Kenneth Grant

Przekaz Zawarty W Milczeniu

przełożył
Krzysztof Azarewicz

LAShTAL PRESS
Gdynia - Londyn MMVI e.v.
An. 102
 WSTĘP DO WYDANIA POLSKIEGO
Przekaz zawarty w Milczeniu po raz pierwszy ukazał się
w 1954 e.v. w styczniowym numerze wydawanego w Bombaju
pisma The Cali Dirine. W 2006 e.v. lekst zamieszczono w Al
the Feet ofthe Guru. zbiorze esejów Kennelha Granta, który
ukazał się nakładem Starfire Publishing.
Treść Przekazu... zainspirowana jest mistyczną szkołą, zwaną
Advaita Vedantą. Advaita w sanskrycie oznacza
"niepodzielność", a kluczową techniką tego systemu jest Atma
Vichara, polegająca na wglądzie w Jaźń. który charakteryzuje
się taką intensywnością, iż jest w stanie rozerwać wszelkie
zasłony iluzji. Produkowana przez ową iluzję „rzeczywistość"
dnia codziennego odgradza nas bowiem od doświadczania
jedni i uniwersalności Kosmicznej Świadomości. Advaita
postrzegana jest jako klasyczny system wschodni, lecz już z
definicji lezy ona u podstaw wszystkich szkól mistycznych,
które eksplorują świat kryjący się poza przepychem
pozorów
i
złudzeń.
 U podstaw zachodniej tradycji magicznej także
kryje się idea manipulacji owymi pozorami celem ich
przekroczenia. Dzieło, jakiego podjął się Aleisler
Crowley doskonale ilustruje tę tezę. Dal on temu wyraz
w takich książkach, jak The Bank ofLies. Liber Aleph.
czy też The Book of the Creat Auk. Życiowy dorobek
takich mędrców Wschodu jak Sri Ramana Maharszi,
Pagal. Haranalh. Ramakriszna. Sivanda. a na Zachodzie
Crowley. czy też Kenneth Grant wskazuje na
niezliczone pokolenia tych. którzy szukają odpowiedzi
na pytanie, czym tak naprawdę jest umysł i
świadomość. Chcą oni tym samym spełnić stare jak sam
człowiek pragnienie, by połączyć ograniczoną ludzką
percepcję z kosmicznym łonem nieskończoności.
Przekaz zawarty w Milczeniu będzie służył jako
znakomity medytacyjny drogowskaz wszystkim tym.
którym nieobce są podobne pragnienia.
Szczególne podziękowania należą się dwóm osobom, które
przyczyniły się do publikacji niniejszej edycji; są to: Kenneth
Grant, który autoryzował LAShTAL Press do publikacji jego
dziel w Polsce, a także Michael Staley ze Starfire
Publishing
za ofiarowaną pomoc
techniczną.
 Materializacją Przekazu zawartego w
Milczeniu zajęli się: Krzysztof Azarewicz (tłumaczenie,
projekt graficzny), Anna Orzech (redakcja). Artur
Mieczkowski (pomoc techniczna, projekt graficzny,
produkcja). Prawa autorskie © związane z tę edycją
dzierży LAShTAL Press, natomiast prawa autorskie ©
związanez oryginałem The Message Enshrined iii
Silence znajdują się w posiadaniu Kennetha Granta.
Wydanie to zadedykowane jest wszystkim tym. którzy wiedzą,
chcą, mają.odwagę, zachowują milczenie i posiada ściśle
limitowany nakład 100 ręcznie numerowanych egzemplarzy, z
których niniejszy nosi numer 63
Krzysztof Azarewicz
Południowo-wschodni kraniec
Tablicy Zjednoczenia
Londyn, lipiec 2006 e.v.
Projekt graficzny e-Booka
Diablo1990
 Wyobraź sobie olbrzymie płótno, na którym
namalowano niezliczone ilości ludzi zajętych tak
różnymi sprawami, iż nie sposób ich wszystkich
wymienić. Rozgrywające się sceny można w pewien
sposób skategoryzować i tak oto dostrzeżemy, iż
charakteryzują je nienawiść i animozje, przyjemność i
smutek, uniesienie i zniechęcenie, zbrodnie i ślepa
żądza. Wybierz jedna osobę z całego tłumu i przyjrzyj
się jej dokładniej. Prześledź jej jakże płytkie życiowe
losy; zauważ jak zazębiają się w nich ludzkie i zwierzęce
formy. Zauważ, iż z miejsca, w którym osoba ta
znajduje się na obrazie widać jedynie bardzo
ograniczony fragment całego płótna. Wyobraź sobie, iż
utożsamiasz się z jedną z nieznaczących postaci obrazu,
że faktycznie czujesz się jakbyś tam był i żył. Poczuj jak
płótno poczyna rosnąć wokół ciebie z całym swym
przepychem i splendorem. Poczynasz dostrzegać
nieskończony urok obrazu, kryjącą się w nim grozę,
ekstazę i udrękę. Wkrótce zrozumiesz, iż tak naprawdę
identyfikacja ta wiązała się z doświadczeniem losu
każdego z nas. albowiem człowiek utożsamia się z jedną
formą obecną na płótnie od czasów, kiedy po raz
pierwszy tchnięto w niego życie. Identyfikacja tworzy
nasze otoczenie i ogranicza wizję
Całości.
 Obraz ten nie ma zbyt wiele wspólnego z prawdziwą
rzeczywistością i przedstawia jedynie sny
rozgorączkowanego artysty, który stworzył niezwykle
szczegółowe dzieło. Tym samym jest i otaczający nas
świat: to jeno mentalny obraz.z którego my - owe
ograniczone i fragmentaryczne wyrażenia całości znane
jako Dżiwas - staramy się odczytać jakieś znaczenie.
Bhagavan nauczał nas, iż bez względu na to. jak bardzo
będziemy starać się wyplątać z pajęczyny zakłamania, z
lego niezwykłego i przerażającego labiryntu Maji. nigdy
nie osiągniemy sukcesu dopóty, dopóki nic zdamy sobie
całkowicie sprawy z natury Pustki rzeczy, które
dostrzegamy wokół. Dopiero wówczas wszystko
zostanie pochłonięte przez Pustkę - prawdziwą i
nieomylną Jaźń. która ku swej rozkoszy wyśniła swoją
rolę Dziwy. By uczynić to.
o czym tu mowa. musimy stanąć poza całym przepychem
i hałasem; musimy odrzucić kakofoniczną mantrę Samsary. ów
pozbawiony znaczenia szum. zwykłą ludzką symfonię i
zjednać się z mantrą Pustki.
 W cichych, niezgłębionych przestrzeniach
naszego
bylu znajduje się bowiem podstawa wszystkich
rzeczy, z której wyłaniają się wszelkie obrazy,
pragnienia i sny. Ta podstawa uniwersalnego i
wiecznego życia zwie się Doskonałością. Stanowi ona
próżnię, w której zanika poczęła myśl i forma, czyli to,
co tworzy Samsarę. Niezniszczalna podstawa jest
niczym Jaźń wszystkich rzeczy, a jej blask potężniejszy
jest od spokojnego światła Sattwy. Można do Niej
dotrzeć poprzez ścieżkę cichego i bezmyślnego Serca, w
którym znajduje się zwinięty adamantyczny sekret Jej
chwały i wyjątkowości.
 Abyśmy mogli uwolnić się z połyskliwych
pajęczyn
myśli, w które tak skutecznie się zaplątaliśmy,
Bhagavan podarował nam bezcenny dar swego życia w
postaci Sri Ramany. Pytając „Kim jestem?" i z
nieustającą czujnością oraz ostrożnością zstępując . z
płótna, zrozumiemy, czym jest niewysłowione współczucie
wobec wszystkich istot, które zamanifestowały się przed
naszymi oczami. Słowa Milarepy - Jeśli doświadczycie
Pustki, w waszych sercach zrodzi się współczucie" -
nabiorą
wówczas olbrzymiego
znaczenia.
 Nigdy wcześniej na tym świecie zwykły człowiek
nie był tak mocno przekonany o słuszności tych słów
jak obecnie.
Nigdy wcześniej nie doszło do pełnego wyłonienia się Bhakli i
Dżnany. które zamanifestowały się przed oczyma tłumu. Kogo
zatem można będzie winić jeśli po utożsamieniu się z
fragmentem płótna nie uda nam się dostrzec prawdy i
wyplątać się z samobójczego łańcucha
myśli
i
wydarzeń?
 Tymczasem Bhagavan
zakomunikował nam swój niezwykły
znak poprzez Ciszę, a nie język. Jego słowa,
emitowane w fizycznej formie Sri Ramany. musiały
zakończyć swój żywot zgodnie z naturą Samsary. którą
po części tworzyły. Milczenie Bhagavana. będące
niezwykłą mantrą Pustki rezonuje w rytm serca, wibruje
na zawsze w każdym z nas. kto - choć na jeden krótki
moment -zstępuje poza niepowiązane ze sobą fragmenty
obrazu wydarzeń. Przeszła myśl. przeszła czynność to
jedynie powierzchowne i ograniczone życie Dziwy.
Milczenie Bhagavana znajduje się w rdzeniu każdej
manifestacji jednej Jaźni i tylko dzięki niemu można
odkryć bezcenny klejnot, który ukrył w lotosie swego
niezwykłego życia. Ta mantra, wibrująca w rytm serca
Wzgórza, które stoi milcząco, obserwując narodziny i
upadki cywilizacji, nadzieje i marzenia, smutki i radości,
jest w stanie zebrać wspaniale żniwo oświecenia.
Pomoże tym. którzy miast kłócenia się i
rozpamiętywania o drobiazgach, wycofają swój umysł z
ekstrawertycznej funkcji myśli i skupiają na pustej
naturze rzeczy. Staną się one wówczas jako przemijające
sny na płótnie, bowiem nie będą już w stanie
zamieszkać w obserwującym
je umyśle.
 Nie chodzi tu o to.
by opróżnić umysł lub by zatrzymać
gwałtownie proces myślenia. Należy po prostu stanąć z
boku i obserwować bezkresny strumień, nieustannie
zdając sobie sprawę z natury pustki wszystkich idei i
myśli, które przyjmują kształt w pracowni umysłu. Jeśli
skontaktujesz się z bytem leżącym u podstawy owych
miliardów obrazów, wówczas odkryjesz czystą rzekę
Jednej Świadomości. Nieustannie, w swej adamantycznej
potędze, nawołuje ona Dziwę, by zjednoczył się ze
swym źródłem, by wszelkie cienie oraz zdarzenia mogły
odbić się na świecącej płaszczyźnie nieprzemijającej
jasności. Dzięki temu zmierzy on głębię źródła, z
którego przybyły wszelkie rzeczy po to. by przybrać
ksztali koszmarów życia, zanim ponownie nie
rozpuszczą się i nie zjednoczą w potężnym nurcie
zwanym nieskończonym
życiem.
 Nie chodzi tu także i o to.
by zatkać uszy na zgiełk i szum potoku,
który przelewa się wokół nas. Należy zrozumieć
naturę pustki szumu, kiedy bezustannie wymawiane
słowo staje się jedynie próżnią i zanika wszelkie jego
znaczenie, wyzwalając tym samym czasowo umysł z
jarzma konwencjonalności. Tylko wówczas, gdy zmysły,
każdy po kolei, okażą się opierać na nierzeczywistej
podstawie, umysł będzie mógł powrócić do swego
pierwotnego i naturalnego stanu. Tam też odzwierciedli
on Czystą Świadomość, pozbawioną jakiegokolwiek
znaczenia i wartości, które my. jako ograniczeni
Dżiwasowie nakładamy na rzeczy celem pozyskania
egoistycznych korzyści.
 Wszystko, co przynależy do Samsary
zdaje się być bezużyteczne wobec ostatecznego Celu.
który zaprzecza ważności nawet najpotężniejszym ludzkim
koncepcjom. Nie ma znaczenia ile będziemy rozprawiać bądź
myśleć na temat cywilizacji, etyki, edukacji, historii i tym
podobnym. Nie przybliży to nikogo choć na jotę do
Ostatecznego Stanu, który można osiągnąć jedynie dzięki
pojęciu pustki wszystkich idei i koncepcji tworzonych oraz
karmionych przez arcy wroga - Umysł, klóry Aktywnie
Produkuje Formę. Bhagavana nigdy nie interesowało, czy
czyjaś Sadhana była dobra bądź zła. Uważał, iż wszystkie
Sadhimy ustaną w końcu i otworzą drogę ku Alma Vicharze.
która według niego jako jedyna wolna jest od umysłowości.
Wszystko inne jest jeno pułapką, która przyjmuje niezwykle
subtelną formę, jeśli tylko zacznie jawić się nam jako całkiem
logiczna koncepcja. Glosil on. iż należy unikać wszelkich
pytań za wyjątkiem jednego, dotyczącego tego. KTO
doświadcza wielości wydarzeń życia w Sumsarze. Powtarzał
ten przekaz przez całe swe w pełni doświadczone, a zarazem
proste życie. Jego nauki znane są nam dziś dzięki temu. iż
kiedyś poruszał się on po ziemi jako Sri Ramana. Stanowią
one Wyraźną Ciszę -
nieśmiertelną mantrę Pustki.
 Wejście w tę Ciszę i stopienie się
z jej niewysłowioną błogością stanowi cel
wszystkich tych. którzy pragną wziąć udział w
najświętszym sakramencie i otrzymać pełną Laskę.
Przepływa ona jako Antnachala Siwa w przestrzeniach,
do których żaden Dziwa nie ma dostępu, dopóki nie
pojmie czym są zmysły i na jakiej podstawie spoczywają.
Nawet ci. którzy nie mogą świadomie podążyć
rygorystyczną Atma Virharą. mogą choć niewyraźnie
poczuć ocean niezwykłej Ciszy - ową ostateczną zasłonę
wokół Jednej Niezniszczalnej Świadomości.
Przeciwstawia się ona wszystkim
przymiotnikom i koncepcjom
ludzkiego umysłu.
 Wyobraź sobie płótno raz jeszcze.
Nadal zaludnione jest niezliczonymi tłumami,
lecz tym razem zdajesz sobie sprawę z faktu, iż to
wszystko stanowi wyrażenie wielości Jednej
Adamantycznej Świadomości, która tworzy podstawę
Całości. Każdy fragment i forma żyje. by wypełnić
własne przeznaczenie, odegrać szczególną część
wielkiego planu. Każda z tych manifestacji zrozumie w
końcu rozkosz i radość artysty, który stworzył ów obraz
dla swych cichych wielbicieli po to. by mogli oni
doświadczyć piękna kreacji i bezkresnego życia, które
budzi się w jedynym i obojętnym na wszystko umyśle.
Obraz przedstawia artystę, a my jesteśmy szczegółowo
naniesionymi na niego formami, które wyobrażono
niezwykle umiejętnie i przekonywująco. Stanowi on
Nieskończoną Świadomość. Jedną Jaźń przesiąkniętą
współczuciem wobec wszystkich rzeczy w taki sam
sposób, w jaki odczuwa je artysta względem własnych
dziel. Współczucie to pojawia się na skutek pozyskania
wiedzy dotyczącej natury Pustki wszelkiego cierpienia i
radości, zwycięstw i tragedii tego tak naprawdę
niewielkiego tłumu, który można
obejrzeć na
płótnie.
 Glosariusz

Atma Yichara: Poznanie Jaźni.

Bhagayan: ..Pan", tytuł używany
jedynie w kontekście oświeconego
mędrca.

Bhakti: Miłosne oddanie.

Dziwa: Osobnicza jaźń.
Dźnana: Mądrość. Ostateczny duchowy wgląd.
Maja: Iluzja. Wszystkie stworzone i wyobrażone
rzeczy: obiektywność i to. co obiektywizuje.

Sadhana: - Ścieżka duchowego rozwoju.

Samsara: - Iluzoryczny świat projektowany przez umysł.
Sattwa:- Byt. Psychosomatyczna zasada jasność umysłu w
zwykłej egzystencji pozbawionej jednakże konceptualnych
filtrów i pokładów emocjonalnych.