﯿﻦ ﻓﺸﺮدﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﺳﺮﯾﻌﺎً ﻫﺸﺪار داد ‪ » :‬ﻧﻔﺲ ﻧﮑﺶ ‪« .‬‬

‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ وﺳﻂ ﯾﮏ ﻧﻔﺲ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮدم ‪ ،‬ﺗﻼش ﮐﺮدم ﺗﺎ ﻫﻮل ﻧﮑﻨﻢ ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺑﻮد ‪ .‬ﺑﻪ‬
‫ﻃﻮر ﻏﺮﯾﺰي ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﻨﺒﻊ ﺻﺪا ﻣﯿﮕﺸﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺟﯿﮑﻮب دﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ‪ ،‬ﺑﺎ دﻧﺪان ﻫﺎي ﻗﻔﻞ ﺷﺪه روي ﻣﺮز ﺟﻨﮕﻞ و ﺑﺎﻏﭽﻪ ﮐﺎﻟﻦ ﻫﺎ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮد ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ در ﺟﻨﮕﻞ ﭘﺸﺖ‬
‫ﺳﺮ او ﭼﯿﺰي دﯾﺪه ﻧﻤﯿﺸﺪ ‪ ،‬ﺻﺪاي ﻗﻠﺐ ﻫﺎي ﺑﺰرﮔﺘﺮي ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ رﺳﯿﺪ ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺻﺪاي ﺧﺮد ﺷﺪن ﺗﮑﻪ ﭼﻮب زﯾﺮ‬
‫ﭘﻨﺠﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﭘﺮ ﺳﺮﻋﺖ ‪.‬‬

‫ادوارد ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎش ﺟﯿﮑﻮب ‪ « .‬ﻏﺮﺷﯽ از درون ﺟﻨﮕﻞ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﺻﺪاي ادوارد را ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﺮد ‪ » .‬ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ‬
‫ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ راﻫﺶ ﻧﺒﺎﺷﻪ ﮐﻪ‪« ...‬‬

‫ﺟﯿﮑﻮب ﻣﯿﺎن ﺻﺤﺒﺘﺶ ﭘﺮﯾﺪ ‪ » :‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﻬﺘﺮه ﮐﻪ ﺑﺬارﯾﻢ اول ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﭽﻪ ﺑﺸﻪ ؟ ﺑﻪ ﻧﻈﺮم ﺑﻬﺘﺮه ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﺑﻼ ﺑﺎ ﻣﻦ‬
‫ﭼﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ‪ .‬زﺧﻢ ﻫﺎي ﻣﻦ زودﺗﺮ ﺧﻮب ﻣﯿﺸﻦ ‪« .‬‬

‫اﯾﻦ ﯾﻪ آزﻣﺎﯾﺶ ﺑﻮد ؟ ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ آﯾﺎ ﻣﯿﺘﻮﻧﻢ از ﮐﺸﺘﻦ ﺟﯿﮑﻮب ﺧﻮدداري ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺨﻮام از ﮐﺸﺘﻦ رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ﺧﻮدداري‬
‫ﮐﻨﻢ ؟ ﺑﻪ ﻋﺠﯿﺐ ﺗﺮﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻤﮑﻦ ﺣﺎﻟﻢ ﺑﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ رﺑﻄﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﺪه ام ﻧﺪاﺷﺖ ‪ .‬ﻓﻘﻂ ذﻫﻨﻢ ‪ .‬آﯾﺎ اﯾﻦ اﯾﺪه ي ادوارد ﺑﻮد ؟‬

‫ﺑﺎ ﺗﺸﻮﯾﺶ ﺑﻪ ﺻﻮرت ادوارد ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ‪ .‬ﮐﻤﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻬﺮه اش از ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﺑﻪ ﭼﯿﺰي دﯾﮕﺮ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪ ‪.‬‬
‫ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺎﻻ اﻧﺪاﺧﺖ و ﺑﻌﺪ اﻧﮕﺎر ﺟﺮﯾﺎن ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ از ﺧﺼﻮﻣﺖ در ﺻﺪاﯾﺶ ﭘﺪﯾﺪار ﺷﺪ ‪ » :‬ﮔﺮدن ﺧﻮدﺗﻪ ‪« .‬‬

‫ﻏﺮش داﺧﻞ ﺟﻨﮕﻞ اﯾﻦ ﺑﺎر ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺑﻮد ‪ .‬ﺷﮏ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﺻﺪاي ﻟﯿﺎ ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ادوارد ﭼﻪ‪ ‬اش ﺑﻮد ؟ ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺪت ﻧﺒﺎﯾﺪ ﮐﻤﯽ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ دوﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪاد ؟ ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﺮده ﺑﻮدم ‪ -‬ﺷﺎﯾﺪ‬
‫اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ﺑﻮد ‪ -‬ﮐﻪ ادوارد ﻧﯿﺰ اﮐﻨﻮن دوﺳﺖ ﺟﯿﮑﻮب ﺑﺎﺷﺪ ‪ .‬اﺣﺘﻤﺎﻻ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﺮداﺷﺖ ﮐﺮده ﺑﻮدم ‪.‬‬

‫اﻣﺎ ﺟﯿﮑﻮب داﺷﺖ ﭼﻪ ﮐﺎر ﻣﯿﮑﺮد ؟ ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮدش را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان آزﻣﺎﯾﺸﯽ ﺑﺮاي رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ آﻣﺎده ﻣﯽ ﮐﺮد ؟‬

‫ﺳﺮدر ﻧﻤﯽ آوردم ‪ .‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ دوﺳﺘﯽ ﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﭘﺎﯾﺪار ﺑﻮد‪...‬‬

‫اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﺟﯿﮑﻮب ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮدم ‪ ،‬ﮔﻮﯾﯽ ﭘﺎﯾﺪار ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ‪ .‬ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ دوﺳﺖ ﺧﻮب ﻣﻦ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ‪ .‬اﻣﺎ او‬
‫ﮐﺴﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮده ﺑﻮد ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺮاي او ﭼﻪ ﺷﮑﻠﯽ ﺑﻮدم ؟‬

‫و ﺑﻌﺪ او ﻟﺒﺨﻨﺪ آﺷﻨﺎﯾﺶ را زد ‪ .‬ﻟﺒﺨﻨﺪي ﮐﻪ ﻣﺘﻠﻌﻖ ﺑﻪ ﯾﮏ وﺟﻮد ﺧﻮﯾﺸﺎوﻧﺪ ﺑﻮد ‪ ،‬و ﻣﻦ ﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ دوﺳﺘﯽ ﻣﺎ دﺳﺖ‬
‫ﻣﯽ‬ ‫ﻧﺨﻮرده ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﺑﻮد ‪ .‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ در ﮔﺎراژ ﺳﺎﺧﺘﮕﯽ او ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان دو دوﺳﺖ وﻗﺖ‬
‫ﮔﺬراﻧﺪﯾﻢ ‪ .‬ﺳﺎده و ﻋﺎدي ‪ .‬دوﺑﺎره ﺣﺲ ﮐﺮدم ﮐﻪ اﺣﺘﯿﺎﺟﻢ ﺑﻪ او ﺑﻪ ﮐﻠﯽ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ‪ .‬او ﻓﻘﻂ دوﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﻮد ‪ .‬ﻃﻮري‬
‫ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪۶‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﺑﺎز ﻫﻢ ﮐﺎري ﮐﻪ اﮐﻨﻮن داﺷﺖ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ داد ﺑﺮاﯾﻢ ﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﺑﻮد ‪ .‬آﯾﺎ اﻧﻘﺪر از ﺧﻮد ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮد‬
‫ﺟﻠﻮي ﻣﺮا ﺑﮕﯿﺮد ‪ ،‬ﺗﺎ ﮐﺎري ﻧﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ آﺧﺮ ﻋﻤﺮ در رﻧﺞ و ﻋﺬاب زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ ؟ اﯾﻦ ﻓﺮاﺗﺮ از ﺗﺤﻤﻞ وﺟﻮد ﺟﺪﯾﺪ ﻣﻦ ﯾﺎ‬
‫دوﺳﺖ ﻣﺎﻧﺪن ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻮد ‪ .‬ﺟﯿﮑﻮب ﯾﮑﯽ از ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ‪ ،‬وﻟﯽ اﻧﺘﻈﺎر اﯾﻦ ﮐﺎر از ﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ‬
‫ﻧﻤﯽ رﻓﺖ‪.‬‬

‫ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺟﯿﮑﻮب ﭘﻬﻦ ﺗﺮ ﺷﺪ و ﮐﻤﯽ ﻟﺮزﯾﺪ ‪ » :‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻢ ﺑﻠﺰ‪ ...‬ﺗﺮﺳﻨﺎك ﺷﺪي‪« .‬‬

‫ﻣﻦ ﻫﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ زدم ‪ .‬اﯾﻦ روي ﺟﯿﮑﻮب را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ‪.‬‬

‫ادوارد ﻏﺮﯾﺪ ‪ » :‬ﺣﻮاﺳﺖ ﺑﺎﺷﻪ‪ ،‬دورﮔﻪ ‪« .‬‬

‫ﺑﺎد از ﭘﺸﺘﻢ وزﯾﺪ و ﻣﻦ رﯾﻪ ﻫﺎﯾﻢ را از ﻫﻮاي ﺗﺎزه ﭘﺮ ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ ‪ » .‬ﻧﻪ راﺳﺖ ﻣﯿﮕﻪ ‪ .‬ﭼﺸﻤﺎم واﻗﻌﺎً‬
‫ﺗﺮﺳﻨﺎﮐﻦ ‪ ،‬ﻧﻪ ؟ «‬

‫» ﺧﯿﻠﯽ ! وﻟﯽ ﺑﻪ اون ﺑﺪي ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﺮدم‪« .‬‬

‫» واي ‪ .‬واﻗﻌﺎ از اﯾﻦ ﺗﻌﺮﯾﻒ ات ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ ‪« .‬‬

‫ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ ‪ » :‬ﺧﻮدت ﻣﯿﺪوﻧﯽ ﻣﻨﻈﻮرم ﭼﯿﻪ ‪ .‬ﺗﻮ ﻫﻨﻮز ﺷﺒﯿﻪ ﺧﻮدﺗﯽ ‪ ،‬ﯾﻪ ﺟﻮراﯾﯽ ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﻇﺎﻫﺮ اﻧﻘﺪر اﻫﻤﯿﺖ‬
‫ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﭼﻮن ﺗﻮ ﻫﻨﻮز ﺑﻼ ﻫﺴﺘﯽ ‪ .‬ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯿﮑﺮدم ﻫﻨﻮز ﺣﺲ ﮐﻨﻢ ﺗﻮ وﺟﻮد داري ‪ « .‬دوﺑﺎره ﺑﺪون ﻧﺸﺎﻧﯽ از ﺗﻠﺨﯽ‬
‫ﻟﺒﺨﻨﺪ زد ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﺧﻨﺪﯾﺪ و ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﺑﻪ ﻫﺮﺣﺎل ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﺑﻪ زودي ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎت ﻋﺎدت ﮐﻨﻢ ‪« .‬‬

‫ﮔﯿﺞ ﭘﺮﺳﯿﺪم ‪ » :‬واﻗﻌﺎ ؟ « اﯾﻨﮑﻪ ﻫﻨﻮز دوﺳﺖ ﺑﻮدﯾﻢ ﻋﺎﻟﯽ ﺑﻮد ‪ .‬اﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم وﻗﺖ زﯾﺎدي را ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﮕﺬراﻧﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﻋﺠﯿﺐ ﺗﺮﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ در ﭼﻬﺮه اش ﭘﺪﯾﺪار ﺷﺪ و ﻟﺒﺨﻨﺪش را از ﺑﯿﻦ ﺑﺮد ‪ .‬ﭼﯿﺰي ﺷﺒﯿﻪ‪ ...‬ﺣﺲ ﮔﻨﺎه ؟ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ادوارد ﻧﮕﺎه ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﺟﯿﮑﻮب ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ ‪ .‬ﻧﻤﯽ دوﻧﺴﺘﻢ ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ ﺑﻬﺶ ﭼﯿﺰي ﻧﮕﯽ ‪ .‬ﭼﻪ ﻗﻮل داده ﺑﺎﺷﯽ ﭼﻪ ﻧﺪاده ﺑﺎﺷﯽ ‪ .‬ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻫﺮﭼﯽ‬
‫ﻣﯽ ﺧﻮاد ﺑﻬﺶ ﻣﯿﺪي ‪« .‬‬

‫ادوارد ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد داد ‪ » :‬ﺷﺎﯾﺪ اﻣﯿﺪوارم اون ﻣﺸﻤﺌﺰ ﺑﺸﻪ و ﮐﻠﻪ ﺗﻮ ﺑﮑﻨﻪ ‪« .‬‬

‫ﺟﯿﮑﻮب ﻏﺮﯾﺪ ‪.‬‬

‫دﯾﺮﺑﺎوراﻧﻪ ﺗﻤﻨﺎ ﮐﺮدم ‪ » :‬ﭼﻪ ﺧﺒﺮه ؟ ﺷﻤﺎ دارﯾﻦ ﭼﯿﺰي از ﻣﻦ ﻗﺎﯾﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻦ ؟ «‬

‫ﺟﯿﮑﻮب ﺧﻮدآﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ‪ ،‬ﺟﻮري ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﻗﺮار ﻧﺒﻮد ﭼﻨﯿﻦ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﯿﻔﺘﺪ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﺑﻌﺪا ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯿﺪم ‪ « .‬ﺑﻌﺪ ﻣﻮﺿﻮع را ﻋﻮض‬
‫ﮐﺮد ‪ » :‬اول ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ اﯾﻦ ﻧﻤﺎﯾﺶ رو ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﻢ ‪ « .‬اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﺟﻠﻮﺗﺮ از ﻣﺎ ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎد ‪ ،‬ﻟﺒﺨﻨﺪش ﭼﺎﻟﺶ ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ‬
‫ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪٧‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﻧﺎﻟﻪ ي اﻋﺘﺮاض آﻣﯿﺰي از ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﻪ ﮔﻮش رﺳﯿﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﺪن ﺧﺎﮐﺴﺘﺮي ﻟﯿﺎ از ﻣﯿﺎن درﺧﺘﺎن ﭘﺸﺖ ﺟﯿﮑﻮب ﺑﯿﺮون ﺧﺰﯾﺪ ‪.‬‬
‫ﺳ‪‬ﺚْ ‪ ،‬ﺑﻠﻨﺪﻗﺪ ﺗﺮ و ﻣﺎﺳﻪ اي رﻧﮓ ﭘﺸﺖ ﺳﺮش ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ﺟﯿﮑﻮب ﮔﻔﺖ ‪ » :‬آروم ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ‪ .‬ﺧﻮدﺗﻮﻧﻮ ﻗﺎﻃﯽ اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪« .‬‬

‫ﻣﻦ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮدم ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﺮف ﺟﯿﮑﻮب ﮔﻮش ﻧﺪادﻧﺪ و ﻓﻘﻂ آرا‪‬ﻣ‪‬ﺘﺮ او را دﻧﺒﺎل ﮐﺮدﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﺑﺎد آرام ﺑﻮد و ﺑﻮي ﺟﯿﮑﻮب را دور ﻧﻤﯿﮑﺮد ‪.‬‬

‫آﻧﻘﺪر ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﮔﺮﻣﺎي ﺑﺪﻧﺶ را در ﻓﻀﺎي ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﺣﺲ ﮐﻨﻢ ‪ .‬ﮔﻠﻮﯾﻢ در ﺟﻮاب ﺳﻮﺧﺖ ‪.‬‬

‫» زود ﺑﺎش ﺑﻠﺰ ‪ .‬ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻞ ات ﭼﯿﻪ ؟ «‬

‫ﻟﯿﺎ ﻫﯿﺲ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺗﻨﻔﺲ ﮐﻨﻢ ‪ .‬اﯾﻦ ﻃﻮر اﺳﺘﻔﺎده از ﺟﯿﮑﻮب درﺳﺖ ﻧﺒﻮد ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺧﻮدش ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد داده ﺑﻮد ‪ .‬اﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ‬
‫از ﻣﻨﻄﻖ اﯾﻦ ﻗﻀﯿﻪ ﻓﺮار ﮐﻨﻢ ‪ .‬ﭼﻪ ﻃﻮر ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ﺻﺪﻣﻪ ﻧﻤﯽ زﻧﻢ ؟‬

‫ﺟﯿﮑﻮب ﻣﺘﻠﮏ اﻧﺪاﺧﺖ ‪ » :‬دارم ﭘﯿﺮ ﻣﯿﺸﻢ ﻫﺎ ‪ .‬ﺧﺐ در ﻋﻤﻞ ﻧﻪ ﻧﻤﯿﺸﻢ وﻟﯽ ﻣﯿﺪوﻧﯽ ﻣﻨﻈﻮرم ﭼﯿﻪ ‪ .‬زود ﺑﺎش ‪ .‬ﯾﻪ ﺑﻮ‬
‫ﺑﮑﺶ‪« .‬‬

‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ادوارد ﻣﯽ ﭼﺴﺒﯿﺪم ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ﻣﻨﻮ ﻧﮕﻪ دار ‪« .‬‬

‫دﺳﺘﺎن ادوارد دور ﺑﺎزوﻫﺎﯾﻢ ﻣﺤﮑﻢ ﺷﺪﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﺎﻫﯿﭽﻪ ﻫﺎﯾﻢ را ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺸﺎن ﻗﻔﻞ ﮐﺮدم ﺑﻪ اﯾﻦ اﻣﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻨﻄﻮر ﯾﺦ زده ﻧﮕﻪ ﺷﺎن دارم ‪ .‬ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ اش اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ‬
‫ﺗﻨﻔﺲ را ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﮐﺮدم و دور ﻣﯽ ﺷﺪم ‪ .‬ﻋﺼﺒﯽ ‪ ،‬آﻣﺎده ي ﻫﺮﭼﯿﺰي ﺷﺪم و ﻧﻔﺲ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﮐﺸﯿﺪم ‪.‬‬

‫ﮐﻤﯽ اذﯾﺖ ﮐﺮد ‪ .‬اﻣﺎ ﮔﻠﻮي ﻣﻦ ﭘﯿﺸﺎﭘﯿﺶ در ﺣﺎل ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺑﻮد ‪ .‬ﺟﯿﮑﻮب ﺑﯿﺸﺘﺮ از آن ﺷﯿﺮ ﮐﻮﻫﯽ ﺑﻮي اﻧﺴﺎن ﻧﻤﯿﺪاد ‪.‬‬
‫ﻟﺒﻪ ي ﺣﯿﻮاﻧﯽ در ﺑﻮﯾﺶ وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا ﮐﻨﺎر ﻣﯿﺰد ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺻﺪاي ﻧﻢ دار و ﺑﻠﻨﺪ ﻗﻠﺐ ﺗﭙﻨﺪه اش ﻟﺬت ﺑﺨﺶ ﺑﻮد ‪،‬‬
‫ﺑﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻫﺶ ﻣﯽ آﻣﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺟﻤﻊ ﺷﺪن ﺑﯿﻨﯽ ام ﻣﯿﺸﺪ ‪ .‬در واﻗﻊ ﺑﺎ ﺣﺲ ﮐﺮدن ﺑﻮي او ‪ ،‬ﮐﻨﺘﺮل ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻠﻢ‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺻﺪاي ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺒﺶ آﺳﺎن ﺗﺮ ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ﻧﻔﺲ دﯾﮕﺮي ﮐﺸﯿﺪم و ﺑﺎ آراﻣﺶ ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ﻫﺎه ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻢ ﻫﻤﻪ راﺟﻊ ﺑﻪ ﭼﯽ ﺣﺮف ﻣﯽ زدﻧﺪ ‪ .‬ﺗﻮ ﺑﻮي ﮔﻨﺪ ﻣﯽ دي‬
‫ﺟﯿﮑﻮب ‪« .‬‬

‫ادوارد زد زﯾﺮ ﺧﻨﺪه ‪ .‬دﺳﺘﺎﻧﺶ از روي ﺷﺎﻧﻪ ام ﻟﻐﺰﯾﺪﻧﺪ و دور ﮐﻤﺮم ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ ‪ .‬ﺳ‪‬ﺚْ ﻫﻤﺮاه ادوارد ﺧﻨﺪه ي زﯾﺮ ﻟﺒﯽ ﮐﺮد و‬
‫وﻗﺘﯽ ﻟﯿﺎ ﭼﻨﺪ ﻗﺪم ﻋﻘﺐ رﻓﺖ ﺳ‪‬ﺚْ ﮐﻤﯽ ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ ﺷﺪ ‪ .‬و ﺑﻌﺪ ﻣﻦ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯽ دﯾﮕﺮي ﺷﺪم ‪ ،‬ﺻﺪاي ﺧﻨﺪه ﺧﻔﻪ ي‬
‫ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ را از ﭘﺸﺖ ﺷﯿﺸﻪ ي ﻧﺎزﮐﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﻣﺎن ﺑﻮد ﺷﻨﯿﺪم ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪٨‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﺟﯿﮑﻮب در ﺣﺎل ﺟﻤﻊ ﮐﺮدن ﺑﯿﻨﯽ اش ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﺑﺒﯿﻦ ﮐﯽ ﺑﻪ ﮐﯽ ﻣﯿﮕﻪ ! « وﻗﺘﯽ ادوارد ﻣﺮا در آﻏﻮش ﮔﺮﻓﺖ و ﯾﺎ ﺣﺘﯽ‬
‫وﻗﺘﯽ ﺧﻢ ﺷﺪ و در ﮔﻮﺷﻢ زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد » دوﺳﺘﺖ دارم ‪ « .‬ﭼﻬﺮه ﺟﯿﮑﻮب در ﻫﻢ ﻧﺮﻓﺖ ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ زدن اداﻣﻪ داد ‪ .‬اﯾﻦ‬
‫ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺣﺲ ﮐﻨﻢ ﻗﻀﯿﻪ ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﺧﻮب ﭘﯿﺶ ﺧﻮاﻫﺪ رﻓﺖ ‪ .‬ﻃﻮري ﮐﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﭘﯿﺶ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺣﺎﻻ ﻣﻦ‬
‫ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ واﻗﻌﺎ دوﺳﺖ او ﺑﺎﺷﻢ ‪ .‬ﭼﺮا ﮐﻪ از ﻟﺤﺎظ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ آﻧﻘﺪر ﺣﺎﻟﺶ را ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﯽ زدم ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫ﻗﺒﻞ دوﺳﺘﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﺗﻤﺎم ﭼﯿﺰي ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﺎز داﺷﺘﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ﺧﺐ ﭘﺲ ﻣﻦ ﻗﺒﻮل ﺷﺪم ﻧﻪ ؟ ﺣﺎﻻ ﺑﻬﻢ ﻣﯽ ﮔﯿﻦ راز ﺑﺰرگ ﭼﯿﻪ ؟ «‬

‫ﭼﻬﺮه ي ﺟﯿﮑﻮب ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪ ‪ » :‬ﭼﯿﺰي ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ اﻻن ﺑﺨﻮاي ﻧﮕﺮاﻧﺶ ﺑﺎﺷﯽ‪« ...‬‬

‫دوﺑﺎره ﺻﺪاي ﺧﻨﺪه ي ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ را ﺷﻨﯿﺪم ‪.‬‬

‫ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ روي ﺣﺮﻓﻢ ﭘﺎﻓﺸﺎري ﮐﻨﻢ ‪ .‬اﻣﺎ ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﺪاي ﺧﻨﺪه ي ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ ﮔﻮش ﻣﯽ دادم ‪ ،‬ﺻﺪاي ﺗﻨﻔﺲ ﻫﻔﺖ‬
‫رﯾﻪ ي دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ رﺳﯿﺪ ‪ .‬ﯾﮑﯽ ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮ از ﺑﻘﯿﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎﻟﻬﺎي ﯾﮏ ﭘﺮﻧﺪه ﭘﺮﭘﺮ ﻣﯽ زد‪.‬‬
‫ﺳﺒﮏ و ﺳﺮﯾﻊ ‪.‬‬

‫ﮐﺎﻣﻼ ﻣﻨﺤﺮف ﺷﺪه ﺑﻮدم ‪ .‬دﺧﺘﺮم آن ﺳﻮي دﯾﻮار ﻧﺎزك ﺷﯿﺸﻪ اي ﻗﺮار داﺷﺖ ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ اش ‪ .‬ﻧﻮر از روي‬
‫ﺷﯿﺸﻪ ﻫﺎي اﻧﻌﮑﺎﺳﯽ ﺑﺎزﺗﺎب ﻣﯽ ﮐﺮد ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺧﻮدم را ﺑﺒﯿﻨﻢ ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺟﯿﮑﻮب ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺠﯿﺐ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ‬
‫ﻣﯿﺮﺳﯿﺪم ‪ .‬ﺳﻔﯿﺪ و ﺑﯽ ﺣﺮﮐﺖ ‪ .‬و در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ادوارد ‪ ،‬ﮐﺎﻣﻼ ﻋﺎدي ‪.‬‬

‫زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم ‪ » :‬رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ‪ « .‬اﺳﺘﺮس دوﺑﺎره ﻣﺮا ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﺮده ﺑﻮد ‪ .‬رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ﻗﺮار ﻧﺒﻮد ﺑﻮي ﺣﯿﻮاﻧﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫آﯾﺎ ﺑﻪ او ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽ ﮐﺮدم ؟‬

‫ادوارد ﻧﺠﻮا ﮐﺮد ‪ » :‬ﺑﯿﺎ و ﺑﺒﯿﻦ ‪ .‬ﻣﯿﺪوﻧﻢ از ﭘﺲ اش ﺑﺮﻣﯿﺎي ‪« .‬‬

‫از ﻣﯿﺎن ﻟﺒﻬﺎي ﺑﯽ ﺣﺮﮐﺘﻢ زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم ‪ » :‬ﺗﻮ ﮐﻤﮑﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ؟ «‬

‫» اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﮐﻤﮏ ﻣﯿﮑﻨﻢ ‪« .‬‬

‫» و ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ و ﺟﺎﺳﭙﺮ‪ ...‬اﮔﻪ ﭼﯿﺰي ﺑﺸﻪ‪« .‬‬

‫» ﻣﺎ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺑﻼ ‪ .‬ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎش ‪ .‬ﻣﺎ آﻣﺎده اﯾﻢ ‪ .‬ﻫﯿﭻ ﮐﺪوم ﻣﺎ در ﻣﻮرد رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ رﯾﺴﮏ ﻧﻤﯿﮑﻨﯿﻢ ‪ .‬ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ‬
‫ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺑﺸﯽ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻃﻮر ﻫﻤﻪ ي ﻣﺎرو درﮔﯿﺮ ﺧﻮدش ﮐﺮده ‪ .‬در ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ اون ﺟﺎش اﻣﻨﻪ ‪« .‬‬

‫اﺷﺘﯿﺎق ﻣﻦ ﺑﺮاي دﯾﺪن رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ‪ ،‬ﺑﺮاي درك ﺳﺘﺎﯾﺶ در ﺻﺪاي ادوارد ‪ ،‬ﺣﺎﻟﺖ ﯾﺦ زده ام را ﺷﮑﺴﺖ ‪ .‬ﻗﺪﻣﯽ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ‬
‫ﺑﺮداﺷﺘﻢ‪.‬‬

‫و ﺑﻌﺪ ﺟﯿﮑﻮب ﺳﺮ راﻫﻢ اﯾﺴﺘﺎد ‪ .‬ﭼﻬﺮه اش ﻣﺎﺳﮑﯽ از ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﺑﻮد ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪٩‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﻣﻠﺘﻤﺴﺎﻧﻪ از ادوارد ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪ » :‬ﻣﻄﻤﺌﻨﯽ ﺧﻮن ﻣﮑﻨﺪه ؟ « ﺻﺪاﯾﺶ ﺗﻤﻨﺎﮔﺮ ﺑﻮد ‪ .‬ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﻮدم ﺑﺎ ادوارد اﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ‬
‫ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﺪ ‪ » .‬ﻣﻦ اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺪارم‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻼ ﺑﺎﯾﺪ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﻪ ‪« .‬‬

‫» ﺗﻮ آزﻣﺎﯾﺶ ات رو ﮐﺮدي ﺟﯿﮑﻮب ‪« .‬‬

‫اﯾﻦ آزﻣﺎﯾﺶ ﺟﯿﮑﻮب ﺑﻮد ؟‬

‫ﺟﯿﮑﻮب ﺷﺮوع ﮐﺮد ‪ » :‬وﻟﯽ‪« ...‬‬

‫ادوارد ﮔﻔﺖ ‪ » :‬وﻟﯽ ﻫﯿﭽﯽ ‪ .‬ﺑﻼ ﺑﺎﯾﺪ دﺧﺘﺮ ﻣﺎ رو ﺑﺒﯿﻨﻪ ‪ .‬از ﺳﺮ راه ﺑﺮو ﮐﻨﺎر ‪« .‬‬

‫ﺟﯿﮑﻮب ﻧﮕﺎه ﻋﺠﯿﺐ و از ﮐﻮره در رﻓﺘﻪ اي ﺑﻪ ﻣﻦ اﻧﺪاﺧﺖ و ﺑﻌﺪ ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﺟﻠﻮﺗﺮ از ﻣﺎ داﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺪ ‪.‬‬

‫ادوارد ﻏﺮﯾﺪ ‪.‬‬

‫از رو در روﯾﯽ ﻫﺎﯾﺸﺎن ﺳﺮ در ﻧﻤﯽ آوردم و ﻧﯿﺰ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ روي آﻧﻬﺎ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﻨﻢ ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ در ﻣﻮرد ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺗﺎر‬
‫ﮐﻮدك درون ذﻫﻨﻢ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ و ﺳﻌﯽ ﮐﻨﻢ ﭼﻬﺮه اش را دﻗﯿﻘﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﯿﺎورم ‪.‬‬

‫ادوارد ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﺑﺮﯾﻢ؟ « ﺻﺪاﯾﺶ دوﺑﺎره آرام ﺑﻮد ‪.‬‬

‫دﺳﺘﻢ را ﻣﺤﮑﻢ در دﺳﺖ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺖ و وارد ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺪ ‪.‬‬

‫ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ در ﺻﻔﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻦ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺧﻮش آﻣﺪﮔﻮﯾﺎﻧﻪ و ﻫﻢ ﺗﺪاﻓﻌﯽ ﺑﻮ د‪ .‬رزاﻟﯽ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻗﺪم دورﺗﺮ از ﺑﻘﯿﻪ ‪،‬‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ درب ﺟﻠﻮﯾﯽ ﺑﻮد ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮد ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﯿﮑﻮب ﺑﻪ ﺳﻤﺘﺶ رﻓﺖ و ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ از ﺣﺪ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺟﻠﻮي او اﯾﺴﺘﺎد ‪ .‬ﻫﯿﭻ‬
‫ﺣﺲ راﺣﺘﯽ در آن ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﻧﺒﻮد ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﻋﻀﻼت ﻫﺮدو از اﯾﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ي ﮐﻢ ﻣﻨﻘﺒﺾ ﺷﺪه اﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﮐﺴﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻮﭼﮏ از آﻏﻮش رزاﻟﯽ و ﭘﺸﺖ ﺟﯿﮑﻮب ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺧﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد ‪ .‬در ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ‪ ،‬او ﺗﻤﺎم ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻣﺮا ﺗﺼﺎﺣﺐ‬
‫ﮐﺮد ‪ .‬ﺗﻤﺎم اﻓﮑﺎرم را ‪ .‬ﻃﻮري ﮐﻪ از زﻣﺎن ﺑﻪ ﻫﻮش آﻣﺪﻧﻢ ﮐﺴﯽ اﯾﻨﻄﻮر ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﻠﺐ ﻧﮑﺮده ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ﻧﻔﺴﻢ ﺑﻨﺪ آﻣﺪ ‪ ،‬ﻧﺎﺑﺎوراﻧﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪم ‪ » :‬ﻣﻦ ﻓﻘﻂ دو روز ﻧﺒﻮدم ؟ «‬

‫ﮐﻮدك در آﻏﻮش رزاﻟﯽ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻧﻪ ﻣﺎﻫﻬﺎ ‪ ،‬ﻫﻔﺘﻪ ﻫﺎ ﺳﻦ داﺷﺖ ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ دو ﺑﺮاﺑﺮ اﻧﺪازه ي ﮐﻮدك درون آﻏﻮﺷﻢ در ﺧﺎﻃﺮاﺗﻢ‬
‫ﺑﻮد و از ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻢ ﺷﺪﻧﺶ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﺑﺎﻻﺗﻨﻪ ي ﺧﻮد را ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل دارد ‪ .‬ﻃﺮه ﻫﺎي‬
‫ﭘﯿﭽﺎن ﻣﻮﻫﺎي ﺑﺮﻧﺰي رﻧﮕﺶ ﺗﺎ زﯾﺮ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﻣﯽ رﺳﯿﺪﻧﺪ ‪ .‬ﭼﺸﻢ ﻫﺎي ﺷﮑﻼﺗﯽ رﻧﮕﺶ ﺑﺎ ﭼﻨﺎن دﻗﺘﯽ ﻣﺮا ﺑﺮرﺳﯽ‬
‫ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ اﺻﻼ ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ ﻧﺒﻮد ‪ .‬ﺑﺎﻟﻐﺎﻧﻪ ﺑﻮد ‪ .‬آﮔﺎه و ﺑﺎﻫﻮش ‪ .‬ﺑﺮاي ﻟﺤﻈﻪ اي ﯾﮑﯽ از دﺳﺘﺎﻧﺶ را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮده و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ‬
‫ﻣﻦ دراز ﮐﺮد ‪ ،‬و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﮔﻠﻮي رزاﻟﯽ را ﻟﻤﺲ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﭼﻬﺮه ي او ﺑﻪ آن زﯾﺒﺎﯾﯽ و ﺧﯿﺮه ﮐﻨﻨﺪﮔﯽ ﻧﺒﻮد ‪ ،‬ﺑﺎورم ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ او ﻫﻤﺎن ﮐﻮدك ﺧﺎﻃﺮاﺗﻢ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١٠‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫اﻣﺎ ادوارد درون ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎي ﺑﺪن ﮐﻮدك وﺟﻮد داﺷﺖ و ﻣﻦ در رﻧﮓ ﭼﺸﻤﻬﺎ و ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﺑﻮدم ‪ .‬ﺣﺘﯽ ﭼﺎرﻟﯽ ﻧﯿﺰ در‬
‫ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎي ﺿﺨﯿﻢ ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ وﺟﻮد داﺷﺖ ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ رﻧﮕﺸﺎن ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ رﻧﮓ ﻣﻮﻫﺎي ادوارد ﺑﻮد ‪ .‬او ﺣﺘﻤﺎ ﻣﺎل ﻣﺎ ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ‪ .‬وﻟﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ داﺷﺖ ‪.‬‬

‫دﯾﺪن اﯾﻦ اﻧﺴﺎن ﮐﻮﭼﮏ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ او را واﻗﻌﯽ ﺗﺮ ﻧﮑﺮد ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺧﺎرق اﻟﻌﺎده ﺗﺮ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫رزاﻟﯽ دﺳﺖ روي ﮔﻠﻮﯾﺶ را ﻧﻮازش ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ ‪ » :‬آره ‪ ،‬اون ﺧﻮدﺷﻪ‪« .‬‬

‫ﭼﺸﻤﺎن رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ روي ﭼﺸﻤﺎن ﻣﻦ ﻗﻔﻞ ﺷﺪه ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ‪ .‬و ﺑﻌﺪ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﺑﻌﺪ از ﺗﻮﻟﺪش ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪ زد ‪ .‬ﺗﻼﻟﻮ‬
‫ﺑﯽ ﻧﻈﯿﺮي از دﻧﺪان ﻫﺎي ﮐﻮﭼﮏ ﮐﺎﻣﻠﺶ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮرد ‪.‬‬

‫ﺑﺎ درون در ﺣﺎل ﭘﯿﭽﺶ ام ﻗﺪﻣﯽ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺑﺮداﺷﺘﻢ ‪.‬‬

‫ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻧﺪ ‪.‬‬

‫ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ و ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺑﺎ دﺳﺖ ﻫﺎي آﻣﺎده درﺳﺖ روﺑﺮوي ﻣﻦ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪ اﯾﺴﺘﺎدﻧﺪ ‪ .‬ادوارد ﻣﺮا از ﭘﺸﺖ ﮔﺮﻓﺖ و اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺶ‬
‫دوﺑﺎره ﺑﺎﻻي ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﻦ ﻗﻔﻞ ﺷﺪﻧﺪ ‪.‬ﺣﺘﯽ ﮐﺎرﻻﯾﻞ و ا‪‬زﻣﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ و ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ و رزاﻟﯽ ﺑﺎ ﮐﻮدك در‬
‫آﻏﻮﺷﺶ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ در رﻓﺖ ‪ .‬ﺟﯿﮑﻮب ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺣﻔﻆ ﻓﺎﺻﻠﻪ ي ﺣﻔﺎﻇﺘﯽ اش ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫آﻟﯿﺲ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﮑﺎن ﻧﺨﻮرد ‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﺳﺮزﻧﺶ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬اَه ﯾﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻬﺶ ﺑﺪﯾﻦ ‪ .‬اون ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﺎري ﺑﮑﻨﻪ ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺑﻮدﯾﺪ دوﺳﺖ داﺷﺘﯿﺪ از‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ اش ‪« .‬‬

‫آﻟﯿﺲ درﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ‪ .‬ﻣﻦ ﮐﺎﻣﻼ در ﮐﻨﺘﺮل ﺧﻮدم ﺑﻮدم ‪ .‬ﺧﻮدم را ﺑﺮاي ﻫﺮ ﭼﯿﺰي آﻣﺎده ﮐﺮده ﺑﻮدم ‪ .‬ﺑﺮاي ﺑﻮﯾﯽ ﻏﯿﺮ‬
‫ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺘﻨﺎب ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻮي اﻧﺴﺎن درون ﺟﻨﮕﻞ ‪ .‬وﺳﻮﺳﻪ اي ﮐﻪ اﯾﻨﺠﺎ وﺟﻮد داﺷﺖ ﺑﺎ آن ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻧﺒﻮد ‪ .‬راﯾﺤﻪ ي رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ‬
‫ﭼﯿﺰي در ﺗﻌﺎدل ﮐﺎﻣﻞ ﺑﯿﻦ ﺑﻮي ﺧﻮﺷﺒﻮﺗﺮﯾﻦ ﻋﻄﺮﻫﺎ و ﺧﻮش ﻃﻌﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻏﺬاﻫﺎ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺣﺪ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮ در ﻗﺴﻤﺖ ﺧﻮن‬
‫آﺷﺎﻣﯽ اش وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ او را وﺳﻮﺳﻪ آﻣﯿﺰ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ از ﭘﺲ اش ﺑﺮﺑﯿﺎﯾﻢ ‪ .‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮدم ‪.‬‬

‫در ﺣﺎل ﻧﻮازش دﺳﺖ ادوارد روي ﺑﺎزوﯾﻢ ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ﺣﺎﻟﻢ ﺧﻮﺑﻪ ‪ « .‬ﺑﻌﺪ ﻣﮑﺚ ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬اﻣﺎ ﻧﺰدﯾﮑﻢ ﺑﻤﻮن ‪« .‬‬

‫ﭼﺸﻤﺎن ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺗﻨﮓ ﺑﻮدﻧﺪ ‪ .‬ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ‪ .‬ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ دارد روي وﺿﻌﯿﺖ روﺣﯽ ﻣﻦ ﮐﺎر ﻣﯿﮑﻨﺪ و ﻣﻦ ﺳﻌﯽ داﺷﺘﻢ در‬
‫وﺿﻌﯿﺖ آرام ﭘﺎﯾﺪاري ﺑﻤﺎﻧﻢ ‪ .‬ﺣﺲ ﮐﺮدم ادوارد ﺑﺎ دﯾﺪن اﻓﮑﺎر ﺟﺎﺳﭙﺮ دﺳﺘﺎﻧﺶ را از ﺑﺎزواﻧﻢ ﺟﺪا ﮐﺮد ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺟﺎﺳﭙﺮ‬
‫ﮐﺴﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺣﺎل ﮐﻨﺘﺮل اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻢ ﺑﻮد ‪ ،‬ﺑﻪ اﻧﺪازه ي ادوارد ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯿﺮﺳﯿﺪ ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١١‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑﭽﻪ زﯾﺎدي‪ -‬آﮔﺎه درون آﻏﻮش رزاﻟﯽ ﺻﺪاﯾﻢ را ﺷﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﻘﻼ اﻓﺘﺎد و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﻦ ﺧﻢ ﺷﺪ ‪ .‬ﯾﮏ ﺟﻮراﯾﯽ‬
‫ﭼﻬﺮه اش ﻧﺎﺷﮑﯿﺒﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ‪.‬‬

‫» ﺟﺎز‪ ، 1‬ﺑﺬار ﻣﺎ رد ﺑﺸﯿﻢ ‪ .‬ﺑﻼ ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ ‪« .‬‬

‫ﺟﺎﺳﭙﺮ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ادوارد ‪ ،‬ﺧﻄﺮش‪« ...‬‬

‫» ﮐﻤﯿﻨﻪ ﺳﺖ ‪ .‬ﮔﻮش ﺑﺪه ﺟﺎﺳﭙﺮ ‪ ،‬ﻣﻮﻗﻊ ﺷﮑﺎر ﺑﻼ ﺑﻮي ﯾﮏ ﺳﺮي ﺷﮑﺎرﭼﯽ ﮐﻪ در زﻣﺎن ﻏﻠﻂ در ﻣﮑﺎن ﻏﻠﻄﯽ ﺑﻮدن ﺑﻪ‬
‫ﻣﺸﺎﻣﺶ ﺧﻮرد‪« ...‬‬

‫ﺻﺪاي ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪن ﻧﻔﺲ ﮐﺎرﻻﯾﻞ را ﺷﻨﯿﺪم ‪ .‬ﭼﻬﺮه ي ا‪‬زﻣﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻣﻤﻠﻮء از ﻧﮕﺮاﻧﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻫﻤﺪردي ﺷﺪ ‪ .‬ﭼﺸﻤﺎن‬
‫ﺟﺎﺳﭙﺮ ﮔﺸﺎد ﺷﺪﻧﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺳﺮش را ﮐﻤﯽ ﺗﮑﺎن داد ﮔﻮﯾﯽ ﺣﺮف ادوارد ﭼﯿﺰي درون ذﻫﻦ او را ﺟﻮاب داده ﺑﻮدﻧﺪ ‪ .‬دﻫﺎن‬
‫ﺟﯿﮑﻮب ﺑﻪ ﺷﮑﻠﮏ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪ ‪ .‬ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺎﻻ اﻧﺪاﺧﺖ ‪ .‬رزاﻟﯽ در ﺣﺎل ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ ﮐﻮدك در آﻏﻮﺷﺶ ‪ ،‬از ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ‬
‫ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﭼﻬﺮه ي آﻟﯿﺲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﮐﻪ او ﮔﻮل ﻧﺨﻮرده اﺳﺖ ‪ .‬روي ﺑﻠﻮز ﻗﺮض ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ي ﻣﻦ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﺮده ﺑﻮد و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ‬
‫ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﺑﯿﺶ از ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﻧﮕﺮان ﺑﻼﯾﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﺳﺮ ﭘﯿﺮاﻫﻨﻢ آورده ﺑﻮدم ‪.‬‬

‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ادوارد ! ﭼﻪ ﻃﻮر ﺗﻮﻧﺴﺘﯽ اﻧﻘﺪر ﺑﯽ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺑﺎﺷﯽ ؟ «‬

‫» ﻣﯿﺪوﻧﻢ ﮐﺎرﻻﯾﻞ ‪ .‬ﻣﯿﺪوﻧﻢ ‪ .‬ﮐﺎرم اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ﺑﻮد ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ وﻗﺖ ﻣﯿﺬاﺷﺘﻢ و ﻗﺒﻞ از ﺑﯿﺮون ﺑﺮدن ﺑﻼ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻣﯿﺸﺪم ﮐﻪ در‬
‫ﻣﻨﻄﻘﻪ اﻣﻨﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪« .‬‬

‫زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم ‪ » :‬ادوارد ‪ « .‬از ﻃﺮز ﻧﮕﺎﻫﺸﺎن ﺧﺠﺎﻟﺖ زده ﺑﻮدم ‪ .‬ﮔﻮﯾﯽ در ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻗﺮﻣﺰي روﺷﻦ ﺗﺮي‬
‫ﻣﯽ ﮔﺸﺘﻨﺪ ‪.‬‬

‫ادوارد ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪي ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﺣﻖ ﺑﺎ اوﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻨﻮ ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﻨﻪ ﺑﻼ ‪ .‬اﺷﺘﺒﺎه ﺑﺰرﮔﯽ ﮐﺮدم ‪ .‬اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ از ﻫﻤﻪ ي‬
‫ﮐﺴﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺸﻨﺎﺳﻢ ﻗﻮي ﺗﺮي اﯾﻨﻮ ﻋﻮض ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ ‪« .‬‬

‫آﻟﯿﺲ ﺷﮑﻠﮏ درآورد ‪ » :‬ﺷﻮﺧﯽ ﺑﺎﻣﺰه اي ﺑﻮد ‪« .‬‬

‫"ﺷﻮﺧﯽ ﻧﮑﺮدم ‪ .‬داﺷﺘﻢ ﺑﺮاي ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯿﺪادم ﮐﻪ ﭼﺮا ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺑﻼ ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ از ﭘﺴﺶ ﺑﺮ ﺑﯿﺎد ‪ .‬ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ‬
‫ﻫﻤﻪ زود داوري ﮐﺮدن ‪« .‬‬

‫ﺟﺎﺳﭙﺮ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﺻﺒﺮ ﮐﻦ ﺑﺒﯿﻨﻢ ‪ .‬ﺑﻪ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﻧﮑﺮد ؟ «‬

‫)‪ (jazz‬ﻣﺨﻔﻒ ﻧﺎم ﺟﺎﺳﭙﺮ ‪.‬‬ ‫‪.1‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١٢‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ادوارد ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮد « ﮐﺎﻣﻼ از ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻗﻀﯿﻪ ﻟﺬت ﻣﯿﺒﺮد ‪ .‬دﻧﺪاﻧﻬﺎﯾﻢ را ﺑﻪ ﻫﻢ ﻓﺸﺮدم ‪ » .‬ﮐﺎﻣﻼ روي‬
‫ﺷﮑﺎرش ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﺮده ﺑﻮد ‪« .‬‬

‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪ » :‬ﭼﯽ ﺷﺪ؟! « ﭼﻬﺮه اش ﻧﺎﮔﻬﺎن روﺷﻦ ﺷﺪه ﺑﻮد ‪ .‬ﻟﺒﺨﻨﺪي روي ﻟﺒﻬﺎﯾﺶ ﺷﮑﻞ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ‪ .‬ﻣﺮا ﯾﺎد‬
‫ﮔﺬﺷﺘﻪ اﻧﺪاﺧﺖ ‪ .‬وﻗﺘﯽ در ﻣﻮرد ﺟﺰﺋﯿﺎت ﺗﻐﯿﯿﺮم از ﻣﻦ ﺳﻮال ﻣﯽ ﮐﺮد ‪ .‬ﻟﺬت درﯾﺎﻓﺖ اﻃﻼﻋﺎت ﺟﺪﯾﺪ ‪.‬‬

‫ادوارد ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﺧﻢ ﺷﺪ ‪ » :‬ﺻﺪاي ﻣﻨﻮ ﭘﺸﺘﺶ ﺷﻨﯿﺪ و ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺪاﻓﻌﯽ ﮔﺮﻓﺖ ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ ﺗﻤﺮﮐﺰش رو‬
‫از ﺑﯿﻦ ﺑﺮدم ﺳﺮﯾﻌﺎً از ﺣﻤﻠﻪ دﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪ ‪ .‬ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﭼﯿﺰي ﺷﺒﯿﻪ اوﻧﻮ ﻧﺪﯾﺪ م‪ .‬ﺳﺮﯾﻊ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ داره ﻣﯿﻔﺘﻪ و ﺑﻌﺪ‪...‬‬
‫ﻧﻔﺴﺶ رو ﻧﮕﻪ داﺷﺖ و ﻓﺮار ﮐﺮد ‪« .‬‬

‫ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد ‪ » :‬وااااو ‪ ...‬ﺟﺪي ؟ «‬

‫ﻣﻦ آرام ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬درﺳﺖ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ ‪ .‬اوﻧﺠﺎﺷﻮ ﻧﮕﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺳﺮش ﻏﺮﯾﺪم ‪« .‬‬

‫ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪ » :‬وارد ﭼﻨﺪ ﺗﺎ دﻋﻮاي ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺷﺪﯾﺪ ؟ «‬

‫» ﻧﻪ ! ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ﮐﻪ ﻧﻪ ‪« .‬‬

‫» واﻗﻌﺎ ﻧﻪ ؟ واﻗﻌﺎ ﺑﻬﺶ ﺣﻤﻠﻪ ﻧﮑﺮدي ؟ «‬

‫اﻋﺘﺮاض ﮐﺮدم‪ » :‬ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ ! «‬

‫ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ ﻧﺎﻟﯿﺪ ‪ » :‬اه ﭼﻪ ﺣﯿﻒ ‪ .‬و ﺗﻮ ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ ﺷﮑﺴﺖ اش ﺑﺪه ‪ .‬ﭼﻮن ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻪ ﺑﺮه ﺗﻮ ﻣﻐﺰت و ﺗﻘﻠﺐ‬
‫ﮐﻨﻪ ‪ .‬و ﺗﺎزه ﺑﻬﺎﻧﻪ ي ﺧﻮﺑﯽ ﻫﻢ داﺷﺘﯽ ‪ « .‬آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ ‪ » .‬ﺑﺪﺟﻮر دﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮاد ﺑﺪوﻧﻢ ‪ ،‬ﺑﺪون اﯾﻦ ﻗﺪرﺗﺶ ﭼﻪ ﻃﻮر ﻋﻤﻞ‬
‫ﻣﯿﮑﻨﻪ ‪« .‬‬

‫ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﺮدم ‪ » :‬ﻣﻦ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎري ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ ‪« .‬‬

‫اﺧﻢ ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺗﻮﺟﻬﻢ را ﺟﻠﺐ ﮐﺮد ‪ .‬ﺣﺘﯽ از ﻗﺒﻞ ﻧﯿﺰ ﻧﺎراﺣﺖ ﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ‪.‬‬

‫ادوارد ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﻣﺸﺘﺶ را ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪ ي ﺟﺎﺳﭙﺮ زد ‪ » :‬ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ ﻣﻨﻈﻮرم ﭼﯿﻪ؟ «‬

‫ﺟﺎﺳﭙﺮ زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد ‪ » :‬اﯾﻦ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪« .‬‬

‫ا‪‬زﻣﻪ ﺑﺎ اوﻗﺎت ﺗﻠﺨﯽ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬اون ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻦ داره ‪ .‬ﻣﯽ ﺗﻮﻧﺴﺖ ﺑﻬﺖ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﻨﻪ ! « دﺳﺘﺶ را روي ﻗﻠﺒﺶ‬
‫ﮔﺬاﺷﺖ ‪ » .‬اوه‪ ...‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﻫﺎت ﻣﯿﻮﻣﺪﯾﻢ ‪« .‬‬

‫اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ادوارد ﺷﻮﺧﯽ ﺧﻮد را ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮده ﺑﻮد ﻣﻦ ﺗﻮﺟﻪ زﯾﺎدي ﻧﻤﯿﮑﺮدم ‪ .‬ﺑﻪ ﮐﻮدك زﯾﺒﺎي دم در ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﻣﺮا‬
‫ﻣﯿﻨﮕﺮﯾﺴﺖ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮدم ‪ .‬دﺳﺘﺎن ﺗﭙﻞ ﮐﻮﭼﮑﺶ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﻦ دراز ﺷﺪﻧﺪ ﮔﻮﯾﯽ دﻗﯿﻘﺎ ﻣﺮا ﻣﯿﺸﻨﺎﺧﺖ ‪ .‬ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﻮدﮐﺎر‬
‫دﺳﺘﺎن ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎل او دراز ﺷﺪﻧﺪ ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١٣‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از ﮐﻨﺎر ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺧﻢ ﻣﯽ ﺷﺪم ﺗﺎ او را ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ادوارد ‪ ،‬ﻟﻄﻔﺎ ؟ «‬

‫دﻧﺪان ﻫﺎي ﺟﺎﺳﭙﺮ ﻗﻔﻞ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ‪ .‬ﺗﮑﺎن ﻧﺨﻮرد ‪.‬‬

‫آﻟﯿﺲ ﺑﻪ آراﻣﯽ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﺟﺎز ‪ ...‬اﯾﻦ ﻣﺜﻞ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل دﯾﺪي ﻧﯿﺴﺖ ‪ .‬ﺑﺎور ﮐﻦ ‪« .‬‬

‫ﻟﺤﻈﻪ اي ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدﻧﺪ و ﺳﭙﺲ ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺳﺮي ﺗﮑﺎن داد ‪ .‬از ﺳﺮ راﻫﻢ ﮐﻨﺎر رﻓﺖ وﻟﯽ ﯾﮑﯽ از دﺳﺘﺎﻧﺶ را روي‬
‫ﺷﺎﻧﻪ ام ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﺎ ﻣﻦ ﺟﻠﻮ آﻣﺪ ‪.‬‬

‫در ﺣﺎل ﺑﺮرﺳﯽ ﺣﺎﻟﺖ ﻫﺎﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺮﯾﮏ از ﻗﺪم ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﯿﺪاﺷﺘﻢ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ‪ .‬ﺳﻮزش ﮔﻠﻮﯾﻢ ‪ .‬ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺑﻘﯿﻪ در‬
‫اﻃﺮاﻓﻢ ‪ .‬اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻘﺪر ﻗﻮي ﺑﻮدم و ﭼﻪ ﻗﺪر آﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺟﻠﻮي ﻣﺮا ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ‪ .‬روﻧﺪ دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﮐﻨﺪي ﺑﻮد ‪.‬‬

‫و ﮐﻮدك در آﻏﻮش رزاﻟﯽ ﻧﺎﻟﻪ ي ﺑﻠﻨﺪ و زﻧﮓ داري ﮐﺮد ‪ .‬ﻫﻤﻪ ‪ ،‬ﮔﻮﯾﯽ آﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻦ ﺻﺪاﯾﺶ را ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻞ ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮاي ﻟﺤﻈﻪ اي دور او ﺣﻠﻘﻪ زده و ﻣﺮا رﻫﺎ ﮐﺮدﻧﺪ ‪ .‬ﺻﺪاي ﮔﺮﯾﻪ رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ وﺟﻮدم را ﺗﺮاﺷﯿﺪ ‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﻪ زﻣﯿﻦ زد ‪ .‬ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺑﻪ‬
‫ﻃﺮز ﻋﺠﯿﺒﯽ ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﺪ اﻧﮕﺎر ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﭘﺮ از اﺷﮏ ﺷﻮﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﮔﻮﯾﯽ ﻫﺮ ﮐﺲ دﺳﺘﯽ ﺑﺮاي ﻧﻮازش رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ﭘﯿﺶ ﺑﺮده ﺑﻮد ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﻏﯿﺮ از ﻣﻦ ‪.‬‬

‫» ﭼﯽ ﺷﺪ ؟ ﭼﯿﺰﯾﺶ ﺷﺪه ؟ ﻣﺸﮑﻞ ﭼﯿﻪ ؟ «‬

‫ﺻﺪاي ﺟﯿﮑﻮب ﺑﻮد ﮐﻪ از ﺑﺎﻗﯽ ﺻﺪاﻫﺎ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺑﻮد ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺟﯿﮑﻮب دﺳﺘﺎﻧﺶ را ﺑﺮاي در آﻏﻮش ﮔﺮﻓﺘﻦ رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ دراز ﮐﺮد و‬
‫رزاﻟﯽ ﺑﺪون اﻋﺘﺮاض او را در ﺑﺎزوان ﺟﯿﮑﻮب رﻫﺎ ﮐﺮد ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮدم ‪.‬‬

‫رزاﻟﯽ اﻃﻤﯿﻨﺎن داد ‪ » :‬ﻧﻪ ﺣﺎﻟﺶ ﺧﻮﺑﻪ ‪« .‬‬

‫رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ﺑﺎ رﻏﺒﺖ ﺑﻪ آﻏﻮش ﺟﯿﮑﻮب رﻓﺖ و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ دﺳﺘﺶ را روي ﮔﻮﻧﻪ ي او ﻣﯿﻔﺸﺮد ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﻦ ﺧﻢ ﺷﺪ ‪.‬‬

‫رزاﻟﯽ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ؟ ﻓﻘﻂ ﺑﻼ رو ﻣﯿﺨﻮاد ‪« .‬‬

‫ﭼﺸﻤﺎن رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ‪ -‬ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد ﻣﻦ ‪ -‬ﺑﯽ ﺻﺒﺮاﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﯿﺮه ﺷﺪﻧﺪ ‪.‬‬

‫ادوارد ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﻦ ﺑﺮﮔﺸﺖ ‪ .‬دﺳﺘﺶ را ﺑﻪ ﻧﺮﻣﯽ روي ﺷﺎﻧﻪ ام ﮔﺬاﺷﺘﻮ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﻫﺪاﯾﺖ ام ﮐﺮد ‪ .‬ﮔﻔﺖ ‪ » :‬اﻻن ﻧﺰدﯾﮏ ﺳﻪ‬
‫روزه ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺗﻮﺋﻪ ‪« .‬‬

‫اﮐﻨﻮن ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﻣﺘﺮ ﺑﺎ او ﻓﺎﺻﻠﻪ داﺷﺘﻢ ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎي ﮔﺮﻣﺎ از او ﺑﺮاي ﻟﻤﺲ ﻣﻦ ﻣﯽ آﻣﺪﻧﺪ ‪.‬‬

‫و ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﺟﯿﮑﻮب ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯿﻠﺮزﯾﺪ ‪ .‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯿﺸﺪم ﻟﺮزش دﺳﺘﺎﻧﺶ را ﻣﯿﺪﯾﺪم ‪ .‬و ﺑﺎ وﺟﻮد ﺗﻨﺶ‬
‫آﺷﮑﺎرش ‪ ،‬ﭼﻬﺮه او آرام ﺗﺮ از ﻫﺮ زﻣﺎن دﯾﮕﺮي ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ دﯾﺪه ﺑﻮدم ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١۴‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ﺟﯿﮏ ﻣﻦ ﺣﺎﻟﻢ ﺧﻮﺑﻪ ‪ « .‬دﯾﺪن رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ در دﺳﺘﺎن ﻟﺮزان او ﻣﺮا ﻋﺼﺒﯽ ﻣﯿﮑﺮد ‪ .‬اﻣﺎ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮدم ‪.‬‬

‫ﺟﯿﮑﻮب اﺧﻢ ﮐﺮد ‪ .‬اﻧﮕﺎر او ﻧﯿﺰ ﺑﺎ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪن در ﻣﻮرد رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ در آﻏﻮش ﻣﻦ ﻋﺼﺒﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ ‪.‬‬

‫رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ﺗﮑﺎن ﺧﻮرد و ﺗﻘﻼ ﮐﺮد ‪ .‬دﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﺎرﻫﺎ و ﺑﺎرﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺸﺖ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪﻧﺪ ‪.‬‬

‫در آن ﻟﺤﻈﻪ ﭼﯿﺰي درون ﻣﻦ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺪ ‪ .‬ﺻﺪاي ﮔﺮﯾﻪ رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ‪ ،‬آَﺷﻨﺎﯾﯽ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ‪ ،‬ﺑﯽ ﻃﺎﻗﺘﯽ او ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻣﻦ ﺑﺮاي‬
‫اﯾﻦ ﭘﯿﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم اﯾﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﯿﭽﯿﺪﻧﺪ و ﻫﻨﮕﺎم ﭼﻨﮓ زدن او ﺑﻪ ﻓﻀﺎي ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺗﺮﯾﻦ اﻟﮕﻮي دﻧﯿﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪﻧﺪ ‪.‬‬
‫ﻧﺎﮔﻬﺎن او ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺑﻮد و اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ اش ‪ .‬ﮐﺎﻣﻼ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺪم آﺧﺮ را ﺑﺮﻣﯿﺪاﺷﺘﻢ و دﺳﺘﺎﻧﻢ را‬
‫ﺑﻪ ﺳﻮﯾﺶ دراز ﻣﯽ ﮐﺮدم‪ ،‬در ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺟﺎي ﺑﺪﻧﺶ ﻗﺮار ﻣﯽ دادم و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﻮد ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻣﺶ ‪.‬‬

‫ﺟﯿﮑﻮب ﺑﺎزوان ﺑﻠﻨﺪش را دراز ﮐﺮد ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﺘﻮاﻧﻢ رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ را در آﻏﻮش ﺑﮕﯿﺮم ‪ ،‬اﻣﺎ رﻫﺎﯾﺶ ﻧﮑﺮد ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﭘﻮﺳﺖ دﺳﺘﺎﻧﻤﺎن ﺑﻪ‬
‫ﻫﻢ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻤﯽ ﻟﺮزﯾﺪ ‪ .‬ﭘﻮﺳﺖ او ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮاﯾﻢ ﮔﺮﻣﺎي ﻣﻄﺒﻮﻋﯽ داﺷﺖ ‪ ،‬اﮐﻨﻮن ﺣﺲ آﺗﺶ ﺷﻌﻠﻪ وري داﺷﺖ ‪.‬‬
‫ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ دﻣﺎﯾﯽ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ دﻣﺎي ﺑﺪن رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﯾﮑﯽ دو درﺟﻪ ﺗﻔﺎوت داﺷﺘﻨﺪ ‪.‬‬

‫رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﻣﺎي ﭘﻮﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ‪ .‬ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ دﻣﺎﯾﯽ ﻋﺎدت ﮐﺮده ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ﺳﺮش را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد و دوﺑﺎره ﺑﻪ ﻣﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪ زد ‪ ،‬دﻧﺪاﻧﻬﺎ و دو ﭼﺎل ﮔﻮﻧﻪ اش را ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﮔﺬاﺷﺖ و ﺳﭙﺲ ﮐﺎﻣﻼ ﻋﻤﺪي ‪،‬‬
‫دﺳﺘﺶ را ﺑﻪ ﺳﻮي ﺻﻮرﺗﻢ دراز ﮐﺮد ‪.‬‬

‫ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم دﺳﺘﺎن روي ﻣﻦ ﻣﺤﮑﻢ ﺷﺪﻧﺪ ‪ .‬ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻞ ﻣﻦ ‪ .‬ﭼﻨﺪان ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺎن ﻧﺸﺪم ‪.‬‬

‫ﻧﻔﺴﻢ ﺑﺮ اﺛﺮ ﺗﺼﻮﯾﺮي ﮐﻪ در ذﻫﻨﻢ ﺷﮑﻞ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻨﺪ آﻣﺪه ﺑﻮد ‪ .‬ﺷﺒﯿﻪ ﯾﮏ ﺧﺎﻃﺮه ﺧﯿﻠﯽ واﺿﺢ ﺑﻮد ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ در‬
‫ذﻫﻨﻢ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﺮدم ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﻢ ﻧﯿﺰ ﺑﺒﯿﻨﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ ﮐﺎﻣﻼ ﻧﺎ آﺷﻨﺎ ﺑﻮد ‪ .‬در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﮕﺎه ﺑﯽ ﻃﺎﻗﺖ رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ﺑﻪ‬
‫ﺗﻤﺎﺷﺎي ﺗﺼﺎوﯾﺮ اداﻣﻪ دادم ‪ ،‬ﺳﻌﯽ ﻣﯿﮑﺮدم ﺑﻔﻬﻤﻢ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ اﺳﺖ و آراﻣﺶ ام را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻢ ‪.‬‬

‫ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻫﻮﻟﻨﺎك و ﻧﺎآﺷﻨﺎ ﺑﻮدن ‪ ،‬ﺗﺼﻮﯾﺮ ﯾﮏ ﺟﻮرﻫﺎﯾﯽ ﻏﻠﻂ ﻫﻢ ﺑﻮد ‪ .‬ﭼﻬﺮه ي ﺧﻮدم را دروﻧﺶ ﺗﺸﺨﯿﺺ دادم ‪ .‬اﻣﺎ‬
‫اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮد ‪ .‬واروﻧﻪ ﺑﻮد ‪ .‬ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﮐﻪ ﭼﻬﺮه ام را از دﯾﺪ دﯾﮕﺮان ﻣﯿﺪﯾﺪم ‪ ،‬ﻧﻪ از دﯾﺪ ﺧﻮدم ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎزﺗﺎب‬
‫ﺻﻮرﺗﻢ درون ﯾﮏ آﯾﻨﻪ ‪.‬‬

‫ﭼﻬﺮه ي درون ﺧﺎﻃﺮاﺗﻢ دردآﻟﻮد ﺑﻮد ‪ ،‬ﻋﺬاب ﮐﺸﯿﺪه ‪ ،‬ﻏﺮق در ﻋﺮق و ﺧﻮن ‪ .‬ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺻﻮرﺗﻢ در ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺑﻪ‬
‫ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺳﺘﺎﯾﺸﮕﺮي ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪ ‪ .‬ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﺪ ‪ ،‬ﺻﻮرﺗﻢ ﺑﻪ آن ﻧﻘﻄﻪ ي ﺑﺮﺗﺮ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ دﯾﺪن ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪه و ﺑﻌﺪ ﻣﺤﻮ‬
‫ﺷﺪ ‪.‬‬

‫دﺳﺖ رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ از ﺻﻮرﺗﻢ ﮐﻨﺎر رﻓﺖ ‪ .‬ﻟﺒﺨﻨﺪش ﻋﺮﯾﺾ ﺗﺮ ﺷﺪ و ﭼﺎﻟﻬﺎﯾﺶ را ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﮔﺬاﺷﺖ ‪.‬‬

‫اﺗﺎق ﺳﺎﮐﺖ ﺑﻮد و ﻓﻘﻂ ﺻﺪاي ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺒﻬﺎي ﺟﯿﮑﻮب و رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯿﺸﺪ ‪ .‬ﺳﮑﻮت اداﻣﻪ داﺷﺖ ‪ .‬اﻧﮕﺎر ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺣﺮف‬
‫زدن ﻣﻦ ﺑﻮدﻧﺪ ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١۵‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ‪ » :‬اﯾﻦ‪ ...‬ﭼﯽ‪ ...‬ﺑﻮد؟ «‬

‫رزاﻟﯽ از ﭘﺸﺖ ﺟﯿﮑﻮب ‪ ،‬ﮐﻪ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺶ ﻧﺒﻮد ‪ ،‬ﮐﻨﺠﮑﺎواﻧﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪ » :‬ﭼﯽ دﯾﺪي؟ ﭼﯽ ﺑﻬﺖ ﻧﺸﻮن داد ؟ «‬

‫زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم ‪ » :‬اون ﺑﻪ ﻣﻦ اﯾﻨﻮ ﻧﺸﻮن داد ؟ «‬

‫ادوارد در ﮔﻮﺷﻢ ﻧﺠﻮا ﮐﺮد ‪ » :‬ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﻮﺿﯿﺤﺶ ﺳﺨﺘﻪ ‪ .‬اﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬاره ‪« .‬‬

‫ﺟﯿﮑﻮب ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪ » :‬ﭼﯽ ﺑﻮد ؟ «‬

‫ﭼﻨﺪ ﺑﺎر در ﺳﮑﻮت ﭘﻠﮏ زدم ‪ » :‬ام‪ ...‬ﻣﻦ ‪ .‬ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ‪ .‬اﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ داﻏﻮن ﺑﻮدم ‪« .‬‬

‫ادوارد ﺗﻮﺿﯿﺢ داد ‪ » :‬اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺎﻃﺮه اﯾﻪ ﮐﻪ از ﺗﻮ داره ‪ .‬داره ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻮﻧﻪ ﮐﻪ ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﮐﺮده ‪ .‬ﮐﻪ ﻣﯽ دوﻧﻪ ﺗﻮ‬
‫ﮐﯽ ﻫﺴﺘﯽ‪« .‬‬

‫» وﻟﯽ ﭼﻪ ﻃﻮر ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ اﯾﻦ ﮐﺎرو ﺑﮑﻨﻪ ؟ «‬

‫رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﮕﻔﺘﯽ ﻣﻦ ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ‪ .‬ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ روي ﻟﺒﺶ ﺑﻪ ﺑﺎزي ﺑﺎ ﻃﺮه اي از ﻣﻮﻫﺎﯾﻢ اداﻣﻪ داد ‪.‬‬

‫ادوارد ﺳﻮاﻟﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺟﻮاب ﻧﺪاﺷﺖ ‪ » :‬ﭼﻪ ﻃﻮر ﻣﻦ ﻣﯿﺘﻮﻧﻢ اﻓﮑﺎر رو ﺑﺨﻮﻧﻢ ؟ ﭼﻪ ﻃﻮر آﻟﯿﺲ آﯾﻨﺪه رو ﻣﯿﺒﯿﻨﻪ؟ «‬
‫و ﺑﻌﺪ ﺷﺎﻧﻪ اش را ﺑﺎﻻ اﻧﺪاﺧﺖ ‪ » .‬اون اﺳﺘﻌﺪاد داره ‪« .‬‬

‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﺑﻪ ادوارد ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﭘﯿﭻ و ﺗﺎب ﺟﺎﻟﺒﯿﻪ ‪ .‬اﻧﮕﺎر دﻗﯿﻘﺎ ﺑﺮﻋﮑﺲ اون ﻋﻤﻠﯽ رو اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ده ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ اﻧﺠﺎم‬
‫ﺑﺪي ‪« .‬‬

‫ادوارد ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮد ‪ » :‬ﺟﺎﻟﺒﻪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮم‪« ...‬‬

‫ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ در ﻣﻮرد آﯾﻨﺪه ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ ‪ .‬ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮد ‪ .‬ﻣﻦ داﺷﺘﻢ ﺑﻪ زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﭼﻬﺮه ي دﻧﯿﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﺮدم ‪ .‬ﺑﺪﻧﺶ‬
‫در آﻏﻮش ﻣﻦ ﮔﺮم ﺑﻮد ‪ .‬ﻣﺮا ﺑﻪ ﯾﺎد ﻟﺤﻈﻪ اي ﻣﯽ اﻧﺪاﺧﺖ ﮐﻪ ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺑﺮ ﻣﻦ ﭼﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﭼﯿﺰي‬
‫در دﻧﯿﺎ ﺑﺮاي زﻧﺪﮔﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد ‪ .‬و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﯾﺎد رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ اﻓﺘﺎده ﺑﻮدم و دﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮاي اداﻣﻪ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ﺑﻮدم ‪.‬‬

‫آرام ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ﻣﻨﻢ ﺗﻮ رو ﯾﺎدﻣﻪ‪« .‬‬

‫ﺧﯿﻠﯽ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﻢ ﺷﻮم و ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ اش را ﺑﺒﻮﺳﻢ ‪ .‬ﺑﻮي ﺑﯽ ﻧﻈﯿﺮي ﻣﯿﺪاد ‪ .‬ﺑﻮي ﭘﻮﺳﺘﺶ اﻧﺘﻬﺎي ﮔﻠﻮﯾﻢ را ﻣﯿﺴﻮزاﻧﺪ‬
‫اﻣﺎ ﻣﯿﺸﺪ از آن ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﯽ ﮐﺮد ‪ .‬ﻟﺬت آن ﻟﺤﻈﻪ را از ﺑﯿﻦ ﻧﻤﯿﺒﺮد ‪ .‬رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺑﻮد و ﻣﻦ او را ﻣﯿﺸﻨﺎﺧﺘﻢ ‪ .‬ﻫﻤﺎن ﮐﺴﯽ‬
‫ﺑﻮد ﮐﻪ از اﺑﺘﺪا ﺑﺮاﯾﺶ ﺟﻨﮕﯿﺪه ﺑﻮدم ‪ .‬ﺿﺮﺑﻪ زﻧﻨﺪه ﮐﻮﭼﮑﻢ ‪ .‬ﻧﯿﻤﻪ ادوارد ﻋﺎﻟﯽ و دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ‪ .‬و ﻧﯿﻤﻪ ﻣﻦ ‪ .‬ﮐﻪ در ﮐﻤﺎل‬
‫ﺗﻌﺠﺐ او را ﺑﻬﺘﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺎم ﻣﺪت ﺣﻖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻮد ‪ .‬او ارزش ﺟﻨﮕﯿﺪن را داﺷﺖ ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١۶‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫آﻟﯿﺲ زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد ‪ » :‬اوﺿﺎﻋﺶ ﺧﻮﺑﻪ‪ « .‬اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺎ ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺑﻮد ‪ .‬ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻋﺪم اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺷﺎن را ﺣﺲ ﮐﻨﻢ ‪.‬‬

‫ﺟﯿﮑﻮب ‪ ،‬ﺑﺎ ﺻﺪاﯾﯽ ﮐﻪ در اﺛﺮ اﺳﺘﺮس ﮐﻤﯽ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪ » :‬ﺑﺮاي اﻣﺮوز ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ؟ آره‪ ،‬ﺑﻼ ﮐﺎرش ﻋﺎﻟﯽ ﺑﻮد ‪،‬‬
‫وﻟﯽ ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ زﯾﺎده روي ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪« .‬‬

‫ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﭼﻨﺪش ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ او ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ‪ .‬ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺑﺎ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﮐﻨﺎرم ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮد ‪ .‬ﻫﻤﮕﯽ آﻧﻘﺪر ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﻫﻢ اﯾﺴﺘﺎده‬
‫ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺰرگ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﭘﺮﺳﯿﺪم ‪ » :‬ﻣﺸﮑﻠﺖ ﭼﯿﻪ ﺟﯿﮑﻮب؟ « از ﺑﺎزواﻧﺶ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ دراز ﺷﺪه ﺑﻮد ﻋﻘﺐ رﻓﺘﻢ و او ﺟﻠﻮﺗﺮ آﻣﺪ ‪ .‬آﻧﻘﺪر‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮد ﮐﻪ رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ﺑﺎ ﺳﯿﻨﻪ ﻫﺮدوﯾﻤﺎن ﺑﺮﺧﻮرد داﺷﺖ ‪.‬‬

‫ادوارد ﻏﺮﯾﺪ ‪ » :‬اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﺘﻮﺟﻪ ام دﻟﯿﻞ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﻧﻨﺪازﻣﺖ ﺑﯿﺮون ‪ .‬ﺑﻼ داره ﻋﺎﻟﯽ ﭘﯿﺶ ﻣﯿﺮه ‪ ،‬اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ رو ﺑﺮاش ﺧﺮاب‬
‫ﻧﮑﻦ ‪« .‬‬

‫رزاﻟﯽ ﻗﻮل داد ‪ » :‬ﻣﻦ ﮐﻤﮑﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺑﻨﺪازﺗﺖ دور ‪ ،‬ﺳﮓ ‪ .‬ﺑﻬﺖ ﯾﻪ اردﻧﮕﯽ ﺑﺪﻫﮑﺎرم ‪ « .‬ﭘﺲ ﻇﺎﻫﺮا ﺗﻐﯿﯿﺮي ﺗﻮي اﯾﻦ‬
‫راﺑﻄﻪ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻧﯿﻮﻣﺪه ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﯿﻤﻪ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺟﯿﮑﻮب ﺧﯿﺮه ﺷﺪم ‪ .‬ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ روي ﺻﻮرت رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ﻗﻔﻞ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ‪ .‬ﻣﻦ در آن ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎ ﺷﺶ‬
‫ﺧﻮن آﺷﺎم ﺑﺮﺧﻮرد داﺷﺘﻢ و او اﻫﻤﯿﺘﯽ ﻧﻤﯿﺪاد ‪.‬‬

‫آﯾﺎ او ﻫﻤﻪ ي اﯾﻦ ﮐﺎرﻫﺎ را ﮐﺮده ﺑﻮد ﺗﺎ ﻣﺮا از ﺧﻮدم ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ ؟ در ﻃﻮل ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﻦ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﺑﻮد‬
‫او ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ آﻧﻘﺪر ازش ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮد ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﺷﻮد ؟‬

‫ﺑﻪ آن اﻧﺪﯾﺸﯿﺪم ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﻪ روي دﺧﺘﺮم ﻗﻔﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺧﯿﺮه ﺷﺪم ‪ .‬ﻃﻮري ﺑﻪ او ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﺮد ﮐﻪ‪ ...‬ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ ﯾﮏ ﻣﺮد‬
‫ﮐﻮر ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺧﻮرﺷﯿﺪ ﻣﯿﻨﮕﺮد ‪.‬‬

‫ﻧﻔﺴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ‪ » :‬ﻧﻪ! «‬

‫دﻧﺪاﻧﻬﺎي ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻓﺸﺮده ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺎزوان ادوارد دور ﻣﻦ ﺣﻠﻘﻪ زدﻧﺪ ‪ .‬در ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ﺟﯿﮑﻮب رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ را از آﻏﻮش ﻣﻦ‬
‫ﺑﯿﺮون ﮐﺸﯿﺪ ‪ .‬و ﻣﻦ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻧﮑﺮدم ‪ .‬ﭼﻮن ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ آن از ﮐﻮره در رﻓﺘﻨﯽ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮش ﺑﻮدﻧﺪ در راه ﺑﻮد ‪.‬‬

‫از ﻣﯿﺎن دﻧﺪان ﻫﺎﯾﻢ ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ر‪‬ز ‪ ،‬رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ رو ﺑﮕﯿﺮ‪« .‬‬

‫رزاﻟﯽ ﺟﻠﻮ آﻣﺪ و ﺟﯿﮑﻮب رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ را ﺑﻪ او داد ‪ .‬ﻫﺮدو از ﻣﻦ دور ﺷﺪﻧﺪ ‪.‬‬

‫» ادوارد ﻧﻤﯿﺨﻮام ﺑﻪ ﺗﻮ ﺻﺪﻣﻪ اي ﺑﺰﻧﻢ واﺳﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻟﻄﻔﺎ از اﯾﻨﺠﺎ ﺑﺮو ‪« .‬‬

‫او درﻧﮓ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد دادم ‪ » :‬ﺑﺮو ﺟﻠﻮي رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ واﺳﺘﺎ ‪« .‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١٧‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﺻﺒﺮ ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ ﻣﺮا رﻫﺎ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫آﻣﺎده ﺣﻤﻠﻪ ﺷﺪم و دو ﻗﺪم در ﺟﻬﺖ ﺟﯿﮑﻮب ﺑﺮداﺷﺘﻢ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ او ﻏﺮﯾﺪم ‪ » :‬ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﮐﺎري ﻧﮑﺮدي ‪« .‬‬

‫ﺑﺎ دﺳﺘﻬﺎﯾﺶ در ﻫﻮا ﻋﻘﺐ رﻓﺖ ‪ .‬ﺳﻌﯽ داﺷﺖ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪم ﮐﻨﺪ ‪ » :‬ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯿﺪوﻧﯽ اﯾﻦ دﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ ‪« .‬‬

‫» ﺳﮓ اﺣﻤﻖ ‪ .‬ﭼﻪ ﻃﻮر ﺗﻮﻧﺴﺘﯽ ؟ ﺑﭽﻪ ي ﻣﻦ ؟ «‬

‫ﺣﺎﻻ از ﭘﻠﻪ ﻫﺎ ﻋﻘﺐ ﻋﻘﺐ ﻣﯿﺮﻓﺖ و ﻣﻦ ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ ‪ » .‬ﺑﻼ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﺒﻮد ‪« .‬‬

‫» ﻣﻦ اوﻧﻮ ﭘﺮورش دادم و ﺣﺎﻻ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﯾﻪ ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ﮔﺮﮔﯿﻨﻪ اي روش داري ؟ او ﻣﺎل ﻣﻨﻪ ! «‬

‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از ﻓﻀﺎي ﺳﺒﺰ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﺗﻤﻨﺎ ﮐﺮد ‪ » :‬ﻣﯿﺘﻮﻧﻢ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﻨﻢ ‪« .‬‬

‫ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﯾﺎﻻ ﭘﻮل رو ﺑﺪه ‪« .‬‬

‫ﺑﺎ ﺧﻮد اﻧﺪﯾﺸﯿﺪم ﺳﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺑﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺷﺮط ﺑﺴﺘﻪ ‪ ،‬زﯾﺎد وﻗﺘﻢ را روي اﯾﻦ ﺗﻠﻒ ﻧﮑﺮدم ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﻮدم ‪.‬‬

‫» ﭼﻪ ﻃﻮر ﺟﺮﺋﺖ ﮐﺮدي روي ﺑﭽﻪ ي ﻣﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﮔﺬاري ﮐﻨﯽ ؟ ﻋﻘﻠﺖ رو از دﺳﺖ دادي ؟ «‬

‫ﺑﻪ ﺳﻤﺖ درﺧﺘﺎن ﻋﻘﺐ ﻋﻘﺐ رﻓﺘﻪ و اﺻﺮار ﮐﺮد ‪ » :‬داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﻧﺒﻮد ‪« .‬‬

‫و ﺳﭙﺲ او دﯾﮕﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺒﻮد ‪.‬دو ﮔﺮگ دﯾﮕﺮ دوﺑﺎره ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻧﺪ و از ﻫﺮ ﺳﻮ ﺣﻤﺎﯾﺖ اش ﮐﺮدﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﺟﯿﮑﻮب اﻟﺘﻤﺎس ﮐﺮد ‪ » :‬ﺑﻼ ﯾﻪ دﻗﯿﻘﻪ ﮔﻮش ﻣﯿﺪي ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻢ ؟ ﻟﯿﺎ ﺑﺮو ﻋﻘﺐ ‪« .‬‬

‫ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ در ﻣﻐﺰم ﺑﯿﺪاد ﻣﯿﮑﺮد ‪ » .‬ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻮش ﺑﺪم ؟ «‬

‫» ﭼﻮن ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ اﯾﻨﻮ ﮔﻔﺘﯽ ﯾﺎدﺗﻪ ؟ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻫﻢ ﺗﻌﻠﻖ دارﯾﻢ ‪ .‬ﻧﻪ ؟ ﮔﻔﺘﯽ ﻣﺎ ﯾﻪ ﺧﺎﻧﻮاده اﯾﻢ ‪ .‬ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ و‬
‫ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻨﺠﻮري ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ .‬ﺣﺎﻻ اﯾﻨﺠﻮري ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ ...‬اﯾﻦ ﭼﯿﺰﯾﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﯽ ‪« .‬‬

‫ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﺮدم ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎت را ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﻪ ﯾﺎد ﻣﯽ آوردم ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﻐﺰ ﺟﺪﯾﺪم دو ﻗﺪم ﺟﻠﻮﺗﺮ از اﯾﻦ ﻣﺰﺧﺮﻓﺎت ﮐﺎر‬
‫ﻣﯿﮑﺮد ‪.‬‬

‫» ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان داﻣﺎد ﻣﻦ ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ ﻋﻀﻮ ﺧﺎﻧﻮاده ام ﺑﺸﯽ؟ « ﺻﺪاﯾﻢ ﺑﻪ دو اﮐﺘﺎء ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪ و ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﻪ زﯾﺒﺎﯾﯽ‬
‫ﺑﯿﺮون آﻣﺪ ‪.‬‬

‫ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ ﺧﻨﺪﯾﺪ‪.‬‬

‫ا‪‬زﻣﻪ زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد ‪ » :‬ادوارد ﺟﻠﻮﺷﻮ ﺑﮕﯿﺮ ‪ .‬اﮔﻪ ﺑﻼﯾﯽ ﺳﺮش ﺑﯿﺎره ﭘﺸﯿﻤﻮن ﻣﯿﺸﻪ ‪« .‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١٨‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫اﻣﺎ ﻣﻦ ﺣﺲ ﻧﮑﺮدم ﮐﺴﯽ دﻧﺒﺎﻟﻢ ﺑﯿﺎﯾﺪ ‪.‬‬

‫ﺟﯿﮑﻮب اﺻﺮار ﻣﯿﮑﺮد ‪ » :‬ﻧﻪ ! ﭼﻪ ﻃﻮر ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﻓﮑﺮي ﮐﻨﯽ ؟ اﯾﻦ ﻫﻨﻮز ﺑﭽﻪ ﺳﺖ ! «‬

‫ﻓﺮﯾﺎد زدم ‪ » :‬ﻣﻨﻢ ﻫﻤﯿﻨﻮ ﻣﯿﮕﻢ! «‬

‫او ﻧﯿﺰ ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽ زد ‪ » :‬ﺗﻮ ﻣﯿﺪوﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻬﺶ اﯾﻨﻄﻮر ﻧﮕﺎه ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ ‪ .‬ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯽ اﮔﻪ اﯾﻨﻄﻮر ﺑﻮد ادوارد ﻣﯿﺬاﺷﺖ ﻣﻦ ﺗﺎ‬
‫اﻻن زﻧﺪه ﺑﺎﺷﻢ ؟ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺨﻮام اون اﻣﻦ و ﺷﺎد ﺑﺎﺷﻪ ‪ .‬اﯾﻦ ﭼﯿﺰ ﺑﺪﯾﻪ ؟ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺎ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﺮاش ﻣﯿﺨﻮاي ﻓﺮق‬
‫داره؟«‬

‫ﻏﺮﯾﺪم ‪.‬‬

‫ﺷﻨﯿﺪم ادوارد زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد ‪ » :‬اون ﺑﯽ ﻧﻈﯿﺮه ‪ ،‬ﻧﻪ ؟ «‬

‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﺑﺎ ﺷﮕﻔﺘﯽ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮد ‪ » :‬ﯾﻪ ﺑﺎرم ﺑﻪ ﮔﻠﻮش ﺣﻤﻠﻪ ﻧﮑﺮده ‪« .‬‬

‫ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ ﺑﺎ ﮐﯿﻨﻪ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﺑﺎﺷﻪ اﯾﻦ ﯾﮑﯿﻮ ﺗﻮ ﺑﺮدي ‪« .‬‬

‫ﺑﻪ ﺟﯿﮑﻮب ﻫﯿﺲ ﮐﺮدم ‪ » :‬ازش دور ﻣﯿﻤﻮﻧﯽ ‪« .‬‬

‫» ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ! «‬

‫از ﻣﯿﺎن دﻧﺪان ﻫﺎﯾﻢ ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ‪ .‬از ﻫﻤﯿﻦ اﻻن ‪« .‬‬

‫» ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻨﻪ ‪ .‬ﯾﺎدت ﻧﯿﺲ ﺳﻪ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﭼﻘﺪر ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﯽ ﻣﻦ ﭘﯿﺸﺖ ﺑﺎﺷﻢ ؟ ﭼﻘﺪر ﺳﺨﺖ ﺑﻮد دور از ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ؟ اﻻن از‬
‫ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻪ ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟ «‬

‫ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﺮدم ‪ .‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﻣﻨﻈﻮرش ﭼﻪ ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬اون ﻧﯿﺎز ‪ ،‬رِﻧ‪‬ﺰﻣﻪ ﺑﻮد ‪ .‬از ﻫﻤﻮن اول ‪ .‬ﺣﺘﯽ اون ﻣﻮﻗﻊ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﯿﺒﻮدﯾﻢ ‪« .‬‬

‫ﺑﻪ ﯾﺎد آوردم‪ .‬و ﺑﻌﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ‪ .‬ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﻣﻦ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ دﯾﻮاﻧﮕﯽ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ .‬اﻣﺎ آﯾﺎ او ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮد‬
‫ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ اﯾﻨﻄﻮر ﻓﺮار ﮐﻨﺪ ؟ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﮐﻮﭼﮏ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را درﺳﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ ؟‬

‫ﺗﻬﺪﯾﺪ ﮐﺮدم ‪ » :‬ﺗﺎ وﻗﺖ داري ﻓﺮار ﮐﻦ ‪« .‬‬

‫او اﺻﺮار ﮐﺮد ‪ » :‬ﺑﻼ اذﯾﺖ ﻧﮑﻦ ‪ .‬ﻧ‪‬ﺴﯽ‪ 2‬ﻫﻢ ﻣﻨﻮ دوﺳﺖ داره‪« .‬‬

‫) ‪( Nessie‬‬ ‫‪.2‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١٩‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﺧﺸﮑﻢ زد ‪ .‬ﺗﻨﻔﺴﻢ ﻗﻄﻊ ﺷﺪ ‪ .‬ﺻﺪاي دﯾﮕﺮي ﻧﻤﯽ آﻣﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ي ﺗﻨﺶ ﺑﻮد ‪.‬‬

‫» دﺧﺘﺮم رو ﭼﯽ ﺻﺪا ﮐﺮدي ؟ «‬

‫ﺟﯿﮑﻮب ﯾﮏ ﻗﺪم دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮداﺷﺖ و ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﺧﺐ ‪ ،‬اﺳﻤﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ واﺳﺶ ﮔﺬاﺷﺘﯽ ﯾﻪ ﮐﻢ ﺳﺨﺘﻪ‪« ...‬‬

‫ﺟﯿﻎ ﮐﺸﯿﺪم ‪ » :‬ﺗﻮ اﺳﻢ ﻫﯿﻮﻻي ﻻچ ﻧ‪‬ﺲ‪ 3‬رو ﮔﺬاﺷﺘﯽ رو دﺧﺘﺮ ﻣﻦ؟ «‬

‫و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﮔﻠﻮﯾﺶ ﺣﻤﻠﻪ ور ﺷﺪم ‪.‬‬

‫)‪ ( Loch Ness monster‬ﻣﻮﺟﻮدي ﻋﺠﯿﺐ و اﻓﺴﺎﻧﻪ اﯾﺴﺖ ﮐﻪ در آﺑﻬﺎي اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪ دﯾﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.3‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪٢٠‬‬

www. twilight . ir ‫ ﺑﻼ‬: ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﻓﺼﻞ ﺑﯿﺴﺖ و ﺳﻮم‬

‫ﺧﺎﻃﺮات‬

The twilight saga : breaking dawn ٢١ ‫ﺻﻔﺤﮫ‬