Professional Documents
Culture Documents
1. Wstęp teoretyczny
dv
FT = η ⋅ S ⋅ (1)
dz
dv
Gradient prędkości jest graniczną wartością
dz
stosunku (v1 − v 2 ) / ∆z dla z → 0 . Wielkość η - współczynnik
tarcia wewnętrznego (współczynnik lepkości), zależy od
rodzaju badanej cieczy. Wymiarem współczynnika lepkości jest
kg ⋅ m −1 ⋅ s −1 . O lepkości jednostkowej cieczy mówi się, kiedy
siła 1 N działająca na powierzchnię 1 m 2 powoduje spadek
prędkości 1 ms −1 na odcinku z = 1 m .
Lepkość cieczy spada wraz ze wzrostem temperatury,
zaś lepkość gazów wzrasta.
FT = 6π ηrv (2)
4 3
F G = mg = πr d k g (3)
3
gdzie: d k - gęstość kulki, g - przyspieszenie ziemskie.
1
Oprócz wymienionych sił na kulkę działa także wyporu hydrostatycznego:
4
F W = mg = π r 3dc g (4)
3
gdzie: d c - gęstość cieczy, w której zanurzona jest kulka.
F = FG − FW − FT (5)
(6)
η = K (dk − dc)t
gdzie K jest stałą przyrządu wyznaczoną doświadczalnie z pomiaru dla
cieczy o znanym współczynniku lepkości.
2. Pomiary i obliczenia
1
1. Kulka 2.Cylinder szklany z badaną cieczą 3. obudowa wypełniona wodą pełniącą rolę cieczy termostatującej 5.Termometr
2
2.1 Obliczenia
Tabela 2
Gęstość kulki 8150±10[ kg ⋅ m −3 ]
Rodzaj cieczy Gliceryna
Gęstość cieczy 1260[ kg ⋅ m −3 ]
kg
Współczynnik lepkości dla gliceryny w 200C wynosi 49 .4 .
ms
Korzystając ze wzoru (6) i znajomości czasu w jakim kulka opada w glicerynie w temperaturze 200C
można obliczyć stałą przyrządu K :
η
K=
(dk − dc ) ⋅ t
49,4 m2
K= = 4,6 ⋅ 10 −5 2
6890 ⋅ 156 ,07 s
− ∆d k − ∆t
∆K = + ⋅K
d k t
− 10 − 0.1 m2
∆K = + ⋅ 4,6 ⋅10 −5 = 8,6 ⋅10 −8 2
8150 156 ,07 s
kg
η = 4,6 ⋅10 −5 ⋅ 6890 ⋅125 ,81 = 39,83
m ⋅ s
∆K ∆d ∆t
∆η =
K + d − d + t ⋅η
k c
8,6 ⋅10 −8
⋅ 39,83 = 0,17
10 0,1 kg
∆η20 =
4,6 ⋅10 −5 + 6890 + 125 ,81
m ⋅ s
45
Lepkość [kg*m-1 s-1 ]
40
35
30
25
20
15
10
5
0
20 25 30 35 40 45 50
3.Wnioski
Temperatura [°C]
Wyniki przeprowadzonego ćwiczenia potwierdzają tezę, że lepkość cieczy maleje wraz ze
wzrostem temperatury. Wykres zależności współczynnika lepkości od temperatury wskazuje, że jest to
zależność zbliżona do zależności logarytmicznej. Analizując równanie na współczynnik lepkości
spodziewanym kształtem wykresu była linia prosta.