wyrażanie szacunku dla rodzinnych tradycji czerpanie radości z obcowania z ludźmi starszymi integracja z lokalnym środowiskiem stworzenie możliwości do okazywania uczuć rozwijanie zdolności manualnych i poczucia estetyki
Forma: indywidualna, grupowa, zbiorowa.
Metoda: rozmowa kierowana, działania praktyczne, inscenizacja. Środki dydaktyczne: prace dzieci – samodzielnie wykonane karty świąteczne, kasety magnetofonowe z kolędami, wiersze okolicznościowe, elementy dekoracji świątecznej- gwiazda kolędnika. Czas i miejsce: grudzień, Dom Dziennego Pobytu w Bolesławcu. Ilość uczestników: wychowankowie obu grup, wychowawcy, pensjonariusze. Przygotowania wstępne: wspólne opracowanie programu: wiersze okolicznościowe, kolędy; samodzielne wykonanie kart świątecznych dla wszystkich pensjonariuszy – około 70 sztuk, ustalenie z pracownikami DDZP w Bolesławcu dokładnego terminu - dzień i godzina, powiadomienie rodziców wychowanków o wyjściu ze świetlicy. Przygotowanie imprezy trwa około 2 – 3 tygodni,
Ważna sprawą jest wciąganie wychowanków i ich rodziców do współdziałania w
organizowaniu zajęć i imprez, powierzanie im różnego rodzaju zadań. Działania takie dają możliwość wykazania się, wyzwalają aktywność i inicjatywę twórczą dziecka a rodzicom pozwalają na uczestnictwo w życiu świetlicy.
Przebieg uroczystości.
1. Zapowiedź i przygotowanie się do wyjścia do Domu Dziennego Pobytu.
2. Zachowanie bezpieczeństwa w czasie wycieczki. 3. Przygotowanie się do występu. 4. Wzajemne przywitanie się z pensjonariuszami. 5. W świątecznej i nastrojowej atmosferze dzieci wręczyły własnoręcznie wykonane karty okolicznościowe z życzeniami. 6. Wspólne kolędowanie z pensjonariuszami przeplatane recytowanymi przez dzieci wierszami o tematyce zimowej i świątecznej ( program prowadzi konferansjer):
- wspólna kolęda „Cicha noc”
- wiersz pt. „ Zimowa piosenka”- Irena Suchorzewska (2 dzieci)
Lubię śnieżek, lubię śnig,
Chociaż w oczy prószy. Lubię mrozik, lubię mróz, Chociaż marzną uszy. Lubię wicher, lubię wiatr, Chociaż mnie przewiewa, Lubię zimę! Idę w świat I wesoło śpiewam.
Podzielić się opłatkiem, powiedź mi, co to znaczy?
- To dobrze życzyć innym i wszystko im przebaczyć. Przy wigilijnym stole – niech obcy gość zasiądzie, W twoim rodzinnym kole – przy opłatku, kolędzie…
- kolęda „Dzisiaj w Betlejem”
- wiersz pt. „Zima” - Józef Czechowicz ( 2 dzieci)
Pada śnieg, prószy śnieg, wszędzie go nawiało.
Dachy są już białe. Na ulicach biało. Strojne w biel, w srebrny puch, latarnie się wdzięczą. Dzyń – dzyń – dzyń – dzyń –dzwonki sanek brzęczą. Pada śnieg, prószy śnieg, bielutki jak mleko. W sklepach gwar, w sklepach ruch:- Gwiazdka niedaleko. Jeszcze tydzień, jeszcze dwa, chłopcy i dziewczynki! Będą stać niby las na rynku choinki.
- kolęda „Bóg się rodzi”
- wiersz pt. „ Szkoda…” – Ludwik Jerzy Kern ( 4 dzieci)
Kiedy choinka, leśna dama, włoży już swoje stroje,
A w kuchni ciasto piecze mama, aż pachnie na pokoje, Wszystkich ogarnia podniecenie, nas i sąsiadów z bloku… Razem: Szkoda, ze Boże Narodzenie jest tylko raz do roku.
Śnieg za oknami leży wszędzie, wielki puszysty orzeł,
W domu się robi jak w kolędzie, że lepiej być nie może, Z daleka słychać dzwonów brzmienie płynące z głębi mroku… Razem: Szkoda, że Boże Narodzenie jest tylko raz do roku. A pod choinką dobry święty, co ma brodzisko mleczne, Podarki składa i prezenty dla dzieci, tych co grzeczne. Dzieci radują się szalenie wśród pisków i podskoków… Razem: Szkoda, że Boże Narodzenie jest tylko raz do roku. I kiedy w końcu mama prosi do stołu, bo nakryte, To jakby anioł się unosił nad nami pod sufitem. Za gardło chwyta nas wzruszenie i łezkę mamy w oku… Razem: Szkoda, że Boże Narodzenie jest tylko raz do roku.
- kolęda „ Lulajże Jezuniu”
- wiersz pt. „ Prowadzą nas gwiazdy” – Tadeusz Kubiak ( 3 dzieci) Niczym na świętych obrazach Kacper, Melchior i Baltazar Przez śnieg przyjdą, ścieżką w głazach…. A skąd przyjdą? Z gór. Jeden wielki król. Drugi wielki król. Trzeci wielki król Przez śnieg przyjdą piechotą, kadzidło, mirrę, złoto Kryjąc pod kapotą… A wiatr będzie wiał od turni, do skał. -Komu dary te niesiecie, dokąd tak przez śnieg idziecie, panowie w koronach? - Nie po drogach, nie po mostach wędrujemy do gazdostwa… Nic nie wiedzą o nas. Tam urodził się malutki na radości i na smutki, Mały niby rękawiczka albo jak kawałek smyczka, Syn gaździny i gazdy… Razem: Więc przez śniegi gór idziemy, dar królewski mu niesiemy… A prowadzą nas tatrzańskie gwiazdy.
- wysłuchanie nastrojowej kolędy: „Mizerna cicha”- nagranie na płycie CD – Marek
Bałata –„ Kolędy”.
7. Podziękowanie za serdeczne przyjęcie.
8. Wykonanie pamiątkowych zdjęć do kroniki świetlicowej. 9. Pożegnanie – powrót dzieci pod opieką wychowawców do szkoły.
Wykorzystana literatura: ”Podajmy sobie ręce”. Podręcznik do kształcenia literackiego w klasie III. Warszawa 1995