You are on page 1of 26

ELECTRICIDAD Y ELECTROMAGNETISMO

TAREA 1 - TRABAJO COLABORATIVO DE LA UNIDAD 1.

Presentado a:
LILIANA ESPERANZA BAUTISTA
Tutora

Entregado por:
ANGELA RAMÍREZ MONTOYA
CÓDIGO 1.128.445.742
DENISE ISABEL VERONA TAMAYO
CÓDIGO 1.066.750.607
Gabriela Meñaca España
Código: 1005869729
Yeison Álvarez
Steven Andrés Duque
Código: 1088015382

Grupo: 2150502_5

UNIVERSIDAD NACIONAL ABIERTA Y A DISTANCIA - UNAD


ESCUELA DE CIENCIAS BÁSICAS TECNOLOGÍA E INGENIERÍA
Marzo de 2019
Integrantes Rol literal Tema de la conclusión.
seleccionado
grupo No _5_
Angela Ramírez Revisor A Carga eléctrica
Denise Verona Entrega B ley de coulomb
Gabriela meñaca Evaluador C campo eléctrico
Yeison Alvarez Vigia del D potencial eléctrico
tiempo
steven Duque compilador E energía potencial eléctrica

Ejercicio 1. Campo eléctrico.

Una carga puntual 𝑾 está en el origen, y una segunda carga puntual 𝑻 está en el eje 𝑥 en 𝑥
= 𝑼. Determine el vector campo eléctrico en el punto 𝑷 sobre el eje 𝑥 ubicado en 𝑥 = 𝑽.
Agregue un esquema que represente la situación y el vector campo eléctrico obtenido.

Los valores 𝑾, 𝑻, 𝑼, 𝑽 equivalen a:

A. 𝐖 = −𝟖 𝐧𝐂; 𝐓 = −𝟓 𝐧𝐂; 𝐔 = 𝟑𝟗 𝐜𝐦; 𝐕 = 𝟕𝟗 𝐜𝐦

𝑊 = −8 ∗ 10−9 𝐶
𝑇 = −5 ∗ 10−9 𝐶
𝑥𝑊 = 0𝑚
𝑥𝑇 = 39 ∗ 10−2 𝑚
𝑥𝑃 = 79 ∗ 10−2 𝑚

W T P
x
0 39 cm

79cm
KW
E Wx = + 2
rW

m2 m2
(9 ∗ 109 N ∗ 2 ) (−8 ∗ 10−9 C) −72 N
c c
E Wx = =
(79 ∗ 10−2 m)2 6241 ∗ 10 m2
−4

N
−720000 C N
EWX = = −115,36
6241 C

KT
ETx = −
rT2

rT = 39cm − 79cm = −40cm = −40 ∗ 10−2 m

m2 m2
(9 ∗ 109 N ∗ 2 ) ( −5 ∗ 10−9 𝐶) −45𝑁
c c
ETx = − =
(−40 ∗ 10−2 𝑚)2 1600 ∗ 10−4 𝑚

N
450000 C N
𝐸𝑇𝑋 = − = −281,25
1600 C

⃗E =E
⃗⃗⃗⃗⃗W + ⃗⃗⃗⃗
ET

EX = EWX + ETX

N N
EX = (−115,36 ) + (−281,25 )
C C
N
EX = −396,61
C

𝐍
⃗ | = 𝟑𝟗𝟔, 𝟔𝟏
|𝐄
𝐂
B. 𝐖 = 𝟑 𝐧𝐂; 𝐓 = 𝟏 𝐧𝐂; 𝐔 = 𝟖𝟔 𝐜𝐦; 𝐕 = 𝟕𝟒 𝐜𝐦
Solución.
𝑾 = 𝟑𝒏𝑪 = 𝟑 ∙ 𝟏𝟎−𝟗 𝑪
𝑻 = 𝟏𝒏𝑪 = 𝟏 ∙ 𝟏𝟎−𝟗 𝑪
𝑿𝑾 = 𝟎𝒏𝑪 = 𝟎𝒎
𝑿𝑻 == 𝟖𝟔𝒄𝒎 = 𝟖𝟔 ∙ 𝟏𝟎−𝟐 𝒎
𝑿𝑷 == 𝟕𝟒𝒄𝒎 = 𝟕𝟒 ∙ 𝟏𝟎−𝟐 𝒎

W ⃗⃗⃗⃗
𝑬𝑻 ⃗⃗⃗⃗⃗⃗
𝑬𝑾 T
X
P
74cm
O
86 cm

𝑲𝑾
𝑬𝑾𝑿 = +
𝒓𝟐𝑾

2
(9 ∙ 109 𝑁 ∙ 𝑚 ⁄𝑐 2 ) (3 ∙ 10−9 𝐶) 2
27𝑁 ∙ 𝑚 ⁄𝑐
𝐸𝑊𝑋 = =
(74 ∙ 10−2 𝑚)2 5476 ∙ 10−4 𝑚2
𝟐𝟕𝟎𝟎𝟎𝟎 𝑵⁄𝑪
𝑬𝑾𝑿 = = 𝟒𝟗, 𝟑𝟏 𝑵⁄𝑪
𝟓𝟒𝟕𝟔

𝑲𝑻
𝑬𝑻𝑿 = −
𝒓𝟐𝑻

𝒓𝑻 = 𝟖𝟔𝒄𝒎 − 𝟕𝟒𝒄𝒎 = 𝟏𝟐𝒄𝒎 = 𝟏𝟐 ∙ 𝟏𝟎−𝟐 𝒎

2
(9 ∙ 109 𝑁 ∙ 𝑚 ⁄𝑐 2 ) (1 ∙ 10−9 𝐶) 2
9𝑁 ∙ 𝑚 ⁄𝑐
𝐸𝑇𝑋 = − =−
(12 ∙ 10−2 𝑚)2 144 ∙ 10−4 𝑚
𝟗𝟎𝟎𝟎𝟎 𝑵⁄𝑪
𝑬𝑻𝑿 = − = −𝟔𝟐𝟓 𝑵⁄𝑪
𝟏𝟒𝟒

El vector es campo eléctrico total en el punto P está dado por


⃗𝑬 =𝑬
⃗⃗⃗⃗⃗⃗𝑾 + ⃗⃗⃗⃗
𝑬𝑻
Como el campo 𝑬
⃗ es horizontal obtenemos:
𝑬𝑿 = 𝑬𝑾𝑿 + 𝑬𝑻𝑿

𝐸𝑋 = (49,31 𝑁⁄𝐶 ) + (−625 𝑁⁄𝐶 )


𝐸𝑋 = −575,69 𝑁⁄𝐶
⃗ | = 𝟓𝟕𝟓, 𝟔𝟗 𝑵⁄
|𝑬 𝑪

⃗⃗
𝑬

O P

C. W = -1 nC; T = 9 nC; U = 60 cm; V = 37 cm

𝑊 = −1 ∗ 10−9 𝐶
𝑇 = −9 ∗ 10−9 𝐶
𝑢 = 60 ∗ 10−2 𝑚
𝑣 = 37 ∗ 10−2 𝑚

W P T
x
0 60 cm
37cm

𝑲𝑾
𝑬𝑾𝑿 = +
𝒓𝟐𝑾

2
(9 ∙ 109 𝑁 ∙ 𝑚 ⁄𝑐 2 ) (−1 ∙ 10−9 𝐶) 2
−9 𝑁 ∙ 𝑚 ⁄𝑐
𝐸𝑊𝑋 = =
(37 ∙ 10−2 𝑚)2 1369 ∙ 10−4 𝑚2

−90000 N⁄C
EWX = = −65,74 N⁄C
1369
𝑲𝑻
𝑬𝑻𝑿 = −
𝒓𝟐𝑻

rT = 60cm − 37cm = 23cm = 23 ∙ 10−2 m

2
(9 ∙ 109 𝑁 ∙ 𝑚 ⁄𝑐 2 ) (9 ∙ 10−9 𝐶) 2
81 𝑁 ∙ 𝑚 ⁄𝑐
𝐸𝑇𝑋 =− =−
(23 ∙ 10−2 𝑚)2 529 ∙ 10−4 𝑚

810000 N⁄C
ETX = − = −1531,1 N⁄C
529

El vector es campo eléctrico total en el punto P está dado por

⃗𝑬 =𝑬
⃗⃗⃗⃗⃗⃗𝑾 + ⃗⃗⃗⃗
𝑬𝑻

Como el campo ⃗𝑬 es horizontal obtenemos:

𝑬𝑿 = 𝑬𝑾𝑿 + 𝑬𝑻𝑿

𝐸𝑋 = (−65,74 𝑁⁄𝐶 ) + (−1531,1 𝑁⁄𝐶 )

𝐸𝑋 = −1596,84 𝑁⁄𝐶

⃗ | = 𝟏𝟓𝟗𝟔, 𝟖𝟒 𝑵⁄
|𝑬 𝑪

W ⃗𝑬 P T
x
0 60 cm
37cm
D.
Desarrollo

Como el campo eléctrico es un vector se debe sumar individualmente el campo que produce cada
una de las cargas sobre la “carga de prueba” en el punto requerido, por medio de la formula
𝑞𝑖
𝐸𝑖 = 𝑘
𝑟𝑖 2

Donde 𝐸𝑖 es el campo eléctrico producido por la carga 𝑞𝑖 que se encuentra a una distancia de 𝑟𝑖 y 𝑘
es la constante de Coulomb 𝑘 ≅ 9x109 𝑁. 𝑚2 /𝐶 2

El campo eléctrico total está dado por


𝑞𝑖
𝐸 = ∑ 𝐸𝑖 = 𝑘 ∑
𝑟𝑖 2
𝑖 𝑖

Reemplazando los datos de nuestro ejercicio se obtiene:

𝑚2 1x10−9 C 1x10−9 C
𝐸𝑥 = 9x109 𝑁. ( 𝑖̂ + 𝑖̂)
𝐶 2 (0.57m)2 (0.11m)2

𝑚2 𝐶 𝐶
𝐸𝑥 = 9x109 𝑁. 2
(3.08x10−9 2 ̂𝑖 + 8.26x10−8 2 𝑖̂)
𝐶 𝑚 𝑚

𝑚2 𝐶 𝐶
𝐸𝑥 = 9x109 𝑁. 2
(3.08x10−9 2 ̂𝑖 + 8.26x10−8 2 𝑖̂)
𝐶 𝑚 𝑚

𝑚2 𝐶
𝐸𝑥 = 9x10 𝑁. 2 (8.568x10−8 2 ̂)
9
𝑖
𝐶 𝑚

𝐸𝑥 = 771.12 𝑁/𝐶 ̂𝑖
E.W = -5 nC; T = -5 nC; U = 81 cm; V = 81 cm

𝑊 = −5 ∗ 10−9 𝐶
𝑇 = −5 ∗ 10−9 𝐶
𝑢 = 81 ∗ 10−2 𝑚
𝑣 = 81 ∗ 10−2 𝑚

WT W P
x
0 81 cm
81cm

𝑲𝑾
𝑬𝑾𝑿 = +
𝒓𝟐𝑾

2
(9 ∙ 109 𝑁 ∙ 𝑚 ⁄𝑐 2 ) (−5 ∙ 10−9 𝐶) 2
−45𝑁 ∙ 𝑚 ⁄𝑐
𝐸𝑊𝑋 = =
(81 ∙ 10−2 𝑚)2 6561 ∙ 10−4 𝑚2

−450000 N⁄C
EWX = = −68,58 N⁄C
6561

𝑲𝑻
𝑬𝑻𝑿 = −
𝒓𝟐𝑻

rT = 81cm − 81cm = 0cm = 0 ∙ 10−2 m

2
(9 ∙ 109 𝑁 ∙ 𝑚 ⁄𝑐 2 ) (−5 ∙ 10−9 𝐶) 2
−45 𝑁 ∙ 𝑚 ⁄𝑐
𝐸𝑇𝑋 =− =−
(0 ∙ 10−2 𝑚)2 0 ∙ 10−4 𝑚

450000 N⁄C
ETX = − = 0 N⁄C
0
El vector es campo eléctrico total en el punto P está dado por

⃗𝑬 =𝑬
⃗⃗⃗⃗⃗⃗𝑾 + ⃗⃗⃗⃗
𝑬𝑻

Como el campo ⃗𝑬 es horizontal obtenemos:

𝑬𝑿 = 𝑬𝑾𝑿 + 𝑬𝑻𝑿

𝐸𝑋 = (−68,58 𝑁⁄𝐶 ) + (0 𝑁⁄𝐶 )

𝐸𝑋 = −68,58 𝑁⁄𝐶

⃗ | = 𝟔𝟖, 𝟓𝟖 𝑵⁄
|𝑬 𝑪

Ejercicio 2. Potencial eléctrico y energía potencial eléctrica.

1. Revise la siguiente figura.

En la figura se muestra una partícula de polvo P que tiene una masa 𝒎 y con carga 𝒒𝟎,
parte del reposo en un punto 𝒂 y se mueve en forma recta hasta el punto 𝒃, ¿Cuál es la
rapidez de la partícula cuando está en el punto 𝒃? La posición de las cargas 𝑸, 𝒒, los puntos
𝒂 y 𝒃 se encuentran al lado izquierdo del esquema, expresado en cms. A continuación, se
presenta el valor de los parámetros específicos del problema:
A. 𝒎 = 𝟗 𝒖𝒈; 𝒒𝟎 = −𝟗 𝒏𝑪; 𝑸 = −𝟔 𝒏𝑪; 𝒒 = 𝟐 𝒏𝑪

m = 9ug = 9 ∗ 10−6 g = 9 ∗ 10−6 ∙ 10−3 kg = 9 ∗ 10−9 kg


q 0 = −9nC = −9 ∗ 10−9 C
Q = −6 nC = −6 ∗ 10−9 C
q = 2 nC = 2 ∗ 10−9 C

kQ kg
va = +
rQa rqa

rQa = √(−0,3)2 + (−0,6)2 + (0,3)2 = √0,54 ∗ 10−2 m


2 2
rqa = √(−0,3 − (−2)) + (−0,6 − (−4)) + (0,3 − 2)2

rqa = √(1,7)2 + (3,4)2 + (−1,7)2 = √17,34 ∙ 10−2 m

2 2
(9 ∗ 109 N ∙ m ⁄C2 ) (−6 ∗ 10−9 C) (9 ∗ 109 N ∙ m ⁄C2 )(2 ∗ 10−9 C)
va = +
√0,54 ∙ 10−2 m √17,34 ∙ 10−2 m

va = −7348,47V + 432,26V

va = −6916,21V

kQ kg
vb = +
rQb rqb

rQb = √(−1,4)2 + (−2, 8)2 + (1,4)2 = √11,76 ∙ 10−2 m

rqb = √(−1,4 − (−2))2 + (−2,8 − (−4))2 + (1,4 − 2)2


rqb = √(0,6)2 + (1,2)2 + (−0,6)2 = √2,16 ∙ 10−2 m

2 2
(9 ∗ 109 N ∙ m ⁄C2 ) (−6 ∗ 10−9 C) (9 ∗ 109 N ∙ m ⁄C2 )(2 ∗ 10−9 C)
vb = +
√11,76 ∙ 10−2 m √2,16 ∙ 10−2 m

vb = −1574,67V + 1224,74V

vb = −349,93V
1 1
𝑚𝑣02 + 𝑄𝑣𝑎 + 𝑞𝑣𝑎 = 𝑚𝑣 2 + 𝑄𝑣𝑏 + 𝑞𝑣𝑏
2 2

Como 𝑉0 = 0

1
(𝑄 + 𝑞)𝑣𝑎 − (𝑄 + 𝑞)𝑣𝑏 = 𝑚𝑣 2
2

(𝑄 + 𝑞)(𝑣𝑎 − 𝑣𝑏 ) 2(𝑄 + 𝑞)(𝑣𝑎 − 𝑣𝑏 )


𝑣2 = =
1 𝑚
𝑚
2

2
2(−9 ∗ 10−9 𝐶)[−6916,21V − (−349,93V)]
𝑣 =
9 ∗ 10−9 𝑘𝑔
2
𝑣 2 = (−18)(−6566,28) 𝑚 ⁄𝑠 2
2
𝑣 = √11819,3 𝑚 ⁄𝑠 2
𝑣 = 108,72 𝑚⁄𝑠

𝑩. 𝒎 = 𝟏 𝒖𝒈; 𝒒𝟎 = −𝟏 𝒏𝑪; 𝑸 = −𝟔 𝒏𝑪; 𝒒 = −𝟑 𝒏𝑪


Solución.
z

Q
y

x
𝒎 = 𝟏𝒖𝒈 = 𝟏 ∙ 𝟏𝟎−𝟔 𝒈 = 𝟏𝟎−𝟔 ∙ 𝟏𝟎−𝟑 𝒌𝒈 = 𝟏𝟎−𝟗 𝒌𝒈
𝒒𝟎 = −𝟏𝒏𝒄 = −𝟏 ∙ 𝟏𝟎−𝟗 𝑪
𝑸 = −𝟔 𝒏𝑪 = −𝟔 ∙ 𝟏𝟎−𝟗 𝑪
𝒒 = −𝟑 𝒏𝑪 = −𝟑 ∙ 𝟏𝟎−𝟗 𝑪

Calculamos el potencial eléctrico en los puntos a y b


𝒌𝑸 𝒌𝒈
𝒗𝒂 = +
𝒓𝑸𝒂 𝒓𝒒𝒂

𝒓𝑸𝒂 = √(−𝟎, 𝟑)𝟐 + (−𝟎, 𝟔)𝟐 + (−𝟎, 𝟑)𝟐 = √𝟎, 𝟓𝟒 ∙ 𝟏𝟎−𝟐 𝒎


2 2
𝑟𝑞𝑎 = √(−0,3 − (−2)) + (−0,6 − (−4)) + (0,3 − 2)2

𝒓𝒒𝒂 = √(𝟏, 𝟕)𝟐 + (𝟑, 𝟒)𝟐 + (−𝟏, 𝟕)𝟐 = √𝟏𝟕, 𝟑𝟒 ∙ 𝟏𝟎−𝟐 𝒎

2 2
(9 ∙ 109 𝑁 ∙ 𝑚 ⁄𝐶 2 ) (−6 ∙ 10−9 𝐶) (9 ∙ 109 𝑁 ∙ 𝑚 ⁄𝐶 2 )(−3 ∙ 10−9 𝐶)
𝑣𝑎 = +
√0,54 ∙ 10−2 𝑚 √17,34 ∙ 10−2 𝑚
𝑣𝑎 = −7348,47𝑉 + (−648,39𝑉)
𝒗𝒂 = −𝟕𝟗𝟗𝟔, 𝟖𝟔𝑽

𝒌𝑸 𝒌𝒈
𝒗𝒃 = +
𝒓𝑸𝒃 𝒓𝒒𝒃

𝒓𝑸𝒃 = √(−𝟏, 𝟒)𝟐 + (−𝟐, 𝟖)𝟐 + (𝟏, 𝟒)𝟐 = √𝟏𝟏, 𝟕𝟔 ∙ 𝟏𝟎−𝟐 𝒎

𝑟𝑞𝑏 = √(−1,4 − (−2))2 + (−2,8 − (−4))2 + (1,4 − 2)2


𝒓𝒒𝒃 = √(𝟎, 𝟔)𝟐 + (𝟏, 𝟐)𝟐 + (−𝟎, 𝟔)𝟐 = √𝟐, 𝟏𝟔 ∙ 𝟏𝟎−𝟐 𝒎

2 2
(9 ∙ 109 𝑁 ∙ 𝑚 ⁄𝐶 2 ) (−6 ∙ 10−9 𝐶) (9 ∙ 109 𝑁 ∙ 𝑚 ⁄𝐶 2 )(−3 ∙ 10−9 𝐶)
𝑣𝑏 = +
√11,76 ∙ 10−2 𝑚 √2,16 ∙ 10−2 𝑚

𝑣𝑏 = −1574,67𝑉 + (−1837,12𝑉)
𝒗𝒃 = −𝟑𝟒𝟏𝟏, 𝟕𝟗𝑽
Desprendiendo los efectos de razonamiento en el problema, podemos
aplicar el principio de conservación de la energía mecánica para escribir:
1 1
𝑚𝑣02 + 𝑄𝑣𝑎 + 𝑞𝑣𝑎 = 𝑚𝑣 2 + 𝑄𝑣𝑏 + 𝑞𝑣𝑏
2 2
Como 𝑉0 = 0, 𝑟𝑒𝑠𝑢𝑙𝑡𝑎

1
(𝑸 + 𝒒)𝑣𝑎 − (𝑸 + 𝒒)𝑣𝑏 = 𝑚𝑣 2
2
(𝑄 + 𝑞)(𝑣𝑎 − 𝑣𝑏 ) 2(𝑄 + 𝑞)(𝑣𝑎 − 𝑣𝑏 )
𝑣2 = =
1 𝑚
2𝑚

Sustituimos.
2(−9 ∙ 10−9 𝐶)[−7996,86𝑣 − (−3411,79𝑣)]
𝑣2 =
10−9 𝑘𝑔
2
𝑣 2 = (−18)(−4585,07) 𝑚 ⁄𝑠 2
𝟐
𝒗 = √𝟖𝟐𝟓𝟑𝟓, 𝟐𝟔 𝒎 ⁄ 𝟐 = 𝟐𝟖𝟕, 𝟐𝟖 𝒎⁄𝒔
𝒔

C. 𝑚 = 1 𝑢𝑔; 𝑞0 = 2 𝑛𝐶; 𝑄 = -9 𝑛𝐶; 𝑞 = 5 𝑛𝐶

m = 1ug = 1 ∗ 10−6 g = 1 ∗ 10−6 ∙ 10−3 kg = 1 ∗ 10−9 kg


q 0 = 2nC = 2 ∗ 10−9 C
Q = −9 nC = −9 ∗ 10−9 C
q = 5 nC = 5 ∗ 10−9 C

kQ kg
va = +
rQa rqa

rQa = √(−0,3)2 + (−0,6)2 + (0,3)2 = √0,54 ∗ 10−2 m


2 2
rqa = √(−0,3 − (−2)) + (−0,6 − (−4)) + (0,3 − 2)2

rqa = √(1,7)2 + (3,4)2 + (−1,7)2 = √17,34 ∙ 10−2 m

2 2
(9 ∗ 109 N ∙ m ⁄C2 ) (−9 ∗ 10−9 C) (9 ∗ 109 N ∙ m ⁄C2 )(5 ∗ 10−9 C)
va = +
√0,54 ∙ 10−2 m √17,34 ∙ 10−2 m

va = −11022,70 V + 1080,65 V
va = −9942,05 V

kQ kg
vb = +
rQb rqb

rQb = √(−1,4)2 + (−2, 8)2 + (1,4)2 = √11,76 ∙ 10−2 m

rqb = √(−1,4 − (−2))2 + (−2,8 − (−4))2 + (1,4 − 2)2


rqb = √(0,6)2 + (1,2)2 + (−0,6)2 = √2,16 ∙ 10−2 m

2 2
(9 ∗ 109 N ∙ m ⁄C2 ) (−9 ∗ 10−9 C) (9 ∗ 109 N ∙ m ⁄C2 )(5 ∗ 10−9 C)
vb = +
√11,76 ∙ 10−2 m √2,16 ∙ 10−2 m

vb = −2362,00 V + 3061,86 V

vb = 699,86 V

Aplicar el principio de conservación de la energía mecánica

1 1
𝑚𝑣02 + 𝑄𝑣𝑎 + 𝑞𝑣𝑎 = 𝑚𝑣 2 + 𝑄𝑣𝑏 + 𝑞𝑣𝑏
2 2

Como 𝑉0 = 0

1
(𝑄 + 𝑞)𝑣𝑎 − (𝑄 + 𝑞)𝑣𝑏 = 𝑚𝑣 2
2

(𝑄 + 𝑞)(𝑣𝑎 − 𝑣𝑏 ) 2(𝑄 + 𝑞)(𝑣𝑎 − 𝑣𝑏 )


𝑣2 = =
1 𝑚
2𝑚

2
2(−9 ∗ 10−9 𝐶)[−9942,05 V − 699,86 𝑉]
𝑣 =
9 ∗ 10−9 𝑘𝑔
2
𝑣 2 = (−18)(−10641,917) 𝑚 ⁄𝑠 2
2
𝑣 = √191554,506 𝑚 ⁄𝑠 2
𝑣 = 437,66 𝑚⁄𝑠
E. 𝑚 = 2 𝑢𝑔; q0 = -8 𝑛𝐶; 𝑄 = 3 𝑛𝐶; 𝑞 = -2 𝑛C

m = 2ug = 2 ∗ 10−6 g = 2 ∗ 10−6 ∙ 10−3 kg = 2 ∗ 10−9 kg


q 0 = −8nC = −8 ∗ 10−9 C
Q = 3 nC = 3 ∗ 10−9 C
q = −2 nC = −2 ∗ 10−9 C

kQ kg
va = +
rQa rqa

rQa = √(−0,3)2 + (−0,6)2 + (0,3)2 = √0,54 ∗ 10−2 m


2 2
rqa = √(−0,3 − (−2)) + (−0,6 − (−4)) + (0,3 − 2)2

rqa = √(1,7)2 + (3,4)2 + (−1,7)2 = √17,34 ∙ 10−2 m

2 2
(9 ∗ 109 N ∙ m ⁄C2 ) (3 ∗ 10−9 C) (9 ∗ 109 N ∙ m ⁄C2 )(−2 ∗ 10−9 C)
va = +
√0,54 ∙ 10−2 m √17,34 ∙ 10−2 m

va = 3674,26 V + (−432,26 V)

va = 3242V

kQ kg
vb = +
rQb rqb

rQb = √(−1,4)2 + (−2, 8)2 + (1,4)2 = √11,76 ∙ 10−2 m

rqb = √(−1,4 − (−2))2 + (−2,8 − (−4))2 + (1,4 − 2)2


rqb = √(0,6)2 + (1,2)2 + (−0,6)2 = √2,16 ∙ 10−2 m

2 2
(9 ∗ 109 N ∙ m ⁄C2 ) (3 ∗ 10−9 C) (9 ∗ 109 N ∙ m ⁄C2 )(−2 ∗ 10−9 C)
vb = +
√11,76 ∙ 10−2 m √2,16 ∙ 10−2 m

vb = 787,25 V + (−1224,82 V
vb = −437,57V

aplicar el principio de conservación de la energía mecánica

1 1
𝑚𝑣02 + 𝑄𝑣𝑎 + 𝑞𝑣𝑎 = 𝑚𝑣 2 + 𝑄𝑣𝑏 + 𝑞𝑣𝑏
2 2

Como 𝑉0 = 0

1
(𝑄 + 𝑞)𝑣𝑎 − (𝑄 + 𝑞)𝑣𝑏 = 𝑚𝑣 2
2

(𝑄 + 𝑞)(𝑣𝑎 − 𝑣𝑏 ) 2(𝑄 + 𝑞)(𝑣𝑎 − 𝑣𝑏 )


𝑣2 = =
1 𝑚
𝑚
2

2(−9 ∗ 10−9 𝐶)[3242 V − (−457,57 𝑉]


𝑣2 =
9 ∗ 10−9 𝑘𝑔
2
𝑣 2 = (−18)(3699,57) 𝑚 ⁄𝑠 2
2
𝑣 = √−66592,26 𝑚 ⁄𝑠 2
𝑣 = −258,05 𝑚⁄𝑠

Ejercicio 3. Capacitancia

Encuentre la capacidad equivalente del banco de capacitores conectados en serie y en el


caso cuando se encuentran conectados en paralelo, Agregue un esquema que represente el
tipo de conexión y su esquema equivalente indicando el valor de la capacitancia obtenida,
los condensadores tienen los siguientes valores:

A. 𝑪𝟏 = 𝟐𝟑𝟔 𝒖𝑭; 𝑪𝟐 = 𝟑𝟗𝟖 𝒖𝑭; 𝑪𝟑 = 𝟕𝟔 𝒖𝑭; 𝑪𝟒 = 𝟒𝟖𝟎𝟕 𝑛𝐹


C. en SERIE

𝐶1 𝐶2 𝐶3 𝐶4

a b a
b
Capacidad Equivalente:

𝐶4 = 4807 ∙ 10−9 𝐹 = (4807 ∙ 10−6 ) ∙ 10−3 𝐹

𝐶4 = (4807 ∙ 10−3 ) ∙ 10−6 𝐹 = 4807 ∙ 10−3 𝑢𝐹

𝟏 𝟏 𝟏 𝟏 𝟏
= + + +
𝐂 𝐂𝟏 𝐂𝟐 𝐂𝟑 𝐂 𝟒

1 1 1 1 1
= + + +
C 236 uF 398 uF 76 uF 4807 ∙ 10−3 uF

1 1 1 1 1000
= + + +
C 236 uF 98 7uF 76 uF 4807 uF

1 35.802.536 + 86.218.352 + 111.176.296 + 1.757.728.000


=
C 8.449.398.496

1 1.990.925.184
=
C 8.449.398.496

8.449.398.496 uF
C=
1.990.925.184
C = 4,24 uF

CONEXIÓN EN PARALELO

C1 C2 C3 C4 a b

b
Capacidad equivalente:

C = C1 + C2 + C3 + C4

C = 236 uF + 398 uF + 76 uF + 4,807 uF

C = 714,81 uF

𝑩. 𝑪𝟏 = 𝟒𝟓𝟑 𝒖𝑭; 𝑪𝟐 = 𝟑𝟐𝟕 𝒖𝑭; 𝑪𝟑 = 𝟕𝟏 𝒖𝑭; 𝑪𝟒 = 𝟒𝟏𝟑𝟖 𝒏𝑭

Solución.

a. Conexión en serie
𝑪𝟏 𝑪𝟐 𝑪𝟑 𝑪𝟒

a b

a b

C (capacidad equivalente)

Expresamos 𝑪𝟒 en nF

𝐶4 = 4138 ∙ 10−9 𝐹 = (4138 ∙ 10−6 ) ∙ 10−3 𝐹


𝐶4 = (4138 ∙ 10−3 ) ∙ 10−6 𝐹 = 4138 ∙ 10−3 𝑛𝐹

Formula

𝟏 𝟏 𝟏 𝟏 𝟏
= + + +
𝑪 𝑪𝟏 𝑪𝟐 𝑪𝟑 𝑪𝟒

1 1 1 1 1
= + + +
𝐶 453𝑢𝐹 327𝑢𝐹 71𝑢𝐹 4138 ∙ 10−3 𝑛𝐹

1 1 1 1 1000
= + + +
𝐶 453𝑢𝐹 327𝑢𝐹 71𝑢𝐹 4138𝑛𝐹
1 96071946 + 133090494 + 612966078 + 10517301000
=
𝐶 43520591540
1 11359429520
=
𝐶 43520591540
43520591540 𝑢𝐹
𝐶=
11359429520
𝑪 = 𝟑, 𝟖𝟑 𝒖𝑭

b. Conexión en paralelo.

𝑪𝟐 𝑪𝟑 𝑪𝟒
𝑪𝟏

b
a b

C (capacidad equivalente)

En este caso usamos la formula

𝑪 = 𝑪𝟏 + 𝑪𝟐 + 𝑪𝟑 + 𝑪𝟒

𝐶 = 453𝑢𝐹 + 327𝑢𝐹 + 71𝑢𝐹 + 4,138𝑛𝐹

𝑪 = 𝟖𝟓𝟓, 𝟏𝟑𝟖𝒖𝑭

C. 𝐶1 = 474 𝑢𝐹; 𝐶2 = 370 𝑢𝐹; 𝐶3 = 85 𝑢𝐹; 𝐶4 = 3159 𝑛𝐹

Capacitores en Serie

C (capacidad equivalente)

Expresamos 𝑪𝟒 en uF
𝐶4 = 3159 ∙ 10−9 𝐹 = (3159 ∙ 10−6 ) ∙ 10−3 𝐹

𝐶4 = (3159 ∙ 10−3 ) ∙ 10−6 𝐹 = 3159 ∙ 10−3 𝑢𝐹

Formula
𝟏 𝟏 𝟏 𝟏 𝟏
=𝑪 +𝑪 +𝑪 +𝑪
𝑪 𝟏 𝟐 𝟑 𝟒

1 1 1 1 1
= + + +
𝐶 474𝑢𝐹 370𝑢𝐹 85𝑢𝐹 3159 ∙ 10−3 𝑢𝐹

1 1 1 1 1000
= + + +
𝐶 474𝑢𝐹 370𝑢𝐹 85𝑢𝐹 3159𝑢𝐹
1 99.350.550 + 127.276.110 + 554.025.420 + 14.907.300
=
𝐶 47.092.160.700
1 795.559.380
=
𝐶 47.092.160.700
47.092.160.700 𝑢𝐹
𝐶=
795.559.380
𝑪 = 𝟓𝟗, 𝟏𝟗𝟑 𝒖𝑭

Capacitores en Paralelo

Capacidad equivalente:

C = C1 + C2 + C3 + C4

C = 474 uF + 370 uF + 85 uF + 3,159 uF


C = 932,159 uF

E. 𝐶1 = 228 𝑢𝐹; 𝐶2 = 271 𝑢𝐹; 𝐶3 = 55 𝑢𝐹; 𝐶4 = 2036 𝑛F

Capacitores en Serie

C (capacidad equivalente)

Expresamos 𝑪𝟒 en uF

𝐶4 = 2036 ∙ 10−9 𝐹 = (2036 ∙ 10−6 ) ∙ 10−3 𝐹

𝐶4 = (2036 ∙ 10−3 ) ∙ 10−6 𝐹 = 2036 ∙ 10−3 𝑢𝐹

Formula
𝟏 𝟏 𝟏 𝟏 𝟏
=𝑪 +𝑪 +𝑪 +𝑪
𝑪 𝟏 𝟐 𝟑 𝟒

1 1 1 1 1
= + + +
𝐶 228𝑢𝐹 271𝑢𝐹 51𝑢𝐹 2036 ∙ 10−3 𝑢𝐹

1 1 1 1 1000
= + + +
𝐶 228𝑢𝐹 271𝑢𝐹 51𝑢𝐹 2036𝑢𝐹
1 28.139.556 + 23.674.608 + 125.800.368 + 3.151.188
=
𝐶 6.415.818.777
1 180.765.720
=
𝐶 6.415.818.777
6.415.818.777 𝑢𝐹
𝐶=
180.765.720
𝑪 = 𝟑𝟓, 𝟒𝟗𝟐 𝒖𝑭
Capacitores en Paralelo

Capacidad equivalente:

C = C1 + C2 + C3 + C4

C = 228uF + 271uF + 51 uF + 2,026 uF

C = 552,026uF
CONCLUSIONES

CARGA ELÉCTRICA

La Carga Eléctrica es aquella propiedad de determinadas partículas


subatómicas que se produce cuando se relacionan unas con otras, esta
interacción es electromagnética y se hace con las cargas positivas y
negativas de la partícula. Cualquier elemento considerado materia tiene
un conjunto de cargas, positivas, negativas y fraccionadas (Quarks),
existe un movimiento de las partículas que contiene este elemento y
genera a su vez un campo electromagnético que interactúa con su
entorno.

En conclusión una carga eléctrica, que pueden ser positivas o


negativas, es la cantidad de carga que pasa por la sección de un
transversal de un conductor eléctrico durante un segundo, cabe
anotar que las cargas iguales se repelen y las diferentes se atraen.

Ley de Coulomb.

La Ley de Coulomb, que establece cómo es la fuerza entre dos cargas


eléctricas puntuales, constituye el punto de partida de la Electrostática
como ciencia cuantitativa. La carga puntual es una carga eléctrica
localizada en un punto geométrico del espacio, esta carga no existe, pero
constituye una buena aproximación cuando se estudia la interacción entre
cuerpos cargados eléctricamente.

 Fue enunciada por Charles-Augustin de Coulomb en 1785, gracias


a una balanza de torsión con la que realizaba los experimentos
(midiendo así la fuerza de atracción o de repulsión que sufrían dos
cargas eléctricas).
 La ley de Coulomb señala que la fuerza F (newton, N) con que dos
cargas eléctricas Q y q (culombio, C) se atraen o repelen es
proporcional al producto de las mismas e inversamente proporcional
al cuadrado de la distancia r (metro, m) que las separa.
 También se puede concluir que la fuerza eléctrica de Coulomb puede
ser tanto de atracción como de repulsión y está en parte
determinada por el medio que separa a ambas cargas.

CAMPO ELÉCTRICO

Por medio de los ejercicios tratados en este trabajo hemos sido capaces de comprender de
una forma más clara todo lo relacionado con sistemas de campo eléctrico.

Llamamos campo eléctrico a todo el espacio que queda alrededor de un cuerpo y que
experimenta una fuerza eléctrica, aprendimos a determinar cómo descubrirlo mediante
cargas además es saliente en cargas positivas y entrante en cargas negativas, el campo
eléctrico tiene magnitud y direcciones definidas en cualquier punto en el espacio.

Energía potencial eléctrica


La energía potencial eléctrica como las cargas genera fuerza sobre otra carga eléctrica y es
fácil mente demostrable e identificable a simple vista, un ejemplo de esto es cuando
tenemos dos cargas positivas cerca en un punto en el espacio donde una va a repeler a la
otra observándose la fuerza con la que una impulsa a la otra hacia el lado contrario
Referencias Bibliografícas.

 Bauer, W. (2014). Física para ingeniería y ciencias Vol. 2. (2a. ed.)


McGraw-Hill Interamericana. (pp.754 a la 758).
Bautista, L. (2018). Campo eléctrico. [OVI].
 Bauer, W. (2014). Física para ingeniería y ciencias Vol. 2. (2a. ed.)
McGraw-Hill Interamericana. (pp. 791 a la 798 y 811 a la 812).
 Bauer, W. (2014). Física para ingeniería y ciencias Vol. 2. (2a. ed.)
McGraw-Hill Interamericana. (pp. 822 a la 832).
 Ley de Coulomb. Recuperado en (2019). Disponible en
https://webs.um.es/gregomc/LabESO/Coulomb/Leycoulomb_Guio
n.pdf
 Gon. (2018). Ley de Coulomb. Recuperado en
https://espaciociencia.com/ley-de-coulomb-formula/

You might also like