John F.

Kennedy i Sprawa UFO

W czasie swojej prezydentury John F. Kennedy próbował przejąć

kontrolę nad tajnymi informacjami na temat UFO i wojny
psychologicznej, ale jego wysiłki skutecznie udaremniły CIA i
supertajna grupa MJ-12.

Śmiertelne starcie Kennedy'ego z MJ-12 i CIA w sprawie

informacji na temat UFO

W próbach prezydenta Stanów Zjednoczonych Johna F.

Kennedy'ego mających na celu uzyskanie dostępu do informacji
na temat UFO i pozaziemskiej techniki można wyróżnić dwie
fazy, z których pierwsza to seria działań wykonawczych podję-
tych przez niego na początku jego prezydentury.
19 lutego 1961 roku Kennedy wydał dekret prezydencki
podporządkowujący wojnę psychologiczną prowadzoną w
ramach zimnej wojny swojemu doradcy do spraw bez-
pieczeństwa narodowego. Następnie 28 czerwca wydał szereg
prezydenckich poleceń służbowych wprowadzających nadzór
prezydenta nad tajnymi operacjami CIA poprzez szefa
połączonych sztabów. Te posunięcia były zbieżne z jego
dążeniem do uzyskania dostępu do działań objętych klauzulą
najwyższej tajności dotyczących UFO i pozaziemskich form życia prowadzonych w ramach Projektu
Badań Specjalnych MJ-12. Jego działania wywołały ostry konflikt z ustępującym dyrektorem CIA,
Allenem Dullesem, który sprzeciwiał się udostępnieniu mu tych informacji.
Druga faza zaczęła się 20 września 1963 roku, kiedy Kennedy przyjął ryzykowną strategię
polityczną polegającą na włączeniu NASA do współpracy z ZSRR przy wspólnych misjach kosmicznych i
księżycowych. Mało kto wie, że doprowadziło to do kulminacji konfrontacji z CIA i tymi, którzy
kontrolowali Projekt Badań Specjalnych MJ-12, w sprawie ujawnienia tajnych informacji na temat UFO.
Celem tego artykułu jest przegląd zeznań, dokumentów i wydarzeń związanych z zainteresowaniem
Kennedy'ego zjawiskiem UFO i pozaziemskimi formami życia, które zakończyło się śmiertelną
zakulisową konfrontacją z CIA i MJ-12 w ostatnim miesiącu jego życia. Dokumenty ukazujące
polityczne wydarzenia poprzedzające jego zabójstwo dowodzą, że do zamachu na jego życie doszło
przy wsparciu ważnych oficjeli z CIA i MJ-12.

Dążenia Kennedy'ego do uzyskania dostępu do działań MJ-12

Istnienie ściśle tajnego przedsięwzięcia odpowiedzialnego za pozaziemskie życie i technologię
potwierdzają trzy oficjalne dokumenty rządowe.
Pierwszy z nich to dokument znaleziony w roku 1985 w Państwowym Archiwum Stanów
Zjednoczonych, który mówi otwarcie o „Projekcie Badań Specjalnych MJ-12". Znaleziono go między
odtajnionymi dokumentami Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych i uznano za część oficjalnych akt
będących własnością Archiwum Państwowego.1 Jest to pismo służbowe z 14 lipca 1954 roku wysłane
przez Roberta Cutlera, doradcę prezydenta Eisenhowera do spraw bezpieczeństwa narodowego, do
szefa sztabu Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, generała Nathana Twininga, polecające zor-
ganizowanie spotkania w celu przedyskutowania spraw dotyczących Projektu Badań Specjalnych MJ-
12. Pismo Cutler-Twining jest jednym z najbardziej autorytatywnych źródeł potwierdzających istnienie
Projektu Badań Specjalnych MJ-12.2
Drugi dokument rządowy odnoszący się do ściśle tajnej grupy kontrolującej informacje na temat
UFO to ściśle tajne pismo z 21 listopada 1950 roku od Wilberta Smitha, ówczesnego starszego
inżyniera techniki radiowej w Kanadyjskim Ministerstwie Transportu. W swoim piśmie Smith zwraca się
do Kontrolera Telekomunikacji w sprawie technologii latających spodków, która jest badana w USA w
tajemnicy przez ściśle tajny zespół:

1
Mimo iż ten dokument znaleziono w Archiwum Państwowym w pudełku z oficjalnymi papierami, nie ma on standardowego numeru kontrolnego, co
doprowadziło niektórych badaczy do wniosku, że został on spreparowany i podrzucony. Jest to jednak mało prawdopodobne, biorąc pod uwagę rygorystyczne
procedury bezpieczeństwa obowiązujące w Archiwum Państwowym. Patrz www.ufoforhumanrights.com/mj-12.php. Oświadczenie administracji Archiwum
Państwowego w sprawie tego dokumentu znajduje się na stronie www.archives.gov/foia/ufos. html#mjl2.
2
www.majesticdocuments.com/pdf/cutler_twining.pdf.
Design by T.M.
www.astralweb.prv.pl
Kontakt: trans_an@tlen.pl
 a. Ta sprawa jest traktowana przez rząd Stanów Zjednoczonych jako najtajniejsza i jest stawiana nawet wyżej od bomby
wodorowej.
b. Latające spodki istnieją.
c. Sposób ich działania jest nieznany; nad tym zagadnieniem pracuje niewielki zespół kierowany przez dra Vannevara
Busha.
d. Władze Stanów Zjednoczonych przywiązują do całej tej sprawy ogromne znaczenie.3

Pismo Smitha potwierdza, że w roku 1950 mała grupa kierowana przez dra Vannevara Busha badała
w tajemnicy technologie związane z UFO. Dr Bush kierował w latach 1941-1947 Biurem Badań
Naukowych i Rozwoju (Office of Scientific Research and Development) oraz Radą ds. Badań i Rozwoju
(Research and Development Board; w skrócie RDB) połączonych służb wojskowych.4
Kiedy Smith pisał swoje pismo, dr Bush był członkiem komitetu nadzorującego RDB i głównym
doradcą ds. naukowych prezydenta Trumana. Jak pokazuje inny dokument - pismo Trumana, o którym
będzie w dalszej części - rola Busha jest znacząca.
Trzeci dokument obejmuje trzy pisma z Połączonego Kolegium Szefów Sztabów zatytułowane
„Połączony plan logistyczny dla «MAJESTIC»". Te odtajnione w roku 1976 pisma mówią:

Przygotowywane są obecnie następujące plany wsparcia MAJESTIC:

a. Plan wojny psychologicznej.
b. Plan wojny niekonwencjonalnej.
c. Plany tuszowania i dezinformacji.
d. Rządowy plan spraw cywilnych/wojskowych.
e. Plan dowodzenia.
f. Plan logistyki.
g. Przewodnik transportu włączony do planu logistyki.
h. Plan map. i. Plan łączności.5

Te pisma są istotne dlatego, że pokazują, iż w roku 1952 projekt MAJESTIC był w trakcie realizacji i
cieszył się szerokim wsparciem w postaci wojny psychologicznej, tajnych operacji wojskowych,
rządowych działań cywilnych i wojskowych, logistyki, łączności eta, czego należało oczekiwać po
czymś, co dotyczyło UFO i pozaziemskiego życia. Pismo Połączonego Kolegium Szefów Sztabów po-
twierdza pismo Cutler-Twining z roku 1954 dotyczące projektu Majestic-12 oraz wzmiankę Smitha z
roku 1950 o grupie kierowanej przez dra Vannevara Busha.
Te trzy oficjalne dokumenty potwierdzają szereg innych, które przeciekły do opinii publicznej i
wspominają o grupie kontrolującej sprawy związane z UFO opatrzonej kryptonimem MJ-12, MAJESTIC i
innymi wariantami tych nazw.
Jeden z dokumentów z przecieku to rzekome ściśle tajne pismo prezydenta Trumana do sekretarza
obrony Roberta Forrestala z 23 września 1947 roku. Nawiązując do wcześniejszych rozmów o poufnych
sprawach (UFO i pozaziemskie życie), prezydent Truman napisał w nim: „Od tej chwili do tej sprawy
należy odnosić się wyłącznie jako do Operacji Majestic Dwanaście",6 i dalej: „...jakiekolwiek przyszłe
rozważania związane z zarządzaniem tą sprawą powinny należeć wyłącznie do biura prezydenta po
odpowiednim przedyskutowaniu tego z panem, drem Bushem i dyrektorem CIA".
To pismo Trumana jest określane jako „Specjalny tajny dekret prezydencki nr 092447" i było
dołączone do innego dokumentu z przecieku opatrzonego nazwą „Dokument wtajemniczenia
Eisenhowera".
Ten rzekomo dotyczący wtajemniczenia prezydenta elekta Eisenhowera dokument z 18 listopada
1952 roku opisuje genezę operacji Majestic-12 i wymienia 12 członków tej grupy.7 Ten dokument
został szczegółowo zbadany i pewni prominentni badacze zjawiska UFO orzekli, że jest on historycznie
spójny z ówczesnymi wydarzeniami, dokumentami i osobami.8
Pisma Cutler-Twining, Smitha, Połączonego Kolegium Szefów Sztabów, Trumana oraz dokument
wtajemniczenia Eisenhowera dowodzą ponad wszelką wątpliwość istnienia ściśle tajnej naukowej grupy
wojskowej nazywanej w swoim czasie Majestic-12 lub coś w tym rodzaju odpowiedzialnej za sprawy
dotyczące pozaziemskiego życia i technologii.

3
www.majesticdocuments.com/pdf/smithmemo-21nov51.pdf.
4
en.wikipedia.org/wiki/Vannevar_Bush.
5
www.majesticdocuments.com/pdf/jointlogisticplan_majestic.pdf.
6
www.majesticdocuments.com/pdf/truman_forrestal.pdf.
7
www.majesticdocuments.com/pdf/eisenhower_briefing.pdf.
8
Stanton Friedman jest najbardziej znanym promotorem autentyczności dokumentu wtajemniczenia Eisenhowera; patrz jego książka Top Secret/MAJIC (Ściśle
Tajnel MAJESTIC), Marlowe & Company, Nowy Jork, 2005 (1996).
Design by T.M.
www.astralweb.prv.pl
Kontakt: trans_an@tlen.pl
Dokumenty te ujawniają, że grupa MJ-12 działała potajemnie, że Pentagon udzielał jej ogromnego
wsparcia logistycznego, że była ściśle związana z tajnymi operacjami CIA i że udało się jej uniknąć
bezpośredniego prezydenckiego nadzoru.

Próby przejęcia kontroli nad MJ-12 przez Kennedy'ego

Kiedy prezydent Kennedy objął w roku 1961 swój urząd, zdał sobie
sprawę z istnienia grupy MJ-12 i jej związku z informacjami na temat
UFO i pozaziemskiego życia. Uznał, że musi dowiedzieć się czegoś więcej
o jej tajnej działalności i zrewidować zasady prezydenckiego nadzoru
nad nią.
28 czerwca 1961 roku napisał do Allena Dullesa, Dyrektora
Centralnego Wywiadu (Director of Central Intelligence):

Notatka służbowa w sprawie bezpieczeństwa państwa

Do: Dyrektor Centralnej Agencji Wywiadowczej
Dotyczy: Przegląd operacji wywiadowczych MJ-12 i tego, w jaki sposób łączą się one z
planami wojny psychologicznej prowadzonej w ramach zimnej wojny.

Proszę o krótkie sprawozdanie najszybciej jak to możliwe.9

To uzyskane z przecieku pismo w sprawie bezpieczeństwa państwa (National Security

Memorandum; w skrócie NSM) dowodzi, że w czerwcu 1961 roku Kennedy chciał poznać działalność
MJ-12 i jej związek z prowadzoną wojną psychologiczną. Mimo iż CIA nie potwierdziła autentyczności
tego ściśle tajnego czerwcowego pisma, jego prawdziwość potwierdzają inne dokumenty z tego okresu.
Na początku sprawowania swojego urzędu prezydent Kennedy dał do zrozumienia, że chce dokonać
restrukturyzacji Rady Bezpieczeństwa Narodowego (National Security Council; w skrócie NSC) oraz
podporządkować władzy wykonawczej całość wywiadu i działań wojny psychologicznej.
18 lutego 1961 roku prezydent Kennedy wydał prezydencki dekret wykonawczy nr 10920, który
rozwiązał Radę Koordynacji Operacji.10 Rada była głównym międzyagencyjnym ciałem
odpowiedzialnym za psychologiczne działania prowadzone w ramach zimnej wojny.11 Jej zadania
przekazano doradcy Kennedy'ego do spraw bezpieczeństwa narodowego McGeorge'owi Bundy'emu i
Departamentowi Stanu.
Dekret wykonawczy nr 10920 prezydenta Kennedy'ego dowodzi, że chciał on uzyskać kontrolę nad
całą działalnością wywiadowczą związaną z wojną psychologiczną. Rozwiązanie Rady Koordynacji
Operacji dowodzi, że był on gotów rozwiązać dowolną jednostkę organizacyjną rządu, aby objąć jej
operacje wojny psychologicznej bezpośrednią kontrolą swojego zespołu do spraw bezpieczeństwa
narodowego.
Dekret wykonawczy nr 10920 uzasadnia jego późniejsze pismo z 28 czerwca 1961 roku dotyczące
bezpieczeństwa narodowego i działalności MJ-12, która związana była, jak się dowiedział, z
prowadzeniem wojny psychologicznej.
Autentyczność pisma z 28 czerwca 1961 roku potwierdza odtajniony zestaw trzech pism w sprawie
działań na rzecz bezpieczeństwa narodowego (National Security Action Memorandum; w skrócie NSAM)
skierowanych tego samego dnia do Połączonego Kolegium Szefów Sztabów oraz Allena Dullesa.
NSAM-y 55-57 podporządkowują operacje zimnej wojny wyłącznej kontroli Połączonego Kolegium
Szefów Sztabów.12 Według pułkownika Fletchera Prouty były one głównym narzędziem Kennedy'ego
służącym do przejęcia przez niego kontroli nad tajnymi operacjami CIA.13
Te trzy NSAM-y z 28 czerwca wspierają treść NSM-u Kennedy'ego skierowanego do Dyrektora
Centrali Wywiadu tego samego dnia, który dotyczył operacji zimnej wojny prowadzonych przez MJ-12.
Jak dalej wykażę z pomocą pochodzącego z przecieku nadpalonego dokumentu, te trzy NSAM-y
wyjaśniają, dlaczego MJ-12 odcięło Połączone Kolegium Szefów Sztabów od najtajniejszych informacji
na temat UFO.

9
www.majesticdocuments.com/pdf/kennedy_ciadirector.pdf.
10
www.presidency.ucsb.edu/ws/index.php?pid=58858.
11
Rozkaz wykonawczy prezydenta Eisenhowera nr 10483, „Establishing the Operations Coordinating Board" („Powołanie Rady Koordynacji Operacji") wydany
został 2 września 1953 roku; www.presidency. ucsb.edu/ws/index.php?pid=60573.
12
www.jfklibrary.org/Historical+Resources/Archives/Reference+Desk/NSAMs.htm.
13
L. Fletcher Prouty, The Secret Team: The CIA and lts Allies in Control oj the United States and the World (Tajna ekipa - CIA i jej sojusznicy w kontrolowaniu
Stanów Zjednoczonych i świata), Skyhorse Publi-shing, 2008, str. 134-135.
Design by T.M.
www.astralweb.prv.pl
Kontakt: trans_an@tlen.pl
 Nieco wcześniej wspomniałem o trzech ściśle tajnych pismach Połączonego Kolegium Szefów
Sztabów z roku 1952 zatytułowanych „Połączony plan logistyczny dla «MAJESTIC»". Tym, co rzuca się
w oczy wśród różnych „planów wspierania MAJESTIC", był „plan wojny psychologicznej".14
Widzimy tu po raz kolejny związek pomiędzy operacjami MJ-12 (MAJESTIC) i wojną psychologiczną.
Stąd Kennedy miał uzasadniony powód wydania Dullesowi polecenia przedstawienia sprawozdania w
sprawie operacji MJ-12, ze szczególnym uwzględnieniem wojny psychologicznej.
Odpowiedzią Dullesa na polecenie Kennedy'ego z 28 czerwca było podobno ściśle tajne pismo z 5
listopada 1961 roku, w którym Dulles przedstawia ogólny zarys działalności MJ-12 pod kątem działań
psychologicznych i opisuje UFO jako część „sowieckiej propagandy" stworzonej w celu „szerzenia
nieufności do rządu".15
W piśmie tym Dulles przyznaje również, iż jest możliwe, że „prawdziwe przypadki UFO są
pozaziemskiego pochodzenia" i „nie stanowią fizycznego zagrożenia dla bezpieczeństwa kraju".
Najbardziej znacząca jest jednak jego następująca uwaga:

Ze względów bezpieczeństwa nie mogę ujawnić istotnych danych o niektórych bardziej poufnych aspektach działalności MJ-
12...

Jeśli pismo Dullesa jest prawdziwe, to podaje prezydentowi Kennedy'emu jedynie minimum
informacji o działalności MJ-12, jakich zażądał 28 czerwca 1961 roku.

Dulles i nadpalone pismo na temat MJ-12

Uzyskane z przecieku pismo służbowe z 28 czerwca 1961 roku, dekret prezydencki 10920, NSAM-y
55-57 oraz pismo Dullesa z 5 listopada 1961 roku dowodzą, że doszło do zmagań o prezydencką
kontrolę nad programami wojny psychologicznej i tajnymi operacjami MJ-12.
Dulles był do 29 listopada 1961 roku, kiedy ustąpił ze stanowiska dyrektora CIA, centralną postacią
walki z Kenne-dym o władzę nad działalnością MJ-12 i kontrolę nad tajnymi danymi na temat UFO. Ich
walka znajduje odzwierciedlenie w uzyskanej z przecieku nadpalonej kopii pisma uratowanej podobno
od ognia, w którym spłonęła reszta akt byłego szefa kontrwywiadu CIA, Jamesa Jesusa Angletona, po
jego śmierci 12 maja 1987 roku.
Były kolega Angletona z kontrwywiadu, który utrzymuje, że był obecny przy paleniu tych akt,
ujawnił ją 23 czerwca 1999 roku.16 Według badaczy działalności MJ-12, dra Roberta M. Wooda i Ryana
S. Wooda, ten nadpalony dokument...

...jest oryginalną kopią maszynopisu z wodnym znakiem orła charakterystycznym dla dokumentów rządowych, ale
laboratoriom sądowym nie udato się go jak dotąd zidentyfikować... Mimo braku daty treść dokumentu sugeruje, że chodzi o
wrzesień i rok z początku lat 1960., jednak ta sprawa jest jeszcze w badana.17

Nadpalony dokument pochodzi z okresu rządów Kennedy'ego i posiada cechy charakterystyczne dla
dokumentów rządowych.18 Jeśli to, co zawiera, jest prawdą, stanowi on namacalny dowód na wojnę
pomiędzy Kennedym i MJ-12 o dostęp do informacji na temat UFO.
Ten zakwalifikowany do kategorii ściśle tajnych dokument ze znakiem dostępu MJ-12 jest zbiorem
dyrektyw dyrektora CIA, który sprawował jednocześnie funkcję kierownika Projektu Badań Specjalnych
MJ-12, dla sześciu innych członków Projektu. Na okładce czytamy:

Jak już pewnie wiecie, LANCER [pseudonim Kennedy'ego używany w tajnych służbach] prowadzi dochodzenie dotyczące
naszej działalności, na co nie możemy pozwolić. Proszę o waszą opinię w tej sprawie nie później niż w październiku. Wasze
działanie w tej sprawie jest kluczowe dla dalszego trwania grupy.19

Ten dokument wyraźnie mówi, że wysiłki Kennedy'ego zmierzające do uzyskania dostępu do

informacji na temat UFO wkrótce po objęciu przez niego 20 stycznia 1961 roku urzędu prezydenta
stanowiły zagrożenie dla istnienia Projektu/Grupy Badań Specjalnych MJ-12.
Chociaż nadpalony dokument nie posiada daty wystawienia, stanowisko autora i polityczny kontekst
dowodzą, że został on napisany wkrótce po tym, jak Kennedy wysłał pismo w sprawie bezpieczeństwa
państwa, w którym zażądał przeglądu „operacji wywiadowczych MJ-12 i tego, w jaki sposób łączą się

14
www.majesticdocuments.com/pdf/jointlogisticplan_majestic.pdf.
15
„Operations Review: The MJ-12 Project", www.majesticdocu-ments.com/pdf/mj12opsreview-dulles-61.pdf.
16
www.majesticdocuments.com/pdf/burnedmemocoverletter.pdf.
17
www.majesticdocuments.com/documents/1960-1969.php.
18
www.majesticdocuments.com/documents/1960-1969.php ttburned memo.
19
www.majesticdocuments.com/pdf/burnedmemo-sl-pgsl-2.pdf.
Design by T.M.
www.astralweb.prv.pl
Kontakt: trans_an@tlen.pl
one z planami wojny psychologicznej prowadzonej w ramach zimnej wojny".20 Nadpalony dokument
przyznaje, że „w świetle zaistniałej sytuacji stało się konieczne rozważenie zdublowania pól
działalności". Wygląda na to, że odnosi się to do sprawozdania, którego zażądano od Dullesa 28
czerwca.21
Nadpalony dokument wydaje się być projektem serii dyrektyw MJ-12 wydanych przez Allena
Dullesa, który wiedział, że jego czas jako dyrektora wywiadu dobiega końca wskutek fiaska operacji w
Zatoce Świń z kwietnia 1961 roku. Zwrócił się do pozostałych sześciu członków MJ-12 wymienionych w
nadpalonym dokumencie o udzielenie odpowiedzi do października, czyli na miesiąc przed terminem
odejścia ze stanowiska dyrektora wywiadu w dniu 29 listopada 1961 roku. Nadpalony dokument
zawiera szereg dyrektyw dotyczących kontrolowania informacji na temat UFO i niedzielenia się nimi z
„szefem wykonawczym [prezydentem Kennedym], personelem Rady Bezpieczeństwa Narodowego,
szefami departamentów, Połączonym Kolegium Szefów Sztabów oraz przedstawicielami zagranicy". Te
tajne dyrektywy Dullesa pozbawiły zespół Kennedy'ego do spraw bezpieczeństwa narodowego dostępu
do najważniejszych informacji na temat UFO będących w posiadania CIA i MJ-12.
Mimo iż w dokumentach z przecieku nie znaleziono odpowiedzi pozostałych członków MJ-12, pismo
Dullesa do Kenne-dy'ego z 5 listopada wskazuje, że jego tajny projekt dyrektyw dla MJ-12 spotkał się
z aprobatą.
Pismo Dullesa daje wyraźnie do zrozumienia, że MJ-12 postanowiła nie współpracować z Kennedym
i dlatego jego dążenie do podporządkowania doradcy do spraw bezpieczeństwa narodowego działań
MJ-12 związanych z wojną psychologiczną spaliło na panewce.
Po tym jak Dulles i MJ-12 udaremnili pod koniec roku 1961 wysiłki Kennedy'ego zmierzające do
uzyskania dostępu do tajnych informacji na temat UFO, niecałe dwa lata później Kennedy wkroczył na
drogę, która odnowiła jego konflikt z MJ-12, doprowadzając do tragicznych następstw.

dokończenie w następnym numerze

O autorze:
Dr Michael E. Salla jest z wykształcenia doktorem zarządzania i magistrem filozofii. Wykładał w Szkole Służby Międzynarodowej,
na Amerykańskim Uniwersytecie w Waszyngtonie, a także na Wydziale Nauk Politycznych Australijskiego Uniwersytetu
Narodowego w Canberrze. Jest założycielem Instytutu Egzopolityki (www.exo-politicsinstitute.org) i redaktorem naczelnym
Exopolitics Joumalu, a także współorganizatorem konferencji Transformacja Ziemi w Konie na Hawajach. Jest autorem książek
Exopolitics: Political Implica-tions of the Extroterrestrial Presence (Egzopolityko - polityczne implikacje obecności istot
pozaziemskich) i Exposing US Govemment Policies on Extraterrestrial Life (Prezentacja polityki rządu Stanów Zjednoczonych w
sprawie istot pozaziemskich). Skontaktować się z nim można pisząc na adres poczty elektronicznej drsalla@exopolitics.org lub za
pośrednictwem jego strony internetowej zamieszczonej pod adresem www.exopolitics.org.

Przełożył: Jerzy Florczykowski

20
www.majesticdocuments.com/pdf/kennedy_ciadirector.pdf.
21
www.majesticdocuments.com/pdf/burnedmemo-sl-pgsl-2.pdf.
Design by T.M.
www.astralweb.prv.pl
Kontakt: trans_an@tlen.pl