Filozofia liberalna ( wolna ) - głosi, że jest swobodny przepływ pracowników między krajami.
Polacy mogą zatrudniać się w krajach UE.
Protekcjonizm –to pogląd gospodarczy którego celem jest ochrona własnego rynku i produkcji przed konkurencją zagraniczną. Za pomocą ceł nakładanych na przywożone towary. Protekcjonizm jest także dominującą cechą zagranicznej polityki ekonomicznej Japonii. Począwszy od zakończenia II wojny światowej Japonia prowadziła z jednej strony politykę proeksportową, z drugiej zaś - antyimportową. Wynikało to ze zróżnicowanego podejścia do roli eksportu i importu w gospodarce. Eksport był bowiem traktowany jako podstawowy czynnik rozwoju gospodarczego i wzrostu dochodu narodowego. Import natomiast pełnił typowe funkcje pasywne, zaopatrując sektor proeksportowy w niezbędne surowce i technologie. W 2018 r. Japonia i Unia Europejska podpisały umowę o wolnym handlu. Celem jest obustronnie zniesienie większość ceł na swoje towary oraz wspólne zminimalizowanie liczb barier handlowych. Cło, czyli opłata pobierana na granicy przy importowaniu dóbr, automatycznie powoduje ono wzrost ceny towarów przywożonych do kraju, osłabiając ich konkurencyjność na rynku, Okres feudalizmu - OKRES EDO 1603-1868 ( rozwój gospodarki ) ‘’Kierowanie narodem i przynoszenie ulgi ludziom’’ idea. Tokugawa Ieyasu został najpotężniejszym czlowiekiem w Japonii po pokonaniu dwóch przeciwników Oda Nobunaga i Toyotomi Hideyoshi. Dokonał zjednoczenia terytorium obecnej Japonii i założył dynastię szogunów. Uczynił Edo ( stara nazwa Tokyo ) głównym ośrodkiem życie politycznego i kulturalnego. Edo na początku było obskurną wsią. Rządził długo i był ostatnim shogunem. Zmienił prawo i ustanowił nowe zasady dla hierarchii Japonii. Podstawą ustroju był ryż. Hierarchia stanowa: panowie feudalni daimyō, samuraje, chłopi, rzemieślnicy, kupcy, mnisi oraz „podludzie”, arystokracja przeniosła się do miast. Obywatele zostali poddani ścisłej kontroli administracji centralnej, która poprzez system nakazów określała podatki, obowiązki, sposób zachowania się, ubierania i życia poszczególnych grup społeczeństwa. Shogun czyli namiestnik wojskowy na czele samurajów. Cesarz w Kyoto pełnił funkcję tylko reprezentacyjną. Feudalizm - ustrój społeczno-gospodarczo-polityczny, który powstał w średniowieczu. Ta metoda rządzenia oparta na systemie hierarchicznym. Czyli fan feudalny i wasal (podporządkowany). Podstawą władzy jest ziemia, a źródłem wzrostu PKB jest rolnictwo. Chłop (wasal, podporządkowany) podlega właścicielowi (pan feudalny). Kapitalizm – brak przymusu, wolność gospodarcza, własny rynek. Źródłem wzrostu PKB jest przemysł. System gospodarczy opierający się na zasadach wolnego obrotu towarami i usługami, wolnej konkurencji pomiędzy podmiotami oraz wolnego obrotu kapitałem oraz środkami produkcji. Początki kontaktów z Europą - Pierwsi portugalczycy przywieźli ze sobą broń palną i religię chrześcijańską. Początkowo było widać korzyści jakie płynęły przez kontakt z Zachodem ale potem zaczęły się surowe represje chrześcijan, a obcokrajowców wygnano. Były obawy przed naruszeniem struktury Japonii, strach przed zamieszkami i wojną domową. Każdy Japończyk który chciał opuścić kraj miał być karany śmiercią. Pogłębienie nienawiści władz do upartej religii. 1614r. Izolacja Japonii od reszty państwa, świata. Kraj i gospodarka musiała być samowystarczalna. Zamrożenie handlu zagranicznego, cenzura książek zachodnich i ustalenie stabilnego pokoju. Pod koniec epoki feudalnej wzrosły napięcia wewnętrzne na tle ekonomicznym. Akcja militarna, obalenie shoguna i proklamacja rządu Meiji. Pod koniec ery Tokugawa była debata ekonomiczna na temat wymiany z zagranicą i ingerencji państwa gospodarkę. OKRES MEIJI 1868-1914 W tym okresie chciano stworzyć silny, nowoczesny kraj. To okres budowy kapitalizmu, otwarcie gospodarki Japonii na wpływy zewnętrze. Brak nakazów do pracy, ale jest przymus ekonomiczny. Cesarz stoi na czele państwa (Hirohito). Powolna zmiana stosunków ekonomicznych. ‘’Zasobny kraj i silna armia ‘’ Idea. Japonia popierała aktywny rozwój rodzimej gospodarki. Powstały sieci kolei, państwowe banki, system pocztowy, wprowadzenie waluty jena. Rozwój przemysłu ciężkiego. W 1872r. Otwarta została pierwsza linia kolejowa między Tokio a Yokohamą, która zaczęła się wydłużać i obejmować dalsze regiony. Głównym celem polityków Meiji było uczynienie z Japonii mocarstwa, którego filarem byłoby dobrze zorganizowane, zmodernizowane społeczeństwo. Wielkie wysiłki poczyniono też na rzecz edukacji społeczeństwa. W roku 1872 wprowadzono powszechny obowiązek szkolny dla dzieci obojga płci. Nowy rząd chciał uczynić kraj demokratycznym i równym dla wszystkich obywateli. Granice między klasami z epoki Tokugawa zostały całkowicie złamane. Rozwój sektora militarnego, był oczywiście, najwyższym priorytetem dla rządu tej ery. Wprowadzono obowiązkowy pobór do armii. W Japonii ery Meiji większość produkcji przemysłowej skupiała się wokół czterech głównych zaibatsu: Mitsubishi, Mitsui, Sumitomo i Yasuda). Wczesny Okres Meiji 1868-1889 był pozytywny. Otworzenie kraju i lepsze perspektywy, niepohamowany rozwój. Japonia skupiała się na ogólnym rozwoju wielu dziedzin gospodarki jak np.: rolnictwo, przemysł, usługi, handel i import nowoczesnych technologiii. Japonia musiała mieć strategię rozwoju gospodarczego czyli co należy rozwijać aby był wzrost PKB, selekcja branż oraz zapewnienie środków na rozwój wybranych dziedzin gospodarki. Nazywa się to polityka selektywna. Środków jest mało na samym początku dlatego rząd musi wspierać te dziedziny gospodarki dla których będzie przeznaczać więcej środków. Wspieranie -> Protekcjonizm celno-produkcyjny - popieranie rozwoju danej branży. Wsparcie produkcji handlu krajowego i produkcji. Japonia miała obawy przed napływem obcego stylu życia w luksusie, zmniejszeniem zasobów kruszców, zagrożeniem niezależności politycznej Japonii. Cło - to opłata, którą importer musi ustanowić zanim sprzeda towary. Ograniczenie ilościowe, wymogi jakościowe. W 2018r. Zawarta umowa Japonia – Unia Europejska znosi cło. Póżniejszy Okres Meiji 1890-1914 był negatywny. Ograniczenie swobody wypowiedzi i wzrost tendencji nacjonalistycznych. PKB ( Produkt Krajowy Brutto ) - jest to najszerszy kierunek gospodarowania w danym roku i kraju. Suma wartości wszystkich dóbr i usług wytworzonych w kraju i danym roku. PKB jest miarą wielkości gospodarki. Liberalizm ekonomiczny – wolnokonkurencyjna gospodarka samoczynnie dążąca do równowagi przy pełnym wykorzystaniu potencjału produkcyjnego. ‘’Zasada wachadła’’. Wolnokonkurencyjna gospodarka – swobodny przepływ dóbr, usług, siły roboczej, przepływu kapitału. Rząd nie powinien ingerować w gospodarkę. Rynek wolnokonkurencyjny – to taki rynek na którym cechy kształtują się swobodnie, czyli nie są narzucane z góry. Cny wolne ustalają się same na rynku, a nie z przez rząd i monopole. Równowaga gospodarcza – to stan finansowy kraju. Równowaga między eksportem i importem. W przypadku, gdy na rynku danego dobra, produktu podaż jest większa od popytu to cena spada, a gdy popyt jest wyższy od podaży to cena rośnie. Popyt - zapotrzebowanie zgłaszane przez ludzi na jakiś towar lub usługę. Popyt mierzy się ilością zakupionych towarów w danym okresie czasu. W normalnej sytuacji, w gospodarce rynkowej, jeśli cena rośnie to popyt spada (mniejsze jest zainteresowanie wśród ludzi zakupem drożejącej rzeczy), jeśli cela maleje to popyt rośnie (wzrasta chęć nabycia taniejącej rzeczy). Podaż - ilość towarów i usług zaoferowanych do sprzedaży w danym okresie czasu. Jeśli cena spada to podaż maleje, jeśli cena rośnie to podaż wzrasta. W przypadku gdy cena na rynku spada to jest to sygnał dla przedsiębiorcy aby szukać sposobu na rozwiązanie problemu, ratunek. Cena równowagi rynkowej – pokazuje preferencje działań konsumentów i producentów. Konsumenci chcą aby cena była niższa, a producenci chcą aby cena była wyższa. Inflacja – stopniowy wzrost cen. Deflacja – spadek cen Głównym celem działalności ekonomicznej człowieka jest wzrost gospodarczy. Monopole są silne finansowo i technologicznie. Mogą rozpocząć produkcję, angażując swój środki.