Ewelina Marzec, Ula Staniaszek

Strój kobiecy współcześnie

W życiu kobiety sprawa ubioru ma fundamentalne znaczenie. Jak powiedział kiedyś

Salvador de Madariaga: „Elegancja w ubiorze zdradza elegancję intelektualną”.

Dobrze ubrana kobieta przestrzega następujących zasad:

1) ubiera się w stroje charakteryzujące się prostotą, dostosowane do sylwetki i wieku

2) nosi stroje różne, zależnie od okoliczności, charakteru uroczystości, ich rangi
protokolarnej oraz pory dnia
3) nie podąża na ślepo za modą, ubiera się jednak modnie, dostosowując stroje do typu
urody
4) nosi stroje harmonizujące ze sobą kolorem oraz charakteryzujące się zgodnością
kroju, gatunku tkaniny i dodatków
5) unika koncentrowania na sobie uwagi innych z powodu zbytniej ekstrawagancji

Inaczej będziemy ubrani w czasie weekendu, na wycieczce, a inaczej do biura, na

spotkanie towarzyskie czy oficjalne przyjęcie. Także pora dnia i pora roku decyduje o
naszym wyglądzie. Należy przy tym pamiętać, że zarówno pełniona funkcja jak i
zajmowane stanowisko wymagają stosownego stroju. Elegancja w stroju – to dobry
smak, wygoda i pewien indywidualizm wynikający z osobowości.

Coco Chanel radziła: „Jeśli kobieta jest źle ubrana, zauważy się jej suknię. Jeśli suknia
będzie doskonała, zobaczą jedynie kobietę.”

Wydaje się więc, że do najważniejszych wskazań elegancji należy:

- umiar i prostota
- staranność w ubiorze
- szykowność
- dostosowanie ubrania do okoliczności

Nie należy zapominać również o bezwzględnym dbaniu tak o ubiór, jak i ...o higienę
osobistą.

Generalny podział spotkań, na których bezwzględnie obowiązują nas określone kody

„ubraniowe”. W służbie państwowej wyróżnia się zatem wizyty oficjalne, robocze i
prywatne. W biznesie i administracji państwowej przeważają wizyty robocze. Niektóre z
nich mają bardziej oficjalny charakter, inne zaś bardziej roboczy. Niezależnie jednak od
rodzaju spotkania, w którym bierzemy udział, należy zawsze pamiętać o dostosowanym
stroju do okazji oraz pory dnia. Niegustowny, niedbały czy zbyt rzucający się w oczy
ubiór może w taki sposób ukształtować opinię o nas w oczach naszych partnerów, że
najlepsze nawet zabiegi negocjacyjne nie zetrą złego PIERWSZEGO WRAŻENIA. A jak
wiadomo, jest to kluczowy element relacji z innymi ludźmi.

Przejdźmy teraz do ogólnych reguł i tendencji obowiązujących obecnie w kwestii ubioru

oficjalnego. Dominujące jest przede wszystkim upraszczanie form. Zmiany, jakie zaszły w
wielu krajach po II wojnie światowej przyspieszyły ten proces. W niektórych państwach
ubranie wizytowe stało się odpowiednim strojem na wszystkie uroczyste okazje, w innych
wciąż jeszcze nosi się w czasie oficjalnych uroczystości i przyjęć – oprócz ubrania
wizytowego – kostium czy suknię wizytową.

Ubiór zależy od charakteru uroczystości, jej rangi protokolarnej i pory dnia. Uczestnicząc
w imprezach, ubieramy się zgodnie z powszechnie obowiązującymi zasadami i sugestiami

1
gospodarzy, którzy niejednokrotnie określają, jaki strój będzie obowiązywał, np. podczas
składania życzeń noworocznych głowie państwa, na obiedzie, na koncercie. U dołu
zaproszenia często znajduje się dopisek, np. tenue de ville, informal, robe de soirée, robe
courte etc. Nie zawsze tak się dzieje.
1) Brak wzmianki o stroju oznacza, że obowiązywać będzie ubranie wizytowe.
Bardziej uroczysty strój wkładamy tylko wówczas, gdy zostanie to uwidocznione w
zaproszeniu.
2) We wszystkich wątpliwych sprawach z tego zakresu zwracamy się do Protokołu
Dyplomatycznego MSZ o wyjaśnienie.
3) Gość nie czuje się najlepiej, gdy niewłaściwie dobierze ubiór. Błędu nie można
naprawić, pozostaje więc jedynie wyjście – zachować dobry humor; nie stało się
przecież nic poważnego.
4) Znacznie lepiej znaleźć się w ubraniu wizytowym wśród innych gości w
smokingach, niż zjawić się w smokingu, podczas gdy gospodarz i inni goście będą
mieli na sobie ubrania wizytowe. Anglicy mają świetne określenie na obie
sytuacje: overdressed, underdressed. Z dwojga złego znacznie lepsza jest jednak
ta druga ewentualność.

Teresa Rosati – znana projektantka mody a także żona byłego ministra spraw
zagranicznych Polski, uważa, że...: „Wiele kobiet czuje się zagubionych i nie wie, jak się
ubrać na przyjęcia oficjalne czy dyplomatyczne. Niektóre osoby mylą grilla u sąsiada z
przyjęciem ogrodowym w ambasadzie z okazji święta narodowego. Mimo że jest godzina
osiemnasta i przyjęcie ogrodowe, obowiązuje zupełnie inny kanon niż na garden party u
sąsiadki. Na oficjalnych przyjęciach w ambasadach pojawiają się niekiedy mężczyźni w
jasnych drelichowych garniturach i sandałach, obok których stoi kobieta ubrana w czarną
cekinową długą suknię. Wszystkie stroje diametralnie różne są wysoce niestosowne”.

Podział strojów oficjalnych:

strój nieformalny: Noszony poza domem do godziny 18, choć współcześnie pora ta
przesuwa się na godzinę 20. Odpowiada on ubraniu wyjściowemu. Stosowany w biurze, w
pracy, na lunchu, podczas spotkań

strój formalny: nazywany również strojem ceremonialnym, wizytowym bądź

wieczorowym. Nazwy te nie są w pełni równoznaczne. Dla przykładu: strój ceremonialny
nosi się w szczególnych sytuacjach. W wyjątkowych i wyraźnie wskazanych sytuacjach
może być wymagany nawet przed południem, choć we współczesnej Polsce nie ma już
tego zwyczaju.

Przy okazji należy wspomnieć, że na najbardziej oficjalne uroczystości i obiady uważa się
w korpusie dyplomatycznym za odpowiedni strój narodowy, używany przez wiele
narodów należących do innych niż zachodnioeuropejski. Jest ilustracją akceptacji naszej
różnorodności kulturowej, jako jednego z fundamentalnych aspektów stosunków
dyplomatycznych.

Dodatkową kategorią stanowi w powyższym podziale strój koktajlowy, traktowany jako

ubiór pośredni pomiędzy formalnym a nieformalnym. Zwykle jest on jednak bardziej
uroczysty niż ubranie wyjściowe.

Odrębnie możemy wymienić również strój sportowy.

Określenie obowiązującego mężczyznę stroju oficjalnego, jest sugestią dotyczącą ubioru

dla towarzyszącej mu damy, o ile nie został on sprecyzowany w zaproszeniu. Kobieta
może wybrać spośród sukni wizytowej, kostiumu, długiej sukni wieczorowej i balowej.
Jeśli mężczyzna włoży żakiet to kobieta ubierze się w kostium lub sukienkę wizytową. Z
frakiem jest ściśle związana długa suknia wieczorowa lub balowa. W przypadku smokingu

2
natomiast nie ma jednolitej praktyki: na ogół obowiązuje zasada, że odpowiednim
strojem jest suknia wizytowa, bardzo strojna. Zdarzają się jednak sytuacje, że
gospodarz, chcąc nadać przyjęciu bardziej uroczysty charakter, zaproponuje smoking i
długą suknię dla kobiety. Jeśli mężczyzna włoży ubranie przed godziną 20 to
odpowiednim strojem dla kobiety będzie sukienka wizytowa lub kostium, a po godzinie
20 sukienka wizytowa. Kobieta może też włożyć długą suknię, jednak pod warunkiem, że
impreza będzie miała uroczysty charakter. Przykładowo wymienić tu można: przyjęcie z
okazji święta narodowego, uroczysty obiad, bal sylwestrowy.

Formułowanie konkretnych wskazań utrudnia zasadniczo istnienie nieskończenie większej

skali możliwości ubioru kobiecego. Cechuje go zawsze potrzeba większej swobody, która
lepiej podkreśla kobiecość oraz obawa przed spotkaniem z kobietą identycznie ubraną. Te
powody sprawiają np. że brytyjski protokół monarszy wskazuje kolory, których
zaproszone panie powinny unikać, by nie konkurować z królową.

Wspomnijmy jeszcze o pewnej obserwowanej zmianie w ubiorze kobiecym, a mianowicie:

coraz częstsze ubieranie się w dwuczęściowe kostiumy, wzorowane na męskich
garniturach. Dziś damski kostium jest typem powszechnego stroju nieformalnego z racji
swej wygody, uniwersalności i przesłania. Został bowiem stworzony jako symbol walki o
równouprawnienie kobiet i przyjął się w naszych czasach poprzez kolekcje unisex
wprowadzone pod wpływem Pierre’a Cardina. Damski kostium, którego kwintesencję
stanowił słynny prowokacyjny le smoking czyli smoking dla kobiet.

Charakterystyka pewnych typów kobiecych strojów.

Strój weekendowy – prosty, wygodny, praktyczny – składa się z kurtki, blezera, bluzki,
spodni, które mogą być zastąpione spódnicą. Wszystkie elementy stroju mają charakter
sportowy, są do siebie dopasowane kolorem, stylem i materiałem. Do stroju odpowiednie
są buty skórzane, solidniejsze, na grubszym obcasie. Paski, apaszki, szaliki stanowią
bardzo dobre wykończenie całości. Strój weekendowy nadaje się na wczasy, spacery,
wycieczki.

Sukienka przedpołudniowa – nazywana całodzienną, jest wygodna, ma szerokie

zastosowanie. Przyjmuje się w niej interesantów, nieoczekiwanych gości, idzie na odczyt
czy do pracy. Ma prosty fason, pozbawiona jest elementów strojnych, musi być – jak cała
garderoba – estetyczna, dostosowana do sylwetki, z dobranymi ze smakiem dodatkami.
Może być to sztuczna biżuteria, wyroby ze srebra. Obuwie powinno być półsportowe,
dostosowane do innych dodatków. Odpowiednia do niej jest duża, pakowna torebka.

Sukienka wizytowa – kobieta zwykle posiada kilka sukienek, dostosowanych do pory dnia
oraz charakteru uroczystości. Mówimy o niej jako o sukience wizytowej, popołudniowej,
wizytowej czy wieczorowej. Trudno określić jednak czym różnią się one, ponieważ różnice
z czasem zatarły się. Sukienki, które kobieta nosi w czasie różnych imprez, będziemy
nazywać sukienkami wizytowymi, a istniejące między nimi różnice dotyczą tylko stopnia
strojności.
Sukienka wizytowa ma charakter uroczysty, co przejawia się w fasonie i doborze tkaniny.
Może być czarna, ale każdy inny kolor też jest odpowiedni. Decydują o tym tendencje
panujące w modzie. Sukienka ta ma przeważnie rękawy, niezbyt duży dekolt, jest krótka,
tzn. sięga maksymalnie 5 centymetrów powyżej kolan. W stroju tym kobieta składa
wizytę, uczestniczy w koktajlach i obiadach, idzie do teatru i na koncert. Udając się na
przyjęcie kobieta powinna się orientować, jaki będzie miało ono charakter i jaka sukienka
oraz dodatki będą najbardziej odpowiednie. Nosi się do niej torebkę nieco mniejszą,
bardziej elegancką oraz obuwie dopasowane kolorem i fasonem do całości stroju, a także
ozdoby ze sztucznej biżuterii, srebra, złota, unikając efektu „przeładowania”.

Kostium – wywodzi się z Anglii, przez długie lata był podobny do marynarki męskiej, ale z
biegiem czasu – pod wpływem mody francuskiej – zmienił wygląd, stał się bardziej

3
fantazyjny. Możemy wyróżnić kostiumy sportowe oraz kostiumy, które zakładane są na
różne uroczystości i przyjęcia. Oba rodzaje kostiumów różnią się przede wszystkim
tkaniną i doborem dodatków. Kostiumy o charakterze codziennym szyte są na ogół z
tkanin wełnianych. Nosi się do nich czółenka. Należy unikać w tym zestawieniu
wyszukanych ozdób. Kostiumy wizytowe natomiast, szyte są przeważnie z aksamitu i
jedwabnych tkanin. Nosi się je przed południem i po południu, nie są jednak
odpowiednim strojem na uroczystości i przyjęcia odbywające się wieczorem po godzinie
20.

Suknia długa wieczorowa – stanowi niezbędną część garderoby kobiety uczestniczącej w

różnych przyjęciach (obiady, przyjęcia bufetowe), jest to zwykle długa wieczorowa suknia
z długimi rękawami oraz dekoltem, którego głębokość zależy od panującej mody i
sylwetki.

Suknia długa balowa – różni się od sukni długiej wieczorowej, tym, że jest bardziej
wytworna, przeważnie bez rękawów, z większym dekoltem, często w jasnym kolorze.
Suknia balowa uszyta jest z dobrej gatunkowo tkaniny i na bogatsze dodatki. Torebka –
element dekoracyjny – jest możliwie mała, dostosowana do całości, obuwie na wysokich
obcasach, delikatne. Obuwie bywa w kolorze złotym i srebrnym. Do sukien długich można
dobrać więcej ozdób, ale z umiarem, aby całość wyglądała uroczyście i elegancko.

Warto przypomnieć, że dodatki są bardzo ważnym elementem stroju kobiecego. Niekiedy

wywierają większy efekt aniżeli sam ubiór. Należy dobierać je z umiarem, kierując się
zasadą: mniej znaczy więcej.

Poniżej kilka porad dla pań, uczestniczących w spotkaniach biznesowych, na których

obowiązuje strój nieformalny. Czyli tzw. casual wear.

Dla Pań strój casual (informal) to sukienka lub kostium, ewentualnie podium (damski
garnitur z długimi spodniami) z bardzo dobrych materiałów, w połączeniu z bluzką o
nieformalnym charakterze, ale nie wieczorową (niedopuszczalne są wszelkie złocenia,
cekiny, jak również bardzo głębokie dekolty czy przejrzyste koronki), spódnica nie musi
stanowić kompletu od kostiumu, ale nie może być krótsza niż "do pół kolana"! W
sytuacjach wydarzeń sportowych dla Pań dopuszczalne są spodnie ¾.
Odnośnie obuwia - stosowne do sytuacji, jednakże należy pamiętać o wygodzie. Bardzo
wysokie szpilki mają kilka wad:
- dość łatwo wbijają się w podłoże, co przy imprezach na świeżym powietrzu może być
kłopotliwe
- sprawiają, że nosząca je Pani staje się dużo wyższa niż normalnie
Letnie sandałki powinny być zabudowane, obcasy jak zawsze w biznesie - ok. 4,5 (od 3
do max. 7 cm).
Kozaki, botki, trzewiki zezwolone tylko na przejścia między budynkami, w budynku
najodpowiedniejsze są półbuty i czółenka.
Biżuteria i dodatki, jak zwykle stonowane.
Podkreśleniem nieformalnego stroju Pań mogą być nieco żywsze w kolorach apaszki,
szale, korale. Wielkie i barwne pierścienie, naszyjniki, kolczyki(klipsy) też lepiej zostawić
na prywatne spotkania z przyjaciółmi.

Niedopuszczalne uchybienia w stroju oficjalnym ....to m.in.:

- mieszania niegustownie dobranych kolorów w stroju
- dobór brązowych, złotych bądź srebrnych butów do stroju wieczorowego
- ostry makijaż, liczną biżuterię, duże dekolty, przesadnie krótkie spódnice, prześwitujące
bluzki
- paznokcie przesadnie ozdobione pierścionkami oraz pomalowane rzucającym się,
jaskrawym lakierem