CorelDRAW Graphics Suite X3 U

Spis treści
Spis treści . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . i
Witamy w pakiecie CorelDRAW Graphics Suite X3. . . . . . . . . . . . . . . . . 1
CorelDRAW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19
Corel PHOTO-PAINT . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 265
CorelDRAW Indeks . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 479
Corel PHOTO-PAINT Indeks . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 499

Spis treści
Sekcja I: Witamy w programie CorelDRAW Graphics Suite X3
Witamy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1
Aplikacje pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .1
Nowe funkcje w pakiecie CorelDRAW Graphics Suite X3 . . . . . . . . . . . . . . .2
Instalowanie aplikacji z pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3 . . . . . . . . . .7
Zmienianie języka interfejsu użytkownika i Pomocy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9
Rejestrowanie produktów firmy Corel. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9
Aktualizowanie produktów firmy Corel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .10
Biuro obsługi klienta firmy Corel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .10
Konwencje stosowane w dokumentacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .10
Korzystanie z Pomocy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .11
Podręcznik programowania w języku VBA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14
Opinie klientów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14
Inne zasoby . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14
Informacje o firmie Corel Corporation . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .16
Sekcja II: CorelDRAW

Przewodnik po obszarze roboczym. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19
Terminologia i pojęcia programu CorelDRAW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .19
Okno aplikacji CorelDRAW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .20
Narzędzia obszaru roboczego programu CorelDRAW . . . . . . . . . . . . . . . . . .23
Rozpoczęcie pracy z programem CorelDRAW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
Informacje o grafice wektorowej i mapach bitowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . .35
Tworzenie nowych rysunków i ich otwieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .36
Wyszukiwanie, wstawianie i zachowywanie zawartości rysunków . . . . . . . .38
Podstawowe funkcje programu CorelDRAW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .40
Cofanie, ponawianie i powtarzanie czynności. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .41
Powiększanie i przewijanie zawartości okna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .42
Zapisywanie rysunków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .44
Zamykanie rysunków i programu CorelDRAW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .46
Spis treści i
Praca z liniami, konturami i pociągnięciami pędzla. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
Rysowanie linii. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
Rysowanie linii kaligraficznych, czułych na nacisk i linii z wzorca . . . . . . . 52
Formatowanie linii i konturów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55
Kopiowanie, przekształcanie i usuwanie konturów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58
Stosowanie pociągnięć pędzla . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
Rozpylanie obiektów wzdłuż linii . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60
Rysowanie linii relacji i linii wymiarowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 63
Rysowanie kształtów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67
Rysowanie prostokątów i kwadratów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67
Rysowanie elips, kół, łuków i wycinków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69
Rysowanie wielokątów i gwiazd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71
Rysowanie spiral . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 75
Rysowanie siatek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 76
Rysowanie kształtów wstępnie zdefiniowanych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 76
Rysowanie z zastosowaniem rozpoznawania kształtów. . . . . . . . . . . . . . . . . 78
Praca z obiektami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81
Zaznaczanie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81
Kopiowanie, duplikowanie i usuwanie obiektów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 84
Tworzenie obiektów z zamkniętych obszarów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 87
Tworzenie granicy wokół zaznaczonych obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 88
Kopiowanie właściwości, transformacji i efektów obiektów. . . . . . . . . . . . . 89
Pozycjonowanie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90
Wyrównywanie i rozmieszczanie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92
Przyciąganie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 96
Używanie prowadnic dynamicznych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 99
Zmienianie kolejności obiektów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 102
Zmienianie rozmiarów i skalowanie obiektów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 103
Obracanie i odbijanie lustrzane obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104
Grupowanie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107
Łączenie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109
Kształtowanie obiektów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 113
Używanie obiektów złożonych z krzywych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 113
ii Spis treści
Kształtowanie obiektów złożonych z krzywych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .114
Stosowanie efektów zniekształcenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .122
Kształtowanie obiektów za pomocą obwiedni. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .124
Kadrowanie, rozdzielanie i wymazywanie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . .128
Wyokrąglanie, żłobienie i ścinanie narożników . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .133
Spawanie i wyznaczanie części wspólnej obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . .136
Tworzenie kadrów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .138
Wypełnianie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 141
Stosowanie wypełnień jednolitych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .141
Stosowanie wypełnień tonalnych. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .142
Stosowanie wypełnień deseniem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .145
Stosowanie wypełnień w obszarach. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .146
Praca z wypełnieniami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .148
Praca z kolorami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 151
Wybieranie kolorów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .151
Dodawanie efektów trójwymiarowych do obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 157
Tworzenie obrysu obiektów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .157
Stosowanie perspektywy do obiektów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .160
Tworzenie głębi wektorowych. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .161
Tworzenie efektów fazy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .165
Tworzenie cieni . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .168
Tworzenie metamorfozy obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .170
Modyfikowanie przezroczystości obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 175
Stosowanie przezroczystości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .175
Praca ze stronami i narzędziami układu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177
Określanie układu strony . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .177
Wybieranie tła strony . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .179
Dodawanie, zmienianie nazw i usuwanie stron . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .180
Korzystanie z linijek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .182
Konfigurowanie siatki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .182
Konfigurowanie prowadnic . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .183
Spis treści iii

Praca z warstwami. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 187
Tworzenie warstw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 187
Zmienianie właściwości warstw i kolejności ułożenia obiektów. . . . . . . . . 189
Przenoszenie i kopiowanie obiektów pomiędzy warstwami . . . . . . . . . . . . 191
Dodawanie i formatowanie tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 193
Dodawanie i zaznaczanie tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 193
Zmienianie wyglądu tekstu. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 197
Wyszukiwanie, edytowanie i przekształcanie tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . 199
Wyrównywanie tekstu i ustalanie odstępów w tekście . . . . . . . . . . . . . . . . 201
Przesuwanie i obracanie tekstu. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 206
Przenoszenie tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 207
Dopasowywanie tekstu do ścieżki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 208
Formatowanie tekstu akapitowego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 211
Dzielenie wyrazów w tekście . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 213
Scalanie i łączenie ramek tekstu akapitowego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 215
Zawijanie tekstu akapitowego wokół obiektów i tekstu. . . . . . . . . . . . . . . . 217
Wstawianie kodów formatowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 219
Praca z mapami bitowymi. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 221
Przekształcanie grafik wektorowych w mapy bitowe . . . . . . . . . . . . . . . . . 221
Dodawanie map bitowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 222
Kadrowanie i edytowanie map bitowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 223
Stosowanie efektów specjalnych do map bitowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 225
Szybkie dopasowywanie kolorów i tonów w
Pracowni dopasowywania obrazka. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 226
Edytowanie map bitowych w programie Corel PHOTO-PAINT. . . . . . . . . 226
Trasowanie map bitowych i edytowanie wyników trasowania . . . . . . . . . . . . . . . 229
Trasowanie map bitowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 229
Wyświetlanie podglądu wyników trasowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 233
Określanie kolorów wyników trasowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 234
Porady dotyczące trasowania map bitowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 236
Drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 239
Drukowanie pracy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 239
iv Spis treści
Określanie układu zadań drukowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .240
Podgląd zadań drukowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .241
Drukowanie komercyjne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 243
Przygotowywanie zadania drukowania dla biura usług poligraficznych. . . .243
Drukowanie znaczników drukarskich . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .245
Drukowanie wyciągów barwnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .247
Drukowanie na kliszy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .250
Publikowanie w formacie PDF . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 251
Zapisywanie dokumentów w formacie PDF . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .251
Ustawianie opcji zabezpieczeń dla plików PDF . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .253
Importowanie i eksportowanie plików . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 257
Importowanie plików . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .257
Eksportowanie plików . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .259
Sekcja III: Corel PHOTO-PAINT

Przewodnik po obszarze roboczym programu Corel PHOTO-PAINT. . . . . . . . . 265
Pojęcia używane w programie Corel PHOTO-PAINT . . . . . . . . . . . . . . . . .265
Poznawanie okna aplikacji. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .266
Paski narzędzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .268
Przybornik . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .270
Pasek właściwości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .275
Okna dokowane . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .275
Pasek stanu. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .276
Wyświetlanie obrazków i uzyskiwanie informacji o obrazku . . . . . . . . . . . . . . . . 279
Wyświetlanie obrazków. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .279
Powiększanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .281
Uzyskiwanie informacji o obrazku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .282
Praca z kolorami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 285
Wybieranie kolorów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .285
Tworzenie niestandardowych palet kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .290
Korzystanie z kanałów kolorów dodatkowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .291
Spis treści v
Zmienianie trybów kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 297
Zmienianie trybu kolorów obrazków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 297
Zmienianie trybu kolorów obrazków na tryb z paletą . . . . . . . . . . . . . . . . . 298
Wczytywanie obrazków do programu
Corel PHOTO-PAINT. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301
Otwieranie obrazków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301
Importowanie plików . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301
Pobieranie obrazków ze skanerów i aparatów cyfrowych . . . . . . . . . . . . . . 302
Praca z grafiką wektorową . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 304
Kadrowanie i zmienianie orientacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 307
Kadrowanie obrazków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 307
Zszywanie obrazków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 309
Zmienianie orientacji obrazka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 311
Dopasowywanie kolorów i odcieni . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 315
Szybkie dopasowywanie kolorów i tonów w
Pracowni dopasowywania obrazka. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 315
Dopasowywanie kolorów i tonów obrazka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 322
Praca z kanałami kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 327
Zmienianie wymiarów obrazka, rozdzielczości i rozmiaru papieru . . . . . . . . . . . 331
Zmienianie wymiarów obrazka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 331
Zmienianie rozdzielczości obrazka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 332
Zmienianie rozmiaru papieru . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 334
Malowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 337
Rysowanie kształtów i linii . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 337
Stosowanie pociągnięć pędzla . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 340
Rozpylanie obrazków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 343
Powtarzanie pociągnięć pędzla. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 344
Korzystanie z pisaka czułego na nacisk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 346
Retuszowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 349
Ulepszanie skanowanych obrazków. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 349
Usuwanie efektu „czerwonych oczu”. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 350
Usuwanie kurzu i rys . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 351
vi Spis treści
Klonowanie obszarów obrazka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .354
Wyostrzanie obrazków. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .355
Wymazywanie obszarów obrazka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .357
Smużenie, rozmazywanie lub mieszanie kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .359
Praca z soczewkami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 363
Tworzenie soczewek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .363
Edytowanie soczewek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .364
Scalanie soczewek z tłem obrazka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .366
Nakładanie masek. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 367
Odróżnianie obszarów chronionych i obszarów do edycji . . . . . . . . . . . . . .367
Definiowanie obszarów do edycji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .368
Definiowanie obszarów do edycji za pomocą informacji o kolorach . . . . . .371
Dopełnianie i usuwanie masek. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .374
Wycinanie obrazków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .375
Stosowanie efektów specjalnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 381
Praca z użyciem efektów specjalnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .381
Stosowanie gotowych stylów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .383
Stosowanie efektów koloru i tonu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .385
Zarządzenie modułami dodatkowymi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .385
Wypełnianie obrazków. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 387
Stosowanie wypełnień jednolitych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .387
Stosowanie wypełnień tonalnych. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .388
Stosowanie wypełnień mapami bitowymi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .390
Stosowanie wypełnień teksturą . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .392
Stosowanie wypełnień gradientowych. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .393
Praca z obiektami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 397
Tworzenie obiektów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .397
Grupowanie i łączenie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .400
Modyfikowanie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 403
Przekształcanie obiektów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .403
Zmienianie krawędzi obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .407
Spis treści vii

Dodawanie cieni do obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 410
Tworzenie obrazków do publikacji w Internecie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 413
Eksportowanie i optymalizowanie obrazków do publikacji w Internecie . . 413
Tworzenie i edytowanie przejść . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 416
Zapisywanie i zamykanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 423
Zapisywanie obrazków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 423
Eksportowanie obrazków do innych formatów plików . . . . . . . . . . . . . . . . 425
Zamykanie obrazków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 426
Zarządzanie kolorami wyświetlanymi, wejściowymi i drukowanymi . . . . . . . . . 429
Praca z profilami kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 429
Wybieranie zaawansowanych ustawień zarządzania kolorami . . . . . . . . . . 431
Poprawianie wyświetlanych kolorów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 432
Drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 435
Drukowanie pracy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 435
Określanie układu zadań drukowania. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 436
Podgląd zadań drukowania. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 437
Glosariusz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 439
viii Spis treści

Section I: Welcome to
CorelDRAW Graphics Suite X3
Witamy
Pakiet CorelDRAW® Graphics Suite X3 to wszechstronny zestaw aplikacji do
projektowania graficznego, projektowania układu stron i edycji fotografii.
W niniejszej sekcji omówiono następujące tematy
• Aplikacje wchodzące w skład pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3
• Nowe funkcje w pakiecie CorelDRAW Graphics Suite X3
• Instalowanie aplikacji pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3
• Zmienianie języka interfejsu użytkownika i Pomocy
• Rejestrowanie produktów firmy Corel
• Aktualizowanie produktów firmy Corel
• Biuro obsługi klienta firmy Corel®
• Konwencje stosowane w dokumentacji
• Korzystanie z Pomocy
• Opinie klientów
• Inne zasoby
• Informacje o firmie Corel Corporation
Aplikacje pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3

W tej sekcji opisano główne aplikacje wchodzące w skład pakietu CorelDRAW
Graphics Suite X3.
CorelDRAW
Program CorelDRAW to wyposażona w intuicyjny interfejs aplikacja do
projektowania grafiki, zapewniająca projektantom komfortową pracę. Stworzono
ją, aby zaspokoić potrzeby profesjonalnych grafików. Program CorelDRAW
oferuje narzędzia potrzebne do tworzenia w precyzyjny i kreatywny sposób
ilustracji wektorowych oraz profesjonalnych układów stron każdemu
użytkownikowi, który zajmuje się reklamą, poligrafią, pracami wydawniczymi,
wykonawstwem znaków, grawerstwem lub rzemiosłem.
CorelDRAW Graphics Suite X3: Witamy 1

Corel PHOTO-PAINT
Program Corel PHOTO-PAINT® to w pełni funkcjonalna aplikacja do edycji
obrazków, umożliwiająca wszechstronną obróbkę fotografii. Niezależnie od tego,
czy trzeba usunąć efekt czerwonych oczu, skorygować błędy ekspozycji, wyciąć
fragment obrazka, czy utworzyć i opublikować obrazki w Internecie, program
Corel PHOTO-PAINT udostępnia znakomite narzędzia, które pozwalają szybko
osiągnąć wymagane efekty, a równocześnie są łatwe w obsłudze.
Nowe funkcje w pakiecie CorelDRAW Graphics Suite X3

W niniejszej sekcji omówiono nowe funkcje pakietu
CorelDRAW Graphics Suite X3.
Nowe funkcje w programie CorelDRAW
Przedstawione poniżej nowe funkcje i ulepszenia ułatwiają i przyspieszają
realizację rozmaitych zadań, przyczyniając się do znaczącego wzrostu
efektywności pracy.
Kształtowanie
• Narzędzie Kadrowanie umożliwia usuwanie niechcianych fragmentów
obiektów wektorowych i map bitowych. Więcej informacji można znaleźć w
sekcji „Kadrowanie, rozdzielanie i wymazywanie obiektów” na stronie 128.
• Kształtowanie obiektów złożonych z krzywych jest jeszcze prostsze niż
dotychczas. W trybie odręcznego zaznaczania markizą można jednocześnie
wybrać wiele węzłów z najbardziej skomplikowanych krzywych. W
zaznaczaniu i edytowaniu węzłów mogą również pomóc nowo opracowane
uchwyty sterujące. Ponadto łatwiejsze jest przesuwanie segmentów linii.
Więcej informacji można znaleźć w sekcji „Kształtowanie obiektów złożonych
z krzywych” na stronie 114.
• Możliwe jest redukowanie liczby węzłów w obiektach złożonych z krzywych,
co jest pomocne w opracowywaniu prac graficznych dla takich urządzeń, jak
wycinarki folii winylowej, plotery i grawerki rotacyjne. Więcej informacji
można znaleźć w sekcji „Aby zmniejszyć liczbę węzłów w obiekcie złożonym
z krzywych” na stronie 120.
• Można kształtować obiekty przez wyokrąglanie, żłobienie i ścinanie ich
narożników. Więcej informacji można znaleźć w sekcji „Wyokrąglanie,
żłobienie i ścinanie narożników” na stronie 133.
• Można automatycznie uzyskiwać obwódki zaznaczanych obiektów przez
utworzenie otaczającej je ścieżki. Na podstawie obwódki można następnie
2 Podręcznik użytkownika pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3

tworzyć kontury, linie szkicu lub linie cięcia. Więcej informacji można znaleźć
w sekcji „Tworzenie granicy wokół zaznaczonych obiektów” na stronie 88.
Trasowanie
Możliwe jest trasowanie (wektoryzacja) map bitowych, na przykład zdjęć lub
skanowanych obrazów lub rysunków, bezpośrednio w programie CorelDRAW, a
tym samym przekształcanie w możliwą do edycji i skalowalną grafikę wektorową.
Taką grafikę wektorową można łatwo dodawać do innych projektów. Wzorce
stylów pozwalają na uzyskiwanie optymalnych rezultatów dla dowolnej mapy
bitowej poddawanej trasowaniu. Ponadto dzięki elementom sterującym w
programie Corel PowerTRACE łatwiej jest korzystać z podglądu i edytować
wyniki trasowania. Więcej informacji można znaleźć w sekcji „Trasowanie map
bitowych i edytowanie wyników trasowania” na stronie 229.
Efekty i wypełnienia
• Efekty fazy umożliwiają nadawanie obiektom graficznym i tekstowym
trójwymiarowej głębi. W efektach tych można stosować zarówno kolory
rozbarwiane (CMYK), jak i dodatkowe, doskonale więc nadają się one do
druku. Więcej informacji można znaleźć w sekcji „Tworzenie efektów fazy”
na stronie 165.
• Narzędzie Inteligentne wypełnienie pozwala na stosowanie wypełnień w
obszarach utworzonych przez nakładające się obiekty. W przeciwieństwie do
innych narzędzi wypełniania, które wypełniają jedynie obiekty, narzędzie
Inteligentne wypełnienie wykrywa krawędzie obszarów i tworzy ścieżkę
zamkniętą, umożliwiając wypełnienie obszaru. Więcej informacji można
znaleźć w sekcji „Stosowanie wypełnień w obszarach” na stronie 146.
Kopiowanie obiektów
• Podczas duplikowania obiektów można łatwo określać odległość między
obiektem oryginalnym a jego duplikatem. Więcej informacji można znaleźć w
sekcji „Aby zduplikować obiekt” na stronie 85.
• Można tworzyć wiele kopii obiektów i określać ich położenie. Na przykład
kopie obiektu można równomiernie rozmieścić w poziomie, po lewej lub
prawej stronie oryginalnego obiektu. Więcej informacji można znaleźć w
sekcji „Aby utworzyć kopie obiektu w określonym położeniu” na stronie 86.
Rysowanie gwiazd
Gwiazdy można szybko rysować za pomocą narzędzi Gwiazda i Gwiazda
złożona. Więcej informacji można znaleźć w sekcji „Rysowanie wielokątów i
gwiazd” na stronie 71.

Zmienianie kolejności obiektów
Używając ulepszonego polecenia Rozmieszczenie ` Kolejność, można łatwo
zmienić kolejność ułożenia obiektów na warstwie lub na stronie. Więcej informacji
można znaleźć w sekcji „Aby zmienić kolejność obiektów” na stronie 102.
Formatowanie tekstu
• Okna dokowane Formatowanie akapitu i Formatowanie znaków
zapewniają łatwy dostęp do najczęściej używanych opcji formatowania.
Ponadto nowe polecenia w menu Tekst umożliwiają łatwe dodawanie
tabulatorów, kolumn, znaków wypunktowania oraz inicjałów wpuszczanych, a
także kodów formatowania, takich jak kreski długości pauzy i spacje
niedzielące.
• Tekst można dopasowywać do dowolnych ścieżek, korzystając z funkcji
dynamicznego podglądu, pomagającej w pozycjonowaniu tekstu. Po
dopasowaniu tekstu do ścieżki można dodatkowo modyfikować jego
położenie. Na przykład można łatwo odsunąć tekst od ścieżki oraz uzyskać
jego odbicie lustrzane w poziomie, w pionie lub oba te efekty.
• Wybieranie właściwych czcionek do danego projektu jest łatwe. Można nie
tylko wyświetlać podgląd zaznaczonego tekstu, stosując do niego różne
czcionki, lecz również szybko wyświetlać listy dostępnych rodzin czcionek i
zapoznawać się z krojami oraz stylami dostępnymi w poszczególnych
rodzinach.
• Do wyrazów można wstawiać łączniki opcjonalne, pozwalające na wskazanie
miejsca, w którym dany wyraz ma być dzielony, gdy znajdzie się na końcu
wiersza. Można również tworzyć niestandardowe definicje opcjonalnego
dzielenia wyrazów, określając, gdzie w danym wyrazie ma być umieszczany
łącznik w sytuacji, gdy wyraz ten będzie wprowadzany w programie
CorelDRAW.
Kolory dodatkowe
Obsługa kolorów dodatkowych została znacząco ulepszona. Pliki zawierające
kolory dodatkowe można importować, eksportować oraz wyświetlać ich podgląd.
W efektach wektorowych, takich jak fazy, cienie, przezroczystość, wypełnienia
siatkowe i metamorfozy, można teraz używać zarówno kolorów rozbarwianych,
jak i kolorów dodatkowych, dzięki czemu doskonale nadają się one do
drukowania. Ponadto kolory dodatkowe pod efektami wektorowymi są obecnie
zachowywane, a nie przekształcane w kolory rozbarwiane.

Symulowanie kolorów nadrukowywanych
Symulację mieszania kolorów nadrukowywanych można obejrzeć w trybie
widoku Dokładny z nadrukowaniami. Ta funkcja przydaje się przy próbnym
drukowaniu projektów.
Poprawianie map bitowych
Korzystając z Pracowni dopasowywania obrazka, można w jednym oknie szybko
i łatwo poprawiać kolory oraz tonację zdjęć i innych map bitowych. Więcej
informacji można znaleźć w sekcji „Szybkie dopasowywanie kolorów i tonów w
Pracowni dopasowywania obrazka” na stronie 226.
Zabezpieczanie plików PDF
Dzięki opcjom zabezpieczeń można chronić tworzone pliki Adobe Portable
Document Format (PDF). Opcje zabezpieczeń umożliwiają kontrolę nad
możliwościami i stopniem dostępu do pliku PDF, jego edycji i reprodukcji podczas
przeglądania w programie Adobe® Acrobat®. Możliwe jest również otwieranie
oraz importowanie plików PDF chronionych hasłem.
Zgodność plików
Pakiet CorelDRAW Graphics Suite X3 zapewnia większą zgodność z wieloma
przemysłowymi standardami formatów plików, takimi jak Encapsulated
PostScript® (EPS), PostScript® (PS lub PRN), Corel DESIGNER®, Adobe®
Illustrator® (AI), PDF czy Corel® Paint Shop Pro® (PSP). Więcej informacji
można znaleźć w sekcji „Formaty plików” w Pomocy.
CorelDRAW Design Collection
Kolekcja projektów CorelDRAW Design Collection dostarcza gotowe do użycia
profesjonalne szablony opracowane według kilku stylów wzorniczych. Łącząc ze
sobą układy stron i style wzornicze, można tworzyć efektowne i oryginalne ulotki,
broszury, papiery firmowe, koperty, wizytówki i etykiety.
Narzędzia edukacyjne
• Podpowiedzi pomagają w opanowywaniu poszczególnych narzędzi z
przybornika podczas ich używania.
• W samouczkach „Okiem eksperta” znawcy pakietu
CorelDRAW Graphics Suite z rozmaitych branż graficznych dzielą się z
użytkownikiem swoimi pomysłami, podejściem, wskazówkami i metodami
pracy.
Więcej informacji na temat nowych narzędzi edukacyjnych można znaleźć w
sekcji „Korzystanie z Pomocy” na stronie 11.

Funkcje wprowadzone we wcześniejszych wersjach programu CorelDRAW
Elementy wprowadzone we wcześniejszych wersjach CorelDRAW (od wersji 9 do
12) łatwo rozpoznać od razu po uruchomieniu programu. Wszystkie polecenia
menu i narzędzia, które stanowiły nowość w konkretnej wersji, można wyróżnić,
klikając kolejno Pomoc ` Wyróżnij nowe elementy. Ta funkcja przydaje się
zwłaszcza w wypadku dokonania uaktualnienia z wcześniejszej wersji pakietu
CorelDRAW Graphics Suite.
Nowe funkcje w programie Corel PHOTO-PAINT
Edycja zdjęć
Korzystając z Pracowni dopasowywania obrazka, można w jednym oknie szybko
i łatwo poprawiać kolory oraz tonację zdjęć. Dzięki automatycznej korekcji można
rozwiązywać większość problemów z kolorami i kontrastem. Można również
ręcznie usuwać niechciane przebarwienia oraz regulować jaskrawość, kontrast,
światła, cienie i półcienie zdjęcia. Możliwe jest wykonywanie migawek zdjęć po
zastosowaniu różnych ustawień, dzięki czemu można porównywać wyniki edycji
i wybierać prace najlepszej jakości. Więcej informacji można znaleźć w sekcji
„Szybkie dopasowywanie kolorów i tonów w Pracowni dopasowywania obrazka”
na stronie 315.
Wycinanie obrazków
Dzięki ulepszeniu Pracowni wycinków wydzielanie fragmentów obrazków stało
się jeszcze łatwiejsze. Wycinki można dopracowywać, dodając lub usuwając
szczegóły, a ponadto w razie potrzeby cofać i ponawiać operacje. Ocenę wyników
ułatwia wielofunkcyjny podgląd wycinka. Oprócz tego można wybrać, czy
zostanie zachowany wycinek i obrazek oryginalny, czy też na podstawie wycinka
ma powstać maska obcinania. Więcej informacji można znaleźć w sekcji
„Wycinanie obrazków” na stronie 375.
Kanały kolorów dodatkowych
Kanały kolorów dodatkowych umożliwiają wyświetlanie, edytowanie, dodawanie
i zachowywanie informacji o kolorach dodatkowych w plikach. Zarówno w
wypadku importowania pliku, w którym użyto kolorów dodatkowych, jak i
dodawania kolorów dodatkowych w programie Corel PHOTO-PAINT, kanały
kolorów dodatkowych zapewniają zachowanie informacji o kolorach, gdy
zawartość pliku zostaje wyprowadzona na urządzeniu docelowym. Więcej
informacji na ten temat można znaleźć w sekcji „Korzystanie z kanałów kolorów
dodatkowych” na stronie 291.

Zgodność plików
• Pakiet CorelDRAW Graphics Suite X3 zapewnia większą zgodność z wieloma
przemysłowymi standardami formatów plików, takimi jak Encapsulated
PostScript (EPS), PostScript (PS lub PRN), PDF czy Paint Shop Pro (PSP).
Więcej informacji można znaleźć w sekcji „Formaty plików” w Pomocy.
• Formaty plików danych fotograficznych RAW: RawShooter essentials 2005,
aplikacja dostarczana z pakietem CorelDRAW Graphics Suite X3, umożliwia
otwieranie plików z danymi fotograficznymi RAW, ich edytowanie oraz
zapisywanie w formatach TIFF i JPEG. Więcej informacji można znaleźć w
sekcji „Formaty plików danych fotograficznych RAW” w Pomocy.
Narzędzia edukacyjne
• Podpowiedzi pomagają w opanowywaniu poszczególnych narzędzi z
przybornika podczas ich używania.
• W samouczkach „Okiem eksperta” znawcy pakietu
CorelDRAW Graphics Suite z rozmaitych branż graficznych dzielą się z
użytkownikiem swoimi pomysłami, podejściem, wskazówkami i metodami
pracy.
Więcej informacji na temat nowych narzędzi edukacyjnych można znaleźć w
sekcji „Korzystanie z Pomocy” na stronie 11.
Funkcje wprowadzone we wcześniejszych wersjach programu
Corel PHOTO-PAINT
Elementy wprowadzone we wcześniejszych wersjach Corel PHOTO-PAINT (od
wersji 9 do 12) łatwo rozpoznać od razu po uruchomieniu programu. Wszystkie
polecenia menu i narzędzia, które stanowiły nowość w konkretnej wersji, można
wyróżnić, klikając kolejno Pomoc ` Wyróżnij nowe elementy. Ta funkcja
przydaje się zwłaszcza w wypadku dokonania uaktualnienia z wcześniejszej wersji
pakietu CorelDRAW Graphics Suite.
Instalowanie aplikacji z pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3

Kreator instalacji ułatwia instalowanie aplikacji z pakietu
CorelDRAW Graphics Suite X3 oraz ich składników. Umożliwia on:
• instalowanie dowolnych aplikacji wchodzących w skład pakietu,
• dodawanie i usuwanie składników bieżącej instalacji,
• naprawianie bieżącej instalacji przez ponowne instalowanie wszystkich
elementów aplikacji,
• odinstalowywanie pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3.

Aby zainstalować aplikacje pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3
1 Zamknij wszystkie aplikacje.
2 Włóż dysk CD nr 1 do napędu CD-ROM.
Jeśli kreator instalacji nie zostanie uruchomiony automatycznie, kliknij
przycisk Start na pasku zadań systemu Windows®, a następnie kliknij
polecenie Uruchom. Wpisz ciąg D:\CGS13\Setup, gdzie D to litera napędu
CD.
3 Postępuj zgodnie z instrukcjami instalowania oprogramowania wyświetlanymi
w kreatorze InstallShield®.
Aby dodać lub usunąć składniki instalacji pakietu
CorelDRAW Graphics Suite X3
2 Na pasku zadań systemu Windows kliknij kolejno Start ` Panel sterowania.
W systemie operacyjnym Windows 2000 kliknij kolejno Start ` Ustawienia `
Panel sterowania.
3 Kliknij dwukrotnie ikonę Dodaj/Usuń programy.
4 W oknie dialogowym Dodaj/Usuń programy wybierz z listy pozycję
CorelDRAW Graphics Suite X3, a następnie kliknij przycisk Zmień.
5 W kreatorze InstallShield kliknij przycisk Zmień .
6 Postępuj zgodnie z wyświetlanymi instrukcjami.
Aby naprawić instalację pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3
Panel sterowania.
CorelDRAW Graphics Suite X3, a następnie kliknij przycisk Zmień.
5 W kreatorze InstallShield kliknij przycisk Napraw .
6 Postępuj zgodnie z wyświetlanymi instrukcjami.
Aby odinstalować pakiet CorelDRAW Graphics Suite X3

Panel sterowania.
CorelDRAW Graphics Suite X3, a następnie kliknij przycisk Usuń.
W systemie operacyjnym Windows 2000 kliknij przycisk Usuń.
4 Postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi w kreatorze InstallShield.
Zmienianie języka interfejsu użytkownika i Pomocy

Po zainstalowaniu aplikacji w kilku wersjach językowych można w dowolnym
momencie zmienić język interfejsu użytkownika i Pomocy.
Aby zmienić język interfejsu użytkownika i Pomocy
1 Kliknij kolejno Narzędzia ` Opcje.
2 Na liście kategorii kliknij pozycję Globalne.
3 Wybierz język z listy Wybierz język interfejsu użytkownika.
4 Uruchom ponownie aplikację.
Rejestrowanie produktów firmy Corel

Rejestrowanie produktów firmy Corel jest ważne. Zapewnia ona szybki dostęp do
najnowszych aktualizacji, cennych informacji na temat nowych produktów, a także
darmowych plików do pobrania, artykułów, porad i wskazówek oraz ofert
specjalnych.
Program można zarejestrować w trakcie instalowania albo później.
Rejestrację można przeprowadzić jedną z kilku metod:
• Online — rejestrację online można uruchomić podczas instalacji programu
graficznego firmy Corel, o ile komputer jest podłączony do Internetu. Jeśli nie
zostanie wykryte połączenie z Internetem, na ekranie zostanie wyświetlone
okno dialogowe z listą opcji.
• Telefonicznie — można zadzwonić do najbliższego biura obsługi klienta
firmy Corel.
Więcej informacji na temat rejestrowania produktów firmy Corel można znaleźć
pod adresem www.corel.com/pl.

Aktualizowanie produktów firmy Corel
Program InstallShield Update Manager umożliwia sprawdzanie w Internecie
dostępności aktualizacji oprogramowania firmy Corel i innych programów. Gdy
aktualizacje produktów zostaną udostępnione, będzie można je pobrać i
automatycznie zainstalować. Można również określić częstotliwość sprawdzania
przez program Update Manager dostępności aktualizacji produktów.
Aby wywołać program Update Manager, można kliknąć pozycję Aktualizacje
oprogramowania w menu Start na pasku zadań systemu Windows. Informacje na
temat korzystania z programu Update Manager można znaleźć w tematach Pomocy
dostępnych za pośrednictwem okna dialogowego Update Manager.
Biuro obsługi klienta firmy Corel

Obsługa klienta firmy Corel zapewnia szybkie i dokładne informowanie
użytkowników o funkcjach produktów, ich parametrach, cenach, dostępności oraz
o związanych z nimi usługach i pomocy technicznej. Najaktualniejsze informacje
o zakresie obsługi klienta dostępnym dla danego produktu firmy Corel można
znaleźć pod adresem www.corel.com/pl.
Konwencje stosowane w dokumentacji

W poniższej tabeli przedstawiono konwencje używane w tym podręczniku
użytkownika oraz w Pomocy.
Konwencja Opis Przykłady
Menu ` Polecenie menu Elementy/polecenia menu, Kliknij kolejno Plik `

które należy kliknąć w Otwórz.
odpowiedniej kolejności
lista Lista opcji, rozwijana, gdy Wybierz wartość z listy

użytkownik kliknie w Pole sił na pasku
przycisk ze strzałką w dół właściwości.
okno dokowane Okno zawierające dostępne Kliknij dwukrotnie nazwę

polecenia i ustawienia grupy w oknie dokowanym
związane z danym Menedżer obiektów.
narzędziem lub zadaniem.

Konwencja Opis Przykłady
Enter Klawisz Enter Wpisz wartość w polu

Grubość gumki na pasku
właściwości i naciśnij
klawisz Enter.
za pomocą [danego Polecenie kliknięcia Zaznacz tekst za pomocą

narzędzia] danego narzędzia, aby narzędzia Tekst.
zostało ono uaktywnione
do danego działania
Uwaga zawiera ważne •Metamorfoza złożona nie

informacje dotyczące może być kopiowana ani
poprzedzającej ją klonowana.
procedury krokowej. Może •W przypadku kliknięcia
opisywać warunki, w przycisku Równe
których procedura może marginesy konieczne
być wykonana. będzie zdefiniowanie
wartości w polach
Lewy/górny margines.
Porada zawiera sugestie •Przycinanie obiektu może

dotyczące wykonywania zredukować rozmiar
poprzedzających ją kroków pliku rysunku.
procedury. Może także •Hiperłącze można także
przedstawiać operacje utworzyć za pomocą
alternatywne dla kroków paska narzędzi Internet.
procedury, inne zalety
procedury i sposoby jej
wykorzystania.
Korzystanie z Pomocy
Dostępne są następujące narzędzia:
• Ten podręcznik użytkownika — zawiera informacje na temat często
używanych funkcji produktu. Podręcznik użytkownika jest dostępny także w
formacie PDF; dostęp do niego można uzyskać za pośrednictwem menu Start
na pasku zadań systemu Windows.
• Pomoc — zawiera szczegółowe informacje na temat funkcji produktu;
dostępna bezpośrednio w programie. Można przeglądać listę tematów, indeks
lub skorzystać z funkcji wyszukiwania słów lub wyrażeń. Z poziomu okna

Pomocy można również uzyskać dostęp do bazy wiedzy Corel® Knowledge
Base™ w witrynie WWW firmy Corel.
• Podpowiedzi — zawierają informacje na temat narzędzi znajdujących się na
pasku narzędzi; dostępne bezpośrednio w programie. Po kliknięciu narzędzia
wyświetlona zostaje podpowiedź, opisująca sposób jego użycia.
• CorelTUTOR™ — zbiór opracowanych w oparciu o projekty samouczków,
które wprowadzają użytkownika w podstawowe i zaawansowane funkcje
pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3.
• Podręcznik programu CorelDRAW: Okiem eksperta — seria artykułów
napisanych przez ekspertów, którzy korzystają z pakietu
CorelDRAW Graphics Suite X3 w codziennej pracy. Artykuły te zawierają
instrukcje tworzenia projektów krok po kroku za pomocą pakietu
CorelDRAW Graphics Suite X3. Podręcznik ten jest dostępny w formie
drukowanej oraz w formacie PDF.
• Etykietki narzędzi — zawierają informacje na temat ikon i przycisków
dostępnych w programie. Aby wyświetlić etykietkę narzędzia, umieść
wskaźnik nad ikoną, przyciskiem lub innym elementem sterującym w
aplikacji.
Aby skorzystać z Pomocy
1 Kliknij kolejno Pomoc ` Tematy pomocy.
2 Kliknij jedną z następujących kart:
• Spis treści — umożliwia przeglądanie tematów Pomocy.
• Indeks — umożliwia wyszukiwanie tematów za pomocą indeksu.
• Wyszukaj — umożliwia wyszukiwanie określonego wyrazu lub wyrażenia
w pełnym tekście Pomocy.
• Ulubione — umożliwia tworzenie łatwo dostępnej listy tematów Pomocy. W
dowolnym momencie do listy można dodawać tematy Pomocy lub je z niej
usuwać.
Można również
Wyświetlić Pomoc dla okna dialogowego Kliknij przycisk Pomoc.
Wydrukować określony temat Pomocy Otwórz temat Pomocy, kliknij ramkę,

którą chcesz wydrukować, a następnie
kliknij przycisk Drukuj.

Można również
Uzyskać dostęp do informacji i porad Kliknij opcję Pomoc techniczna w

dotyczących rozwiązywania problemów prawym górnym rogu okna Pomocy.
w witrynie WWW firmy Corel
Aby przeszukać Pomoc

1 Kliknij kolejno Pomoc ` Tematy Pomocy.
2 Kliknij kartę Wyszukaj i wpisz wyraz lub wyrażenie w polu Wpisz wyraz(y)
do wyszukania.
Na przykład, chcąc wyszukać informacje na temat trybu kolorów RGB, można
wpisać „RGB”, aby wyświetlić listę odpowiednich tematów. Aby wyszukać
wyrażenie, należy wpisać to wyrażenie, obejmując je znakami cudzysłowu (na
przykład „prowadnice dynamiczne” lub „tryb kolorów”).
3 Wybierz temat z listy Wybierz temat i naciśnij klawisz Enter.
Można również
Wyszukać wyraz lub wyrażenie na liście Zaznacz pole wyboru Wyszukaj w

tematów wyszukanych wcześniej poprzednich wynikach.
Wyszukać wszystkie formy danego Zaznacz pole wyboru Dopasuj podobne

wyrazu wyrazy.
Na przykład wpisanie wyrazu „kolor”
spowoduje, że w wynikach wyszukiwania
znajdą się tematy zawierające wyrazy
„kolory” i „kolorowy”.
Przeszukać tylko tytuły tematów Pomocy Zaznacz pole wyboru Przeszukaj tylko
tytuły.
Aby wyświetlić lub ukryć podpowiedzi

• Kliknij kolejno Pomoc ` Podpowiedzi.
Gdy polecenie Podpowiedzi jest zaznaczone, widoczne jest okno dokowane
Podpowiedzi z informacjami na temat aktywnego narzędzia w przyborniku.
Aby uzyskać informacje o danym narzędziu w przyborniku, kliknij

narzędzie lub wykonaj nim jakąś operację.

Aby uzyskać dodatkowe informacje na temat aktywnego narzędzia, kliknij
przycisk Pomoc znajdujący się w prawym górnym rogu okna
dokowanego Podpowiedzi.
Aby uzyskać dostęp do samouczka CorelTUTOR
• Kliknij kolejno Pomoc ` Samouczek.
Aby uzyskać dostęp do samouczków z serii „Okiem eksperta”
• Kliknij kolejno Pomoc ` Okiem eksperta.
Podręcznik programowania w języku VBA

Nowy Podręcznik programowania w języku VBA dla pakietu
CorelDRAW Graphics Suite X3 zawiera informacje dotyczące automatyzacji
zadań i tworzenia własnych rozwiązań przy użyciu języka Microsoft® Visual
Basic® for Applications (VBA) w programach CorelDRAW i
Corel PHOTO-PAINT. Jeśli dana instalacja pakietu
CorelDRAW Graphics Suite X3 zawiera funkcje języka VBA, podręcznik jest
dostępny jako łącze w menu Pomocy dla języka VBA w programie CorelDRAW
lub Pomocy dla języka VBA w programie Corel PHOTO-PAINT.
Opinie klientów
Wszelkie komentarze i sugestie dotyczące podręczników użytkownika, Pomocy
lub samouczków można przesyłać pocztą elektroniczną na adres
drawdoc@corel.com. Można także sprawdzić, czy w witrynie internetowej
dostępne są nowe informacje, porady i wskazówki oraz informacje o
uaktualnieniach. W tym celu należy przejść pod adres www.corel.com/pl i kliknąć
łącze do witryny danego produktu.
Inne zasoby
Firma Corel współpracuje z innymi firmami w zakresie szkoleń i oferuje
profesjonalne usługi związane ze swoimi produktami.
Szkolenia dostosowane do potrzeb klienta
Po zainstalowaniu programów firmy Corel na swoich komputerach klient może
otrzymać od ekspertów szkoleniowych firmy Corel informacje pomocne w
maksymalnym wykorzystaniu możliwości programów w ramach szkolenia
dostosowanego do określonych wymagań i środowiska pracy. Pomożemy
opracować program zajęć praktycznych odpowiadających konkretnym potrzebom
klienta. Więcej informacji można znaleźć pod adresem www.corel.com/pl.

Partnerzy szkoleniowi firmy Corel (Corel Training Partner, CTP)
Partner szkoleniowy firmy Corel® to niezależna, oficjalnie akredytowana
organizacja lokalna prowadząca szkolenia w zakresie produktów firmy Corel.
Partnerów CTP można znaleźć na całym świecie. Najbliższego partnera można
odszukać pod adresem www.corel.com/pl.
Usługi Corel Professional Services
Firma Corel chętnie udziela pomocy w sprawnym wdrażaniu programów z
zastosowaniem oszczędzających czas i pieniądze rozwiązań proceduralnych. Aby
uprościć wdrażanie aplikacji firmy Corel u klienta, dział usług Professional
Services oferuje pełen zakres atrakcyjnych cenowo usług spełniających
wymagania technologiczne. Świadczeniem usług zajmuje się zespół składający się
z wysoko wykwalifikowanych ekspertów z całej firmy, których zadaniem jest
dostarczenie rozwiązań o najwyższej jakości. Nasz zespół ekspertów jest gotowy
zaoferować pomoc na wszystkich etapach dowolnego projektu, od wdrożenia
aplikacji i obsługi technicznej po integrację systemów oprogramowania i
szkolenia.
Aby uzyskać więcej informacji na temat usług Corel® Professional Services™),
należy zwrócić się do nas, pisząc na adres proservices@corel.com.
Partnerzy technologiczni firmy Corel (Corel Technology Partners)
Do partnerów technologicznych firmy Corel należą firmy, które wprowadzają
technologie Corel w swoich produktach, opracowują moduły dodatkowe na
potrzeby oprogramowania firmy Corel lub zajmują się integrowaniem odrębnych
aplikacji z rozwiązaniami technologicznymi firmy Corel. Ten wszechstronny
program partnerski jest przeznaczony głównie dla producentów oprogramowania i
konsultantów. Obejmuje on wszystkie składniki niezbędne do pomyślnego
projektowania, tworzenia, testowania i wprowadzania na rynek niestandardowych
rozwiązań powiązanych z produktami firmy Corel.
Aby uzyskać więcej informacji na temat partnerów technologicznych firmy Corel,
należy zwrócić się do nas, pisząc na adres techpartner@corel.com.
Corel w Internecie
Pod adresem www.corel.com/pl można znaleźć artykuły, porady i wskazówki,
informacje o nowościach, kursy i zasoby graficzne, których zadaniem jest
objaśniać, inspirować i pobudzać do działania.

Informacje o firmie Corel Corporation
Firma Corel Corporation jest dostawcą nowatorskiego oprogramowania, które
pomaga osiągnąć lepszą efektywność pracy milionom firm i użytkowników
prywatnych w ponad 75 krajach. Firma jest powszechnie znana ze swojej obszernej
oferty produktów w kategorii obróbki zdjęć, tworzenia grafiki, opracowywania
ilustracji wektorowych i rysunków technicznych do zastosowań osobistych i
profesjonalnych. Do sztandarowych produktów firmy Corel należą
CorelDRAW Graphics Suite, WordPerfect® Office Suite, Corel Paint Shop Pro,
Corel® Painter™ i Corel DESIGNER® Technical Suite. Więcej informacji można
znaleźć pod adresem www.corel.com/pl.

Section II: CorelDRAW
Przewodnik po obszarze
roboczym
Zapoznanie się z terminologią i obszarem roboczym programu CorelDRAW
pomoże w zrozumieniu pojęć i procedur użytych w podręczniku użytkownika.
• Terminologia i pojęcia programu CorelDRAW
• Okno aplikacji CorelDRAW
• Narzędzia obszaru roboczego programu CorelDRAW
Terminologia i pojęcia programu CorelDRAW

Przed rozpoczęciem pracy z programem CorelDRAW należy zapoznać się z
następującymi terminami.
Termin Opis
obiekt Element rysunku, taki jak obrazek, kształt,

linia, tekst, krzywa, symbol lub warstwa.
rysunek Praca tworzona w programie

CorelDRAW. Na przykład różne grafiki,
logo, plakaty i biuletyny
grafika wektorowa Obraz wygenerowany na podstawie

matematycznych opisów określających
pozycję, długość oraz kierunek kreślenia
linii.
mapa bitowa Obraz utworzony z siatki pikseli lub

kropek
okno dokowane Okno zawierające dostępne polecenia i

ustawienia związane z danym narzędziem
lub zadaniem.
CorelDRAW: Przewodnik po obszarze roboczym 19

Termin Opis
paleta wysuwana Przycisk otwierający grupę powiązanych

narzędzi lub elementów menu.
tekst ozdobny Rodzaj tekstu, do którego można

zastosować efekty specjalne, np. cień.
tekst akapitowy Rodzaj tekstu, do którego można

zastosować opcje formatowania i który
można formatować w dużych blokach.
Okno aplikacji CorelDRAW

Po uruchomieniu programu CorelDRAW otwierane jest okno aplikacji, które
zawiera okno rysunku. Na środku okna rysunku znajduje się prostokąt
symbolizujący stronę, na której można tworzyć rysunek. Można otworzyć kilka
okien rysunków, ale wydawane polecenia dotyczyć będą tylko okna aktywnego.
Okno aplikacji CorelDRAW przedstawiono poniżej. Dalej podano opis
poszczególnych części.

Pasek tytułu Pasek menu Pasek narzędzi (standardowy) Pasek właściwości
Przybornik
Okno
rysunku
Strona
rysunku
Linijka
Nawigator Paleta
Pasek nawigacyjny Okno
Pasek stanu kolorów
dokowane
Element Opis
Pasek menu Obszar zawierający rozwijane menu opcji.
Pasek właściwości Odłączany pasek poleceń związanych z

aktywnym narzędziem lub obiektem. Jeśli
na przykład aktywne jest narzędzie Tekst,
na pasku właściwości tekstu wyświetlane
są polecenia tworzenia i edytowania
tekstu.
Pasek narzędzi Odłączany pasek, na którym znajdują się

skróty do menu i innych poleceń.
Pasek tytułu Obszar, w którym wyświetlany jest tytuł

otwartego rysunku.

Element Opis
Linijki Poziome i pionowe brzegi, które służą do

określenia rozmiarów i pozycji obiektów
na rysunku.
Przybornik Pływający pasek z narzędziami

przeznaczonymi do tworzenia,
wypełniania i modyfikowania obiektów
rysunku.
Okno rysunku Obszar poza stroną rysunku, obramowany

paskami przewijania i elementami
sterującymi aplikacji.
Strona rysunku Prostokątny obszar wewnątrz okna

rysunku. Jest to drukowana część obszaru
roboczego.
Paleta kolorów Pasek dokowany zawierający próbki

kolorów.
Okno dokowane Okno zawierające dostępne polecenia i

ustawienia związane z danym narzędziem
lub zadaniem.
Pasek stanu Obszar w dolnej części okna aplikacji

zawierający informacje o właściwościach
obiektu, takich jak rodzaj, rozmiar, kolor,
wypełnienie i rozdzielczość. Na pasku
stanu wyświetlane jest też bieżące
położenie wskaźnika myszy.
Pasek nawigacyjny Obszar w lewym dolnym rogu okna

aplikacji zawierający elementy sterujące
przechodzeniem między stronami i
dodawaniem stron.
Nawigator Przycisk w prawym dolnym narożniku

otwierający mniejsze okno podglądu,
ułatwiające poruszanie się po rysunku.

Aby włączyć lub wyłączyć wyświetlanie paska stanu, kliknij kolejno
Okno ` Paski narzędzi ` Pasek stanu.
Narzędzia obszaru roboczego programu CorelDRAW

Polecenia programu dostępne są z poziomu paska menu, pasków narzędzi,
przybornika, paska właściwości oraz okien dokowanych. Pasek właściwości oraz
okna dokowane zapewniają dostęp do poleceń związanych z aktywnym
narzędziem lub bieżącym zadaniem. Pasek właściwości, okna dokowane, paski
narzędzi oraz przybornik można w dowolnej chwili otwierać, zamykać i przesuwać
po ekranie.
Ustawienia wielu z tych narzędzi można dostosować do własnych potrzeb. Więcej
informacji na ten temat można znaleźć w sekcji „Dostosowywanie aplikacji” w
Pomocy.
Standardowy pasek narzędzi
Standardowy pasek narzędzi, wyświetlany domyślnie, zawiera przyciski będące
skrótami do wielu poleceń menu.
Informacje na temat dostosowywania pozycji, zawartości i wyglądu pasków
narzędzi można znaleźć w sekcji „Dostosowywanie pasków narzędzi” w Pomocy.
Kliknij następujący przycisk Aby
Rozpocząć tworzenie nowego rysunku
Otworzyć rysunek
Zapisać rysunek
Wydrukować rysunek
Wyciąć zaznaczone obiekty do Schowka
Skopiować zaznaczone obiekty do

Schowka

Kliknij następujący przycisk Aby
Wkleić zawartość Schowka do rysunku
Cofnąć ostatnią czynność
Przywrócić cofniętą czynność
Zaimportować rysunek
Wyeksportować rysunek
Uruchomić aplikacje firmy Corel
Otworzyć stronę WWW Corel Graphics

Community
Ustawić stopień powiększenia
Więcej informacji o paskach narzędzi

Poza standardowym paskiem narzędzi program CorelDRAW ma również paski
narzędzi przeznaczone do określonych zadań. Na przykład pasek narzędzi Tekst
udostępnia polecenia związane z narzędziem Tekst. W przypadku częstego
używania danego paska narzędzi można go wyświetlać w obszarze roboczym
przez cały czas.
W poniższej tabeli opisano paski narzędzi inne niż standardowy.
Pasek narzędzi Opis
Tekst Zawiera polecenia służące do

formatowania i wyrównywania tekstu

Pasek narzędzi Opis
Powiększenie Zawiera polecenia powiększania i

pomniejszania strony rysunku poprzez
określenie wielkości procentowej
oryginalnego widoku, kliknięcie narzędzia
Powiększenie lub wybranie widoku
strony
Internet Zawiera polecenia związane z

narzędziami internetowymi służącymi do
tworzenia przejść i publikowania w
Internecie
Wydruk seryjny Zawiera polecenia wydruku seryjnego

elementów łączących tekst z rysunkiem,
takie jak tworzenie i ładowanie plików z
danymi, tworzenie pól danych dla
podstawianego tekstu oraz wstawianie pól
wydruku seryjnego
Transformacja Zawiera polecenia pochylania, obracania i

tworzenia odbić lustrzanych obiektów
Visual Basic for Applications Zawiera polecenia służące do edytowania,

testowania i uruchamiania poleceń języka
VBA
Aby włączyć lub wyłączyć wyświetlanie paska narzędzi, kliknij kolejno

Okno ` Paski narzędzi, a następnie kliknij polecenie z nazwą paska
narzędzi.
Poznawanie przybornika
Na paletach wysuwanych wyświetlany jest zbiór odpowiednich narzędzi programu
CorelDRAW. Mała strzałka w prawym dolnym rogu przycisku przybornika
oznacza paletę wysuwaną: na przykład paletę wysuwaną Edycja kształtu .
Kliknięcie strzałki palety wysuwanej powoduje otwarcie zbioru pokrewnych
narzędzi. Kliknięcie i przeciągnięcie uchwytu na końcu palety wysuwanej
powoduje wyświetlenie jej w formie rozszerzonej.
W poniższej tabeli opisano palety wysuwane i narzędzia przybornika programu
CorelDRAW.

Palety wysuwane
Paleta wysuwana Opis
Edycja kształtu Umożliwia dostęp do narzędzi Kształt,

Pędzel rozmazujący, Pędzel
chropowaty i Swobodna transformacja.
Kadrowanie (narzędzie) Umożliwia dostęp do narzędzi

Kadrowanie, Nóż, Gumka i Usuwanie
segmentów wirtualnych.
Powiększenie Umożliwia dostęp do narzędzi

Powiększenie i Dłoń.
Krzywa Umożliwia dostęp do narzędzi Swobodne,

Krzywe Beziera, Środki artystyczne,
Pióro, Łamana, Krzywa z 3 punktów,
Interakcyjny łącznik i Wymiary.
Narzędzia inteligentne Umożliwia dostęp do narzędzi

Inteligentne wypełnienie i Inteligentne
rysowanie.
Prostokąt Umożliwia dostęp do narzędzi Prostokąt

oraz Prostokąt z 3 punktów.
Elipsa Umożliwia dostęp do narzędzi Elipsa oraz

Elipsa z 3 punktów.
Obiekt Umożliwia dostęp do narzędzi Wielokąt,

Gwiazda, Gwiazda złożona, Papier
kratkowany i Spirala.
Kształty dokładne Umożliwia dostęp do narzędzi Kształty

podstawowe, Kształty strzałek, Kształty
schematów blokowych, Kształty
transparentów i Kształty objaśnień.
Narzędzia interakcyjne Umożliwia dostęp do narzędzi

Interakcyjna metamorfoza,
Interakcyjny obrys, Interakcyjne
zniekształcenie, Interakcyjny cień,
Interakcyjna obwiednia, Interakcyjna
głębia i Interakcyjna przezroczystość.

Pipeta Umożliwia dostęp do narzędzi Pipeta i

Puszka z farbą.
Kontur Umożliwia dostęp do okien dialogowych

Pióro konturu i Kolor konturu, okna
dokowanego Kolor, a także daje
możliwość wyboru konturów o różnych
szerokościach.
Wypełnienie Umożliwia dostęp do okna dokowanego

Kolor , okien dialogowych Kolor
wypełnienia, Wypełnienie tonalne,
Wypełnienie deseniem, Wypełnienie
teksturą i Wypełnienie postscriptowe..
Interakcyjne wypełnienie Umożliwia dostęp do narzędzi

Interakcyjne wypełnienie oraz
Interakcyjne wypełnienie siatkowe.
Narzędzia
Narzędzie Opis
Narzędzie Wybór umożliwia

zaznaczanie, zmianę rozmiaru, pochylanie
i obracanie obiektów.
Narzędzie Kształt umożliwia edytowanie

kształtu obiektów.
Narzędzie Pędzel rozmazujący

umożliwia zniekształcanie obiektu
wektorowego przeciąganiem pędzla
wzdłuż jego konturu.
Narzędzie Pędzel chropowaty umożliwia

zniekształcanie konturu obiektu
wektorowego przeciąganiem pędzla
wzdłuż jego konturu.

Narzędzie Opis
Narzędzie Swobodna transformacja

umożliwia transformację obiektu przy
użyciu narzędzi Swobodny obrót,
Swobodne odbicie, Swobodne
skalowanie oraz Swobodne pochylenie.
Narzędzie Kadrowanie umożliwia

usuwanie niechcianych obszarów
obiektów.
Narzędzie Nóż umożliwia przecinanie

obiektów.
Narzędzie Gumka umożliwia usuwanie

niektórych obszarów rysunku.
Narzędzie Usuwanie segmentów

wirtualnych umożliwia usuwanie
fragmentów obiektów między
przecięciami.
Narzędzie Powiększenie umożliwia

zmianę stopnia powiększenia w oknie
rysunku.
Narzędzie Dłoń umożliwia określenie,

która część rysunku jest widoczna w oknie
rysunku.
Narzędzie Rysunek odręczny umożliwia

rysowanie pojedynczych segmentów linii
prostych i krzywych.
Narzędzie Krzywe Beziera umożliwia

rysowanie krzywych pojedynczymi
segmentami.
Narzędzie Środki artystyczne udostępnia

narzędzia Pędzel, Rozpylacz, Kaligrafia
oraz Nacisk.
Narzędzie Pisak umożliwia rysowanie

krzywych pojedynczymi segmentami.

Narzędzie Opis
Narzędzie Łamana umożliwia rysowanie

prostych i krzywych w trybie podglądu.
Narzędzie Krzywa z 3 punktów

umożliwia rysowanie krzywej przez
definiowanie punktów początkowego,
końcowego i środkowego.
Narzędzie Interakcyjny łącznik

umożliwia łączenie dwóch obiektów linią.
Narzędzie Wymiary umożliwia

rysowanie pionowych, poziomych,
ukośnych lub kątowych linii
wymiarowych.
Narzędzie Inteligentne wypełnienie

umożliwia tworzenie obiektów z
zamkniętych obszarów i późniejsze ich
wypełnianie.
Narzędzie Inteligentne rysowanie

przekształca pociągnięcia odręczne w
kształty podstawowe lub wygładzone
krzywe.
Narzędzie Prostokąt umożliwia

rysowanie prostokątów i kwadratów.
Narzędzie Prostokąt z 3 punktów

umożliwia rysowanie prostokątów pod
kątem.
Narzędzie Elipsa umożliwia rysowanie

elips i okręgów.
Narzędzie Elipsa z 3 punktów umożliwia

rysowanie elips pod kątem.
Narzędzie Wielokąt umożliwia rysowanie

wielokątów i gwiazd.

Narzędzie Opis
Narzędzie Gwiazda umożliwia rysowanie

gwiazd dokładnych.
Narzędzie Gwiazda złożona umożliwia

rysowanie złożonych gwiazd o
przecinających się bokach.
Narzędzie Papier kratkowany umożliwia

narysowanie siatki linii podobnej do
wzoru papieru milimetrowanego.
Narzędzie Spirala umożliwia rysowanie

spiral o stałym skoku i spiral
logarytmicznych.
Narzędzie Kształty podstawowe

umożliwia wybór ze zbioru kształtów,
zawierającego m.in. gwiazdę Dawida,
buźkę i trójkąt prostokątny.
Narzędzie Kształty strzałek umożliwia

rysowanie strzałek o rozmaitych
kształtach, kierunku i liczbie grotów.
Narzędzie Kształty schematów

blokowych umożliwia rysowanie symboli
schematu blokowego.
Narzędzie Kształty transparentów

umożliwia rysowanie obiektów o kształcie
wstęg i eksplozji.
Narzędzie Kształty objaśnień umożliwia

rysowanie symboli objaśnień i etykiet.
Narzędzie Tekst umożliwia wpisywanie

słów bezpośrednio na ekranie w postaci
tekstu ozdobnego lub akapitowego.
Narzędzie Interakcyjna metamorfoza

umożliwia tworzenie metamorfozy
między dwoma obiektami.

Narzędzie Opis
Narzędzie Interakcyjny obrys umożliwia

stosowanie obrysu do obiektu.
Narzędzie Interakcyjne zniekształcenie

umożliwia zastosowanie do obiektu
zniekształceń Wepchnij-wypchnij,
Postrzępienie lub Wir.
Narzędzie Interakcyjny cień umożliwia

zastosowanie cienia do obiektu.
Narzędzie Interakcyjna obwiednia

umożliwia zniekształcanie dowolnego
obiektu przez przeciąganie węzłów jego
obwiedni.
Narzędzie Interakcyjna głębia

umożliwia stosowanie do obiektów efektu
wywołującego złudzenie
trójwymiarowości.
Narzędzie Interakcyjna przezroczystość

umożliwia stosowanie przezroczystości
do obiektów.
Narzędzie Pipeta umożliwia wybieranie i

kopiowanie właściwości obiektów, takich
jak wypełnienie, grubość linii, rozmiar i
efekty, z obiektu w oknie rysunku.
Narzędzie Puszka z farbą umożliwia

stosowanie właściwości obiektów, takich
jak wypełnienie, grubość linii, rozmiar i
efekty, do obiektów w oknie rysunku po
wybraniu właściwości przy użyciu
narzędzia Pipeta.
Narzędzie Kontur umożliwia ustawianie

właściwości konturu.
Narzędzie Wypełnienie umożliwia

ustawianie właściwości wypełnienia.

Narzędzie Opis
Narzędzie Interakcyjne wypełnienie

umożliwia stosowanie różnych wypełnień.
Narzędzie Interakcyjne wypełnienie

siatkowe umożliwia stosowanie
wypełnienia siatkowego do obiektu.
Pasek właściwości
Na pasku właściwości wyświetlane są najczęściej używane funkcje związane z
aktywnym narzędziem lub wykonywanym zadaniem. Chociaż wygląda on jak
pasek narzędzi, jego zawartość zmienia się w zależności od narzędzia lub zadania.
Na przykład po uaktywnieniu narzędzia Tekst na pasku właściwości wyświetlane
są jedynie polecenia związane z tekstem. W poniższym przykładzie na pasku
właściwości widoczne są narzędzia formatowania, wyrównywania i edycji tekstu.
Zawartość i pozycję paska właściwości można dostosować do swoich potrzeb.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć w sekcji „Dostosowywanie paska
właściwości” w Pomocy.
Aby włączyć lub wyłączyć wyświetlanie paska właściwości, kliknij

kolejno Okno ` Paski narzędzi ` Pasek właściwości.
Okna dokowane
Okna dokowane zawierają tego samego rodzaju elementy sterujące, co okna
dialogowe, np. przyciski poleceń, opcje i listy. W odróżnieniu od większości okien
dialogowych okna dokowane mogą pozostawać otwarte podczas pracy z
dokumentem, dając możliwość łatwego dostępu do ich poleceń, a tym samym
umożliwiając eksperymentowanie z różnymi efektami.

Przykładem jest okno dokowane Właściwości obiektu. Gdy to
okno dokowane jest otwarte, po kliknięciu obiektu w oknie
rysunku zostaną wyświetlone takie właściwości obiektu, jak
formatowanie, wymiary i inne.
Okna dokowane mogą być zadokowane lub pływające. Dokowanie okna

dokowanego polega na przyczepieniu go do krawędzi okna aplikacji. Aby
odczepić okno dokowane, należy je odciągnąć od danego elementu obszaru
roboczego, dzięki czemu można je swobodnie przemieszczać. Ponadto okna
dokowane można zminimalizować, aby nie zajmowały niepotrzebnie miejsca na
ekranie.
Jeśli otwartych jest kilka okien dokowanych, zazwyczaj są one wyświetlane w
formie zagnieżdżonej; tylko jedno okno dokowane wyświetlane jest w całości.
Ukryte okno dokowane można szybko wyświetlić, klikając jego kartę.

Po lewej: Zadokowane i zagnieżdżone okna dokowane. Po
prawej: Pływające okno dokowane. Aby zadokować pływające
okno dokowane, kliknij pasek tytułu tego okna i przeciągnij
wskaźnik do krawędzi okna rysunku. Aby zamknąć okno
dokowane, kliknij przycisk X w górnym rogu; aby zminimalizować
lub powiększyć okno dokowane, kliknij przycisk strzałki w górnym
rogu.
Pasek stanu
Na pasku stanu wyświetlane są informacje o zaznaczonych obiektach (np. kolor,
rodzaj wypełnienia oraz kontur, pozycja wskaźnika i związane z obiektem
polecenia).
Informacje na temat dostosowywania zawartości i wyglądu paska stanu można
znaleźć w sekcji „Dostosowywanie paska stanu” w Pomocy.

Rozpoczęcie pracy z
programem CorelDRAW
Program CorelDRAW służy do tworzenia i edytowania rysunków.
• Grafika wektorowa i mapy bitowe
• Tworzenie nowych rysunków i ich otwieranie
• Wyszukiwanie, wstawianie i zachowywanie zawartości rysunków
• Podstawowe funkcje programu CorelDRAW
• Wycofywanie, ponawianie i powtarzanie czynności
• Powiększanie i przewijanie zawartości okna
• Zapisywanie rysunków
• Zamykanie rysunków i programu CorelDRAW
Informacje o grafice wektorowej i mapach bitowych

Dwa główne rodzaje grafiki komputerowej to grafika wektorowa i mapy bitowe.
Grafika wektorowa składa się z linii prostych i krzywych, które są generowane na
podstawie matematycznych opisów położenia, długości oraz kierunku rysowania
linii. Mapy bitowe, zwane także obrazami rastrowymi, składają się z maleńkich
kwadratów zwanych pikselami, przy czym każdy piksel jest przypisany do
konkretnego miejsca na obrazku, a jego kolor jest określony wartościami
liczbowymi.
Grafika wektorowa idealnie nadaje się do tworzenia logo i ilustracji, ponieważ jest
niezależna od rozdzielczości, a więc umożliwia przeskalowanie do dowolnego
rozmiaru lub wydruk i wyświetlenie z dowolną rozdzielczością bez utraty
szczegółów i jakości. Ponadto grafika wektorowa umożliwia uzyskanie ostrych i
wyrazistych konturów.
Mapy bitowe świetnie sprawdzają się w fotografii i malarstwie cyfrowym,
ponieważ zapewniają dobre odwzorowanie przejść między kolorami. Mapy bitowe
są zależne od rozdzielczości, co oznacza, że zawierają stałą liczbę pikseli. Choć
CorelDRAW: Rozpoczęcie pracy z programem CorelDRAW 35

dobrze wyglądają one w rzeczywistym rozmiarze, zmiana skali lub wyświetlenie
albo wydruk w rozdzielczości wyższej od oryginalnej może spowodować
postrzępienie krawędzi lub utratę jakości.
Program CorelDRAW umożliwia tworzenie grafiki wektorowej. Ponadto do
programu CorelDRAW można importować mapy bitowe (na przykład pliki JPEG
i TIFF) i integrować je z rysunkami. Informacje na temat pracy z mapami bitowymi
można znaleźć w sekcji „Praca z mapami bitowymi” na stronie 221.
Ilustracja u góry to grafika wektorowa złożona z linii i wypełnień.

Ilustracja u dołu to mapa bitowa złożona z pikseli.
Tworzenie nowych rysunków i ich otwieranie

W programie CorelDRAW można rozpocząć tworzenie nowego rysunku od pustej
strony, na podstawie szablonu albo istniejącego rysunku.
Tworzenie rysunku od pustej strony daje swobodę określenia każdego jego
aspektu.
Szablon może być punktem wyjścia i pozwala na dowolne dostosowanie ustawień.
Szablony dołączone do programu CorelDRAW są podzielone na następujące
kategorie:
• Cała strona
• Etykieta

• Obwiednia
• Kartka składana wzdłuż
• Internet
Więcej informacji na temat tworzenia i stosowania szablonów można znaleźć w
sekcji „Praca z szablonami” w Pomocy.
Utworzenie nowego rysunku na podstawie rysunku już istniejącego pozwala
ponownie wykorzystać ustawienia dotyczące obiektów i strony. W programie
CorelDRAW można otwierać istniejące rysunki zapisane w różnych formatach
plików. Jednak otwarcie niektórych plików może być niemożliwe, zależnie od ich
typu i zawartości. W takich przypadkach można spróbować zaimportować pliki
jako obiekty do otwartego rysunku. Informacje na temat formatów plików, które
można importować w programie CorelDRAW, można znaleźć w sekcji „Formaty
plików” w Pomocy.
Jeśli otwierany rysunek został utworzony we wcześniejszej wersji programu
CorelDRAW i zawiera tekst w języku innym niż język używanego systemu
operacyjnego, można wybrać ustawienia strony kodowej, aby zapewnić
prawidłową konwersję tekstu do standardu Unicode®. Ustawienia strony kodowej
zapewnią poprawne wyświetlanie tekstu poza oknem rysunku, na przykład słów
kluczowych, nazw plików oraz wpisów tekstowych w oknach dokowanych
Menedżer obiektów i Menedżer danych obiektu. Aby tekst był wyświetlany
poprawnie w oknie rysunku, należy użyć ustawień kodowania. Więcej informacji
można znaleźć w sekcji „Kodowanie tekstu” w Pomocy.
Jeśli otwierany rysunek zawiera osadzony profil ICC (International Color
Consortium®), można wydobyć i zapisać ten profil. Można również zachować
warstwy i strony rysunku.
Aby uruchomić program CorelDRAW
• Kliknij kolejno Start ` Wszystkie programy ` CorelDRAW Graphics
Suite X3 ` CorelDRAW X3.
Aby utworzyć nowy rysunek
Aby Wykonaj następujące czynności
Utworzyć nowy rysunek na pustej stronie Kliknij kolejno Plik ` Nowy.
Utworzyć rysunek na podstawie szablonu Kliknij kolejno Plik ` Nowy z szablonu,

kliknij kartę odpowiedniej kategorii i
wybierz szablon.

Rysunek tworzony od pustej strony jest oparty na domyślnym szablonie
programu CorelDRAW (CorelDRAW.cdt).
Styl układu (szablon) można określić, klikając kolejno Układ `

Ustawienia strony, następnie klikając pozycję Układ na liście kategorii i
wybierając styl układu z listy Układ.
Aby otworzyć rysunek
1 Kliknij kolejno Plik ` Otwórz.
2 Znajdź folder, w którym zapisany jest rysunek.
3 Kliknij nazwę pliku.
Aby upewnić się, że otwierany jest właściwy rysunek, należy zaznaczyć pole
wyboru Podgląd, aby wyświetlić miniaturę rysunku.
4 Kliknij przycisk Opcje, aby wyświetlić dodatkowe opcje i informacje o pliku.
Jeśli rysunek został utworzony w programie CorelDRAW w wersji 11 lub
wcześniejszej i zawiera tekst w języku innym niż język używanego systemu
operacyjnego, można wybrać odpowiednią opcję z listy Strona kodowa, aby
zapewnić prawidłową konwersję tekstu do standardu Unicode.
5 Zaznacz dowolne z następujących pól wyboru:
• Wydobądź osadzony profil ICC — umożliwia zapisanie osadzonego
profilu ICC (International Color Consortium) w folderze kolorów w miejscu
zainstalowania aplikacji.
• Zachowaj warstwy i strony — umożliwia zachowanie warstw i stron
podczas otwierania plików. Usunięcie zaznaczenia tego pola wyboru
spowoduje połączenie wszystkich warstw w jedną.
6 Kliknij przycisk Otwórz.
Aby otworzyć rysunek, można także kliknąć przycisk Otwórz na pasku

narzędzi.
Aby obejrzeć miniaturę rysunku, zaznacz pole wyboru Podgląd.
Wyszukiwanie, wstawianie i zachowywanie zawartości rysunków

Okno dokowane Teczka podręczna umożliwia korzystanie z obrazków clipart,
zdjęć i dźwięków dostępnych na dyskach CD-ROM firmy Corel oraz w sieci

Internet. Wykaz zawartości cyfrowej zawiera obrazy grafik dostępnych na dysku
CD oraz określa foldery, w których się one znajdują.
Obrazki clipart, zdjęcia i pliki dźwiękowe można wyszukiwać we własnym
systemie lub w internetowej witrynie firmy Corel, w tym przy użyciu słów
kluczowych. Można również utworzyć własną teczką podręczną w celu
przechowywania zawartości z okna rysunku do ponownego wykorzystania.
Aby przeglądać w poszukiwaniu obrazków clipart, zdjęć i plików
dźwiękowych
1 Kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane ` Teczka podręczna.
2 Włóż do napędu dysk CD z zasobami programu Corel.
3 Kliknij dwukrotnie ikonę napędu CD-ROM na liście dysków i przejdź do
odpowiedniego folderu.
Można również
Przeglądać komputer lub sieć lokalną w Kliknij dwukrotnie ikonę Pulpit i przejdź
poszukiwaniu plików do odpowiedniego folderu.
Przeglądać zasoby internetowe w Kliknij przycisk Zawartość na stronach

poszukiwaniu obrazków WWW.
Przeglądanie obrazków dostępnych w trybie online wymaga, aby

komputer był połączony z Internetem.
Aby zmienić widok przeglądania w oknie dokowanym Teczka

podręczna, kliknij strzałkę palety wysuwanej, kliknij polecenie Widok i
wybierz typ widoku.
Aby wyszukiwać obrazki clipart, zdjęcia i pliki dźwiękowe
1 Kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane ` Teczka podręczna ` Szukaj.
2 Włóż do napędu CD-ROM dysk CD z zasobami programu Corel.
3 Wpisz słowo kluczowe w polu wyszukiwania tekstu.
Aby wstawić grafikę lub plik dźwiękowy
• Przeciągnij grafikę lub plik dźwiękowy z okna dokowanego Teczka
podręczna do okna rysunku.

Aby zachować zawartość rysunku
1 Kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane ` Teczka podręczna ` Przeglądaj.
2 Przejdź do folderu, w którym chcesz utworzyć folder teczki podręcznej.
3 Kliknij strzałkę palety wysuwanej i kliknij polecenie Nowy folder.
4 Zmień nazwę folderu i otwórz go.
5 Przeciągnij obiekt lub grupę obiektów z okna rysunku do okna dokowanego
Teczka podręczna.
Domyślnie każdy element dodawany do folderu teczki podręcznej

otrzymuje nazwę Wycinek, Wycinek (1), Wycinek (2) itd. Wszystkim
elementom można nadać logiczne nazwy, aby ułatwić ich wyszukiwanie.
Zamiast tworzyć nowy folder, zawartość rysunku można przechowywać w

istniejącym folderze.
Podstawowe funkcje programu CorelDRAW

Program CorelDRAW oferuje niemal nieograniczoną liczbę narzędzi i możliwości
przydatnych w tworzeniu rysunków. Poniższa tabela przedstawia podstawowe
funkcje programu CorelDRAW i pomaga w rozpoczęciu pracy.
Informacje na temat Można znaleźć w sekcji
Rysowanie linii „Praca z liniami, konturami i

pociągnięciami pędzla” na stronie 47
Rysowanie kształtów „Rysowanie kształtów” na stronie 67
Tworzenie obiektów i manipulowanie „Praca z obiektami” na stronie 81

nimi
Dodawanie koloru do obiektów „Wypełnianie obiektów” na stronie 141
Dodawanie tekstu do rysunku „Dodawanie i zaznaczanie tekstu” na

stronie 193
Tworzenie rysunków do publikacji w „Publikowanie w Internecie” w Pomocy

Internecie
Drukowanie rysunków „Drukowanie” na stronie 239

Cofanie, ponawianie i powtarzanie czynności
Możliwe jest cofanie czynności wykonanych podczas rysowania, począwszy od
ostatniej. Jeśli efekt cofnięcia czynności nie jest zadowalający, można ją ponowić.
Usunięcie efektów jednej lub większej liczby czynności możliwe jest również
przez przywrócenie ostatniej zapisanej wersji rysunku. Niektóre czynności
stosowane do obiektów, np. rozciąganie, wypełnianie, przesuwanie czy obracanie,
można powtarzać w celu osiągnięcia mocniejszego efektu wizualnego.
Dostosowanie ustawień cofania pozwala zwiększyć lub zmniejszyć liczbę
czynności, które można cofnąć lub ponowić.
Aby cofnąć, ponowić lub powtórzyć czynność
Cofnąć ostatnią czynność Kliknij kolejno Edycja ` Cofnij.
Ponowić czynność Kliknij kolejno Edycja ` Ponów.
Cofnąć lub ponowić serię czynności Kliknij kolejno Narzędzia ` Okno

dokowane Cofnij. Wybierz czynność
poprzedzającą czynności, które chcesz
cofnąć, lub wybierz ostatnią czynność,
którą chcesz ponowić.
Przywrócić ostatnio zapisaną wersję Kliknij kolejno Plik ` Przywróć.

obrazka.
Powtórzyć czynność Kliknij kolejno Edycja ` Powtórz.
W przypadku cofania serii czynności cofane są wszystkie czynności

widoczne poniżej wybranej czynności.
W przypadku ponawiania serii czynności ponawiana jest wybrana
czynność i wszystkie czynności między nią a ostatnią cofniętą czynnością.
Aby powtórzyć czynność dotyczącą innego obiektu lub grupy obiektów,

należy zaznaczyć ten obiekt lub grupę i kliknąć kolejno Edycja `
Powtórz.
Czynności można także cofać lub ponawiać, klikając przycisk Cofnij
lub Ponów na pasku narzędzi Standardowy.

Powiększanie i przewijanie zawartości okna
Widok rysunku można zmienić, powiększając go, aby dokładniej mu się przyjrzeć,
lub pomniejszając, aby wyświetlić większy jego fragment. Można korzystać z
całego szeregu opcji powiększania, aby określić odpowiedni poziom
szczegółowości. Innym sposobem wyświetlania określonych obszarów rysunku
jest jego przewijanie. Praca z wysokim poziomem powiększenia lub z dużym
rysunkiem może uniemożliwić podgląd całości rysunku. Przewijanie pozwala
zobaczyć obszary niewidoczne dzięki przesuwaniu strony w obrębie okna rysunku.
Aby przewinąć duży obrazek i wyświetlić wybrane obszary, można

użyć narzędzia Dłoń.
Podczas przewijania możliwe jest zwiększanie lub zmniejszanie powiększenia, a

podczas powiększania — przewijanie. Dzięki temu nie trzeba przełączać się
między tymi dwoma narzędziami.
Aby zmienić powiększenie
1 Otwórz paletę wysuwaną Powiększenie i kliknij narzędzie
Powiększenie .
2 Kliknij jeden z następujących przycisków wyświetlanych na pasku
właściwości:
• Powiększ
• Pomniejsz
• Powiększ do zaznaczenia
• Wszystkie obiekty
• Cała strona
• Szerokość strony

• Wysokość strony
Przycisk Powiększ do zaznaczenia jest dostępny, jeśli przed otwarciem

palety wysuwanej Powiększenie zaznaczono co najmniej jeden obiekt.
Poza trybem edycji tekstu dostęp do narzędzia Powiększenie można

również uzyskać, naciskając klawisz Z.
Rysunek można też powiększyć, klikając dwukrotnie lub przeciągając w
dowolnym miejscu w obrębie okna rysunku za pomocą narzędzia Dłoń .
Aby pomniejszyć obraz, kliknij prawym przyciskiem myszy w oknie
rysunku.
Aby przewijać w oknie rysunku
1 Otwórz paletę wysuwaną Powiększenie i kliknij narzędzie Dłoń .
2 Przeciągnij wskaźnikiem myszy w oknie rysunku do momentu wyświetlenia
odpowiedniego fragmentu.
Poza trybem edycji tekstu dostęp do narzędzia Dłoń można również

uzyskać, naciskając klawisz H.
Aby przewinąć okno rysunku, gdy rysunek jest powiększony, kliknij
przycisk Nawigator w prawym dolnym rogu okna rysunku lub naciśnij
klawisz N. Przeciągnij wskaźnik krzyżowy w oknie podręcznym
Nawigatora.
Stronę w oknie rysunku można szybko wyśrodkować, klikając dwukrotnie
narzędzie Powiększenie w przyborniku.

Nawigator umożliwia wyświetlenie dowolnego fragmentu
rysunku bez potrzeby zmniejszania obrazu.
Zapisywanie rysunków
Rysunki są domyślnie zapisywane w formacie pliku programu CorelDRAW
(CDR) i są zgodne z najnowszą wersją tego programu. Rysunek można również
zapisać w taki sposób, aby był zgodny z wcześniejszą wersją pakietu
CorelDRAW Graphics Suite. W szczególności przydaje się to wówczas, gdy
rysunek ma być użyty w programie Corel R.A.V.E.™
Rysunek można także zapisać w innym formacie pliku grafiki wektorowej. Jeśli
rysunek ma być używany w innej aplikacji, należy zapisać go w formacie pliku
przez nią obsługiwanym. Informacje na temat formatów plików obsługiwanych
przez program CorelDRAW można znaleźć w sekcji „Formaty plików” w Pomocy.
Program umożliwia przypisywanie rysunkom notatek, słów kluczowych oraz
miniatur, co ułatwia ich odszukiwanie. Jeśli rysunek będzie używany w Internecie,
program może automatycznie zamienić spacje w nazwie pliku na znaki
podkreślenia, aby zapobiec ewentualnym problemom z wyświetlaniem. Jeśli
rysunek będzie wyświetlany w systemie, który nie zawiera wszystkich czcionek
użytych na rysunku, można osadzić wszystkie czcionki, aby mieć pewność
uzyskania wyglądu tekstu zgodnego z oryginałem.
Możliwe jest także zapisywanie wybranych obiektów rysunku. W przypadku
dużych rysunków zapisanie tylko wybranych obiektów zmniejsza rozmiar pliku,
co często skraca czas ładowania rysunku.

Rysunek można również zapisać jako szablon, co pozwoli na tworzenie innych
rysunków z tymi samymi właściwościami. Informacje na temat zapisywania
rysunku jako szablonu można znaleźć w sekcji „Praca z szablonami” w Pomocy.
Aby zapisać rysunek
1 Kliknij kolejno Plik ` Zapisz jako.
2 W polu Nazwa pliku wpisz nazwę.
3 Zlokalizuj folder, w którym chcesz zapisać plik.
Jeśli rysunek ma być zgodny z poprzednią wersją programu CorelDRAW,
wybierz tę wersję z listy Wersja.
Jeśli rysunek ma być zapisany w formacie pliku grafiki wektorowej innym niż
format programu CorelDRAW (CDR), wybierz format pliku z listy Typ pliku.
4 Kliknij przycisk Opcje, określ wymagane ustawienia i kliknij przycisk Zapisz.
Można również
Zapisać z plikiem notatki lub słowa Wpisz notatki lub słowa kluczowe w
kluczowe odpowiednim polu.
Wybrać miniaturę dołączaną do rysunku Wybierz opcję z listy Miniatura.
Użyć nazwy pliku odpowiedniej do Zaznacz pole wyboru

publikacji w Internecie Nazwy_plików_do_publikacji_w_Inter
necie.
Zapisanie pliku w formacie poprzedniej wersji programu CorelDRAW

może spowodować utratę pewnych efektów, które nie były dostępne w
wybranej wersji.
Aby zapisać zmiany dokonane w uprzednio zapisanym rysunku, kliknij

kolejno Plik ` Zapisz.
Aby zapisać tylko zaznaczone obiekty
1 Zaznacz obiekty.
3 Kliknij przycisk Opcje.
4 Zaznacz pole wyboru Tylko zaznaczone.

7 Kliknij przycisk Zapisz.
Zamykanie rysunków i programu CorelDRAW

W dowolnym momencie podczas pracy z programem CorelDRAW można
zamknąć wszystkie rysunki lub jeden z nich.
Aby zamknąć rysunki
Zamknąć jeden rysunek Kliknij kolejno Plik ` Zamknij.
Zamknąć wszystkie otwarte rysunki Kliknij kolejno Okno ` Zamknij

wszystko.
Aby zamknąć program CorelDRAW

• Kliknij kolejno Plik ` Zakończ.
Działanie programu CorelDRAW można także zakończyć, naciskając

klawisze Alt + F4.
Więcej informacji
Więcej informacji pomocnych przy rozpoczynaniu pracy z programem

CorelDRAW zawiera jego Pomoc. Aby uzyskać dostęp do tych
informacji, kliknij kolejno Pomoc ` Tematy Pomocy, kliknij kartę Spis
treści, a następnie kliknij dwukrotnie temat „Rozpoczęcie pracy”.
Informacje na temat korzystania z Pomocy można znaleźć w sekcji „Aby
skorzystać z Pomocy” na stronie 12.

Praca z liniami, konturami i
pociągnięciami pędzla
Program CorelDRAW umożliwia stosowanie całej gamy technik i narzędzi
podczas dodawania linii i pociągnięć pędzla. Linie po narysowaniu lub
zastosowaniu na nich pociągnięć pędzla można formatować. Można również
formatować kontury, które otaczają obiekty.
Program CorelDRAW zawiera wzorce obiektów, które można rozpylać wzdłuż
linii. Na rysunkach można również tworzyć linie relacji i linie wymiarowe.
Linie można również rysować przy użyciu rozpoznawania kształtów. Więcej
informacji można znaleźć w sekcji „Rysowanie z zastosowaniem rozpoznawania
kształtów” na stronie 78.
• Rysowanie linii
• Rysowanie linii kaligraficznych, czułych na nacisk i linii z wzorca
• Formatowanie linii i konturów
• Kopiowanie, przekształcanie i usuwanie konturów
• Stosowanie pociągnięć pędzla
• Rozpylanie obiektów wzdłuż linii
• Rysowanie linii relacji i linii wymiarowych
Rysowanie linii
Linia jest ścieżką między dwoma punktami. Linie mogą składać się z wielu
segmentów, które z kolei mogą być zakrzywione lub proste. Segmenty linii są
połączone węzłami, które mają postać niewielkich kwadratów. Program
CorelDRAW zapewnia różnorodne narzędzia do rysowania, które umożliwiają
rysowanie linii krzywych i prostych, a także linii zawierających segmenty zarówno
zakrzywione, jak i proste.
Narzędzia Rysunek odręczny i Łamana
Narzędzia Rysunek odręczny i Łamana umożliwiają rysowanie linii
odręcznych, podobnie do szkicowania w bloku rysunkowym. Jeśli podczas
CorelDRAW: Praca z liniami, konturami i pociągnięciami pędzla 47

rysowania użytkownik pomyli się, może natychmiast wymazać niepotrzebny
fragment i rysować dalej. Rysując linie proste lub ich segmenty, można ograniczyć
je do prostych linii pionowych lub poziomych.
Narzędzie Rysunek odręczny umożliwia określanie gładkości rysowanej krzywej,
a także dodawanie segmentów do linii już istniejącej. Jednak narzędzie Łamana
jest łatwiejsze w użyciu, jeśli chodzi o szybkie rysowanie linii złożonych,
zawierających na przemian segmenty zakrzywione i proste.
Narzędzia Krzywe Beziera i Pisak
Narzędzia Krzywe Beziera i Pisak umożliwiają rysowanie linii segment po
segmencie poprzez precyzyjne umieszczanie każdego węzła i określanie kształtu
każdego zakrzywionego segmentu. Podczas korzystania z narzędzia Pisak można
wyświetlić podgląd rysowanych segmentów linii.
Linie składające się z wielu segmentów można rysować za

pomocą narzędzia Krzywe Beziera, klikając za każdym razem,
gdy linia ma zmienić kierunek.
Narzędzie Krzywa z 3 punktów

Narzędzie Krzywa z 3 punktów umożliwia rysowanie nieskomplikowanych
linii krzywych przez określenie ich szerokości i wysokości. Za pomocą tego
narzędzia można szybko tworzyć łuki bez manipulowania węzłami.

Linię krzywą można narysować, określając jej szerokość (po
lewej), a następnie określając jej wysokość i klikając stronę (po
prawej).
Narzędzie Inteligentne rysowanie

Narzędzie Inteligentne rysowanie umożliwia rysowanie linii prostych i
krzywych za pomocą rozpoznawania kształtu. Więcej informacji można znaleźć w
sekcji „Rysowanie z zastosowaniem rozpoznawania kształtów” na stronie 78.
Korzystanie z węzłów i uchwytów sterujących
Niektóre linie zawierają węzły i uchwyty sterujące, którymi można manipulować i
w ten sposób kształtować linie w trakcie rysowania. Więcej informacji na temat
typów węzłów można znaleźć w sekcji „Używanie obiektów złożonych z
krzywych” na stronie 113.
Aby narysować linię za pomocą narzędzia Rysunek odręczny
1 Otwórz paletę wysuwaną Krzywa i kliknij narzędzie Rysunek
odręczny .
2 Wykonaj zadanie z poniższej tabeli.
Narysować linię krzywą Kliknij miejsce, w którym ma się

zaczynać linia krzywa, a następnie
przeciągnij wskaźnikiem myszy.

Narysować linię prostą Kliknij w miejscu, gdzie linia ma się

zaczynać, a następnie kliknij w miejscu,
gdzie ma się kończyć.
Określić gładkość linii krzywej Wpisz wartość w polu Wygładzanie

krzywych odręcznych na pasku
właściwości. Wyższe wartości powodują
tworzenie gładszych krzywych.
Dodać segmenty linii do istniejącej linii Kliknij końcowy węzeł wybranej linii, a
następnie kliknij w miejscu, gdzie ma się
zakończyć nowy segment.
Utworzyć zamknięty kształt z dwóch lub Na linii zawierającej dwa segmenty

kilku połączonych linii kliknij węzeł końcowy, a następnie kliknij
węzeł początkowy.
Linię tworzoną za pomocą narzędzia Rysunek odręczny można

ograniczyć do wstępnie zdefiniowanego kąta, zwanego kątem
wymuszanym, przytrzymując podczas przeciągania naciśnięty klawisz
Ctrl. Ta funkcja przydaje się do rysowania prostych linii pionowych i
poziomych.
Część zakrzywionej linii odręcznej można wymazać, przytrzymując
naciśnięty klawisz Shift, a następnie przeciągając wskaźnik nad linią bez
zwalniania przycisku myszy.
Aby narysować linię za pomocą narzędzia Łamana
1 Otwórz paletę wysuwaną Krzywa i kliknij narzędzie Łamana
.
2 Wykonaj jedną z następujących czynności:
• Aby narysować segment prosty, kliknij w miejscu, gdzie segment ma się
zaczynać, a następnie kliknij w miejscu, gdzie ma się kończyć.
• Aby narysować segment zakrzywiony, kliknij w miejscu, gdzie segment ma
się zaczynać, a następnie przeciągnij wskaźnikiem myszy na stronie rysunku.
Można dodać dowolną liczbę segmentów, przełączając się między segmentami
zakrzywionymi i prostymi.
3 Kliknij dwukrotnie, aby zakończyć linię.

Otwarty obiekt można zamknąć, klikając przycisk Automatycznie
zamykaj krzywe na pasku właściwości.
Aby narysować linię za pomocą narzędzia Krzywe Beziera
1 Otwórz paletę wysuwaną Krzywa i kliknij narzędzie Krzywe
Beziera .
• Aby narysować segment zakrzywiony, kliknij w miejscu, w którym ma się
znaleźć pierwszy węzeł, a następnie przeciągnij uchwyt sterujący w miejsce,
w którym ma się znaleźć następny węzeł. Zwolnij przycisk myszy, a
następnie przeciągnij uchwyt sterujący, aby utworzyć krzywą.
Można dodać dowolną liczbę segmentów.
3 Naciśnij klawisz spacji, aby zakończyć linię.
Można również
Narysować segment zakrzywiony, a po Narysuj segment zakrzywiony, kliknij

nim segment prosty dwukrotnie węzeł końcowy, a następnie
kliknij w miejscu, w którym segment
prosty ma się kończyć.
Narysować segment prosty, a po nim Narysuj segment prosty. Kliknij punkt

segment zakrzywiony końcowy segmentu, przeciągnij
wskaźnikiem myszy w wymagane
miejsce, a następnie zwolnij przycisk
myszy. Przeciągnij wskaźnikiem myszy,
aby narysować krzywą.
Zmienić podczas rysowania kąt krzywej Przytrzymując naciśnięty klawisz Ctrl,

na ustaloną wartość przyrostu przeciągnij uchwyt sterujący.
Aby narysować linię za pomocą narzędzia Pisak

1 Otwórz paletę wysuwaną Krzywa i kliknij narzędzie Pisak .
• Aby narysować segment zakrzywiony, kliknij w miejscu, w którym ma się
znaleźć pierwszy węzeł, a następnie przeciągnij uchwyt sterujący w miejsce,

w którym ma się znaleźć następny węzeł. Zwolnij przycisk myszy, a
następnie przeciągnij uchwyt sterujący, aby utworzyć wymaganą krzywą.
Można dodać dowolną liczbę segmentów, przełączając się między segmentami
zakrzywionymi i prostymi. Więcej informacji na temat przełączania
segmentów zakrzywionych i prostych można znaleźć w sekcji „Aby
narysować linię za pomocą narzędzia Krzywe Beziera” na stronie 51.
3 Kliknij dwukrotnie, aby zakończyć linię.
Można również
Wyświetlić podgląd linii podczas Włącz przycisk Tryb podglądu na pasku

rysowania właściwości. Kliknij na stronie rysunku i
zwolnij przycisk myszy. Przenieś kursor
myszy i kliknij, aby zakończyć linię.
Dodać węzeł do linii Włącz przycisk Automatycznie dodaj-

usuń na pasku właściwości. Wskaż
miejsce na linii, w którym chcesz dodać
węzeł, a następnie kliknij, gdy wskaźnik
przełączy się w stan Dodaj węzeł .
Usunąć węzeł z linii Wskaż węzeł, a następnie kliknij, gdy

wskaźnik przełączy się w stan Usuń węzeł
.
Aby narysować krzywą, określając szerokość i wysokość

1 Otwórz paletę wysuwaną Krzywa i kliknij narzędzie Krzywa z
3 punktów .
2 Kliknij miejsce, w którym ma się zaczynać linia i przeciągnij do miejsca, w
którym ma się kończyć.
3 Zwolnij przycisk myszy, a następnie kliknij miejsce, w którym ma się znaleźć
środek krzywej.
Rysowanie linii kaligraficznych, czułych na nacisk i linii z wzorca

Program CorelDRAW umożliwia symulowanie efektu pióra kaligraficznego w
trakcie rysowania linii. Linie kaligraficzne mają różną grubość w zależności od
kierunku linii i kąta stalówki pióra. Linie kaligraficzne wyświetlane są domyślnie

jako kształty zamknięte rysowane ołówkiem. Grubość linii kaligraficznej można
kontrolować, zmieniając kąt linii rysowanej w stosunku do wybranego kąta
kaligrafowania. Na przykład, gdy rysowana linia jest prostopadła do kąta
kaligrafowania, ma ona maksymalną grubość określoną przez szerokość pióra.
Natomiast linie rysowane pod kątem kaligrafowania mają bardzo małą lub
włosową szerokość.
Pióro kaligraficzne umożliwia rysowanie linii o różnych

grubościach.
Program CorelDRAW umożliwia tworzenie linii czułych na nacisk o różnych

grubościach. Efekt ten można uzyskać za pomocą myszy lub czułego na nacisk
pióra i tabletu graficznego. Obie metody dają linie z zakrzywionymi krawędziami
i zmienną grubością. Więcej informacji na temat korzystania z pióra czułego na
nacisk i tabletu rysunkowego można znaleźć w dokumentacji dostarczonej przez
producenta.

Kwiat narysowany za pomocą trzech różnych linii z grupy
środków artystycznych: linii kaligraficznych (po lewej), linii o
różnych grubościach rysowanych pisakiem czułym na nacisk (w
środku) oraz linii płaskich z wzorca (po prawej).
Program CorelDRAW zawiera zestaw wzorców linii, które umożliwiają tworzenie

grubych pociągnięć o różnych kształtach. Po narysowaniu linii kaligraficznej lub
wykorzystaniu linii z wzorca można do niej zastosować wypełnienie, tak jak w
przypadku dowolnego innego obiektu. Informacje na temat stosowania wypełnień
można znaleźć w sekcji „Wypełnianie obiektów” na stronie 141.
Aby narysować linię kaligraficzną
1 Otwórz paletę wysuwaną Krzywa i kliknij narzędzie Środki
artystyczne .
2 Kliknij przycisk Kaligrafia na pasku właściwości.
Aby ustawić szerokość linii, wpisz wartość w polu Szerokość narzędzia
Środki artystyczne na pasku właściwości.
3 Wpisz wartość w polu Kąt kaligrafowania na pasku właściwości.
Aby wygładzić brzegi linii, wpisz wartość w polu Wygładzanie krzywych
odręcznych na pasku właściwości.
4 Przeciągnij wskaźnik aż do uzyskania żądanego kształtu linii.
Ustawiona szerokość to maksymalna szerokość linii. Rzeczywista

szerokość linii wynika ze stosunku kąta rysowanej linii do kąta
kaligrafowania.

Dostęp do linii kaligraficznych można również uzyskać, klikając kolejno
Efekty ` Środki artystyczne i określając wymagane ustawienia w oknie
dokowanym Środki artystyczne.
Aby narysować linię czułą na nacisk
artystyczne .
2 Kliknij przycisk Nacisk na pasku właściwości.
W przypadku korzystania z myszy należy nacisnąć klawisz strzałki w górę
lub strzałki w dół, aby zasymulować zmianę nacisku pióra i zmienić
szerokość linii.
Aby zmienić szerokość linii, wpisz wartość w polu Szerokość narzędzia
Podana wartość określa maksymalną szerokość linii. Rzeczywista

szerokość linii zależy od siły nacisku.
Dostęp do linii czułych na nacisk można również uzyskać, klikając kolejno

Efekty ` Środki artystyczne.
Aby narysować linię z wzorca
artystyczne .
2 Kliknij przycisk Wzorzec na pasku właściwości.
3 Wybierz wzorzec linii z listy Lista wzorców pociągnięć.
Aby wygładzić brzegi linii, wpisz wartość w polu Wygładzanie krzywych
odręcznych na pasku właściwości.
Aby ustawić szerokość linii, wpisz wartość w polu Szerokość narzędzia
Formatowanie linii i konturów

Linie są traktowane tak samo, jak kontury kształtów zamkniętych, takich jak elipsy
i wielokąty. Wygląd linii i konturów można zmieniać za pomocą elementów

sterujących okna dialogowego Pióro konturu, strony Kontur okna dokowanego
Właściwości obiektu i paska właściwości. Na przykład można określić kolor,
szerokość i styl linii oraz konturów.
Można wybrać styl narożników, określając w ten sposób kształt narożników w
liniach, a także wybrać styl zakończeń, aby zmienić wygląd punktów końcowych
linii. Domyślnie kontur jest stosowany na wierzchu wypełnienia obiektu, ale
można zastosować go za wypełnieniem, tak aby wypełnienie zakrywało kontur.
Można także powiązać grubość konturu z rozmiarem obiektu, tak aby kontur
zwiększał się w przypadku zwiększania obiektu oraz zmniejszał przy jego
zmniejszaniu.
Gdy obiekt zawiera linie stykające się pod kątem ostrym, można ustawić limit
złącza ostrego, aby określić kształt takich narożników. Narożniki o kątach
przekraczających limit złącza ostrego mają kształt ostry, a narożniki o kątach
poniżej tego limitu są fazowane (ścinane).
Dostępna jest funkcja tworzenia konturów kaligraficznych. Kontur kaligraficzny
ma różną grubość, dzięki czemu powstaje efekt rysunku odręcznego. Ponadto do
linii i krzywych można dodawać strzałki. Można tworzyć nowe strzałki i edytować
już istniejące.
Domyślne właściwości linii i konturu każdego nowo rysowanego obiektu są
następujące:
• szerokość linii włosowej,
• kolor czarny według modelu CMYK,
• linia ciągła,
• kwadratowy styl narożników i zakończeń,
• niestosowanie strzałek,
• stosowanie konturu na wypełnieniu obiektu,
• brak powiązania konturu z rozmiarem obiektu.
Aby określić ustawienia linii i konturów
1 Zaznacz obiekt.
2 Otwórz paletę wysuwaną Kontur (narzędzie) i kliknij
przycisk Pióro konturu (okno dialogowe) .
3 Otwórz selektor kolorów i kliknij kolor.
4 Wpisz wartość w polu Szerokość.
5 Wybierz styl linii w polu Styl.

Można również
Ustawić kształt narożników W obszarze Narożniki wybierz styl

narożników.
Ustawić wygląd punktów końcowych Wybierz styl zakończeń w obszarze

otwartych ścieżek Zakończenia.
Zastosować kształt za wypełnieniem Zaznacz pole wyboru Za wypełnieniem.

obiektu
Powiązać grubość konturu z rozmiarem Zaznacz pole wyboru Skaluj z

obiektu obrazkiem.
Utworzyć styl linii Kliknij przycisk Edytuj styl i przesuń

suwak w oknie dialogowym Edytuj styl
linii. Klikając pola po lewej stronie
suwaka, można zdefiniować
rozmieszczenie i gęstość kropek w
nowym stylu linii.
Edytować styl linii Wybierz styl linii z listy Styl, a następnie

kliknij przycisk Edytuj styl. Utwórz styl
linii w oknie dialogowym Edytuj styl
linii, a następnie kliknij przycisk Zastąp.
Ustawić limit złącza ostrego Wpisz wartość w polu Limit złącza

ostrego.
Szybki dostęp do okna dialogowego Pióro konturu można uzyskać,

klikając ikonę Kontur na pasku stanu.
Szerokość konturu zaznaczonego obiektu można również zmienić,
wpisując wartość w polu Szerokość konturu na pasku właściwości.
Aby utworzyć kontur kaligraficzny
1 Zaznacz obiekt.
przycisk Pióro konturu (okno dialogowe) .
3 W obszarze Narożniki wybierz opcję stylu narożnika.
4 W obszarze Kaligrafia wpisz wartość w polu Nacisk, aby zmienić szerokość
końcówki pióra.

Zakres wartości wynosi od 1 do 100; ustawieniem domyślnym jest 100.
Zmniejszenie tej wartości nadaje końcówkom kwadratowym kształt
prostokątny, a okrągłym — owalny, powodując powstanie wyraźniejszego
efektu kaligraficznego.
5 Wpisz wartość w polu Kąt, aby zmienić orientację pióra względem
powierzchni rysunku.
Aby w polach Nacisk i Kąt przywrócić wartości początkowe, należy

kliknąć przycisk Domyślna.
Wartości Nacisk i Kąt można także dopasować, przeciągając
wskaźnikiem myszy w oknie podglądu Kształt końcówki.
Aby dodać strzałkę
1 Wybierz linię lub krzywą.
przycisk Pióro konturu .
3 W obszarze Strzałki otwórz selektor początku strzałki i kliknij kształt
kończący linię.
4 Kliknij selektor końca strzałki i kliknij kształt kończący linię.
Kopiowanie, przekształcanie i usuwanie konturów

Program CorelDRAW umożliwia kopiowanie właściwości konturów do innych
obiektów. Informacje na temat kopiowania właściwości konturów można znaleźć
w sekcji „Aby skopiować właściwości wypełnienia, konturu lub tekstu z jednego
obiektu do drugiego” na stronie 89.
Ponadto można przekształcić kontur w obiekt, a także usunąć kontur.
Przekształcenie konturu w obiekt powoduje utworzenie zamkniętego obiektu bez
wypełnienia, który ma kształt konturu. Do nowego obiektu można stosować
wypełnienia i efekty specjalne.
Aby przekształcić kontur w obiekt
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Rozmieszczenie ` Przekształć kontur w obiekt.
Aby usunąć kontur obiektu
1 Zaznacz obiekt.

przycisk Bez konturu .
Kontur obiektu można także usunąć, zaznaczając obiekt i klikając prawym

przyciskiem myszy pozycję Brak koloru na palecie kolorów.
Stosowanie pociągnięć pędzla

Program CorelDRAW umożliwia zastosowanie całej gamy gotowych pociągnięć
pędzla, od pociągnięć ze strzałkami, po takie, które zostały wypełnione tęczowymi
deseniami. Korzystając z wzorca pociągnięcia pędzla, można określić niektóre z
jego atrybutów. Można na przykład zmienić szerokość pociągnięcia pędzla i
określić jego gładkość.
Można również tworzyć niestandardowe pociągnięcia pędzla przy użyciu obiektu
lub grupy obiektów wektorowych. Niestandardowe pociągnięcie pędzla można po
utworzeniu zapisać jako wzorzec.
Aby zastosować gotowe pociągnięcie pędzla
artystyczne .
2 Kliknij przycisk Pędzel na pasku właściwości.
3 Wybierz rodzaj pociągnięcia pędzla z listy Lista pociągnięć pędzla.
Aby wygładzić brzegi pociągnięcia pędzla, wpisz wartość w polu
Wygładzanie krzywych odręcznych na pasku właściwości.
4 Przeciągnij wskaźnik aż do uzyskania żądanego kształtu pociągnięcia pędzla.
Aby ustawić szerokość pociągnięcia, wpisz wartość w polu Szerokość
narzędzia Środki artystyczne na pasku właściwości.
Jeśli użytkownik posiada plik pociągnięcia pędzla, które nie zostało

wymienione na liście Lista pociągnięć pędzla, można je zastosować,
klikając przycisk Przeglądaj na pasku właściwości i wybierając plik z tym
pociągnięciem pędzla.
Aby utworzyć niestandardowe pociągnięcie pędzla
1 Wybierz obiekt lub grupę obiektów.
artystyczne .

3 Kliknij przycisk Pędzel na pasku właściwości.
4 Kliknij obiekt lub grupę obiektów.
5 Kliknij przycisk Zapisz pociągnięcie pędzlem utworzone za pomocą
środków artystycznych na pasku właściwości.
6 Wpisz nazwę pliku dla nowego pociągnięcia pędzla.
Dostęp do niestandardowych pociągnięć pędzla można uzyskać z listy

Pociągnięcie pędzla na pasku właściwości.
Aby usunąć niestandardowe pociągnięcie pędzla, należy wybrać dane

pociągnięcie z listy Pociągnięcie pędzla na pasku właściwości, a
następnie kliknąć przycisk Usuń .
Niestandardowe pociągnięcia pędzla można tworzyć, klikając kolejno
Efekty ` Środki artystyczne i określając wymagane ustawienia w oknie
dokowanym Środki artystyczne.
Rozpylanie obiektów wzdłuż linii

Program CorelDRAW umożliwia rozpylenie szeregu obiektów w jednej linii.
Oprócz obiektów graficznych i tekstowych importować oraz rozpylać wzdłuż linii
można mapy bitowe i symbole.
Wygląd linii rozpylania można kontrolować, dostosowując wielkość odstępów
między obiektami. Można także zmieniać kolejność obiektów na linii. Na przykład
jeśli rozpylana jest seria obiektów, która zawiera gwiazdkę, trójkąt i kwadrat,
można zmienić kolejność rozpylania, tak aby kwadrat pojawiał się najpierw, po
nim trójkąt, a na końcu gwiazdka. CorelDRAW umożliwia także zmianę pozycji
obiektów na linii rozpylania poprzez obracanie ich wzdłuż linii lub przesuwanie w
jednym z czterech kierunków: naprzemiennie, w lewo, losowo lub w prawo.
Można na przykład wybrać przesunięcie w lewo, aby wyrównać rozpylane obiekty
do lewej strony ścieżki.
Można także utworzyć nową listę rozpylacza z własnych obiektów.

Obiekty rozpylane wzdłuż linii krzywej. Obiekty i linię można
edytować po rozpyleniu obiektów.
Aby rozpylić linię

artystyczne .
2 Kliknij przycisk Rozpylacz na pasku właściwości.
3 Wybierz listę rozpylacza z listy Lista plików rozpylacza na pasku
właściwości.
Jeśli na liście nie ma potrzebnej listy rozpylacza, kliknij przycisk Przeglądaj
na pasku właściwości, aby wybrać folder zawierający szukany plik.
4 Przeciągnij wskaźnik myszy, aby narysować linię.
Można również
Dostosować liczbę obiektów rozpylanych Wpisz liczbę w górnym polu Dotknięcia/

w każdym z odstępów Odstępy pomiędzy rozpylanymi
obiektami na pasku
właściwości.
Dostosować odstępy pomiędzy Wpisz liczbę w dolnym polu Dotknięcia/

dotknięciami Odstępy pomiędzy rozpylanymi
obiektami na pasku
właściwości.

Można również
Ustalić kolejność rozpylania Wybierz kolejność rozpylania z listy

Wybieranie kolejności rozpylania na
pasku właściwości.
Dostosować rozmiar rozpylanych Wpisz liczbę w górnym polu Rozmiar

obiektów rozpylanych obiektów na pasku
właściwości.
Stopniowo zwiększać lub zmniejszać Wpisz liczbę w dolnym polu Rozmiar

rozmiar rozpylanych obiektów wzdłuż rozpylanych obiektów na pasku
linii właściwości.
Przywrócić na liście rozpylacza zapisane Kliknij przycisk Przywróć wartości na

wcześniej ustawienia pasku właściwości.
Zwiększenie wartości rozmiaru obiektów rozpylanych wzdłuż linii

powoduje, że rozmieszczane wzdłuż linii obiekty są coraz większe.
Lista rozpylacza zawierająca bardziej złożone obiekty wymaga większej
ilości zasobów systemowych. W przypadku użycia złożonych obiektów
program CorelDRAW wymaga więcej czasu na utworzenie linii, a
obecność tych obiektów zwiększa rozmiar pliku. Zastosowanie symboli w
każdej grupie może pomóc w zmniejszeniu rozmiaru pliku oraz
zmniejszyć wymagania stawiane systemowi. Więcej informacji na temat
tworzenia symboli można znaleźć w sekcji „Praca z symbolami” w
Pomocy.
Aby obrócić rozpylaną linię
1 Zaznacz listę rozpylacza, która ma zostać zmodyfikowana.
2 Kliknij przycisk Obrót na pasku właściwości.
3 Wpisz wartość z zakresu od 0 do 360 w polu Kąt na pasku właściwości.
Aby każdy z rozpylanych obiektów był obracany o coraz większy kąt, zaznacz
pole wyboru Uwzględnij przyrost i wpisz odpowiednią wartość w polu
Przyrost.
4 Włącz jedną z następujących opcji:
• Według ścieżki — powoduje obracanie obiektów względem linii
• Według strony — powoduje obracanie obiektów względem strony

5 Naciśnij klawisz Enter.
Aby przesunąć rozpylane linie
1 Wybierz listę rozpylacza.
2 Kliknij przycisk Przesunięcie na pasku właściwości.
3 Zaznacz pole Uwzględnij przesunięcie, aby przesunąć obiekty ze ścieżki
rozpylanej linii.
Aby zmienić rozmiar przesunięcia, wpisz nową wartość w polu Przesunięcie.
4 Wybierz kierunek przesunięcia z listy Kierunek przesunięcia.
Aby obiekty znajdowały się na przemian z lewej i z prawej strony linii,
wybierz opcję Przemiennie.
Aby utworzyć nową listę rozpylacza
1 Kliknij kolejno Efekty ` Środki artystyczne.
2 Zaznacz obiekt, grupę obiektów lub symbol.
3 Kliknij przycisk Zapisz w oknie dokowanym Środki artystyczne.
4 Zaznacz opcję Rozpylacz obiektów.
5 Kliknij przycisk OK.
6 Wpisz nazwę pliku w polu Nazwa pliku.
Listy rozpylacza są zapisywane jako pliki programu CorelDRAW (CDR)

i są dostępne na liście plików rozpylacza na pasku właściwości Środki
artystyczne.
Rysowanie linii relacji i linii wymiarowych

Na diagramach i schematach organizacyjnych można rysować linie relacji łączące
elementy diagramów. Obiekty pozostają połączone tymi liniami nawet wtedy, gdy
jeden z nich lub oba zostają przesunięte. Więcej informacji na temat rysowania
kształtów schematów blokowych można znaleźć w sekcji „Rysowanie kształtów
wstępnie zdefiniowanych” na stronie 76.
W programie można rysować linie objaśnień pozwalające nadać obiektom etykiety
i zwrócić na nie uwagę.

Można także rysować linie wymiarowe, wskazujące odległość między dwoma
punktami na rysunku lub rozmiar obiektów. Domyślnie linie wymiarowe i
pokazane na nich wymiary zmieniają się wraz ze zmianą rozmiaru obiektu.
Linie wymiarowe mogą pokazywać rozmiary części obiektu.
Aby umożliwić precyzyjne stosowanie linii relacji i objaśnień oraz linii

wymiarowych, należy włączyć przyciąganie ich do określonych węzłów w
obiektach. Więcej informacji na temat przyciągania oraz trybów przyciągania
można znaleźć w sekcji „Przyciąganie obiektów” na stronie 96.
Aby narysować linię relacji między dwoma lub większą liczbą
obiektów
1 Otwórz paletę wysuwaną Krzywa i kliknij narzędzie
Interakcyjny łącznik .
właściwości:
• Łącznik kątowy — aby utworzyć linię relacji zawierającą kąty proste.
Linia relacji może być ciągiem segmentów pionowych, poziomych lub obu
rodzajów.
• Łącznik prosty — aby utworzyć prostą linię relacji pod dowolnym kątem.
3 Przeciągnij od węzła na jednym obiekcie do węzła na drugim obiekcie.
Aby narysować objaśnienie
1 Otwórz paletę wysuwaną Krzywa i kliknij narzędzie Wymiary
.
2 Kliknij narzędzie Objaśnienie na pasku właściwości.

3 Kliknij miejsce, w którym ma się zaczynać pierwszy segment objaśnienia.
4 Kliknij miejsce, w którym ma się zaczynać drugi segment objaśnienia.
5 Kliknij miejsce, w którym ma się kończyć drugi segment objaśnienia.
Na końcu linii objaśnienia zostanie wyświetlony kursor tekstowy ,
wskazując miejsce, w którym należy wpisać etykietę obiektu.
6 Wpisz tekst objaśnienia.
Aby narysować linię wymiarową
1 Otwórz paletę wysuwaną Krzywa i kliknij narzędzie Wymiar
.
właściwości:
• Wymiary pionowe (narzędzie) — aby utworzyć pionową linię
wymiarową, która wskazuje odległość w pionie między dowolnymi dwoma
węzłami (wzdłuż osi Y)
• Wymiary poziome (narzędzie) — aby utworzyć poziomą linię
wymiarową, która wskazuje odległość w poziomie między dowolnymi
dwoma węzłami (wzdłuż osi X)
• Wymiary ukośne (narzędzie) — aby utworzyć ukośną linię wymiarową,
która wskazuje długość ukośnych segmentów linii
• Wymiary automatycznie (narzędzie) — aby utworzyć pionową lub
poziomą linię wymiarową
3 Kliknij punkt początkowy i końcowy linii wymiarowej.
4 Kliknij miejsce, w którym ma się znaleźć tekst wymiaru.
Można również
Narysować linie wymiarowe łamane Kliknij przycisk Wymiary kątowe

(narzędzie) na pasku właściwości.
Kliknij miejsce, w którym mają się
przeciąć dwie linie tworzące kąt. Kliknij
miejsca, w których pierwsza i druga linia
mają się kończyć. Kliknij miejsce, w
którym ma zostać wyświetlona etykieta
kąta.

Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat pracy z liniami, konturami i

pociągnięciami pędzla, kliknij kolejno Pomoc ` Tematy Pomocy, kliknij
kartę Spis treści, a następnie kliknij dwukrotnie temat „Praca z liniami,
konturami i pociągnięciami pędzla”.

Rysowanie kształtów
Program CorelDRAW umożliwia rysowanie podstawowych kształtów, które
można później modyfikować za pomocą efektów specjalnych oraz narzędzi do
zmiany kształtu.
• Rysowanie prostokątów i kwadratów
• Rysowanie elips, kół, łuków i wycinków
• Rysowanie wielokątów i gwiazd
• Rysowanie spiral
• Rysowanie siatek
• Rysowanie kształtów wstępnie zdefiniowanych
• Rysowanie z zastosowaniem rozpoznawania kształtów
Rysowanie prostokątów i kwadratów

Program CorelDRAW umożliwia rysowanie prostokątów i kwadratów. Prostokąt
lub kwadrat można narysować, przeciągając po przekątnej narzędziem Prostokąt
lub określając szerokość i wysokość za pomocą narzędzia Prostokąt z 3 punktów.
Narzędzie Prostokąt z 3 punktów umożliwia szybkie rysowanie prostokątów pod
kątem.
Narysowany prostokąt lub kwadrat można poddać edycji, zaokrąglając jeden lub
więcej narożników.
CorelDRAW: Rysowanie kształtów 67

Prostokąt można utworzyć, najpierw rysując podstawę, a
następnie kreśląc wysokość. Uzyskany prostokąt będzie
zorientowany pod kątem.
Aby narysować prostokąt lub kwadrat, przeciągając wskaźnik myszy

po przekątnej
Narysować prostokąt Otwórz paletę wysuwaną Prostokąt

, a następnie kliknij narzędzie
Prostokąt . Przeciągaj okno rysunku aż
do uzyskania żądanego rozmiaru
prostokąta.
Narysować kwadrat Otwórz paletę wysuwaną Prostokąt

, a następnie kliknij narzędzie
Prostokąt . Przytrzymując klawisz
Ctrl, przeciągaj okno rysunku aż do
uzyskania żądanego rozmiaru kwadratu.
Prostokąt można rysować od środka figury na zewnątrz, przeciągając

wskaźnik myszy przy naciśniętym klawiszu Shift. Można również rysować
kwadrat od środka figury na zewnątrz, przeciągając wskaźnik myszy przy
naciśniętych klawiszach Shift + Ctrl.
Aby narysować prostokąt pokrywający stronę rysunku, wystarczy kliknąć
dwukrotnie narzędzie Prostokąt.
Aby zaokrąglić narożniki prostokąta lub kwadratu
1 Kliknij prostokąt lub kwadrat.
2 Wpisz wartości w polach Zaokrąglenie narożnika na pasku właściwości.

Aby zastosować identyczne zaokrąglenie do wszystkich narożników, kliknij
przycisk Wspólne zaokrąglanie narożników na pasku właściwości.
Narożniki zaznaczonego prostokąta lub kwadratu można również

zaokrąglić przez wyokrąglenie. Więcej informacji można znaleźć w sekcji
„Wyokrąglanie, żłobienie i ścinanie narożników” na stronie 133.
Narożniki zaznaczonego prostokąta lub kwadratu można również
zaokrąglić za pomocą narzędzia Kształt , przeciągając węzeł narożny do
środka kształtu.
Aby ustawić domyślne zaokrąglenie narożników, kliknij kolejno
Narzędzia ` Opcje, po czym kliknij dwukrotnie pozycję Przybornik na
liście kategorii Obszar roboczy. Następnie kliknij narzędzie Prostokąt i
przesuń suwak lub wprowadź liczbę.
Rysowanie elips, kół, łuków i wycinków

Elipsę lub koło można narysować, przeciągając po przekątnej narzędziem Elipsa;
elipsę można też narysować za pomocą narzędzia Elipsa z 3 punktów, określając jej
szerokość i wysokość. Narzędzie Elipsa z 3 punktów umożliwia szybkie tworzenie
elipsy pod kątem, dzięki czemu nie trzeba jej potem obracać.
Za pomocą narzędzia Elipsa można narysować nowy łuk lub wycinek koła, można
też narysować elipsę lub koło, a następnie zamienić je na łuk lub wycinek.
Za pomocą narzędzia Elipsa z 3 punktów można narysować

elipsę, najpierw rysując linię środkową, a następnie wykreślając
wysokość. Ta metoda umożliwia rysowanie elips pod kątem.

Aby narysować elipsę lub koło przez przeciągnięcie wskaźnika myszy
wzdłuż średnicy
Narysować elipsę Otwórz paletę wysuwaną Elipsa i

kliknij narzędzie Elipsa . Przeciągaj
okno rysunku aż do uzyskania żądanego
kształtu elipsy.
Narysować koło Otwórz paletę wysuwaną Elipsa i

kliknij narzędzie Elipsa .
Przytrzymując klawisz Ctrl, przeciągaj
okno rysunku aż do uzyskania żądanego
rozmiaru koła.
Elipsę lub koło można rysować od środka figury na zewnątrz, przeciągając

wskaźnik myszy przy naciśniętym klawiszu Shift.
Rysowanie elipsy poprzez zdefiniowanie szerokości i wysokości
1 Otwórz paletę wysuwaną Elipsa i kliknij narzędzie Elipsa z 3 punktów
.
2 W oknie rysunku, przeciągając narzędziem, narysuj linię środkową elipsy pod
dowolnym kątem.
Linia środkowa przebiega przez środek elipsy i wyznacza jej szerokość.
3 Przesuń wskaźnik myszy, aby określić wysokość elipsy, a następnie kliknij.
Aby narysować łuk lub wycinek
Narysować łuk Otwórz paletę wysuwaną Elipsa i

kliknij narzędzie Elipsa. Kliknij przycisk
Łuk na pasku właściwości. Przeciągaj
wskaźnik myszy w oknie rysunku aż do
uzyskania żądanego kształtu łuku.

Narysować wycinek Otwórz paletę wysuwaną Elipsa i

kliknij narzędzie Elipsa. Kliknij przycisk
Wycinek na pasku właściwości.
Przeciągnij narzędziem w oknie rysunku
tak, aby uzyskać wycinek o odpowiednim
kształcie.
Aby móc narysować łuk, elipsa lub koło muszą mieć kontur.
Kierunek zaznaczonego łuku lub wycinka można zmienić, klikając

przycisk Łuki lub wycinki — zgodnie/przeciwnie do ruchu wskazówek na
Przytrzymując klawisz Ctrl, można ograniczyć przemieszczanie się węzła
do skoków co 15 stopni.
Aby utworzyć wycinek za pomocą narzędzia Kształt, przeciągnij

węzeł elipsy (obrazek po lewej) do wnętrza elipsy (obrazek
środkowy). Aby utworzyć łuk, przeciągnij węzeł na zewnątrz
elipsy (obrazek po prawej).
Rysowanie wielokątów i gwiazd

Program CorelDRAW umożliwia rysowanie wielokątów i dwóch rodzajów
gwiazd: dokładnych i złożonych. Gwiazdy dokładne mają wygląd tradycyjny i w
ich wypadku wypełnienie można zastosować do całego kształtu gwiazdy. Boki

gwiazd złożonych przecinają się i zastosowanie wypełnienia może dawać
oryginalne wyniki.
Od lewej do prawej: wielokąt, gwiazda dokładna, gwiazda

złożona; każdy kształt po zastosowaniu wypełnienia tonalnego
Wielokąty i gwiazdy można modyfikować. Można na przykład zmienić liczbę

boków wielokąta lub liczbę wierzchołków gwiazdy, a także zwiększyć ostrość
wierzchołków gwiazdy. Ponadto za pomocą narzędzia Kształt można zmieniać
kształt wielokątów i gwiazd złożonych tak, jak w wypadku dowolnych innych
obiektów złożonych z krzywych. Więcej informacji na temat pracy z obiektami
złożonymi z krzywych można znaleźć w sekcji „Używanie obiektów złożonych z
krzywych” na stronie 113. Kształt gwiazd dokładnych również można zmieniać,
lecz z pewnymi ograniczeniami.
Aby narysować wielokąt
• Otwórz paletę wysuwaną Obiekt , kliknij narzędzie Wielokąt , a
następnie przeciągaj wskaźnik myszy w oknie rysunku aż do uzyskania
wielokąta o żądanym rozmiarze.
Wielokąt można rysować od jego środka, przeciągając wskaźnik myszy

przy naciśniętym klawiszu Shift.
Aby narysować wielokąt foremny, podczas przeciągania należy
przytrzymać klawisz Ctrl.

Aby narysować gwiazdę
Narysować gwiazdę dokładną Otwórz paletę wysuwaną Obiekt

, kliknij narzędzie Gwiazda ,
a następnie przeciągnij narzędziem w
oknie rysunku tak, aby uzyskać gwiazdę o
odpowiednim rozmiarze.
Narysować gwiazdę złożoną Otwórz paletę wysuwaną Obiekt, kliknij

narzędzie Gwiazda złożona , a
następnie przeciągnij narzędziem w oknie
rysunku tak, aby uzyskać gwiazdę o
odpowiednim rozmiarze.
Gwiazdę można rysować od jej środka, przeciągając wskaźnik myszy przy

naciśniętym klawiszu Shift.
Aby narysować gwiazdę foremną, podczas przeciągania należy
przytrzymać klawisz Ctrl.
Aby zmodyfikować wielokąt
Zmienić liczbę boków wielokąta Zaznacz wielokąt, wpisz wartość w polu

Liczba wierzchołków lub boków
wielokąta, gwiazdy lub gwiazdy
złożonej na pasku właściwości, a
następnie naciśnij klawisz Enter.
Zmienić wielokąt w gwiazdę Zaznacz wielokąt, kliknij narzędzie

Kształt , a następnie przeciągnij nim
węzeł wielokąta tak, aby uzyskać gwiazdę
o odpowiednim kształcie.

Od lewej do prawej: Za pomocą narzędzia Kształt zmieniono
wielokąt w gwiazdę, którą można modyfikować jak obiekt złożony
z krzywych. Odcinki linii prostych gwiazdy zostały następnie
przekształcone w krzywe i zmodyfikowane tak, aby uzyskać kształt
rozgwiazdy.
Aby zmodyfikować gwiazdę

Zmienić liczbę wierzchołków gwiazdy Zaznacz gwiazdę, wpisz wartość w polu

Liczba wierzchołków lub boków
wielokąta, gwiazdy lub gwiazdy
złożonej na pasku właściwości, a
następnie naciśnij klawisz Enter.
Zaostrzyć narożniki gwiazdy Zaznacz gwiazdę i wpisz wartość w polu

Ostrość wierzchołków gwiazdy i
gwiazdy złożonej na pasku właściwości.
Zmienić kształt gwiazdy Zaznacz gwiazdę, kliknij narzędzie

Kształt , a następnie przeciągnij węzeł
gwiazdy.
Gdy kształt gwiazdy dokładnej jest zmieniany za pomocą narzędzia

Kształt, przemieszczanie węzła podlega ograniczeniu. Ponadto w
wypadku gwiazd dokładnych nie można dodawać ani usuwać węzłów; nie
można też przekształcać odcinków linii prostej w krzywe.

Rysowanie spiral
Narysować można dwa rodzaje spirali: o stałym skoku lub logarytmiczne. Spirale
o stałym skoku rozszerzają się równomiernie, przy zachowaniu identycznej
odległości pomiędzy kolejnymi zwojami. W spiralach logarytmicznych odległości
między kolejnymi zwojami stopniowo się zwiększają. Istnieje możliwość
zdefiniowania tempa rozwijania się spirali logarytmicznej.
Spirala o stałym skoku (obrazek po lewej) i spirala logarytmiczna

(obrazek po prawej)
Aby narysować spiralę

1 Otwórz paletę wysuwaną Obiekt , a następnie kliknij narzędzie
Spirala .
2 Wpisz odpowiednią wartość w polu Zwoje spirali na pasku właściwości.
właściwości:
• Spirala o stałym skoku
• Spirala logarytmiczna
Aby zmienić skok rozszerzania się spirali, przesuń suwak Współczynnik
rozszerzania spirali.
4 Przeciągaj wskaźnik myszy po przekątnej w oknie rysunku aż do osiągnięcia
spirali o żądanym rozmiarze.
Spiralę można rysować od środka figury na zewnątrz, przeciągając

wskaźnik myszy przy naciśniętym klawiszu Shift.

Przytrzymując przy przeciąganiu klawisz Ctrl, można także rysować
spiralę o takim samym wymiarze pionowym i poziomym.
Rysowanie siatek
Program umożliwia rysowanie siatki i określanie liczby wierszy i kolumn. Siatka
to zbiór prostokątów stanowiący grupę, którą można rozdzielić.
Aby narysować siatkę
1 Otwórz paletę wysuwaną Obiekt , a następnie kliknij narzędzie Papier
kratkowany .
2 Wpisz wartości w górnej i dolnej części pola Papier kratkowany – kolumny i
wiersze na pasku właściwości.
Wartość wpisana w górnej części określa liczbę kolumn, a wartość w dolnej
części — liczbę wierszy.
3 Wskaż miejsce, w którym ma się znaleźć siatka.
4 Przeciągnij wskaźnik myszy po przekątnej, aby narysować siatkę.
Aby narysować siatkę, zaczynając od punktu środkowego na zewnątrz,

podczas przeciągania przytrzymuj klawisz Shift. Aby narysować siatkę o
kwadratowych kratkach, podczas przeciągania przytrzymuj klawisz Ctrl.
Aby rozdzielić grupy siatki
1 Zaznacz siatkę za pomocą narzędzia Wskaźnik .
2 Kliknij kolejno Rozmieszczenie ` Rozdziel grupę.
Siatkę można również rozdzielić, klikając przycisk Rozdziel grupę na

Rysowanie kształtów wstępnie zdefiniowanych

Używając kolekcji Kształty dokładne, można rysować kształty wstępnie
zdefiniowane. Niektóre kształty — zwłaszcza kształty podstawowe, kształty
strzałek, kształty transparentów i kształty objaśnień — mają glify. Przeciągając
glif, można zmodyfikować wygląd kształtu.

Przeciągając glif narzędziem Kształt, można zmienić kształt.
Można również dodać tekst wewnątrz lub na zewnątrz kształtu. Na przykład można
umieścić etykietę wewnątrz symbolu użytego w diagramie lub wewnątrz pola
objaśnienia.
Aby narysować kształt wstępnie zdefiniowany
1 Otwórz paletę wysuwaną Kształty dokładne , a następnie kliknij jedno
z następujących narzędzi:
• Kształty podstawowe
• Kształty strzałek
• Kształty schematów blokowych
• Kształty transparentów
• Kształty objaśnień
2 Otwórz selektor Kształty dokładne na pasku właściwości i kliknij kształt.
3 Przeciągaj wskaźnik myszy w oknie rysunku aż do uzyskania żądanego
rozmiaru.
Tak jak wszystkie inne kształty, kształty dokładne można modyfikować.

Aby zmodyfikować kształt wstępnie zdefiniowany
1 Zaznacz kształt, który ma glif.
2 Przeciągnij glif tak, aby uzyskać odpowiedni kształt.

Następujące kształty nie mają glifów: kąt prosty, serce, błyskawica,
eksplozja oraz kształty schematów blokowych.
Aby dodać tekst do kształtu wstępnie zdefiniowanego
1 Kliknij narzędzie Tekst .
2 Ustaw wskaźnik myszy wewnątrz konturu kształtu tak, aby przybrał wygląd
kursora tekstowego .
3 Wpisz tekst wewnątrz kształtu, wybierz jego czcionkę i sformatuj go.
Rysowanie z zastosowaniem rozpoznawania kształtów

Narzędzie Inteligentne rysowanie umożliwia rysowanie odręcznych linii, które
następnie mogą zostać rozpoznane i przekształcone w kształt podstawowy.
Prostokąty i elipsy są przekształcane w rodzime obiekty programu CorelDRAW;
trapezoidy i równoległoboki są przekształcane w obiekty kształtów doskonałych;
linie, trójkąty, kwadraty, romby, koła i strzałki są przekształcane w obiekty
krzywych. Jeśli obiekt nie zostanie przekształcony w konkretny kształt, zostanie
wygładzony. Obiekty i krzywe rysowane z zastosowaniem rozpoznawania
kształtów można modyfikować. Można określić poziom, na którym program
CorelDRAW rozpoznaje kształty i przekształca je w obiekty. Można również
określić stopień wygładzania stosowanego do krzywych.
Możliwe jest określenie czasu, jaki ma upłynąć między pociągnięciem a
rozpoznawaniem kształtów. Na przykład jeśli czasomierz będzie ustawiony na
jedną sekundę i zostanie narysowane koło, rozpoznawanie kształtów zostanie
zrealizowane po jednej sekundzie od narysowania okręgu.
W trakcie rysowania można wprowadzać poprawki. Można również zmieniać
grubość i styl linii kształtu narysowanego z zastosowaniem rozpoznawania
kształtów.

Kształty tworzone przy użyciu narzędzia Inteligentne rysowanie
są rozpoznawane i wygładzane.
Aby narysować kształt lub linię z zastosowaniem rozpoznawania

kształtów
1 Kliknij narzędzie Inteligentne rysowanie .
2 Wybierz poziom rozpoznawania z listy Poziom rozpoznawania kształtów na
3 Wybierz poziom rozpoznawania z listy Poziom inteligentnego wygładzania na
4 Narysuj kształt lub linię w oknie rysunku.
Pasek właściwości Narzędzie Inteligentne rysowanie jest wyświetlany tylko

wtedy, gdy wybrane jest narzędzie Inteligentne rysowanie.
Aby ustawić opóźnienie rozpoznawania kształtów
1 Kliknij kolejno Narzędzia ` Dostosowywanie.
2 Na liście kategorii Przybornik kliknij opcję Narzędzie Inteligentne rysowanie.
3 Przesuń suwak Opóźnienie pomocy przy rysowaniu.
Minimalne opóźnienie wynosi 10 milisekund, maksymalne — 2 sekundy.

Aby wprowadzić poprawki podczas stosowania rozpoznawania
kształtów
• Zanim upłynie czas opóźnienia rozpoznawania kształtów, przytrzymaj klawisz
Shift i przeciągnij wskaźnik myszy po obszarze, który ma zostać poprawiony.
Wymazywanie kształtu lub linii należy rozpocząć od ostatniego narysowanego
punktu.
Podczas rysowania kształtu odręcznego składającego się z kilku krzywych

można usunąć ostatnio narysowaną krzywą, naciskając klawisz Esc.
Aby zmienić grubość konturu obiektu rysowanego z zastosowaniem
rozpoznawania kształtów
1 Kliknij narzędzie Inteligentne rysowanie .
2 Kliknij kształt.
3 Z listy Szerokość konturu na pasku właściwości wybierz grubość konturu.
Pasek właściwości Narzędzie Inteligentne rysowanie jest wyświetlany tylko

wtedy, gdy wybrane jest narzędzie Inteligentne rysowanie.
Gdy linie narysowane przy użyciu narzędzia Inteligentne rysowanie
nakładają się na siebie, grubość konturu jest wyznaczana przez
uśrednienie.
Można zmienić styl linii kształtu rysowanego z zastosowaniem

rozpoznawania kształtów. Więcej informacji można znaleźć w sekcji
„Aby określić ustawienia linii i konturów” na stronie 56.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat rysowania kształtów, kliknij

kolejno Pomoc ` Tematy Pomocy, kliknij kartę Spis treści, a następnie
kliknij dwukrotnie temat „Rysowanie kształtów”.

Praca z obiektami
Praca z obiektami stanowi zasadniczą część tworzenia rysunków.
• Zaznaczanie obiektów
• Kopiowanie, duplikowanie i usuwanie obiektów
• Kopiowanie właściwości, transformacji i efektów obiektów
• Tworzenie obiektów z zamkniętych obszarów
• Tworzenie granicy wokół zaznaczonych obiektów
• Klonowanie obiektów
• Pozycjonowanie obiektów
• Wyrównywanie i rozmieszczanie obiektów
• Przyciąganie obiektów
• Używanie prowadnic dynamicznych
• Zmienianie kolejności obiektów
• Zmienianie rozmiarów i skalowanie obiektów
• Obracanie obiektów i odbicie lustrzane
• Grupowanie obiektów
• Łączenie obiektów
Zaznaczanie obiektów
Przed przystąpieniem do edycji obiektu należy go zaznaczyć. Można zaznaczać
obiekty widoczne, obiekty zakryte przez inne obiekty oraz pojedyncze obiekty
znajdujące się w grupie lub grupie zagnieżdżonej. Ponadto można zaznaczać
obiekty w kolejności ich utworzenia, zaznaczać wszystkie obiekty naraz i usuwać
zaznaczenie obiektów.
CorelDRAW: Praca z obiektami 81

Wokół zaznaczonego obiektu wyświetlany jest prostokąt
ograniczający, a na środku obiektu — znak „X”.
Aby zaznaczyć obiekty

Zaznaczyć obiekt Kliknij obiekt za pomocą narzędzia

Wskaźnik .
Zaznaczyć wiele obiektów Przytrzymując naciśnięty klawisz Shift,

kliknij każdy obiekt, który chcesz
zaznaczyć.
Zaznaczyć obiekt, zaczynając od Naciskaj klawisze Shift + Tab do

pierwszego utworzonego obiektu i momentu, aż pole zaznaczenia zostanie
przechodząc do ostatniego utworzonego wyświetlone wokół obiektu, który chcesz
obiektu zaznaczyć.
Zaznaczyć obiekt, zaczynając od Naciskaj klawisz Tab do momentu, aż

ostatniego utworzonego obiektu i pole zaznaczenia zostanie wyświetlone
przechodząc do pierwszego utworzonego wokół obiektu, który chcesz zaznaczyć.
obiektu
Zaznaczyć wszystkie obiekty Kliknij kolejno Edycja ` Zaznacz

wszystko ` Obiekty.
Zaznaczyć obiekt w grupie Przytrzymując naciśnięty klawisz Ctrl,

kliknij narzędzie Wskaźnik, a następnie
kliknij obiekt w grupie.

Zaznaczyć obiekt w grupie zagnieżdżonej Przytrzymując naciśnięty klawisz Ctrl,

kliknij narzędzie Wskaźnik, a następnie
klikaj obiekt, który chcesz zaznaczyć, aż
wokół niego zostanie wyświetlone pole
zaznaczenia.
Zaznaczyć obiekt zakryty przez inne Przytrzymując naciśnięty klawisz Alt,

obiekty kliknij narzędzie Wskaźnik, a następnie
klikaj obiekt znajdujący się na wierzchu,
aż pole zaznaczenia zostanie wyświetlone
wokół ukrytego obiektu, który chcesz
zaznaczyć.
Zaznaczyć wiele ukrytych obiektów Przytrzymując naciśnięte klawisze Shift +

Alt, kliknij narzędzie Wskaźnik, a
następnie klikaj obiekt znajdujący się na
wierzchu, aż pole zaznaczenia zostanie
wyświetlone wokół ukrytych obiektów,
które chcesz zaznaczyć.
Zaznaczyć obiekt ukryty w grupie Przytrzymując naciśnięte klawisze Ctrl +

Alt, kliknij narzędzie Wskaźnik, a
następnie klikaj obiekt znajdujący się na
wierzchu, aż pole zaznaczenia zostanie
wyświetlone wokół ukrytego obiektu,
który chcesz zaznaczyć.
Na pasku stanu wyświetlany jest opis każdego ukrytego, zaznaczanego

obiektu.
Można również zaznaczyć jeden lub kilka obiektów jednocześnie, klikając

narzędzie Wskaźnik , a następnie przeciągając je wokół obiektu lub
obiektów. Ta metoda jest nazywana zaznaczaniem markizą.

Aby usunąć zaznaczenie obiektów
Usunąć zaznaczenie wszystkich obiektów Kliknij narzędzie Wskaźnik , a

następnie kliknij puste miejsce w oknie
rysunku.
Usunąć zaznaczenie pojedynczego Przytrzymując naciśnięty klawisz Shift,

obiektu spośród wielu zaznaczonych kliknij narzędzie Wskaźnik , a
obiektów następnie kliknij obiekt.
Kopiowanie, duplikowanie i usuwanie obiektów

Program CorelDRAW umożliwia kopiowanie obiektów na kilka sposobów. Gdy
obiekt nie jest już potrzebny, można go usunąć.
Wycinanie, kopiowanie i wklejanie
Obiekt można wyciąć lub skopiować, aby umieścić go w Schowku, a następnie
wkleić do rysunku lub innej aplikacji. Wycięcie obiektu powoduje umieszczenie
go w Schowku i usunięcie z rysunku. Skopiowanie obiektu powoduje
umieszczenie go w Schowku, ale z pozostawieniem oryginału na rysunku.
Duplikowanie
Zduplikowanie obiektu powoduje umieszczenie jego kopii bezpośrednio w oknie
rysunku bez używania Schowka. Duplikowanie jest szybsze niż kopiowanie i
wklejanie. Ponadto podczas duplikowania obiektu można określić odległość
między duplikatem a oryginalnym obiektem wzdłuż osi X i Y. Odległość ta jest
nazywana przesunięciem.
przesunięcie duplikatu

Kopiowanie obiektów w określonym położeniu
Jednocześnie można utworzyć wiele kopii obiektu, określając przy tym ich
położenie i nie korzystając ze Schowka. Można na przykład rozmieścić kopie
obiektu w poziomie, po lewej lub po prawej stronie oryginalnego obiektu, lub
rozmieścić je w pionie, pod lub nad oryginalnym obiektem. Można określić
odstępy między kopiami obiektu lub przesunięcie tworzonych kopii obiektu
względem siebie.
Aby wyciąć lub skopiować obiekt
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij menu Edycja, a następnie jedno z poniższych poleceń:
• Wytnij
• Kopiuj
Obiekt można też wyciąć lub skopiować, klikając go prawym przyciskiem

myszy i klikając polecenie Wytnij lub Kopiuj.
Aby wkleić obiekt do rysunku
• Kliknij kolejno Edycja ` Wklej.
Za pomocą tej procedury można wkleić obiekt z innej aplikacji.

Aby wkleić obiekt z pliku o nieobsługiwanym formacie lub określić opcje
wklejanego obiektu, należy kliknąć kolejno Edycja ` Wklej specjalnie.
Aby zduplikować obiekt
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Edycja ` Duplikuj.
Gdy obiekty są duplikowane po raz pierwszy, wyświetlane jest okno
dialogowe Przesunięcie duplikatu. Aby określić odległość między
duplikatem i oryginalnym obiektem wzdłuż osi X i Y, wpisz wartości w polach
Przesunięcie w poziomie i Przesunięcie w pionie.
• Wartości przesunięć równe 0 powodują umieszczenie duplikatu na oryginale.
• Dodatnie wartości przesunięć powodują umieszczenie duplikatu nad
oryginałem i na prawo od niego.
• Ujemne wartości przesunięć powodują umieszczenie duplikatu pod
oryginałem i na lewo od niego.

Przesunięcie tworzonych duplikatów można zmienić. W tym celu należy
kliknąć kolejno Narzędzia ` Opcje, kliknąć pozycję Ogólne na liście
kategorii Dokument i wpisać wartości w polach W poziomie i W pionie.
Zaznaczony obiekt można także zduplikować, naciskając klawisze Ctrl +
D.
Aby utworzyć kopie obiektu w określonym położeniu
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Edycja ` Zrób krok i powtórz.
3 W oknie dokowanym Zrób krok i powtórz wpisz wartość w polu Liczba
kopii.
Rozmieścić kopie obiektu w poziomie W obszarze Ustawienia w pionie wybierz

pozycję Bez przesunięcia z listy Tryb. W
obszarze Ustawienia w poziomie wybierz
pozycję Odstępy między obiektami z
listy Tryb. Aby określić odstępy między
kopiami obiektu, wpisz wartość w polu
Odległość. Aby umieścić kopie obiektu
po prawej lub po lewej stronie oryginału,
wybierz pozycję Po prawej lub Po lewej
z listy Kierunek.
Rozmieścić kopie obiektu w pionie W obszarze Ustawienia w poziomie

wybierz pozycję Bez przesunięcia z listy
Tryb. W obszarze Ustawienia w pionie
wybierz pozycję Odstępy między
obiektami z listy Tryb. Aby określić
odstępy między kopiami obiektu, wpisz
wartość w polu Odległość. Aby umieścić
kopie obiektu nad lub pod oryginałem,
wybierz pozycję U góry lub U dołu z listy
Kierunek.
Przesunąć wszystkie kopie obiektu o W obszarach Ustawienia w poziomie i

określoną odległość Ustawienia w pionie wybierz pozycję
Przesunięcie z listy Tryb i wpisz wartości
w polach Odległość.

Przesuwanie wielu kopii obiektu o określoną odległość
Dostęp do okna dokowanego Zrób krok i powtórz można również

uzyskać, naciskając klawisze Ctrl+Shift+D.
Aby usunąć obiekt
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Edycja ` Usuń.
Aby odzyskać usunięty obiekt, należy użyć polecenia Cofnij. Więcej

informacji można znaleźć w sekcji „Cofanie, ponawianie i powtarzanie
czynności” na stronie 41.
Obiekt można również usunąć, klikając go i naciskając klawisz Delete.
Tworzenie obiektów z zamkniętych obszarów

Obiekty można tworzyć z obszarów zamkniętych innymi obiektami. Jeśli na
przykład użytkownik narysuje linię odręczną, która przecina samą siebie i tworzy
pętle, można utworzyć obiekt z kształtu pętli. Nie ma znaczenia, iloma kształtami
i liniami jest otoczony dany obszar — jeśli jest całkowicie zamknięty, można
utworzyć obiekt o jego kształcie.
Więcej informacji na temat tworzenia obiektów z zamkniętych obszarów można
znaleźć w sekcji „Stosowanie wypełnień w obszarach” na stronie 146.

Zamknięte obszary utworzone przez dwa spiralne obiekty (po
lewej) są wypełniane za pomocą narzędzia Inteligentne
wypełnienie. Narzędzie Inteligentne wypełnienie tworzy obiekty
z każdego obszaru. W powyższym przykładzie oryginalne spiralne
obiekty są usuwane (po prawej), a nowo utworzone obiekty są
zachowywane.
Tworzenie granicy wokół zaznaczonych obiektów

Wokół obiektów zaznaczonych na warstwie można automatycznie utworzyć
ścieżkę, przez co powstaje granica. Granicy tej można używać do różnych celów,
na przykład do tworzenia linii szkicu lub linii cięcia.
Granica jest tworzona przez zamkniętą ścieżkę, która odpowiada kształtowi
zaznaczonych obiektów. Do obiektu utworzonego przez granicę są stosowane
domyślne właściwości wypełnienia i konturu.
Wokół zaznaczonych obiektów można utworzyć granicę (po

lewej). Granica jest tworzona jako nowy obiekt (na środku),
którego można użyć jako linii cięcia lub linii szkicu do gotowego
logo (po prawej).
Aby utworzyć granicę wokół zaznaczonych obiektów

1 Zaznacz obiekty, które chcesz otoczyć granicą.

2 Kliknij kolejno Efekty ` Utwórz granice.
Kopiowanie właściwości, transformacji i efektów obiektów

Program CorelDRAW umożliwia kopiowanie atrybutów jednego obiektu do
drugiego. Można kopiować właściwości obiektów dotyczące na przykład konturu,
wypełnienia i tekstu. Można kopiować transformacje obiektów, takie jak zmiana
rozmiaru, obrót i pozycjonowanie. Można również kopiować efekty zastosowane
do obiektu.
Aby skopiować właściwości wypełnienia, konturu lub tekstu z jednego
obiektu do drugiego
1 Kliknij paletę wysuwaną Pipeta i kliknij narzędzie Pipeta .
2 Z listy na pasku właściwości wybierz pozycję Atrybuty obiektu.
3 Kliknij paletę wysuwaną Właściwości na pasku właściwości i zaznacz
dowolne z następujących pól wyboru:
• Kontur
• Wypełnienie
• Tekst
4 Kliknij krawędź obiektu mającego właściwości, które chcesz skopiować.
5 Kliknij paletę wysuwaną Pipeta i kliknij narzędzie Puszka z farbą .
6 Kliknij krawędź obiektu, do którego chcesz skopiować właściwości.
Podczas kopiowania właściwości są również stosowane opcje włączone na

paletach wysuwanych Transformacje i Efekty na pasku właściwości.
Można skopiować właściwości wypełnienia, konturu lub jedne i drugie

jednocześnie, klikając obiekt prawym przyciskiem myszy, przeciągając go
na inny obiekt, a następnie wybierając polecenie Kopiuj wypełnienie
tutaj, Kopiuj kontur tutaj lub Kopiuj wszystkie właściwości.
Aby skopiować rozmiar, położenie lub obrót z jednego obiektu do
drugiego
3 Kliknij paletę wysuwaną Transformacje na pasku właściwości i zaznacz
dowolne z następujących pól wyboru:

• Rozmiar
• Obrót
• Położenie
4 Kliknij krawędź obiektu zawierającego transformacje, które chcesz
skopiować.
6 Kliknij krawędź obiektu, do którego chcesz skopiować transformacje.
Aby skopiować efekty z jednego obiektu do drugiego
3 Kliknij paletę wysuwaną Efekty na pasku właściwości i zaznacz dowolne z
następujących pól wyboru:
• Perspektywa
• Obwiednia
• Metamorfoza
• Głębia
• Obrys
• Soczewka
• Szybkie kadrowanie
• Cień
• Zniekształcenie
4 Kliknij krawędź obiektu zawierającego efekty, które chcesz skopiować.
6 Kliknij krawędź obiektu, do którego chcesz skopiować efekty.
Pozycjonowanie obiektów
Obiekty można pozycjonować, przeciągając je w nowe miejsce, podsuwając je lub
podając ich położenie w pionie i poziomie.
Podsuwanie oznacza przenoszenie obiektu o niewielkie odcinki przez naciskanie
klawiszy strzałek. Odcinek taki jest nazywany skokiem podsuwania.
Mikropodsuwanie umożliwia przeniesienie obiektu o odległość równą ułamkowi
skoku. Szybkie podsuwanie umożliwia przeniesienie obiektu o wielokrotność
skoku. Według domyślnych ustawień obiekty można podsuwać ze skokiem 0,1
cala, ale w razie potrzeby można tę wartość zmienić. Można także zmienić
wartości mikropodsuwania i szybkiego podsuwania.

Aby określić położenie obiektu, można ustawić współrzędne w poziomie i w
pionie względem centralnego punktu zaczepienia obiektu lub względem innego
punktu zaczepienia.
Obiekt można także przenieść na inną stronę. Więcej informacji można znaleźć w
sekcji „Aby przenieść obiekt na inną stronę” na stronie 181.
Aby przenieść obiekt
• Przeciągnij obiekt w nowe miejsce na rysunku.
Obiekt można przenieść na inną stronę, przeciągając go na kartę z

numerem strony, a następnie przeciągając do docelowej pozycji na stronie.
Aby przenieść obiekt podczas rysowania
1 Rozpocznij rysowanie kształtu, takiego jak prostokąt, elipsa lub wielokąt.
2 Nie zwalniając lewego przycisku myszy, przytrzymaj prawy przycisk i
przeciągnij niedokończony obiekt w nowe położenie.
3 Zwolnij prawy przycisk myszy i kontynuuj rysowanie.
Przenoszenie obiektu podczas rysowania
Aby podsunąć obiekt

Podsunąć zaznaczony obiekt o wartość Naciśnij klawisz strzałki.

równą określonemu skokowi

Podsunąć zaznaczony obiekt o wartość Przytrzymując klawisz Ctrl, naciśnij

równą ułamkowi skoku klawisz strzałki.
(mikropodsunięcie)
Podsunąć zaznaczony obiekt o Przytrzymując klawisz Shift, naciśnij

wielokrotność skoku (szybkie klawisz strzałki.
podsunięcie)
Aby ustawić skoki podsuwania

1 Kliknij polecenie Narzędzia ` Opcje.
2 Na liście kategorii Dokument kliknij pozycję Linijki.
3 Wpisz wartość w polu Podsuwanie.
4 Wpisz wartość w jednym z następujących pól:
• Szybkie podsuwanie
• Mikropodsuwanie
Krok podsuwania można również określić, usuwając zaznaczenie

wszystkich obiektów i wpisując odpowiednią wartość w polu Skok
podsuwania na pasku właściwości.
Aby zapisać nowe kroki podsuwania do wykorzystania na nowych
rysunkach, należy kliknąć kolejno Narzędzia ` Zapisz ustawienia jako
domyślne.
Aby określić położenie obiektu według współrzędnych X i Y
1 Zaznacz obiekt.
2 Wpisz wartości w następujących polach na pasku właściwości:
• x — umożliwia określenie położenia obiektu względem osi X
• y — umożliwia określenie położenia obiektu względem osi Y
Wyrównywanie i rozmieszczanie obiektów

Program CorelDRAW umożliwia precyzyjne wyrównanie i rozmieszczenie
obiektów na rysunku. Obiekty można wyrównywać z innymi obiektami, a także z
elementami strony rysunku, takimi jak jej środek, krawędzie i siatka. W przypadku

wyrównywania obiektów z innymi obiektami można je ustawić w jednej linii
względem ich środków lub krawędzi.
Program CorelDRAW umożliwia wyrównywanie wielu obiektów w poziomie lub
pionie względem środka strony. Ponadto możliwe jest ustawienie jednego lub
wielu obiektów jednocześnie wzdłuż krawędzi strony oraz najbliższego punktu na
siatce.
Rozmieszczanie obiektów powoduje automatyczne dodanie odstępów między
nimi w zależności od ich szerokości, wysokości i punktów środkowych. Obiekty
można rozmieścić w taki sposób, aby ich punkty środkowe lub wybrane krawędzie
(na przykład górne lub prawe) były ułożone w równych odstępach. Obiekty można
również rozmieścić tak, aby odstępy pomiędzy nimi były równe. Obiekty można
rozmieścić na obszarze otaczającego je prostokąta ograniczającego lub na całej
stronie rysunku.
Rozrzucone obiekty (po lewej) po zastosowaniu wyrównania w

pionie (po prawej).
Aby wyrównać obiekt z innym obiektem

1 Zaznacz obiekty.
Obiekt służący do wyrównania lewej, prawej, górnej lub dolnej krawędzi
określany jest przez kolejność utworzenia lub przez kolejność zaznaczania.
Jeśli przed wyrównaniem obiekty zostaną zaznaczone markizą, użyty zostanie
obiekt utworzony jako ostatni. Jeśli obiekty są zaznaczane pojedynczo,
punktem odniesienia dla wyrównania pozostałych obiektów będzie obiekt
zaznaczony jako ostatni.
2 Kliknij kolejno Rozmieszczenie ` Wyrównanie i rozkład ` Wyrównanie i
rozkład.

3 Kliknij kartę Wyrównanie.
4 Zaznacz dowolne z następujących pól wyboru, aby określić wyrównanie w
poziomie i w pionie:
• Do lewej, Do środka lub Do prawej — powodują wyrównanie obiektów w
pionie
• Do góry, Do środka lub Do dołu — powodują wyrównanie obiektów w
poziomie
5 Z listy Wyrównaj obiekty względem wybierz pozycję Obiekty aktywne.
Aby wyrównać obiekty tekstowe, z listy Dla obiektów tekstowych użyj
wybierz jedną z następujących opcji:
• Linia bazowa pierwszego wiersza — jako punkt odniesienia używana jest
linia bazowa pierwszego wiersza tekstu
• Linia bazowa ostatniego wiersza — jako punkt odniesienia używana jest
linia bazowa ostatniego wiersza tekstu
• Prostokąt ograniczający — jako punkt odniesienia używany jest prostokąt
ograniczający obiektu tekstowego
Obiekty można także szybko wyrównać z innym obiektem bez używania

okna dialogowego Wyrównanie i rozkład, klikając kolejno
Rozmieszczenie ` Wyrównanie i rozkład, a następnie klikając jedno z
pierwszych sześciu poleceń wyrównania. Litera obok nazwy polecenia
wskazuje skrót klawiaturowy, którego można użyć do wyrównania
obiektów. Na przykład litera L obok polecenia Wyrównaj do lewej
oznacza, że można nacisnąć klawisz L, aby wyrównać obiekty względem
lewego skrajnego punktu obiektu, który służy jako punkt odniesienia.
Aby wyrównać obiekty, można je również zaznaczyć i kliknąć przycisk
Wyrównanie i rozkład na pasku właściwości.
Aby wyrównać obiekt ze środkiem strony
1 Zaznacz obiekt.
Aby wyrównać wiele obiektów, zaznacz je markizą.
2 Kliknij kolejno Rozmieszczenie ` Wyrównanie i rozkład, a następnie kliknij
jedną z następujących opcji:
• Wyrównaj środki do strony — wyrównuje wszystkie obiekty ze środkiem
strony
• Wyśrodkuj na stronie w pionie — wyrównuje obiekty ze środkiem strony
wzdłuż osi pionowej

• Wyśrodkuj na stronie w poziomie — wyrównuje obiekty ze środkiem
strony wzdłuż osi poziomej
Można także wyrównać wszystkie obiekty ze środkiem strony, naciskając

klawisz P.
Aby rozłożyć obiekty
1 Zaznacz obiekty.
rozkład.
3 Kliknij kartę Rozkład.
4 Aby rozmieścić obiekty w poziomie, zaznacz jedną z następujących opcji w
górnym wierszu:
• Do lewej — rozmieszcza lewe krawędzie obiektów w równych odstępach
• Do środka — rozmieszcza punkty środkowe obiektów w równych odstępach
• Odstępy — umieszcza równe odstępy między zaznaczonymi obiektami
• Do prawej — rozmieszcza prawe krawędzie obiektów w równych odstępach
5 Aby rozmieścić obiekty w pionie, zaznacz jedną z następujących opcji w
kolumnie po lewej stronie:
• Do góry — rozmieszcza górne krawędzie obiektów w równych odstępach
• Do środka — rozmieszcza punkty środkowe obiektów w równych odstępach
• Odstępy — umieszcza równe odstępy między zaznaczonymi obiektami
• Do dołu — rozmieszcza dolne krawędzie obiektów w równych odstępach
6 Aby wskazać obszar, na którym mają być rozmieszczone obiekty, zaznacz
• Obszar zaznaczenia — rozmieszcza obiekty na obszarze otaczającego je
prostokąta ograniczającego
• Obszar strony — rozmieszcza obiekty na stronie rysunku

1 2
3 4
U góry: rozmieszczanie obiektów w poziomie. 1) Do lewej —

rozmieszcza lewe krawędzie obiektów w równych odstępach. 2)
Do środka — rozmieszcza punkty środkowe obiektów w równych
odstępach; Na dole: rozmieszczanie obiektów w pionie. 3) Do
góry — rozmieszcza górne krawędzie obiektów w równych
odstępach. 4) Do środka — rozmieszcza punkty środkowe
obiektów w równych odstępach.
Przyciąganie obiektów
Podczas przenoszenia lub rysowania obiektu można go przyciągnąć do innego
obiektu na rysunku. Obiekt można przyciągnąć do kilku punktów przyciągania w
obiekcie docelowym. Gdy wskaźnik jest blisko punktu przyciągania, punkt
przyciągania zostaje podświetlony, wskazując docelowe miejsce przyciągania
wskaźnika.
Aby przyciągnąć obiekt do innego obiektu z większą precyzją, najpierw należy
przyciągnąć wskaźnik do punktu przyciągania jednego obiektu, a następnie
przyciągnąć ten obiekt do punktu przyciągania obiektu docelowego. Na przykład
można przyciągnąć wskaźnik do środka prostokąta, a następnie przeciągając
prostokąt za jego środek, przyciągnąć go do środka innego prostokąta.

Wskaźnik został przyciągnięty do końcowego węzła wkrętu (po
lewej), a następnie wkręt został przeciągnięty tak, że nastąpiło
jego przyciągnięcie do środka elipsy (po prawej).
Tryby przyciągania decydują o tym, z których punktów przyciągania w obiekcie

można korzystać. W poniższej tabeli opisano wszystkie dostępne tryby
przyciągania.
Wskaźnik trybu
Tryb przyciągania Opis
przyciągania
Węzeł Umożliwia przyciągnięcie

do węzła obiektu
Przecięcie Umożliwia przyciągnięcie

do geometrycznego
przecięcia obiektów
Punkt środkowy Umożliwia przyciągnięcie

do punktu środkowego
segmentu linii
Ćwiartka Umożliwia przyciągnięcie

do punktów znajdujących
się na 0°, 90°, 180° i 270°
okręgu, elipsy lub łuku

Wskaźnik trybu
Tryb przyciągania Opis
przyciągania
Styczna Umożliwia przyciągnięcie

do punktu na łuku, okręgu
lub elipsie w miejscu, w
którym linia styka się
obiektem, lecz go nie
przecina
Prostopadła Umożliwia przyciągnięcie

do punktu segmentu w
miejscu, w którym linia
jest prostopadła do obiektu
Krawędź Umożliwia przyciągnięcie

do punktu stykającego się z
krawędzią obiektu
Środek Umożliwia przyciągnięcie

do środka najbliższego
obiektu (środka masy łuku,
wielokąta foremnego lub
krzywej)
Linia bazowa tekstu Umożliwia przyciągnięcie

do punktu na linii bazowej
tekstu ozdobnego lub
akapitowego
Do wyboru jest pewna liczba opcji przyciągania. Na przykład można wyłączyć
niektóre lub wszystkie tryby przyciągania, aby przyśpieszyć działanie aplikacji.
Można także ustawić próg przyciągania, określający odległość od wskaźnika, przy
której punkt przyciągania staje się aktywny.
Aby włączyć lub wyłączyć przyciąganie
• Kliknij kolejno Widok ` Przyciągaj do obiektów.
Znacznik wyboru obok polecenia Przyciągaj do obiektów wskazuje, że
przyciąganie jest włączone.
Ponadto przyciąganie można włączać i wyłączać, naciskając klawisze Alt

+ Z.

Aby przyciągać obiekty
1 Zaznacz obiekt, który chcesz przyciągnąć do obiektu docelowego.
2 Przesuń wskaźnik na obiekt, tak aby został podświetlony punkt przyciągania.
3 Przeciągnij obiekt w pobliże obiektu docelowego, tak aby został podświetlony
punkt przyciągania.
Aby obiekt przyciągnąć podczas jego rysowania, przeciągnij wskaźnikiem

myszy w oknie rysunku, tak aby został podświetlony punkt przyciągania
w obiekcie docelowym.
Aby ustawić opcje przyciągania
1 Kliknij kolejno Widok ` Ustawienia przyciągania do obiektów.
2 W obszarze trybów przyciągania zaznacz jedno lub kilka pól wyboru trybu.
Aby włączyć wszystkie tryby przyciągania, kliknij przycisk Zaznacz
wszystko.
Aby wyłączyć wszystkie tryby przyciągania, nie wyłączając przy tym
przyciągania, kliknij przycisk Usuń zaznaczenie wszystkiego.
3 Z listy Limit przyciągania wybierz jedną z następujących opcji przyciągania:
• Niska — punkt przyciągania jest uaktywniany, gdy znajdzie się 4 piksele od
wskaźnika myszy
• Średnia — punkt przyciągania jest uaktywniany, gdy znajdzie się 8 pikseli
od wskaźnika myszy
• Wysoka — punkt przyciągania jest uaktywniany, gdy znajdzie się 16 pikseli
od wskaźnika myszy
Można również
Wyświetlić lub ukryć wskaźniki trybów Włącz lub wyłącz opcję Pokaż punkty
przyciągania przyciągania.
Wyświetlić lub ukryć etykietki ekranowe Włącz lub wyłącz opcję Etykietka
ekranowa.
Używanie prowadnic dynamicznych

W celu precyzyjniejszego przenoszenia, wyrównywania i rysowania obiektów
względem innych obiektów można wyświetlić prowadnice dynamiczne.
Prowadnice dynamiczne mają charakter tymczasowy i można je poprowadzić z
następujących punktów przyciągania w obiektach: węzła, środka, ćwiartki i linii

bazowej tekstu. Więcej informacji na temat punktów przyciągania i trybów
przyciągania można znaleźć w sekcji „Przyciąganie obiektów” na stronie 96.
Podczas przeciągania obiektu wzdłuż prowadnicy dynamicznej można zobaczyć
odległość obiektu od punktu przyciągania użytego do utworzenia danej
prowadnicy dynamicznej i umieścić obiekt precyzyjnie. Prowadnic dynamicznych
można używać w celu umieszczania obiektów względem innych obiektów podczas
ich rysowania. Ponadto można wyświetlić przecinające się prowadnice
dynamiczne, a następnie umieścić obiekt w punkcie, w którym się przecinają.
Prowadnica dynamiczna została wyprowadzona z węzła w śrubie

po lewej. Etykietka ekranowa obok węzła pokazuje kąt
prowadnicy dynamicznej (0ş) oraz odległość między węzłem a
wskaźnikiem (1,5 cala). Śruba po prawej została przeciągnięta
wzdłuż prowadnicy dynamicznej i ustawiona dokładnie 1,5 cala
od węzła, który posłużył do wygenerowania prowadnicy
dynamicznej.
Prowadnice dynamiczne zawierają niewidoczne znaczniki podziału, zwane tu

podziałkami, ku którym ciąży wskaźnik myszy. Podziałki umożliwiają precyzyjne
przemieszczanie obiektów wzdłuż prowadnicy dynamicznej. Odstępy podziałek
można dostosować do własnych potrzeb, a także można wyłączyć przyciąganie do
podziałek. Możliwe jest ustawienie innych opcji prowadnic dynamicznych. Na
przykład można określić wyświetlanie prowadnic dynamicznych pod jednym lub
kilkoma wzorcowymi kątami lub pod kątem określonym przez użytkownika.
Ustawienia kątów można wyświetlić na podglądzie. Gdy prowadnica dynamiczna
nie jest już potrzebna pod pewnym kątem, można odpowiednie ustawienie usunąć.
Ponadto można wyświetlać prowadnice dynamiczne stanowiące przedłużenie
segmentów linii.

Prowadnica dynamiczna stanowiąca przedłużenie segmentu linii
Prowadnice dynamiczne można w dowolnej chwili wyłączyć.

Aby włączyć lub wyłączyć prowadnice dynamiczne
• Kliknij kolejno Widok ` Prowadnice dynamiczne.
Znacznik wyboru obok polecenia Prowadnice dynamiczne oznacza, że

prowadnice dynamiczne są włączone.
Prowadnice dynamiczne można włączać i wyłączać, klikając przycisk

Prowadnice dynamiczne na pasku właściwości lub naciskając klawisze
Shift + Alt + D.
Aby wyświetlić prowadnice dynamiczne
1 Mając włączone prowadnice dynamiczne, kliknij narzędzie rysowania.
2 Przesuń wskaźnik myszy na potencjalny punkt przyciągania obiektu, a
następnie odsuń wskaźnik myszy.
3 Powtarzając punkt 2 w odniesieniu do innych obiektów, wyświetl inne
prowadnice dynamiczne.
Wskazywane punkty przyciągania będą rejestrowane w kolejce i będą służyć
do tworzenia prowadnic dynamicznych.
Potencjalne punkty przyciągania — w węźle, środku, ćwiartce i na linii

bazowej tekstu — są wyświetlane tylko wtedy, gdy aktywne są
odpowiadające im tryby przyciągania. Więcej informacji na temat

punktów przyciągania i trybów przyciągania można znaleźć w sekcji
„Przyciąganie obiektów” na stronie 96.
Aby zapobiec wyświetlaniu zbyt wielu prowadnic dynamicznych, w

dowolnej chwili można wyczyścić kolejkę punktów, klikając w oknie
rysunku lub naciskając klawisz Esc.
Używając zarejestrowanych punktów przyciągania, można wyświetlić
przecinające się prowadnice dynamiczne. W tym celu należy najpierw
wyświetlić prowadnicę dynamiczną, a następnie przesunąć wskaźnik
myszy wzdłuż tej prowadnicy do miejsca, w którym ma być wyświetlana
przecinająca ją prowadnica dynamiczna wyprowadzona z
zarejestrowanego punktu przyciągania.
Zmienianie kolejności obiektów

Kolejność ułożenia obiektów na warstwie lub stronie można zmieniać, przenosząc
obiekty na wierzch lub na spód warstwy albo strony bądź też przed lub za inny
obiekt. Można również dokładnie określić pozycje obiektów w porządku ich
ułożenia w warstwie lub odwrócić porządek ułożenia wielu obiektów.
Aby zmienić kolejność obiektów
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Rozmieszczenie ` Kolejność, a następnie kliknij jedną z
następujących opcji:
• Przesuń na wierzch strony — przenosi zaznaczony obiekt przed wszystkie
inne obiekty na stronie.
• Przesuń na spód strony — przenosi zaznaczony obiekt za wszystkie inne
obiekty na stronie.
• Przesuń na wierzch warstwy — przenosi zaznaczony obiekt przed
wszystkie inne obiekty na aktywnej warstwie.
• Przesuń na spód warstwy — przenosi zaznaczony obiekt za wszystkie inne
obiekty na aktywnej warstwie.
• Przesuń wyżej — przenosi zaznaczony obiekt o jedną pozycję w górę. Jeśli
zaznaczony obiekt znajduje się przed wszystkimi innymi obiektami na
aktywnej warstwie, zostanie przeniesiony na wyższą warstwę.
• Przesuń niżej — przenosi zaznaczony obiekt o jedną pozycję w dół. Jeśli
zaznaczony obiekt znajduje się za wszystkimi innymi obiektami na wybranej
warstwie, zostanie przeniesiony na niższą warstwę.

• Przed — przenosi zaznaczony obiekt przed obiekt kliknięty w oknie
rysunku.
• Za — przenosi zaznaczony obiekt za obiekt kliknięty w oknie rysunku.
Nie jest możliwe przeniesienie obiektu na warstwę główną lub

zablokowaną (nie do edycji); zamiast tego jest on przenoszony na
najbliższą warstwę zwykłą lub możliwą do edycji. Na przykład jeśli
użytkownik zastosuje polecenie Przesuń na wierzch strony, a najwyższa
warstwa jest zablokowana, obiekt zostanie przeniesiony na najwyższą
warstwę dającą możliwość edycji. Obiekty znajdujące się na
zablokowanej warstwie będą w dalszym ciągu znajdować się przed danym
obiektem.
Dane polecenie Kolejność jest niedostępne, jeśli zaznaczony obiekt już
znajduje się w określonym miejscu kolejności ułożenia. Na przykład
polecenie Przesuń na wierzch strony jest niedostępne, jeśli obiekt już
znajduje się przed wszystkimi innymi obiektami na stronie.
Aby odwrócić kolejność wielu obiektów
1 Zaznacz obiekty.
2 Kliknij kolejno Rozmieszczenie ` Kolejność ` Odwróć kolejność.
Zmienianie rozmiarów i skalowanie obiektów

Program CorelDRAW umożliwia zmianę rozmiarów i skalowanie obiektów. W
obu przypadkach rozmiary obiektu zmieniają się proporcjonalnie, zachowując
proporcje. Rozmiary obiektu można określać, podając odpowiednie wartości lub
zmieniając obiekt bezpośrednio. Skalowanie polega na zmianie wszystkich
wymiarów obiektu o określony procent.
Można także zmienić punkt zaczepienia obiektu — ze znajdującego się w środku
obiektu na dowolny z ośmiu uchwytów zaznaczenia.
Aby zmienić rozmiar obiektu
Aby
Zmienić rozmiary zaznaczonego obiektu Przeciągnij dowolny narożny uchwyt

zaznaczenia.
Zmienić rozmiary zaznaczonego obiektu, Przytrzymując klawisz Shift, przeciągnij

zaczynając od jego środka jeden z uchwytów zaznaczenia.

Aby
Zmienić rozmiary zaznaczonego obiektu Przytrzymując klawisz Ctrl, przeciągnij

do wielokrotności rozmiarów pierwotnych jeden z uchwytów zaznaczenia.
Rozciągnąć zaznaczony obiekt w trakcie Przytrzymując klawisz Alt, przeciągnij

określania jego rozmiaru jeden z uchwytów zaznaczenia.
Można również precyzyjnie ustawić rozmiar obiektu, wpisując

odpowiednie wartości w polach Rozmiar obiektu na pasku właściwości.
Aby przeskalować obiekt
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane ` Transformacje ` Skala.
3 W oknie dokowanym Transformacja wpisz wartości w następujących polach:
• X — umożliwia określenie procentu, o który zaznaczony obiekt będzie
skalowany w poziomie
• Y — umożliwia określenie procentu, o który zaznaczony obiekt będzie
skalowany w pionie
Aby zmienić punkt zaczepienia obiektu, zaznacz pole wyboru odpowiadające
punktowi zaczepienia, który chcesz ustawić.
Aby proporcje obiektu zostały zachowane, usuń zaznaczenie pola wyboru
Nieproporcjonalnie.
Obiekt można także skalować, przeciągając uchwyt zaznaczenia.
Obracanie i odbijanie lustrzane obiektów

Program CorelDRAW umożliwia obracanie obiektów oraz tworzenie ich odbić
lustrzanych. Obiekt można obrócić, określając jego współrzędną poziomą i
pionową. Można przesunąć środek obrotu do konkretnej współrzędnej na linijce
lub do punktu określonego względem bieżącego położenia obiektu.

Obracanie obiektów wokół jednego punktu
W procesie tworzenia odbicia lustrzanego obiekt odwracany jest z lewej strony na

prawą albo górą w dół. Domyślnie punkt zaczepienia odbicia lustrzanego znajduje
się w środku obiektu.
Odbicie lustrzane obiektu z góry do dołu
Aby obrócić obiekt

1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane ` Transformacje ` Obrót.
3 Usuń zaznaczenie pola wyboru Środek względny w oknie dokowanym
Transformacja.
Aby obrócić obiekt wokół punktu określanego względem bieżącego położenia
obiektu, zaznacz pole wyboru Środek względny.
4 Wpisz wartość w polu Kąt.

Można również
Zdefiniować punkt, wokół którego będzie Wpisz wartości w polach X i Y, aby

obracany obiekt określić położenie w poziomie i w pionie.
Kliknij przycisk Zastosuj.
Zaznaczony obiekt można też obrócić, przeciągając uchwyt obracania w

prawo lub w lewo.
Aby obrócić obiekt wokół punktu określonego współrzędnymi linijki
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane ` Transformacje ` Obrót.
3 Usuń zaznaczenie pola wyboru Środek względny.
5 Wpisz wartości w wybranych polach Środek:
• X — umożliwia określenie punktu na linijce poziomej, wokół którego obraca
się obiekt
• Y — umożliwia określenie punktu na linijce pionowej, wokół którego obraca
się obiekt
6 Wpisz wartość w polu Kąt obrotu na pasku właściwości.
Aby utworzyć odbicie lustrzane obiektu
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane ` Transformacje ` Skala.
3 W oknie dokowanym Transformacja kliknij jedną z następujących opcji:
• Odbicie lustrzane w poziomie — umożliwia odbicie obiektu od lewej
strony do prawej
• Odbicie lustrzane w pionie — umożliwia odbicie obiektu od góry do
dołu
Aby obrócić obiekt wokół określonego punktu zaczepienia, należy zaznaczyć
pole odpowiadające określonemu punktowi zaczepienia.
4 Kliknij przycisk Zastosuj.

Odbicie lustrzane zaznaczonego obiektu można również utworzyć,
przytrzymując klawisz Ctrl i przeciągając uchwyt zaznaczenia na
przeciwną stronę obiektu.
Okno dokowane Transformacja można otworzyć, klikając kolejno
Rozmieszczenie ` Transformacje, a następnie wybierając opcję na
palecie wysuwanej.
Grupowanie obiektów
Po zgrupowaniu dwóch lub więcej obiektów są one traktowane jako jedna całość.
Grupowanie umożliwia zastosowanie tego samego formatowania, właściwości i
innych zmian do wszystkich obiektów w grupie jednocześnie. Program
CorelDRAW umożliwia także grupowanie istniejących grup, a przez to tworzenie
grup zagnieżdżonych.
Grupa umożliwia dodawanie i usuwanie obiektów, a także całkowite usuwanie
obiektów, które do niej należą. Można także edytować pojedynczy obiekt w grupie
bez rozdzielania jej na poszczególne obiekty. Jeśli zachodzi potrzeba
jednoczesnego edytowania wielu obiektów z grupy, należy najpierw rozdzielić
grupę. Jeśli grupa zawiera grupy zagnieżdżone, można jednocześnie rozdzielić
wszystkie obiekty w grupach zagnieżdżonych.
Poszczególne obiekty należące do grupy zachowują swoje

atrybuty.
Aby utworzyć grupę obiektów

1 Zaznacz obiekty.
2 Kliknij kolejno Rozmieszczenie ` Grupuj.

Na pasku stanu pojawi się informacja o zaznaczeniu grupy obiektów.
Do grupowania można wybierać obiekty z różnych warstw, jednak po
połączeniu w grupę obiekty te znajdują się na tej samej warstwie.
Można utworzyć grupę zagnieżdżoną, zaznaczając dwie lub więcej grup

obiektów, a następnie klikając kolejno Rozmieszczenie ` Grupuj.
Obiekty można również grupować, klikając kolejno Okno ` Okna
dokowane ` Menedżer obiektów, a następnie przeciągając nazwę
obiektu w oknie dokowanym Menedżer obiektów na nazwę innego
obiektu.
Aby dodać obiekt do grupy
1 Kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane ` Menedżer obiektów.
2 W oknie dokowanym Menedżer obiektów przeciągnij nazwę obiektu do
nazwy grupy.
Aby usunąć obiekt z grupy
1 Kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane ` Menedżer obiektów.
2 W oknie dokowanym Menedżer obiektów kliknij dwukrotnie nazwę grupy.
3 Przeciągnij obiekt z grupy w miejsce na zewnątrz grupy.
Obiekt można także usunąć z grupy, klikając go na liście obiektów i

przeciągając na zewnątrz grupy.
Aby całkowicie usunąć obiekt należący do grupy, należy zaznaczyć go na
liście obiektów, a następnie kliknąć kolejno Edycja ` Usuń.
Aby edytować pojedynczy obiekt w grupie
1 Kliknij narzędzie Wskaźnik .
2 Przytrzymując naciśnięty klawisz Ctrl, kliknij obiekt w grupie.
3 Dokonaj edycji obiektu.
Pojedynczy obiekt w grupie można także zaznaczyć, klikając jego nazwę

w oknie dokowanym Menedżer obiektów. Aby uzyskać dostęp do okna
dokowanego Menedżer obiektów, należy kliknąć kolejno Narzędzia `
Menedżer obiektów.

Aby rozdzielić grupę obiektów
1 Zaznacz jedną lub kilka grup.
2 Kliknij menu Rozmieszczenie, a następnie kliknij jedno z następujących
poleceń:
• Rozdziel grupę — rozdziela grupę na pojedyncze obiekty lub grupę
zagnieżdżoną na poszczególne grupy
• Rozdziel wszystkie grupy — rozdziela grupę na pojedyncze obiekty, łącznie
z obiektami w grupach zagnieżdżonych
Wszystkie grupy zagnieżdżone w danej grupie można również rozdzielić,

klikając przycisk Rozdziel wszystkie grupy .
Łączenie obiektów
W wyniku połączenia dwóch lub więcej obiektów powstaje pojedynczy obiekt o
wspólnych atrybutach określających wypełnienie i kontur. Łączyć można
prostokąty, elipsy, wielokąty, gwiazdy, spirale, wykresy lub tekst. Program
CorelDRAW przekształca te obiekty w pojedynczy obiekt złożony z krzywych.
Jeśli zachodzi potrzeba zmodyfikowania atrybutów obiektu powstałego przez
połączenie osobnych obiektów, obiekt taki można rozłączyć. Wydobywając
podścieżkę obiektu połączonego, można utworzyć dwa osobne obiekty. Można
także utworzyć pojedynczy obiekt, spawając ze sobą dwa obiekty lub większą ich
liczbę. Informacje na temat spawania obiektów można znaleźć w sekcji „Spawanie
i wyznaczanie części wspólnej obiektów” na stronie 136.
Dwa obiekty (po lewej) zostały połączone i utworzyły jeden obiekt

(po prawej). Nowy obiekt ma właściwości obiektu, który został
zaznaczony jako ostatni przed połączeniem.

Aby połączyć obiekty
1 Zaznacz obiekty do połączenia.
2 Kliknij kolejno Rozmieszczenie ` Połącz.
Połączone obiekty tekstowe tworzą większe bloki tekstu.
Obiekty można również łączyć, klikając przycisk Połącz na pasku

właściwości.
W połączonym obiekcie można zamknąć otwarte linie, klikając kolejno
Rozmieszczenie ` Zamknij ścieżkę, a następnie klikając odpowiednie
polecenie.
Aby rozłączyć obiekt połączony
1 Zaznacz obiekt połączony.
2 Kliknij kolejno Rozmieszczenie ` Rozłącz krzywą.
Gdy rozłączany jest obiekt zawierający tekst ozdobny, tekst ten najpierw
zostanie rozbity na wiersze, a następnie na słowa. Tekst akapitowy jest
rozbijany na odrębne akapity.
Aby wyodrębnić podścieżkę z obiektu połączonego
1 Kliknij narzędzie Kształt , a następnie zaznacz segment, węzeł lub grupę
węzłów w obiekcie połączonym.
2 Kliknij przycisk Wydobądź podścieżkę na pasku właściwości.
Po wyodrębnieniu ścieżki właściwości jej wypełnienia i konturu zostaną

usunięte z obiektu połączonego.

Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat pracy z obiektami, kliknij kolejno

Pomoc ` Tematy Pomocy, kliknij kartę Spis treści, a następnie kliknij
dwukrotnie temat „Praca z obiektami”.

Kształtowanie obiektów
Program CorelDRAW umożliwia kształtowanie obiektów na różne sposoby.
• Używanie obiektów złożonych z krzywych
• Kształtowanie obiektów złożonych z krzywych
• Pochylanie i rozciąganie obiektów
• Kształtowanie obiektów za pomocą obwiedni
• Kadrowanie, rozdzielanie i wymazywanie obiektów
• Wyokrąglanie, żłobienie i ścinanie narożników
• Spawanie i wyznaczanie części wspólnej obiektów
• Tworzenie kadrów
Używanie obiektów złożonych z krzywych

Obiekt złożony z krzywych ma węzły i uchwyty sterujące, których można użyć do
zmiany kształtu obiektu. Obiekt złożony z krzywych może mieć dowolny kształt,
może być także prostą lub krzywą. Węzły obiektu to kwadraciki wyświetlane
wzdłuż jego konturu. Linia między dwoma węzłami to segment. Segmenty mogą
być zakrzywione lub proste. Każdy węzeł ma uchwyt sterujący dla każdego
połączonego z nim zakrzywionego segmentu. Uchwyty sterujące ułatwiają
dopasowywanie krzywej segmentu.
CorelDRAW: Kształtowanie obiektów 113

uchwyty sterujące
segmenty
węzły
Składowe krzywej: węzły, segmenty i uchwyty sterujące
Obiekty dodawane do rysunku nie są w większości obiektami złożonymi z

krzywych, z wyjątkiem spiral, linii odręcznych oraz krzywych Beziera. Dlatego też
w celu zmodyfikowania kształtu obiektu lub obiektu tekstowego zaleca się
przekształcenie go w obiekt złożony z krzywych.
Aby przekształcić obiekt w obiekt złożony z krzywych
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Rozmieszczenie ` Przekształć w krzywe.
Tekst ozdobny można przekształcić w krzywe, umożliwiając w ten sposób

kształtowanie poszczególnych znaków.
Inną metodą przekształcenia obiektu w obiekt złożony z krzywych jest

zaznaczenie obiektu i kliknięcie przycisku Przekształć w krzywe na
Kształtowanie obiektów złożonych z krzywych

Można kształtować obiekty złożone z krzywych, manipulując ich węzłami i
segmentami oraz dodając i usuwając węzły.
Zaznaczanie i przenoszenie węzłów
Można zaznaczyć pojedynczy węzeł, wiele węzłów lub wszystkie węzły obiektu.
Zaznaczenie kilku węzłów umożliwia jednoczesne kształtowanie różnych części
obiektu. Węzły można zaznaczać markizą przez obramowanie ich markizą

prostokątną lub markizą o nieregularnych kształtach. Zaznaczenie odręczne
markizą jest przydatne w sytuacji, gdy zachodzi konieczność zaznaczenia
określonych węzłów w krzywych złożonych.
Jeśli zaznaczony zostanie węzeł należący do segmentów zakrzywionych,
wyświetlane są uchwyty sterujące. Kształt zakrzywionych segmentów można
dopasować, przesuwając węzły i uchwyty sterujące.
Zazwyczaj uchwyty sterujące są wyświetlane jako jednolite

strzałki koloru niebieskiego (po lewej stronie). Jeśli uchwyt
sterujący pokrywa się z węzłem, jest on wyświetlany jako
niewypełniona strzałka koloru niebieskiego obok węzła (po
prawej stronie).
Narzędzie Kształt to standardowe narzędzie służące do przenoszenia węzłów.

Węzły można przenosić także za pomocą narzędzi Wskaźnik i Krzywe Beziera.
Manipulowanie segmentami
Zakrzywione segmenty można przenosić w celu zmiany kształtu obiektu. Możliwe
jest również kontrolowanie gładkości zakrzywionych segmentów.
Można zmienić kierunek obiektu złożonego z krzywych, zamieniając miejscami
węzły początkowy i końcowy. Skutek jest widoczny tylko wtedy, gdy końce
obiektu złożonego z krzywych różnią się od siebie. Na przykład, jeśli do
końcowego węzła obiektu złożonego z krzywych dodana zostanie strzałka, zmiana
kierunku powoduje przeniesienie jej do węzła początkowego.
Dodawanie, usuwanie, łączenie i wyrównywanie węzłów
Dodając węzły, zwiększa się liczba segmentów, a zatem także zakres kontroli nad
kształtem obiektu. Można usuwać zaznaczone węzły, aby uprościć kształt obiektu.

Jeśli obiekty złożone z krzywych zawierają wiele węzłów, utrudnione jest ich
edytowanie i przesyłanie do urządzeń takich jak wycinarki folii winylowej, plotery
i grawerki rotacyjne. Zmniejszenie liczby węzłów w obiekcie złożonym z
krzywych można przeprowadzić automatycznie. Zmniejszenie liczby węzłów
skutkuje usunięciem pokrywających się węzłów; może to doprowadzić do
wygładzenia obiektu złożonego z krzywych.
Obiekt złożony z krzywych to zbiór składników nazywanych ścieżkami. Ścieżka
może być otwarta (na przykład linia) lub zamknięta (na przykład elipsa), może ona
składać się z pojedynczej linii, segmentu zakrzywionego lub wielu połączonych
segmentów. Wnętrze zamkniętej ścieżki można wypełnić kolorem. Aby
zastosować wypełnienie do ścieżki otwartej, np. linii, należy najpierw połączyć jej
węzły początkowe i końcowe, aby utworzyć obiekt zamknięty. Więcej informacji
na temat stosowania wypełnień można znaleźć w sekcji „Wypełnianie obiektów”
na stronie 141. Ścieżki składające się z kilku podścieżek można rozłączać w celu
ich wydobycia. Więcej informacji na temat ścieżek można znaleźć w sekcji
„Materiały pomocnicze: Kształtowanie obiektów” w Pomocy.
Węzły obiektu złożonego z krzywych można wyrównywać w poziomie lub w
pionie.
Korzystanie z typów węzłów
Węzły obiektu złożonego z krzywych można zmienić w węzły jednego z czterech
typów: ostry, gładki, symetryczny lub liniowy. Uchwyty sterujące poszczególnych
typów węzłów mogą zachowywać się różnie.
Węzły ostre umożliwiają tworzenie w obiekcie złożonym z krzywych
dynamicznych przejść, takich jak narożniki lub kąty ostre. W węzłach ostrych
można przesuwać uchwyty sterujące niezależnie, zmieniając jedynie linię po
jednej stronie węzła.
W przypadku węzłów gładkich linie przechodzące przez węzeł przybierają kształt
krzywej, tworząc gładkie przejścia pomiędzy segmentami linii. Uchwyty sterujące
węzła gładkiego zawsze znajdują się dokładnie naprzeciw siebie, lecz mogą one
różnić się odległością od węzła.
Węzły symetryczne są podobne do węzłów gładkich. Tworzą one gładkie przejście
między segmentami linii, a dodatkowo nadają liniom po obu stronach węzła tę
samą krzywiznę. Uchwyty sterujące węzłów symetrycznych znajdują się
dokładnie naprzeciwko siebie i umieszczone są w tej samej odległości od węzła.
Węzły liniowe umożliwiają kształtowanie obiektów złożonych z krzywych
poprzez zmianę kształtu ich segmentów. Segment zakrzywiony można zmienić w
prosty i na odwrót. Zmiana segmentu prostego w zakrzywiony nie zmienia w

wyraźny sposób jego wyglądu, lecz powoduje wyświetlenie uchwytów sterujących
segmentu, które można przesuwać w celu zmiany jego kształtu.
Od lewej do prawej: Wezły ostre, gładkie, symetryczne i liniowe
Przekształcanie węzłów
Obiekty można kształtować przez rozciąganie, skalowanie, obracanie i pochylanie
ich węzłów. Na przykład poprzez skalowanie węzłów narożnych obiektu
złożonego z krzywych można zwiększyć taki obiekt z zachowaniem proporcji.
Ponadto obiekt złożony z krzywych lub jego części można obracać zgodnie lub
przeciwnie do kierunku ruchu wskazówek zegara.
Aby zaznaczyć węzeł
1 Otwórz paletę wysuwaną Edycja kształtu i kliknij narzędzie Kształt
.
2 Zaznacz obiekt złożony z krzywych.
3 Kliknij węzeł.
Można również
Zaznaczyć wiele węzłów markizą Na pasku właściwości wybierz opcję

Prostokątne z listy Trybu zaznaczenia
narzędzia Kształt i przeciągnij wskaźnik
myszy wokół węzłów, które chcesz
zaznaczyć.
Odręcznie zaznaczyć wiele węzłów Na pasku właściwości wybierz opcję

markizą Swobodne z listy Tryb zaznaczenia
narzędzia Kształt i przeciągnij wskaźnik
myszy wokół węzłów, które chcesz
zaznaczyć.

Można również
Zaznaczyć wiele węzłów Przytrzymaj klawisz Shift i kliknij każdy

z węzłów.
Zaznaczyć wszystkie węzły wybranego Kliknij kolejno Edycja ` Zaznacz

obiektu złożonego z krzywych wszystko ` Węzły.
Zaznaczyć pierwszy lub ostatni węzeł Naciśnij klawisz Home lub End.
obiektu złożonego z krzywych
Zaznaczyć węzeł, który następuje po lub Naciśnij klawisz Tab lub Shift + Tab.
poprzedza zaznaczony węzeł
Usunąć zaznaczenie węzła Przytrzymaj klawisz Shift i kliknij

zaznaczony węzeł.
Usunąć zaznaczenie wielu węzłów Przytrzymaj klawisz Shift i kliknij każdy

z zaznaczonych węzłów.
Usunąć zaznaczenie wszystkich węzłów Kliknij pusty obszar w oknie rysunku.
Węzeł można zaznaczyć również za pomocą narzędzi Wskaźnik ,

Swobodne , Krzywe Beziera lub Łamana . W tym celu kliknij
kolejno Narzędzia ` Opcje. Na liście kategorii Obszar roboczy kliknij
pozycję Wyświetlanie i upewnij się, że zaznaczono pole wyboru Włącz
tryb śledzenia węzłów. Kliknij obiekt złożony z krzywych, przesuń
wskaźnik myszy nad węzeł, aż zostanie wyświetlony wskaźnik stanu
kształtu narzędzia , a następnie kliknij węzeł. Należy zwrócić uwagę, że
jeśli pole wyboru Włącz tryb śledzenia węzłów jest zaznaczone, opcja
przyciągania nie jest dostępna.
Aby przenieść węzeł lub uchwyt sterujący
1 Zaznacz obiekt za pomocą narzędzia Kształt .
2 Kliknij węzeł.
3 Przeciągnij węzeł lub dowolny z uchwytów sterujących, aby zmienić kształt
segmentów po obu jego stronach.
Aby zmienić kształt segmentu, można zmienić kąt i odległość od węzła
uchwytu sterującego.

Aby manipulować segmentami obiektu złożonego z krzywych
.
2 Kliknij obiekt złożony z krzywych.
3 Przeciągaj segment aż do uzyskania żądanego kształtu.
Można również
Wyprostować zakrzywiony segment Kliknij zakrzywiony segment, a następnie

kliknij przycisk Przekształć krzywą w
odcinek na pasku właściwości.
Zakrzywić prosty segment Kliknij prosty segment, a następnie kliknij

przycisk Przekształć odcinek w krzywą
na pasku właściwości.
Wygładzić segment Kliknij węzeł i na pasku właściwości

przesuń suwak Gładkość krzywej. Aby
wygładzić wszystkie segmenty w obiekcie
złożonym z krzywych, zaznacz wszystkie
węzły obiektu przed przesunięciem
suwaka Gładkość krzywej.
Zmienić kierunek obiektu złożonego z Kliknij segment, a następnie kliknij

krzywych przycisk Odwróć kierunek krzywej
Aby dodać lub usunąć węzeł

Dodać węzeł Otwórz paletę wysuwaną Edycja kształtu

, kliknij narzędzieKształt ,
zaznacz obiekt złożony z krzywych i
kliknij dwukrotnie miejsce, w którym
chcesz dodać węzeł.
Usunąć węzeł Otwórz paletę wysuwaną Edycja

kształtu, kliknij narzędzie Kształt,
zaznacz obiekt złożony z krzywych i
kliknij dwukrotnie węzeł.

Aby zmniejszyć liczbę węzłów w obiekcie złożonym z krzywych
.
2 Kliknij obiekt złożony z krzywych i wykonaj jedną z następujących czynności:
• Aby zmniejszyć liczbę węzłów w całym obiekcie, kliknij przycisk Zaznacz
wszystkie węzły na pasku właściwości.
• Aby zmniejszyć liczbę węzłów we fragmencie obiektu złożonego z
krzywych, zaznacz markizą część, która ma zostać zmieniona.
• Kliknij pozycję Redukcja węzłów na pasku właściwości, aby automatycznie
usunąć pokrywające się i nadmiarowe węzły.
• Przesuń suwak Gładkość krzywej, aby dostosować liczbę węzłów, które
zostaną usunięte. Usunięcie wielu węzłów może zmienić kształt obiektu
złożonego z krzywych.
Aby połączyć węzły skrajne pojedynczej podścieżki
.
2 Kliknij podścieżkę.
3 Kliknij przycisk Automatycznie zamknij krzywe na pasku właściwości.
Większą liczbę krzywych można zamknąć, klikając kolejno

Rozmieszczenie ` Zamknij ścieżkę.
Aby połączyć węzły wielu podścieżek
.
2 Naciśnij klawisz Shift i kliknij węzeł każdej z podścieżek.
3 Kliknij przycisk Przedłuż krzywą do zamknięcia na pasku właściwości.
Jeśli zachodzi potrzeba połączenia węzłów z różnych obiektów złożonych

z krzywych, należy najpierw połączyć te obiekty w jeden obiekt złożony z
krzywych, a następnie połączyć węzły skrajne nowo powstałych
podścieżek. Więcej informacji na temat łączenia obiektów można znaleźć
w sekcji „Łączenie obiektów” na stronie 109.

Aby rozłączyć ścieżkę
Przerwać ścieżkę Otwórz paletę wysuwaną Edycja kształtu

i kliknij narzędzie Kształt .
Zaznacz węzeł ścieżki i kliknij przycisk
Rozłącz krzywą na pasku
właściwości.
Wydobyć przerwaną ścieżkę z obiektu Otwórz paletę wysuwaną Edycja kształtu

i kliknij narzędzie Kształt. Kliknij
prawym przyciskiem myszy ścieżkę, a
następnie kliknij polecenie Rozłącz.
Zaznacz segment, węzeł lub grupę
węzłów należącą do części ścieżki, którą
chcesz wydobyć, a następnie kliknij
przycisk Wydobądź podścieżkę na
Aby wyrównać węzły

.
3 Naciśnij klawisz Shift, a następnie zaznacz węzły, które chcesz wyrównać.
4 Kliknij przycisk Wyrównaj węzły na pasku właściwości.
Aby zmienić kształt obiektu złożonego z krzywych za pomocą węzłów
ostrych, gładkich lub symetrycznych
.
2 Kliknij węzeł.
właściwości:
• Węzeł ostry
• Węzeł gładki
• Węzeł symetryczny
4 Przeciągnij uchwyty sterujące węzła.

Typ istniejącego węzła można również zmienić za pomocą klawiszy
skrótów. Aby zmienić węzeł gładki w ostry i odwrotnie, kliknij węzeł za
pomocą narzędzia Kształt i naciśnij klawisz C. Aby zmienić węzeł
symetryczny w gładki i odwrotnie, kliknij węzeł za pomocą narzędzia
Kształt i naciśnij klawisz S.
Aby rozciągnąć, skalować, obrócić lub pochylić węzły
.
3 Zaznacz węzły wzdłuż krzywej, którą chcesz poddać transformacji.
właściwości:
• Rozciągnij i skaluj węzły
• Obróć i pochyl węzły
5 Przeciągnij zestaw uchwytów, aby przekształcić węzły.
Stosowanie efektów zniekształcenia

Obiekty można kształtować, stosując jeden z trzech rodzajów efektów
zniekształcenia.
Efekt zniekształcenia Opis
Wepchnij-wypchnij Umożliwia wepchnięcie krawędzi obiektu

do środka lub wypchnięcie ich na
zewnątrz.
Postrzępienie Umożliwia zastosowanie efektu zębów

piły do brzegów obiektu. Amplitudę i
częstotliwość definiujące ten efekt można
dostosować.
Wir Umożliwia obrócenie obiektu w celu

uzyskania efektu wiru. Można wybrać
kierunek wiru oraz początek, stopień i
zakres obrotu.
Po zniekształceniu obiektu można zmodyfikować zastosowany efekt, zmieniając
środek zniekształcenia. Punkt ten wskazywany jest przez uchwyt w kształcie

rombu, wokół którego rozchodzi się zniekształcenie. Mechanizm ten jest podobny
do cyrkla, w którym ołówek porusza się dokoła stałego punktu. Środek
zniekształcenia można umieścić w dowolnym miejscu wewnątrz okna rysunku lub
w środku obiektu. To drugie ustawienie powoduje równomierny rozkład
zniekształcenia oraz zmianę kształtu obiektu względem jego środka.
Stosując kolejne zniekształcenie do już zniekształconego obiektu, można uzyskać
jeszcze bardziej widowiskowe efekty. Efekt oryginalnego zniekształcenia nie
zostaje utracony w przypadku zastosowania następnego, na przykład po dodaniu
postrzępienia do obiektu, do którego zastosowano wir. Program CorelDRAW
umożliwia także usuwanie i kopiowanie efektów zniekształcenia.
Aby zniekształcić obiekt
1 Otwórz paletę wysuwaną Narzędzia interakcyjne i kliknij
narzędzie Interakcyjne zniekształcenie .
2 Kliknij jeden z następujących przycisków na pasku właściwości i zdefiniuj
odpowiednie ustawienia:
• Wepchnij-wypchnij (zniekształcenie)
• Postrzępienie (zniekształcenie)
• Wir (zniekształcenie)
3 Wskaż środek zniekształcenia i przeciągaj wskaźnik aż do uzyskania
odpowiedniego kształtu obiektu.
Do już zniekształconych obiektów można ponownie zastosować

zniekształcenie.
Zniekształcenie można ustawić względem środka, klikając przycisk

Zniekształcenie względem środka na pasku właściwości.

Do edycji efektu zniekształcenia można użyć interakcyjnych
elementów sterujących wektora. Lewy górny róg: koło z
zastosowanym efektem postrzępienia. Prawy górny róg: efekty
postrzępienia o wyższej częstotliwości (większa liczba ostrzy). U
dołu: przykłady efektów postrzępienia.
Aby usunąć zniekształcenie

1 Zaznacz zniekształcony obiekt.
2 Kliknij kolejno Efekty ` Wyczyść zniekształcenie.
Usuwając zniekształcenie w ten sposób, usuwa się ostatnio zastosowany

efekt zniekształcenia.
Aby usunąć zniekształcenie z zaznaczonego obiektu, można również

kliknąć przycisk Wyczyść zniekształcenie na pasku właściwości.
Kształtowanie obiektów za pomocą obwiedni

Program CorelDRAW umożliwia kształtowanie obiektów — linii, tekstu
ozdobnego oraz ramek tekstu akapitowego — przez zastosowanie obwiedni.
Obwiednie składają się z wielu węzłów, które można przesuwać w celu zmiany
kształtu obwiedni, a przez to również kształtu obiektu. Można zastosować
obwiednię podstawową, zgodną z kształtem obiektu, lub zastosować wzorzec
obwiedni. Po zastosowaniu obwiedni można poddać ją edycji lub dodać nową
obwiednię w celu dalszego kształtowania obiektu. Program CorelDRAW
umożliwia także kopiowanie i usuwanie obwiedni.

Obwiednię można edytować, dodając węzły lub zmieniając ich położenie.
Dodawanie węzłów umożliwia większą kontrolę nad kształtem obiektu zawartego
w obwiedni. Program CorelDRAW umożliwia także usuwanie węzłów,
jednoczesne przesuwanie wielu węzłów, zmianę typu węzłów oraz zmianę
segmentów obwiedni na linie lub krzywe. Więcej informacji na temat różnych
typów węzłów można znaleźć w sekcji „Używanie obiektów złożonych z
krzywych” na stronie 113.
Można też zmienić tryb odwzorowania obwiedni w celu zdefiniowania sposobu
dopasowania obiektu do obwiedni. Przykładowo obiekt można rozciągnąć, aby
pasował do podstawowych wymiarów obwiedni, a następnie zastosować
odwzorowanie poziome, zmniejszając go w poziomie w celu dopasowania do
kształtu obwiedni.
Aby zastosować obwiednię
1 Zaznacz obiekt.
narzędzie Interakcyjna obwiednia .
właściwości:
• Obwiednia – tryb linia prosta — tworzy obwiednie w oparciu o linie
proste, dodając do obiektów perspektywę
• Obwiednia – tryb pojedynczy łuk — tworzy obwiednie z łukiem z jednej
strony, nadając obiektom wygląd wklęsły lub wypukły
• Obwiednia – tryb podwójny łuk — tworzy obwiednie w kształcie S z
jednej lub kilku stron
• Obwiednia - tryb nie ograniczony — tworzy obwiednie o dowolnych
kształtach, które umożliwiają zmianę właściwości węzłów, ich dodawanie
oraz usuwanie
4 Kliknij obiekt.
5 Przeciągnij węzły, aby ukształtować obwiednię.
Aby przywrócić pierwotne ustawienia obwiedni, naciśnij klawisz Esc przed
zwolnieniem przycisku myszy.
Można również
Zastosować wzorzec obwiedni Kliknij przycisk Dodaj wzorzec na pasku

właściwości, a następnie kliknij kształt
obwiedni.

Można również
Zastosować obwiednię do obiektu z Kliknij przycisk Dodaj nową obwiednię

obwiednią na pasku właściwości, a następnie
przeciągnij węzły, aby zmienić kształt
obwiedni.
Usunąć obwiednię Kliknij kolejno Efekty ` Wyczyść

obwiednię.
Przekształcaniu linii prostych obiektu w krzywe można zapobiec,

włączając przycisk Pozostaw linie na pasku właściwości.
Aby skopiować obwiednię
1 Zaznacz obiekt, na który chcesz skopiować obwiednię.
2 Kliknij kolejno Efekty ` Kopiuj efekt ` Obwiednia z.
3 Zaznacz obiekt, z którego chcesz skopiować obwiednię.
Obwiednię można również skopiować, zaznaczając obiekt, klikając

przycisk Kopiuj właściwości obwiedni na pasku właściwości, a następnie
zaznaczając obiekt z obwiednią, która ma zostać skopiowana.
Obwiednię można także skopiować za pomocą narzędzia Pipeta .
Więcej informacji można znaleźć w sekcji „Aby skopiować efekty z
jednego obiektu do drugiego” na stronie 90.
Aby dokonać edycji węzłów i segmentów obwiedni
narzędzie Interakcyjna obwiednia .
2 Zaznacz obiekt z obwiednią.
3 Kliknij dwukrotnie obwiednię w celu dodania węzła lub kliknij dwukrotnie
węzeł, aby go usunąć.

Można również
Przesunąć kilka węzłów obwiedni Kliknij przycisk Obwiednia – tryb nie

jednocześnie ograniczony na pasku właściwości,
zaznacz markizą węzły do przesunięcia, a
następnie przeciągnij dowolny węzeł w
nowe położenie.
Zaznaczyć wiele węzłów markizą Na pasku właściwości wybierz opcję

Prostokątne z listy Tryb zaznaczenia i
przeciągnij wskaźnik myszy wokół
węzłów, które chcesz zaznaczyć.
Odręcznie zaznaczyć wiele węzłów Na pasku właściwości wybierz opcję

markizą Swobodne z listy Tryb zaznaczenia i
przeciągnij wskaźnik myszy wokół
węzłów, które chcesz zaznaczyć.
Przesunąć przeciwstawne węzły o równą Naciśnij klawisz Ctrl, zaznacz dwa

odległość w tym samym kierunku przeciwstawne węzły, a następnie
przeciągnij je w nowe położenie.
Przesunąć przeciwstawne węzły o równą Kliknij przycisk Obwiednia – tryb

odległość w przeciwnym kierunku pojedynczy łuk lub Obwiednia – tryb
podwójny łuk na pasku właściwości
(aby był wyciśnięty), a następnie naciśnij
klawisz Shift i przeciągnij jeden z węzłów
w nowe położenie.
Zmienić typ węzła obwiedni Kliknij przycisk Obwiednia – tryb nie

ograniczony na pasku właściwości,
włączając go w ten sposób, a następnie
kliknij przycisk Węzeł ostry , Węzeł
gładki lub Węzeł symetryczny .
Zmienić segment obwiedni w prostą lub Kliknij przycisk Obwiednia – tryb nie
krzywą ograniczony na pasku właściwości,
włączając go w ten sposób, a następnie
kliknij segment linii i kliknij przycisk
Przekształć w odcinek prostej lub
Przekształć w krzywą .

Kadrowanie, rozdzielanie i wymazywanie obiektów
Można kadrować, rozdzielać i wymazywać części obiektów.
Kadrowanie obiektów
Kadrowanie umożliwia szybkie usuwanie niechcianych obszarów w obiektach i
zaimportowanej grafice, eliminując konieczność rozdzielania grup obiektów,
połączonych grup czy przekształcania obiektów w krzywe. Możliwe jest
kadrowanie obiektów wektorowych i map bitowych.
Kadrowanie obiektów
Podczas kadrowania obiektów należy zdefiniować prostokątny obszar (obszar

kadrowania), który zostanie zachowany. Części obiektów znajdujące się poza
obszarem kadrowania zostaną usunięte. Można określić dokładne położenie i
rozmiar obszaru kadrowania, a także obracać go i zmieniać jego rozmiar. Można
również usunąć obszar kadrowania.
Możliwe jest kadrowanie jedynie zaznaczonych obiektów, bez wpływania na inne
obiekty rysunku, a także kadrowanie wszystkich obiektów na stronie. W obu tych
przypadkach tekst i obiekty kształtów, na które wpływa efekt, są automatycznie
przekształcane w krzywe.
Rozdzielanie obiektów
Mapę bitową lub obiekt wektorowy można rozdzielić na dwie części, a następnie
zmienić ich kształt przez ponowne narysowanie ścieżki. Obiekt zamknięty można
rozdzielić wzdłuż linii prostej lub postrzępionej. Program CorelDRAW umożliwia
rozdzielenie obiektu na dwie części lub pozostawienie jednego obiektu złożonego
z dwóch lub kilku podścieżek. Można określić, czy ścieżki zostaną automatycznie
zamknięte, czy też mają pozostać otwarte.

Za pomocą narzędzia Nóż utworzono dwa odrębne obiekty przez
przecięcie elipsy na pół (po lewej). Po rozdzieleniu obiekty te
wykorzystano jako łeb śruby (po prawej).
Wymazywanie fragmentów obiektów

Program CorelDRAW umożliwia wymazanie niepożądanych części map bitowych
i obiektów wektorowych. W trakcie wymazywania zmodyfikowane ścieżki są
automatycznie zamykane, a obiekt przekształcany jest w krzywe. W przypadku
wymazania linii łączących program CorelDRAW utworzy podścieżki, a nie
odrębne obiekty.
Można także usunąć wirtualne segmenty linii, które są fragmentami obiektów
leżącymi pomiędzy punktami przecięcia. Na przykład można usunąć pętlę w linii
przekraczającej siebie samą lub pętle w segmentach linii, w których nakładają się
na siebie co najmniej dwa obiekty.
Aby wykadrować obiekty
1 Zaznacz obiekty, które chcesz wykadrować.
Jeśli na stronie rysunku nie zaznaczono żadnych obiektów, wykadrowane
zostaną wszystkie obiekty.
2 Otwórz paletę wysuwaną Kadrowanie i kliknij narzędzie
Kadrowanie .
3 Przeciągnij wskaźnik myszy, aby zdefiniować obszar kadrowania.
4 Kliknij dwukrotnie wewnątrz obszaru kadrowania.

Można również
Określić dokładne położenie obszaru Wpisz wartości w polach Położenie na

kadrowania pasku właściwości i naciśnij klawisz
Enter.
Określić dokładny rozmiar obszaru Wpisz wartości w polach Rozmiar na

kadrowania pasku właściwości i naciśnij klawisz
Enter.
Obrócić obszar kadrowania Wpisz wartości w polu Kąt obrotu.
Usunąć obszar kadrowania Kliknij przycisk Wyczyść markizę

kadrowania.
Obiekty w warstwach zablokowanych oraz warstwach Siatka i Prowadnice

nie mogą być kadrowane. Ponadto nie można kadrować obiektów OLE i
internetowych, przejść i zawartości kadrów.
Podczas kadrowania połączone grupy, takie jak obrys, metamorfozy i
głębie są automatycznie rozdzielane.
Możliwe jest interaktywne przenoszenie, obracanie i zmiana rozmiaru

obszaru kadrowania, tak jak innych obiektów. Aby przenieść obszar
kadrowania, przeciągnij go w nowe położenie. Aby zmienić rozmiar
obszaru kadrowania, przeciągnij dowolny z jego uchwytów . Aby
obrócić obszar kadrowania, kliknij wewnątrz niego, po czym przeciągnij
uchwyt obracania .
Obszar kadrowania można usunąć, naciskając klawisz Esc.
Aby rozdzielić obiekt
1 Otwórz paletę wysuwaną Kadrowanie i kliknij narzędzie Nóż .
2 Umieść narzędzie Nóż nad konturem obiektu w miejscu, w którym chcesz
rozpocząć cięcie.
Przy odpowiednim ustawieniu narzędzie Nóż będzie skierowane do góry.
3 Kliknij kontur, aby rozpocząć cięcie.
4 Umieść narzędzie Nóż w miejscu, w którym chcesz zakończyć cięcie, i kliknij
ponownie.

Można również
Rozdzielić obiekt wzdłuż odręcznie Wskaż miejsce rozpoczęcia cięcia i

rysowanej linii przeciągnij wskaźnik do miejsca jego
zakończenia.
Rozdzielić obiekt wzdłuż krzywej Beziera Naciśnij klawisz Shift, kliknij w miejscu
rozpoczęcia cięcia, a następnie klikaj za
każdym razem, gdy chcesz zmienić
kierunek krzywej. Jeżeli chcesz
ograniczyć ruch krzywej do skoków co 15
stopni, naciśnij klawisze Shift + Ctrl.
Rozdzielić obiekt na dwie podścieżki Kliknij przycisk Pozostaw jako jeden

obiekt na pasku właściwości.
Rozdzielić obiekt, zachowując tylko jedną Kliknij kontur obiektu w miejscu, w

z jego części którym chcesz rozpocząć cięcie, a
następnie wskaż miejsce, w którym chcesz
cięcie zakończyć. Naciśnij klawisz Tab
wymaganą liczbę razy, aż zaznaczona
będzie tylko część obiektu, którą chcesz
zachować, a następnie kliknij.
Domyślnie obiekty są rozdzielane na dwa odrębne obiekty, a ścieżki

zostają automatycznie zamknięte.
Po zastosowaniu narzędzia Nóż do wybranego obiektu staje się on
obiektem złożonym z krzywych.
Aby wymazać fragment obiektu
1 Zaznacz obiekt.
2 Otwórz paletę wysuwaną Kadrowanie i kliknij narzędzie Gumka .
3 Przeciągnij wskaźnik nad obiektem.
Można również
Zmienić rozmiar końcówki gumki Wpisz wartość w polu Grubość gumki na

pasku właściwości i naciśnij klawisz
Enter.

Można również
Zmienić kształt końcówki gumki Kliknij przycisk Okrąg/kwadrat na

Zachować wszystkie węzły na Wyłącz przycisk Autoredukcja po

wymazywanym obszarze gumce na pasku właściwości.
Przy wymazywaniu części obiektów wszystkie ścieżki objęte

wymazywaniem zostają automatycznie zamknięte.
Aby wymazywać po liniach prostych, kliknij najpierw punkt początku, a

następnie końca wymazywania. Naciśnięcie klawisza Ctrl umożliwia
ograniczenie kąta linii.
Obszary zaznaczonego obiektu można także wymazywać, klikając
dwukrotnie odpowiedni obszar za pomocą narzędzia Gumka.
Aby usunąć wirtualny segment linii
1 Otwórz paletę wysuwaną Kadrowanie i kliknij narzędzie Usuwanie
segmentów wirtualnych .
2 Przesuń wskaźnik myszy na segment linii, który chcesz usunąć.
Przy odpowiednim ustawieniu narzędzie Usuwanie segmentów wirtualnych
będzie skierowane do góry.
3 Kliknij segment linii.
Aby jednocześnie usunąć większą liczbę segmentów linii, kliknij i przeciągnij
wskaźnik, aby objąć markizą wszystkie segmenty do usunięcia.
Narzędzia Usuwanie segmentów wirtualnych nie można stosować do

połączonych grup, takich jak cienie, tekst czy obrazki.

Usuwanie wirtualnych segmentów linii
Wyokrąglanie, żłobienie i ścinanie narożników

Można kształtować obiekty przez wyokrąglanie, żłobienie i ścinanie narożników.
Wyokrąglanie tworzy zaokrąglony narożnik, żłobienie zaokrągla i odwraca
narożnik, aby utworzyć wcięcie, a ścinanie wyrównuje narożnik, aby wydawał się
on płaski.
Od lewej do prawej pokazano standardowe narożniki bez zmian,

narożniki wyokrąglone, narożniki wyżłobione i narożniki ścięte.
Można wyokrąglać, żłobić i ścinać narożniki dowolnego obiektu złożonego z

krzywych, niezależnie czy pochodzi on od kształtu, linii, tekstu, czy mapy bitowej.
Jeśli zaznaczony zostanie kształt, który nie został przekształcony w krzywe,
zostanie wyświetlone okno dialogowe oferujące możliwość automatycznego
przekształcania kształtu. Obiekty tekstowe należy przekształcić w krzywe ręcznie
za pomocą polecenia Przekształć w krzywe. Zmiany są stosowane do wszystkich
narożników, chyba że zaznaczono pojedyncze węzły. Nie można wyokrąglać,
żłobić i ścinać krzywych gładkich i symetrycznych; narożnik musi być tworzony

przez dwa proste lub zakrzywione segmenty przecinające się pod kątem
mniejszym niż 180 stopni.
Operacja ta nie jest przeprowadzana na niektórych lub wszystkich narożnikach,
jeśli wartość wyokrąglania, żłobienia lub ścinania jest zbyt wysoka. Dzieje się to
w przypadku, gdy segmenty linii nie są wystarczająco długie, aby możliwe było
zastosowanie promienia lub odległości ścinania. Podczas ustawiania wartości dla
tych operacji należy pamiętać, że choć segmenty linii mogą wydawać się
wystarczająco długie na początku operacji, w miarę stosowania w obiekcie
wartości promienia i ścinania ulegają one skróceniu.
W tym przykładzie koła reprezentują ustawienia promienia

wyokrąglania. Górny rząd przedstawia po lewej stronie
proponowane wyokrąglenia, a po prawej ich wyniki. Dolny rząd
prezentuje po lewej stronie proponowane wyokrąglenia; po
prawej stronie nie wszystkie narożniki zostały wyokrąglone. Po
zastosowaniu pierwszego wyokrąglenia następny narożnik nie
został wyokrąglony, ponieważ segment linii nie jest wystarczająco
długi. Narożnik ten zostaje pominięty, a wyokrąglany jest ostatni
narożnik.
Aby zaokrąglić narożniki obiektów przez wyokrąglanie

1 Zaznacz obiekt za pomocą narzędzia Wskaźnik .
2 Kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane ` Wyokrąglenie/Wyżłobienie/
Ścięcie.
3 W oknie dokowanym Wyokrąglenie/Wyżłobienie/Ścięcie wybierz z listy
Operacja pozycję Wyokrąglenie.
4 Wpisz wartość w polu Promień.

Promień jest stosowany do utworzenia łuku, którego środek leży w równych
odległościach od obu stron narożnika. Większe wartości dają bardziej
zaokrąglone narożniki.
Promień
Przycisk Zastosuj jest nieaktywny, jeśli nie zaznaczono żadnych

poprawnych obiektów lub węzłów.
Aby zaznaczyć pojedyncze węzły, należy skorzystać z narzędzia Kształt

.
Można także zaokrąglić wszystkie narożniki zaznaczonego prostokąta lub
kwadratu, klikając narzędzie Kształt i przeciągając węzeł narożnika w
stronę środka obiektu. Przy zastosowaniu tej metody obiekt nie jest
przekształcany w krzywe.
Aby wyżłobić narożniki obiektu
Ścięcie.
3 W oknie dokowanym Wyokrąglenie/Wyżłobienie/Ścięcie wybierz listy
Operacja pozycję Wyżłobienie.
4 Wpisz wartość w polu Promień.
W celu utworzenia łuku wyżłobienia promień jest mierzony od oryginalnego
narożnika.
Promień

.

Aby zastosować do narożników obiektu efekt fazy przez ścinanie
Ścięcie.
3 W oknie dokowanym Wyokrąglenie/Wyżłobienie/Ścięcie wybierz z listy
Operacja pozycję Ścięcie.
4 Wpisz wartość w polu Odległość, aby ustawić miejsce rozpoczęcia ścinania
względem oryginalnego narożnika.
Odległość

.
Spawanie i wyznaczanie części wspólnej obiektów

Nieregularne kształty można tworzyć przez spawanie obiektów i wyznaczanie ich
części wspólnej. Spawanie i wyznaczanie części wspólnej można stosować niemal
do każdego obiektu, w tym do klonów, obiektów położonych na różnych
warstwach oraz pojedynczych obiektów z przecinającymi się liniami. Spawanie i
wyznaczanie części wspólnej nie jest jednak możliwe w przypadku tekstu
akapitowego, linii wymiarowych, map bitowych ani obiektów głównych, z których
utworzono klony.
Obiekty można spawać w celu uzyskania obiektu z jednym konturem. Konturem
nowego obiektu jest obwód obiektów poddanych spawaniu, a właściwości jego
wypełnienia i konturu odpowiadają obiektowi docelowemu. Wszystkie
przecinające się linie znikają.
Obiekty można spawać niezależnie od tego, czy zachodzą na siebie. Jeśli
zespawane zostaną obiekty niezachodzące na siebie, utworzona z nich zespawana
grupa traktowana jest jak jeden obiekt. W obu przypadkach obiekt powstały w
wyniku spawania będzie miał takie same atrybuty wypełnienia i konturu, jak obiekt
docelowy.
Można spawać pojedyncze obiekty z przecinającymi je liniami, rozbijając w ten
sposób obiekt na kilka podścieżek bez zmiany jego wyglądu.

W wyniku przyspawania liści do jabłka powstaje jeden kontur
obiektu.
Wyznaczanie części wspólnej pozwala utworzyć obiekt z obszaru, w którym

zachodzi na siebie kilka obiektów. Kształt tak powstałego nowego obiektu może
być prosty lub złożony, zależnie od kształtów figur, dla których wyznacza się część
wspólną. Atrybuty wypełnienia i konturu nowego obiektu zależą od obiektu
zdefiniowanego jako docelowy.
Aby zespawać obiekty
1 Zaznacz obiekt lub obiekty źródłowe.
2 Przytrzymaj klawisz Shift i kliknij obiekt docelowy.
3 Kliknij kolejno Rozmieszczenie ` Kształtowanie ` Spawanie.
Obiekty można również spawać, zaznaczając obiekt źródłowy i docelowy

markizą, a następnie klikając przycisk Spawaj na pasku właściwości.
Aby wyznaczyć część wspólną obiektów
1 Zaznacz obiekt źródłowy.
2 Przytrzymaj naciśnięty klawisz Shift i zaznacz obiekt docelowy.
3 Kliknij kolejno Rozmieszczenie ` Kształtowanie ` Część wspólna.
Część wspólną obiektów można też wyznaczyć, zaznaczając obiekt

źródłowy i docelowy, a następnie klikając przycisk Część wspólna na

Aby wyznaczyć część wspólną wielu obiektów
1 Zaznacz markizą obiekt lub obiekty źródłowe.
2 Przytrzymaj naciśnięty klawisz Shift i kliknij każdy z obiektów docelowych.
3 Kliknij kolejno Rozmieszczenie ` Kształtowanie ` Część wspólna.
Część wspólną obiektów można też wyznaczyć, zaznaczając markizą

obiekty źródłowe i docelowe, a następnie klikając przycisk Część wspólna
Tworzenie kadrów
Program CorelDRAW umożliwia umieszczanie obiektów wektorowych i map
bitowych, na przykład zdjęć, wewnątrz innych obiektów zwanych kadrami.
Kadrem może być dowolny obiekt, na przykład tekst ozdobny lub prostokąt. Gdy
obiekt zostanie umieszczony w kadrze mniejszym niż on sam, obiekt — czyli
zawartość — zostanie przycięty w celu dopasowania do kadru. W ten sposób
powstanie obiekt typu kadr.
Obiekty przed utworzeniem kadru: tekst ozdobny i mapa bitowa
Istnieje możliwość tworzenia złożonych kadrów przez umieszczenie jednego

kadru w drugim, przez co powstaje kadr zagnieżdżony. Można również kopiować
zawartość jednego kadru do drugiego.

W obiekcie typu kadr tekst ozdobny jest pojemnikiem, a mapa
bitowa stanowi zawartość. Mapie bitowej nadawany jest kształt
liter tekstu ozdobnego.
Po utworzeniu kadru można modyfikować zarówno zawartość kadru, jak też sam
kadr-pojemnik. Można na przykład zablokować zawartość, aby była przenoszona
przy przenoszeniu pojemnika. Program CorelDRAW umożliwia także
wydobywanie zawartości kadru — można więc usunąć lub zmodyfikować ją bez
naruszania kadru-pojemnika.
Aby utworzyć kadr
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Efekty ` Szybkie kadrowanie ` Umieść w kadrze.
3 Kliknij obiekt, który ma służyć jako kadr-pojemnik.
Jeżeli chcesz utworzyć kadr zagnieżdżony, przytrzymaj naciśnięty prawy
przycisk myszy, przeciągnij kadr do wnętrza kadru-pojemnika i kliknij
polecenie Kadruj wewnątrz.
Aby skopiować zawartość kadru
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij Efekty ` Kopiuj efekt ` Szybkie kadrowanie z.
3 Kliknij kadr.
Aby dokonać edycji zawartości kadru
1 Zaznacz kadr.
2 Kliknij kolejno Efekty ` Szybkie kadrowanie ` Edytuj zawartość.

3 Poddaj edycji zawartość kadru.
4 Kliknij kolejno Efekty ` Szybkie kadrowanie ` Zakończ edycję tego
poziomu.
Podczas edycji kadr-pojemnik wyświetlany jest w trybie szkieletowym i

nie można go zaznaczyć.
Aby zablokować lub odblokować zawartość kadru
• Kliknij prawym przyciskiem myszy kadr, a następnie kliknij polecenie
Zablokuj zawartość w kadrze.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat kształtowania obiektów, kliknij

kliknij dwukrotnie temat „Kształtowanie obiektów”.

Wypełnianie obiektów
Do wnętrz obiektów i innych zamkniętych obszarów można stosować różnego
rodzaju wypełnienia: kolor, deseń, teksturę i inne. Można też dostosować
wypełnienie i ustawić je jako domyślne, tak aby każdy rysowany obiekt był
wypełniany w ten sam sposób.
• Stosowanie wypełnień jednolitych
• Stosowanie wypełnień tonalnych
• Stosowanie wypełnień deseniem
• Stosowanie wypełnień w obszarach
• Praca z wypełnieniami
Stosowanie wypełnień jednolitych

Do obiektów można stosować wypełnienia jednolite. W wypełnieniach jednolitych
stosuje się kolory jednolite, które można wybrać lub utworzyć za pomocą modeli
kolorów oraz palet kolorów. Więcej informacji na temat tworzenia kolorów można
znaleźć w sekcji „Praca z kolorami” na stronie 151.
Aby zastosować wypełnienie jednolite
1 Zaznacz obiekt.
2 Otwórz paletę wysuwaną Interakcyjne wypełnienie , a następnie
kliknij narzędzie Interakcyjne wypełnienie .
3 Z listy Typ wypełnienia na pasku właściwości wybierz pozycję Wypełnienie
jednolite.
4 Określ odpowiednie ustawienia na pasku właściwości, a następnie naciśnij
klawisz Enter.
Wypełnienie można także zastosować do wybranych obiektów, klikając

kolor na palecie kolorów.
CorelDRAW: Wypełnianie obiektów 141

Kolory w wypełnieniu jednolitym można mieszać, zaznaczając
wypełniony obiekt, naciskając klawisz Ctrl, a następnie klikając inny
Stosowanie wypełnień tonalnych

Wypełnienie tonalne to łagodne przejście między dwoma lub kilkoma kolorami,
które nadaje obiektom głębię. Istnieją cztery typy wypełnień tonalnych: liniowe,
radialne, stożkowe i kwadratowe. Liniowe wypełnienie tonalne biegnie przez
obiekt po linii prostej; stożkowe wypełnienie tonalne tworzy złudzenie światła
padającego na stożek; radialne wypełnienie tonalne biegnie ze środka obiektu po
promieniu, zaś kwadratowe wypełnienie tonalne rozchodzi się od środka obiektu
koncentrycznymi kwadratami.
Do obiektów można stosować wzorzec wypełnienia tonalnego, dwukolorowe
wypełnienia tonalne oraz niestandardowe wypełnienia tonalne. Niestandardowe
wypełnienia tonalne mogą obejmować dwa lub więcej kolorów, które umieszcza
się w dowolnych miejscach wzdłuż przejścia kolorystycznego wypełnienia. Po
utworzeniu niestandardowego wypełnienia tonalnego można je zapisać jako
wzorzec.
Stosując wypełnienie tonalne, można określić atrybuty wybranego typu
wypełnienia; na przykład kierunek przejścia koloru wypełnienia, kąt wypełnienia,
punkt środkowy, punkt pośredni oraz brzeg. Można również dostosować jakość
wydruku i wyświetlania wypełnienia tonalnego, określając liczbę pasm
wypełnienia. Domyślnie ustawienia pasm wypełnienia są zablokowane; jakość
wydruku wypełnienia tonalnego określana jest przez wartość zdefiniowaną w
ustawieniach drukarki, a jakość wyświetlania określana jest przez zadaną wartość
domyślną. Niemniej jednak ustawienia pasm wypełnienia można odblokować,
stosując wypełnienie tonalne i podając wartość odnoszącą się zarówno do jakości
wydruku, jak i do jakości wyświetlania wypełnienia. Więcej informacji na temat
ustawiania pasm wypełnień tonalnych pod kątem drukowania można znaleźć w
sekcji „Regulowanie parametrów zadania drukowania” w Pomocy.

Istnieją cztery typy wypełnień tonalnych. Od lewej do prawej:
liniowe, radialne, stożkowe i kwadratowe.
Aby zastosować wzorzec wypełnienia tonalnego

1 Zaznacz obiekt.
2 Otwórz paletę wysuwaną Wypełnienie i kliknij przycisk
Wypełnienie tonalne (okno dialogowe) .
3 Wybierz wypełnienie z listy Wzorce.
4 Określ odpowiednie ustawienia.
Aby zastosować dwukolorowe wypełnienie tonalne
1 Zaznacz obiekt.
3 Z listy Typ wypełnienia na pasku właściwości wybierz wypełnienie tonalne.
4 Otwórz selektor Lista rozwijana wypełnienia na pasku właściwości i kliknij
kolor.
5 Otwórz selektor Wybór wypełnienia końcowego na pasku właściwości i
kliknij kolor.
6 Określ odpowiednie ustawienia.
Kolory w dwukolorowym wypełnieniu tonalnym można mieszać,

wybierając jeden z interakcyjnych uchwytów wektora, naciskając klawisz
Ctrl, a następnie klikając kolor na palecie kolorów.

Do wypełnienia tonalnego można dodać kolor, przeciągając go z palety
kolorów do interakcyjnego uchwytu wektora obiektu.
Aby zastosować niestandardowe wypełnienie tonalne
1 Zaznacz obiekt.
Wypełnienie tonalne (okno dialogowe) .
3 Z listy Typ wybierz wypełnienie tonalne.
4 Włącz opcję Niestandardowe.
5 Kliknij pole na końcu obszaru tuż nad pasmem kolorów, a następnie kliknij
6 Kliknij pole na drugim końcu obszaru tuż nad pasmem kolorów, a następnie
kliknij kolor.
7 Zdefiniuj wymagane atrybuty.
Można również
Dodać kolor pośredni Kliknij dwukrotnie między brzegami

obszaru tuż nad pasmem kolorów, a
następnie kliknij kolor na palecie kolorów.
Dopasować punkt środkowy pomiędzy Na paśmie kolorów kliknij dwukrotnie

kolorami pomiędzy dwoma kolorami, aby dodać
nowe zakreślenie. Przeciągnij zakreślenie,
aby dopasować punkt przejścia pomiędzy
dwoma kolorami.
Zmienić kolor Kliknij zakreślenie ponad kolorem, który

chcesz zmienić i kliknij kolor na palecie
kolorów.
Usunąć kolor Kliknij dwukrotnie zakreślenie nad

kolorem do usunięcia.
Zmienić usytuowanie koloru Przeciągnij zakreślenie tuż nad wybranym

kolorem w nowe miejsce.
Zapisać wypełnienie jako wzorzec Wpisz nazwę w polu Wzorce i kliknij

przycisk Dodaj wzorzec .

Można również zastosować niestandardowe wypełnienie tonalne,
otwierając paletę Interakcyjne wypełnienie , a następnie klikając
narzędzie Interakcyjne wypełnienie i przeciągając kolory z palety
kolorów w oknie rysunku na interakcyjne uchwyty wektora obiektu.
Stosowanie wypełnień deseniem

Do obiektów można stosować wypełnienia deseniem dwukolorowym,
wielokolorowym lub deseniem z mapy bitowej.
Wypełnienie deseniem dwukolorowym składa się tylko z dwóch wybranych
kolorów. Wypełnienie deseniem wielokolorowym to bardziej złożona grafika
wektorowa, która może się składać z linii i wypełnień. Wypełnienie deseniem z
mapy bitowej to obrazek w formie mapy bitowej, którego złożoność zależna jest
od jego rozmiaru, rozdzielczości obrazka oraz głębi bitowej.
Do programu CorelDRAW dołączono wzorce wypełnień deseniem, które można
stosować do obiektów; można także tworzyć własne wypełnienia deseniem.
Wypełnienia deseniem można tworzyć na przykład z rysowanych obiektów lub z
importowanych obrazków.
Rozmiar kafelków wypełnienia deseniem można zmienić. Ustawiając początek
kafelka, można także precyzyjnie określić, gdzie te wypełnienia będą się zaczynać.
Program CorelDRAW umożliwia także przesunięcie kafelków w wypełnieniu
względem jego początku. Zmiana położenia pierwszego deseniu w poziomie lub w
pionie względem górnej krawędzi obiektu wpływa na całą resztę wypełnienia.
Można zmodyfikować wygląd deseniu, określając, czy do wypełnienia ma być
zastosowane odbicie lustrzane, tak aby sąsiednie kafelki były swoimi lustrzanymi
odbiciami. Aby wypełnienie deseniem zmieniało się odpowiednio do czynności
wykonywanych na wypełnionym obiekcie, można określić transformowanie
wypełnienia wraz z obiektem. Na przykład jeśli wypełniony obiekt zostanie
powiększony, zwiększy się rozmiar deseniu podlegającego transformacji, lecz
liczba kafelków pozostanie bez zmian.
Aby zastosować wypełnienie deseniem dwukolorowym
1 Zaznacz obiekt.
3 Z listy Typ wypełnienia na pasku właściwości wybierz pozycję Deseń
dwukolorowy.

4 Otwórz selektor Lista rozwijana wypełnienia i kliknij deseń.
5 Otwórz selektor Kolor przodu i kliknij kolor.
6 Otwórz selektor Kolor tyłu i kliknij kolor.
Kolory w wypełnieniu deseniem dwukolorowym można także mieszać,

naciskając klawisz Ctrl, a następnie klikając inny kolor na palecie
kolorów.
Aby zastosować wypełnienie deseniem wielokolorowym lub z mapy
bitowej
1 Zaznacz obiekt.
3 Z listy Typ wypełnienia na pasku właściwości wybierz jedną z następujących
opcji:
• Deseń wielokolorowy
• Deseń z mapy bitowej
4 Otwórz selektor Lista rozwijana wypełnienia i kliknij deseń.
Stosowanie wypełnień w obszarach

Za pomocą narzędzia Inteligentne wypełnienie można stosować wypełnienia do
dowolnego obszaru zamkniętego. W przeciwieństwie do innych narzędzi, które
wypełniają jedynie obiekty, narzędzie Inteligentne wypełnienie wykrywa
krawędzie obszarów i tworzy ścieżkę zamkniętą, umożliwiając wypełnienie
obszaru. Na przykład, jeśli w celu utworzenia pętli zostanie narysowana linia
odręczna przekraczająca siebie samą, narzędzie Wypełnienie inteligentne może
wykryć krawędzie pętli i wypełnić je. Jeśli tylko ścieżki jednego lub wielu
obiektów całkowicie zamykają obszar, może on zostać wypełniony.
W powyższym przykładzie oryginalny obiekt spirali zostaje

zduplikowany i przesunięty, tworząc zamknięte obszary, które

mogą zostać wypełnione przy pomocy narzędzia Inteligentne
wypełnienie.
Ponieważ narzędzie Inteligentne wypełnienie tworzy ścieżkę wokół obszaru, tym

samym tworzony jest nowy obiekt, który może być wypełniany, przenoszony,
kopiowany i edytowany. Oznacza to, że narzędzie to może być używane na jeden
z dwóch sposobów: aby wypełnić obszar lub utworzyć nowy obiekt na podstawie
obszaru.
Chociaż zazwyczaj używane jest ono do wypełniania obszarów,

narzędzie Inteligentne wypełnienie może zostać użyte również do
tworzenia nowych obiektów. W powyższym przykładzie
oryginalne obiekty, dwie spirale (po lewej) zostają usunięte (po
prawej); wypełnienie pozostaje, ponieważ każdy wypełniony
obszar jest obiektem.
Do obszaru można zastosować domyślne wypełnienie i kontur, skorzystać z paska

właściwości w celu określenia odpowiedniego wypełnienia i konturu, lub też
utworzyć kontur bez wypełnienia.
Aby zastosować wypełnienie w obszarze poza istniejącymi obiektami
1 Otwórz paletę wysuwaną Narzędzia inteligentne i kliknij narzędzie
Inteligentne wypełnienie .
2 Na pasku właściwości wybierz z listy Opcje wypełnienia jedną z
• Określ — umożliwia wypełnienie obszaru jednolitym kolorem przez
wybranie koloru z selektora kolorów Kolor wypełnienia na pasku
właściwości
• Użyj domyślnych — umożliwia wypełnienie obszaru przy użyciu
domyślnego ustawienia narzędzia Wypełnienie
• Bez wypełnienia — nie stosuje w obszarze żadnego wypełnienia
3 W polu Opcje konturu wybierz jedną z pozycji:
• Użyj domyślnych — umożliwia zastosowanie domyślnych ustawień konturu
• Określ — umożliwia wybranie szerokości linii w polu Szerokość konturu i
koloru linii w selektorze kolorów Kolor konturu

• Bez konturu — nie stosuje w obszarze żadnego konturu
4 Kliknij wewnątrz zamkniętego obszaru, który chcesz wypełnić.
Z zamkniętego obszaru tworzony jest nowy obiekt, do którego zastosowane
zostają bieżące style wypełnienia i konturu. Nowy obiekt zostaje wyświetlony
na wierzchu obiektów w danej warstwie.
W wypadku kliknięcia poza obszarem zamkniętym nowy obiekt zostaje

utworzony z wszystkich obiektów na stronie oraz zostają do niego
zastosowane właściwości wypełnienia i konturu.
Szerokość konturu jest wyśrodkowana na ścieżce obiektu. Ponieważ
narzędzie Inteligentne wypełnienie wykrywa ścieżki, a nie kontury,
grube kontury są wyświetlane jako częściowo przykryte przez nowy
obiekt. Oryginalne kontury można odsłonić, zmieniając kolejność
ułożenia obiektów. Więcej informacji na temat zmieniania kolejności
ułożenia obiektów można znaleźć w sekcji „Aby zmienić kolejność
obiektów” na stronie 102.
Praca z wypełnieniami
Niektóre czynności są wspólne dla wszystkich typów wypełnienia. Można wybrać
domyślny kolor wypełnienia, aby każdy obiekt dodany do rysunku miał to samo
wypełnienie. Można również usunąć dowolne wypełnienie, skopiować je na inny
obiekt lub użyć do wypełnienia obszaru otoczonego krzywą otwartą.
Aby wybrać domyślny kolor wypełnienia
1 Kliknij pusty obszar na stronie rysunku, aby usunąć zaznaczenie wszystkich
obiektów.
Wypełnienie jednolite (okno dialogowe).
3 W oknie dialogowym Wypełnienie jednolite zaznacz jedno lub więcej
następujących pól wyboru:
• Rysunek — domyślny kolor wypełnienia stosowany jest do rysowanych
kształtów
• Tekst ozdobny — domyślny kolor wypełnienia stosowany jest do
dodawanego tekstu ozdobnego
• Tekst akapitowy — domyślny kolor wypełnienia stosowany jest do
dodawanego tekstu akapitowego
4 Określ dowolne ustawienia wypełnienia.

Aby usunąć wypełnienie
1 Zaznacz obiekt.
2 Otwórz paletę wysuwaną Wypełnienie i kliknij przycisk Bez
wypełnienia .
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat wypełniania obiektów, kliknij

kliknij dwukrotnie temat „Wypełnianie obiektów”.

Praca z kolorami
Ta aplikacja umożliwia wybieranie i tworzenie kolorów przy użyciu wielu
standardowych palet kolorów, obszarów mieszania oraz modeli kolorów. Możliwe
jest tworzenie i edytowanie niestandardowych palet kolorów w celu
przechowywania często używanych kolorów, z których będzie można skorzystać
w przyszłości.
Sposób przedstawiania palety kolorów na ekranie można również dostosować do
własnych potrzeb, zmieniając rozmiar próbek, liczbę wierszy w paletach i inne
właściwości.
• Wybieranie kolorów
Wybieranie kolorów
Kolory wypełnienia i konturu można wybierać, używając gotowych lub
niestandardowych palet kolorów, przeglądarek kolorów, harmonii kolorów i
przejść kolorów. Aby użyć koloru, który występuje już w obiekcie lub
dokumencie, można pobrać próbkę koloru w celu osiągnięcia dokładnego
dopasowania.
Informacje na temat stosowania wybranych kolorów można znaleźć w sekcji
„Stosowanie wypełnień jednolitych” na stronie 141 i „Formatowanie linii i
konturów” na stronie 55.
Domyślna paleta kolorów
Paleta kolorów to kolekcja próbek kolorów. Kolory wypełnienia i konturu można
wybrać za pomocą domyślnej palety kolorów, która zawiera 99 kolorów z modelu
kolorów CMYK.Wybrane kolory wypełnienia i konturu są wyświetlane w
próbkach kolorów na pasku stanu.
Gotowe lub niestandardowe palety kolorów
Gotowe palety kolorów są dostarczane przez niezależne firmy. Przykładami takich
palet są PANTONE®, HKS Colors i TRUMATCH®. Warto mieć drukowany
CorelDRAW: Praca z kolorami 151

wzornik kolorów, będący zbiorem próbek kolorów, dzięki którym można
dokładnie sprawdzić, jak każdy kolor będzie wyglądał po wydrukowaniu.
Niektóre gotowe palety kolorów — PANTONE, HKS Colors, TOYO, DIC™,
Focoltone® i SpectraMaster® — są zestawami kolorów dodatkowych. Jeśli
podczas drukowania tworzone są wyciągi barwne, zastosowanie kolorów z tych
palet wymaga wykonania osobnej płyty drukarskiej dla każdego koloru. Może do
spowodować znaczne zwiększenie kosztów drukowania. Jeśli użytkownik chce
skorzystać z tych kolorów, ale nie chce używać kolorów dodatkowych, podczas
drukowania można kolory dodatkowe przekształcić w kolory rozbarwiane. Więcej
informacji można znaleźć w sekcji „Drukowanie wyciągów barwnych” na
stronie 247.
Niestandardowe palety kolorów mogą zawierać kolory pochodzące z dowolnego
modelu kolorów lub gotowej palety kolorów. Niestandardową paletę kolorów
można zapisać i wykorzystać w przyszłości.
Przeglądarki kolorów
Przeglądarki kolorów przedstawiają zakres kolorów w postaci dwu- lub
trójwymiarowych kształtów. Domyślna przeglądarka kolorów oparta jest na
modelu kolorów HSB, lecz można jej używać do wybierania kolorów CMYK,
CMY lub RGB. Informacje na temat modeli kolorów można znaleźć w sekcji
„Opis modeli kolorów” w Pomocy.
Harmonie kolorów
Działanie harmonii kolorów polega na nałożeniu na koło kolorów pewnej figury,
np. prostokąta, trójkąta lub pięciokąta. Każda kolumna wyświetlana w siatce
kolorów rozpoczyna się od koloru leżącego w jednym z wierzchołków nałożonej
figury.
Zależnie od wybranej figury, kolory wskazywane przez poszczególne jej
wierzchołki zawsze są wzajemnie uzupełniające, kontrastowe lub harmonizujące.
Harmonie kolorów pozwalają wybrać preferowany model kolorów i są najbardziej
przydatne podczas wybierania kilku kolorów do projektu.
Przejścia kolorów
Wybierając kolor za pomocą przejścia kolorów, otrzymuje się go na drodze
łączenia kolorów podstawowych. W polu mieszania wyświetlana jest siatka
kolorów powstałych na podstawie czterech wybranych kolorów podstawowych.

Aby wybrać kolor za pomocą domyślnej palety kolorów
Wybrać kolor wypełnienia zaznaczonego Kliknij próbkę koloru.

obiektu
Wybrać kolor konturu zaznaczonego Kliknij prawym przyciskiem myszy

obiektu próbkę koloru.
Wybrać jeden z odcieni koloru Kliknij i przytrzymaj próbkę koloru, aby

wyświetlić podręczny selektor kolorów, a
następnie kliknij wybrany kolor.
Wyświetlić więcej kolorów w domyślnej Kliknij strzałkę przewijania w górnej lub

palecie kolorów dolnej części palety.
Wskazując próbkę można wyświetlić nazwy kolorów.

Aby wybrać kolor za pomocą gotowej lub niestandardowej palety
kolorów
1 Zaznacz obiekt.
2 Otwórz jedną z następujących palet wysuwanych:
• paletę wysuwaną Wypełnienie i kliknij narzędzie Wypełnienie jednolite
(okno dialogowe) ,
• paletę wysuwaną Kontur i kliknij narzędzie Kolor konturu (okno
dialogowe) .
3 Kliknij kartę Palety.
4 Z listy Paleta wybierz gotową lub niestandardową paletę.
5 Przesuń suwak koloru w górę lub w dół, aby ustawić zakres kolorów
wyświetlanych w obszarze wyboru kolorów.
6 Kliknij kolor w obszarze wyboru kolorów.
Każda próbka koloru w gotowej palecie kolorów oznaczona jest małym

białym kwadratem.
Używanie jednego modelu kolorów dla wszystkich kolorów na rysunku
pozwoli na zachowanie spójności oraz ułatwi dokładniejsze przewidzenie
wyglądu kolorów na ostatecznym wydruku. Sugerowane jest stosowanie

tego samego modelu kolorów jak stosowany w produkcie końcowym.
Więcej informacji na temat dokładnego odtwarzania kolorów można
znaleźć w sekcji „Zarządzanie kolorami wyświetlanymi, wejściowymi i
drukowanymi” na stronie 429.
Nazwy kolorów gotowych lub niestandardowych można wyświetlać lub

ukrywać, klikając kolejno Opcje ` Pokaż nazwy kolorów.
Stary kolor (zaznaczonego obiektu) i Nowy kolor (wybrany w obszarze
wyboru kolorów) można zamienić, klikając kolejno Opcje ` Zamień
kolory.
Aby pobrać próbkę koloru
1 Otwórz paletę wysuwaną Pipeta , a następnie kliknij narzędzie Pipeta
.
2 Z listy na pasku właściwości wybierz pozycję Próbkuj kolor.
3 Kliknij paletę wysuwaną Rozmiar próbki na pasku właściwości i włącz jedną
z następujących opcji:
• 1×1 — umożliwia wybór koloru klikniętego piksela.
• 2×2 — umożliwia wybór koloru uśrednionego w obszarze próbkowania o
wymiarach 2×2 piksele. Kliknięty piksel jest usytuowany pośrodku obszaru
próbkowania.
• 5×5 — umożliwia wybór koloru uśrednionego w obszarze próbkowania o
wymiarach 5×5 pikseli.
Aby pobrać próbkę koloru spoza okna rysunku, kliknij przycisk Wybierz z
pulpitu.
4 Kliknij kolor, którego próbkę chcesz pobrać.
Aby zastosować kolor próbki do obiektu, kliknij narzędzie Puszka z farbą
i kliknij obiekt w oknie rysunku. Wskaźnik zmienia kształt podczas
przesuwania go w obszarze okna, sygnalizując wybór obszaru konturu lub
wypełnienia. Na przykład gdy wskaźnik znajdzie się pośrodku kwadratu,
będzie przedstawiać próbkę jednolitego koloru; gdy wskaźnik znajdzie się na
konturze kwadratu, będzie przedstawiać kształt symbolizujący kontur.
W niektórych wypadkach kolor próbki może nie być w pełni zgodny z

kolorem oryginalnym, lecz być kolorem RGB lub CMYK stanowiącym
jego najbliższy odpowiednik.

Kolor uzyskany w wyniku próbkowania widoczny jest w próbce Kolor
wypełnienia znajdującej się w prawym dolnym rogu okna rysunku. Aby
zmienić kolor wypełnienia lub konturu obiektu na kolor próbki, można
przeciągnąć próbkę Kolor wypełnienia na dany obiekt.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat pracy z kolorami, kliknij kolejno

Pomoc ` Temat pomocy, następnie kliknij kartę Spis treści, po czym kliknij
dwukrotnie temat „Praca z kolorami”.

Dodawanie efektów
trójwymiarowych do obiektów
W przypadku obiektów można tworzyć iluzję trójwymiarowej głębi przez dodanie
efektów obrysu, perspektywy, głębi, fazy lub cienia.
• Tworzenie obrysu obiektów
• Stosowanie perspektywy do obiektów
• Tworzenie głębi wektorowych
• Tworzenie efektów fazy
• Tworzenie cieni
• Tworzenie metamorfoz obiektów
Tworzenie obrysu obiektów

Do obiektu można zastosować obrys, tworząc serię koncentrycznych linii, które
postępują do wnętrza lub na zewnątrz obiektu. W programie CorelDRAW można
także określić liczbę linii obrysu oraz odległość między nimi.
Po utworzeniu obrysu dla danego obiektu można skopiować lub sklonować
ustawienia tego obrysu na inny obiekt.
Można także zmienić kolory wypełnienia między liniami obrysu, jak też samych
obrysów. Można zdefiniować zmianę kolorów w efekcie obrysu, tak że jeden kolor
przenika w następny. Zmiana kolorów może odbywać się wzdłuż prostej, zgodnie
z ruchem wskazówek zegara lub przeciwnie do niego.
CorelDRAW: Dodawanie efektów trójwymiarowych do obiektów 157

Powyższemu obiektowi nadano obrys wewnętrzny. Zmienić
można liczbę linii obrysu oraz odstępy pomiędzy nimi.
Powyższemu obiektowi nadano obrys zewnętrzny. Należy zwrócić

uwagę, że wewnętrzny obrys wychodzi z zewnętrznego brzegu
obiektu.
Aby nadać obrys obiektowi

narzędzie Interakcyjny obrys .
2 Kliknij obiekt lub grupę obiektów i przeciągnij uchwyt początkowy do środka,
aby utworzyć obrys wewnątrz obiektu.
3 Przesuń suwak, aby określić liczbę kroków obrysu.

Można również
Zdefiniować liczbę linii obrysu Kliknij przycisk Wewnątrz na pasku

właściwości i wpisz wartość w oknie
dialogowym Kroki obrysu na pasku
właściwości.
Zdefiniować odległość między liniami Wpisz odpowiednią wartość w polu

obrysu Przesunięcie obrysu na pasku
właściwości.
Przyspieszyć zmianę linii obrysu Kliknij przycisk Przyspieszenie

obiektów i kolorów na pasku
właściwości i przesuń suwak obiektu.
Obrys zewnętrzny można utworzyć, przeciągając uchwyt początkowy od

środka na zewnątrz.
Aby określić kolor wypełnienia obrysowanego obiektu
2 Zaznacz obiekt z obrysem.
3 Na pasku właściwości otwórz selektor kolorów Wypełnienie i kliknij dowolny
kolor.
Jeśli obiekt oryginalny ma wypełnienie tonalne, wyświetlony zostanie drugi
selektor kolorów.
Przejścia kolorystyczne można przyspieszyć, klikając przycisk

Przyspieszenie obiektów i kolorów na pasku właściwości.
Kolor wypełnienia obrysu można zmienić, przeciągając dowolny kolor z
palety kolorów do uchwytu końca wypełnienia.
Aby zdefiniować kolor konturu dla obrysowywanego obiektu
2 Zaznacz obiekt z obrysem.

3 Na pasku właściwości otwórz selektor kolorów Kontur i kliknij dowolny
kolor.
Stosowanie perspektywy do obiektów

Efekt perspektywy można uzyskać, skracając jeden lub dwa boki obiektu. Efekt ten
sprawia, że obiekt wydaje się oddalać w jednym lub dwóch kierunkach, co daje
efekt perspektywy jednopunktowej lub dwupunktowej.
Efekt perspektywy może być stosowany względem obiektów pojedynczych lub
zgrupowanych. Efekt perspektywy można również nadawać połączonym grupom,
takim jak obrysy, metamorfozy, głębie, a także obiektom utworzonym przy użyciu
narzędzia Środki artystyczne. Nie można stosować efektu perspektywy do tekstu
akapitowego, map bitowych lub symboli.
Grafika oryginalna (po lewej) i po zastosowaniu perspektywy

jednopunktowej (w środku) i dwupunktowej (po prawej).
Po zastosowaniu efektu perspektywy można go skopiować na inne obiekty na

rysunku, dopasować go lub usunąć z obiektu.
Aby zastosować perspektywę
Aby
Zastosować perspektywę jednopunktową Kliknij kolejno Efekty ` Dodaj

perspektywę. Naciśnij klawisz Ctrl i
przeciągnij węzeł.

Aby
Zastosować perspektywę dwupunktową Kliknij kolejno Efekty ` Dodaj

perspektywę. Przeciągnij węzły na
zewnątrz siatki, aby zastosować właściwy
efekt.
Naciśnięcie klawisza Ctrl ogranicza swobodę przemieszczania węzłów do

osi poziomej lub pionowej w celu utworzenia efektu perspektywy
jednopunktowej.
Naciskając w trakcie przeciągania klawisze Ctrl + Shift, można przesunąć

przeciwstawne węzły w przeciwnych kierunkach na tę samą odległość.
Aby dopasować perspektywę
.
2 Zaznacz obiekt z efektem perspektywy.
3 Przeciągnij węzeł na nową pozycję.
Perspektywę można także dopasować, przeciągając jeden lub oba punkty

zbiegu.
Aby usunąć efekt perspektywy obiektu
1 Zaznacz obiekt z efektem perspektywy.
2 Kliknij kolejno Efekty ` Wyczyść perspektywę.
Tworzenie głębi wektorowych

Wrażenie trójwymiarowości obiektów można uzyskać przez utworzenie głębi
wektorowych. Głębie wektorowe można utworzyć przez rzutowanie punktów z
obiektu i łączenie ich, tak aby powstała iluzja trzech wymiarów. Program
CorelDRAW umożliwia także stosowanie głębi względem obiektu wchodzącego w
skład grupy.
Po utworzeniu głębi wektorowej można skopiować lub sklonować jej atrybuty na
wybrany obiekt. Klonowanie i kopiowanie przenosi atrybuty z jednego obiektu z

efektem głębi na inny. Klonowanych ustawień głębi nie można jednak poddawać
edycji niezależnie od obiektu głównego.
Kształt z nadaną głębią można zmienić, obracając go lub zaokrąglając jego
narożniki.
Program CorelDRAW umożliwia także usuwanie głębi wektorowej.
Wypełnianie głębi
Wybrane wypełnienie można zastosować do całej głębi wektorowej lub do jej
powierzchni pogłębionych. Każdą powierzchnię można indywidualnie pokryć
wypełnieniem albo nałożyć je w taki sposób, aby pokryło cały obiekt bez
naruszenia deseniu lub tekstury wypełnienia.
Od lewej do prawej: kształt prosty, kształt z wypełnieniem głębi w

postaci jednolitego koloru, kształt z gradientowym wypełnieniem
głębi i zastosowanym obrotem.
Oświetlenie
Głębie wektorowe można wzbogacić, stosując źródła światła. Maksymalnie można
dodać trzy źródła rzucające na obiekt z głębią światło o różnym natężeniu. Gdy
źródła światła nie są już potrzebne, można je usunąć.
Punkty zbiegu
Można tworzyć głębie wektorowe, w których linie głębi zbiegają się w punkcie
zbiegu. Punkt zbiegu określonej głębi wektorowej można skopiować na inny
obiekt, aby uzyskać wrażenie, że oba obiekty zbiegają się ku temu samemu
punktowi.

Głębie wektorowe z jednakowym punktem zbiegu
Dwóm głębiom wektorowym można także nadać różne punkty zbiegu.
Głębie wektorowe z różnymi punktami zbiegu
Aby utworzyć głębię wektorową

narzędzie Interakcyjna głębia .
2 Z listy Typ głębi na pasku właściwości wybierz odpowiedni typ głębi.
3 Zaznacz obiekt.
4 Przeciągnij uchwyty zaznaczenia obiektu, aby ustawić kierunek i głębokość
głębi.

Aby zresetować głębię, naciśnij klawisz Esc przed zwolnieniem przycisku
myszy.
Można również
Zastosować ustawienia wzorca do głębi Zaznacz obiekt z głębią, kliknij narzędzie

wektorowej Interakcyjna głębia i wybierz ustawienia
wzorca z listy Wzorzec na pasku
właściwości.
Aby zmienić formę głębi wektorowej

Obrócić głębię Zaznacz obiekt z głębią. Kliknij przycisk

Obrót głębi na pasku właściwości.
Przeciągnij głębię w żądanym kierunku.
Zmienić kierunek głębi Używając narzędzia Interakcyjna głębia

, kliknij głębię. Kliknij punkt zbiegu i
przeciągnij go w żądanym kierunku.
Zmienić głębokość głębi Używając narzędzia Interakcyjna głębia

, kliknij głębię. Przeciągnij suwak
między interakcyjnymi uchwytami
wektora.
Zaokrąglić narożniki prostokąta lub Otwórz paletę wysuwaną Edycja kształtu

kwadratu z głębią i kliknij narzędzie Kształt .
Przeciągnij narożny węzeł wzdłuż konturu
prostokąta lub kwadratu.
Aby usunąć głębię wektorową

1 Zaznacz obiekt z głębią.
2 Kliknij kolejno Efekty ` Wyczyść głębię.
Aby usunąć głębię wektorową, można również nacisnąć przycisk

Wyczyść głębię na pasku właściwości.
Aby stosować wypełnienie do głębi wektorowej
1 Zaznacz obiekt z głębią za pomocą narzędzia Interakcyjna głębia .

2 Kliknij przycisk Kolor na pasku właściwości.
3 Kliknij jeden z następujących przycisków:
• Użyj wypełnienia obiektu — powoduje zastosowanie do głębi
wypełnienia obiektu.
• Użyj koloru jednolitego — powoduje zastosowanie do głębi koloru
jednolitego.
• Użyj cieniowania — powoduje zastosowanie do głębi wypełnienia
gradientowego.
Obiektowi można nadać nieprzerwane wypełnienie deseniem lub teksturą,

zaznaczając pole wyboru Jak na płaszczyźnie przed kliknięciem
przycisku Użyj wypełnienia obiektu.
Tworzenie efektów fazy

Za pomocą efektu fazy można nadać trójwymiarową głębię obiektowi graficznemu
lub tekstowemu, aby sprawiał wrażenie, że na krawędziach są zbocza (ukośnie
ścięte). W efektach fazy można stosować zarówno kolory dodatkowe, jak i kolory
rozbarwiane (CMYK), więc doskonale nadają się one do druku.
Style fazy
Do wyboru są następujące style fazy:
• Miękka krawędź — tworzy fazowane powierzchnie wyglądające na
zacienione w niektórych obszarach.
• Płaskorzeźba — nadaje obiektowi wygląd płaskorzeźby.
Od lewej do prawej: logo, logo z efektem fazy Miękka krawędź,

logo z efektem fazy Płaskorzeźba.

Fazowane powierzchnie
Można wpływać na intensywność efektu fazy, określając szerokość fazowanej

powierzchni.
Oświetlenie i kolor
Obiekt z efektem fazy wygląda na oświetlony białym światłem rozproszonym
(światłem otoczenia) i światłem reflektorowym. Światło rozproszone ma małą
intensywność i nie można go zmienić. Światło reflektorowe domyślnie jest
również białe, lecz można zmienić jego kolor, intensywność i położenie. Zmiana
koloru światła reflektorowego wpływa na kolor fazowanych powierzchni. Zmiana
intensywności światła reflektorowego powoduje rozjaśnienie lub przyciemnienie
fazowanych powierzchni. Zmiana położenia światła reflektorowego wpływa na to,
które z fazowanych powierzchni wyglądają na oświetlane.
Zmiana położenia światła reflektorowego polega na określeniu jego kierunku i
wysokości. Kierunek określa, gdzie w płaszczyźnie obiektu znajduje się źródło
światła (np. na lewo lub na prawo od obiektu). Wysokość określa, jak wysoko
względem płaszczyzny obiektu znajduje się światło reflektorowe. Na przykład
światło reflektorowe można umieścić równo z horyzontem (wysokość
odpowiadająca kątowi 0°) lub bezpośrednio nad obiektem (wysokość
odpowiadająca kątowi 90°).
Ponadto można zmienić kolor fazowanych powierzchni znajdujących się w cieniu,
określając kolor cienia.
Aby utworzyć efekt fazy Miękka krawędź
1 Zaznacz obiekt, który jest zamknięty i do którego zastosowano wypełnienie.
2 Kliknij kolejno Efekty ` Faza.
3 W oknie dokowanym Faza wybierz opcję Miękka krawędź z listy Styl.
4 Włącz jedną z następujących opcji w obszarze Przesunięcie fazy:
• Do środka — umożliwia utworzenie fazowanych powierzchni stykających
się pośrodku obiektu.
• Odległość — umożliwia określenie szerokości fazowanych powierzchni. W
polu Odległość wpisz odpowiednią wartość.

Można również
Zmienić kolor fazowanych powierzchni w Wybierz kolor za pomocą selektora

cieniu kolorów Kolor cienia.
Fazowane powierzchnie przybiorą odcień
określonego koloru cienia.
Wybrać kolor światła reflektorowego Wybierz kolor za pomocą selektora

kolorów Kolor światła.
Zmienić intensywność światła Przesuń suwak Intensywność.

reflektorowego
Określić położenie światła reflektorowego Przesuń dowolny z następujących

suwaków:
•Kierunek
•Wysokość
Wartości kierunku należą do zakresu od 0°
do 360°; wartości wysokości należą do
zakresu od 0° do 90°.
Najmniejsza wartość wysokości (0°) powoduje umieszczenie światła

reflektorowego w płaszczyźnie obiektu, największa wartość wysokości
(90°) powoduje umieszczenie światła reflektorowego bezpośrednio nad
obiektem.
Mając daną wartość wysokości, można zmienić położenie światła
reflektorowego, zmieniając wartość kierunku. Na przykład na wysokości
określonej kątem 45° wymienione poniżej wartości kierunku określają
położenie światła reflektorowego następująco:
• 45° umieszcza światło reflektorowe w prawym górnym rogu.
• 135° umieszcza światło reflektorowe w lewym górnym rogu.
• 225° umieszcza światło reflektorowe w lewym dolnym rogu.
• 315° umieszcza światło reflektorowe w prawym dolnym rogu.
Efekt koloru cienia jest najbardziej widoczny, gdy światło reflektorowe
znajduje się blisko płaszczyzny obiektu (mała wartość wysokości).
Aby utworzyć efekt Płaskorzeźba
1 Zaznacz obiekt, który jest zamknięty i do którego zastosowano wypełnienie.

2 Kliknij kolejno Efekty ` Faza.
3 W oknie dokowanym Faza wybierz opcję Płaskorzeźba z listy Styl.
4 W polu Odległość wpisz małą wartość.
5 Aby zmienić intensywność światła reflektorowego, przesuń suwak
Intensywność.
6 Aby określić kierunek światła reflektorowego, przesuń suwak Kierunek.
Jeśli chcesz, aby efekt fazy był bardziej widoczny, wpisz większą wartość w
polu Odległość i ponownie zastosuj efekt.
Można również
Wybrać kolor cienia Wybierz kolor za pomocą selektora

kolorów Kolor cienia.
Wybrać kolor światła reflektorowego Wybierz kolor za pomocą selektora

kolorów Kolor światła.
Efekt fazy Płaskorzeźba uzyskuje się przez utworzenie dwóch duplikatów

obiektu. Duplikaty zostają przesunięte w przeciwne strony: jeden do
źródła światła, a drugi od źródła światła. Kolor duplikatu umieszczonego
bliżej światła reflektorowego jest mieszaniną kolorów światła
reflektorowego i obiektu; zależy on od intensywności światła. Kolor
duplikatu umieszczonego dalej od światła reflektorowego jest 50-
procentową mieszaniną koloru cienia i koloru obiektu.
Aby usunąć efekt fazy
1 Zaznacz obiekt, do którego zastosowano efekt fazy.
2 Kliknij kolejno Efekty ` Wyczyść efekt.
Tworzenie cieni
Cienie symulują padanie światła na obiekt z jednej z pięciu określonych
perspektyw: płaskiej, prawej, lewej, dolnej i górnej. Cienie można nadać
większości obiektów lub grup obiektów, w tym także tekstowi ozdobnemu,
tekstowi akapitowemu oraz mapom bitowym.
Dodając cień, można zmienić jego perspektywę oraz dopasować takie atrybuty, jak
kolor, krycie, stopień zanikania, kąt oraz wtapianie.

Obiekt z zastosowanym cieniem
Po utworzeniu cienia można skopiować lub sklonować jego atrybuty na wybrany

obiekt. Przy kopiowaniu cienia oryginał i kopia nie są połączone i można je
niezależnie poddawać edycji. Przy klonowaniu atrybuty cienia obiektu głównego
są automatycznie nadawane jego klonowi.
Efekt wtapiania pozwala zmiękczyć brzegi cienia.
Większą kontrolę nad cieniem można uzyskać, oddzielając go od odpowiadającego

mu obiektu. Na przykład można edytować cień tak, jak przezroczystość. Więcej
informacji na temat edytowania przezroczystości można znaleźć w sekcji
„Stosowanie przezroczystości” na stronie 175.
Tak jak w wypadku przezroczystości, do cienia można zastosować tryb scalania,
aby określić, jak kolor cienia ma być mieszany z kolorem obiektu pod spodem.

Więcej informacji na temat trybów scalania można znaleźć w sekcji „Stosowanie
trybów scalania” w Pomocy.
Ponadto można dopasować rozdzielczość renderowania cienia. Rozdzielczość
renderowania można na przykład zwiększyć, aby poprawić wygląd cienia. Jednak
zwiększenie rozdzielczości cienia może przyczynić się do zwiększenia się
rozmiaru pliku rysunku.
Cień można usunąć.
Aby dodać cień
narzędzie Interakcyjny cień .
2 Kliknij obiekt.
3 Przeciągaj wskaźnik ze środka lub z boku obiektu, dopóki cień nie osiągnie
właściwego rozmiaru.
4 Zdefiniuj dowolne atrybuty na pasku właściwości.
Cieni nie można dodawać do połączonych grup, tj. obiektów po

zastosowaniu efektu metamorfozy, obiektów z obrysem, obiektów z fazą,
obiektów z głębią, obiektów utworzonych narzędziem Środki artystyczne
ani do innych cieni.
Aby oddzielić cień od obiektu
1 Zaznacz cień obiektu.
2 Kliknij kolejno Rozmieszczenie ` Rozdziel grupę cienia.
3 Przeciągnij cień.
Aby usunąć cień
1 Zaznacz cień obiektu.
2 Kliknij kolejno Efekty ` Wyczyść cień.
Aby usunąć cień z obiektu, można również kliknąć przycisk Wyczyść cień
Tworzenie metamorfozy obiektów

Program CorelDRAW umożliwia tworzenie metamorfoz, takich jak metamorfoza
wzdłuż prostej, metamorfoza wzdłuż ścieżki i metamorfoza złożona.

W metamorfozie wzdłuż prostej widoczne są kolejne fazy przemiany kształtu i
rozmiaru przy przejściu od jednego obiektu do drugiego. Kolory konturu i
wypełnienia obiektów pośrednich przechodzą stopniowo prostą ścieżką przez
spektrum kolorów. W konturach obiektów pośrednich widoczna jest stopniowa
przemiana grubości i kształtu.
Po utworzeniu metamorfozy można kopiować lub klonować jej ustawienia do
innych obiektów. Przy kopiowaniu metamorfozy obiekt przyjmuje wszystkie
związane z nią ustawienia, z wyjątkiem atrybutów konturu oraz wypełnienia.
Sklonowanie metamorfozy powoduje, że zmiany dokonywane w metamorfozie
oryginalnej (zwanej także obiektem głównym) są stosowane do klona.
Za pomocą metamorfoz wzdłuż prostej można tworzyć grafikę

wektorową dającą wrażenie wykonania na szkle. Przycisk
przejścia (po lewej) zawiera metamorfozę złożoną z ciasno
zachodzących na siebie obiektów.
Obiekty można ułożyć wzdłuż części lub na całej długości kształtu ścieżki, można
też dodać do metamorfozy jeden lub kilka obiektów w celu utworzenia
metamorfozy złożonej.

Metamorfozę wzdłuż prostej (na górze) ułożono na linii krzywej
(na dole).
Wygląd metamorfozy można zmienić, dostosowując liczbę obiektów pośrednich i

odległość między nimi, przejścia kolorów w metamorfozie, węzły odwzorowania
metamorfozy oraz jej obiekt początkowy i końcowy. Części metamorfozy
podzielonej lub złożonej można połączyć w celu utworzenia pojedynczego
obiektu.
Metamorfozę można także podzielić i usunąć.
Mapując węzły, można kontrolować wygląd metamorfozy. Dwa

węzły wielokąta zostały odwzorowane na dwa węzły gwiazdy,
przez co uzyskano płynniejsze przejście (na dole).

Aby utworzyć metamorfozę obiektów
Utworzyć metamorfozę wzdłuż prostej Otwórz paletę wysuwaną Narzędzia

interakcyjne i kliknij
narzędzie Interakcyjna metamorfoza .
Zaznacz pierwszy obiekt i przeciągnij
wskaźnik na drugi obiekt. Aby przywrócić
pierwotne ustawienia metamorfozy, w
trakcie przeciągania naciśnij klawisz Esc.
Utworzyć metamorfozę wzdłuż ścieżki Otwórz paletę wysuwaną Narzędzia

narysowanej odręcznie interakcyjne i kliknij narzędzie
Interakcyjna metamorfoza. Zaznacz
pierwszy obiekt. Przytrzymaj klawisz Alt
i przeciągając wskaźnik, narysuj linię
biegnącą do drugiego obiektu.
Dopasować metamorfozę do ścieżki Otwórz paletę wysuwaną Narzędzia

interakcyjne i kliknij narzędzie
Interakcyjna metamorfoza. Kliknij
metamorfozę. Kliknij przycisk
Właściwości ścieżki na pasku
właściwości. Kliknij polecenie Nowa
ścieżka. Za pomocą zakrzywionej strzałki
kliknij ścieżkę, do której chcesz
dopasować metamorfozę.
Rozciągnąć metamorfozę wzdłuż całej Zaznacz metamorfozę już dopasowaną do

ścieżki ścieżki. Kliknij przycisk Inne opcje
metamorfozy na pasku właściwości i
zaznacz pole wyboru Wzdłuż całej
ścieżki.
Utworzyć metamorfozę złożoną Za pomocą narzędzia Interakcyjna

metamorfoza przeciągnij wskaźnik z
obiektu na obiekt początkowy lub
końcowy innej metamorfozy.
Aby usunąć metamorfozę

1 Zaznacz metamorfozę.
2 Kliknij kolejno Efekty ` Wyczyść metamorfozę.

Inną metodą usunięcia zaznaczonej metamorfozy jest kliknięcie przycisku
Wyczyść metamorfozę na pasku właściwości.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat dodawania efektów

trójwymiarowych do obiektów, kliknij kolejno Pomoc ` Tematy Pomocy,
następnie kliknij kartę Spis treści, po czym kliknij dwukrotnie temat
„Dodawanie efektów trójwymiarowych do obiektów”.

Modyfikowanie
przezroczystości obiektów
Przezroczystość można zastosować do dowolnego obiektu, aby wszystkie obiekty
za nim były widoczne. Program CorelDRAW umożliwia także zdefiniowanie
sposobu łączenia koloru przezroczystego obiektu z kolorem obiektów
znajdujących się pod nim.
• Stosowanie przezroczystości
Stosowanie przezroczystości
Zastosowanie przezroczystości do obiektu powoduje, że obiekty leżące pod nim
stają się częściowo widoczne. Przezroczystość można stosować przy użyciu tych
samych rodzajów wypełnień, które stosuje się do obiektów, a więc jednolitych,
tonalnych, wypełnień teksturą i wypełnień deseniem. Więcej informacji na temat
tych wypełnień można znaleźć w sekcji „Wypełnianie obiektów” na stronie 141.
Program CorelDRAW domyślnie stosuje wszystkie przezroczystości do
wypełnienia i konturu obiektu, można jednak określić, że przezroczystość ma być
stosowana tylko do konturu obiektu lub tylko do wypełnienia.
Przezroczystość można również skopiować z jednego obiektu na inny.
Po umieszczeniu przezroczystości nad obiektem, można ją zamrozić, tak aby
widok obiektu był przenoszony wraz z przezroczystością.
Aby zastosować przezroczystość jednolitą
1 Zaznacz obiekt.
2 Otwórz paletę Narzędzia interakcyjne i kliknij narzędzie
Interakcyjna przezroczystość .
3 Na pasku właściwości z listy Typ przezroczystości wybierz pozycję
Jednolita.
4 Wpisz wartość w polu Przezroczystość początkowa na pasku właściwości i
naciśnij klawisz Enter.
CorelDRAW: Modyfikowanie przezroczystości obiektów 175

Można kliknąć kolor na palecie kolorów, aby zastosować kolor do
przezroczystości.
Aby zastosować przezroczystość tonalną
1 Zaznacz obiekt.
2 Otwórz paletę Narzędzia interakcyjne i kliknij narzędzie
Interakcyjna przezroczystość .
3 Na pasku właściwości z listy Typ przezroczystości wybierz jedną z
następujących przezroczystości tonalnych:
• Liniowa
• Promieniowa
• Stożkowa
• Kwadratowa
4 Zmień położenie uchwytów interakcyjnych wektora lub wskaż miejsce
rozpoczęcia przezroczystości na obiekcie, a następnie przeciągnij ją do
miejsca, gdzie będzie się ona kończyć.
Jeśli chcesz przywrócić oryginalną przezroczystość, przed zwolnieniem
przycisku myszy naciśnij klawisz Esc.
5 Wpisz wartość w polu Punkt środkowy przezroczystości na pasku
właściwości i naciśnij klawisz Enter.
Niestandardową przezroczystość tonalną można utworzyć, przeciągając

kolory (ich odcienie zostaną przekształcone w skalę szarości) z palety
kolorów na interakcyjne uchwyty wektora .
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat zmieniania przezroczystości

obiektów, kliknij kolejno Pomoc ` Tematy Pomocy, kliknij kartę Spis
treści, a następnie kliknij dwukrotnie temat „Modyfikowanie
przezroczystości obiektów”.

Praca ze stronami i narzędziami
układu
Program CorelDRAW umożliwia określanie rozmiaru, orientacji, jednostek miary
skali oraz tła strony rysunku. Można dostosowywać i wyświetlać siatki i
prowadnice strony ułatwiające organizację obiektów i umieszczanie ich dokładnie
w odpowiednim miejscu. Projektując biuletyn, można na przykład ustawić
wymiary stron i utworzyć prowadnice określające położenie kolumn oraz tekstu
nagłówka. Określając układ reklamy, można wyrównać grafikę i tekst wzdłuż
prowadnic oraz rozmieścić elementy graficzne na siatce. W pozycjonowaniu
siatek, prowadnic oraz obiektów pomocne są linijki o dowolnie określonych
jednostkach miary skali. Można także dodawać i usuwać strony.
Narzędzia i ustawienia układu strony można swobodnie dostosowywać i używać
jako domyślnych podczas tworzenia innych rysunków.
• Określanie układu strony
• Wybieranie tła strony
• Dodawanie, zmienianie nazw i usuwanie stron
• Korzystanie z linijek
• Konfigurowanie siatki
• Konfigurowanie prowadnic
Określanie układu strony

Pracę nad rysunkiem można rozpocząć od określenia ustawień rozmiaru, orientacji
i stylu układu strony. Opcje wybrane podczas określania układu strony można
wykorzystać jako domyślne przy tworzeniu nowych rysunków. Można również
dostosować rozmiar strony oraz ustawienia orientacji do standardowych ustawień
drukowania.
Rozmiar strony
Istnieją dwie możliwości określania rozmiaru strony: wybranie gotowego
rozmiaru strony i utworzenie własnego. Można wybrać spośród wielu gotowych
rozmiarów strony, poczynając od kopert i formatu Legal po plakaty i strony WWW.
CorelDRAW: Praca ze stronami i narzędziami układu 177

Jeśli wśród gotowych rozmiarów strony nie ma potrzebnego rozmiaru, można
utworzyć niestandardowy rozmiar strony, podając wymiary rysunku.
Orientacja strony
Strona może być zorientowana poziomo lub pionowo. W orientacji poziomej
szerokość rysunku jest większa od jego wysokości, natomiast w orientacji
pionowej wysokość jest większa od szerokości. Strony dodawane do rysunku będą
przyjmować bieżącą orientację, chociaż pojedynczym stronom w projekcie można
nadać inną orientację.
Style układu
W przypadku korzystania z domyślnego stylu układu (Cała strona), każda strona
dokumentu jest uznawana za stronę pojedynczą i jest drukowana na osobnym
arkuszu. Można wybrać style układów dla publikacji wielostronicowych, takich
jak broszury. Style układów wielostronicowych — Książka, Broszura, Kartka
składana, Kartka zaginana z boku i Kartka zaginana od góry — dzielą rozmiar
strony na dwie lub wiele równych części. Każda część jest traktowana jak osobna
strona. Zaletą pracy z osobnymi częściami jest fakt, że możliwa jest edycja każdej
strony w oknie rysunku, w orientacji pionowej i porządku sekwencyjnym —
niezależnie od układu wymaganego do wydrukowania danego dokumentu.
Podczas przygotowań do drukowania aplikacja automatycznie rozmieszcza strony
w kolejności wymaganej dla drukowania i kompletowania.
Aby ustawić rozmiar i orientację strony
Wybrać gotowy rozmiar strony Kliknij kolejno Układ ` Ustawienia

strony i wybierz typ papieru z listy
Papier.
Określić niestandardowy rozmiar strony Kliknij kolejno Układ ` Ustawienia

strony i wprowadź wartości w polach
Szerokość i Wysokość.
Ustawić orientację strony Kliknij kolejno Układ ` Ustawienia

strony i włącz opcję Pozioma lub
Pionowa.

Ustawić rozmiar i orientację pojedynczej Przejdź do odpowiedniej strony. Kliknij

strony w dokumencie wielostronicowym kolejno Układ ` Ustawienia strony,
wybierz wymagany rozmiar i orientację
strony, a następnie zaznacz pole wyboru
Zmień tylko rozmiar strony bieżącej.
Jeśli aktywne jest narzędzie Wskaźnik i nie są zaznaczone żadne obiekty,

można szybko zmienić rozmiar i orientację strony przy pomocy
elementów sterujących znajdujących się na pasku właściwości. Aby
zastosować ustawienia rozmiaru i orientacji strony do wszystkich stron
rysunku, należy zacząć od kliknięcia górnej połowy przycisku Ustaw
rozmiar i orientację dla domyślnej lub bieżącej strony . Aby zmienić
jedynie stronę bieżącą, kliknij dolną połowę przycisku Ustaw rozmiar i
orientację dla domyślnej lub bieżącej strony.
Wybieranie tła strony

Dla rysunku można wybrać kolor oraz rodzaj tła. Można na przykład użyć
jednolitego koloru, aby uzyskać jednolite tło. Aby tło było bardziej złożone lub
dynamiczne, można użyć mapy bitowej. Przykładami są mapy bitowe zawierające
tekstury, zdjęcia i obrazki clipart.
Wybranie mapy bitowej jako tła powoduje domyślne osadzenie jej w rysunku. Jest
to opcja zalecana. Można jednak także dołączyć mapę bitową do rysunku, aby
późniejsze zmiany podczas edycji obrazka źródłowego były automatycznie
odzwierciedlane na rysunku. Wysyłając rysunek z dołączonym obrazkiem, należy
pamiętać o wysłaniu także dołączonego obrazka.
Mapę bitową można drukować i eksportować; można też wyeksportować i
wydrukować rysunek bez mapy bitowej tła i w ten sposób oszczędniej wykorzystać
zasoby komputera.
Gdy tło nie jest już potrzebne, można je usunąć.
Aby użyć jednolitego koloru jako tła
1 Kliknij kolejno Układ ` Tło strony.
2 Włącz opcję Pełne.
3 Otwórz selektor Kolor i kliknij kolor.

Aby użyć mapy bitowej jako tła
2 Włącz opcję Mapa bitowa.
3 Kliknij przycisk Przeglądaj.
4 Wybierz format pliku z listy Pliki typu .
5 Zlokalizuj folder, w którym zapisany jest plik.
6 Kliknij dwukrotnie nazwę pliku.
• Dołączone — mapa bitowa zostanie dołączona do rysunku, a zmiany
wprowadzane w pliku źródłowym będą odzwierciedlane w mapie bitowej tła
• Osadzone — mapa bitowa zostanie osadzona w rysunku, a zmiany
wprowadzane w pliku źródłowym nie będą odzwierciedlane w mapie bitowej
tła
Aby wydrukować i wyeksportować tło razem z rysunkiem, należy zaznaczyć
pole wyboru Drukuj i eksportuj tło.
• Rozmiar domyślny — powoduje użycie bieżącego rozmiaru mapy bitowej.
• Rozmiar niestandardowy — umożliwia określenie wymiarów mapy
bitowej. Wpisz wartości w polach X i Y.
Aby określić wysokość i szerokość bez zachowania proporcji, usuń
zaznaczenie pola wyboru Zachowaj proporcje.
Jeśli mapa bitowa jest mniejsza od strony rysunku, zostanie ona powielona
na stronie przez kafelkowanie. Jeśli jest większa, zostanie ona
wykadrowana, tak aby była dopasowana do strony rysunku.
Mapa bitowa tła nie jest obiektem i nie można jej edytować.
Aby usunąć tło
2 Włącz opcję Bez tła.
Dodawanie, zmienianie nazw i usuwanie stron

Program CorelDRAW umożliwia dodawanie stron do rysunku, zmienianie ich
nazw oraz usuwanie pojedynczych stron lub całego zakresu. Można przenosić
obiekty z jednej strony na inną.

Podczas przeglądania zawartości strony można korzystać z widoku sortowania
stron, aby zarządzać stronami. Widok sortowania stron umożliwia zmienianie
kolejności stron, a także ich kopiowanie, dodawanie, zmianę nazw i usuwanie.
Aby dodać stronę
1 Kliknij kolejno Układ ` Wstaw stronę.
2 W polu Wstaw wpisz liczbę stron, które chcesz dodać.
• Przed
• Po
Aby wstawić stronę przed stroną bieżącą lub po niej, wpisz numer strony w
polu Strona.
Na pierwszej i ostatniej stronie można dodać nową stronę, klikając

przycisk Dodaj stronę w oknie dokumentu.
Miejsce, w którym ma zostać dodana strona, można także wybrać, klikając
prawym przyciskiem myszy kartę strony w oknie dokumentu, a następnie
klikając polecenie Wstaw stronę po lub Wstaw stronę przed
Aby zmienić nazwę strony
1 Kliknij kolejno Układ ` Zmień nazwę strony.
2 W polu Nazwa strony wpisz nazwę strony.
Aby usunąć stronę
1 Kliknij kolejno Układ ` Usuń stronę.
2 W oknie dialogowym Usuń stronę wpisz numer strony, którą chcesz usunąć.
Aby usunąć zakres stron, zaznacz pole wyboru Aż do strony i wpisz w

polu Aż do strony numer ostatniej strony do usunięcia.
Aby zmienić kolejność stron
• Przeciągnij karty stron w pasku nawigacyjnym u dołu okna rysunku.
Aby przenieść obiekt na inną stronę
• Przeciągnij obiekt na kartę z numerem strony docelowej i trzymając naciśnięty
przycisk myszy, przeciągnij obiekt w wymagane położenie na stronie.

Korzystanie z linijek
Dla ułatwienia dokładnego rysowania, zmieniania rozmiaru i wyrównywania
obiektów w oknie rysunku można wyświetlić linijki. Linijki można ukryć lub
przesunąć w inne miejsce w oknie rysunku. Ustawienia linijek również można
dostosować do własnych potrzeb. Można na przykład ustawić początek układu
linijek, wybrać jednostkę miary i określić, ile kresek będzie wyświetlanych między
dwoma znacznikami pełnej jednostki.
W programie CorelDRAW jednostki stosowane do linijek używane są domyślnie
również do duplikowania i podsuwania. Wartość domyślną można zmienić,
określając inne jednostki dla tych i innych parametrów. Więcej informacji na temat
podsuwania można znaleźć w sekcji „Pozycjonowanie obiektów” na stronie 90.
Aby ukryć lub wyświetlić linijki
• Kliknij kolejno Widok ` Linijki.
Znacznik wyboru obok polecenia Linijki oznacza, że linijki są wyświetlane.
Aby przenieść linijkę
• Przytrzymaj klawisz Shift i przeciągnij linijkę w nowe położenie w oknie
rysunku.
Konfigurowanie siatki
Siatka jest to zbiór przecinających się przerywanych linii lub kropek; służy do
dokładnego wyrównania i ustalania położenia obiektów w oknie rysunku. Można
także ustawić odległość między liniami siatki, podając ich gęstość lub odstęp.
Gęstość oznacza liczbę linii lub kropek wyświetlanych między każdymi dwoma
znacznikami pełnej jednostki. Odstęp to dokładna odległość pomiędzy każdymi
dwiema liniami lub kropkami. Wysokie wartości gęstości lub niskie wartości
odstępu pozwalają dokładniej wyrównać lub rozmieścić obiekty.
Możliwe jest też przyciąganie obiektów do siatki, tak aby podczas przesuwania
przeskakiwały pomiędzy jej liniami.
Aby wyświetlić lub ukryć siatkę
• Kliknij kolejno Widok ` Siatka.
Znacznik wyboru obok polecenia Siatka oznacza, że siatka jest

wyświetlana.

Aby określić odległości między liniami siatki
1 Kliknij kolejno Widok ` Ustawienia siatki i linijek.
• Gęstość — określa liczbę linii siatki przypadających na jednostkę miary
• Odstępy — określa odstępy siatki jako odległość między poszczególnymi
liniami siatki
3 Wpisz wartości w następujących polach:
• W poziomie
• W pionie
Jednostka miary odstępów siatki jest jednostką stosowaną do linijek.

Więcej informacji na temat ustawień linijek można znaleźć w sekcji „Aby
dostosować ustawienia linijek” w Pomocy.
Aby obiekty były przyciągane do siatki
1 Kliknij kolejno Widok ` Przyciągaj do siatki.
2 Przenieś obiekty za pomocą narzędzia Wskaźnik .
Konfigurowanie prowadnic
Prowadnice są to linie, które można umieścić w dowolnym miejscu okna rysunku
w celu łatwiejszego rozmieszczania obiektów. Istnieją trzy typy prowadnic:
poziome, pionowe oraz ukośne. Domyślnie w aplikacji wyświetlane są dodawane
prowadnice, lecz w dowolnym momencie można je ukryć.
Prowadnice można dodawać w dowolnych miejscach; jednak można wybrać też
dodanie wzorców prowadnic. Istnieją dwa rodzaje wzorców prowadnic: wzorce
firmy Corel oraz wzorce zdefiniowane przez użytkownika. Przykładowymi
wzorcami firmy Corel są prowadnice wyświetlane z jednocalowym marginesem
lub przy ramkach kolumn biuletynu. Wzorce zdefiniowane przez użytkownika to
prowadnice, których położenie zostało określone przez użytkownika. Można na
przykład dodać wzorce prowadnic wyświetlające marginesy o zadanej odległości
lub ograniczające układ kolumn albo siatkę. Dodaną prowadnicę można
zaznaczać, przesuwać, obracać, blokować w danym miejscu lub usunąć.
Można włączyć przyciąganie obiektów do prowadnic — przy zbliżeniu do
prowadnicy obiekt będzie mógł zostać wyłącznie wyśrodkowany na prowadnicy
lub umieszczony po jednej z jej stron.

Jednostka miary używana dla prowadnic jest zawsze taka sama jak dla linijek.
Więcej informacji na temat ustawień linijek można znaleźć w sekcji „Aby
dostosować ustawienia linijek” w Pomocy.
Prowadnice można umieszczać w oknie rysunku w celu ułatwienia

określania położenia obiektów.
Aby wyświetlić lub ukryć prowadnice

• Kliknij kolejno Widok ` Prowadnice.
Znacznik wyboru obok polecenia Prowadnice oznacza, że prowadnice są

wyświetlane.
Aby dodać poziomą lub pionową prowadnicę
1 Kliknij kolejno Widok ` Ustawienia prowadnic.
2 Na liście kategorii kliknij jedną z następujących pozycji:
• W poziomie
• W pionie
3 Podaj odpowiednie ustawienia prowadnic.
4 Kliknij przycisk Dodaj.
Inną metodą dodania prowadnicy jest przeciągnięcie jej z linijki poziomej

lub pionowej do okna rysunku.

Aby zmodyfikować prowadnice
Zaznaczyć pojedynczą prowadnicę Kliknij prowadnicę za pomocą narzędzia

Wskaźnik .
Zaznaczyć wszystkie prowadnice Kliknij kolejno Edycja ` Zaznacz

wszystko ` Prowadnice.
Przesunąć prowadnicę Przeciągnij prowadnicę w nowe miejsce w

oknie rysunku.
Obrócić prowadnicę Za pomocą narzędzia Wskaźnik

kliknij dwukrotnie prowadnicę, a
następnie obróć ją, gdy pojawią się
uchwyty pochylania.
Zablokować prowadnicę Kliknij prowadnicę, używając narzędzia

Wskaźnik, a następnie kliknij kolejno
Rozmieszczenie ` Zablokuj obiekt.
Odblokować prowadnicę Kliknij prowadnicę, używając narzędzia

Wskaźnik, a następnie kliknij kolejno
Rozmieszczenie ` Odblokuj obiekt.
Usunąć prowadnicę Kliknij prowadnicę, używając narzędzia

Wskaźnik i naciśnij klawisz Delete.
Usunąć wzorzec prowadnicy Kliknij kolejno Widok ` Ustawienia

prowadnic, a następnie kliknij pozycję
Wzorce na liście kategorii. Usuń
zaznaczenie pola wyboru
odpowiadającego prowadnicy, którą
chcesz usunąć.
Prowadnicę można też zablokować lub odblokować, klikając ją prawym

przyciskiem myszy, a następnie klikając polecenie Zablokuj obiekt lub
Odblokuj obiekt.
Do ustawień prowadnic można uzyskać bezpośredni dostęp, klikając
linijkę prawym przyciskiem myszy, a następnie klikając polecenie
Ustawienia prowadnic.

Aby obiekty były przyciągane do prowadnic
1 Kliknij kolejno Widok ` Przyciągaj do prowadnic.
2 Przeciągnij obiekt do prowadnicy.
Aby przyciągnąć do prowadnicy środek obiektu, zaznacz go i przesuwaj nad
prowadnicą, dopóki jego środek obrotu nie zostanie przyciągnięty do
prowadnicy.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat stron i narzędzi układu, kliknij

kliknij dwukrotnie temat „Praca ze stronami i narzędziami układu”.

Praca z warstwami
Warstwy pomagają zorganizować i ustawić obiekty na złożonych ilustracjach.
• Tworzenie warstw
• Zmienianie właściwości i kolejności ułożenia warstw
• Przenoszenie i kopiowanie obiektów pomiędzy warstwami
Tworzenie warstw
We wszystkich rysunkach programu CorelDRAW obiekty są ułożone warstwowo.
Ułożenie obiektów w pionie, a właściwie kolejność ich ułożenia, ma wpływ na
wygląd rysunku. Do zarządzania obiektami służą niewidoczne płaszczyzny, zwane
warstwami.
Podział rysunku na warstwy umożliwia elastyczną organizację i edycję obiektów
w złożonych rysunkach. Rysunek można podzielić na wiele warstw, z których
każda będzie zawierać część rysunku. Stosowanie warstw może być pomocne na
przykład przy sporządzaniu planu architektonicznego budynku. Elementy należące
do jednej kategorii można umieścić na wspólnej warstwie (np. jedna warstwa
zawiera ściany, inna instalację elektryczną, a jeszcze inna instalację wodną).
Możliwe jest wyświetlanie tylko warstw lub tylko stron.
W każdym nowym pliku znajduje się strona główna, która zawiera trzy domyślne
warstwy podległe: Siatkę, Prowadnice i Pulpit. Warstwy te służą do
przechowywania odpowiednio: siatki, prowadnic oraz obiektów znajdujących się
poza krawędziami strony rysunku. Warstwa Pulpit umożliwia tworzenie rysunków
do późniejszego wykorzystania. Na stronie głównej można określić ustawienia
siatki i prowadnic. Na stronie głównej można również określić ustawienia (takie
jak kolor) dla każdej warstwy oraz wyświetlać wybrane obiekty.
Do strony głównej można dodać jedną lub więcej warstw głównych. Są to warstwy
zawierające dane, które mają się pojawić na każdej stronie wielostronicowego
dokumentu. Z warstwy głównej można skorzystać na przykład w celu
umieszczenia na każdej stronie nagłówków, stopek lub statycznego tła.
CorelDRAW: Praca z warstwami 187

Aby utworzyć warstwę
Utworzyć warstwę Kliknij kolejno Narzędzia ` Menedżer

obiektów. Kliknij przycisk palety
wysuwanej , a następnie polecenie
Nowa warstwa.
Utworzyć warstwę główną Kliknij kolejno Narzędzia ` Menedżer

obiektów. Kliknij przycisk palety
wysuwanej, a następnie polecenie Nowa
warstwa główna.
Przed użyciem warstwy w rysunku należy ją uaktywnić. W oknie

dokowanym Menedżer obiektów aktywna warstwa jest wyróżniana
kolorem czerwonym. Bezpośrednio po utworzeniu nowego rysunku
aktywna jest domyślna warstwa o nazwie „Warstwa 1”.
Po utworzeniu warstwy głównej jest ona przesuwana na stronę główną.
Każdą warstwę można ustawić jako warstwę główną, klikając nazwę

warstwy prawym przyciskiem myszy, a następnie klikając polecenie
Główna.
Aby usunąć warstwę
1 Kliknij kolejno Narzędzia ` Menedżer obiektów.
2 Kliknij nazwę warstwy.
3 Kliknij przycisk palety wysuwanej , a następnie polecenie Usuń warstwę.
Usunięcie warstwy jest równoznaczne z usunięciem wszystkich

znajdujących się na niej obiektów. Aby zachować obiekt znajdujący się na
usuwanej warstwie, należy go najpierw przenieść na inną warstwę.
Usunąć można dowolną niezablokowaną warstwę oprócz trzech
domyślnych warstw strony głównej (Siatka, Prowadnice i Pulpit).

Zmienianie właściwości warstw i kolejności ułożenia obiektów
Dla każdej nowej warstwy domyślnie włączone są właściwości wyświetlania,
edycji oraz drukowania i eksportowania, a wyłączona jest właściwość warstwy
głównej. Właściwości te można zmienić w dowolnym momencie. Informacje na
temat warstw głównych można znaleźć w sekcji „Tworzenie warstw” na
stronie 187.
Wyświetla lub ukrywa

warstwę
Włącza lub wyłącza

drukowanie i Umożliwia
eksportowanie edytowanie warstwy
warstwy lub blokuje ją w celu
zapobieżenia
zmianom
Ikony po lewej stronie nazwy warstwy umożliwiają zmianę

właściwości warstwy.
Właściwości wyświetlania
Właściwości wyświetlania kontrolują widoczność warstwy w oknie rysunku.
Warstwy można wyświetlić lub ukryć. Ukrycie warstwy pozwala odszukać i
poddać edycji obiekty z innych warstw. Skraca to również czas potrzebny do
odświeżania rysunku w trakcie edycji.
Właściwości drukowania i eksportowania
Właściwości drukowania i eksportowania kontrolują wyświetlanie warstwy na
rysunku drukowanym lub eksportowanym. Należy zwrócić uwagę, że jeśli
włączono właściwości drukowania i eksportowania, na ostatecznym wydruku
wyświetlane są warstwy ukryte.
Właściwości edytowania
Warstwę można uaktywnić, umożliwiając edycję wszystkich warstw lub tylko
warstwy aktywnej. Można także zablokować warstwę, aby zapobiec
wprowadzeniu przypadkowych zmian w jej obiektach. Zablokowanej warstwy nie
można wybrać ani edytować jej obiektów.

Nazwy warstw i kolejność ułożenia
Nazwę warstwy można zmienić, aby odpowiadała zawartości warstwy, jej
położeniu w układzie pionowym i względem innych warstw rysunku.
Można również zmieniać kolejność ułożenia warstw.
Aby wyświetlić lub ukryć warstwę
2 Kliknij ikonę Pokaż lub ukryj obok nazwy warstwy.
Gdy ikona Pokaż lub ukryj jest nieaktywna, warstwa jest ukryta.
Obiekty warstwy ukrytej są wyświetlane w drukowanym lub

eksportowanym rysunku, chyba że wyłączono właściwości drukowania i
eksportowania warstwy. Więcej informacji można znaleźć w sekcji „Aby
włączyć lub wyłączyć drukowanie i eksportowanie warstwy” na
stronie 190.
Aby włączyć lub wyłączyć drukowanie i eksportowanie warstwy
2 Kliknij ikonę Włącz lub wyłącz drukowanie i eksportowanie obok nazwy
warstwy.
Wyłączenie drukowania i eksportowania warstwy zapobiega pojawianiu

się jej zawartości na drukowanych oraz eksportowanych rysunkach oraz na
podglądach pełnoekranowych.
Aby ustawić właściwości edycji warstwy
• Kliknij kolejno Narzędzia ` Menedżer obiektów.
Uaktywnić warstwę Kliknij nazwę warstwy.
Zablokować lub odblokować warstwę Kliknij ikonę Zablokuj lub odblokuj

obok nazwy warstwy.
Zezwolić na edycję wszystkich warstw Kliknij przycisk palety wysuwanej , a

następnie polecenie Edytuj między
warstwami.

Zezwolić na edycję tylko aktywnej Kliknij przycisk palety wysuwanej , a

warstwy następnie usuń zaznaczenie pola wyboru
obok polecenia Edytuj między
warstwami.
Po wyłączeniu przycisku Edytuj między warstwami można pracować

tylko na aktywnej warstwie oraz na warstwie Pulpit. Nie można zaznaczać
ani edytować obiektów należących do nieaktywnych warstw.
Warstwy Siatka nie można zablokować ani odblokować.
Aby zmienić nazwę warstwy
2 Kliknij nazwę warstwy prawym przyciskiem myszy, a następnie kliknij
polecenie Zmień nazwę.
Aby zmienić kolejność warstw na rysunku
2 Na liście Warstwy przeciągnij etykietkę z nazwą warstwy w nowe miejsce.
Przenoszenie i kopiowanie obiektów pomiędzy warstwami

Zaznaczone obiekty można przenosić lub kopiować do nowych warstw, również z
warstw strony głównej.
Obiekt przenoszony lub kopiowany do warstwy znajdującej się pod jego warstwą
bieżącą trafia na wierzch warstwy docelowej. Podobnie obiekt przenoszony lub
kopiowany do warstwy znajdującej się nad jego warstwą bieżącą trafia na spód
warstwy docelowej.
Aby przenieść lub skopiować obiekt do innej warstwy
1 Kliknij obiekt w oknie dokowanym Menedżer obiektów.
2 Kliknij przycisk palety wysuwanej , a następnie jedno z poniższych poleceń:
• Przenieś na warstwę
• Kopiuj na warstwę
3 Kliknij warstwę docelową.

Obiekty można przenosić tylko pomiędzy odblokowanymi warstwami.
Obiekty można przenosić lub kopiować do innych warstw, przeciągając je

do wybranej warstwy w oknie dokowanym Menedżer obiektów.
Można również przenieść obiekt na inną warstwę przy pomocy polecenia
Kolejność. Więcej informacji można znaleźć w sekcji „Aby zmienić
kolejność obiektów” na stronie 102
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat pracy z warstwami, kliknij kolejno

dwukrotnie temat „Praca z warstwami”.

Dodawanie i formatowanie
tekstu
Program CorelDRAW umożliwia wykorzystanie tekstu w celu utworzenia
dokumentów lub uwag do rysunków.
• Dodawanie i zaznaczanie tekstu
• Zmienianie wyglądu tekstu
• Wyszukiwanie, edytowanie i przekształcanie tekstu
• Wyrównywanie tekstu i ustalanie odstępów w tekście
• Przesuwanie i obracanie tekstu
• Przenoszenie tekstu
• Dopasowywanie tekstu do ścieżki
• Formatowanie tekstu akapitowego
• Dzielenie wyrazów w tekście
• Scalanie i łączenie ramek tekstu akapitowego
• Zawijanie tekstu akapitowego wokół obiektów i tekstu
• Wstawianie kodów formatowania
Dodawanie i zaznaczanie tekstu

Wyróżnia się dwa typy tekstu, które można dodawać do rysunków — tekst
ozdobny i tekst akapitowy. Tekst ozdobny służy do dodawania krótkich wierszy
tekstu, do których można stosować wiele różnych efektów, na przykład cienie.
Tekstu akapitowego można użyć w większych fragmentach tekstu, wymagających
zastosowania bardziej zaawansowanego formatowania. Zarówno tekst akapitowy,
jak i ozdobny można dodawać bezpośrednio w oknie rysunku.
Tekst ozdobny można dodawać wzdłuż ścieżki zamkniętej lub otwartej. Można też
dopasować istniejący tekst ozdobny lub tekst akapitowy do ścieżki. Więcej
informacji można znaleźć w sekcji „Dopasowywanie tekstu do ścieżki” na
stronie 208.
CorelDRAW: Dodawanie i formatowanie tekstu 193

Aby dodać tekst akapitowy, należy najpierw utworzyć ramkę tekstu. Przy
ustawieniach domyślnych ramki tekstu akapitowego zachowują ten sam rozmiar,
bez względu na to, ile tekstu zawierają. Tekst, który przekracza dolną krawędź
ramki tekstu, pozostaje ukryty, dopóki użytkownik nie powiększy ramki tekstu lub
nie połączy jej z inną ramką tekstu. Można dopasować tekst do ramki, dzięki
czemu rozmiar czcionki w punktach zostanie zmieniony, tak aby tekst dokładnie
mieścił się w ramce. Więcej informacji na temat dopasowywania tekstu do ramki
można znaleźć w sekcji „Aby dopasować tekst do ramki tekstu akapitowego” na
stronie 212. Ramki tekstu akapitowego mogą także automatycznie powiększać się
lub pomniejszać w miarę wpisywania tekstu, dzięki czemu będzie on idealnie
dopasowany do ramki.
Ramkę tekstu akapitowego można wstawić do wnętrza obiektu graficznego.
Umożliwia to stosowanie obiektów jako kontenerów dla tekstu i tworzenie dzięki
temu ramek tekstu z obiektów o różnych kształtach. Można również oddzielić tekst
od obiektu. Po wykonaniu tej operacji tekst zachowa swój kształt, a obiekt i tekst
można przenosić lub modyfikować niezależnie.
Tekst akapitowy umieszczony wewnątrz obiektu. Usunięcie

konturu powoduje, że obiekt staje się niewidoczny.
Podczas importowania lub wklejania tekstu dostępne są opcje zachowania jego

formatowania, zachowania formatowania i czcionek lub odrzucenia czcionek i
formatowania. W przypadku zachowania czcionek importowany i wklejany tekst
zachowuje oryginalny krój czcionki. Zachowanie formatowania oznacza, że wraz
z tekstem przenoszone są informacje określające formatowanie, na przykład
wypunktowanie, kolumny, pogrubienie czy kursywa. Można również zachować
kolor tekstu lub wybrać importowanie czarnego tekstu jako koloru czarnego w
modelu CMYK. Jeśli czcionki i formatowanie zostaną odrzucone, importowany

lub wklejany tekst przybierze właściwości wybranego obiektu tekstowego lub,
jeśli nie zostanie wybrany taki obiekt, domyślne właściwości czcionki i
formatowania. Więcej informacji na temat importowania plików można znaleźć w
sekcji „Importowanie plików” na stronie 257. Więcej informacji na temat
wklejania można znaleźć w sekcji „Aby wkleić obiekt do rysunku” na stronie 85.
Do tekstu można również przypisywać hiperłącza. Więcej informacji można
znaleźć w sekcji „Aby przypisać hiperłącze do tekstu” w Pomocy.
Aby zmodyfikować tekst, należy go najpierw zaznaczyć. Można zaznaczać całe
obiekty tekstowe lub poszczególne znaki.
Aby dodać tekst ozdobny
• Kliknij w dowolnym miejscu okna rysunku, używając narzędzia Tekst i
wpisz tekst.
Aby dodać tekst akapitowy
Dodać tekst akapitowy Kliknij narzędzie Tekst . Przeciągnij

wskaźnik myszy w oknie rysunku, aby
określić rozmiar ramki tekstu
akapitowego, a następnie wpisz tekst.
Dodać tekst akapitowy wewnątrz obiektu Kliknij narzędzie Tekst. Przenieś

wskaźnik myszy na kontur obiektu, a gdy
wskaźnik zamieni się we wskaźnik
wstawiania tekstu do obiektu, kliknij
obiekt. Wpisz tekst wewnątrz ramki.
Oddzielić ramki tekstu akapitowego od Zaznacz obiekt, używając narzędzia

obiektu Wskaźnik i kliknij kolejno
Rozmieszczenie ` Rozłącz tekst
akapitowy.
Automatycznie dopasowywać ramki Kliknij kolejno Narzędzia ` Opcje. Na

tekstu akapitowego do tekstu liście kategorii kliknij dwukrotnie pozycję
Tekst, a następnie kliknij pozycję Akapit.
Zaznacz pole wyboru Dopasowuj ramki
akapitów do tekstu.

Zaznaczenie pola wyboru Dopasowuj ramki akapitów do tekstu na
stronie Akapit w oknie dialogowym Opcje będzie miało wpływ tylko na
nowe ramki tekstu. Istniejące ramki tekstu akapitowego zachowają stałe
rozmiary.
Rozmiar ramki tekstu akapitowego można dostosować, klikając ją za

pomocą narzędzia Wskaźnik i przeciągając dowolny uchwyt zaznaczenia.
Aby ustawić opcje importowania i wklejania tekstu
1 Zaimportuj lub wklej tekst.
2 W oknie dialogowym Importowanie/wklejanie tekstu włącz jedną z
• Zachowaj czcionki i formatowanie
• Zachowaj tylko formatowanie
• Odrzuć czcionki i formatowanie
Jeśli do importowanego czarnego tekstu ma być zastosowany kolor czarny
modelu CMYK, zaznacz pole wyboru Wymuszaj czarny CMYK. To pole
wyboru jest dostępne wtedy, gdy wybrana jest opcja zachowywania
formatowania tekstu.
Kliknięcie przycisku Anuluj anuluje operację importowania lub

wklejania.
Jeśli zostanie wybrana opcja zachowania czcionek, ale wymagana
czcionka nie jest zainstalowana na danym komputerze, system
zastępowania czcionek PANOSE podstawi odpowiednią czcionkę.
Okno dialogowe Importowanie/wklejanie tekstu można ponownie

uaktywnić, klikając kolejno Narzędzia ` Opcje, następnie klikając pozycję
Ostrzeżenia na liście kategorii Obszar roboczy i zaznaczając pole
wyboru Wklejanie i importowanie tekstu.
Aby zaznaczyć tekst
Zaznaczyć cały obiekt tekstowy Kliknij obiekt tekstowy za pomocą

narzędzia Wskaźnik .

Zaznaczyć określone znaki Przeciągnij wskaźnik na tekstem,

używając narzędzia Tekst .
Można zaznaczyć kilka obiektów jednocześnie, przytrzymując klawisz

Shift i klikając poszczególne obiekty tekstowe za pomocą narzędzia
Wskaźnik.
Zmienianie wyglądu tekstu

Domyślny styl tekstu można zmienić w taki sposób, aby każdy nowy tekst ozdobny
lub akapitowy miał takie same właściwości. Wygląd tekstu ozdobnego lub
akapitowego można poprawiać, modyfikując właściwości znaków tego tekstu.
Można na przykład zmienić krój i rozmiar czcionki albo zastosować do tekstu
pogrubienie lub kursywę. Można również zmienić położenie tekstu na indeks
dolny lub indeks górny, co jest użyteczne, gdy rysunek zawiera zapis
matematyczny. Do tekstu można dodawać linie podkreślenia, przekreślenia i
nadkreślenia. Można zmienić grubość tych linii, a także odległość między liniami
i tekstem. Można również zmienić kolor tekstu. Informacje na temat wyświetlania
podglądu czcionek można znaleźć w sekcji „Wyświetlanie podglądu oraz
identyfikowanie czcionek” w Pomocy.
Można zmienić wielkość liter w tekście na małe lub wielkie bez usuwania czy
zastępowania znaków. Można zwiększyć lub zmniejszyć rozmiar czcionki o
określoną wielkość. Domyślną jednostką miary są punkty. To ustawienie można
zmienić w odniesieniu do aktywnego rysunku i wszystkich rysunków tworzonych
później. Gdy zostanie zmieniona jednostka miary, wszystkie ustawienia czcionki
będą wyświetlane w nowych jednostkach miary.
Makietowanie tekstu umożliwia zwiększenie szybkości odświeżania dzięki
przedstawieniu tekstu poniżej pewnego rozmiaru jako linii. Jest to użyteczne w
przypadku projektów dokumentów lub rysunków. Aby tekst był znowu czytelny,
można zredukować wartość makietowania lub powiększyć wyświetlany tekst.
Aby zmienić domyślny styl tekstu
1 Kliknij puste miejsce w oknie rysunku za pomocą narzędzia Wskaźnik .
2 W oknie dokowanym Formatowanie znaków określ odpowiednie
właściwości.

Jeśli okno dokowane Formatowanie znaków nie jest otwarte, kliknij kolejno
Tekst ` Formatowanie znaków.
Zgodnie z ustawieniami domyślnymi po każdej zmianie właściwości należy
określić, czy zmiany są stosowane do tekstu ozdobnego, tekstu akapitowego
czy też do obu z nich.
Aby zmiany wprowadzone w domyślnym stylu tekstu były stosowane do

przyszłych dokumentów, kliknij kolejno Narzędzia ` Zapisz ustawienia
jako domyślne.
W celu ustawienia stylu istniejącej ramki tekstu lub obiektu tekstowego
jako stylu domyślnego należy kliknąć kolejno Narzędzia ` Style grafiki i
tekstu i przeciągnąć ramkę tekstu lub obiekt tekstowy nad ikonę
Domyślny tekst ozdobny lub Domyślny tekst akapitowy w oknie
dokowanym Grafika i tekst.
Aby zmienić właściwości znaków
1 Zaznacz tekst.
2 W oknie dokowanym Formatowanie znaków określ odpowiednie atrybuty
znaków.
Do zaznaczonego tekstu można także zastosować pogrubienie, kursywę

lub podkreślenie, klikając odpowiednio przycisk Pogrubienie ,
Kursywa lub Podkreślenie na pasku właściwości.
Aby zmienić kolor tekstu
1 Zaznacz tekst za pomocą narzędzia Tekst .
2 Kliknij kolor na palecie kolorów.
Można zmienić kolor całego obiektu tekstowego, zaznaczając ten obiekt

za pomocą narzędzia Wskaźnik , a następnie przeciągając na niego
próbkę koloru z palety kolorów.

Aby zmienić rozmiar tekstu
Zwiększyć rozmiar tekstu Zaznacz tekst za pomocą narzędzia Tekst

, przytrzymaj klawisz Ctrl i naciśnij
klawisz 8 na klawiaturze numerycznej.
Zmniejszyć rozmiar tekstu Zaznacz tekst za pomocą narzędzia Tekst,

przytrzymaj klawisz Ctrl i naciśnij
klawisz 2 na klawiaturze numerycznej.
Zdefiniować współczynnik zmiany Kliknij polecenie Narzędzia ` Opcje.

rozmiaru tekstu Kliknij pozycję Tekst na liście kategorii i
wpisz wartość w polu Powiększenie
tekstu z klawiatury.
Zmienić domyślną jednostkę miary Kliknij kolejno Narzędzia ` Opcje. Na

liście kategorii Obszar roboczy kliknij
pozycję Tekst i wybierz jednostkę miary z
listy Domyślne jednostki dla tekstu.
Aby móc zwiększać lub zmniejszać rozmiar tekstu w ten sposób, należy
włączyć tryb Num lock.
Wyszukiwanie, edytowanie i przekształcanie tekstu

Możliwe jest automatyczne wyszukiwanie i zamienianie tekstu na rysunku. Można
również wyszukiwać znaki specjalne, na przykład kreski długości pauzy lub
łączniki opcjonalne. Tekst można edytować w oknie dialogowym lub bezpośrednio
w oknie rysunku.
Program CorelDRAW umożliwia przekształcanie tekstu ozdobnego w tekst
akapitowy, gdy wymaganych jest więcej opcji formatowania, a także
przekształcanie tekstu akapitowego w tekst ozdobny, gdy do tekstu mają zostać
zastosowane efekty specjalne.
Zarówno tekst akapitowy, jak i tekst ozdobny można także przekształcić w krzywe.
Powoduje to przekształcenie znaków w pojedyncze obiekty złożone z krzywych i
z linii, dzięki czemu można dodawać, usuwać lub przenosić węzły poszczególnych
znaków i w ten sposób zmieniać ich kształt. Więcej informacji można znaleźć w
sekcji „Używanie obiektów złożonych z krzywych” na stronie 113.
Przekształcenie tekstu w krzywe nie powoduje zmiany wyglądu tekstu; zachowane

zostają: czcionka, styl, położenie i obrót znaków, odstępy, a także inne ustawienia
tekstu i efekty. Wszelkie tekstowe obiekty dołączone są także przekształcone w
krzywe. Jeśli tekst akapitowy zostanie przekształcony w krzywe w ramce o stałym
rozmiarze, tekst wykraczający poza ramkę zostanie usunięty. Więcej informacji na
temat dopasowywania tekstu do ramki można znaleźć w sekcji „Formatowanie
tekstu akapitowego” na stronie 211.
Aby wyszukać tekst
1 Kliknij kolejno Edycja ` Znajdź i zamień ` Znajdź tekst.
2 W polu Znajdź wpisz tekst, który chcesz wyszukać.
Aby wyszukać tekst o wielkości liter zgodnej z podanym tekstem, zaznacz
pole wyboru Uwzględnij wielkość.
3 Kliknij przycisk Znajdź następny.
Aby wyszukać znak specjalny, można również kliknąć strzałkę na prawo

od pola Znajdź, wybrać znak specjalny, a następnie kliknąć przycisk
Znajdź następny.
Aby wyszukać i zamienić tekst
1 Kliknij kolejno Edycja ` Znajdź i zamień ` Zamień tekst.
2 W polu Znajdź wpisz tekst, który chcesz wyszukać.
Aby wyszukać tekst o wielkości liter zgodnej z podanym tekstem, zaznacz
pole wyboru Uwzględnij wielkość.
3 W polu Zamień na wpisz tekst, który zastąpi szukany tekst.
4 Kliknij jeden z następujących przycisków:
• Znajdź następny — umożliwia znalezienie następnego wystąpienia tekstu
wpisanego w polu Do znalezienia.
• Zamień — umożliwia zamienienie zaznaczonego wystąpienia tekstu
wpisanego w polu Do znalezienia. Jeśli żadne wystąpienie szukanego tekstu
nie jest zaznaczone, kliknięcie przycisku Zamień spowoduje wyszukanie
następnego wystąpienia.
• Zamień wszystko — powoduje zamienienie wszystkich wystąpień tekstu
wpisanego w polu Do znalezienia.
Aby edytować tekst
1 Zaznacz tekst.
2 Kliknij kolejno Tekst ` Edytuj tekst.

3 W oknie dialogowym Edytuj tekst wprowadź zmiany w tekście.
Można również
Edytować tekst w oknie rysunku Zaznacz tekst za pomocą narzędzia Tekst

i edytuj go.
Nie można edytować tekstu, który został przekształcony w krzywe.

Aby przekształcić tekst
Przekształcić tekst akapitowy w tekst Zaznacz tekst za pomocą narzędzia

ozdobny Wskaźnik i kliknij kolejno Tekst `
Przekształć w tekst ozdobny.
Przekształcić tekst ozdobny w tekst Zaznacz tekst za pomocą narzędzia

akapitowy Wskaźnik i kliknij kolejno Tekst `
Przekształć w tekst ozdobny.
Przekształcić tekst ozdobny lub akapitowy Zaznacz tekst za pomocą narzędzia

w krzywe Wskaźnik i kliknij kolejno
Rozmieszczenie ` Przekształć w
krzywe.
Nie można przekształcać tekstu akapitowego w tekst ozdobny, gdy tekst

akapitowy jest połączony z inną ramką, zastosowano do niego efekty
specjalne lub gdy wykracza poza ramkę.
Aby tekst przekształcić w krzywe, można również prawym przyciskiem

myszy kliknąć tekstza pomocą narzędzia Wskaźnik, a następnie kliknąć
polecenie Przekształć w krzywe.
Wyrównywanie tekstu i ustalanie odstępów w tekście

Zarówno tekst akapitowy, jak i tekst ozdobny można wyrównać w poziomie.
Wyrównywanie tekstu akapitowego polega na ustawieniu wierszy tekstu
względem ramki tekstu akapitowego. W ramce tekstu akapitowego można
wyrównać poziomo wszystkie lub tylko wybrane akapity. Można także wyrównać

w pionie wszystkie akapity w ramce tekstu akapitowego. Tekst można także
wyrównać do innego obiektu.
Obiekt tekstowy można wyrównywać do innych obiektów,

używając linii bazowej pierwszego wiersza, linii bazowej
ostatniego wiersza lub krawędzi prostokąta ograniczającego
tekst.
Tekst ozdobny można wyrównać w poziomie, ale nie w pionie. W wypadku

wyrównywania tekstu ozdobnego cały obiekt tekstowy jest wyrównywany według
jego prostokąta ograniczającego. Brak wyrównania jest równoznaczny z
wyrównaniem do lewej, o ile żaden ze znaków nie został przesunięty w poziomie.

Tekst ozdobny jest wyrównany wewnątrz prostokąta
ograniczającego, wyznaczanego ośmioma uchwytami
zaznaczenia (czarnymi kwadracikami). Tekst u góry jest
wyrównany do lewej; tekst u dołu jest wyrównany do prawej.
Odstępy między znakami i wyrazami można zmieniać w wybranych akapitach, w

całej ramce tekstu akapitowego lub w obiekcie tekstu ozdobnego. Zmiana odstępu
między znakami w całym bloku tekstu nazywa się „kerningiem”. Można też
zmienić odstępy między wierszami tekstu, które nazywają się interlinią. Zmiana
interlinii dla tekstu ozdobnego dotyczy odstępów między wierszami tekstu
oddzielonymi znakami końca akapitu. W przypadku tekstu akapitowego interlinia
dotyczy tylko wierszy tekstu w obrębie tego samego akapitu. Możliwa jest ponadto
zmiana odstępów przed akapitami i po nich oraz kerning dla wybranych znaków.
Kerning wyrównuje wizualnie odstępy między literami.
Aby wyrównać tekst w poziomie
1 Zaznacz obiekt tekstowy za pomocą narzędzia Wskaźnik .
2 W obszarze Wyrównanie w oknie dokowanym Formatowanie akapitu
wybierz opcję wyrównania z listy W poziomie.
Jeśli okno dokowane Formatowanie akapitu nie jest otwarte, kliknij kolejno
Tekst ` Formatowanie akapitu.
Aby wyrównać tekst w poziomie, można również kliknąć przycisk

Wyrównanie w poziomie na pasku właściwości i wybrać styl
wyrównania z listy. Na pasku właściwości widoczna jest ikona
odpowiadająca bieżącemu stylowi wyrównania.

Aby wyrównać wybrane akapity w ramce tekstu akapitowego, zaznacz je
za pomocą narzędzia Tekst .
Aby wyrównać w pionie tekst akapitowy w ramce tekstu
1 Zaznacz tekst akapitowy.
2 W obszarze Wyrównanie w oknie dokowanym Formatowanie akapitu
wybierz opcję wyrównania z listy W pionie.
Aby wyrównać tekst względem obiektu
1 Przytrzymaj klawisz Shift, zaznacz tekst, a następnie zaznacz obiekt.
rozkład.
3 Z listy Dla obiektów tekstowych użyj wybierz jedną z następujących pozycji:
• Linia bazowa pierwszego wiersza — powoduje wyrównanie tekstu według
linii bazowej pierwszego wiersza.
• Linia bazowa ostatniego wiersza — powoduje wyrównanie tekstu według
linii bazowej ostatniego wiersza.
• Prostokąt ograniczający — powoduje wyrównanie tekstu według jego
prostokąta ograniczającego.
4 Zaznacz jedno z następujących pól wyboru wyrównania w poziomie:
• Do lewej
• Do prawej
• Środek
5 Zaznacz jedno z następujących pól wyrównania w pionie:
• Do góry
• Do dołu
• Środek
Obiekt używany do wyrównywania do lewej, prawej, górnej lub dolnej

krawędzi określany jest przez kolejność utworzenia lub kolejność
zaznaczania. Jeśli przed wyrównaniem obiekty zostaną zaznaczone
markizą, użyty zostanie obiekt utworzony jako ostatni. Jeśli obiekty są
zaznaczane pojedynczo, obiekt zaznaczony jako ostatni będzie punktem
odniesienia dla wyrównania pozostałych. Gdy do tekstu wyrównywanego

według linii bazowej wcześniej zastosowano transformację liniową, na
przykład obrót, obiekty zostaną wyrównane według punktu linii bazowej
na krawędzi początkowej obiektu tekstowego.
Jeśli podczas wyrównywania względem siebie obiektów tekstowych
wybrano wyrównanie według linii bazowej pierwszego lub ostatniego
wiersza, pola wyboru wyrównania w pionie i w poziomie są nieaktywne.
Punkty linii bazowych obiektów tekstowych są wyrównywane względem
siebie.
Aby wyrównać obiekty, można je również zaznaczyć i kliknąć przycisk

Wyrównanie i rozkład na pasku właściwości.
Aby zmienić odstępy w tekście
1 Zaznacz tekst.
2 W obszarze Odstępy w oknie dokowanym Formatowanie akapitu wpisz
wartości w dowolnych polach.
Odstępy między znakami i wyrazami można stosować tylko do całych

akapitów, do całej ramki tekstu akapitowego lub obiektu typu tekst
ozdobny.
Wartości określają procent szerokości odstępu. Wartości w polu Znak
muszą należeć do zakresu od -100 do 2000 procent. Wszystkie inne
wartości muszą należeć do zakresu od 0 do 2000 procent.
Odstępy między wyrazami i znakami można też zmienić proporcjonalnie,

zaznaczając obiekt tekstowy za pomocą narzędzia Kształt i
przeciągając strzałkę interakcyjnego ustawiania odstępów w poziomie
w prawym dolnym rogu obiektu tekstowego. Przeciągnięcie strzałki
interakcyjnego ustawiania odstępów w poziomie w lewym dolnym rogu
obiektu tekstowego umożliwia proporcjonalną zmianę odstępów między
wierszami.
Aby włączyć kerning tekstu
1 Zaznacz znaki za pomocą narzędzia Tekst .

Jeśli kerning ma być zastosowany do dwóch znaków, wskaźnik narzędzia
Tekst ustaw między nimi.
2 W oknie dokowanym Formatowanie znaków wpisz wartość w polu Kerning
zakresu.
Przesuwanie i obracanie tekstu

Ciekawe efekty można uzyskać przez przesunięcie tekstu ozdobnego i tekstu
akapitowego w pionie i w poziomie. Możliwe jest też obracanie znaków.
Prostowanie tekstu przywraca tekst do oryginalnego położenia. Znaki przesunięte
w pionie można przywrócić do linii bazowej bez zmiany ich kąta obrotu. Tekst
ozdobny i akapitowy można również odbić lustrzanie.
Znaki obrócone
Aby przesunąć lub obrócić znak

1 Zaznacz znak lub znaki za pomocą narzędzia Tekst .
2 W obszarze Przesunięcie znaku w oknie dokowanym Formatowanie
znaków wpisz wartość w jednym z następujących pól.
• Kąt — liczba dodatnia spowoduje obrócenie znaków w prawo, a ujemna
obrócenie ich w lewo.
• Przesunięcie w poziomie — liczba dodatnia spowoduje przesunięcie
znaków w prawo, a ujemna przesunięcie w lewo.
• Przesunięcie w pionie — liczba dodatnia spowoduje przesunięcie znaków w
górę, a ujemna przesunięcie w dół.

Możliwe jest także przesuwanie lub obracanie znaków, których węzły

zaznaczono za pomocą narzędzia Kształt . Należy w tym celu wpisać
wartości w polu Przesunięcie w poziomie , Przesunięcie w pionie
lub Kąt obrotu na pasku właściwości.
Aby wyprostować przesunięty lub obrócony znak
1 Zaznacz tekst.
2 Kliknij kolejno Tekst ` Wyprostuj tekst.
Aby przywrócić znaki przesunięte w pionie do linii bazowej
.
2 Zaznacz obiekt tekstowy, a następnie zaznacz węzeł na lewo od znaku.
3 Kliknij kolejno Tekst ` Wyrównaj do linii bazowej.
Aby utworzyć odbicie lustrzane tekstu
1 Za pomocą narzędzia Tekst zaznacz tekst ozdobny lub ramkę tekstu
akapitowego.
właściwości:
• Odbicie lustrzane w poziomie — powoduje odbicie znaków tekstu od
lewej strony do prawej.
• Odbicie lustrzane w pionie — powoduje odwrócenie znaków tekstu od
góry do dołu.
Można również uzyskać odbicie lustrzane tekstu dopasowanego do

ścieżki. Więcej informacji można znaleźć w sekcji „Aby utworzyć odbicie
lustrzane tekstu dopasowanego do ścieżki” na stronie 210.
Przenoszenie tekstu
Program CorelDRAW umożliwia przenoszenie tekstu akapitowego między
ramkami oraz tekstu ozdobnego między obiektami. Można też przenosić tekst
akapitowy do obiektu typu tekst ozdobny oraz tekst ozdobny do ramki tekstu
akapitowego.

Aby przenieść tekst
1 Zaznacz tekst za pomocą narzędzia Tekst .
2 Przeciągnij tekst do innej ramki tekstu akapitowego lub do obiektu typu tekst
ozdobny.
Można również
Przenosić tekst wewnątrz tej samej ramki Zaznacz tekst i przeciągnij go w nowe
lub obiektu miejsce.
Przenosić lub kopiować zaznaczony tekst Używając prawego przycisku myszy,

do nowego obiektu tekstowego przeciągnij tekst w nowe miejsce i kliknij
polecenie Kopiuj tutaj lub Przenieś
tutaj.
Dopasowywanie tekstu do ścieżki

Tekst ozdobny można wstawić wzdłuż ścieżki obiektu otwartego (na przykład
linii) lub obiektu zamkniętego (na przykład kwadratu). Można również dopasować
istniejący tekst do ścieżki. Tekst ozdobny można dopasować do ścieżki zamkniętej
lub otwartej. Tekst akapitowy można dopasowywać tylko do ścieżek otwartych.
Po dopasowaniu tekstu do ścieżki można dostosować położenie tekstu względem
ścieżki. Można na przykład uzyskać odbicie lustrzane tekstu w poziomie, w pionie
lub oba efekty. Używając odstępów podziałek, można dokładnie określić odległość
między tekstem a ścieżką.
Program CorelDRAW traktuje tekst dopasowany do ścieżki jako jeden obiekt;
można jednak oddzielić tekst od obiektu, aby nie był już częścią ścieżki. Jeśli tekst
zostanie oddzielony od krzywej lub zamkniętej ścieżki, zachowuje kształt obiektu,
do którego był dopasowany. Taki tekst można wyprostować, przywracając mu tym
samym pierwotny wygląd.
Aby dodać tekst wzdłuż ścieżki
1 Zaznacz ścieżkę za pomocą narzędzia Wskaźnik .
2 Kliknij kolejno Tekst ` Dopasuj tekst do ścieżki.
Na ścieżce zostanie umieszczony kursor tekstowy. Jeśli ścieżka jest otwarta,
kursor tekstowy zostanie umieszczony na początku ścieżki. Jeśli ścieżka jest
zamknięta, kursor tekstowy zostanie umieszczony pośrodku ścieżki.
3 Wpisz tekst wzdłuż ścieżki.

Nie można dodać tekstu do ścieżki innego obiektu tekstowego.
Tekst można także dopasować do ścieżki, klikając narzędzie Tekst i

wskazując ścieżkę. Gdy kursor zmieni się we wskaźnik dopasowania do
ścieżki, należy kliknąć miejsce, w którym ma się zaczynać tekst, a
następnie wpisać tekst.
Aby dopasować tekst do ścieżki
1 Zaznacz obiekt tekstowy za pomocą narzędzia Wskaźnik .
2 Kliknij kolejno Tekst ` Dopasuj tekst do ścieżki.
Wskaźnik zmieni się we wskaźnik Dopasuj tekst do ścieżki . Podczas
przesuwania wskaźnika po ścieżce wstępnie pokazywane jest położenie, w
którym znajdzie się dopasowany tekst.
3 Kliknij wybraną ścieżkę.
Jeśli tekst został dopasowany do ścieżki zamkniętej, zostanie wyśrodkowany
wzdłuż tej ścieżki. Jeśli tekst został dopasowany do ścieżki otwartej,
przepływa od punktu wstawienia.
Tekst ozdobny można dopasowywać do ścieżek otwartych lub

zamkniętych. Tekst akapitowy można dopasowywać tylko do ścieżek
otwartych.
Nie można dopasować tekstu do ścieżki innego obiektu tekstowego.
Aby dostosować położenie tekstu dopasowanego do ścieżki
1 Za pomocą narzędzia Wskaźnik zaznacz tekst dopasowany do ścieżki.
2 Wybierz ustawienia na następujących listach na pasku właściwości:
• Orientacja tekstu — kąt, pod jakim tekst przylega do ścieżki
• Odległość od ścieżki — odległość między tekstem a ścieżką
• Przesunięcie poziome — położenie tekstu wzdłuż ścieżki w poziomie

Można również
Na podstawie odstępów podziałek Zaznacz tekst. Na pasku właściwości

zwiększać odległość między ścieżką a kliknij pozycję Przyciąganie do
tekstem o określony skok podziałek, zaznacz opcję Przyciąganie
do podziałek wł. i wpisz wartość w polu
Odstępy podziałek.
Gdy tekst jest odsuwany od ścieżki,
przemieszcza się skokowo o odległość
podaną w polu Odstępy podziałek.
Podczas przemieszczania tekstu jego
odległość od ścieżki jest wyświetlana
poniżej oryginalnego tekstu.
Położenie w poziomie dopasowanego tekstu można również zmienić,

zaznaczając go za pomocą narzędzia Kształt i przeciągając węzły
znaków, których położenie ma zostać zmienione.
Tekst można przesuwać wzdłuż ścieżki lub poza ścieżką za pomocą
narzędzia Wskaźnik, przeciągając nim czerwony glif wyświetlany obok
tekstu. Gdy glif jest przeciągany wzdłuż ścieżki, wyświetlany jest podgląd
tekstu. Jeśli glif jest przeciągany poza ścieżką, wyświetlana jest odległość
między podglądem tekstu a ścieżką.
Aby utworzyć odbicie lustrzane tekstu dopasowanego do ścieżki
1 Za pomocą narzędzia Wskaźnik kliknij tekst dopasowany do ścieżki.
2 W obszarze Tekst lustrzany na pasku właściwości kliknij jeden z
następujących przycisków:
• Odbicie lustrzane w poziomie — powoduje odbicie znaków tekstu od
lewej strony do prawej.
• Odbicie lustrzane w pionie — powoduje odwrócenie znaków tekstu od
góry do dołu.
Tekst dopasowany do ścieżki można obrócić o 180 stopni, klikając

zarówno przycisk Odbicie lustrzane w poziomie, jak i przycisk Odbicie
lustrzane w pionie.

Możliwe jest również odbijanie lustrzane tekstu ozdobnego i ramek tekstu
akapitowego. Więcej informacji można znaleźć w sekcji „Aby utworzyć
odbicie lustrzane tekstu” na stronie 207.
Aby oddzielić tekst od ścieżki
1 Zaznacz ścieżkę i dopasowany tekst za pomocą narzędzia Wskaźnik .
2 Kliknij kolejno Rozmieszczenie ` Rozłącz tekst.
Aby wyprostować tekst
1 Za pomocą narzędzia Wskaźnik zaznacz dopasowany tekst i ścieżkę.
2 Kliknij kolejno Rozmieszczenie ` Rozłącz tekst.
3 Zaznacz tekst za pomocą narzędzia Wskaźnik.
4 Kliknij kolejno Tekst ` Wyprostuj tekst.
Formatowanie tekstu akapitowego

W programie CorelDRAW dostępnych jest wiele opcji formatowania tekstu
akapitowego. Można na przykład dopasować tekst do ramki tekstu akapitowego.
Dopasowanie tekstu do ramki umożliwia zwiększenie lub zmniejszenie rozmiaru
czcionki tekstu, tak aby tekst dokładnie mieścił się w ramce. W pracach
zawierających duże ilości tekstu, takich jak biuletyny, czasopisma i gazety, do
rozmieszczania tekstu można używać kolumn. Możliwe jest tworzenie kolumn o
jednakowych lub różnych szerokościach oraz definiowanie odstępów między
kolumnami.
W przypadku zastosowania inicjału wpuszczanego w akapicie początkowa litera
jest powiększona i wsuwana w tekst. Inicjał wpuszczany można dostosować,
zmieniając jego ustawienia. Na przykład można zmienić odległość między
wpuszczanym inicjałem a tekstem lub zdefiniować liczbę wierszy tekstu
występujących obok inicjału. W dowolnym momencie można usunąć inicjał, nie
usuwając litery.
Do formatowania danych można też użyć list wypunktowanych. Znaki
wypunktowania mogą wchodzić w tekst, możliwe jest także ich odsunięcie od
tekstu i utworzenie wiszącego wcięcia. W programie CorelDRAW można
dostosowywać znaki wypunktowania do określonych potrzeb, zmieniając ich
rozmiar, położenie oraz odległość od tekstu. Po dodaniu znaku wypunktowania
można go usunąć, nie usuwając przy tym samego tekstu.

Wcięcia w tekście akapitowym można uzyskać, wstawiając tabulatory. Tabulatory
można usuwać lub zmieniać ich wyrównanie. Ustawienie tabulatora ze znakami
wiodącymi umożliwia automatyczne tworzenie punktów przed tabulatorem.
Wcięcie zmienia odległość między ramką tekstu akapitowego i znajdującym się w
niej tekstem. Wcięcie można zastosować do całego akapitu, do pierwszego wiersza
akapitu, do wszystkich wierszy akapitu oprócz pierwszego (wiszące wcięcie) lub
od prawej strony ramki. Wcięcie można także usunąć bez konieczności usuwania
lub ponownego wpisywania tekstu.
Formatowanie ramki tekstu akapitowego można zastosować tylko do
zaznaczonych ramek, do ramek zaznaczonych i ramek, z którymi są one połączone,
lub do wszystkich zaznaczonych ramek i ramek później do nich podłączonych.
Więcej informacji na temat ustawiania tych opcji można znaleźć w sekcji „Aby
wybrać opcje formatowania ramki tekstu” w Pomocy.
Aby dopasować tekst do ramki tekstu akapitowego
1 Zaznacz ramkę tekstu akapitowego.
2 Kliknij kolejno Tekst ` Ramka tekstu akapitowego ` Dopasuj tekst do
ramki.
Dopasowywanie tekstu do połączonych ramek tekstu akapitowego

powoduje dopasowanie rozmiaru tekstu we wszystkich połączonych
ramkach tekstowych.
Aby dodać kolumny do ramek tekstu akapitowego
1 Zaznacz ramkę tekstu akapitowego.
2 Kliknij kolejno Tekst ` Kolumny.
3 Wpisz wartość w polu Liczba kolumn.
4 Określ odpowiednie ustawienia i opcje.
Rozmiar kolumn oraz odstępów między nimi można zmienić, przeciągając

boczny uchwyt zaznaczenia w oknie rysunku za pomocą narzędzia Tekst
.
Aby dodać inicjał wpuszczany
1 Zaznacz tekst akapitowy.
2 Kliknij kolejno Tekst ` Inicjał wpuszczany.

3 Zaznacz pole wyboru Użyj inicjału wpuszczanego.
Tekst może rozpoczynać się od inicjału wpuszczanego (z lewej)

lub inicjału z wiszącym wcięciem (z prawej).
Można również
Zdefiniować liczbę wierszy sąsiadujących Wpisz wartość w polu Liczba wierszy

z inicjałem wpuszczanym wpuszczenia.
Określić odległość między inicjałem Wpisz wartość w polu Odstęp po inicjale

wpuszczanym a pozostałym tekstem wpuszczanym.
Usunąć inicjały wpuszczane Usuń zaznaczenie pola wyboru Użyj

inicjału wpuszczanego.
Odsunąć inicjał wpuszczany od bloku Zaznacz pole wyboru Użyj wcięcia

tekstu wiszącego dla inicjału wpuszczanego.
Wyświetlić podgląd efektu inicjału Kliknij polecenie Podgląd.

wpuszczanego
Dzielenie wyrazów w tekście

Funkcja dzielenia wyrazów powoduje przenoszenie części wyrazu do następnego
wiersza, gdy ten nie mieści się w danym wierszu. Program CorelDRAW oferuje
funkcję automatycznego dzielenia wyrazów. Gdy używana jest funkcja
automatycznego dzielenia wyrazów, program CorelDRAW uwzględnia gotową
definicję dzielenia wyrazów w połączeniu z ustawieniami określonymi przez
użytkownika. Łączniki opcjonalne umożliwiają użytkownikowi określenie, gdzie

wyraz ma zostać podzielony, gdy znajdzie się na końcu wiersza. Można również
utworzyć niestandardowe definicje do celów opcjonalnego dzielenia wyrazów,
umożliwiające określenie, gdzie łącznik ma być umieszczany w konkretnym
wyrazie zawsze, gdy wyraz ten będzie wprowadzany w programie CorelDRAW.
Aby automatycznie podzielić wyrazy w tekście akapitowym
1 Zaznacz ramkę lub akapit tekstu akapitowego.
2 Kliknij kolejno Tekst ` Użyj dzielenia wyrazów.
Dzielenia wyrazów można używać w stosunku do każdego spośród

języków, dla których zainstalowano narzędzia językowe.
Aby wstawić łącznik opcjonalny
1 Za pomocą narzędzia Tekst kliknij wyraz, w którym chcesz umieścić
łącznik opcjonalny.
2 Kliknij kolejno Tekst ` Wstaw kod formatowania ` Łącznik opcjonalny.
Łącznik opcjonalny można wstawić, naciskając klawisze Ctrl + -.
Tematy pokrewne
Aby utworzyć niestandardową definicję w celu opcjonalnego dzielenia

wyrazu
1 Kliknij kolejno Tekst ` Wstaw kod formatowania ` Niestandardowe
łączniki opcjonalne.
2 W polu Wyraz wpisz wyraz, którego definicję dzielenia chcesz utworzyć.
Tekst wpisywany w polu Wyraz jest jednocześnie wprowadzany w polu
Wyraz dzielony.
3 W polu Wyraz dzielony kliknij miejsce, w którym ma się znaleźć łącznik
opcjonalny, a następnie kliknij przycisk łącznika (-).
4 Kliknij przycisk Dodaj definicję.
Niestandardowa definicja dzielenia wyrazu zostaje utworzona tylko dla

języka, który został wybrany z listy Język. Można wybrać inny język; nie
ma to wpływu na klawiaturę.

Aby utworzyć niestandardową definicję opcjonalnego dzielenia wyrazu,
można zaznaczyć wyraz w dokumencie. Wyraz ten zostanie wyświetlony
w polu Wyraz w oknie dialogowym Niestandardowe łączniki
opcjonalne. Po wstawieniu łącznika opcjonalnego w polu Wyraz
dzielony można podział zastosować, klikając przycisk Zastosuj do
zaznaczenia.
Łączniki opcjonalne można wyszukiwać i zamieniać. Więcej informacji
na ten temat można znaleźć w sekcjach „Aby wyszukać tekst” na
stronie 200 i „Aby wyszukać i zamienić tekst” na stronie 200.
Aby zmodyfikować ustawienia dzielenia wyrazów
1 Zaznacz ramkę lub akapit tekstu akapitowego.
2 Kliknij kolejno Tekst ` Ustawienia dzielenia wyrazów.
3 Zaznacz pole wyboru Automatycznie dziel wyrazy tekstu akapitowego.
Scalanie i łączenie ramek tekstu akapitowego

Ramki tekstu akapitowego można scalać. Można też dzielić ramki tekstu
akapitowego na ich elementy składowe — kolumny, akapity, wypunktowania,
wiersze, wyrazy i znaki. Za każdym razem, gdy dzielona jest ramka tekstu,
elementy składowe są umieszczane w osobnych ramkach tekstu akapitowego.
Łącząc ramki tekstu akapitowego, kieruje się strumień tekstu z jednej ramki tekstu
do innej, jeśli ilość tekstu przekracza rozmiary pierwszej z nich. Połączenie
pomiędzy dwoma ramkami powoduje, że w przypadku zmiany rozmiaru jednej z
ramek tekstu akapitowego lub zmiany rozmiaru tekstu w niej zawartego ilość
tekstu w drugiej ramce zmienia się automatycznie. Ramki tekstu akapitowego
można łączyć przed wpisaniem tekstu lub później.
Nie można łączyć tekstu ozdobnego. Można jednak połączyć ramkę tekstu
akapitowego z otwartym lub zamkniętym obiektem. Po połączeniu ramki tekstu
akapitowego z obiektem otwartym (np. linią) strumień tekstu płynie wzdłuż linii.
W przypadku łączenia ramki tekstu z obiektem zamkniętym (np. prostokątem)
wstawiana jest ramka tekstu akapitowego, a strumień tekstu jest kierowany do
wnętrza obiektu. Jeśli tekst wykracza poza otwartą lub zamkniętą ścieżkę, można
go połączyć z inną ramką tekstu lub obiektem. Można także łączyć ramki tekstu
akapitowego i obiekty znajdujące się na różnych stronach.

Po połączeniu ramek tekstu akapitowego można skierować strumień tekstu z
jednego obiektu lub ramki tekstowej do innego obiektu lub ramki. Po zaznaczeniu
obiektu lub ramki tekstu niebieska strzałka wskazuje kierunek przepływu tekstu.
Strzałki te można ukryć lub wyświetlić.
Połączenie tekstu umożliwia przepływ tekstu między ramkami i

obiektami.
Połączenia między wieloma ramkami tekstu akapitowego oraz między ramkami

tekstu akapitowego i obiektami można usunąć. W przypadku gdy połączone są
tylko dwie ramki tekstu akapitowego i połączenie zostanie usunięte, tekst
przepływa do drugiej z ramek tekstu akapitowego. W wyniku usunięcia połączenia
pomiędzy ramkami tekstu akapitowego z serią łączy, strumień tekstu kierowany
jest do następnej ramki tekstu akapitowego lub do następnego obiektu.
Domyślnie w programie CorelDRAW formatowanie akapitów, na przykład
kolumny, inicjały wpuszczane i wypunktowania, stosowane jest tylko do
zaznaczonych ramek tekstu akapitowego. Można jednak zmienić te ustawienia, tak
aby formatowanie było stosowane do wszystkich połączonych ramek lub do
wszystkich zaznaczonych, a następnie połączonych ramek. Na przykład w
przypadku zastosowania podziału na kolumny do tekstu w jednej ramce tekstu,
można zdecydować, czy wszystkie połączone z nią ramki będą także formatowane
w kolumnach. Więcej informacji na temat formatowania akapitów można znaleźć
w sekcji „Formatowanie tekstu akapitowego” na stronie 211.
Aby scalić lub rozłączyć ramki tekstu akapitowego
1 Zaznacz ramkę tekstu.
Aby scalić ramki tekstu, przytrzymaj klawisz Shift i zaznacz kolejne ramki
tekstu za pomocą narzędzia Wskaźnik .

2 Kliknij menu Rozmieszczenie, a następnie kliknij jedną z następujących opcji:
• Połącz
• Rozłącz
Nie można scalać ramek tekstu z obwiedniami, tekstu dopasowanego do

ścieżki oraz połączonych ramek.
W przypadku zaznaczenia jako pierwszej ramki tekstu, która zawiera
kolumny, scalona ramka tekstu także będzie zawierała kolumny.
Aby połączyć ramki tekstu akapitowego i obiekty
1 Zaznacz początkową ramkę tekstu za pomocą narzędzia Tekst .
2 Kliknij kartę przepływu tekstu u dołu ramki tekstu lub obiektu.
Jeśli ramka nie mieści całego tekstu, na karcie znajduje się strzałka .
3 Gdy kursor zmieni się we wskaźnik Łącze do , kliknij ramkę lub obiekt, do
którego zostanie skierowany strumień tekstu.
Jeśli ramka lub obiekt znajduje się na innej stronie, kliknij najpierw
odpowiednią kartę Strona na Pasku nawigacyjnym.
Jeśli ramka tekstu jest połączona, karta przepływu tekstu zmienia wygląd
, a niebieska strzałka wskazuje kierunek przepływu tekstu. Jeśli
połączony tekst znajduje się na innej stronie, wyświetlany jest numer
strony oraz niebieska linia przerywana.
Ramki tekstu akapitowego, które mają zostać ze sobą połączone, nie mogą
automatycznie zmieniać rozmiaru. Informacje na ten temat można znaleźć
w sekcji „Dodawanie i zaznaczanie tekstu” na stronie 193.
Aby skierować strumień tekstu do innej ramki tekstu lub do innego
obiektu
1 Używając narzędzia Wskaźnik , kliknij kartę przepływu tekstu u dołu
ramki tekstu lub obiektu, z którego chcesz zmienić połączenie.
2 Zaznacz nową ramkę tekstu lub obiekt, do którego będzie przepływać tekst.
Zawijanie tekstu akapitowego wokół obiektów i tekstu

Kształt tekstu akapitowego można zmienić, zawijając go wokół obiektu, tekstu
ozdobnego lub ramki tekstu akapitowego. Tekst można zawijać według stylów
zawijania wokół obrysu lub wokół prostokąta. W przypadku zastosowania stylów

zawijania wokół obrysu tekst zawijany jest zgodnie z przebiegiem krzywizn
obiektu. W przypadku stosowania stylów zawijania wokół prostokąta tekst
zawijany jest względem prostokąta ograniczającego obiekt. Można też dostosować
odległość między tekstem akapitowym i obiektem lub tekstem, a także usunąć
dowolny zastosowany styl zawijania.
Zawijanie tekstu wokół obiektu przy użyciu stylu zawijania wokół

obrysu (po lewej) oraz stylu zawijania wokół prostokąta (po
prawej)
Aby zawinąć tekst akapitowy wokół obiektu lub tekstu

1 Zaznacz obiekt lub tekst, wokół którego chcesz zawinąć dany tekst.
2 Kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane.
3 Wybierz styl zawijania z listy Zawijaj tekst akapitowy.
Aby zmienić odstęp między tekstem zawijanym a obiektem lub tekstem, zmień
wartość w polu Odstęp od zawijanego tekstu.
4 Kliknij narzędzie Tekst i przeciągnij wskaźnik, aby utworzyć ramkę tekstu
akapitowego otaczającą obiekt lub tekst.
5 Wpisz tekst w ramce tekstu akapitowego.
Wokół zaznaczonego obiektu można zawijać utworzony wcześniej tekst

akapitowy, stosując do obiektu styl zawijania i przeciągając ramkę tekstu
nad obiekt.
Aby usunąć styl zawijania
1 Zaznacz zawinięty tekst lub obiekt, wokół którego tekst jest zawijany.

2 Kliknij kolejno Okno `Okna dokowane.
3 W oknie dokowanym Właściwości obiektu kliknij kartę Ogólne.
4 Z listy Zawijaj tekst akapitowy wybierz pozycję Brak.
Wstawianie kodów formatowania

Możliwe jest wstawianie kodów formatowania, na przykład kresek długości pauzy
i spacji niedzielących. Dostępne są następujące znaki formatowania:
• kreska długości pauzy • spacja szerokości • łącznik opcjonalny
półpauzy
• kreska długości • spacja szerokości 1/4 • spacja niedzieląca
półpauzy pauzy
• spacja szerokości pauzy• łącznik niedzielący • podział kolumny/ramki
Kody formatowania można wyszukiwać i zamieniać.

Aby wstawić kod formatowania
1 Za pomocą narzędzia Tekst kliknij miejsce, w którym chcesz wstawić znak
lub spację.
2 Kliknij kolejno Tekst ` Wstaw kod formatowania, a następnie wybierz kod
formatowania z menu.
Menu Wstaw kod formatowania jest niedostępne, gdy narzędzie Tekst

nie jest aktywne.
Można zmieniać wszystkie klawisze skrótów do kodów formatowania.
Kody formatowania można znaleźć w kategorii poleceń Tekst.
Możliwe jest wstawianie znaków nieobecnych w menu Wstaw kod

formatowania, klikając kolejno Tekst ` Wstaw znak, a następnie
klikając znak do wstawienia w oknie dokowanym Wstaw znak.

Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat pracy z tekstem, kliknij kolejno

dwukrotnie temat „Dodawanie i formatowanie tekstu”.

Praca z mapami bitowymi
Istnieje możliwość przekształcania grafiki wektorowej w mapę bitową. Program
CorelDRAW umożliwia także importowanie i kadrowanie map bitowych.
Można również dodawać maski kolorów, znaki wodne i efekty specjalne oraz
zmieniać kolory i ton obrazków.
• Przekształcanie grafik wektorowych w mapy bitowe
• Dodawanie map bitowych
• Kadrowanie i edytowanie map bitowych
• Stosowanie efektów specjalnych do map bitowych
• Szybkie dopasowywanie kolorów i tonów w Pracowni dopasowywania
obrazka
• Edytowanie map bitowych w programie Corel PHOTO-PAINT
Przekształcanie grafik wektorowych w mapy bitowe

Podczas przekształcania w programie CorelDRAW grafiki wektorowej w mapę
bitową można stosować efekty specjalne, które nie są dostępne w przypadku
grafiki wektorowej lub obiektów. Przekształcając grafikę wektorową, można
wybrać tryb kolorów mapy bitowej. Tryb koloru określa liczbę i rodzaj kolorów,
które wchodzą w skład mapy bitowej, co wpływa także na rozmiar pliku.
Przekształcając grafikę wektorową w mapę bitową, można określić ustawienia,
takie jak symulacja kolorów, wygładzanie, nadrukowywanie czerni,
przezroczystość tła oraz profil kolorów.
Aby przekształcić grafikę wektorową w mapę bitową
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Mapy bitowe ` Przekształć w mapę bitową.
3 Z listy Rozdzielczość wybierz rozdzielczość.
4 Wybierz tryb kolorów z listy Tryb kolorów.
CorelDRAW: Praca z mapami bitowymi 221

• Symulowanie — symuluje większą liczbę kolorów, niż jest rzeczywiście
dostępnych. Ta opcja jest dostępna w wypadku obrazków o nie więcej niż
256 kolorach.
• Czarny zawsze nadrukowany — pozwala podczas drukowania uniknąć
prześwitów między czarnymi obiektami a obiektami leżącymi niżej przez
nadrukowywanie czerni nawet wtedy, gdy oryginalnie nie jest ona kolorem
wierzchnim.
• Zastosuj profil ICC — stosuje profile International Color Consortium w
celu standaryzacji kolorów we wszystkich urządzeniach i przestrzeniach
kolorów.
• Wygładzanie — wygładza krawędzie mapy bitowej.
• Przezroczyste tło — tworzy przezroczyste tło mapy bitowej.
W odniesieniu do opcji Czarny zawsze nadrukowany możliwa jest

zmiana progu czerni.
W wypadku eksportowania pliku wektorowego do formatu pliku mapy
bitowej, na przykład GIF, wyświetlany jest monit o ustawienie opcji
Przekształć w mapę bitową opisanych w powyższej procedurze, zanim
plik zostanie wyeksportowany.
Nadanie przezroczystości tłu mapy bitowej umożliwia oglądanie

obrazków lub tła, które w przeciwnym przypadku byłyby przez nie
przesłaniane.
Dodawanie map bitowych

Mapę bitową można zaimportować do rysunku bezpośrednio lub łącząc go z
plikiem zewnętrznym. W przypadku połączenia z plikiem zewnętrznym plik
importowany jest automatycznie uaktualniany przez uwzględnienie zmian z pliku
pierwotnego.
Aby zaimportować mapę bitową
1 Kliknij kolejno Plik ` Importuj.
2 Wybierz folder, w którym znajduje się mapa bitowa.
3 Zaznacz plik.
Aby połączyć obrazek z rysunkiem, zaznacz pole wyboru Dołącz mapę
bitową zewnętrznie.

4 Kliknij przycisk Importuj.
5 Kliknij miejsce, w którym ma się znaleźć mapa bitowa.
Aby wyśrodkować obrazek na stronie rysunku, naciśnij klawisz Enter.
Należy upewnić się, że podczas importowania obrazka na liście Pliki typu

wybrana jest pozycja Wszystkie formaty plików.
Po umieszczeniu mapy bitowej na stronie na pasku stanu znajdują się
informacje o mapie bitowej, w tym tryb koloru, rozmiar i rozdzielczość.
Mapę bitową w jej oryginalnym rozmiarze można zaimportować,

naciskając klawisz spacji i jednocześnie klikając przycisk Importuj.
Połączenie z mapą bitową pozwala uzyskać mniejszy plik niż w przypadku
bezpośredniego importu mapy bitowej.
Kadrowanie i edytowanie map bitowych

Po dodaniu mapy bitowej do rysunku można ją kadrować i jej zmieniać rozmiar/
rozdzielczość. Kadrowanie umożliwia usunięcie niechcianych obszarów mapy
bitowej. Aby wykadrować mapę bitową do kształtu prostokątnego, można użyć
narzędzia Kadrowanie. Więcej informacji można znaleźć w sekcji „Aby
wykadrować obiekty” na stronie 129. Aby wykadrować mapę bitową do kształtu
nieregularnego, można użyć narzędzia Kształt i polecenia Wykadruj mapę
bitową.
Podczas zmiany rozmiaru/rozdzielczości można zmienić rozmiar obrazu, jego
rozdzielczość lub obie te właściwości, dodając lub usuwając piksele. Utrata
szczegółów obrazka może nastąpić np. po jego powiększeniu bez zastosowania
zmiany rozmiaru/rozdzielczości, ponieważ piksele obrazka rozkładają się na
większej powierzchni. Dokonując zmiany rozmiaru/rozdzielczości, można dodać
piksele, aby zachować więcej szczegółów z oryginalnego obrazka. Przy zmianie
rozmiaru obrazka liczba pikseli na mniejszym lub większym obszarze pozostaje
niezmieniona. Utrata szczegółów obrazka może nastąpić na przykład po jego
powiększeniu bez zastosowania zmiany rozmiaru/rozdzielczości, ponieważ
piksele obrazka rozkładają się na większej powierzchni. Proces zwiększenia
rozmiaru/rozdzielczości polega na dodaniu pikseli w celu zachowania szczegółów
obrazka.

Podczas zmiany rozmiaru/rozdzielczości rozdzielczość obrazka
można zwiększyć poprzez dodanie pikseli (zwiększanie) lub
zmniejszyć poprzez odjęcie pikseli (zmniejszanie).
Aby wykadrować mapę bitową

.
2 Zaznacz mapę bitową.
3 Przeciągnij narożne węzły mapy bitowej, aby uzyskać odpowiedni kształt.
Aby dodać węzeł za pomocą narzędzia Kształt, kliknij dwukrotnie
obramowanie z węzłami w miejscu, w którym węzeł ma zostać wyświetlony.
4 Kliknij kolejno Mapy bitowe ` Wykadruj mapę bitową.
Nie można kadrować map bitowych składających się z więcej niż jednego
obiektu.
Mapę bitową można również szybko wykadrować do kształtu

prostokątnego, używając narzędzia Kadrowanie . Informacje na temat
narzędzia Kadrowanie można znaleźć w sekcji „Aby wykadrować
obiekty” na stronie 129.
Mapę bitową można również kadrować, przeciągając jej węzły narożne i
klikając przycisk Wykadruj mapę bitową na pasku właściwości.
Aby zmienić rozmiar/rozdzielczość mapy bitowej

2 Kliknij kolejno Mapy bitowe ` Zmień rozmiar/rozdzielczość.
3 W obszarze Rozdzielczość wpisz wartości w następujących polach:
• Pozioma
• Pionowa
Aby zachować proporcje mapy bitowej, zaznacz pole wyboru Zachowaj
proporcje.
Aby zachować rozmiar pliku, zaznacz pole wyboru Zachowaj rozmiar
oryginalny.
Zmianę rozmiaru/rozdzielczości wybranej mapy bitowej można również

przeprowadzić, klikając przycisk Zmień rozmiar/rozdzielczość na
Zaznacz pole wyboru Wygładzanie, aby wygładzić krzywe.
Aby zmienić rozmiar mapy bitowej
2 Kliknij kolejno Mapy bitowe ` Zmień rozmiar/rozdzielczość.
3 Wybierz jednostkę miary z listy rozwijanej umieszczonej obok pól Szerokość i
Wysokość.
4 Wpisz odpowiednie wartości w następujących polach:
• Szerokość
• Wysokość
Aby wygładzić krzywe, zaznacz pole wyboru Wygładzanie.
Proporcje mapy bitowej można zachować, zaznaczając pole wyboru

Zachowaj proporcje i wpisując wartość w polu Szerokość lub
Wysokość.
Wpisując wartości w polach % można także zmienić rozmiar/
rozdzielczość mapy bitowej w procentowym stosunku do rozmiaru
oryginału.
Stosowanie efektów specjalnych do map bitowych

Do map bitowych można stosować szeroką gamę efektów specjalnych, takich jak
efekty trójwymiarowe (3D) i artystyczne.

Aby zastosować efekt specjalny
2 Kliknij polecenie Mapy bitowe, wybierz typ efektów specjalnych i kliknij
efekt.
3 Dopasuj ustawienia efektów specjalnych.
Szybkie dopasowywanie kolorów i tonów w Pracowni

dopasowywania obrazka
Pracownia dopasowywania obrazka pozwala na szybkie i łatwe poprawianie
kolorów oraz tonów większości zdjęć. Pracownię dopasowywania obrazka można
wywołać, klikając kolejno Mapy bitowe ` Pracownia dopasowywania obrazka.
Szczegółowe informacje na temat Pracowni dopasowywania obrazka można
znaleźć w sekcji „Szybkie dopasowywanie kolorów i tonów w Pracowni
dopasowywania obrazka” na stronie 315.
Edytowanie map bitowych w programie Corel PHOTO-PAINT

Do programu Corel PHOTO-PAINT, zaawansowanego narzędzia do edycji
obrazków, można uzyskać dostęp z poziomu programu CorelDRAW. Po
zakończeniu edycji mapy bitowej można szybko wznowić pracę w programie
CorelDRAW. Aby uzyskać więcej informacji na temat edytowania obrazków w
programie Corel PHOTO-PAINT, na pasku menu programu Corel PHOTO-PAINT
kliknij kolejno Pomoc ` Tematy Pomocy.
Aby dokonać edycji mapy bitowej w programie Corel PHOTO-PAINT
1 Za pomocą narzędzia Wskaźnik zaznacz mapę bitową, którą chcesz poddać
edycji.
2 Na pasku właściwości kliknij przycisk Edytuj mapę bitową.
Zostanie otwarty program Corel PHOTO-PAINT z zaznaczoną mapą bitową w
oknie obrazka.
3 Dokonaj edycji mapy bitowej.
4 W programie Corel PHOTO-PAINT kliknij przycisk Zapisz , a następnie
kliknij przycisk Zamknij, znajdujący się w prawym górnym rogu okna
aplikacji.
Program Corel PHOTO-PAINT zostanie zamknięty, a poddana edycji mapa
bitowa zostanie wyświetlona na stronie rysunku w programie CorelDRAW.

Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat pracy z mapami bitowymi, kliknij

kliknij dwukrotnie temat „Praca z mapami bitowymi”.

Trasowanie map bitowych i
edytowanie wyników
trasowania
Program CorelDRAW umożliwia trasowanie map bitowych w celu
przekształcenia ich w grafikę wektorową, którą można w pełni edytować i
skalować. Można trasować skanowane szkice, dzieła sztuki, zdjęcia cyfrowe i
logo, a następnie integrować obrazki z projektami.
Więcej informacji na temat różnic między grafiką wektorową a mapami bitowymi

można znaleźć w sekcji „Informacje o grafice wektorowej i mapach bitowych” na
stronie 35.
• Trasowanie map bitowych
• Wyświetlanie podglądu wyników trasowania
• Określanie kolorów wyników trasowania
Bieżąca sekcja zawiera również użyteczne porady w zakresie trasowania map
bitowych. Więcej informacji można znaleźć w sekcji „Porady dotyczące
trasowania map bitowych” na stronie 236.
Trasowanie map bitowych

Możliwe jest szybkie trasowanie map bitowych w jednym kroku. Mapy bitowe
można również trasować w programie PowerTRACE, umożliwiającym
wyświetlanie podglądu oraz dostosowywanie wyników trasowania. W kolejnych
tematach opisano modyfikacje, jakich można dokonywać w programie
PowerTRACE. Informacje na temat wyświetlania podglądu wyników trasowania
można znaleźć w sekcji „Wyświetlanie podglądu wyników trasowania” na
stronie 233.
Wybieranie gotowego stylu
Gotowe style to zbiory ustawień odpowiednich do określonego typu trasowanej
mapy bitowej (na przykład do rysunków kreskowych lub wysokiej jakości zdjęć).
Aby uzyskać optymalne wyniki trasowania, można wybrać spośród kilku
CorelDRAW: Trasowanie map bitowych i edytowanie wyników trasowania 229

gotowych stylów dostosowanych do trasowania skanowanego szkicu, zdjęcia,
szczegółowej ilustracji itp.
Rysunek kreskowy Logo
Szczegółowe logo Obrazek clipart
Obrazek niskiej
jakości Obrazek wysokiej
jakości
Dostępne są gotowe style dla każdego z tych typów obrazków.
Wygładzanie i dopasowywanie szczegółów

W wynikach trasowania można wygładzać krzywe i dopasowywać ilość
szczegółów. Wygładzanie wpływa na liczbę węzłów w wynikach trasowania;
szczegółowość decyduje o liczbie obiektów i kolorów.
Program PowerTRACE dostarcza informacji o liczbie węzłów, obiektów i kolorów
w wynikach trasowania. Informacje te są aktualizowane wraz z każdą modyfikacją

ustawień. Więcej informacji na temat zmieniania kolorów w wynikach trasowania
można znaleźć w sekcji „Określanie kolorów wyników trasowania” na stronie 234.
Trasowanie z niską szczegółowością (po lewej); trasowanie z

wysoką szczegółowością (po prawej).
Usuwanie i zachowywanie tła

W wypadku większości gotowych stylów tło mapy bitowej jest automatycznie
wykrywane i usuwane. Można jednak wybrać opcję zachowywania tła w wynikach
trasowania. Można również określić kolor tła, który zostanie usunięty. Jeśli kolor
tła został usunięty w okolicach krawędzi, lecz jest jeszcze widoczny w
wewnętrznych obszarach obrazka, można spowodować, że zostanie on usunięty z
całego obrazka.
Kończenie trasowania
Domyślnie źródłowa mapa bitowa zostaje po trasowaniu zachowana, a obiekty są
w wyniku trasowania automatycznie grupowane. Można również automatycznie
usunąć mapę źródłową po ukończeniu trasowania.
Cofanie i ponawianie czynności
W razie konieczności można dowolnie modyfikować ustawienia w programie
PowerTRACE i ponawiać trasowanie mapy bitowej, aż do uzyskania
zadowalającego wyniku. W razie popełnienia pomyłki można cofnąć lub ponowić
czynność albo powrócić do pierwszego wyniku trasowania.
Aby przeprowadzić trasowanie w jednym kroku
2 Kliknij kolejno Mapy bitowe ` Trasuj mapę bitową ` Szybkie trasowanie.

Aby przeprowadzić trasowanie mapy bitowej w jednym kroku, można
również kliknąć przycisk palety wysuwanej Trasuj mapę bitową na pasku
właściwości, a następnie kliknąć polecenie Szybkie trasowanie.
Aby przeprowadzić trasowanie mapy bitowej w programie
PowerTRACE
2 Kliknij kolejno Mapy bitowe ` Trasuj mapę bitową i kliknij jedno z
następujących poleceń:
• Rysunek kreskowy — służy do trasowania czarno-białych szkiców i
ilustracji.
• Logo — służy do trasowania logo o niewielkiej szczegółowości i nielicznych
kolorach.
• Szczegółowe logo — służy do trasowania logo zawierających drobne
szczegóły i wiele kolorów.
• Obrazek clipart — służy do trasowania gotowej grafiki o różnej ilości
szczegółów i liczbie kolorów.
• Obrazek niskiej jakości — służy do trasowania zdjęć bez drobnych
szczegółów lub z drobnymi szczegółami, które nie są istotne.
• Obrazek wysokiej jakości — służy do trasowania wysokiej jakości
szczegółowych zdjęć, których detale są istotne.
3 Przesuń dowolny z następujących suwaków:
• Wygładzanie — umożliwia wygładzanie krzywych linii i określanie liczby
węzłów w wynikach trasowania. Wyższe wartości dają mniej węzłów oraz
krzywe, które biegną w sposób mniej zbliżony do linii w źródłowej mapie
bitowej. Niższe wartości dają mniej węzłów oraz dokładniejsze wyniki
trasowania.
• Szczegóły — umożliwia określenie, ile oryginalnych szczegółów ma zostać
zachowanych w wynikach trasowania. Większe wartości powodują
zachowanie większej ilości szczegółów oraz dają większą liczbę obiektów i
kolorów; mniejsze wartości powodują usunięcie części szczegółów i dają
mniej obiektów.
Można również
Zmienić gotowy styl Wybierz gotowy styl z listy Typ obrazka.

Można również
Zachować źródłową mapę bitową po W obszarze Opcje usuń zaznaczenie pola

trasowaniu wyboru Usuń obrazek oryginalny.
Usunąć lub zachować tło w wynikach Zaznacz pole wyboru Usuń tło lub usuń
trasowania jego zaznaczenie.
Określić kolor tła do usunięcia Włącz opcję Określ kolor, kliknij

narzędzie Pipeta , a następnie kliknij
kolor w oknie podglądu. Aby określić
dodatkowy kolor tła do usunięcia,
przytrzymaj naciśnięty klawisz Shift i
kliknij kolor w oknie podglądu.
Ostatni określony kolor jest wyświetlany
obok ikony narzędzia Pipeta.
Usunąć kolor tła z całego obrazka Zaznacz pole wyboru Usuń kolor z
całego obrazka.
Cofnąć lub ponowić czynność Kliknij przycisk Cofnij lub przycisk

Ponów .
Przywrócić pierwszy wynik trasowania Kliknij przycisk Zresetuj.
Program PowerTRACE można również wywołać za pomocą przycisku

palety wysuwanej Trasuj mapę bitową na pasku właściwości.
Wyświetlanie podglądu wyników trasowania

Domyślnie w programie PowerTRACE wyświetlane są jednocześnie źródłowa
mapa bitowa i wyniki trasowania. Ponadto wynik trasowania można wstępnie
obejrzeć w jednopanelowym oknie podglądu; można także wyświetlić grafikę po
trasowaniu w postaci szkieletowej (konturowej), nałożoną na źródłową mapę
bitową.
Aby uzyskać lepszy podgląd grafiki, można ją powiększać i pomniejszać. Można
również przewijać grafikę, aby uwidocznić obszary nie mieszczące się w oknie
podglądu.
Aby wyświetlić podgląd wyników trasowania
• W programie PowerTRACE wybierz jedną z następujących opcji z listy

Podgląd:
• Obrazek "przed" i "po" — powoduje wyświetlenie zarówno źródłowej
mapy bitowej, jak i wyników trasowania.
• Duży podgląd — powoduje wyświetlenie podglądu wyniku trasowania w
programie PowerTRACE.
• Nakładka szkieletowa — powoduje wyświetlenie szkieletowego
(konturowego) podglądu wyniku trasowania nałożonego na oryginalną mapę
bitową. Aby oryginalna mapa bitowa stała się mniej lub bardziej widoczna
pod grafiką szkieletową, odpowiednio przesuń suwak Przezroczystość.
Można również
Powiększyć lub pomniejszyć obrazek Kliknij narzędzie Powiększ lub

Pomniejsz i kliknij w oknie podglądu.
Dopasować rozmiar obrazka do okna Kliknij przycisk Dopasuj powiększenie

podglądu .
Przewinąć grafikę Kliknij narzędzie Chwyt i przeciągnij

obrazek.
Określanie kolorów wyników trasowania

Gdy źródłowa mapa bitowa zostaje poddana trasowaniu, aplikacja generuje paletę
kolorów dla wyników trasowania. Paleta kolorów jest oparta na trybie kolorów
źródłowej mapy bitowej (na przykład RGB lub CMYK). Liczba kolorów w palecie
różni się w zależności od liczby kolorów w źródłowej mapie bitowej i od
wybranego gotowego stylu. Można zmienić tryb kolorów wyniku trasowania;
można także zmniejszyć liczbę kolorów w wynikach trasowania.
Ponadto można zmodyfikować paletę kolorów wyników trasowania, edytując i
scalając kolory. Edytując kolor, można wybrać kolor z modelu innego niż
właściwy pozostałym kolorom palety. Na przykład, jeśli edycji jest poddawany
kolor w wynikach trasowania w modelu RGB, kolor ten można zmienić na kolor
dodatkowy, tym samym tworząc mieszaną paletę kolorów. Ta możliwość przydaje
się w wypadku przygotowywania wyników trasowania pod kątem drukowania
komercyjnego.
Gdy zostają scalone co najmniej dwa kolory, ich wartości są uśredniane, dając
nowy kolor. Nowy kolor zastępuje kolory scalane.
Jeśli wynik trasowania ma zawierać tylko kolory z określonej palety kolorów,
można otworzyć ją w programie PowerTRACE. Dotychczasowe kolory wyników

trasowania zostaną zastąpione ich najbliższymi odpowiednikami z danej palety
kolorów.
Po edycji palety kolorów trasowanej grafiki można tę paletę zapisać, aby utworzyć
niestandardową paletę kolorów do późniejszego użytku.
Trasowana grafika zawierająca 152 kolory (po lewej).

Trasowana grafika zawierająca 5 kolorów (po prawej).
Aby określić kolory wyników trasowania

2 Kliknij kolejno Mapy bitowe ` Trasuj mapę bitową, a następnie kliknij
polecenie inne niż Szybkie trasowanie.
3 Kliknij kartę Kolory, a następnie wykonaj zadanie z poniższej tabeli.
Zmienić tryb kolorów Wybierz tryb kolorów z listy Tryb

kolorów.
Zredukować liczbę kolorów w wyniku Wpisz wartość w polu Liczba kolorów, a

trasowania następnie kliknij na zewnątrz tego pola.
Dokonać edycji koloru Kliknij kolor, który chcesz poddać edycji,

kliknij przycisk Edytuj, a następnie
zmodyfikuj ustawienia w oknie
dialogowym Wybierz kolor.
Scalić kolory Przytrzymując naciśnięty klawisz Ctrl,

kliknij kolory, które chcesz scalić, a
następnie kliknij przycisk Scal.

Użyć niestandardowej palety kolorów Kliknij przycisk Otwórz paletę kolorów

, znajdź folder zawierający daną paletę,
a następnie kliknij nazwę pliku.
•Nazwy plików palet kolorów mają
rozszerzenie .cpl.
•Każdy kolor trasowanej grafiki zostanie
odwzorowany na podobny kolor z
palety niestandardowej.
Utworzyć niestandardową paletę kolorów Kliknij przycisk Zapisz paletę kolorów

na podstawie edytowanej palety kolorów . W oknie dialogowym Zapisz paletę
wyników trasowania jako wpisz nazwę w polu Nazwa pliku.
Scalanie kolorów nie wpływa na liczbę obiektów w wynikach trasowania.
Aby zwiększyć liczbę kolorów w wynikach trasowania, należy zmienić

gotowy styl lub zwiększyć ilość szczegółów. Informacje na temat
zmieniania gotowego stylu oraz ilości szczegółów można znaleźć w sekcji
„Aby przeprowadzić trasowanie mapy bitowej w programie
PowerTRACE” na stronie 232.
Na karcie Opcje w programie PowerTRACE można zmienić tryb kolorów
wyników trasowania i określić liczbę kolorów, jaką mają one zawierać.
Porady dotyczące trasowania map bitowych

Jeśli wynik trasowania nie jest w pełni zadowalający, należy skorzystać z
poniższych porad.
• Używaj źródłowych map bitowych wysokiej jakości. Jeśli w źródłowej mapie
bitowej zastosowano symulację kolorów lub kompresję JPEG, może ona
zawierać dodatkowy szum. Najlepiej jest usunąć ten szum przed poddaniem
mapy bitowej trasowaniu.
• W dowolnej chwili, także w trakcie trasowania, można modyfikować wyniki,
zmieniając ustawienia w programie PowerTRACE.
• Aby poddać trasowaniu określony obszar mapy bitowej, można za pomocą
narzędzia Kształt zdefiniować obszar, a następnie kliknąć kolejno Mapy
bitowe ` Trasuj mapę bitową.

• Jeśli z wyników trasowania zostały usunięte ważne szczegóły, usuń
zaznaczenie pola wyboru Usuń tło na karcie Opcje programu PowerTRACE.
Ponadto można spróbować włączyć opcję Określ kolor na karcie Opcje i
uzyskać próbkę koloru, który ma zostać potraktowany jako kolor tła.
• Jeśli kolor tła został usunięty w okolicach krawędzi, lecz pozostał w obszarach
wewnętrznych, zaznacz pole wyboru Usuń kolor z całego obrazka.
• Jeśli zostało usuniętych zbyt wiele kolorów lub szczegółów, upewnij się, że w
polu Liczba kolorów ustawiono maksymalną liczbę kolorów.
• Aby zachować szczegółowość mapy bitowej niepoddanej wygładzaniu oraz
zawierającej drobne szczegóły i cienkie linie, wybierz opcję Rysunek
kreskowy z listy Typ obrazka na karcie Opcje.

Drukowanie
Program CorelDRAW zawiera wiele opcji drukowania pracy.
• Drukowanie pracy
• Tworzenie układów zadań drukowania
• Podgląd zadań drukowania
Drukowanie pracy
Program CorelDRAW umożliwia wydrukowanie jednej lub kilku kopii tego
samego rysunku. Można określić, jakie obiekty albo które części rysunku mają
zostać wydrukowane — można na przykład wydrukować wybrane obiekty
wektorowe, mapy bitowe, tekst lub warstwy. Więcej informacji na temat
drukowania warstw można znaleźć w sekcji „Aby włączyć lub wyłączyć
drukowanie i eksportowanie warstwy” na stronie 190.
Przed wydrukowaniem rysunku można określić właściwości drukarki, m. in.
rozmiar papieru i opcje urządzenia.
Aby ustawić właściwości drukarki
1 Kliknij kolejno Plik ` Drukuj.
2 Kliknij kartę Ogólne.
3 Kliknij przycisk Właściwości.
4 Ustaw właściwości w oknie dialogowym.
Aby drukować wyniki pracy
3 Z listy Nazwa wybierz drukarkę.
4 Wpisz wartość w polu Liczba kopii.
Jeśli kopie mają być posortowane, zaznacz pole wyboru Sortuj.
CorelDRAW: Drukowanie 239

• Bieżący dokument — drukuje aktywny rysunek
• Bieżąca strona — drukuje aktywną stronę
• Strony — drukuje określone strony
• Dokumenty — drukuje określone dokumenty
• Zaznaczenie — drukuje zaznaczone obiekty
Przed wydrukowaniem zaznaczenia należy zaznaczyć odpowiednie

obiekty.
Pole wyboru Sortuj jest dostępne tylko w przypadku dokumentów
obejmujących więcej niż jedną stronę.
Określanie układu zadań drukowania

Układ zadania drukowania można określić, ustalając jego rozmiar, położenie i
skalę. W przypadku podziału zadania drukowania na fragmenty, fragmenty stron
zostaną wydrukowane na osobnych arkuszach papieru, które można później złożyć
w całość. Można na przykład podzielić zadanie drukowania, które jest większe od
rozmiaru papieru drukarki.
Jeśli orientacja zadania drukowania różni się od orientacji określonej we
właściwościach drukarki, wyświetlany jest komunikat monitu o dostosowanie
orientacji papieru w urządzeniu drukującym. Powiadomienie można wyłączyć,
aby orientacja papieru była automatycznie dostosowywana przez drukarkę.
Aby określić rozmiar i położenie zadania drukowania
2 Kliknij kartę Układ.
• Jak w dokumencie — zachowuje rozmiar obrazka zgodny z rozmiarem w
dokumencie
• Dopasuj do strony — określa rozmiar i położenie zadania drukowania, tak
aby dopasować je do drukowanej strony
• Zmień położenie obrazka na — umożliwia zmianę położenia zadania
drukowania przez wybór położenia z listy
Zaznaczenie opcji Zmień położenie obrazka na umożliwia określenie

wielkości, położenia i skali w odpowiednich polach.

Aby podzielić zadanie drukowania na fragmenty
3 Zaznacz pole wyboru Drukuj z podziałem na fragmenty.
• Zakładka — umożliwia określenie wielkości nakładania się fragmentów
• % szerokości strony — umożliwia określenie miejsca na stronie
zajmowanego przez fragmenty w procentach
Zaznacz pole wyboru Znaczniki fragmentów, aby dołączyć znaki

wyrównywania fragmentów.
Aby zmienić powiadomienie o orientacji strony
2 Na liście kategorii kliknij dwukrotnie pozycję Globalne, a następnie kliknij
pozycję Drukowanie.
3 Wybierz pozycję Powiadomienie o orientacji strony z listy Opcja.
4 Wybierz jedną z następujących pozycji z listy Ustawienie:
• Wyłączone — Zawsze dopasuj do orientacji
• Włączone — Pytaj, jeśli orientacje się różnią
• Wyłączone — Nie zmieniaj orientacji
Podgląd zadań drukowania

Można uzyskać podgląd wyników pracy, aby stwierdzić, w jakim położeniu i jakiej
wielkości zadanie drukowania pojawi się na papierze. Dokładny widok można
uzyskać, powiększając dany obszar. Na podglądzie można wyświetlić wygląd
poszczególnych wyciągów barwnych na wydruku. Można także przyspieszyć
podgląd wydruku, ukrywając grafikę.
Przed wydrukowaniem projektu można przejrzeć listę problemów związanych z
zadaniem drukowania, aby zidentyfikować potencjalne błędy. Można na przykład
sprawdzić bieżące zadanie drukowania pod kątem błędów drukowania,
potencjalnych problemów z wydrukiem oraz propozycji rozwiązań.
Aby uzyskać podgląd zadania drukowania
• Kliknij kolejno Plik ` Podgląd wydruku.
CorelDRAW: Drukowanie 241

Podgląd zadania drukowania można uzyskać szybko w oknie dialogowym
Drukuj, klikając kolejno Plik ` Drukuj, a następnie klikając przycisk
Podgląd w miniaturze .
Aby powiększyć stronę podglądu
1 Kliknij kolejno Plik ` Podgląd wydruku.
2 Kliknij kolejno Widok ` Powiększenie.
3 Włącz opcję Procent i wpisz wartość w polu.
Aby uzyskać podgląd wyciągów barwnych
2 Na pasku właściwości kliknij przycisk Włącz wyciągi barwne .
Pogląd pełnokolorowy jest dostępny po kliknięciu kolejno Widok `

Podgląd wyciągów barwnych ` Pełnokolorowy.
Poszczególne wyciągi barwne można wyświetlić, klikając karty na dole
okna aplikacji.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat drukowania, kliknij kolejno Pomoc

` Tematy Pomocy, kliknij kartę Spis treści, a następnie kliknij dwukrotnie
temat „Drukowanie”.

Drukowanie komercyjne
W programie CorelDRAW można przygotować zadanie drukowania do wydruku
w firmie poligraficznej.
• Przygotowywanie zadania drukowania dla biura usług poligraficznych
• Drukowanie znaczników drukarskich
• Drukowanie wyciągów barwnych
• Drukowanie na kliszy
Przygotowywanie zadania drukowania dla biura usług

poligraficznych
W procesie przygotowywania i wysyłania pliku do firmy poligraficznej można
posłużyć się Kreatorem przygotowania dla biura usług poligraficznych. Kreator
upraszcza takie procesy, jak generowanie plików postscriptowych i PDF,
gromadzenie poszczególnych elementów potrzebnych do wydrukowania obrazka
oraz kopiowanie pierwotnego obrazka, osadzonych plików obrazków i czcionek do
miejsca wskazanego przez użytkownika.
Można wydrukować rysunek do pliku, dzięki czemu firma poligraficzna będzie
mogła wysłać ten plik bezpośrednio do urządzenia drukującego. Jeśli nie masz
pewności, jakie ustawienia wybrać, zwróć się do biura usług poligraficznych.
Do zlecenia można dołączyć arkusz z informacjami o zadaniu zawierający
wszystkie parametry zastosowane podczas generowania pliku.
Więcej informacji na temat profesjonalnego procesu drukarskiego można znaleźć
w sekcji „Profesjonalny proces drukarski” w Pomocy.
Aby skorzystać z Kreatora przygotowania dla biura usług
poligraficznych
1 Kliknij kolejno Plik ` Przygotuj dla biura usług poligraficznych.
• Zbierz wszystkie pliki związane z tym dokumentem
CorelDRAW: Drukowanie komercyjne 243

• Wybierz profil dostarczony przez biuro usług poligraficznych
Ustawienia pliku PDF dla biura usług poligraficznych i ustawienia PDF z

ustawieniami drukarskimi są identyczne. Więcej informacji na temat
ustawień stylu PDF z ustawieniami drukarskimi można znaleźć w sekcji
„Zapisywanie dokumentów w formacie PDF” na stronie 251.
Do samodzielnego utworzenia profilu biura usług poligraficznych
niezbędne jest narzędzie Profil biura usług poligraficznych, które jest
instalowane domyślnie wraz z programem CorelDRAW.
Aby drukować do pliku
3 Zaznacz pole wyboru Drukuj do pliku.
4 Kliknij strzałkę palety wysuwanej, a następnie jedno z poniższych poleceń:
• Dla systemu Macintosh — zapisuje rysunek w formacie obsługiwanym
przez komputery Macintosh®
• Pojedynczy plik — drukuje strony do jednego pliku
• Strony w oddzielnych plikach — drukuje strony do osobnych plików
• Płyty w oddzielnych plikach — drukuje płyty do osobnych plików
5 Kliknij przycisk Drukuj.
6 Z listy Zapisz jako typ wybierz jedno z następujących ustawień:
• Plik wydruku — zapisuje plik w formacie PRN
• Plik PostScript — zapisuje plik w formacie PS
7 Wybierz folder, w którym chcesz zapisać plik.
8 W polu Nazwa pliku wpisz odpowiednią nazwę.
Jeśli użytkownik nie zamierza samodzielnie generować plików

postscriptowych, oryginalne pliki dokumentu można przekazać firmie
poligraficznej. O ile dysponuje ona aplikacją, w której utworzono
dokument (na przykład programem CorelDRAW), może sama określić
potrzebne ustawienia drukarskie.

Drukowanie znaczników drukarskich
Drukowanie znaczników drukarskich umożliwia wyświetlanie na stronie
informacji o sposobie jej drukowania. Możliwe jest określenie położenia
znaczników drukarskich na stronie.
Dostępne są następujące znaczniki drukarskie:
• Znaczniki cięcia/zginania — określają rozmiar papieru i są drukowane w
narożnikach strony. Znaczniki te mogą służyć jako prowadnice podczas
przycinania papieru do odpowiedniego formatu. Jeśli na jednym arkuszu
drukowanych jest kilka stron (np. dwa wiersze i dwie kolumny), znaczniki
cięcia/zginania można dodać na zewnętrznych krawędziach strony, co
gwarantuje usunięcie wszystkich znaczników w procesie cięcia arkusza, choć
można też dodać je do każdego wiersza i każdej kolumny. Ustawienie
znaczników cięcia/zginania gwarantuje pojawienie się ich na każdej płycie z
wyciągiem pliku w formacie CMYK.
• Margines na spad — określa odległość drukowania obrazka poza
znacznikami cięcia. Korzystając ze spadu w celu rozszerzenia zadania
drukowania do samej krawędzi arkusza, należy ustalić margines na spad.
Należy pamiętać, że korzystanie ze spadu wymaga użycia papieru o formacie
większym od docelowego, oraz że obszar obrazka musi wykraczać poza
krawędź docelowej strony dokumentu.
• Pasery — ułatwiają rozmieszczanie poszczególnych klisz w celu sprawdzenia
poprawności kolorów lub przed wykonaniem płyt drukarskich w procesie
druku wielobarwnego. Są one drukowane na każdym arkuszu wyciągu
barwnego.
• Paski kalibracji kolorów — są skalami kolorów drukowanymi na każdym
arkuszu wyciągu barwnego w celu zapewnienia dokładnej reprodukcji
kolorów. Aby paski kalibracji były widoczne na wydruku, rozmiar papieru
musi być większy od rozmiaru strony drukowanego dokumentu.
• Skala densytometryczna — grupa kwadratów o różnych odcieniach szarości
(od jasnego do ciemnego). Te kwadraty służą do sprawdzania gęstości
obrazków rastrowych. Skalę densytometryczną można umieścić w dowolnym
miejscu strony. Można także dostosować odcienie szarości wypełniające każdy
z siedmiu kwadratów skali.
• Numery stron — są pomocne przy sortowaniu stron obrazka bez numeracji
oraz w sytuacjach, gdy numeracja stron nie odpowiada ich rzeczywistej
liczbie.

• Informacje o pliku — drukuje informacje o pliku, takie jak profil kolorów,
dane rastra, nazwa, data i godzina utworzenia obrazka, numer płyty oraz
nazwa zadania.
Aby drukować znaczniki cięcia i zginania
2 Kliknij kartę Ustawienia drukarskie.
3 Zaznacz pole wyboru Znaczniki cięcia/zginania.
Aby wydrukować tylko zewnętrzne znaczniki cięcia/zginania, zaznacz pole
wyboru Tylko zewnętrzne.
Aby znaczniki cięcia i zginania znalazły się na wydruku, rozmiar papieru

musi być większy od rozmiaru strony drukowanego obrazka o ponad
centymetr z każdej strony.
Informacje na temat ustawiania znaczników cięcia i zginania można

znaleźć w sekcji „Drukowanie znaczników drukarskich” na stronie 245.
Aby drukować pełnokolorowe znaczniki cięcia i zginania
3 Na liście Opcja wybierz pozycję Pełnokolorowe znaczniki cięcia.
4 Z listy Ustawienie wybierz pozycję Wyprowadzaj na wszystkich płytach.
Aby drukować paski kalibracji kolorów i skale densytometryczne
3 Zaznacz dowolną z następujących opcji w polu Paski kalibracji:
• Pasek kalibracji koloru
• Skale densytometryczne
Aby zmienić poziom szarości w określonym kwadracie skali
densytometrycznej, wybierz liczbę z listy Poziomy szarości (mniejsze
wartości odpowiadają jaśniejszym kwadratom) i wpisz nową wartość dla
wybranego pola.

Aby drukować numery stron
3 Zaznacz pole wyboru Drukuj numery stron.
Aby umieścić numer strony w jej obrębie, zaznacz pole wyboru W obrębie
strony.
Aby drukować informacje o pliku
3 Zaznacz pole wyboru Drukuj informacje o pliku.
4 Wpisz nazwę zadania w polu Nazwa zadania – wiersz opisu.
Aby umieścić informacje o pliku w obrębie strony, zaznacz pole wyboru W
obrębie strony.
Aby określić położenie znaczników drukarskich
2 Kliknij narzędzie Rozmieszczenie znaczników .
3 Kliknij przycisk Automatyczne pozycjonowanie ramki znaczników na
4 Wpisz odpowiednie wartości w polach Ramka rozmieszczenia znaczników.
Położenie znaczników drukarskich można również zmienić, klikając ich

ikony w oknie podglądu wydruku i przeciągając prostokąt ograniczający.
Aby przytwierdzić znaczniki drukarskie do prostokąta ograniczającego
obiekt zamiast do prostokąta ograniczającego strony, kliknij kartę
Ustawienia drukarskie w oknie dialogowym Drukuj i zaznacz pole
wyboru Znaczniki do obiektów.
Drukowanie wyciągów barwnych

Jeśli dokument jest przesyłany do druku w biurze usług poligraficznych lub w
drukarni, użytkownik albo firma poligraficzna muszą wygenerować wyciągi
barwne. Konieczność tworzenia wyciągów barwnych jest podyktowana sposobem
działania maszyn drukarskich — w danym momencie nakładają one na arkusz
papieru tylko jeden kolor farby. Program pozwala wybrać wyciągi barwne do
wydruku oraz określić kolejność drukowania.

Maszyny drukarskie mogą korzystać z kolorów rozbarwianych, kolorów
dodatkowych lub mogą łączyć te możliwości. W trakcie drukowania kolory
dodatkowe można przekształcić w kolory rozbarwiane. Więcej informacji na temat
kolorów dodatkowych i rozbarwianych można znaleźć w sekcji „Wybieranie
kolorów” na stronie 151.
Aplikacje firmy Corel obsługują również format PANTONE Hexachrome. Jest to
rodzaj procesu drukarskiego, który umożliwia osiągnięcie szerszego zakresu
kolorów na wydruku. Możliwość zastosowania palety PANTONE Hexachrome w
dokumencie należy najpierw uzgodnić ze współpracującym biurem usług
poligraficznych.
Przy konfigurowaniu rastra dla celów drukowania wyciągów barwnych najlepiej
jest korzystać z ustawień domyślnych, w przeciwnym razie rastry mogą być
skonfigurowane nieprawidłowo, co spowoduje powstanie mory i niską jakość
odwzorowania kolorów. Jednak przy wydrukach bezpośrednio na naświetlarce
technika sporządzania rastrów powinna zostać dopasowana do rodzaju
naświetlarki używanej w danym biurze poligraficznym. Przed dostosowaniem
rastra jego prawidłowe ustawienia należy uzgodnić z pracownikami firmy
poligraficznej.
Mając obszary nadrukowywane, można wybrać sposób ich drukowania. Więcej
informacji na temat nadrukowywania można znaleźć w sekcji „Praca z
nadlewaniem kolorów i nadrukowywaniem” w Pomocy.
Aby drukować wyciągi barwne
2 Kliknij kartę Wyciągi barwne.
3 Zaznacz pole wyboru Drukuj wyciągi barwne.
Aby wydrukować konkretny wyciąg barwny, należy zaznaczyć odpowiednie
pole wyboru na liście wyciągów barwnych.
Procedura ta nie jest polecana, ale możliwe jest wydrukowanie wyciągów

barwnych w odpowiadających im kolorach po zaznaczeniu pola wyboru
Drukuj wyciągi barwne w kolorach w obszarze Opcje.
Kolejność drukowania wyciągów barwnych można zmienić, zaznaczając
pole wyboru Zastosuj ustawienia zaawansowane, klikając przycisk
Zaawansowane i wybierając kolejność na liście Kolejność.

Aby przekształcić kolory dodatkowe w rozbarwiane
3 Zaznacz pole wyboru Przekształć kolory dodatkowe na rozbarwiane.
To przekształcenie kolorów dodatkowych w kolory rozbarwiane nie

powoduje zmian w oryginalnym pliku programu CorelDRAW, wpływa
natomiast na sposób wysyłania kolorów do drukarki.
Aby użyć kolorów rozbarwianych PANTONE Hexachrome
4 Zaznacz pole wyboru Płyty Hexachrome w obszarze Opcje.
Aby dostosować raster
4 Zaznacz pole wyboru Zastosuj ustawienia zaawansowane w obszarze
Opcje.
5 Kliknij opcję Zaawansowane.
6 Zmień dowolne z poniższych ustawień:
• Technologia rasteryzacji
• Rozdzielczość
• Basic screen
• Halftone type
Istnieje możliwość ustawiania gęstości linii rastra, kąta rastra oraz opcji
nadlewania dla kolorów dodatkowych, podobnie jak dla kolorów
rozbarwianych. Jeśli na przykład wypełnienie tonalne tworzą dwa kolory
dodatkowe, raster jednego z nich można obrócić o 45 stopni, a drugiego o
90 stopni.

Drukowanie na kliszy
Ustawienia drukowania pozwalają na skonfigurowanie wydruku w negatywie.
Naświetlarka jest urządzeniem, które przenosi obraz dokumentu na kliszę filmową.
Zależnie od typu używanego urządzenia drukującego, obraz dokumentu powinien
mieć postać negatywu lub pozytywu. Ustawienia przy generowaniu pliku
przekazywanego na naświetlarkę należy uzgodnić ze współpracującą firmą
poligraficzną.
Możliwe jest skonfigurowanie wydruku na kliszy emulsją do dołu. Wydruk na
drukarce biurowej przy takim ustawieniu kliszy daje w wyniku obraz odwrócony.
Aby drukować negatyw
3 Zaznacz pole wyboru Negatyw.
Nie należy włączać tej funkcji, jeśli wydruk ma być wykonany na zwykłej
drukarce biurowej.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat przygotowywania wydruku na

potrzeby drukowania komercyjnego, kliknij kolejno Pomoc ` Tematy
Pomocy, kliknij kartę Spis treści, a następnie kliknij dwukrotnie temat
„Drukowanie komercyjne”.

Publikowanie w formacie PDF
Format PDF został zaprojektowany z myślą o zachowaniu krojów czcionek,
obrazków, grafiki i formatowania nadanego dokumentowi w oryginalnej aplikacji.
• Zapisywanie dokumentów w formacie PDF
• Ustawianie opcji zabezpieczeń dla plików PDF
Zapisywanie dokumentów w formacie PDF

Dokument można zapisać jako plik PDF. Pliki PDF mogą być wyświetlane,
współdzielone i drukowane na dowolnej platformie, jeśli na komputerze
zainstalowano program Adobe® Acrobat®, Adobe® Acrobat® Reader® lub
dowolny program do odczytywania plików PDF. Pliki PDF mogą być wyświetlane,
współdzielone i drukowane na dowolnej platformie, jeśli na komputerze
zainstalowano program Adobe® Acrobat®, Adobe® Acrobat® Reader® lub
dowolny program do odczytywania plików PDF. Pliki PDF można także wysyłać
do sieci intranet lub Internetu.
Zapisując dokument jako plik PDF, można wybrać jeden z kilku gotowych stylów
PDF, stosujących właściwe ustawienia. Wybór stylu PDF do opublikowania w
Internecie spowoduje na przykład, że rozdzielczość obrazków w pliku PDF
zostanie zoptymalizowana pod kątem wyświetlania w oknie przeglądarki
internetowej. Można także tworzyć nowe style PDF lub edytować gotowe.
Ustawienia zabezpieczeń plików PDF nie są zapisywane ze stylami PDF.
Informacje na temat opcji zabezpieczeń plików PDF można znaleźć w sekcji
„Ustawianie opcji zabezpieczeń dla plików PDF” na stronie 253.
Użyte w dokumencie symbole będą obsługiwane w pliku PDF. Więcej informacji
na temat symboli można znaleźć w sekcji „Praca z symbolami” w Pomocy.
Aby zapisać dokument w formacie PDF
1 Kliknij kolejno Plik ` Publikuj jako PDF.
2 Z listy Styl PDF wybierz jedną z następujących pozycji:
CorelDRAW: Publikowanie w formacie PDF 251

• PDF do rozpowszechniania — tworzy plik PDF, który można wydrukować
na drukarce laserowej lub biurowej; jest on odpowiedni dla dokumentów
ogólnego przeznaczenia. Styl ten umożliwia stosowanie kompresji map
bitowych JPEG oraz dołączanie zakładek i hiperłączy.
• PDF do redakcji — tworzy wysokiej jakości plik PDF przeznaczony dla
drukarki laserowej lub kopiarki cyfrowej. Ten styl umożliwia stosowanie
kompresji LZW, osadzanie czcionek oraz dołączanie hiperłączy, zakładek i
miniatur. Wyświetla wszystkie czcionki, wszystkie obrazki w pełnej
rozdzielczości oraz hiperłącza pliku PDF, aby można go było modyfikować
później.
• PDF z ustawieniami drukarskimi — umożliwia stosowanie kompresji map
bitowych ZIP, osadzanie czcionek oraz zachowywanie informacji o kolorach
dodatkowych, używanych przy druku o wysokiej jakości. Preferowane
ustawienia należy uzgodnić z biurem usług poligraficznych.
• PDF do opublikowania w Internecie — tworzy plik PDF przeznaczony do
przeglądania w Internecie, np. plik PDF do dystrybucji za pośrednictwem
poczty elektronicznej lub publikowany na stronach WWW. Ten styl
umożliwia stosowanie kompresji map bitowych JPEG, kompresuje tekst i
zawiera hiperłącza.
• PDF/X-1a — umożliwia stosowanie kompresji map bitowych ZIP,
przekształca wszystkie obiekty w model kolorów CMYK oraz zachowuje
informacje o kolorach dodatkowych. Styl ten zawiera podstawowe
ustawienia dla prac drukarskich i jest standardowym formatem stosowanym
podczas przygotowywania materiałów reklamowych.
• PDF/X-3 — Ten styl jest zbiorem nadrzędnym stylu PDF/X-1a. Dopuszcza
stosowanie danych w modelu kolorów CMYK i innych niż CMYK (np. Lab
lub skali szarości) w pliku PDF.
4 W polu Nazwa pliku wpisz odpowiednią nazwę.
Aby zapisać wiele dokumentów jako jeden plik PDF
2 Kliknij przycisk Ustawienia.
4 Włącz opcję Dokumenty.
5 Zaznacz pole wyboru dla każdego dokumentu, który chcesz zapisać.

Aby utworzyć styl PDF
3 Określ ustawienia w oknie dialogowym Ustawienia publikowania jako PDF.
5 Kliknij przycisk dodawania stylu PDF obok listy Styl PDF.
6 Wpisz nazwę stylu w polu Zapisz styl PDF jako.
Aby usunąć styl PDF, należy go zaznaczyć, a następnie kliknąć przycisk

Usuń styl PDF obok listy Styl PDF.
Aby edytować styl PDF
3 Określ ustawienia w oknie dialogowym Ustawienia publikowania jako PDF.
5 Kliknij przycisk dodawania stylu PDF obok listy Styl PDF.
6 Wybierz styl z listy Zapisz styl PDF jako.
Zapisanie zmian wprowadzonych w ustawieniach gotowego stylu

spowoduje zastąpienie ustawień oryginalnych. Aby tego uniknąć, należy
zapisać zmiany ustawień gotowego stylu pod nową nazwą.
Ustawianie opcji zabezpieczeń dla plików PDF

Można ustawiać opcje zabezpieczeń tworzonych plików PDF. Opcje zabezpieczeń
pozwalają na kontrolę możliwości i stopnia dostępu do pliku PDF, a także jego
edycji i reprodukcji podczas przeglądania w programie Adobe Acrobat.
Opcje zabezpieczeń są kontrolowane za pomocą dwóch haseł: hasła uprawnień i
hasła otwierania.
Hasło uprawnień to hasło główne, umożliwiające kontrolę możliwości
drukowania, edytowania i kopiowania pliku. Na przykład użytkownik będący
właścicielem pliku może chronić jego integralność, ustawiając uprawnienia w taki
sposób, aby edycja pliku nie była możliwa.

Można również ustawić hasło otwierania, które umożliwia kontrolę możliwości
dostępu do pliku. Hasło otwierania można na przykład ustawić, jeśli dany plik
zawiera ważne informacje i wymagane jest ograniczenie liczby użytkowników,
którzy będą mogli go przeglądać. Nie zaleca się ustawiania hasła otwierania bez
ustanowienia hasła uprawnień, gdyż w takim wypadku użytkownicy mieliby
nieograniczony dostęp do pliku PDF, łącznie z możliwością ustawienia nowego
hasła.
Opcje zabezpieczeń są stosowane podczas zapisywania pliku PDF. Ustawienia te
można wyświetlić po otwarciu pliku PDF w programie Adobe Acrobat.
Aby otworzyć i dokonać edycji pliku PDF, należy wprowadzić hasło uprawnień
(lub hasło otwierania, jeśli nie ustawiono hasła uprawnień). Informacje na temat
otwierania i importowania plików PDF można znaleźć w sekcji „Portable
Document Format (PDF)” w Pomocy.
Aby ustawić uprawnienia w pliku PDF
3 Kliknij kartę Zabezpieczenia.
4 Zaznacz pole wyboru Hasło uprawnień.
5 Wpisz hasło w polu Hasło.
6 Wpisz hasło ponownie w polu Potwierdź hasło uprawnień.
7 W polu Uprawnienia do drukowania wybierz jedną z następujących opcji:
• Brak — umożliwia użytkownikom wyświetlanie pliku PDF na ekranie, lecz
zapobiega jego drukowaniu.
• Niska rozdzielczość — umożliwia użytkownikom drukowanie pliku PDF w
niskiej rozdzielczości. Opcja ta jest dostępna dla plików PDF zgodnych z
programem Adobe Acrobat w wersji 5 lub nowszej.
• Wysoka rozdzielczość — umożliwia użytkownikom drukowanie pliku PDF
w wysokiej rozdzielczości.
8 W polu Uprawnienia do edytowania wybierz jedną z następujących opcji:
• Brak — zapobiega edycji pliku PDF przez użytkowników.
• Wszystko z wyjątkiem wydobywania stron — pozwala użytkownikom na
edycję pliku PDF, lecz zapobiega usuwaniu z niego stron.
Aby umożliwić kopiowanie zawartości pliku PDF do innych dokumentów,
należy zaznaczyć pole wyboru Włącz możliwość kopiowania tekstu,
obrazków i innej zawartości.

Hasło uprawnień to hasło główne dokumentu. Może ono zostać użyte
przez właściciela pliku w celu ustawiania uprawnień oraz otwierania pliku,
jeśli ustawiono hasło otwierania.
Aby ustawić hasło użytkownika dla pliku PDF
3 Kliknij kartę Zabezpieczenia.
4 Zaznacz pole wyboru Hasło otwierania.
5 Wpisz hasło w polu Hasło.
6 Wpisz hasło ponownie w polu Potwierdź hasło otwierania.
Jeśli ustawiono hasło otwierania, zalecane jest także ustawienie hasła

uprawnień.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat pracy z plikami PDF, kliknij

kliknij dwukrotnie temat „Publikowanie w formacie PDF”.

Importowanie i eksportowanie
plików
Aplikacja zawiera filtry konwertujące pliki pomiędzy różnymi formatami w
wypadku importowania lub eksportowania plików.
• Importowanie plików
• Eksportowanie plików
Importowanie plików
Aplikacja pozwala na importowanie plików utworzonych w innych aplikacjach.
Można na przykład zaimportować plik w formacie PDF (Portable Document
Format), JPEG lub Adobe Illustrator (AI). Zaimportowany plik można umieścić
jako obiekt w aktywnym oknie aplikacji. Przy importowaniu można również
zmienić rozmiar pliku i wyśrodkować jego układ. Zaimportowany plik stanie się
częścią aktywnego pliku. Podczas importowania mapy bitowej można zmienić jej
rozmiar i/lub rozdzielczość w celu zmniejszenia rozmiaru pliku; można ją również
wykadrować, eliminując zbędne fragmenty zdjęcia. Można również wykadrować
mapę bitową w taki sposób, aby wybrać jedynie część obrazka niezbędną do
zaimportowania.
Aby zaimportować plik do aktywnego rysunku
2 Wybierz folder, w którym znajduje się plik.
3 Wybierz format pliku z listy Pliki typu.
Jeśli plik zawiera tekst w języku innym niż język używanego systemu
operacyjnego, wybierz odpowiednią opcję z listy Strona kodowa, aby
zapewnić prawidłowe wyświetlanie nazw obiektów, słów kluczowych i
notatek.
CorelDRAW: Importowanie i eksportowanie plików 257

6 Zaznacz dowolne z dostępnych następujących pól wyboru:
• Dołącz mapę bitową zewnętrznie — umożliwia dołączenie mapy bitowej
zewnętrznie, zamiast osadzania jej w pliku
• Połącz wielowarstwowe mapy bitowe — automatycznie scala warstwy w
mapie bitowej
zainstalowania aplikacji
• Sprawdź znak wodny — umożliwia sprawdzenie, czy obrazek zawiera znak
wodny i inne informacje, na przykład o prawach autorskich
• Nie pokazuj okna dialogowego filtrów — umożliwia użycie domyślnych
ustawień filtrów bez otwierania ich okna dialogowego
• Zachowaj warstwy i strony — umożliwia zachowanie warstw i stron
podczas importowania plików. Jeśli zaznaczenie tego pola zostanie usunięte,
wszystkie warstwy zostaną scalone w jedną.
• Połącz z plikiem wysokiej rozdzielczości, stosując OPI — umożliwia
wstawienie do dokumentu pliku TIFF lub Scitex® Continuous Tone (CT) o
niskiej rozdzielczości. Wersja o niskiej rozdzielczości jest łączona z
obrazkiem o wysokiej rozdzielczości, który znajduje się na serwerze Open
Prepress Interface (OPI).
7 Kliknij przycisk Importuj i wykonaj jedną z następujących czynności:
• Kliknij stronę rysunku, aby zachować oryginalny plik i umieścić jego lewy
górny róg w miejscu kliknięcia.
• Kliknij i przeciągnij na stronie rysunku, aby zmienić rozmiar pliku.
Wskaźnik importowania wyświetla wymiary pliku o zmienionym rozmiarze
w czasie przeciągania kursora na stronie rysunku.
• Naciśnij klawisz Enter, aby umieścić plik pośrodku strony rysunku.
Do importowanego pliku są stosowane aktywne opcje przyciągania.
Nie wszystkie opcje importowania są dostępne dla wszystkich formatów

plików.
Importowanie wielowarstwowych map bitowych jest domyślnie

włączone.
Można również importować wiele plików. Aby zaznaczyć kolejne pliki na
liście, przytrzymaj klawisz Shift i kliknij. Aby zaznaczyć pliki, które nie
występują kolejno po sobie na liście, przytrzymaj klawisz Ctrl i kliknij.

Eksportowanie plików
Obrazki można eksportować i zapisywać w różnych formatach plików, które mogą
być używane w innych aplikacjach. Można na przykład wyeksportować plik do
formatu Adobe Illustrator (AI) lub GIF.
Plik można eksportować do wybranego formatu. Plik można również
wyeksportować poprzez zapisanie otwartego pliku pod inną nazwą lub do innego
formatu, zachowując format otwartego pliku.
Niektóre formaty plików mogą nie obsługiwać wszystkich funkcji, które zapewnia
plik CorelDRAW (CDR), tak więc przed wyeksportowaniem pliku dobrze jest
zapisać plik oryginalny w formacie programu CorelDRAW (CDR).
Aby wyeksportować plik
1 Kliknij kolejno Plik ` Eksportuj.
3 Wybierz format pliku z listy Zapisz jako typ.
5 Kliknij przycisk Opcje i zaznacz dowolne z następujących aktywnych pól
wyboru:
• Eksportuj tylko tę stronę — eksportuje jedynie bieżącą stronę z pliku
wielostronicowego
• Tylko zaznaczone — zapisuje tylko obiekty zaznaczone w aktywnym
rysunku
• Nazwy_plików_do_publikacji_w_Internecie — zastępuje spacje w nazwie
pliku znakami podkreślenia. Znaki specjalne są zastępowane znakami
zgodnymi z nazewnictwem plików stosowanym w Internecie.
• Nie pokazuj okna dialogowego filtrów — pomija wyświetlanie okien
dialogowych z innymi opcjami dostępnymi podczas eksportowania
6 Kliknij przycisk Eksportuj.
Jeśli zostanie wyświetlone okno dialogowe dla formatu eksportu, określ

odpowiednie opcje. Więcej informacji na temat formatów plików można
znaleźć w sekcji „Formaty plików” w Pomocy.

Można również
Kompresować plik podczas eksportu Wybierz typ kompresji z listy Typ

kompresji.
Określić informacje na temat pliku Wpisz komentarz w polu Notatki.
Aby wyeksportować plik do formatu Microsoft Office lub

WordPerfect Office
1 Kliknij kolejno Plik ` Eksportuj do pakietu Office.
2 Z listy Eksportuj do wybierz jedną z następujących opcji:
• Microsoft Office — umożliwia ustawienie opcji pozwalających na
spełnienie różnych wymagań wyjścia aplikacji pakietu Microsoft® Office
• WordPerfect Office — automatycznie optymalizuje obrazek dla aplikacji
WordPerfect Office przez przekształcenie go do formatu WordPerfect
Graphics (WPG)
3 Z listy Grafika powinna być dostosowana pod kątem wybierz jedną z
następujących pozycji:
• Zgodność — umożliwia zapisanie rysunku jako mapy bitowej w formacie
pliku Portable Network Graphic (PNG). Pozwala to na zachowanie wyglądu
rysunku podczas importowania go do aplikacji biurowej.
• Edycja — umożliwia zachowanie większości elementów do edycji w
rysunkach wektorowych poprzez zapisanie rysunku w formacie Extended
Metafile Format (EMF)
4 Z listy Zoptymalizowana dla wybierz jedną z następujących pozycji:
• Prezentacja — umożliwia zoptymalizowanie pliku pod kątem zastosowań
takich jak pokazy slajdów czy dokumenty online (96 dpi)
• Drukowanie biurowe — umożliwia zachowanie dobrej jakości obrazków
dla celów drukowania biurowego (150 dpi)
• Drukowanie komercyjne — umożliwia zoptymalizowanie pliku pod kątem
wydruku o wysokiej jakości (300 dpi)
Szacowany rozmiar pliku jest wyświetlany w lewym dolnym rogu okna
dialogowego.

Można również
Powiększać i pomniejszać zawartość okna Wybierz narzędzie Powiększ lub

podglądu
Przewinąć do innego obszaru rysunku Za pomocą narzędzia Chwyt

przeciągnij okno podglądu, aż obszar,
który chcesz wyświetlić, stanie się
widoczny.
Dostępne są jedynie opcje, które można zastosować w danej sytuacji. Na

przykład opcje z obszaru Zoptymalizowana dla są dostępne jedynie
wtedy, gdy wybrano opcje Microsoft Office i Zgodność.
Warstwy rysunku są spłaszczane podczas eksportowania do pakietu
Microsoft Office lub WordPerfect Office.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat importowania i eksportowania

plików, kliknij kolejno Pomoc ` Tematy Pomocy, kliknij kartę Spis treści,
a następnie kliknij dwukrotnie temat „Importowanie i eksportowanie
plików”.

Section III: Corel PHOTO-PAINT
Przewodnik po obszarze
roboczym programu
Corel PHOTO-PAINT
Zaznajomienie się z terminologią i obszarem roboczym programu
Corel PHOTO-PAINT ułatwia posługiwanie się pojęciami i procedurami
znajdującymi się w tym podręczniku oraz w Pomocy dostępnej z okna aplikacji.
• Pojęcia używane w programie Corel PHOTO-PAINT
• Okno aplikacji
• Paski narzędzi
• Przybornik
• Pasek właściwości
• Okna dokowane
• Pasek stanu
Pojęcia używane w programie Corel PHOTO-PAINT

Przed rozpoczęciem pracy w programie Corel PHOTO-PAINT należy zapoznać
się z poniższymi pojęciami.
Termin Opis
Kanał Ośmiobitowy obrazek w skali szarości, w

którym przechowywane są informacje na
temat koloru lub maski w danym obrazku
Obszar edytowalny Obszar do edycji maski, umożliwia

stosowanie koloru i efektów do
zaznaczonego obszaru obrazka
Obrazek Plik otwarty lub tworzony w programie

Corel PHOTO-PAINT
Corel PHOTO-PAINT: Przewodnik po obszarze roboczym programu Corel PHOTO-PAINT 265

Termin Opis
Soczewka Warstwa obiektu chroniąca część lub

całość obrazka w trakcie dokonywania
korekcji kolorów i odcieni
Maska Maskę można stosować podczas edycji

obrazka w celu określenia obszarów
chronionych i edytowalnych
Obiekt Niezależna mapa bitowa umieszczona w

osobnej warstwie ponad obrazkiem tła
Ścieżka Ciąg odcinków prostych lub krzywych

połączonych za pomocą punktów
końcowych, których położenie można
dostosować, zwanych węzłami
Miniatury Miniaturowa wersja obrazka o niskiej

rozdzielczości
Więcej terminów i definicji znajduje się w glosariuszu zawartym w Pomocy.
Poznawanie okna aplikacji

Okno aplikacji Corel PHOTO-PAINT zawiera elementy, które pomagają uzyskać
dostęp do narzędzi i poleceń potrzebnych do wyświetlania i edytowania obrazków.
Dostęp do poleceń aplikacji można uzyskać z paska menu, przybornika, paska
właściwości, pasków narzędzi oraz okien dokowanych.
Wiele elementów w oknie aplikacji można dostosować, aby odpowiadały
środowisku pracy użytkownika. Więcej informacji na temat dostosowywania
programu Corel PHOTO-PAINT znajduje się w sekcji „Dostosowywanie
aplikacji” w Pomocy.
Okno aplikacji zawiera następujące części główne:
Element Opis
Pasek menu Obszar zawierający wiele menu

rozwijanych z poleceniami zgrupowanymi
według kategorii.

Pasek właściwości Pasek menu Pasek narzędzi (standardowy)
Pasek tytułu
Przybornik
Okno
obrazka
Pasek stanu Nawigator Okno dokowane Paleta kolorów
Element Opis
Pasek właściwości Odłączany pasek zawierający polecenia

zmieniające się w zależności od
aktywnego narzędzia.
Pasek narzędzi (standardowy) Pasek, który zawiera skróty do niektórych

podstawowych poleceń, takich jak
otwieranie, zapisywanie i drukowanie.
Przybornik Pasek zawierający narzędzia do edycji,

tworzenia i wyświetlania obrazków.
Przybornik zawiera również obszar
sterowania kolorem, który umożliwia
wybieranie kolorów i wypełnień.

Element Opis
Okno obrazka Obszar, w którym wyświetlany jest

obrazek. Jednocześnie otworzyć można
kilka okien obrazka, ale wybierane
polecenia zostaną zastosowane tylko do
aktywnego okna obrazka.
Pasek tytułu Obszar okna obrazka, w którym

wyświetlana jest jego nazwa.
Nawigator Przycisk, który umożliwia wyświetlanie

miniatury całego obrazka w celu wybrania
określonego obszaru w oknie obrazka,
który zostanie wyświetlony. Nawigator
jest dostępny tylko wtedy, gdy pewne
obszary wykraczają poza okno obrazka.
Okno dokowane Okno zawierające dodatkowe polecenia i

informacje o obrazku. Niektóre okna
dokowane zawierają obszar podglądu.
Domyślnie wyświetlane są okna
dokowane Podpowiedzi i Obiekty.
Pasek stanu Obszar, w którym wyświetlane są

informacje o obrazku, informacje
systemowe oraz wskazówki
Paski narzędzi
Paski narzędzi zawierają przyciski, które są skrótami poleceń menu. Standardowy
pasek narzędzi zawiera najczęściej używane polecenia. W poniższej tabeli
znajduje się skrótowy opis przycisków dostępnych na standardowym pasku
narzędzi.
Naciśnij ten przycisk Aby
Utworzyć nowy obrazek
Otworzyć obrazek

Zapisać obrazek
Wydrukować obrazek
Wyciąć zaznaczone obiekty do Schowka
Skopiować zaznaczone obiekty do

Schowka
Wkleić zawartość Schowka do obrazka
Cofnąć ostatnią czynność
Ponowić ostatnią czynność
Zaimportować obrazek
Wyeksportować obrazek
Zmienić stopień powiększenia
Wyświetlić podgląd pełnoekranowy
Wyświetlić lub ukryć siatkę kawałków

obrazka
Wyświetlić lub ukryć markizę maski
Wyświetlić lub ukryć markizę obiektu
Wyczyścić maskę

Dopełnić maskę
Poza standardowym paskiem narzędzi program Corel PHOTO-PAINT ma również

paski narzędzi przeznaczone do określonych zadań. Jeżeli na przykład użytkownik
często pracuje z maskami, może on wyświetlić pasek narzędzi Maska/Obiekt. W
przeciwieństwie do paska właściwości zawartość paska narzędzi nie ulega
zmianie.
Więcej informacji na temat przenoszenia i zmiany rozmiaru pasków narzędzi oraz
zmiany pasków narzędzi wyświetlanych domyślnie znajduje się w sekcji
„Dostosowywanie położenia i wyglądu paska narzędzi” w Pomocy. Można
również utworzyć niestandardowy pasek narzędzi i umieścić na nim najczęściej
używane narzędzia i polecenia. Informacje na temat tworzenia niestandardowych
pasków narzędzi można znaleźć w sekcji „Dostosowywanie pasków narzędzi” w
Pomocy.
Aby ukryć lub wyświetlić pasek narzędzi
• Kliknij kolejno Okno ` Paski narzędzi, a następnie kliknij dany pasek
narzędzi.
Znacznik wyboru znajdujący się obok nazwy wskazuje, że pasek narzędzi jest
wyświetlany w oknie obrazka.
Przybornik
Przybornik zawiera narzędzia do edycji, tworzenia i przeglądania obrazków.
Niektóre z narzędzi są widoczne domyślnie, inne są zgrupowane w paletach
wysuwanych. Palety wysuwane zawierają zestaw powiązanych narzędzi. Mała
strzałka w prawym dolnym rogu przycisku przybornika wskazuje paletę
wysuwaną. W przyborniku na palecie wysuwanej wyświetlane jest ostatnio
używane narzędzie. Na przykład w palecie Pędzel domyślnie wyświetlane jest
narzędzie Farba, jeżeli jednak użyte zostanie inne narzędzie z tej palety, na
przykład Rozpylacz obrazków, w przyborniku w tej palecie wysuwanej
wyświetlane będzie narzędzie Rozpylacz obrazków. Możliwość przeciągania
palet wysuwanych i oddzielania ich od przybornika sprawia, że zachowanie palet
jest podobne do pasków narzędzi. Pozwala to wyświetlać podczas pracy wszystkie
powiązane narzędzia.

Oprócz narzędzi w przyborniku wyświetlany jest obszar sterowania kolorem.
Obszar sterowania kolorem umożliwia wybieranie kolorów i wypełnień.
W poniższej tabeli opisano palety wysuwane, narzędzia i obszar sterowania
kolorem dostępne w przyborniku programu Corel PHOTO-PAINT:
Paleta wysuwana Wskaźnik Umożliwia dostęp do narzędzi Wskaźnik

obiektów i Transformacja maski
Paleta wysuwana Maska Umożliwia dostęp do narzędzi Maska

prostokątna, Maska eliptyczna, Maska
odręczna, Lasso, Maska magnetyczna,
Różdżka i Pędzel maski
Paleta wysuwana Powiększenie Umożliwia dostęp do narzędzi

Powiększenie i Chwyt
Paleta wysuwana Poprawka Umożliwia dostęp do narzędzi Usuwanie

efektu „czerwonych oczu”, Klonowanie
i Pędzel poprawek
Paleta wysuwana Kształt Umożliwia dostęp do narzędzi:

Prostokąt, Elipsa, Wielokąt, Linia i
Ścieżka
Paleta wysuwana Wypełnienie Umożliwia dostęp do narzędzi

Wypełnienie i Interakcyjne wypełnienie
Paleta wysuwana Pędzel Umożliwia dostęp do narzędzi

Malowanie, Efekty, Rozpylacz
obrazków, Cofnij pędzel oraz Pędzel
zamiany kolorów
Paleta wysuwana Narzędzia interakcyjne/ Umożliwia dostęp do narzędzi

przezroczystości Interakcyjny cień, Interakcyjna
przezroczystość obiektów,
Przezroczystość kolorów, Pędzel
przezroczystości obiektów

Narzędzie Opis
Umożliwia wybranie obiektu

Wskaźnik obiektów
Umożliwia zmianę wyglądu obszarów

Transformacja maski
edytowalnych
Pozwala definiować prostokątne obszary

Maska prostokątna
edytowalne
Umożliwia definiowanie eliptycznych

Maska eliptyczna
obszarów edytowalnych
Umożliwia definiowanie obszarów

Maska odręczna
edytowalnych o nieregularnych lub
wielokątnych kształtach

Lasso
edytowalnych o nieregularnym kształcie,
otoczonych pikselami podobnych kolorów
Umożliwia wykrycie krawędzi elementów

Maska magnetyczna
na obrazku, tj. konturów obszarów,
których kolor kontrastuje z ich
otoczeniem, oraz umieszczenie markizy
maski wokół ich krawędzi

Różdżka
edytowalnych o nieregularnych
kształtach, które zawierają wszystkie
sąsiadujące piksele o kolorze podobnym
do wybranego wcześniej piksela
Umożliwia zdefiniowanie obszaru

Pędzel maski
edytowalnego przez zaznaczenie obszaru
pędzlem, jak podczas malowania
Umożliwia usuwanie zbędnych obszarów

Kadrowanie
i prostowanie obrazków zakrzywionych
Umożliwia zmianę stopnia powiększenia

Powiększenie
w oknie obrazka

Narzędzie Opis
Umożliwia przeciąganie obszarów

Chwyt
obrazka większego niż okno tak, aby były
widoczne w oknie
Umożliwia wybór kolorów z obrazka

Pipeta
Umożliwia wymazywanie obszarów

Gumka
obrazka lub obszarów obiektów w celu
odsłaniania obiektu lub tła znajdującego
się pod spodem
Umożliwia dodawanie tekstu do obrazka i

Tekst
edytowanie istniejącego już tekstu
Umożliwia usuwanie efektu „czerwonych

Usuwanie efektu „czerwonych oczu”
oczu” z oczu postaci na zdjęciach
Umożliwia duplikowanie części obrazka i

Klonowanie
stosowanie ich do innej części tego
samego lub innego obrazka
Umożliwia usuwanie z obrazków

Poprawka
wszelkich niedoskonałości, takich jak
naderwania, zadrapania i pofałdowania,
przez mieszanie faktur i kolorów
Umożliwia rysowanie kwadratowych i

Prostokąt
prostokątnych kształtów
Umożliwia rysowanie obiektów o

Elipsa
kształcie koła lub elipsy
Umożliwia rysowanie wielokątów

Wielokąt
Umożliwia rysowanie pojedynczych lub

Linia
połączonych segmentów linii prostej przy
użyciu koloru pierwszego planu
Umożliwia tworzenie i edytowanie

Ścieżka
ścieżek

Narzędzie Opis
Umożliwia wypełnianie obszarów jednym

Wypełnienie
z czterech typów wypełnienia: jednolite,
tonalne, z mapy bitowej i teksturą
Umożliwia stosowanie wypełnień

Interakcyjne wypełnienie
gradientowych do całego obrazka, obiektu
lub zaznaczenia
Umożliwia zamalowywanie obrazka z

Farba
wykorzystaniem koloru pierwszego planu
Umożliwia wykonywanie miejscowej

Efekt
korekty koloru i odcienia na obrazku
Umożliwia ładowanie jednego lub więcej

Rozpylacz obrazków
obrazków i malowanie nimi na obrazku
Umożliwia przywracanie wyglądu

Cofnij pędzel
obszarów obrazka sprzed ostatniego
pociągnięcia pędzla
Umożliwia zastępowanie koloru

Pędzel zamiany kolorów
pierwszego planu obrazka kolorem tła
Umożliwia dodawanie cieni do obiektów

Interakcyjny cień
Umożliwia uzyskanie stopniowego

Interakcyjna przezroczystość
przejścia kolorów obiektu w kolor tła
obiektów
Umożliwia nadanie przezroczystości

Przezroczystość kolorów
pikselom obiektu o określonej wartości
kolorów
Umożliwia zwiększenie przezroczystości

Pędzel przezroczystości obiektów
obszarów przez zaznaczanie ich pędzlem
Umożliwia dzielenie dużych obrazków na

Kawałkowanie obrazków
mniejsze fragmenty, które mogą być
następnie modyfikowane w celu
publikacji w Internecie

Obszar sterowania kolorem
Umożliwia wybieranie kolorów i

wypełnień. Zawiera trzy próbki kolorów:
Kolor pierwszego planu, Kolor tła i
Kolor wypełnienia. Strzałki umożliwiają
zamianę kolorów tła i pierwszego planu, a
ikona Zresetuj kolory pozwala powrócić
do ustawień domyślnych koloru.
Pasek właściwości
Na pasku właściwości wyświetlane są najczęściej używane polecenia związane z
aktywnym narzędziem. W przeciwieństwie do pasków narzędzi zawartość paska
właściwości zmienia się w zależności od tego, które narzędzie jest aktywne. Gdy
jest na przykład używane narzędzie Tekst, na pasku narzędzi wyświetlane są
ustawienia dotyczące tekstu, takie jak rodzaj i rozmiar czcionki oraz wyrównanie.
Więcej zaawansowanych opcji dla aktywnego narzędzia jest dostępnych na
rozszerzonym pasku narzędzi. Przycisk z podwójną strzałką znajdujący się na
końcu paska właściwości otwiera i zamyka rozszerzony pasek właściwości.
Aby otworzyć lub zamknąć rozszerzony pasek właściwości

Otworzyć rozszerzony pasek właściwości Kliknij przycisk Otwórz opcje

zaawansowane
.
Zamknąć rozszerzony pasek właściwości Kliknij przycisk Zamknij opcje

zaawansowane
.
Okna dokowane
W oknach dokowanych wyświetlane są elementy sterujące, takie jak przyciski
poleceń, opcje i listy. Niektóre okna dokowane zawierają dodatkowe wskazówki

graficzne dotyczące narzędzi lub elementów obrazka. Podczas pracy z obrazkiem
okna dokowane mogą pozostawać otwarte.
W systemie Windows okno dokowane można dołączyć do dowolnego brzegu okna
aplikacji, czyli je zadokować, a także można je odczepić, umożliwiając jego
przenoszenie podczas pracy w oknie aplikacji. Okna dokowane można także
zminimalizować, aby niepotrzebnie nie zajmowały powierzchni ekranu. Gdy
otwieranych jest jednocześnie kilka okien dokowanych, okna są układane w stos
jedno na drugim, widoczne natomiast są ich zakładki, które umożliwiają szybki
dostęp do wybranego okna dokowanego.
Przykładem okna dokowanego jest okno Obiekty. W oknie dokowanym Obiekty
wyświetlane są miniatury tła obrazka, warstw każdego obiektu, jak również
przyciski poleceń i opcje związane z obiektami.
Aby otworzyć okno dokowane
• Kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane, a następnie kliknij wybrane okno.
Aby przenieść okno dokowane
• Przeciągnij pasek tytułu okna dokowanego w nowe miejsce.
Odciągając okno dokowane od krawędzi okna, można je odczepić, natomiast
przeciągając pływające okno w kierunku krawędzi, można je zadokować.
Podczas przeciągania widoczny jest kontur okna dokowanego. Kontur

zmienia kształt podczas przeciągania okna do krawędzi okna aplikacji
wskazując, że okno zostało zadokowane.
Aby zminimalizować okno dokowane
Aby zminimalizować Wykonaj następujące czynności
Pływające okno dokowane Kliknij strzałkę na pasku tytułu okna

dokowanego.
Zadokowane okno dokowane Kliknij podwójną strzałkę na pasku tytułu

okna dokowanego. Wyświetlona zostanie
karta po prawej stronie okna aplikacji.
Pasek stanu
Pasek stanu wyświetla informacje o obrazku, pamięci systemowej oraz aktywnych
narzędziach. Rodzaj wyświetlanych informacji można modyfikować stosownie do

bieżącego zadania. Na przykład podczas pracy z obrazkami o różnych wymiarach
można wyświetlić informacje o wymiarach bieżącego obrazka.
Pasek stanu można również dostosować, dodając przyciski poleceń.Więcej
informacji na temat dostosowywania paska stanu znajduje się w sekcji
„Dostosowywanie paska stanu” w Pomocy.
Aby zmienić typ informacji wyświetlanych na pasku stanu
• Kliknij strzałkę na pasku stanu, a następnie kliknij jedną z następujących
opcji:
• Rozmiar pliku
• Bieżące narzędzie
• Wymiary dokumentu
• Tryb koloru
• Pamięć

Wyświetlanie obrazków i
uzyskiwanie informacji o
obrazku
Można zmienić wygląd okna i poziom powiększenia obrazka. Zmiana poziomu
powiększenia obrazka umożliwia wyświetlenie wybranych obszarów obrazka i
ułatwia jego edytowanie.
• Wyświetlanie obrazków
• Powiększanie
• Uzyskiwanie informacji o obrazku
Wyświetlanie obrazków
Istnieje wiele sposobów wyświetlania obrazków. Można ukryć okna, przybornik
oraz paski narzędzi, pozostawiając tylko pasek menu i okna obrazków. Można
wyświetlić dużą reprezentację obrazka na podglądzie pełnoekranowym.
Można wyświetlić obszary obrazka, które w danej chwili znajdują się poza oknem
obrazka. Na przykład podczas pracy przy dużym poziomie powiększenia lub przy
pracy z dużymi obrazkami można przewijać obrazek lub przeskakiwać do innego
obszaru obrazka bez konieczności dostosowania poziomu powiększenia.
Corel PHOTO-PAINT: Wyświetlanie obrazków i uzyskiwanie informacji o obrazku 279

Za pomocą okna podręcznego Nawigator można zaznaczyć
obszar obrazka, który ma zostać wyświetlony w oknie obrazka.
Aby ukryć okna, przybornik i paski narzędzi

• Kliknij kolejno Okno ` Ukryj okna.
Aby powrócić do normalnego widoku, kliknij prawym przyciskiem myszy
obszar roboczy, a następnie kliknij polecenie Pokaż okna.
Aby wyświetlić pełnoekranowy podgląd obrazka
• Kliknij kolejno Widok ` Podgląd pełnoekranowy.
Aby powrócić do normalnego widoku, naciśnij dowolny klawisz lub kliknij na
ekranie.
Aby wyświetlić obszar obrazka znajdujący się poza oknem obrazka
Przewinąć do innego obszaru obrazka Otwórz paletę wysuwaną Powiększenie

i kliknij narzędzie Chwyt .
Przeciągaj obrazek, aż właściwy obszar
obrazka będzie wyświetlany w oknie
obrazka.
Przeskoczyć do innego obszaru obrazka Kliknij okno podręczne Nawigator

znajdujące się w prawym dolnym rogu
okna obrazka. Przeciągnij prostokąt do
obszaru obrazka, który chcesz wyświetlić.

Obszary obrazka znajdujące się poza jego oknem można
przeciągać do okna obrazka za pomocą narzędzia Chwyt w celu
ich wyświetlenia. To zdjęcie zostało przeciągnięte z oryginalnego
położenia (pierwszy obrazek) w prawą stronę (drugi obrazek).
Poniżej przedstawiono cały obrazek.
Powiększanie
Domyślnie obrazki wyświetlane są w 100-procentowym powiększeniu, jednak
możliwe jest wykonanie powiększenia w celu wyświetlenia szczegółów obrazka
lub pomniejszenia w celu wyświetlenia większej części obrazka. Możliwe jest
również określenie poziomu powiększenia, przy którym otwierane są obrazki.
Aby zmienić powiększenie
• Otwórz paletę wysuwaną Powiększenie i kliknij narzędzie
Powiększenie .
Powiększyć Kliknij obrazek w miejscu, które ma być

powiększone.
Powiększyć określony obszar Przeciągając wskaźnik myszy, zaznacz

obszar, który ma zostać powiększony.
Zmniejszyć Kliknij okno obrazka prawym

przyciskiem myszy.

Przełączyć się między bieżącym i Kliknij przycisk Poprzednie

poprzednim poziomem powiększenia powiększenie na rozszerzonym pasku
właściwości .
Powiększyć lub zmniejszyć do gotowego Wybierz poziom powiększenia z listy

poziomu Stopień powiększenia na pasku
właściwości.
Uzyskiwanie informacji o obrazku

Można wyświetlić informacje o obrazku, takie jak nazwa, format i rozmiar pliku.
Podczas pracy można wyświetlać informacje o obszarach obrazka, takie jak
współrzędne wskaźnika. Na osiach współrzędnych X i Y można śledzić zmianę
położenia wskaźnika podczas przesuwania go w oknie obrazka. Można również
robić notatki dotyczące kąta i odległości poruszania się wskaźnika w oknie obrazka
podczas rysowania kształtu lub definiowania obszaru do edycji. Ponadto można
uzyskać statystykę dotyczącą współrzędnych x i y punktu środkowego i promienia
podczas tworzenia lub zaznaczania okrągłego kształtu lub obszaru do edycji.
Można też wyświetlać informacje o kolorze dla obszaru obrazka, który odpowiada
położeniu wskaźnika. Domyślnie wyświetlane są wartości RGB, szesnastkowe i
CMYK. Informacje o kolorach można wyświetlać jednocześnie dla dwóch modeli
kolorów. Można np. wyświetlać wartości skali szarości i RGB dla danego obszaru
obrazka.
Aby wyświetlić informacje o obrazku
• Kliknij kolejno Plik ` Właściwości dokumentu.
Aby wyświetlić informacje o obszarach obrazka
• Kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane ` Informacje.
Można również
Wybrać nowy model kolorów Kliknij strzałkę górnej palety wysuwanej

, wybierz poziom koloru i kliknij model
kolorów.
Zmienić jednostki miary używane do Kliknij strzałkę dolnej palety wysuwanej i

wyświetlania informacji o obrazku kliknij jednostkę miary.

Domyślnie w palecie Informacje o obrazku wyświetlane są wartości
RGB, szesnastkowe i CMYK (kolejno od góry).
Informacje o trybie kolorów można wyświetlić, klikając narzędzie Pipeta

i wskazując obszar obrazka.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat wyświetlania obrazków i

uzyskiwania informacji o obrazku, kliknij kolejno Pomoc ` Tematy
„Wyświetlanie obrazków i uzyskiwanie informacji o obrazku”.

Praca z kolorami
Ta aplikacja umożliwia wybieranie i tworzenie kolorów przy użyciu wielu
standardowych palet kolorów, obszarów mieszania oraz modeli kolorów. Możliwe
jest tworzenie i edytowanie niestandardowych palet kolorów w celu
przechowywania często używanych kolorów, z których będzie można skorzystać
w przyszłości.
• Wybieranie kolorów
• Tworzenie niestandardowych palet kolorów
• Korzystanie z kanałów kolorów dodatkowych
Wybieranie kolorów
Kolory tła, pierwszego planu i wypełnienia można wybierać, używając obszaru
sterowania kolorem, palet kolorów, próbkowania, przeglądarek kolorów, harmonii
kolorów i przejść kolorów.
Obszar sterowania kolorem
W obszarze sterowania kolorem można wyświetlić zaznaczone kolory pierwszego
planu, tła i wypełnienia oraz wybrać nowe kolory.
Domyślna paleta kolorów
Paleta kolorów to kolekcja próbek kolorów. Kolory pierwszego planu, tła i
wypełnienia można wybrać za pomocą domyślnej palety kolorów, która zawiera 99
kolorów z modelu kolorów RGB.
Gotowe lub niestandardowe palety kolorów
Gotowe palety kolorów są dostarczane przez niezależne firmy. Przykładami takich
palet są HKS Colors, Focoltone, PANTONE i TRUMATCH. Warto mieć
drukowany wzornik kolorów, będący zbiorem próbek kolorów, dzięki którym
można dokładnie sprawdzić, jak każdy kolor będzie wyglądał po wydrukowaniu.
Niestandardowe palety kolorów mogą zawierać kolory pochodzące z dowolnego
modelu kolorów lub gotowej palety kolorów. Niestandardową paletę kolorów
Corel PHOTO-PAINT: Praca z kolorami 285

można zapisać i wykorzystać w przyszłości. Więcej informacji na temat pracy z
niestandardowymi paletami kolorów można znaleźć w sekcjach “Tworzenie
niestandardowych palet kolorów” on page 290 i „Otwieranie i edytowanie
niestandardowych palet kolorów” w Pomocy.
Próbkowanie kolorów
Aby użyć koloru, który występuje już w obiekcie lub obrazku, można pobrać
próbkę koloru w celu osiągnięcia dokładnego dopasowania. Domyślnie
próbkowany jest pojedynczy piksel z okna obrazka.
W przypadku próbkowania koloru ze zdjęcia, obszar o jednolitym z wyglądu
kolorze może być w rzeczywistości delikatnie cieniowany lub symulowany. W
takiej sytuacji przydatne jest uśrednienie kolorów pikseli na większym obszarze
próbki. Wielkość obszaru próbki można ustawić na 3×3 piksele lub na 5×5 pikseli
w wypadku obrazków o wysokiej rozdzielczości. Próbkować można również
piksele w zaznaczonym obszarze.
Przeglądarki kolorów
Przeglądarki kolorów przedstawiają zakres kolorów w postaci dwu- lub
trójwymiarowych kształtów. Domyślna przeglądarka kolorów oparta jest na
modelu kolorów HSB, lecz można jej używać do wybierania kolorów CMY lub
RGB. Informacje na temat modeli kolorów można znaleźć w sekcji „Opis modeli
kolorów” w Pomocy.
Harmonie kolorów
Działanie harmonii kolorów polega na nałożeniu na koło kolorów pewnej figury,
np. prostokąta, trójkąta lub pięciokąta. Każda kolumna wyświetlana w siatce
kolorów rozpoczyna się od koloru leżącego w jednym z wierzchołków nałożonej
figury.
Zależnie od wybranej figury, kolory wskazywane przez poszczególne jej
wierzchołki zawsze są wzajemnie uzupełniające, kontrastowe lub harmonizujące.
Przejścia kolorów
Wybierając kolor za pomocą przejścia kolorów, otrzymuje się go na drodze
łączenia kolorów podstawowych. W polu mieszania wyświetlana jest siatka
kolorów powstałych na podstawie czterech wybranych kolorów podstawowych.
Aby wybrać kolor za pomocą obszaru sterowania kolorem
1 Kliknij dwukrotnie jedną z następujących pozycji w obszarze sterowania
kolorem w przyborniku:
• Próbka Kolor pierwszego planu

• Próbka Kolor tła
Aby wybrać kolor za pomocą domyślnej palety kolorów

Wybrać kolor pierwszego planu Kliknij próbkę koloru.
Wybrać kolor tła Przytrzymaj klawisz Ctrl i kliknij próbkę

koloru.
Wybrać kolor wypełnienia Kliknij prawym przyciskiem myszy

próbkę koloru.
Aby wybrać kolor za pomocą gotowej lub niestandardowej palety

kolorów
• Próbkę Kolor pierwszego planu
• Próbkę Kolor tła
2 Kliknij kartę Palety.
3 Z listy Paleta wybierz gotową lub niestandardową paletę.
Używanie jednego modelu kolorów dla wszystkich kolorów na rysunku

pozwoli na zachowanie spójności oraz ułatwi dokładniejsze przewidzenie
wyglądu kolorów na ostatecznym wydruku. Sugerowane jest stosowanie
tego samego modelu kolorów jak stosowany w produkcie końcowym.
Aby pobrać próbkę koloru
1 Kliknij narzędzie Pipeta .
2 Kliknij obrazek, aby wybrać kolor pierwszego planu.
Domyślny rozmiar próbki to 1 piksel.

Można również
Zwiększyć rozmiar próbki Na rozszerzonym pasku właściwości

kliknij przycisk Pipeta 3×3 .
Zwiększyć rozmiar próbki w przypadku Na rozszerzonym pasku właściwości

obrazka o wysokiej rozdzielczości kliknij przycisk Pipeta 5×5 .
Pobrać próbkę z zaznaczonego obszaru Na rozszerzonym pasku właściwości

kliknij przycisk Pipeta-zaznaczenie .
Aby wybrać kolor za pomocą przeglądarki kolorów

2 Kliknij kartę Modele.
3 Z listy Model wybierz model kolorów.
4 Kliknij kolejno Opcje ` Przeglądarki kolorów i kliknij przeglądarkę
kolorów.
5 Przesuń suwak koloru.
Można również
Wybrać kolor wypełnienia Kliknij dwukrotnie próbkę Kolor

wypełnienia w obszarze sterowania
kolorem, kliknij przycisk Wypełnienie
jednolite w oknie dialogowym
Wybierz wypełnienie i kliknij przycisk
Edytuj.
Zamienić kolory Kliknij kolejno Opcje ` Zamień kolory.

Spowoduje to zamianę koloru Starego
(bieżącego koloru pierwszego planu lub
tła) i Nowego (wybranego w obszarze
wyboru kolorów).

Jeśli wybrany kolor nie należy do kolorów drukowalnych drukarki,
program Corel PHOTO-PAINT wyświetla najbliższy kolor drukowalny.
Kolor ten jest wyświetlany w obszarze Odniesienie jako mała próbka
obok koloru Nowy. Można wybrać najbliższy kolor drukowalny lub
poprawić kolor niedrukowalny.
Aby wybrać kolor za pomocą harmonii kolorów
2 Kliknij kartę Miksery.
3 Kliknij kolejno Opcje ` Mikser ` Harmonie kolorów.
4 Wybierz kształt z listy Barwy.
5 Wybierz odpowiednią opcję z listy Wariacja.
6 Przeciągnij czarny punkt na kole kolorów.
7 Kliknij próbkę koloru na palecie kolorów poniżej koła kolorów.
Jeśli wybrany kolor nie należy do kolorów drukowalnych drukarki,

program Corel PHOTO-PAINT wyświetla najbliższy kolor drukowalny.
Ten kolor jest wyświetlany w obszarze Odniesienie jako mała próbka
obok koloru Nowy. Można wybrać najbliższy kolor drukowalny lub
poprawić kolor niedrukowalny.
Aby wybrać kolor za pomocą przejść kolorów
2 Kliknij kartę Miksery.
3 Kliknij kolejno Opcje ` Mikser ` Przejście kolorów.
4 Otwórz każdy z selektorów koloru i kliknij kolor.

Informacje na ten temat można znaleźć w sekcji „Aby otworzyć
niestandardową paletę kolorów” w Pomocy.
Tworzenie niestandardowych palet kolorów

Niestandardowe palety kolorów to zapisywane przez użytkownika kolekcje
kolorów. Dostępnych jest wiele gotowych niestandardowych palet kolorów, choć
można je również tworzyć od podstaw. Niestandardowe palety kolorów przydatne
są w sytuacji, gdy często wykorzystywane są te same kolory lub gdy zachodzi
potrzeba pracy z zestawem odpowiednio dobranych kolorów.
Niestandardową paletę kolorów można utworzyć, wybierając ręcznie każdy kolor
lub używając kolorów występujących w obiekcie, obszarze do edycji lub całym
dokumencie.
Aby utworzyć niestandardową paletę kolorów
1 Kliknij kolejno Okno ` Palety kolorów ` Edytor palet.
2 Kliknij przycisk Nowa paleta .
3 Wpisz nazwę pliku.
Aby utworzyć paletę kolorów z obiektu
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Okno ` Palety kolorów ` Utwórz paletę według
zaznaczenia.
Aby utworzyć paletę kolorów z obszaru do edycji
1 Zdefiniuj obszar do edycji.
2 Kliknij kolejno Okno ` Palety kolorów ` Utwórz paletę według widocznego
obszaru.
3 Kliknij opcję Zapisz paletę jako .

Więcej informacji na temat definiowania obszarów do edycji można
znaleźć w sekcji „Definiowanie obszarów do edycji” na stronie 368.
Aby utworzyć paletę kolorów z obrazu
1 Kliknij kolejno Okno ` Palety kolorów ` Utwórz paletę według
dokumentu.
Korzystanie z kanałów kolorów dodatkowych
Kanały kolorów dodatkowych umożliwiają wyświetlanie, edytowanie i

zachowywanie informacji o kolorach dodatkowych w plikach. Zarówno w
wypadku importowania pliku, w którym użyto kolorów dodatkowych, jak i
dodawania kolorów dodatkowych w programie Corel PHOTO-PAINT, kanały
kolorów dodatkowych zapewniają zachowanie informacji o kolorach, gdy
zawartość pliku zostaje przesłana do urządzenia docelowego. Informacje o kolorze
dodatkowym są przechowywane w 8-bitowym kanale skali szarości. Należą do
nich informacje na temat koloru dodatkowego, który ma zostać użyty, miejsca
naniesienia farby drukarskiej oraz jej gęstości.
Można utworzyć nowy kanał koloru dodatkowego, przypisać mu kolor i nazwę, a
następnie dodać zawartość. Na przykład na kanale można wykonywać takie
działania, jak malowanie, rysowanie kształtów, stosowanie efektów czy wklejanie
treści. Obiekt lub zaznaczenie, które zostają wklejone do kanału koloru
dodatkowego, dodawane są jako obszar do edycji. Obszar do edycji można
modyfikować, zanim zostanie ostatecznie zatwierdzony i wprowadzony do kanału
koloru dodatkowego. Więcej informacji na temat modyfikowania obszarów do
edycji można znaleźć w sekcji „Nakładanie masek” na stronie 367.
Gdy obrazek jest wyświetlany na podglądzie, można wybrać, czy kolory
dodatkowe mają mieszać się z kolorami leżącymi poniżej (nadrukowywanie), czy
mają je pokrywać. W ten sposób można symulować kryjące lub przezroczyste
farby drukarskie.
Można również wybierać, edytować i zmieniać właściwości istniejących kanałów
kolorów dodatkowych. Na przykład po otwarciu lub zaimportowaniu obrazka
zawierającego kanały kolorów dodatkowych można dokonać edycji zawartości
kanału, zmienić jego nazwę lub kolor dodatkowy. Wyświetlając obrazki, można
wybrać, czy zawartość kanałów ma być ukryta czy widoczna, albo zmienić

porządek kanałów. Kanały kolorów dodatkowych można kopiować między
obrazkami lub usuwać je, gdy nie są już potrzebne.
Zarówno w wypadku tworzenia nowego kanału, jak i edytowania kanału już
istniejącego, można dodawać lub wymazywać zawartość kanału, zmieniając kolor
używanego narzędzia. Na przykład malowanie czernią powoduje nanoszenie
koloru jednolitego, malowanie bielą powoduje wymazywanie koloru, natomiast
malowanie szarością powoduje nanoszenie odcienia koloru.
Pracę można zapisać w pliku o formacie CPT, umożliwiającym dalszą edycję.
Można ją również zapisać w pliku o formacie PSD lub wyeksportować do pliku o
formacie DCS, PDF lub EPS, jeśli jest gotowa do wydruku.
Aby utworzyć kanał koloru dodatkowego
1 W oknie dokowanym Kanały kliknij strzałkę palety wysuwanej i wybierz
polecenie Nowy kanał koloru dodatkowego.
Jeśli nie otwarto okna dokowanego/palety Kanały, kliknij kolejno Okno `
Okna dokowane ` Kanały.
2 W oknie dialogowym Nowy kanał koloru dodatkowego wybierz kolor z
selektora kolorów.
3 Wpisz nazwę dla kanału w polu Nazwa, jeśli kanał ma mieć nazwę inną niż
nazwa koloru dodatkowego.
4 W obszarze Właściwości tuszu wybierz jedną z następujących opcji:
• Jednolity — kolory leżące niżej nie będą mieć wpływu na kolor farby
drukarskiej, chyba że jej gęstość będzie mniejsza niż 100 procent.
• Przezroczysty — kolory leżące poniżej będą widoczne. Ta opcja umożliwia
podgląd nadrukowywania.
• Kanał pusty — powstanie pusty kanał (bez naniesionej farby drukarskiej).
• Wypełnij kolorem — powstanie kanał wypełniony kolorem farby
drukarskiej.
W oknie dokowanym Kanały nowy kanał koloru dodatkowego zostanie
wyświetlony poniżej kanałów dotychczasowych. Nowy kanał koloru
dodatkowego będzie widoczny, a pozostałe kanały będą ukryte.
Nowy kanał można również utworzyć, klikając przycisk Nowy kanał

koloru dodatkowego w oknie dokowanym Kanały.

Aby zaznaczyć kanał koloru dodatkowego
• W oknie dokowanym Kanały kliknij kanał koloru dodatkowego na liście
Kanały.
Gdy kanał zostanie zaznaczony, wokół jego miniatury zostanie wyświetlony
czerwony kontur.
Jeśli okno dokowane Kanały nie jest otwarte, kliknij kolejno Okno ` Okna
dokowane ` Kanały.
Aby zmienić właściwości kanału koloru dodatkowego
1 W oknie dokowanym Kanały zaznacz kanał koloru dodatkowego na liście
Kanały.
2 Kliknij przycisk palety wysuwanej w prawym górnym rogu okna
dokowanego i kliknij polecenie Właściwości kanału.
3 W oknie dialogowym Właściwości kanału koloru dodatkowego wykonaj
działania z poniższej tabeli.
Aby
Zmienić kolor dodatkowy Wybierz kolor z selektora kolorów.
Zmienić nazwę kanału Wpisz nazwę w polu Nazwa.
Zmienić właściwości farby drukarskiej W obszarze Właściwości tuszu wybierz

•Jednolity — kolory leżące niżej nie
będą mieć wpływu na kolor farby
drukarskiej, chyba że jej gęstość będzie
mniejsza niż 100 procent.
•Przezroczysty — kolory leżące poniżej
będą widoczne. Ta opcja umożliwia
podgląd nadrukowywania.
Aby wkleić zawartość do kanału koloru dodatkowego

1 Skopiuj obiekt lub zaznaczenie do Schowka.
Aby skopiować obiekt do innego obrazka, otwórz obrazek, do którego ma
zostać wklejona zawartość.
2 W oknie dokowanym Kanały zaznacz kanał koloru dodatkowego.
3 Kliknij kolejno Edycja ` Wklej ` Wklej jako zaznaczenie.

Zawartość zostanie wyświetlona jako obszar do edycji otoczony maską
(wyróżniony kolorową nakładką lub markizą). Jeśli chcesz dokonać edycji
tego obszaru, zrób to teraz.
Jeśli na całym tym obszarze gęstość farby drukarskiej ma być jednakowa,
prawym przyciskiem myszy kliknij czerń (aby uzyskać jednolity kolor
dodatkowy) lub odcień szarości (aby uzyskać odcień koloru dodatkowego), a
następnie kliknij narzędzie Wypełnienie i kliknij obszar do edycji.
4 Kliknij kolejno Maska ` Usuń.
Wklejona zawartość zostanie ostatecznie wprowadzona do kanału koloru
dodatkowego.
Wymiary i rozdzielczość obrazka mają znaczenie przy wklejaniu

informacji o kanałach kolorów między obrazkami. Najlepsze wyniki
można uzyskać, gdy kanały kolorów dodatkowych są kopiowane i
wklejane między obrazkami o podobnych wymiarach i tej samej
rozdzielczości.
Aby wyświetlić lub ukryć kanał koloru dodatkowego
• W oknie dokowanym Kanały kliknij ikonę Oko obok kanału koloru.
Oko jest zamknięte, gdy zawartość kanału jest ukryta; oko jest otwarte, gdy
zawartość kanału jest widoczna.
dokowane ` Kanały.
Aby zmienić porządek kanałów kolorów dodatkowych
• W oknie dokowanym Kanały kliknij kanał koloru dodatkowego na liście
Kanały i przeciągnij go do nowego położenia.
Aby skopiować kanał koloru dodatkowego
1 W oknie dokowanym Kanały zaznacz kanał koloru dodatkowego do
skopiowania.
2 Kliknij kolejno Edycja ` Kopiuj.
3 Otwórz obrazek, do którego chcesz wkleić kanał koloru dodatkowego.
4 Kliknij kolejno Edycja ` Wklej.
Kanał koloru dodatkowego zostanie wyświetlony u dołu listy Kanały w oknie
dokowanym Kanały.

Wymiary i rozdzielczość obrazka mają znaczenie przy wklejaniu
informacji o kanałach kolorów między obrazkami. Najlepsze wyniki
można uzyskać, gdy kanały kolorów dodatkowych są kopiowane i
wklejane między obrazkami o podobnych wymiarach i tej samej
rozdzielczości.
Aby usunąć kanał koloru dodatkowego
1 W oknie dokowanym Kanały kliknij kanał koloru dodatkowego na liście
Kanały.
2 Kliknij przycisk Usuń bieżący kanał .
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat pracy z kolorami, kliknij kolejno

Pomoc ` Temat pomocy, następnie kliknij kartę Spis treści, po czym kliknij
dwukrotnie temat „Praca z kolorami”.

Zmienianie trybów kolorów
Przy zmianie trybu kolorów obrazka na inny, taki jak RGB, CMYK, lub skala
szarości, zmieniana jest struktura kolorów i rozmiar obrazka, a także sposób jego
wyświetlania i drukowania.
• Zmienianie trybu kolorów obrazków
• Zmienianie trybu kolorów obrazków na tryb z paletą
Zmienianie trybu kolorów obrazków

W programie Corel PHOTO-PAINT kolory obrazków są definiowane za pomocą
trybów kolorów. Monitory komputerów wyświetlają obrazki w trybie kolorów
RGB; domyślnie obrazki tworzone w programie Corel PHOTO-PAINT mają tryb
kolorów RGB.
Tryby koloru opisywane są za pomocą kolorów składowych oraz głębi bitowej. Na
przykład 24-bitowy tryb kolorów RGB opisywany jest za pomocą kanałów
kolorów czerwonego, zielonego i niebieskiego oraz 24-bitowej głębi. Podobnie 32-
bitowy tryb kolorów CMYK opisywany jest za pomocą kanałów kolorów
niebieskozielonego, purpurowego, żółtego i czarnego oraz 32-bitowej głębi.
Każdy kanał ma 8-bitową głębię.
Chociaż różnica między wyświetlanymi na ekranie obrazkami w trybach CMYK i
RGB może być niezauważalna, obrazki te znacznie się różnią. Kolory z przestrzeni
kolorów RGB obejmują większą część widma widzialnego (mają więcej kolorów
drukowalnych) niż kolory z przestrzeni kolorów CMYK. Rozmiar pliku obrazka
CMYK jest większy niż obrazka RGB o tych samych wymiarach, ale zawiera
kanały niezbędne do drukowania przy użyciu standardowych tuszy.
Przy każdym przekształcaniu obrazka może wystąpić utrata informacji o kolorach.
Dlatego też przed zmianą trybu kolorów należy zakończyć edycję obrazu i zapisać
go.
Program Corel PHOTO-PAINT obsługuje następujące tryby kolorów:
Corel PHOTO-PAINT: Zmienianie trybów kolorów 297

• Czarno-biały (1 bit) • Skala szarości (8 bitów)
• Duotone (8 bitów) • Z paletą (8 bitów)
• Kolor RGB (24 bity) • Kolor Lab (24 bity)
• Kolor CMYK (32 bity) • Wielokanałowy
• Skala szarości (16 bitów) • Kolor RGB (48 bitów)
• NTSC RGB (wideo) • PAL RGB (wideo)
Aby zmienić tryb kolorów obrazka

• Kliknij menu Obrazek, a następnie kliknij jedno z następujących poleceń:
• Przekształć w skalę szarości (8 bitów)
• Przekształć w kolory RGB (24 bity)
• Przekształć w kolory CMYK (32 bity)
• Przekształć w ` Kolor Lab (24 bity)
• Przekształć w ` Wielokanałowy
• Przekształć w ` Skala szarości (16 bitów)
• Przekształć w ` Kolor RGB (48 bitów)
• Przekształć w ` NTSC RGB
• Przekształć w ` PAL RGB
Zmienianie trybu kolorów obrazków na tryb z paletą

Tryb kolorów z paletą, nazywany także trybem kolorów indeksowanych, jest
często wykorzystywany w obrazkach GIF prezentowanych w Internecie. Przy
przekształcaniu złożonego obrazka w tryb z paletą kolorów każdemu pikselowi
przypisywana jest stała wartość koloru. Wartości te zapisywane są w uproszczonej
tablicy kolorów, zwanej paletą. Dzięki temu obrazki w trybie z paletą kolorów
zawierają mniej informacji niż oryginał, więc rozmiar pliku jest mniejszy. Tryb
kolorów z paletą to tryb 8-bitowy, w którym obrazki są zapisywane i wyświetlane
przy użyciu 256 kolorów.
Wybieranie, edytowanie i zapisywanie palety kolorów
Zmieniając tryb kolorów obrazka na tryb z paletą, można użyć wcześniej
zdefiniowanej lub niestandardowej palety kolorów, którą można edytować,
zastępując jej poszczególne kolory. Zoptymalizowaną paletę kolorów również
można edytować, określając kolor zakresu czułości. Paleta kolorów użyta do

przekształcenia obrazka nosi nazwę wynikowej palety kolorów i można ją zapisać
do wykorzystania na innym obrazku.
Symulacja kolorów
Obrazki z paletą mogą zawierać maksymalnie 256 kolorów. Jeżeli obrazek
oryginalny zawiera wiele kolorów, za pomocą symulacji kolorów można utworzyć
iluzję liczby kolorów większej niż 256. W procesie symulacji kolorów tworzone są
dodatkowe kolory i odcienie na bazie istniejącej palety, wiążąc ze sobą piksele
różnych kolorów. Powiązanie jednego piksela z drugim tworzy optymalną
mieszankę, która daje wrażenie istnienia dodatkowego koloru.
Symulowanie może opierać się zarówno na uporządkowanym, jak też na
przypadkowym rozkładzie kolorów. W trakcie symulacji uporządkowanej za
pomocą regularnych wzorów punktowych tworzone są przejścia kolorów, w
wyniku czego uwydatnione zostają jednolite kolory i wyostrzone krawędzie. W
dyfuzji błędów piksele są rozmieszczane nieregularnie, tworząc miękkie
krawędzie i kolory. Jarvis, Stucki i Floyd-Steinberg to odmiany dyfuzji błędów.
Symulowania nie trzeba stosować, jeżeli obrazek zawiera proste kształty i tylko
kilka kolorów.
Aby zmienić obrazek na obrazek z paletą kolorów
1 Kliknij kolejno Obrazek ` Przekształć w obrazek z paletą (8 bitów).
2 Kliknij kartę Opcje.
3 Z listy Paleta wybierz jeden z następujących typów palet kolorów:
• Jednolity — umożliwia uzyskanie 256 kolorów z jednakowym udziałem
kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego
• Standard VGA — umożliwia uzyskanie standardowej palety 16 kolorów
trybu VGA
• Adaptacyjne — umożliwia uzyskanie kolorów oryginalnych obrazka i
zachowuje na obrazku poszczególne kolory (całe spektrum kolorów)
• Zoptymalizowane — tworzy paletę kolorów w oparciu o kolory najczęściej
występujące na obrazku. Dla tej palety kolorów można również wybrać kolor
odniesienia zakresu czułości.
• Ciało czarne — zawiera kolory utworzone według kryterium
temperaturowego. Np. kolor czarny może stanowić odwzorowanie niskich
temperatur, a kolory czerwony, pomarańczowy, żółty i biały — temperatur
wysokich.
• Skala szarości — zawiera 256 odcieni szarości, od 0 (czarny) do 255 (biały).
Corel PHOTO-PAINT: Zmienianie trybów kolorów 299

• System — zawiera paletę kolorów Do publikacji w Internecie i skali
szarości.
• Do publikacji w Internecie — zawiera paletę 216 kolorów obsługiwanych
w większości przeglądarek internetowych.
4 Z listy Symulacja kolorów wybierz opcję symulacji kolorów.
5 Przesuń suwak Intensywność, aby dostosować stopień symulacji kolorów.
Można również
Zapisać opcje przekształcania jako Kliknij przycisk dodawania wzorca i

wzorzec w polu Zapisz wzorzec wpisz nazwę
wzorca.
Edytować wynikową paletę kolorów Kliknij kartę Paleta wynikowa i kliknij

przycisk Edytuj. W oknie dialogowym
Tablica kolorów edytuj paletę kolorów.
Zapisywać wynikową paletę kolorów Kliknij kartę Paleta wynikowa i kliknij

przycisk Zapisz. Wybierz folder, w
którym chcesz zapisać wynikową paletę
kolorów i wpisz nazwę pliku.
Opcja symulacji kolorów Uporządkowanie jest stosowana szybciej niż

opcje dyfuzji błędów Jarvis, Stucki i Floyd-Steinberg, ale jest mniej
dokładna.
Niestandardową paletę kolorów można wybrać, klikając kartę Opcje,

klikając przycisk Otwórz, znajdując odpowiedni plik palety i klikając go
dwukrotnie.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat zmieniania trybów kolorów, kliknij

kolejno Pomoc ` Temat Pomocy, a następnie kliknij kartę Spis treści, po
czym kliknij dwukrotnie temat „Zmienianie trybów kolorów”.

Wczytywanie obrazków do
programu
Corel PHOTO-PAINT
Obrazki można wprowadzać do programu Corel PHOTO-PAINT na wiele
różnych sposobów.
• Otwieranie obrazków
• Importowanie plików
• Pobieranie obrazków ze skanerów i aparatów cyfrowych
• Praca z grafiką wektorową
Otwieranie obrazków
W programie Corel PHOTO-PAINT można otwierać większość map bitowych.
Każdy otwierany obrazek jest wyświetlany w osobnym oknie.
Aby otworzyć obrazek
Importowanie plików
W programie Corel PHOTO-PAINT dostępne są filtry, które podczas
importowania przekształcają pliki z jednego formatu na inny. Zaimportowany plik
można umieścić jako obiekt w aktywnym oknie aplikacji. Importowany plik staje
się wówczas częścią aktywnego obrazka.
Aby zaimportować plik do aktywnego obrazka
Corel PHOTO-PAINT: Wczytywanie obrazków do programu Corel PHOTO-PAINT 301

5 Zaznacz dowolne z następujących aktywnych pól wyboru:
• Nie pokazuj okna dialogowego filtrów — powoduje użycie domyślnych
ustawień filtrów bez otwierania okna dialogowego
• Sprawdź znak wodny — powoduje sprawdzenie obecności znaku wodnego
i wszelkich innych informacji, na przykład o prawach autorskich
zainstalowania aplikacji
6 Kliknij przycisk Importuj.
7 Kliknij okno obrazka.
Pobieranie obrazków ze skanerów i aparatów cyfrowych

Do programu Corel PHOTO-PAINT można skanować obrazki i ładować zdjęcia z
aparatów cyfrowych.
Program Corel PHOTO-PAINT współpracuje ze skanerami i aparatami cyfrowymi
obsługującymi interfejs Microsoft® Windows Image Acquisition (WIA), który
udostępnia standardowe funkcje ładowania obrazków. Za pomocą interfejsu WIA
można również ustawić program Corel PHOTO-PAINT jako aplikację domyślną,
w której będą otwierane obrazki. Można je wtedy ładować bezpośrednio z aparatu
cyfrowego do programu Corel PHOTO-PAINT, który będzie uruchamiany
automatycznie.
Jeśli stosowany skaner lub aparat cyfrowy nie obsługuje interfejsu WIA, do
załadowania obrazków można użyć sterownika TWAIN skanera lub cyfrowego
aparatu fotograficznego. Interfejsy i opcje tego oprogramowania są różne. Więcej
informacji na temat korzystania z oprogramowania skanera i aparatu cyfrowego
można znaleźć w ich dokumentacji.
Aby skanować obrazki
1 Kliknij kolejno Plik ` Pobierz obrazek ` Wybierz źródło.
2 Wybierz skaner z listy źródła.
Skaner może mieć zarówno źródło ze sterownikiem WIA, jak i TWAIN. Jeśli
skanowane są obrazki kolorowe z 48-bitową głębią, należy wybrać sterownik
TWAIN.
3 Kliknij przycisk Wybierz.
4 Kliknij kolejno Plik ` Pobierz obrazek ` Pobierz.

Jeśli skaner nie obsługuje interfejsu WIA, zostanie wyświetlone okno
sterownika TWAIN skanera, umożliwiające załadowanie zdjęć. Dostępne
opcje zależą od skanera.
5 Wyświetl podgląd obrazka i zaznacz obszar do skanowania.
6 Kliknij przycisk Skanuj.
W interfejsie skanera ten przycisk może mieć inną nazwę, na przykład OK lub
Wyślij.
Aby załadować zdjęcia z aparatu cyfrowego
1 Podłącz aparat cyfrowy do komputera.
2 Kliknij kolejno Plik ` Pobierz obrazek ` Wybierz źródło.
3 W polu źródła wybierz aparat cyfrowy.
Aparat cyfrowy może mieć zarówno źródło ze sterownikiem WIA, jak i
TWAIN.
4 Kliknij kolejno Plik ` Pobierz obrazek ` Pobierz.
5 W wyświetlonym oknie dialogowym wybierz obrazki do załadowania.
Jeśli aparat cyfrowy nie obsługuje interfejsu WIA, zostanie wyświetlone okno
sterownika TWAIN aparatu, umożliwiające załadowanie zdjęć. Dostępne
opcje zależą od aparatu cyfrowego.
6 Kliknij przycisk pobierania obrazków.
Nazwa tego przycisku w interfejsie aparatu cyfrowego zależy od modelu
aparatu.
Aby automatycznie otworzyć zdjęcia z aparatu cyfrowego w
programie Corel PHOTO-PAINT
1 Podłącz aparat cyfrowy do komputera.
2 W wyświetlonym oknie dialogowym WIA wybierz opcję
Corel PHOTO-PAINT w obszarze Wybierz program do uruchomienia tej
akcji.
3 Zaznacz pole wyboru Zawsze używaj tego programu do wykonywania tej
akcji.
Klikając dwukrotnie miniaturę w katalogu aparatu cyfrowego, można
otworzyć zdjęcia w programie Corel PHOTO-PAINT.

Praca z grafiką wektorową
Grafika wektorowa składa się z linii, krzywych, obiektów oraz wypełnień
obliczanych matematycznie. Chociaż w programie Corel PHOTO-PAINT nie
można pracować z grafiką wektorową, podczas jej otwierania lub importowania
można przekształcić ją w mapę bitową. Ten proces przekształcania nazywany jest
rasteryzacją. Można także kopiować grafikę wektorową z programu CorelDRAW
i wklejać ją do programu Corel PHOTO-PAINT.
Aby otworzyć grafikę wektorową
3 Z listy Pliki typu wybierz format pliku wektorowego, który chcesz
zaimportować.
6 W oknie dialogowym Przekształć w mapę bitową określ wymagane
ustawienia.
Aby zaimportować grafikę wektorową
3 Z listy Pliki typu wybierz format pliku wektorowego, który chcesz
zaimportować.
6 Kliknij okno obrazka.
7 W oknie dialogowym Przekształć w mapę bitową określ wymagane
ustawienia.

Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat wprowadzania obrazków do

programu Corel PHOTO-PAINT, kliknij kolejno Pomoc ` Tematy
„Wprowadzanie obrazków do programu Corel PHOTO-PAINT”.

Kadrowanie i zmienianie
orientacji
Aby usunąć niepożądane obszary lub połączyć kilka obrazków w jeden duży,
można wykadrować obrazek. Można również zmienić jego orientację, stosując
odbicie i obrót.
• Kadrowanie obrazków
• Zszywanie obrazków
• Zmienianie orientacji obrazka
Kadrowanie obrazków
Aby usunąć niechciane obszary lub poprawić układ obrazka, można go
wykadrować. Kadrowanie pozwala wybrać prostokątny obszar obrazka do
zachowania i odrzucić resztę. Wynikiem tej operacji jest zmniejszenie rozmiaru
pliku obrazka bez zmiany jego rozdzielczości.
Kadrowanie pozwala usunąć niepożądane obszary obrazka.
Corel PHOTO-PAINT: Kadrowanie i zmienianie orientacji 307

Łatwo można również wykadrować jednokolorowe obramowanie obrazka, np.
białą krawędź wokół starej fotografii.
Program Corel PHOTO-PAINT umożliwia również kadrowanie wokół obszarów
do edycji maski, jednak obrazek wynikowy ma zawsze kształt prostokąta.
Informacje na temat masek można znaleźć w sekcji „Nakładanie masek” na
stronie 367.
Aby wykadrować obrazek
1 Kliknij narzędzie Kadrowanie .
2 Przeciągając myszą, zaznacz obszar na obrazku.
3 Kliknij dwukrotnie wewnątrz obszaru kadrowania.
Można również
Powiększyć lub zmniejszyć obszar Przeciągnij odpowiednie uchwyty.

kadrowania
Przesunąć obszar kadrowania Kliknij wewnątrz obszaru kadrowania i

przeciągnij go w inne miejsce.
Obrócić obszar kadrowania, aby go Kliknij wewnątrz obszaru kadrowania,

wyprostować aby wyświetlić uchwyty obracania .
Przeciągnij uchwyty obracania, aby
dopasować obszar kadrowania do obszaru
obrazka, który ma być wykadrowany.
Poszerzyć obszar kadrowania poza Kliknij kolejno Obrazek ` Wykadruj `

oryginalny obrazek Poszerz i przeciągnij uchwyt kadrowania
poza obrazek.
Aby wyraźniej widzieć kadrowany obrazek, można ukryć nakładkę

kadrowania. Kliknij kolejno Obrazek ` Wykadruj ` Nakładka
kadrowania.
Obszar obrazka można również wykadrować, klikając narzędzie
Kadrowanie i wpisując wartości w polach Rozmiar i Położenie na pasku
właściwości.
Aby wykadrować kolor obramowania z obrazka
1 Kliknij kolejno Obrazek ` Wykadruj ` Wykadruj kolor obramowania.

• Tło — umożliwia wykadrowanie koloru określonego w próbce koloru Tło
znajdującej się w obszarze sterowania kolorem w przyborniku
• Pierwszy plan — umożliwia wykadrowanie koloru określonego w próbce
koloru Pierwszy plan znajdującej się w obszarze sterowania kolorem w
przyborniku
• Inne — umożliwia wykadrowanie koloru wybranego przy użyciu selektora
kolorów lub narzędzia Pipeta
3 W obszarze Tolerancja włącz jedną z następujących opcji:
• Zwykła — określa tolerancję kolorów na podstawie podobieństwa wartości
barwy sąsiadujących pikseli
• Tryb HSB — określa tolerancję kolorów na podstawie podobieństwa
poziomów barwy, nasycenia i jaskrawości sąsiadujących pikseli
4 Przesuń suwak tolerancji, aby ustawić tolerancję dla koloru, który ma być
wykadrowany.
Aby pomyślnie usunąć kolor obramowania, konieczne może być
eksperymentowanie z różnymi ustawieniami suwaka tolerancji.
Aby wykadrować obszar do edycji maski
1 Określ obszar do edycji na obrazku.
2 Kliknij kolejno Obrazek ` Wykadruj ` Wykadruj do maski.
Zszywanie obrazków
Zszywanie obrazków pozwala płynnie połączyć obrazki dwuwymiarowe.
Przykładowo, duży obrazek można zeskanować do postaci mniejszych
zachodzących na siebie kawałków i ponownie je złożyć.

Obrazki można zszywać, aby utworzyć jeden duży obrazek. Ten
obrazek zeskanowano w czterech etapach i zszyto.
Aby zszyć obrazki

1 Otwórz obrazki, które chcesz zszyć.
2 Kliknij kolejno Obrazek ` Zszywanie nićmi.
3 Wybierz nazwę pliku z listy Pliki źródłowe i kliknij przycisk Dodaj.
Jeżeli chcesz zaznaczyć wszystkie otwarte obrazki, kliknij przycisk Dodaj
wszystko.
4 Aby zmienić położenie obrazka, na liście Pliki wybrane kliknij nazwę pliku i
jeden z następujących przycisków:
• przycisk W górę
• przycisk W dół
6 W oknie dialogowym Zszywanie obrazków kliknij narzędzie
Zaznaczenie .
7 Przeciągnij obrazek w oknie zszywania obrazków, aby wyrównać go z innym.
Powtórz wyrównywanie dla pozostałych obrazków.
8 Na liście Metamorfoza wpisz wartość definiującą liczbę pikseli zachodzących
na siebie w łączonych obrazkach.
• Połącz z tłem — umożliwia utworzenie jednego, spłaszczonego obrazka
• Utwórz obiekty z obrazków — umożliwia utworzenie zszytego obrazka, w
którym każdy obrazek źródłowy jest oddzielnym obiektem. Później można

dostosować jaskrawość i kontrast każdego z obiektów, tak aby do siebie
pasowały.
Można również
Wyświetlić wyrównanie obrazka Kliknij narzędzie Różnica .

Zachodzące na siebie obszary obrazków
są wyróżnione; prawidłowo wyrównane
krawędzie obrazków są wyświetlane na
czarno.
Obrócić jeden lub kilka zaznaczonych Kliknij narzędzie Obrót i przeciągnij

obrazków obrazek. Jeżeli chcesz obrócić obrazek o
ustalony kąt, wpisz wartość w polu Obróć
obrazek.
Powiększyć obszar w celu sprawdzenia Kliknij narzędzie Powiększ , a

obszaru połączenia obrazków następnie miejsce, które chcesz
powiększyć.
Zmniejszyć obszar Kliknij narzędzie Pomniejsz i kliknij

obrazek.
Wyświetlić obszary poza oknem Kliknij narzędzie Chwyt i przeciągnij

zszywania obrazka obrazek.
Pliki obrazków zszytych i spłaszczonych mają mniejsze rozmiary niż

obrazków zawierających po zszyciu oddzielne obiekty.
Aby precyzyjnie przenieść, obrócić i wyświetlić obrazki w oknie

zszywania obrazka za pomocą narzędzi Zaznaczenie, Obrót i Chwyt,
należy używać klawiszy strzałek.
Zmienianie orientacji obrazka

Poprzez obracanie i odbijanie obrazka można zmienić jego orientację w oknie. Aby
zmienić położenie zeskanowanego obrazka lub utworzyć efekty specjalne, można
odbijać obrazek w pionie lub w poziomie.

Odbijając obrazek, można utworzyć jego lustrzane odbicie.
Przy obracaniu obrazka można określić kąt i kierunek obrotu, a także kolor
papieru, który stanie się widoczny po wykonaniu operacji obrotu.
Aby odbić obrazek
• Kliknij kolejno Obrazek ` Odbij i kliknij jedną z następujących opcji:
• Odbij w poziomie
• Odbij w pionie
Aby obrócić obrazek
1 Kliknij kolejno Obrazek ` Obróć ` Obróć o dowolny kąt.
• W prawo
• W lewo
• Zachowaj oryginalny rozmiar obrazka — umożliwia zachowanie
oryginalnego rozmiaru obrazka
• Wygładzanie — umożliwia wygładzenie krawędzi na obrazku
5 Otwórz selektor kolorów Kolor tła i kliknij kolor.
Obrazek można obrócić, klikając kolejno Obrazek ` Obróć i klikając

opcję 90° w prawo, 90° w lewo lub 180°.

Obrazek można obrócić w celu zmiany jego orientacji.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat kadrowania, zszywania i

zmieniania orientacji, kliknij kolejno Pomoc ` Tematy Pomocy, a następnie
kliknij kartę Spis treści, po czym kliknij dwukrotnie temat „Kadrowanie,
zszywanie i zmienianie orientacji”.

Dopasowywanie kolorów i
odcieni
W celu poprawienia jakości obrazka można dopasować jego kolory i tony, aby
skorygować przebarwienia, zrównoważyć nadmierne zaciemnienie lub
rozjaśnienie albo zmienić określone kolory.
• Szybkie dopasowywanie kolorów i tonów w Pracowni dopasowywania
obrazka
• Dopasowywanie kolorów i tonów obrazka
• Praca z kanałami kolorów
Szybkie dopasowywanie kolorów i tonów w Pracowni

Pracownia dopasowywania obrazka pozwala na szybkie i łatwe poprawianie
kolorów oraz tonów większości zdjęć.
Corel PHOTO-PAINT: Dopasowywanie kolorów i odcieni 315

Narzędzia obrotu Narzędzie Narzędzia Tryby podglądu
Chwyt powiększenia
Narzędzie
ustawiania
punktu
czerni
Narzędzie
ustawiania
punktu bieli
Suwaki
Podpowiedź
dla bieżącego
narzędzia
Cofnij, Ponów Migawki

i Zresetuj
Pracownia dopasowywania obrazka składa się z zorganizowanych logicznie

automatycznych i ręcznych elementów sterujących służących do poprawiania
obrazka. Spośród elementów rozmieszczonych w pionie, począwszy od prawej
górnej części okna, można użyć tylko tych, które są potrzebne do poprawienia wad
specyficznych dla danego obrazka. Wysoce wskazane jest wykadrowanie lub
wyretuszowanie obrazka jeszcze przed rozpoczęciem korekcji kolorów i tonów.
Więcej informacji na temat kadrowania i retuszowania obrazków można znaleźć w
sekcjach „Kadrowanie obrazków” na stronie 307 i „Retuszowanie” na stronie 349.
Podczas pracy w Pracowni dopasowywania obrazka można korzystać z
następujących elementów:
• Utwórz migawkę — umożliwia utrwalenie w dowolnej chwili poprawionej
wersji obrazka w formie „migawkowej”. Miniatury migawek są wyświetlane
w oknie poniżej obrazka. Migawki ułatwiają porównywanie poprawionych
wersji obrazka i wybór najlepszej z nich.

• Cofnij, Ponów, Zresetuj do oryginału — korekcja obrazka może się
odbywać metodą prób i błędów, ważna jest zatem możliwość wycofywania i
ponawiania korekcji. Polecenie Zresetuj do oryginału umożliwia
wyczyszczenie wszystkich korekcji i rozpoczęcie operacji od nowa.
Korzystanie z automatycznych elementów sterujących
Na początek można użyć automatycznych elementów sterujących korekcji:
• Dopasuj automatycznie — automatycznie koryguje kontrast i kolory
obrazka, wykrywając najjaśniejsze oraz najciemniejsze obszary i dopasowując
do nich zakres tonalny w każdym z kanałów koloru. W niektórych wypadkach
użycie tego elementu jest w zupełności wystarczające do poprawienia obrazka.
W pozostałych wypadkach można cofnąć zmiany i posłużyć się elementami o
większej precyzji.
• Narzędzie Wybierz punkt bieli — automatycznie dopasowuje kontrast
obrazka do ustawionego punktu bieli. Używając narzędzia Wybierz punkt
bieli, można na przykład rozjaśnić zbyt ciemny obrazek.
• Narzędzie Wybierz punkt czerni — automatycznie dopasowuje kontrast
obrazka do ustawionego punktu czerni. Używając narzędzia Wybierz punkt
czerni, można na przykład przyciemnić zbyt jasny obrazek.
Korzystanie z elementów sterujących korekcji kolorów
Po użyciu automatycznych elementów sterujących można skorygować
przebarwienia obrazka. Przebarwienia zwykle wynikają z warunków oświetlenia,
w jakich zdjęcie było robione; na ich powstawanie może mieć także wpływ
procesor w cyfrowym aparacie fotograficznym lub skanerze.
• Suwak Temperatura — umożliwia korekcję przebarwień przez „ocieplenie”
lub „schłodzenie” kolorów obrazka w celu skompensowania warunków
oświetlenia, jakie istniały podczas robienia zdjęcia. Aby na przykład
skorygować żółtą dominantę barwną spowodowaną słabym oświetleniem
żarówkowym podczas robienia zdjęcia we wnętrzu, można zwiększyć wartość
temperatury (w stopniach Kelvina), przesuwając suwak w kierunku
niebieskiego końca. Niższe wartości odpowiadają słabemu oświetleniu, na
przykład światłu świeczki lub żarówki; w takich warunkach powstaje
przebarwienie pomarańczowe. Wyższe wartości odpowiadają intensywnemu
oświetleniu, na przykład światłu słonecznemu; w takich warunkach powstaje
przebarwienie niebieskie.
• Suwak Odcień — umożliwia korekcję przebarwień poprzez regulowanie na
obrazku koloru zielonego lub purpurowego. Przesuwając suwak w prawo,
można zwiększyć ilość koloru zielonego; przesuwając suwak w lewo, można

zwiększyć ilość koloru purpurowego. Przesuwając suwak Odcień po użyciu
suwaka Temperatura, można precyzyjnie dopasować kolory obrazka.
• Suwak Nasycenie — umożliwia regulowanie wyrazistości kolorów. Na
przykład przesuwając suwak w prawo, można zwiększyć wyrazistość
błękitnego nieba na obrazku. Przesuwając suwak w lewo, można zmniejszyć
wyrazistość kolorów. Przesuwając suwak do lewego końca, tak aby z obrazka
zostały usunięte wszystkie kolory, można uzyskać efekt zdjęcia czarno-
białego.
Korekcja przebarwienia zależy od rodzaju światła, które je

spowodowało. Zdjęcie po lewej stronie zostało zrobione we
wnętrzu w świetle żarówkowym. Po prawej widoczna jest jego
poprawiona wersja.
Dopasowywanie jaskrawości i kontrastu na całym obrazku

Obrazek można rozjaśnić, przyciemnić lub poprawić jego kontrast, używając
następujących elementów sterujących:
• Suwak Jaskrawość — umożliwia rozjaśnianie lub przyciemnianie całego
obrazka. Za pomocą tego elementu można korygować skutki niewłaściwego
naświetlenia spowodowane zbyt dużą ilością światła (prześwietlenie) lub zbyt
małą ilością światła (niedoświetlenie) podczas robienia zdjęcia. Aby rozjaśnić
lub przyciemnić określone obszary obrazka, można użyć suwaków Światła,
Cienie i Półcienie. Regulacja za pomocą suwaka Jaskrawość przeprowadzana
jest nieliniowo, nie wpływa więc na wartości punktu bieli i punktu czerni.
• Suwak Kontrast — zwiększa lub zmniejsza różnicę tonów między ciemnymi
a jasnymi obszarami obrazka. Przesunięcie suwaka w prawo powoduje
rozjaśnienie obszarów jasnych i przyciemnienie obszarów ciemnych. Na
przykład, jeśli obrazek jest w przytłumionej, szarej tonacji, to jego szczegóły
można wyostrzyć, zwiększając kontrast.

Poprawiając jaskrawość i kontrast obrazka, można wydobyć z
niego więcej szczegółów
Dopasowywanie świateł, cieni i półcieni

Można rozjaśniać lub przyciemniać określone obszary obrazka. W wielu
wypadkach położenie lub intensywność źródła światła w chwili robienia zdjęcia
sprawia, że niektóre obszary wychodzą zbyt ciemne, a inne zbyt jasne.
• Suwak Światła — umożliwia zmianę jaskrawości w najjaśniejszych obszarach
obrazka. Na przykład, jeśli zdjęcie zostało zrobione z lampą błyskową, co
spowodowało przejaskrawienie obiektów na pierwszym planie, można
przesunąć suwak Światła w lewo, aby przyciemnić przejaskrawione obszary
obrazka. Za pomocą suwaka Światła, w połączeniu z suwakami Cienie i
Półcienie, można zrównoważyć oświetlenie.
• Suwak Cienie — umożliwia zmianę jaskrawości w najciemniejszych
obszarach obrazka. Na przykład jasne światło za obiektem (podświetlenie) w
czasie robienia zdjęcia może spowodować, że obiekt ten wyjdzie na zdjęciu
zaciemniony. Takie zdjęcie można poprawić, przesuwając suwak Cienie w
prawo, aby rozjaśnić ciemne obszary i wydobyć więcej szczegółów. Za
pomocą suwaka Cienie, w połączeniu z suwakami Światła i Półcienie, można
zrównoważyć oświetlenie.
• Suwak Półcienie — umożliwia zmianę jaskrawości obszarów w środkowym
zakresie tonów obrazka. Po dopasowaniu świateł i cieni można precyzyjnie
dopasować obrazek za pomocą suwaka Półcienie.
Za pomocą suwaków Światła i Cienie można rozjaśniać lub

przyciemniać określone obszary obrazka.

Wyświetlanie obrazków w Pracowni dopasowywania obrazka
Narzędzia w Pracowni dopasowywania obrazka umożliwiają wyświetlanie
obrazków na różne sposoby, co pozwala na dokonanie oceny dopasowania
kolorów i tonów. Na przykład można obracać obrazki, chwytać je i przemieszczać
w oknie, powiększać lub pomniejszać oraz wybierać sposób wyświetlania
poprawionych obrazków w oknie podglądu.
Używanie innych filtrów dopasowujących
Chociaż Pracownia dopasowywania obrazka umożliwia poprawianie kolorów i
tonów w sposób wystarczający w wypadku większości obrazków, jednak czasami
potrzebne są specjalistyczne filtry dopasowujące. Dzięki efektywnym filtrom
dopasowującym w programie Corel PHOTO-PAINT można przeprowadzać
precyzyjne korekty obrazków. Na przykład można korygować obrazki, używając
histogramu lub krzywej tonalnej. Więcej informacji na temat filtrów
dopasowujących można znaleźć w sekcji „Dopasowywanie kolorów i tonów
obrazka” na stronie 322.
Aby szybko poprawić kolory i tony przy użyciu Pracowni
1 Kliknij kolejno Dopasowanie ` Pracownia dopasowywania obrazka.
2 Kliknij przycisk Dopasuj automatycznie.
Przycisk Dopasuj automatycznie powoduje automatyczne skorygowanie
kolorów i kontrastu przez ustawienie punktu bieli i punktu czerni obrazka.
Aby precyzyjniej określić punkt bieli i punkt czerni, kliknij narzędzie Wybierz
punkt bieli i kliknij najjaśniejszy obszar obrazka. Następnie kliknij
narzędzie Wybierz punkt czerni i kliknij najciemniejszy obszar obrazka.
3 Wykonaj jedno lub więcej zadań z poniższej tabeli.
Poprawić kolory na obrazku Ustaw suwak Temperatura tak, aby

ocieplić lub schłodzić kolory, a następnie
precyzyjnie dopasuj korekcję kolorów,
używając suwaka Odcień.
Zwiększyć lub zmniejszyć wyrazistość Przesuń suwak Nasycenie w prawo, aby

kolorów zwiększyć stopień koloru na obrazku;
przesuń suwak w lewo, aby zmniejszyć
stopień koloru na obrazku.

Rozjaśnić lub przyciemnić obrazek Przesuń suwak Jaskrawość w prawo, aby

rozjaśnić obrazek; przesuń suwak w lewo,
aby przyciemnić obrazek.
Poprawić ostrość obrazka, dopasowując Przesuń suwak Kontrast w prawo, aby

ton rozjaśnić obszary jasne i przyciemnić
obszary ciemne.
Rozjaśnić lub przyciemnić określone Ustaw suwak Światła tak, aby

obszary odpowiednio rozjaśnić lub przyciemnić
najjaśniejsze obszary obrazka. Następnie
ustaw suwak Cienie tak, aby odpowiednio
rozjaśnić lub przyciemnić najciemniejsze
obszary obrazka. Na koniec ustaw suwak
Półcienie tak, aby precyzyjnie dopasować
obszary w środkowym zakresie tonów
obrazka.
Można przechwycić bieżącą wersję obrazka, klikając przycisk Utwórz

migawkę. Miniatury migawek są wyświetlane w oknie poniżej obrazka.
Poszczególne migawki są numerowane kolejno; można je usuwać,
klikając przycisk znajdujący się w prawym górnym rogu paska tytułu
takiego obrazka.
Dokonane korekcje można cofać lub ponawiać, klikając przycisk Cofnij
lub przycisk Ponów . Aby cofnąć wszystkie poprawki, kliknij
przycisk Zresetuj do oryginału.
Aby wyświetlić obrazki w Pracowni dopasowywania obrazka
1 Kliknij kolejno Dopasowanie ` Pracownia dopasowywania obrazka.
Obrócić obrazek Kliknij przycisk obrotu w lewo lub

przycisk obrotu w prawo .

Przesunąć do innego obszaru obrazka Za pomocą narzędzia Chwyt

przeciągnij obrazek do obszaru, który
chcesz wyświetlić.
Powiększyć lub pomniejszyć obrazek Używając narzędzia Powiększ lub

narzędzia Pomniejsz , kliknij w oknie
podglądu.
Dopasować rozmiar obrazka do okna Kliknij przycisk Dopasuj

podglądu powiększenie .
Wyświetlić obrazek w jego rzeczywistym Kliknij przycisk 100% .

rozmiarze
Wyświetlić poprawiony obrazek w Kliknij przycisk Pełny podgląd .

pojedynczym oknie podglądu
Wyświetlić poprawiony obrazek w Kliknij przycisk Pełny podgląd 'przed' i

jednym oknie, a obrazek oryginalny w 'po' .
innym oknie
Wyświetlić obrazek w jednym oknie z Kliknij przycisk Dzielony podgląd

linią dzielącą wersje oryginalną i 'przed' i 'po' . Przesuń wskaźnik na
poprawioną dzielącą linię przerywaną i przeciągając
ją, przesuń linię w inny obszar obrazka.
Dopasowywanie kolorów i tonów obrazka

W programie Corel PHOTO-PAINT dostępne są filtry i narzędzia służące do
dopasowywania kolorów i tonów obrazków. Podczas dopasowywania kolorów i
tonów dopasowywane są elementy, takie jak barwa, nasycenie, jaskrawość,
kontrast lub intensywność. W przypadku dopasowywania kolorów i tonów na
całym obrazku, można zastosować bezpośrednio do obrazka filtr dopasowujący
lub soczewkę, dostępną na oddzielnej warstwie obiektu, którą można edytować bez
zmian w obrazku oryginalnym. Informacje na temat soczewek można znaleźć w
sekcji „Praca z soczewkami” na stronie 363.
Przed zastosowaniem filtru dopasowującego możliwe jest dopasowanie części
obrazka poprzez edycję rozmiaru i kształtu soczewek lub utworzenie obszarów do
edycji. Więcej informacji na temat obszarów do edycji można znaleźć w sekcji
„Nakładanie masek” na stronie 367.

Zanim skorzystasz z poszczególnych filtrów, spróbuj użyć Pracowni
dopasowywania obrazka. Informacje na temat Pracowni dopasowywania obrazka
można znaleźć w sekcji „Szybkie dopasowywanie kolorów i tonów w Pracowni
dopasowywania obrazka” na stronie 315.
Wybieranie filtrów kolorów i tonów
Niektóre filtry automatycznie poprawiają obrazek, natomiast inne umożliwiają
sterowanie procesem dopasowania na różnych poziomach. Przykładowo, filtr
Dopasuj automatyczne powoduje automatyczne dopasowanie zakresu tonalnego
we wszystkich kanałach kolorów, natomiast filtr Krzywa tonalna umożliwia
użytkownikowi wyznaczenie i dopasowanie tonu i koloru za pomocą oddzielnych
kanałów kolorów. Filtry bardziej zaawansowane, takie jak Krzywa tonalna i
Poprawa kontrastu, są precyzyjne i stosując je można skorygować wiele różnych
problemów, ale wymaga to praktyki.
Korzystanie z histogramów
Aby ocenić i dopasować kolory oraz tony obrazka za pomocą histogramu, można
wyświetlić jego zakres tonalny. Na przykład histogram pomaga w wykrywaniu
ukrytych szczegółów na zdjęciu zbyt ciemnym z powodu niedoświetlenia (czyli
zdjęciu zrobionym przy niedostatecznym świetle).
Histogram to poziomy wykres słupkowy, obrazujący wartości jaskrawości pikseli
obrazka na skali od 0 (ciemne) do 255 (jasne). Lewa część histogramu odpowiada
cieniom obrazka, część środkowa — półtonom, a strona prawa światłom.
Wysokość poszczególnych słupków wskazuje liczbę pikseli o danej jaskrawości.
Przykładowo, duża liczba ciemnych pikseli (lewa strona histogramu) wskazuje, że
w ciemnych obszarach obrazu znajdują się szczegóły.

Każde z powyższych zdjęć ma inne naświetlenie: średnie (u góry),
zbyt duże (na środku), zbyt małe (u dołu). Histogramy każdego
zdjęcia (po prawej) pokazują ilościowy rozkład pikseli, od
ciemnych do jasnych. Na zdjęciu średnio naświetlonym piksele są
rozłożone równomierniej w zakresie tonalnym.
Histogram dostępny jest dla następujących filtrów:

• Poprawa kontrastu
• Równoważenie histogramu
• Balans próbka/wynik
Dopasowywanie kolorów i tonów za pomocą pociągnięć pędzla
Jaskrawość, kontrast, barwę i nasycenie w części obrazka można dopasować za
pomocą pociągnięć pędzla. Na przykład w celu rozjaśnienia jednego obiektu na
zdjęciu można użyć narzędzia Jaskrawość, aby rozjaśnić dany fragment bez
oddziaływania na otaczający go obszar.

Można wykorzystać gotowe pędzle lub utworzyć pędzel niestandardowy.
Informacje na ten temat można znaleźć w sekcji „Tworzenie pędzli
niestandardowych” w Pomocy.
Aby dopasować kolory i tony obrazka
1 Kliknij Dopasowanie i kliknij filtr dopasowujący.
2 W oknie dialogowym filtru określ odpowiednie ustawienia.
Aby interakcyjnie dopasować ton obrazka za pomocą histogramu
1 Kliknij kolejno Dopasowanie ` Poprawa kontrastu.
2 Przesuń strzałki Obcinanie wartości wejściowych , aby dopasować cienie i
światła.
Strzałka lewa pozwala zaciemniać obszary cieni. Przeciągnij strzałkę do
miejsca, w którym histogram zaczyna wzrastać.
Strzałka z prawej strony pozwala rozjaśniać obszary świateł. Przeciągnij
strzałkę do miejsca, w którym histogram przestaje wzrastać.
3 Przesuń suwak Gamma, aby dopasować półtony.
4 Przesuń strzałki Kompresja zakresu wyjściowego , aby dostroić kontrast:
Przeciągając lewą strzałkę w prawą stronę można rozjaśniać ciemne obszary.
Przeciągając prawą strzałkę w lewą stronę, można przyciemniać jasne obszary.
Można również
Dokonać automatycznej redystrybucji Zaznacz pole wyboru Dopasuj

pikseli w danym zakresie tonalnym automatycznie.
Ustawić wartości wejścia i wyjścia przez Włącz opcję Ustaw wartości wejściowe
zaznaczenie pikseli na obrazku lub Ustaw wartości wyjściowe w
obszarze Próbkowanie pipetą. Kliknij
przycisk pipety dla cienia , aby
próbkować obszary cienia lub kliknij
przycisk pipety dla światła , aby
próbkować obszary światła.
Aby dopasować kolory i tony obrazka za pomocą pociągnięć pędzla

1 Zaznacz obiekt lub obrazek tła.
2 Otwórz paletę wysuwaną Pędzel i kliknij narzędzie Efekt .

3 Na pasku właściwości otwórz selektor efektów i wybierz jedną z
• Narzędzie Jaskrawość — umożliwia rozjaśnienie lub przyciemnienie
obrazka.
• Narzędzie Kontrast — umożliwia zwiększenie lub zmniejszenie
kontrastu.
• Narzędzie Barwa — umożliwia przesunięcie wszystkich barw na kole
kolorów o liczbę stopni określoną w polu Wielkość.
• Narzędzie Zamiana barw — umożliwia zachowanie jaskrawości i
nasycenia oryginalnych kolorów przy jednoczesnym zastąpieniu wszystkich
barw bieżącym kolorem farby.
• Narzędzie Gąbka — umożliwia zmniejszenie lub zwiększenie nasycenia
kolorów.
• Narzędzie Rozjaśnianie/Przyciemnianie — umożliwia rozjaśnienie
(prześwietlenie) lub przyciemnienie (niedoświetlenie) obrazka.
• Narzędzie Odcień — powoduje zabarwienie obrazka bieżącym kolorem
farby.
4 Wybierz wzorzec pędzla z listy Typ pędzla na pasku właściwości.
Aby dostosować ustawienia pędzla, należy na pasku właściwości określić
żądane ustawienia.
5 Przeciągnij wskaźnik myszy w oknie obrazka.
Można również
Zwiększyć efekt pędzla wzdłuż obszaru, Kliknij przycisk składania na pasku

unikając wielokrotnego klikania w danym Atrybuty pociągnięć widocznym w oknie
obszarze dokowanym Ustawienia pędzla. Ta opcja
jest dostępna tylko dla niektórych
narzędzi typu Efekt. Jeśli okno dokowane
Ustawienia pędzla nie jest otwarte,
kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane
` Ustawienia pędzla.
Stosować efekt jednocześnie do obiektu i Kliknij przycisk scalania ze źródłem
tła na pasku Atrybuty dotknięć widocznym
w oknie dokowanym Ustawienia pędzla.
Opcja ta dostępna jest tylko wtedy, gdy
przycisk składania jest wyłączony.

Praca z kanałami kolorów
Kolory i tony obrazka można dopasowywać, wprowadzając zmiany bezpośrednio
w kanałach kolorów obrazka. Liczba kanałów kolorów zależy od liczby elementów
trybu kolorów skojarzonego z obrazkiem. Na przykład obrazki w trybie czarno-
białym, skali szarości, duotone i z paletą mają tylko jeden kanał kolorów, obrazki
w trybie RGB i Lab mają trzy kanały, a obrazki w trybie CMYK mają cztery kanały
kolorów. Więcej informacji na temat tych modeli kolorów można znaleźć w sekcji
„Modele kolorów” w Pomocy. Można użyć dodatkowych kanałów na potrzeby
kolorów dodatkowych obrazka. Informacje na temat kanałów kolorów
dodatkowych można znaleźć w sekcji „Korzystanie z kanałów kolorów
dodatkowych” na stronie 291.
Wyświetlanie, mieszanie i edytowanie kanałów kolorów
Kanały kolorów odpowiadają kolorowym elementom obrazka, ale domyślnie w
oknie obrazka wyświetlane są jako obrazki w skali szarości. Można jednak
wyświetlić je również w odpowiadających im odcieniach, wówczas kanał
czerwony jest przedstawiany w odcieniach czerwieni, kanał niebieski w odcieniach
niebieskiego itd.
Aby zrównoważyć kolory w obrazku można mieszać kanały kolorów.
Przykładowo, jeżeli obrazek zawiera zbyt dużo czerwonego, aby polepszyć jego
jakość można w trybie RGB dopasować kanał czerwony.
Kanały kolorów można edytować w ten sam sposób, w jaki edytuje się inne obrazki
w skali szarości. Można np. zaznaczać obszary, malować, stosować wypełnienia,
efekty specjalne i filtry oraz wycinać i wklejać obiekty.
Rozdzielanie i łączenie obrazków z zastosowaniem kanałów kolorów
Obrazek można podzielić na szereg plików zawierających 8-bitowe obrazki w skali
szarości — jeden dla każdego kanału kolorów w danym trybie kolorów.
Rozdzielenie obrazka na pliki oddzielnych kanałów umożliwia edycję jednego z
nich bez wpływu na pozostałe. Dla dokonania edycji, przed przekształceniem
obrazka w inny tryb lub skojarzeniem kanałów z różnych trybów, należy zapisać
informacje o kanale. Na przykład jeśli okazało się, że kolory obrazka RGB są zbyt
mocno nasycone, można rozdzielić ten obrazek na kanały trybu HSB i zmniejszyć
kanał nasycenia (S). Po zakończeniu edycji można je ponownie połączyć w jeden
obrazek. Połączenie obrazków nastąpi automatycznie z zastosowaniem równych
wartości kolorów.
Obrazek można rozdzielić na następujące kanały kolorów:

Tryb rozdzielenia Tworzone kanały kolorów
RGB Czerwony (R), zielony (G), niebieski (B)
CMYK Niebieskozielony (C), purpurowy (M),

żółty (Y) i czarny (K)
HSB Barwa (H), nasycenie (S) i jaskrawość (B)
HLS Barwa (H), jasność (L) i nasycenie (S)
YIQ Luminancja (Y) i dwie wartości

chromatyczności (I, Q)
Lab Luminancja (L), proporcja koloru

zielonego do purpurowego (a) i koloru
niebieskiego do żółtego (b)
Aby wyświetlić kanały kolorów

• Kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane ` Kanały.
Kanały kolorów można wyświetlać z użyciem odpowiadających im

kolorów. Kliknij kolejno Narzędzia ` Dostosowywanie. Na liście
kategorii Obszar roboczy kliknij pozycję Wyświetlanie i zaznacz pole
wyboru Zabarw kanały kolorów na ekranie.
Aby mieszać kanały kolorów
1 Kliknij kolejno Dopasowanie ` Mikser kanałów.
2 Z listy Model kolorów wybierz tryb kolorów.
3 Wybierz kanał wyników z listy Kanał wyników.
4 Przesuń suwaki w obszarze Kanały wejściowe.
Aby edytować kanał kolorów
1 W oknie dokowanym Kanały kliknij kanał, który chcesz edytować.
dokowane ` Kanały.
2 Edytuj obrazek.
Aby rozdzielić obrazek z zastosowaniem kanałów kolorów
• Kliknij kolejno Obrazek ` Rozdziel kanały na, a następnie kliknij tryb

kolorów.
Obrazki w trybach kolorów CMYK i Lab musza być rozdzielane na

własne, oryginalne kanały składowe.
Aby połączyć obrazki z zastosowaniem kanałów kolorów
1 Kliknij kolejno Obrazek ` Połącz kanały.
2 W obszarze Tryb wybierz opcję trybu koloru.
3 W obszarze Kanał wybierz opcję kanału i na liście Obrazki kliknij nazwę
pliku, aby skojarzyć kanał z plikiem.
4 Powtarzaj krok 3, dopóki wszystkie kanały z obszaru Kanał nie zostaną
skojarzone z obrazkami z listy Obrazki.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat dopasowywania kolorów i tonów

obrazków, kliknij kolejno Pomoc ` Tematy Pomocy, kliknij kartę Spis
treści, a następnie kliknij dwukrotnie temat „Dopasowywanie kolorów i
tonów”.

Zmienianie wymiarów obrazka,
rozdzielczości i rozmiaru
papieru
Wymiary i rozdzielczość obrazka można zmieniać. Można również zmieniać
papierowe obramowanie wokół obrazka.
• Zmienianie wymiarów obrazka
• Zmienianie rozdzielczości obrazka
• Zmienianie rozmiaru papieru
Zmienianie wymiarów obrazka

Fizyczne wymiary obrazka można zmienić, zwiększając lub zmniejszając jego
wysokość i szerokość. Przy zwiększaniu wymiarów obrazka aplikacja powoduje
wstawienie nowych pikseli między istniejące i nadanie im kolorów na bazie
kolorów sąsiednich pikseli. Znaczne zwiększenie wymiarów obrazka może mu
nadać wygląd rozciągnięty i ziarnisty.
Wysokość i szerokość obrazka można zmieniać bez zmiany

rozdzielczości. Oryginalny jest obrazek środkowy, pierwszy
obrazek ma zmniejszone wymiary, a trzeci zwiększone. Należy
zwrócić uwagę na ziarnistość większego obrazka.
Corel PHOTO-PAINT: Zmienianie wymiarów obrazka, rozdzielczości i rozmiaru papieru 331

Aby zmienić wymiary obrazka
1 Kliknij kolejno Obrazek ` Zmień rozmiar/rozdzielczość.
• Zachowaj proporcje — chroni przed zmianą kształtu, zachowując stały
stosunek szerokości do wysokości obrazka
3 W polu Rozmiar obrazka wpisz wartości w jednym z pól:
• Szerokość i Wysokość — umożliwiają określenie wymiarów obrazka
• Szerokość (%) i Wysokość (%) — umożliwiają zmianę rozmiaru obrazka
procentowo w stosunku do oryginału
Przy zmianie wymiarów obrazka lepszy efekt można osiągnąć, zmieniając

wysokość i szerokość o wartości, które są czynnikami wartości
oryginalnych. Przykładowo, zmniejszenie obrazka o 50% daje lepszy efekt
wizualny niż zmniejszenie o 77%. Przy zmniejszaniu obrazka o 50%,
usuwany jest co drugi piksel; przy zmniejszaniu o 77% piksele są usuwane
nieregularnie.
Zmienianie rozdzielczości obrazka

Rozdzielczość obrazka można zmieniać w celu zmniejszenia lub zwiększenia
rozmiaru pliku obrazka. Rozdzielczość wydruku jest mierzona liczbą punktów na
cal (dpi). Od wybranej rozdzielczości zależy wygląd obrazka. Obrazki utworzone
do wyświetlania tylko na monitorze komputera mają zwykle rozdzielczość 96 lub
72 dpi, a obrazki do prezentowania na stronach WWW — 72 dpi. Obrazki
przeznaczone do wydruku na drukarkach biurowych, posiadają zwykle
rozdzielczość 150 dpi, podczas gdy obrazki do wydruku profesjonalnego — 300
dpi lub wyższą.
Zwiększanie rozdzielczości
Obrazki o wyższej rozdzielczości zawierają mniejsze i bardziej zagęszczone
piksele niż obrazki w niższej rozdzielczości. Zwiększenie rozdzielczości polega na
zwiększeniu liczby pikseli, przypadających na jednostkę miary. Jakość obrazka
może ulec pogorszeniu, ponieważ nowe piksele są dopasowywane na bazie
kolorów sąsiednich pikseli; piksele oryginalne są po prostu rozrzucane. Nie można
użyć zwiększania rozdzielczości do utworzenia szczegółów i nieznacznych
gradacji kolorów, których nie było na obrazku oryginalnym. Przy zwiększaniu
rozdzielczości obrazka zostaje on powiększony na ekranie; przy drukowaniu
obrazek domyślnie zachowuje swoje oryginalne wymiary.

Zmniejszanie rozdzielczości
Zmniejszanie rozdzielczości polega na zmniejszeniu liczby pikseli przypadających
na jednostkę miary. Zmniejszanie rozdzielczości daje na ogół lepsze wyniki niż
zwiększanie rozdzielczości. Najlepsze rezultaty można zazwyczaj osiągnąć, jeżeli
zmniejszanie rozdzielczości jest wykonywane po korekcji kolorów i odcieni, ale
przed wyostrzeniem obrazka. Więcej informacji na temat poprawiania i
wyostrzania obrazków można znaleźć w sekcjach „Dopasowywanie kolorów i
odcieni” na stronie 315 i „Retuszowanie” na stronie 349.
Rozdzielczość i rozmiar obrazka można zmieniać jednocześnie.

Obrazek środkowy jest oryginalny, pierwszy ma zmniejszoną, a
trzeci zwiększoną rozdzielczość.
Aby zmienić rozdzielczość obrazka

1 Kliknij kolejno Obrazek ` Zmień rozmiar/rozdzielczość.
• Jednakowe wartości — powoduje ustawienie tych samych wartości w
polach Poziomo i Pionowo
• Zachowaj rozmiar oryginalny — powoduje zachowanie rozmiaru pliku
zapisanego na dysku przy zmianie rozdzielczości obrazka.
3 Wpisz wartości w następujących polach obszaru Rozdzielczość:
• W poziomie
• W pionie

Zmienianie rozmiaru papieru
Zmieniając rozmiar papieru, można zmieniać obszar wydruku, obejmujący
zarówno obrazek, jak też i pusty papier. Przy zmianie wielkości papieru można
zwiększać lub zmniejszać obramowanie w kolorze papieru, ale nie można
zmieniać wymiarów oryginalnego obrazka. Zmniejszenie rozmiaru papieru
poniżej wymiarów oryginalnego obrazka powoduje wykadrowanie obrazka.
Rozmiar papieru wokół oryginalnego obrazka można zmieniać.
Aby zmienić rozmiar papieru

1 Kliknij kolejno Obrazek ` Rozmiar papieru.
2 Wybierz jednostkę miary z listy umieszczonej obok pola Szerokość.
• Szerokość
• Wysokość
Aby zablokować proporcje rozmiaru papieru, kliknij ikonę Zablokuj .

Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat zmieniania wymiarów obrazka,

rozdzielczości i rozmiaru papieru, kliknij kolejno Pomoc ` Tematy
Pomocy, a następnie kliknij kartę Spis treści, po czym kliknij dwukrotnie
temat „Zmienianie wymiarów obrazka, rozdzielczości i rozmiaru papieru”.

Malowanie
Program Corel PHOTO-PAINT umożliwia tworzenie nowych obrazków i
modyfikowanie już istniejących za pomocą różnych narzędzi kształtu i
malowania.
• Rysowanie kształtów i linii
• Stosowanie pociągnięć pędzla
• Rozpylanie obrazków
• Powtarzanie pociągnięć pędzla
• Korzystanie z pisaka czułego na nacisk
Rysowanie kształtów i linii

Do obrazków można dodawać kształty, takie jak kwadraty, prostokąty, koła, elipsy
i wielokąty. Domyślnie kształty są dodawane do obrazka jako nowe obiekty.
Kształty mogą być kształtami konturowymi, wypełnionymi lub renderowanymi
jako oddzielne obiekty do edycji. Więcej informacji na temat obiektów można
znaleźć w sekcji „Tworzenie obiektów” na stronie 397.
Do obrazków można dodawać także linie. Podczas dodawania linii można określić
szerokość i przezroczystość oraz sposób, w jaki segmenty linii są ze sobą
połączone. Bieżący kolor pierwszego planu określa kolor linii.
Aby narysować prostokąt lub elipsę
1 Otwórz paletę wysuwaną Kształt i kliknij jedno z następujących
narzędzi:
• Narzędzie Prostokąt
• Narzędzie Elipsa
2 Na pasku właściwości wybierz z listy Wypełnienie jedną z następujących
opcji:
• Wypełnienie jednolite
• Wypełnienie tonalne
Corel PHOTO-PAINT: Malowanie 337

• Wypełnienie mapą bitową
• Wypełnienie teksturą
Aby edytować wypełnienie, kliknij przycisk Edytuj na pasku właściwości.
3 Przeciągaj wskaźnik myszy w oknie obrazka, aż zostanie utworzony prostokąt
lub elipsa o odpowiednich rozmiarach.
Można również
Wyłączyć wypełnienie Kliknij przycisk Wyłącz na pasku

właściwości.
Zastosować kontur Wpisz wartość w polu Obramowanie na

pasku właściwości, aby określić szerokość
obramowania w piskelach.
Zaokrąglić narożniki prostokąta Wpisz wartość w polu Promień na pasku

właściwości.
Zmienić przezroczystość Wpisz wartość w polu Przezroczystość na

rozszerzonym pasku właściwości.
Aby narysować wielokąt

1 Otwórz paletę wysuwaną Kształt i kliknij narzędzie Wielokąt .
2 Na pasku właściwości wybierz z listy Wypełnienie jedną z następujących
opcji:
• Wypełnienie jednolite
• Wypełnienie tonalne
• Wypełnienie mapą bitową
• Wypełnienie teksturą
Aby edytować wypełnienie, kliknij przycisk Edytuj na pasku właściwości.
3 Kliknij wybrane miejsce, aby ustawić punkty zaczepienia wielokąta i kliknij
dwukrotnie, aby ustawić ostatni punkt zaczepienia.
Można również
Wyłączyć wypełnienie Kliknij przycisk Wyłącz na pasku

właściwości.
Zastosować kontur do wielokąta Wpisz wartość w polu Obramowanie na

pasku właściwości, aby określić szerokość
obramowania w piskelach.

Można również
Zmienić sposób łączenia segmentów Wybierz typ złączenia z listy Złączenia

konturu kształtów na rozszerzonym pasku
właściwości.
Aby narysować linię

1 Otwórz paletę wysuwaną Kształt i kliknij narzędzie Linia .
2 Wpisz wartość w polu Szerokość na pasku właściwości.
3 Kliknij przycisk Kolor na pasku właściwości i wybierz kolor.
4 Na pasku właściwości rozwiń listę Złączenia kształtów i kliknij jedną z
• Styk — umożliwia łączenie segmentów; jeżeli zostanie określona większa
wartość szerokości, powstanie przerwa między złączonymi segmentami
• Wypełnienie — umożliwia wypełnienie przerw między złączonymi
segmentami
• Zaokrąglenie — umożliwia zaokrąglenie narożników między złączonymi
segmentami
• Ostrze — umożliwia utworzenie punktów w narożnikach złączonych
segmentów
5 Przeciągnij wskaźnik myszy w oknie obrazka, aby narysować jeden segment
linii.
Można również
Narysować linię z wieloma segmentami W oknie obrazka kliknij wybrane miejsce,

aby rozpocząć i zakończyć każdy
segment, a następnie kliknij dwukrotnie,
aby zakończyć linię.


Można określić sposób łączenia linii: Styk, Wypełnienie,
Zaokrąglenie lub Ostrze.
Stosowanie pociągnięć pędzla

Narzędzia malowania umożliwiają imitowanie różnych środków malarskich i
rysunkowych. Na przykład można stosować pociągnięcia pędzla, które imitują
akwarele, pastele, flamastry i mazaki. Domyślnie pociągnięcia pędzlem są
dodawane do aktywnego obiektu lub tła. Pociągnięcia pędzla mogą być również
renderowane jako oddzielne obiekty. Więcej informacji na temat obiektów można
znaleźć w sekcji „Tworzenie obiektów” na stronie 397.
Wybrane narzędzie malowania i typ pędzla określają wygląd pociągnięć pędzla na
obrazku. Podczas malowania gotowym pędzlem, atrybuty pędzla danego narzędzia
malowania są już określone.
Kolor pociągnięcia pędzla jest określony przez bieżący kolor pierwszego planu,
który jest wyświetlany w obszarze sterowania kolorem. Kolor pierwszego planu
można wybrać, pobierając próbkę koloru z obrazka. Więcej informacji na temat
wybierania kolorów można znaleźć w sekcji „Praca z kolorami” na stronie 151.
Oprócz malowania kolorem możliwe jest stosowanie obrazków lub tekstur przez
malowanie wypełnieniem. Istnieje też możliwość zastosowania pociągnięcia
pędzla do ścieżki. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w sekcji
„Stosowanie pociągnięć pędzla do ścieżek” w Pomocy.
Typ gotowego pędzla Malowanie obrazka

Aerograf Aerograf służy do cieniowania.
Aerozol Dodaje tekstury przez

rozchlapywanie kolorów.
Pędzel Zastosowanie pędzla z włosia

wielbłąda pozwala uzyskać efekt
dekoracyjny.
Aby malować gotowym pędzlem

1 Otwórz paletę wysuwaną Pędzel , a następnie kliknij narzędzie
Malowanie .
2 Otwórz selektor Malowanie (narzędzie) na pasku właściwości i kliknij
narzędzie malowania.
3 Wybierz typ gotowego pędzla z listy Typ pędzla na pasku właściwości.
4 W obszarze sterowania kolorem w przyborniku kliknij dwukrotnie próbkę
koloru Pierwszy plan i wybierz kolor.

Jeżeli chcesz malować pędzlem tylko linie proste poziome i pionowe, podczas
przeciągania przytrzymaj klawisz Ctrl i naciśnij klawisz Shift, aby zmienić
kierunek.
Można również
Zmienić kształt pędzla Wybierz kształt pędzla z selektora Kształt

końcówki na pasku właściwości.
Zmienić rozmiar pędzla Wpisz wartość w polu Rozmiar na pasku

właściwości.

Aby malować kolorem z próbki pobranej z obrazka

1 Kliknij narzędzie Pipeta .
2 Kliknij kolor w oknie obrazka.
Malowanie .
5 Wybierz gotowy pędzel z listy Typ na pasku właściwości.
Aby malować wypełnieniem
1 Otwórz paletę wysuwaną Wypełnienie i kliknij narzędzie
Wypełnienie .
2 Na pasku właściwości wybierz typ wypełnienia.
3 Otwórz paletę wysuwaną Poprawka i kliknij narzędzie Klonowanie .
4 Otwórz selektor Klonowanie (narzędzie) na pasku właściwości i kliknij
narzędzie Klonowanie z wypełnienia .

Rozpylanie obrazków
Zamiast pędzlem można malować małymi pełnokolorowymi mapami bitowymi.
Można na przykład wzbogacić krajobraz, rozpylając chmury na niebie lub liście na
ziemi.
Program Corel PHOTO-PAINT udostępnia różne obrazki, które mogą być
używane do tworzenia list rozpylacza. Gotową listę można załadować i edytować
lub można utworzyć listę rozpylacza, zapisując obrazki na liście obrazków.
Obrazki źródłowe można w dowolnym momencie edytować.
Zdjęcie można ulepszyć, rozpylając na nim obrazki lub tworząc

obrazek od podstaw przy uzyciu wzorców.
Aby rozpylić obrazki

1 Otwórz paletę wysuwaną Pędzel i kliknij narzędzie Rozpylacz
obrazków .
2 Wybierz gotowy obrazek z listy Typ na pasku właściwości.
3 Wpisz wartość w polu Rozmiar na pasku właściwości.
Można również
Zmienić przezroczystość obrazków listy Wpisz wartość w polu Przezroczystość na

rozpylacza rozszerzonym pasku właściwości.
Określić liczbę obrazków rozpylanych w Wpisz wartość w polu Liczba dotknięć

każdym dotknięciu pędzla na rozszerzonym pasku właściwości.

Można również
Określić odległość między dotknięciami Wpisz wartość w polu Odstępy na

wzdłuż długości pociągnięcia pędzla rozszerzonym pasku właściwości.
Określić odległość między dotknięciami Wpisz wartość w polu Rozrzut na

wzdłuż szerokości pociągnięcia pędzla rozszerzonym pasku właściwości.
Zmienić stosunek zanikania farby w Wpisz wartość w polu Zanikanie na

pociągnięciu pędzla rozszerzonym pasku właściwości.
Wpisanie wartości ujemnych powoduje
zwiększanie ilości farby, dodatnich –
zmniejszanie.
Aby załadować listę obrazków

obrazków .
2 Na rozszerzonym pasku właściwości kliknij przycisk Załaduj listę
Rozpylacza obrazków .
3 Wybierz folder, w którym przechowywana jest lista obrazków.
Jeżeli chcesz obejrzeć miniatury listy obrazków, zaznacz pole wyboru
Podgląd.
Aby utworzyć nową listę rozpylacza
obrazków .
2 Wybierz gotowy obrazek z listy Typ na pasku właściwości.
3 Kliknij przycisk Utwórz listę rozpylacza na rozszerzonym pasku
właściwości.
4 W oknie dialogowym Utwórz listę rozpylacza określ zawartość listy
rozpylacza.
Powtarzanie pociągnięć pędzla

Pociągnięcie pędzla można zapisać, a następnie ponownie stosować na tym samym
lub innym obrazku. Można je również powtórzyć wzdłuż krawędzi ścieżki lub

maski. Więcej informacji na temat stosowania pociągnięcia pędzla do ścieżki
można znaleźć w sekcji „Stosowanie pociągnięć pędzla do ścieżki” w Pomocy.
Zapisane pociągnięcie pędzla można edytować, aby tworzyć nowe efekty przez
dostosowanie atrybutów, takich jak rozmiar, liczba, kąt i kolor pociągnięcia pędzla.
Aby zapisać pociągnięcie pędzla
1 Otwórz paletę wysuwaną Pędzel i kliknij narzędzie
Malowanie .
2 Otwórz selektor Pędzel (narzędzie) na pasku właściwości i kliknij narzędzie.
3 Zastosuj pociągnięcie pędzla
4 Kliknij kolejno Edycja ` Powtórz pociągnięcie pędzla.
5 W oknie dialogowym Powtórz pociągnięcie kliknij strzałkę palety wysuwanej
Pociągnięcie i kliknij przycisk Dodaj ostatnio użyte pociągnięcie.
6 Wybierz folder, w którym chcesz zapisać pociągnięcie pędzla.
Aby zastosować zapisane pociągnięcie pędzla
Malowanie .
Jeżeli dostępne są dwa elementy menu o nazwie Powtórz pociągnięcie
pędzla, kliknij drugi z nich.
4 Wybierz pociągnięcie pędzla z listy Pociągnięcie.
5 Kliknij wybrane miejsce w oknie obrazka, aby zastosować pociągnięcie
pędzla.
Jeżeli chcesz zastosować kilka pociągnięć pędzla, kontynuuj klikanie.
Aby edytować zapisane pociągnięcie pędzla
Malowanie .
Jeżeli dostępne są dwa elementy menu o nazwie Powtórz pociągnięcie
pędzla, kliknij drugi z nich.

4 W oknie dialogowym Powtórz pociągnięcie z listy Pociągnięcia wybierz
zapisane pociągnięcie pędzla.
5 Zmodyfikuj wybrane atrybuty w oknie dialogowym Powtórz pociągnięcie.
6 Kliknij wybrane miejsce w oknie obrazka, aby zastosować pociągnięcie
pędzla.
Korzystanie z pisaka czułego na nacisk

Program Corel PHOTO-PAINT oferuje ustawienia umożliwiające kontrolowanie
pociągnięć pędzla stosowanych z wykorzystaniem pisaka czułego na nacisk lub
rysika. Nacisk przykładany do pisaka na tablecie graficznym określa rozmiar,
krycie i inne atrybuty pociągnięcia pędzla.
Program Podczas zapisywania pędzla niestandardowego można zapisać atrybuty
pisaka czułego na nacisk w celu ich wykorzystania w przyszłości. Więcej
informacji na temat pędzli niestandardowych można znaleźć w sekcji „Tworzenie
pędzli niestandardowych” w Pomocy.
Aby skonfigurować tablet graficzny
2 Kliknij pozycję Ogólne na liście kategorii Obszar roboczy.
3 W obszarze Tablet graficzny kliknij przycisk Konfiguracja.
4 Zastosuj pięć pociągnięć, używając pełnego zakresu nacisku.
Program Corel PHOTO-PAINT konfiguruje automatycznie wiele pisaków

czułych na nacisk. Jeżeli dany pisak czuły na nacisk został
skonfigurowany automatycznie, przycisk Konfiguracja ma kolor szary.
Aby ustawić atrybuty pisaka czułego na nacisk
Malowanie .
3 W oknie dokowanym Ustawienia pędzla kliknij strzałkę palety wysuwanej na
pasku Ustawienia pisaka.
Jeśli okno dokowane Ustawienia pędzla nie jest otwarte, kliknij kolejno
Okno ` Okna dokowane ` Ustawienia pędzla.
4 Wpisz odpowiednie wartości w wybranych polach:

• Rozmiar — pozwala określić rozmiar narzędzia pędzla. Można wpisać
wartość od -999 do 999.
• Krycie — pozwala dostosować przezroczystość pociągnięcia pędzlem.
Wartości dodatnie lub ujemne nie mają żadnego wpływu, jeśli
przezroczystość narzędzia jest ustawiona na 0 lub na maksimum. Można
wpisać wartość od -99 do 100.
• Miękka krawędź — pozwala określić szerokość przezroczystej krawędzi
wzdłuż pociągnięcia pędzlem. Można wpisać wartość od -99 do 100.
• Barwa — pozwala zmienić barwę koloru farby przez przesuwanie po kole
kolorów o określoną liczbę stopni.
• Nasycenie — pozwala określić maksymalną wariację nasycenia koloru farby.
Można wpisać wartość od -100 do 100.
• Jasność — pozwala określić maksymalną wartość jasności koloru farby.
Można wpisać wartość od -100 do 100.
• Tekstura — pozwala określić ilość tekstury widocznej dla bieżącego
narzędzia malowania. Można wpisać wartość od -100 do 100.
• Utrata koloru — pozwala określić jak szybko w pociągnięciu pędzla
brakuje farby. Można wpisać wartość od -100 do 100.
• Podtrzymanie koloru — działa w połączeniu z wartością utraty koloru, aby
dostosować ślady farby, która zostaje w pociągnięciach pędzla. Można
wpisać wartość od -100 do 100.
• Przedłużenie — przedstawia stopień nachylenia i obrotu pisaka. Można
wpisać wartość od 0 do 999.
5 Przeciągnij pisakiem, zmieniając siłę jego nacisku na tablet, aby przetestować
atrybuty.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat kształtów i narzędzi malowania w

programie Corel PHOTO-PAINT, kliknij kolejno Pomoc ` Tematy
„Malowanie”.

Retuszowanie
Program Corel PHOTO-PAINT umożliwia retuszowanie obrazków w celu
polepszenia ich jakości lub modyfikacji ich zawartości.
• Ulepszanie skanowanych obrazków
• Usuwanie efektu „czerwonych oczu”
• Usuwanie kurzu i rys
• Klonowanie obszarów obrazka
• Wyostrzanie obrazków
• Wymazywanie obszarów obrazków
• Smużenie, rozmazywanie i mieszanie kolorów
Ulepszanie skanowanych obrazków

Istnieje możliwość usunięcia linii ze skanowanych obrazków lub obrazków wideo
z przeplotem. Linie te można zastąpić kopiami sąsiednich linii pikseli lub kolorami
pochodzącymi z pikseli otaczających. Można również usunąć morę lub szum.
Mora jest efektem o kształcie fali powstającym w wyniku nałożenia w tym samym
obrazku dwóch rastrów o różnej gęstości. Szum to efekt „śnieżenia” powstający
podczas skanowania lub przechwytywania wideo.
Corel PHOTO-PAINT: Retuszowanie 349

Linie na skanowanych obrazkach można usuwać za pomocą filtru
Usuń przeplot.
Aby ulepszyć skanowane obrazki

Usunąć morę Kliknij kolejno Efekty ` Szum ` Usuń

morę i określ żądane ustawienia.
Usuń szum Kliknij kolejno Efekty ` Szum ` Usuń

szum i określ żądane ustawienia.
Usunąć linie Kliknij kolejno Obrazek `

Transformacje ` Usuń przeplot.
Usuwanie efektu „czerwonych oczu”

Ze zdjęć można usuwać efekt „czerwonych oczu”. Efekt „czerwonych oczu”
powstaje, gdy światło lampy błyskowej odbija się od siatkówki oka.
Aby usunąć efekt „czerwonych oczu”
1 Otwórz paletę Poprawka i kliknij narzędzie Usuwanie efektu
„czerwonych oczu” .
2 W polu Rozmiar wpisz wartość, aby dopasować rozmiar pędzla do wielkości
obrazu oka.
3 Kliknij obraz oka, aby usunąć czerwone piksele.

Usuwanie kurzu i rys
Program Corel PHOTO-PAINT oferuje różne sposoby ulepszania wyglądu
obrazka, na którym widoczne są kurz lub rysy. Filtr można zastosować do całego
obrazka lub, jeżeli na obrazku występuje jedna lub kilka rys w określonym
obszarze, można utworzyć maskę wokół rys i na obszarach do edycji zastosować
filtr.
Działanie filtru polega na eliminowaniu kontrastu między pikselami, które
przekraczają ustawiony próg kontrastu. Istnieje możliwość ustawienia promienia
określającego liczbę pikseli, których dotyczyć będą zmiany. Ustawienia zależą od
rozmiaru skazy i otaczającego ją obszaru. Przykładowo, jeżeli na obrazku na
czarnym tle widoczna jest biała rysa o szerokości 1 lub 2 pikseli, można ustawić
promień o wielkości 2 lub 3 pikseli i ustawić próg kontrastu wyżej niż w przypadku
tej samej rysy na białym tle.
Można również usunąć z obrazka usterki, na przykład ślady rozdarcia, zadrapania,
zmarszczki, mieszając ich tekstury i kolory. Tak jak w przypadku korzystania z
filtru, wybiera się zakres pikseli potrzebnych do poprawienia obrazka, w
zależności od wielkości poprawki i obszaru otaczającego.
Jeżeli rysa lub skaza jest dużych rozmiarów lub występuje w obszarze o
zróżnicowanych kolorach i teksturze, takich jak liście na drzewie, lepsze rezultaty
można uzyskać, klonując obszary obrazka. Więcej informacji na temat klonowania
można znaleźć w sekcji „Klonowanie obszarów obrazka” na stronie 354.
Aby usunąć kurz i rysy z całego obrazka
1 Kliknij kolejno Obrazek ` Korekcja ` Kurz i rysy.
2 Przesuń następujące suwaki:
• Promień — określa zakres pikseli wykorzystywanych do utworzenia efektu.
Aby zachować szczegóły obrazka, ustaw możliwie najmniejszą wartość
promienia.
• Próg — określa zakres redukcji szumu. Aby zachować szczegóły obrazka,
ustaw możliwie największą wartość.

Z obrazka można usunąć kurz i rysy, stosując filtr Kurz i rysy.
Aby usunąć rysy z części obrazka

1 Określ obszar do edycji obejmujący rysy.
2 Kliknij kolejno Obrazek ` Korekcja ` Kurz i rysy.
3 Przesuń następujące suwaki:
• Promień — określa zakres pikseli wykorzystywanych do utworzenia efektu.
Aby zachować szczegóły obrazka, ustaw możliwie najmniejszą wartość
promienia.
• Próg — określa zakres redukcji szumu. Aby zachować szczegóły obrazka,
ustaw możliwie największą wartość.
Rysy w określonych miejscach można usunąć, tworząc maskę

wokół rys przed zastosowaniem filtru Kurz i rysy. Obecność maski
wskazuje linia przerywana lub zabarwiona na czerwono
nakładka.

Aby określić obszar do edycji, który obejmuje rysy, można użyć narzędzia
Pędzel maski . Wybierz końcówkę o rozmiarze szerszym od rysy, tak
aby pędzel bez problemu pokrył rysę. Więcej informacji na temat
narzędzia Pędzel maski można znaleźć w sekcji „Aby zdefiniować obszar
do edycji za pomocą narzędzia Maska odręczna” na stronie 369.
Aby usunąć niedokładności obrazka, mieszając tekstury i kolory
1 Otwórz paletę wysuwaną Poprawka i kliknij narzędzie Pędzel
poprawek .
2 Wybierz końcówkę za pomocą selektora Kształt końcówki.
3 Wpisz wartość w polu Rozmiar, aby określić rozmiar końcówki.
4 Wybierz wartość z listy Siła, aby ustawić intensywność efektu.
5 Kliknij wskaźnikiem pędzla w oknie obrazka, aby zastosować efekt.
Korzystając z narzędzia Pędzel poprawek, można usunąć

niedokładności obrazka przez mieszanie tekstur i kolorów.
Można również
Stosować efekt jednocześnie do obiektu i Kliknij przycisk scalania ze źródłem.

tła
Zmienić rozmiar pędzla Podczas przeciągania w oknie obrazka

przytrzymaj klawisz Shift. Gdy rozmiar
końcówki zmieni się odpowiednio, należy
zwolnić klawisz.

Narzędzia Pędzel poprawek można używać na obrazkach w
następujących trybach kolorów: skala szarości, duotone, Lab, RGB i
CMYK.
Klonowanie obszarów obrazka

Możliwe jest kopiowanie pikseli z jednego obszaru obrazka do drugiego, aby
zakryć uszkodzone lub niepożądane elementy obrazka. Można na przykład
naprawić rozdarcie lub usunąć osobę z obrazka, stosując sklonowane piksele do
obszaru, który ma zostać usunięty. Wybrane elementy obrazka można klonować z
myślą o zastosowaniu ich do innego obszaru obrazka lub innego obrazka. W
przypadku klonowania obiektu nowo sklonowane obszary są dodawane do
aktywnego obiektu. Możliwe jest również tworzenie abstrakcyjnych obrazków w
oparciu o piksele pobrane z obrazka oryginalnego.
Podczas klonowania w oknie obrazka wyświetlane są dwa pędzle: pędzel pikseli
źródłowych i pędzel klonowania, który stosuje piksele klonowane z pikseli
źródłowych. Na pędzlu pikseli źródłowych wyświetlany jest wskaźnik krzyżowy
w celu odróżnienia go od pędzla klonowania. Pędzel pikseli źródłowych przesuwa
się wraz z pędzlem klonowania podczas przeciągania wzdłuż obrazka.
Naszyjnik został usunięty za pomocą narzędzia Klonowanie.
Aby sklonować obszar obrazka lub obiektu

1 Otwórz paletę wysuwaną Poprawka i kliknij narzędzie Klonowanie .
2 Otwórz selektor Klonowanie na pasku właściwości i kliknij pozycję
Klonowanie.

3 Z listy Typ pędzla wybierz pędzel.
4 Kliknij obrazek, aby określić punkt źródłowy operacji klonowania.
Jeżeli chcesz zresetować punkt źródłowy, kliknij prawym przyciskiem myszy
obszar, który chcesz sklonować.
5 Przeciągnij pędzel klonowania w oknie obrazek, aby zastosować piksele z
punktu źródłowego.
Można również
Utworzyć abstrakcyjny obrazek w oparciu Przed przeciągnięciem w oknie obrazka,

o piksele pobrane z punktu źródłowego w selektorze Klonowanie kliknij pozycję
Klonowanie impresjonistyczne lub
Klonowanie puentylistyczne .
Utworzyć wiele klonów danego obiektu Kliknij przycisk Składanie na pasku

Atrybuty pociągnięć, wyświetlanym w
oknie dokowanym Ustawienia pędzla.
Opcja ta jest dostępna tylko dla niektórych
narzędzi Efekt oraz dla narzędzia
Klonowanie. Jeśli okno dokowane
Klonować jednocześnie obiekt i tło Kliknij przycisk Scalanie ze źródłem
na pasku Atrybuty pociągnięć
wyświetlanym w oknie dokowanym
Ustawienia pędzla. Opcja ta dostępna jest
tylko wtedy, gdy przycisk Składanie jest
wyłączony.
Wyostrzanie obrazków
Obrazki można wyostrzyć, aby poprawić kontrast, uwypuklić krawędzie obrazka
lub zmniejszyć wielkość cienia. Aby wyostrzyć obrazek lub obszar do edycji na
danym obrazku, można użyć filtrów lub pociągnięć pędzla. Filtrów można również
użyć korzystając z soczewki. Więcej informacji na temat soczewek można znaleźć
w sekcji „Praca z soczewkami” na stronie 363.. Wyostrzanie jest zazwyczaj
wykonywane po dostosowaniu koloru i tonu obrazka oraz po zmianie
rozdzielczości lub rozmiaru obrazka.

Wyostrzenie obrazka pozwoli wydobyć szczegóły.
Aby wyostrzyć obrazek za pomocą filtra

1 Kliknij kolejno Obrazek ` Korekcja ` Strojenie wyostrzania.
2 Przesuń suwak Procent, aby określić stopień wyostrzenia, które będzie
stosowane za każdym razem, gdy klikniesz przycisk miniatury.
3 Naciśnij dowolny przycisk miniatury:
• Maska wyostrzająca — umożliwia podkreślenie szczegółów krawędzi i
ustawienie ostrości rozmazanych obszarów na obrazku bez usuwania
obszarów o niskich częstotliwościach.
• Wyostrzanie adaptacyjne — umożliwia uwydatnienie krawędzi szczegółów
przez analizę wartości sąsiadujących pikseli. Ten filtr zachowuje najwięcej
szczegółów, ale jego działanie jest najbardziej widoczne na obrazkach o
wysokiej rozdzielczości.
• Wyostrzanie — umożliwia uwydatnienie szczegółów krawędzi obrazka
przez ustawienie ostrości rozmazanych obszarów i zwiększenie kontrastu
między sąsiadującymi pikselami. Przesuń suwak Tło, aby ustawić próg
efektu. Niższe wartości zwiększają liczbę pikseli zmienionych przez efekt
wyostrzania.
• Wyostrzanie kierunkowe — umożliwia uwydatnienie krawędzi obrazka bez
tworzenia efektu ziarnistości.

Można również
Usunąć zacienienie Kliknij kolejno Efekty ` Wyostrzanie `

Filtr górnoprzepustowy. Filtr
górnoprzepustowy usuwa szczegóły
obrazka i cienie, w wyniku czego
uzyskane zostaje wrażenie poświaty przez
uwydatnienie światła i jasnych miejsc
obrazka. Może to jednak wpłynąć na kolor
i ton obrazka.
W przypadku większości fotografii najlepsze rezultaty daje filtr Maska

wyostrzająca.
Większość filtrów wyostrzających obsługuje wszystkie tryby koloru, z
wyjątkiem 48-bitowego trybu RGB, 16-bitowej skali szarości, trybu
kolorów z paletą oraz trybu czarno-białego. Filtr Wyostrzanie może być
stosowany we wszystkich trybach koloru, z wyjątkiem trybu koloru z
paletą oraz czarno-białego.
Każdy filtr wyostrzania można uruchamiać oddzielnie, klikając kolejno

Efekty ` Wyostrzanie i klikając wybrany filtr.
Tej procedury można użyć, aby wyostrzyć obszary do edycji tego obrazka.
Aby wyostrzyć zaznaczone obszary za pomocą pociągnięć pędzla
2 Otwórz selektor Efekt (narzędzie) na pasku właściwości i kliknij narzędzie
Wyostrzanie .
3 Z listy Typ pędzla wybierz pędzel.
6 Przeciągnij wzdłuż obszaru obrazka.
Wymazywanie obszarów obrazka

Obrazki i obiekty można edytować, wymazując obszary. Można na przykład
wymazać część obiektu, aby zmienić jego kształt lub w większym stopniu odsłonić

warstwę znajdującą się poniżej. Można również wymazać obszary obrazka, aby
odkryć kolor tła lub wymazać część ostatniej czynności zastosowanej do obrazka.
Narzędzia używane do wymazywania mają wiele takich samych ustawień jak
pędzle, co oznacza, że można kontrolować ich rozmiar, kształt oraz
przezroczystość w celu tworzenia niepowtarzalnych efektów. Przykładowo, można
zastosować wypełnienie mapą bitową do całego obrazka, zwiększyć wartość
przezroczystości narzędzia wymazywania i utworzyć efekt nakładania, częściowo
wymazując wypełnienie (ostatnia wykonana czynność). Obrazek można również
wymazać w oparciu o kolor. Kolor tła zastępuje wymazywany kolor pierwszego
planu.
Pasek został usunięty za pomocą narzędzia Gumka.
Aby wymazać część obiektu

1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij narzędzie Gumka .
3 Określ wymagane ustawienia na pasku właściwości.
4 Przeciągnij wskaźnik myszy przez obszar, który chcesz wymazać.
Aby wymazać obszary obrazka i odsłonić kolor tła
3 Przeciągnij wskaźnik myszy nad obszarem obrazka, który chcesz wymazać.

Aby wymazać ostatnią czynność zastosowaną do obrazka
1 Otwórz paletę wysuwaną Pędzel i kliknij narzędzie Cofnij
pędzel .
3 Przeciągnij wskaźnik myszy przez obszar, który chcesz wymazać.
Aby całkowicie wymazać ostatnią czynność, kliknij przycisk Cofnij na

standardowym pasku narzędzi. Więcej informacji na ten temat można
znaleźć w sekcji „Cofanie, ponawianie, powtarzanie i osłabianie efektu
czynności” w Pomocy.
Aby zamienić kolor pierwszego planu na kolor tła
1 Otwórz paletę wysuwaną Pędzel i kliknij narzędzie Pędzel
zamiany kolorów .
2 Na pasku właściwości wybierz kształt końcówki z selektora Kształt
końcówki.
3 Wpisz wartość w polu Tolerancja, aby określić tolerancję koloru na podstawie
podobieństwa kolorów.
4 W obszarze sterowania kolorem na pasku narzędzi kliknij dwukrotnie próbkę
koloru Pierwszy plan i wybierz kolor.
Smużenie, rozmazywanie lub mieszanie kolorów

Kolor w obrazku można smużyć, rozmazywać i mieszać. Smużenie daje podobny
efekt do przeciągania po mokrej farbie. Rozmazywanie daje taki efekt, jak
pocieranie palcem po rysunku wykonanym pastelami. Zastosowanie mieszania
powoduje wygładzenie przejść między kolorami i zmiękczenie ostrych krawędzi.
Można smużyć, rozmazywać lub mieszać kolory na całym obrazku lub na
zdefiniowanym obszarze do edycji. Więcej informacji na temat definiowania
obszarów do edycji można znaleźć w sekcji „Nakładanie masek” na stronie 367.

Naszyjnik zmieniono za pomocą narzędzia Smużenie.
Aby zastosować smużenie, rozmazywanie lub mieszanie kolorów na

obrazku
2 Otwórz selektor Efekty na pasku właściwości i wybierz jedno z następujących
narzędzi:
• Smużenie
• Rozmazanie
• Mieszanie
3 Wybierz pędzel z listy Typ pędzla na pasku właściwości.
Można również
Zwiększyć efekt pędzla wzdłuż obszaru, Kliknij przycisk Składanie na pasku

unikając wielokrotnego klikania w danym Atrybuty pociągnięć, wyświetlanym w
obszarze oknie dokowanym Ustawienia pędzla.
Opcja ta jest dostępna tylko dla niektórych
narzędzi Efekt oraz dla narzędzia
Klonowanie. Jeśli okno dokowane

Można również
Stosować efekt jednocześnie do obiektu i Kliknij przycisk Scalanie ze źródłem

tła na pasku Atrybuty pociągnięć,
wyświetlanym w oknie dokowanym
Ustawienia pędzla. Opcja ta dostępna jest
tylko wtedy, gdy przycisk składania jest
wyłączony.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat retuszowania obrazków, kliknij

kliknij dwukrotnie temat „Retuszowanie”.

Praca z soczewkami
Soczewki umożliwiają podglądanie efektów specjalnych, korekcji lub
dopasowania na oddzielnych warstwach obiektu przed wprowadzeniem ich w
obrazku.
• Tworzenie soczewek
• Edytowanie soczewek
• Scalanie soczewek z tłem obrazka
Tworzenie soczewek
Soczewki umożliwiają podglądanie zmian oraz efektów specjalnych, które mają
być zastosowane w obrazku. Po utworzeniu soczewki, zmiany nie są wprowadzane
w pikselach obrazka, lecz zostają wyświetlone na ekranie przez soczewkę.
Soczewka jest tworzona jako oddzielny obiekt warstwy ponad tłem obrazka,
możliwe jest więc wykonanie oddzielnej edycji soczewki i tła obrazka.
Tworzona soczewka może pokryć cały obrazek. Można też utworzyć soczewkę z
obszaru do edycji dowolnej maski. Podczas tworzenia soczewki należy wybrać typ
soczewki w zależności od rodzaju zmian w obrazku. Dostępne typy soczewek
zależą od trybu koloru obrazka. Nie można na przykład użyć soczewki kolorowej
dla obrazka w skali szarości, ponieważ nie zawiera on kolorów, które można
byłoby zamieniać. W przypadku korekcji lub dopasowania kolorów i odcieni
obrazka należy wybrać typ soczewki odpowiadający filtrom dopasowania i
transformacji. Więcej informacji na temat stosowania filtrów można znaleźć w
sekcji „Dopasowywanie kolorów i odcieni” na stronie 315. Aby zastosować efekt
specjalny w celu polepszenia jakości lub znacznego przekształcenia obrazka,
należy wybrać filtr efektów specjalnych. Więcej informacji na temat efektów
specjalnych można znaleźć w sekcji „Stosowanie efektów specjalnych” na
stronie 381.
Corel PHOTO-PAINT: Praca z soczewkami 363

Zdjęcie mężczyzny to obiekt wycięty z ciemniejszego obrazka.
Zastosowano soczewkę do rozjaśnienia obiektu obrazka bez
trwałej zmiany obiektu lub tła.
Aby utworzyć soczewkę

1 Kliknij kolejno Obiekt ` Utwórz ` Nowa soczewka.
2 Wybierz soczewkę z listy Typ soczewki.
3 W polu Nazwa soczewki wpisz nazwę.
Po wyświetleniu okna dialogowego zdefiniuj właściwości soczewki.
Aby utworzyć soczewkę z obszaru do edycji
2 Kliknij kolejno Obiekt ` Utwórz ` Nowa soczewka.
3 Zaznacz pole wyboru Utwórz soczewkę z maski.
4 Wybierz soczewkę z listy Typ soczewki.
5 W polu Nazwa soczewki wpisz nazwę.
7 W oknie dialogowym określ właściwości soczewki.
Edytowanie soczewek
Po utworzeniu soczewki można ją edytować. Można na przykład zwiększać lub
zmniejszać jej obszar..
Soczewki można zaznaczać i poddawać przekształceniom, tak samo jak obiekty.
Więcej informacji na temat zaznaczania i przekształcania obiektów można znaleźć

w sekcjach „Praca z obiektami” na stronie 397 i „Modyfikowanie obiektów” na
stronie 403. Korzystając z filtrów do efektów specjalnych, można także zmieniać
kształt soczewki. Więcej informacji na temat efektów specjalnych można znaleźć
w sekcji „Stosowanie efektów specjalnych” na stronie 381.
Aby powiększyć obszar soczewki
1 Kliknij narzędzie Wskaźnik obiektów .
2 Zaznacz soczewkę.
3 Kliknij jedną z następujących opcji:
• Malowanie
• Prostokąt
• Elipsa
• Wielokąt
• Linia
4 Na pasku właściwości zdefiniuj atrybuty wybranego narzędzia.
Sprawdź, czy przycisk Nowy obiekt na rozszerzonym pasku właściwości
jest wyłączony.
5 Przeciągnij wskaźnik myszy nad obszarami, o które chcesz powiększyć obszar
soczewki.
Podczas zwiększania obszaru soczewki wartość koloru pierwszego tła lub

koloru wypełnienia w skali szarości wpływają na krycie soczewki. Kolor
biały powoduje dodanie obszaru do soczewki, podczas gdy kolor czarny
powoduje, że obszar soczewki staje się przezroczysty. Więcej informacji
można znaleźć także w sekcji „Praca z użyciem przezroczystości obiektu”
w Pomocy.
Aby zmniejszyć obszar soczewki
4 Na pasku właściwości zdefiniuj atrybuty narzędzia Gumka.
5 Przeciągnij wskaźnik myszy nad obszarami, które mają być usunięte z
soczewki.
Corel PHOTO-PAINT: Praca z soczewkami 365

Aby zmienić kształt soczewki za pomocą filtru efektów specjalnych
3 Z menu Efekty wybierz rodzaj efektu specjalnego.
4 Zdefiniuj ustawienia filtru efektów specjalnych.
Scalanie soczewek z tłem obrazka

Aby zastosować modyfikacje soczewki i efekty specjalne do pikseli na obrazku,
należy scalić soczewkę z tłem obrazka. Po scaleniu soczewki z obrazkiem
zmniejsza się rozmiar pliku i możliwe staje się zapisanie obrazka w formacie
innym niż rodzimy format programu. Po scaleniu soczewki z tłem obrazka nie
można jej już zaznaczyć ani zmodyfikować.
Scalanie soczewki z tłem obrazka
3 W oknie dokowanym Obiekty wybierz tryb scalania z listy Tryb scalania.
Jeśli okno dokowane Obiekty nie jest otwarte, kliknij kolejno Okno ` Okna
dokowane ` Obiekty.
4 Kliknij Obiekt ` Połącz, a następnie kliknij jedną z następujących opcji:
• Połącz obiekty z tłem — łączy zaznaczoną soczewkę z obrazkiem w tle.
• Połącz wszystkie obiekty z tłem — łączy zaznaczoną soczewkę i wszystkie
inne obiekty z obrazkiem w tle.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat pracy z soczewkami, kliknij kolejno

dwukrotnie temat „Praca z soczewkami”.

Nakładanie masek
W programie Corel PHOTO-PAINT można korzystać z masek w celu izolowania
na obrazku obszarów do edycji, jednocześnie chroniąc przed zmianami pozostałe
obszary. Maski, ze swoimi obszarami do edycji i obszarami chronionymi,
umożliwiają precyzyjną modyfikację obrazków.
• Odróżnianie obszarów chronionych i obszarów do edycji
• Definiowanie obszarów do edycji
• Definiowanie obszarów do edycji za pomocą informacji o kolorach
• Dopełnianie i usuwanie masek
• Wycinanie obrazków
Więcej informacji na temat masek obcinania można znaleźć w sekcji „Używanie
maski obcinania do zmiany przezroczystości obiektu” w Pomocy.
Odróżnianie obszarów chronionych i obszarów do edycji

Maski służą do zaawansowanej edycji obrazka. Działają one jak szablony
nakładane na obrazek: w obszarach chronionych, kolory i efekty obrazka nie są
stosowane do leżącego poniżej obrazka, natomiast w obszarach do edycji kolor i
efekty są stosowane. Zdefiniowanie na obrazku obszaru do edycji pociąga za sobą
jednoczesne zdefiniowanie dla tego obrazka odpowiedniej maski lub obszaru
chronionego.
Nakładka maski
Nakładka maski jest domyślnie wyświetlana tylko nad obszarami chronionymi, co
ułatwia rozróżnianie obszarów chronionych i obszarów do edycji. Nakładka maski
to przezroczysty arkusz zabarwiony na czerwono. Po zmianie przezroczystości
maski w określonych obszarach odpowiednio różny w tych obszarach będzie
stopień zabarwienia nakładki maski na czerwono.
Nakładkę maski można ukryć.
Corel PHOTO-PAINT: Nakładanie masek 367

Markiza maski
Granica między obszarem do edycji a sąsiadującym z nim obszarem chronionym
jest zaznaczona kreskowanym konturem nazywanym markizą maski. Markizę
maski można wyświetlić tylko po ukryciu nakładki maski. Kolor markizy maski
można zmienić, aby była ona widoczna na tle kolorów obrazka.
Wyświetlanie lub ukrywanie nakładki maski
• Kliknij kolejno Maska ` Nakładka maski.
Znacznik wyboru obok polecenia menu wskazuje, że nakładka maski jest
widoczna.
Aby wyświetlić lub ukryć markizę maski
• Kliknij kolejno Maska ` Pokaż markizę.
Znacznik wyboru obok polecenia menu wskazuje, że markiza jest widoczna.
Markiza maski nie jest wyświetlana podczas dopasowywania

przezroczystości maski ani gdy używana jest nakładka maski.
Definiowanie obszarów do edycji

Istnieje wiele metod definiowania na obrazku obszarów do edycji bez korzystania
z informacji o kolorze obrazka.
Obszary do edycji definiowane za pomocą tekstu, obiektów lub zawartości
schowka
Do zdefiniowania obszaru do edycji można użyć obiektów. Przy tworzeniu
obszarów do edycji o kształcie jednego lub kilku obiektów należy przed
rozpoczęciem edycji przesunąć te obiekty poza obszar do edycji.
Do zdefiniowania obszaru do edycji można użyć tekstu. Obszar do edycji
utworzony podczas pisania ma określoną przez użytkownika czcionkę i styl.
Można również utworzyć obszar do edycji z istniejącego tekstu.
Obszar do edycji można ponadto zdefiniować przez wklejenie zawartości schowka
do okna obrazka jako obszaru do edycji. Utworzony w ten sposób obszar jest
pływającym obszarem do edycji, który można edytować i przesuwać bez zmiany
leżących pod nim pikseli obrazka.

Obszary do edycji definiowane za pomocą narzędzia Maska odręczna
Obszary do edycji można definiować przez narysowanie konturu obszaru obrazka
tak samo, jak ołówkiem na papierze, lub klikając różne punkty obrazka i
zaczepiając w nich kolejne segmenty linii łamanej.
Obszary do edycji w kształcie konturu
Aby otoczyć części obrazka kolorem, teksturą lub efektami specjalnymi, obszar do
edycji w kształcie konturu można zdefiniować za pomocą krawędzi istniejącego
obszaru do edycji. Obszar do edycji w kształcie konturu definiuje nowa markiza
maski umieszczana z dowolnej strony istniejącej markizy maski.
Obszary do edycji składające się z całego obrazka
Możliwe jest zdefiniowanie całego obrazka jako obszaru do edycji. Jest to bardzo
użyteczne, gdy zastosowanie efektu specjalnego wymaga nałożenia maski na
całym obrazku. Więcej informacji na temat efektów specjalnych można znaleźć w
sekcji „Stosowanie efektów specjalnych” na stronie 381.
Aby zdefiniować obszar do edycji za pomocą tekstu, obiektu lub
zawartości schowka
Zdefiniować obszar za pomocą tekstu Kliknij narzędzie Tekst i zdefiniuj

atrybuty tekstu na pasku właściwości. Na
rozszerzonym pasku właściwości kliknij
przycisk Utwórz maskę tekstową ,
wpisz tekst, a następnie kliknij
przybornik, aby wprowadzić zmiany.
Zdefiniować obszar za pomocą obiektów Zaznacz jeden lub kilka obiektów i kliknij
kolejno Maska ` Utwórz ` Maska z
obiektów.
Zdefiniować obszar za pomocą zawartości Kliknij kolejno Edycja ` Wklej ` Wklej

schowka jako zaznaczenie.
Aby zdefiniować obszar do edycji za pomocą narzędzia Maska

odręczna
1 Otwórz paletę wysuwaną Maska i kliknij narzędzie Maska
odręczna .
2 Kliknij przycisk Zwykła na pasku właściwości.

3 W oknie obrazka kliknij w wybranym miejscu, aby rozpocząć i zakończyć
każdy segment linii.
4 Kliknij dwukrotnie, aby zakończyć wyznaczanie konturu.
Obszar do edycji można także zdefiniować, przeciągając narzędzie Maska

odręczna w oknie obrazka i klikając dwukrotnie, aby zakończyć kontur.
Obszar do edycji utworzony przy użyciu narzędzia Maska

odręczna
Aby zdefiniować obszar do edycji w kształcie konturu

1 Otwórz paletę wysuwaną Maska i kliknij narzędzie maski.
3 Kliknij kolejno Maska ` Kontur maski ` Obramowanie.
5 Wybierz typ krawędzi z listy Krawędzie.
Aby zdefiniować cały obrazek jako obszar do edycji
• Kliknij kolejno Maska ` Zaznacz wszystko.
Gdy włączona jest nakładka maski, markiza maski nie jest wyświetlana.

Definiowanie obszarów do edycji za pomocą informacji o
kolorach
Obszary do edycji i obszary chronione maski można zdefiniować za pomocą
informacji o kolorach obrazka. Gdy korzysta się z informacji o kolorze, konieczne
jest także określenie wartości kolorów bazowych i tolerancji kolorów. Kolor
bazowy jest podstawowym kolorem, za pomocą którego definiuje się obszary
chronione i obszary do edycji. Wartość tolerancji koloru definiuje w procentach
dopuszczalną różnicę koloru maski w stosunku do koloru bazowego; im większa
wartość tolerancji, tym więcej kolorów obejmują obszary chronione lub obszary do
edycji. Tolerancja koloru jest określana w oparciu o podobieństwo kolorów.
Obszary do edycji o kolorach jednolitych
Można zdefiniować obszar do edycji koloru jednolitego lub obszar do edycji
otoczony kolorami jednolitymi. Gdy obszar jest otoczony przez kolory jednolite,
można utworzyć nieregularny kontur dopasowany do obszaru, który ma być
edytowany, albo zdefiniować obszar do edycji na podstawie granicy między
kolorami jednolitymi.
Obszary do edycji na całym obrazku
Korzystając z maski kolorów, można zdefiniować obszary do edycji na całym
obrazku. Maska kolorów pozwala wybrać kolor bazowy dla całego obrazka, a nie
dla określonego obszaru.
Próg koloru umożliwia dokładniejsze sprecyzowanie zakresu kolorów
obejmowanych przez obszar do edycji. Wartość progowa wyznacza jaskrawość
każdego koloru bazowego i określa, które piksele zostaną uwzględnione w
obszarze do edycji. Zdefiniowanie progu koloru pozwala na zmiękczanie lub
wyostrzanie pikseli na krawędzi obszaru do edycji. W celu zmiany poziomu progu
maski koloru, obrazek można wyświetlić w skali szarości, tak aby obszary maski
miały kolor czarny, a obszary do edycji — biały.
Obszary do edycji w określonym kanale kolorów
Obszar do edycji można zdefiniować w określonym kanale kolorów. Każdy
obrazek w kolorach składa się z kilku kanałów kolorów, z których każdy
odpowiada jednej składowej modelu kolorów obrazka. Na przykład obrazek RGB
składa się z kanałów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. Gdy obrazek jest
wyświetlany w poszczególnych kanałach kolorów, wyświetlana jest tylko część
informacji o jego kolorach. Wyświetlanie tylko niektórych kanałów kolorów
pozwala na bardziej precyzyjne zdefiniowanie obszarów do edycji.

Aby zdefiniować obszar do edycji w kolorze jednolitym
1 Otwórz paletę wysuwaną Maska i kliknij narzędzie
Różdżka .
3 Wpisz odpowiednią wartość w polu Tolerancja.
4 Kliknij kolor w oknie obrazka.
Aby edytować obrazek o skomplikowanym kształcie umieszczony na

gładkim tle, można zdefiniować tło jako obszar do edycji koloru
jednolitego, a następnie stosując dopełnienie maski, zaznaczyć kształt jako
dostępny do edycji. Więcej informacji na temat masek dopełniania można
znaleźć w sekcji „Dopełnianie i usuwanie masek” na stronie 374.
Kolor pierwszego klikniętego piksela określa kolor bazowy; wszystkie
sąsiednie piksele o kolorach mieszczących się w zakresie tolerancji
kolorów zostają objęte obszarem do edycji. Obszar do edycji jest
rozszerzany aż do pikseli, których kolor nie mieści się w zdefiniowanym
zakresie tolerancji kolorów.
Aby zdefiniować obszar do edycji otoczony kolorem jednolitym
1 Otwórz paletę wysuwaną Maska i kliknij jedno z poniższych
narzędzi:
• Lasso — pozwala utworzyć nieregularny kontur na obszarze obrazka, a
następnie dopasować markizę maski do określonego zakresu kolorów na tym
obszarze; wykorzystuje początkowy kolor bazowy
• Maska magnetyczna pozwala zdefiniować markizę maski wzdłuż
granicy między kolorami obrazka; wykorzystuje wiele kolorów bazowych
3 Wpisz wartość tolerancji w polu Tolerancja.
4 W oknie obrazka kliknij kolor, który ma być chroniony przed zmianami, a
następnie klikaj kolejne punkty, aby wyznaczyć kontur obszaru do edycji.
5 Kliknij dwukrotnie, aby zakończyć wyznaczanie konturu.
Można wybrać, czy kolor bazowy jest definiowany kolorem pierwszego

piksela, czy też każde kliknięcie dowolnego piksela określa kolor bazowy.
Zakres tolerancji kolorów wskazuje zakres kolorów chronionych przed

zmianami. Gdy kolor bazowy jest definiowany kolorem piksela, który
zostanie kliknięty jako pierwszy, obszar chroniony jest rozszerzany w
granicach określonych tolerancją kolorów. Użycie narzędzia Lasso
powoduje dopasowanie oryginalnego konturu obszaru do edycji do
nieregularnego kształtu utworzonego przez wyłączenie z oryginalnego
konturu wszystkich pikseli, których kolor mieści się w zdefiniowanym
zakresie tolerancji kolorów. Użycie narzędzia Maska magnetyczna
powoduje definiowanie koloru bazowego kolorem każdego piksela, który
został kliknięty, a więc przy każdym kliknięciu obszar chroniony jest
rozszerzany w zakresie zdefiniowanym tolerancją kolorów. Tolerancja
kolorów jest definiowana w odniesieniu do bieżącego koloru bazowego w
określonym obszarze wokół wskaźnika.
Aby zdefiniować obszar do edycji na całym obrazku
1 Kliknij Maska ` Maska koloru.
2 Kliknij przycisk Tryb normalny .
3 Z górnego menu podręcznego wybierz opcję Kolory próbek.
4 Kliknij narzędzie Pipeta i kliknij nim każdy kolor bazowy w oknie
obrazka.
5 Kliknij przycisk Podgląd .
6 Z listy obok przycisku Podgląd wybierz jedną z następujących opcji:
• Nakładka — obszary chronione zostają przykryte przezroczystym arkuszem
o czerwonym zabarwieniu
• Skala szarości — obszary chronione są wyświetlane na czarno, a obszary do
edycji na biało
• Czarna otoczka — obszary chronione zostają przykryte przezroczystym
arkuszem o czarnym zabarwieniu
• Biała otoczka — obszary chronione zostają przykryte przezroczystym
arkuszem o białym zabarwieniu
• Markiza — wokół obszaru do edycji jest wyświetlana kropkowana linia
7 Kliknij menu Więcej, a następnie zaznacz jedną z następujących opcji:
• Zwykły — określa tolerancję kolorów na podstawie podobieństwa między
kolorami pikseli
• Tryb HSB — określa tolerancję kolorów na podstawie podobieństwa
poziomów barwy, nasycenia i jaskrawości pikseli

8 W polu obok każdego koloru bazowego należy zdefiniować w procentach
dopuszczalną różnicę kolorów pomiędzy pikselami danego koloru a
pozostałymi pikselami.
9 W polu Próg przesuń suwak Próg i zaznacz jedną z poniższych opcji:
• Czarnego — wszystkie piksele o jaskrawości powyżej progu są dodawane
do obszaru chronionego
• Białego — wszystkie piksele o jaskrawości powyżej progu są dodawane do
obszaru do edycji
Jeżeli w oknie dialogowym Maska kolorów wyświetlane są kolory

stosowane w poprzedniej sesji programu, przed utworzeniem nowej maski
kolorów kliknij polecenie Zresetuj.
Styl wyświetlania Markiza jest niedostępny, jeśli w menu Maska nie
zaznaczono polecenia Pokaż markizę.
Aby zdefiniować obszary do edycji w określonych kanałach kolorów
1 W oknie dokowanym Kanały kliknij ikonę Oko obok kanału koloru.
dokowane ` Kanały.
2 Otwórz paletę wysuwaną Maska i kliknij jedno z poniższych
narzędzi:
• Lasso
• Różdżka
3 Zdefiniuj obszar na obrazku.
Dopełnianie i usuwanie masek

Dopełnienie maski polega na tym, że obszar chroniony staje się obszarem do edycji
a obszar do edycji staje się obszarem chronionym. Dopełnianie maski jest
szczególnie przydatne, gdy łatwiej od obszarów do edycji można oznaczyć obszary
chronione. Aby na przykład edytować nieregularny kształt na obrazku, który jest
umieszczony na jednolitym tle, łatwiej będzie zaznaczyć tło, a następnie dopełnić
maskę.
Gdy maska nie jest już potrzebna, można ją usunąć z obrazka.
Aby dopełnić maskę
• Kliknij Maska ` Dopełnienie.

Usuwanie maski
• Kliknij Maska ` Usuń.
Po usunięciu maski pływające obszary do edycji są automatycznie scalane

z tłem.
Wycinanie obrazków
Pracownia wycinków umożliwia wycinanie obszarów obrazka z otaczającego je
tła. Funkcja ta umożliwia izolowanie obszarów obrazka i zachowanie szczegółów
krawędzi, takich jak krawędzie włosowe lub rozmazane.
Aby wyciąć obszar obrazka, należy narysować zakreślenie wokół jego krawędzi i
zastosować wypełnienie w celu zdefiniowania wnętrza obszaru. Aby ocenić
wyniki, można wyświetlić podgląd wycinka bez tła lub na tle szarym, białym albo
czarnym. Można również wyświetlić wycinek z położonym niżej oryginalnym
obrazkiem, wyróżnieniem i wypełnieniem. Jeśli jest to konieczne, można poprawić
wycinek, dodając lub usuwając szczegóły wzdłuż jego krawędzi.
W przypadku popełnienia błędu można wymazać i przywrócić sekcje
wyróżnionego i wypełnionego obszaru, cofnąć lub ponowić działanie lub powrócić
do oryginalnego obrazka.
Domyślnie wycinek jest umieszczany jako obiekt w oknie obrazka, a oryginalny
obrazek zostaje usunięty. Można również zachować zarówno wycinek, jak i
obrazek oryginalny, a także utworzyć z wycinka maskę obcinania.

1 2 3
4 5
Schemat pracy w Pracowni wycinków: (1) wyróżnij krawędzie
obszaru obrazka; (2) dodaj do środka wypełnienie; (3) wyświetl
podgląd wycinka i popraw go, jeśli to konieczne; (4) przenieś
wycinek do okna obrazka; (5, opcjonalnie) umieść wycinek na
obrazku tła.
Dla niektórych narzędzi Pracowni wycinków dostępne są opcje. Można na

przykład dostosować grubość zakreślenia, zmieniając rozmiar końcówki narzędzia
Zakreślacz. Jeżeli obszar obrazka ma wyraźne krawędzie, można użyć grubszej
linii, aby je zdefiniować precyzyjniej. Z drugiej strony, jeżeli obszar obrazka ma
rozmazane lub rozmyte krawędzie, które trudno zdefiniować, można zastosować
cieńszą linię. Można także zmienić kolor zakreślenia i wypełnienia, aby zwiększyć
ich widoczność.
Wycinany fragment obrazka można również przybliżać (aby szczegóły były lepiej
widoczne) i oddalać (aby objąć większy obszar obrazka). Aby wyświetlić obszary
spoza okna podglądu, można przesuwać obrazek.
Aby wyciąć obszar obrazka
1 Kliknij kolejno Obrazek ` Pracownia wycinków.
2 Kliknij narzędzie Zakreślacz .

3 W oknie podglądu narysuj linię wzdłuż krawędzi obszaru obrazka, który
chcesz wyciąć.
Linia powinna delikatnie nakładać się na otaczające tło.
4 Kliknij narzędzie Wypełnienie wewnętrzne , a następnie kliknij wewnątrz
obszaru, który chcesz wyciąć.
5 Kliknij polecenie Podgląd.
Aby poprawić wycinek, kliknij narzędzie Dodaj szczegół lub Usuń
szczegół i przeciągnij wskaźnik myszy przez krawędź.
6 W obszarze Wyniki tworzenia wycinka wybierz jedną z następujących opcji:
• Wycinek — tworzy obiekt z wycinka i odrzuca oryginalny obrazek
• Wycinek i obrazek oryginalny — tworzy obiekt z wycinka i zachowuje
oryginalny obrazek
• Wycinek jako maska obcinania — tworzy z wycinka maskę obcinania i
dołącza ją do oryginalnego obrazka. Maska obcinania to dołączana do
obiektu maska, która umożliwia zmianę jego przezroczystości bez
stosowania trwałego efektu. Jeśli wycinek został utworzony z obrazka tła, tło
jest przekształcane w obiekt.
Można również
Wymazać zakreślenie i wypełnienie Kliknij narzędzie Gumka i przeciągnij

wskaźnik myszy nad zakreślenie i
wypełnienie, które chcesz usunąć.
Narzędzie Gumka jest dostępne przed
kliknięciem opcji Podgląd.
Cofnąć lub ponowić czynność Kliknij przycisk Cofnij lub przycisk

Ponów .
Powrócić do oryginalnego obrazka Kliknij przycisk Zresetuj.

Można również
Ustawić opcje podglądu W obszarze Ustawienia podglądu

zaznacz dowolne z następujących pól
wyboru:
•Pokaż zakreślenie — wyświetla
zakreślenie wokół wycinka
•Pokaż wypełnienie — wyświetla
wypełnienie wewnątrz wycinka
•Pokaż obrazek oryginalny —
wyświetla obrazek oryginalny pod
wycinkiem
Z listy Tło wybierz jedną z następujących
pozycji:
•Brak — wyświetla wycinek na czarno-
białej szachownicy. Jeśli zaznaczono
pole wyboru Pokaż obrazek
oryginalny, usunięte obszary są
wyświetlane jako pokryte
półprzezroczystą, czarno-białą
szachownicą.
•Skala szarości — wyświetla wycinek na
szarym tle. Jeśli zaznaczono pole
wyboru Pokaż obrazek oryginalny,
usunięte obszary są wyświetlane jako
zabarwione na szaro.
•Czarna otoczka — wyświetla wycinek
na czarnym tle. Jeśli zaznaczono pole
zabarwione na czarno.
•Biała otoczka — wyświetla wycinek na
białym tle. Jeśli zaznaczono pole
zabarwione na biało.
Pracownia wycinków obsługuje obrazki w trybie RGB, CMYK, skali

szarości, obrazki z paletą oraz Lab. Przy przejściu do Pracowni wycinków
obrazki w skali szarości, z paletą i Lab są automatycznie przekształcane w
obrazki RGB lub CMYK, co może powodować nieznaczne przesunięcie

kolorów. Po zastosowaniu polecenia Pracownia wycinków lub jego
cofnięciu, odtwarzane są oryginalne kolory obrazka.
Aby ustawić opcje narzędzi w Pracowni wycinków
Ustawić rozmiary końcówek narzędzi Wybierz rozmiar z listy Rozmiar

Zakreślacz, Gumka, Dodaj szczegół i końcówki.
Usuń szczegół
Zmienić kolor wyróżnienia Wybierz kolor zakreślenia za pomocą

selektora kolorów Kolor zakreślenia.
Zmienić kolor wypełnienia Wybierz kolor wypełnienia za pomocą

selektora kolorów Kolor wypełnienia.
Rozmiary końcówek narzędzi Zakreślacz, Gumka, Dodaj szczegół i

Usuń szczegół można zmieniać interakcyjnie, przytrzymując klawisza
Shift podczas przeciągania narzędzia.
Aby wyświetlić obrazek w Pracowni wycinków
Powiększyć lub pomniejszyć obrazek Wybierz narzędzie Powiększ lub

Wyświetlić obrazek w jego rzeczywistym Kliknij przycisk 100% .

rozmiarze
Dopasować rozmiar obrazka do okna Kliknij przycisk Dopasuj

podglądu powiększenie .
Przesunąć do innego obszaru obrazka Za pomocą narzędzia Chwyt

przeciągnij obrazek do obszaru, który
chcesz wyświetlić.

Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat nakładania masek, kliknij kolejno

dwukrotnie temat „Nakładanie masek”.

Stosowanie efektów specjalnych
Program Corel PHOTO-PAINT oferuje filtry efektów specjalnych, które
umożliwiają stosowanie do obrazków szerokiego zakresu transformacji. Można
na przykład dokonywać transformacji obrazków, aby symulować rysunki, obrazy,
podmalówki lub sztukę abstrakcyjną.
• Praca z użyciem efektów specjalnych
• Stosowanie gotowych stylów
• Stosowanie efektów koloru i tonu
• Zarządzenie modułami dodatkowymi
Praca z użyciem efektów specjalnych

Efekty specjalne dostępne w programie Corel PHOTO-PAINT umożliwiają
zmianę wyglądu obrazka. Efekty specjalne można stosować do całego obrazka;
można również użyć maski lub soczewki, aby dokonać transformacji tylko części
obrazka.
Stosowanie efektów specjalnych
Poniżej wymieniono wszystkie kategorie dostępnych efektów specjalnych; każda
z nich zawiera kilka różnych efektów:
•Efekty trójwymiarowe •Transformacje kolorów •Zniekształcenie
•Pociągnięcia ozdobne •Obrys •Szum
•Rozmywanie •Twórcze •Tekstura
•Kamera •Niestandardowe
Stosując efekty specjalne, można modyfikować ich ustawienia w celu kontroli
sposobu transformacji obrazka przez dany efekt. Na przykład, gdy używany jest
efekt winiety w celu otoczenia obrazka ramką, można zwiększyć wartość
przesunięcia i zmniejszyć wartość zanikania, aby zmniejszyć rozmiar i krycie
ramki. W przypadku efektu akwareli można zmniejszyć rozmiar pędzla, aby
Corel PHOTO-PAINT: Stosowanie efektów specjalnych 381

pokazać więcej szczegółów lub zwiększyć rozmiar pędzla, aby uzyskać efekt
abstrakcyjny.
Stosowanie efektów specjalnych do fragmentu obrazka
Po zdefiniowaniu obszarów do edycji można stosować efekty specjalne do
fragmentu obrazka. Więcej informacji na temat obszarów do edycji można znaleźć
w sekcji „Nakładanie masek” na stronie 367.
Aby zastosować efekt specjalny do fragmentu obrazka, można również użyć
soczewki. Poniższe efekty specjalne są jednocześnie gotowymi typami soczewek.
•Usuwanie plamek •Rozpraszanie •Dopełnienie
•Wygładzanie •Ziarnistość •Posteryzacja
•Zmiękczanie •Dodaj szum •Próg
•Psychodeliczne •Usuń szum •Solaryzacja
•Wyostrzanie
Dzięki soczewkom zmiany nie są stosowane do obrazka, lecz są widoczne na
ekranie przez soczewki. Informacje na temat soczewek można znaleźć w sekcji
„Praca z soczewkami” na stronie 363.
Powtarzanie i osłabianie efektów specjalnych
Efekt specjalny można powtórzyć, aby zintensyfikować jego działanie. Można
również osłabić działanie efektu, w celu zmniejszenia jego intensywności, a także
zdefiniować sposób, w jaki efekt jest scalany z obrazkiem. Informacje na temat
powtarzania i osłabiania zastosowanego efektu specjalnego można znaleźć w
sekcji „Cofanie, ponawianie, powtarzanie i osłabianie” w Pomocy. Informacje na
temat trybów scalania można znaleźć w sekcji „Opis trybów scalania”.
Aby zastosować efekt specjalny
1 Kliknij menu Efekty, wybierz kategorię efektów specjalnych i kliknij efekt.
2 Dostosuj ustawienia filtru efektu specjalnego.
Jeżeli obrazek zawiera jeden lub kilka obiektów, efekt specjalny jest
stosowany tylko do tła lub do zaznaczonego obiektu.

Podczas wyświetlania podglądu efektu specjalnego w oknie obrazka
można nacisnąć i przytrzymać klawisz F2, aby ukryć okno dialogowe
efektów specjalnych.
Niektóre efekty specjalne mogą wpływać na kształt obiektu, do którego
zostały zastosowane. Kontur oryginalnego kształtu obiektu można
zachować, włączając przycisk Zablokuj przezroczystość obiektu w
oknie dokowanym Obiekty. Obszary między konturem oryginalnego
kształtu oraz nowego kształtu obiektu są wypełnione czernią. Jeśli okno
dokowane Obiekty nie jest otwarte, kliknij kolejno Okno ` Okna
dokowane ` Obiekty.
Aby zastosować efekt specjalny do obszaru do edycji
2 Kliknij menu Efekty, wybierz kategorię efektów specjalnych i kliknij efekt.
3 Dostosuj ustawienia w oknie dialogowym.
Aby powtórzyć efekt specjalny
• Kliknij kolejno Efekty ` Powtórz, a następnie kliknij jedną z następujących
opcji:
• Powtórz [ostatni efekt] — umożliwia powtórzenie ostatnio zastosowanego
efektu
• [Ostatni efekt] Dla wszystkich widocznych — umożliwia powtórzenie
ostatnio zastosowanego efektu do wszystkich widocznych elementów
obrazka
• [Ostatni efekt] Dla wszystkich zaznaczonych — umożliwia powtórzenie
ostatnio zastosowanego efektu do wszystkich zaznaczonych obiektów na
obrazku
Stosowanie gotowych stylów

Niektóre efekty zawierają gotowe style. Można je stosować i modyfikować ich
ustawienia, aby uzyskać wymagany efekt. Gdy działanie efektu specjalnego
przyniosło zadowalający wynik, można zapisać dostosowane ustawienia jako
gotowy styl w celu stosowania go do innych obrazków. Gdy gotowy styl nie jest
już potrzebny, można go usunąć.
Następujące efekty specjalne zawierają gotowe style:
• Płytka

• Szkło
• Deformacja siatki
• Odbłysk soczewki
• Ramka
• Wir wodny
• Efekty świetlne
• Alchemia
• Efekty fazy
• Filtr miejscowy
• Mapa wypukłości
Aby zastosować gotowy styl
1 Kliknij menu Efekty, wybierz kategorię efektów specjalnych i kliknij efekt,
który zawiera gotowe style.
2 Wybierz gotowy styl z listy Styl lub Wzorce.
Aby utworzyć niestandardowy styl gotowy
Aby utworzyć niestandardowy styl gotowy na podstawie już istniejącego stylu
gotowego, wybierz gotowy styl z listy Styl lub Wzorce.
2 Dostosuj ustawienia efektu specjalnego.
3 Kliknij przycisk Dodaj wzorzec .
4 Wpisz nazwę w oknie dialogowym.
Aby usunąć niestandardowy styl gotowy
2 Wybierz gotowy styl z listy Styl lub Wzorce.
3 Kliknij przycisk Usuń wzorzec .
Nie można usunąć domyślnego lub ostatnio używanego gotowego stylu.

Stosowanie efektów koloru i tonu
Aby uzyskać efekt specjalny, można przekształcić kolor i ton obrazka. Można np.
utworzyć obrazek, który wygląda jak negatyw fotograficzny lub uzyskać efekt
spłaszczenia obrazka.
Aby zastosować efekty koloru i tonu
• Kliknij kolejno Obrazek ` Transformuj, a następnie kliknij jeden z
następujących efektów:
• Dopełnienie — umożliwia odwrócenie kolorów obrazka. W wyniku
dopełnienia powstaje obrazek będący odpowiednikiem negatywu
fotograficznego.
• Posteryzacja — umożliwia zmniejszenie liczby wartości tonalnych na
obrazku w celu usunięcia przejść tonalnych i utworzenia większych
obszarów płaskiego koloru.
• Próg — umożliwia określenie wartości jaskrawości jako progu. Piksele o
wartościach jaskrawości większych lub mniejszych od progu są wyświetlane
na biało lub czarno, w zależności od określonej opcji progu.
Po wyświetleniu okna dialogowego, dostosuj ustawienia efektu.
Zarządzenie modułami dodatkowymi

Moduły dodatkowe zapewniają dodatkowe funkcje i efekty przydatne podczas
edytowania obrazka w programie Corel PHOTO-PAINT. Moduły dodatkowe z
filtrami efektów specjalnych przetwarzają informacje o obrazku i zmieniają
obrazek zgodnie z ustalonymi wcześniej specyfikacjami.
Podczas uruchamiania program Corel PHOTO-PAINT automatycznie wykrywa i
ładuje moduły dodatkowe znajdujące się w odpowiednim folderze. Można dodać
więcej modułów dodatkowych do folderu modułów dodatkowych, a także można
dodawać moduły dodatkowe zainstalowane w innych miejscach. Moduły
dodatkowe niezależnych producentów muszą być instalowane w folderze, do
którego użytkownik ma prawa do odczytu i zapisu.
Nieużywane moduły dodatkowe można wyłączyć.
Aby zainstalować moduł dodatkowy z innej lokalizacji
2 Na liście kategorii Obszar roboczy kliknij pozycję Moduły dodatkowe.
3 Kliknij przycisk Dodaj.
4 Wybierz folder, w którym są przechowywane moduły dodatkowe.

Aby wyłączyć moduł dodatkowy
2 Na liście kategorii Obszar roboczy kliknij pozycję Moduły dodatkowe.
3 Usuń zaznaczenie pola wyboru obok modułu dodatkowego, który chcesz
wyłączyć.
Jeżeli moduł dodatkowy został zainstalowany w folderze modułów

dodatkowych programu Corel PHOTO-PAINT, przed wyłączeniem
każdego z modułów dodatkowych należy osobno dodać moduły do listy na
stronie Moduły dodatkowe i usunąć zaznaczenie pierwszego pola wyboru
na liście (folder modułów dodatkowych programu
Corel PHOTO-PAINT). Informacje na temat dodawania modułów
dodatkowych do listy można znaleźć w sekcji „Aby zainstalować moduł
dodatkowy z innej lokalizacji” na stronie 385.
Moduł dodatkowy można również wyłączyć i usunąć z listy modułów

dodatkowych, klikając moduł, aby go wyróżnić, a następnie klikając
przycisk Usuń.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat stosowania efektów specjalnych,

kliknij kolejno Pomoc ` Tematy Pomocy, kliknij kartę Spis treści, a
następnie kliknij dwukrotnie temat „Stosowanie efektów specjalnych”.

Wypełnianie obrazków
W programie Corel PHOTO-PAINT obiekty, obszary do edycji i obrazki można
wypełniać kolorami, deseniami i teksturami. Dostępne są różne gotowe
wypełnienia, lecz można także tworzyć własne.
• Stosowanie wypełnień jednolitych
• Stosowanie wypełnień tonalnych
• Stosowanie wypełnień mapami bitowymi
• Stosowanie wypełnień teksturą
• Stosowanie wypełnień gradientowych
Stosowanie wypełnień jednolitych

Wypełnienia jednolite to najprostszy typ wypełnienia. Są to jednolite kolory, które
można stosować do obrazków.
Aby zastosować wypełnienie jednolite
Wypełnienie .
Aby wypełnić obiekt, przed zastosowaniem wypełnienia należy go zaznaczyć
za pomocą narzędzia Wskaźnik obiektów .
2 Kliknij przycisk Wypełnienie jednolite na pasku właściwości.
3 Kliknij przycisk Edycja na pasku właściwości.
4 W oknie dialogowym Wypełnienie jednolite wybierz model koloru z listy
Model.
5 Kliknij dowolny kolor w wyświetlanym obszarze wyboru.
7 Kliknij miejsce na obrazku, w którym chcesz zastosować wypełnienie.
Corel PHOTO-PAINT: Wypełnianie obrazków 387

Aby zastosować wypełnienie do obiektu tekstowego, można najpierw
poddać tekst renderowaniu do obszaru do edycji, wybierając go za pomocą
narzędzia Tekst i klikając przycisk Utwórz maskę tekstową na
rozszerzonym pasku właściwości. W rezultacie zostanie utworzony obszar
do edycji o kształcie tekstu, do którego można zastosować wypełnienie.
Stosowanie wypełnień tonalnych

Wypełnienia tonalne polegają na stopniowaniu przejścia od jednego koloru do
następnego według ścieżki radialnej, stożkowej, kwadratowej lub prostokątnej.
Wypełnienia tonalne można stosować dla wywołania wrażenia głębi. Można
wybrać wzorzec wypełnienia lub utworzyć wypełnienie tonalne dwukolorowe lub
niestandardowe.
Wypełnienia tonalne: liniowe, radialne, stożkowe i prostokątne
Aby zastosować wzorzec wypełnienia tonalnego

Wypełnienie .
2 Kliknij przycisk Wypełnienie tonalne na pasku właściwości.
4 W oknie dialogowym Wypełnienie tonalne, z listy Wzorce wybierz wzorzec
wypełnienia tonalnego.

Aby utworzyć dwukolorowe wypełnienie tonalne
Wypełnienie .
4 W oknie dialogowym Wypełnienie tonalne, z listy Wzorce wybierz
wypełnienie tonalne.
5 Z listy Typ wybierz typ wypełnienia tonalnego.
6 Zaznacz opcję Dwukolorowe w obszarze Przejście kolorów.
7 Otwierając znajdujące się obok selektory, w każdym z nich kliknij kolor:
• Od — określa początkowy kolor przejścia
• Do — określa końcowy kolor przejścia
8 Przesuń suwak Środek, aby ustawić punkt środkowy między dwoma
kolorami.
9 Kliknij jedną z następujących opcji:
• Bezpośrednia zmiana kolorów — powoduje utworzenie przejścia
kolorów wzdłuż prostej linii, zaczynającej się w kolorze początkowym i
biegnącej przez koło kolorów do koloru końcowego
• Zmiana kolorów w lewo — powoduje utworzenie przejścia kolorów
wzdłuż ścieżki biegnącej przez koło kolorów w kierunku przeciwnym do
ruchu wskazówek zegara.
• Zmiana kolorów w prawo — powoduje utworzenie przejścia kolorów
wzdłuż ścieżki biegnącej przez koło kolorów w kierunku zgodnym z ruchem
wskazówek zegara
Aby utworzyć niestandardowe wypełnienie tonalne
Wypełnienie .
4 W oknie dialogowym Wypełnienie tonalne, z listy Wzorce wybierz
wypełnienie tonalne.
5 Z listy Typ wybierz typ wypełnienia tonalnego.
6 Zaznacz opcję Niestandardowy w polu Przejście kolorów.

7 Kliknij dwukrotnie obszar nad opcją Pasmo kolorów, aby dodać kolorowe
zakreślenie, a następnie na palecie kolorów kliknij odpowiedni kolor.
Aby zmienić lokalizację kolorowego zakreślenia, przesuń je w inne miejsce.
Stosowanie wypełnień mapami bitowymi

Wypełnienia mapami bitowymi to mapy bitowe, które można zastosować do
wypełnienia obiektu lub obrazka. Można wypełnić obszar jedną mapą bitową.
Mapę bitową można również kafelkować lub powtarzać, tworząc jednolity wzór.
W obrazkach można stosować wzorce wypełnień mapami bitowymi, lecz można
również tworzyć wypełnienia niestandardowe na podstawie zapisanych obrazków
lub obszarów do edycji. Więcej informacji na temat definiowania obszarów do
edycji można znaleźć w sekcji „Definiowanie obszarów do edycji” na stronie 368.
Do wypełnień najlepiej używać mniej skomplikowanych map bitowych, ponieważ
złożone mapy bitowe zajmują dużo pamięci, a ich wyświetlanie trwa dłużej.
Złożoność danej mapy bitowej określają: rozmiar, rozdzielczość i głębia bitowa.
Wypełnienia mapami bitowymi można stosować do tworzenia

ciekawych wzorów tła i tekstury.
Aby zastosować wypełnienie mapą bitową

Wypełnienie .
2 Kliknij przycisk Wypełnienie mapą bitową na pasku właściwości.

4 W oknie dialogowym Wypełnienie mapą bitową otwórz selektor
Wypełnienie mapą bitową i kliknij wypełnienie.
5 Zdefiniuj żądane atrybuty.
Tryby scalania kontrolują sposób, w jaki kolory pierwszego planu lub

wypełnienia mieszają się z kolorami bazowymi obrazka. Aby zmienić
sposób mieszania, można zmienić ustawienia trybu scalania na inne niż
domyślne (Normalny). Więcej informacji na temat trybów scalania można
znaleźć w sekcji „Informacje na temat trybów scalania” w Pomocy.
Aby wykonać kafelkowanie wypełnienia mapą bitową
1 Otwórz paletę wysuwaną Wypełnienie i kliknij narzędzie Wypełnienie
.
4 W oknie dialogowym Wypełnienie mapą bitową otwórz selektor
Wypełnienie mapą bitową i kliknij wypełnienie.
5 W obszarze Rozmiar usuń zaznaczenie pól wyboru Rozmiar oryginalny i
Skaluj mapę bitową do wymiarów.
6 W polach Szerokość i Wysokość wpisz wartości określające rozmiar kafelków
map bitowych.
Aby wypełnić obrazek jedną, dużą mapą bitową, należy w obszarze

Rozmiar zaznaczyć pole wyboru Skaluj mapę bitową do wymiarów.
Aby utworzyć wypełnienie mapą bitową z obszaru do edycji
2 Kliknij kolejno Edycja ` Utwórz wypełnienie z zaznaczenia.
4 W polu Nazwa pliku wpisz nazwę pliku.
Utworzone wypełnienie mapą bitową jest dodawane do selektora Wypełnienie
mapą bitową.

Aby zaimportować wypełnienie mapą bitową
Wypełnienie .
4 W oknie dialogowym Wypełnienie mapą bitową kliknij przycisk Załaduj.
5 W oknie dialogowym Załaduj wypełnienie mapą bitową wybierz folder,
dysk lub stację dysków CD, gdzie znajduje się plik.
Miniatury importowanych plików map bitowych zostaną dodane do

selektora Wypełnienie mapą bitową.
Stosowanie wypełnień teksturą

Wypełnienia teksturą to trójwymiarowe desenie. Można użyć wzorców
wypełnienia teksturą, takich jak woda, minerały i chmury, lecz można również
utworzyć niestandardowe wypełnienie teksturą, modyfikując wzorzec. Jako
wypełnienia teksturą nie można użyć importowanych plików.
W przypadku edycji wypełnienia teksturą można modyfikować jej parametry, takie
jak miękkość, gęstość, jaskrawość i kolory. Parametry dla każdej tekstury są różne.
Można zmodyfikować atrybuty wypełnienia teksturą, aby zmienić

jego wygląd.

Aby zastosować wypełnienie teksturą
Wypełnienie .
2 Kliknij przycisk Wypełnienie teksturą na pasku właściwości.
4 W oknie dialogowym Wypełnienie teksturą, z listy Biblioteka tekstur
wybierz bibliotekę tekstur.
5 Wybierz teksturę z listy Tekstura.
Wypełnienia teksturą są skalowane do obrazka lub obszaru, w którym są

stosowane.
Wypełnień teksturą nie można kafelkować.
Aby zastosować wypełnienie do obiektu tekstowego, można najpierw

poddać tekst renderowaniu do obszaru do edycji, wybierając go za pomocą
narzędzia Tekst i klikając przycisk Utwórz maskę tekstową na
rozszerzonym pasku właściwości. W rezultacie zostanie utworzony obszar
do edycji o kształcie tekstu, do którego można zastosować wypełnienie.
Stosowanie wypełnień gradientowych

Wypełnienia gradientowe umożliwiają tworzenie stopniowych przejść kolorów w
dowolnym obszarze. Są one podobne do wypełnień tonalnych, lecz można je
modyfikować bezpośrednio w oknie obrazka. Wypełnienia gradientowe mogą być
jednorodne, liniowe, eliptyczne, radialne, prostokątne, kwadratowe lub stożkowe.
Mogą również być utworzone z map bitowych lub deseni tekstury.
Gdy do obrazka stosowane jest wypełnienie gradientowe, w oknie obrazka
wyświetlana jest strzałka gradientu wskazująca przejście od jednego koloru do
drugiego. Każdy z kolorów wypełnienia gradientowego jest przedstawiony na
strzałce w postaci kwadratowego węzła. Kolory można zmieniać i dodawać lub
dopasowywać przezroczystość każdego z nich. Można również dopasować
rozmiar wypełnienia gradientowego.

Wypełnienia gradientowe można stosować w celu uatrakcyjnienia
obrazka. Wypełnienia gradientowe można modyfikować w oknie
obrazka.
Aby zastosować wypełnienie gradientowe

1 Otwórz paletę wysuwaną Wypełnienie i kliknij narzędzie Interakcyjne
wypełnienie .
2 Wybierz typ gradientu z listy Typ wypełnienia na pasku właściwości.
3 Z listy Styl interakcyjnego wypełnienia znajdującej się na pasku
właściwości, wybierz opcję Niestandardowy.
4 Przeciągnij wskaźnik myszy w oknie obrazka, aby zdefiniować strzałkę
gradientu.
5 Przeciągnij próbkę koloru z palety kolorów na węzeł koloru na strzałce
gradientu. Wyświetlenie czarnej strzałki oznacza, że próbka koloru jest na
swoim miejscu.
Jeżeli paleta kolorów nie jest wyświetlana, kliknij kolejno Okno ` Palety
kolorów i wybierz paletę.

Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat stosowania wypełnień, kliknij

kliknij dwukrotnie temat „Wypełnianie obrazków”.

Praca z obiektami
Aby zwiększyć możliwości edycji obrazka, można użyć obiektów, które są
unoszącymi się ponad tłem, niezależnymi elementami obrazka. Obiekty są
przezroczystymi warstwami ułożonymi w stosie jedna na drugiej. Tło tworzy
dolną warstwę, natomiast nowo tworzone obiekty dodawane są na górę stosu. Na
przykład otwierane zdjęcie staje się tłem. Na to zdjęcie można następnie nakładać
kształty, pociągnięcia pędzla, rozpylone obrazki i inne obiekty.
Obiekty są podobne do warstw ułożonych na stosie, jedna na

drugiej. Ten obrazek składa się z tła i dwóch obiektów
fotograficznych.

• Tworzenie obiektów
• Grupowanie i łączenie obiektów
Tworzenie obiektów
W programie Corel PHOTO-PAINT można tworzyć obiekty z następujących
elementów:
• pociągnięcia pędzla
• kształty
Corel PHOTO-PAINT: Praca z obiektami 397

• tło
• obszary do edycji
Obiekty można tworzyć od podstaw, stosując pociągnięcia pędzla lub tworząc
kształty. Do już istniejących obiektów można również dodawać pociągnięcia
pędzla i kształty. Więcej informacji na temat stosowania pociągnięć pędzla i
tworzenia kształtów można znaleźć w sekcji „Malowanie” na stronie 337.
Obiekt można także utworzyć z całego tła obrazka. Tła nie można edytować ani
przenosić w kolejności ułożenia, o ile nie zostanie ono przekształcone w obiekt.
Innym sposobem utworzenia obiektu może być zdefiniowanie obszaru do edycji na
tle obrazka lub innym obiekcie. Obiekt tworzony z obszaru do edycji może
obejmować tylko te elementy, które są widoczne w tym obszarze. Obiekty, które są
zakryte przez inne obiekty i nie są widoczne, nie będą objęte przez obszar do
edycji. Więcej informacji na temat definiowania obszarów do edycji można
znaleźć w sekcji „Nakładanie masek” na stronie 367.
Obiekt można utworzyć z fragmentu tła obrazka. W tym

przykładzie zdefiniowany został obszar do edycji, po czym
zaznaczenie zostało skopiowane i przeniesione.
Wszystkie obiekty na obrazku mają tę samą rozdzielczość i ten sam tryb kolorów.
W miarę dodawania obiektów do pliku zwiększa się jego rozmiar oraz rosną
wymagania dotyczące pamięci. W celu zmniejszenia rozmiaru pliku można
spłaszczyć obrazek, łącząc obiekty. Więcej informacji na temat łączenia obiektów
można znaleźć w sekcji „Grupowanie i łączenie obiektów” na stronie 400.
Aby zachować obiekty przy zapisywaniu obrazka, należy obrazek zapisać w
rodzimym formacie programu Corel PHOTO-PAINT (CPT). Więcej informacji na

temat zapisywania obrazków można znaleźć w sekcji „Zapisywanie i zamykanie”
na stronie 423.
Aby utworzyć obiekt za pomocą pędzla
1 Kliknij kolejno Obiekt ` Utwórz ` Nowy obiekt.
Malowanie .
3 Ustaw atrybuty na pasku właściwości.
4 Przeciągnij wskaźnik myszy w oknie obrazka, aby utworzyć pociągnięcie
pędzla.
Gdy obok polecenia Pokaż markizę dostępnego w menu Obiekt znajduje

się znacznik wyboru, wówczas kontur nowego obiektu zaznaczony jest
kreskowaną linią nazywaną markizą.
Wszystkie pociągnięcia pędzla i rozpylone obrazki są domyślnie
dodawane do aktywnego obiektu.
Obiekt można także utworzyć, klikając przycisk Nowy obiekt w oknie

dokowanym Obiekty. Jeśli okno dokowane Obiekty nie jest otwarte,
kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane ` Obiekty.
Aby utworzyć obiekt za pomocą narzędzia kształtu
1 Otwórz paletę wysuwaną Kształt i kliknij narzędzie kształtu.
2 Ustaw atrybuty na pasku właściwości.
3 Przeciągnij wskaźnik myszy w oknie obrazka, aby utworzyć kształt.
Gdy obok polecenia Pokaż markizę dostępnego w menu Obiekt znajduje

się znacznik wyboru, wówczas kontur nowego obiektu zaznaczony jest
kreskowaną linią nazywaną markizą.
Aby dodać nowy kształt do aktywnego obiektu zamiast utworzyć nowy
obiekt, wyłącz przycisk Nowy obiekt na rozszerzonym pasku
właściwości .
Aby utworzyć obiekt z całego tła obrazka
• Kliknij kolejno Obiekt ` Utwórz ` Z tła.

Aby utworzyć obiekt z obszaru do edycji
1 W oknie dokowanym Obiekt kliknij miniaturę tła lub obiektu.
dokowane ` Obiekty.
3 Kliknij kolejno Obiekt ` Utwórz ` Obiekt: Kopiuj zaznaczenie.
Aby usunąć obszar do edycji z obrazka podczas tworzenia obiektu, kliknij

kolejno Obiekt ` Utwórz ` Obiekt: Wytnij zaznaczenie.
Aby utworzyć obiekt ze wszystkich elementów widocznych w obszarze
do edycji
2 Kliknij kolejno Edycja ` Kopiuj widoczny.
3 Kliknij kolejno Edycja ` Wklej ` Wklej jako obiekt.
Grupowanie i łączenie obiektów

Obiekty można grupować, dzięki czemu zachowują się one jak jeden element.
Zgrupowane obiekty mogą być przenoszone, usuwane i przekształcane jako
całość. Do już istniejących grup można dodawać obiekty; można również
rozdzielać obiekty, gdy istnieje konieczność ich oddzielnej edycji.
Innym sposobem grupowania obiektów jest utworzenie grupy obcinania. Grupy
obcinania pozwalają na łączenie cech różnych obiektów przez umieszczenie
elementów obrazka z jednego lub kilku obiektów w kształcie innego obiektu;
cechy obiektów potomnych są wstawiane w kształt obiektów głównych. Jeżeli na
przykład obiektem głównym jest obrazek kwiatka, a obiektem potomnym obrazek
nieba, otrzyma się kształt kwiatka o kolorze i teksturze nieba. Dany obiekt jest
obiektem głównym dla obiektów leżących ponad nim w kolejności ułożenia;
obiekt potomny nie może znajdować się poniżej obiektu głównego. Aby utworzyć
grupę obcinania zawierającą tło obrazka, należy najpierw przekształcić tło na
obiekt. Utworzoną grupę obcinania można w każdej chwili usunąć.
Łączenie obiektów polega na trwałym ich grupowaniu. Wiele obiektów można
łączyć w jeden obiekt, można też łączyć obiekty z tłem. Po połączeniu obiektów
nie można ich już edytować oddzielnie. Łącząc obiekty, można również
zmniejszyć rozmiar pliku obrazka.

Aby utworzyć grupę obiektów
1 W oknie obrazka zaznacz obiekty.
2 Kliknij kolejno Obiekt ` Rozmieszczenie ` Grupuj.
Aby dodać obiekt do grupy obiektów
1 W oknie obrazka zaznacz obiekt w grupie.
2 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift i kliknij obiekt, który chcesz dodać.
3 Kliknij kolejno Obiekt ` Rozmieszczenie ` Grupuj.
Aby rozdzielić grupę obiektów
1 W oknie obrazka kliknij obiekt w grupie.
2 Kliknij kolejno Obiekt ` Rozmieszczenie ` Rozdziel grupę.
Aby utworzyć grupę obcinania
1 W oknie dokowanym Obiekty kliknij kolumnę znajdującą się po lewej stronie
miniatury obiektu, aby stał się on obiektem potomnym. Zostanie wyświetlona
ikona Spinacz do papieru .
dokowane ` Obiekty.
2 W oknie obrazka zaznacz obiekt potomny i przeciągnij go na obiekt główny.
Widoczne są tylko te obszary obiektu potomnego, które znajdują się w

obrębie obiektu głównego. Jeżeli obiekt potomny nie ma części wspólnych
z obiektem głównym, widoczna jest jedynie jego markiza.
Obiekt potomny musi znajdować się wyżej niż obiekt główny w kolejności
ułożenia okna dokowanego Obiekty.
Aby usunąć grupę obcinania
• W oknie dokowanym Obiekty kliknij ikonę Spinacz do papieru obok
obiektu potomnego.
dokowane ` Obiekty.

Aby połączyć obiekty
Aby połączyć
Kilka obiektów w jeden obiekt Zaznacz obiekty i kliknij kolejno Obiekt

` Połącz ` Połącz obiekty ze sobą.
Jeden lub więcej obiektów z tłem Zaznacz jeden lub więcej obiektów i
kliknij kolejno Obiekt ` Połącz ` Połącz
obiekty z tłem.
Wszystkie obiekty z tłem Kliknij kolejno Obiekt ` Połącz ` Połącz

wszystkie obiekty z tłem.
Po połączeniu wszystkich obiektów z tłem, stają się one częścią warstwy

tła i nie można ich edytować jako oddzielnych obiektów.
Przed połączeniem obiektów można określić tryb scalania i poziom

przezroczystości, modyfikując ustawienia na liście Tryb scalania i w polu
Krycie w oknie dokowanym Obiekty. Jeśli okno dokowane Obiekty nie
jest otwarte, kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane ` Obiekty.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat pracy z obiektami, kliknij kolejno

dwukrotnie temat „Praca z obiektami”.

Modyfikowanie obiektów
Obiekty są to niezależne elementy obrazka, które mogą być warstwowo układane
na sobie. Obiekty można przekształcać, zmieniać ich krawędzie, dodawać cienie i
dostosowywać ich przezroczystość. Obiekty można zmieniać bez wpływu na inne
obiekty na obrazku ani na tło obrazka.
• Przekształcanie obiektów
• Zmienianie krawędzi obiektów
• Dodawanie cieni do obiektów
Przekształcanie obiektów
Wygląd obiektu można zmienić, używając następujących transformacji.
Transformacja Opis
Zmiana rozmiaru Pozwala zmienić szerokość i wysokość

obiektu.
Skalowanie Pozwala określić rozmiar obiektu jako

wartość procentową względem
oryginalnego rozmiaru.
Obracanie Pozwala obracać obiekt wokół środka

obrotu.
Odbijanie Pozwala tworzyć poziome lub pionowe

odbicia lustrzane obiektu.
Pochylanie Pozwala pochylać obiekt na bok.
Zniekształcanie Pozwala rozciągać obiekt bez zachowania

proporcji.
Stosowanie perspektywy Pozwala nadać obiektowi wrażenie głębi.
Corel PHOTO-PAINT: Modyfikowanie obiektów 403

Aby uzyskać dokładniejsze wyniki, można stosować odręczne transformacje w
oknie obrazka lub ręcznie dostosować ustawienia.
Transformacje można stosować jednocześnie do jednego lub do wielu obiektów.
Transformacja Zastosowanie do obiektu na obrazku
Zmiana rozmiaru i skalowanie Obiekt fotograficzny zostaje

zmniejszony, aby zmieścił się w
tle obrazka.
Odbijanie Obiekt zostaje odbity, aby

utworzyć efekt odbicia w wodzie.
Obracanie Odbicie zostaje obrócone.

Pochylanie Odbicie zostaje pochylone, aby
uzyskać efekt rzeczywistego kąta
odbicia.
Zniekształcanie Cień zostaje zniekształcony w

celu wskazania kierunku
padania światła.
Perspektywa Zostaje dodany i zmodyfikowany

drugi cień.
Aby zmienić rozmiar obiektu

1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij przycisk Tryb zmiany położenia i rozmiaru na pasku właściwości.
3 Przeciągnij dowolny uchwyt w polu wyróżnienia.
4 Kliknij przycisk Zastosuj na rozszerzonym pasku właściwości .
Aby anulować transformację, kliknij dwukrotnie poza obiektem.

Aby przeskalować obiekt
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij przycisk Tryb skalowania na pasku właściwości.
3 Przeciągnij uchwyt narożny pola wyróżnienia.
Aby obrócić obiekt
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij przycisk Tryb obracania na pasku właściwości.
3 Przeciągnij uchwyt obracania pola wyróżnienia.
Aby odbić obiekt
1 Zaznacz obiekt.
2 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Ctrl i przeciągnij środkowy uchwyt pola
wyróżnienia w poprzek obiektu, poza środkowy uchwyt z przeciwległej strony.
Aby pochylić obiekt
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij przycisk Tryb pochylania na pasku właściwości.
3 Przeciągnij uchwyt pochylania pola wyróżnienia.
Aby zniekształcić obiekt
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij przycisk Tryb zniekształcania na pasku właściwości.
3 Przeciągnij uchwyt zniekształcania pola wyróżnienia.

Aby zastosować perspektywę do obiektu
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij przycisk Tryb zmiany perspektywy na pasku właściwości.
3 Przeciągnij uchwyt zmiany perspektywy w polu wyróżnienia.
Zmienianie krawędzi obiektów

Wygląd obiektu można dostosować, zmieniając cechy jego krawędzi. Płynne
przejście krawędzi obiektu w tło można uzyskać przez wtapianie, usuwanie aureoli
i usuwanie krawędzi czarno-białych. Aby uwydatnić dany obiekt na obrazku,
można podkreślić jego krawędzie, wyostrzając jeobiektu.
Wtapianie
Wtapianie powoduje zmiękczenie krawędzi obiektu poprzez stopniowe
zwiększanie przezroczystości pikseli krawędzi. Można określić szerokość
wtapianego obszaru obiektu oraz gradient przezroczystości, który ma zostać użyty.
Do obiektu z prawej strony zastosowano wtapianie, aby

zmiękczyć jego krawędzie.
Usuwanie aureoli
Obiekt utworzony z obszaru do edycji ma niekiedy na krawędziach przypadkowe
piksele. Jest to szczególnie widoczne wtedy, gdy obszar do edycji jest otoczony
pikselami o innej jaskrawości lub w innym kolorze. Usunięcie aureoli powoduje
zamianę koloru przypadkowych pikseli na kolor z wnętrza obiektu, dzięki czemu
przejście między obiektem i tłem jest łagodne.

Usuwanie czarnych lub białych krawędzi obiektu
Możliwe jest usunięcie czarnych lub białych krawędzi z wtapianego obiektu przez
zwiększenie przezroczystości lub zwiększenie nieprzezroczystości pikseli wzdłuż
krawędzi.
Wyostrzanie
Wyostrzanie uwidacznia krawędzie obiektu, powodując że stają się one
wyraźniejsze. Krawędzie stają się ostrzejsze, gdy piksele poniżej wartości progu
stają się przezroczyste, a piksele mieszczące się w granicach wartości progu stają
się nieprzezroczyste.
Do obiektu z prawej strony zastosowano wyostrzenie, aby

podkreślić jego krawędzie i bardziej je uwidocznić.
Modyfikowanie wyglądu markizy obiektu

Wygląd markizy obiektu można dostosować, zmieniając jej kolor i wartości
progowe. Zmiana wartości progowej markizy powoduje zmianę położenia
widocznej granicy obiektu. Można także zmienić kolor markizy obiektu, aby stała
się bardziej widoczna względem tła obrazka.
Aby wtopić krawędzie obiektu
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Obiekt ` Wtapianie.
4 Z listy Krawędzie wybierz jedną z następujących pozycji:
• Liniowo — powoduje zmiany przezroczystości krawędzi w równych
przyrostach od początku do końca wtapianej sekcji

• Zaokrąglone — powoduje, że przyrosty przezroczystości są małe na
początku obszaru wtapianego, większe w środku i znów małe na końcu
obszaru
Aby zobaczyć efekt w oknie obrazka, kliknij przycisk Podgląd .
Aby usunąć aureolę z obiektu
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Obiekt ` Otoczka ` Usuń aureolę.
Im większe wartości, tym bardziej płynne przejście między krawędziami
obiektu a tłem.
Aby usunąć czarne lub białe krawędzie z obiektu
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Obiekt ` Otoczka, a następnie kliknij jedną z następujących
opcji:
• Usuń czarną otoczkę — powoduje, że piksele krawędzi stają się bardziej
przezroczyste
• Usuń białą otoczkę — powoduje, że piksele krawędzi stają się bardziej
nieprzezroczyste
Aby wyostrzyć krawędzie obiektu
1 Zaznacz obiekt.
2 Kliknij kolejno Obiekt ` Otoczka ` Próg.
3 W polu Poziom wpisz wartość z zakresu od 1 do 255.
Wyższe wartości powodują uwzględnienie mniejszej liczby
półprzezroczystych pikseli.
Aby zmodyfikować markizę obiektu
2 Na liście kategorii Obszar roboczy kliknij pozycję Wyświetlanie.
3 W polu Próg obiektu wpisz wartość z zakresu od 1 do 255.
Niższe wartości powodują uwzględnienie większej liczby pikseli obiektu.
4 Otwórz selektor Markiza obiektu i kliknij kolor.

Jeśli wartość progu dla markizy obiektu zostanie zmieniona, zmienia się
obszar otoczony markizą, natomiast sam obiekt nie ulega zmianie. Piksele,
które nie są całkowicie nieprzezroczyste, mogą leżeć poza markizą,
pomimo że są one w dalszym ciągu częścią obiektu.
Dodawanie cieni do obiektów

Istnieją trzy typy cieni: z poświatą, płaskie i z perspektywą. Cienie z poświatą mają
kształt sylwetki obiektów i są wyśrodkowane w pionie i w poziomie; symulują one
źródło światła padające bezpośrednio na obiekt. Cienie płaskie symulują efekt
światła kierunkowego, dlatego są przesunięte względem obiektu. Cienie z
perspektywą tworzą wrażenie trójwymiarowej głębi. Cienie można dodawać do
każdego obiektu, również do tekstu.
Obiekt z lewej strony ma cień płaski, natomiast obiekt z prawej

strony ma cień z perspektywą.
Cienie można tworzyć i dostosowywać interakcyjnie w oknie obrazka.

Bezpośrednio w oknie obrazka można także zmienić kolor, położenie, kierunek i
przezroczystość cienia.
Można także zastosować gotowy cień. Podczas stosowania gotowego cienia można
modyfikować go, tak aby utworzyć cień niestandardowy. Można na przykład
zmieniać jego kierunek i odległość od obiektu, kolor oraz krycie. Domyślnie
krawędzie cienia są wtapiane przy użyciu metody „z kwadratem”. Można również
wybrać inny typ wtapiania, na przykład rozmycie gaussowskie, które tworzy
realistyczne cienie. Niestandardowy cień można również skopiować i zapisać jako
wzorzec.

Podczas zmieniania kształtu lub przezroczystości obiektu, do którego dodano cień,
automatycznie zmienia się również cień.
Aby dodać interakcyjny cień
1 Otwórz paletę wysuwaną Narzędzia interakcyjne/przezroczystość
i kliknij narzędzie Interakcyjny cień .
2 Zaznacz obiekt.
Aby utworzyć cień płaski, przeciągnij wskaźnik myszy, zaczynając od środka
obiektu.
Aby utworzyć cień z perspektywą, przeciągnij wskaźnik myszy, zaczynając od
krawędzi obiektu.
Można również
Zmienić kolor cienia Przeciągnij próbkę koloru z palety

kolorów do końcowego węzła na strzałce
cienia.
Przenieść cień Przeciągnij początkowy węzeł na strzałce

cienia.
Zmienić kierunek cienia Przeciągnij grot strzałki cienia.
Dostosować krycie cienia Przeciągnij trójkątny uchwyt

Przezroczystość na strzałce cienia.
Dostosować wtapianie krawędzi Przeciągnij trójkątny uchwyt Wtapianie

na strzałce cienia. Domyślnie stosowane
jest wtapianie typu „z kwadratem”, ale
można wybrać inny typ w selektorze Cień
– krawędź wtapiania na
rozszerzonym pasku właściwości . Na
przykład rozmycie gaussowskie daje
realistyczny efekt cienia.
Aby dodać wzorzec cienia lub cień niestandardowy

2 Zaznacz obiekt.
3 Z listy Wzorce na pasku właściwości wybierz odpowiedni wzorzec.
4 Otwórz selektor Cień – kolor na pasku właściwości i kliknij kolor.

5 Na rozszerzonym pasku właściwości wpisz wartości w następujących
polach:
• Cień – kierunek — pozwala określić kąt cienia względem obiektu.
• Cień – przesunięcie — pozwala określić odległość cienia od punktu
początkowego obiektu.
• Cień – zanikanie — pozwala określić w procentach zanikanie cienia z
perspektywą w miarę oddalania się od obiektu.
• Cień – rozciągnięcie — pozwala określić długość cienia z perspektywą.
• Cień – przezroczystość — pozwala określić przezroczystość cienia.
• Cień – wtapianie — pozwala określić liczbę pikseli na krawędzi cienia,
które będą wtapiane w celu utworzenia miękkiej krawędzi. Domyślnie
stosowane jest wtapianie typu „z kwadratem”, ale można wybrać inny typ w
selektorze Cień – krawędź wtapianie na rozszerzonym pasku
właściwości. Aby na przykład utworzyć realistyczny cień, należy wybrać
rozmycie gaussowskie. Za pomocą selektora Cień – kierunek wtapiania
można także określić kierunek wtapiania pikseli .
Aby skopiować cień
1 Zaznacz obiekt, do którego chcesz zastosować cień.
3 Kliknij przycisk Kopiuj właściwości cienia na rozszerzonym pasku
właściwości .
4 Kliknij obiekt z właściwościami cienia, które chcesz skopiować.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat modyfikowania obiektów, kliknij

kliknij dwukrotnie temat „Modyfikowanie obiektów”.

Tworzenie obrazków do
publikacji w Internecie
Program Corel PHOTO-PAINT zawiera narzędzia potrzebne do tworzenia
obrazków do publikacji w Internecie.
• Eksportowanie i optymalizowanie obrazków do publikacji w Internecie
• Tworzenie i edytowanie przejść
Eksportowanie i optymalizowanie obrazków do publikacji w

Internecie
W programie Corel PHOTO-PAINT można eksportować i optymalizować obrazki
do publikacji w Internecie.
Eksportowanie obrazków
Przed użyciem obrazka w Internecie należy wyeksportować go do formatu pliku
do publikacji w Internecie, np. GIF lub JPEG. Format pliku GIF najlepiej nadaje
się dla rysunków złożonych z linii, tekstu oraz obrazków z ostrymi krawędziami i
małą liczbą kolorów, natomiast format pliku JPEG nadaje się do zapisywania
zdjęć. Informacje o tych i innych formatach pliku można znaleźć w sekcji
„Wybieranie formatu pliku do publikacji w Internecie” w Pomocy.
Optymalizowanie obrazków
Obrazki do publikacji w Internecie można również optymalizować przed ich
eksportowaniem, dostosowując jakość wyświetlania i rozmiar. W programie
Corel PHOTO-PAINT można wyświetlać podgląd obrazka z maksymalnie
czterema różnymi konfiguracjami ustawień. Użytkownik może porównywać
formaty pliku, gotowe ustawienia, prędkości pobierania, kompresję, rozmiar
plików, jakość obrazka i zakres kolorów. W oknach podglądu można również
powiększać i przewijać obrazek, którego pogląd jest wyświetlony.
W programie Corel PHOTO-PAINT dostępne są gotowe ustawienia (wzorce).
Wzorce te można edytować oraz dodawać i usuwać wzorce niestandardowe. Po
Corel PHOTO-PAINT: Tworzenie obrazków do publikacji w Internecie 413

określeniu żądanych ustawień dla wszystkich obszarów podglądu można zapisać
te ustawienia dla całego okna dialogowego optymalizacji.
Optymalizator obrazków dla Internetu umożliwia wyświetlanie

podglądu obrazka w różnych formatach do publikacji w
Internecie.
Aby wyeksportować obrazek do publikacji w Internecie

1 Kliknij kolejno Plik ` Eksport dla Internetu.
3 Wpisz nazwę w polu Nazwa pliku.
4 Usuń zaznaczenie pola wyboru Kawałki.
6 Włącz opcję Tylko obrazki.
8 Określ żądane ustawienia w oknie dialogowym eksportu do wybranego
formatu pliku.
Aby zoptymalizować i wyeksportować obrazek do publikacji w
Internecie
1 Kliknij kolejno Plik ` Optymalizator obrazków dla Internetu.
2 Wybierz jedną z następujących list, znajdujących się poniżej okien podglądu:
• Typ pliku
• Wzorzec internetowy

Jeżeli chcesz, aby podgląd obrazka, szybkość pobierania, wartość procentowa
kompresji, rozmiar pliku i paleta kolorów były automatycznie aktualizowane,
upewnij się, że włączona jest opcja Podgląd.
3 Wybierz opcję ze wszystkich list poniżej okna podglądu obrazka, aby wybrać
format pliku, w jakim obrazek ma zostać zapisany.
Czerwone obramowanie wskazuje wybrany format pliku.
5 W oknie dialogowym Zapisz na dysku obrazek do publikacji w Internecie
wpisz nazwę pliku w polu Nazwa pliku.
6 Wybierz folder, w którym chcesz zapisać obrazek.
Można również
Zwiększyć liczbę obszarów podglądu W prawym górnym rogu kliknij jeden z

przycisków wyświetlania obszarów
podglądu.
Przesunąć widok w inne miejsce obrazka Przeciągnij wskaźnik myszy w pierwszym

oknie podglądu.
Powiększyć Wybierz stopień powiększenia z listy

Stopień powiększenia.
Edytować ustawienia wzorca dla Kliknij przycisk Zaawansowane w

pojedynczego obszaru podglądu jednym z obszarów podglądu. W oknie
dialogowym Eksportuj dostosuj opcje
wzorca. Wybierając formaty plików GIF
lub PNG8 można modyfikować paletę
kolorów i ustawienia w oknie dialogowym
Przekształć w obrazek z paletą.
Zapisać bieżącą konfigurację ustawień Kliknij przycisk Zapisz ustawienia dla

obszaru podglądu każdego obszaru, którego ustawienia
chcesz zapisać.
Zapisać wzorzec niestandardowy Kliknij przycisk Dodaj .
Usunąć wzorzec niestandardowy Kliknij przycisk Usuń .
Wyświetlić podgląd czasu pobierania Wybierz szybkość z listy szybkości

pliku dla określonej prędkości połączenia połączenia.

Można porównać typy plików z oryginalnym obrazkiem, wybierając w
jednym z okienek podglądu opcję Oryginalny jako typ pliku.
Tworzenie i edytowanie przejść

Przejście jest interakcyjnym obrazkiem, który zmienia swój wygląd po kliknięciu
lub wskazaniu go wskaźnikiem myszy. Przykładowo, kliknięcie przycisku może
spowodować zmianę jego koloru, a wskazanie go wskaźnikiem myszy —
wyświetlenie tekstu. Przejścia są często wykorzystywane na stronach WWW jako
przyciski nawigacyjne.
Tworzenie przejść
Przejścia są tworzone z wykorzystaniem obiektów, takich jak kształty,
pociągnięcia pędzla lub tekst. Można użyć pojedynczego obiektu lub grupy
obiektów, jak np. elipsa z tekstem. Przejścia mają następujące stany:
• Normalny — wyświetla domyślny stan,
• Ponad — włączany po wskazaniu przejścia wskaźnikiem myszy,
• Naciśnięty — włączany po kliknięciu przejścia.
Każdy stan składa się z jednego lub wielu obiektów.
Trzy stany przejścia: normalny, ponad i naciśnięty.
Do przejścia można przypisać ustawienia, takie jak adres WWW otwierany po

kliknięciu przejścia lub tekst alternatywny wyświetlany po wskazaniu przejścia
wskaźnikiem myszy. Można określić cel dla stanu „naciśnięty”, który określa, w
jaki sposób strona WWW jest otwierana w oknie przeglądarki. Do stanów „ponad”

i „naciśnięty” można również dodać dźwięk, który będzie emitowany po
uaktywnieniu tych stanów przejścia.
Edytowanie obiektów przejść
Stany przejścia można edytować, dodając, modyfikując lub usuwając obiekty w
każdym stanie. Podczas tworzenia przejścia obiekty oryginalne są kopiowane jako
stan „normalny”, „ponad” i „naciśnięty”. Dodanie obiektu do stanu przejścia
powoduje dodanie obiektu do wszystkich stanów. Jednak dowolne zmiany obiektu
stosowane są tylko do bieżącego stanu. Można np. użyć innego tekstu dla stanu
„ponad”, zastępując oryginalny tekst w tym stanie.
Jeżeli przejście ma zostać utworzone z wykorzystaniem obszaru do edycji lub tła,
należy przekształcić je najpierw w obiekty. Więcej informacji na temat
definiowania obszarów do edycji można znaleźć w sekcji „Nakładanie masek” na
stronie 367.
Podczas tworzenia przejścia obrazek jest kawałkowany, a przejście staje się
kawałkiem. Więcej informacji na temat pracy z kawałkami obrazków oraz
eksportowania i optymalizowania obrazków podzielonych na kawałki można
znaleźć w sekcji „Kawałkowanie obrazków” w Pomocy.
Aby utworzyć przejście
1 Zaznacz jeden lub więcej obiektów.
Podczas tworzenia przejścia obiekty oryginalne zostają usunięte. Jeżeli chcesz
zachować obiekty oryginalne, zapisz je przed utworzeniem przejścia.
2 Kliknij kolejno Internet ` Utwórz przejście z obiektu.
3 W oknie dokowanym Przejście ustaw dowolne z następujących właściwości
przejścia:
• URL — określa adres URL strony WWW
• ALT — określa tekst alternatywny, który wyświetlany jest po wskazaniu
przejścia wskaźnikiem myszy
4 Wybierz jeden z poniższych stanów przejścia z listy Stany:
• Normalny
• Ponad
• Naciśnięty
5 Poddaj edycji wybrany stan przejścia, dodając, usuwając lub modyfikując
obiekty.
6 Kliknij przycisk Zakończ przejście .

Każdy stan zachowuje obiekty składowe, tak więc można kontynuować edycję
przejścia.
Można również
Dodać dźwięk do stanu przejścia W polu Dźwięk wpisz nazwę pliku z

dźwiękiem, który ma być emitowany, gdy
uaktywniany jest wybrany stan przejścia.
Można również kliknąć przycisk
Przeglądaj , aby zlokalizować i wybrać
plik dźwiękowy.
Określić ramkę docelową lub okno Kliknij typ docelowy na liście Cel: _self
przeglądarki dla adresu URL otwiera adres URL w bieżącej ramce,
_blank — w nowym oknie przeglądarki,
_top — w głównej ramce przeglądarki,
_parent — w ramce najwyższego
poziomu.
Wyświetlić w przeglądarce podgląd W oknie dokowanym Przejście kliknij

przejścia przycisk Podgląd w przeglądarce .
Utworzyć nowe przejście Kliknij przycisk Utwórz przejście z

obiektu .
W oknie dokowanym Obiekty przejścia są wyróżnione i zgrupowane, a po

prawej stronie obok ich nazwy znajduje się ikona Obiekt przejścia .
Ikona tekstowego obiektu przejścia wskazuje, że obiekt przejścia
jest tekstem.
W oknie dokowanym Obiekty ikona obiektu przejścia zmienia kolor na
czerwony, gdy przejście pokrywa się z innym przejściem. Nie można
eksportować pokrywających się przejść. Przejście należy przenieść, tak
aby nie pokrywało się z innym obiektem przejścia.
Aby edytować przejście
1 Zaznacz przejście w oknie dokowanym Obiekty.
Po prawej stronie nazw obiektów wyświetlana jest ikona obiektu przejścia .
dokowane ` Obiekty.
2 Kliknij kolejno Internet ` Edytuj przejście.

3 W oknie dokowanym Przejście wybierz jeden z poniższych stanów przejścia z
listy Stany:
• Normalny
• Ponad
• Naciśnięty
4 Poddaj edycji stan przejścia, dodając, usuwając i modyfikując obiekty.
5 Kliknij przycisk Zakończ przejście .
Można również
Przywrócić stan do bieżącego stanu Kliknij przycisk Zresetuj.

Normalny, tak aby możliwe było ponowne
rozpoczęcie pracy
Przywrócić wszystkie stany obiektów w Kliknij kolejno Internet ` Wydobądź

przejściu do prostych obiektów obiekty z przejściem.
Podczas wyodrębniania z przejścia prostych obiektów, obiektom

składowym automatycznie nadawane są nazwy.
Nie ma możliwości jednoczesnej edycji dwóch przejść.
Przejście można edytować klikając je dwukrotnie w oknie obrazka.

Aby edytować przejście, można także kliknąć przycisk Edytuj przejście
w oknie dokowanym Przejście.
Aby dodać obiekt do przejścia
listy Stany:
• Normalny
• Ponad
• Naciśnięty
2 Otwórz paletę wysuwaną Kształt i kliknij narzędzie kształtu.
3 Przeciągnij wskaźnik myszy w oknie obrazka, aby utworzyć kształt.
Obiekt jest dodawany do wszystkich stanów przejścia.

Można również
Dodać pociągnięcie pędzla Otwórz paletę wysuwaną Pędzel

, kliknij narzędzie
Malowanie i przeciągnij wskaźnik
myszy w oknie obrazka, aby utworzyć
pociągnięcie pędzla.
Dodać tekst Kliknij narzędzie Tekst , kliknij w

obrębie okna obrazka i wpisz tekst.
Więcej informacji o dodawaniu kształtów i pociągnięć pędzla można

znaleźć w sekcji „Praca z obiektami” na stronie 397. Więcej informacji o
dodawaniu tekstu można znaleźć w sekcji „Praca z tekstem” w Pomocy.
Domyślnie wszystkie pociągnięcia pędzla są dodawane do aktywnego

obiektu. Aby utworzyć nowy obiekt, można także kliknąć przycisk Nowy
obiekt w oknie dokowanym Obiekty. Jeśli okno dokowane Obiekty
nie jest otwarte, kliknij kolejno Okno ` Okna dokowane ` Obiekty.
Aby zmodyfikować obiekt w bieżącym stanie przejścia
listy Stany:
• Normalny
• Ponad
• Naciśnięty
2 W oknie dokowanym Obiekty zaznacz obiekt, który chcesz zmodyfikować.
dokowane ` Obiekty.
3 Zmodyfikuj obiekt.
Zmiany będą zastosowane tylko do obiektu w bieżącym stanie.
Przejście może wyświetlać inny tekst dla każdego ze stanów. Aby

edytować tekst w przejściu kliknij narzędzie Tekst , wskaż tekst i gdy
wskaźnik zamieni się na kursor, zaznacz tekst. Wpisz nowy tekst, aby
zastąpić bieżący.

Aby usunąć obiekt z bieżącego stanu przejścia
listy Stany:
• Normalny
• Ponad
• Naciśnięty
2 W oknie dokowanym Obiekty zaznacz obiekt, który chcesz usunąć.
3 Kliknij dwukrotnie narzędzie Gumka .
Obiekt jest usuwany tylko z bieżącego stanu.
Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat tworzenia obrazków do publikacji

w Internecie, kliknij kolejno Pomoc ` Tematy Pomocy, kliknij kartę Spis
treści, a następnie kliknij dwukrotnie temat „Tworzenie obrazków do
publikacji w Internecie”.

Zapisywanie i zamykanie
W programie Corel PHOTO-PAINT można zapisywać pracę w czasie tworzenia i
edytowania obrazka oraz przed jego zamknięciem. Obrazki można zapisywać
również w wielu formatach plików.
• Zapisywanie obrazków
• Eksportowanie obrazków do innych formatów plików
• Zamykanie obrazków
Zapisywanie obrazków
Obrazek można zapisać, aby go zachować. Obrazki można również zapisywać
automatycznie w regularnych odstępach czasu i tworzyć kopie zapasowe plików.
Przy zapisywaniu obrazka można określić format pliku, nazwę pliku oraz folder, w
którym plik ma zostać zapisany. Obrazki są automatycznie zapisywane w
wybranym formacie, pod wybraną nazwą i w wybranym miejscu. Domyślnym
formatem jest rodzimy format plików programu Corel PHOTO-PAINT (CPT).
Zapisanie w formacie plików programu Corel PHOTO-PAINT (CPT) powoduje
zachowanie wszystkich właściwości obrazka — obiektów, ostatniej utworzonej
maski, kanałów alfa, siatek, prowadnic i informacji o kolorach, co umożliwia
późniejszą ich edycję.
Aby zapisać obrazek
Do nazwy pliku automatycznie dołączane jest rozszerzenie odpowiednie dla
wybranego formatu plików, ale można je usunąć.
Corel PHOTO-PAINT: Zapisywanie i zamykanie 423

• Tylko zaznaczone — zapisuje tylko obszary do edycji zdefiniowane na
obrazku, jeżeli nie ma aktywnych i zaznaczonych obiektów. Jeżeli na
obrazku nie ma obszarów do edycji, opcja ta zapisuje tylko aktywne i
zaznaczone obiekty.
dialogowych z innymi opcjami dostępnymi podczas eksportowania
Można również
Skompresować plik Wybierz typ kompresji z listy Typ

kompresji.
Zapisać plik w nowym folderze Kliknij przycisk Tworzenie nowego

folderu, wpisz nazwę w polu Nazwa
nowego folderu i kliknij przycisk
Utwórz.
Określić informacje na temat pliku Wpisz komentarz w polu Notatki.
Po zapisaniu obrazka zawierającego obiekty w formacie plików, który nie

obsługuje obiektów, w oknie obrazka można kontynuować pracę nad
pierwotnym plikiem (który nadal zawiera obiekty). Obrazek i jego obiekty
nadal mogą zostać zapisane w formacie programu Corel PHOTO-PAINT
(CPT).
Inną metodą zapisania obrazka jest kliknięcie przycisku Zapisz na

standardowym pasku narzędzi.
Przy zapisywaniu do obrazka można dodać notatki, wpisując tekst w polu
Notatki. Notatki można przeglądać w polu Notatki w oknie dialogowym
Otwórz podczas otwierania obrazka lub w oknie dialogowym Importuj
podczas importowania obrazka. W przypadku niektórych formatów
plików zapisywanie notatek razem z obrazkiem nie jest możliwe.

Eksportowanie obrazków do innych formatów plików
Obrazki utworzone w programie Corel PHOTO-PAINT można eksportować w
różnych formatach. Wybór formatu plików zależy od tego, w jaki sposób obrazek
ma być wykorzystywany w przyszłości. Podczas eksportowania do innego formatu
plików niektóre właściwości obrazka mogą zostać utracone. Każdy format plików
ma swoje własne cechy charakterystyczne i zastosowania. Jeżeli na przykład
obrazek ma być edytowany w innej aplikacji do edycji obrazków, można go
wyeksportować do formatu plików Adobe® Photoshop® (PSD). Wiele
właściwości obrazka, takich jak obiekty i maski zostanie zachowanych, tak więc
można kontynuować edycję obrazka. Jeżeli plik ma być udostępniany, najbardziej
odpowiednimi formatami plików są Tagged Image File Format (TIFF) lub mapa
bitowa Windows (BMP), ponieważ mają charakter standardowy. Obrazki w tych
formatach można otwierać w większości przeglądarek obrazków oraz aplikacji do
edycji obrazków i DTP.
Plik można także wyeksportować do formatu optymalnego do zastosowania w
pakiecie aplikacji biurowych, na przykład Microsoft Office lub WordPerfect
Office.
Więcej informacji na temat właściwości obrazka obsługiwanych przez formaty
plików można znaleźć w uwagach technicznych o poszczególnych formatach w
sekcji „Formaty plików” w Pomocy.
Aby wyeksportować obrazek do innego formatu plików
1 Kliknij kolejno Plik ` Eksportuj.
Do nazwy pliku automatycznie dołączane jest rozszerzenie odpowiednie dla
wybranego formatu plików, ale można je usunąć.
• Tylko zaznaczone — zapisuje tylko obszary do edycji zdefiniowane na
obrazku, jeżeli nie ma aktywnych i zaznaczonych obiektów. Jeżeli na
obrazku nie ma obszarów do edycji, opcja ta zapisuje tylko aktywne i
zaznaczone obiekty.

dialogowych z innymi opcjami dostępnymi podczas eksportowania.
Aby skompresować obrazek w trakcie eksportowania, z listy Typ

kompresji wybierz odpowiedni typ.
Aby wyeksportować obrazek do formatu Microsoft Office lub
WordPerfect Office
1 Kliknij kolejno Plik ` Eksportuj do pakietu Office.
2 Z listy Eksportuj do wybierz jedną z następujących opcji:
• Microsoft Office
• WordPerfect Office
Obrazki eksportowane są w rozdzielczości 96 DPI bez zmian ustawień

zarządzania kolorami.
Podczas eksportu do formatu Microsoft Office lub WordPerfect Office
warstwy na obrazku ulegają spłaszczeniu.
Zamykanie obrazków
Obrazek lub wszystkie obrazki można zamknąć w dowolnym momencie. Jeżeli
obrazki zostaną zamknięte bez zapisania, efekty pracy zostaną utracone.
Aby zamknąć obrazek
Aby zamknąć Wykonaj następujące czynności
Obrazek Kliknij kolejno Plik` Zamknij.
Wszystkie obrazki Kliknij kolejno Okno ` Zamknij

wszystko.

Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat zapisywania obrazków, kliknij

kliknij dwukrotnie temat „Zapisywanie i zamykanie”.

Zarządzanie kolorami
wyświetlanymi, wejściowymi i
drukowanymi
Może się zdarzyć, że kolory wyświetlane na ekranie nie będą odpowiadać
kolorom skanowanego obrazka lub wydruku. Zarządzanie kolorami umożliwia
dokładne odtwarzanie kolorów, dzięki użyciu profili kolorów oraz korekcji
wyświetlanych kolorów.
• Praca z profilami kolorów
• Wybieranie zaawansowanych ustawień zarządzania kolorami
• Poprawianie wyświetlanych kolorów
Praca z profilami kolorów

System zarządzania kolorami pomaga w osiągnięciu zgodności kolorów pomiędzy
różnymi urządzeniami. Pierwszym etapem konfigurowania systemu zarządzania
kolorami jest wybór profili kolorów dla monitora oraz każdego z używanych
urządzeń, takich jak skanery, kamery cyfrowe czy drukarki.
Opis zarządzania kolorami
Każde urządzenie charakteryzowane jest przez zakres kolorów lub przestrzeń
kolorów, której używa. Przykładowo, monitor wyświetla inny zestaw kolorów niż
ten odtwarzany przez drukarkę. Wydrukowanie niektórych kolorów widocznych
na ekranie może więc być niemożliwe. Do konwersji kolorów między
urządzeniami można zastosować system zarządzania kolorami. Profile kolorów
określają przestrzeń kolorów monitora oraz używanych urządzeń wejścia i
wyjścia.
Wybieranie profili kolorów
Różne marki i modele monitorów, skanerów, kamer cyfrowych oraz drukarek mają
różne przestrzenie kolorów, wobec czego wymagają różnych profili kolorów.
Niektóre powszechniej używane profile są instalowane razem z aplikacją.
Corel PHOTO-PAINT: Zarządzanie kolorami wyświetlanymi, wejściowymi i drukowanymi 429

Aplikacja ta korzysta ze standardowych profili kolorów ICC (International Color
Consortium). Profile kolorów można wybrać dla następujących urządzeń:
• monitora
• skanera/kamery cyfrowej
• drukarki pełnokolorowej
• drukarki wyciągów barwnych
• wewnętrznej przestrzeni kolorów RGB
Uzyskiwanie dodatkowych profili kolorów
Dodatkowe profile lub ich aktualizacje można znaleźć na dysku CD z aplikacją lub
można pobrać je z Internetu. Dostępne są inne profile kolorów. Więcej informacji
na ten temat można znaleźć w sekcjach „Aby skopiować profil kolorów z dysku
CD” na stronie 430 i „Aby pobrać profil kolorów” na stronie 431.
Aby wybrać profil kolorów
1 Kliknij kolejno Narzędzia ` Zarządzanie kolorami.
2 Kliknij nazwę profilu pod jedną z następujących ikon:
• Skaner/Kamera cyfrowa
• Drukarka wyciągów barwnych
• Monitor
• Drukarka pełnokolorowa
• Wewnętrzny format RGB
3 Wybierz profil z listy.
Aby skopiować profil kolorów z dysku CD
2 Kliknij listę profili kolorów znajdującą się pod ikoną urządzenia i wybierz
pozycję Pobierz profil z dysku.
3 Włóż dysk CD z aplikacją.
4 W oknie dialogowym Przeglądaj w poszukiwaniu folderu wybierz folder, w
którym znajdują się profile.
Można załadować profile kolorów przechowywane w sieci lub na dysku
twardym.
5 W oknie dialogowym Instaluj z dysku wybierz profil kolorów do
skopiowania.

6 Kliknij przycisk Wybierz.
Aby pobrać profil kolorów
2 Kliknij listę profili kolorów znajdującą się pod ikoną urządzenia i wybierz
pozycję Pobierz profile.
3 W oknie dialogowym zaznacz pole wyboru dla każdego profilu, który ma być
pobrany.
4 Kliknij przycisk Pobierz.
5 W oknie dialogowym Zapisz jako wybierz folder docelowy dla profilu
kolorów.
Jeśli nowy profil kolorów ma być przechowywany razem z istniejącymi,
pobierz go do folderu Color aplikacji.
Wybieranie zaawansowanych ustawień zarządzania kolorami

Po wybraniu profili kolorów system zarządzania kolorami stosuje moduł CMM
(Color Matching Module) w celu możliwie najwierniejszego dopasowania
kolorów między urządzeniami. Domyślnie aplikacja stosuje system zarządzania
kolorami Kodak® Color Management System. Można wybrać inne sposoby
odwzorowywania kolorów, które sterują przekształcaniem kolorów pomiędzy
różnymi przestrzeniami przez system zarządzania kolorami.
Aby wybrać moduł obsługi koloru i odwzorowania kolorów
2 Kliknij ikonę Wewnętrzny format RGB .
3 W oknie dialogowym Ustawienia zaawansowane z listy Odwzorowanie
kolorów wybierz jedną a następujących pozycji:
• Kolorymetryczna absolutna — umożliwia zachowanie podczas konwersji
punktu bieli
• Automatycznie — ustawienie domyślne, w którym używane jest nasycenie
dla grafik wektorowych i metoda percepcyjna dla map bitowych
• Percepcyjnie — metoda odpowiednia dla różnych obrazków, szczególnie
map bitowych i obrazów fotograficznych
• Kolorymetryczna względna — metoda odpowiednia dla wydruków
próbnych na drukarkach atramentowych
• Nasycenie — metoda odpowiednia dla grafik wektorowych (linie, tekst i
obiekty o jednolitym wypełnieniu kolorem)

4 Wybierz odpowiednią opcję z listy Moduł obsługi koloru.
Poprawianie wyświetlanych kolorów

Wyświetlane kolory można skorygować, aby były wyświetlane na ekranie tak
dokładnie, jak tylko jest to możliwe. Jeśli korygowane są jedynie kolory widoczne
na ekranie, są one wyświetlane zgodnie z wewnętrznym profilem RGB oraz
profilem kolorów monitora.
Jeśli kolory są wyświetlane w sposób symulujący ich wygląd po wydrukowaniu,
dopasowywanie kolorów na ekranie odbywa się na podstawie wewnętrznego
profilu RGB oraz profili monitora i drukarki. Symulowanie kolorów drukarki
może spowodować, że kolory na ekranie będą wyglądać blado.
Aby poprawić wyświetlane kolory
• Kliknij kolejno Narzędzia ` Zarządzanie kolorami.
Skorygować wyświetlane kolory Kliknij strzałkę od ikony Wewnętrzny

format RGB do ikony Monitor .
Wyświetlić symulację wydruku drukarki Kliknij strzałkę od ikony Drukarka

pełnokolorowej. pełnokolorowa do ikony Monitor
.
Wyświetlić symulację wydruku drukarki Kliknij strzałkę od ikony Drukarka

wyciągów barwnych. wyciągów barwnych do ikony
Monitor .
Wyświetlić symulację drukarki wyciągów Kliknij strzałkę od ikony Drukarka

barwnych na drukarce pełnokolorowej wyciągów barwnych do ikony
Drukarka pełnokolorowa .

Więcej informacji
Aby uzyskać więcej informacji na temat zarządzania kolorami, kliknij

kliknij dwukrotnie temat „Zarządzanie kolorami wyświetlanymi,
wejściowymi i drukowanymi”.

Drukowanie
Program Corel PHOTO-PAINT zawiera wiele opcji drukowania pracy.
• Drukowanie pracy
• Tworzenie układów zadań drukowania
• Podgląd zadań drukowania
Drukowanie pracy
Program Corel PHOTO-PAINT umożliwia wydrukowanie jednej lub kilku kopii
tego samego obrazka. Można określić, czy wydrukowany ma zostać bieżący
obrazek, czy określone obrazki. Przed wydrukowaniem obrazka można określić
właściwości drukarki, m. in. rozmiar papieru i opcje urządzenia.
Aby ustawić właściwości drukarki
3 Kliknij przycisk Właściwości.
4 Ustaw właściwości w oknie dialogowym.
Aby drukować wyniki pracy
3 Z listy Nazwa wybierz drukarkę.
4 Wpisz wartość w polu Liczba kopii.
Jeśli kopie mają być posortowane, zaznacz pole wyboru Sortuj.
• Bieżący dokument — drukuje aktywny rysunek
• Bieżąca strona — drukuje aktywną stronę
• Strony — drukuje określone strony
• Dokumenty — drukuje określone dokumenty
Corel PHOTO-PAINT: Drukowanie 435

Pole wyboru Sortuj jest dostępne tylko w przypadku dokumentów
obejmujących więcej niż jedną stronę.
Określanie układu zadań drukowania

Układ zadania drukowania można określić, ustalając jego rozmiar, położenie i
skalę. W przypadku podziału zadania drukowania na fragmenty, fragmenty stron
zostaną wydrukowane na osobnych arkuszach papieru, które można później złożyć
w całość. Można na przykład podzielić zadanie drukowania, które jest większe od
rozmiaru papieru drukarki.
Jeśli orientacja zadania drukowania różni się od orientacji określonej we
właściwościach drukarki, wyświetlany jest komunikat monitu o dostosowanie
orientacji papieru w urządzeniu drukującym. Powiadomienie można wyłączyć,
aby orientacja papieru była automatycznie dostosowywana przez drukarkę.
Aby określić rozmiar i położenie zadania drukowania
• Jak w dokumencie — zachowuje rozmiar obrazka zgodny z rozmiarem w
dokumencie
• Dopasuj do strony — określa rozmiar i położenie zadania drukowania, tak
aby dopasować je do drukowanej strony
• Zmień położenie obrazka na — umożliwia zmianę położenia zadania
drukowania przez wybór położenia z listy
Zaznaczenie opcji Zmień położenie obrazka na umożliwia określenie

wielkości, położenia i skali w odpowiednich polach.
Aby podzielić zadanie drukowania na fragmenty
3 Zaznacz pole wyboru Drukuj z podziałem na fragmenty.
• Zakładka — umożliwia określenie wielkości nakładania się fragmentów
• % szerokości strony — umożliwia określenie miejsca na stronie
zajmowanego przez fragmenty w procentach

Zaznacz pole wyboru Znaczniki fragmentów, aby dołączyć znaki
wyrównywania fragmentów.
Aby zmienić powiadomienie o orientacji strony
3 Wybierz pozycję Powiadomienie o orientacji strony z listy Opcja.
4 Wybierz jedną z następujących pozycji z listy Ustawienie:
• Wyłączone — Zawsze dopasuj do orientacji
• Włączone — Pytaj, jeśli orientacje się różnią
• Wyłączone — Nie zmieniaj orientacji
Podgląd zadań drukowania

Można uzyskać podgląd wyników pracy, aby stwierdzić, w jakim położeniu i jakiej
wielkości zadanie drukowania pojawi się na papierze. Dokładny widok można
uzyskać, powiększając dany obszar. Na podglądzie można wyświetlić wygląd
poszczególnych wyciągów barwnych na wydruku. Można także przyspieszyć
podgląd wydruku, ukrywając grafikę.
Przed wydrukowaniem projektu można przejrzeć listę problemów związanych z
zadaniem drukowania, aby zidentyfikować potencjalne błędy. Można na przykład
sprawdzić bieżące zadanie drukowania pod kątem błędów drukowania,
potencjalnych problemów z wydrukiem oraz propozycji rozwiązań.
Aby uzyskać podgląd zadania drukowania
• Kliknij kolejno Plik ` Podgląd wydruku.
Podgląd zadania drukowania można uzyskać szybko w oknie dialogowym

Drukuj, klikając kolejno Plik ` Drukuj, a następnie klikając przycisk
Podgląd w miniaturze .
Aby powiększyć stronę podglądu
2 Kliknij kolejno Widok ` Powiększenie.
3 Włącz opcję Procent i wpisz wartość w polu.
Corel PHOTO-PAINT: Drukowanie 437

Podgląd strony można również powiększyć, wybierając gotowy poziom
powiększenia.
Można także powiększyć fragment podglądu wydruku, klikając narzędzie
Powiększenie w przyborniku i zaznaczając obszar za pomocą markizy.
Aby uzyskać podgląd wyciągów barwnych
2 Na pasku właściwości kliknij przycisk Włącz wyciągi barwne .
Pogląd pełnokolorowy jest dostępny po kliknięciu kolejno Widok `

Podgląd wyciągów barwnych ` Pełnokolorowy.
Aby ukryć lub wyświetlić grafikę
2 Kliknij kolejno Widok ` Pokaż obrazek.
Znacznik wyboru obok polecenia oznacza, że grafiki są wyświetlone.
Kiedy polecenie menu Pokaż obrazek jest wyłączone, zadaniu

drukowania odpowiada prostokąt ograniczający, który służy do określania
położenia i rozmiaru zadania.
Aby wyświetlić podsumowanie problemów dotyczących zadania
drukowania
2 Kliknij kartę Problemy.
Aby nie przeprowadzać analizy wstępnej w celu wykrycia problemów, kliknij
przycisk Ustawienia, kliknij dwukrotnie pozycję Drukowanie i usuń
zaznaczenie wszystkich pól wyboru odpowiadających problemom, które
należy pominąć.
Można zapisać ustawienia, klikając przycisk Dodaj ustawienia analizy

wstępnej i wpisując nazwę w polu Zapisz styl analizy wstępnej.

Glosariusz
A B C D E F G H I JK L M N O P R S T U W Z
A
aktywna mapa obrazu
W tym powszechnie stosowanym typie mapy obrazu przetwarzanie informacji jest
niezależne od serwera.
aktywna/pasywna mapa obrazu
Rzadko stosowany typ mapy obrazu, zawierający kod zarówno dla aktywnej jak i
pasywnej mapy obrazu. Podczas przetwarzania ten typ mapy obrazu
automatycznie przyjmuje ustawienia przeglądarki użytkownika. Jeśli przeglądarka
nie obsługuje map obrazu, serwer używa zewnętrznego pliku mapy w celu
przetworzenia informacji. Obecnie większość przeglądarek internetowych
obsługuje mapy obrazu, więc mapy aktywne spotykane są częściej.
arkusz stylów kaskadowych (CSS)
Rozszerzenie języka HTML pozwalające na określanie atrybutów stylów, takich
jak kolor, czcionka i rozmiar, dla poszczególnych części dokumentu
hipertekstowego. Informacja o stylach może być współdzielona przez wiele plików
HTML.
Zobacz również: HTML.
B
barwa
Właściwość koloru umożliwiająca klasyfikowanie go za pomocą nazwy. Barwa
może być na przykład niebieska, zielona lub czerwona.
bezstratna
Rodzaj kompresji plików zachowujący jakość obrazka po jego skompresowaniu i
zdekompresowaniu.
CorelDRAW Graphics Suite X3: Glosariusz 439

biblioteka
Zbiór zawartych w pliku programu CorelDRAW (CDR) definicji symboli. Aby
biblioteka mogła być wspólna dla różnych rysunków, można ją wyeksportować do
pliku w formacie Corel Symbol Library (CSL).
C
cel
Ramka lub okno przeglądarki internetowej, w którym wyświetlana jest nowa
strona WWW.
CERN
CERN (Conseil Europeén pour la Recherche Nucléaire) to laboratorium naukowe,
w którym opracowano standard WWW. CERN to również jeden z systemów
serwerowych sieci World Wide Web. Aby dowiedzieć się, w jakim systemie
pracuje dany serwer, należy skontaktować się z jego administratorem.
chwyt (Corel PHOTO-PAINT)
Przesuwanie obrazu w oknie, stosowane zwykle wtedy, gdy rozmiar obrazu
przekracza rozmiar okna. Przesuwanie za pomocą chwytu zmienia bieżący widok
obrazka w taki sam sposób, jak przewijanie — powoduje przesuwanie obrazka w
górę, w dół, w lewo lub w prawo wewnątrz okna obrazka. Przy dużym
powiększeniu, gdy wyświetlany jest tylko fragment obrazka, za pomocą chwytu
można szybko przesunąć obraz, aby zobaczyć w danej chwili niewidoczne partie
obrazka.
chwyt (CorelDRAW)
Przesuwanie strony rysunku w obrębie okna rysunku. Przesuwanie za pomocą
chwytu zmienia bieżący widok strony w taki sam sposób, jak przewijanie —
powoduje przesuwanie rysunku w górę, w dół, w lewo lub w prawo wewnątrz okna
rysunku. Przy dużym powiększeniu, gdy wyświetlany jest tylko fragment rysunku,
za pomocą chwytu można szybko przesunąć obraz, aby zobaczyć w danej chwili
niewidoczne partie rysunku.
cień
Trójwymiarowy cień nadający obiektowi realistyczny wygląd.
CMY

Tryb, w którym wykorzystywane są trzy kolory składowe: niebieskozielony (C),
purpurowy (M) i żółty (Y). Ten tryb jest używany w trójkolorowym procesie
drukowania.
CMYK
Tryb, w którym wykorzystywane są cztery kolory składowe: niebieskozielony (C),
purpurowy (M), żółty (Y) i czarny (K). Wydruk w trybie CMYK daje głęboką
czerń i szeroki zakres tonalny kolorów. W trybie kolorów CMYK wartości
kolorów są wyrażane w procentach, więc wartość 100 dla dowolnego atramentu
oznacza, że jest on stosowany w pełnym nasyceniu.
czas naświetlania
Termin z zakresu fotografiki, odnoszący się do ilości światła użytej do utworzenia
obrazu. Jeśli do interakcji z czujnikiem (w aparatach cyfrowych) lub błoną (w
aparatach tradycyjnych) nie zostanie dopuszczona wystarczająca ilość światła,
obraz będzie zbyt ciemny (niedoświetlony). Jeśli do interakcji z czujnikiem lub
błoną zostanie dopuszczona zbyt duża ilość światła, obraz będzie zbyt jasny
(prześwietlony).
czcionka
Zestaw znaków określonego kroju, np. Times New Roman, o takim samym stylu
(np. kursywa), grubości (np. z pogrubieniem) i rozmiarze (np. 10 punktów).
czcionki TrueType®
Definicja czcionki opracowana przez firmę Apple. Czcionki TrueType są
drukowane w takiej samej postaci, w jakiej są wyświetlane na ekranie, a ich
rozmiar można dowolnie zmieniać.
D
DeviceN
Typ przestrzeni kolorów i modelu kolorów urządzenia. Ta przestrzeń kolorów
używa wielu składowych, co pozwala na definiowanie kolorów za pomocą więcej
niż trzech (RGB) czy czterech (CMYK) standardowych składowych koloru.
dopasowanie czcionek PANOSE
Cecha ta pozwala wybrać substytut czcionki, gdy otwiera się plik zawierający
czcionkę niezainstalowaną w komputerze. Podstawione czcionki mogą być
stosowane tylko podczas bieżącej sesji lub na stałe. Wówczas po zapisaniu i
ponownym otwarciu pliku automatycznie będzie wyświetlana nowa czcionka.
Corel PHOTO-PAINT: Glosariusz 441

dpi (punkty na cal)
Miara rozdzielczości drukarki w punktach na cal. Najczęściej spotykane drukarki
laserowe mają rozdzielczość 600 dpi. Naświetlarki drukują w rozdzielczości 1270
lub 2540 dpi. Drukarki o wyższej rozdzielczości dają gładsze i bardziej przejrzyste
wydruki. Termin dpi służy także do określania rozdzielczości przy skanowaniu
oraz rozdzielczości jako atrybutu map bitowych.
duotone
Obrazek w trybie duotone jest obrazkiem w 8-bitowej skali szarości, do którego
wprowadzono od jednego do czterech kolorów dodatkowych.
dysk z plikami wymiany
Miejsce na dysku twardym wykorzystywane przez aplikacje do sztucznego
zwiększenia ilości pamięci dostępnej w komputerze.
E
efekt Szybkie kadrowanie
Sposób rozmieszczania obiektów pozwalający na przechowywanie jednego
obiektu w innym.
ekran startowy
Ekran wyświetlany podczas uruchamiania programu CorelDRAW. Wyświetlane
są na nim informacje o postępie procesu uruchamiania oraz o prawach autorskich
i rejestracji.
EXIF (Exchangeable Image File)
Format pliku, w którym do obrazów w formacie TIFF lub JPEG dodawane są
informacje pochodzące z aparatu cyfrowego, takie jak godzina i data wykonania
zdjęcia, prędkość migawki, ostrość i parametry oświetlenia.
F
filtr
Aplikacja przekształcająca informacje cyfrowe z jednej formy na inną.
fraktal
Nieregularny kształt wygenerowany przy użyciu powtarzającego się deseniu.
Fraktali używa się do matematycznego generowania nieregularnych i złożonych

obrazków na podstawie określonego deseniu, bez definiowania wszystkich
elementów składowych obrazka.
FTP (File Transfer Protocol)
Metoda przenoszenia plików między dwoma komputerami. Wiele witryn
internetowych wyposażonych jest w magazyny materiałów, które można pobrać za
pośrednictwem protokołu FTP.
G
GIF
Format pliku graficznego, którego zastosowanie ma minimalizować zajmowane
miejsce na dysku i ułatwiać przenoszenie plików graficznych między
komputerami. Ten format jest powszechnie stosowany do publikowania w
Internecie grafik zawierających 256 lub mniej kolorów.
glif
Uchwyt w kształcie symbolu karo; przeciągając go, można formować kształt.
głębia
Funkcja umożliwiająca zastosowanie trójwymiarowej perspektywy poprzez
dodanie linii perspektywicznych w celu stworzenia złudzenia głębi.
głębia bitowa
Liczba bitów określająca odcień lub kolor każdego z pikseli mapy bitowej. Na
przykład piksel w obrazku czarno-białym ma głębię jednobitową, ponieważ może
mieć wyłącznie kolor czarny lub biały. Liczba wartości kolorów, które można
oddać przy danej głębi bitowej, wynosi 2 do potęgi wartości głębi.
grafika wektorowa
Obraz wygenerowany na podstawie matematycznych opisów określających
pozycję, długość oraz kierunek kreślenia linii. Obrazy wektorowe tworzone są jako
zbiory linii, a nie desenie złożone z pojedynczych punktów lub pikseli.
Zobacz również: mapa bitowa.
grupa
Zbiór obiektów zachowujący się jak pojedynczy obiekt. Operacje wykonywane na
grupie odnoszą się jednakowo do każdego z jej obiektów składowych.
grupa zagnieżdżona

Grupa, na którą składają się co najmniej dwie inne grupy, traktowana jak
pojedynczy obiekt.
H
hiperłącze
Elektroniczne łącze zapewniające bezpośredni dostęp z jednego miejsca w
dokumencie do innego miejsca w tym samym lub innym dokumencie.
histogram
Histogram składa się z poziomego wykresu słupkowego, obrazującego wartości
jaskrawości pikseli mapy bitowej na skali od 0 (ciemne) do 255 (jasne). Lewa
część histogramu odpowiada cieniom obrazka, część środkowa — półtonom, a
strona prawa światłom. Wysokość poszczególnych słupków wskazuje liczbę
pikseli o danej jaskrawości. Przykładowo, duża liczba ciemnych pikseli (lewa
strona histogramu) wskazuje, że w ciemnych obszarach obrazu znajdują się
szczegóły.
HSB (barwa, nasycenie, jaskrawość)
Model, w którym kolory są określone przez trzy składniki: barwa, nasycenie i
jaskrawość. Barwa określa kolor (żółty, pomarańczowy, czerwony, itp.),
jaskrawość określa postrzeganą intensywność (kolor jaśniejszy lub ciemniejszy), a
nasycenie – głębię koloru (od bladego do intensywnego).
HTML
Standard tworzenia dokumentów w sieci WWW oparty na znacznikach
określających strukturę i składniki dokumentu. Znaczniki służą do znakowania
tekstu i integrowania zasobów (takich jak grafika, dźwięk, wideo i animacje) w
tworzonej stronie WWW.
I
ikona
Obrazek reprezentujący narzędzie, obiekt, plik lub inny element aplikacji.
indeks dolny
Znaki położone poniżej linii bazowej innych znaków w wierszu tekstu.
indeks górny
Znaki tekstu położone powyżej linii bazowej innych znaków w wierszu tekstu.

intensywność
Intensywność jest miarą jaskrawości jasnych pikseli w mapie bitowej w
porównaniu do ciemniejszych półcieni i ciemnych pikseli. Wzrost intensywności
zwiększa wyrazistość jasnych partii obrazu przy utrzymaniu głębi partii ciemnych.
interlinia
Odstęp między wierszami tekstu. Interlinia jest ważnym elementem wpływającym
zarówno na czytelność, jak i wygląd.
J
jaskrawość
Ilość światła przepuszczana przez dany piksel lub odbijana od niego. W trybie
HSB jaskrawość stanowi miarę zawartości bieli w danym kolorze. Na przykład
zerowa wartość jaskrawości daje kolor czarny (lub cień na zdjęciach), a wartość
255 daje kolor biały (lub podświetlenie na zdjęciach).
jasność
Poziom jaskrawości wspólny dla obszaru przezroczystości i obiektu, do którego
został zastosowany. Na przykład jeśli przezroczystość została zastosowana do
obiektu, którego kolor wydaje się jaskrawy, kolor przezroczystości przyjmuje
porównywalną jaskrawość. To samo odnosi się do przezroczystości stosowanej do
obiektu, którego kolor wydaje się ciemny — przezroczystość jest wówczas w
porównaniu ciemna.
JavaScript®
Język skryptów stosowany w Internecie umożliwiający wzbogacanie stron HTML
o interakcyjne funkcje.
JPEG
Format zapisu obrazków fotograficznych, umożliwiający kompresję danych przy
pewnej utracie jakości obrazu. Dzięki wysokiemu współczynnikowi kompresji
(nawet 20:1) i małemu rozmiarowi plików format JPEG jest powszechnie
stosowany w Internecie.
JPEG 2000
Ulepszona wersja formatu plików JPEG, umożliwiająca osiągnięcie lepszej
kompresji danych, dołączania informacji o obrazie i stosowanie różnych
współczynników kompresji do różnych obszarów obrazu.

K
kadrowanie
Obcinanie niepotrzebnych obszarów obrazka bez zmiany rozdzielczości pozostałej
części.
kafelkowanie
Technika pokrywania dużej powierzchni zwielokrotnionym niewielkim
obrazkiem. Kafelkowanie jest często wykorzystywane przy tworzeniu tła stron
WWW.
kanał
Ośmiobitowy obrazek w skali szarości, w którym przechowywane są informacje
na temat koloru lub maski w innym obrazku. Istnieją dwa typy kanałów: koloru i
maski. Obrazki mają jeden kanał koloru na każdy składnik modelu kolorów, na
którym są oparte. Ponadto niektóre obrazki używają kanałów kolorów
dodatkowych. Każdy kanał zawiera informacje o kolorze dla danego składnika. W
kanale maski (kanał alfa) przechowywane są informacje o masce utworzonej w
obrazku; tylko niektóre formaty plików pozwalają na zapisanie kanału maski wraz
z obrazkiem (np. format Corel PHOTO-PAINT — CPT).
kanał alfa
Tymczasowy obszar przechowywania masek. Po zapisaniu maski w postaci kanału
alfa można z niej korzystać w obrazku dowolną liczbę razy. Kanał alfa można
zapisać w pliku lub załadować uprzednio zapisany kanał do aktywnego obrazka.
kanał koloru
Ośmiobitowa wersja obrazka w skali szarości. Każdy kanał odpowiada jednemu
poziomowi koloru obrazka, na przykład RGB ma trzy kanały kolorów, podczas
gdy CMYK – cztery. Wszystkie kanały wydrukowane razem oddają pełny zakres
kolorów obrazka.
Zobacz również: RGB i CMYK.
kąt kaligrafowania
Kąt sterujący orientacją pisaka w stosunku do powierzchni rysunku, podobnie jak
w przypadku skosu końcówki pióra kaligraficznego. Linia rysowana pod kątem
kaligrafowania ma małą grubość, która jednak zwiększa się w miarę wzrostu
odchyłu od kąta kaligrafowania.

kerning
Odstęp między znakami, a także modyfikowanie tego odstępu. Kerning często
służy do umieszczenia dwóch sąsiadujących znaków bliżej siebie niż zwykle, np.
w połączeniach WA, AW, TA lub VA. Kerning poprawia czytelność i sprawia, że
litery wydają się bardziej wyważone i proporcjonalne, zwłaszcza w przypadku
czcionek o większych rozmiarach.
klawisze strzałek
Klawisze ze strzałkami, które pozwalają „podsuwać” zaznaczone obiekty o małe
odcinki. Klawisze strzałek służą także do przemieszczania kursora podczas
wpisywania i edytowania tekstu w dokumencie lub w oknie dialogowym.
klon
Kopia obiektu lub obszaru obrazka połączona z obiektem głównym lub obszarem
obrazka. Większość zmian wprowadzanych w obiekcie głównym jest
automatycznie stosowana do jego klonów.
Zobacz również: symbol.
kodowanie
Określa zestaw znaków tekstu, umożliwiając poprawne wyświetlanie tekstu w
danym języku.
kolejność ułożenia
Kolejność tworzenia obiektów w oknie obrazka. Kolejność ta określa relację
między obiektami, a zatem i wygląd obrazka. Pierwszy utworzony obiekt znajduje
się na spodzie; ostatni obiekt znajduje się na wierzchu.
kolor bazowy
Kolor obiektu widoczny pod obszarami przezroczystymi. Kolor bazowy i kolor
przezroczystości nakładają się na różne sposoby, w zależności od trybu scalania
zastosowanego do przezroczystości.
kolor dodatkowy
W poligrafii określenie koloru o jednolitym atramencie drukowanego
indywidualnie (jedna płyta drukarska na każdy kolor dodatkowy).
kolor główny
Oryginalny styl kolorów, który można zapisać i stosować do obiektów rysunku. Na
podstawie koloru głównego można tworzyć kolory potomne.

Zobacz również: kolor potomny.
kolor podstawowy
Kolor pierwszego piksela klikniętego podczas definiowania obszaru do edycji i
maski przy użyciu narzędzi Lasso i Różdżka. Kolor ten wspólnie z wartością
tolerancji określa czułość operacji wykrywania kolorów w przypadku masek
kolorów.
kolor potomny
Styl kolorów utworzony przez zróżnicowanie odcienia innego stylu kolorów. W
większości dostępnych modeli i palet kolorów, kolory potomne mają tę samą
barwę co kolor główny, a różnią się od niego poziomem nasycenia i jaskrawości.
Zobacz również: kolor główny.
kolor rozbarwiany
W poligrafii są to kolory uzyskiwane przez połączenie barwników:
niebieskozielonego, purpurowego, żółtego i czarnego. Odróżnić je należy od
kolorów dodatkowych, które uzyskiwane są z użyciem jednolitego barwnika
nanoszonego niezależnie (dla każdego koloru dodatkowego potrzebna jest osobna
płyta drukarska).
kolory rozbarwiane PANTONE
Kolory dostępne w systemie kolorów rozbarwianych PANTONE Process Color
System opartym na modelu CMYK.
kontrast
Różnica tonów między ciemnymi i jasnymi obszarami obrazka. Wyższe wartości
kontrastu oznaczają większe różnice i mniej stopni pośrednich pomiędzy
obszarami jasnymi a ciemnymi.
kontur
Linia wyznaczająca kształt obiektu.
krycie
Cecha obiektu decydująca o jego nieprzezroczystości. Jeżeli obiekt charakteryzuje
się kryciem na poziomie 100 procent, jest on całkowicie nieprzejrzysty. Poziomy
krycia poniżej 100 procent zwiększają przezroczystość obiektu.
Zobacz również: przezroczystość.

kształty dokładne
Wstępnie zdefiniowane kształty, takie jak kształty podstawowe, strzałki, gwiazdy
i objaśnienia. Kształty dokładne często mają glify, które umożliwiają
modyfikowanie ich wyglądu.
kubizm
Kierunek w sztuce, którego założeniem jest jednoczesne podkreślanie kilku
różnych aspektów obrazowanego przedmiotu, na ogół w formie kwadratowych lub
sześciennych figur.
L
Lab
Model kolorów oparty na luminancji (czyli jasności), oznaczanej literą L, oraz
dwóch składnikach chromatycznych: „a” (zielony do czerwonego) i „b” (niebieski
do żółtego).
ligatura
Znak składający się z dwóch lub większej liczby połączonych liter.
limit złącza ostrego
Wartość określająca, kiedy dwie linie stykające się pod kątem ostrym przełączane
są ze złącza punktowego (ostrego) na złącze ścięte (sfazowane).
linia bazowa tekstu
Pozorna pozioma linia, na której umieszczane są znaki tekstu.
linia Beziera
Prosta lub krzywa linia składająca się z segmentów połączonych węzłami. Każdy
z węzłów ma uchwyty sterujące pozwalające na modyfikację kształtu linii.
linia prostopadła
Linia przecinająca się z inną linią pod kątem prostym.
linia wymiarowa
Linie przedstawiające rozmiary obiektów, odległości lub kąty między obiektami.
linijka

Pionowy lub poziomy pasek oznaczony jednostkami miary służący do określania
rozmiaru i położenia obiektów. Linijki są domyślnie wyświetlane po lewej stronie
okna aplikacji i wzdłuż jego górnego brzegu, można je jednak ukryć lub przenieść.
LZW
Technika bezstratnej kompresji plików, dająca pliki o mniejszych rozmiarach i
krótszym czasie przetwarzania. Kompresja LZW jest powszechnie stosowana w
plikach typu GIF i TIFF.
łączenie
Proces umieszczania obiektu, który został utworzony w jednej aplikacji, w
dokumencie utworzonym w innej aplikacji. Dołączony obiekt zachowuje
połączenie ze swoim plikiem źródłowym. Aby zmodyfikować obiekt dołączony
zawarty w określonym pliku, należy wprowadzić zmiany w jego pliku źródłowym.
M
makietowanie
Metoda przedstawiania tekstu za pomocą słów bez znaczenia lub serii linii
prostych.
mapa bitowa
Obraz utworzony z siatki pikseli lub kropek.
Zobacz również: grafika wektorowa.
mapa obrazu
Grafika w dokumencie HTML zawierająca obszary reagujące na kliknięcie,
stanowiące łącze do innych lokalizacji w sieci WWW, do innych dokumentów
HTML lub do plików graficznych.
markiza
Kontur z linii przerywanej otaczający obszar do edycji lub obiekt na obrazku.
Domyślnie markiza obiektu jest niebieska, a markiza maski jest czarna.
maska
Maska stosowana jest do obrazka podczas jego edytowania w celu określenia
obszarów chronionych i obszarów do edycji.
maska obcinania

Maska umożliwiająca edytowanie poziomów przezroczystości obiektu bez
wpływu na jego piksele. Poziomy przezroczystości można modyfikować
bezpośrednio w obiekcie, a następnie dodać maskę obcinania, lub dodać ją przed
wprowadzeniem zmian.
metadane
Informacje o obiektach. Metadane to na przykład nazwy, komentarze i koszt
przypisany do obiektów.
metamorfoza
Efekt utworzony przez przekształcenie obiektu w inny za pomocą zmiany kolorów
i kształtów.
metamorfoza podzielona
Pojedyncza metamorfoza rozdzielona na dwa lub więcej składników w celu
utworzenia metamorfozy złożonej. Obiekt, który stanowi miejsce podziału
metamorfozy, jest obiektem końcowym jednej z części składowych metamorfozy
i obiektem początkowym pozostałych.
metamorfoza złożona
Efekt uzyskany przez przeprowadzenie metamorfozy danego obiektu z jednym z
obiektów skrajnych (początkowy lub końcowy) innej metamorfozy.
mikropodsuwanie
Przesuwanie obiektu o małe odcinki.
Zobacz również: podsuwanie oraz szybkie podsuwanie.
miniatura
Miniatura jest niewielką wersją obrazka lub ilustracji w niskiej rozdzielczości.
model kolorów
Prosty wykres kolorów definiujący zakres kolorów wyświetlanych w danym
trybie. Przykładami modeli kolorów są RGB (czerwony, zielony i niebieski), CMY
(niebieskozielony, purpurowy, żółty), CMYK (niebieskozielony, purpurowy,
żółty, czarny), HSB (barwa, nasycenie, jaskrawość), HLS (barwa, jasność,
nasycenie) oraz CIE L*a*b (Lab).
moduł dodatkowy
Osobny moduł rozszerzający funkcjonalność aplikacji.

mora
Efekt wizualny polegający na wrażeniu istnienia rozchodzących się promieniście
krzywych, powstały na skutek nałożenia się dwóch regularnych deseni. Mora może
być wynikiem na przykład nałożenia się na siebie dwóch rastrów o różnych kątach,
odległościach między punktami rastra i rozmiarach punktów. Mora jest
niepożądanym efektem powtórnego rastrowania obrazu za pomocą innego rastra
lub za pomocą tego samego rastra pod kątem innym niż pierwotny.
mozaika
Grafika dekoracyjna utworzona przez ułożenie obrazów lub wzorów z
różnokolorowych fragmentów.
N
nadlewanie kolorów
Termin z zakresu technologii druku, opisujący metodę nakładania kolorów w celu
skompensowania niedopasowanych wyciągów barwnych (błędnej rejestracji).
Metoda ta pozwala na uniknięcie wystąpienia białych pasm pomiędzy stykającymi
się kolorami na białej stronie.
Zobacz również: nadlewka, podlewka i nadrukowywanie.
nadlewka
Forma nadlewania w poligrafii uzyskiwana przez poszerzenie obiektu na
pierwszym planie w obręb obszaru zajętego przez obiekt znajdujący się w tle.
nadrukowywanie
Nadrukowywanie polega na drukowaniu jednego koloru na innym. W zależności
od wybranych kolorów, kolory nadrukowane są mieszane w celu utworzenia
nowego koloru lub kolor znajdujący się na wierzchu przykrywa kolor leżący
poniżej. Nadrukowywanie ciemnego koloru na jasnym jest często stosowane w
celu uniknięcia problemów z rejestracją w sytuacji, gdy wyciągi barwne nie zostały
dokładnie dopasowane.
Zobacz również: nadlewanie kolorów, podlewka i nadlewka.
nakładka
Zabarwiony na czerwono przejrzysty arkusz, który można nałożyć na chronione
obszary obrazka. Nakładka maski ułatwia rozróżnianie na obrazku obszarów do
edycji od zamaskowanych (chronionych). Po zastosowaniu nakładki obszary

zamaskowane są wyświetlane w różnych odcieniach czerwieni (odpowiednio do
ich przezroczystości). Im głębsze jest nasycenie czerwienią, tym bardziej
chroniony jest odpowiedni obszar.
Zobacz również: obszar do edycji oraz obszar chroniony.
nasycenie
Stopień czystości lub żywości koloru wyrażony brakiem bieli. Kolor o nasyceniu
100 procent nie zawiera w ogóle bieli. Kolor o nasyceniu 0 procent jest odcieniem
szarości.
naświetlarka
Urządzenie o wysokiej rozdzielczości, tworzące klisze lub ich wydruki na
papierze, stosowane w produkcji płyt do pras drukarskich.
NCSA (National Center for Supercomputing Applications)
NCSA to nazwa systemu serwerowego. Tworząc mapę obrazu, która ma być
wyświetlana w Internecie, należy dowiedzieć się, w jakim systemie pracuje serwer,
ponieważ pociąga to za sobą konieczność dołączenia innego kodu do pliku mapy.
Aby dowiedzieć się, w jakim systemie pracuje dany serwer, należy skontaktować
się z jego administratorem.
niedoświetlenie
Brak dostatecznej ilości światła w obrazie.
Zobacz również: czas naświetlania.
NTSC (National Television Standards Committee)
Filtr kolorów wizyjnych powszechnie używany w celu definiowania przestrzeni
kolorów mającej zastosowanie w telewizorach w Ameryce Północnej.
O
obiekt (Corel PHOTO-PAINT)
Niezależna mapa bitowa umieszczona w osobnej warstwie ponad obrazkiem tła.
Zmiany wprowadzane w obiekcie nie mają wpływu na znajdujący się pod nim
obrazek.
obiekt (CorelDRAW)
Ogólny termin określający dowolny element utworzony lub umieszczony na
rysunku. Obiektami są linie, kształty, grafika i tekst.

obiekt aktywny (Corel PHOTO-PAINT)
Obiekt, którego miniatura jest wyróżniona czerwoną obwódką w oknie
dokowanym Obiekty.
obiekt docelowy
Obiekt, na którym wykonywana jest zmiana kształtu z użyciem innego obiektu,
przy zastosowaniu takich czynności jak spawanie, przycinanie lub tworzenie
części wspólnej. Obiekt docelowy zachowuje swoje parametry wypełnienia i
konturu podczas kopiowania tych atrybutów do obiektów źródłowych użytych do
wykonania danej czynności.
Zobacz również: obiekt źródłowy.
obiekt główny
Obiekt, którego kształt składa się z elementów innego obiektu, nazywanego
obiektem potomnym. Obiekt potomny i główny tworzą tzw. grupę obcinania.
Obiekt główny musi znajdować się na warstwie obiektów poniżej obiektu
potomnego.
obiekt główny
Obiekt, który został sklonowany. Większość zmian wprowadzanych do obiektu
głównego jest automatycznie przenoszona na jego klony.
obiekt otwarty
Obiekt określony poprzez ścieżkę, której punkt początkowy i końcowy nie są
połączone.
obiekt pływający
Mapa bitowa bez tła. Obiekty pływające nazywane są również obiektami
fotograficznymi lub wycinkami.
obiekt potomny
Obiekt, którego elementy obrazu wstawiane są do kształtu innego obiektu,
nazywanego obiektem głównym. Obiekt potomny i główny tworzą tzw. grupę
obcinania. Obiekt potomny musi znajdować się na warstwie powyżej obiektu
głównego.
obiekt sterujący

Obiekt źródłowy użyty do utworzenia efektów, takich jak obwiednie, głębie,
cienie, obrysy i obiekty utworzone za pomocą narzędzia Środki artystyczne.
Zmiany wprowadzane w obiekcie sterującym wpływają na wygląd efektów.
obiekt typu szybkie kadrowanie
Obiekt tworzony przez umieszczenie obiektów (obiektów zawartości) wewnątrz
innych obiektów (obiektów kontenerów). Jeżeli obiekt zawartości jest większy od
obiektu kontenera, to jest on automatycznie obcinany. Widoczna jest tylko
zawartość mieszcząca się wewnątrz obiektu kontenera.
obiekt wektorowy
Obiekt na rysunku utworzony ze zbioru linii, a nie jako deseń złożony z
pojedynczych punktów lub pikseli. Obiekty wektorowe generowane są na
podstawie matematycznych opisów określających pozycję, długość oraz kierunek
kreślenia linii.
obiekt zamknięty
Obiekt określony przez ścieżkę, której punkt początkowy i końcowy są połączone.
obiekt złożony z krzywych
Obiekt mający węzły oraz uchwyty sterujące, którymi można manipulować w celu
zmiany jego kształtu. Obiekt złożony z krzywych może mieć dowolny kształt,
może być także prostą lub krzywą.
obiekt źródłowy
Obiekt wykorzystany do wywołania zmiany kształtu innego obiektu, przy
zastosowaniu takich czynności jak spawanie, przycinanie lub tworzenie części
wspólnej. Obiekt źródłowy przyjmuje atrybuty wypełnienia i konturu obiektu
docelowego.
Zobacz również: obiekt docelowy.
obiekty połączone
Obiekty utworzone przez połączenie dwóch lub więcej obiektów i przekształcenie
ich w obiekt składający się z pojedynczej krzywej. Obiekt połączony ma takie
same atrybuty wypełnienia i konturu, jak ostatnio zaznaczony obiekt. Obszary, w
których nachodzi na siebie parzysta ilość obiektów, nie mają wypełnienia.
Obszary, w których nachodzi na siebie nieparzysta ilość obiektów, mają
wypełnienie. Kontury oryginalnych obiektów pozostają widoczne

obraz wideo z przeplotem
Obraz wideo z przeplotem odznacza się tym, że wyświetlany jest w dwóch fazach,
tak że w każdej fazie kreślona jest co druga linia. Może to być powodem migotania
obrazu.
obrazek clipart
Gotowe obrazki, które można importować do aplikacji firmy Corel i w razie
potrzeby edytować.
obrazek rastrowy
Obrazek, który powstaje w wyniku przekształcenia obrazka o tonach ciągłych w
szereg kropek o różnych rozmiarach odpowiadających różnym tonom.
obrazek rastrowy
Obrazek, który został przedstawiony w postaci pikseli. Obrazki rastrowe są
wynikiem przekształcania plików z grafiką wektorową w format mapy bitowej.
obrazek spłaszczony
Obrazek, w którym obiekty i maski są połączone z tłem i nie można ich już
edytować.
obrazek w skali szarości
Obrazek, w którym zastosowano model kolorów w postaci skali szarości mogący
przedstawić do 256 odcieni szarości, w zakresie od bieli do czerni. Obrazki w skali
szarości, zwłaszcza zdjęcia, są powszechnie określane mianem „czarno-białych”.
obrót
Zmiana położenia i orientacji obiektu poprzez obrócenie go wokół środka obrotu.
obrys
Efekt uzyskiwany przez wprowadzenie równomiernie rozmieszczonych,
koncentrycznych linii wewnątrz lub na zewnątrz krawędzi obiektu.
obszar aktywny
Obszar obiektu, który można kliknąć, aby przejść do adresu podanego w formie
adresu URL.
obszar chroniony
Obszar, na którym nie można zastosować malowania ani efektów do pikseli.

Zobacz również: maska oraz obszar do edycji.
obszar do edycji
Obszar do edycji (zaznaczenie) umożliwia malowanie i stosowanie efektów do
objętych nim pikseli.
Zobacz również: obszar chroniony i maska.
obszar roboczy
Konfiguracja ustawień określająca rozmieszczenie różnych poleceń, pasków
poleceń i przycisków przy uruchamianiu aplikacji.
obszar uchwytu
Obszar paska poleceń umożliwiający jego przeciągnięcie. Przeciągnięcie obszaru
uchwytu powoduje przeniesienie paska; próba przeciągnięcia innego obszaru
paska nie wywołuje żadnego skutku. Lokalizacja obszaru uchwytu zależy od
używanego systemu operacyjnego, orientacji paska oraz tego, czy pasek jest
zadokowany czy odczepiony. Paski poleceń mające obszary uchwytu to paski
narzędzi, przybornik oraz pasek właściwości.
obszary o niskiej częstotliwości
Obszary obrazka o płynnie stopniowanych przejściach. Nie występują w nich
wyraźne krawędzie ani szum.
obwiednia
Zamknięty kształt, który można umieścić wokół obiektu w celu zmiany jego
kształtu. Obwiednia składa się z segmentów połączonych węzłami. Po
umieszczeniu obwiedni wokół obiektu, węzły można przemieszczać w celu
zmiany kształtu obiektu.
odwracanie
Termin z zakresu technologii druku, odnoszący się do obszaru, z którego usunięto
leżące poniżej kolory — tak aby drukowany był jedynie kolor znajdujący się na
wierzchu. Na przykład jeśli drukowane jest małe koło na dużym kole, obszar
znajdujący się pod małym kołem nie jest drukowany. W ten sposób kolor
zastosowany dla małego koła pozostanie niezmieniony, a nie nałożony i zmieszany
z kolorem użytym dla dużego koła.
okno rysunku
Część okna aplikacji, w którym można tworzyć, dodawać i edytować obiekty.

określanie rozmiaru
Proporcjonalna zmiana poziomych i pionowych wymiarów przez zmianę jednego
z nich. Na przykład rozmiar prostokąta o wymiarach 1 cm (wysokość) x 2 cm
(szerokość) można zmienić, zmieniając wartość jego wysokości na 1,5 cm.
Szerokość 3 cm zostanie automatycznie wyliczona na podstawie nowej wartości
wysokości. Zachowywana jest proporcja 1:2 (wysokość do szerokości).
osadzanie
Proces umieszczania obiektu, który został utworzony w jednej aplikacji, w
dokumencie utworzonym w innej aplikacji. Obiekty osadzone są w całości zawarte
w bieżącym dokumencie; nie mają połączenia ze swoimi plikami źródłowymi.
P
PAL
Filtr kolorów wizyjnych powszechnie używany w celu definiowania przestrzeni
kolorów stosowanej w telewizorach w Europie i Azji.
paleta kolorów
Zbiór kolorów jednolitych, spośród których można wybierać kolory wypełnień i
konturów.
pasek nawigacyjny
Obszar w lewym dolnym rogu okna aplikacji, zawierający elementy sterujące
przechodzeniem między stronami i dodawaniem stron. Pasek nawigacyjny
wyświetla również numer aktywnej strony i całkowitą liczbę stron rysunku.
pasma wypełnienia tonalnego
Odcienie kolorów składające się na wypełnienie tonalne. Im więcej pasm w
wypełnieniu, tym gładsze jest przejście od koloru początkowego do końcowego.
pasywna mapa obrazu
Rzadko używany typ mapy obrazu pozostawiający serwerowi obróbkę danych
mapy obrazu. Wymaga osobnego pliku mapy (*.map) na serwerze WWW.
Obecnie większość przeglądarek internetowych potrafi przetwarzać mapy obrazu,
więc częściej spotykane są mapy aktywne.
perspektywa dwupunktowa
Efekt polegający na wydłużeniu lub skróceniu dwóch boków obiektu w celu
uzyskania wrażenia, że obiekt znika z pola widzenia w dwóch kierunkach.

perspektywa jednopunktowa
Efekt polegający na wydłużeniu lub skróceniu jednego boku obiektu w celu
uzyskania wrażenia, że obiekt znika z pola widzenia w jednym kierunku.
piksel
Kolorowa kropka będąca najmniejszym elementem mapy bitowej.
Zobacz również: rozdzielczość.
pisak czuły na nacisk
Końcówka, której można używać do wydawania poleceń i rysowania obrazków.
Aby korzystać z pisaka czułego na nacisk w programie Corel PHOTO-PAINT,
należy go zainstalować wraz z odpowiednim tabletem graficznym oraz
sterownikami.
plik animacji
Plik w formacie zgodnym z formatami filmowymi, na przykład animowany GIF
lub plik QuickTime® (MOV).
pływający obszar do edycji
Obszar do edycji, który „unosi się” nad obrazkiem i może być przemieszczany oraz
modyfikowany bez wpływu na piksele znajdujące się pod nim.
PNG (Portable Network Graphics)
Format plików graficznych przeznaczony do użytku w sieci. W tym formacie
można przechowywać grafikę z 24-bitową głębią koloru.
pochylenie
Pochylenie obiektu w poziomie, w pionie lub w obu płaszczyznach.
początek układu współrzędnych
Punkt przecinania się linijek w oknie rysunku.
podlewka
Forma nadlewania w poligrafii uzyskiwana przez poszerzenie obiektu w tle w
obrębie obszaru zajętego przez obiekt znajdujący się na pierwszym planie.
podsuwanie
Przenoszenie obiektu o zadany odcinek.

Zobacz również: mikropodsuwanie oraz szybkie podsuwanie.
podścieżka (Corel PHOTO-PAINT)
Segment, który nie jest połączony ze ścieżką główną.
podścieżki (CorelDRAW)
Ścieżki stanowiące element jednego obiektu.
podziałka
Niewidoczne znaczniki podziału, ku którym ciąży wskaźnik myszy.
pole wyróżnienia (definicja)
Prostokąt z ośmioma uchwytami otaczający zaznaczony obiekt lub obszar na
obrazku.
pole zaznaczenia
Niewidoczny prostokąt z ośmioma widocznymi uchwytami pojawiającymi się
wokół każdego obiektu zaznaczonego narzędziem Wybór.
powiększenie
Służy do pomniejszania lub powiększania widoku rysunku. Można powiększyć
rysunek w celu wyświetlenia szczegółów lub pomniejszyć go w celu uzyskania
lepszego oglądu całości.
profil kolorów
Opis możliwości przetwarzania kolorów i charakterystyka urządzenia.
progresywne
W przypadku obrazków w formacie JPEG metoda wyświetlania obrazu na ekranie
od razu w całości, ale w niskiej rozdzielczości. W miarę ładowania danych obrazu,
jakość ulega poprawie.
promień
W odniesieniu do zawijasów pozwala określić odległość między punktem
środkowym pociągnięcia pędzla, a końcówkami, które krążą wokół tego punktu
podczas malowania z zawijasami. Zwiększenie tej wartości powoduje wzrost
rozmiaru pociągnięcia pędzla.
W odniesieniu do filtru Kurz i rysy określa liczbę pikseli otaczających
zniekształcony obszar, które są używane w celu zastosowania filtru.

proporcje
Stosunek szerokości obrazka do jego wysokości (wyrażony matematycznie jako
x:y). Na przykład proporcje obrazka o wymiarach 640 x 480 pikseli wynoszą 4:3.
prostokąt ograniczający
Niewidoczny prostokąt oznaczony ośmioma uchwytami zaznaczenia, otaczający
zaznaczony obiekt.
prowadnica
Linia pozioma, pionowa lub ukośna, którą można umieścić w dowolnym miejscu
okna rysunku w celu ułatwienia rozmieszczania obiektów.
prowadnice dynamiczne
Tymczasowe prowadnice przebiegające przez następujące punkty przyciągania
obiektów: środek, węzeł, ćwiartka i linia bazowa.
próbka
Jeden z serii kwadratów wypełnionych jednolitym kolorem, używanych przy
dobieraniu kolorów. Wydrukowane próbki kolorów tworzą wzornik kolorów.
Nazwą tą określa się także kolory w ekranowej palecie kolorów.
próbka koloru
Wzorzec jednolitego koloru w obrębie palety kolorów.
próg
Poziom tolerancji dla zróżnicowania tonalnego mapy bitowej.
próg (ścieżka)
Element sterujący dostępny przy tworzeniu ścieżki z maski. Wartości progu
mieszczą się w przedziale od 1 do 10 i określają wielkość kąta między dwiema
sekcjami maski, wymaganego do utworzenia węzła na przecięciu segmentów.
Niska wartość tego parametru powoduje, że powstaje więcej węzłów ostrych, więc
utworzona ścieżka zawiera więcej węzłów.
przebarwienie
Często pojawiające się na zdjęciach odcienie kolorów, wynikające z warunków
oświetlenia lub innych czynników. Na przykład zrobienie zdjęcia w budynku przy
przyciemnionym świetle może dać żółte przebarwienie, a zrobienie zdjęcia na
zewnątrz przy jasnym świetle słonecznym może dać przebarwienie niebieskie.

przecięcie
Punkt, w którym jedna linia krzyżuje się z drugą.
przejście
Interakcyjny obiekt lub grupa obiektów zmieniających wygląd po kliknięciu ich
lub wskazaniu wskaźnikiem myszy.
przekształcanie powrotne
Przekształcenie dokumentu zapisanego w formacie takim jak Portable Document
Format (PDF) do innego formatu, takiego jak Corel DESIGNER (DES), a
następnie przekształcenie go z powrotem.
przeplot
Metoda umożliwiająca wyświetlenie na ekranie obrazka WWW w formacie GIF w
niskiej rozdzielczości, z dużą ziarnistością. W miarę ładowania danych obrazka
jego jakość ulega poprawie.
przestrzeń kolorów
W elektronicznym zarządzaniu kolorami jest to wirtualny sposób przedstawienia
kolorów możliwych do odtworzenia na danym urządzeniu lub mieszczących się w
danym modelu kolorów. Granice i kontury przestrzeni kolorów urządzenia są
odwzorowywane przez oprogramowanie do zarządzania kolorami.
Zobacz również: przestrzeń kolorów urządzenia.
przestrzeń kolorów urządzenia
Zakres kolorów możliwych do odtworzenia lub wyświetlenia przez dowolne
urządzenie. Monitor wyświetla na przykład inny zakres kolorów niż drukarka, co
powoduje konieczność dokonania obróbki kolorów w obrazie końcowym.
prześwietlenie
Nadmierna ilość światła w obrazku nadająca mu wyblakły wygląd.
Zobacz również: czas naświetlania.
przezroczystość
Cecha obiektu określająca, czy przez dany obiekt mogą być widoczne inne
obiekty. Niższy poziom przezroczystości daje większy stopień krycia, a przez to
słabszą widoczność obiektów lub obrazka niższej warstwy.
Zobacz również: krycie.

przyciąganie
Wymuszanie automatycznego wyrównania rysowanego lub przesuwanego obiektu
względem punktu siatki, prowadnicy lub innego obiektu.
pulpit
Obszar rysunku przeznaczony do eksperymentów i tworzenia obiektów do
wykorzystania w przyszłości. Ten obszar znajduje się poza granicami strony
rysowania. Obiekty do wykorzystania można przeciągać z obszaru pulpitu na
stronę rysowania.
punkt
Jednostka miary używana głównie w składaniu tekstu do opisu wielkości pisma.
Jeden cal zawiera w przybliżeniu 72 punkty typograficzne, a pica około 12
punktów.
punkt bieli
Parametr koloru białego na monitorze kolorowym, który wpływa na sposób
wyświetlania rozjaśnień i kontrast.
W korekcji obrazów punkt bieli określa wartość jaskrawości, która w mapie
bitowej jest uważana za biel. W programie Corel PHOTO-PAINT można ustawić
punkt bieli w celu poprawienia kontrastu obrazka. Na przykład w histogramie
obrazka o skali jaskrawości od 0 (ciemny) do 255 (jasny), jeśli punkt bieli zostanie
ustawiony na 250, wszystkie piksele o wartości wyższej niż 250 zostaną
przekształcone w białe.
punkt czerni
Wartość jaskrawości, która jest uważana za czerń w mapie bitowej. W programie
Corel PHOTO-PAINT można ustawić punkt czerni w celu poprawienia kontrastu
obrazka. Na przykład w histogramie obrazka o skali jaskrawości od 0 (ciemny) do
255 (jasny), jeśli punkt czerni zostanie ustawiony na 5, wszystkie piksele o
wartości wyższej niż 5 zostaną przekształcone w czarne.
punkt środkowy
Punkt krzywej Beziera dzielący ją na dwie części o równej długości.
punkt zaczepienia
Punkt, którego położenie jest stałe podczas rozciągania, skalowania, pochylania
lub tworzenia odbicia lustrzanego obiektu. Punkty zaczepienia odpowiadają ośmiu

uchwytom wyświetlanym po zaznaczeniu obiektu oraz środkowi pola zaznaczenia
oznaczonego krzyżykiem.
punkt zbiegu
Znacznik pojawiający się po zaznaczeniu głębi lub obiektu, do którego dodano
perspektywę. W przypadku głębi znacznik punktu zbiegu wskazuje albo głębokość
(głębia równoległa), albo punkt, w którym pogłębione powierzchnie spotkałyby
się, gdyby zostały przedłużone (głębia perspektywiczna). W obu przypadkach
punkt zbiegu jest oznaczony symbolem X.
punkty sterujące (Corel PHOTO-PAINT)
Punkty wychodzące z węzła wzdłuż krzywej edytowanej za pomocą narzędzia
Kształt. Punkty sterujące określają kąt, pod którym krzywa przechodzi przez
węzeł.
R
ramka tekstu
Prostokąt widoczny jako linia przerywana otaczająca blok tekstu akapitowego
utworzonego za pomocą narzędzia Tekst.
renderowanie
Otrzymywanie dwuwymiarowego obrazka na podstawie trójwymiarowego
modelu.
RGB
Tryb kolorów, w którym trzy kolory światła (czerwony, zielony i niebieski) są
łączone z różnymi intensywnościami w celu uzyskania wszystkich innych
kolorów. Do każdego kanału koloru czerwonego, zielonego lub niebieskiego
przyporządkowywana jest wartość z przedziału od 0 do 255. Kolory w monitorach,
skanerach oraz w ludzkim oku powstają lub są rozpoznawane kolory przy użyciu
modelu RGB.
rowek
Odstęp pomiędzy kolumnami tekstu. W poligrafii odstęp przy wewnętrznych
marginesach dwóch przeciwległych stron.
rozdzielczość
Ilość szczegółów zawartych w pliku obrazka lub możliwych do uzyskania przez
urządzenie wejściowe, wyjściowe lub projekcyjne. Rozdzielczość mierzona jest w

dpi (ang. dots per inch — punkty na cal) lub ppi (ang. pixels per inch — piksele na
cal). Niska rozdzielczość może powodować ziarnistość mapy bitowej, podczas gdy
wyższa rozdzielczość daje obraz lepszej jakości, ale powoduje zwiększenie
rozmiaru pliku.
rozdzielczość obrazka
Liczba pikseli na cal w mapie bitowej mierzona w ppi (ang. pixels per inch, piksele
na cal) lub dpi (ang. dots per inch, punkty na cal). Skutkiem niskiej rozdzielczości
może być ziarnistość mapy bitowej, podczas gdy wyższa rozdzielczość daje
gładsze obrazki, ale zwiększa rozmiar pliku.
rozdzielczość wydruku
Liczba punktów, którą na długości jednego cala może umieścić urządzenie
wyjściowe, np. naświetlarka lub drukarka laserowa.
rozkład Gaussa
Typ rozkładu pikseli, w którym informacje o pikselach są rozłożone według
krzywych dzwonowych, a nie wykresów prostoliniowych.
rozpoznawanie kształtu
Zdolność rozpoznawania narysowanych odręcznie kształtów i przekształcania ich
w formy dokładne. Aby korzystać z rozpoznawania kształtu, należy używać
narzędzia Inteligentne rysowanie. Na przykład można czterema pociągnięciami
naszkicować prostokąt, a aplikacja przekształci ten odręczny rysunek w dokładny
prostokąt.
rysik
Urządzenie w formie pisaka używane z tabletem rysunkowym, pozwalające na
rysowanie pociągnięciami pędzla. Rysik czuły na nacisk pozwala na
zróżnicowanie efektów pociągnięć za pomocą zmian siły nacisku.
rysunek
Dokument tworzony w programie CorelDRAW.
S
Schowek
Obszar służący do tymczasowego przechowywania wyciętej lub skopiowanej
informacji. Informacja przechowywana jest do czasu wycięcia lub skopiowania do
Schowka nowej informacji, co powoduje jej zastąpienie.

segment
Linia lub krzywa pomiędzy węzłami w obiekcie złożonym z krzywych.
segment (ścieżka)
Fragment ścieżki między dwoma sąsiadującymi węzłami. Ścieżka jest ciągiem
segmentów.
siatka
Seria równomiernie rozstawionych w pionie i w poziomie kropek, pomagających
w rysowaniu i wyrównywaniu obiektów.
skala szarości
Tryb kolorów, w którym obrazki są wyświetlane przy użyciu 256 odcieni szarości.
Każdy kolor jest definiowany jako wartość między 0 a 255, gdzie 0 to kolor
najciemniejszy (czarny), a 255 najjaśniejszy (biały). Obrazki w skali szarości,
zwłaszcza zdjęcia, są powszechnie określane mianem „czarno-białych”.
skalowanie
Proporcjonalna zmiana poziomych i pionowych wymiarów obiektu o określony
procent. Na przykład przeskalowanie prostokąta o wysokości 1 cm i szerokości 2
cm o 150 procent da w wyniku prostokąt, który będzie mieć 1,5 cm wysokości i 3
cm szerokości. Zachowywana jest proporcja 1:2 (wysokość do szerokości).
skaner
Urządzenie przekształcające obrazy na papierze, foliach lub kliszy w formę
cyfrową. Skanery tworzą mapy bitowe lub obrazki rastrowe.
skrypt CGI
Aplikacja zewnętrzna wykonywana przez serwer HTTP w odpowiedzi na
czynność wykonaną w przeglądarce internetowej, np. kliknięcie łącza, obrazka lub
innego interaktywnego elementu strony WWW.
soczewka
Obiekt chroniący część lub całość obrazka w trakcie przeprowadzania korekcji
kolorów i tonów. Efekt korekcji można oglądać przez soczewkę bez
modyfikowania pikseli znajdujących się pod spodem. Jeśli soczewka zostanie
przesunięta, korekcja jest nanoszona na piksele w nowym położeniu.
spad

Obszary drukowanego obrazka, które wychodzą poza krawędź strony. Spad daje
gwarancję, że na wydruku, po złożeniu i przycięciu arkuszy, kolory obrazka będą
dochodziły do samej krawędzi kartki.
spawanie
Łączenie dwóch obiektów w obiekt składający się z pojedynczej krzywej o jednym
konturze. Obiekt źródłowy zostaje zespawany z obiektem docelowym, tworząc
nowy obiekt, który przejmuje atrybuty wypełnienia i konturu obiektu docelowego.
stratna
Rodzaj kompresji plików, która powoduje zauważalne pogorszenie jakości
obrazka.
strefa aktywna
Odległość od prawego marginesu, przy której rozpoczyna się obszar dzielenia
wyrazów.
strona główna
Strona określająca ustawienia warstw Siatka, Prowadnice, Pulpit oraz jednej
początkowej warstwy aktywnej.
strona kodowa
Strona kodowa jest to tabela w systemie operacyjnym DOS lub Windows
określająca, który zestaw znaków ASCII lub ANSI jest używany w celu
wyświetlania tekstu. Do różnych języków stosowane są różne zestawy znaków.
strona rysowania
Część okna rysunku obramowana prostokątem rzucającym cień.
styczna
Linia prosta dotykająca krzywej lub elipsy w jednym punkcie, ale nie przecinająca
krzywej ani elipsy w tym punkcie.
styl
Zbiór atrybutów określających wygląd obiektu określonego typu. Istnieją trzy
rodzaje stylów: style grafiki, tekstu (ozdobne i akapitowe) oraz style kolorów.
styl tekstu
Zestaw atrybutów decydujących o wyglądzie tekstu. Istnieją dwa rodzaje stylów
tekstu: style tekstu ozdobnego oraz style tekstu akapitowego.

subtraktywny model kolorów
Model kolorów, np. CMYK, w którym kolory tworzone są przez eliminowanie
określonych długości fal światła odbitego od obiektu. Na przykład atrament ma
kolor niebieski, jeżeli pochłania wszystkie kolory poza niebieskim.
symbol
Obiekt lub grupa obiektów dostępna do wielokrotnego wykorzystania. Symbol
wystarczy zdefiniować raz, aby go wielokrotnie używać w rysunku.
Obiekt lub grupa obiektów dostępna do wielokrotnego wykorzystania. Symbol
wystarczy zdefiniować raz, aby go wielokrotnie używać w filmie.
symulacja kolorów
Proces wykorzystywany do symulowania większej liczby kolorów, w przypadku
gdy dostępna jest ograniczona ich liczba.
szablon
Predefiniowany zestaw informacji obejmujący rozmiar strony, jej orientację,
pozycje linijek oraz informacje dotyczące siatki i prowadnic. Szablon może
również zawierać grafikę lub tekst, w których można wprowadzać zmiany.
szum
W przypadku edycji map bitowych są to przypadkowe piksele na powierzchni
mapy bitowej, przypominające szum na ekranie telewizora.
szybkie podsuwanie
Przesuwanie obiektu o duże odcinki przy użyciu klawisza Shift i klawisza strzałki.
Wartość parametru szybkiego podsuwania jest mnożona przez wartość parametru
podsuwania w celu uzyskania odległości, o jaką obiekt zostanie przesunięty.
Zobacz również: podsuwanie i mikropodsuwanie.
Szybkie sprawdzanie
Funkcja, która automatycznie wyświetla rozwiniętą formę skrótu lub poprawną
formę wyrazu w przypadku wprowadzenia nieprawidłowej formy. Funkcję
Szybkie sprawdzanie można stosować do zamiany liter na wielkie lub
automatycznego poprawiania częstych literówek i błędów typograficznych.
Funkcja ta może np. zamieniać „np” na „na przykład” lub „nei” na „nie”.
ścieżka

Podstawowy element, z którego tworzone są obiekty. Ścieżka może być otwarta
(np. linia) lub zamknięta (np. okrąg), może ją tworzyć pojedyncza linia lub
segment krzywej, jak również kilka segmentów złączonych.
ścieżka
Seria segmentów linii lub krzywych połączonych za pomocą kwadratowych
punktów końcowych nazywanych węzłami.
ścieżka zamknięta
Ścieżka, której punkt początkowy i końcowy są połączone.
środek obrotu
Punkt, wokół którego obiekt jest obracany.
światło rozproszone
Światło w pomieszczeniu pochodzące z naturalnych i sztucznych źródeł.
światło, cień i półcień
Terminy używane do opisywania jaskrawości pikseli w mapie bitowej. Wartości
jaskrawości należą do zakresu od 0 (ciemne) do 255 (jasne). Piksele w pierwszej
tercji zakresu są uważane za cienie, piksele w środkowej tercji są uważane za
półcień, a piksele w ostatniej tercji są uważane za światła. Przez dostosowanie
świateł, cieni i półcieni można rozjaśniać i przyciemniać określone obszary
obrazków. Histogram to doskonałe narzędzie służące do wyświetlania i oceny
działania świateł, cieni i półcieni na obrazkach.
T
tabela skrótów klawiaturowych
Plik zawierający listę klawiszy skrótów. W zależności od wykonywanego zadania
aktywne są różne tabele.
tabulatory wiodące
Ciąg znaków umieszczonych między obiektami tekstowymi, ułatwiający
czytelnikowi odnalezienie dalszej części wiersza położonej za pustym obszarem.
Tabulatory wiodące są często używane zamiast punktów tabulacji, zwłaszcza w
przypadku tekstu dosuniętego do prawej, np. na liście lub w spisie treści.
tekst akapitowy

Typ tekstu pozwalający na zastosowanie opcji formatowania i bezpośrednią edycję
dużych bloków tekstu.
tekst ozdobny
Typ tekstu utworzonego za pomocą narzędzia Tekst. Służy do wprowadzania
krótkich wierszy tekstu, na przykład tytułów, lub do stosowania efektów
graficznych, takich jak dopasowywanie tekstu do ścieżki, tworzenie głębi lub
metamorfozy oraz pozostałych efektów specjalnych. Obiekt typu tekst ozdobny
może zawierać do 32 000 znaków.
temperatura
Metoda opisywania światła przez stopnie w skali Kelwina — niższe wartości
opisują warunki przyciemnionego oświetlenia, które daje pomarańczowe
przebarwienia, takiego jak światło świecy lub żarówki. Wyższe wartości
odpowiadają warunkom silnego oświetlenia dającym niebieskie przebarwienie,
takim jak światło słoneczne.
tolerancja koloru
Wartość określająca zakres lub czułość kolorów w narzędziach Lasso, Różdżka i
Wypełnienie. Wartość tolerancji jest używana także w oknie dialogowym Maska
kolorów w celu określenia, które piksele mają być chronione przy tworzeniu maski
kolorów. Piksel zawiera się w danym zakresie kolorów, jeżeli odpowiadająca mu
wartość odcienia szarości mieści się w określonym przedziale tolerancji.
ton
Zróżnicowanie koloru lub odcieni szarości od czerni do bieli.
tryb kolorów
System określający liczbę i typ kolorów zawartych w obrazku. Przykładami
trybów kolorów są: czarno-biały, skala szarości, RGB, CMYK oraz tryb z paletą.
tryb kolorów czarno-biały
Jednobitowy tryb kolorów, w którym obrazki przedstawiane są przy użyciu dwóch
kolorów jednolitych — czerni i bieli — bez gradacji. Ten tryb kolorów jest
użyteczny w przypadku rysunków kreskowych i prostych grafik. Aby uzyskać
efekt zdjęcia czarno-białego, można użyć trybu skali szarości.
Zobacz również: skala szarości.
tryb kolorów z paletą

Ośmiobitowy tryb kolorów, w którym obrazki są wyświetlane przy użyciu do 256
kolorów. Jest on użyteczny, gdy zachodzi potrzeba przekształcenia złożonego
obrazka w tryb kolorów z paletą w celu zmniejszenia rozmiaru pliku, przy
zachowaniu dokładnej kontroli nad kolorami używanymi podczas konwersji.
tryb scalania
Sposób, w jaki wybrany kolor farby, obiektu lub wypełnienia łączy się z innymi
kolorami obrazka.
tryb True Color
Termin odnoszący się do koloru RGB w postaci cyfrowej, złożonego z 24-bitowej
informacji i 16,7 mln kolorów.
tryby maski
Tryby działania narzędzia Maska, spośród których należy wybrać jeden przed
utworzeniem lub edycją maski i obszaru do edycji. Dostępne są cztery tryby maski:
normalny, dodawania, odejmowania i XOR. Tryb normalny (domyślny)
umożliwia wybranie obszaru obrazka. Tryb dodawania pozwala rozciągać obszary
obrazka do edycji przez zaznaczanie kilku fragmentów obrazka. Tryb
odejmowania umożliwia zawężanie obszarów do edycji przez usuwanie
fragmentów z zaznaczonego obszaru. Tryb XOR umożliwia zaznaczanie wielu
obszarów obrazka. W tym trybie pola zachodzące na siebie są wyłączane z obszaru
do edycji i dodawane do obszaru chronionego maski.
TWAIN
Korzystając ze sterownika TWAIN dostarczonego przez producenta sprzętu do
obróbki obrazu, aplikacje firmy Corel mogą pobierać obrazy bezpośrednio z
aparatu cyfrowego lub skanera.
tworzenie obszaru aktywnego
Proces dodawania danych do obiektu lub grupy obiektów, tak aby reagowały na
zdarzenia, na przykład na wskazanie lub kliknięcie. Na przykład można przypisać
obiektowi adres URL, czyniąc w ten sposób obiekt hiperłączem do zewnętrznej
strony WWW.
U
uchwyty
Zestaw ośmiu czarnych kwadratów wyświetlanych na rogach i krawędziach
zaznaczonego obiektu. Przeciągając poszczególne uchwyty, można obiekt

przeskalować, zmienić jego rozmiar lub uzyskać odbicie lustrzane. Kliknięcie
zaznaczonego obiektu powoduje, że uchwyty zamieniają się w strzałki,
umożliwiające jego obrócenie lub pochylenie.
uchwyty obracania
Zakrzywione strzałki z dwoma grotami w narożnikach pola wyróżnienia.
uchwyty perspektywy
Uchwyty w kształcie okręgów w narożnikach pola wyróżnienia.
uchwyty pochylania
Uchwyty pochylenia to strzałki z dwoma grotami znajdujące się w środku każdej
części pola wyróżnienia.
uchwyty sterujące (CorelDRAW)
Uchwyty wychodzące z węzła wzdłuż krzywej edytowanej za pomocą narzędzia
Kształt. Uchwyty sterujące określają kąt, pod którym krzywa przechodzi przez
węzeł.
uchwyty zniekształcenia
Skierowane na zewnątrz strzałki z dwoma grotami, umieszczone w czterech
rogach pola wyróżnienia.
Unicode
Standard kodowania znaków definiujący zestaw znaków dla wszystkich języków
pisanych na świecie przy użyciu 16-bitowego zestawu kodowego i ponad 65000
znaków. Standard Unicode umożliwia skuteczną obsługę tekstu bez względu na
język tekstu, system operacyjny oraz używaną aplikację.
URL (Uniform Resource Locator)
Jednoznaczny adres określający lokalizację danej strony WWW w Internecie.
W
warstwa
Przezroczysta płaszczyzna rysunku, na której można umieszczać obiekty.
warstwa główna

Warstwa na stronie głównej, obiekty z której pojawiają się na każdej ze stron
rysunku wielostronicowego. Strona główna może mieć więcej niż jedną warstwę
główną.
wartość koloru
Zestaw liczb definiujących kolor w ramach określonego modelu kolorów. Na
przykład w modelu RGB wartość 255 dla czerwieni (R), zero dla zieleni (G) i dla
niebieskiego (B) dają w efekcie kolor czerwony.
węzeł gradientu
Kwadratowy punkt przedstawiający jeden z kolorów na strzałce gradientu
wypełnienia gradientowego, służący do modyfikowania początku i końca
wypełnienia, kolorów oraz wartości przezroczystości.
węzły
Kwadratowe punkty na każdym z końców segmentu linii lub krzywej. Przez
przeciąganie jednego lub większej liczby węzłów można zmieniać kształt linii lub
krzywej.
widok szkieletowy
Widok konturowy rysunku, na którym wypełnienia są ukryte, natomiast widoczne
są głębie, linie obrysu oraz elementy pośrednie metamorfozy. Mapy bitowe są
wyświetlane w trybie monochromatycznym.
Zobacz również: widok uproszczony szkieletowy.
widok uproszczony szkieletowy
Widok konturowy rysunku, na którym wypełnienia, głębie, obrysy oraz elementy
pośrednie metamorfozy są niewidoczne. Mapy bitowe są wyświetlane w trybie
monochromatycznym.
Zobacz również: widok szkieletowy.
wielokanałowy
Tryb kolorów, w którym obrazki są wyświetlane z wykorzystaniem wielu kanałów
koloru, z których każdy składa się 256 odcieni szarości. Po przekształceniu
obrazka RGB w tryb wielokanałowy poszczególne kanały koloru — czerwony (R),
zielony (G) i niebieski (B) — zostają przekształcone w informacje skali szarości
odpowiadające wartościom kolorów pikseli w poszczególnych kanałach.
wielokrotne zaznaczenie

Metoda zaznaczania wielu obiektów narzędziem Wskaźnik lub wielu węzłów
narzędziem Kształt.
Windows Image Acquisition (WIA)
Standardowy interfejs i sterownik wprowadzony przez firmę Microsoft,
przeznaczony do ładowania obrazków z urządzeń peryferyjnych, np. skanerów i
aparatów cyfrowych.
wklęsły
Wydrążony lub wgięty do środka, jak wnętrze miski.
wskaźnik o różnych kształtach
Wskaźnik przybierający kształt i rozmiar końcówki aktualnie wybranego
narzędzia.
wstawianie
Importowanie i umieszczanie na rysunku fotografii, obrazków clipart lub plików
dźwiękowych.
wtapianie
Poziom ostrości wzdłuż brzegów cienia.
wyciąg barwny
W poligrafii jest to wynik procesu rozdzielania kolorów w obrazie złożonym na
pewną liczbę odrębnych obrazów w skali szarości, po jednym na każdy kolor
podstawowy w obrazie oryginalnym. W przypadku obrazu w formacie CMYK,
konieczne jest wykonanie czterech wyciągów (po jednym dla niebieskozielonego,
purpurowego, żółtego i czarnego).
wygładzanie krawędzi
Metoda wygładzania zakrzywionych lub skośnych brzegów. Piksele pośrednie
wzdłuż brzegów są wypełniane w celu wygładzenia przejść między brzegami i
otaczającym je obszarem.
wypełnienie
Kolor, mapa bitowa, pasma tonalne lub deseń zastosowane do obszaru obrazka.
wypełnienie deseniem
Wypełnienie składające się z serii powtarzających się obiektów wektorowych lub
obrazów.

wypełnienie jednolite
Rodzaj wypełnienia, polegający na nałożeniu na rysunek pojedynczego
jednolitego koloru.
Zobacz również: wypełnienie.
wypełnienie mapą bitową
Wypełnienie utworzone z dowolnej mapy bitowej.
wypełnienie postscriptowe
Typ wypełnienia teksturą zaprojektowany przy użyciu języka PostScript.
wypełnienie siatkowe
Typ wypełnienia umożliwiający dodawanie próbek koloru do wnętrza
zaznaczonego obiektu.
wypełnienie teksturą
Wypełnienie generowane fraktalnie służące z reguły do wypełnienia obiektu lub
obszaru obrazka za pomocą jednego obrazu zamiast szeregu powtarzających się
obrazów.
wypełnienie tonalne
Płynne przejście dwóch lub więcej kolorów zastosowane do obszaru obrazka:
liniowe, radialne, stożkowe lub kwadratowe. Dwukolorowe wypełnienia tonalne
charakteryzują się bezpośrednim przejściem jednego koloru w drugi, podczas gdy
wypełnienia niestandardowe mogą obejmować przejścia wielu kolorów.
wypukły
Zakrzywiony lub zaokrąglony do zewnątrz, podobnie jak zewnętrzna
powierzchnia kuli lub okręgu.
wyrównywanie
Modyfikowanie odstępów między znakami i słowami, tak aby blok tekstu miał
lewy, prawy lub obydwa brzegi wyrównane do odpowiednich marginesów.
wystąpienie symbolu
Pojawienie się symbolu w rysunku. Wystąpienie symbolu automatycznie
dziedziczy wszelkie zmiany wprowadzone w symbolu. Można też stosować różne
właściwości do symboli w każdym z ich wystąpień, np. wielkość, pozycję oraz
jednolitą przezroczystość.

Z
zabarwienie
W edycji zdjęć termin „zabarwienie” często odnosi się do półprzezroczystego
koloru zastosowanego do całego obrazu. Czasem nazywany jest on także
przebarwieniem.
W technologii druku termin „zabarwienie” odnosi się do jaśniejszego odcienia
koloru utworzonego za pomocą rasteryzacji — na przykład koloru dodatkowego.
Zobacz również: raster.
zagnieżdżone obiekty typu szybkie kadrowanie
Kontenery przechowujące inne kontenery w celu uformowania złożonych
obiektów typu szybkie kadrowanie.
zakładka
Oznaczenie wskazujące adres w Internecie.
zakres czułości
Opcja związana z trybem kolorów z paletą umożliwiająca określenie koloru
zasadniczego przy konwersji na tryb z paletą. W celu sterowania przekształcaniem
można precyzyjnie dobrać kolor i określić jego ważność.
zakres obcinania
Procentowo określony zakres wartości, które nie są wyświetlane w górnej części
pionowej osi histogramu.
zakres tonalny
Rozkład pikseli w mapie bitowej od kolorów ciemnych (wartość 0 oznacza brak
jaskrawości) do jasnych (wartość 255 wskazuje pełną jaskrawość). Piksele w
pierwszej tercji zakresu są uważane za cienie, piksele w środkowej tercji są
uważane za półcień, a piksele w ostatniej tercji są uważane za światła. W idealnym
przypadku piksele obrazka powinny rozkładać się w całym zakresie tonalnym.
Histogram to doskonałe narzędzie służące do wyświetlania i oceny zakresu
tonalnego obrazków.
zawartość
Obiekt lub obiekty zawarte w kadrze po zastosowaniu efektów szybkiego
kadrowania.

zaznaczenie
Obszar obrazka, nazywany również obszarem do edycji, który nie jest chroniony
przez maskę, przez co można go edytować. Zaznaczenie można modyfikować za
pomocą narzędzi rysowania i edytowania, efektów specjalnych oraz poleceń
obróbki obrazu.
zaznaczenie markizą
Służy do zaznaczania obrazów lub węzłów przez ukośne przeciąganie narzędzia
Wybór lub Kształt i obramowywanie obiektu markizą o kropkowanym konturze.
zaznaczenie odręczne markizą
Aby zaznaczyć obiekty lub węzły markizą, należy uformować obramowanie,
przeciągając narzędziem Kształt, podobnie jak przy rysowaniu odręcznym.
Zobacz również: zaznaczenie markizą.
ziarnistość
Rodzaj zniekształcenia obrazu, w którym pojedyncze piksele są rozróżnialne
gołym okiem, lub też grupy pikseli są wyświetlane jako bloki tego samego koloru.
Ziarnistość spowodowana jest niewłaściwą rozdzielczością lub niewłaściwymi
rozmiarami obrazka, ale może też być wprowadzana dla uzyskania specjalnego
efektu.
ZIP
Technika bezstratnej kompresji plików, dająca pliki o mniejszych rozmiarach i
krótszym czasie przetwarzania.
zmiana rozmiaru/rozdzielczości
Zmiana rozdzielczości i wymiarów mapy bitowej. Zwiększenie rozmiaru/
rozdzielczości powoduje zwiększenie rozmiaru obrazka, a zmniejszenie powoduje
zmniejszenie jego rozmiaru. Zmiana rozmiaru przy stałej rozdzielczości pozwala
na zachowanie rozdzielczości obrazu poprzez dodanie lub odjęcie pikseli przy
zmienionym rozmiarze obrazka. Zmiana rozmiaru przy zmiennej rozdzielczości
powoduje zachowanie tej samej liczby pikseli, zmieniając jednocześnie rozmiar
obrazka, co wiąże się z niższą lub wyższą rozdzielczością w stosunku do obrazka
pierwotnego.
znak
Litera, liczba, znak przestankowy lub inny symbol.

znak diakrytyczny
Znak graficzny powyżej, poniżej lub w poprzek znaku pisanego, na przykład
ogonek (jak w literze ę) i cédille (jak w literze ç).
znak wodny
Niewielka ilość losowo generowanego szumu dodanego do składowej luminancji
poszczególnych pikseli obrazu, która zawiera informacje na temat obrazka.
Informacja ta nie zmienia się podczas edytowania, skanowania ani drukowania.
znaki niedrukowalne
Elementy występujące na ekranie, ale nie na wydruku. Obejmują one linijki,
prowadnice, prowadnice tabel, tekst ukryty oraz znaki formatujące, np. spacje,
znaki końca linii oraz wcięcia.
zwartość (ścieżka)
Element sterujący dostępny przy tworzeniu ścieżki z markizy maski. Wartości
zwartości mieszczą się w przedziale od 1 do 10 i określają stopień podobieństwa
kształtu ścieżki do kształtu markizy. Im wyższa wartość zwartości, tym większe
jest podobieństwo nowej ścieżki do markizy. Taka ścieżka będzie miała więcej
węzłów niż ścieżka utworzona z niższą wartością zwartości.

CorelDRAW Indeks
! C
Łamana (narzędzie) . . . . . . . . . . . . . . . . 47, 50 cienie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .168
łączenie dodawanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .170
mapy bitowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 222 oddzielanie od obiektów . . . . . . . . . .170
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109, 110 tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .168
tekst akapitowy . . . . . . . . . . . . . . . . . . 217 usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .170
węzły . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115, 120 clipart . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38, 39
łączenie (definicja) . . . . . . . . . . . . . . . . . . 450 cofanie
łączniki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 63, 64 czynności . . . . . . . . . . . . . . . . 41, 231, 232
opcjonalne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 214 określanie poziomów . . . . . . . . . . . . . .41
łączniki opcjonalne . . . . . . . . . . . . . . . . . . 214 Corel Corporation . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .16
kontaktowanie się . . . . . . . . . . . . . . . . .14
łuki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69, 70
szkolenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14
żłobienie narożników . . . . . . . . . . . . 133, 135
Corel PHOTO-PAINT . . . . . . . . . . . . . . .226
3 punkty (narzędzia)
część wspólna
krzywa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .136, 137
3 punkty, narzędzia wiele obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . .138
elipsa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70
czynności
cofanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .231, 232
A cofanie i ponawianie . . . . . . . . . . . . . .41
aktualizacje produktów . . . . . . . . . . . . . . . 10 ponawianie . . . . . . . . . . . . . . . . .231, 232
aktualizowanie produktów firmy Corel . 10 powtarzanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .41
ASCII
kodowanie tekstu w plikach PDF . . 253 D
dołączanie
B mapy bitowe zewnętrzne . . . . . . . . . .257
baza wiedzy dokładne gwiazdy
uzyskiwanie dostępu . . . . . . . . . . . . . . 13 rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .73
bitmapy dokumenty
stosowanie kadrów . . . . . . . . . . . . . . 138 otwieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .38
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .37
Biuro obsługi klienta firmy Corel . . . . . . 10
tworzenie nowych . . . . . . . . . . . . . . . .36
blokowanie
domyślne
kadry . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 140
tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .197, 199
warstwy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 190
Indeks 479
CorelDRAW
dopasowywanie układ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 240

perspektywa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .161 układy rozmieszczenia . . . . . . . . . . . 245
ramki tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .195 ukrywanie grafiki na podglądzie . . 242
szczegóły w wynikach trasowania .230 ustawianie marginesu na spad . . . . 246
tekst do ścieżki . . . . . . . . . . . . . . 208, 209 ustawienia strony . . . . . . . . . . . . . . . 179
dostosowywanie warstwy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 190
dzielenie wyrazów . . . . . . . . . . . 214, 215 wyciągi barwne . . . . . . . . . . . . . .247, 248
palety kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . .235 wyświetlanie problemów . . . . . . . . 242
pociągnięcia pędzla . . . . . . . . . . . . . . .59 znaczniki cięcia/zginania . . . . .245, 246
znaczniki drukarskie . . . . . . . . .245, 247
drukarki
ustawienia zarządzania kolorami . . .431 drukowanie komercyjne . . . . . . . . . .243, 250
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .239 duplikowanie
arkusze informacji o zadaniu . . . . . .245 obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 84
biuro usług poligraficznych . . . . . . .243 duplikowanie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . .85
do pliku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .244 dzielenie wyrazów w tekście . .213, 214, 215
drukowanie komercyjne . . . . . . . . . .243
dzielenie zadań drukowania
dzielenie zadań na fragmenty . . . . . .241
na fragmenty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .241
grafiki wektorowe . . . . . . . . . . . . . . .240
informacje o pliku . . . . . . . . . . . 245, 247
mapy bitowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .240
E
margines na spad . . . . . . . . . . . . . . . .245 edytowanie
marginesy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .245 kolory . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 235
na kliszy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .250 mapy bitowe . . . . . . . . . . . . . . . .223, 226
nadlewanie In-RIP . . . . . . . . . . . . . . .250 tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .199, 200
nadlewanie kolorów . . . . . . . . . . . . . .250 wyniki trasowania . . . . . . . . . . .229, 235
nadrukowywanie . . . . . . . . . . . . . . . .250 zawartość kadrów . . . . . . . . . . . . . . . 139
numery stron . . . . . . . . . . . . . . . . 245, 247 efekt fazy Miękka krawędź . . . . . . . . . . .166
orientacja strony . . . . . . . . . . . . . . . . .241 efekt Płaskorzeźba . . . . . . . . . . . . . . . . . . .167
pasery . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 245, 246
paski kalibracji kolorów . . . . . . 245, 246 efekty
podgląd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 241, 242 3D . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 157
przekształcanie kolorów dodatkowych faza . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165
w kolory rozbarwiane . . . . . . . . . . . .249 kolor . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 226
rastry . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 225, 249 kopiowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90
rowki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .245 ton . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 226
skala densytometryczna . . . . . . . . . .245 zniekształcenie . . . . . . . . . . . . . . . . . 122
skale densytometryczne . . . . . . . . . .246 efekty 3D
tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .240 dodawanie do obiektów . . . . . . . . . . 157
tematy Pomocy . . . . . . . . . . . . . . . . . . .12
480 Indeks
CorelDRAW
efekty fazy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165 G

Miękka krawędź . . . . . . . . . . . . . . . . . 166 głębie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .161
oświetlenie i kolor . . . . . . . . . . . . . . . 166 wektorowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .163
Płaskorzeźba . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 167
głębie wektorowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .161
powierzchnie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 166
fazowane krawędzie . . . . . . . . . . . . . .165
style . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165
klonowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .161
usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 168
kopiowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .161
efekty specjalne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 225 obracanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .164
stosowanie do map bitowych . . 225, 226 tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .163
efekty trójwymiarowe . . . . . . . . . . . . . . . . 157 usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .164
cienie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 168 wypełnianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .164
głębie wektorowe . . . . . . . . . . . . . . . . 161 źródła światła . . . . . . . . . . . . . . . . . . .165
perspektywa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 160 zaokrąglanie narożników . . . . . . . . .164
stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 158 zmienianie formy . . . . . . . . . . . . . . . .164
stosowanie perspektywy . . . . . . . . . . 160 gotowe style
tworzenie obrysu . . . . . . . . . . . . . . . . 158 wybieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .229
efekty zniekształcenia . . . . . . . . . . . . . . . . 122 zmienianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .232
stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122, 123 gradient
eksportowanie wypełnienia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .142
osadzanie profili kolorów . . . . . . . . . 431 grafika
pliki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 259 dodawanie do teczki podręcznej . . . .40
warstwy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 190 ukrywanie do poglądu wydruku . . .242
elipsy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69 grafika wektorowa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .35
3 punkty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70 przekształcanie w mapy bitowe . . . .221
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70
grafiki wektorowe
etykiety drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .240
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177
granica
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .88
F
grupowanie
formatowanie obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .107
kody . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 219 usuwanie obiektów z grup . . . . . . . .108
tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 193, 211
właściwości znaków . . . . . . . . . . . . . 198 grupy
dodawanie obiektów . . . . . . . . . . . . .108
funkcje
główne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40 gwiazdy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .71
modyfikowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .74
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .73
Indeks 481
CorelDRAW
H obiekty zagnieżdżone . . . . . . . . . . . . 138

hasła tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .138, 139
ustawianie w plikach PDF 253, 254, 255 wydobywanie zawartości . . . . . . . . 220
zagnieżdżanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 139
I kafelkowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .145
importowanie kerning . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .201, 205
mapy bitowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .222 kliny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .70
osadzanie profili kolorów . . . . . . . . .431 klisza
pliki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .257 drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 250
tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .196
klonowanie
informacje o pliku głębie wektorowe . . . . . . . . . . . . . . . 161
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . 245, 247
koła
inicjały wpuszczane rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .69, 70
dodawanie do tekstu . . . . . . . . . . . . .212
kodowanie
usuwanie z tekstu . . . . . . . . . . . . . . . .212
tekst w plikach PDF . . . . . . . . . . . . . 253
instalowanie aplikacji . . . . . . . . . . . . . . . . 7, 8
kodowanie (definicja) . . . . . . . . . . . . . . . .447
Inteligentne rysowanie (narzędzie) . . . . .49
kody formatowania
interfejs użytkownika wstawianie w tekście . . . . . . . . . . . . 219
zmienianie języka . . . . . . . . . . . . . . . . . .9
kolejność obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . .102
interlinia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .201 zmienianie . . . . . . . . . . . . . . . . . .102, 103
kolejność ułożenia warstw . . . . . . . . . . . .191
J
kolor
jednostki miary tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 198
dla tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .199
kolor rozbarwiany
języki PANTONE Hexachrome . . . . . . . . . . . . .249
zmienianie interfejsu użytkownika
kolory . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .151
i Pomocy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9
domyślne wypełnień . . . . . . . . . . . . 148
dopasowywanie . . . . . . . . . . . . . . . . 226
K
edytowanie w wynikach trasowania 235
kadrowanie głębie wektorowe . . . . . . . . . . . . . . . 164
mapy bitowe . . . . . . . . . . . . 128, 223, 224 kontur obrysu . . . . . . . . . . . . . . . . . . 159
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128, 129 mieszanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .154, 289
kadry . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .138 określanie w wynikach
blokowanie i odblokowywanie . . . .140 trasowania . . . . . . . . . . . . . . . . . .234, 235
edytowanie zawartości . . . . . . . . . . .139 optymalizowanie jakości
kopiowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .139 mapy bitowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 225
482 Indeks
CorelDRAW
palety niestandardowe . . . . . . . . . . . . 155 konwencje w dokumentacji . . . . . . . . . . . .10

poprawianie między urządzeniami . 432 kopiowanie
próbkowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 154 obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .84
redukowanie w wynikach obiekty w określonym położeniu . . . .86
trasowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 235 obwiednie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .126
rozbarwiane. Zobacz kolory właściwości konturów . . . . . . . . . . . . .58
rozbarwiane
właściwości obiektu . . . . . . . . . . . . . . .89
scalanie w wynikach trasowania . . . 235
zawartość kadru . . . . . . . . . . . . . . . . .139
stosowanie efektów . . . . . . . . . . . . . . 226
tworzenie przejść . . . . . . . . . . . . 154, 289 krycie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 175, 176
używanie harmonii kolorów . . . . . . . 289 dopasowywanie dla
przezroczystości . . . . . . . . . . . . . . . . .176
używanie palet kolorów . . . . . . . . . . 153
przezroczystość . . . . . . . . . . . . .175, 176
usuwanie z obrazka . . . . . . . . . . . . . . 232
usuwanie z tła . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 232 Krzywa z 3 punktów (narzędzie) . . . . . . .48
w efektach fazy . . . . . . . . . . . . . . . . . 166 krzywe
wybieranie . . . . . . . . . . 151, 153, 154, 289 przekształcanie tekstu . . . . . . . .199, 201
wypełnienia obrysów . . . . . . . . . . . . 159 Krzywe Beziera (narzędzie) . . . . . . . . 48, 51
kolory dodatkowe kształtowanie
przekształcanie w kolory krzywe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .114, 121
rozbarwiane . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 249
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .113
przekształcanie w kolory rozbarwiane w
stosowanie obwiedni . . . . . . . . . . . . .124
plikach PDF . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 253
kształty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .67
kolory rozbarwiane
dodawanie do końców linii . . . . . . . . .58
PANTONE Hexachrome . . . . . . . . . 249
tworzenie z linii . . . . . . . . . . . . . . . . . .50
przekształcanie kolorów
dodatkowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 249 kształty dokładne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .76
przekształcanie kolorów dodatkowych w kształty dokładne (definicja) . . . . . . . . . .449
plikach PDF . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 253
kształty schematów blokowych
kolumny rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .77
dodawanie do tekstu . . . . . . . . . . . . . 212
kształty transparentów
kontury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47 rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .77
formatowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55
kształty wstępnie zdefiniowane . . . . . . . .76
kaligraficzne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57
dodawanie tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . .78
kopiowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58, 89
modyfikowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .77
określanie ustawień . . . . . . . . . . . . . . . 56
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .77
przekształcanie w obiekty . . . . . . . . . . 58
usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58 kształty zamknięte
tworzenie z linii . . . . . . . . . . . . . . .49, 50
konwencje stosowane w dokumentacji . . 10
kursywa
Indeks 483
CorelDRAW
dodawanie do tekstu . . . . . . . . . . . . .198 linie odręczne

kurz formatowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55
usuwanie z map bitowych . . . . . . . . .226 linie relacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .63
kwadraty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .67 przenoszenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .68 rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64
zaokrąglanie narożników . . . . . . . . . .68 linie wymiarowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .63
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 65
L linie z wzorca . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .52
limit złącza ostrego . . . . . . . . . . . . . . . . . . .56 rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55
linia bazowa tekstu (definicja) . . . . . . . .449 linijki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .182
dostosowywanie . . . . . . . . . . . . . . . . 182
linia cięcia
kalibrowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 182
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .88
początek układu . . . . . . . . . . . . . . . . 182
linia szkicu przenoszenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 182
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .88 wyświetlanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 182
linie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .47 lista rozpylacza . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .60
czułe na nacisk . . . . . . . . . . . . . . . .52, 55 kolejność rozpylania . . . . . . . . . . . . . 61
dodawanie kształtów końcowych . . .58 odstępy między obiektami . . . . . . . . 61
formatowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .55 przywracanie zapisanych ustawień . 61
kaligraficzne . . . . . . . . . . . . . . . 52, 54, 57 rozmiar obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . 61
krzywe Beziera . . . . . . . . . . . . . . . . . . .51 tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 63
limit złącza ostrego . . . . . . . . . . . . . . .56
objaśnienie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .64
M
odręczne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .50
określanie ustawień . . . . . . . . . . . . . . .56 makietowanie tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . .197
relacja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .63, 64 manipulowanie
rozpylanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .60, 61 segmenty krzywych . . . . . . . . . .115, 119
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . 47, 49, 51 mapy bitowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .35, 221
usuwanie segmentów . . . . . . . . . . . . .132 łączenie wielowarstwowych
wymiarowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . .63, 65 map bitowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . 257
wyświetlanie podglądu . . . . . . . . . . . .51 dołączanie z zewnątrz . . . . . . . . . . . 257
wzorzec . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .52, 55 dodawanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 222
zamykanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .49, 50 drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 240
linie czułe na nacisk . . . . . . . . . . . . . . . . . .52 edytowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . .223, 226
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .55 efekty specjalne . . . . . . . . . . . . .225, 226
linie kaligraficzne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .52 importowanie . . . . . . . . . . . . . . .222, 257
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .54 kadrowanie . . . . . . . . . . . . . . . . .223, 224
tworzenie jako kontury . . . . . . . . . . . .57 poprawianie koloru . . . . . . . . . . . . . 226
484 Indeks
CorelDRAW
przekształcanie grafiki wektorowej 221 stosowanie efektu fazy . . . . . . . . . . .136

rozdzielanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128 wyokrąglanie . . . . . . . . . . . . . . . .133, 134
sprawdzanie znaków wodnych . . . . 257 zaokrąglanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .68
stosowanie efektów koloru i tonu . . 226 narzędzia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .23
trasowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 229, 232
narzędzie Inteligentne wypełnienie 146, 147
usuwanie kurzu i rys . . . . . . . . . . . . . 226
wydobywanie osadzonych profili nowe funkcje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .2
kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 257 numery stron
zachowywanie proporcji . . . . . . . . . . 225 drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . .245, 247
zachowywanie źródłowych . . . . . . . 232
zmienianie rozmiaru . . . . . . . . . . . . . 225 O
zmienianie
obiekty
rozmiaru/rozdzielczości . . . . . . 224, 225
łączenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .109, 110
Zobacz również trasowanie
map bitowych łączenie z ramkami tekstu . . . . . . . . .217
część wspólna . . . . . . . . . . . 136, 137, 138
margines na spad
dodawanie do kadrów . . . . . . . . . . . .138
ustawianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 245, 246
dodawanie efektów 3D . . . . . . . . . . .157
metamorfozy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 170 duplikowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . .84, 85
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 173 grupowanie . . . . . . . . . . . . . . . . .107, 108
usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 173 kadrowanie . . . . . . . . . . . . . . . . .128, 129
wypełnienia siatkowe . . . . . . . . . . . . 146 kolejność . . . . . . . . . . . . . . . . . . .102, 103
Microsoft Office kopiowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .84, 85
eksportowanie plików do formatu . . 260 kopiowanie efektów . . . . . . . . . . . . . . .90
modyfikowanie instalacji . . . . . . . . . . . . . . . 8 kopiowanie konturu . . . . . . . . . . . . . . .58
kopiowanie rozmiaru, położenia lub
monitory obrotu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .89
ostrzeganie o kolorze kopiowanie właściwości . . . . . . . . . . .89
niedrukowalnym . . . . . . . . . . . . . . . . 431
krzywa. Zobacz obiekty złożone
z krzywych
N kształtowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .113
nadlewanie In-RIP obracanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .104, 105
próg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 250 odbijanie lustrzane . . . . . . . . . . . . . . .104
redukcja kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . 250 osadzanie w tekście . . . . . . . . . . . . . .219
nadlewanie kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . 250 pozycjonowanie . . . . . . . . . . . . . . .90, 91
przekształcanie efektów koloru
naprawianie instalacji . . . . . . . . . . . . . . . . 7, 8 i tonu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .226
narożniki przekształcanie w krzywe . . . . . . . . .114
żłobienie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 133, 135 przekształcanie z konturów . . . . . . . .58
ścinanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 133, 136 przenoszenie . . . . . . . . . . . . . . 90, 91, 181
Indeks 485
CorelDRAW
przyciąganie . . . . . . . . . . . . . . . . . .96, 99 przekształcanie obiektów . . . . . . . . 114

przycinanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .133 rysowanie odręczne . . . . . . . . . . . .49, 50
rozdzielanie . . . . . . . . . . . . . . . . . 128, 130 rysowanie przez określenie
rozdzielanie grupy . . . . . . . . . . . . . . .109 szerokości i wysokości . . . . . . . . . . . 52
rozmieszczanie . . . . . . . . . . . . . . . .92, 95 usuwanie węzłów . . . . . . . . . . . . . . . 119
rozpylanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .60 węzły . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 117
skalowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 103, 104 zmienianie typów węzłów . . . . . . . . 121
spawanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 136, 137 zmniejszanie liczby węzłów . . . . . . 120
stosowanie efektów zniekształcenia 122 objaśnienia
stosowanie obwiedni . . . . . . . . . . . . .124 rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .64, 77
stosowanie perspektywy . . . . . . . . . .160
obracanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .104
stosowanie wypełnień jednolitych . .141
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 105
tworzenie kadrów . . . . . . . . . . . . 138, 139
przy użyciu współrzędnych linijki . 106
tworzenie metamorfozy . . . . . . . 170, 173
rozpylane linie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62
tworzenie z obszarów . . . . . . . . . . . . .87
tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 206
ustawianie skoków podsuwania . . . . .92
węzły . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122
usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .84, 87
usuwanie fragmentów . . . . . . . . . . . .132 obrazek
usuwanie konturów . . . . . . . . . . . . . . .58 usuwanie kolorów . . . . . . . . . . . . . . 232
usuwanie perspektywy . . . . . . . . . . .161 obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .38
usuwanie zaznaczenia . . . . . . . . . . . . .84 ładowanie z aparatów cyfrowych . . . 40
wklejanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .85 dopasowywanie kolorów i tonów . 226
wycinanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .85 przeglądanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
wymazywanie . . . . . . . . . . . 128, 129, 131 skanowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40
wyświetlanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .188 wstawianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
wypełnienia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .141 wyszukiwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
wyrównywanie . . . . . . . . . . . . . 92, 93, 94 obrót
wyrównywanie tekstu . . . . . . . . . . . .204 kopiowanie do obiektów . . . . . . . . . . 89
zapisywanie zaznaczonych . . . . . . . . .45
obrys . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .157
zawijanie tekstu . . . . . . . . . . . . .217, 218
zaznaczanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .81, 82 obrysy
zmienianie rozmiaru . . . . . . . . . . . . .103 stosowanie do grup . . . . . . . . . . . . . . 158
zniekształcanie . . . . . . . . . . . . . . . . . .123 ustawienia kolorów . . . . . . . . . . . . . 159
obiekty złożone z krzywych . . . . . . . . . .113 obsługa klienta

dodawanie węzłów . . . . . . . . . . . . . . .119 przesyłanie opinii . . . . . . . . . . . . . . . . 14
krzywe Beziera . . . . . . . . . . . . . . . . . . .51 obszar roboczy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .457
kształtowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .114 narzędzia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
manipulowanie segmentami . . . 115, 119 okna dokowane . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32
modyfikowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . .122 okno aplikacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
486 Indeks
CorelDRAW
pasek stanu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34 pozostawianie otwartych . . . . . . . . . .128

pasek właściwości . . . . . . . . . . . . . . . . 32 rozłączanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .121
paski narzędzi . . . . . . . . . . . . . . . . . 23, 24 wydobywanie z obiektów . . . . . . . . .121
przybornik . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25 ścinanie narożników . . . . . . . . . . . . . 133, 136
standardowy pasek narzędzi . . . . . . . . 23
Okiem eksperta
terminologia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19
uzyskiwanie dostępu . . . . . . . . . . . . . .14
obszar roboczy (definicja) . . . . . . . . . . . . 457
okna dokowane . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .32
obwiednie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 124
określanie
edytowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 126
kolory w wynikach trasowania 234, 235
kopiowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 126
kształtowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 126 oświetlenie
przekształcanie segmentów stosowanie do głębi wektorowych . .165
i krzywych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 126 usuwanie z głębi wektorowych . . . .165
resetowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 124 w efektach fazy . . . . . . . . . . . . . . . . . .166
stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 125 wzbogacanie głębi wektorowych . . .162
usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 124 opinie klientów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14
wzorzec . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 124 optymalizowanie
odbijanie lustrzane pliki PDF . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .255
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 106 orientacja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .177
tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 207, 210 drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .241
odblokowywanie strona . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .178
kadry . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 140 osadzanie
warstwy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 190 obiekty w tekście . . . . . . . . . . . . . . . .219
oddzielanie osadzanie (definicja) . . . . . . . . . . . . . . . . .458
tekst od ścieżki . . . . . . . . . . . . . . . . . . 211
otwieranie
odinstalowywanie aplikacji . . . . . . . . . . . 7, 8 rysunki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .38
odległość między liniami siatki . . . . . . . 183
odstępy P
tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 201, 205 palety
ścieżka kolor . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .151, 153
dodawanie tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . 208 tworzenie palet kolorów . . . . . .155, 290
dopasowywanie tekstu . . . . . . . 208, 209 palety kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .151
odbijanie lustrzane tekstu . . . . . . . . . 210 dokowanie lub odczepianie . . . . . . .155
oddzielanie tekstu . . . . . . . . . . . . . . . 211 gotowe lub niestandardowe . . . . . . .153
zmienianie położenia tekstu . . . . . . . 209 tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .290
ścieżki tworzenie niestandardowych . . . . . .235
automatyczne zamykanie . . . . . . . . . 128
Indeks 487
CorelDRAW
tworzenie palet stosowanie do obiektów . . . . . . . . . 160

niestandardowych . . . . . . . . . . . 155, 290 usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 161
używanie niestandardowych . . . . . . .235 Pisak (narzędzie) . . . . . . . . . . . . . . . . . .48, 51
Partnerzy szkoleniowi firmy Corel (Corel pliki
Training Partner, CTP) . . . . . . . . . . . . . . . .15
eksportowanie . . . . . . . . . . . . . . .257, 259
partnerzy technologiczni firmy Corel (Corel eksportowanie do formatu
Technology Partners) . . . . . . . . . . . . . . . . .15 Microsoft Office . . . . . . . . . . . . . . . . 260
pasek stanu eksportowanie do formatu
opis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .34 WordPerfect Office . . . . . . . . . . . . . 260
importowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 257
pasek właściwości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .32
zapisywanie w różnych formatach . 261
pasery
pliki dźwiękowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .39
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . 245, 246
przeglądanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
paski kalibracji kolorów wstawianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . 245, 246 wyszukiwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
PDF położenie
dołączanie znaczników drukarskich 253 kopiowanie do obiektów . . . . . . . . . . 89
edytowanie stylów . . . . . . . . . . . . . . .251
pobieranie obrazków . . . . . . . . . . . . . . . . . .40
kodowanie tekstu . . . . . . . . . . . . . . . .253
kompresowanie tekstu i rysunków pochylanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .122
kreskowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .253 obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122
optymalizowanie plików . . . . . . . . . .255 węzły . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122
przekształcanie kolorów dodatkowych pociągnięcia pędzla . . . . . . . . . . . . . . . . . . .47
w kolory rozbarwiane . . . . . . . . . . . .253 stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
publikowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .251 tworzenie niestandardowych . . . . . . 59
renderowanie wypełnień do postaci map
podgląd
bitowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .253
przyspieszanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 242
style . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .253
ukrywanie grafiki . . . . . . . . . . . . . . . 242
tworzenie i edytowanie . . . . . . . . . . .251
wyciągi barwne . . . . . . . . . . . . . . . . . 242
ustawianie haseł . . . . . . . . . . . . . . . . .255
zadania drukowania . . . . . . . . . .241, 242
ustawianie opcji zabezpieczeń . . . . .253
ustawianie uprawnień . . . . . . . . . . . .254 podkreślanie tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . .198
ustawienia drukarskie . . . . . . . . . . . .253 podścieżki
zachowywanie ustawień dokumentu 253 łączenie węzłów . . . . . . . . . . . . . . . . 120
zapisywanie plików . . . . . . . . . . . . . .251 zamykanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 120
zmniejszanie rozmiaru pliku . . . . . .253 Podpowiedzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .11
znaczniki drukarskie . . . . . . . . . . . . .253
podpowiedzi
perspektywa wyświetlanie i ukrywanie . . . . . . . . . 13
dopasowywanie . . . . . . . . . . . . . . . . .161
488 Indeks
CorelDRAW
podręcznik użytkownika . . . . . . . . . . . . . . 11 tekst na ścieżce . . . . . . . . . . . . . . . . . .209

pogrubienie za pomocą współrzędnych xy . . . . . .92
dodawanie do tekstu . . . . . . . . . . . . . 198 Pracownia dopasowywania obrazka . . .226
polecenia próbkowanie
cofanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41 kolory . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .154
ponawianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41 problemy
Pomoc . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11 wyświetlanie podglądu na potrzeby
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 zadania drukowania . . . . . . . . . . . . . .242
przeszukiwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13 profile ICC
uzyskiwanie dostępu . . . . . . . . . . . . . . 12 wybieranie opcji . . . . . . . . . . . . . . . . .431
VBA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14
profile kolorów
zmienianie języka . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
osadzanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .431
ponawianie
prostokąty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .67
czynności . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 231, 232
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .68
ponawianie czynności . . . . . . . . . . . . . . . . . 41 zaokrąglanie narożników . . . . . . . . . .68
poprawianie prostowanie
kolor . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 226 tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .207, 211
ton . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 226
prowadnice . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .187
porady blokowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .185
trasowanie map bitowych . . . . . . . . . 236 dodawanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .184
poruszanie się po rysunkach . . . . . . . . . . . 43 modyfikowanie . . . . . . . . . . . . . .183, 185
Postrzępienie (zniekształcenie) . . . . . . . . 122 odblokowywanie . . . . . . . . . . . . . . . .185
stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 123 przyciąganie obiektów . . . . . . . . . . . .186
ukrywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .183
PowerTRACE
ukrywanie i wyświetlanie . . . . . . . . .184
powiększanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 233
ustawianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .183
przewijanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 233
usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .185
trasowanie map bitowych . . . . . . . . . 232
prowadnice dynamiczne . . . . . . . . . . . . . . .99
powiększanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42
włączanie lub wyłączanie . . . . . . . . .101
program PowerTRACE . . . . . . . . . . . 233
wyświetlanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .101
rysunki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42
przeglądarki kolorów
powiększenie
wybieranie kolorów . . . . . . . . . .154, 289
podgląd wydruku . . . . . . . . . . . . . . . . 242
przejścia
powtarzanie czynności . . . . . . . . . . . . . . . . 41
tworzenie kolorów . . . . . . . . . . .154, 289
pozycjonowanie
przekształcanie
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90, 91
efekty koloru i tonu . . . . . . . . . . . . . .226
przy użyciu punktów zaczepienia . . . 92
Indeks 489
CorelDRAW
grafika wektorowa w mapy bitowe .221 do siatki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 183

kolory dodatkowe w kolory obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .96, 99
rozbarwiane w plikach PDF . . . . . . .253 prowadnice dynamiczne . . . . . . . . . . 99
kontury w obiekty . . . . . . . . . . . . . . . .58 ustawienia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 99
obiekty w krzywe . . . . . . . . . . . . 113, 114 włączanie lub wyłączanie . . . . . . . . . 98
tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 199, 201 przycinanie
węzły . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .117 obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 133
przenoszenie publikowanie
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .90, 91 format PDF . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 251
obiekty podczas rysowania . . . . . . . . .91
punkty zbiegu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .162
tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 207, 208
uchwyty sterujące . . . . . . . . . . . . . . . .118
ustawianie skoków podsuwania . . . . .92 R
węzły . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 114, 118 ramki tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .193
przesuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .60 łączenie i odłączanie . . . . . . . . . . . . 215
kopie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . .86 dodawanie kolumn . . . . . . . . . . . . . . 212
rozpylane linie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .63 dopasowywanie automatyczne . . . . 195
tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .206 dopasowywanie tekstu . . . . . . . .212, 215
formatowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 215
przeszukiwanie
oddzielanie od obiektu . . . . . . . . . . . 195
Pomoc . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .13
rozłączanie . . . . . . . . . . . . . . . . . .215, 216
przewijanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42, 43 scalanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .215, 216
program PowerTRACE . . . . . . . . . . .233 stały rozmiar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 215
przezroczystość . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .175 wyrównywanie tekstu akapitowego 204
edytowanie kolorów . . . . . . . . . . . . .176 ramki. Zobacz ramki tekstu
jednolita . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .175
rastry
kopiowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .175
dostosowywanie . . . . . . . . . . . . . . . . 249
krycie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 175, 176
stosowanie w mapach bitowych . . . 225
stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .175
stosowanie do konturu . . . . . . . . . . . .176 redukowanie
stosowanie trybów scalania do . . . . .176 kolory w wynikach trasowania . . . . 235
tonalna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .176 rejestrowanie produktów firmy Corel . . . .9
typy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .175 rowki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .245
z deseniem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .176
rozłączanie
przybornik obiekty połączone . . . . . . . . . . . . . . . 110
poznawanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .25 ścieżki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 121
przewodnik . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .25
rozciąganie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .122
przyciąganie obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122
do prowadnic . . . . . . . . . . . . . . . . . . .186
490 Indeks
CorelDRAW
węzły . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122 linie relacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .63

rozdzielanie linie wymiarowe . . . . . . . . . . . . . . .63, 65
mapy bitowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 130 linie z wzorca . . . . . . . . . . . . . . . . .52, 55
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128, 130 objaśnienia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .64
siatki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 76 opóźnienie rozpoznawania kształtów 79
używanie prowadnic dynamicznych .99
rozdzielanie grupy
z zastosowaniem rozpoznawania
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109
kształtów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .78, 79
rozdzielczość za pomocą narzędzia Łamana . . . . . .50
zmienianie w mapach bitowych 223, 224 za pomocą narzędzia Krzywe
rozmiar Beziera . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .51
kopiowanie do obiektów . . . . . . . . . . . 89 za pomocą narzędzia Pisak . . . . . . . . .51
za pomocą narzędzia Rysunek
rozmiar pliku
odręczny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .49
zmniejszanie rozmiaru pliku PDF . . 253
Rysunek odręczny (narzędzie) . . . . . . 47, 49
rozmieszczanie
kopie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86 rysunki
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92, 95 otwieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .38
przewijanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .43
rozpoczynanie
przywracanie zapisanych . . . . . . . . . .41
rysunki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .37
rozpoznawanie kształtów tworzenie z szablonu . . . . . . . . . . . . . .37
poprawianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80 wstawianie zawartości . . . . . . . . . . . . .38
ustawianie opóźnienia zamykanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .46
rozpoznawania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 79 zapisywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .44, 45
zmienianie grubości konturu . . . . . . . 80
rysy
rozpoznawanie kształtu (definicja) . . . . 465 usuwanie z map bitowych . . . . . . . . .226
rozpylacz obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60
rozpylanie S
linie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60, 61 Samouczek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .11
rozwiązywanie problemów samouczek
wyniki trasowania . . . . . . . . . . . . . . . 236 uzyskiwanie dostępu . . . . . . . . . . . . . .14
rysowanie samouczki
krzywe przez określenie szerokości i Okiem eksperta, uzyskiwanie
wysokości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52 dostępu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14
kształty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67 uzyskiwanie dostępu do samouczka
linie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47 CorelTUTOR . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14
linie czułe na nacisk . . . . . . . . . . . 52, 55
scalanie
linie kaligraficzne . . . . . . . . . . . . . 52, 54
kolory w wynikach trasowania . . . .235
Indeks 491
CorelDRAW
ramki tekstu akapitowego . . . . . . . . .215 orientacja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177

segmenty orientacja przy drukowaniu . . . . . . 241
edytowanie obwiedni . . . . . . . . . . . . .126 przenoszenie obiektów . . . . . . . . . . 181
manipulowanie w krzywych . . . 115, 119 rozmiar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177
usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .132 tło . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 179
układ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177
siatka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .182
ustawienia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177
odległość między liniami . . . . . . . . .183
usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 181
przyciąganie obiektów . . . . . . . . . . . .183
wyświetlanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 188
wyświetlanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .182
strony główne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .187
siatki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .76
rozdzielanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .76 strzałki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .58
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .76 dodawanie do linii lub krzywych . . . 58
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 77
skala . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .186
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .186 style
ustawianie rysowania . . . . . . . . . . . .186 edytowanie PDF . . . . . . . . . . . . . . . . 253
ustawienia niestandardowe . . . . . . . .186 etykieta . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177
ustawienia rysunku . . . . . . . . . . . . . .186 faza . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165
wybieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .186 wybieranie gotowego . . . . . . . . . . . . 229
wzorzec niestandardowy . . . . . . . . . .186 zawijanie tekstu . . . . . . . . . . . . .217, 218
zmienianie gotowych . . . . . . . . . . . . 232
skala rysunku
wzorzec niestandardowy . . . . . . . . . .186 symbole
dodawanie do listy rozpylacza
skale densytometryczne
obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . 245, 246
listy rozpylacza . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60
skalowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 103, 122
szczegóły
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .104
dopasowywanie w wynikach
węzły . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .122 trasowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 230
skanowanie wygładzanie w wynikach
obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .40 trasowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 230
spawanie szerokość
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 136, 137 rysowanie krzywych przez
spirale . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .75 określenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52
stosowanie efektu fazy do narożników .136

T
strony
tło . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .179
dodawanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .181
eksportowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 179
kolejność . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .181
jednolity kolor . . . . . . . . . . . . . . . . . . 179
nadawanie nazw . . . . . . . . . . . . . . . . .181
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 179
492 Indeks
CorelDRAW
usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 180 osadzanie obiektów . . . . . . . . . . . . . .219

usuwanie koloru . . . . . . . . . . . . . . . . . 232 ozdobny. Zobacz tekst ozdobny
usuwanie z wyników prostowanie . . . . . . . . . . . . . 206, 207, 211
trasowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . 231, 232 przekształcanie . . . . . . . . . . . . . .199, 201
zachowywanie w wynikach przenoszenie . . . . . . . . . . . . . . . .207, 208
trasowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . 231, 232 przesuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .206
tabulatory przywracanie do linii bazowej . . . . .207
dodawanie do tekstu . . . . . . . . . 211, 213 rozłączanie ramek . . . . . . . . . . . . . . .216
teczka podręczna scalanie ramek . . . . . . . . . . . . . . . . . .216
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38, 40 usuwanie inicjałów wpuszczanych .212
usuwanie stylu zawijania . . . . . . . . .218
Teczka podręczna (okno dokowane) . . . . 38
wstawianie kodów formatowania . .219
tekst wyrównywanie . . . . . . 201, 203, 204, 207
łączenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 215, 217 wyszukiwanie i zamienianie . . .199, 200
łączenie ramek . . . . . . . . . . . . . . . . . . 215 zawijanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .217, 218
akapitowy. Zobacz tekst akapitowy zaznaczanie . . . . . . . . . . . . . . . . .193, 196
dodawanie do kształtów wstępnie zmienianie jednostek miary . . . . . . .199
zdefiniowanych . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78 zmienianie koloru . . . . . . . . . . . . . . . .198
dodawanie do ścieżki . . . . . . . . . . . . 208 zmienianie położenia na ścieżce . . .209
dodawanie do rysunków . . . . . . 193, 195 zmienianie rozmiaru . . . . . . . . . . . . .199
dodawanie inicjałów wpuszczanych 212 zmienianie stylu domyślnego . . . . . .197
dodawanie kolumn . . . . . . . . . . . . . . . 212 zmienianie właściwości znaków . . .198
dodawanie znaków specjalnych . . . 219 zmienianie wielkości liter . . . . . . . . .197
dopasowywanie do ścieżki . . . . 208, 209 zmienianie wyglądu . . . . . . . . . . . . . .197
dopasowywanie do ramki tekstu . . . 212
tekst akapitowy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .193
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 240
automatyczne dopasowywanie
dzielenie wyrazów . . . . . . . . . . . 213, 215
ramek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .195
edytowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . 199, 200
dodawanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .195
formatowanie . . . . . . . . . . . . . . . 193, 211
dodawanie kolumn . . . . . . . . . . . . . . .212
importowanie i wklejanie . . . . . . . . . 196
dodawanie wewnątrz obiektu . . . . . .195
kerning . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 205
dopasowywanie do ramki . . . . . . . . .212
kodowanie w plikach PDF . . . . . . . . 253
formatowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .211
kopiowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 208
modyfikowanie ustawień dzielenia
kopiowanie właściwości . . . . . . . . . . . 89 wyrazów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .215
makietowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 199 oddzielanie ramki od obiektu . . . . . .195
obracanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 206 odstępy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .201
odbijanie lustrzane . . . . . . . . . . . 207, 210 przekształcanie w
oddzielanie od ścieżki . . . . 208, 210, 211 tekst ozdobny . . . . . . . . . . . . . . .199, 201
odstępy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 201, 205 wyrównywanie . . . . . . . . . . 201, 203, 204
Indeks 493
CorelDRAW
zawijanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .217 rowki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 245

Zobacz również tekst strony . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177
tekst ozdobny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .193 układy rozmieszczenia . . . . . . . . . . . . . . .245
dodawanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .195 ukrywanie
dopasowywanie do ścieżki . . . . . . . .208 podpowiedzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13
odstępy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .201
Unicode
przekształcanie w krzywe . . . . . . . . .114
kodowanie tekstu w plikach PDF . 253
przekształcanie w tekst
akapitowy . . . . . . . . . . . . . . . . . . 199, 201 uprawnienia
wyrównywanie . . . . . . . . . . . . . . 201, 203 ustawianie w plikach PDF . . . . . . . 254
terminologia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10, 19 uruchamianie
narzędzia obszaru roboczego . . . . . . .23 CorelDRAW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37
okno aplikacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .20 usługi Corel Professional Services . . . . . .15
ton ustawienia
dopasowywanie . . . . . . . . . . . . . . . . .226 dzielenie wyrazów . . . . . . . . . . . . . . 215
efekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .226 importowanie i wklejanie tekstu . . 196
trasowanie map bitowych . . . . . . . . . 229, 232 linie i kontury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
kończenie trasowania . . . . . . . . . . . .231 linijki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 182
określanie kolorów . . . . . . . . . . . . . . .234 skala rysowania . . . . . . . . . . . . . . . . . 186
porady . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .236 skala rysunku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 186
program PowerTRACE . . . . . . . . . . .232 układ strony . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 178
w jednym kroku . . . . . . . . . . . . . . . . .231 zabezpieczenia w plikach PDF .253, 254
wyświetlanie podglądu wyników . .233 ustawienia drukarskie . . . . . . . . . . . . . . . .253
tryby kolorów usuwanie
zmienianie w wynikach trasowania .235 efekty fazy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 168
tryby scalania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .176 kolor z obrazka . . . . . . . . . . . . . . . . . 232
kolor z tła . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 232
tworzenie metamorfozy
kontury z obiektów . . . . . . . . . . . . . . . 58
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 170, 173
metamorfozy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 173
tworzenie obszaru perspektywa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 161
aktywnego (definicja) . . . . . . . . . . . . . . . .471
tło . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 231
warstwy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .188, 191
U węzły z krzywych . . . . . . . . . . . . . . . 119
uchwyty sterujące węzły z obiektów . . . . . . . . . . . . . . . 115
przenoszenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .118 wirtualne segmenty linii . . . . . . . . . 132
układ zniekształcenie . . . . . . . . . . . . . . . . . 124
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .240 usuwanie tła . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .180
marginesy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .245
494 Indeks
CorelDRAW
usuwanie zaznaczenia skalowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .122

węzły . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 117 typy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .116
usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .115, 119
V usuwanie z obwiedni . . . . . . . . . . . . .126
usuwanie zaznaczenia . . . . . . . . . . . .117
VBA
wyrównywanie . . . . . . . . . . . . . .115, 121
pomoc . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14
zaznaczanie . . . . . . . . . . . . . . . . .114, 117
zmienianie typów w krzywych . . . .121
W zmniejszanie liczby w krzywych . . .120
właściwości znaków . . . . . . . . . . . . . . . . . 198 węzły gładkie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 116, 121
warstwy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 187 węzły ostre . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 116, 121
blokowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 190
węzły skrajne
drukowanie i eksportowanie . . 189, 190
łączenie w podścieżce . . . . . . . . . . . .120
edytowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . 189, 190
kolejność ułożenia . . . . . . . . . . . 189, 191 węzły symetryczne . . . . . . . . . . . . . . 116, 121
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 191 wielokąty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .71
strony główne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 187 przekształcanie w gwiazdy . . . . . . . . .73
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 187, 188 rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .72
tworzenie głównej . . . . . . . . . . . . . . . 188 zmienianie kształtu . . . . . . . . . . . . . . .73
uaktywnianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 190 Wir (zniekształcenie) . . . . . . . . . . . . . . . .122
ukrywanie i wyświetlanie . . . . . . . . . 190
stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .123
usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 188, 191
właściwości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 190 wirtualne segmenty linii
wyświetlanie . . . . . . . . . . . . . . . . 188, 189 usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .132
zmienianie nazwy . . . . . . . . . . . . . . . 191 witryna WWW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .15
warstwy główne wklejanie
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 188 obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .85
Wepchnij (zniekształcenie) . . . . . . . . . . . 122 tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .196
stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 123 WordPerfect Office
węzły eksportowanie plików do formatu . .260
łączenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115, 120 wyciągi barwne
dodawanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115, 119 drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . .247, 248
edytowanie obwiedni . . . . . . . . . . . . 126 nadrukowywanie . . . . . . . . . . . . . . . .250
obracanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122 podgląd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .242
pochylanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122 wycinki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69, 70
przekształcanie . . . . . . . . . . . . . . 117, 122
wydobywanie
przenoszenie . . . . . . . . . . . . . . . . 114, 118
ścieżki z obiektów . . . . . . . . . . . . . . .121
rozciąganie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122
zawartość kadru . . . . . . . . . . . . . . . . .220
Indeks 495
CorelDRAW
wygładzanie wypełnianie głębi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .162

szczegóły . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .230 wypełnienia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .141, 148
wymazywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .128 głębia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 162
fragmenty obiektów . . . . . . 128, 129, 131 gradient . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 142
linie łączące . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .128 jednolite . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 141
linie proste . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128, 131 kolor domyślny . . . . . . . . . . . . . . . . . 148
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .128 kopiowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 89
zachowywanie węzłów . . . . . . . . . . .131 renderowanie do postaci
wyniki trasowania map bitowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . 253
edytowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .229 siatkowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 146
edytowanie kolorów . . . . . . . . . . . . .235 stosowanie do głębi wektorowych . 164
określanie kolorów . . . . . . . . . . . 234, 235 stosowanie do obszarów
poza obiektami . . . . . . . . . . . . . .146, 147
redukowanie kolorów . . . . . . . . . . . .235
stosowanie jednolitych . . . . . . . . . . 141
rozwiązywanie problemów . . . . . . . .236
tonalne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 142
scalanie kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . .235
tonalne. Zobacz wypełnienia tonalne
tworzenie niestandardowych palet
kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .235 ustawianie kolorów obrysu . . . . . . . 159
usuwanie tła . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .232 usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 149
wyświetlanie podglądu . . . . . . . . . . .233 wypełnienia deseniem . . . . . . . . . . . . . . . .145
zachowywanie tła . . . . . . . . . . . . . . . .232 mapa bitowa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 145
zmienianie trybu kolorów . . . . . . . . .235 rozmiar kafelków . . . . . . . . . . . . . . . 145
wyodrębnianie wypełnienia gradientowe . . . . . . . . . . . . .164
podścieżki z połączonych obiektów 110 wypełnienia jednolite . . . . . . . . . . . . . . . .141
wyświetlanie wypełnienia siatkowe . . . . . . . . . . . . . . . .146
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .188
wypełnienia teksturą
prowadnice dynamiczne . . . . . . . . . .101
stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 146
siatka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .182
strony . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .188 wypełnienia tonalne . . . . . . . . . . . . . . . . . .142
warstwy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .188 atrybuty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 142
jakość druku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 142
wyświetlanie podglądu
jakość wyświetlaniu . . . . . . . . . . . . . 142
powiększanie w programie
pasma . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 142
PowerTRACE . . . . . . . . . . . . . . . . . . .233
stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 142
przewijanie w programie
stosowanie dwukolorowych . . . . . . 143
PowerTRACE . . . . . . . . . . . . . . . . . . .233
stosowanie niestandardowych . . . . 144
wyniki trasowania . . . . . . . . . . . . . . .233
stosowanie wzorca . . . . . . . . . . . . . . 143
wyokrąglanie narożników . . . . . . . . 133, 134
wyrównywanie
Wypchnij (zniekształcenie) . . . . . . . . . . .122 obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .92, 93, 94
stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .123
496 Indeks
CorelDRAW
obiekty do określonego punktu . . . . . 95 osadzanie profili kolorów . . . . . . . . .431

tekst . . . . . . . . . . . . . . . 201, 203, 204, 207 poprawienie kolorów
używanie prowadnic dynamicznych . 99 wyświetlanych na ekranie . . . . . . . . .432
węzły . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115, 121 ustawianie opcji zaawansowanych .431
wysokość włączanie sygnalizacji kolorów
niedrukowalnych . . . . . . . . . . . . . . . .431
rysowanie krzywych
przez określenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52 wybieranie modułu . . . . . . . . . . . . . .431
wybieranie stylów . . . . . . . . . . . . . . .431
wyszukiwanie
tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 200 zasoby szkoleniowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14
wzorce zawijanie
wypełnienia tonalne . . . . . . . . . . . . . . 143 tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .217, 218
zaznaczanie
Y obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .81, 82
tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .193, 196
źródłowa mapa bitowa
węzły . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .114, 117
zachowywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 232
zdjęcia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .39
przeglądanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .39
Z
wstawianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .39
złożone gwiazdy wyszukiwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .39
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73
zmienianie położenia
zabezpieczenia tekst na ścieżce . . . . . . . . . . . . . . . . . .209
ustawienia w plikach PDF . . . . 253, 254
zmienianie rozmiaru . . . . . . . . . . . . . . . . .103
zachowywanie mapy bitowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .225
tło w wynikach trasowania . . . . 231, 232 obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .103
zamienianie tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .199
tekst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 200 zmienianie rozmiaru/rozdzielczości
zamykanie mapy bitowe . . . . . . . . . . . . . . . .223, 224
CorelDRAW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46 zmniejszanie
rysunki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46 liczba węzłów w krzywych . . . . . . . .120
zamykanie programu CorelDRAW . . . . . 46 znaczniki cięcia
zaokrąglanie narożników . . . . . . . . . . . . . 134 drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .246
zapisywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 251 znaczniki cięcia/zginania
pliki PDF . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 251 drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . .245, 246
rysunki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44, 45 znaczniki drukarskie . . . . . . . . . . . . . . . . .253
w różnych formatach . . . . . . . . . . . . . 261 dołączanie do pliku PDF . . . . . . . . . .253
zaznaczone obiekty . . . . . . . . . . . . . . . 45 drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .245
zarządzanie kolorami określanie położenia . . . . . . . . . . . . .247
Indeks 497
CorelDRAW
znaczniki zginania
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .246
znaki
niedrukowalne . . . . . . . . . . . . . . . . . .220
obracanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .206
prostowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .206
przesuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .206
przywracanie do linii bazowej . . . . .206
specjalne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .220
właściwości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .198
znaki niedrukowalne
wyświetlanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .220
znaki specjalne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .220
znaki wodne
sprawdzanie podczas importowania 257
498 Indeks
Corel PHOTO-PAINT Indeks
! cofanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .357
łączenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 400 część czynności . . . . . . . . . . . . . . . . .359
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 402 Corel Corporation . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .16
obiekty z tłem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 402 kontakt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14
obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 309, 310 szkolenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14
łączenie (definicja) . . . . . . . . . . . . . . . . . . 450 CorelTUTOR . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14
ładowanie czas naświetlania (definicja) . . . . . . . . . .441
wypełnienia mapami bitowymi . . . . 392
ładowanie zdjęć . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 303 D
256 kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 298 dopasowywanie
cienie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .319
A jaskrawość . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .318
kolor . . . . . . . . . . . . . . . 315, 322, 324, 325
aktualizacje produktów . . . . . . . . . . . . . . . 10
Zobacz również kolor
aktualizowanie produktów firmy Corel . 10 kontrast . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .318
aparaty cyfrowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301 światła . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .319
ustawienia zarządzania kolorami . . . 429 półcienie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .319
zdjęcia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 302, 303 ton . . . . . . . . . . . . . . . . . 315, 322, 323, 325
zdjęcia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .315
B dopełnianie masek . . . . . . . . . . . . . . . . . . .374
baza wiedzy drukarki
uzyskiwanie dostępu . . . . . . . . . . . . . . 13 ustawienia zarządzania kolorami . . .431
Biuro obsługi klienta firmy Corel . . . . . . 10 drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .435
dostosowywanie rastrów . . . . . . . . . .249
C drukowanie komercyjne . . . . . . . . . .243
dzielenie zadań na fragmenty . . . . . .436
cień (definicja) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 469
kanały kolorów dodatkowych . . . . .291
cienie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 410 kolor rozbarwiany PANTONE
dodawanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 411 Hexachrome . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .249
dodawanie do obiektów . . . . . . . . . . 411 marginesy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .245
dopasowywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . 319 orientacja strony . . . . . . . . . . . . . . . . .437
kopiowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 412 pasery . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .246
Cienie (suwak) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 319 paski kalibracji kolorów . . . . . . . . . .246
clipart podgląd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .437, 438
wyszukiwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301 przekształcanie kolorów dodatkowych
w kolory rozbarwiane . . . . . . . . . . . .249
Indeks 499
Corel PHOTO-PAINT
rowki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .245 F
układ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .436 filtr efektu Dopełnienie . . . . . . . . . . . . . . .385
ukrywanie grafiki na podglądzie . . .438
filtr efektu Posteryzacja . . . . . . . . . . . . . .385
zmienianie rozdzielczości . . . . . . . . .332
znaczniki drukarskie . . . . . . . . . . . . .247 filtr efektu Próg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .385
drukowanie komercyjne . . . . . . . . . . . . . .243 filtr górnoprzepustowy . . . . . . . . . . . . . . .356
duplikowanie filtr Maska wyostrzająca . . . . . . . . . . . . . .356
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .400 filtr Wyostrzanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .356
obszary obrazka . . . . . . . . . . . . . . . . .354 filtr Wyostrzanie adaptacyjne . . . . . . . . .356
dzielenie zadań drukowania filtr Wyostrzanie kierunkowe . . . . . . . . .356
na fragmenty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .436
filtry . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .381
stosowanie soczewek . . . . . . . . . . . . 363
E
filtry dopasowujące . . . . . . . . . .322, 323, 325
edytowanie
używanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 325
kanały kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . .327
filtry efektów
efekt „czerwonych oczu” . . . . . . . . . . . . .350
soczewki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 363
usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .350
filtry transformacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . .385
efekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .381
formaty plików
efekty specjalne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .381
do publikacji w Internecie . . . . . . . . 413
gotowe style . . . . . . . . . . . . . . . . 383, 384
wyświetlanie informacji o obrazku 282
kategorie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .381
kolor i ton . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .385
powtarzanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .383 G
stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 382, 385 głębia kolorów
stosowanie do obszarów do edycji .383 tryby kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . 297
tworzenie gotowych stylów . . . . . . .384 zmienianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 298
typy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .381 GIF
usuwanie gotowych stylów . . . . . . . .384 optymalizowanie i eksportowanie . 413
eksportowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .423 grafika
do różnych formatów plików . . . . . .425 ukrywanie do poglądu wydruku . . . 438
obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .425 wektorowa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 304
osadzanie profili kolorów . . . . . . . . .431
grafika wektorowa . . . . . . . . . . . . . . . . . . .304
soczewki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .366
importowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 304
eksportowanie do publikacji otwieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 304
w Internecie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 413, 414
grupy obcinania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .400
elipsy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .337 tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 401
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .337
500 Indeks
Corel PHOTO-PAINT
usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 401 zmienianie interfejsu użytkownika

i Pomocy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9
H JPEG
hasła optymalizowanie i eksportowanie . .413
ustawianie w plikach PDF . . . . . . . . 255
histogramy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 322, 323 K
używanie interakcyjne . . . . . . . . . . . . 325 kadrowanie
obramowanie . . . . . . . . . . . . . . . .307, 308
I obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .308
obszary do edycji . . . . . . . . . . . .307, 309
importowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301
rozszerzanie obszaru kadrowania . .308
grafika wektorowa . . . . . . . . . . . . . . . 304
obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301 Kadrowanie (narzędzie) . . . . . . . . . . . . . .307
osadzanie profili kolorów . . . . . . . . . 431 kadrowanie obrazków . . . . . . . . . . . . . . . .307
pliki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301 kafelkowanie
wypełnienia mapami bitowymi . . . . 392 mapy bitowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .391
informacje o pliku kanały
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 247 kolor dodatkowy . . . . . . . . . . . . . . . . .291
instalowanie aplikacji . . . . . . . . . . . . . . . . 7, 8 kanały kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .327
interfejs użytkownika łączenie obrazków . . . . . . . . . . . . . . .329
zmienianie języka . . . . . . . . . . . . . . . . . 9 dzielenie obrazków na kanały . . . . .328
Internet edytowanie . . . . . . . . . . . . . . . . .327, 328
eksportowanie do publikacji . . . . . . 413 mieszanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .327, 328
eksportowanie obrazków . . . . . 413, 414 tworzenie masek . . . . . . . . . . . . .371, 374
obsługa klienta . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15 wyświetlanie . . . . . . . . . . . . . . . .327, 328
optymalizacja obrazków . . . . . . . . . . 413 kanały kolorów dodatkowych . . . . . . . . .291
optymalizowanie do publikacji . . . . 413 tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .292
optymalizowanie obrazków . . . . . . . 414 ukrywanie lub wyświetlanie . . . . . . .294
przejścia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 416 usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .295
zaznaczanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .293
J zmienianie kolejności . . . . . . . . . . . .295
zmienianie właściwości . . . . . . . . . . .293
jaskrawość
dopasowywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . 318 klisza
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .250
Jaskrawość (suwak) . . . . . . . . . . . . . . . . . 318
klonowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .354
jednostki miary
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .354
zmienianie jednostek miary . . . . . . . 282
obszary obrazka . . . . . . . . . . . . . . . . .354
języki
Indeks 501
Corel PHOTO-PAINT
klonowanie impresjonistyczne . . . . . . . .354 używanie palet kolorów . . . . . . .285, 287

klonowanie puentylistyczne . . . . . . . . . .354 wybieranie . . . . . . 285, 286, 287, 288, 289
wymazywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 359
kodowanie (definicja) . . . . . . . . . . . . . . . .447
wyświetlanie informacji o obrazku 282
kolor zastępowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 359
dopasowywanie . . . . . . . . . 315, 322, 325
kolory rozbarwiane
filtry . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .323
PANTONE Hexachrome . . . . . . . . . 249
kanały. Zobacz kanały kolorów
przekształcanie kolorów
korygowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .363
dodatkowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 249
modyfikowanie za pomocą pociągnięć
pędzla . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 324, 325 kompresja
określanie w Pracowni dopasowywania optymalizowanie obrazków do
obrazka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .317 publikacji w Internecie . . . . . . . . . . 413
przebarwienie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .315 konfigurowanie tabletu graficznego . . . .346
symulacja kolorów . . . . . . . . . . . . . . .299 kontrast . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .355
szybkie poprawianie . . . . . . . . . . . . .320 dopasowywanie . . . . . . . . . . . . . . . . 318
tryby . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .327
Kontrast (suwak) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .318
Zobacz również
kanały kolorów kontury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .337
kolor bazowy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .371 konwencje stosowane w dokumentacji . .10
kolor pierwszego planu konwencje w dokumentacji . . . . . . . . . . . .10
wybieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .286 kopiowanie
kolor tła obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 400
wybieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .286 kopiowanie obszarów obrazka . . . . . . . .354
kolory . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .285 krawędzie
bieżące zaznaczenia . . . . . . . . . . . . . .286 zmienianie dla obiektów . . . . . . . . . 407
dodatkowe. Patrz kolory dodatkowe
kształty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .337
dokładne odtwarzanie . . . . . . . . . . . .429
renderowanie jako obiekty . . . . . . . 399
mieszanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 289, 360
rysowanie konturów . . . . . . . . . .337, 338
palety niestandardowe . . . . . . . . . . . .290
rysowanie prostokątów i elips . . . . 337
poprawianie między
rysowanie trójkątów i wielokątów . 338
urządzeniami . . . . . . . . . . . . . . . . 429, 432
próbkowanie z obrazków . . . . . . . . .287
rozbarwiane. Zobacz kolory rozbar- L
wiane Lasso, narzędzie
rozmazywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .360 korzystanie w kanałach kolorów . . 374
smużenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .360 lasso, narzędzie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .372
tworzenie przejść . . . . . . . . . . . . . . . .289
linie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .337
używanie harmonii kolorów . . . . . . .289
502 Indeks
Corel PHOTO-PAINT
łączenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 339 rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .369

rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 339 tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .368, 369
listy obrazków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 343 tworzenie soczewek . . . . . . . . . . . . . .364
ładowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 344 usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .374, 375
w kształcie konturu . . . . . . . . . . . . . .370
M maski kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .371
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .372, 373
malowanie
próbkowanie kolorów obrazka . . . . 342 menu
spirale . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 344 ukrywanie paska menu . . . . . . . . . . .280
stosowanie pociągnięć pędzla . . . . . 340 Microsoft Office
symetryczne desenie . . . . . . . . . . . . . 344 eksportowanie plików do formatu . .426
używanie gotowych pędzli . . . . . . . . 341 mieszanie
używanie pisaków czułych kanały kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . .327
na nacisk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 346
używanie rozpylanych obrazków . . 343 mieszanie kolorów . . . . . . . . . . . . . . . 359, 360
używanie wypełnień . . . . . . . . . . . . . 342 migawki
zawijasy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 344 tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .316
margines na spad modele kolorów
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 245 zmienianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .282
ustawianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 246 moduły dodatkowe . . . . . . . . . . . . . . . . . .385
markiza instalowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .385
dostosowywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . 409 usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .386
markiza maski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 367 modyfikowanie instalacji . . . . . . . . . . . . . . .8
ukrywanie i wyświetlanie . . . . . . . . . 368 monitory
Maska magnetyczna, narzędzie . . . . . . . 372 ostrzeganie o kolorach
niedrukowalnych . . . . . . . . . . . . . . . .431
maska odręczna, narzędzie . . . . . . . . . . . 369
ustawienia zarządzania kolorami . . .429
maski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 367
mora
automatyczne wykrywanie
krawędzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 372 usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .350
dopełnianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 374
kanały kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . 374 N
kolor . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 371 nadlewanie In-RIP
korzystanie z kanałów kolorów . . . . 371 próg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .250
maski kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . 373 redukcja kolorów . . . . . . . . . . . . . . . .250
maski kolorów jednolitych . . . . . . . . 372 nakładka maski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .367
odręczne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 369 ukrywanie i wyświetlanie . . . . . . . . .368
rozszerzanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 370
naświetlenie
Indeks 503
Corel PHOTO-PAINT
poprawianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .315 dodawanie cieni . . . . . . . . . . . . . . . . 411

naprawianie grupowanie . . . . . . . . . . . . . . . . .400, 401
instalacje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .8 grupy obcinania . . . . . . . . . . . . . . . . 400
klonowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 354
naprawianie obrazków . . . . . . . . . . . . . . .349
kopiowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 400
narzędzia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .270 malowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 340
narzędzie Chwyt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .280 mieszanie z tłem . . . . . . . . . . . . . . . . 409
narzędzie Cofnij pędzel . . . . . . . . . . . . . .359 obracanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 406
odbijanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 406
narzędzie Efekt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .357
pochylanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 406
narzędzie Elipsa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .337 przekształcanie . . . . . . . . . . . . . . . . . 403
narzędzie Gumka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .358 rozdzielanie grup . . . . . . . . . . . . . . . 401
narzędzie Interakcyjne wypełnienie . . . .393 rozkładanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 400
soczewki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 363
narzędzie Interakcyjny cień . . . . . . . . . . .410
stosowanie perspektywy . . . . . . . . . 407
narzędzie Klonowanie . . . . . . . . . . . 342, 354 tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 397
narzędzie Linia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .339 zaznaczanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 400
narzędzie Pędzel . . . . . . . . . . . . . . . . 340, 344 zmienianie krawędzi . . . . .407, 408, 409
zmienianie nazwy . . . . . . . . . . . . . . . 400
narzędzie Pędzel zamiany kolorów . . . .359
zmienianie rozmiaru i
narzędzie Pipeta . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .342 skalowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . .405, 406
narzędzie Powiększenie . . . . . . . . . . . . . .281 zmienianie właściwości . . . . . . . . . . 400
zniekształcanie . . . . . . . . . . . . . . . . . 406
narzędzie Prostokąt . . . . . . . . . . . . . . . . . .337
obiekty pierwszego planu
narzędzie Rozpylacz obrazków . . . . . . . .343
wycinanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 375
narzędzie Wielokąt . . . . . . . . . . . . . . . . . .338
obracanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .403
narzędzie Wypełnienie . . . . . . . . . . . . . . .387 obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 406
Nasycenie (suwak) . . . . . . . . . . . . . . . . . .318 obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .311, 312
numery stron obramowanie
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .247 kadrowanie . . . . . . . . . . . . . . . . .307, 308
zmienianie rozmiaru . . . . . . . . . . . . . 334
O obrazek
obiekt odbijanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .311, 312
dostosowywanie markizy . . . . . . . . .409 orientacja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 311
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .403 tworzenie odbicia lustrzanego . . . . 312
łączenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 400, 402 obrazki
łączenie z tłem . . . . . . . . . . . . . . . . . .402 łączenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 310
cienie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .410 dopasowywanie interakcyjne . . . . . 325
504 Indeks
Corel PHOTO-PAINT
dopasowywanie jasności i kontrastu 318 rozszerzanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .370

dopasowywanie kolorów i tonów . . 322 stosowanie efektów specjalnych . . .383
eksportowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 425 tworzenie obszarów w
kadrowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 308 kształcie konturu . . . . . . . . . . . . . . . .370
obracanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 312 tworzenie soczewek . . . . . . . . . . . . . .364
otwieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301 usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .367, 375
poprawianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 353 wyświetlanie informacji o obrazku .282
rozdzielczość . . . . . . . . . . . . . . . 331, 332 obszary do edycji w kształcie konturu . .370
rozmiar/rozdzielczość . . . . . . . . . . . . 332
odbijanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .403
wymiary . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 331
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .406
wyświetlanie w Pracowni
obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .311, 312
dopasowywania obrazka . . . . . . 320, 321
wyszukiwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301 odcień
zamykanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 426 korygowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .363
zapisywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 423 Odcień (suwak) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .317
zmiana rozmiaru/rozdzielczości . . . 333 odinstalowywanie aplikacji . . . . . . . . . . . 7, 8
zmienianie rozmiaru . . . . . . . . . 331, 332
odręczna, maska . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .369
zmienianie
rozmiaru/rozdzielczości . . . . . . 301, 331 odstępy
zszywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 309 obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .400
obrazki wideo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 349 światła
ulepszanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 349, 350 dopasowywanie . . . . . . . . . . . . . . . . .319
obsługa klienta Światła (suwak) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .319
Corel w Internecie . . . . . . . . . . . . . . . . 15 światło (definicja) . . . . . . . . . . . . . . . . . . .469
opinie klientów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14 Okiem eksperta . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14
rejestrowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
okna
obszar roboczy ukrywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .280
zmienianie widoku . . . . . . . . . . . . . . . 279
okna dokowane
obszar sterowania kolorem minimalizowanie . . . . . . . . . . . . . . . .276
wybieranie kolorów . . . . . . . . . . . . . . 286 otwieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .276
obszary chronione . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 367 przenoszenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .276
odróżnianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 367 okno aplikacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .266
obszary do edycji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 367 okno podręczne Nawigator . . . . . . . . . . .280
definiowanie . . . . . . . . . . . . 368, 369, 371 wyświetlanie obszarów poza oknem
definiowanie w kanałach kolorów . 374 obrazka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .280
dopełnianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 367
optymalizowanie
kadrowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 309
kolory . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .429
renderowanie jako obiekty . . . . . . . . 400
Indeks 505
Corel PHOTO-PAINT
optymalizowanie obrazków do publikacji w paski kalibracji kolorów

Internecie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 413, 414 drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . .245, 246
orientacja paski narzędzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .268
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .437 standardowy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 268
obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 307, 312 ukrywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 280
zmienianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .312 ukrywanie i wyświetlanie . . . . . . . . 270
otwieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .301 PDF
grafika wektorowa . . . . . . . . . . . . . . .304 dołączanie znaczników drukarskich 253
obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .301 edytowanie stylów . . . . . . . . . . . . . . 251
optymalizowanie plików . . . . . . . . . 255
P publikowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 251
palety style . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 253
kolor . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .287 ustawianie haseł użytkowników . . . 255
otwieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .276 ustawianie opcji zabezpieczeń . . . . 253
przenoszenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .276 ustawianie uprawnień w plikach . . 254
tworzenie palet kolorów . . . . . . 290, 291 ustawienia drukarskie . . . . . . . . . . . 253
ukrywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .280 zapisywanie plików . . . . . . . . . . . . . 251
znaczniki drukarskie . . . . . . . . . . . . 253
palety kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . 285, 298
dokowanie lub odczepianie . . . . . . .291 pędzle
edytowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .298 malowanie gotowymi pędzlami . . . 341
gotowe lub niestandardowe . . . . . . .287 perspektywa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .403
tryb kolorów z paletą . . . . . . . . . . . . .299 stosowanie do obiektów . . . . . . . . . 407
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .290 pisaki czułe na nacisk . . . . . . . . . . . . . . . .346
tworzenie palet ustawianie atrybutów . . . . . . . . . . . . 346
niestandardowych . . . . . . . . . . . 290, 291
pliki
wybieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .298
eksportowanie do formatu
zapisywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .298
Microsoft Office . . . . . . . . . . . . . . . . 426
palety wysuwane . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .270 eksportowanie do formatu
panoramy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 309, 310 WordPerfect Office . . . . . . . . . . . . . 426
importowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301
Partnerzy szkoleniowi firmy Corel (Corel
Training Partner, CTP) . . . . . . . . . . . . . . . .15 pliki dźwiękowe
wyszukiwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301
partnerzy technologiczni firmy Corel (Corel
Technology Partners) . . . . . . . . . . . . . . . . .15 półcień (definicja) . . . . . . . . . . . . . . . . . . .469
pasek stanu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .276 półcienie
zmienianie informacji . . . . . . . . . . . .277 dopasowywanie . . . . . . . . . . . . . . . . 319
pasek właściwości . . . . . . . . . . . . . . . . . . .275 Półcienie (suwak) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .319
rozszerzony . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .275 pochylanie obiektów . . . . . . . . . . . . .403, 406
506 Indeks
Corel PHOTO-PAINT
pociągnięcia pędzla powiększanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 279, 281

dopasowywanie kolorów i tonów . . 324 powracanie do poprzedniego poziomu
edytowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 345 powiększenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .281
malowanie obrazkami . . . . . . . . . . . . 343 wyświetlanie obszarów poza oknem
malowanie symetrycznych deseni . . 344 obrazka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .280
malowanie zawijasów . . . . . . . . . . . . 344 zmienianie poziomu powiększenia .281
powtarzanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 344 powiększenie
renderowanie jako obiekty . . . . . . . . 399 podgląd wydruku . . . . . . . . . . . . . . . .437
stosowanie . . . . . . . . . . . . . . 340, 341, 345 poziom powiększenia . . . . . . . . . . . . . . . .281
zapisywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 345
Pracownia dopasowywania obrazka . . .315
podgląd korzystanie z automatycznych ele-
przyspieszanie . . . . . . . . . . . . . . 437, 438 mentów sterujących . . . . . . . . . . . . . .317
ukrywanie grafiki . . . . . . . . . . . . . . . . 438 korzystanie z elementów sterujących
wyciągi barwne . . . . . . . . . . . . . . . . . 438 korekcji kolorów . . . . . . . . . . . . . . . .317
zadania drukowania . . . . . . . . . . 437, 438 obracanie obrazków . . . . . . . . . . . . . .321
podgląd pełnoekranowy . . . . . . . . . . . . . . 279 powiększanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .321
zmienianie widoku . . . . . . . . . . . . . . . 280 przewijanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .321
podglądy szybkie poprawiania kolorów
i tonów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .320
zmienianie widoku obrazka . . . . . . . 280
wyświetlanie obrazków . . . . . . .320, 321
podpowiedzi
próbkowanie
wyświetlanie lub ukrywanie . . . . . . . . 13
malowanie kolorami obrazka . . . . . .342
poglądy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 279
próbkowanie kolorów . . . . . . . . . . . . . . . .287
Pomoc . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11, 12
profile ICC
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12
wybieranie opcji . . . . . . . . . . . . . . . . .431
przeszukiwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13
uzyskiwanie dostępu . . . . . . . . . . . . . . 11 profile kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . 429, 430
VBA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14 kopiowanie z dysku CD . . . . . . . . . .430
zmienianie języka . . . . . . . . . . . . . . . . . 9 osadzanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .431
pobieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .431
Poprawa kontrastu (filtr) . . . . . . . . . . . . . 325
prostokąty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .337
poprawianie
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .337
kolor . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 315, 317, 322
Zobacz również przebarwienie (definicja) . . . . . . . . . . . . .461
kolor przeglądarki kolorów
obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 325 wybieranie kolorów . . . . . . . . . .288, 289
ton . . . . . . . . . . . . . . . . . 315, 320, 322, 325
przejścia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .416
Zobacz również
ton edytowanie . . . . . . . . . . . . . 418, 419, 420
obrazki do publikacji w Internecie .416
Indeks 507
Corel PHOTO-PAINT
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .417 zmienianie wymiarów obrazka . . . . 332

tworzenie kolorów . . . . . . . . . . . . . . .289 rozmiar papieru
usuwanie obiektów . . . . . . . . . . . . . .421 papierowe obramowanie . . . . . . . . . 334
przeszukiwanie zmienianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 334
Pomoc . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .13 rozmiar pliku
przewijanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 279, 280 wyświetlanie informacji o obrazku 282
przybornik . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .270 zmniejszanie rozmiaru pliku PDF . 253
narzędzia i palety wysuwane . . . . . .270 rozpylanie obrazków . . . . . . . . . . . . . . . . .343
ukrywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .280 ładowanie list obrazków . . . . . . . . . 344
przywracanie jakości zdjęć . . . . . . . . . . .349 tworzenie list rozpylacza . . . . . . . . . 344
wybieranie obrazków . . . . . . . . . . . . 343
punkt bieli
wybieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .317 rozszerzony pasek właściwości . . . . . . . .275
otwieranie i zamykanie . . . . . . . . . . 275
punkt czerni
wybieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .317 rysik . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .346
ustawianie atrybutów . . . . . . . . . . . . 346
punkt czerni (definicja) . . . . . . . . . . . . . . .463
rysowanie
dodawanie konturów do
R
kształtów . . . . . . . . . . . . . . . . . . .337, 338
rastry linie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 339
dostosowywanie . . . . . . . . . . . . . . . . .249 prostokąty i elipsy . . . . . . . . . . . . . . 337
rejestrowanie produktów firmy Corel . . . .9 trójkąty i wielokąty . . . . . . . . . . . . . 338
retuszowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .349 zaokrąglanie narożników
prostokątów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 337
Różdżka, narzędzie
korzystanie w kanałach kolorów . . .374 rysowanie konturów
prostokąty i elipsy . . . . . . . . . . . . . . 337
różdżka, narzędzie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .372
trójkąty i wielokąty . . . . . . . . . . . . . 338
rowki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .245 rysunek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .337
rozdzielczość
rysy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .351
obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 331, 332
usuwanie . . . . . . . . . . . . . . .351, 352, 353
zmienianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .333
rozdzielczość wyjściowa . . . . . . . . . 332, 333 S
rozkładanie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . .400 samouczki
rozmazywanie kolorów . . . . . . . . . . 359, 360 Okiem eksperta, uzyskiwanie
rozmiar dostępu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14
papierowe obramowanie . . . . . . . . . .334 uzyskiwanie dostępu do samouczka
wyświetlanie obrazka . . . . . . . . . . . .331 CorelTUTOR . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14
skala densytometryczna
508 Indeks
Corel PHOTO-PAINT
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 245 konfigurowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . .346

skale densytometryczne tablety graficzne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .346
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 246 temperatura (definicja) . . . . . . . . . . . . . . .470
skalowanie Temperatura (suwak) . . . . . . . . . . . . . . . .317
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 406
terminologia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10, 265
skalowanie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . 403
ton
skanery dopasowywanie . . . . . . . . . 315, 322, 325
ustawienia zarządzania kolorami . . . 429 filtry . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .323
skanowane obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . 349 modyfikowanie za pomocą
ulepszanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 349, 350 histogramów . . . . . . . . . . . . . . . .323, 325
skanowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301, 302 modyfikowanie za pomocą pociągnięć
pędzla . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .324, 325
obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301
szybkie poprawianie . . . . . . . . . . . . .320
zdjęcia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 302
transformacje
smużenie kolorów . . . . . . . . . . . . . . . 359, 360
stosowanie do obiektów . . . . . . . . . .403
soczewki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 363
trójkąty
edytowanie . . . . . . . . . . . . . 364, 365, 366
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .338
eksportowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 366
scalanie z tłem . . . . . . . . . . . . . . . . . . 366 tryb kolorów z paletą
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 363, 364 symulowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .298
zapisywanie opcji przekształcania . .299
spłaszczanie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . 402
tryb kolorów zindeksowanych . . . . . . . .298
strony
orientacja przy drukowaniu . . . . . . . 437 tryby kolorów
przekształcanie w tryb z paletą 298, 299
symetryczne desenie . . . . . . . . . . . . . . . . . 344
wyświetlanie informacji o obrazku .279
symulacja kolorów zmienianie . . . . . . . . . . . . . . 282, 297, 298
kolor . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 299
tworzenie odbicia lustrzanego
symulowanie obrazków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .312
tryb kolorów z paletą . . . . . . . . . . . . . 298
szum U
usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . 349, 350, 351
układ
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .436
T marginesy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .245
tło rowki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .245
tworzenie z obiektów . . . . . . . . . . . . 399 układy rozmieszczenia . . . . . . . . . . . . . . .245
usuwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 375
ukrywanie
tablet graficzny kanały kolorów dodatkowych . . . . .294
Indeks 509
Corel PHOTO-PAINT
okna, przybornik i paski narzędzi . .280 punkt bieli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 317

podpowiedzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .13 punkt czerni . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 317
uprawnienia wyciągi barwne
ustawianie w plikach PDF . . . . . . . .254 drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . .247, 248
usługi Corel Professional Services . . . . . .15 podgląd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 438
ustawianie ostrości wycinanie obrazków . . . . . . . . . . . . . . . . .375
szczegóły obrazka . . . . . . . . . . . . . . .355 Wycinek, polecenie . . . . . . . . . . . . . . . . . .376
ustawienia wymazywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .357
zabezpieczenia w plikach PDF . . . .253 kolory . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 359
ustawienia drukarskie . . . . . . . . . . . . . . . .253 obszary obiektu . . . . . . . . . . . . . . . . . 358
obszary obrazka . . . . . . . . . . . . .358, 359
usuwanie aureoli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .407
krawędzie obiektów . . . . . . . . . . . . . .409 wymiary obrazka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .332
usuwanie masek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .374 wymiary obrazków . . . . . . . . . . . . . . . . . .331
usuwanie przeplotu . . . . . . . . . . . . . . . . . .350 wyświetlanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .279
informacje o obrazku . . . . . . . . . . . . 282
usuwanie zaznaczenia
kanały kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . 327
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .400
obrazki w Pracowni dopasowywania
Utwórz migawkę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .316 obrazka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .320, 321
obszary poza oknem obrazka . . . . . 280
V pełnoekranowe . . . . . . . . . . . . . . . . . 280
VBA przewijanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 279
pomoc . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14 ukrywanie okien . . . . . . . . . . . . . . . . 280
współrzędne kursora . . . . . . . . . . . . 282
zmienianie widoku obrazka . . . . . . 279
W
wyostrzanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .355, 407
warstwy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .363
filtry . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 356
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .397
krawędzie obiektów . . . . . . . . . . . . . 409
warstwy dopasowania . . . . . . . . . . . . . . . .363 obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 356
wielokąty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .337 obszary obrazka . . . . . . . . . . . . . . . . 357
rysowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .338 wypełniania gradientowe
wtapianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .407 stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 394
krawędzie obiektów . . . . . . . . . . . . . .408 wypełnienia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .387
WWW desenie 3D . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 392
rozdzielczość . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .332 gradientowe . . . . . . . . . . . . . . . . .393, 394
Wybieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .431 jednolite . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 387
malowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 342
wybieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .430
mapy bitowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 390
510 Indeks
Corel PHOTO-PAINT
teksturą . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 392 zarządzanie kolorami . . . . . . . . . . . . . . . .429

tonalne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 388, 389 osadzanie profili kolorów . . . . .431, 432
wybieranie kolorów . . . . . . . . . . . . . . 286 poprawianie kolorów wyświetlanych
wypełnienia gradientowe . . . . . . . . . . . . . 393 na ekranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .432
używanie profili kolorów . . . . . . . . .429
wypełnienia jednolite . . . . . . . . . . . . . . . . 387
ustawianie opcji zaawansowanych .431
wypełnienia mapami bitowymi . . . . . . . . 390 włączanie sygnalizacji kolorów
ładowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 392 niedrukowalnych . . . . . . . . . . . . . . . .431
importowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 392 wybieranie stylów . . . . . . . . . . . . . . .431
kafelkowanie obrazków . . . . . . . . . . 391 zawijasy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .344
stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 390
zaznaczanie
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 391
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .400
wypełnienia teksturą . . . . . . . . . . . . . . . . . 392
zaznaczenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .367
stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 393
zdjęcia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .301
wypełnienia tonalne . . . . . . . . . . . . . . . . . 388
aparaty cyfrowe . . . . . . . . . . . . .302, 303
edycja wzorców . . . . . . . . . . . . . . . . . 389
importowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . .301
niestandardowe . . . . . . . . . . . . . . 388, 389
otwieranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .301
stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 388, 389
poprawianie kolorów i tonów . . . . . .315
tworzenie głębi . . . . . . . . . . . . . . . . . . 388
retuszowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .349
wyszukiwanie skanowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .302
clipart . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301
zdjęcia czarno-białe
obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301
tworzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .297
pliki dźwiękowe . . . . . . . . . . . . . . . . . 301
zmiana rozmiaru/rozdzielczości
Z obrazków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .333
zakres tonalny (definicja) . . . . . . . . . . . . . 476 zmienianie kształtu soczewki . . . . . . . . .366

zmienianie rozmiaru
zamykanie obrazków . . . . . . . . . . . . 423, 426
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .405
zapisywanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 251, 423 obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .331, 332
do publikacji w Internecie . . . . . . . . 414 papierowe obramowanie . . . . . . . . . .334
obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 423
zmienianie rozmiaru/rozdzielczości . . . .332
pliki PDF . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 251
obrazki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .301
używanie różnych nazw plików . . . 425
ustawienia automatycznego zmniejszanie rozdzielczości . . . . . . . . . . .332
zapisywania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 423 zmniejszanie rozdzielczości obrazków .333
ustawienia kopii zapasowych . . . . . . 423
znaczniki cięcia/zginania
w różnych formatach plików . . 423, 425
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . .245, 246
w różnych miejscach . . . . . . . . . . . . . 425
zachowywanie właściwości obrazka 423 znaczniki drukarskie
Indeks 511
Corel PHOTO-PAINT
drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .245
zniekształcanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .403
obiekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .406
zszywanie obrazków . . . . . . . . . . . . . 309, 310
zwiększanie rozdzielczości . . . . . . . . . . .332
zwiększanie rozdzielczości obrazków . .333
512 Indeks

CorelDRAW Graphics Suite X3 U

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

CorelDRAW Graphics Suite X3 U

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Spis treści

Witamy w pakiecie CorelDRAW Graphics Suite X3. . . . . . . . . . . . . . . . . 1

Corel PHOTO-PAINT . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 265

CorelDRAW Indeks . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 479

Corel PHOTO-PAINT Indeks . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 499

Sekcja II: CorelDRAW

Spis treści iii

Sekcja III: Corel PHOTO-PAINT

Spis treści vii

viii Spis treści

Aplikacje pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3

CorelDRAW Graphics Suite X3: Witamy 1

Nowe funkcje w pakiecie CorelDRAW Graphics Suite X3

2 Podręcznik użytkownika pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3

CorelDRAW Graphics Suite X3: Witamy 3

4 Podręcznik użytkownika pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3

CorelDRAW Graphics Suite X3: Witamy 5

6 Podręcznik użytkownika pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3

Instalowanie aplikacji z pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3

CorelDRAW Graphics Suite X3: Witamy 7

8 Podręcznik użytkownika pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3

Zmienianie języka interfejsu użytkownika i Pomocy

Rejestrowanie produktów firmy Corel

CorelDRAW Graphics Suite X3: Witamy 9

Biuro obsługi klienta firmy Corel

Konwencje stosowane w dokumentacji

Konwencja Opis Przykłady

Menu ` Polecenie menu Elementy/polecenia menu, Kliknij kolejno Plik `

lista Lista opcji, rozwijana, gdy Wybierz wartość z listy

okno dokowane Okno zawierające dostępne Kliknij dwukrotnie nazwę

10 Podręcznik użytkownika pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3

Enter Klawisz Enter Wpisz wartość w polu

za pomocą [danego Polecenie kliknięcia Zaznacz tekst za pomocą

Uwaga zawiera ważne •Metamorfoza złożona nie

Porada zawiera sugestie •Przycinanie obiektu może

CorelDRAW Graphics Suite X3: Witamy 11

Wyświetlić Pomoc dla okna dialogowego Kliknij przycisk Pomoc.

Wydrukować określony temat Pomocy Otwórz temat Pomocy, kliknij ramkę,

12 Podręcznik użytkownika pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3

Uzyskać dostęp do informacji i porad Kliknij opcję Pomoc techniczna w

Aby przeszukać Pomoc

Wyszukać wyraz lub wyrażenie na liście Zaznacz pole wyboru Wyszukaj w

Wyszukać wszystkie formy danego Zaznacz pole wyboru Dopasuj podobne

Aby wyświetlić lub ukryć podpowiedzi

Aby uzyskać informacje o danym narzędziu w przyborniku, kliknij

CorelDRAW Graphics Suite X3: Witamy 13

Podręcznik programowania w języku VBA

14 Podręcznik użytkownika pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3

CorelDRAW Graphics Suite X3: Witamy 15

16 Podręcznik użytkownika pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3

Terminologia i pojęcia programu CorelDRAW

obiekt Element rysunku, taki jak obrazek, kształt,

rysunek Praca tworzona w programie

grafika wektorowa Obraz wygenerowany na podstawie

mapa bitowa Obraz utworzony z siatki pikseli lub

okno dokowane Okno zawierające dostępne polecenia i

CorelDRAW: Przewodnik po obszarze roboczym 19

paleta wysuwana Przycisk otwierający grupę powiązanych

tekst ozdobny Rodzaj tekstu, do którego można

tekst akapitowy Rodzaj tekstu, do którego można

Okno aplikacji CorelDRAW

20 Podręcznik użytkownika pakietu CorelDRAW Graphics Suite X3

Pasek menu Obszar zawierający rozwijane menu opcji.