Professional Documents
Culture Documents
INGVA
ATINA
SKRYPT DLA STUDENTÓW POLONISTYKI
(60 godzin)
2
LEGENDA
wyjątki
to TRZEBA zapamiętać
niepreparowany oryginał
MATERIAŁY
LECTIO PRIMA
HISTORIA JĘZYKA, ALFABET ŁACIŃSKI, AKCENTOWANIE I WYMOWA,
PODSTAWOWE WIADOMOŚCI O FLEKSJI ŁACIŃSKIEJ
Alfabet łaciński wywodzi się z alfabetu etruskiego i w II w. p.n.e. składał się z 21 znaków.
Pierwotnie pomiędzy F a H była litera Z. Została ona usunięta w IV wieku p.n.e. jako zbędna
(język łaciński nie ma tego dźwięku) przez cenzora Appiusza Klaudiusza Caecusa. Na to miejsce
wprowadzono literę G, która jest graficznym wariantem litery C. Do tamtej pory litera C słuŜyła
do oddawania zarówno głoski /K/, jak i głoski /G/, natomiast od czasu reformy C oznaczało
wyłącznie głoskę /K/. Zmiana ta spowodowała takŜe ograniczenie stosowania litery Q, a K prawie
zupełnie wyszła z uŜycia. Litera Y została dodana, a Z ponownie dodana w I wieku p.n.e. w celu
dokładnego oddawania na piśmie wyrazów greckich. W średniowieczu pojawia się litera W
powstała z podwojonego V oznaczającego samogłoskę /U/ (stąd angielska nazwa W - double U).
Jednak litera ta jest pierwotnie po prostu ligaturą stosowaną zamiast sekwencji VV, co oznacza
sylabę wu - i stąd pochodzi jej polska nazwa. Wreszcie w połowie XVI wieku litera I, oznaczająca
do tej pory zarówno samogłoskę, jak i półsamogłoskę zostaje rozróŜniona na I oraz J.
Analogicznego rozróŜnienia dokonuje się dla V, litera ta rozdziela się na U dla samogłoski oraz V
dla półsamogłoski (lub spółgłoski).
{}
4
1. 2. Wymowa
dyftongi (dwugłoski)
ae [e] saepe [sepe] często
oe [e] poena [pena] kara
au [ał] aurum [ałrum] złoto
eu [eł] Europa [europa] Europa
litera qu nigdy nie występuje sama, ale zawsze z następującym po sobie u (qu)
qu [kw] aqua [akwa] woda quinque [kwinkwe]
niektóre spółgłoski
c jak
1. [k] przed a, o, u, spółgłoskami oraz w wygłosie
2. [c] przed e, i, y, dyftongami
s [s] rosa [rosa] róŜa
t [t] otium [otium] czas wolny
v [w] vinum [winum] wino
zbitki
ngu [ngw] lingua [lingwa] język
ph [f] philosophia [filosofia] filozofia
rh [r] rhombus [rombus] romb
th [t] cathedra [katedra] krzesło z poręczami
ch [ch] charakter [charakter] właściwość
W pisowni wielkich liter stosuje się na ogół zasady polskiej ortografii z wyjątkiem przymiotników
urobionych od nazw własnych, które piszemy w łacinie wielką literą (lingua Latina język łaciński).
3. Podział na sylaby
Podział na sylaby w języku łacińskim przebiega podobnie jak w polskim. Pojedyncza spółgłoska
naleŜy do następnej sylaby: a-mor (miłość), lau-do (chwalę). Jeśli od jakiejś grupy liter nie moŜe
zaczynać się w łacinie wyraz, to przy podziale na sylaby rozdziela się tę grupę liter: ter-ra, nie:
te-rra (ziemia); om-nis, nie: o-mnis (kaŜdy). Wyrazy złoŜone z przyimkami dzieli się według ich
części składowych: ab-i-re nie: a-bi-re (odchodzić), post-e-a nie: po-ste-a (później).
5
Akcent pada na sylabę przedostatnią, jeśli jest ona długa (natūra natura, magīster nauczyciel); jeśli
jest krótka, akcent cofa się na trzecią od końca (con-di-cĭ-o warunek, ma-xĭ-mus największy).
NOTA BENE
6
CZĘŚCI MOWY
główne części mowy szczegółowe części mowy przykład
odmienia się przez
polski łacina polski łacina polski łacina
rzeczownik substantivum pan dominus przypadki, liczby
jasny clarus
przymiotnik adiectivum przypadki, liczby
zaimkowy pronominale Ŝaden nullus
przysłówek adverbium jasno clare —
główny cardinale dziesięć decem — (z wyjątkami)
porządkowy ordinale dziesiąty decimus przypadki
liczebnik numerale podziałowy distributivum po dziesięć deni — (z wyjątkami)
przysłówkowy adverbium
dziesięć razy decies —
numerale
osobowy personale ja ego przypadki, liczby
zwrotny reflexivum się (jego) se przypadki, liczby
dzierŜawczy possessivum mój meus przypadki, liczby
zaimek pronomen
wskazujący demonstrativum ten hic przypadki, liczby
względny relativum który qui przypadki, liczby
nieokreślony indefinitum ktoś aliquis przypadki, liczby
czasownik verbum kocham amo osoby, czasy, strony
imiesłów participium kochający amans przypadki, liczby
2. LICZBY (NUMERI)
singularis (sg.) pojedyncza pluralis (pl.) mnoga
3. RODZAJE (GENERA)
masculinum m (męski) femininum f (Ŝeński) neutrum n (nijaki)
8
II. KONIUGACJA (odmiana VERBA) – odmiana przez osoby, liczby, tryby, czasy, strony
(4 koniugacje)
1. czasownik
W odmianie VERBA występują
1. OSOBY (PERSONAE): 1os., 2os., 3os.
3. TRYBY (MODI)
a. indicativus tryb oznajmujący (orzekający), np. mówią, siedział, będziesz
b. imperativus tryb rozkazujący, np. mów! siedźcie! niech będzie!
c. coniunctivus tryb łączący
4. CZASY (TEMPORA)
a. praesens teraźniejszy, np. robi
b. imperfectum przeszły niedokonany, np. robił
c. futurum primum przyszły prosty, np. zrobi, będzie robił
d. perfectum przeszły dokonany, np. zrobił
e. plusquamperfectum zaprzeszły, np. zrobił był
f. futurum exactum przyszły uprzedni, np. będzie robił
1. grupa podmiotu przed grupą orzeczenia (tak samo jak w języku polskim)
a. orzeczenie na końcu zdania (inaczej niŜ w języku polskim)
2. rzeczownik przed przymiotnikiem (odwrotnie niŜ w języku polskim)
LECTIO SECVNDA
I DEKLINACJA, CZASOWNIK SUM,ESSE, DATIVUS POSSESSIVUS
DEKLINACJA I
Tematy na –a
Genetivus singularis –ae
I II III IV V
-ae -i -is -us -ei
WYJĄTKI
KOŃCÓWKI DEKLINACJI I
sg. pl.
Nom. -a -ae
Gen. -ae -arum
Dat. -ae -is
Acc. -am -as
Abl. -ā -is
Voc. -a -ae
GENETIVUS Cuius? epistulae longae długiego listu epistularum longarum długich listów
DATIVUS Cui? epistulae longae długiemu listowi epistulis longis długim listom
ACCUSATIVUS Quem? Quid? epistulam longam długi list epistulas longas długie listy
ABLATIVUS Quo? epistulā longā długim listem epistulis longis długimi listami
ORZECZENIE IMIENNE składa się z ŁĄCZNIKA (czasownik być, zostać, stać się
w dowolnym czasie) i ORZECZNIKA (dowolny rzeczownik, przymiotnik,
przysłówek, zaimek, imiesłów, liczebnik).
ORZECZNIK w łacinie jest zawsze w NOMINATIWIE: Puellae AMICAE sunt.
w języku polskim w Narzędniku : Dziewczynki są PRZYJACIÓŁKAMI.
D
ATIVUS POSSESSIVUS (posiadania)
Dativus w połączeniu z czasownikiem esse wyraŜa stan posiadania.
Przy tłumaczeniu na polski rzeczownik w datiwie staje się podmiotem
(mianownik), a orzeczenie (czasownik esse) tłumaczy się przez odpowiednią formę
polskiego czasownika mieć.
W ZDANIU ŁACIŃSKIM:
1. TEN, KTO POSIADA JEST W DATIWIE Puellis (dziewczynom)
2. TO, CO KTOŚ POSIADA, JEST W NOMINATIWIE amica (przyjaciółka)
3. czasownik esse musi zgadzać się z łacińskim podmiotem (nominatiwem) est
(jest)
SPOSÓB TŁUMACZENIA DATIWU POSSESSIWU
Puellis multae amicae sunt (Dziewczynom liczne przyjaciółki są) = Dziewczyny mają
liczne przyjaciółki
Italiae insulae sunt (Italii wyspy są) = Italia ma wyspy
Dominae serva pigra est (Pani niewolnica leniwa jest) = Pani ma leniwą niewolnicę
Creta insula est et Sicilia insula est. Incolae insularum saepe nautae sunt. Athenae in
Graecia sunt. Varsavia in Polonia est. Multae viae Varsaviae longae et latae sunt. Varsavia
incolis Poloniae cara est. Cracovia quoque in Polonia est. Roma in Italia est. Roma pulchra est.
Praga in Bohemia est. Praga quoque pulchra est. Roma et Praga pulchrae sunt. Romae multae
statuae sunt.
In aula inter statuas etiam Dianae statua est. Ecce statua Dianae cum cerva. Cerva
Dianae dicata est. Diana autem cervarum patrona est. O, quam pulchra forma statuae deae est!
O, quam pulchra forma cervae est! Diana praeterea lunae dea est.
14
5. Przetłumacz zdania.
a. Dianae cerva est ……………………………………………………………………..
b. Discipulis magistra nova est …………………………………………………………
c. Deis multae arae sunt …………………………………………………………………
d. Puellis memoria bona est .............................................................................................
e. Romae viae longae sunt ..............................................................................................
f. Europae terrae multae sunt ..........................................................................................
g. Amicae nostrae forma pulchra est ...............................................................................
h. Varsaviae historia longa est .........................................................................................
i. Poloniae agricolae sunt ................................................................................................
j. Graeciae permultae insulae sunt ..................................................................................
15
LECTIO TERTIA
DEKLINACJA II
Tematy na –o
Genetivus singularis –i
I II III IV V
-ae -i -is -us -ei
KOŃCÓWKI DEKLINACJI II
sg. pl.
m n m n
-us -er -um -us -er -um
Nom. -us -er -um -i -a
Gen. -i -orum
Dat. -o -is
Acc. -um =Nom. -os =Nom.
Abl. -o -is
Voc. -e =Nom. =Nom =Nom. =Nom.
masculinum neutrum
V. domine puer = nom. sg. magister = nom. sg. templum = nom. sg.
pluralis
V. domini = nom. pl. pueri = nom. pl. magistri = nom. pl. templa = nom.pl.
Jak puer odmieniają się rzeczowniki: vesper, vesperi (wieczór); socer, soceri (teść); gener,
generi (zięć)
Pozostałe rzeczowniki na –er odmieniają się jak magister.
WYJĄTKI
1. rzeczownik filius (syn), zaimek meus 3 oraz imiona własne zakończone na - ius
mają vocativus sg. na -i: filius,i - voc.: fili!; meus – voc. mi!; Publius,i – voc. Publi!
2. od rzeczownika deus (bóg) vocativus jest deus, podobnie rzeczownik agnus
(baranek) w łacinie kościelnej ma vocativus agnus.
PRZYMIOTNIKI I i II deklinacji
Według deklinacji I i II odmieniają się przymiotniki zakończone w mianowniku rodzaju:
1. męskiego na –us (bonus), Ŝeńskiego na –a (bona), nijakiego na –um (bonum).
Rodzaj męski i nijaki odmieniamy według deklinacji II (jak dominus i templum),
rodzaj Ŝeński według deklinacji I (jak epistula). Przymiotników tych w słowniku
szukamy pod formą Nominatiwu rodzaju męskiego. W skrócie zapisywane są w
postaci bonus 3, gdzie 3 oznacza trzy zakończenia (-us, -a, -um) lub w postaci
bonus, a, um.
2. męskiego na –er (miser, pulcher), Ŝeńskiego na –era/-ra (misera, pulchra),
nijakiego na –rum (miserum, pulchrum). Rodzaj męski i nijaki odmieniamy
według deklinacji II (jak puer lub magister i templum), rodzaj Ŝeński według
deklinacji I (jak epistula). Przymiotników tych w słowniku szukamy pod formą
Nominatiwu rodzaju męskiego. W skrócie zapisywane są w postaci miser, era,
erum (pulcher, chra, chrum).
singularis
Nom. -us, -a, -um -er, -a, -um
bonus, bona, bonum miser, misera, miserum
Gen. -i, -ae, -i -i, -ae, -i
boni, bonae, boni miseri, miserae, miseri
18
Terra, luna et stellae rotundae sunt. Caelum multis stellis ornatum est. Numerus stellarum magnus
est. Multae stellae populis antiquis ignotae sunt. Stella Mercurii Graecis et Romanis nota est,
stellae Urani et Neptuni populis antiquis ignotae sunt. Multis stellis locum certum est. Sed terra et
luna in numero stellarum fixarum non sunt.
Incolae Germaniae antiquae feri et bellicosi sunt. In Germania silvae magnae, in silvis autem
bestiae ferae sunt. Viris Germanorum figura magna capillique longi et flavi sunt. Feminae pulchrae
et probae, liberi autem Germanorum robusti et impigri sunt. Oppida Germanis antiquis non sunt -
domicilia tantum in silvis altis. Gladii et scuta et hastae arma virorum liberorum sunt. Membra
virorum Germanorum magna et robusta, animi autem duri et asperi sunt. In Graecia multi nautae
sunt. Nautae Graecorum stellarum periti sunt. Persae et Scythae viri bellicosi sunt.
20
Aegyptus frugifera est, Delus autem templo Dianae clara. Graecis et Romanis multae
deae et dei sunt. In numero deorum Neptunus, Bacchus et Mercurius, in numero dearum
Minerva et Diana sunt. Neptunus, filius Saturni, dominus aquarum est. Neptuni donum equi
sunt. Bacchi donum vinum est. Litterae et numeri sunt donum Mercurii. Mercurius nuntius
deorum est. Minerva dea sapientiae, Diana dea silvarum est. Minervae hasta, Dianae sagittae
sunt, nam Minerva non solum dea sapientiae, sed etiam belli dea est. Incolis Athenarum statua
Minervae causa gloriae est. Statua Minervae aurea est.
6. Przetłumacz.
a. ab ovo usque ad mala g. anno futuro
b. ad astra h. anno praeterito
c. horrida bella i. digitus Dei
d. bellum mortiferum j. Agnus Dei
e. A.D. = Anno Domini m. Cena Domini
f. anno ante Christum natum
PRZYIMKI
NOTA BENE
PRZYIMKI łączą się tylko z dwoma przypadkami na
A: accusatiwem i ablatiwem
ACCUSATIVUS ABLATIVUS
ad (acc.) = do, na, ku, dla a (ab) (abl.) = od, przez
ante (acc.) = przed cum (abl.) = z (kimś, czymś)
apud (acc.) = u, pod de (abl.) = o
contra (acc.) = przeciw ex (e) (abl.) = z (skądś)
in (acc.) = do, ku in (abl.) = w
inter (acc.) = między, pomiędzy, pośród prae (abl.) = przed, nad
post (acc.) = po pro (abl.) = dla, w obronie, za
secundum (acc.) = według, zgodnie z sine (abl.) = bez
1. Napisz po łacinie
a. przeciw bogu –
b. pomiędzy męŜami –
c. po wojnie –
d. zgodnie z Markiem –
e. od rolników –
f. u Rzymian –
g. o ludzie rzymskim –
h. bez pana –
i. do lasu –
j. na wojnie –
k. ze świątyni –
l. za boga –
m. przez chłopców –
n. po zwycięstwie –
o. ku niebu –
p. z córkami
q. w ksiąŜce –
r. w obronie dzieci –
22
LECTIO QVARTA
BUDOWA ZDANIA
I. Grupa podmiotu
1. PODMIOT jest to część zdania, która odpowiada na pytanie kto? co?
Najczęściej jako podmiot występuje rzeczownik lub zaimek, rzadziej
liczebnik, imiesłów. W języku polskim podmiot stoi w mianowniku, a
jako tzw. podmiot logiczny moŜe występować w dopełniaczu np. kilku
chłopców idzie do szkoły; Marka nie ma w szkole.
W łacinie PODMIOT jest z a w s z e w NOMINATIWIE (Mianowniku)
Rolnik pracuje. Agricola laborat.
mianownik nominativus
Marka nie ma. Marcus abest.
dopełniacz nominativus
2. PRZYDAWKA to określenie rzeczownika. Najczęściej w tej funkcji
występuje przymiotnik lub inny rzeczownik, rzadziej liczebnik porządkowy,
zaimek dzierŜawczy, imiesłów.
a. Przydawka PRZYMIOTNA (przymiotnik, liczebnik porządkowy,
zaimek, dzierŜawczy, imiesłów) tworzy z określanym rzeczownikiem
związek zgody. Np.: Ojcowskie pole (Ager patrius). Podlega wszelkim
przemianom, którym podlega podmiot.
b. Przydawka RZECZOWNA (DOPEŁNIACZOWA) (rzeczownik)
występuje w dopełniaczu (genetivus). Nie podlega Ŝadnym
przemianom. Np. Pole ojca (Ager patris)
Chłopiec czyta ksiąŜkę. (biern.) Julia nie czyta ksiąŜki. (dopełn.) Matka zarządza domem. (narzęd.)
Puer librum legit. (acc.) Iulia librum non legit. (acc.) Mater domum administrat (acc.).
W łacinie dołoŜenie przeczenie nie powoduje zmiany przypadka, w którym stoi
dopełnienie bliŜsze.
II. Nazwij elementy zdania: podmiot (grupa podmiotu), orzeczenie, dopełnienie bliŜsze,
na lądzie i morzu.
PRZYKŁAD
dopełnienie
bliŜsze
nagrod y.
27
LECTIO QVINTA
PRAESENS ACTIVI, ZAIMKI OSOBOWE I DZIERśAWCZE,
GENETIVUS PARITTIVUS
forma gramatyczna 1 sg. praesentis act. infinitivus 1 sg. perfecti act. supinum
praesentis act.
dico dicere dixi dictum
słownik
Mańkowskiego amo amare amavi amatum
forma gramatyczna 1 sg. praesentis act. infinitivus 1 sg. perfecti act. supinum
praesentis act.
dico (dic)ere dixi dictum
słownik Korpantego
amo (am)are (am)avi (am)atum
dico dixi dictum 3 (ere)
słownik
Kumanieckiego
amo amavi amatum 1 (are)
forma gramatyczna 1 sg. praesentis act. 1 sg. perfecti act. supinum infinitivus
praesentis act.
Słowniki podają czasowniki w tzw. formach podstawowych, np.: dico, dicere, dixi, dictum.
Formy te pokazują, jak będzie się odmieniał dany czasownik. Cyfra wśród form podstawowych
(jeśli jest) oznacza numer koniugacji. Jeśli jej nie ma, to przynaleŜność do danej koniugacji
rozpoznajemy po formie infinitiwu praesentis activi (bezokolicznika czasu teraźniejszego strony
czynnej), któremu odpowiada numer koniugacji. Wiadomo np., Ŝe: vinco, vici, victum, ĕre, gdzie
ĕre = 3 naleŜy do koniugacji trzeciej. KaŜda koniugacja ma sobie właściwe zakończenie
infinitiwu praesentis activi.
Zakończenia infinitiwu praesentis activi i tematy praesentis dla poszczególnych koniugacji:
koniugacja I: -are temat -a laudare, lauda-
NOTA BENE
KONIUGACJA III na –io (III miękka)
Czasowniki zakończone w 1sg. na –io, ale naleŜące do koniugacji III, odmieniają się
jak czasowniki koniugacji IV. Jedynie bezokoliczniki tworzą wg koniugacji III.
Przykładowe czasowniki koniugacji III na –io (III miękkiej):
capio 3 (capere) – chwytam facio 3 (facere) - robię iacio 3 (iacere)
cupio 3 (cupere) - pragnę fugio 3 (fugere) - uciekam pario 3 (parere) - rodzę
29
2. Dla podanych w infinitiwie czasowników utwórz 1 os. sing. indicatiwu praesentis activi:
cogitare myśleć aperire otworzyć
NOTA BENE
G
ENETIVUS PARTITIVUS (CZĄSTKOWY) to uŜycie przypadka genetivus
pozwalające powiedzieć, Ŝe wyciągamy z całości jakąś część, bez uŜycia przyimka
ex. W genetiwie (bez Ŝadnego przyimka) staje wówczas całość, z której
wyciągamy/zabieramy/wybieramy część. Znaczenie genetiwu partitiwu jest identyczne, jak
wyraŜenia z ex.
Unus PUERORUM = jeden Z CHŁOPCÓW = unus EX PUERIS
Una PUELLARUM = jedna Z DZIEWCZĄT = una EX PUELLIS
Primus VIRORUM = pierwszy SPOŚRÓD MĘśÓW = primus EX VIRIS
Multi ROMANORUM = liczni/wielu Z RZYMIAN = multi EX ROMANIS
Unus NOSTRUM = jeden Z NAS = unus EX NOBIS; Unus VESTRUM = jeden Z WAS =
unus EX VOBIS
3. Przetłumacz wyraŜenia.
32
a. Annuntio vobis gaudium magnum: k. Saepe viri fallunt, tenerae non saepe
Habemus papam. puellae. (Ov.)
b. Aquilam volare doces. l. Bis dat, qui cito dat.
c. Aquila non captat muscas. m. Dare est docere reddere.
d. Verba volant, scripta manent. n. Hic iacet.
e. Quo vadis? o. Nec sine te, nec tecum vivere possum.
f. Dum spiro, spero. p. Ad rivum lupus et agnus veniunt.
g. Leonem [Lwa] mortuum etiam catuli q. Bis peccare in bello non licet.
mordent. r. Qui dormit, non peccat.
h. Mortui non mordent. s. Panem [chleba] nostrum cotidianum da
i. Unde venis et quo tendis? nobis hodie!
j. Quid agis?
4. W miejsce kropek wstaw odpowiednie formy zaimka ego, tu, nos, vos, meus, tuus,
noster, vester. Przetłumacz.
a. (My) ............... (wam) ………. libros …………….. (nasze) monstramus.
5. Uzupełnij zdania odpowiednimi formami zaimka osobowego (ego; tu; nos; vos) lub
dzierŜawczego (meus 3; tuus 3; suus 3; noster,tra,trum; vester,tra,trum). Przetłumacz
zdania.
Exemplum: Ego librum meum lego. Vobis liber est.
a. ……… librum ………… legis.
b. ……… libros …………. legimus.
c. ……… libros …………. legitis.
d. Pueri libros ……………. legunt.
e. Puellae libros ………….. legunt.
f. ……… (1 os. sg.) liber est.
g. ……… (2 os. sg.) liber est.
h. ……… (1 os. pl.) libri sunt.
33
6. Przetłumacz zdania
a. Salve, amice, salve, bone vir! b. Nauta bonus ventum non timet. c. Aeterna est clarorum
virorum memoria. d. Consilium tuum plenum sapientiae est. e. Consilia nostra cum vestris
consentiunt. f. In Graecia et in Italia vides pulchra monumenta Graecorum et Romanorum
antiquorum. g. Malum est aliud dicere aliud sentire. h. Quid est amicus? – Alter ego. i. Filius
amici nostri aegrotat; medicum advocate! j. Legati Graeciae Romam veniunt. k. De lingua stulta
veniunt incommoda multa. l. Numquam aliud natura, aliud sapientia dicit.
7. Przetłumacz tekst.
Romanis magnus numerus servorum est. Familia Romana ex viro, femina, liberis
servisque constat. Servos Romani bellis sibi parant. Servi liberi non sunt. Etiam liberi
servorum servi esse debent et in villis, latifundiis metallisque Romanorum opulentorum
laborant. Servus, nisi domino suo paret, dominum timere debet. Nam dominus servum suum
verbis malis durisque monet et flagellis verberat.
Etiam multi Graeci virorum Romanorum servi sunt. Servi Graeci saepe viri docti
sunt. Itaque in agris laborare non debent. Alii servorum morbos aegrotorum medici curant
sanantque, alii magistri liberos educant puerosque grammaticam, philosophiam aliasque
litteras docent et pueris puellisque multa et pulchra de claris poetis Graecis, ut de Homero et
Hesiodo, et de philosophis, ut de Democrito et Pythagora, et de aliis viris doctis narrant.
Liberi libros poetarum Graecorum amant, saepe tragoediis et comoediis Graecis student.
34
SENTENCJE
LECTIO SEXTA
PRAESENS PASSIVI, CZASOWNIK POSSUM, POSSE
ZAMIANA NA STRONĘ BIERNĄ
INFINITIVUS PRAESENTIS
ACTIVUM PASSIVUM
I am-are kochać I am-ari być kochanym
II mon-ēre upominać II mon-eri być upominanym
III leg-ĕre czytać III leg-i być czytanym
IV aud-ire słuchać IV aud-iri być słuchanym
strona bierna
Pupae filiae parvae a domino bono dantur.
Lalki córce małej przez pana dobrego są dawane.
podmiot dopełnienie dalsze ablativus auctoris orzeczenie
przydawka przydawka przym.
NOTA BENE
2. Od podanych słów podaj formy strony biernej zachowując osobę, liczbę, tryb,
czas. Przetłumacz.
4. Przetłumacz wyraŜenia.
a.Equi donati dentes [zęby] non f. Tertium non datur.
inspiciuntur.
g. Stultum est timere, quod [tego, co] vitari
b. Troia a Graecis expugnatur. (Cic.) non potest.
d. Vincit nos fortuna, nisi tota vincitur. armorum potestas (moc, potęga).
e. Contraria contrariis curantur. i. Ama tu, si vis amari dicunt verba viri
clari.
5. Przetłumacz tekst.
De Graecia antiqua
Multi Graecorum a nobis clari habentur. Homerus, poeta Graecorum clarus, a multis
celebratur. Multorum enim animi nunc etiam Homeri libris delectantur. Phidiae statuis
magnificis nos quoque delectamur, nam Phidiae statuarum fragmenta hodie spectari possunt.
Herodoti fabulis multi quoque moventur. Graecorum antiquorum libri nobis valde placent et
nos delectant. Itaque Graecia antiqua disciplinarum et litterarum patria recte putatur.
6. Przetłumacz zdania.
a. Victoria ex concordiā gignitur. b. Magnā copiā aquae campus irrigatur. c. Si discipuli
bene student, a magistris laudantur. d. Statuae virorum clarorum rosis ornantur. e.Instrumenta
et arma e ferro parantur. f. Patria in periculis a viris defendi debet. g. Nullum periculum sine
periculo vincitur. h. Ex agro inculto frumentum frustra exspectatur. i. Agri ab agricolis coli
debent. j. Poetae leguntur, audiuntur, ediscuntur. k. Bellum, quod populos liberat, iustum ac
necessarium est. l. Clavus clavo pellitur.
39
SENTENCJE
LECTIO SEPTIMA
NOTA BENE
41
PAMIĘTAJ, śE W ACI
VERBUM REGENS musi stać w stronie czynnej (czas dowolny).
W ACCUSATIWIE występuje najczęściej rzeczownik lub zaimek, zwykle wraz z
określeniami.
INFINITIVUS moŜe występować w dowolnym czasie i stronie (6 moŜliwości).
Od czasu i strony infinitiwu zaleŜy czas i strona orzeczenia zdania, w które zamieni się
w tłumaczeniu ACI
verba sentiendi ~myśleć, verba dicendi ~mówić, pisać verba voluntatis ~chcieć, kazać
spostrzegać
animadverto 3 spostrzegam, Ŝe narro 1 opowiadam, Ŝe cupio 3 pragnę
audio 4 słyszę, Ŝe affirmo 1 twierdzę, Ŝe nolo, nolle nie chcę
ignoro 1 nie wiem, Ŝe fero, ferre mówię, Ŝe sino 3 pozwalam
non ignoro 1 dobrze wiem, Ŝe nuntio 1 donoszę, Ŝe iubeo 2 rozkazuję, Ŝeby
puto 1 sądzę, Ŝe promitto 3 obiecuję, Ŝe veto 1 zakazuję
scio 4 wiem, Ŝe respondeo 2 odpowiadam, Ŝe malo, malle wolę
sentio 4 czuję, Ŝe nego 1 mówię, Ŝe nie moneo 2 upominam, Ŝeby
spero 1 spodziewam się, Ŝe scribo 3 piszę, Ŝe volo, velle chcę
video 2 widzę, Ŝe dico 3 mówię, Ŝe
trado 3 przekazuje, Ŝe
lego 3 czytam, Ŝe
verba affectus wyraŜenie wyraŜenia/ formy nieosobowe
wzruszenia
doleo 2 boleję, Ŝe constat wiadomo, Ŝe
gaudeo 2 cieszę się, Ŝe placet podoba się, Ŝe
oportet trzeba, Ŝeby
certiorem facio powiadamiam, Ŝe
43
.............................................................................................................................................
.............................................................................................................................................
.............................................................................................................................................
.............................................................................................................................................
.............................................................................................................................................
f. Filia tua amicas suas in villam invitare potest. (certiorem te facio) ...........................
.............................................................................................................................................
a. Romanis magnus numerus servorum est (constat). Familia Romana ex viro, femina,
liberis servisque constat (magister docet). Servos Romani bellis sibi parant (historici tradunt).
Servi liberi non sunt (scimus). Etiam liberi servorum servi esse debent et in villis, latifundiis
metallisque Romanorum opulentorum laborare debent (Romani opulenti putant). Servus
dominum timet (oportet). Dominus servum suum verbis malis durisque monet et flagellis
verberat (in libris legimus). ..................................................................................................
.........................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................
44
b. Multi Graecorum clari habentur (discipuli sciunt). Homerus, poeta Graecorum clarus, a
multis celebratur (antiqui narrant). Multorum animi nunc etiam Homeri libris delectantur
(animadvertimus). Phidiae statuis magnificis nos quoque delectamur (oportet), nam Phidiae
statuarum fragmenta hodie spectari possunt (videmus). Herodoti fabulis multi quoque
moventur (audimus). Graecorum antiquorum libri vobis valde placent et vos delectant
(gaudeo). Itaque Graecia antiqua disciplinarum et litterarum patria recte putatur (multi
affirmant). ......................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................
3. Przetłumacz tekst.
De bello Troiano
Vergilii libros de bello Troiano et de Aenea, Romanorum proavo legimus. Ex quibus eiusmodi
esse primordia Romae cognoscimus: Graecos Troiam invadere constat. Troianos diu se
defendere Homerus narrat. Graecos tamen Ilium expugnare atque incendio delere poetae ferunt.
Troiam a Graecis capi scimus. Inter Troianos Aeneam, virum pium, esse Vergilius nobis tradit.
Aeneam fugā vitam servare atque novam patriam quaerere statuere legimus.
4. Przetłumacz tekst.
De equo Troiano
Bellum Troianum geri, Troiam tamen diu vinci non posse constat. Homerus tradit equum
denique magnum, ligneum a Graecis aedificari. Equi uterum viris armatis impleri scimus.
Equum in oris maritimis relinqui fabula narrat. Troiani Graecos in patriam navigare putant.
Itaque Troiani ex oppido evadunt et de equo disputant. Tum exitium Troiae a Cassandra
praedici audiunt. Pauci Troianorum equum statim uri desiderant, reliqui equum in urbem trahi
volunt. Denique cuncti incolae in contrarias sententias distrahuntur. Multi enim equum in
oppidum trahi iubent. Denique equus perniciosus cum viris armatis in oppidum trahitur.
45
LECTIO OCTAVA
IMPERFECTUM I FUTURUM PRIMUM ACTIVI I PASSIVI
ZŁOśENIA Z CZASOWNIKIEM ESSE
Końcówki osobowe dla tego czasu są identyczne jak w praesens, z wyjątkiem końcówki 1 os.
sg . act.: - m
singularis pluralis
1 eram byłem eramus
2 eras eratis
3 erat erant
3. Przetłumacz zdania.
4. Przetłumacz tekst.
De Romae futurae fata
Aeneam in Italia ad inferos descendere ibique umbram Anchisae mortui invenire
Vergilius narrat. Apud inferos gloriam Romae futurae ab Anchisa Aeneae monstrari legimus:
“Aenea, mi fili!” — Anchises dicit — “mox magna Romae gloria a te videbitur. Praeclari
Romae futurae viri tibi monstrabuntur. Oppidum Lavinium a te aedificabitur, ab Ascanio
autem, filio tuo, Alba Longa, oppidum novum, struetur. Alba Longa a multis viris claris
gubernabitur. Ibi post multos annos Rhea Silvia pueros geminos habebit”.
Anchisen in inferis fata Romanorum futura Aeneae aperire poetae nobis tradunt.
“Vade mecum, Aenea” — inquit — “mox clari Romanorum viri a te cognoscentur”. Primum
pueris geminis appropinquare et Anchisen dicere ferunt: “Vos, pueri gemini, Romulus et
Remus vocabimini et Roma aeterna a vobis condetur”. Deinde Anchises ad virum: “Tu —
inquit — Caius Iulius Caesar diceris. Multa bella a te gerentur et Gallia subigetur”. Tandem
Augusto eos accedere legimus: “Tu Augustus diceris et aureum saeculum a te in terras
reducetur”.
5. Przetłumacz tekst.
De Heleni oraculo
Aeneam ad Epiri oram advenire in libro Vergilii legimus. In Epiro Helenus, Priami
filius, inveniebatur. Helenus fata futura sentire poterat. Itaque Aeneas Helenum interrogat:
“Quamdiu fata me per terras undasque iactabunt?” Cui Helenus: “Pauca tibi narrabo. Diu in
Italiam navigabis. Venti primum vos ad Siciliam admovebunt. Ibi videbitis fretum angustum,
ubi Scylla et Charybdis, saxa horrida, inveniuntur. Saxa nautis semper imminent et vobis
imminebunt. Saxa tamen vitabitis, si circum Siciliam navigabitis.”
Helenum ab Aenea iterum rogari audimus: “Quae pericula praeterea inveniam?”
Helenus respodet: “Varia pericula invenies et multa vinces, priusquam in Italiam advenies.
Cum Siciliam circumvenietis, Aetnam, quae saxa flammasque ad caelum mittit, cernetis.
Praeterea Troiani profugi, cum Siciliam circumvenient, Polyphemum — monstrum
horrendum — videbunt. In Sicilia Anchises de vita decedet. Deinde venti Troianos ad Libyae
oras agent. Post multos denique annos Troiani in Italiam pervenient.”
6. Przetłumacz zdania.
a. Adsum amicis, amici quoque mihi adsunt. b. Filius meus abest. c. Filius mihi deest. d. Inter
dominum et servum nulla amicitia esse potest. e. Facio, quod possum. f. Vir bonus patriae
suae prodest, dum potest. g. Vir belli peritus nobis praeest. h. Filii mei ludis ceterorum
liberorum semper insunt. i. Nihil vobis prodesse potest. j. Scientia tibi deest. k. Magistri,
adeste discipulis suis!
52
LECTIO NONA
ZAIMEK WSKAZUJĄCY IS,EA,ID I WZGLĘDNY
DEKLINACJA IV I V
ZAIMEK WSKAZUJĄCY
is, ea, id = on, ona, ono (ten, ta, to)
singularis pluralis
m f n m f n
Nom. is ea id ei (ii) eae ea
Gen. eius eorum earum eorum
ei eis (iis)
Acc. eum eam id eos eas ea
Abl. eo ea eo eis (iis)
ZAIMEK WZGLĘDNY
qui, quae, quod = (ten) który (co), (ta) która (co), (to) które (co)
singularis pluralis
m f n m f n
Nom. qui quae quod qui quae quae
Gen. cuius quorum quarum quorum
Dat. cui quibus
Acc. quem quam quod quos quas quae
Abl. quo qua quo quibus
1. Przetłumacz zdania.
a. Post bellum Scythicum, quod Persis perniciosum erat, ii Graeci, qui in Asia
habitabant, cum Persis pugnabant.
b. Itaque auxilium ab eis, qui in Graecia habitabant, petebant.
c. Qui bonus erat, iudicium Dei non timebit.
d. Ea mihi placent, quae possidere non possum.
e. Eae mihi placent, quas possidere non possum.
f. Persae pontum, quo Graecia et Ionia separantur, superant et in campo
Marathonio castra sua ponunt.
g. Viri belli periti animos Graecorum, quibus patria cara erat, ad pugnam
incitabant.
53
DEKLINACJA IV
Tematy na –u
Genetivus singularis –us
I II III IV V
-ae -i -is -us -ei
KOŃCÓWKI DEKLINACJI IV
sg. pl.
m n m n
Nom. -us -u -us -ua
Gen. -us -uum
Dat. -ui -u -ibus
Acc. -um -u -us -ua
Abl. -u -ibus
Voc. -us -u -us -ua
WYJĄTKI
DEKLINACJA V
55
DEKLINACJA V
Tematy na –e
Genetivus singularis –ei
I II III IV V
-ae -i -is -us -ei
WYJĄTKI
1. rzeczownik V deklinacji dies jest rodzaju Ŝeńskiego, jeśli oznacza określony termin,
np.: dies prima, w przeciwnym razie jest rodzaju męskiego, np.: dies bonus.
2. wiele rzeczowników V deklinacji ma tylko liczbę pojedynczą, np.: spes,ei; fides,ei
56
3. Przetłumacz zdania.
a. Res publica est res populi, ut Cicero in libris suis De republica explicat.
4. Przetłumacz wyraŜenia.
a. lapsus linguae h. Usus est optimus rerum magister.
b. Nihil semper in suo statu manet. i. Dum vita est, spes est.
e. Domus propria - domus optima. m. Domi manet, lanam facit (inskrypcja nagrobna
dla dobrej Ŝony)
f. manu propria
5. Przetłumacz zdania.
g. Romulus inimicorum exercitum fugat et multos viros occidit. b. Exercitus territus fugae se
mandat. c. Canes domos custodiebant. d. Nunc pro domo mea dicam. e. Caesar in bello, quod
in Britannia gerebat, ad varios casus subsidia comparabat. f. Matronarum ornatus non est in
vestimento et figurae cultu, sed in casta pudicaque vita et ornamentis animi. g. Taurorum
arma sunt cornua. h. Is est amicus, qui te in re dubia iuvat. i. Usus est magister rerum. j. Spero
vos liberosque vestros in re publica multa bona videre. k. Imperator aciem pleno gradu contra
inimicos induxit. l. Dies diem docet. m. Exercitus unum in locum conglomeratur. n. Is, qui
58
agrum non colit, frustra fructum exspectabit. o. Antiqui putabant sensus nuntios rerum esse.
p. Exercitus sine duce est figura sine spiritu. q. Est res publica res populi – sic Cicero docet
in libro suo De re publica. r. Iustitia est fundamentum rei publicae. s. Pulchrum est bene
facere rei publicae. t. Caesar intellegebat Gallos a vicinis ad bellum gerendum excitari. u.
Aegroto dum spem esse, animum esse dicunt. v. Felix, qui potuit rerum cognoscere causas. x.
Senatus rei publicae praeerat.
SENTENCJE
LECTIO DECIMA
DEKLINACJA III.
Tematy róŜne
Genetivus singularis –is
I II III IV V
-ae -i -is -us -ei
RZECZOWNIK i PRZYMIOTNIK
Do trzeciej deklinacji naleŜą rzeczowniki wszystkich trzech rodzajów.
Odmieniają się według niej takŜe przymiotniki. Cechą charakterystyczną, po której
rozpoznajemy przynaleŜność do tej deklinacji, jest zakończenie Gen. sg. na –is.
Podgrupy tej deklinacji (spółgłoskowa, samogłoskowa, mieszna) róŜnią się
między sobą jedynie abl. sg.i gen. pl. Pozostałe przypadki mają jednakowe końcówki dla
wszystkich podgrup.
GRUPA SPÓŁGŁOSKOWA
abl. sg. na –e, gen. pl. na –um, neutra: nom., acc. i voc. pl. na –a.
GRUPA SAMOGŁOSKOWA
abl. sg. na –i, gen. pl. na –ium, neutra: nom., acc. i voc. pl. na –ia.
neutra
singularis pluralis
Nom. mare morze mar-ia
Gen. mar-is mar-ium
Dat. mar-i mar-ibus
Acc. mare mar-ia
Abl. mar-i mar-ibus
Voc. mare mar-ia
GRUPA MIESZANA
abl. sg. na –e, gen. pl. na –ium, neutra: nom., acc. i voc. pl. na –a lub –ia
masculina, feminina
singularis pluralis singularis pluralis
Nom. nubes chmura nub-es pars część part -es
Gen. nub-is nub-ium part-is part-ium
Dat. nub-i nub-ibus part-i part-ibus
Acc. nub-em nub-es = Nom. pl. part-em part-es = Nom. pl.
Abl. nub-e nub-ibus part-e part-ibus
Voc. nubes = Nom. sg. nub-es = Nom. pl. pars = Nom. sg. part-es = Nom. pl.
Do grupy mieszanej naleŜą:
WYJĄTKI
NOTA BENE
1. dla tych o jednym zakończeniu: nom. sg. i zakończenie gen. sg., np.: ingens, ntis
(wielki), minax, acis (groŜący)
2. dla tych o dwóch zakończeniach: nom. sg. masculini i feminini oraz zakończenie nom.
sg. neutri, np.: omnis, e (cały) = omnis, omne; brevis, e (krótki) = brevis, breve
3. dla tych o trzech zakończeniach: nom. sg. masculini oraz zakończenia nom. sg.
feminini i neutri lub pełne formy dla wszystkich rodzajów, np.: acer, acris, acre
(ostry); celer, eris, e (szybki) = celer, celeris, celere
65
TEMAT PRAESENTIS
NOTA BENE
GRUPA MIESZANA odmiana ppa
abl. sg. na –e, gen. pl. na –ium, neutra: nom., acc. i voc. pl. na –ia
masculina, feminina neutra
laudans laudans
singularis pluralis singularis pluralis
Nom. laudans chwalący, laudant-es chwalący, laudans laudant-ia
chwaląca chwalące chwalące chwalące
Gen. laudant-is laudant-ium laudant-is laudant-ium
Dat. laudant-i laudant-ibus laudant-i laudant-ibus
Acc. laudant-em laudant-es = Nom. sg. = Nom. pl.
Abl. laudant-e laudant-ibus laudant-e laudant-ibus
Voc. laudans laudant-es = Nom. sg. = Nom. pl.
WYJĄTKI
Rzeczownik ułomny III deklinacji vis siła (f)Rzeczownik II deklinacji vir mąŜ (m)
femininum masculinum
singularis pluralis singularis pluralis
Nom. vis siła vir-es vir mąŜ vir-i
Gen. — vir-ium vir-i vir-orum
Dat. — vir-ibus vir-o vir-is
Acc. vim vir-es vir-um vir-os
Abl. vi vir-ibus vir-o vir-is
Voc. vir-es vir vir-os
1. Utwórz genetivus singularis. Według jakiego typu będzie odmieniać się to słówko?
2. Podaj formy podstawowe wyrazów III deklinacji. Określ przypadek, typ odmiany.
Przetłumacz.
a) urbe - n) calamitates -
b) leges - o) nationibus -
c) duci – p) regem -
d) pax - q) vim -
e) decoris - r) finibus -
f) mortem - s) hostis -
g) facili - t) veritas -
h) centuriones - u) acre -
i) legio - v) mensis -
68
j) rationum - w) maria -
k) itinera - x) felicium -
l) multitudinis - y) navium -
m) audacia - z) frigora -
4.Przetłumacz. n.
a. Scribit carmina, quae legunt cacantes. o. Omnis ars naturae imitatio est.
b. pro fide, lege et rege p. omnis homo mendax
c. Femina est finis familiae. q. Amor omnia vincit.
d. ferro et igni (Cic.) vel ferro ignique (Liv.) r. Navis, quae in flumine magna est, in
e. flos et decus urbium Italiae [o Padwie] mari parvula est. (Sen.)
f. Lex non cogit ad impossibilia. s. qualis rex, talis grex.
g. Lex lege tollitur. t. ars longa, vita brevis
h. Lex nihil frustra facit. u. Homo est animal sociale.
i. Urbi et orbi v. Audaces fortuna iuvat.
j. Urbs aeterna ε. w. omne principium difficile
k. usque ad finem ζ. x. forma - dei munus (Ov.)
l. novus rex, nova lex
m. more antiquo
.
5. Przetłumacz tekst.
Multos cives Romae in senatu de republica disputare audimus. Hostes Romanis imminere
et Romae interitum parare senatores sapientes monent. Exercitus fortes patriam defendere et
hostes crudeles prohibere debent. Romam in magno periculo esse constat. Cives miseri
69
6. Przetłumacz tekst.
Aponius ad auctionem venit, ubi imperator Caligula gladiatores varii generis vendebat.
Aponius longo itinere fessus mox dormiebat et per sominum nutabat. Brevi tempore amicus
eum excitat et dicit: "Surge, amice, surge, Aponi!" Aponius sedes circumspectat et videt
prope se duo murmillones, tres retarios, tres bestiarios... "Quid est ?" - amicum rogat. "Cuius
omnes ei gladiatores sunt?" "Nunc sunt tui, omnes enim nutans emebas."
8. Przetłumacz zdania.
a. In mari Mediterraneo vivunt varia genera animalium. b. Multitudo civium in Capitolium
convenit. c. Vergilius turrim dicit, non turrem, securim, non securem. (Gell.) d. Nocturnorum
animalium, veluti felium, luporum, in tenebris fulgent oculi. e. Galli spatia temporis numero
noctium finiunt. f. Is, qui neutri parti amicus est, omnibus hominibus odiosus est. g. Lupus -
malus ovium custos. h. Parentum virtus – dos optima. i. Multae urbes, olim florentes, nunc
incultae iacent. j. Nautae audaces per maria omnia currunt. k. Finis coronat opus. l. In Gallia
antiqua plebs, quae ingenti vectigali premebatur, servorum paene loco habebatur; sors eius
tristis erat. m. Vim vi repellere decet. n. Magna pars sanitatis – velle sanari. o. Maria vel a
provinciis, vel ab insulis, vel a civitatibus nomina accipiunt. p. Ursus, lupus, equus, taurus
animalia sunt; etiam homo animal est, sed animal sociale. q. Gallus habet calcaria. r. Populo
prodesse summa laus civium est. s. Nomina civium fortium semper memoriā tenebuntur. t.
magna est vis scientiae. u. Antiquis temporibus Romani in Tiberi, postea in maribus quoque
navigabant. v. In civitate libera lingua mensque liberae esse debent. x. Otium sine libris mors
est et hominis vivi sepultura. y. Milites Romani ante castra hostium turrim constituunt. z.
Plerisque hominibus, litterarum ignaris, libri non studiorum instrumenta, sed aedium
ornamenta sunt. α. Cibus famem explet, potio – sitim, vestis a frigore hominem defendit.
β. Procul ab oculis – procul ex mente. γ. Non est fumus absque igne. δ. Una hirundo non facit
ver. ε. Et fabula partem veri habet. ζ. Non est facilis ad astra iter. η. Longum et difficile est
iter per praecepta, breve et efficax per exempla. θ. Nominativus et vocativus pluralis primae
declinationis similis est genetivo et dativo singularis. ι. Homines inter se studiis, moribus,
omni vitae ratione differunt. κ. Dives est, qui sapiens est. λ. Divitiae hominem felicem non
faciunt. µ. Homo verum non dicens mendax appellatur. ν. Amor quasi foedere iungit amantes.
ξ. Frigus intolerabile est corpori nudo. ο. Timeo Danaos et done ferentes. π. Si caput dolet,
omne corpus simul laborat. ρ. Sagitta in lapidem numquam figitur; interdum resiliens ferit
dirigentem. σ. Raro senex mutat sententiam. τ. Primā luce milites nostri ab eo loco castra
movebunt. υ. Matrimonium solidum est, si mutuā voluntate iungitur. ϕ. I, bone, quo virtus tua
te vocat, i, pede fausto! χ. Aër undique terram cingit; sine aëre nulla vita esse potest. ψ. Sol
totum mundum sua luce complet. ω. Caecus non iudicat de colore.
71
SENTENCJE
LECTIO VNDECIMA
CZASOWNIKI NIEREGULARNE, ZAIMKI WSKAZUJĄCE I OKREŚLAJĄCY,
NEMO, NIHIL, PRZYMIOTNIKI ZAIMKOWE
ZAIMKI WSKAZUJĄCE
ille, illa, illud = tamten, tamta, tamto; ów, owa, owo (ten znany, ta znana, to znane)
singularis pluralis
m f n m f n
Nom. ille illa illud illi illae illa
Gen. illius illorum illarum illorum
Dat. illi illis
Acc. illum illam illud illos illas illa
Abl. illo illa illo illis
De Numa Pompilio
Romulum Romae conditorem appellari scimus. Hunc multa bella cum gentibus finitimis gerere
civitatemque suam amplificare constat. Post huius regis mortem Numa Pompilius regnum
occupat. Qui Romam a Romulo vi et armis conditam (załoŜoną) legibus moribusque confirmat.
Imprimis Numam Pompilium civium animos bellis assiduis feroces mitigare hacque in re ab
Egeria nympha adiuvari Livius scribit. Huius nymphae consilio nova sacra instituere novosque
sacerdotes creare. Iovis sacerdotem veste insigni ornare. Huic duos flamines addere, alterum
Martii, alterum Quirino. Virgines quoque Vestae legere. His stipendium de publico statuere
easque virginitate venerabiles et sanctas facere. His rationibus Numa Pompilius religionem
genti Romanae creat: Tantae molis erat Romanam condere gentem! Inter arma silent leges.
77
infinitivus: ire - iść Bywa uŜywana forma 3 os. sg. passivi: itur = idzie się
a. Qui Deo confidit, is forti animo omnibus periculis obviam ibit eaque superabit.
………………………………………………………………………………………………
b. Sic itur ad astra ……………………….…………………………………………...……
c. Mi fili, i, quocumque te Deus vocabit. Ubicumque ibis, signa divini amoris et divinae
sapientiae invenies. …………………………………..……………………………………
………………………………………………………………………………………………
3. VOLO, VELLE, VOLUI
a. Nisi potest id effici, quod vis, id velle debes, quod potes ………….………..…………
……………………………………………………………………….…………..…………
b. Saepe volumus, quae facere non possumus ……………………..…………………..…
c. Qui prudens est, et sibi et aliis prodesse vult …………………………….…………….
d. Si vis amari, ama! ………………………………………………………………………
e. Idem velle et idem nolle, ea demum firma amicitia est ………………………………...
……………………………………………………………………….…………..…………
81
a. Qui te meliorem facere non vult, is tibi mavult nocere quam prodesse …………….…
…..……………………………………………………………………….………..…..……
b. Homines sapientes malunt sine amicis virtutem colere, quam per amicos a virtute
abduci ………………………………………………………………….……………….
……………………………………………………………………….…….……..…………
c. Qui malet bonus videri quam esse, eum vita! ……………………..…….……………
d. Vos ipsi maletis boni esse quam videri ………………………………………………...
a. Non raro e duobus amicis alter vult, quod alter non vult ……………………….……..
……………………………………………………………………….…………..…………
b. Nolite cum iis amicitias iungere, qui a via virtutis vos abducere volunt …………....…
……………………………………………………………………….…………..…………
{}
1. Przetłumacz.
a. Cato esse quam videri bonus malebat. ………………………………………………….…..
b. Eodem anno ………………………………………………………………………………....
c. Abeunt hirundines hibernis mensibus. ………………………………………………………
d. Stultum facit natura, quem vult perdere. ……………………………………………………
e. Nemo nostrum sine culpa est. …………...………………………………………………..…
f. Quid tibi vis? …………………………………………………………………………………
g. It Fama per urbes. ……………………………………………………………………………
h. Cum duo faciunt idem, non est idem. ……………………………………………...………..
i. Haurit aquam cribro, qui discere vult sine libro. ……………………………………….……
k. Non omnes flores eosdem colores aut eosdem odores habent. …………………….….….…
……………………………………………..…………………………….…………..…………
l. Et prodesse volunt et delectare poetae. ………………………………………………………
82
Aesopus aliquando Athenis ibat multa secum cogitans. Subito viator quidam ei obviam
iens: “Quot horas, — inquit, — usque ad urbem ibo?” Aesopus nihil respondet. Postquam ille
iratus aliquantum prodiit, Aesopus, qui euntem observat, magna voce: Duas, — dicit, —
horas ibis, amice.” Tum ille: “Cur, — inquit, non statim respondes?” Et Aesopus: “Nunc
tantum video quam te celeriter ire posse.”
SENTENCJE
LECTIO DVODECIMA
DVODECIMA
INDICATIVUS PERFECTI ACTIVI, VERBA DEFECTIVA
ZŁOśENIA Z EO I FERO
VERBA DEFECTIVA
czasowniki ułomne
3. Przetłumacz tekst.
Romulus primus Romanorum rex fuit. Qui, postquam muros Urbi addidit et hostes
superavit, in foro civibus suis iura dabat. Subito nubes densa solem obscuravit, ex qua imber
magnus incidit. Omnes cives tremorem ingentem senserunt, fulmina enim usque ad terram
descenderunt. Tum omnes paventes fugerunt. At Romulum eo tempore Iuppiter ad caelum
portavit. Cives Romani, postquam in forum redierunt, senatores accusabant: "Ubi est
Romulus? Nonne vos eum necavistis?!"
Sed proxima nocte Iulius, proconsul ab Alba Longa ad Urbem venit. Luna in caelo
lucebat. Subito saepes sinistrae tremuerunt. Tum Iulius perterritus Romulum in media via
conspexit et vocem mirabilem audivit: "Gaudete, o cives Romani! Ego nunc deus sum, ex hoc
tempore sub mea tutela estis!" Et subito Romulus evanuit. Iulius proconsul ad Urbem
festinavit et rem totam senatui civibusque narravit.
4. Przetłumacz tekst.
Aliquando in Latio Latinus regnavit. Tum in Latium Aeneas cum paucis Troianis
advenit. Latinus, terrae dominus, advenas vidit, Aeneam ad colloquium vocavit et dixit:
“Unde venistis? Ubi habitavistis? Quid quaeritis? Aeneas respondit: “Troiae incolae fuimus,
cum in Asia habitavimus. Postquam Troia cecidit, errabamus per multas terras undasque et
nunc ad te advenimus.” Latinus et Aeneas amicitia se iunxerunt et amicitiae vincula
firmaverunt: Aeneas Laviniam, Latini filiam, in matrimonium duxit. Ita Troiani profugi in
Italia remanserunt atque habitaverunt, Aeneas oppidum aedificavit et a Lavinia Lavinium
appellavit.
.
5. Przetłumacz zdania.
a. Natura sic voluit. d. Venimus, vidimus, Deus vicit. (Jan
b. In principio creavit Deus caelum et terram, Sobieski przesyłając 13 IX 1683 r. papieŜowi
Innocentemu XI zielony turecki sztandar, uwaŜany
terra autem inanis erat et vacua. Et creavit
za chorągiew Proroka)
Deus hominem ad imaginem suam. (Gen.1.27)
e. Primus itaque Polonorum rex Mesco
c. Veni, vidi, vici. (Juliusz Cezar po zwycięstwie
gratiam baptismi suscepit. (Kadłubek II 8.4)
nad królem Pontu, Farnacesem, pod Zelą, w 47 r. a.
Ch.n.) (Suet. Iul. 37.2)
f. Tu, qui legisti nomina nostra, vale!
87
g. Antiqua quae nunc sunt, fuerunt olim k. Formavit igitur Dominus Deus
nova. (wg Quint. I.O. 8.3.34) hominem de limo terrae. (Gen. 2.7.1)
h. Cicero consul rem publicam servavit. l. Vixit annos plus minus centum
i. Socrates venenum laetus hausit. m. Dominus dedit, Dominus abstulit (Hi
j. Exegi monumentum. (Hor. C. III 30) 1.21)
6. Przetłumacz zdania.
a. Promisisti ad me venire, sed non venisti. b. Milites Romani multas urbes in Gallia
expugnaverunt et ingentem earum numerum deleverunt. c. Senatores Romani Ciceronem
consulem, postquam civitatem Romanam servavit, patrem patriae nominaverunt. d. Iuppiter
in taurum conversus, Europam rapuit et in Cretam transportavit. e. Milites Caesaris montem
ceperunt et ibi prope hostes castra posuerunt. f. Multi rivi in flumen influunt. g. Multitudo
librorum non semper vocatur bibliotheca. h. Apud Romanos is adulescens, qui ad negotia
publica parabatur, a patre ad eum oratorem deducebatur, qui in civitate primum locum
obtinebat. i. Corpora iuvenum labore firmantur. j. Non liberat diadema capitis dolore. k.
Homines, qui alios docent, ipsi discunt. l. Numquam malum malo nec vulnus curatur vulnere.
m. Apud Romanos magna erat auctoritas patrum. n. Opus laudat artificem. o. Iuno et Minerva
temporibus antiquis deae clarae erant.
idę, kroczę,
cedo,cedere cessi poszedłem, odstąpiłem cessum
odstępuję
capio, capere cepi chwytam chwyciłem captum
claudo, claudere clausi zamykam zamknąłem clausum
cognosco,
cognovi znam poznałem cognitum
cognoscere
colo, colere colui uprawiam uprawiłem cultum
credo, credere credidi wierzę uwierzyłem creditum
cresco, crescere crevi rosnę urosłem cretum
cupio, cupere cupivi(-ii) pragnę zapragnąłem cupitum
deleo, delere delevi niszczę zniszczyłem deltum
desum,deesse defui brak mnie brakło mnie —
dico, dicere dixi mówię powiedziałem dictum
disco, discere didici uczę się nauczyłem się —
divido, dividere divisi dzielę podzieliłem divisum
do, dare dedi daję dałem datum
doceo, docere docui uczę nauczyłem doctum
eo, ire ii (ivi) idę poszedłem itum
exeo,exire exii wychodzę wyszedłem exitum
facio, facere feci robię zrobiłem factum
fallo,fallere fefelli zwodzę, oszukuję zwiodłem, oszukałem falsum
fero, ferre tuli niosę zniosłem, zaniosłem latum
fugio, fugere fugi uciekam uciekłem fugitum
gigno, gignere genui rodzę urodziłem genitum
habeo, habere habui mam miałem, posiadłem habitum
iaceo, iacēre iacui leŜę leŜałem —
iacio, iacere ieci rzucam rzuciłem iactum
iubeo, iubere iussi rozkazuję rozkazałem iussum
lego, legere legi czytam przeczytałem lectum
malo, malle malui wolę wolałem —
maneo, manere mansi pozostaję pozostałem mansum
mitto, mittere misi posyłam posłałem missum
moveo, movere movi poruszam poruszyłem motum
noceo, nocere nocui szkodzę zaszkodziłem nocitum
nolo, nolle nolui nie chcę nie zechciałem —
pando,pandere pandi rozwijam rozwinąłem passum
pepegi
pango,pangere /panxi
wbijam, spajam wbiłem, spoiłem pactum
oszczędzam, oszczędziłem,
parco,parcere peperci zaniechuję
(parsurus)
zaniechałem
pario,parere peperi wydaję, rodzę wydałem, zrodziłem partum
89
STOPNIOWANIE PRZYMIOTNIKÓW
PRZYMIOTNIKI REGULARNE
POSITIVUS Przymiotniki w stopniu równym odmieniają się wg I/II deklinacji i wg III
deklinacji np. clarus 3; pulcher,chra,chrum || vetus,eris; facilis,e; acer,cris,e
m/f n m/f n
singularis pluralis
Nom. car-ior droŜszy, droŜsza car-ius droŜsze carior-es carior-a
Gen. carior-is carior-um
Dat. carior-i carior-ibus
Acc. carior-em = nom. sg. carior-es = nom. pl.
Abl. carior-e carior-ibus
Voc. carior = nom. sg. carior-es = nom. pl.
91
SUPERLATIVUS odmienia się zawsze wg deklinacji I (f) / II (m, n). Sposób tworzenia:
PRZYMIOTNIKI OPISOWE
Przymiotniki zakończone na –eus, -ius, -uus stopniujemy opisowo. Przymiotniki te
odmieniają się jak w stopniu równym (wg deklinacji I/II), poprzedzone są nieodmiennym
dla COMPARATIWU: magis (bardziej), dla SUPERLATIWU: maxime (najbardziej).
POSITIVUS COMPARATIVUS SUPERLATIVUS
magis idoneus,-a,-um maxime idoneus,-a,-um
idoneus,-a,-um stosowny
bardziej stosowny najbardziej stosowny
magis necessarius,-a,-um maxime necessarius,-a,-um
necessarius,a,-um potrzebny
bardziej potrzebny najbardziej potrzebny
magis arduus,-a,-um maxime arduus,-a,-um
arduus,-a,-um stromy
bardziej stromy najbardziej stromy
PRZYSŁÓWKI
POSITIVUS. Przysłówki tworzymy od PRZYMIOTNIKÓW. śeby utworzyć positivus
przysłówka, dodajemy do TEMATU przymiotnika w stopniu równym odpowiednie
przyrostki:
przymiotnik dodajemy do tematu
I/II deklinacji -e
III deklinacji -iter
zakończone na -ns -er
cecha
przymiotnik znaczenie temat przysłówek znaczenie
przysłówka
carus,-a,-um drogi car- -e car-e drogo
pulcher,-chra,-chrum piękny pulchr- -e pulchr-e pięknie
brevis,e krótki brev- -iter brev-iter krótko
sapiens,ntis mądry sapient- -er sapient-er mądrze
PRZYSŁÓWKI NIEREGULARNE
POSITIVUS COMPARATIVUS SUPERLATIVUS
bene dobrze melius lepiej optime najlepiej
male źle peius gorzej pessime najgorzej
magnopere bardzo magis bardziej maxime najbardziej
parum mało minus mniej minime najmniej
multum wiele plus więcej plurimum najwięcej
5. Przetłumacz zadania.
a. Aeschines, orator Graecus celeberrimus, ”Memoria — inquit — Themistoclis et
Aristidis apud Athenienses immortalis erit. Illius, quod nobis magnam classem comparavit,
huius, quod pecuniam publicam maxima diligentia administravit.”
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
b. Romulus, vir excellentissimā prudentiā, urbi, quam condere in animo habebat,
locum maxime idoneum delegit. Neque enim eam ad mare admovit, quod ei facillimum fuit,
neque in ostio Tiberis fluminis construxit, quem in locum multis annis post rex Ancus
coloniam deduxit.
97
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
c. Caesar et Hannibal clarissimi omnium imperatorum fuerunt. Hic ipse sibi veneno
mortem paravit, illum Brutus et Cassius interfecerunt.
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
d. Hoc dictum Ciceronis clarissimum est: ‘Res publica mihi carior est quam vita
mea’. ‘Melle dulcior fluxit oratio’- de pulcherrima oratione Cicero dixit.
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
e. Apud Helvetios longe nobilissimus et potentissimus fuit Orgetorix.
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
6. Przetłumacz zdania.
a. Fertilissima et felicissima regio Italiae Campania erat. Sed clarissima et florentissima
omnium urbium Italiae Roma erat. ……………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
b. Graeci fama litterarum et artium praestantiores erant, Romani peritia rei militaris et
fortitudine. Romani enim fortiores Graecis erant. …………………………………………….
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
c. Exercitus populi Romani fortissimi et audacissimi erant, duces eorum belli peritissimi.
…………..……………..............................................................................................................
…………………………………………………………………………………………………
d. Pericles vir acerrimi ingenii erat, mors tamen Periclis miserrima erat, nam pestilentia
taeterrima Pericli causa mortis erat. ……………………………………………….………….
…………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………...…
98
7. Przetłumacz zdania.
a. Quo studiosius id absconditur, eo magis
apparet. k. Deo Optimo Maximo (D.O.M.)
b. Video meliora proboque, deteriora sequor. l. Iucundiorem facit libertatem servitutis
c. Potius sero quam numquam. recordatio.
d. Heu, Fortuna, quis est crudelior in nos te m. Fertilior seges est alienis semper in
deus? agris.
e. Melior est canis vivus leone mortuo. n. Fertilissimus in agro oculus domini est.
f. Exegi monumentum aere perennius. o. Melius est abondare quam deficere.
g. Fama candida rosa dulcior. p. Optimum medicamentum quies est.
h. Fames est optimus coquus. q. Maximum ius est saepe maxima iniuria.
i. Ignorantia futurorum malorum utilior est r. Et optima et pessima pars corporis est
quam scientia. lingua.
99
SENTENCJE
………………………………………………………………………………………………………
….………………………………………………..……………………………………………
…..………..…..…………………………………………………………………..……………
……………………..…………………………………………………………………………
………………..………..………………………………………………………………………
……………………………………………..…………………………………………………
………………………………..………………………..………………………………………
………………………………….…………………………………………….….……………
…………………………………….……………………………………………………………
…….…….…………………………..…………………………………………………………
………………………….………….….………………………………………………………
………………………………………………….…………….………………………………
………………………………………………..…………………………………………………
………………………………………………..………………………………………………
…………………………………………………………………………..……………………
…………………………………………………………………………………………………
…..……………………………………………………………………………………………
……………………………..…………………………………………………………………
…………………………………………………………..……………………………………
104
b. De Romanorum proavo
Aeneam Romanorum proavum fuisse scimus. Audivistis enim Aeneam cum
paucis amicis Troiam a Graecis captam reliquisse. Vergilius narrat Troianos primum in
Macedoniam venisse. Etiam Livius ex Macedonia Aeneam in Siciliam navigavisse,
postremo in Italiam venisse tradidit. Tum in Italia Latinum regnavisse eaque loca tenuisse
scitis eumque Laviniam, filiam suam, Aeneae in matrimonium dedisse non ignoratis. Tum
Aeneam novum oppidum aedificavisse idque oppidum Lavinium appellavisse constat.
………………………………………………………………………………………………….
.…………………………………………………………………………………………………
..………………………..………………………………………………………………………
…………………………………………………..……………………………………………
……………………………………………………………………………..…………………
…………………………………………………………………………………………………
………..………………………………………………………………………………………
…………..………..……………………………………………………………………………
………………………………………….….…………………………………………………
………………………………………………………………….…….………………………
……………………………………………………………………………………….…………
105
PARTICIPIUM PARTICIPIUM
PRAESENTIS FUTURI ACTIVI
ACTIVI
NA TEMACIE SUPINI
NA TEMACIE SUPINI
NA TEMACIE SUPINI
1. PPP występuje bardzo często, jest podstawą wielu innych form; PFA występuje rzadko.
2. PFA róŜni się od PPP tylko cząstką –UR: amatus amatURus. Dzięki tej cząstce jest
łatwe
do rozpoznania w tekście.
3. Temat praesentis, perfecti i supini - formy podstawowe czasownika - NIGDY nie
wygladają identycznie. Najczęściej kaŜdy jest inny. ama- || amav- || amat- lub fer- || tul-
|| lat-
4. Jeśli widzisz formę supini na –um, masz raczej do czynienia z PPP niŜ czystym
SUPINUM.
NOTA BENE
dico,3,dixi,dictum
amo 1
mollio 4
paro 1
ago,3,egi,actum
108
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
……………………….………………………………………………………..……………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
……………………….………………………………………………………..……………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
109
Duo amici, qui per montes iter faciebant, subito procul ursum appropinquantem
conspexerunt. Tum alter eorum celeriter arborem ascendit, alter relictus certam habebat
ante oculos mortem. Tum ‘ursus mortuorum corpora non attingit’ — in mentem ei venit.
Itaque humi se prostravit spiritumque continuit. Ursus iacenti appropinquavit, corpus eius
temptavit, denique discessit iuvenem intactum relinquens. Tum alter amicorum ex arbore
descendit et amicum per iocum interrogavit: ‘Quid ursus tibi in aures insusurravit?’
‘Pulchrum et notum proverbium — respondit alter — Amicus certus in re incerta
cernitur.’
…………………………………………………………………………………….………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………...…………………
………………..….………….………………………………………………………………
…………………………………………………..…..………………………………………
………………………………………………………………………………………………
……………..….………….…………………………………………………………………
………………………………………………..…..…………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
……………………….………………………………………………………..……………
………………………………………………………………………………………………
110
infinitivus
temat praesentis temat perfecti temat supini
praesentis
duc/o ducere dux/i duct/um
1 os. sg. ind. perf.
1 os. sg. ind. praes. act. infinitivus praes. act. supinum
act.
infinitivus praes.
indicativus praes. act. indicativus perf. act. participium perf. pass
pass.
indicativus praes. pass.
INDICATIVUS,
participium praes. act.
PERFECTI PASSIVI
NOTA BENE
V ERBA DEPONENTIA
Verba deponentia, to czasowniki, które nie tworzą czynnych form odmiany (depono:
pozostawiam, odkładam), mogą mieć wyłącznie łacińskie formy passivi. Formy te tłumaczymy na
polski w sposób CZYNNY. śadne verbum deponens nie moŜe mieć łacińskiej czynnej formy
odmiany, ani polskiego biernego tłumaczenia. Dlatego w przypadku deponentiów zachodzi
rozbieŜność pomiędzy biernym wyglądem łacińskiej formy, a czynnym jej tłumaczeniem.
Jeśli w/w rozbieŜność miedzy wyglądem a tłumaczeniem nie zachodzi, został popełniony błąd
albo przy tworzeniu formy od verbum deponens, albo w tłumaczeniu jej na polski.
1. Verba deponentia nie są nieregularne – naleŜą zawsze do jednej z 4 koniugacji, odmieniają
112
się, jak odmienia się kaŜdy czasownik z tej koniugacji w stornie biernej. Od zwykłego
czasownika w stronie biernej róŜni je to, Ŝe mimo biernej formy mają czynne znaczenie.
Sposób tłumaczenia:
czasownik I koniugacji indicativus praesentis passivi 1 sg. znaczenie
zwykły laudo, laudare laudor jestem chwalony
czasownik
verbum hortor, hortari hortor zachęcam
deponens
2. W słowniku poznasz łatwo verbum deponens po tym, Ŝe jego pierwsza foma podstawowa
kończy się zawsze na -or, a nie na -o
3. Wszystkie verba deponentia mają w słowniku wszystkie formy podstawowe bierne.
4. Verba deponentia mają zawsze tylko 3 formy podstawowe. Nie znaczy to, Ŝe są
nieregularne.
5. Verba deponentia III koniugacji, podobnie jak zwykłe czasowniki, mogą naleŜeć do
koniugacji III, lub III miękkiej.
V ERBA DEPONENTIA
I II
hortor, hortari, hortatus sum zachęcam fateor, fateri, fassus sum wyznaję
infitor, infitari, infitatus sum zaprzeczam polliceor, polliceri, pollicitus sum obiecuję
moror, morari, moratus sum przebywam reor, reri, ratus sum sądzę
III vereor, vereri, veritus sum boję się
amplector, amplecti, amplexus sum obejmuję IV
aggredior, aggredi, aggressus sum podchodzę blandior, blandiri, blanditus sum schlebiam
egredior, egredi, egressus sum wychodzę mentior, mentiri, mentitus sum kłamię
irascor, irasci, iratus sum gniewam się metior, metiri, metitus sum odmierzam
labor, labi, lapsus sum ślizgam się molior, moliri molitus sum usiłuję
loquor, loqui, locutus sum mówię, rozmawiam orior, oriri, ortus sum rodzę się, wschodzę
morior, mori, mortuus sum umieram potior, potiri, potitus sum opanowuję
nascor, nasci, natus sum rodzę się
obliviscor, oblivisci, oblitus sum zapominam
patior, pati, passus sum cierpię, znoszę
proficiscor, proficisci, profectus sum wyruszam
queror, queri, questus sum skarŜę się
sequor, sequi, secutus sum postępuję za kimś
ulciscor, ulcisci, ultus sum mszczę się
utor, uti, usus sum uŜywam, korzystam
V ERBA SEMIDEPONENTIA
2. Typ revertor = forma bierna, forma bierna, forma czynna (tylko revertor)
bierna bierna czynna —
1.os.ind. praesentis passivi infinitivus praesentis passivi 1 os. ind. perfecti activi supinum
revertor reverti reverti —
wracam wracać wróciłem —
NOTA BENE
c. Magna classis Persarum parvo numero navium Graecorum apud Salaminam victa est.
d. Legati ad Caesarem ab iis nationibus, quae trans Rhenum incolunt, missi sunt. —
…………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………….
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
4. Przetłumacz formy.
a. loqueris g. patiebantur m. mentitus sum s. loqui
5. Przetłumacz zdania.
a. Homines, qui semper assentiuntur, blandiuntur. Saepe mentitur, qui blanditur.
b. Et gaudia et dolores nobiscum semper partiris.
c. Caesar exercitui frumentum metiri debebit.
d. Obiit Gustavus, natus est Conradus. (Mickiewicz, Dziady, III)
e. Nascuntur poetae, fiunt oratores. (Cic. Pro Archia)
f. Si bellum omittimus, numquam pace fruemur. (Cic. Phil.)
g. Novus nascitur ordo.
h. Dulce et decorum est pro patria mori. (Hor. Carm.)
m. Dux Persarum Graecis ante pugnam apud Thermopylas factam dixit glorians: ‘Solem
prae iaculorum multitudine non videbitis’. Cui Leonidas, dux Lacedaemoniorum: ‘In
umbra igitur — inquit — proeliabimur’.
118
g. Lacedaemoni pueros docebant senes vereri, capiti cano debetur maxima reverentia.
h. Qui non miserabuntur eorum, qui miseri sunt, eorum Deus olim non miserabitur.
NA TEMACIE SUPNII
A CCUSATIVUS CUM INFINITIVO W CZASACH
PRZESZŁYCH PASSIVI
Wszystkie czasy przeszłe (imperfectum, perfectum, plusquamperfectum) mają ten sam
infinitivus bierny, jest to INFINITIVUS PERFECTI. Tworzymy go na TEMACIE SUPINI.
Najpierw z tematu supini tworzymy participium perfecti passivi (ppp). Następnie stawiamy je w
accusatiwie i dodajemy słowo esse. Pozostałe elementy i sposób tworzenia pozostają identyczne,
jak w ACI w czasie teraźniejszym. O zmianie czasu konstrukcji decyduje jedynie zmiana
infinitiwu. Bezokolicznik bierny w ACI w czasach przeszłych tłumaczymy w sposób dokonany
lub niedokonany, w zaleŜności od kontekstu, rozpoczynajac od Ŝe został + imiesłów
przymiotnikowy bierny w fromie dokonanej lub Ŝe był + imiesłów przymiotnikowy bierny w
formie niedokonanej, np., Ŝe został pokochany lub Ŝe był kochany.
temat ppp w accusatiwie infinitivus perfecti passivi w ACI
ppp w nominatiwie
supini
amatus,amata,amatum amatum,amatam,amatum amatum,amatam,amatum esse
1 amare amat-
amati,amatae,amata amatos,amatas,amata amatos,amatas,amata esse
NOTA BENE
mittebat
datum est
121
eris
videtur
dicam
ferunt
usi sumus
2. Przetłumacz tekst.
Socrates philosophus saepe in foro et in viis cum civibus disputabat. Is ab oraculo
Apollinis sapientissimus iudicatus est. Ante Socratem philosophi imprimis originem mundi et
cuncta caelestia explicabant. Thales - aquam, Anaximenes - aërem, Heraclitus - ignem initium
omnium rerum fuisse putabat. Socrates autem primus de hominum vita moribusque bonis et malis
loquebatur. Boni – beati, improbi – stulti ab eo appellati sunt. Docebat enim scientiam virtutem
esse.
Socrates,is = Sokrates; Apollo,inis = Apollo; Thales,is = Tales; Anaximenes,is = Anaksymenes; Heraclitus,i = Heraklit
videbimus
scribi
punita est
este
feram
noluisti
122
fertis
fui
puniemur
scribentem
vidisse
laudaverunt
videt
e. Hostes a Caesare superati erant et ab eis legati Romam missi sunt. (ferunt) …………..….
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………...……….
f. In obsidione omnes urbis introitus multis arboribus caesis clausi erunt (vidimus). ……….
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
g. Temporibus Neronis Roma flammis omnino fere deleta est. (constat) …………………….
………………………………………………………………………………………………
……………………….……………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
h. Antiquissimis temporibus homines, ut ferae, in silvis et speluncis et nemoribus
nascebantur ciboque agresti utebantur. (fama fert) ………………………………………..
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
i. Verres, propraetor provinciae Siciliae, ab incolis eiusdem insulae crudelitatis accusatus
est. (tradunt) ….………………………………………………………………………….…
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………….…………..………………………………
………………………………………………………………………………………………
.
Dumnorix,igis – Dumnoryks; Verres,is – Werres
124
Quo? Dokąd? wszystkie accusativus Varsoviam do Warszawy; Gdanum do Gdańska; Carthaginem do Kartaginy
Unde? Skąd? wszystkie ablativus Varsovia z Warszawy; Gdano z Gdańska; Carthagine z Kartaginy
Gdzie? III i pluralia ablativus Carthagine w Kartaginie; Athenis w Atenach; Delphis w Delfach
125
LECTIO DVODEVICE
DVODEVICESIM
VICESIMA
SIMA
ACCUSATIVUS CUM INFINITIVO W FUTURUM
POWTÓRZENIE ACI W PRAESENS I PERFECTUM, ZAIMEK SE W ACI
c. lenio 4
f. possum,posse,potui
g. probo 1
h. relinquo, 3, reliqui,
relictum
2. Przetłumacz zdania.
a. Dux se esse fortissimum putat. –
128
4. Przetłumacz zdania.
a. Quisquis amat cervam, cervam putat esse Minervam,
quisquis amat ranam, ranam putat esse Dianam. –
Tantalus, Iovis filius, dis carus fuit. Itaque Iuppiter eum ad convivias deorum admitti
iussit. Vetuit tamen ei in conviviis audita cum hominibus communicare. Ille autem putabat sibi
licere de consiliis deorum cum hominibus colloqui. Ob eam perfidiam Iuppiter iussit eum apud
inferos in aqua media collocari et perpetua siti et fame cruciari. Nam quamquam in aqua stetit,
Iuppiter iussit aquas recedere, quotiens ille haurire volebat. Item mala ei super caput pendebant,
sed quotiens ille ea decerpere volebat, pater deorum iussit ramos vento amoveri. Item Iuppiter
iussit saxum super Tantali caput pendere et semper timenti imminere.
131
Dicunt……………………………………………….………………………………………
………………………………………………………………………………………………
11. Multa oppida Galliae Germaniaeque a Caesare capta deletaque sunt/
capiuntur delenturque.
Dicunt……………………………………………….………………………………………
…………………………………………..…………………………………………………
…….………………………………………………………………………………………...
12. Epistulam illam Romam Iulianus misit.
Dicunt……………………………………………….………………………………………
………………………………………………………………………………………………
13. Ille vir bonus, nimio dolore atque tristitia affectus, infra triduum mortuus
est.
Dicunt……………………………………………….………………………………………
………………………………………………………………………………………………
…………………………………………..............................................................................
14. Anaxagoras annos LXXII vixit.
Dicunt……………………………………………….………………………………………
………………………………………………………………………………………………
15. Milites nostri hostes facile vincent/vicerunt/vincunt.
Dicunt……………………………………………….………………………………………
………………………………………………………………………………………………
16. Athenae multarum artium mater et nutrix sunt/erant.
Dicunt……………………………………………….………………………………………
………………………………………………………………………………………………
17. Prometheus Caucaso affixus est/erat.
Dicunt……………………………………………….………………………………………
………………………………………………………………………………………………
18. Humanitas, artes, litterae aliaeque etiam fruges a Graecis inventae sunt.
Dicunt……………………………………………….………………………………………
………………………………………………………………………………………………
19. Bellum civile brevi tempore finietur.
Dicunt……………………………………………….………………………………………
………………………………………………………………………………………………
133
LECTIO VNDEVI
VNDEVICESIMA
VICESIMA
a.
ABLATIVUS ABSOLUTUS
Sposób tłumaczenia:
1. Tłumaczymy zdanie nadrzędne (moŜe to być dowolne zdanie – Ŝadnych
ograniczeń)
2. Tłumaczymy ABLATIVUS ABSOLUTUS dodając przedtem spójnik zdania
podrzędnego
a. dla ABLATIWU ABSOLUTU z ppa rozpoczynamy od podczas gdy,
kiedy, poniewaŜ, chociaŜ lub jeśli
b. dla ABLATIWU ABSOLUTU z ppp rozpoczynamy od po tym, jak lub po
3. rzeczownik i/lub przymiotnik, zaimek, liczebnik składni (w ablatiwie) staje
się podmiotem zdania
4. participium składni tłumaczymy jako
a. dla ABLATIWU ABSOLUTU z ppa: orzeczenie zdania w stronie czynnej
(podmiot coś robi)
b. dla ABLATIWU ABSOLUTU z ppp: orzeczeniem zdania w stronie
biernej (z podmiotem coś się dzieje)
PRZYKŁADY TŁUMACZENIA
participium praesentis activi
Składnia tego typu moŜe być wyłącznie czynna, w domyśle pozostaje bowiem ppa
od czasownika esse
n. Exercitu exposito et loco castris idoneo capto Caesar ad hostes contendit cohortibus X.
139
iubente Vercingetorige.
u. Ne Ciceronis quidem temporibus intellegebantur ea, quae regnante Romulo aut Numa
scripta erant.
Initio Romam reges gubernavisse scitis. Regibus exactis Romae quotannis duo consules
creabantur, qui rei publicae consulebant. Tarentinis devictis et Pyrrho rege pulso tota fere Italia
in potestatem Romanorum subacta est. Gentibus Italiae subactis Romani finitimi facti sunt
Carthaginiensibus, quibuscum eos tribus bellis Punicis dimicavisse scimus. Punicis bellis finitis
Romani Carthaginiensium imperio potiti sunt. Ita Carthaginiensibus Hispaniā expulsis
imperium Romanum mare Atlanticum tetigit. Carhagine autem captā Africa provincia Romana
facta est. Postea Macedonibus, Graecis, Pergamenis imperio Romano adiunctis fines imperii
Romani ad Asiam propagati sunt. Potentiā Romanorum crescente reges atque liberae civitates
arbitrio populi Romani se subiciebant. Multae igitur terrae et Africae, et Europae, et Asiae
imperio Romano adiunctae sunt: Aegyptus, Hispania, Gallia, Britannia, Pannonia, Dacia,
Macedonia, Graecia, Syria, aliaeque. Sed crescente magnitudine imperii luxuria et avaritia in
civitatem Romanam invaserunt, quibus magnum illud Romanorum imperium dirutum est.
Aegyptus,i – Egipt; Macedones,um – Macedończycy; Macedonia,ae – Macedonia; Pannonia,ae – Panonia; Pergameni,orum –
mieszkańcy Pergamonu; Punicus,i – punicki; Pyrrhus,i – Pyrrus; Syria,ae – Syria; Tarentini,orum – tarentyjczycy, mieszkańcy
Tarentu
140
LECTIO VICE
VICESIMA
SIMA
GERUNDIUM I GERUNDIVUM
NA TEMACIE PRAESENTIS
NA TEMACIE PRAESENTIS
NOTA BENE
Jak odróŜnić gerundium od gerundivum w tekście?
1. GERUNDIUM występuje tylko w singularis neutri. W pluralis moŜe pojawić się
wyraz, którym GERUNDIUM rządzi. Zachodzi tu związek rządu.
2. GERUNDIVUM moŜe stać równieŜ w pluralis wszystkich rodzajów. Wówczas i
rzeczownik (przymiotnik, zaimek, liczebnik), który mu towarzyszy MUSI być w pluralis.
Zachodzi tu związek zgody.
143
Jeśli widzisz formę z cechą –nd w pluralis lub/i rodzju Ŝeńskim, MUSI to być
GERUNDIVUM
ZAMIANA GERUNDIUM NA GERUNDIVUM I GERUNDIVUM NA GERUNDIUM
I. Zamieniamy gerundium na gerundivum. (spes) liberandi patriam (spes) patriae
liberandae
1. Patrzymy, w jakim przypadku stoi gerundium (tu: w gen. sg. liberandi).
2. Patrzymy w jakim rodzaju stoi słówko, którym gerundium rządzi (tu: Ŝeński
patriam)
3. Na ten sam przypadek (tu: gen. sg.) i rodzaj (tu: Ŝeński) zamieniamy gerundivum
(liberandae)
4. W tym samym przypadku, liczbie i rodzaju (związek zgody) musi stanąć
towarzyszący rzeczownik (patriae)
Znaczenie obu wyraŜeń jest identyczne: (nadzieja) oswobodzenia ojczyzny
II. Zamieniamy gerundivum na gerundium. (spes) patriae liberandae (spes)
liberandi patriam
1. Patrzymy, w jakim przypadku stoi gerundivum (tu: gen. sg. liberandae). Rodzaj
gerundivum nie jest istotny.
2. W tym samym przypadku stawiamy gerundium (liberandi)
3. Sprawdzamy, jakim przypadkiem rządzi nasze gerundium (tym samym, którym
rządzi czasownik libero 1). Prawie zawsze jest to accusativus. (Większość wyjątków
w tabeli powyŜej.)
4. Sprawdzamy, w jakiej liczbie stał rzeczownik przy gerundivum (tu: w sg. patriae).
5. Zatem stawiamy przy gerundium w genetivie (liberandi) rzeczownik w accusativie
(bo libero rządzi accusativem) singularis (bo powtarzamy liczbę z gerundivum)
(patriam)
Znaczenie obu wyraŜeń jest identyczne: (nadzieja) oswobodzenia ojczyzny
6. Przetłumacz.
a. Pugnandum est —
c. Tacendum est —
e. Moriendum est —
g. Laudandum fuit —
i. Amandus fuisti —
7. Przetłumacz.
a. Discenda est virtus.