Isla ng Sta.

Cruz: Ang Kulay Rosas na Dalampasigan ng Zamboanga

MGA DALAMPASIGAN, MINDANAO
July 1, 2017
jontotheworld@gmail.com

Ipinagmamalaki bilang isa sa mga pinakamagandang dalampasigan sa mundo.

Ito ay ayon sa National Geographic, na binabanggit ang isla ng Sta Cruz, Zamboanga sa bilang isa sa
pinakamaganda. Ito ay maagang bahagi ng 2017 nang nabasa ko ang tungkol sa kuwento at naisip ko
sa tingin na “Uy, sa ibang araw ay pupunta ako sa Zamboanga at maging sa isla na iyon.”

Pagkalipas ng ilang buwan, isang imbitasyon ang lumabas sa aking email mula sa DOT (Department
of Tourism) Rehiyon 9 na nag-aanyaya sa akin na makilahok sa Savores 2017, isang taunang pista ng
pagkain sa lungsod at ang isa sa mga side trip sa tour ay ang bisitahin ang Isla ng Sta. Cruz. Sinuswerte
ba ako o ano? Hahaha!

Sa aming huling araw sa Zamboanga, kinuha kami ng van at dinala kami sa Paseo Del Mar kung saan
ang mga bangka ay papuntang isla ng Sta. Cruz ay naghihintay sa amin. Kinailangan lamang nito ng
mga 20 minuto bago dumating sa isla.

Nang maglakad ako sa isla, natanto ko kung bakit ito pinarangalan bilang isa sa pinakamaganda.
Malamig at malinis na tubig kasama ang puting buhangin na kumikinang sa kulay-rosas na kulay. Ang
malarosas na kulay ay dahil sa durog na red corals sa baybayin na kilala bilang coral organ pipe.

Ito ay dahil sa mga pulang korales.

Kami ay mapalad sapagkat nandoon sapagkat ang lokal na pamahalaan ay nagdiriwang ng Summer
Festival na may mga nakalinyang aktibidad para sa mga turista tulad ng mga laro at ang kultural na
pagtatanghal.

Masayang manood ng mga palaro. Hindi ako sumali sapagkat mas mahusay na pahintulutan ang iba
pang mga turista na matamasa at gawin ang mga pagtakbo at paglalayag. Hahaha! Para sa akin,
nagustuhan ko ang presentasyon ng sayaw.

Ako ay nagpapahinga sa aming maliit na bahay habang umiinom ng ilang malamig na inumin nang
marinig ko ang isang tradisyonal na kanta ng Muslim. Pagkatapos nang tumingin ako sa dalampasigan
ay nakita ko ang mga ito, ang mga vintas, na dahan-dahang lumilipat patungo sa baybayin na may
isang mananayaw bawat isa dito. Sa oras na naabot nila ang dalampasigan, nagsimula na ang
pagganap.

Humanda kayo. Dumating siya upang bawiin ang hacienda hahaha!

Hindi araw-araw na nakikita ko ang ganitong uri ng palabas. Ipinapakita nito kung gaano mayaman
at makulay ang kultura at tradisyon ng mga tao ng Zamboanga!
 Dinadamdam niya masyado ang sayaw.

Gayunpaman, ang pinakamahusay na paraan upang matamasa ang ganda ng Isla ng Sta. Cruz ay sa
pamamagitan ng paglalakad sa kanyang kulay-rosas na baybayin at kumuha ng maraming mga
larawan. Ang mga vinta ay masyadong kahanga-hangang para hindi kumuha ng larawan ng mga ito.
 sa dako paroon? Credit: Potpot Pinili of Travel Trilogy

Sa aming tanghalian, pinagsilbihan nila kami ng sikat na Curacha at ilang lokal na pagkain. Nagkaroon
kami ng kagiliw-giliw na pagkain na tinatawag na Oko-oko o kanin na niluto sa loob ng isang lamang
dagat (sea urchin). Oo, nabasa mo ito ng tama, at ito ay masarap, medyo maalat kaysa sa karaniwang
kanin. Ang aming pagkain ay tulad ng isang kapistahan ng masarap na pagkain ng Zamboanga at
sariwang pagkaing dagat!
 oko- oko

Pagkatapos ng aming tanghalian, oras na upang galugarin ang higit pa sa isla. Ang Sta cruz ay isang
protektadong lugar, at sa gitna ng isla ay isang mayaman lawa at bakawan kung saan ang mga lokal
ay nakakakuha ng kanilang pagkain araw-araw. Panahon na para sa lawa tour!

Ang aming paglilibot ay pinangunahan ni Sir Richard Aliangan at bukod sa mayaman na yamang likas
ng lugar, ang kanyang kawili-wiling paraan ng pagkukuwento habang naglilibot na mas hindi
malilimutan. Natutunan namin kung paano matukoy ang mga kasarian ng bakawan, oo may paraan.
Inaaliw niya kami hanggang sa naabot namin ang bahagi kung saan nakita namin ang maraming
dikya!
Stingless Jellyfish!
Nang matapos ang paglilibot, naghihintay na sa amin ang mga vinta na nasa. Sumubok ang ilan sa
aking mga kasamang travel blogger, at masaya naman akong nanonood sa kanila. Ang mga vinta ay
maliliit at hindi maganda sa malaking tao tulad ko. Hahaha!

Makita ko lang ang mga ito na tinatangkilik ang pagsakay ay naging masaya na din ako. Hahaha!

Yun si Kara ng traveling-up.com

Nang magsimula ako sa paglilibot sa Zamboanga, totoong hinihintay ko ang huling araw ko sa Isla ng
Sta. Cruz. Ngunit ako ay nasiyahan sa Zamboanga mula pa noong unang araw. Ang paglilibot sa
lungsod na may napakasarap na pagkain at magiliw na mga tao ang dahilan kung bakit gusto kong
bumalik.

Ang kulay rosas na buhangin ng Sta. Cruz ay isang sa mga serye ng mga magagandang pangyayari
mula sa Latin city of Asia, Zamboanga City!