Zeszyt Techniczny

Projektowanie architektoniczne
i konstrukcyjne budynków w systemie YTONG
 Projektowanie architektoniczne:
dr inż. arch. Przemysław Markiewicz

Projektowanie konstrukcyjne:
dr inż. Piotr Matysek

PROJEKTOWANIE ARCHITEKTONICZNE
I KONSTRUKCYJNE BUDYNKÓW
W SYSTEMIE YTONG

wydanie I
marzec 2007
Copyright © by Xella Polska sp. z o.o.
Warszawa 2007

Żadna część tej pracy nie może być powielana i rozpowszechniana bez pisemnej zgody wydawcy.
SPIS TREŚCI

I. PROJEKTOWANIE ARCHITEKTONICZNE W SYSTEMIE YTONG 5

1. WPROWADZENIE 5
1.1. Koncern Xella 5
1.2. Historia betonu komórkowego YTONG 5
1.3. Proces produkcyjny 5
1.4. Informacje ogólne o systemie YTONG 5

2. WYROBY YTONG 8
2.1. Bloczki YTONG 8
2.2. Nadproża YTONG 9
2.3. Elementy wielkoformatowe ze zbrojonego betonu komórkowego 13
2.4. Elementy dodatkowe 14
2.5. Zaprawy 14
2.6. Akcesoria YTONG 14

3. ZASADY PROJEKTOWANIA W SYSTEMIE YTONG 15

3.1. Zasady ogólne 15
3.2. Przyziemie budynku 15
3.3. Ściany nadziemne 23
3.4. Nadproża 39
3.5. Stropy 45
3.6. Stropodachy, tarasy, balkony 54
3.7. Dachy skośne 63

4. DANE TECHNICZNE SYSTEMU YTONG 69

4.1. Wytrzymałość murów 69
4.2. Izolacyjność termiczna 69
4.3. Klasyfikacja ogniowa 70
4.4. Izolacyjność akustyczna 71

II. PROJEKTOWANIE KONSTRUKCYJNE W SYSTEMIE YTONG 73

5. PROJEKTOWANIE KONSTRUKCYJNE 73
5.1. Uwagi wstępne 73
5.2. Wytrzymałości murów z bloczków YTONG 73
5.3. Wymiarowanie ścian w systemie YTONG 75
5.4. Przykłady obliczeniowe 81
I. PROJEKTOWANIE ARCHITEKTONICZNE
W SYSTEMIE YTONG
1. WPROWADZENIE
1.1. Koncern Xella
Koncern Xella Polska Sp. z o. o. funkcjonuje w Polsce od
2004 roku. Powstał w wyniku przejęcia przez międzyna-
rodowy koncern Xella International GmbH działających
na polskim rynku marek SILKA – system budowlany
oparty na wyrobach wapienno-piaskowych i YTONG –
system budowlany oparty na wyrobach z autoklawizowa-
nego betonu komórkowego. Obecnie na całym świecie
SILKA i YTONG funkcjonują razem, zaś Xella jest marką
„parasolem”.Produkty YTONG i SILKA znane są na pol-
skim rynku od 10 lat. Produkcja tych materiałów odbywa
się w 2 zakładach YTONG i 7 zakładach SILKA na terenie
całej Polski. Zakłady Xella Polska Sp. z o. o. są nowo-
czesne i wyposażone w najnowsze zaplecze techniczne.
Produkcja w nich odbywa się zgodnie z systemem zarzą-
dzania jakością wg normy ISO 9001: 2000.
1.2. Historia betonu komórkowego YTONG
Technologia produkcji bloczków z betonu komórkowego
YTONG opatentowana została w 1924 r przez szwedzkiego
naukowca Axela Erikssona. Na skalę przemysłową blocz-
ki YTONG zaczęto produkować w 1929 roku, a już w latach
40-tych rozpoczęto produkcję na terenie Niemiec i Polski.
Lata te datowane są jako początek prawdziwego rozwoju
technologii produkcji bloczków z betonu komórkowego.
1.3. Proces produkcyjny
Do produkcji bloczków YTONG stosuje się surowce
naturalne: piasek, wapno, wodę oraz niewielkie ilości
cementu i anhydrytu. Skład taki decyduje o zdrowotno-
ści materiału i znikomej promieniotwórczości natural-
nej. Środek porotwórczy – pasta aluminiowa wchodząc
w reakcję z wodorotlenkiem wapniowym powoduje
spienianie, które spulchnia masę umożliwiając powsta-
nie milionów małych porów. Bardzo dokładny dobór su-
rowców i starannie dopracowany proces technologiczny
ze sterowanym komputerowo systemem dozowania po-
zwalają na produkcję jednorodnego materiału o bardzo
dobrych i stałych parametrach.
Wyroby z betonu komórkowego posiadają zróżnicowaną
wytrzymałość na ściskanie i zróżnicowane właściwości
termoizolacyne. Jest to spowodowane różną gęstością ob-
jętościową poszczególnych wyrobów, mierzoną w kg/m3.
Wyroby o mniejszej gęstości objętościowej mają lepszą
izolacyjność termiczną, ale niższą wytrzymałość na ściska-
nie. Do wykonywania ścian zewnętrznych, jednowarstwo-
wych można stosować elementy o gęstości objętościowej
350, 400 i 500 kg/m3. Ściany konstrukcyjne, wewnętrzne
wykonuje się z bloczków o gęstości 600 i 700 kg/m3.
Ściany z betonu komórkowego są w porównaniu z inny-
mi materiałami do murowania ścian lekkie i charakte-
ryzują się dobrą izolacyjnością cieplną i akustyczną.
Z powodu porowatej struktury cechuje je stosunkowo
duża nasiąkliwość i dlatego beton komórkowy jest ma-
teriałem zalecanym przede wszystkim do budowy ścian
zewnętrznych znajdujących się wyżej niż 50 cm nad po-
ziomem terenu otaczającego budynek – tzn. powyżej
zasięgu odpryskującej wody deszczowej. Stosowanie
betonu komórkowego w przyziemiu budynku i do wy-
konywania ścian piwnic jest możliwe pod warunkiem
wykonania starannej izolacji wodochronnej.
1.4. Informacje ogólne o systemie YTONG
System YTONG to zestaw produktów z betonu komórko-
wego, pozwalających na wykonanie kompletnego budyn-
ku w stanie surowym, bez konieczności stosowania innych
materiałów budowlanych i rozwiązywania skomplikowa-
nych styków technologicznych pomiędzy nimi. W skład
systemu wchodzą elementy ścienne, płyty stropowe
i dachowe, gotowe nadproża, kształtki U do wykonywa-
nia nadproży żelbetowych, elementy docieplenia wieńca,
zaprawy oraz specjalistyczne narzędzia do obróbki beto-
nu komórkowego. Bloczki ścienne produkowane są we
wszystkich niezbędnych klasach wytrzymałości.
Mury z bloczków z betonu komórkowego YTONG z cienki-
mi spoinami mogą być stosowane jako ściany konstruk-
cyjne, które przenoszą w budynku wszystkie obciążenia.
Mogą też być stosowane jako ściany usztywniające oraz
jako ściany wypełniające w konstrukcjach szkieletowych.
Ściany zewnętrzne z bloczków YTONG są z reguły ściana-
mi jednorodnymi, ale można je również wykonywać jako
przegrody warstwowe. Jednorodne materiałowo ściany
zewnętrzne z betonu komórkowego nie wymagają dodat-
kowego docieplenia ponieważ spełniają wymagania obo-
wiązujących przepisów o ochronie cieplnej budynku i za-
pewniają dobrą i zgodną z normami ochronę akustyczną.
Zalety systemu YTONG:
• Bloczki ścienne YTONG pełnią rolę zarówno konstruk-
cyną jak i termoizolacyjną, nie wymagając dodatko-
wego docieplenia ścian zewnętrznych
• Dokładność wymiarowa bloczków YTONG umożliwia
murowanie ścian z zastosowaniem cienkich spoin
o grubości do 3 mm.
• Wyprofilowanie czołowej powierzchni bloczków na pió-
ro i wpust umożliwia murowanie bez spoin pionowych.
• Bloczki YTONG można łatwo ciąć, łatwo wykonać
w nich bruzdy na instalacje, otwory na przełączniki,
gniazdka i puszki rozdzielcze.
5
 10
7
1. Ściana zewnętrzna nośna - bloczek YTONG szer. 365 mm.
2. Ściana wewnętrzna nośna - bloczek YTONG szer. 240 mm.
3. Ściana działowa - bloczek YTONG szer. 115 mm.
4. Strop z płyt stropowych YTONG gr. 240 mm.
5. Płyty stropowe YTONG przewieszone w miejscu balkonu.
Rys. 1.1. Przykład niepodpiwniczonego budynku piętrowego z poddaszem nieużytkowym, wykonanego w technologii YTONG
6
3 4
2
6. Wieniec żelbetowy w kształtce YTONG U.
7. Element docieplenia wieńca YTONG ( 75+40 mm).
8. Nadproże żelbetowe w kształtce YTONG U.
9. Żelbetowy wieniec z nadprożem w kształtce YTONG U.
10. Kształtka YTONG U nakrywająca murłatę więźby dachowej.
 1. Ściana zewnętrzna nośna - bloczek YTONG szer. 365 mm
2. Ściana wewnętrzna nośna - bloczek YTONG szer. 240 mm
3. Ściana działowa - bloczek YTONG szer. 115 mm
4. Strop z płyt stropowych YTONG gr. 240 mm
5. Płyty stropowe YTONG przewieszone w miejscu balkonu
6. Wieniec żelbetowy w kształtce YTONG U
7. Element docieplenia wieńca YTONG ( 75+40 mm)
8. Nadproże żelbetowe w kształtce YTONG U
9. Żelbetowy wieniec z nadprożem w kształtce YTONG U
10. Kształtka YTONG U nakrywająca murłatę więźby dachowej
11. Podciąg żelbetowy podtrzymujący płyty stropowe YTONG 0
30

10

25
+592
24

6 8 4 11 4 3
2 + (13 x 20) = 262 cm

+306
24
wysokość kondygnacji w stanie surowym

5 9 6 4
2 + (14 x 20) = 282 cm

1 2

±00
2

Rys. 1.2. Przykład niepodpiwniczonego budynku piętrowego z poddaszem nieużytkowym, wykonanego w technologii YTONG - przekrój
Skala 1:50

7
2. WYROBY YTONG
Beton komórkowy jest materiałem nieszkodliwym dla
środowiska, a ze względu na mineralne pochodzenie
gwarantuje niepalność i najwyższy stopień ochrony
przeciwogniowej.
Elementy systemu YTONG są wytwarzane z „piaskowego”
betonu komórkowego (bez dodatku popiołów lotnych).
miarowa bloczków YTONG (± 1 mm) pozwala na idealne
dopasowanie elementów do siebie. System pióro-wpust
eliminuje spoiny pionowe, można murować tylko na po-
ziomą zaprawę do cienkich spoin. Na wymurowanych
ścianach stosuje się tynk mineralny, którego mała gru-
bość (zewnętrzny 15 mm, wewnętrzny gr. 5 mm) dzięki
gładkiej powierzchni lica ścian ogranicza jego zużycie
i przyspiesza prace wykończeniowe.

Produkty systemu YTONG oznaczone są symbolami,
które zawierają następujący kod:
• Litery PP są oznaczeniem bloczków o dużej dokład-
ności wymiarów do murowania na cienką spoinę
• Towarzysząca literom PP liczba (1,5; 2; 3; 4 i 5) okre-
śla średnią wytrzymałość na ściskanie (MPa) w stanie
wilgotności 6 ± 2%
• Liczby za kreską ukośną – 0,35; 0,40; 0,50; 0,60 i 0,70
oznaczają górną granicę gęstości objętościowej beto-
nu komórkowego w stanie suchym
• S oznacza powierzchnię czołową profilowaną na pióro
i wpust
• Napis bez litery S dotyczy bloczków z gładką po-
wierzchnią czołową
• GT odnosi się do bloczków z uchwytem montażowym
• Bloczki produkowane są w pięciu odmianach:
• PP1,5/0,35
• PP2/0,4
• PP3/0,5
• PP4/0,6
• PP5/0,7
• Litera U jest firmowym oznaczeniem kształtek nad-
prożowych. Kształtki nadprożowe oznaczone są sym-
bolami: U17,5; U24; U30; U36,5 i U40.
2.1. Bloczki YTONG
Bloczki YTONG przeznaczone są między innymi do
wznoszenia ścian jednowarstwowych. Współczynnik
przenikania ciepła dla bloczków YTONG PP2/0,4 o gru-
bości 40 cm wynosi U = 0,26 W/m2K. Dokładność wy-
W systemie YTONG dostępne są następujące bloczki:
• Bloczki YTONG profilowane na pióro i wpust z uchwy-
tem montażowym S+GT – Przeznaczone są do wzno-
szenia jednowarstwowych murów konstrukcyjnych
z cienkimi spoinami. Dzięki profilowanej na pióro
i wpust powierzchni czołowej nie wypełnia się zapra-
wą spoiny pionowej. Dodatkowo w powierzchniach
czołowych wyfrezowane są uchwyty ułatwiające prze-
noszenie i ustawianie bloczków.
• Bloczki YTONG profilowane na pióro i wpust S – Pro-
dukty te wykonywane są na indywidualne zamówienie.
Przeznaczone są do wznoszenia jednowarstwowych
murów konstrukcyjnych z cienkimi spoinami. Dzięki
profilowanej na pióro i wpust powierzchni czołowej
nie wypełnia się zaprawą spoiny pionowej.
• Bloczki YTONG gładkie z uchwytem montażowym GT
– Służą do wznoszenia ścian piwnic z wypełnionymi
spoinami pionowymi. Dodatkowo w powierzchniach
czołowych wyfrezowane są uchwyty ułatwiające prze-
noszenie i ustawianie bloczków.
• Bloczki YTONG gładkie do ścian działowych – są to ele-
menty przeznaczone do wznoszenia ścianek działowych
• Bloczki YTONG uzupełniające przeznaczone do uzu-
pełniania ścian o wysokości nie będącej wielokrotno-
ścią 20 cm
• Bloczki YTONG gładkie – obudowa wanien, wnęk
i szaf – Przeznaczone do prac modernizacyjnych
i wykończeniowych. Wykorzystywane mogą być do
zabudowy wnęk, wykonywania przepierzeń, obudowy
wanien, brodzików i umywalek, półek oraz szafek ła-
zienkowych, kuchennych itd. Bloczki YTONG gładkie
oferowane są również w pakietach.

Zestawienie bloczków YTONG

Wymiary
Oznaczenie Profilowanie Gęstość obj. Ciężar obj. długość wysokość szerokość
[kN/m3] [kN/m3] (± 1,5 mm) (± 1,0 mm) (± 1,5 mm)
PP1,5/0,35 S+GT 350 4,5 300, 365, 400
PP2/0,4 -, S, S+GT 400 5,0 199 (150, 175, 200)*
PP3/0,5 S, S+GT 500 6,0 599 (i 399 dla 240, 300, 365, 400
PP4/0,6 -, S, S+GT, GT 600 7,0 szer. 115) (50, 75)**, (100, 115)***
PP5/0,7 GT 700 8,0 240

* profilowanie S, tylko z piórem i wpustem ** gładkie i tylko w klasach PP2 i PP4 *** gładkie i tylko w klasie PP4

8
 a)
199

199
199
599 9
400 59 599
(24 200 36
0, 3
00, (24 5
365 (15 0)
0, 1
) 75)

b)

99
c)
(399)
199

365
599 599
400
11 5 (24
0, 3
00,
365 7 28 7 46
)

10

8
22
51 5 5

Rys. 2.1. Bloczki YTONG do murowania na cienkie spoiny:

a) podstawowe
b) uzupełniające
c) profil „na pióro i wpust”

2.2. Nadproża YTONG

Nadproża YTONG wykonane są ze zbrojonego betonu
komórkowego i przeznaczone do przekrywania otwo-
rów okiennych i drzwiowych. Spełniają funkcję nośną,
a w przypadku ścian zewnętrznych zapewniają odpo-
wiednią izolacyjność cieplną bez dodatkowego docieple-
nia. Dzięki stosowaniu nadproży uzyskuje się jednakowe
podłoże pod tynk na całej powierzchni ściany. Gotowe
nadproża YTONG zastępują nadproża betonowe, wylewa-
ne na budowie. Są bardzo łatwe i szybkie w zastosowaniu
– montaż zajmuje dwóm osobom kilkanaście minut.
• Prefabrykowana belka nadprożowa YTONG YN – Wy-
konana ze zbrojonego betonu komórkowego. Wysokość
– 25 cm. Maksymalna szerokość przekrywanego otworu
– 175 cm. Stosowane są do otworów okiennych, drzwio-
wych i ścianek działowych. W przypadku ścian zewnętrz-
nych zapewniają odpowiednią izolacyjność cieplną bez
dodatkowego docieplenia. Bardzo łatwe i szybkie w za-
stosowaniu.

9
 Opis elementu Długość Wysokość Szerokość Maks. szer. Długość Maksymalne Masa
przekrywan. oparcia obciążenie elementu
otworu obliczeniowe
[cm] [cm] [cm] [cm] [cm] [kN/m] [kg]
YN-130/20 129 0 25,0 20,0 90 20 22,5 65
YN-150/20 149,0 25,0 20,0 110 20 22,5 75
YN-175/20 174,0 25,0 20,0 135 20 16,3 88
YN-200/20 199,0 25,0 20,0 150 25 17,5 100
YN-130/24 129,0 25,0 24,0 90 20 22,5 78
YN-150/24 149,0 25,0 24,0 110 20 22,5 90
YN-175/24 174,0 25,0 24,0 135 20 17,5 105
YN-200/24 199,0 25,0 24,0 150 25 18,8 120
YN-225/24 224,0 25,0 24,0 175 25 16,3 135
YN-130/30 129,0 25,0 30,0 90 20 22,5 98
YN-150/30 149,0 25,0 30,0 110 20 22,5 113
YN-175/30 174,0 25,0 30,0 135 20 22,5 131
YN-200/30 199,0 25,0 30,0 150 25 20,0 150
YN-225/30 224,0 25,0 30,0 175 25 18,8 169
YN-130/36,5 129,0 25,0 37,0 90 20 22,5 119
YN-150/36,5 149,0 25,0 37,0 110 20 22,5 137
YN-175/36,5 174,0 25,0 37,0 135 20 22,5 159
YN-200/36,5 199,0 25,0 37,0 150 25 20,0 182
YN-225/36,5 224,0 25,0 37,0 175 25 18,8 205

• Prefabrykat nadproża zespolonego YTONG YF bości muru elementy układane są jako pojedyncze,
– Wykonany ze zbrojonego betonu komórkowego. podwójne lub potrójne. Dla uzyskania nadproża ze-
Wysokość – 12,4 cm. Maksymalna szerokość prze- spolonego, elementy należy nadmurować warstwą
krywanego otworu – 250 cm. W zależności od gru- bloczków.

Opis elementu Długość Wysokość Szerokość Maks. szer. prze- Długość oparcia Masa elementu
krywan. otworu
[cm] [cm] [cm] [cm] [cm] [kg]
YF-130/11,5 130,0 12,4 11,5 90 20 19,2
YF-150/11,5 150,0 12,4 11,5 110 20 22,2
YF-175/11,5 175,0 12,4 11,5 125 25 25,9
YF-200/11,5 200,0 12,4 11,5 150 25 29,6
YF-225/11,5 225,0 12,4 11,5 175 25 33,3
YF-250/11,5 250,0 12,4 11,5 200 25 37,0
YF-275/11,5 275,0 12,4 11,5 225 25 40,7
YF-300/11,5 300,0 12,4 11,5 250 25 44,4
YF-130/17,5 130,0 12,4 17,5 90 20 28,2
YF-150/17,5 150,0 12,4 17,5 110 20 32,6
YF-175/17,5 175,0 12,4 17,5 125 25 38,0
YF-200/17,5 200,0 12,4 17,5 150 25 43,4
YF-225/17,5 225,0 12,4 17,5 175 25 48,8
YF-250/17,5 250,0 12,4 17,5 200 25 54,3
YF-275/17,5 275,0 12,4 17,5 225 25 59,7
YF-300/17,5 300,0 12,4 17,5 250 25 65,1

10
 a) b)

0 50,
130 , 22
124

0 0

250
0 0)
0, 2 300
0 , 175 750, 0 50)
11 5 0
(15 2500,
2 130 0 , 22
20 0
(17 50,
5)
, 17
00
200 (15
(24
0, 3
00,
365
)

Rys. 2.2. Nadproża YTONG:

a) prefabrykat nadproża zespolonego
b) prefabrykowana belka nadprożowa
249

15 ± 5 10 n x 50 125 + n x 200 + 125 n x 50 10 15 ± 5

≥15 ≥15
249

249
≥15

≥15

200 240

≥15 ≥15
249

249
≥15

≥15

300 365

Rys. 2.3. Belki nadprożowe YTONG YN – rozmieszczenie zbrojenia w przekroju podłużnym i przekrojach poprzecznych
Skala 1:10

11
 L ≤ 3000
124

50 ≤ s ≤ 150

37,5 + 5
124

124

50
37,5 + 5
≥25 ≥25 ≥25 ≥25
115 175

Rys. 2.4. Prefabrykaty YTONG YF do nadproży zespolonych – rozmieszczenie zbrojenia w przekroju podłużnym i przekrojach
poprzecznych
Skala 1:10

Kształtki U – Pełnią funkcję szalunku traconego dla
nadproży wylewanych na budowie. W kształtkach
U można wykonywać wieńce, belki i słupy żelbetowe.
Kształtki U są fabrycznie wycinane lub klejone z blocz-
ków YTONG. Dzięki jednakowej długości i szerokości
199 (249)
nadproża wykonane z kształtek U są skoordynowane
wymiarowo z bloczkami ściennymi. Ponadto zastoso-
wanie kształtek U jako szalunku traconego pozwala na
uzyskanie jednolitej powierzchni całej ściany, co ułatwia
tynkowanie i obniża koszty prac wykończeniowych.
199 (249)

75
75

9)
(4 99) (49
599
75 599
50
400 75
50
240 (30
0, 3
(175 65)
)

Rys. 2.5. Kształtki nadprożowe U

12
2.3. Elementy wielkoformatowe ze zbrojonego
betonu komórkowego
Zastosowanie wielkoformatowych płyt stropowych i da-
chowych YTONG ułatwia i przyspiesza prace budowlane.
• Płyty stropowe YTONG – Płyty wykonane ze zbrojone-
go betonu komórkowego montowane są za pomocą
dźwigu. Strop można obciążać bezpośrednio po mon-
tażu. Nie trzeba stosować podpór montażowych. Płyty
stropowe YTONG można wysunąć wspornikowo poza
obrys budynku, uzyskując w ten sposób balkon i uni-
kając mostków termicznych wzdłuż styku płyty balko-
nowej ze ścianą.
Płyty stropowe ze zbrojonego betonu komórkowego
wykonuje się indywidualnie „na wymiar” – firma Xella
kieruje dostarczoną dokumentację projektową do od-
powiednio przygotowanych projektantów, którzy wy-
konują obliczenia statyczne i plan montażowy stropu,
a następnie zestawienie elementów stropowych do
a)
Rys. 2.6. Typy profili płyt stropowych i dachowych YTONG:
a) profil DT
b) profil DZ
produkcji. Wykonanie dokumentacji uzupełniającej do
produkcji i montażu stropów jest bezpłatne.
• Płyty dachowe YTONG – Są to elementy konstrukcyjne
do wykonania stropodachów i dachów w budynkach
mieszkalnych, obiektach handlowych, przemysło-
wych, budynkach użyteczności publicznej, itp.
Płyty dachowe YTONG zapewniają na poddaszu ideal-
ny mikroklimat. Zastosowanie ich do wykonania poła-
ci dachowych sprawia, że poddasze nie nagrzewa się
w okresie letnim i nie wyziębia w okresie zimowym,
a połacie dachowe mają podobne parametry termo-
izolacyjne i bezwładność cieplną, jak ściany zewnętrz-
ne na niższych kondygnacjach.
Płyty dachowe można układać na dowolnych kon-
strukcjach nośnych (stalowych, żelbetowych, drew-
nianych, murowanych). Nie wymagają wykonywania
tradycyjnej więźby. Pokrycie dachowe może być do-
wolne. Dowolny może być również kąt nachylenia po-
łaci dachowej.
b)
0
, 75
625
(200, 240)
150
≤7
(200, 240, 300)
50
0
150
13
2.4. Elementy dodatkowe 2.6. Akcesoria YTONG

Element docieplenia wieńca – W systemie YTONG wie-
niec wykonuje się obudowując go elementem docieple-
nia wieńca. Jest to bloczek YTONG z doklejoną warstwą
wełny mineralnej, który zapewnia jednolitą powierzchnię
ściany od strony zewnętrznej i izolację cieplną wieńca.
16 0 -3 4 0
• Łącznik do ścian LP 30 – kotwa przeznaczona do łą-
czenia ścian konstrukcyjnych oraz ścian działowych
ze ścianami konstrukcyjnymi. Dla łączenia ścian dzia-
łowych ze ścianami konstrukcyjnymi wymagana licz-
ba łączników na jedno połączenie wysokości 1 kon-
dygnacji minimum 3 szt. Wymiary: szerokość 22 mm,
grubość 0,75 mm, długość 300 mm.
• Zbrojenie do spoin wspornych – Przeznaczone do
wzmacniania ścian szczególnie wytężonych (ścia-

ny wysokie lub długie), zbrojenia stref podokiennych

i włączania do współpracy elementów docieplenia
599 wieńca. Zbrojenie wykonane jest z płaskownika o wy-
40 miarach 1,5 x 8 mm, szerokości 19 cm i długości 3,
100 05 m.
(75,
50)

Rys. 2.7. Element docieplenia wieńca YTONG - płytka a)

docieplająca wieniec z warstwą izolacji z wełny
22

300

2.5. Zaprawy

• Zaprawa murarska – Zaprawa do wykonywania cien-

b)
kich spoin. W okresie zimowym w sprzedaży zaprawa
YTONG w wersji zimowej (w workach 20 kg).

Zużycie na 1 m3 150
bloczki gładkie bloczki z piórem i wpustem
190
17,0 kg 13,3 kg

• Zaprawa do wypełniania ubytków – Przeznaczona Rys. 2.8. Akcesoria YTONG:

do wypełniania ubytków w murze z betonu komórko- a) łącznik do ścian LP 30
b) zbrojenie do spoin wspornych
wego. Współczynnik przewodzenia ciepła λ zaprawy
zbliżony jest do parametrów muru z betonu komór-
kowego.

14
3. ZASADY PROJEKTOWANIA W SYSTEMIE
YTONG
3.1. Zasady ogólne
Opracowanie projektu architektoniczno-budowlane-
go budynku w systemie YTONG wymaga, podobnie jak
w przypadku innych technologii budowy, wykonania
projektu konstrukcyjnego i przeprowadzenia obliczeń
statycznych. Wyniki obliczeń konstrukcyjnych muszą
być uwzględnione w przyjętych rozwiązaniach wszyst-
kich elementów stanowiących konstrukcję budynku.
Przy projektowaniu ścian konstrukcyjnych z bloczków
YTONG obowiązują zasady ogólne projektowania ścian
murowanych podane w polskich normach.
Ustrój przestrzenny konstrukcji budynku oraz wzajemne
powiązanie ścian i stropów powinny zapewnić sztywność
przestrzenną całej konstrukcji budynku. Najważniejszą
rolę w zapewnieniu sztywności konstrukcji spełniają
wieńce żelbetowe, które stężają wszystkie ściany kon-
strukcyjne w poziomie stropów. Ponadto odpowiednia
sztywność konstrukcji może być uzyskana poprzez za-
stosowanie poprzecznych i podłużnych ścian usztywnia-
jących oraz nieprzesuwnych stropów betonowych.
Przerwy dylatacyjne w budynkach z jednowarstwowy-
mi ścianami konstrukcyjnymi z bloczków YTONG wyko-
nywać należy w odległościach nie większych niż 25 m.
Przerwy dylatacyjne powinny przechodzić przez całą
konstrukcję budynku od fundamentu po dach. Szerokość
pionowych przerw dylatacyjnych nie powinna być mniej-
sza niż 20 mm, a na terenach objętych działalnością gór-
niczą 50 mm. Przerwy dylatacyjne należy zabezpieczyć
przed przedostawaniem się wilgoci za pomocą wkładek
elastycznych lub kitu trwale plastycznego. Przez fun-
dament przerwy dylatacyjne prowadzi się w przypadku,
gdy wymagają tego warunki gruntowe (duże różnice
w nośności gruntu pod budynkiem), a także przy wystę-
powaniu znacznych różnic w obciążeniach fundamentów
(np. przy skokowo zmiennej wysokości budynku).
Część szczegółów architektoniczno-budowlanych w sys-
temie YTONG jest typowa i może być stosowana jako
standardowe detale projektowe.
Standardowe detale projektowe dotyczą następujących
elementów budynku:
• oparcie ścian na fundamentach
• ściany piwnic wraz z częścią cokołową
• detale ścian nadziemnych
• detale ścian wypełniających
• nadproża okienne i drzwiowe
• oparcia stropów na ścianie zewnętrznej i wewnętrz-
nej, rozwiązania wieńców stropowych
• balkony i tarasy
• detale dachów skośnych i rozwiązania ścianek kolan-
kowych
• detale stropodachów pełnych i dwudzielnych
Stosowanie standardowych detali architektoniczno-
-budowlanych w systemie YTONG pozwala na znaczne
usprawnienie prac projektowych, uniknięcie błędów
w stosowaniu rozwiązań systemowych i zachowanie
koordynacji wymiarowej, a co za tym idzie znaczną
oszczędność materiałów.
3.2. Przyziemie budynku
Warunki gruntowe
Grunt budowlany, na którym posadowiony jest budynek
przejmuje za pośrednictwem fundamentów wszystkie ob-
ciążenia działające na budynek oraz jego ciężar. Grunty
budowlane rzadko stanowią jednorodną warstwę, tworząc
zwykle uwarstwienia różnych rodzajów gruntu o odmiennych
właściwościach. Podstawą wyboru materiałów i projektu
fundamentów budynku, głębokości posadowienia, rodzaju
izolacji przeciwwodnych, itp. jest opinia geotechniczna.
Przed przystąpieniem do projektowania fundamentów
należy określić:
• Rodzaj gruntu – Najlepsze podłoże do posadowienia
fundamentów stanowią skały lite, ponieważ w skałach
praktycznie nie istnieje zjawisko osiadania gruntu.
Dobre podłoże pod posadowienie budynków stanowią
również grunty kamieniste i żwirowe, które są mało
ściśliwe i nie występuje w nich włoskowate podciąganie
wody. Grunty piaszczyste są dobrze przepuszczalne dla
wody, ale włoskowate podciąganie wody wzrasta tym
bardziej, im mniejsze jest uziarnienie gruntu. Grunty
sypkie osiadają bezpośrednio po pełnym obciążeniu
fundamentów – osiadanie ustaje po zakończeniu budo-
wy. Grunty spoiste to grunty w których osiadanie jest
długotrwałe (nawet do kilku lat), bywa nierównomierne
i polega na wypieraniu zawartej w nich wody. Ponadto
grunty spoiste to grunty wysadzinowe – zwiększające
objętość po zamarznięciu zawartej w nich wody.
• Nośność – ze względu na bezpieczeństwo budow-
li określa się obciążenie dopuszczalne (mniejsze od
pełnej nośności gruntu). Obciążenie gruntu powoduje
odkształcenia nazywane osiadaniem (zagęszczenie
gruntu, odkształcenie ziaren, wypieranie wody, wypy-
chanie gruntu w górę i na boki).
• Głębokość przemarzania – zamarzanie cząsteczek
wody znajdującej się w gruncie powoduje zwiększe-
nie objętości wody, w efekcie grunt zaczyna pęcznieć
i wysadzać spoczywające na nim elementy ku górze,
powodując uszkodzenia podłóg na gruncie oraz prze-
sunięcia fundamentów i murów piwnic. W Polsce głę-
bokość przemarzania gruntu wynosi od 0,8 do 1,2 m.
15
• Warunki wodne – poziom wody gruntowej, występo-
wanie wód zaskórnych oraz kierunki przepływu wody
gruntowej i stopień jej agresywności.
Fundamenty budynku
Zadaniem fundamentu jest przekazanie na grunt cię-
żaru budynku i wszystkich obciążeń oddziałujących na
budynek (ciężar ludzi, sprzętów, obciążenia śniegiem
i wiatrem itd.) Przed przystąpieniem do projektowania
fundamentów konieczna jest znajomość obciążenia
działającego za pośrednictwem fundamentu na grunt.
Rozpoczęcie wykonywania fundamentów prawie zawsze
wymaga usunięcia wierzchniej warstwy gruntu, zwa-
nego ziemią roślinną lub humusem (warstwa humusu
ma zazwyczaj grubość kilkudziesięciu centymetrów).
Fundament powinien być stawiany na nienaruszonym
gruncie rodzimym, którego nośność wynosi co najmniej
0,10 MPa, około 5 cm poniżej strefy przemarzania.
Rozwiązania projektowe fundamentów i przyziemia po-
winny zabezpieczać budynek w sposób absolutnie nie-
zawodny. Wszelkie późniejsze poprawki są bardzo pra-
cochłonne i kosztowne.
Fundamenty mogą być wykonane z różnych materiałów,
jednak najczęściej wykonuje się fundamenty betonowe
lub żelbetowe. Z zastosowanym materiałem wiąże się
kształt i proporcje ław fundamentowych.
• Fundamenty betonowe cechuje prostota wykonania
i możliwość prowadzenia robót poniżej poziomu wody
gruntowej. Do wykonania ław betonowych używa się
betonu klasy co najmniej B20. W ławach betonowych
stosuje się zwykle tylko zbrojenie podłużne z prętów
O/ 12 ÷ O/ 16 mm, ze strzemionami O/ 6 mm co 30 cm.
Naprężenia w betonie rozchodzą się pod kątem zbli-
żonym do 45° i z tego względu wysokość ławy beto-
nowej powinna być nie mniejsza niż szerokość jedno-
stronnej odsadzki fundamentu.
• Fundamenty żelbetowe stosuje się pod budowla-
mi o dużym obciążeniu. Zastosowanie zbrojenia po-
przecznego umożliwia wykonanie ław o znacznie
mniejszej wysokości niż wymagałaby tego ława beto-
nowa w tych samych warunkach.
W systemie YTONG ściany piwnic muruje się z bloczków
z płaskimi powierzchniami bocznymi i wypełnionymi
zaprawą spoinami pionowymi.
Ściany piwnic mogą być również wykonywane z innych
materiałów ściennych np., z bloków SILKA, z pustaków
betonowych lub jako betonowe monolityczne, zbrojone
przeciwskurczowo.
W budynkach niepodpiwniczonych ściany fundamento-
we z reguły wykonuje się jako ściany betonowe. War-
stwy podłogi na gruncie należy projektować na war-
stwie dobrze zagęszczonej podsypki z grubego piasku
lub żwiru o grubości nie mniejszej niż 0,30 m.
16
Izolacje przeciwwodne
Zastosowanie bloczków YTONG do wykonywania ścian
piwnic wymaga starannego wykonania zabezpieczeń
wodochronnych z materiałów dobrej jakości. Zaletą ta-
kiego rozwiązania jest jednolita technologia wykonywa-
nia ścian bez konieczności dodatkowego ocieplania.
Izolacje przeciwwodne w strefieprzyziemiabudynkupowinny
stanowić ciągły i szczelny układ jedno- lub wielowarstwowy,
trwale zabezpieczający budynek od wody. Naroża powierzch-
ni izolowanych powinny być zaokrąglone o promieniu wyno-
szącym około 5 cm lub sfazowane pod kątem 45°.
• Izolacja pozioma zapobiega kapilarnemu podciąganiu
wilgoci z gruntu. Stosuje się ją zwykle na dwóch po-
ziomach. Dolną izolację poziomą układa się na ławie
fundamentowej pod ścianami piwnicznymi, łącząc ją
z izolacją poziomą posadzki piwnicy. Górną izolację
poziomą układa się na ścianie pod wieńcem stropu.
W budynku niepodpiwniczonym warstwę izolacji pozio-
mej wykonuje się na ścianie fundamentowej pod sto-
jącą na niej ścianą parteru oraz na całej powierzchni
podłogi na gruncie. W przypadku wykonywania izolacji
poziomej podłogi na gruncie w poziomie piwnicy z papy
lub podobnego materiału o stosunkowo niskim współ-
czynniku tarcia, potrzebne jest zabezpieczenie ściany
z bloczków YTONG przed poślizgiem wywołanym par-
ciem gruntu. Zabezpieczenie takie zwykle wykonuje
się w postaci warstwy chudego betonu grubości co naj-
mniej 80 mm powyżej górnego poziomu fundamentu.
• Izolacja pionowa zapobiega przenikaniu wilgoci (izo-
lacja przeciwwilgociowa) lub wody (izolacja przeciw-
wodna) z gruntu przez zewnętrzne ściany piwniczne.
Izolacja pionowa powinna być zabezpieczona przed
uszkodzeniami mechanicznymi związanymi z napo-
rem ziemi zasypowej i przed uszkodzeniami w strefie
cokołowej. Zabezpieczenie takie może stanowić ma-
teriał termoizolacyjny do stosowania w styku z grun-
tem (na zewnętrznej stronie izolacji przeciwwodnej)
lub dystansowa membrana polietylenowa.
Przedstawione na rysunkach szczegóły rozwiązań stan-
dardowych w systemie YTONG ograniczono do przypad-
ków posadowienia budynków powyżej maksymalnego
poziomu wody gruntowej. Inne posadowienia wymagają
indywidualnych rozwiązań izolacji wodochronnej za-
równo fundamentów jak i ścian piwnic.
Cokół budynku
Zabezpieczenie przed zawilgoceniem w strefie cokołowej
mogą stanowić specjalne tynki cokołowe, wodoszczelne
i mrozoodporne płyty cokołowe np. z kamienia lub betonu
lub obmurówka z cegły klinkierowej. Zabezpieczenie cokołu
przed odpryskującą wodą deszczową należy wykonywać do
wysokości nie mniejszej niż 0,3 m nad poziomem terenu.
Nadwieszenie muru nad cokołem, liczone od krawędzi wieńca
żelbetowego, nie powinno przekraczać 1/3 grubości muru.
Opaska wokół budynku opaskę z płytek betonowych. Innym rozwiązaniem jest
Powierzchnię terenu wokół budynku należy tak ukształ- opaska żwirowa wokół budynku oraz przepuszczalny za-
tować, aby zapewnić swobodny spływ wody opadowej od syp z grubego piasku lub żwiru z drenażem opaskowym
budynku. W tym celu dookoła budynku należy wykonać na poziomie ław fundamentowych.

3 3

5 5

20

20
4 x 4

x
2 2

n 2 x 200
Zalecana wysokość od 2,04 do 2,44 m

Zalecana wysokość od 2,04 do 2,44 m

1 1

1. Bloczki YTONG 1. Bloczki YTONG

2. Bloczek YTONG 2. Bloczek YTONG
n x 200

o zmodyfikowanej o zmodyfikowanej
wysokości wysokości
(x ≤ 199 mm) (x ≤ 199 mm)

n 1 x 200
3. Strop z wieńcem 3. Strop z wieńcem
4. Element 4. Cokół z cegły
docieplenia klinkierowej
wieńca 5. Zbrojenie spoiny
5. Zbrojenie spoiny wspornej
wspornej
20

20

Rys. 3.2.1. Schemat rozmieszczenia bloczków YTONG Rys. 3.2.2. Schemat rozmieszczenia bloczków YTONG
w ścianie piwnic z cokołem tynkowanym w ścianie piwnic z cokołem z cegły klinkierowej
Skala 1:20 Skala 1:20

17
 1. Ściana fundamentowa izolowana termicznie
2 3 polistyrenem ekstrudowanym
2. Bloczki YTONG
3. Tynk zewnętrzny
8 9 10 ≥ 25 mm 4. Wykończenie cokołu
5. Grunt przepuszczalny zagęszczony
6. Podkład betonowy
4 7. Izolacja przeciwwodna
8. Izolacja termiczna
9. Izolacja paroszczelna
10. Wylewka betonowa

7 6 5 1

Rys. 3.2.3. Połączenie ściany zewnętrznej z bloczków YTONG ze ścianą fundamentową i podłogą na gruncie
Skala 1:20

1. Ściana zewnętrzna z bloczków

ściennych YTONG szer. 365 mm
1 2. Kamienne płyty okładzinowe
na zaprawie klejowej
3. Pionowa izolacja przeciwwodna
6
ścian fundamentowych z mine-
ralnej zaprawy wodoszczelnej
4. Izolacja termiczna z polistyrenu
7
ekstrudowanego
5. Cienkowarstwowa akrylowa
2
wyprawa tynkarska
6. Podłoga pływająca
5 7. Pozioma izolacja przeciwwodna
odcinająca ściany przed podcią-
ganiem kapilarnym wilgoci

3 4

Rys. 3.2.4. Przyziemie budynku niepodpiwniczonego z podłogą na gruncie, wykonanego w technologii YTONG

18
 1. Bloczki YTONG
9 4 2. Ława fundamentowa
3. Chudy beton
1 11 4. Izolacja przeciwwodna pionowa

≥ 80 mm
5. Izolacja przeciwwodna pozioma
6 7 8 ≥ 25 mm 6. Izolacja termiczna

≥ 100 mm
7. Izolacja paroszczelna
8. Wylewka betonowa
9. Tynk wewnętrzny
10. Drenaż (gdy jest wymagany)
11. Osłona izolacji pionowej
12. Podkład betonowy

12 5 2 3 10

Rys. 3.2.5. Oparcie ściany piwnicznej z bloczków YTONG na ławie fundamentowej

Skala 1:20

1. Ściana z bloczków ściennych YTONG szer. 365 mm

łączonych na pióro i wpust (bez wypełniania
1 5 6
zaprawą spoin pionowych)
2. Ściana z bloczków YTONG o szer. 365 mm do
budowy ścian piwnic (murowanie z wypełnianiem 4
zaprawą spoin pionowych)
3. Element docieplenia wieńca YTONG 3
4. Płyty stropowe YTONG
5. Podłoga pływająca na stropie YTONG
6. Wieniec stropu
7. Zbrojenie poziome ścian piwnic stosowane 10
w szczególnych przypadkach
8. Izolacja przeciwwodna ścian fundamentowych
z mineralnej zaprawy wodoszczelnej
9. Membrana ochronna ze stożkami dystansowymi
umożliwiającymi przepływ powietrza przy licu 9
ściany
10. Wykończenie elewacji tynkiem mineralnym
8

Rys. 3.2.6. Przyziemie podpiwniczonego budynku wykonanego w technologii YTONG

19
 1. Bloczki YTONG
2. Płyta fundamentowa
9 4
3. Chudy beton
4. Izolacja przeciwwodna pionowa
1 11 5. Izolacja przeciwwodna pozioma
6. Izolacja termiczna
7. Izolacja paroszczelna

≥ 100 mm
6 7 8 ≥ 25 mm 8. Wylewka betonowa
9. Tynk wewnętrzny
10. Drenaż (gdy jest wymagany)
11. Osłona izolacji pionowej

Ściany piwnic powinno się zabezpieczyć przed

poślizgiem po izolacji poziomej ułożonej na
fundamencie przez wykonanie posadzki betonowej
o grubości min. 80 mm lub zabezpieczenia mecha-
5 2 3 10 nicznego w postaci progu żelbetowego lub stalowego

Rys. 3.2.7. Oparcie ściany piwnicznej z bloczków YTONG na płycie fundamentowej

Skala 1:20

a)
3

1
4
1. Ściana z bloczków YTONG
o szer. 365 mm do budowy ścian
piwnic (murowanie z wypełnianiem
zaprawą spoin pionowych)
2. Element docieplenia wieńca YTONG
3. Płyty stropowe YTONG
4. Wieniec stropu
5. Zbrojenie poziome ścian piwnic wy-
konane w kształtkach U, stosowane
w szczególnych przypadkach
5 10. Drenaż
6. Pionowa izolacja przeciwwodna za-
bezpieczona membraną ochronną
ze stożkami dystansowymi umożli-
wiającymi przepływ powietrza przy
ścianie
7. Pozioma izolacja przeciwwodna z
mineralnej zaprawy wodoszczelnej o
dużym współczynniku tarcia
8. Pozioma izolacja przeciwwodna
9. Podkład z chudego betonu pod
podłogą piwnicy

b)

6 8

9
6

9
10
Rys. 3.2.8. Zabezpieczenie ściany piwnicznej z bloczków
YTONG przed poślizgiem od parcia gruntu:
a) przez zastosowanie poziomej izolacji przeciw-
wodnej z mineralnej zaprawy wodoszczelnej
o dużym współczynniku tarcia
b) przez zastosowanie podkładu podłogowego z
chudego betonu ponad wierzchem fundamentu
Skala 1:20
20
 1. Bloczki YTONG
2. Strop z wieńcem
3. Tynk cokołowy
4. Pozioma izolacja prze-
ciwwodna
5. Pionowa izolacja prze-
ciwwodna
6. Element docieplenia
wieńca
7. Tynk zewnętrzny
8. Tynk wewnętrzny
9. Rozcięcie tynku
10. Bloczek YTONG
o zmodyfikowanej wy-
sokości (≤ 199 mm)
11. Osłona izolacji pionowej
≥ 100 mm
11
Rys. 3.2.9. Ściana piwniczna z bloczków YTONG z cokołem
wykończonym tynkiem cokołowym
Skala 1:20
1. Bloczki YTONG
2. Strop z wieńcem
3. Płyta cokołowa
kamienna lub betonowa
4. Kotwa płyty cokołowej
5. Pozioma izolacja
przeciwwodna
6. Pionowa izolacja
przeciwwodna
7. Ocieplenie wieńca
8. Tynk zewnętrzny
9. Tynk wewnętrzny
10. Rozcięcie tynku
11. Bloczek YTONG
o zmodyfikowanej
wysokości (≤ 199 mm)
12. Osłona izolacji pionowej
12
Rys. 3.2.11. Ściana piwniczna z bloczków YTONG z cokołem
wykończonym płytą kamienną lub betonową w licu
ściany
Skala 1:20
1. Bloczki YTONG
2. Strop z wieńcem
8 9
3. Płyta cokołowa
kamienna lub betonowa
4. Kotwa płyty cokołowej
7 8 5. Pozioma izolacja 7
przeciwwodna
1 6. Pionowa izolacja
przeciwwodna 1
6 7. Ocieplenie wieńca
8. Tynk zewnętrzny 13
9. Tynk wewnętrzny
3
10. Rozcięcie tynku 4
11. Bloczek YTONG
o zmodyfikowanej
wysokości (≤ 199 mm)
9 2 12. Osłona izolacji pionowej 10 2
13. Kit trwale plastyczny 3
4 5
10 11
1 6
5 1
12
Rys. 3.2.10. Ściana piwniczna z bloczków YTONG z cokołem
wykończonym płytą kamienną lub betonową przed
licem ściany
Skala 1:20
1. Bloczki YTONG
1 2. Strop z wieńcem
3. Cokół z cegły
klinkierowej
4. Pozioma izolacja 1
przeciwwodna
8 9 5. Pionowa izolacja 7 8
przeciwwodna
6. Ocieplenie wieńca
7 4
7. Tynk zewnętrzny
8. Tynk wewnętrzny
4 9. Rozcięcie tynku 6
10. Bloczek YTONG
3 o zmodyfikowanej 3
wysokości (≤ 199 mm)
11. Osłona izolacji pionowej
10 2 9 2
5 4
11 10
6 5
1 1
11
Rys. 3.2.12. Ściana piwniczna z bloczków YTONG z cokołem z
cegły klinkierowej
Skala 1:20
21
Cokół w budynku ze ścianami trójwarstwowymi
Ściana osłonowa kondygnacji nadziemnej wykonana ze
spoinowanej cegły klinkierowej lub z elewacyjnych ce-
gieł silikatowych powinna posiadać szczelinę wentyla-
cyjną o szerokości 4 cm, która zaczyna się ponad coko-
łem budynku. Otwory wlotowe wentylacji wykonuje się
najczęściej jako niewypełnione zaprawą pionowe spo-
iny pomiędzy cegłami. Szczelina wentylacyjna posiada
u podstawy zabezpieczenie przeciwwodne wywinięte na
wewnętrzną ścianę konstrukcyjną.
Cokół poniżej wentylowanej ściany osłonowej można
wykonać na dwa sposoby: z bloczków YTONG o więk-
szej szerokości – pozwalającej na oparcie ściany osło-
nowej lub jako ścianę osłonową przymurowaną do
warstwy konstrukcyjnej bez pozostawienia szczeliny
wentylacyjnej.
Nadwieszenie muru nad cokołem, liczone od krawędzi
wieńca betonowego, nie powinno przekraczać 1/3 gru-
bości muru.

1. Bloczki YTONG 1. Bloczki YTONG

2. Strop z wieńcem 2. Strop z wieńcem
6 11
3. Tynk cokołowy 3. Cokół z cegły
4. Cegła klinkierowa klinkierowej
5. Szczelina wentylacyjna 5 1 4. Cegła klinkierowa
6. Kotwy ścianki osłonowej 5. Szczelina wentylacyjna 4 11
7. Pozioma izolacja 4 7 6. Kotwy ścianki osłonowej
przeciwwodna 7. Pozioma izolacja 6 1
8. Pionowa izolacja przeciwwodna
przeciwwodna 10 8. Pionowa izolacja 7
9. Uszczelnienie przeciwwodna
10. Ocieplenie wieńca 9. Uszczelnienie
13 5
11. Tynk wewnętrzny 10. Ocieplenie wieńca
12. Rozcięcie tynku 11. Tynk wewnętrzny
13. Nawiew poprzez 12. Rozcięcie tynku 13
puste spoiny 9 12 2 13. Nawiew poprzez puste
wentylacyjne spoiny wentylacyjne
≥ 300 mm

14. Osłona izolacji 3 7 14. Osłona izolacji ≥ 300 mm 9

pionowej
8 1 3
≥ 100 mm

10 2

8 12
14
14 7

Rys. 3.2.13. Ściana piwniczna z bloczków YTONG z cokołem Rys. 3.2.14. Ściana piwniczna z bloczków YTONG z niskim co-
wykończonym tynkiem cokołowym i trójwarstwową kołem z cegły klinkierowej i trójwarstwową ścianą
ścianą szczelinową parteru szczelinową parteru
Skala 1:20 Skala 1:20

22
3.3. Ściany nadziemne
Ściany zewnętrzne w budynku dzielą się na:
• Nośne (konstrukcyjne), które przenoszą obciążenia
pionowe (od dachów, stropów, balkonów) i poziome
(od wiatru) oraz przekazują je na ławy fundamentowe
• Nienośne (wypełniające lub osłonowe), które przeno-
szą tylko swój ciężar, mogą też pełnić rolę dodatkowe-
go usztywnienia
Ściany wewnętrzne w budynku dzielą się na:
• Nośne, które przenoszą obciążenia od stropów i prze-
kazują je na ławy fundamentowe
• Działowe, które dzielą większe pomieszczenia (wyni-
kające z układu ścian konstrukcyjnych budynku) na
mniejsze. Przenoszą tylko swój ciężar i stanowią ob-
ciążenie dla stropu, na którym stoją.
Izolacyjność cieplna ścian zewnętrznych
Wymagania wobec ścian zewnętrznych budynku doty-
czą w pierwszym rzędzie izolacyjności cieplnej. Prawo
budowlane określa, że budynki i instalacje w budyn-
kach powinny być zaprojektowane tak, aby ilość energii
cieplnej potrzebnej do ogrzania była utrzymana na ra-
cjonalnie niskim poziomie.
Dla budynków jednorodzinnych oblicza się (alternatywnie):
• współczynnik przenikania ciepła dla ścian U [W/
(m2⋅K)] (w poprzednich normach oznaczany literą k),
• wskaźnik sezonowego zapotrzebowania na ciepło E
Maksymalne współczynniki przenikania ciepła U [W/
(m2⋅K)] dla budynku jednorodzinnego wynoszą dla róż-
nych typów przegród odpowiednio:
• ściany zewnętrzne warstwowe z izolacją = 0,3 W/(m2⋅K)
• ściany zewnętrzne jednowarstwowe = 0,5 W/(m2⋅K)
• ściany wewnętrzne oddzielające pomieszczenia
ogrzewane od nieogrzewanych = 1,0 W/(m2⋅K)
• stropodachy i stropy pod nieogrzewanymi poddasza-
mi o temp. wyższej od 16°C = 0,3 W/(m2⋅K)
• stropodachy i stropy pod poddaszami o temp. niższej
od 16°C = 0,5 W/(m2⋅K)
• stropy nad nieogrzewanymi piwnicami = 0,6 W/(m2⋅K)
• okna, drzwi balkonowe i powierzchnie przeszklone nie-
otwieralne w pomieszczeniach o temp.20°C = 2,6 W/(m2⋅K)
– I, II, III strefa klimatyczna i 2,0 W/(m2⋅K) – IV, V strefa
• drzwi zewnętrzne wejściowe do budynku = 2,6 W/(m2⋅K)
Mostki termiczne
Mostki termiczne czyli miejsca słabe termicznie, wystą-
pić mogą w każdym budynku, nawet tam, gdzie ściany są
dobrze zaizolowane i charakteryzują się niskim współ-
czynnikiem przenikania ciepła. Na wewnętrznej po-
wierzchni ściany, w miejscu słabym termicznie, tempe-
ratura jest zwykle o kilka stopni niższa niż w miejscach
izolowanych poprawnie. Wychłodzenie fragmentów ścia-
ny i sufitu może powodować wykraplanie się pary wodnej
i w konsekwencji trwałe zawilgocenie przegrody.
Im bardziej skomplikowana jest bryła budynku, tym
większa jest możliwość występowania mostków ter-
micznych i tym trudniejsze poprawne wykonanie izola-
cji. Pozostawienie w budynku miejsc gorzej docieplo-
nych niweczy sens ocieplenia ścian, stropów i dachów.
Mostki termiczne występują zwykle tam, gdzie istnieje
przerwa w ciągłości materiału przegrody lub warstwy
termoizolacji, np:
• połączenia i styki ścian wewnętrznych z zewnętrzny-
mi, narożniki ścian,
• wieńce stropowe, słupy betonowe w ścianie zewnętrznej,
• połączenia ścian z dachem lub stropodachem,
• miejsca osadzenia okien i drzwi, nadproża.
Ściany zewnętrzne jednowarstwowe
We współczesnym budownictwie dominują takie roz-
wiązania ścian zewnętrznych, w których rozdzielono
funkcję izolacji termicznej od funkcji przenoszenia ob-
ciążeń. Rozdzielenie takie wynika z różnych właściwo-
ści materiałów:
• materiały o dobrych właściwościach termoizolacyj-
nych mają na ogół małą wytrzymałość,
• materiały o dużej wytrzymałości konstrukcyjnej,
o zwartej strukturze, dobrze przewodzą ciepło, przez
co źle izolują wnętrze.
Bloczki ścienne YTONG dzięki właściwościom beto-
nu komórkowego pozwalają na połączenie funkcji
konstrukcji i termoizolacji. W systemie YTONG ściany
zewnętrzne kondygnacji nadziemnych z reguły pro-
jektowane są jako ściany jednorodne materiałowo,
o grubości muru równej szerokości bloczka – 400 mm,
365 mm i 300 mm. Do ścian takich stosuje się bloczki
typu PP1,5/0,35; PP2/0,40 lub PP3/0,50.
Przykładowo dla ściany jednowarstwowej z bloczków
YTONG odmiany PP2/0,40 współczynnik przenikania
ciepła U wynosi:
przy grubości ściany wynoszącej 400 mm: U = 0,26 W/(m2⋅K)
przy grubości ściany wynoszącej 365 mm: U = 0,29 W/(m2⋅K)
przy grubości ściany wynoszącej 300 mm: U = 0,35 W/(m2⋅K)
Do ścian zewnętrznych w części nadziemnej budynku
stosowane są bloczki o dużej dokładności wymiarowej,
przeznaczone do murowania na zaprawie klejowej z cien-
kimi spoinami. Czoła bloczków wyprofilowane na pióro
i wpust pozwalają na murowanie bez spoin pionowych.
Dodatkowo w bloczkach wyfrezowane są uchwyty monta-
żowe, które znacznie ułatwiają przenoszenie i ustawianie
elementów. Zastosowanie cienkowarstwowej zaprawy
minimalizuje niebezpieczeństwo powstawania w spo-
inach mostków termicznych a jednocześnie zmniejsza
koszty budowy. Jednorodne ściany zewnętrzne w syste-
mie YTONG wykańczane są tynkiem mineralnym.
W ścianach jednowarstwowych wieńce żelbetowe osła-
nia się od zewnątrz tzw. elementem ocieplenia wień-
ca płytką z betonu komórkowego połączoną z warstwą
23
wełny mineralnej, co zapobiega tworzeniu się wzdłuż
wieńca mostka termicznego i stwarza jednolitą po-
wierzchnię zewnętrzną ściany pod tynk. Element docie-
plenia wieńca zaburza równomierny przekaz obciążenia
z górnej kondygnacji na dolną i powoduje koncentrację
naprężeń, która może być powodem powstania w ścia-
nie rysy pionowej w strefie nad warstwą ocieplającą.
Przeciwdziałając powstaniu rysy należy ułożyć w spo-
inie nad stropem fabryczne zbrojenie kratownicowe do
spoin wspornych, stanowiące element uzupełniający
system YTONG.

Ściany wewnętrzne
Na ścianie wewnętrznej wieniec żelbetowy sięga na
całą szerokość ściany. Przekaz obciążenia z górnej
kondygnacji następuje tu w sposób równomierny i nie
ma potrzeby zbroić poprzecznie spoiny wspornej.

Ściany rozdzielające mieszkania lub segmenty zabudo-

wy szeregowej
Ściany między mieszkaniami oraz ściany oddzielające
segmenty w zabudowie szeregowej, zaleca się projekto-
wać jako ściany podwójne z izolacją akustyczną z wełny
mineralnej w szczelinie między dwoma warstwami.

Otwory okienne
W celu zapobieżenia pojawienia się rysy w strefie pod
narożem otworów okiennych zaleca się, w spoinie pod
ostatnią warstwą bloczków w murze podokiennym, na
całej jego długości, układać zbrojenie do spoin wspor-
nych lub w wyżłobieniach wypełnionych zaprawą 2
pręty Ø 6. Zbrojenie i pręty Ø 6 należy przedłużyć poza
otwór okienny o 0,5 m z każdej strony. W przypadku ob-
ciążenia filara międzyokiennego przekraczającego 0,7
jego nośności, takie zbrojenie należy również ułożyć na
ostatniej warstwie bloczków.
Nadproża okienne w systemie YTONG omówione są
w odrębnym rozdziale.

Mimo że standardowym rozwiązaniem w systemie

YTONG jest ściana jednorodna to możliwe jest również
wykonywanie ścian zewnętrznych z bloczków YTONG
jako ścian warstwowych.

24
 Ściany jednowarstwowe
(jednorodne materiałowo) a) b)
• Bloczki z betonu komórkowego
YTONG gr. 36,5 cm (rys. a)
• Bloczki z betonu komórkowego
YTONG gr. 40 cm (rys. b)
• tynk wewn. mineralny ≥ 0,5 cm • tynk wewn. mineralny ≥ 0,5 cm
Rozwiązanie najczęściej stosowane ze
• bloczki z betonu komórkowego • bloczki z betonu komórkowego
względu na właściwości termoizolacyjne
YTONG 36,5 cm YTONG 36,5 cm
betonu komórkowego
• tynk zewn. mineralny ≥ 1,5 cm • tynk zewn. mineralny ≥ 1,5 cm

Ściany dwuwarstwowe
(technologia „lekka-mokra”)
• Izolacja z płyt styropianowych
(rys. a)
• Izolacja z fasadowej odmiany
wełny skalnej (rys. b)
a)
• tynk wewn. mineralny ≥ 0,5 cm
• bloczki YTONG 24 cm
• zaprawa klejowa
• styropian M-20 10 cm
• zaprawa klejowa z wtopioną
poliestrową siatką zbrojącą
• cienkowarstwowy tynk żywiczny
b)
• tynk wewn. mineralny ≥ 0,5 cm
• bloczki YTONG 24 cm
• zaprawa klejowa + kołki plastikowe
• fasadowa wełna skalna 10 cm
• zaprawa klejowa z wtopioną
poliestrową siatką zbrojącą
• cienkowarstwowy tynk mineralny

Ściany dwuwarstwowe c) d)
(elewacje wentylowane)
• Okładziny ścienne typu siding
(rys. c)
• Płyty elewacyjne
• Blachy profilowane
• Płyty kamienne i aglomarmury
(rys. d) • tynk wewn. mineralny ≥ 0,5 cm • tynk wewn. mineralny ≥ 0,5 cm
• bloczki YTONG 24 cm • bloczki YTONG 24 cm
• wełna szklana 10 cm / • wełna szklana 10 cm /
metalowy ruszt z profili „Z” regulowane kotwy dystansowe
• drewniany ruszt wsporczy 4x5 cm • szczelina powietrzna 4 cm
• okładzina typu siding lub panele • elewacyjne płyty kamienne 2 cm

Ściany trójwarstwowe (ściany

a) b)
szczelinowe z murowaną
ścianką osłonową)
• Ściana szczelinowa z dodatkową
szczeliną wentylacyjną
(rys. a)
• Ściana szczelinowa wypełniona
materiałem termoizolacyjnym
• tynk wewn. mineralny ≥ 0,5 cm • tynk wewn. mineralny ≥ 0,5 cm
(rys. b)
• ściana konstrukcyjna z bloczków • ściana konstrukcyjna z bloczków
z betonu komórkowego YTONG 24 cm z betonu komórkowego YTONG 24 cm
• wełna szklana 8 cm • wełna szklana 12 cm
• szczelina powietrzna 4 cm • cegła wapienno-piaskowa SILKA 12 cm
• spoinowana cegła klinkierowa 12 cm • tynk zewn. mineralny ≥ 1,5 cm

Rys. 3.3.1. Zestawienie technologii budowy ścian zewnętrznych opartych na ścianie murowanej z bloczków z betonu komórkowego
YTONG

25
 1 1

3 2 2 2

≥ 15 ≥ 240 ≥5 ≥5 ≥ 200 ≥5

1. Bloczki YTONG 1. Bloczki YTONG

2. Tynk wewnętrzny 2. Tynk wewnętrzny
3. Tynk zewnętrzny

Rys. 3.3.2. Jednowarstwowa ściana zewnętrzna z bloczków Rys. 3.3.4. Jednorodna ściana wewnętrzna z bloczków YTONG
YTONG Skala 1:10
Skala 1:10

3
5

4 2 2

3
1 1

1
x

2
≥ 40
≥5 ≥ 150 ≥ 175 ≥5

1. Bloczki YTONG
2. Bloczek YTONG 1. Tynk wewnętrzny
Zalecana wysokość od 2,62 do 2,82 m

o zmodyfikowanej 2. Bloczki YTONG

wysokości 3. Izolacja z wełny mineralnej
(x ≤ 199 mm)
Rys. 3.3.5. Rozwiązanie szczeliny dylatacyjnej pomiędzy ściana-
3. Element
mi wewnętrznymi z bloczków YTONG
docieplenia wieńca
n x 200

Skala 1:10
4. Strop z wieńcem
5. Zbrojenie spoiny
wspornej

a) b) c)
4
20

≥ 0,5 m ≥ 0,5 m

1
2

Rys. 3.3.6. Schemat zbrojenia ścianki podokiennej:

a) widok ściany
Rys. 3.3.3. Schemat rozmieszczenia bloczków YTONG b) przekrój ze zbrojeniem w jednej warstwie
w ścianie kondygnacji nadziemnej c) przekrój ze zbrojeniem w dwóch warstwach
Skala 1:20 Skala 1:50

26
 a)

600
365

600
600
365

365
600 600 365 600 600

pióra zeszlifowane
przed tynkowaniem
b)

Rys. 3.3.7. Wiązanie w narożniku ścian zewnętrznych bloczków YTONG o szerokości 365 mm profilowanych na pióro i wpust
z uchwytem montażowym:
a) rzuty sąsiednich warstw bloczków
b) widok perspektywiczny narożnika

27
Słupy żelbetowe w ścianach z bloczków YTONG
Wykonuje się je w odpowiednio wyprofilowanych i połą-
czonych ze sobą bloczkach, stanowiących w ten sposób
z trzech stron szalunek dla słupa. Kiedy słupy występu-

600
ją w jednorodnych ścianach zewnętrznych z bloczków
365
YTONG, należy osłonić je od zewnątrz wełną mineralną

≥ 200
lub styropianem.

600
Słupy o niedużym przekroju zaleca się wykonywać
w kształtkach U. Unika się w ten sposób deskowania

≥ 250

235
słupów, co znacznie usprawnia pracę i pozwala uzyskać
jednolitą powierzchnię ściany, przydatną do tynkowania

≥ 200

250
bez dodatkowych robót.

365
100
15 250

100
15
100
365 15 250 200

Rys. 3.3.9. Żelbetowe słupy konstrukcyjne docieplone od

zewnątrz płytą styropianową w zewnętrznej ścianie
z bloczków YTONG
Skala 1:20
termoizolacja
słup żelbetowy
50
≤ 250

słup żelbetowy
(200)
250

łącznik stalowy LP 30
(300)
400

40
75 250
(200)
250

365 łączniki stalowe LP 30

kształtki YTONG U
50

50 140 50
240

Rys. 3.3.8. Żelbetowy słup z wkładką termoizolacyjną Rys. 3.3.10. Żelbetowy słupek wzmacniający w ścianie
w bruździe zewnętrznej ściany z bloczków YTONG wewnętrznej z bloczków YTONG wykonany w tra-
Skala 1:20 conym szalunku z kształtek U
Skala 1:20

termoizolacja
75

słup żelbetowy
(250)
200

(350)
250
(250)
200

łączniki stalowe LP 30
kształtki YTONG U
75

40
75 175 75
365

Rys. 3.3.11. Żelbetowy słupek wzmacniający w ścianie

zewnętrznej z bloczków YTONG wykonany w traco-
nym szalunku z kształtek U
Skala 1:20
28
Łączenie ścian
Ściany konstrukcyjne z bloczków YTONG łączy się z re-
guły za pomocą przewiązania elementów murowych,
wprowadzając bloczki na całą grubość ściany. W pozio-
mie stropu każdej kondygnacji wymagany jest wieniec
żelbetowy na wszystkich ścianach konstrukcyjnych.
W przypadku łączenia ze ścianą zewnętrzną ściany we-
wnętrznej z bloczków odmiany 0,7, zaleca się w celu
zredukowania mostka cieplnego wprowadzać bloczki
odmiany 0,7 do ściany zewnętrznej tylko na głębokość
150 mm, przycinając odpowiednio bloczki ściany ze-
wnętrznej.
Gdy ściany z bloczków YTONG stykają się ze ściana-
mi wykonanymi z innych elementów murowych, łączy
się je zwykle na dotyk. W takim przypadku wymagane
jest, w miejscu przewiązania elementów murowych,
połączenie ścian co najmniej 3 łącznikami LP 30 o wy-
miarach 0,75 x 22 x 300 mm, sięgającymi na 150 mm
w głąb spoiny na tym samym poziomie w obu łączonych
ścianach.
Łączniki stosuje się również w celu połączenia ścian
działowych z bloczków YTONG ze ścianami konstruk-
cyjnymi.

15 365 5

360
600

240
600
235

365 600

Rys. 3.3.12. Połączenie ściany zewnętrznej z wewnętrzną na dotyk z zastosowaniem łączników LP 30

Skala 1:20

29
 15 365 5

365

600

240
235
min.100
215 150 600

Rys. 3.3.13. Połączenie ściany zewnętrznej z wewnętrzną poprzez przewiązania bloczków na 15 cm w głąb ściany zewnętrznej
Skala 1:20

15 365 5
360
600

240
600

600
235

365 600

Rys. 3.3.14. Połączenie ściany zewnętrznej z wewnętrzną poprzez przewiązania bloczków na całą grubość ściany zewnętrznej
Skala 1:20

30
Trójwarstwowe ściany szczelinowe
Ściany zewnętrzne w systemie YTONG mogą być także
projektowane jako trójwarstwowe ściany szczelinowe. 5 4
Ściany takie składają się z wewnętrznej nośnej ściany
konstrukcyjnej i z odsuniętej od niej zewnętrznej ścian-
3 1
ki osłonowej, wykonanej najczęściej ze spoinowanej ce-
gły klinkierowej, stosowanej dla podniesienia walorów
2
estetycznych. W szczególnych przypadkach, gdy wyma-
gana jest podwyższona izolacyjność akustyczna ściany 5 4
zewnętrznej, w szczelinie ściany można umieścić do-
datkową warstwę izolacyjną z wełny mineralnej. 3 120 a ≥ 175 ≥5 1
Murowana ściana osłonowa muru szczelinowego nie może
być obciążona stropami. Wysokość ściany osłonowej, przy 1. Bloczki YTONG 2
całkowitym jej oparciu, nie powinna przekraczać 12 m. 2. Tynk wewnętrzny
3. Warstwa zewnętrzna z cegły klinkierowej
W ścianach z warstwą osłonową ze spoinowanej cegły klin- 4. Kotwa łącząca
kierowej powinna być stosowana wentylowana szczelina 5. Szczelina wentylacyjna o szerokości min. 4 cm
120 a ≥ 175 ≥5
powietrzna szerokości minimum 4 cm, posiadająca otwory
nawiewu i wywiewu powietrza. Łączny przekrój otworów
nawiewnych (przy cokole) i wywiewnych (przy okapie) po-
winien wynosić 1/1500 powierzchni całej ściany. Wentylo-
kotwa
wane powinny być również odcinki ścian między otworami drutowa
okiennymi oraz ściany parapetowe. Otwory nawiewu i wy- uniwersalna
wiewu powietrza można wykonać poprzez pozostawienie
pustych spoin pionowych w jednej warstwie cegieł.
Ściany bez szczeliny powietrznej powinny mieć bardzo
szczelną zewnętrzną ściankę licującą, która jest jedno- kotwa
cześnie przepuszczalna dla pary wodnej. W praktyce drutowa
uniwersalna
oznacza to najczęściej otynkowanie ściany osłonowej
tynkiem cementowo-wapiennym.
Ścianę osłonową należy dylatować od strony północnej
i wschodniej w odstępach nie większych niż 15 m, a od stro-
ny południowej i zachodniej w odstępach nie większych niż
12 m. Przerwy należy wypełniać kitem trwale elastycznym.
W celu odprowadzenia na zewnątrz wody, która może
przeniknąć przez ścianę osłonową, należy pozostawić
w warstwie zewnętrznej muru otwory i wykonać fartuch
z papy bitumicznej na zaprawie cementowej w miejscu Rys. 3.3.15. Ściana szczelinowa z zewnętrzną warstwą
podparcia ściany osłonowej oraz nad nadprożami okien- z cegły klinkierowej - rozmieszczenie kotew druto-
nymi. Woda spływając po fartuchu wypłynie otworami. wych (szpilek kotwiących)
Skala 1:10
Ściana osłonowa jest łączona ze ścianą konstrukcyjną
z bloczków YTONG za pomocą kotew. Kotwy wykona-
ne są ze stali nierdzewnej w postaci płaskowników lub
prętów o przekroju Ø 3 mm. Liczba kotew powinna być
nie mniejsza niż 5 kotew na 1 m2 ściany. Kotwy ukształ-
towane w literę Z umieszcza się w ścianie z bloczków
YTONG w trakcie jej wznoszenia i następnie, przy wyko-
nywaniu warstwy zewnętrznej, przygina się odpowied-
nio do poziomu spoiny wspornej w tej warstwie. Zamiast
kotew z prętów okrągłych mogą być stosowane kotwy
z płaskowników, które są łatwiejsze do kształtowania
w literę Z. Kiedy wysokość ściany osłonowej przekracza
12 m oraz gdy nie jest wskazane opieranie ściany osło-
nowej na fundamencie, stropie lub innych elementach
konstrukcyjnych budynku konieczne jest zastosowanie
specjalnych wsporników ze stali nierdzewnej.
31
 5 1

10

1. Bloczki YTONG
6 2. Strop z wieńcem
3. Tynk cokołowy
40 4. Cegła klinkierowa
2
5. Szczelina wentylacyjna
120 40 300 (240, 200) 6. Kotwy ścianki osłonowej
7. Pozioma izolacja przeciwwodna
8. Pionowa izolacja przeciwwodna
9. Uszczelnienie
10. Ocieplenie wieńca
6 11 11. Tynk wewnętrzny
12. Rozcięcie tynku
5 13. Nawiew poprzez puste spoiny wentylacyjne

4 7

10

13

9 12 2

3 7

8 365 1

Rys. 3.3.16. Połączenie trójwarstwowej ściany szczelinowej z bloczków YTONG i cegły klinkierowej ze stropami
międzykondygnacyjnymi i jednowarstwową ścianą piwniczną z bloczków YTONG
Skala 1:20

32
 krążek
wręby

120
kapinosowy

~145

120
50
~85

~50
50

KOTWA PROSTA KOTWA DO KSZTAŁTOWANIA KOTWA PŁASKOWNIKOWA

W LITERĘ „Z”

60

<30
<30

Rys. 3.3.17. Łączenie warstw ściany szczelinowej za pomocą kotew

≤15

przerwa dylatacyjna
≤15
≤15

przerwa dylatacyjna
N
≤12

przerwa dylatacyjna
≤15

≤12

≤12

Rys. 3.3.18. Przykładowe rozmieszczenie przerw dylatacyjnych w zewnętrznej warstwie ścian szczelinowych budynku (rzut budynku)

33
Ściany wypełniające
Ściany jednowarstwowe z bloczków w systemie YTONG
stosowane są często jako ściany, które wypełniają szkie-
letową konstrukcję żelbetową lub stalową, nie przeno-
sząc obciążeń konstrukcyjnych.
Ściany wypełniające wymagają połączenia zarówno
wzdłuż górnej krawędzi, ze spodem belki lub stropu, jak
i wzdłuż krawędzi pionowych ze słupami lub ścianami.
W przypadku ścian o długości większej niż 6,0 m, a tak-
że kiedy parcie i ssanie wiatru może być znaczne (górne
kondygnacje budynków wysokich), zaleca się stosowa-
nie mechanicznego oparcia ściany w jej części środko-
wej, np. w postaci kątowników stalowych zamocowa-
nych z jednej lub z obu stron ściany.
Połączenie ściany wypełniającej ze słupem lub ścia-
ną do niej prostopadłą wykonuje się za pomocą łącz-
ników metalowych LP 30 umieszczonych w co 2 lub 3
warstwie i wygiętych pod kątem prostym. Jedną część
łącznika umieszcza się w spoinie muru i mocuje gwoź-
dziem do nieprzyciętego bloczka, a drugą mocuje się
do powierzchni bocznej słupa lub ściany. Aby zapobiec
powstawaniu mostków termicznych słupy żelbetowe
w ścianach zewnętrznych należy osłonić od zewnątrz
materiałem termoizolacyjnym.
Połączenie ścian wypełniających ze spodem stropu lub be-
lek konstrukcji szkieletowej można wykonać przez pozosta-
wienie szczeliny grubości 20-25 mm i wypełnienie jej gę-
stą, plastyczną zaprawą cementową wepchniętą w spoinę
lub przez pozostawienie szczeliny grubości około 10 mm
z wciśniętym paskiem poliuretanowym szerokości 100 mm
i grubości 15 mm (w stanie nieściśniętym) i wypełnieniem
pozostałej części szczeliny pianką poliuretanową.
Kiedy pole ściany wypełniającej z bloczków YTONG ogra-
niczone elementami konstrukcji szkieletowej jest dość
duże, tak jak ma to często miejsce w budynkach halo-
wych, zaleca się wykonanie poziomych belek żelbeto-
wych wylanych w kształtkach U, które mają za zadanie
przejmowanie parcia wiatru. Belki takie wykonuje się
w rozstawie wynikającym z obliczeń statycznych, zwykle
co około 2,0 m. Zamiast poziomych belek można również
stosować wzmocnienie ściany słupkami żelbetowymi
wykonywanymi w zestawionych ze sobą kształtkach U.

3 4 5 4

1
1
25 ÷ 30

2
2
25 ÷ 30

1. Spoina z zaprawy cementowej

(podbijanej na całą grubość
belki żelbetowej)
2. Bloczek YTONG
o zmodyfikowanej wysokości
400 (365, 300) 200 (240)
(≤ 199 mm)
3. Tynk zbrojony
4. Spoina nie zbrojona
5. Belka żelbetowa

Rys. 3.3.19. Schemat połączenia wierzchu ściany wypełniającej ze spodem belki żelbetowej
Skala 1:10

34
 400 (365, 300) 200 (240)

5 1 5 1

10

2 4 3 2 6

1. Płyta stropowa
2. Bloczek YTONG
o zmodyfikowanej wysokości
(≤ 199 mm)
400 (365, 300) 365 (300)
3. Pianka poliuretanowa
4. Pasek poliuretanowy
5. Spoina wsporna zbrojona
6. Kątownik stalowy

Rys. 3.3.20. Schemat połączenia wierzchu ściany wypełniającej ze spodem stropu żelbetowego
Skala 1:10

4 5
1. Ściana wypełniająca
z bloczków YTONG
2. Słup żelbetowy
3. Łącznik LP 30 4
4. Dylatacja ze styropianu
o grubości 10 mm 3
5. Izolacja termiczna

Rys. 3.3.21. Połączenie ściany wypełniającej z bloczków YTONG z słupem żelbetowym z zastosowaniem łączników YTONG
35

a)
 1

a)

7
2
b)
1. Ściana wypełniająca
z bloczków YTONG 2
6
2. Słup żelbetowy
3. Łącznik metalowy
4. Dylatacja ze styropianu 4
5
o grubości 10 mm
5. Kształtka oporowa
dla wypełnienia (9) 3
6. Szyna do mocowania
łączników
7. Kątownik 1
8. „Gniazdo” wypełnione
zaprawą
9. Kit trwale plastyczny

9 8

Rys. 3.3.22. Połączenie ściany wypełniającej ze słupem żelbetowym:

a) z wykorzystaniem wbetonowanej szyny i łączników
b) za pomocą kątownika stalowego

a)

b)
5

1. Bloczki YTONG
2. Słup drewniany
3. Łącznik metalowy LP30 6
4. Dylatacja ze styropianu
o grubości 10 mm
5. Listwa drewniana 1
6. Zaprawa YTONG

Rys. 3.3.23. Połączenie ściany wypełniającej ze słupem drewnianym:

a) z wykorzystaniem listwy drewnianej
b) za pomocą łączników do ścian LP 30

36
2 a)
 2 a)

b)
4

1. Bloczki YTONG
2. Słup stalowy
3. Kątownik
4. Dylatacja ze styropianu 1
o grubości 10 mm

Rys. 3.3.24. Połączenie ściany wypełniającej ze słupem stalowym gdy:

a) grubość ściany równa się grubości słupa
b) grubość ściany mniejsza od grubości słupa
~ 2,0 m

zbrojenie
w kształtkach
YTONG U
~ 2,0 m

Rys. 3.3.25. Zbrojenie poziome ściany wypełniającej z bloczków YTONG wykonywane w kształtkach U

37
Ścianki działowe
Najczęściej projektuje się ścianki z bloczków YTONG
klasy PP4 o grubości 115 mm. Ścianki te mogą mieć
wysokość do 3,5 m, a długość nie większą niż 8,0 m.
Powyżej tych wymiarów ścianki działowe wymagają
wzmocnienia (np. rdzeniami pionowymi i wieńcami po-
średnimi w konstrukcji żelbetowej). Ścianki działowe
ustawia się na konstrukcji stropu lub jego warstwie wy-
równawczej, na warstwie papy lub folii i muruje zosta-
wiając pod stropem szczelinę szerokości 10-15 mm. Po
wymurowaniu szczelinę wypełnia się pianką montażo-
wą lub innym materiałem elastycznym.
Połączenie ścianki działowej ze ścianą konstrukcyjną
wykonuje się za pomocą łączników metalowych LP 30
zamocowanych w trakcie murowania ścian konstruk-
cyjnych. Na wysokości typowej kondygnacji potrzebne
są 3 lub 4 łączniki.
Do ścianek działowych nad otworami drzwiowymi sto-
suje się prefabrykaty nadproża zespolonego YTONG YF
o grubości 11,5.
Ścianki działowe z bloczków o grubości 11,5 cm speł-
niają normy izolacyjności akustycznej wymaganej dla
przegrody oddzielającej pomieszczenia w obrębie jed-
nego mieszkania.

a) b)

≤ 30
≥ 30
2 5 115 4 2

3
1. Ściana działowa
2. Strop (konstrukcja dachu)
3. Materiał odkształcalny (ogniotrwały)
1 4. Profil stalowy 1
5. Pianka montażowa

Rys. 3.3.26. Połączenie ścianki działowej ze stropem

a) lekkiej ścianki działowej
b) ściany ogniowej
Skala 1:10

5 3 1 2 4 1

1. Ściana działowa
2. Ściana konstrukcyjna
3. Łącznik LP 30
4. Impregnowana listwa
drewniana
5. Pianka montażowa

Rys. 3.3.27. Schemat połączenia lekkiej ściany działowej ze ścianą konstrukcyjną

Skala 1:10 2 2

6
38 4 5 1
5
 2 2
4 5
5
3 1
≤ 30 ≥ 30
Rys. 3.3.28. Schemat połączenia ogniowej ściany działowej ze ścianą konstrukcyjną
Skala 1:10
3.4. Nadproża
Otwory okienne i drzwiowe przekrywane są belkami
nadprożowymi. W ścianach murowanych z bloczków
YTONG można zastosować kilka typów nadproży:
Prefabrykowane belki nadprożowe ze zbrojonego be-
tonu komórkowego YTONG YN
Belki o szerokości 200, 240, 300, 365 mm służą do prze-
krywania otworów o szerokości do 1,75 m znajdujących
się w ścianach konstrukcyjnych. Długość oparcia nad-
proża na murze wynosi:
200 mm – dla nadproży otworów o szerokości ≤ 1,50 m
250 mm – dla nadproży otworów o szerokości > 1,50 m.
Nadproże zespolone z wykorzystaniem prefabrykatów
YTONG YF
Nadproże składa się z prefabrykowanego pasa dolne-
go ze zbrojonego betonu YTONG zwanego prefabryka-
tem nadproża zespolonego oznaczonym symbolem YF,
oraz z ułożonych na nim bloczków YTONG. Prefabryka-
ty nadproża zespolonego mają wysokość 124 mm oraz
szerokość 115 mm i 175 mm. W zależności od grubo-
ści ściany ustawia się jeden, dwa lub trzy prefabrykaty
obok siebie. Pełną nośność nadproże uzyskuje dopiero
po przemurowaniu warstwą bloczków.
Długość oparcia nadproży nie może być mniejsza niż
200 mm.
1
≥ 30 1. Ściana działowa
2. Ściana konstrukcyjna
3. Profil stalowy
4. Blacha mocująca
5. Materiał odkształcalny
(ogniotrwały)
6. Uszczelnienie
Nadproża zespolone przekrywające otwory o szero-
kości większej niż 1,10 m w trakcie budowy wymagają
podparcia w środku ich rozpiętości oraz zwiększenia
długości oparcia do 250 mm.
Nadproża jako elementy prefabrykowane w kształt-
kach YTONG U
Szerokość otworów przekrywanych takimi nadprożami
nie powinna przekraczać 2,5 m. Głębokość oparcia nad-
proża nie powinna być mniejsza niż 200 mm przy sze-
rokości przekrywanego otworu do 1,50 m oraz 250 mm
przy większych szerokościach otworu. W przypadku
wykonywania nadproża w ścianie zewnętrznej, kształtki
U należy ocieplić od strony zewnętrznej budynku war-
stwą styropianu lub wełny mineralnej.
Z uwagi na ciężar ponad 100 kg prefabrykaty te powinny
być montowane za pomocą żurawia.
Nadproża betonowane na miejscu wbudowania
w kształtkach YTONG U
Nadproża żelbetowe w szalunku traconym z kształtek
YTONG U wykonuje się przy większych szerokościach
przekrywanych otworów, tzn. powyżej 2,5 m. Długość
oparcia belek nadprożowych na ścianach z bloczków
YTONG nie może być mniejsza niż 200 mm.
39
 PRZEKRÓJ

15 365 5

150
250
belka nadprożowa YN

WIDOK

150
250
200
≥ 200 ≥ 200
(250) (250)

200
Rys. 3.4.1. Nadproże okienne z prefabrykowanej ze zbrojonego betonu komórkowego belki nadprożowej YTONG YN o wysokości 250 mm
i szerokości równej grubości ściany jednorodnej, stosowane do przekrywania otworów o maksymalnej szerokości 1,75 m
Skala 1:20

115
240 365
200

200

200
125

125

125

115 115 115

175 175

200 300 400

200

200

200
125

125

125

115 115 115

175 175 175

Rys. 3.4.2. Nadproża zespolone z bloczków YTONG i prefabrykowanych belek YTONG YF ze zbrojonego betonu komórkowego
Skala 1:20

40
 15 365 5

PRZEKRÓJ

175 175

200
125
gładkie bloczki YTONG prefabrykat
murowane z wypełnioną nadproża
spoiną pionową zespolonego YF

prefabrykat nadproża
zespolonego YF
WIDOK

200
75 125
200
≥ 200 ≥ 200
(250) (250)

200
Rys. 3.4.3. Zespolone nadproże okienne z prefabrykatów YTONG YF ze zbrojonego betonu komórkowego o wysokości 125 mm, nad-
murowanych bloczkami YTONG, stosowane do przekrywania otworów o maksymalnej szerokości 2,50 m
Skala 1:20

41
 15 365 5

PRZEKRÓJ

(250)
200
prefabrykat żelbetowego
nadproża wykonanego
z dociepleniem
w kształtce YTONG U

WIDOK

(250)
200
200

≥ 200 ≤ 1350 ≥ 200

(≥ 250) (≤ 2000) (≥ 250)
200
200

Rys. 3.4.4. Nadproże okienne w kształtkach YTONG U wykonane jako kompletny prefabrykat nadprożowy do przekrywania otworów
o maksymalnej szerokości 2,00 m
Skala 1:20
a)

≤6
(≤ 0
500 0
) 200
nx (250)
≤2 600
500 (50
0) b)

365 00)
,4
(300
≤6
(≤ 0
500 0
) 200
nx (250)
≤2 600
500 (50
0)

365 00)
,4
(300
Rys. 3.4.5. Prefabrykaty wykonanych w kształtkach YTONG U nadproży żelbetowych z dociepleniem wełną mineralną grubości 4 cm:
a) podpierane obustronnie na murze
b) z wypuszczonym jednostronnie zbrojeniem do oparcia na słupku żelbetowym
Skala 1:20
42
Szerokie filary międzyokienne lub międzydrzwiowe wyko-
nuje się z bloczków YTONG podobnie jak pozostałe ściany
zewnętrzne. Kiedy filar ma zbyt małą szerokość, aby wy-
konany z bloczków YTONG mógł przenieść przypadające
na niego obciążenie, wykonuje się go jako słup żelbetowy
wylewany w kształtkach U lub z odpowiednio przyciętych
bloczków ściennych, które pełnią rolę szalunku tracone-
go. Belka nadprożowa ma w takim przypadku długość
liczoną do krawędzi słupka żelbetowego. Do połączenia
ze zbrojeniem sąsiedniego nadproża służy wypuszczone
z czoła belki nadprożowej zbrojenie w postaci pętli.
Rys. 3.4.6. Żelbetowe słupki wzmacniające oparcie belki nadprożowej w ościeżach okna i filar międzyokienny wykonane
w kształtkach YTONG U
Przy większej szerokości otworu lub kiedy projektuje
się nadproża ciągłe przekrywające dwa lub więcej otwo-
rów, kształtki U stanowią szalunek tracony w którym
układa się zbrojenie nadproża betonowego wylewanego
na budowie. W celu wzmocnienia oparcia długiej bel-
ki nadprożowej można wprowadzić słupki żelbetowe,
przejmujące obciążenie nadproża. Słupki takie wyko-
nuje się po obu stronach ościeża okiennego w szalunku
z kształtek U. Pionowe pręty zbrojeniowe słupków po-
winny być wypuszczone w górę dla połączenia z wyle-
waną nad nimi belką nadprożową.
43
 15 365 5 15 365 5

PRZEKRÓJ PRZEKRÓJ

element
docieplenia
wieńca
200

200
(250)

(250)
200

200
docieplenie
wełną
mineralną
grubości 4 cm

WIDOK WIDOK

200
200

(250)
(250)

200
200

≥ 200 200 ≥ 250 ≥ 250 200

(250)

≥ 200 ≥ 200 ≥ 250 ≥ 250

RZUT RZUT
365

365

≥ 400 UKŁAD UKŁAD

ZBROJENIA ZBROJENIA

≥ 200 200 ≥ 250 ≥ 250 200

(250)

Rys. 3.4.7. Zastosowanie w ścianie zewnętrznej prefabrykatu
nadprożowego w kształtkach YTONG U z wypusz-
czonym zbrojeniem, opartego na żelbetowym
słupku wykonanym w kształtkach YTONG U
Skala 1:20
44
Rys. 3.4.8. Wylewane na budowie w szalunku z prefabryko-
wanych kształtek YTONG U żelbetowe nadproże
okienne zintegrowane z wieńcem i podpierającymi
słupkami żelbetowymi w kształtkach YTONG U
Skala 1:20
3.5. Stropy

Podstawową funkcją stropu jest przenoszenie obciążenia
na ściany, a za ich pośrednictwem – na fundamenty bu-
dynku. Stropy dźwigają ciężar własny, obciążenia użytko-
we i obciążenia od ścianek działowych. Usztywniają ścia-
ny budynku, oddzielają od siebie kondygnacje, tworzą
podłoże pod podłogi i posadzki, pełnią funkcje przegród
akustycznych i cieplnych między piętrami. W razie poża-
ru strop musi zapobiegać rozprzestrzenianiu się ognia
na sąsiednie kondygnacje. Szczególnie ważna jest izo-
lacja cieplna stropów nad piwnicami i poddaszami użyt-
kowymi. Izolacja dźwiękowa ma znaczenie w przypadku
stropów oddzielających od siebie pomieszczenia prze-
znaczone na pobyt ludzi. W pomieszczeniach wilgotnych
stropy powinny być odporne na działanie wilgoci i prze-
nikanie pary wodnej.
Na obciążenie stropu składają się: obciążenie stałe (cię-
żar konstrukcji stropu, warstw izolacyjnych i podłogo-
wych, ciężar więźby dachowej, gdy obciąża ona strop nad
najwyższą kondygnacją) oraz obciążenie zmienne (ob-
ciążenie użytkowe -ludzie i sprzęty oraz ciężar ścianek
działowych stojących na stropie).
Konstrukcja stropów opiera się na ścianach nośnych bu-
dynku lub na ścianach i podciągach. Stropy układa się
w kierunku krótszej rozpiętości pomieszczeń.
Stropy płytowe YTONG ze zbrojonego betonu komórko-
wego
W systemie YTONG znajdują się prefabrykowane płyty
stropowe ze zbrojonego betonu komórkowego. Stropy
z płyt YTONG posiadają rozstaw w świetle podpór kon-
strukcji nośnej do 750 cm. Układa się je na zaprawie
murarskiej YTONG bezpośrednio na murze. Głębokość
oparcia płyt na ścianach z bloczków YTONG nie powin-
na być mniejsza niż 70 mm i 1/80 długości płyty w świe-
tle podpór. Spoiny na styku płyt zbrojone są prętami
O/ 8 mm. Szerokość wieńca żelbetowego, w którym ko-
twione są pręty zbrojenia styku płyt, powinna być nie
mniejsza niż 60 mm. W ścianach zewnętrznych zaleca
się zbrojenie spoiny wspornej nad stropem prętami O/ 3
o polu przekroju 100 mm2/m długości ściany.

Rozwiązanie warstw podłogowych na surowym stropie

zależy od przeznaczenia pomieszczeń, a warstwy podłogi
można stosować w różnych wariantach.
Najczęściej stosowanym rozwiązaniem przy wykańcza-
niu surowego stropu jest tzw. podłoga pływająca. Pod-
łoga pływająca to wylewka betonowa grubości około
5 cm, wykonana na materiale izolacyjnym (np. na płytach
z hydrofobizowanej wełny skalnej). Aby podłoga taka sta-
nowić mogła skuteczną izolację termiczną i akustyczną
między kondygnacjami wylewka betonowa na materia-
le izolacyjnym nie może mieć bezpośredniego styku ze
stropem i ścianami. Aby to uzyskać wzdłuż całego obwo-
du ścian powinien być zakładany pas izolacji obwodowej
o wysokości sięgającej do górnego poziomu wylewki be-
tonowej.

45
 365 240
(400, 300) (200)
1 5 3 3 6 1

≥ 60
≥ 70
4 2 2 1

≥ 70 ≥ 70

1. Bloczki YTONG
2. Strop YTONG
1 5 3. Zbrojenie kotwiące płyty stropowe w wieńcu
4. Element docieplenia wieńca
5. Zbrojenie spoiny wspornej
6. Spoina niezbrojona

4 2 2 3

365
(400, 300)

Rys. 3.5.1. Płyty stropowe YTONG oparte na ścianach z bloczków YTONG

Skala 1:20

46
W płytach stropowych YTONG można wykonywać wszel- płyty w miejscu wykonania otworu lub wycięcia. Otwory
kiego rodzaju otwory o średnicy poniżej 15 cm i wycię- o średnicy powyżej 15 cm i wycięcia o głębokości powy-
cia o głębokości mniejszej niż 15 cm, pod warunkiem, żej 15 cm wykonuje się przy użyciu stalowych wymia-
że pozostanie nie mniej niż 3/4 przekroju całkowitego nów.

Parametry obliczeniowe płyt stropowych P4,4-0,55 nieobciążonych ściankami działowymi

Grubość Charakterystyczne obciążenie użytkowe p + g2 [kN/m2], bez ciężaru własnego płyt Ciężar
płyty 2,00 2,50 3,00 3,50 4,00 4,50 5,00 5,50 6,00 6,50 7,00 7,50 8,00 własny płyt
d g1
Maksymalne rozpiętości płyt stropowych [m]
[cm] [kN/m2]
15 4,72 4,38 4,10 3,87 3,67 3,50 3,36 3,23 3,11 3,01 2,91 2,82 2,75 1,00
20 5,89 5,58 5,33 5,10 4,86 4,65 4,46 4,30 4,15 4,02 3,90 3,79 3,68 1,34
24 6,91 6,59 6,31 6,08 5,88 5,70 5,50 5,31 5,13 4,98 4,83 4,70 4,58 1,61
30 7,41 7,41 7,04 6,72 6,44 6,19 5,97 5,78 5,60 5,43 5,28 5,14 5,01 2,01

Parametry obliczeniowe płyt stropowych P4,4-0,55 obciążonych ściankami działowymi *

Grubość Charakterystyczne obciążenie użytkowe p + g2 [kN/m2], bez ciężaru własnego płyt Ciężar
płyty 3,50 3,75 4,00 4,50 5,00 5,50 6,00 6,50 7,00 7,50 8,00 własny płyt
d g1
Maksymalne rozpiętości płyt stropowych [m]
[cm] [kN/m2]
15 3,67 3,67 3,67 3,50 3,36 3,23 3,11 3,01 2,91 2,82 2,75 1,00
20 5,02 5,02 4,86 4,65 4,46 4,30 4,15 4,02 3,90 3,79 3,68 1,34
24 6,08 5,98 5,88 5,70 5,50 5,31 5,13 4,98 4,83 4,70 4,58 1,61
30 6,72 6,58 6,44 6,19 5,97 5,78 5,60 5,43 5,28 5,14 5,01 2,01

* Stropów z płyt o grubości < 250 mm i rozpiętości obliczeniowej leff> 5,Om nie można obciążać nienośnymi, lekkimi ścianami
działowymi

p - obciążenie zmienne, technologiczne

g2 - obciążenie stałe od ciężaru warstw okładzinowych (np.: jastrych, wykładzina dywanowa, terakota podłogowa)
g1 - obciążenie stałe od ciężaru własnego płyt (w zależności od grubości płyty)

Wymagana smukłość elementów:

a) dla płyt stropowych obciążonych nienośnymi, lekkimi ściankami działowymi leff/heff ≤27
b) w pozostałych przypadkach leff/heff ≤ 35

leff - obliczeniowa, efektywna rozpiętość płyty [m] leff = ln + 0,5 a

heff - obliczeniowa, efektywna grubość płyty [m] heff = d - 0,02 m
ln - rozpiętość w świetle podpór [m]
a - głębokość podparcia [m]
d - grubość płyty [m]

47
Stropy gęstożebrowe
Stropy gęstożebrowe składają się z prefabrykowanych
belek i wypełniających przestrzeń pomiędzy belka-
mi pustaków. Na ułożony strop wylewana jest płyta
betonowa z warstwą nadbetonu ponad pustakami,
tworząca wzdłuż belek żebra nośne. Prostopadle do
belek stropu wykonuje się tzw. żebra rozdzielcze, któ-
re usztywniają strop i zapobiegają jego “klawiszowa-
niu”. Głębokość oparcia belek stropowych na ścianie
z bloczków YTONG powinna być zgodna z wymagania-
mi technicznymi zastosowanego stropu, jednak nie
mniejsza niż 80 mm. Dodatkowe zbrojenie kotwiące
z wieńcem powinno wchodzić w strop na głębokość
1/4 rozpiętości stropu.

365 240
(400, 300) (200)
1 6 4 4 7 1

≥ 80 ≥ 80 ≥ 80
5 8 2 2

1 6
1. Bloczki YTONG
2. Prefabrykowana belka stropowa
3. Pustak stropowy
4 4. Zbrojenie kotwiące belki stropowe w wieńcu
5. Element docieplenia wieńca
6. Zbrojenie spoiny wspornej
7. Spoina niezbrojona
8. Podkładka z materiału odkształcalnego

5 2 3 3 2

365
(400, 300)

Rys. 3.5.2. Strop gęstożebrowy oparty na ścianach z bloczków YTONG

Skala 1:20

48
Belkowe stropy drewniane
Ekonomiczna rozpiętość belek w stropie drewnianym
nie powinna przekraczać 6,00 m a ich ugięcie 1/300
rozpiętości. Rozstaw osiowy belek wynosi 60-90 cm.
Długość oparcia belki na murze powinna być równa
co najmniej jej wysokości. Belki stropów drewnianych
opiera na wieńcu żelbetowym wykonanym w kształt-
kach U. Co 2,0 do 2,5 m belki należy łączyć ze ścia-
1 5
365
(400, 300)
3 3
6 2
4 7
365
(400, 300)
1
7 2
Rys. 3.5.3. Drewniany strop belkowy oparty na ścianach z bloczków YTONG
Skala 1:20
ną łącznikami z blachy zamocowanymi do wieńca. Ze
względu na dość znaczne ugięcia belek drewnianych
pod stropami o rozpiętości powyżej 4,50 m krawędź
kształtki U należy sfazować o ok.5 mm, co pozwoli
uniknąć krawędziowego nacisku belki na beton komór-
kowy. Końce belek drewnianych zabezpiecza się przed
zawilgoceniem poprzez owinięcie papą z pozostawio-
nym odkrytym czołem belki.
1 5
240
(200)
2
4 7
1. Bloczki YTONG
2. Drewniane belki stropowe
3. Blacha kotwiąca belkę do wieńca
4. Podkładka z papy
5. Papa izolacyjna wokół końców belek
6. Element docieplenia wieńca
7. Wieniec żelbetowy w sfazowanej kształtce YTONG U
2
49
Stropy z betonowych płyt kanałowych
Aby uniknąć oparcia betonowych płyt bezpośrednio na
ścianie z betonu komórkowego zaleca się przed opar-
ciem stropu wykonanie wieńca betonowego wylanego
w kształtkach U, sfazowanych o ok.5 mm. Za głębo-
kość oparcia płyty na ścianie (min.80 mm) przyjmu-
je się wielkość oparcia na warstwie betonu zwykłego
(bez grubości kształtki U). W ścianach zewnętrznych
kształtki U powinny mieć od strony zewnętrznej zało-
żone ocieplenie.
Na ścianie wewnętrznej warstwę betonu zwykłego pod
płyty stropowe układa się bezpośrednio na ostatniej
warstwie bloczków YTONG. Zbrojenie warstwy betonu
pod płytami stropowymi wykonuje się z 2 prętów Ø 8.

365 240
(400, 300) (200)
1 5 3 3 6 1

≥ 60
4 7 2 2 8

≥ 80 ≥ 80 ≥ 80

1. Bloczki YTONG
2. Strop z płyt kanałowych
3. Zbrojenie kotwiące płyty stropowe w wieńcu
1 5 4. Element docieplenia wieńca
5. Zbrojenie spoiny wspornej
6. Spoina niezbrojona
7. Podkład żelbetowy w sfazowanej kształtce YTONG U
8. Podkład żelbetowy

4 2 2 3

365
(400, 300)

Rys. 3.5.4. Strop z płyt kanałowych oparty na ścianach z bloczków YTONG

Skala 1:20

50
 balkon z płyt przewieszonych wymian z kształtowników
wspornikowo (maks. wysięg stalowych do podwieszenia płyt
1,5 m poza wieniec stropu) stropowych przy kominie

balkon z płyt YTONG

opartych na ścianach
poprzecznych

element docieplenia wieńca YTONG

(prefabrykowany bloczek połączony
z wełną mineralną) płyty stropowe YTONG

Rys. 3.5.5. Zastosowanie płyt stropowych YTONG w domu jednorodzinnym

51
 stalowe wymiany
z kątowników

pie
stro
ór w
otw

b
≤2

Rys. 3.5.6. Rozwiązanie otworu w stropie z płyt YTONG z zastosowaniem stalowych wymianów z kątowników opartych na sąsied-
nich płytach stropowych

stalowa rama H z kątowników

taśma z wełny mineralnej

płyta stropowa otw

ór
w
str
op
ie

e
ni
s ze w e
ie iko m
z ew o rn 1,5
p r s p ks .
w a
m

Rys. 3.5.7. Rozwiązanie otworu w stropie z płyt YTONG z zastosowaniem stalowej ramy typu H opartej na ścianach nośnych lub
podciągach

52
 365 365
(400, 300) (400, 300)
365 365
(400, 300) (400, 300)
a) b)
a) b)

75 40 65 (60)
75 40 65 (60)

Rys. 3.5.8. Schematy rozwiązania termoizolacji wieńca żelbetowego stropu płytowego w ścianach z bloczków YTONG:
a) zastosowanie elementu docieplenia wieńca YTONG
b) zastosowanie zewnętrznej płyty docieplającej
Skala 1:20

a)
a)

dodatkowe
pręty
dodatkowe
poszerzonego b) c) d)
pręty
wieńca
poszerzonego b) c) d)
wieńca

dodatkowe
pręty
dodatkowe
poszerzonego
pręty
wieńca
poszerzonego
wieńca

Rys. 3.5.9. Schematy rozwiązania poszerzonego wieńca stropu gęstożebrowego nad połączeniem „na dotyk” ścian
z bloczków YTONG (wewnętrznej ściany nośnej z zewnętrzną):
a) przekrój poprzeczny stropu przy ścianie zewnętrznej
b) rzut stropu z układem zbrojenia poszerzonego wieńca
c) przekrój podłużny stropu przy ścianie wewnętrznej
d) rzut połączenia ścian z układem bloczków YTONG
53
Ograniczenie ugięć stropów
Ugięcia stropów to odkształcenia, które powinno się
ograniczać zgodnie z wymaganiami użytkowymi bu-
dynku już na etapie projektowania.
Ugięcia stropów mogą powodować powstawanie zary-
sowań na ścianach wypełniających układy konstrukcyj-
ne. Zarysowania takie mogą pojawiać się na wszystkich
typach ścian murowanych, wykonanych zarówno z ce-
ramiki jak i z bloczków z betonu komórkowego.
Przy ugięciach stropów zbliżonych do dopuszczalnych
zabezpieczenie ścian wypełniających przed zarysowa-
niem można wykonać poprzez całkowite oddylatowanie
ścian od konstrukcji nośnej. Zabieg ten nie zawsze jest
skuteczny gdyż ściany pod własnym ciężarem zaczynają
pracować jak tarcze ścienne podparte na stropie w rejo-
nie słupów konstrukcyjnych. Przy niekorzystnym rozkła-
dzie ścian i występujących w nich otworów drzwiowych
i okiennych powstają zarysowania, najczęściej w stre-
fach nadproży. Intensywny rozwój programów kompu-
terowych do obliczeń statycznych stropów oraz rozwój
technik zbrojenia stropów, zwłaszcza na ścinanie, do-
prowadził do stosowania w praktyce stropów o coraz
większej smukłości (stosunku rozpiętości obliczeniowej
do wysokości przekroju), których ugięcia rzeczywiste
zbliżone są do wartości dopuszczalnych przez normy.
W niemieckiej praktyce budowlanej prowadzono wie-
loletnie obserwacje zarysowań ścian wypełniających
o różnej konstrukcji, wykonywanych na stopach. Ze-
brane doświadczenia doprowadziły do normatywnego
ograniczenia smukłości stropów przeznaczonych do
zabudowy działowymi ścianami wypełniającymi. Dla
takich stropów, niezależnie od konstrukcji ścian wypeł-
niających, stosunek rozpiętości stropu – Li [m] do uży-
tecznej wysokości przekroju (grubości stropu) – d [m]
powinien spełniać warunek: Li2/d ≤ 150
Spełnienie powyższego warunku odnoszącego się do
stropów swobodnie podpartych, ogranicza problem za-
rysowań ścian do minimum. Pojawianie się rys powinno
być wówczas zjawiskiem sporadycznym nie stwarzają-
cym istotnego problemu dla Inwestora.
3.6. Stropodachy, tarasy, balkony
Stropodachy, to przekrycia budynku, które pod wzglę-
dem konstrukcyjnym i funkcjonalnym pełnią jednocze-
śnie funkcję stropu i dachu. Stropodachy przenoszą ob-
ciążenia od śniegu i wiatru oraz zabezpieczają wnętrze
budynku przed opadami atmosferycznymi i wahaniami
temperatury.
Ze względu na konstrukcję, układ warstw i fizykę bu-
dowli stropodachy dzielimy na:
54
• Stropodachy wentylowane – Stropodachy, w których
stropy z ociepleniem oddzielone są od warstwy po-
krycia zewnętrznego przestrzenią wentylowaną. Jest
to konstrukcja najbardziej niezawodna i korzystna
z punktu widzenia fizyki budowli i komfortu użytko-
wego pod stropodachem.
– Kanalikowe – Nad materiałem termoizolacyjnym
wykonywane są kanaliki np. poprzez ułożenie na
warstwie termoizolacji blachy trapezowej jako pod-
kładu pod wylewkę wierzchnią.
– Szczelinowe – Nad materiałem termoizolacyjnym
tworzy się szczeliny przez rozdzielenie płyt dacho-
wych i termoizolacji (np. z ułożonych bezpośrednio
nad termoizolacją betonowych płyt korytkowych).
– Dwudzielne – Stropodachy z niską przestrzenią
przełazową, utworzoną przez płaski dach z pokry-
ciem nad stropem, na którym rozłożona jest ter-
moizolacja. Konstrukcja górnej połaci stropodachu
dwudzielnego może być wykonana z płyt korytko-
wych ułożonych na ceglanych ściankach ażurowych
lub w postaci lekkiej konstrukcji drewnianej bądź
stalowej poszytej sklejką wodoodporną.
• Stropodachy pełne (bez wentylacji) – Stropodachy,
w których wszystkie warstwy szczelnie do siebie przy-
legają, bez szczelin lub kanalików umożliwiających
przepływ powietrza.
– Stropodachy o tradycyjnym układzie warstw – Hy-
droizolacja stanowi wierzchnią warstwę stropoda-
chu, a pod warstwą ocieplenia z wełny mineralnej
lub ze styropianu znajduje się paroizolacja zapobie-
gająca kondensacji przenikającej przez przegrodę
pary wodnej.
– Stropodachy o odwróconym układzie warstw – Hy-
droizolacja znajduje się pod warstwą termoizolacji
z polistyrenu ekstrudowanego, dzięki czemu nie
występuje ryzyko kondensacji pary wodnej, a war-
stwa hydroizolacyjna osłonięta jest przed wpływami
atmosferycznymi i ryzykiem uszkodzenia mecha-
nicznego. Płyty termoizolacyjne pokryte są war-
stwą dociskową ze żwiru. Charakterystyczną cechą
stropodachów o odwróconym układzie warstw jest
spływanie wody opadowej po kilku poziomach.
• Stropodachy odpowietrzane – Odmiana stropoda-
chów pełnych, w których pod pokrycie papowe zało-
żona jest np. perforowana papa podkładowa. Dzięki
perforacjom papa umożliwia likwidację powstającego
nadciśnienia powietrza i pary wodnej, a tym samym
likwidację pęcherzy.
Stropodach o dowolnej konstrukcji wykonany na stropie
ze zbrojonych płyt z betonu komórkowego YTONG ma tę
zaletę, że łączy funkcję konstrukcyjną z właściwościami
termoizolacyjnymi betonu komórkowego, dzięki czemu
zmniejsza się grubość dodatkowego docieplenia stro-
podachu.
Wymogi ogólne dotyczące projektowania stropodachów mostka cieplnego. Wspornikowe wysunięcie płyt YTONG
Przy odwodnieniu wewnętrznym koryta spustowe po- poza obrys budynku możliwe jest do 1,50 m. Rozwiąza-
winny być odsunięte co najmniej 1 m od przyległych do nie to wymaga zastosowania na odcinku balkonu wień-
stropodachu ścian, a wypłaszczenie przy leju wpusto- ca podstropowego, zapewniającego ciągłość wieńca ob-
wym musi mieć średnicę 1 m. wodowego występującego w płaszczyźnie stropu.
W stropodachu bez attyki z odwodnieniem wewnętrz- Najbardziej niezawodne mocowanie balustrady na bal-
nym, o spadku do 3°, krawędź powinna być podniesiona konach polega na mocowaniu jej od spodu płyty balko-
co najmniej 10 cm powyżej poziomu warstwy ochronnej nowej, ponieważ nie koliduje to z warstwami wykończe-
ze żwiru – lub jeżeli jej nie ma, powyżej papy nawierzch- niowymi powierzchni balkonu.
niowej.
W stropodachach z attyką, ze względu na znaczne wa-
hania temperatury wpływające na zmianę długości ele-
mentów, attyki murowane należy zbroić, a attyki beto-
nowe dylatować w odstępach 5 m.
Powierzchnia otworów wentylacyjnych w wentylowa-
nych stropodachach dwudzielnych powinna wynosić
1/500 powierzchni rzutu. Cała powierzchnia powinna
być wentylowana równomiernie, a otwory wentylacyjne
umieszczone na przeciwległych stronach.
Wysokość przestrzeni powietrznej w najniższym punk-
cie musi wynosić minimum 10 cm. Należy dążyć do uzy-
skania wysokości znacznie większych i spadku połaci
co najmniej 5° (około 9%).

Tarasy – Stropodachy tarasowe najczęściej wykonywane

są jako stropodachy pełne o tradycyjnym lub o odwró-
conym układzie warstw z dodaną dodatkową wierzch-
nią warstwą użytkową. Wentylowane stropodachy dwu-
dzielne rzadko są projektowane jako tarasy z powodu
swojej znacznej wysokości, która przy wyrównaniu po-
ziomu użytkowego tarasu i przyległego wnętrza powo-
dowałaby obniżenie poziomu sufitu w pomieszczeniach
pod tarasem o około 1 m.
Konstrukcja warstw w tarasach musi uwzględniać
występujące tam obciążenia. Dla tarasów w budyn-
kach mieszkalnych wytrzymałość wynosi co najmniej
20 MPa.
Przy odwodnieniu na zewnątrz ograniczenie tarasu sta-
nowi balustrada. Słupki balustrady powinny być moco-
wane na zewnątrz uszczelnionej powierzchni tarasu,
a jeżeli jest to niemożliwe, należy zastosować mocowa-
nie z kołnierzami uszczelniającymi. Przy odwodnieniu
wewnętrznym ograniczeniem tarasu jest mur attykowy
– balustradę mocować można do betonowego elementu
zabezpieczającego attykę.

Balkony – Wspornikowo wysunięte poza lico ściany be-

tonowe płyty stropowe powinny być ocieplone termo-
izolacją o grubości co najmniej 5 cm. Ze względu na
możliwość przemarzania przewieszenie płyty stropo-
wej nie powinno przekraczać dwukrotnej grubości płyty
stropowej.
Oparcie na ścianie zewnętrznej wspornikowo wysu-
niętych płyt stropowych YTONG umożliwia wykonanie
balkonu bez powstania na styku ze ścianą zewnętrzną
55
 czapa betonowa zabezpieczająca wywiniętą
na attykę izolację przeciwwodną (hydroizolację)

hydroizolacja z papy termozgrzewalnej

attyka
poszycie z płyty z bloczków
drewnopochodnej YTONG

drewniana
konstrukcja
stropodachu

otwory wentylacyjne
o powierzchni 1/500
rzutu stropodachu
płyty dachowe YTONG

termoizolacja z wełny mineralnej

paroizolacja

ściana zewnętrzna z bloczków YTONG

Rys. 3.6.1. Dwudzielny stropodach wentylowany z odwodnieniem wewnętrznym i attyką z bloczków YTONG; konstrukcja stropo-
dachu drewniana, oparta na stropie z płyt YTONG

hydroizolacja nawiew wentylacyjny

termoizolacja zbrojona spoina

z wełny wsporna
mineralnej
przekładka ślizgowa
z papy bitumicznej
nawiew
wentylacyjny żelbetowy wieniec
w sfazowanej
kształtce YTONG U
płyty dachowe
płyty dachowe YTONG
YTONG

Rys. 3.6.2. Dwudzielny stropodach wentylowany z attyką Rys. 3.6.3. Dwudzielny stropodach wentylowany z przewie-
z bloczków YTONG i drewnianą konstrukcją opartą szonym okapem i drewnianą konstrukcją opartą na
na stropie z płyt YTONG stropie z płyt YTONG
Skala 1:20 Skala 1:20

56
 czapa betonowa zabezpieczająca wywiniętą
na attykę izolację przeciwwodną (hydroizolację)

żwirowa warstwa dociskowa

na włókninie filtrującej

attyka
z bloczków
YTONG

termoizolacja
z polistyrenu
ekstrudowanego
hydroizolacja z papy
termozgrzewalnej

betonowa warstwa spadkowa

płyty dachowe YTONG

ściana zewnętrzna z bloczków YTONG

Rys. 3.6.4. Stropodach pełny o odwróconym układzie warstw z odwodnieniem wewnętrznym i attyką z bloczków YTONG; kon-
strukcja stropodachu wykonana na stropie z płyt dachowych YTONG

balustrada mocowana do betonowej

dociskowa warstwa żwirowa czapy dociskowej

termoizolacja z polistyrenu ekstrudowanego hydroizolacja

z betonową war-
min.100

stwą dociskową
i wykończeniową
100

termoizolacja

paroizolacja
na warstwie
hydroizolacja na spadkowej
warstwie spadkowej płyty
płyty dachowe dachowe
YTONG
YTONG

Rys. 3.6.5. Stropodach pełny o odwróconym układzie warstw Rys. 3.6.6. Taras - stropodach pełny o tradycyjnym
na przewieszonym stropie z płyt dachowych YTONG układzie warstw na stropie z płyt dachowych YTONG
i z attyką z bloczków YTONG i z attyką z bloczków YTONG
Skala 1:20 Skala 1:20

57
 8 7 6 5 1 3
8 7 6 5 1 3

1. Płyty dachowe YTONG łączone z konstrukcją

za pomocą zbrojenia
2. Ściana z bloczków YTONG
3. Dźwigar żelbetowy
4. Słup żelbetowy
5. Pręty kotwiące Ø 6÷8
6. Łącznik skrajnych płyt dachowych
2 4 7. Stropodach odwrócony z wewnętrznym
odwodnieniem i żwirową warstwą dociskową
2 4 8. Obróbka blacharska attyki

Rys. 3.6.7. Stropodach budynku halowego o konstrukcji żelbetowej z obudową z płyt dachowych i bloczków ściennych YTONG

a)
≥ 20 ≥ 20
a)
≥ 20 ≥ 20

płyta łącznik pręt pręt stalowy

dachowa stalowy zbrojeniowy Ø 6÷8
płyta łącznik pręt pręt stalowy
dachowa stalowy zbrojeniowy Ø 6÷8
b)
d -15d -15 15 15

b)
d d

łącznik pręt pręt stalowy

śrubowy zbrojeniowy Ø 6÷8
łącznik pręt pręt stalowy
śrubowy zbrojeniowy Ø 6÷8

Rys. 3.6.8 . Mocowanie płyt dachowych YTONG do konstrukcji Rys. 3.6.9. Połączenie płyt dachowych YTONG z konstrukcją
żelbetowej: żelbetową za pomocą zbrojenia - przekrój podłużny
a) zastosowanie łączników systemowych - przekrój i poprzeczny względem kierunku rozpięcia płyt
podłużny Skala 1:20
b) zastosowanie łączników śrubowych - przekrój
poprzeczny
Skala 1:20
58
 4 7 5 3 1
4 7 5 3 1

1. Płyty dachowe YTONG

2. Ściana z bloczków YTONG
3. Rama stalowa
4. Stalowy wspornik okapowy na przedłużeniu dźwigara
5. Łącznik stalowy
6. Kotwienie ściany za pomocą łączników stalowych
7. Stropodach wentylowany kanałowo, z blachy
2 6 trapezowej

2 6

Rys. 3.6.10. Stropodach budynku halowego o konstrukcji stalowej z obudową z płyt dachowych i bloczków ściennych YTONG

a)
≥ 20 ≥ 20
a)
≥ 20 ≥ 20

płyta łącznik pręt marka

dachowa stalowy zbrojeniowy stalowa
płyta łącznik pręt marka
dachowa stalowy zbrojeniowy stalowa
b)
60
d -10d -10 10 10

b)
60
d d

łącznik pręt marka

śrubowy zbrojeniowy stalowa
łącznik pręt marka
śrubowy zbrojeniowy stalowa

Rys. 3.6.11. Mocowanie płyt dachowych YTONG Rys. 3.6.12. Połączenie płyt dachowych YTONG
do konstrukcji stalowej: z konstrukcją stalową za pomocą zbrojenia - prze-
a) zastosowanie łączników systemowych - przekrój krój podłużny i poprzeczny względem kierunku
podłużny rozpięcia płyt
b) zastosowanie łączników śrubowych - przekrój Skala 1:20
poprzeczny
Skala 1:20
59
 1. Bloczki YTONG
2. Płyty stropowe YTONG
3. Zbrojenie w spoinach płyt stropowych
4. Żelbetowy wieniec z dociepleniem
w kształtce YTONG U
5. Element docieplenia wieńca YTONG
6. Zbrojona warstwa spadkowa z betonu
7. Paroizolacja

5
5

1 2 7 6 3
1 2 7 6 3

4
4

Rys. 3.6.13. Taras z brzegowym odwodnieniem rynnowym wykonany w formie stropodachu pełnego na płytach stropowych
YTONG - przekrój prostopadły do kierunku rozpięcia płyt stropowych
Skala 1:10
przewieszenie płyt stropowych
przewieszenie płyt stropowych
przerywa prowadzenie wieńca
przerywa prowadzenie
obwodowego wieńca
na jednym
obwodowego napoziomie
jednym
poziomie
pod płytami stropowymi
pod płytami
wykonać stropowymi
należy wieniec
2 6 7 wykonać należy wieniec
podstropowy
2 6 7 podstropowy

maksymalny wysięg ≤ 1,5 m 3

maksymalny wysięg ≤ 1,5 m 3

1. Bloczki YTONG
2. Płyty stropowe YTONG 4
3. Zbrojenie w spoinach płyt stropowych 4
4. Kotwienie płyt stropowych w wieńcu
5. Żelbetowy wieniec z dociepleniem w kształtce YTONG U
6. Betonowa warstwa spadkowa balkonu - beton klasy ≥ B15 o grubości 1 5
≥ 40 mm, zbrojony co najmniej siatką z prętów Ø 4,5 co 150 mm 1 5
7. Izolacja przeciwwodna

Rys. 3.6.14. Balkon z brzegowym odwodnieniem rynnowym wykonany na przewieszonych płytach stropowych YTONG -
przekrój równoległy do kierunku rozpięcia płyt stropowych
Skala 1:10
60
 6 7 1

2 3

maksymalny wysięg ≤ 1,5 m 4

1. Bloczki YTONG 1 5
2. Płyty stropowe YTONG
3. Zbrojenie w spoinach płyt stropowych
4. Kotwienie płyt stropowych w wieńcu
5. Żelbetowy wieniec z dociepleniem w kształtce YTONG U a)
6. Betonowa warstwa spadkowa balkonu - beton klasy ≥ B15
o grubości ≥ 40 mm, zbrojony co najmniej siatką z prętów
Ø 4,5 co 150 mm
7. Izolacja przeciwwodna b)

7 6 2 3 4 5

Rys. 3.6.15. Balkon z brzegowym odwodnieniem liniowym wykonany na przewieszonych płytach stropowych YTONG:
a) przekrój równoległy do kierunku rozpięcia płyt stropowych
b) przekrój prostopadły do kierunku rozpięcia płyt stropowych
Skala 1:10

61
 1. Bloczki YTONG
2. Belka stropu gęstożebrowego
3. Żelbetowa płyta balkonowa
4. Zbrojenie główne płyty balkonowej
5. Żelbetowy wieniec z dociepleniem
w kształtce YTONG U
6. Przycięty na wysokość element
docieplenia wieńca YTONG
7. Termoizolacja wieńca
8. Termoizolacja płyty balkonowej
9. Betonowa warstwa spadkowa
10 9 8 10. Izolacja przeciwwodna

8 4 3 7 6 1 2 4

a)
5
L ≥ 1,5 L
≥ 20 mm

4 2

b)

5 4 2

Rys. 3.6.16. Balkon z brzegowym odwodnieniem rynnowym wykonany na żelbetowej płycie zintegrowanej ze stropem gęstożebrowym:
a) przekrój równoległy do kierunku rozpięcia belek stropowych
b) schematyczny rzut zbrojenia płyty balkonowej
Skala 1:10
62
3.7. Dachy skośne
Podstawowym zadaniem dachu jest solidne zabezpiecze-
nie budynku przed wpływem czynników zewnętrznych.
Ze względu na funkcje i związane z nią rozwiązania ar-
chitektoniczno-budowlane dachy skośne dzielimy na
dachy z poddaszem nieużytkowym i dachy z poddaszem
użytkowym.
• W dachach z poddaszem nieużytkowym termoizolacja
rozkładana jest na stropie górnej kondygnacji. Wen-
tylacja takiego poddasza odbywa się poprzez otwory
wlotowe pod okapem dachu i wylotowe w górnej czę-
ści ścian szczytowych i pod kalenicą.
• W budynkach nowo wznoszonych dachy najczęściej
projektowane są z poddaszami użytkowymi. W da-
chach z poddaszem użytkowym termoizolacja umiesz-
czana jest w grubości połaci dachowej. Współczynnik
przenikania ciepła dla połaci ocieplonych dachów
skośnych nie powinien być większy niż 0,3 W/(m2⋅K),
co oznacza, że grubość materiału termoizolacyjnego
nie powinna być mniejsza niż 18-20 cm. Układ warstw
w ocieplonej połaci dachu powinien zabezpieczać
wnętrze przed opadami atmosferycznymi i wahania-
mi temperatury, a ponadto powinien chronić więźbę
dachu i termoizolację przed ryzykiem zawilgocenia na
skutek kondensacji przenikającej od strony wnętrza
pary wodnej. Prawidłowe zaprojektowanie termoizo-
lacji, warstwy wstępnego krycia, szczelin wentyla-
cyjnych i innych elementów składowych ocieplonej
połaci jest możliwe w wielu wariantach uzależnionych
od takich czynników jak wysokość krokwi, nachylenie
połaci dachowych, rozwiązanie wentylacji połaci, itd.
Aby zablokować napływ pary wodnej w ocieplonych
połaciach od strony wnętrza stosuje się paroizolację.
Alternatywą dla tradycyjnego sposobu ocieplenia po-
łaci dachu jest zastosowanie płyt dachowych YTONG
ze zbrojonego betonu komórkowego, które powodują,
że wykonana z nich połać dachowa ma podobne pa-
rametry termoizolacyjne i bezwładność cieplną jak
ściany zewnętrzne na niższych kondygnacjach.
Dachy w systemie YTONG wykonywane są ze zbrojonych
płyt dachowych układanych równolegle lub prostopadle
do kalenicy.
• Płyty dachowe równoległe do kalenicy, oparte na ścia-
nach poprzecznych i szczytowych, najczęściej układa
się na styk z wieńcem podłużnych ścian zewnętrznych
lub z wieńcem na ściance kolankowej (dachy bezoka-
powe). Na ścianie szczytowej płyty dachowe mogą być
układane równo z jej krawędzią lub być przewieszone
poza tą krawędź.
W przypadku ułożenia płyt równolegle do kalenicy,
górna część dachu, powyżej stropu nad pomiesz-
czeniami użytkowymi poddasza, może być wykonana
w sposób tradycyjny, jako konstrukcja drewniana.
Płyty dachowe układane równolegle do kalenicy mogą
być opierane na żelbetowych wieńcach wykonanych
w szalunku z kształtek U lub bezpośrednio na ścianach
z bloczków, z zachowaniem oparcia płyt na co naj-
mniej 70 mm i 1/80 długości płyty. Wykonanie wieńców
w kształtkach U umożliwia zakotwienie w nich prętów
zbrojących spoiny między płytami dachowymi.
Okapy w dachach wykonanych z płyt dachowych YTONG,
ułożonych równolegle do kalenicy wykonuje się z za-
stosowaniem stalowych wsporników zakotwionych
w podpierających ścianach poprzecznych.
• Przy prostopadłym do kalenicy ułożeniu płyt dacho-
wych, gdy występują znaczne rozporowe siły poziome,
murowane ścianki kolankowe wymagają wzmocnie-
nia słupkami żelbetowymi.
Na płytach dachowych YTONG (na górnej ich powierzch-
ni) układa się izolację paroszczelną oraz prostopadle do
kalenicy (zgodnie z kierunkiem spadku dachu) drewnia-
ne kontrłaty, które mocuje się do płyt metalowymi łącz-
nikami o rozstawie co 0,5-0,6 m. Pomiędzy kontrłatami
układa się izolację termiczną ze styropianu lub wełny
mineralnej i przybija łaty prostopadle do kierunku spad-
ku dachu. Do łat mocuje się pokrycie dachowe np. w po-
staci dachówek ceramicznych lub blachodachówki.
W płytach dachowych YTONG możliwe jest wykonywanie
wszelkiego rodzaju otworów o średnicy poniżej 15 cm
i wycięć o głębokości mniejszej niż 15 cm, pod warun-
kiem, że pozostaje nie mniej niż 3/4 przekroju całko-
witego płyty w miejscu wykonania otworu czy wycięcia.
Otwory o średnicy powyżej 15 cm i wycięcia o głęboko-
ści powyżej 15 cm wykonuje się przy użyciu stalowych
wymianów, analogicznie jak przy płytach stropowych.
Ścianki kolankowe na poddaszu
W nowych budynkach mieszkalnych poddasze ma zazwy-
czaj zaprojektowaną murowaną ściankę kolankową pod-
noszącą więźbę dachową. Pozwala to wykorzystać na cele
użytkowe całą powierzchnię kondygnacji. Ze względu na
siły rozporu przenoszone przez więźbę dachową na mur-
łatę, ścianka kolankowa powinna mieć dodatkowy wieniec
pod murłatą i żelbetowe słupki stężające go z wieńcem
stropu. Wykonana w ten sposób rama żelbetowa skutecz-
nie chroni ściankę kolankową przed przewróceniem.
Ścianki kolankowe poddaszy nieocieplonych należy
dzielić dylatacjami co 20 m.
Dodatkowy wieniec pod murłatą i stężające słupki betono-
we wykonuje się za w szalunku traconym z kształtek U.
Dachy z płyt dachowych w systemie YTONG ze ścianką
kolankową wymagają zastosowania konstrukcji żelbe-
towej, na którą składają się skośne wieńce na ścianach
szczytowych i wewnętrznych ścianach poprzecznych
oraz poziomy wieniec ścianki kolankowej z sięgaczami
w ścianach poprzecznych, stężony żelbetowymi słupka-
63
mi z wieńcem stropu. Sięgacze w ścianach poprzecznych Na poddaszach bez ścianki kolankowej płyty dachowe są
powinny mieć długość co najmniej 1,5 m. Konstrukcję zakończone na wieńcu żelbetowym stropu, ocieplonym
wykonuje się w szalunku traconym z kształtek U z docie- elementami docieplenia wieńca YTONG.
pleniem w ścianach zewnętrznych.

6 7
1. Ściana zewnętrzna z bloczków YTONG
2. Płyty stropowe YTONG
3. Wieniec stropu
z elementem docieplenia
wieńca YTONG
4. Odwrócone kształtki
YTONG U nakrywające
murłatę między krokwiami
5. Murłata na papie
izolacyjnej, kotwiona do
wieńca i docieplona wełną
mineralną
6. Krokwie więźby dachowej
7. Izolacja termiczna
i akustyczna z miękkiej
wełny mineralnej
2

4 5 3 1

Rys. 3.7.1. Oparcie drewnianej więźby dachowej na ścianach z bloczków YTONG na poziomie stropu poddasza nieużytkowego

8 5 9

1. Ściana zewnętrzna z bloczków YTONG 6 7

2. Płyty stropowe YTONG
3. Wieniec stropu z elementem docieplenia
wieńca YTONG
4. Odwrócone kształtki YTONG U
nakrywające murłatę pomiędzy krokwiami
5. Murłata na papie izolacyjnej, kotwiona do
wieńca i docieplona wełną mineralną
6. Krokwie więźby dachowej
7. Izolacja termiczna i akustyczna z miękkiej
wełny mineralnej
8. Folia wstępnego krycia (wiatroizolacja) 2
9. Pokrycie dachówkowe na łatach
i kontrłatach
4 3 1

Rys. 3.7.2. Okap dachu z konstrukcją opartą na poziomie stropu poddasza nieużytkowego
Skala 1:20
64

8 6
1. Ściana zewnętrzna z bloczków YTONG
2. Płyty stropowe YTONG
3. Wieniec stropu z elementem docieplenia
9 7 5
wieńca YTONG
4. Słupki żelbetowe wykonane
z dociepleniem w szalunku z kształtek
YTONG U
5. Wieniec stężający ściankę kolankową
z dociepleniem w kształtkach YTONG U
6. Odwrócone kształtki YTONG U
nakrywające murłatę między krokwiami
7. Murłata na papie izolacyjnej, kotwiona
do wieńca
8. Krokwie więźby dachowej
9. Izolacja termiczna

1 3 4

Rys. 3.7.3. Oparcie drewnianej więźby dachowej na ściance kolankowej z bloczków YTONG w budynku z poddaszem użytkowym

1. Ścianka kolankowa z bloczków

a) YTONG szer. 365 mm łączonych na pióro
i wpust (bez wypełnionych
zaprawą spoin pionowych)
2. Płyty stropowe YTONG
3. Wieniec stropu z elementem
docieplenia wieńca YTONG
4. Słupki żelbetowe wzmacniające
ściankę kolankową

8 b)
10
1
≤ 1,5 m

5 7
5. Wieniec stężający ściankę ≥ 1,5 m
6 kolankową z dociepleniem
6. Kształtki YTONG U
4 7. Murłata kotwiona do wieńca 4
8. Krokwie więźby dachowej
9 9. Izolacja termiczna
10. Zakotwienie wieńca ścianki
kolankowej w ścianach
szczytowych
11. Tynk wzmocniony siatką 11
w obrębie pasa wieńcowego
3 2

Rys. 3.7.4. Okap tradycyjnego dachu opartego na ściance kolankowej z bloczków YTONG wzmocnionej żelbetową konstrukcją wieńca
na słupkach połączonych z wieńcem stropowym:
a) rzut fragmentu ścianki kolankowej z rozkładem słupków
b) przekrój poprzeczny fragmentu poddasza
Skala 1:20
65
 1. Ściana poprzeczna z bloczków YTONG
2
2. Płyty dachowe YTONG
3. Słupki żelbetowe wykonane
z dociepleniem w szalunku
9 z kształtek YTONG U
4. Wieniec stężający ściankę kolankową
z dociepleniem w kształtkach YTONG U
5. Skośny wieniec w kształtkach YTONG U
8 stanowiący oparcie płyt dachowych
1
6. Zakotwienie wieńca ścianki kolankowej
w ścianach poprzecznych wykonane
w kształtkach U
5 7. Stalowy wspornik podtrzymujący płyty
okapu
8. Pręty kotwiące
9. Zbrojenie spoin pomiędzy płytami
dachowymi YTONG

6
4

Rys. 3.7.5. Dach z okapem wykonany z płyt YTONG ułożonych równolegle do kalenicy i opartych na ścianach poprzecznych budynku

a) b)
2 9 10 2 10 11 9

8 6

5
7
1

5. Skośny wieniec w kształtkach 4

YTONG U stanowiący oparcie
1. Ściana poprzeczna z bloczków YTONG płyt dachowych
2. Płyty dachowe YTONG 6. Zakotwienie wieńca ścianki 3
3. Słupki żelbetowe z dociepleniem kolankowej w ścianach
w kształtkach YTONG U poprzecznych
4. Wieniec stężający ściankę kolankową 7. Stalowy wspornik podtrzymujący
z dociepleniem w kształtkach YTONG U płyty okapu
8. Pręty kotwiące
9. Zbrojenie spoin pomiędzy
płytami dachowymi YTONG
10. Izolacja termiczna
11. Pokrycie dachówkowe na łatach
i kontrłatach

Rys. 3.7.6. Dach z okapem wykonany z płyt YTONG ułożonych równolegle do kalenicy i opartych na ścianach poprzecznych budynku:
a) przekrój przez ścianę poprzeczną
b) rozwiązanie okapu
Skala 1:20
66
 6

1. Ściana szczytowa z bloczków YTONG

2. Płyty dachowe YTONG
3 3. Skośny wieniec stanowiący oparcie
płyt dachowych wykonany
w kształtkach YTONG U
4 4. Pręty kotwiące Ø 10 mm
5. Zbrojenie spoin pomiędzy płytami
dachowymi YTONG
1 6. Gniazda kotwiące wykone na budowie
i wypełnione zaprawą

Rys. 3.7.7. Okap z płyt dachowych przewieszonych nad ścianę szczytową

1. Ściana poprzeczna z bloczków YTONG

2. Płyty dachowe YTONG
3. Skośny wieniec żelbetowy
4. Element docieplenia wieńca YTONG
5. Złącze podłużne płyt
6. Zbrojenie spoiny podłużnej płyt
dachowych YTONG kotwione w wieńcu

2
1

Rys. 3.7.8. Bezokapowe oparcie płyt dachowych na ścianie szczytowej

67
 5

2
3

7
4

1. Żelbetowa ścianka kolankowa

zintegrowana z żelbetową
7 płytą stropową
2. Płyty dachowe YTONG
3. Żelbetowa płatew kalenicowa
4. Stalowa płatew pośrednia
8 5. Żelbetowe złącze kalenicowe
6. Łączniki stalowe
7. Izolacja termiczna
8. Tynk zewnętrzny na siatce

Rys. 3.7.9. Dach z płyt YTONG ułożonych prostopadle do kalenicy, opartych na płatwiach i żelbetowych ściankach kolankowych

11 9

6
4

5 7
2

1. Żelbetowa ścianka kolankowa

zintegrowana z żelbetową płytą 1
stropową
2. Płyty dachowe YTONG
3. Żelbetowa płatew kalenicowa 10
4. Płatew pośrednia stalowa
z dwuteownika
5. Żelbetowe złącze kalenicowe
6. Zbrojenie podłużne
7. Zbrojenie spoin między płytami
dachowymi
8. Łączniki stalowe
3 2 9. Izolacja termiczna
10. Okap z wysuniętych kontrłat
11. Pokrycie dachówkowe na łatach
a) i kontrłatach 9 b)

Rys. 3.7.10. Dach z płyt YTONG ułożonych prostopadle do kalenicy:

a) oparcie na żelbetowej płatwi kalenicowej
b) oparcie w gnieździe żelbetowej ścianki kolankowej i na stalowej płatwi pośredniej
Skala 1:20
68
4. DANE TECHNICZNE SYSTEMU YTONG

4.1. Wytrzymałość murów

Wytrzymałości charakterystyczne i obliczeniowe na ściskanie murów z bloczków YTONG

Wytrzymałość obliczeniowa muru na

Wytrzymałość średnia materiału Wytrzymałość charakterystycz-
ściskanie fk
Klasa w stanie suchym na muru na muru na ściskanie fk
kategoria A kategoria B
[MPa] [MPa]
[MPa] [MPa]
PP1,5 2,0 1,1 0,6 0,5
PP2 3,0 1,8 1,0 0,8
PP3 4,5 2,3 1,3 1,0
PP4 6,0 2,8 1,6 1,3
PP5 7,0 3,1 1,8 1,4

Wartość kategorii A - przyjmuje się gdy jakość robót kontrolowana jest przez osobę o odpowiednich
kwalifikacjach, niezależną od wykonawcy. W pozostałych przypadkach przyjmuje się wartość dla kategorii B.

4.2. Izolacyjność termiczna

Izolacyjność termiczną ścian należy określać wg. PN-EN ISO 6946: 2004.
W obliczeniach izolacyjności termicznej ścian należy przyjmować wartości obliczeniowe współczynnika przewodze-
nia ciepła λ W/(m⋅K) wg tabeli:

Obliczeniowa wartość
Rodzaj elementów Gęstość objętościowa
współczynnika przewodzenia ciepła λ*
wg oznaczenia YTONG w stanie suchym kg/m3
W/(m⋅K)
PP1,5/0,35 301 ÷ 350 0,095
PP2/0,4 351 ÷ 400 0,110
PP3/0,5 451 ÷ 500 0,140
PP4/0,6 551 ÷ 600 0,160
PP5/0,7 651 ÷ 700 0,200
* współczynnik określony w stanie wilgotności ustabilizowanej

Izolacja cieplna bloczków YTONG

Współczynnik Współczynnik Współczynnik przenikania ciepła U [W/m2·K)] i opór cieplny R [(m2·K)/W]
Odmiana λD10* λ** dla grubości ścian w mm
[W/(m·K)] [W/(m·K)] 50 75 100 115 150 175 200 240 300 365 400
0,37 0,30 0,25 0,23
0,35 0,090 0,095 - - - - - - -
2,696 3,328 4,012 4,381
0,66 0,57 0,51 0,43 0,35 0,29 0,26
0,4 0,105 0,11 - - - -
1,534 1,761 1,988 2,352 2,897 3,488 3,806
0,81 0,71 0,63 0,54 0,44 0,36 0,33
0,5 0,135 0,14 - - - -
1,241 1,420 1,599 1,884 2,313 2,777 3,027
2,08 1,57 1,26 1,13 0,91 0,80 0,71 0,60 0,49 0,41 0,38
0,6 0,150 0,16
0,483 0,639 0,795 0,889 1,108 1,264 1,420 1,670 2,045 2,451 2,670
1,09 0,96 0,86 0,73 0,60 0,51 0,47
0,7 0,195 0,20 - - - -
0,920 1,045 1,170 1,370 1,670 1,995 2,170
*Deklarowany współczynnik przewodzenia ciepła w stanie suchym i temperaturze + 10°C
**Współczynnik przewodzenia ciepła określony w stanie wilgotności ustabilizowanej

69
4.3. Klasyfikacja ogniowa
Zabezpieczenia przeciwpożarowe budynków należą do
najistotniejszych przedsięwzięć związanych z bezpie-
czeństwem użytkowników oraz ochroną obiektów bu-
dowlanych i ich zawartości.
Typowy przebieg pożaru z udziałem jednostek straży
pożarnej wygląda następująco:
• początek pożaru: 6 min.
• rozpoznanie: 1-3 min.
• alarm
• przybycie straży pożarnej: 10-15 min.
• rozpoczęcie gaszenia: 3-6 min.
Jeżeli gaszenie pożaru przez jednostki straży pożarnej
rozpocznie się później niż po 20 minutach od zapłonu,
zazwyczaj rejon pożaru jest już zniszczony.
Pozostałe części budynku powinny być chronione przez
odporną ogniowo konstrukcję!
Wymogi dotyczące zabezpieczenia przeciwpożarowego
są określone w celu nie dopuszczenia do nadmierne-
go rozprzestrzeniania się ognia w przypadku pożaru.
Zapobiegają one przechodzeniu ognia lub zbyt wyso-
kiej temperatury z pomieszczeń ogarniętych pożarem
do innych pomieszczeń w budynku, a w szczególności
mają zabezpieczać drogi ewakuacyjne.
Budynki mieszkalne, zamieszkania zbiorowego i uży-
teczności publicznej zaliczone są do kategorii zagroże-
nia ludzi (oznaczenie ZL).
Wymagana klasa odporności pożarowej budynku, zali-
czonego do kategorii ZL zależy od jego wysokości – im
wyższy budynek – tym wyższa jest wymagana odpor-
ność pożarowa.
Klasę odporności ogniowej i stopień rozprzestrzeniania
ognia poszczególnych elementów budynku (ściany, stro-
py, itd.) należy dostosować do klasy odporności pożaro-
wej budynku (wg. Rozporządzenia”Warunki techniczne
jakim odpowiadać powinny budynki i ich usytuowanie”
(Dz.U. nr 75/2002, poz.690 wraz ze zmianami).
Klasy odporności ogniowej ścian otynkowanych i nieotynkowanych wykonanych z elementów murowych YTONG:
Klasa odporności ogniowej ściany przy poziomie obciążenia określanego jako stosunek obciążeń
Grubość ściany
obliczeniowych do nośności obliczeniowej ściany
(bez tynku) cm
O 0,2
11,5 EI 120
17,5 EI 240
24,0 EI 240
30,0 EI 240
36,5 El 240
EI oraz REI - oznaczenia klas odporności ogniowej wg PN-B-02851-1: 1997
70
Odporność ogniową ustala się na podstawie trzech pod-
stawowych kryteriów dotyczących:
• R – nośności ogniowej – zdolność do zachowania wła-
ściwości konstrukcyjnych (kryteria nośności ognio-
wej ściany zewnętrzne powinny spełniać wtedy, jeżeli
przegroda jest częścią głównej konstrukcji nośnej),
• E – szczelności ogniowej (w minutach) – zdolność do
zapobieżenia przejściu płomieni i gorących gazów,
• I – izolacyjności ogniowej (w minutach) – zdolność do
ograniczenia przyrostu temperatury na nie nagrze-
wanej powierzchni.
Dla ścian zewnętrznych klasa odporności ogniowej wynosi:
• dla budynków klasy “A” – E I 120, R 240,
• dla budynków klasy “B” – E I 60, R 120,
• dla budynków klasy “C” – E I 30, R 60,
• dla budynków klasy “D” – E I 30, R 30,
• dla budynków klasy “E” – bez określonych wymagań.
Klasa odporności ogniowej dotyczy pasa międzykondy-
gnacyjnego wraz z połączeniem ze stropem.
Dla ścian wewnętrznych oddzielających mieszkania od
dróg komunikacji ogólnej oraz od innych mieszkań kla-
sa odporności ogniowej wynosi:
– dla budynków niskich i średniowysokich – E I 30,
– dla budynków wysokich i wysokościowych – E I 60.
Klasa odporności ogniowej ściany oddzielającej segmen-
ty budynków jednorodzinnych ZL IV (bliźniaczych, szere-
gowych lub atrialnych) powinna wynosić co najmniej –
R E I 60.
Okładzina zewnętrzna ścian i jej zamocowanie mecha-
niczne, a także izolacja termiczna ściany zewnętrznej
budynku na wysokości powyżej 25 m od poziomu tere-
nu, muszą być wykonane z materiałów niepalnych.
W ścianach zewnętrznych budynku wielokondygnacyj-
nego powinny być zaprojektowane pasy międzykondy-
gnacyjne o wysokości co najmniej 0,8 m lub oddzielenia
poziome w formie daszków, gzymsów i balkonów o wy-
sięgu co najmniej 0,5 m i odporności ogniowej takiej
jak cała ściana.
0,6 1,0
- - -
REI 240 REI 240 REI 120
REI 240 REI 240 REI 240
REI 240 REI 240 REI 240
REI 240 REI 240 REI 240
Po wejściu Polski do Unii Europejskiej nasze przepisy
musiały przejść proces dostosowania ich do wymogów
obowiązujących w całej UE. Wynikiem tego procesu
było przyjęcie przez Polskę nowej klasyfikacji ogniowej
– Euroklas – dla materiałów budowlanych. W obecnej
chwili posługujemy się Euroklasami, które odzwier-
ciedlają następujące parametry, odnoszące się do po-
szczególnych materiałów budowlanych:
Reakcja na ogień
A1 brak rozgorzenia, brak wkładu w rozwój pożaru
– jest to Euroklasa wyrobów YTONG
A2 brak rozgorzenia, brak wkładu w rozwój pożaru
B brak rozgorzenia, bardzo mały wkład w rozwój pożaru
C rozgorzenie pomiędzy 10 a 20 minutą, mały wkład
w rozwój pożaru
D rozgorzenie pomiędzy 2 a 10 minutą, średni wkład
w rozwój pożaru
E rozgorzenie przed upływem 2 minut, duży wkład
w rozwój pożaru
F produkty nie klasyfikowane
Zdolność wydzielania dymu
(dym jest krajach UE przyczyną ponad 60% zgonów
podczas pożarów)
s1 mało lub brak dymu
s2 dość dużo dymu
s3 znaczące wydzielanie dymu
Uwalnianie płonących kropli
(krople powstające przy topnieniu materiału mogą
przenosić ogień na inne przedmioty)
o1 brak
o2 kilka
o3 dużo
4.4. Izolacyjność akustyczna
Hałas to fale dźwiękowe o określonej częstotliwości
i mocy. Można rozróżnić hałasy powietrzne (powstałe
przez kontakt z powietrzem) i hałasy kontaktowe (wy-
wołane przez kontakt z materiałem).
Nadmierny hałas możemy zlikwidować lub zmniejszyć
przez eliminację lub wytłumienie drgań w samym źró-
dle oraz poprawienie izolacyjności akustycznej przegród
w budynku, czyli wyciszenie ścian, stropów, okien i drzwi.
Natężenie dźwięku
Natężenie dźwięku wyraża się w decybelach [dB]. De-
cybel jest to stosunek zmierzonego ciśnienia akustycz-
nego do progu słyszalności.
Dźwięki o jednakowej intensywności, lecz o różnych
częstotliwościach nie są jednakowo odbierane przez
ucho ludzkie. Dwukrotna zmiana głośności dla niskich
i wysokich częstotliwości odpowiada zmianie poziomu
dźwięku o 6 dB, natomiast dla częstotliwości średnich
wrażenie takie wywołuje zmiana o 10 dB.
Odczuwalna zmiana głośności przez człowieka zależna
jest od jego poziomu wyjściowego i tak np. dla dźwięku
o poziomie 0 dB odczuwalny będzie już wzrost o 2 dB,
natomiast dla dźwięku o poziomie 90 dB zmiana o 2 dB
nie będzie odczuwalna.
Przenoszenie i pochłanianie dźwięku
Dźwięk z sąsiednich pomieszczeń przenosi się nie tylko
poprzez ściany, ale również poprzez połączenia ścian ze
stropem oraz poprzez strop. Aby uniknąć nadmiernego
hałasu należy właściwie zaizolować ściany, połączenia
ścian ze stropem oraz sam strop.
Kiedy w danym pomieszczeniu fala dźwiękowa uderza
w przegrodę, część tej energii jest odbijana z powrotem
do pomieszczenia, a pozostała część wnika w przegro-
dę. W samej przegrodzie część fali dźwiękowej jest po-
chłaniania, a reszta jest przepuszczana przez materiał
do sąsiedniego pomieszczenia. To jak dany materiał po-
chłania dźwięk wyrażone jest za pomocą współczynnika
pochłaniania dźwięku α (alfa). Współczynnik ten przed-
stawiany jest jako częstotliwość i waha się od 0,00;
które oznacza całkowite odbicie dźwięku do 1,00; które
oznacza całkowite pochłanianie dźwięku.
Izolacyjność akustyczna
Każdy typ pomieszczenia ma określone wymagania co do
izolacyjności akustycznej i stosowanych w nim przegród.
Wymagania w stosunku do izolacyjności akustycznej prze-
gród są wyrażone za pomocą wskaźnika oceny przybliżonej
izolacyjności akustycznej właściwej R’A1 [dB], uwzględniają-
cego rzeczywiste warunki panujące w konkretnym budynku.
Przykładowe minimalne wymagania izolacyjności aku-
stycznej R’A1 przegród wewnętrznych rozdzielających
pomieszczenia w budynkach mieszkalnych:
• najostrzejsze wymagania dotyczą ścian międzymiesz-
kaniowych oraz ścian oddzielających mieszkania od
korytarzy i klatek schodowych w budownictwie wieloro-
dzinnym, gdzie dopuszczalną wartością R’A1 jest 50 dB
• przegroda między pokojem a wszystkimi pozostałymi
pomieszczeniami w tym mieszkaniu: 30-35 dB
• przegroda między pokojem a pomieszczeniami sani-
tarnymi w tym samym mieszkaniu: 35 dB
Poprawę izolacyjności akustycznej przegrody można
osiągnąć na dwa sposoby:
• Wygłuszenie dźwięku poprzez zwiększenie masy
przegrody – np. ściana wykonana z cięższych bloków
wapienno-piaskowych
• Wygłuszenie dźwięku poprzez zastosowanie systemu
“masa-sprężyna-masa” czyli podwójnej ściany wy-
pełnionej izolacją z wełny mineralnej, która bardzo
dobrze pochłania hałas
71
Projektowe wartości ważonych wskaźników izolacyjności akustycznej właściwej RA1R i RA2R ścian z elementów mu-
rowych z betonu komórkowego YTONG w zależności od odmiany betonu (gęstości objętościowej w stanie suchym)
i grubości ściany:

Gęstość Wartości projektowe wskaźnika ważonego izolacyjności akustycznej właściwej dla

Odmiana betonu
objętościowa ścian wewnętrznych RA1R (dB) w zależności od grubości ściany w mm
komórkowego
kg/m3
50 75 100 115 150 175 200 240 300 365 400
0,35 350 27 30 32 33 35 36 37 40 42 45 46
0,4 400 28 31 33 34 36 37 39 41 44 46 47
0,5 500 29 32 34 35 37 39 41 43 45 48 49
0,6 600 30 33 36 37 40 42 43 45 48 50 51
0,7 700 32 35 37 39 42 43 45 47 49 52 52

Gęstość Wartości projektowe wskaźnika ważonego izolacyjności akustycznej właściwej dla

Odmiana betonu
objętościowa ścian wewnętrznych RA1R (dB) w zależności od grubości ściany w mm
komórkowego
kg/m3
50 75 100 115 150 175 200 240 300 365 400
0,35 350 27 30 31 32 33 34 35 36 39 41 43
0,4 400 28 31 32 32 34 35 36 38 40 42 44
0,5 500 29 31 32 33 34 36 37 40 42 44 45
0,6 600 30 32 33 34 36 38 40 42 44 46 47
0,7 700 31 33 34 35 38 40 41 44 46 48 48

Wartości ważonych wskaźników izolacyjności akustycznej właściwej RA1R i RA2R dotyczą ścian murowanych na cienkie
spoiny z elementów gładkich z wypełnieniem wszystkich spoin oraz z elementów profilowanych, łączonych w spo-
inach pionowych na pióro i wpust bez wypełnienia zaprawą spoin pionowych, otynkowanych obustronnie tynkiem
mineralnym o łącznej grubości min. 6 mm.

72
II. PROJEKTOWANIE KONSTRUKCYJNE w którym:
W SYSTEMIE YTONG – współczynnik uwzględniający stan wilgotno-
ści badanych elementów murowych (bloczków),
w przypadku gdy element badany jest w stanie
5. PROJEKTOWANIE KONSTRUKCYJNE innym niż powietrzno suchy,
– współczynnik kształtu – dla kostek sześciennych
5.1. Uwagi wstępne o boku 100 mm δ=1,0,
Konstrukcje murowe z bloczków YTONG projektować – wytrzymałość średnia elementu murowego na
należy zgodnie z zasadami podanymi w normie PN-B- ściskanie wyznaczona jako iloraz siły niszczącej
-03002: 1999 – Konstrukcje murowe niezbrojone – Pro- (Fmax) przez pole przekroju brutto (Abr).
jektowanie i obliczanie.
Wytrzymałości średnie i znormalizowane przeliczone
Zgodnie z PN-B-03002: 1999 mury wykonywane w sys- dla bloczków YTONG:
temie YTONG zalicza się do murów z autoklawizowane-
go betonu komórkowego na cienkich spoinach. Grubość Rodzaj
spoin wspornych (poziomych) w tego typu konstrukcjach fB fb
bloczka
wynosi 1 ÷ 3 mm. Spoiny wsporne wypełnia się specjal-
PP1,5 2,0 1,6
ną zaprawą do cienkich spoin, natomiast spoiny pionowe
mogą być wypełniane zaprawą (przy gładkich powierzch- PP2 3,0 2,4
niach czołowych bloczków) lub mogą pozostać niewypeł- PP3 4,5 3,6
nione (połączenia na pióro i wpust). Ponieważ bloczki PP4 6,0 4,8
YTONG mają szerokość równą grubości ściany, mury PP5 7,0 5,6
w systemie YTONG są murami bez spoiny podłużnej.

Ciężary murów z bloczków YTONG, które można przyj-
mować w obliczeniach konstrukcji przedstawiono w po-
niższej tablicy:
Rodzaj bloczka Ciężar muru
[kN/m3]
PP1,5/0,35 4,5
PP2/0,40 5,0
PP3/0,50 6,0
PP4/0,60 7,0
PP5/0,70 8,0
Symbole liczbowe w oznaczeniu bloczka odpowiadają
kolejno klasie wytrzymałości betonu YTONG (1,5; 2; 3;
4; 5) i jego odmianie (0,35; 0,40; 0,50; 0,60; 0,70).
Zgodnie z normą PN-B-03002: 1999 bloczki YTONG na-
leżą do elementów murowych:
– grupy 1 (elementy murowe grupy 1 – objętość otwo-
rów ≤ 25% objętości elementu brutto)
– kategorii I (stała kontrola jakości produkcji, prawdo-
podobieństwo wystąpienia średniej wytrzymałości na
ściskanie mniejszej od zadeklarowanej przez produ-
centa jest nie większe niż 5%).
W obliczeniach konstrukcji podstawową charakterysty-
ką bloczka jest znormalizowana wytrzymałość na ści-
skanie (fb). Wytrzymałość fb wyznacza się ze wzoru:
Zaprawa do murowania na cienkie spoiny w systemie
YTONG jest zaprawą produkowaną fabrycznie, której
wytrzymałość na ściskanie (fm) jest nie mniejsza niż
5 MPa. Wytrzymałość zaprawy ma stosunkowo niewiel-
ki wpływ na wytrzymałość i odkształcalność muru na
cienkie spoiny, w związku z czym norma PN-B-03002:
1999 pomija ten czynnik we wzorach na wytrzymałość
muru (w przeciwieństwie do murów na spoiny zwykłe,
w których wytrzymałość zaprawy istotnie wpływa na
charakterystyki wytrzymałościowe).
5.2. Wytrzymałości murów z bloczków
YTONG
Podstawowym przypadkiem w konstrukcjach muro-
wych jest ściskanie w kierunku prostopadłym do spoin
poziomych. O nośności ścian decyduje wówczas wytrzy-
małość muru na ściskanie, którą można wyznaczyć na
podstawie badań doświadczalnych lub określić z zależ-
ności normowych. Wytrzymałość charakterystyczną na
ściskanie (fk) murów z bloczków z autoklawizowanego
betonu komórkowego na cienkie spoiny według PN-B-
-03002: 1999 oblicza się ze wzorów:
fk = fb0,65 dla bloczków fb ≥ 2,4MPa
fk = 0,8 fb0 ,65 dla bloczków fb < 2,4MPa
w których: fb – znormalizowana wytrzymałość na ści-
skanie bloczków.

73
Wartości fk obliczone z powyższych wzorów zestawiono – dla murów z wypełnionymi spoinami pionowymi:
w formie tabelarycznej:
fvk = 0,25 MPa dla σ 0 = 0,10 MPa
Mur na cienkie
fb fk fvk = 0,40 MPa dla σ 0 = 0,30 MPa
spoiny z bloczków
[MPa] [MPa]
YTONG fvk = 0,45 MPa dla σ 0 > 0,5 MPa
PP1,5 1,6 1,1
fvvk = 0,1 ⋅ fk
PP2 2,4 1,8
PP3 3,6 2,3 gdzie:
PP4 4,8 2,8
σ0 – średnia wartość naprężeń ściskających w rozpatry-
wanym przekroju ściany od pionowego obciążenia
PP5 5,6 3,1
obliczeniowego określonego dla wartości współ-
czynników γf < 1,0,
Wytrzymałość muru na rozciąganie przy zginaniu (fxk) fk – wytrzymałość charakterystyczna muru na ściskanie.
decyduje o nośności ścian obciążonych w kierunku
prostopadłym do płaszczyzny muru (np. ścian wypeł- Przy sprawdzaniu stanów granicznych nośności ścian
niających, osłonowych). W zależności od płaszczyzny z bloczków YTONG należy stosować wartości oblicze-
działania momentu zginającego i wynikającego stąd niowe wytrzymałości muru określone ze wzorów:
schematu zniszczenia muru rozróżnić można: – wytrzymałość obliczeniowa muru na ściskanie
– wytrzymałość charakterystyczną muru na rozciąganie f
przy zginaniu, gdy zniszczenie następuje przez spoinę fd = k
γm
wsporną (fxk1),
– wytrzymałość charakterystyczną muru na rozciąganie – wytrzymałości obliczeniowe muru na rozciąganie
przy zginaniu, gdy zniszczenie następuje w płaszczyź- przy zginaniu
nie prostopadłej do spoin wspornych (fxk2), f f
Dla murów na cienkie spoiny z bloczków YTONG wartości fxd1 = xk1 fxd 2 = xk 2
γm γm
fxk1 i fxk2 przyjmować można według wyników badań prze-
prowadzonych przez ITB do aprobaty AT-15-2700/2001: – wytrzymałości obliczeniowe muru na ścinanie
fvk fvvk
fxk1 = fxk 2 = 0,10 MPa mury z bloczków o fb = 1,6 MPa fvd = fvvd =
γm γm

fxk1 = 0,18 MPa ; gdzie:

fxk 2 = 0,20MPa mury z bloczków o fb > 1,6 MPa
Wytrzymałość muru na ścinanie jest istotna w anali-
zach ścian murowych obciążonych w swojej płaszczyź-
nie (np. ściany usztywniające). W zależności od kierunku
działania siły ścinającej w stosunku do spoin wspornych
rozróżnia się zgodnie z PN-B-03002: 1999:
– wytrzymałość charakterystyczną muru w kierunku
równoległym do spoin wspornych (fvk),
– wytrzymałość charakterystyczną muru w kierunku
prostopadłym do spoin wspornych (fvvk).
Wytrzymałości charakterystyczne na ścinanie mu-
rów w systemie YTONG, wg badań przeprowadzonych
do aprobaty technicznej AT-15-2700/2001, wyznaczać
można z zależności:
– dla murów z niewypełnionymi spoinami pionowymi
fvk = 0,15 MPa dla σ 0 = 0,10 MPa
fvk = 0,30 MPa dla σ 0 = 0,30 MPa
fvk = 0,35 MPa dla σ 0 > 0,5 MPa
γm – współczynnik materiałowy, którego wartość zależy
od kategorii produkcji elementów murowych (I, II) i od
kategorii wykonania robót murowych (A, B).
Ponieważ bloczki YTONG zaliczają się do I kategorii ele-
mentów murowych, wartości współczynnika γm wyno-
szą:
– γm = 1,7 dla kategorii wykonania robót A,
– γm = 2,2 dla kategorii wykonania robót B.
Decyzję o przyjęciu kategorii wykonawstwa podejmuje
projektant konstrukcji, biorąc pod uwagę spełnienie
następujących wymagań:
– kategoria A wykonania robót – roboty murarskie wy-
konuje należycie wyszkolony zespół pod nadzorem
majstra murarskiego, stosuje się zaprawy produko-
wane fabrycznie, jakość robót kontroluje osoba o od-
powiednich kwalifikacjach, niezależna od wykonawcy
– kategoria B wykonania robót – kiedy warunki określa-
jące kategorię A nie są spełnione; w takim przypadku
nadzór nad jakością robót może wykonywać osoba
odpowiednio wykwalifikowana upoważniona przez
wykonawcę.

fvvk = 0,1 ⋅ fk
74
Wartości wytrzymałości obliczeniowej na ściskanie mu- Kiedy pole przekroju poprzecznego elementu konstruk-
rów na cienkie spoiny z bloczków YTONG przeliczone cji murowej w systemie YTONG (np. filara) jest mniejsze
dla różnych kategorii wykonania robót murowych: niż 0,30 m2, wytrzymałości obliczeniowe muru nale-
ży redukować, dzieląc przez współczynnik ηA, którego
fd wartość przyjmuje się z tablicy zamieszczonej poniżej:
Mur na cienkie spoiny fb [MPa]
z bloczków YTONG [MPa] kategoria kategoria Pole przekroju muru 0,09 0,12 0,20 >0,30
robót A robót B (m2)
PP1,5 1,6 0,6 0,5 ηA 2,00 1,43 1,25 1,00
PP2 2,4 1,0 0,8
Uwaga: wartości pośrednie współczynnika ηA można
PP3 3,6 1,3 1,0 interpolować.
PP4 4,8 1,6 1,3
PP5 5,6 1,8 1,4
5.3. Wymiarowanie ścian w systemie YTONG

Podstawowym przypadkiem obliczeniowym w projekto-

Wartości wytrzymałości obliczeniowych na rozciąga- waniu ścian murowych jest sprawdzenie nośności ścian
nie przy zginaniu murów na cienkie spoiny z bloczków obciążonych głównie pionowo.
YTONG przeliczone dla różnych kategorii wykonania ro-
bót murowych: Ściany obciążone głównie pionowo przenoszą obcią-
żenia pionowe od stropów (w tym również od dachów,
fxd1 schodów, balkonów, itp.) i innych elementów opartych
Mur na cienkie spoiny fb [MPa] na rozpatrywanej ścianie. Poza obciążeniami pionowy-
z bloczków YTONG [MPa] kategoria kategoria mi występować mogą również oddziaływujące bezpo-
robót A robót B średnio na ścianę obciążenia poziome, prostopadłe do
płaszczyzny ściany (parcie gruntu, oddziaływanie wia-
PP1,5 1,6 0,06 0,05
tru), ale efekt oddziaływań poziomych ma drugorzędne
PP2 2,4
znaczenie.
PP3 3,6
0,11 0,08
PP4 4,8 Stan graniczny nośności ścian obciążonych głównie
PP5 5,6 pionowo sprawdzać należy z warunku:

NSd ≤ NRd
fxd2
Mur na cienkie spoiny fb [MPa] gdzie:
z bloczków YTONG [MPa] kategoria kategoria NSd – obliczeniowe obciążenie pionowe ściany określo-
robót A robót B ne zgodnie z aktualnie obowiązującymi normami
obciążeniowymi,
PP1,5 1,6 0,06 0,05
NRd – nośność obliczeniowa ściany, z uwagi na obciąże-
PP2 2,4
nia pionowe.
PP3 3,6
0,12 0,09
PP4 4,8 Sprawdzenia nośności należy dokonać w przekrojach
PP5 5,6 pod i nad stropem oraz w środkowej strefie ściany.

75
Nośność obliczeniową ściany murowej wyznacza się: Współczynnik Φm określono przy założeniu αc,∞ = 550
– w przekroju pod stropem górnej kondygnacji (N1Rd) z zależności:
u2
oraz w przekroju nad stropem dolnej kondygnacji  2 ⋅ em  − 2
Φ m = 1 − ⋅e
(N2Rd) ze wzoru: t 

NiRd = Φ i ⋅ A ⋅ fd
gdzie: gdzie:
i = 1 dla przekroju pod stropem oraz e -podstawa logarytmu naturalnego,
i = 2 dla przekroju nad stropem (u podstawy ściany),
A – pole przekroju poprzecznego ściany, λ − 0,063 h eff 1
u= ; λ=
fd – wytrzymałość obliczeniowa muru na ściskanie em t α c, ∞
0,73 − 1,17
Φi – współczynnik redukcyjny, zależny od wielkości t
mimośrodu (ei), na którym w rozpatrywanym
przekroju działa obliczeniowa siła pionowa NSd Wielkość mimośrodów w ścianach murowych obliczać
należy zgodnie z PN-B-03002: 1999 zakładając że:
2 ⋅ ei – obciążenie pionowe ze stropów przyłożone jest na
Φi = 1 −
t mimośrodzie równym 0,4t (ostatnia kondygnacja) lub
t – grubość ściany 0,33t (niższe kondygnacje),
– mimośrody całkowite (ei) są sumą mimośrodów od
– w środkowej strefie ściany ze wzoru: obciążenia pionowego i poziomego oraz mimośrodów
przypadkowych o wartości ea ≈ h/300 (h w mm, wyso-
NmRd = Φ m ⋅ A ⋅ fd
kość ściany w świetle) lecz nie mniej niż 10 mm,
gdzie: – przesunięcie osi ścian sąsiednich kondygnacji lub
Φi – współczynnik redukcyjny, wyrażający wpływ efek- ściany i wieńca (w przypadku gdy szerokość oparcia
tów drugiego rzędu na nośność ściany, zależny stropu jest mniejsza niż grubość ściany) skutkuje
od wielkości mimośrodu działania siły pionowej powstaniem dodatkowego mimośrodu, który należy
w środkowej części ściany (em), smukłości ścia- uwzględnić w analizie konstrukcji.
ny (heff/t), własności odkształceniowych muru oraz
wpływu obciążeń długotrwałych (αc,∞).

Zgodnie z wynikami badań wytrzymałościowych prze-

prowadzonych przez ITB do Aprobaty AT-15-2700/2001
dla ścian z bloczków YTONG, doraźny moduł sprężysto-
ści wynosi:
E = 800 ⋅ fk

Po uwzględnieniu wpływu długotrwałego działania ob-

ciążenia:
E∞ = 550 ⋅ fk
αc,∞ = 550

Wartości współczynnika Φm dla ścian murowych z bloczków YTONG

Smukłość ściany em/t

heff/t 0,05 0,10 0,15 0,20 0,25 0,30 0,33
2 0,90 0,80 0,70 0,60 0,50 0,40 0,34
4 0,89 0,79 0,69 0,59 0,49 0,38 0,32
6 0,86 0,76 0,66 0,56 0,45 0,35 0,29
8 0,83 0,72 0,62 0,51 0,41 0,31 0,25
10 0,78 0,67 0,56 0,46 0,35 0,25 0,19
12 0,72 0,61 0,50 0,40 0,30 0,20 0,15
14 0,66 0,55 0,44 0,34 0,24 0,15 0,10
16 0,59 0,48 0,38 0,28 0,18 0,11 0,07
18 0,52 0,41 0,31 0,22 0,14 0,07 0,04
20 0,45 0,35 0,25 0,17 0,10 0,05 –

76
 4
4

N0d Nsl,d
N0d Nsl,d
0,5a w
0,5a w 4 0,5t
4 0,5t

N0d Nsl,d
1 N0d Nsl,d
1

ea 0,5t 3 2
ea 0,5t 3 2

h
h

ea χaw
ea χaw 1

3 2
3 2 0,5(t-aw)
0,5(t-aw)

1. Oś nominalna złącza ściana - strop

2. Oś nominalna ściany
W ds N
3.2dOś obliczeniowa ściany
W ds N2d 4. Ściana wyższej kondygnacji

Rys. 5.3.1. Schemat obliczeniowy ściany zewnętrznej z bloczków YTONG

Schemat do określenia momentów zginających i mimo- Jeżeli na ścianie zewnętrznej oparto stropy z płyt YTONG
środów obciążenia w ścianach zewnętrznych z blocz- przyjmuje się, że siła N0d działa w połowie szerokości
ków YTONG, na których projektuje się stropy żelbetowe wieńca żelbetowego, natomiast obciążenie ze stropu
lub gęstożebrowe przedstawiono na rys. powyżej. przekazywane jest w odległości  t a p  .
 − 
2 6 
Momenty zginające w ścianie zewnętrznej od obciąże-
nia pionowego należy określać ze wzorów:
– moment przy górnej krawędzi ściany (w przekroju 1-1):

 t − aw   t − aw 
M1d = N0 d  + e a  + N sl,d  χ ⋅ a w + + e a  4 0,5t 0,167a p
 2  4 0,5t
2 
0,167a p
N0d Nsl,d
N0d Nsl,d
– moment przy dolnej krawędzi ściany (w przekroju 2-2):

 t − aw 
M2 d = N2d  + ea 
 2  aw ap 5
aw ap 5
ea
1. Oś nominalna wieńca
e
– moment w środkowej części ściany (w przekroju m-m): a
2. Oś nominalna ściany
3. Oś obliczeniowa
Mmd = 0,6 ⋅ M1d + 0,4 ⋅ M 2 d 1
1 4. Ściana wyższej
kondygnacji
gdzie: 3 2 5. Strop z płyt YTONG
3 2
t – grubość ściany,
aw – szerokość wieńca,
ea – mimośród niezamierzony, Rys. 5.3.2. Schemat obliczeniowy w przypadku oparcia na ścianie
N0d – obciążenie z wyższych kondygnacji, murowej płyt stropowych YTONG
Nsl,d – obciążenie ze stropu,
N2d – obciążenie przy dolnej krawędzi ściany
χ – współczynnik zależny od kondygnacji (χ = 0,4 dla
kondygnacji najwyższej, χ = 0,33 dla pozostałych
kondygnacji)
77
Biorąc pod uwagę powyższe założenia momenty zgina- Schemat do określenia momentów zginających i mimo-
jące w ścianie z bloczków YTONG obciążonej stropami środów obciążenia w ścianach wewnętrznych z bloczków
z płyt YTONG wynoszą: YTONG obciążonych dwustronnie stropami żelbetowymi.

 t − aw   t ap  N0d
− a p + e a  + N sl,d  − + e a 
L P
M1d = N0 d  Nsl,d Nsl,d
 2  2 6 

 t − aw 
M2 d = N2d  − ap + ea 
 2 

Jeżeli na ścianę oddziaływuje obciążenie poziome od χ t - ea χt

wiatru, to jego wpływ uwzględnia się przy sprawdza-
niu nośności w środkowej części ściany dodając do Mmd ea
moment:
w ⋅ h2
M wd = ds
8
gdzie: Oś nominalna
złącza ściana - strop
wds – obliczeniowa wartość obciążenia wiatrem – ssanie

h
[kN/m],
Oś obliczeniowa
h – wysokość ściany w świetle stropów.

Całkowite mimośrody w poszczególnych przekrojach

ściany zewnętrznej należy określać ze wzorów:

M1d M + M wd M
e1 = ; e m = md ; e 2 = 2d
N1d Nmd N2 d
gdzie:
N1d, Nmd, N2d – siły w ścianie odpowiednio przy górnej
krawędzi, w środkowej części i przy dolnej krawędzi
N2d

t
Momenty zginające w ścianie wewnętrznej od obciąże-
nia pionowego należy określać ze wzorów: Rys. 5.3.3. Schemat obliczeniowy ściany wewnętrznej
– moment przy górnej krawędzi ściany (w przekroju 1-1): z bloczków YTONG

M1d = N0 d e a + NPsl,d (χ ⋅ t + e a) − NLsl,d (χ ⋅ t − e a) dla NPsl,d ≥ NLsl,d

– moment przy dolnej krawędzi ściany (w przekroju 2-2): Dla ścian wewnętrznych, na których oparto płyty stro-
powe YTONG:
M2 d = N2d ⋅ e a
P  t
a  t a 
a) M1d = N0b)  − p + e a − NLsl,d  − p − e a
d e a + Nsl,d    
2 6  2 6 
– moment w środkowej części ściany (w przekroju m-m):
dla NPsl,d ≥ NLsl,d
Mmd = 0,6 ⋅ M1d + 0,4 ⋅ M 2 d

gdzie:
M2 d = N2d ⋅ e a
NPsl,d, NLsl,d – obciążenie ze stropów
pozostałe oznaczenia jak dla ściany zewnętrznej. Całkowite mimośrody w poszczególnych przekrojach
ściany wewnętrznej należy określać ze wzorów:
Jeżeli NPsl,d < NLsl,d : M1d M M
e1 = ; e m = md ; e 2 = 2 d
N1d Nmd N2 d
M1d = N0 d e a + NLsl,d (χ ⋅ t + e a)− NPsl,d (χ ⋅ t − e a)
Mimośrody obciążenia obliczone zarówno dla ścian ze-
wnętrznych jak i wewnętrznych powinny spełniać warunek:
0,05 t ≤ e i ≤ 0,45 t; 0,05 t ≤ e m ≤ 0,45 t

78
 L
Nsl,d N0d P
Nsl,d

W obliczeniach konstrukcji murowych budynków ze Nośność ścian z bloczków YTONG obciążonych głównie
stropami z betonu sprawdzana jest nośność filarków poziomo sprawdza się z warunku:
międzyokiennych lub międzydrzwiowych oraz najbar- χ t - ea χt
MSd ≤ MRd
dziej wytężonych pasm ścian bez otworów. Jeżeli pod-
parcie tych elementów konstrukcyjnych występuje je- w którym: ea
dynie w poziomie stropów do obliczeń przyjąć można MRd = fxd1 ⋅ W lub MRd = fxd 2 ⋅ W
wysokość efektywną ściany równą jej wysokości w świe-
tle heff = h. W innych przypadkach wysokość efektywną gdzie:
Oś nominalna
ścian należy określać z uwzględnieniem wpływu ścian MSdściana
złącza – moment
- strop zginający
od obciążeń obliczeniowych,

usztywniających.
Oś obliczeniowa
Ściany obciążone głównie poziomo przenoszą obciąże-
nia działające prostopadle do płaszczyzny ściany. Naj-
częściej w konstrukcjach murowych do tego typu ścian
zalicza się:
– ściany poddane oddziaływaniom wiatru (osłonowe
i wypełniające, wolno stojące znacznie wzniesione
ponad otaczający teren),
– ściany obciążone parciem gruntu (murowane ściany
oporowe),
– ściany obciążone poziomo w sytuacjach wyjątkowych
h
fxd1, fxd2 – wytrzymałość obliczeniowa muru na rozciąga-
nie przy zginaniu, odpowiednio, gdy zniszczenie nastę-
puje w przekroju przez spoinę wsporną oraz, gdy znisz-
czenie występuje w płaszczyźnie prostopadłej do spoin
wspornych,
W – wskaźnik wytrzymałości przekroju.
Wartość momentów zginających (MSd) od obciążenia
poziomego, wyznaczyć można przy założeniu liniowo-
-sprężystej pracy muru, posługując się modelami:
– belki dla ścian opartych na dwóch przeciwległych kra-
wędziach, N 2d

(ściany z niedociążoną krawędzią górną poddane ude- – płyty, kiedy ściana podparta jest wzdłuż trzech lub
rzeniom np.: pojazdem, elementem wyposażenia, itp.). czterech krawędzi. t

W zależności od warunków podparcia oraz stosunku W ścianach wypełniających poddanych oddziaływaniom

długości ściany do jej wysokości zniszczenie może na- wiatru najbardziej wytężone są filary międzyokienne,
stąpić w kierunku równoległym lub prostopadłym do które przejmują obciążenie z części powierzchni otwo-
spoin wspornych. rów zlokalizowanych w rejonie filarów. Biorąc pod uwagę

a) b)

Rys. 5.3.4. Zniszczenie ściany z bloczków YTONG obciążonej prostopadle do płaszczyzny:

a) w przekroju przez spoinę wsporną
b) w przekroju prostopadłym do spoin wspornych

79
typowe połączenie pomiędzy konstrukcją szkieletu żelbe-
towego, a ścianą murową (zaprawa cementowa szczelnie
wypełniająca spoinę grubości 20-25 mm) można określać
maksymalny moment zginający z zależności:
1 NSd = Nvd + Nhd
MSd = ⋅ w d ⋅ 1,05 ⋅ h2
12
gdzie:
wd – obciążenie obliczeniowe od wiatru w kN/m,
h – wysokość filara ściany w świetle stropów.
W innych przypadkach maksymalne momenty wywołane
działaniem wiatru należy obliczać z uwzględnieniem or-
totropowych własności muru z wykorzystaniem tablic za-
mieszczonych w załączniku E normy PN-B-03002: 1999.
Ściany usztywniające odpowiednio połączone ze stro-
pami decydują o sztywności przestrzennej konstrukcji
budynków murowych. Podstawowym zadaniem ścian
usztywniających jest bezpieczne przeniesienie na fun-
dament oddziaływań poziomych, np.: od wiatru. W ob-
liczeniach tego typu ścian uwzględnia się więc, oprócz
obciążeń pionowych, również momenty zginające i siły
styczne działające w płaszczyźnie ściany.
W obliczeniach konstrukcji budynków murowych z be-
tonowymi stropami monolitycznymi lub zmonolityzo-
wanymi, dopuszcza się przyjęcie założenia, że całe ob-
ciążenie poziome oddziałujące na budynek rozkłada się
na poszczególne ściany usztywniające, proporcjonalnie
do ich sztywności na zginanie.
Nośność ścian usztywniających należy sprawdzać
z uwagi na:
– obciążenia poziome z warunku:
V Sd ≤ V Rd
gdzie:
VSd – pozioma siła działająca w płaszczyźnie ściany
– równoznaczna z wypadkową bryły naprężeń ścinają-
cych,
VRd – nośność obliczeniowa ściany lub jej części z uwagi
na siły poziome:
V Rd = fvd ⋅ t ⋅ lc
gdzie:
fvd – wytrzymałość obliczeniowa muru na ścinanie,
t ⋅ lc – pole przekroju poprzecznego obliczanej ściany
lub jej części.
80
– obciążenia pionowe, dla ścian usztywniających prze-
noszących inne obciążenia pionowe poza ciężarem
własnym, z zależności:
NSd ≤ NRd
gdzie:
Nvd – siła pionowa, spowodowana przez obliczeniowe
obciążenie pionowe,
Nhd – siła pionowa działająca w przekroju ściany, spowo-
dowana przez obliczeniowe obciążenie poziome,
NRd – nośność obliczeniowa ściany z uwagi na obciąże-
nia pionowe
W budynkach o konstrukcji murowej ze ścianami
z bloczków YTONG liczba kondygnacji nie przekracza
z reguły 4. Przy odpowiednim zaprojektowaniu roz-
stawu i długości ścian usztywniających dla budynków
zlokalizowanych w I i II strefie wiatrowej (strefy według
PN-77/B-02011) nie zachodzi konieczność uwzględnia-
nia obciążenia wiatrem w obliczeniach ścian usztywnia-
jących. Ściany te wymiaruje się w takich przypadkach
z uwagi na obciążenia pionowe.
W budynkach do 4 kondygnacji, których wysokość (H)
jest mniejsza od ich szerokości (B), a wysokość kondy-
gnacji nie przekracza 3,0 m, można pominąć wpływ ob-
ciążenia wiatrem w obliczeniach ścian usztywniających
jeżeli spełnione są następujące warunki:
– obliczeniowe obciążenie wiatrem (łącznie parcie+ssa-
nie) mniejsze niż 1,1kN/m2,
– układ ścian usztywniających symetryczny względem
osi budynku,
– odcinki ścian usztywniających o długości co najmniej
0,7B (lub 0,7L, jeżeli rozpatruje się drugi kierunek,
L – długość budynku),
– grubość ścian z bloczków YTONG co najmniej
240 mm,
– rozstaw osiowy ścian usztywniających nie większy niż
7,5 m.
5.4. Przykłady obliczeniowe
Ściany murowe z bloczków YTONG obciążone głównie
pionowo
Dane do obliczeń
Przedmiotem obliczeń są wybrane fragmenty ścian muro-
wych konstrukcyjnych w budynku mieszkalnym jednoro-
dzinnym. Budynek zaprojektowano jako parterowy, z użyt-
kowym poddaszem, w całości podpiwniczony. Schemat
ścian konstrukcyjnych obiektu przedstawiono na rys. 5.4.1.
Ściany zewnętrzne murowane z bloczków PP2, natomiast
ściany wewnętrzne projektuje się z bloczków PP4. Wyso-
kość kondygnacji parteru 3,0 m (w świetle stropów 2,86 m).
Stropy w budynku żelbetowe płytowe grubości 140 mm,
oparte na ścianach murowych za pośrednictwem wień-
ców żelbetowych – wysokość wieńców 200 mm. Docie-
plenie wieńca jak na rys. 3.5.8. Dach nad budynkiem
dwuspadowy o konstrukcji drewnianej, kryty dachówką
ceramiczną. Więźba wsparta za pośrednictwem murłat
na ścianach zewnętrznych w osiach A i C oraz na pła-
twi kalenicowej, z której obciążenia przekazywane są
na ścianę wewnętrzną w osi B. Pochylenie połaci da-
chowych pod kątem 40°, okap o wysięgu 70 cm (wymiar
od osi murłaty). W ściankach kolankowych o wysokości
1,2 m przewidziano słupki żelbetowe kotwione w wień-
cach stropu nad parterem i spięte wieńcami, na których
spoczywają murłaty.

1 2 4
360 640
118,25 120 190 180 150 120 158,2 5

A
F1
36,5

36,5 24 36,5
440

100 120 100 121,7 5

B
916,5

F2
24

24
440

36,5

440 560
1036, 5

Rys. 5.4.1. Schemat ścian konstrukcyjnych w budynku

N0d Nsl,d
W ds M1d
0,5(t-a w)+e a

0,4a w+0,5( t-aw)+e a 81

Obciążenia jednostkowe – wartości obliczeniowe obciążenia
zmienne użytkowe 1,5 ⋅ 1,4 = 2,100 kN/m2
Zestawienie obciążeń zgodnie z PN-82/B-02000; PN-82/B- obciążenie
-02001; PN-82/B-02003; PN-80/B-02010; PN-77/B-02011 zastępcze od ścianek
działowych 0,75 ⋅ 1,2 = 0,900 kN/m2
• dach
razem obciążenia stałe i zmienne = 8,933 kN/m2
dachówka
ceramiczna (0,90/0,766) ⋅ 1,2 = 1,410 kN/m2 do dalszych obliczeń przyjęto obciążenie 9,0 kN/m2
ciężar więźby 0,15 ⋅ 1,1 = 0,165 kN/m2
wełna mineralna (0,20 ⋅ 1,0/0,766) ⋅ 1,2 = 0,312 kN/m2 • ciężar ściany zewnętrznej z bloczków PP2
płyty gips.-karton.
na ruszcie (0,18/0,766) ⋅ 1,2 = 0,282 kN/m2 warstwa murowa 0,365 ⋅ 5,0 ⋅ 1,1 = 2,01 kN/m2
razem = 2,169 kN/m2 tynki cementowo-
-wapienne (0,02+0,015) ⋅ 21,0 ⋅ 1,3 = 0,865 kN/m2
do dalszych obliczeń (po uwzględnieniu ciężaru folii) przy- zewnętrzny 2 cm, wewnętrzny 1,5 cm
jęto obciążenie 2,2kN/m2 razem = 2,875 kN/m2

śnieg wg PN-80/B-02010 do dalszych obliczeń przyjęto 2,9kN/m2

S = Qk ⋅ C ⋅ γf
II strefa obciążenia śniegiem → Qk =0,9 • obciążenie wiatrem ścian zewnętrznych
kąt pochylenia połaci dachowych 40° → wartości qk, Ce, b, γf jak dla dachu
Cz = 0,7 parcie
 60 − 40 
C = 1,2 ⋅   = 0,8 Cz = -0,4 ssanie
 30  obciążenie wiatrem
współczynnik obciążenia → γf = 1,4 ścian – parcie 0,25 ⋅ 0,8 ⋅ 0,7 ⋅ 1,8 ⋅ 1,3 = 0,328 kN/m2
obciążenie śniegiem 0,9 ⋅ 0,8 ⋅ 1,4 = 1,01 kN/m2 obciążenie wiatrem
ścian – ssanie 0,25 ⋅ 0,8 ⋅(-0,4) ⋅ 1,8 ⋅ 1,3 = -0,187 kN/m2
wiatr wg PN-77/B-02011
pk = qk ⋅ Ce ⋅ C ⋅ β ⋅ γf • ciężar wieńca na ścianie zewnętrznej
I strefa obciążenia wiatrem → qk =0,250 MPa 0,25 ⋅ 0,2 ⋅25,0 ⋅ 1,1 = 1,375 kN/m
teren B → Ce = 0,8 do dalszych obliczeń przyjęto (po uwzględnieniu docieple-
kąt pochylenia połaci dachowych 40° → nia i płytki elewacyjnej) 1,4 kN/m
Cz = 0,15 ⋅ 40 - 0,2 = 0,4 parcie
Cz = -0,4 ssanie • ciężar ściany wewnętrznej z bloczków PP4
budynek niepodatny na działanie porywów wiatru → β = 1,8
współczynnik obciążenia → γf = 1,3 warstwa murowa 0,24 ⋅ 7,0 ⋅ 1,1 = 1,848 kN/m2
obciążenie wiatrem tynki cementowo-
połaci – parcie 0,25 ⋅ 0,8 ⋅ 0,4 ⋅ 1,8 ⋅ 1,3 = 0,187 kN/m2 -wapienne (0,015+0,015) ⋅ 21,0 ⋅ 1,3 = 0,741 kN/m2
obciążenie wiatrem razem = 2,589 kN/m2
połaci – ssanie 0,25 ⋅ 0,8 ⋅(-0,4) ⋅ 1,8 ⋅ 1,3 = -0,187 kN/m2
do dalszych obliczeń przyjęto 2,6kN/m2
• strop nad parterem
• ciężar wieńca na ścianie wewnętrznej
warstwy posadzkowe 0,25 ⋅ 1,3 = 0,325 kN/m2 0,24 ⋅ 0,2 ⋅25,0 ⋅ 1,1 = 1,32 kN/m
wylewka cementowa 0,05 ⋅ 21,0 ⋅ 1,3 =1,365 kN/m2
styropian 0,04 ⋅ 0,45 ⋅ 1,2 = 0,022 kN/m2
płyta żelbetowa 0,14 ⋅ 25,0 ⋅ 1,1 = 3,850 kN/m2
tynk cementowo-
-wapienny 0,015 ⋅ 19,0 ⋅ 1,3 = 0,371 kN/m2

82
Zestawienie obciążeń na filarek F1 (ściana zewnętrzna) Sprawdzenie nośności filara F1 (ściana zewnętrzna)

• szerokość pasma z jakiego filarek zbiera obciążenia wytrzymałość obliczeniowa muru na ściskanie: 1,0 MPa
1,5 + 1,8/2 + 1,2/2 = 3,0 m mimośród niezamierzony
• ciężar ścianki kolankowej
h 2800
1,2 ⋅ 2,9 = 3,5 kN/m ea = = = 9,33 mm
300 300
• obciążenie z dachu na murłatę
(2,2 + 1,01) ⋅ (4,4/2 + 0,7) + 0,3 = 9,6 kN/m e a ≥ 10 mm; przyjęto e a = 10 mm
wartość 0,3 kN/m wynika z analizy statycznej więźby
dachowej obciążonej parciem i ssaniem wiatru przekrój 1-1
• obciążenie z dachu na filarek
M1d = N0 d ⋅ [0,5 ⋅ ( t − a w ) + e a ] + Nsl,d ⋅ [0,4 ⋅ a w +
N0d = 3,0 ⋅ (9,6 + 3,5) = 39,3 kN
• obciążenie ze stropu nad parterem z uwzględnieniem + 0,5 ⋅ ( t − a w ) + e a ] = 39 ,3 ⋅ [0,5 ⋅ ( 0,365 − 0,25 ) + 0,01] +
ciężaru wieńca + 56,8 ⋅ [0,4 ⋅ 0,25 + 0,5 ⋅ ( 0,365 − 0,25 ) + 0,01] = 12,17 kNm
Nsl,d = 3,0 ⋅ 2,05 ⋅ 0,95 ⋅ 9,0 + 3,0 ⋅ 1,4 = 56,8 kN
• ciężar ściany zewnętrznej
M1d 12,17
Gsz = 2,80 ⋅ 2,9 ⋅ 0,7 ⋅ 3,0 = 17,1 kN e1 = = = 0,127 m
N1d 96,1
Uwaga: w ciężarze ściany uwzględniono redukcję o 30%
ze względu na otwory okienne e 1 0,127
• siły w analizowanych przekrojach ściany: = = 0,35
t 0,365
przekrój 1 – 1 (pod stropem)
N1d = N0 d + Nsl ,d = 39,3 + 56 ,8 = 96,1 kN 2 ⋅ e1
Φ1 = 1 − = 1 − 2 ⋅ 0,35 = 0,30
przekrój m – m (w połowie wysokości kondygnacji) t
Nmd = N1d + 0,5 ⋅ G sz = 96,1 + 0,5 ⋅ 17 ,1 = 104 ,65 kN
N1Rd = Φ 1 ⋅ A ⋅ fd = 0,30 ⋅ 0,365 ⋅ 1,5 ⋅ 1,0 ⋅ 10 3 = 164 ,3 kN
przekroju 2 – 2 (przy dolnej krawędzi)
N 2 d = Nmd + 0,5 ⋅ G sz = 104, 65 + 0,5 ⋅ 17,1 = 113,2 kN N1d ( = 96,1 kN) < N1Rd (= 164 ,3 kN)

Zestawienie obciążeń na filarek F2 – ściana wewnętrzna

przekrój 2 – 2
• szerokość pasma z jakiego filarek zbiera obciążenie M 2 d = N2 d ⋅ [e a + 0,5 ⋅ ( t − a w )] = 113 ,2 ⋅ [0,01 +
1,2 + 1,0/2 + 1,0/2 = 2,2 m
• obciążenie z dachu na ścianę poddasza w osi B + 0,5 ⋅ ( 0,365 − 0,250 )] = 7,64 kNm
(2,2 + 1,01) ⋅ 4,4 = 14,1 kN/m M 2 d 7,64
• ciężar ściany poddasza o wysokości 2,7 m e2 = = = 0,068 m > 0,05 ⋅ t = 0,05 ⋅ 0,365 = 0,018 m
N 2 d 113 ,2
2,7 ⋅ 2,6 = 7,02 kN/m
2 ⋅ e2 2 ⋅ 0,068
• obciążenie z dachu na filarek (łącznie z ciężarem Φ2 = 1− = 1− = 0,63
ściany poddasza) t 0,365
N0 d = 2,2 ⋅ (14,1 + 7,02 ) = 46,5 kN N 2Rd = Φ 2 ⋅ A ⋅ fd = 0,63 ⋅ 0,365 ⋅ 1,5 ⋅ 1,0 ⋅ 10 3 = 344 ,9 kN
• obciążenie ze stropu nad parterem z uwzględnieniem
N 2 d ( = 113 ,2 kN) < N 2Rd ( = 344 ,9 kN)
ciężaru wieńca
NPsl,d = 2,2 ⋅ 2,05 ⋅ 9,0 + 2,2 ⋅ 0,5 ⋅ 1,32 = 42,04 kN
przekrój m – m
NLsl,d = 2,2 ⋅ 2,05 ⋅ 9,0 ⋅ 0,94 + 2,2 ⋅ 0,5 ⋅ 1,32 = 39 ,6 kN
M md = 0,6M1d + 0,4M 2 d = 0,6 ⋅12,17 + 0,4 ⋅ 7,64 = 10 ,36 kNm
• ciężar ściany M md = 0,6M1d + 0,4M 2 d = 0,6 ⋅12,17 + 0,4 ⋅ 7,64 = 10 ,36 kNm
Gsw = 2,2 ⋅ 2,80 ⋅ 2,6 ⋅ 0,65 = 10,4 kN w ⋅ h 22 0,187 ⋅ 3,0 ⋅ 2,80 22
M wd = w ds ⋅ h = 0,187 ⋅ 3,0 ⋅ 2,80 = 0,55 kNm
Uwaga: w ciężarze ściany uwzględniono redukcję o 35% M wd = ds8 = 8 = 0,55 kNm
ze względu na otwory drzwiowe 8 8
Uwaga: na powiększenie momentu Mmd wpływa oddzia-
• siły w analizowanych przekrojach ściany: ływanie ssania wiatru (patrz rys. 5.4.2)
przekrój 1 – 1 (pod stropem) M + M wd 10,36 + 0,55
N1d = N0 d + NPsl,d + NLsl,d = 46,5 + 42,04 + 39 ,6 = 128 ,14 kN e m = M md + M = 10,36 + 0,55 = 0,104 m
e m = mdNmd wd = 104 ,65 = 0,104 m
przekrój m – m (w połowie wysokości kondygnacji) Nmd 104 ,65
Nmd = N1d + 0,5 ⋅ G sw = 128 ,14 + 0,5 ⋅ 10 ,4 = 133 ,3 kN e m 0,104
e m = 0,104 = 0,285
przekrój 2 – 2 (przy dolnej krawędzi) t = 0,365 = 0,285
N 2 d = Nmd + 0,5 ⋅ G sw = 133 ,3 + 0,5 ⋅ 10,4 = 138 ,5 kN t 0,365

83
 3

N0d Nsl,d
W ds M1d
0,5(t-a w)+e a

0,4a w+0,5( t-aw)+e a

1/5 h

h
Mwd Mmd

0,5(t-a w)+e a

M2d
ssanie N2d

Rys. 5.4.2. Model obliczeniowy filara w ścianie zewnętrznej

wysokość efektywna i smukłość filara przekrój 1-1

heff = ρh ⋅ ρ n ⋅ h
M1d = N0 d ⋅ e a + NPsl,d ⋅ ( 0,40 ⋅ t + e a ) − NLsl,d ⋅ ( 0,40 ⋅ t − e a ) =
konstrukcja usztywniona przestrzennie w sposób eli-
minujący przesuw poziomy, ze stropami żelbetowymi = 46,5 ⋅0,01+ 42,04⋅( 0,4⋅ 0,24 + 0,01) − 39,6⋅( 0,4 ⋅ 0,24 − 0,01) =
opartymi na ścianach za pośrednictwem wieńców żel- = 1,52 kNm
betowych → ρh = 1,0 M1d 1,52
e1 = = = 0,012 m
ρ n = ρ 2 = 1,0 N1d 128 ,14

heff = 1,0 ⋅ 1,0 ⋅ 2,80 = 2,80 m 0,05 ⋅ t = 0,05 ⋅ 0,24 = 0,012 m

h eff 2,80 e 1 = 0,05 ⋅ t

= = 7,7
t 0,365 M1d = N1d ⋅ 0,05 ⋅ t = 128 ,14 ⋅ 0,012 = 1,54 kNm
Φ m = 0,32
N1Rd = Φ 1 ⋅ A ⋅ fd = 0,90 ⋅ 0,24 ⋅ 1,2 ⋅ 1,56 ⋅ 10 3 = 404 ,4 kN
NmRd = Φ m ⋅ A ⋅ fd = 0,32 ⋅ 0,365 ⋅ 1,5 ⋅ 1,0 ⋅ 10 3 = 175 ,2 kN N1d ( = 128 ,14 kN) < N1Rd ( = 404 ,4 kN)
Nmd (= 104 ,65 kN) < NmRd (= 175 ,2 kN)
przekrój 2 – 2
Wniosek: Nośność filara F1 w ścianie zewnętrznej
e 2 = e a = 0,01 m
z bloczków PP2 jest wystarczająca.
0,05 ⋅ t = 0,05 ⋅ 0,24 = 0,012 m
Sprawdzenie nośności filara F2 - ściana wewnętrzna
e 2 < 0,05 ⋅ t
wytrzymałość obliczeniowa muru na ściskanie: M 2 d = N2 d ⋅ e 2 = 138 ,5 ⋅ 0,012 = 1,66 kNm
1,6/1,025 = 1,56 MPa
A = 0,24 ⋅ 1,2 = 0,29 → η A = 1,025 2 ⋅ e2 2 ⋅ 0,012
Φ2 = 1− =1− = 0,9
mimośród niezamierzony t 0,24
h 2800
ea = = = 9,33 mm N 2Rd = Φ 2 ⋅ A ⋅ fd = 0,9 ⋅ 0,24 ⋅ 1,20 ⋅ 1,56 ⋅ 10 3 = 404 ,4 kN
300 300
e a ≥ 10 mm ; przyjęto e a = 10 mm N 2 d ( = 138 ,5 kN) < N 2Rd ( = 404 ,4 kN)

84
przekrój m – m
M1d < M 2 d

M md = 0,4 ⋅ M1d + 0,6 ⋅ M 2 d = 0,4 ⋅ 1,54 + 0,6 ⋅ 1,66 = 1,62 kNm

M md 1,62
em = = = 0,012 m
Nmd 133 ,3

e m 0,012
= = 0,05
t 0,24
wysokość efektywna ściany wewnętrznej
h eff = ρ h ⋅ ρ n ⋅ h
konstrukcja usztywniona przestrzennie w sposób eli-
minujący przesuw poziomy, ze stropami żelbetowymi
opartymi na ścianach za pośrednictwem wieńców żel-
betowych → ρh = 1,0
ρ n = ρ 2 = 1,0

h eff = ρ h ⋅ ρ n ⋅ h = 1,0 ⋅ 1,0 ⋅ 2,80 = 2,80 m

h eff 2,80
= = 11,67
t 0,24
Φ m = 0,66

NmRd = Φ m ⋅ A ⋅ fd = 0,66 ⋅ 0,24 ⋅ 1,2 ⋅ 1,56 ⋅ 10 3 = 296 ,5 kN

Nmd ( = 133 ,3 kN) < NmRd ( = 296 ,5 kN)

Wniosek: Nośność filara F2 w ścianie wewnętrznej jest

wystarczająca.

85
 Marzec 2007

Xella Polska Sp. z o.o.

infolinia 0 801 122 227
www.xella.pl
www.xella20cm.pl