Źródła prawa są to akty normatywne stanowione przez upoważnione organy władzy i administracji

państwowej ,a także organy samorządów terytorialnych zawierające normy prawne lub stanowiące
istotny składnik właściwego uchwycenia treści normy prawnej.
Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są:
• Konstytucja
• ustawy
• ratyfikowane umowy międzynarodowe
• rozporządzenia
• akty prawa miejscowego
Konstytucja jest to ustawa zasadnicza zajmująca naczelne miejsce w hierarchii aktów ustawodawczych .
Konstytucja to określenie podstawowego aktu ustrojowego państwa,całościowo określającego strukturę
państwa,system jego organów oraz sytuację prawną jednostki wobec władz publicznych.
Konstytucja RP jest to ustawa zasadnicza państwa ;została przyjęta w wyniku prac przygotowawczych
trwających od 1992,które toczyły się na podstawie specjalnie uchwalonej 23 IV 1992 Ustawy konstytucyjnej
o trybie przygotowania i uchwalenia Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Treścią Konstytucji RP jest ustalenie
• zasad ustroju państw (rozdział I )
• pozycji jednostki wobec władz publicznych (rozdział II)
• systemu źródeł prawa ( rozdział III )
• oraz organizacji,kompetencji,form działania i wzajemnych stosunków między najważniejszymi
organami państwa
Punktem wyjścia dla kształtów tych stosunków jest zasada podziału władz :
-władza ustawodawcza /sejm i senat /
-władza wykonawcza /prezydent i rząd /
-władza sądownicza /sądy i trybunały /.
Wyróżnia się ona spośród innych aktów normatywnych tym ,że jej uchwalenie jak również wprowadzenie
zmian do jej treści wymaga zgody 2/3,co najmniej połowy ogólnej liczby posłów obecnych w czasie
głosowania.
Ustawa jest aktem normatywnym uchwalonym przez Sejm przy udziale Senatu.
Ze względu na treść,formę i moc prawna ustawy w Polsce dzielą się na:
• zasadnicze (konstytucyjne )
• konstytucyjne
• zwykłe (które muszą być zgodne z konstytucją )
Pozostałe akty normatywne muszą być zgodne z ustawą.
Za pomocą ustawy można regulować każdą sprawę,natomiast niektóre sprawy mogą być uregulowane
wyłącznie przez ustawę (zakres wyłączności ustawy) są to:
-określenie sytuacji prawnej obywatela,zwłaszcza w zakresie jego obowiązków ,
-tworzenie oraz określanie składu,zakresu kompetencji i trybu działania organów państwowych
wyposażonych we władztwo.
Ustawy są uchwalane w szczególnym trybie,którego podstawy określa Konstytucja i na który składają się:
1. inicjatywa ustawodawcza
2. rozpatrzenie i uchwalenie projektu ustawy przez Sejm
3. rozpatrzenie ustawy przez Senat ( w terminie 30 lub – wyjątkowo – 7 dni
4. rozpatrzenie propozycji senatu przez Sejm
5. podpisanie ustawy przez prezydenta ( w terminie 30 lub – wyjątkowo – 7 dni )
Ratyfikacja-zatwierdzenie umowy międzynarodowej przez upoważniony do tego organ państwowy.
Jednak wcześniej zgodę na ratyfikację wyraża parlament.
 Dotyczy to umów międzynarodowych w sprawach:
* pokoju, sojuszy, układów politycznych lub układów wojskowych,
* wolności, praw lub obowiązków obywatelskich określonych w Konstytucji,
* członkostwa RP w organizacji międzynarodowej,
* znacznego obciążenia państwa pod względem finansowym,
* uregulowanych w ustawie lub w których Konstytucja wymaga ustawy.
Ratyfikacja umów międzynarodowych i ich wypowiedzenie należą do prezydenta RP jako
reprezentanta państwa.
Art.89.§ 1. Ratyfikacja przez Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowej i jej wypowiedzenie
wymaga uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie, jeżeli umowa dotyczy:
1) pokoju, sojuszy, układów politycznych lub układów wojskowych,
2) wolności, praw lub obowiązków obywatelskich określonych w Konstytucji,
3) członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w organizacji międzynarodowej,
4) znacznego obciążenia państwa pod względem finansowym,
5) spraw uregulowanych w ustawie lub w których Konstytucja wymaga ustawy.
§ 2 .O zamiarze przedłożenia Prezydentowi Rzeczypospolitej do ratyfikacji umów międzynarodowych,
których ratyfikacja nie wymaga zgody wyrażonej w ustawie, Prezes Rady Ministrów zawiadamia Sejm.
§ 3.Zasady oraz tryb zawierania, ratyfikowania i wypowiadania umów międzynarodowych określa ustawa.
Ratyfikacja oznacza także wprowadzenie danej umowy międzynarodowej do krajowego porządku
prawnego, które następuje ostatecznie po publikacji w Dzienniku Ustaw.
PRZYKŁAD
Akt ratyfikacji przez Prezydenta najczęściej wyrażony jest następującą formułą zapisywaną zwyczajowo
na końcu aktu: po zaznajomieniu się z powyższym traktatem (umową, konwencją itp.), w imieniu
Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
– został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,
– jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony,
– będzie niezmiennie zachowywany.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Konstytucja , ustawy i ratyfikowane umowy międzynarodowe -mają charakter aktów samoistnych
\ mogą być wydawane w ramach ogólnej kompetencji uprawnionego organu\.
Z analizy ratyfikowanych umów międzynarodowych mających wpływ na polski system prawa regulującego
procesy inwestycyjne wynika, iż umowy te promują uniwersalne europejskie wartości i nie stoją w opozycji
do zasad akceptowalnych w Polsce.
Rozporządzenie jest to zbiorcze określenie aktów normatywnych,wydawanych przez naczelne organy
władzy wykonawczej. Rozporządzenie wykonawcze służy wykonaniu ustawy,ma od niej niższą moc
prawną i jest wydawane na podstawie upoważnienia zawartego w ustawie.
W Polsce Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej zawęziła krąg podmiotów uprawnionych wo wydawania
rozporządzeń. Rozporządzenia wydają:
a) Prezes Rzeczypospolitej Polskiej
b) Rada Ministrów
c) Prezes Rady Ministrów
d) ministrowie kierujący działami administracji rządowej
e) przewodniczący komitetów określonych w ustawach wchodzący w skład Rady Ministrów
oraz KRRiT
Rozporządzenia są źródłami powszechnie obowiązującego prawa,mogą być wydawane
tylko na podstawie ustawy i w celu jej wykonania.
Rozporządzenie z mocą ustawy ,akt normatywny o randze ustawowej,wydawany przez rząd
lub głowę państwa na podstawie delegacji udzielonej przez parlament.
Rozporządzenia mają zawsze charakter aktów wykonawczych \mogą być wydawane jedynie na podstawie
upoważnienia ustawowego\.

Akty prawa miejscowego są to przepisy prawa wydawane przez jednostki samorządu terytorialnego.
Akty prawa miejscowego mają charakter wykonawczy.
Akty prawa miejscowego powiatu stanowi rada powiatu w formie uchwały.
Ustawa upoważniająca do wydania aktu prawa miejscowego może przewidywać również inna niż
uchwała rady powiatu formę.
Zasadą jest jednak to, że akty prawa miejscowego mają postać uchwały.
 Uchwały rady powiatu zapadają co do zasady zwykłą większością głosów. Przepisy ustaw mogą jednak
stanowić inaczej w tym zakresie.
Akty prawa miejscowego podpisuje niezwłocznie po ich uchwaleniu przewodniczący rady powiatu i kieruje
do publikacji.
AKTY PRAWA MIEJSCOWEGO REGULUJĄ

SPRAWY POWIATU SPRAWY GMINY

Rada powiatu wydaje akty dotyczące w
szczególności spraw:
- wymagających uregulowania w statucie,
- porządkowych związanych z koniecznością
ochrony życia, zdrowia lub mienia obywateli,
ochrony środowiska naturalnego albo zapewnienia
porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego;
przepisy te są stanowione przez radę powiatu wtedy,
gdy przyczyny uzasadniające ich wydanie występują
na obszarze więcej niż jednej gminy,
- szczególnego trybu zarządzania mieniem powiatu,
- zasad i trybu korzystania z powierzonych obiektów
i urządzeń użyteczności publicznej.
Rada gminy stanowi przepisy dotyczące:
- wewnętrznego ustroju gminy oraz jednostek
pomocniczych,
- organizacji urzędów i instytucji gminnych,
- zasad zarządu mieniem gminy,
- zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i
urządzeń użyteczności publicznej,
- spraw porządkowych związanych z koniecznością
ochrony życia, spokoju i bezpieczeństwa
publicznego.

BILIOGRAFIA

1. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz.U.z dnia 16 lipca 1997r.)
2. Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów
prawnych (Dz. U. Nr 62, poz. 718 i z 2001 r. Nr 46, poz. 499).
3. „ Wiedza o społeczeństwie” Encyklopedia Szkolna PWN pod redakcją Aldony Mikusińskiej
Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2009 ISBN 978-83-01-15892-7
4. Konwencja wiedeńska o prawie traktatów, sporządzona w Wiedniu dnia 23 maja 1969 r.
(Dz. U. z dnia 2 listopada 1990 r., Nr 74, poz. 439 zał.),