Druk nr 485

Warszawa, 23 kwietnia 2008 r.

SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Komisja Kultury i Środków Przekazu
KSP -021-1-2008

Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej

Na podstawie art. 33 regulaminu Sejmu Komisja Kultury i Środków

Przekazu wnosi projekt uchwały:

- z okazji 125. rocznicy śmierci Cypriana

Kamila Norwida.

Komisję w pracach nad projektem uchwały reprezentować będzie pan

poseł Tomasz Głogowski.

Przewodnicząca Komisji

(-) Iwona Śledzińska-Katarasińska

 PROJEKT

UCHWAŁA
Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej

z dnia ……….

z okazji 125. rocznicy śmierci Cypriana Kamila Norwida

23 maja mija 125. rocznica śmierci Cypriana Kamila Norwida – poety,

dramatopisarza, malarza, artysty, którego ośrodkiem zainteresowania był człowiek i
rzeczywistość przez niego tworzona; myśliciela, którego idee – tworzone jakże często z myślą
o Ojczyźnie – formułowane były ze świadomością nadchodzenia nowych czasów.

Dzieła Norwida, niedocenione przez współczesnych, od wielu dziesięcioleci zajmują

należne miejsce pośród największych arcydzieł polskiej literatury, a z upływem lat ich
oddziaływanie na czytelnika nie maleje.

W 125. rocznicę śmierci, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża hołd i uznanie

jednemu z największych polskich poetów.

UZASADNIENIE

Cyprian Kamil Norwid urodził się w 1821 r. Po młodości spędzonej w Warszawie, od

roku 1846 przebywał poza granicami kraju.

Był twórcą, który za życia wydał niewiele utworów. Współcześni mu uznawali go za

poetę trudnego i hermetycznego, nie dostrzegając jego geniuszu. Liryka Norwida to poezja
intelektualna, w której poeta żąda aktywnego udziału i wysiłku czytelnika.

Ogromny dorobek literacki Norwida wyróżnia różnorodność form gatunkowych,

obecność refleksji filozoficznej oraz programowe nowatorstwo, wynikające z niechęci do
powielania zastanych formuł. W jego liryce przeważają wiersze refleksyjne, powściągliwe w
wyrażaniu uczuć, pozbawione nastrojowej opisowości, wyrażające prawdę ogólną, często
ujętą w aforyzm. Poeta podejmował tematy uniwersalne, których symbolizm będzie czytelny
zawsze i wszędzie. Ostatni z wielkich twórców wyrosłych w tradycji romantycznej, miał dużą
świadomość zmian, które przynosi rozwój cywilizacyjny.
 Norwid, który umierał na obczyźnie jako poeta zapomniany, został odkryty na nowo
przez twórców Młodej Polski, którzy dostrzegli w jego twórczości prekursorstwo wobec
własnych modernistycznych idei. Dwudziestolecie międzywojenne przynosi dalszy wzrost
zainteresowania jego dramatami i liryką, które zaczęły wywierać silny wpływ na poezję
polską. Twórczość Norwida inspiruje twórców do dziś, także współczesnych muzyków,
sięgających po jego twórczość.

Wiele jego utworów (chociażby Fortepian Szopena, Coś Ty Atenom zrobił Sokratesie,
Bema pamięci żałobny rapsod, Do obywatela Johna Brown) na stałe weszło do kanonu
polskiej literatury.