(2905) Opis - Metod - I - Technik

HTTP :// KGLIZARD . REPUBLIKA . PL / SOCJO .
HTM
S PIS TREŚCI RAMOWY
http://kglizard.republika.pl/socjo.htm.............................................................................................1
Spis treści ramowy...........................................................................................................................1
Spis treści szczegółowy...................................................................................................................2
Wstęp.................................................................................................................................................5
Typologie badań naukowych...........................................................................................................7
Historia badań społecznych:.........................................................................................................10
Charakterystyka procesu badawczego:........................................................................................12
Obserwacja......................................................................................................................................17
Wywiad............................................................................................................................................22
Badania monograficzne.................................................................................................................28
Techniki zdobywania pisemnych niestandaryzowanych wypowiedzi.......................................33
Metoda biograficzna jako badanie dokumentów osobistych......................................................35
Fokus – zogniskowany wywiad grupowy.....................................................................................37
Opracowanie danych jakościowych..............................................................................................41
Analiza treści (zawartości).............................................................................................................47
Teoretyczne problemy wywiadu kwestionariuszowego..............................................................52
Badania surveyowe (sondaż).........................................................................................................62
Opracowanie danych z badań........................................................................................................66
Metody badania procesów społecznych.......................................................................................74
Metody badania procesów społecznych
__________________________________________________________________________________________
S PIS TREŚCI SZCZEGÓŁOWY

http://kglizard.republika.pl/socjo.htm.............................................................................................1
Spis treści ramowy...........................................................................................................................1
Spis treści szczegółowy...................................................................................................................2
Wstęp.................................................................................................................................................5
Różnice wiedzy potocznej i naukowej.............................................................................................5
Komentarz:..................................................................................................................................5
Podsumujmy: ..............................................................................................................................6
Typologie badań naukowych...........................................................................................................7
W nauce występują dwa rodzaje ocen:........................................................................................8
Typologia badań socjologicznych:...................................................................................................8
typ A - badania prowadzone w obrębie jednego społeczeństwa.................................................8
typ C - badania oparte na wynikach innych badań; nastawione na tworzenie syntez
odnoszących się do jednego społeczeństwa, procesu społecznego itp. .....................................8
typ D - badania oparte na wynikach innych badań; nastawione na sformułowanie bardzo
szerokich generalizacji, względnie praw ogólnych.......................................................................8
typ E - badania historyczno – socjologiczne, socjologiczno – etnograficzne; socjologiczno –
etnologiczne, itp. – badania z pogranicza różnych dziedzin nauk. ..............................................8
Funkcje badań:................................................................................................................................9
Historia badań społecznych:.........................................................................................................10
Tendencje do realizacji badań w celach komercyjnych:............................................................11
Badania społeczne w krajach realnego socjalizmu:...................................................................11
Charakterystyka procesu badawczego:........................................................................................12
Rozwinięcie:..................................................................................................................................12
Kryteria doboru zjawisk z którymi badacz wchodzi w kontakt:.......................................................14
Dobór losowy (probabilistyczny):...................................................................................................15
Dobór celowy:................................................................................................................................16
Dobór kwotowy (próba udziałowa) – jednostki są dobierane do badania, a nie losowane. .......16
Dobór losowo – kwotowy - połączenie doboru losowego z kwotowym......................................16
Obserwacja......................................................................................................................................17
Typy badaczy:............................................................................................................................17
Przedmiot spostrzeżeń:.............................................................................................................17
Podział technik obserwacji:........................................................................................................18
Technika obserwacji zwykłej: ........................................................................................................18
Przygotowanie do przeprowadzenia obserwacji zwykłej:...........................................................18
Sprawozdanie z obserwacji:......................................................................................................19
Obserwacja kontrolowana:............................................................................................................20
Każda karta zawiera następujące elementy:..............................................................................20
Badania Ch. Büchlera:...............................................................................................................20
Przygotowanie obserwacji:........................................................................................................21
Zalety obserwacji kontrolowanej:...............................................................................................21
Wady obserwacji kontrolowanej:................................................................................................21
Wywiad............................................................................................................................................22
Wywiad swobodny.........................................................................................................................22
Wywiad społeczny.........................................................................................................................22
Wywiad antropologiczny................................................................................................................22
Wywiad psychologiczny.................................................................................................................22
Wywiad socjologiczny....................................................................................................................22
Czynniki ujemnie wpływające na odpowiedzi respondenta........................................................22
Czynniki dodatnio wpływające na odpowiedzi respondentów....................................................22
Przygotowanie wywiadu swobodnego ustrukturalizowanego........................................................23
Tok działań:...............................................................................................................................23
Reguły prowadzenia wywiadu swobodnego..............................................................................23
Rozwijanie tematu pojedynczego..............................................................................................25
Język wywiadu...........................................................................................................................25
Podział wywiadów ze względu na atmosferę.............................................................................25
Ocena uzyskiwanych informacji.................................................................................................26
Rejestracja danych....................................................................................................................26
Zawartość sprawozdania...........................................................................................................27
Rola wywiadu swobodnego w badaniach..................................................................................27
2
Metody badań dynamicznych
__________________________________________________________________________________________
Badania monograficzne.................................................................................................................28
Reguły prowadzenia badań monograficznych...........................................................................28
Rola badań monograficznych....................................................................................................28
Krytyka badań monograficznych................................................................................................28
Badania typu „case study”.............................................................................................................29
Charakterystyczne cechy „case study”......................................................................................29
Materiały zastane..........................................................................................................................30
Stopień standaryzacji źródeł......................................................................................................30
Dynamika źródeł........................................................................................................................30
Tematyka danych zastanych.....................................................................................................31
Cechy zbiorowości według Lazarsfelda....................................................................................31
Trzy poziomy interpretacji źródeł zastanych..............................................................................31
Treści przekazywane explicite...................................................................................................31
Treści przemilczane...................................................................................................................31
Treści wynikające z formy przekazu..........................................................................................31
Wykorzystanie źródeł.................................................................................................................32
Ograniczenia i trudności w korzystaniu z danych zastanych.....................................................32
Autentyczność i wiarygodność źródeł zastanych.......................................................................32
Techniki zdobywania pisemnych niestandaryzowanych wypowiedzi.......................................33
Typologia ......................................................................................................................................33
Organizowanie konkursu na pamiętnik..........................................................................................34
Zastosowanie materiałów pochodzących z konkursu....................................................................34
Metoda biograficzna jako badanie dokumentów osobistych......................................................35
Definicje dokumentów osobistych..................................................................................................35
SZEROKA DEFINICJA..............................................................................................................35
WĄSKA DEFINICJA..................................................................................................................35
Metoda biograficzna jako badanie dokumentów osobistych..........................................................35
Koncepcja współczynnika humanistycznego.................................................................................35
Dokumenty osobiste zawierają 2 rodzaje wypowiedzi:..............................................................36
Zarzuty wobec metody biograficznej.............................................................................................36
Zalety metody biograficznej...........................................................................................................36
Fokus – zogniskowany wywiad grupowy.....................................................................................37
Współczesny focus group interview...............................................................................................37
Etapy badania z użyciem fokusa...................................................................................................37
Strategie:...................................................................................................................................38
Role w dyskusji:.........................................................................................................................38
Właściwości zogniskowanego wywiadu grupowego......................................................................38
Zagrożenia w fokusach..................................................................................................................38
Wskaźniki syndromu myślenia grupowego:...............................................................................38
Techniki projekcyjne......................................................................................................................39
Technika kolażu ........................................................................................................................39
Technika „chiński portret”...........................................................................................................39
Analiza wywiadu fokusowego........................................................................................................39
Zastosowanie fokusów..................................................................................................................40
Zalety fokusów...............................................................................................................................40
Ograniczenia fokusów...................................................................................................................40
Opracowanie danych jakościowych..............................................................................................41
Cele opracowań.............................................................................................................................41
Status metodologiczny opracowań jakościowych..........................................................................41
Przygotowanie materiału do badania.............................................................................................41
Analiza...........................................................................................................................................41
Prezentacja opracowań.................................................................................................................42
Wywiad narracyjny........................................................................................................................43
Fazy wywiadu narracyjnego:......................................................................................................43
Analiza wywiadu narracyjnego...................................................................................................44
Procesy biograficzne – struktury procesowe..............................................................................46
Analiza treści (zawartości).............................................................................................................47
Cechy prawidłowo wykonanej analizy treści (wg Berelsona):....................................................47
Ilościowa i jakościowa analiza treści..........................................................................................49
W analizie zawartości wyróżnia się trzy główne fazy: ...............................................................49
3
__________________________________________________________________________________________
Jednostki analizy:......................................................................................................................51
Teoretyczne problemy wywiadu kwestionariuszowego..............................................................52
Pytanie jako tekst, oraz narzędzie badawcze w kwestionariuszu..................................................53
Pytanie jest dobrym narzędziem badawczym gdy:....................................................................53
Koncepcje pytania kwestionariuszowego jako narzędzia badawczego wg J. Lutyńskiego............53
Ad. 1 - Koncepcja testowa.........................................................................................................54
Ad. 2 – Koncepcja wskaźnikowa................................................................................................54
Ad 3 – Koncepcja tradycyjna informacyjna................................................................................54
Ad. 4 - Koncepcja rozszerzona informacyjna.............................................................................55
Metody weryfikacji.........................................................................................................................56
Weryfikacja dokumentalna.........................................................................................................56
Wywiad o wywiadzie..................................................................................................................56
Wywiad pogłębiony....................................................................................................................56
Wywiad kwestionariuszowy telefoniczny.......................................................................................57
Problemy wywiadu telefonicznego.............................................................................................57
Wskazówki do budowania kwestionariusza...............................................................................57
Warunki prowadzenia wywiadu kwestionariuszowego w Polsce...............................................58
Zalety wywiadu telefonicznego..................................................................................................58
Techniki ankietowe........................................................................................................................58
Ankieta ogólnodostępna............................................................................................................58
Ankieta prasowa........................................................................................................................59
Ankieta pocztowa.......................................................................................................................59
Ankieta audytoryjna...................................................................................................................60
Ankieta rozdawana....................................................................................................................60
Autorejestracja...........................................................................................................................61
Badania surveyowe (sondaż).........................................................................................................62
Geneza surveyów..........................................................................................................................62
W Polsce....................................................................................................................................63
Krytyka badań surveyowych (nurty)...............................................................................................64
Opracowanie danych z badań........................................................................................................66
Krytyka, selekcja i przygotowanie materiałów do opracowania ilościowego:.............................66
Przygotowanie materiałów do opracowania...............................................................................66
Trzy typy zależności między zmiennymi wg Rosenberga..............................................................68
Wykrywanie zależności przyczynowo – skutkowych.....................................................................69
Zmienne uboczne......................................................................................................................70
Zmienne składowe.....................................................................................................................71
Zmienne globalne......................................................................................................................71
Zmienne interweniujące.............................................................................................................71
Zmienne poprzedzające.............................................................................................................71
Zmienne tłumiące......................................................................................................................72
Zmienne odwracające................................................................................................................72
Teoretyczne znaczenie zmiennych kontrolnych............................................................................73
Metody badania procesów społecznych.......................................................................................74
Dwa typy badań.........................................................................................................................74
Metody badań dynamicznych........................................................................................................74
Analiza szeregów czasowych (analiza trendu)..........................................................................74
Analiza panelowa.......................................................................................................................74
Dwie techniki..............................................................................................................................75
Grupy problemów związanych z realizacją badań panelowych.................................................76
4
__________________________________________________________________________________________
W STĘP
Czemu służy nauka? Zrozumieniu świata i gromadzeniu wiedzy. Teoria ułatwia realizację tych celów.
Teoria powinna być abstrakcyjna, uniwersalna, empirycznie sprawdzalna – dopóki teoria nie
zostanie zweryfikowana przez doświadczenie, pozostaje tylko hipotezą.
Teorie średniego zasięgu – nie spełniają wymogu uniwersalności. Dotyczą głównie ograniczonej
przestrzeni i czasu.
Nauka gromadzi w sposób systematyczny dane podlegające analizie. Najczęściej wystawia się
„hipotezy na obalenie” – jeśli okaże się, że dana teoria wytrzymuje krytykę, to w danym miejscu i
czasie uznaje się ją za obowiązującą.
Skąd czerpiemy wiedzę o życiu społecznym?
1. jest dostarczana przez naukę;
2. potoczna wiedza o życiu społecznym;
3. wiedza zawarta w religii, sztuce, filozofii, ideologiach oraz innych formach ludzkiej ekspresji;
Różnice wiedzy potocznej i naukowej
WIEDZA POTOCZNA WIEDZA NAUKOWA

1) (socjalizacja itd.) – wiedza zindywidualizowana, Jednolita, systematyczna. Sądy należące do tzw.
subiektywna, różna, zależna od doświadczeń korpusu wiedzy w danym momencie, uznawane są za
życiowych. prawdziwe, zmierzające do obiektywizacji.
2) Ma charakter konkretny i praktyczny. Ludzie
Ma charakter abstrakcyjny; sądy zawarte w niej nie są
posługują się nią w życiu społecznym. Zawiera (na
jednostkowe, lecz ogólne. Odnoszą się do zbiorów
ogół) sądy jednostkowe, uogólnienia sprowadzane
ludzi i mają charakter generalizacji historycznych lub
są do pewnych klas zachowań człowieka,
praw naukowych.
stosowane do określonych sytuacji.
3) Język – wiedza potoczna operuje językiem
potocznym. Jest to język mało precyzyjny Język nauki jest wolny od ocen. Jest, jak mówi
(niejednoznaczny), nie jest wolny od ocen, Osowski, „językiem treści pojęciowych”.
posiada komponenty emocjonalne.
4) Nie jest systematyczna. Wiedza pełna
Immanentną cechą nauki jest systematyczność jej
wewnętrznych sprzeczności, mało spójna; a w
wiedzy. Jest uporządkowana, w sposób świadomy
związku z tym sądy jej są wewnętrznie sprzeczne i
dąży do eliminacji sprzeczności weń się pojawiających.
niespójne
Empiryczne uzasadnienia sądów są sprawą
5) Nie troszczymy się o jej uzasadnienie – działa ona
zasadniczą. Uzasadnienie musi być uzasadnieniem
na zasadzie pewnej oczywistości. Jest to produkt
intersubiektywnym, procedura badawcza jawna,
naszych doświadczeń, życia, naszych bliskich.
określony stopień pewności i generalizacji sądów.
KOMENTARZ:
język treści pojęciowych - według Osowskiego, to taki, który posiada jednoznaczną i ostrą aparaturę
pojęciową, z którego korzysta się w sposób operatywny – tzn. że każda definicja daje możliwość
decyzji, czy dowolny przedmiot jest desygnatem definiowanego terminu, czy nie. Każde zdanie musi
posiadać sens empiryczny – wiemy na czym polegałoby stwierdzenie że jest ono prawdziwe, jak też i
fałszywe.
5
__________________________________________________________________________________________
PODSUMUJMY:
Wiedza naukowa jest zawsze wiedzą abstrakcyjną, sformułowaną w języku treści pojęciowych,
uporządkowaną, spójną i empirycznie uzasadnioną. Jest gromadzona systematycznie, z
przestrzeganiem zasad jawności procesu badawczego i intersubiektywnej kontroli, oraz z dbałością o
określenie stopnia ogólności wypowiadanych sądów i twierdzeń, oraz stopnia ich pewności.
6
__________________________________________________________________________________________
T YPOLOGIE BADAŃ NAUKOWYCH
• Eksploracyjne i weryfikacyjne:
 eksploracyjne – (badania formulatywne); zwykle celem tych badań jest

sformułowanie problemu badawczego;
 weryfikacyjne – celem ich jest szukanie odpowiedzi weryfikujących hipotezy,

odpowiedzi na pytania problemowe;
• Diagnostyczne i odkrywcze:
 diagnostyczne – celem ich jest zaliczenie zjawisk do kategorii teoretycznych;
 odkrywcze – pozwalają odkryć nowe, nieopisane zjawiska i twierdzenia;
• Opisowe i eksplanacyjne:
 opisowe – celem ich jest stwierdzenie występowania jakichś zjawisk i ich opisanie;
 eksplanacyjne – mają wyjaśnić, dlaczego te zjawiska występują, jak przebiegają,

jakie czynniki nimi rządzą. W nauce ceni się je bardziej od opisowych.
• Z intencją sprawozdawczą i badania zmierzające do generalizacji (uogólnień):
 z intencją sprawozdawczą – wnioski nie wykraczają poza objęte badaniem

przypadki, jedynie je relacjonują;
 zmierzające do generalizacji – wnioski z nich wykraczają poza bezpośrednio objęte

badaniem przypadki.
• Prognostyczne i nie wysuwające prognoz:
 prognostyczne - wycelowane na przewidywanie przyszłych zdarzeń, z intencją

pragmatyczną;
 nie wysuwające prognoz – mówią o stanie aktualnym;
• Ewaluacyjne i deskryptywne:
 ewaluacyjne – oceniające;
 deskryptywne – opisowe;
• Jakościowe i ilościowe - istotny jest tutaj sposób uzasadniania twierdzeń;
• Teoretyczne i aplikacyjne:
 teoretyczne – wyrastają z hipotez w celu ich weryfikacji;
 aplikacyjne – nakierowane są na praktyczne działanie;
7
__________________________________________________________________________________________
W NAUCE WYSTĘPUJĄ DWA RODZAJE OCEN:
• właściwe
• utylitarne – nakierowane na cel; coś jest dobre lub złe ze względu na cel X. Do nich odnoszą się
badania ewaluacyjne.
Najwięcej badań w socjologii ma charakter weryfikacyjne, eksplanacyjny i

eksploracyjny
Typologia badań socjologicznych:
TYP A - BADANIA PROWADZONE W OBRĘBIE JEDNEGO SPOŁECZEŃSTWA.
1. Case studies – studia pojedynczych przypadków, badania monograficzne grup,

instytucji, zbiorowości terytorialnych.
2. Badania oparte na organizowanym materiale biograficznym:
 Metoda dokumentów osobistych – konkursy pamiętników.
 Wywiad narracyjny
3. Badania opinii oparte o zogniskowane wywiady grupowe (fokusowe).
4. Jednorazowe badania surveyowe – np. sondaże, badania opinii publicznej.
5. Badania eksperymentalne
6. Badania działań społecznych za pomocą interwencji socjologicznej i interakcji

strategicznej
TYP B - BADANIA PROWADZONE WEDŁUG PODOBNYCH ZASAD BADANIA WIELU SPOŁECZEŃSTW – NP.
MIĘDZYKULTUROWE BADANIA PORÓWNAWCZE.
TYP C - BADANIA OPARTE NA WYNIKACH INNYCH BADAŃ; NASTAWIONE NA TWORZENIE SYNTEZ
ODNOSZĄCYCH SIĘ DO JEDNEGO SPOŁECZEŃSTWA, PROCESU SPOŁECZNEGO ITP.
TYP D - BADANIA OPARTE NA WYNIKACH INNYCH BADAŃ; NASTAWIONE NA SFORMUŁOWANIE BARDZO
SZEROKICH GENERALIZACJI, WZGLĘDNIE PRAW OGÓLNYCH.
TYP E - BADANIA HISTORYCZNO – SOCJOLOGICZNE, SOCJOLOGICZNO – ETNOGRAFICZNE; SOCJOLOGICZNO
– ETNOLOGICZNE, ITP. – BADANIA Z POGRANICZA RÓŻNYCH DZIEDZIN NAUK.
8
__________________________________________________________________________________________
Funkcje badań:
• Wpływ wyników badań na zjawiska:
społeczno – kulturowe w ramach pewnych układów; mogą mieć wpływ na naukę, społeczeństwo,
życie codzienne.
• Badania pełnią funkcję:
1. Funkcja naukowa;
2. Funkcja praktyczno-użytkowa;
3. Funkcja humanistyczno-obywatelska;
Funkcja naukowa: wyniki badań pełnią tę funkcję wówczas, gdy przyczyniają się do rozwoju
socjologii jako dyscypliny naukowej; gdy wnoszą wkład w rozwój dyscypliny; dostarczają
uzasadnionych twierdzeń. Badanie może zwracać uwagę na nowe zagadnienia, dotąd nie
dostrzegane; wnoszą wkład w aparaturę pojęciową, a także w rozwój metod i technik. Wkład
badań w dziedzinę socjologii oceniany jest przez grono naukowe, realizowany w układzie nauki.
Funkcja praktyczno – użytkowa: Funkcjonuje w układzie badacz ↔ praktyk życia

społecznego. Wyniki badań pełnią tę funkcję, jeżeli są one wykorzystywane jako przesłanki, które
prowadzą praktyka życia społecznego do podejmowania praktycznych decyzji. Funkcjonuje także
w układzie ekspert ↔ praktyk życia społecznego. Ekspert potrafi podjąć decyzję bez
odwoływania się do badań.
Funkcja humanistyczno-obywatelska:
• wpływ wyników badań na tzw. „czytającą publiczność”;
• uświadamiają nam one nasze miejsce w życiu społecznym w stosunku do innych;
• dzięki wynikom badań możemy poznać obszary życia społecznego, których jeszcze
nie znamy;
• mogą one ułatwić nam ocenę tego, co dzieje się w świecie i zająć określone
stanowisko.
• są impulsem do dyskusji społecznych.
Należy odróżniać funkcje założone badań od funkcji zrealizowanych, gdyż one nie muszą się
pokrywać.
Badanie może spełniać jednocześnie wiele funkcji, w tych sytuacjach na plan pierwszy wysuwa
się funkcja założona.
9
__________________________________________________________________________________________
H ISTORIA BADAŃ SPOŁECZNYCH :
Mówi się o niej od XVIII wieku.
1) Okres od XVIII wieku do początku I wojny światowej: badania nad rozmaitymi problemami
społecznymi;
• kontynuacja działalności spisowej, która przekształciła się w rutynę.
• nurt krajoznawczy: monograficzne opisy miast
• monografie współczesnych problemów społecznych zaowocowały powstaniem ruchu
społecznego – tzw. ruchu surveyowego. Prekursorem monografii był J. Howard; monografii
dotycząca więziennictwa w Anglii i Walii oparta na obserwacji. Była stworzona celu
reformowania więziennictwa w Anglii.
• Przedmiotem zainteresowania ruchu surveyowego były warstwy społeczeństwa
upośledzone społecznie.
• Przedstawiciele: F. de Play, Ch. Booth, P. Kellog.
F. le Play zajmował się rodziną. Stworzył ramy opisu rodzin (nomenklatura); jest twórcą metody
monograficznej.
Ch. Booth zajmował się miastem, podzielił ludzi na pewne warstwy według danych ze spisu
powszechnego (w odniesieniu do poszczególnych dzielnic) i prowadził w nich badania pogłębione.
Do pomocy wykorzystał ludzi, mogących posiadać informacje dotyczące badanych przez niego
ludzi – np. inspektorów szkolnych, poborców podatkowych, administratorów domów. Wyniki
badania zaprezentował na mapie. Był to wówczas nowatorski sposób zaprezentowania wyników
badań.
W ruchu surveyowym ukształtowały się podstawy metod zbierania danych, a także podstawy ich
analizy; połączenie danych jakościowych z ilościowymi. Badacze tego okresu z pełną
świadomością odwoływali się do metod empirycznych (w celu podjęcia działalności
reformatorskiej).
2) Okres międzywojenny - badania prowadzone w powiązaniu z socjologią jako dyscypliną

akademicką i dla realizacji jej celów.
• Socjologowie amerykańscy przejęli od ruchu surveyowego warsztat badawczy i podjęli
badania w celach badawczych – naukowych.
• R.E. Park (szkoła chicagowska): badania podejmowane z intencją czysto naukową
(miasta).
• Thomas, F. Znaniecki: wykorzystali materiały autobiograficzne (listy i autobiografie
polskich emigrantów), stworzyli oni metodę dokumentów osobistych, czyli metodę
biograficzną.
• Wykorzystywanie danych empirycznych w celu stworzenia ogólnych teorii: koncepcja
community, teorie rozwoju struktury przestrzenno-społecznej i rozwoju miast, koncepcja
zmiany społecznej.
• W tym okresie narodziły się pierwsze podręczniki metod badawczych.
• Główne zainteresowania: patologie społeczne, przyczyny emigracji.
• Badania biograficzne: wizytówka polskiej socjologii.
• Steinmetz: socjografia; miała się zajmować problemami społecznymi, socjologia
miała tworzyć teorie.
10
__________________________________________________________________________________________
3) Od II wojny światowej: od II wojny światowej; badania prowadzone w obrębie socjologii i innych

dyscyplin społecznych; powiązanie badań z potrzebami praktyki życia społecznego, badania
prowadzone dla celów naukowych oraz badania prowadzone w celu „oświeceniowym”
społeczeństwa (edukacji socjologicznej społeczeństwa).
TENDENCJE DO REALIZACJI BADAŃ W CELACH KOMERCYJNYCH:
• w dziedzinie stosunków przemysłowych;

• w dziedzinie badań rynkowych;
• w dziedzinie stosunków politycznych;
• w dziedzinie wojskowości (w związku z II wojną światową).
Z tym okresem związane jest powstanie wielkich instytucji badawczych – np. ośrodki badania opinii
publicznej, pojawienie się majętnych sponsorów i inwestorów, chętnych finansować badania.
Praktyczna funkcja badań powodowała wzrost metod ilościowych w badaniach (model
pozytywistyczny). Było to związane również z pewną modą w metodologii – modą pozytywistyczną.
BADANIA SPOŁECZNE W KRAJACH REALNEGO SOCJALIZMU:
• Okres w którym były zupełnie zaniechane (do przełomu październikowego);

• Po tym okresie doszło w Polsce do reaktywowania studiów socjologicznych;
• Badania zostały podjęte według wzorów amerykańskich, ale nie były one w pełni
niezależne: problemy z uzyskaniem środków finansowych, „cenzura prewencyjna”;
• Wiedza na temat socjologii była zerowa u respondentów;
11
__________________________________________________________________________________________
C HARAKTERYSTYKA PROCESU BADAWCZEGO :
Badanie jest procesem złożonym z etapów:
1) Przygotowanie koncepcji badania;
2) Przygotowanie technik badawczych:
• techniki doboru zjawisk do badania,

• techniki otrzymywania materiałów,
• techniki opracowania materiałów;
• sprawdzenie pytań w badaniu pilotażowym;
(na przykład: trzeba przygotować schemat losowania próby, przygotować ankietę, ułożyć pytania i
sprawdzić je)
3) Dobór zjawisk z którymi badacz lub jego wysłannicy wchodzą w kontakt przy zbieraniu
materiałów – dobór respondentów (losowanie próby), wybór źródeł;
4) Zbieranie materiałów;
5) Krytyka, selekcja i wstępne opracowanie materiałów;
6) Właściwe opracowanie materiałów – otrzymanie wyników łącznie z ich interpretacją;
7) Przygotowanie elaboratu zawierającego opis przebiegu badania i udokumentowane wyniki
1–3 faza przygotowania badania;

4 faza terenowa;
faza opracowania
5-7
materiałów;
• Ten schemat badawczy pasuje do badań surveyowych i eksperymentalnych;
• Etapy badania muszą być zrealizowane wszystkie, ale nie muszą przebiegać w tej samej
kolejności;
• Ten schemat badania należy traktować jako schemat logiczny;
Rozwinięcie:
Ad 1. Koncepcja badania:
Ustalenia badacza, po co robi badania, jakimi metodami i technikami zamierza zbierać materiały;
ustalenia odnoszą się do:
1. Problematyki;
2. Aparatury pojęciowej;
3. Przedmiotu badań;
4. Technik otrzymywania materiałów i źródła:
5. Innych technik badawczych:
- techniki doboru zjawisk do badania

- techniki właściwego opracowania materiału – np. kodowania, budowy skal;
- techniki oceny wartości zebranego materiału - techniki kontroli pracy ankietera, techniki weryfikacji danych;
 Metody badań oraz stopnia ich uzasadnienia (ocena wniosków i ich uzasadnienie);
12
__________________________________________________________________________________________
 Sposobu prezentacji przebiegu badania i jego rezultatów;
Projekt badań jest pojęciem szerszym niż pojęcie koncepcji. Pojęcie koncepcja badań zawiera się w
pojęciu projektu badań, który ponadto zawiera pojęcie harmonogramu badań oraz kosztorysu.
a) Problematyka to tyle, co zbiór pytań problemowych, które stawia sobie badacz.
• Celem badania jest uzyskanie dobrze uzasadnionych odpowiedzi na te pytania.
• Badane obiekty mogą być bardzo różne.
• Ważne jest uzasadnienie wyboru danego zagadnienia do badania.
b) Terminologia:
• Terminy teoretyczne (abstrakcyjne)
• Terminy empiryczne
• Procedura konkretyzacji – nadawanie sensu empirycznego terminom teoretycznym
• Operacjonalizacja – wskazanie metod badawczych, za pomocą których będziemy

stosować skonkretyzowane pojęcia.
c) Przedmiot badania – ogół konkretnych zjawisk oznaczonych przez terminy (empiryczne) w

pytaniach problemowych.
• Mówiąc o przedmiocie badań, mówimy nie tylko o badanych zjawiskach, ale także o
tych zjawiskach, na które chcemy rozciągnąć swoje wnioski.
• Określając przedmiot badania wskazujemy ramy czasowo-przestrzenne
występowania danego zjawiska.
d) Źródła – zjawiska z którymi badacz lub jego wysłannicy wchodzą w bezpośredni zmysłowy
kontakt i skąd czerpie się informacje o badanych zjawiskach.
techniki oparte na procesie komunikowania

się
oparte na obserwacji
bezpośredniego pośredniego
Techniki otrzymywania
techniki obserwacji techniki wywiadu wypowiedzi pisemnych
niestandaryzowane
niekontrolowanej swobodnego (wolnego) niestandaryzowanych
(pamiętniki)
obserwacja wywiad
standaryzowane Ankiety, autorejestracja
kontrolowana kwestionariuszowy
Ogół czynności i środków badawczych ujętych w reguły to technika

otrzymywania materiałów
Jeżeli czynności i środki badawcze, jakie stosujemy w kontakcie z innymi osobami są takie same
(przynajmniej zbliżone) to mówimy, że dana technika charakteryzuje się wysokim stopniem
standaryzacji1.
Formularz jest kryterium oceny standaryzacji danej techniki
1 Standaryzacja = ujednolicenie środków i czynności badawczych.
13
__________________________________________________________________________________________
e) Metoda badawcza – ogół zastosowanych w badaniu technik i sposobów badawczych.
Uzasadnienie metody – wykazanie, że w stosunku do danego przedmiotu badań na podstawie
źródeł i materiałów dobranych, otrzymanych i opracowanych przy pomocy takich, a nie innych
technik i sposobów badawczych można udzielić odpowiedzi na pytanie problemowe; i to
odpowiedzi w wystarczającym stopniu uzasadnionych. Uzasadnienie metody pośrednio informuje
nas o wartości wniosków.
Kryteria doboru zjawisk z którymi badacz wchodzi w kontakt:
Łączy się to z wyborem:
• Przedmiotu badania;
• Źródeł materiałów;
• Problem doboru źródeł pojawia się tam, gdzie okazuje się, że [badana] populacja jest wewnętrznie
zróżnicowana.
Badanie przyrodnicze: Badanie społeczne:
Do badania dobiera się jednostki, którymi nie Jednostki zobligowane badaniem podlegają
możemy manipulować; manipulacji;
Jednostki do badania pochodzą „z życia” – są brane Jednostek do badania nie dobiera się „z życia”, tylko z
bezpośrednio ze środowiska’ operatów losowania;
Jednostki dobrane do badania same są przedmiotem

Jednostki dobrane do badania są generalizatorami
badań – one to bezpośrednio są przedmiotem
źródeł. Same rzadko są badanymi obiektami;
zainteresowania;
Obiekt badań jest bardzo często płynny i wyróżnienie

Obiekt badań jest stały;
jednostek do badania jest bardzo trudne;
Kryteria doboru
dobory dobory
racjonalne nieracjonalne
(można uogólniać (wnioski mają
wnioski poza badane charakter
populacje – uogólnienia sprawozdawczy, nie
o różnym zasięgu) wykraczają poza
badane populacje)
Dobór
Dobór losowy
samorzutny
Dobór kwotowy
Dobór jednostek
przeciętnych
Dobór jednostek o
cechach krańcowych Dobór
Dobór celowy
Dobór parami, według przypadkowy
określonych cech
Dobór lawinowy
Dobór osób lepiej
Dobór losowo - poinformowanych
kwotowy
14
__________________________________________________________________________________________
Dobór losowy (probabilistyczny):

Posiada mocne uzasdadnienie w rachunku prawdopodobieństwa i statystyce.
Prawdopodobieństwo wejśćia do próby jednakowe i > 0.
Badacz nie ma wpływu na to, jakie jednostki dostana się do próby, bo selekcja
odbywa się według pewnego automatycznego planu, który jest oparty na
zasadach losowych, tzn. każda jednostka w populacji ma jednakowe szanse
wejścia do próby.
• Losowanie dokonuje się z kartotek, spisów, planów, czyli z tzw. operatów losowania;
czasami socjolog musi sam takie operaty stworzyć.
• Dobry operat musi spełniać warunki:
- warunek adekwatności – powinien odpowiadać całej populacji, którą chcemy badać;
- warunek kompletności - powinien zawierać wszystkie jednostki wchodzące w skład
danej populacji;
- brak powtórzeń – każda jednostka musi w nim wystąpić tylko jeden raz;
- warunek dokładności – nie może zawierać jednostek nie istniejących, bądź też nie
należących do populacji;
- warunek techniczny – łatwość korzystania z operatu;
• Zaletą doboru losowego jest to, że przy przenoszeniu wniosków z próby na
populację jesteśmy w stanie oszacować błąd i jego prawdopodobieństwo; oraz to, w jakich
granicach mieści się wynik prawdziwy (taki, który uzyskać można jedynie przeprowadzając
badania na całej populacji).
• Błąd standardowy próby – tj. przedział ufności.
Poziom ufności – prawdopodobieństwo wystąpienia błędu losowego.
• Dla danej liczebności przedział ufności jest tym węższy, im niższy jest przyjęty przez
badacza poziom ufności.
• Podstawowym problemem tego doboru jest to, że próba zrealizowana różni się od
próby zamierzonej. Wiele osób niechętnie bierze udział w badaniach, do wielu nie da się po
prostu dotrzeć.
• Błąd systematyczny: występuje wtedy, gdy z próby wypadają jednostki o zbieżnych cechach.
Tego rodzaju błędy zniekształcają wyniki badań.
• W sytuacji, gdy istnieją duże rozbieżności między próbą zamierzoną, a zrealizowaną, wówczas
badacze stosują tzw. próby rezerwowe (nie są one jednak akceptowane przez statystyków,
ponieważ nie są zgodne z zasadą prawdopodobieństwa zastępowanie osób w stosunku 1:1).
• Wielkość próby nie zależy od stosunku liczebności grupy do liczebności populacji.
• Wielkość błędu standardowego próby zależy od zastosowanej procedury doboru. Istnieją wzory
pozwalające obliczyć niezbędną wielkość próby, przy danym poziomie ufności.
15
__________________________________________________________________________________________
Dobór celowy:
Badacz ma wpływ na to, jakie jednostki dostaną się do próby.
DOBÓR KWOTOWY (PRÓBA UDZIAŁOWA) – JEDNOSTKI SĄ DOBIERANE DO BADANIA, A NIE LOSOWANE.
• Za punkt wyjścia w konstrukcji próby przyjmuje się założenie, że pod względem cech próba
będzie stanowiła miniaturę populacji. Wybór tych cech jest zwykle arbitralny, co stwarza
możliwość popełnienia błędów.
• Próba kwotowa - badacz musi mieć pewną wiedzę wstępną o populacji, tzn. musi znać jej
strukturę ze względu na wybrane do badania cechy (nie zawsze można tę wiedzę uzyskać, dane
statystyczne mogą być przecież nieaktualne, nieadekwatne itd.). Jeśli konstruuje się próbę
kwotową w oparciu o kilka cech, badacz musi znać ich rozkład w badanej populacji. Jeżeli mamy
już te rozkłady, to w próbie te proporcje muszą zostać odwzorowane.
• Każdy ankieter otrzymuje kwotę, czyli przydział osób dla wywiadów, które ma przeprowadzić.
• Ankieter będzie szukał respondentów na zasadzie „chybił – trafił”. Jest to oczywiście jedynie
założenie badacza. Nie zawsze będzie tak w rzeczywistości.
• Nie występuje tutaj problem odmów – nie są one rejestrowane.
DOBÓR LOSOWO – KWOTOWY - POŁĄCZENIE DOBORU LOSOWEGO Z KWOTOWYM.
Jest to dobór wielostopniowy; można na pierwszym etapie zastosować dobór losowy albo dobór
kwotowy. Na przykład na początku dobiera się losowo okręgi wyborcze. Wybiera się jakieś cechy, a
następnie opracowuje według metody postępowania j.w.
a) Dobór jednostek przeciętnych – wnioski uogólnia się nie statystycznie, na podstawie

prawdopodobieństwa, lecz przez podobieństwo; przyjęcie założenia, że podana grupa
(populacja) jest typowa dla społeczeństwa.
b) Dobór jednostek o cechach krańcowych - zakłada się, że cechy krańcowe są cechami

różnicującymi.
c) Dobór jednostek parami – odbywa się w warunkach eksperymentalnych. Dokonuje się wyboru
cech, które będą badane.
d) Dobór lawinowy – każdy kolejny respondent jest badany za sprawą uzyskania o nim informacji
od poprzednika.
e) Dobór ekspertów – stosowany jest w badaniach eksperymentalnych, gdzie badacz nie dysponuje
wystarczającą wiedzą o populacji.
• Dobór samorzutny – jednostki same dobierają się do badania; np. ankieta prasowa.
Występuje często, kiedy brak jest środków finansowych na badania.
• Dobór przypadkowy - bada się jednostki, do których badacz ma dostęp. O
dostępności respondentów decyduje najczęściej przypadek.
16
__________________________________________________________________________________________
O BSERWACJA
Jest to proces polegający na dokonywaniu spostrzeżeń w celu odpowiedzi na dane pytania.
Osobą dokonującą spostrzeżeń jest oczywiście badacz. Nie mniej istotną rzeczą w tym procesie
jest sam obiekt obserwacji.
Obserwacja to proces postrzegania, który jest c e l o w y , p l a n o w y i

krytyczny.
• Celowość obserwacji – ma nam dostarczyć informacji, które są nam potrzebne do

rozwiązywania problemów.
• Planowość obserwacji – są z góry określone zjawiska, które należy postrzegać, a także czas i
okoliczności w których obserwowane zjawisko zachodzi.
• Krytyczność obserwacji – jej rezultaty powinny poddane być krytyce albo ścisłej kontroli.
Te trzy cechy obserwacji pozwalają uniknąć błędów, które powstają na drodze przypadkowych
postrzeżeń. Do dokonywania obserwacji potrzebna jest obserwatorowi spostrzegawczość oraz
uwaga (koncentracja). Ponad to wymaga się od badacza umiejętności selekcji spostrzeżeń, czyli
zestawiania wyników obserwacji z interesującymi go zagadnieniami.
TYPY BADACZY:
1. Analitycy – postrzegają szczegóły i mają problemy z wiązaniem ich w całość.
2. Syntetycy – dostrzegają problemy ogólne, przy jednoczesnym niedostrzeganiu szczegółów.
PRZEDMIOT SPOSTRZEŻEŃ:
• Ludzie, ich zachowania i wytwory;

• O przeżyciach psychicznych można wnioskować pośrednio na podstawie
introspekcyjnych zeznań jednostek;
• Obserwowane zachowania są symboliczne, dlatego od obserwatora wymaga się
wiedzy o danej kulturze – po to, by móc zrozumieć sens zachowań i symboli;
• Większa początkowa wiedza o badanych zjawiskach ułatwia nam ich obserwację;
W źródłowych badaniach społecznych bardzo rzadko stosuje się aparaturę specjalistyczną do

dokonywania obserwacji; niemniej jednak, jeśli jest ona stosowana, to wzmacnia lub zastępuje
zmysły, ale nie jest w stanie uchwycić tego, co zmysłom niedostępne.
W czasie jednej obserwacji przyrodniczej zdobywa się niewiele informacji, a ich charakter jest z
góry określony. Dlatego jednocześnie prowadzi się wiele obserwacji w określonych interwałach
czasowych.
W badaniach społecznych w ciągu jednej obserwacji zdobywa się wiele informacji, które nie
zawsze są z góry określone. Obserwacje tego samego zjawiska stosunkowo rzadko są
powtarzane, zwłaszcza periodycznie.
W badaniach społecznych bardzo rzadko przeprowadza się obserwacje w warunkach
laboratoryjnych, zwłaszcza eksperymentalnych, co z kolei jest bardzo powszechne w badaniach
przyrodniczych. W badaniach społecznych nie wywołuje się zjawisk po to, by je obserwować. Nie
tylko ze względów technicznych, ale i etycznych.
17
__________________________________________________________________________________________
PODZIAŁ TECHNIK OBSERWACJI:
Standaryzowane – opracowywanie wyników w Niestandaryzowane – opracowywanie wyników w

sposób ilościowy; sposób jakościowy;
Sytuacje sztuczne, czynności wywołane Sytuacje naturalne, czynności nie wywołane
Jawne:
Ukryte - obserwacja jawna z ukrycia;
- obserwacja jawna nie z ukrycia;
Uczestnicząca – badacz Quasi-uczestnicząca – badacz Zewnętrzna – badacz
uczestniczy w sytuacjach, które posiada wiedzę wstępną o zachowuje swą „anonimowość”
są przedmiotem badania badanych zjawiskach dla badanych
Ciągłe – obserwacja zjawisk nie dających się łatwo Jednorazowe –obserwacja zjawisk łatwych do
wyodrębnić czasowo – przestrzennego wyodrębnienia.
Jednoosobowe – obserwacje prowadzone przez Wieloosobowe – obserwacja prowadzona przez

jednego obserwatora wielu niezależnych obserwatorów.
Technika obserwacji zwykłej:

• przedmiotem jej zainteresowania są zjawiska naturalne;
• obserwacja jednorazowa;
• może być ukryta, albo jawna;
• obserwacja nie uczestnicząca – zewnętrzna;
• przedmiotem takiej obserwacji może być np. demonstracja uliczna;
PRZYGOTOWANIE DO PRZEPROWADZENIA OBSERWACJI ZWYKŁEJ:
1) Ustalenie celu i przedmiotu obserwacji – uświadamiamy sobie problemy, które chcemy badać,
oraz wyznaczamy zagadnienia do badania oraz środki badania tych problemów;
2) Wybór sytuacji w której będzie dokonywana obserwacja - wybór miejsca i czasu –

określamy sytuacje, które będziemy badać oraz sposoby, za pomocą których do nich dotrzemy;
3) Przygotowanie szczegółowych wytycznych do przeprowadzenia obserwacji (dyspozycje

obserwacji) – lista (możliwie szczegółowo sporządzona) zjawisk, na które trzeba zwracać uwagę
podczas obserwacji. Jest to rozsądne uszczegółowienie problematyki dążące do sporządzenia
listy. Dyspozycje mają ukierunkować obserwatora, informować go o kierunku w jakim ma on
dokonywać selekcji spostrzeżeń. Dyspozycje zawierają dyrektywy dotyczące szczegółowych
elementów, które trzeba włączyć do obserwacji.
4) Przemyślenie sposobu zachowania się obserwatorów w danej sytuacji – zachowania zależą

od tego, czy obserwacja jest jawna, czy ukryta. Przemyślenia wymaga sytuacja wyjścia,
zakończenia obserwacji, a także momentu odkrycia przez badanych faktu bycia obserwowanym.
Trzeba się zastanowić nad sposobem i miejscem robienia notatek.
5) Przygotowania techniczne, problem działania w terenie – przygotowanie sobie sprzętu, np.

magnetofonu, przemyślenie sposobu dokonywania opisu, robienia notatek.
18
__________________________________________________________________________________________
SPRAWOZDANIE Z OBSERWACJI:
Podstawą sprawozdania mogą być notatki sporządzane z pamięci, notatki prowadzone na bieżąco lub
różnego rodzaju rejestracje.
Każde sprawozdanie składa się z części:
1) Część ewidencyjno-informacyjna:
• Ogólny problem badawczy;
• Cel i przedmiot obserwacji;
• Dyspozycje do obserwacji;
• Opis sytuacji, w której obserwację przeprowadzono;
• Szkic sytuacyjny z zaznaczeniem osób, przedmiotów, osób i miejsca; miejsce w
którym znajdował się obserwator;
• Kto był obserwatorem i kiedy sporządzono sprawozdanie, a także kiedy obserwacja
była przeprowadzona;
2) Część zasadnicza:
• Opis zaobserwowanych wydarzeń. Najczęściej jest to opis chronologiczny lub opis
według dyspozycji;
• Opis dokładny, w którym posługujemy się tzw. zdaniami spostrzeżeniowymi;
• Interpretacje zachowań emocjonalnych badanych osób muszą zawierać gruntowne
uzasadnienie w przesłankach do tych zachowań prowadzących;
3) Część oceniająca:
• Z jednej strony jest to ocena merytoryczna, a z drugiej strony metodologiczna;
- ocena merytoryczna: czy udało się nam osiągnąć cel obserwacji, czy uzyskaliśmy
dostateczną ilość informacji na badane problemy; musimy ocenić, czy z jakichś powodów
wystąpiły braki informacyjne.
- ocena metodologiczna: czy dyspozycje były dobrym narzędziem do prowadzenia

obserwacji, czyli czy obserwator nie miał wątpliwości co badać; czy dobrze wybrano
sytuacje do obserwacji; czy zaplanowany sposób zachowania obserwatora okazał się
skuteczny; opinia, ocena obserwatora na temat tego w jakim stopniu opis jest adekwatny
do rzeczywistości; wnioski i sugestie co do dalszych obserwacji podobnego typu.
- sprawozdania muszą być pisane jednostronnie, z dużym marginesem.
19
__________________________________________________________________________________________
Obserwacja kontrolowana:
• Jest prowadzona z użyciem karty obserwacji, która pełni funkcję dyspozycji do obserwacji, a
jednocześnie spełnia rolę sprawozdania z obserwacji.
• W pewnym momencie dyspozycje się ujednolicają. Warunkiem uznania obserwacji za
kontrolowaną jest karta obserwacji.
• Obserwacja tego rodzaju jest najczęściej obserwacją zjawisk wywołanych w warunkach
laboratoryjnych.
• Bodźce wywołujące zachowania obserwowane również muza być ujednolicone.
• Kartę obserwacji zastosowano początkowo do badania dzieci (Ch. Buchler – badania nad
behawiorem dzieci głodnych i sytych w powiązaniu z poziomem agresywności).
Funkcje karty obserwacji:
• Instruuje obserwatora, jakie zjawiska podlegają obserwacji;

• Służy za miejsce zapisu uzyskanych rezultatów obserwacji;
KAŻDA KARTA ZAWIERA NASTĘPUJĄCE ELEMENTY:
a) Określenie jednostek obserwacji;
b) Kategorie, do których te jednostki obserwacji można zaliczyć;
c) Sprecyzowane zasady doboru jednostek obserwacji i podlegających obserwacji

zachowań;
d) Ujednolicony sposób zapisu; zapis jest najczęściej uproszczony – stosuje się zwykle
kody.
BADANIA CH. BÜCHLERA:
• Były to badania nad zachowaniami małych dzieci. Hipoteza brzmiała następująco:

dzieci głodne są bardziej agresywne niż najedzone.
• Każda kategoria teoretyczna była opisana w kategoriach konkretnych – np.
zachowania typu: kopanie, gryzienie, plucie, siedzenie w siadzie skrzyżnym („po turecku”),
dawanie lalki, głaskanie po głowie sąsiada itp.
Kategorie Jednostki obserwacji

zachowań A B C D E F G
altruistyczn
e
neutralne
agresywne
• Obserwacja prowadzona była przez niezależnych obserwatorów, co umożliwiało

weryfikację wyników.
• Wyliczenie musi mieć postać klasyfikacji i musi posiadać cechy podziału logicznego –
musi być rozłączny i wyczerpujący.
• Zasadą doboru była obserwacja określona w czasie.
20
__________________________________________________________________________________________
PRZYGOTOWANIE OBSERWACJI:
• Przygotowanie karty obserwacji;

• Sprawdzenie karty w badaniu próbnym oraz zanotowanie wszelkich uwag na jej
temat;
• Dobór i przeszkolenie obserwatorów;
• Przeprowadzenie obserwacji próbnej i eliminacja „słabych obserwatorów”;
ZALETY OBSERWACJI KONTROLOWANEJ:
• Dostarcza ścisłych danych;

• Pozwala usunąć nadmiar (niepotrzebnych) danych;
•W przypadku obserwatorów niezależnych mamy pewność co do rzetelności i
pewności danych;
WADY OBSERWACJI KONTROLOWANEJ:
•Rola pełniona przez obserwatora w obserwacji uczestniczącej wyznacza pole

obserwacji, co może spowodować ograniczenia dostępu do innych zjawisk.
• Im dłuższa jest obserwacja, tym silniej obserwator identyfikuje się z celami grupy.
Powodować to może, że obserwator będzie przeprowadzał selekcję spostrzeżeń, aby
nie pokazać grupy w złym świetle.
•Im dłużej obserwator przebywa w grupie, tym silniej przyswaja sobie jej wzory
zachowań, co powoduje pominięcie wielu istotnych zjawisk jako oczywistych,
banalnych – a które mogą być ciekawe dla obserwatora zewnętrznego.
• Niemożliwa jest kontrola obserwacji przez osoby, które w niej nie uczestniczyły.
•Obserwacja uczestnicząca powinna być ukryta. Jeśli jest ona ukryta i prowadzona w
obrębie własnej zbiorowości, to może ona dostarczać dylematów natury moralnej.
•Prowadzenie obserwacji uczestniczącej i quasi-uczestniczącej przebiega w ten sam

sposób co obserwacji zewnętrznej.
•Ważne jest opracowanie strategii zbierania danych. Z reguły obserwacja

uczestnicząca jest prowadzona za pomocą dzienniczka obserwacji.
21
__________________________________________________________________________________________
W YWIAD
Wywiad swobodny
Wywiad swobodny jest podobny do rozmów codziennych, mających charakter informacyjny (nie
należy tutaj zapominać o tym, że są rozmowy do niczego nieprzydatne, mające jednak ważną funkcję
potwierdzania wspólnych treści społecznych). Jedna osoba pyta, druga odpowiada.
Wywiad społeczny
Przeprowadzany w obrębie instytucji pomocy społecznej (jest to połączenie obserwacji i wywiadów
różnego rodzaju). Jest on przeprowadzany w celu podjęcia decyzji o skutkach praktycznych; rodzajem
wywiadu społecznego jest tzw. wywiad środowiskowy.
Wywiad antropologiczny
Zbliżony do wywiadu socjologicznego, wymaga kilkakrotnego kontaktu z badanymi. Wywiad
antropologiczny obejmuje szerokie spektrum poszukiwań; jest on silnie ustrukturalizowany, zbliża się
do wywiadu standaryzowanego lub swobodnego ze standaryzowaną listą informacji.
Wywiad psychologiczny
Najczęściej jest to wywiad kliniczny, do którego respondent sam się zgłasza. Zdobywa się w nim
informacje w celu wykorzystania ich do leczenia. Podejmuje się wiele kontaktów z badanym. Dotyczy:
motywacji, osobowości, rozmaitych zaburzeń.
Wywiad socjologiczny
Jest dobrowolny i jawny. Najczęściej jest wywiadem indywidualnym, jest skoncentrowany na
przeżyciach, opiniach i poglądach respondenta (skupia się na osobistych doświadczeniach). Jest on
również nazywany wywiadem ekspresyjno – biograficznym, jest krótkotrwały. Ważne jest tutaj
wzbudzenie motywacji respondenta do udzielania odpowiedzi szczerych, zgodnych z prawdą.
CZYNNIKI UJEMNIE WPŁYWAJĄCE NA ODPOWIEDZI RESPONDENTA
• Całkiem nowa sytuacja społeczna

• Drażliwa tematyka wywiadu
• Osoby mogą nie lubić „się wysilać”
• Rozmówcy mogą podejrzewać, że udzielenie wywiadu może mieć dla nich negatywne
konsekwencje
• Zasłanianie się, że nie jest się kompetentnym w danym temacie
• Badacz może być traktowany jako osoba zdolna nas potępić, pomyśleć coś złego
• Respondent chce się pokazać z jak najlepszej strony
CZYNNIKI DODATNIO WPŁYWAJĄCE NA ODPOWIEDZI RESPONDENTÓW
• Ciekawość poznawcza
• Ciekawość danego tematu
• Chęć udzielenia „pomocy” badaczowi
• Szansa na własną ekspresję
• Traktowanie wywiadu jako wyróżnienie własnej osoby
22
__________________________________________________________________________________________
Przygotowanie wywiadu swobodnego ustrukturalizowanego

• Badacz samodzielnie musi przeprowadzić kilka wywiadów
• Należy dobrać współpracowników, ich szkolenie nie ma charakteru standardowego
• Badacz jest zaangażowany w badanie od początku do jego końca (badania, a nie
badacza)
TOK DZIAŁAŃ:
1) przemyślenie celu wywiadu – w związku z problematyką badań i innymi celami koncepcji

badawczej:
• celem wywiadu jest zdobycie informacji;
• wyodrębnia się te pytania problemowe, które mogą być zrealizowane i opisywane z
wykorzystaniem materiału z wywiadu swobodnego;
• można przeprowadzać badania o charakterze eksploracyjnym;
2) wybór rozmówców, określenie czasu i miejsca wywiadu, określenie warunków w jakich

wywiad powinien być prowadzony
• wywiad nie powinien być przeprowadzany w obecności osób trzecich;
3) ustalenie wytycznych do prowadzenia wywiadu:

• w wywiadzie ustrukturalizowanym te wytyczne nazywamy dyspozycjami, w
nieustrukturalizowanym planem wywiadu.
• dyspozycje to lista informacji, które trzeba zdobyć podczas wywiadu, nie ma ona
nigdy charakteru zamkniętego, informacje mają charakter szczegółowy. Listy te należy
konstruować tak, aby było jasne dla ankietera, że sposób zdobywania odpowiedzi nie jest
z góry określony.
• Niekiedy obok dyspozycji pokazuje się tzw. wzory pytań, z którego jednak ankieter
nie ma obowiązku korzystać.
4) Ustalenie ogólnego toku wywiadu, czyli kolejności poruszanych zagadnień. Kolejność nie
ma charakteru koniecznego, toteż niekoniecznie musi być przestrzegana.
5) Określenie taktyki postępowania wobec respondentów:
• Jak zaaranżować spotkanie
• Jak prowadzić wywiad
• Jak stworzyć dobrą atmosferę
• Jak zakończyć wywiad
REGUŁY PROWADZENIA WYWIADU SWOBODNEGO
1) Zaaranżowanie wywiadu:
• Po zidentyfikowaniu i dotarciu do respondenta badacz się prezentuje
• Określa się następnie cel rozmowy (przedmiot)
• Wyjaśnia się cel wywiadu
• Określa się czas rozmowy
• Wyjaśnia się przyczynę zwrócenia się do tej właśnie osoby
• Zapewnia się o konfidencjalności tej rozmowy
• Uprzedza się, że rozmowa jest nagrywana (rejestrowanie w różny sposób)
23
__________________________________________________________________________________________
• Należy zwracać uwagę na normy panujące w danym środowisku
24
__________________________________________________________________________________________
2) Zasadnicza część wywiadu:
• należy wiedzieć od czego chce się zacząć (gdybym to wiedział, moje życie wyglądałoby
zupełnie inaczej);
• tematy i zagadnienia, co do których można spodziewać się niezbyt ciekawej reakcji
respondenta, należy umieszczać w środku wywiadu;
• w przypadku braku ciągłości wywiadu, wprowadza się wstawki beletryzacyjne, czyli
wypowiedzi umożliwiające przejście z jednego tematu na drugi;
ROZWIJANIE TEMATU POJEDYNCZEGO
1. Zaczyna się od zadawania pytań filtrujących (wprowadzających do tematu).

2. Nie wolno stosować schematu „jedno pytanie – jedna odpowiedź”. Odpowiedź na
pytanie może wymagać dłuższej rozmowy.
3. Pytając o fakty najpierw ustala się fakty, a dopiero później pyta się o ich ocenę.
Reguła ta nie dotyczy badania stereotypów.
4. Najpierw zadaje się pytania ogólne, a potem szczegółowe, co zmniejsza szansę
sugestii. Powinny to być pytania otwarte. Od ogółu do szczegółu.
5. Ważną rolę odgrywają tzw. pytania pogłębione. Mówi się wówczas o sondowaniu,
czyli o dopytywaniu respondenta.
6. Należy motywować respondenta do udzielenia odpowiedzi w sytuacjach gdy nie
pamięta on o pewnych faktach
7. Indagowanie respondenta kończymy w momencie zrealizowania dyspozycji i
upewnieniu się, że respondent nie ma już w tym temacie nic do powiedzenia.
JĘZYK WYWIADU
• Należy unikać sztuczności języka, a także socjomowy;

• Należy unikać stwierdzeń drażliwych;
PODZIAŁ WYWIADÓW ZE WZGLĘDU NA ATMOSFERĘ
1. wywiad neutralny
2. wywiad nieneutralny
WYWIAD NEUTRALNY: atmosfera neutralna, bezosobowy charakter wywiadu, respondent jest

pozytywnie nastawiony do badania, jest skłonny do ujawniania prawdy (bez dalszych warunków.
Mówiąc krótko – jest nasz)
WYWIAN NIENEUTRALNY: respondent nie jest neutralnie nastawiony; skłonny jest do ukrywania
informacji o sobie, atmosfera jest napięta, ze strony respondenta wyczuwa się opór, a zadaniem
ankietera jest jego przełamanie.
Ze względu na strategię przełamywania oporu wyróżniamy:

1. Wywiad twardy (antagonistyczny)
2. Wywiad miękki
Kilka dobrych rad:
• Ankieter powinien zachowywać się tak, by respondent odczuwał pozytywne wobec siebie
nastawienie;
• Ankieter nie powinien oceniać i krytykować;
25
__________________________________________________________________________________________
• Ankieter musi uważnie i z zainteresowaniem słuchać wypowiedzi respondenta (nie może spać, ani
dłubać w nosie. makabra!)
• Ankieter nie może wykazywać wprost sprzeczności w wypowiedziach respondenta;
• Ankieterowi nie wolno ujawniać własnych poglądów i opinii;
• Wywiad kończymy w momencie, gdy uzyskamy informacje i kiedy upewnimy się, że respondent
nie ma już nic do dodania na dany temat;
• Respondentowi trzeba podziękować za rozmowę i trzeba zapewnić sobie możliwość powrotu lub
dalszego kontaktu;
OCENA UZYSKIWANYCH INFORMACJI
Ocenie podlegają zarówno dane z obserwacji zachowań respondenta i jego otoczenia, jak i
uboczne wypowiedzi respondenta w czasie wywiadu i po wywiadzie.
Dane z obserwacji zachowań respondenta – z reakcji niewerbalnych respondenta można

wnioskować o drażliwości pytań. Obserwacje otoczenia służą weryfikacji wypowiedzi respondenta.
Komentarze respondenta służą ocenie wywiadu i ankietera.
REJESTRACJA DANYCH
1. rejestracja z użyciem magnetofonu:

• rejestrowanie odbywa się za zgodą respondenta;
• usunąć sprzęt z pola widzenia respondenta;
2. sporządzanie notatek na bieżąco:
• umiejętność podziału uwagi u ankietera;
• notatki mają charakter skrótowy, lecz istnieje konieczność notowania dosłownego
specyficznych wypowiedzi;
• notatki należy przeglądać po skończeniu wywiadu i uzupełniać „na gorąco” z pamięci;
3. zapamiętywanie informacji:
Jest to najmniej (z metodologicznego punktu widzenia) korzystna forma rejestracji. Jest
wykorzystywana w sytuacjach, gdy stosowanie rejestracji magnetofonowej lub sporządzania
notatek jest niemożliwe.
• konieczne jest wykorzystanie notowania po zakończeniu wywiadu;
• czasami wprowadza się tzw. tandem ankieterski, tzn. jeden ankieter rozmawia, drugi
słucha i zapamiętuje;
Materiały dla badacza
Ad 1. Oddaje się taśmę lub zapisane na papierze informacje z taśmy;

Ad 2. Piszemy klasyczne sprawozdanie z wywiadu; najszybciej jak się da po wywiadzie;
26
__________________________________________________________________________________________
ZAWARTOŚĆ SPRAWOZDANIA
1. część ewidencyjno – informacyjna

2. część właściwa (merytoryczna)
3. część oceniająca
CZĘŚĆ EWIDENCYJNO – INFORMACYJNA
• podajemy problem wywiadu;

• wykazujemy cel wywiadu;
• charakteryzujemy rozmowę;
• umieszczamy datę wywiadu, miejsce, czas jego trwania, warunki w jakich przebiegał;
• informujemy, kto prowadził wywiad i który to (w badaniu) z kolei był wywiad;
• podajemy datę sporządzenia sprawozdania
CZĘŚĆ WŁAŚCIWA
• relacjonujemy sens wypowiedzi respondenta w porządku chronologicznym lub według

dyspozycji;
• nie przytaczamy pytań zadawanych respondentowi;
• należy posługiwać się językiem prostym, a ścisłym;
CZĘŚĆ OCENIAJĄCA
• jest to tzw. ocena merytoryczna, tzn. czy uzyskaliśmy wszystkie zaplanowane w

dyspozycjach informacje;
• jeśli występują braki, to należy uzasadnić ich wyniknięcie;
• jest to tzw. ocena metodologiczna, czyli oceniamy wiarygodność uzyskanych danych
• opisujemy atmosferę wywiadu;
W wywiadzie mało ukierunkowanym ankieter jest mniej aktywny, zadaje mniej pytań. Pytania
mają wówczas bardzo ogólny charakter. Są one bodźcem dla respondenta do wypowiadania
dłuższych opinii, kwestii.
ROLA WYWIADU SWOBODNEGO W BADANIACH
a) Może on występować w roli techniki głównej (jedyna technika zastosowana w badaniach);
b) Może on być jedną z wielu technik stosowanych w badaniu, ale jest techniką równorzędną
(część problemów jest rozstrzygana przez wywiad, część przez obserwację itd.)
c) Może on być jedną z wielu technik stosowanych w badaniu, ale jest tutaj techniką
podporządkowaną, pełniącą funkcję pomocniczą wobec pozostałych technik;
Wywiady swobodne obok obserwacji pełnią ważną rolę w badaniach monograficznych społeczności
lokalnych;
27
__________________________________________________________________________________________
B ADANIA MONOGRAFICZNE
Badania monograficzne to specjalny przypadek badań typu „case study”. Obiektem badania jest
zawsze jeden niepowtarzalny przypadek, czyli społeczność lokalna która w tym podejściu
traktowana jest jako całość składająca się z różnorodnych powiązanych ze sobą elementów. Celem
badania monograficznego jest opis i zrozumienie tej całości. Takie podejście do badania
społeczności lokalnych zgodne jest z antropologią kulturową i etnologią. W badaniach tych
wykorzystuje się wypracowaną przez antropologię koncepcję kultury. Społeczność lokalną traktuje
się tutaj zatem jako nosiciela i reprezentanta tej kultury.
REGUŁY PROWADZENIA BADAŃ MONOGRAFICZNYCH
1. jest badaniem terenowym, badacz przez dłuższy czas musi pozostawać w terenie i osobiście
prowadzić pracę badawczą;
2. ponieważ badany obiekt jest wewnętrznie złożony i niejednorodny, to konieczne jest
zastosowanie różnorodnych technik zbierania i gromadzenia danych;
Techniki prowadzące do ujęć jakościowych pełnia w tym typie badań funkcję bardziej znaczącą,
niż techniki prowadzące do ujęć jakościowych.
ROLA BADAŃ MONOGRAFICZNYCH
1. Dzięki nim mamy całościowy obraz kultury;
2. Mamy możliwość zrozumienia zasad trwania i rozwoju tych społeczności;
3. Poznajemy historię tych społeczności;
4. obraz, który uzyskujemy przedstawiony jest w sposób trafiający do wyobraźni

czytelnika;
KRYTYKA BADAŃ MONOGRAFICZNYCH
1. brak jest intersubiektywnej kontroli badania;
2. brak reprezentatywności badań;
28
__________________________________________________________________________________________
Badania typu „case study”

• „Case study” to studium indywidualnego przypadku;
• Jednostką analizy może być: konkretny pojedynczy człowiek, małżeństwo, rodzina, instytucja lub
organizacja, ruch społeczny, społeczność lokalna, wydarzenia o niepowtarzalnym charakterze,
konkretna decyzja i jej skutki;
CHARAKTERYSTYCZNE CECHY „CASE STUDY”
• Jest to w miarę kompletna, wyczerpująca badany problem, szczegółowa analiza jakiegoś

konkretnego przypadku;
• Przypadek ów to zjawisko społeczne dziejące się tu i teraz;
• Przypadek ten może stanowić przykład działania jakichś społecznych zasad, czy reguł; może
odznaczać się typowością dla szerszej klasy zjawisk (ale nie musi); może nas interesować
właśnie ze względu na swoją nietypowość, wyjątkowość;
• W obrębie tej strategii badawczej możliwy jest brak dążenia do generalizacji, co nie jest wadą tych
badań; uogólnienia są wprawdzie możliwe, ale zależy to od charakteru badanego przypadku;
• Dialogowość procesu badawczego to cecha szczególna tego badania. Ciągły dialog pomiędzy
hipotezami, a procesem zbierania danych to przygoda intelektualna, co do której nie wiadomo, jak
się skończy; jest to podejście bardziej elastyczne i podatne na rozbudowę hipotez i narzędzi
badawczych (niż np. survey). W miarę jak poznajemy obiekt badania, wyjściowa koncepcja
badawcza nie jest tak sztywna jak w innych technikach badawczych.
• Bada się zjawiska w ich naturalnym społecznym kontekście; powiązania między badanymi
zjawiskami można obserwować w warunkach naturalnych;
• W tych badaniach analiza ma bardzo szczegółowy charakter; jest dla nich charakterystyczna.
Specyficzną cechą jest tu głębia badania – badacz znajduje się w badanym zjawisku (obserwacja
uczestnicząca); różne opisy zjawiska (techniki zbierania danych poddają nam właśnie tę „głębię”
(wywiady swobodne, badania dokumentów osobistych).
• Obiektem badania mogą być zjawiska w toku, w trakcie rozwoju; zmiany dynamiczne;
• W tym typie techniki możliwe jest wnioskowanie statystyczne – jest to cecha odróżniająca case
study od monografii terenowej;
• Raport jest trudny do napisania – dużo danych jakościowych; jest to sztuka a nie rutyna; często
bywa tak, że pisanie o obiekcie case study jest prowadzone z perspektywy osoby zaangażowanej.
• Często case studies zorientowane są na rozwiązywanie istotnych problemów społecznych. Mają
one zwrócić uwagę na pewne kwestie społeczne.
29
__________________________________________________________________________________________
Materiały zastane
Są to źródła nie wywołane przez badacza, utrwalone. Są one wytworem społeczeństwa.

1. Źródła ze względu na miejsce ich pochodzenia dzielimy na:
• Źródła znajdujące się w archiwach rodzinnych: metryki urodzenia, albumy ze zdjęciami, kasety
wideo, listy, dzienniki, pamiętniki. Korzystanie z nich wymaga zgody dysponentów.
• Dane znajdujące się w różnych urzędach: statystyki urzędowe, ustawy, rozporządzenia, akty
normatywne, dokumenty policyjne i sądowe, dokumenty będące w dyspozycji służby zdrowia,
dokumenty handlowe, dokumenty personalne będące w gestii urzędów, sprawozdania z
działalności instytucji.
• Dokumenty ogólnodostępne i okolicznościowe: książki telefoniczne, książki adresowe,
informatory, ulotki i afisze dotyczące wydarzeń społecznych, prasa i inne środki masowego
przekazu, dane archiwalne.
2. Źródła, w oparciu o które chcemy rekonstruować, opisywać fragmenty życia
społecznego (odtwarzanie zjawisk społecznych):
• Źródła te powinny być wiarygodne – dlatego muszą być poddawane należytej ocenie (pod kątem
tendencyjności).
3. Źródła traktowane jako ślad rzeczywistości społecznej – np. co pisała prasa przed
rokiem na jakiś temat?
Ten podział pokrywa się z podziałem stosowanym w historycznej analizie źródeł:

• Źródła pośrednie: rekonstruujemy rzeczywistość społeczną na ich podstawie. Należy sprawdzać
ich wiarygodność;
• Źródła bezpośrednie: polegają na badaniu fragmentów rzeczywistości społecznej, należy
oceniać ich autentyczność;
STOPIEŃ STANDARYZACJI ŹRÓDEŁ
1. wysoki – np. ankiety personalne

2. niski – gdy możliwa jest już tylko wtórna standaryzacja;
• Źródła zastane pierwotne: np. protokół z zebrania pisany przez bezpośredniego uczestnika;
• Źródła zastane wtórne: powstałe na bazie innych źródeł;
DYNAMIKA ŹRÓDEŁ
3. Źródła będące wynikiem ciągłej rejestracji zdarzeń – np. dane o samobójstwach;

1. Źródła będące zapisem zdarzeń mających miejsce w pewnych okresach, różnych
interwałach czasowych – np. dane z wyborów, spisów powszechnych;
2. Źródła będące zapisem zdarzeń powtarzalnych w sposób nieregularny;
30
__________________________________________________________________________________________
TEMATYKA DANYCH ZASTANYCH
Dane zastane mogą dotyczyć różnych poziomów analizy socjologicznej:

1. poziom indywidualny – nie musi to być jednostka ludzka; indywiduum to jednostka
zbiorowości – mamy informacje o elementach danego zbioru;
2. poziom grupowy – dane dotyczą danego zbioru, a nie jego elementów; np. diecezja,
województwo;
CECHY ZBIOROWOŚCI WEDŁUG LAZARSFELDA
1. Analityczne, czyli agregatowe – orzeka się o nich w wyniku agregacji cech

elementów tych zbiorowości; np. procent osób z wyższym wykształceniem.
2. Globalne, czyli integralne – orzeka się o nich nie na podstawie właściwości jej
elementów, ale skądinąd z badań zbiorowości ujętych jako pewne całości np. dochód
narodowy, poziom służby zdrowia mierzony liczbą łóżek na 100 osób
Powiadają, że źródła zastane są obiektywne – tzn. rejestrują pewne fakty, cechy, zdolności,
wyjątkowo mogą rejestrować stany psychiczne – np. wyniki wyborów. Na podstawie danych
faktualnych możemy wnioskować o stanach subiektywnych; jednak może to być jedynie
wnioskowanie uprawdopodobniające.
TRZY POZIOMY INTERPRETACJI ŹRÓDEŁ ZASTANYCH
1. treści przekazane explicite

2. treści przemilczane
3. treści wynikające z formy przekazu
TREŚCI PRZEKAZYWANE EXPLICITE
Polega jedynie na rejestracji informacji zawartych w źródłach. Z tych informacji możemy

dokonywać interpretacji pewnych zjawisk, których informacje te dotyczą. Często też chcemy
uruchamiać wnioskowania wskaźnikowe  zbieranie odpowiednich danych - np. badania
J. Bielickiego nad wzrostem liczby poborowych – wnioski dotyczą tutaj rozwarstwienia
społecznego.
TREŚCI PRZEMILCZANE
Mogą one być źródłami do wnioskowania o zjawiskach społecznych w źródłach, w których o tych
zjawiskach powinna być mowa (założenie badania); są wskaźnikiem (w sytuacji braku danych),
że jakieś zjawiska w rzeczywistości nie zaszły; wnioskujemy wówczas z przemilczenia (jest to
sensowne, jeśli założenie jest prawdziwe);
W węższym sensie: w sytuacji świadomego powstrzymywania się od pewnych wypowiedzi
można wnioskować o powodach tego przemilczenia; o zjawiskach które powodują to milczenie –
np. badanie mechanizmu wypierania.
TREŚCI WYNIKAJĄCE Z FORMY PRZEKAZU
Najogólniej rzecz ujmując, chodzi tu o język – „papier” na którym zapisane są informacje. Papier
posiada swoją fakturę, kolor, jakości zmysłowe (forma). Każdemu aspektowi formalnemu można
nadać określoną interpretację; potwierdzają one wnioskowania z treści;
31
__________________________________________________________________________________________
WYKORZYSTANIE ŹRÓDEŁ
1. Dane traktowane jako źródło do formowania problemów i hipotez – np. badania

Lazarsfelda z okresu Wielkiego Kryzysu: bezrobocie;
2. Wykorzystanie danych zastanych do opisu zjawisk historycznych – np. badania nad
studentami UJ i ich pochodzeniem;
3. Wykorzystanie dla opisu pewnych procesów społecznych; proces społeczny rozumie
się tutaj jako zmianę wartości jakiejś zmiennej w danym okresie – np. zmiana trendu;
4. Sprawdzanie hipotez o zależnościach między zmiennymi.
5. Opis normatywnych ram życia społecznego;
Socjologowie, niestety, bardzo rzadko korzystają z tych materiałów;
OGRANICZENIA I TRUDNOŚCI W KORZYSTANIU Z DANYCH ZASTANYCH
1. brak istotnych danych zastanych – statystyka państwowa słabo ujmuje ważne dla
socjologa aspekty życia społecznego;
2. socjologowie mają niewielką wiedzę odnośnie tego, co zawarte jest w
materiałach zastanych, a czego w nich nie ma;
3. instytucje, urzędy itp. dysponują materiałami, ale opatrują je klauzulami; dostęp
do nich jest zatem znacznie utrudniony;
4. wiele z tych materiałów produkowanych jest przez urzędy i ma urzędowy
charakter kategoryzacji; kategorie te nie muszą być zgodne z kategoriami w których
socjologowie formułują swoje problemy badawcze; czasami ten problem daje się rozwiązać
poprzez wtórną kategoryzację;
5. na ogół nie są znane dla socjologów okoliczności powstania, zapisu materiałów;
6. dane zastane mają selektywny charakter (mogą one być niereprezentatywne); nie
każda jednostka ma jednakową szansę uwzględnienia w danych i nie wszystkie dane mają
jednakową szansę przetrwania, przechowania;
AUTENTYCZNOŚĆ I WIARYGODNOŚĆ ŹRÓDEŁ ZASTANYCH
(zbieżność badań socjologicznych i historycznych)
W badaniach historycznych wyróżnia się:

1. krytykę zewnętrzną źródeł – polega to na badaniu ich autentyczności;
2. krytykę wewnętrzną źródeł – polegającą na badaniu wiarygodności; stosowaną w
odniesieniu do źródeł opisowych;
• Na szczególną uwagę zasługuje tutaj koncepcja wiarygodności informatora Jerzego
Giedymina. Można ją traktować jako eksplikację sposobów postępowania naukowców
przeprowadzających wewnętrzną krytykę źródeł;
• Giedymin mówi o dwóch wiarygodnościach informatora:
a) wiarygodność typu W1 - wiarygodny jest ten informator, który dostarcza dużo

wiadomości z jednej dziedziny. Przyjmuje się tu założenie że, jeśli to wiadomo na podstawie
innych źródeł, jego opisy okazały się prawdziwe, to i w pozostałych sprawach traktuje się go
jako informatora wiarygodnego;
b) wiarygodność typu W2 – wiarygodność informatora ocenia się biorąc pod uwagę to,
czy miał on bezpośredni dostęp do informacji; czy chciał je przekazać rzetelnie; jakie mogły
działać czynniki działające na niekorzyść tej rzetelności;
32
__________________________________________________________________________________________
T ECHNIKI ZDOBYWANIA PISEMNYCH NIESTANDARYZOWANYCH

WYPOWIEDZI
komunikowanie pośrednie
Typologia
1. pisemne wypowiedzi niestandaryzowane uzyskiwane pod kontrolą badacza –
nadzór badacza nad uczestnictwem danych osób w badaniu; celem takiego badania jest
uzyskanie danych do generalizacji;
a. technika wypracowań szkolnych:
138. proponuje się napisanie wypracowania na podany przez badacza temat;
139. temat jest jedynym bodźcem stymulującym;
140. zazwyczaj określony jest czas na napisanie wypracowania;
141. przy organizacji badania należy wykluczyć nauczycieli;
142. uczniowie nie muszą pisać wypracowań wedle wyuczonych w szkole wzorów i norm;
b. technika opisu według dyspozycji:
143. bodźcem jest tutaj zestaw dyspozycji;
144. bardziej „wydajne” są wypowiedzi indywidualne, a nie grupowe;
c. pisanie dziennika na zamówienie badacza:
145. wydarzenia opisywane są na bieżąco, szczegółowo;
146. ważny jest nie tylko opis faktualny, ale także przemyślenia, odczucia i emocje
jednostki;
d. sporządzenie opisu życia za namową badacza:
147. opis z perspektywy retrospekcyjnej;
2. pisemne wypowiedzi niestandaryzowane o charakterze samozwrotnym – badacz
nie ma tutaj wpływu na to, kto weźmie udział w badaniu; wnioski mają charakter
sprawozdawczy;
a. technika masowych obserwacji:
148. jest to opis jednego dnia z życia jednostki;
149. badacz może zamieścić ogłoszenie w gazecie;
3. technika konkursu na materiał biograficzny:
• konkurs na pamiętnik po raz pierwszy ogłosił Florian Znaniecki w 1921r. Zwrócił się on z odezwą
do robotników o napisanie życiorysu; był to konkurs z nagrodami. Najlepszy życiorys liczył ponad
400 stron;
• największym sukcesem zakończył się konkurs ogłoszony przez czasopismo Przysposobienie
rolnicze na temat: „Opis mojego życia, prac, przemyśleń i dążeń”. Było to w roku 1936. W ten
sposób uzyskano 1544 prace, które stały się podstawą do napisania 4 – tomowego dzieła „Młode
pokolenie chłopów”
33
__________________________________________________________________________________________
Organizowanie konkursu na pamiętnik

1. Należy apelować do grup jednorodnych pod względem poziomu intelektualnego,
społecznego itp.
2. Lepszy efekt osiąga się wtedy, gdy grupa do której skierowany jest apel odznacza się
dużym poczuciem tożsamości grupowej;
3. Należy starannie opracować odezwę konkursową i propagować ją różnymi kanałami;
4. Odezwa powinna zawierać:
• temat konkursu;
• adresata konkursu;
• może mieć ona formę pełną lub skróconą;
• informacje o organizatorze konkursu (nazwa i adres instytucji);
• cel przeprowadzenia konkursu (komu i do czego ma służyć materiał);
• termin do którego prace powinny być nadesłane;
• termin rozstrzygnięcia konkursu;
• system nadsyłania prac;
• skład jury i kryteria oceny prac (nie forma, lecz treść i szczerość prac jest ważna);
• prosi się zwykle o prace obszerne;
• forma i sposób ogłoszenia wyników;
• dyrektywy do napisania pracy – nie są to jednak ścisłe reguły;
• musi być napisana prostym językiem
4. Nagrody muszą być znaczące;
Zastosowanie materiałów pochodzących z konkursu

Przy analizie pamiętników można stosować:
1. metodę konstrukcyjną – czyta się dużą liczbę prac i stara się z nich wygenerować
hipotezy;
2. metodę egzemplifikacji – do badania przystępuje się mając pewne hipotezy, a
materiał wykorzystuje się jako ilustrację hipotez;
3. metodę typologiczną – w oparciu o dane staramy się budować pewne typy zjawisk
socjologicznych, typy osobowości itp.
4. metodę statystyczną – zwraca się uwagę na cechy autorów prac oraz ich sytuację;
bada się zależności statystyczne między różnymi cechami społecznymi autorów;
Materiały tego rodzaju pozwalają dokonywać odkryć, pozwalają także poznawać aspekty
psychiczne jednostek; nasuwają one wiele pomysłów i hipotez;
34
__________________________________________________________________________________________
M ETODA BIOGRAFICZNA JAKO BADANIE DOKUMENTÓW OSOBISTYCH
O metodzie biograficznej mówi się jako o badaniu historii życiowych. Pojawiła się w określonym
momencie w historii socjologii, tzn. wtedy, gdy z nauki spekulatywnej miała się przekształcić w
naukę empiryczną. Podstawą dla niej miały być dokumenty osobiste.
Definicje dokumentów osobistych

Akcentuje się tutaj znaczenie dokumentów osobistych dla poznania postaw psychicznych,
motywacji wypowiadających się osób; możliwość poznania cudzych przeżyć psychicznych.
SZEROKA DEFINICJA
Wszelkie dokumenty zawierające projekcje stanów umysłu jakiejś osoby, a więc nie tylko
autobiografie czy pamiętniki, ale także listy, czy dosłowne zapisy wywiadów.
WĄSKA DEFINICJA
Pisemne wypowiedzi, które relacjonując udział piszącego w pewnej sytuacji społecznej, zawierają
również osobisty pogląd autora na tę sytuację, opis przebiegu zdarzeń, opis zachowania
piszącego.
Metoda biograficzna jako badanie dokumentów osobistych

• posiada ona określone założenia ontologiczne i metodologiczne;
• podstawowe założenia ontologiczne zostały wyłożone w książce „Chłop polski w Europie i
Ameryce”. Odnoszą się one do roli elementów subiektywnych w strukturze grup społecznych;
Rzeczywistość społeczna składa się z obiektywnych wartości kulturowych, jak i subiektywnych

postaw.
• Przedmioty natury rozwijające się w toku ewolucji przyrody stają się elementami kultury dopiero
wtedy, gdy jednostka w swoich aktach subiektywnych nada im pewne znaczenie, przypisze im
jakąś ważność dla zaspokojenia ludzkich potrzeb, czy osiągnięcia ludzkich celów.
• Zatem w życiu społecznym czynniki subiektywne grają rolę zasadniczą i wszelkie ich przejawy są
źródłem wiedzy o życiu społecznym.
• Postawy psychiczne i wartości kulturalne są ściśle ze sobą splecionymi składnikami badanej przez
socjologa rzeczywistości – materiały biograficzne są materiałami idealnymi dla socjologa, gdyż
dają możliwość poznania subiektywnej strony rzeczywistości społecznej.
• Koncepcja wyrażona w „Chłopach polskich...” została rozwinięta we wstępie do socjologii i
przyjęła postać koncepcji współczynnika humanistycznego.
Koncepcja współczynnika humanistycznego

• Nakazuje ujmować zjawiska społeczne jako przedmioty, których istotnym składnikiem jest
znaczenie jakie nadają im ludzie którzy ich doświadczają: „Przedmioty świata kultury istnieją tylko
w doświadczeniach, a poza nimi tracą ważność. Cała rzeczywistość społeczna jest kompleksem
subiektywnych postaw, dążeń i wartości”.
35
__________________________________________________________________________________________
DOKUMENTY OSOBISTE ZAWIERAJĄ 2 RODZAJE WYPOWIEDZI:
1. sądy o faktach – wyrażają obserwacje i uogólnienia autora dokumentu (zgodnie z

założeniami ontologicznymi socjologa, one go nie interesują);
2. wypowiedzi wyrażające dążności i cechy autora dokumentu - w myśl założeń
ontologicznych, są aktami społecznymi i powinny być poddane analizie;
• dyrektywy metodologiczne nakazują badać znaczenie, jakie ludzie przypisują zdarzeniom i
przedmiotom, oraz dążności jakie ludzie z nimi wiążą;
• autor życiorysu jest częścią środowiska społecznego, a jego świadomość przez to środowisko
ukształtowana, jest także jego częścią; zatem znając jego świadomość, postawy, dążenia –
można odtworzyć to, co w jego środowisku jest najważniejsze;
Zarzuty wobec metody biograficznej

1. Rzeczywistość społeczna nie jest subiektywnym wytworem ludzi; nie jest to jedyny
materiał, który powinien być uwzględniany w analizie;
2. na ogół techniki zdobywania materiałów nie pozwalają na uzyskanie materiałów
reprezentatywnych statystycznie;
3. rezultaty analiz prowadzonych w oparciu o dokumenty osobiste nie podlegają
intersubiektywnej kontroli;
4. autor dokumentów znajduje się zawsze w jakimś określonym nastroju, który wpływa na
sposób pisania i kształt materiałów;
5. w dokumentach osobistych znajdujemy interpretację życia dokonaną przez osobę
piszącą (nie musi ona być wcale zgodna z prawdą);
Zalety metody biograficznej

1. dokumenty osobiste dają wgląd w motywację, dążenia, postawy, oceny jakie ludzie
formułują;
2. materiał ten pozwala uchwycić psychologiczną stronę funkcjonowania instytucji
społecznych, tworzenia się opinii publicznej;
3. materiał ten daje możliwość opisania wzajemnych relacji między środowiskiem a
jednostką;
4. jest to materiał pozwalający uchwycić pewne sekwencje zdarzeń (powiązania
przyczynowe w długim okresie czasu);
5. materiał ten dostarcza informacji na temat tego, jak ludzi radzą sobie w sytuacjach
zmian społecznych;
36
__________________________________________________________________________________________
F OKUS – ZOGNISKOWANY WYWIAD GRUPOWY
Obecny w badaniach marketingowych. W 1941 roku R. Merton i Lazarsfeld zastosowali focus group
interview do oceny programów radiowych.
• „puszczano” audycję radiową zgromadzonym w studiu słuchaczom, którzy mieli do dyspozycji dwa
przyciski: zielony i czerwony. Czerwony przycisk miał być naciskany, gdy audycja radiowa
wywoływała w nich negatywne reakcje, zielony – gdy pozytywne;
• W dalszej części badania odtwarzano grupie fragmenty wywołujące dużą koncentrację reakcji;
• W czasie II wojny światowej Merton wykorzystywał fokus do analizy wpływu filmów
propagandowych na morale żołnierzy, oraz do analizy różnych metod szkolenia żołnierzy;
Współczesny focus group interview

• Odbywa się w grupach 8 – 12 osobowych, które omawiają ściśle określony problem pod
kierunkiem tzw. moderatora, którego zadaniem jest podtrzymywanie zainteresowania grupy
zagadnieniem; mniejsza grupa może zostać zdominowana przez jedną osobę, większa jest trudna
do kontrolowania;
• Typowa sesja trwa od 1,5 godziny do 4 godzin;
• Teoretycznie odbywać się może wszędzie, ale praktycznie odbywa się w pracowniach fokusowych
wyposażonych w:
• okrągły stół;
• sprzęt do nagrywania (kamery, magnetofony);
• podgląd (lustro weneckie, transmiter);
• wygodne siedzenia, dobre oświetlenie;
• udział w dyskusjach jest odpłatny;
• odpowiednich uczestników przysparzają do badania tzw. łapacze;
Etapy badania z użyciem fokusa

1. ustalenie problematyki badania;
2. ustalenie kryteriów doboru osób do badania (dobór celowy); ważne jest również
zachowanie jednorodności badanych grup; doboru dokonuje badacz, który również
wybiera moderatora, który układa scenariusz wywiadu; głównym zadaniem moderatora
jest prowadzenie dyskusji oraz sporządzenie z niej raportu; moderator musi być
kompetentny merytorycznie (zorientowany w tematyce), posiadać takie cechy, które
pozwolą mu na to, by być traktowanym jako przyjazny arbiter; nie wolno mu narzucać
swojego zdania, ale musi kierować rozmowę na odpowiedni tor. Musi być uważnym
słuchaczem i wyłapywać ważne wątki; musi mieć bardzo dobrą pamięć, umiejętność
szybkiego uczenia się, szybkiego rozumowania, być elastyczny w prowadzeniu
rozmowy, posiadać zdolności empatyczne, musi umiejętnie selekcjonować informacje
istotne i nieistotne, musi umieć sprawnie i szybko notować;
3. zatrudnienie łapaczy, którzy zajmują się znajdowaniem osób i dopilnowanie, aby te
osoby docierały na wywiad;
4. przygotowanie pracowni fokusowej;
5. udzielenie grupie wstępnych informacji co do badania – robi to moderator
• prezentacja;
• wstępne pytanie;
37
__________________________________________________________________________________________
STRATEGIE:
• strategia „tunnel”: moderator zaczyna od pytań szczegółowych i dąży do uogólnień;

• strategia „funnel”: moderator zaczyna od ogólnego zagadnienia, by potem przejść do pytań
szczegółowych;
• dbanie o to, aby nie było osoby dominującej;
• pobudzanie do wypowiedzi odnośnie różnych punktów widzenia na tę sprawę;
ROLE W DYSKUSJI:
• dominator – neguje każdą wypowiedź odmienną i stara się narzucić swoje zdanie;
• milczek – osoba która w ogóle nie zabiera głosu;
• antagonista – osoba dokonująca uogólnień, podsumowań, często zwraca uwagę na relatywność
kwestii;
• kompromista – dąży do wypracowania wspólnej płaszczyzny porozumienia;
• lider – przejmuje ciężar rozmowy, prowadzenia dyskusji;
• szeptacz – prowadzi ciche rozmowy, często ma trafne uwagi;
• niezaangażowany – nie jest zainteresowany przebiegiem dyskusji;
Właściwości zogniskowanego wywiadu grupowego

1. wywiad grupowy to sytuacja bliższa sytuacjom rzeczywistym, gdyż nasze opinie
kształtują się w kontakcie z innymi ludźmi, a nie w odosobnieniu. Sytuacja wywiadu
grupowego symuluje rzeczywistą sytuację życiową, w której ludzie reagując na bodziec
– ujawniają swoje opinie, które często w kontaktach z innymi ulegają pewnym
modyfikacjom.
2. fokus pozwala na obserwację ludzi podczas procesu kształtowania się opinii i postaw
tych osób;
3. zwraca się uwagę na właściwości grupy społecznej jako narzędzia badawczego;
a. efekt synergii – wspólny wysiłek grupy prowadzi do generowania szerszej gamy opinii i
pomysłów niż sytuacja rozmowy z pojedynczą osobą;
b. efekt kuli śniegowej – komentarze jednych uczestników grupy powodują repliki innych;
reakcja łańcuchowa wciągająca w rozmowę większość osób, co zwiększa otrzymywaną liczbę
informacji;
c. efekt stymulacji – grupa zwiększa motywację do wykonania zadania; zwiększa entuzjazm do
dyskusji;
d. efekt bezpieczeństwa – ma się silniejsze poczucie bezpieczeństwa, gdy jest się w grupie;
przyczynia się to do śmielszego wyrażania opinii;
e. efekt spontaniczności – sytuacja grupowa jest dla ludzi bardziej naturalna, co powoduje z
kolei większą naturalność wypowiedzi;
Zagrożenia w fokusach
1. Zjawisko myślenia grupowego: grupa przekracza pewien poziom spójności, a
członkowie grupy poddają się silnej presji grupowej, stając się bezrefleksyjnymi
konformistami;
WSKAŹNIKI SYNDROMU MYŚLENIA GRUPOWEGO:
• Poczucie całkowitego bezpieczeństwa i tzw. hurraoptymizmu;
38
__________________________________________________________________________________________
• Przyspieszenie procesu podejmowania decyzji;
• Ignorowanie moralnych konsekwencji podejmowanych decyzji;
• Uproszczony obraz przeciwnika;
• Presja na członków grupy mających odmienne od reszty opinie;
• Autocenzura – brak spontaniczności wyrażania opinii;
• Myślenie grupowe przyczynia się do powstawania błędnych wyników, fałszuje obraz
rzeczywistości;
5. Zjawisko przesunięcia poziomu ryzyka:
Grupa ma skłonność do prezentowania bardziej radykalnych poglądów i proponowania
ryzykownych rozwiązań problemów:
• Zmniejszone poczucie odpowiedzialności indywidualnej za podejmowane decyzje;
• Grupa może podejmować także mniej radykalne decyzje;
Techniki projekcyjne
W trakcie trwania fokusa proponuje się często badanym udział w technikach projekcyjnych; dzięki
nim możemy dotrzeć do nie w pełni uświadamianych przez ludzi zjawisk;
• Kierujemy do badanych nieustrukturalizowane, niejasne bodźce po to, aby wykryć indywidualne,
specyficzne cechy percepcji badanego, jego stosunku do rzeczywistości;
• Wykorzystuje się tutaj skojarzenia, które towarzyszą tym niejasnym bodźcom, które pozwalają
dotrzeć do nieuświadamianych sfer psychiki, emocji;
TECHNIKA KOLAŻU
• Badanym dostarcza się zdjęcia, wycinki prasowe itd., które mogą przybliżać badane obiekty.
Materiały te zawierają możliwe do interpretacji symbole;
TECHNIKA „CHIŃSKI PORTRET”
• Badanych prosi się o przedstawienie badanego obiektu (np. człowieka, miasta, zwierzęcia) jako
personifikacji; ważne jest tutaj uwzględnienie najbardziej charakterystycznych cech obiektu – np.
„gdyby mleko było człowiekiem, to jakim człowiekiem byłoby?”
Analiza wywiadu fokusowego

• Analizy dokonuje moderator. Odsłuchuje on nagrania, przesłuchuje taśmy i robi notatki. Kieruje się
przy tym ustalonym scenariuszem; w oparciu o niego dokonuje opisu.
• W tym opisie jest istotne, aby zachowany był język badany oraz znaczenie słów, jakie nadają im
badani;
• Zachowana musi być kolejność poruszanych zagadnień oraz czas, jaki każdemu z nich grupa
poświęciła. Należy również odzwierciedlić zaangażowanie grupy w daną kwestię;
• Należy wskazać, jakie stanowiska podczas dyskusji ścierały się ze sobą  droga dochodzenia do
konsensusu;
• Uwagi moderatora powinny znaleźć się w sprawozdaniu;
• Wnioski mają charakter sprawozdawczy, nie mogą służyć do szerszych uogólnień;
39
__________________________________________________________________________________________
Zastosowanie fokusów
1. Dla eksploracji problematyki badania – jako badanie wstępne;
2. Dla lepszego przygotowania standaryzowanego narzędzia do badań masowych;
3. Po badaniach z wykorzystaniem standaryzowanego narzędzia  dla lepszej
interpretacji wyników badań;
Fokus wykorzystywany jest najczęściej w trzeciej formie;
Zalety fokusów
1. technika szybka i tania w realizacji;
2. pozwala na kontrolowanie procesu formowania się opinii i poglądów; pokazuje istotę
ich powstawania;
3. technika chroniąca przed artefaktami – nie pozwala na kierowanie rzeczywistością;
4. zdobywany materiał sformułowany jest w języku badanych osób;
5. technika która może być stosowana do każdego rodzaju zagadnień i ludzi – np. dzieci i
analfabetów;
6. rezultaty takiego badania są łatwe do „konsumowania” przez zleceniodawcę;
7. zdobywa się informacje w sytuacjach bliższych życiu i doświadczeniu ludzi;
Ograniczenia fokusów
1. wnioski mają jedynie charakter sprawozdawczy i trudno przenosić je na szersze
zbiorowości;
2. istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia efektu myślenia grupowego i zjawiska
przesunięcia poziomu ryzyka, co powoduje zniekształcenia wyników;
3. żywy i emocjonalny charakter interakcji może prowadzić badacza do pokładania
większej wiary w wyniki, niż jest to usprawiedliwione;
4. moderator może nieświadomie wpływać na kierunek i rezultat dyskusji;
5. przygotowanie raportu, sporządzenie sprawozdania, interpretacja wyników nie są
działaniami rutynowymi i wymagają od moderatora sporego wysiłku;
40
__________________________________________________________________________________________
O PRACOWANIE DANYCH JAKOŚCIOWYCH
Cele opracowań
1. przedstawienie możliwie zwartego obrazu badanych zjawisk;
2. przedstawienie powiązań między badanymi zjawiskami (zależności jakościowe);
3. pokazanie miejsca jakie wyodrębnione zjawiska pełnią w całości;
• Stworzony obraz zjawisk ma zazwyczaj charakter plastyczny, tzn. trafia do wyobraźni;
• W opisie staramy się uwzględnić psychologiczne i psychiczne odczucia, sekwencje zdarzeń;
• Bardzo dużą rolę odgrywa wyobraźnia badacza, jego krytyczne przygotowanie i erudycja;
• Przy tym opracowaniu badacz ma dużą swobodę działania  nie jest ograniczany ścisłymi
dyrektywami. Tego rodzaju opracowanie może odznaczać się dużymi walorami literackimi;
Status metodologiczny opracowań jakościowych
Materiał jakościowy zwykle nie ma charakteru jakościowego. Nie jest konkluzywny i nie prowadzi
do weryfikacji hipotez;
• Każdy materiał trzeba do opracowania przygotować, trzeba poddać go krytyce i selekcji;
• Mamy obowiązek zapoznać się z całością materiału i odpowiedzieć na pytania:
- czy materiał pochodzi od osób, które były wytypowane do badania?
- czy materiał nie budzi zastrzeżeń pod względem wiarygodności?
- czy materiał jest wystarczający?
- czy materiał jest adekwatny dla interesujących (z badawczego punktu
widzenia) materiałów?
• Celem tej analizy jest ocena materiału i podział na materiały lepsze i gorsze;
Przygotowanie materiału do badania

• Materiał należy przygotować i ponumerować, oznaczyć, nadać jednolitą formę, wykonać
kopiowanie (ksero);
• Materiał należy uporządkować według problemów;
• „Pocięcie” materiału;
• Jeżeli materiał jest bogaty, należy w tej sytuacji zorganizować grupę do jego opracowania;
Analiza
1. Analiza pojedynczych informacji:
• W badaniach jakościowych często można spotkać sytuacje nietypowe, tzw. zjawiska zadziwiające,
które są niezgodne z naszymi oczekiwaniami, lub wyjaśniają zjawiska dotąd niewyjaśnione;
• W różnych środowiskach różne zjawiska są różnie etykietowane;
6. Tworzenie systemów opisowych:
• Staramy się uporządkować surowe obserwacje w system opisowy; czasami wystarczy jednak
zastosować kategorie pojęciowe już istniejące  niekiedy należy je uzupełnić albo w jakiś sposób
zmodyfikować. Czasami trzeba te kategorie stworzyć od początku;
• Systemy opisowe tworzone przez badacza mogą się wahać od tzw. prostych typów do
systematycznych typologii;
41
__________________________________________________________________________________________
- proste typy: każdy z nich jest zdefiniowany bez wyraźnego logicznego
związku z innymi typami;
- systematyczna typologia: każdy typ jest logiczną kombinacją pewnej liczby

cech podstawowych;
- typ: odwzorowanie pojęciowe badanych zjawisk, obejmujące wiele ich cech.

Odwzorowanie to nie musi dokładnie odpowiadać rzeczywistości, cechy są często
ujęte w sposób przejaskrawiony  w szczególności tzw. typy idealne; zwykle
przejaskrawienie jest największe w opisie typów skrajnych, biegunowych;
• Stworzenie prostych typów;
• Uporządkowanie tych typów według jakichś kategorii;
• Stworzenie systematycznej typologii;
7. Jakościowe badanie zależności:
• Opierając się na jakościowych opisach małej liczby przypadków staramy się znaleźć związki
przyczynowo – skutkowe między nimi;
8. Quasi-statystyki:
• Namiastka analizy statystycznej;
• Pełni funkcję typowo eksploratywną;
• Ma służyć wyodrębnieniu kategorii cech, które warto uwzględnić;
9. Porównania systematyczne:
• Analizy wtórne;
• Przydatne, gdy chce się analizować zjawiska występujące sporadycznie, temporalnie;
• Korzysta się tutaj z materiałów historycznych;
10. Tworzenie formuł matrycowych:
• Badacz staje czasem przed problemem posiadania wielu faktów szczegółowych; tworzy on dla ich
opisu kategorie pojęciowe na wyższym stopniu abstrakcji – tzw. formuły matrycowe  np.
„zmęczeni ludzie” – leniuszkowie, śpiący po czternaście godzin, chodzą powoli bo się czują ciągle
zmęczeni; przez to spóźniają się do pracy i dzięki temu mają więcej czasu na spanie;
11. Jakościowe potwierdzenie teorii:
• Odnosi się do teorii o dużym stopniu ogólności;
• Wiąże się z systematycznymi porównaniami;
Prezentacja opracowań
Jest to tekst teoretyczny, nie odwołujący się do empirycznych badań. Może to być tekst
teoretyczny, ale wykorzystujący materiał empiryczny do ilustracji. Niekiedy istotą jest publikacja
samego materiału źródłowego;
42
__________________________________________________________________________________________
Metoda biograficzna
1. Ujęcie jako badania dokumentów osobistych;
• Dokument osobisty – sporządzona przez badanego wypowiedź odnośnie jego losów (w sposób
spontaniczny, lub za namową badacza)
• Biografia tematyczna – według dziedziny lub fazy życia;
2. Ujęcie jako badania historii życiowych;
• Związek między typem materiału a metodą zostaje rozerwany;
• Wykorzystywać można różne materiały, nie tylko sporządzone przez badanego  np. wywiad
biograficzny;
• Charakterystyczną techniką jest tu wywiad narracyjny;
Istnieją także badania, które wykorzystują biografię jako temat, czyli zagadnienie samo w sobie:
• Jakie są typowe sekwencje zdarzeń w życiu ludzi?
• Jakie znaczenie przypisuje się tym zdarzeniom?
• Jaki jest związek między tymi zdarzeniami?
Istnieją także badania, które wykorzystują biografię jako środek; starają się one odpowiedzieć
na rozmaite pytania socjologiczne;
Wywiad narracyjny
• Autor: A. Schütze; opracował całą metodologię tego wywiadu;
• Jest to wywiad swobodny;
• Rygorystycznie opracowane są zasady analizy danych;
• Istotą wywiadu jest otrzymanie wypowiedzi na temat życia;
• Ma to być spontaniczna i swobodna narracja, która nie jest zakłócona przez badacza; w pierwszej
fazie badania badacz pełni jedynie funkcję słuchacza;
• W efekcie spontanicznej narracji otrzymujemy zwartą opowieść o życiu danej osoby, która
(opowieść) jest rejestrowana na taśmie magnetofonowej;
FAZY WYWIADU NARRACYJNEGO:
1. Faza rozpoczęcia wywiadu:

• Celem jest zdobycie zaufania narratora;
• Stworzenie klimatu sympatii, relaksu  wszystko po to, by przybliżyć wywiad do normalnej
rozmowy;
• Oswojenie narratora z magnetofonem;
• Uzyskanie akceptacji narratora na przeprowadzenie wywiadu;
12. Faza stymulacji do opowiadania:
• Badacz wyjaśnia rozmówcy, o jaki rodzaj wypowiedzi jest on proszony; wyjaśnienie musi być
jednoznaczne;
• Badacz przygotowuje wzorcową aranżację, której dosłownie się nie odczytuje;
43
__________________________________________________________________________________________
13. Faza narracji:

• Spontaniczna (uprzednio już przygotowana) i niezakłócona przez interwencje badacza opowieść o
życiu;
• Zadaniem badacza jest wysłuchanie opowieści, bez komentarzy werbalnych i niewerbalnych;
słuchanie jest analityczne;
• Narracja jest logicznie uporządkowana i ma określoną strukturę. Narracja musi spełniać określone
wymogi:
- wymóg kondensacji: główna linia opowiadania;
- wymóg wchodzenia w szczegóły: narrator musi opowiedzieć o kolejnych
zdarzeniach;
- wymóg zamknięcia formy tekstualnej: narrator musi do końca opowiedzieć
jakieś zdarzenie;
14. Faza zakończenia narracji: badacz może zadawać pytania;
• Pytania związane z wysłuchaną narracją mają na celu wyjaśnienie niejasności, dokończenie
wątków, dopełnienie narracji;
• Pytania teoretyczne; dzięki nim docieramy do opinii narratora; uzyskujemy od narratora
komentarze;
• Pytania i komentarz, które mają wykazać np. czy dane wydarzenia są typowe. Są to również
pytania o opinie;
15. Faza zakończenia wywiadu – faza normalizacji sytuacji;
• Wyłącza się magnetofon
• Jest potrzebna, by dać narratorowi możliwość odreagowania;
• Jest to czas na dyskusję i swobodną rozmowę;
Doświadczenie jednostki, a struktura narracji:

Taka procedura podyktowana jest założeniami teoretycznymi. Mówi się o homologii między
strukturą organizacji doświadczeń w życiu jednostki, a strukturą narracji. W strukturze
narracji porządek zdarzeń jest taki sam jak w życiu.
• Chodzi nam o uzyskanie ciągłości doświadczenia, jego procesualność;

• Dzięki narracyjnej opowieści badacz może analizować zdarzenia w sposób dynamiczny.
• W narracji jednostka dokonuje procesualnej rekonstrukcji zdarzeń;
ANALIZA WYWIADU NARRACYJNEGO
Warunkiem podjęcia analizy wywiadu narracyjnego jest spisanie go z taśmy wedle ściśle
ograniczonych zasad.
1. Należy ustalić schemat komunikacyjny wywiadu przez stwierdzenie (lub nie) jego
spontaniczności oraz wyłonienie w wywiadzie fragmentów:
• narracyjnych;
• opisowych;
• argumentacyjnych;
Następnie ustala się proporcje i relacje między tymi częściami.
• Dokonuje się oceny jakości materiału przez wskazanie stopnia jego indeksacji. Wysoki poziom
indeksacji występuje wtedy, gdy mamy wiele wypowiedzi szczegółowych i konkretnych;
• W narracji jednostka podejmuje zrelacjonowanie procesualności zdarzeń;
44
__________________________________________________________________________________________
• W argumentacji jednostka podejmuje próbę ustosunkowania się do wypowiedzi, przyjęcia
obecnych postaw; oddziela to zdarzenia, które się już wydarzyły od tego, co się obecnie o tym
myśli;
16. Należy dokonać strukturalnego opisu wywiadu  zmierza on do ustalenia
procesów wynikających z narracji:
• Dzieli się tekst na części, ze względu na:
- tematyczny porządek zdarzeń,
- styl ich prezentacji,
- zmianę perspektywy ich przedstawień;
• Określa się powiązania między poszczególnymi fragmentami tekstu;
• Należy ustalić biograficzne struktury procesowe, tj. biograficzny plan działania;
17. Należy dokonać analitycznej abstrakcji  badacz stara się wyłonić z narracji
kategorie, które są wspólne dla innych narracji, oraz te kategorie, które są specyficzne
dla tej narracji;
• Komentarze teoretyczne ukazują stosunek jednostki do opowiadanych wydarzeń biograficznych,
umieszczane są na końcu sekwencji tematycznych; służą ocenianiu i podsumowaniu. Jeśli
umieszczane są przez narratora w środku wypowiedzi, świadczy to o tym, że narrator ma
problemy z poddawaną retrospekcji fazą życia;
• Konstrukcja w tle – opowiadanie włączone w główną linię narracji, które uściśla, wyjaśnia, a
niekiedy upiększa podstawową narrację i powoduje, że jest ona logiczna i ma uporządkowaną
strukturę. Jest ona elementem narracji;
• Przesłonięcia – częściowe lub całkowite pominięcia, ew. luki w relacjonowaniu biograficznych
doświadczeń  są użyteczne przy analizie uprzedzeń;
- Przesłonięcia teraźniejsze są dokonywane z perspektywy aktualnej rekonstrukcji doświadczeń
biograficznych, pozwalają narratorowi maskować wobec badacza rzeczy, o których nie ma on zamiaru
mówić. Zaburzają one proces komunikowania;
- Przesłonięcia ówczesne są niezamierzone przez narratora, są trudne do ustalenia, mogą się

objawia ć w wyraźnych lukach w wiedzy dotyczącej przeszłych zdarzeń. Zakłada się, że miały one wpływ
na dalsze zdarzenia biograficzne w życiu jednostki;
• Komentarze argumentacyjne – narrator wyjaśnia sam sobie i słuchaczowi problemy wcześniej

nie rozwiązane w jego biografii, pojawiają się też, gdy narrator widzi konieczność skomentowania
własnych działań;
• Koda – tworzone na żywo narracje muszą mieć zakończenie; narrator stara się powiązać przeszły
wymiar relacjonowanych wydarzeń z teraźniejszą perspektywą;
45
__________________________________________________________________________________________
PROCESY BIOGRAFICZNE – STRUKTURY PROCESOWE
1) biograficzne schematy działania
2) wzorce instytucjonalne
3) trajektoria
4) biograficzne metamorfozy
Biograficzne schematy działania
• Zakłada się, że jednostka posiada własny plan realizacji określonych działań w życiu;
• Ma plan pracy nad własną tożsamością;
• Jednostka stara się ten schemat realizować;
Wzorce instytucjonalne
• Zakłada się, że działanie jednostki jest podporządkowane instytucjonalnie określonym wzorcom;

• Jednostka akceptuje stawiane wobec niej oczekiwania i stara się je realizować;
• Wzorce instytucjonalne muszą być podstawową strukturą orientacji biografii;
Trajektoria
• Reprezentuje taką formę doświadczenia, w której jednostka zostaje poddana zewnętrznym, nie
zależnym od niej i od jej woli sytuacjom, które wpływają na jej biografię;
• Jednostka traci orientację i musi wypracować nowe wzorce postępowania;
• Podstawowym elementem teorii jest cierpienie;
Biograficzne metamorfozy
• Reprezentują nieoczekiwaną, pozytywną zmianę w życiu jednostki, która umożliwia diametralną

zmianę życia człowieka;
• Zmiana nie jest przygotowana, jest niespodziewana;
Biorąc pod uwagę komentarz narratora, można zrekonstruować pewne „teorie siebie” oraz odnieść je
do tego, jak wyglądało faktyczne życie narratora. Za pomocą „teorii siebie” narrator bardzo często
chce coś wyjaśnić lub usprawiedliwić siebie.
Metoda wywiadu narracyjnego umożliwia wielokrotne powracanie do tego samego materiału.
46
__________________________________________________________________________________________
A NALIZA TREŚCI ( ZAWARTOŚCI )

Każdego dnia ludzie przekazują sobie wiele komunikatów. Komunikat jest kompletny, kiedy dwie
osoby rozumieją te same znaki w ten sam sposób. W procesie komunikowania centralne miejsce
zajmuje treść, czyli:
Zespół znaczeń wyrażanych za pomocą symboli słownych muzycznych

obrazowych plastycznych gestykulacyjnych, które są przedmiotem samej
informacji.
Amatorsko analizę treści uprawia każdy człowiek, który świadomie, bez żadnego wysiłku odbiera
przekazy symboliczne. Ta analiza jest nieprofesjonalna, subiektywna , właściwa tylko nam,
wielokrotnie sami nie potrafimy określić w jaki sposób interpretujemy przekazy.
Aby badacze mieli możliwość porównać swoje analizy, aby mogli kumulować wyniki starano się
stworzyć jednorodną metodę, jaką jest analiza treści.
Pierwsza definicja analizy treści została sformułowana przez Berelsona: analiza treści (zawartości)
jest techniką badawczą służącą do obiektywnego, systematycznego i ilościowego opisu jawnej
zawartości komunikatów.
Definicja ta jest kłopotliwa, ponieważ każe badaczowi ograniczać się tylko do jawnej zawartości
przekazów, bez uwzględnienia tzw. „drugiego dna”, aluzji, intencji, czy społecznych reakcji, które tekst
może wywołać.
CECHY PRAWIDŁOWO WYKONANEJ ANALIZY TREŚCI (WG BERELSONA):
• musi uwzględniać tylko syntaktyczne (składniowe) i semantyczne (znaczeniowe) aspekty

przekazu - analiza treści ogranicza się do przedstawienia treści informacji, nie pokazuje ukrytych
intencji, jakie treść ma wyrażać i reakcji jakie ma wywoływać; elementy nieobecne w treści
przekazu nie mogą być analizowane. Obecnie warunek ten został odrzucony i analizuje się drugie
dno przekazu.
• musi być obiektywna - kategorie analizy powinny być zdefiniowane tak precyzyjnie, aby różni
badacze stosując je do takiego samego zespołu treści, uzyskali takie same wyniki analizy. Wg
współczesnych badaczy fakt, że dwaj badacze otrzymują te same wyniki przy zastosowaniu tych
samych narzędzi jest raczej intersubiektywizmem, a nie obiektywizmem. Dobra analiza treści
powinna być obiektywna na poziomie swej rzetelności - tzn. taka sama klasyfikacja, tego samego
materiału, przez różnych badaczy, w różnym czasie. Ale jeśli weźmiemy pod uwagę całość
interpretacji wyników, zauważymy, że z tego samego zbioru danych różni badacze wyciągną
różne wnioski i z ich pomocą dokonają weryfikacji różnych hipotez. Interpretacja wyników zależy
od inwencji, erudycji, nastawienia badacza i jest jak najbardziej subiektywna.
• musi być systematyczna - całość treści ma być analizowana w terminach wszystkich
odpowiadających jej kategorii, zmierza to do wyeliminowania analizy cząstkowej, stronniczej, w
której wybiera się tylko te elementy, które potwierdzają tezę badawczą. Właśnie ta
systematyczność w wyborze materiału zastosowaniu narzędzi, opracowaniu materiałów różni
analizę treści od analiz, których dokonują ludzie na co dzień.
• musi być ilościowa - określa się częstość występowania lub pomijania danych kategorii. Obecnie
badacze uważają, że zarówno ilościowe jak i jakościowe procedury mają swoje miejsce w analizie
zawartości.
47
__________________________________________________________________________________________
Po tej krytyce wymagań Berelsona stworzono nową, uzupełnioną definicje analizy treści:
Zespół technik badawczych umożliwiających obiektywny, systematyczny i

ilościowy opis przejawów ludzkich zachowań, na podstawie którego wnioskuje
się o motywacjach i charakterystyce socjologicznej autorów tych przekazów i
dedukuje się jakie reakcje przekazy te mogą wywołać.
Pierwsze analizy treści dotyczyły literatury i przekazów religijnych, ale to nas nie interesuje, zajmują
się tym literaturoznawcy. W 1910r na zjeździe socjologów w Niemczech Max Weber postulował, żeby
socjologowie czasopiśmiennictwa posługiwali się nożyczkami i cyrklem. Mniej więcej w tym samym
czasie przy Szkole Dziennikarskiej Uniwersytetu Columbia badano treść czasopism amerykańskich.
Prawdziwym prekursorem był Lazersfeld, który zajmował się analizą prasy i propagandy w czasie I
wojny światowej. II wojna światowa przyniosła analizę przekazów i periodyków, aby wykryć i
zdemaskować ośrodki sprzyjające Hitlerowi. Dokonywano wtedy analizy rozkładów tematów
korzystnych dla wroga, porównywano pisma i audycje radiowe, słownictwo. Po II wojnie światowej tej
samej techniki używano do analizy propagandy komunistycznej. Rozwój komputeryzacji, badanie
przekazów ikonograficznych, a nie tylko słownych i rozwój analiz semiotycznych (znaczeniowych)
spowodowały rozwój analizy treści.
Obecnie techniki analizy treści stosuje się do badania zawartości: książek, gazet, opowiadań. filmów,
programów informacyjnych, fotografii, komiksu, karykatury, itp. Stosuje się nie tylko do materiałów
drukowanych, ale także do analizy korespondencji, gestykulacji, TV, radia, dokumentów politycznych,
itd.
Materiałem badawczym w analizie zawartości jest treść i forma przekazu. Przedmiotem badań nie jest
jednak przekaz ze względu na samego siebie, ale związki zachodzące miedzy nim, a pozostałymi
elementami procesu komunikacyjnego. Analizując przekazy i porównując je ze sobą można ujawnić i
określić następujące związki:
18. Związki między cechami przekazu (forma, treść) a właściwościami (społecznymi,
psychicznymi) nadawcy:
Klasycznym przykładem są tutaj studia nad osobowościami polityków, np. porównanie stylu
przemówień Hitlera i Roosvelta dokonane przez White’a (1949); porównanie osobowości
Kennedy'ego, Nixona i Chruszczowa (Sheidman 1963); wykazanie egocentryzmu de Gaulle'a na
podstawie częstości użycia zaimków: "ja", "mój". Celem może też być ujawnienie politycznych
orientacji autorów (w przypadku wytworów zbiorowych jak np. prasa): studia nad
profaszystowskimi sympatiami niektórych pism.
19. Związki między treścią przekazów a rzeczywistością:

Głównie w celu ujawnienia świadomych lub nieświadomych deformacji obrazu świata, a tym
samym ukazanie swoistej optyki danego typu przekazów, np. zestawia się sprawozdania z
różnych pism o tym samym wydarzeniu i porównuje z opisem odnotowanym przez obiektywnych
obserwatorów.
20. Związki między treścią i formą przekazów a kanałami komunikacji:

Tego typu analizy podobne są do badania związków miedzy treścią i formą przekazów a kanałami
(przekaźnikami), którymi są transmitowane. Porównuje się wówczas różne rodzaje przekaźników,
np. podobieństwa i różnice informacji w prasie, radio i tv tego samego kraju, albo też
podobieństwa i różnice serwisu informacyjnego różnych dzienników. Celem może być ustalenie
tzw. modelu przekaźnika, tj. ukrytej struktury tematycznej i formalnej przekazów mających
wspólną genetyczną i instytucjońalną podstawę (np. pochodzących od jednego zespołu
redakcyjnego, czy jednej instytucji).
48
__________________________________________________________________________________________
21. Związki między cechami przekazów a czasem ich powstania i aktualną sytuacją
społeczno – polityczną:
Rzadko stosowana chociaż bardzo interesująca jest analiza treści przekazów tworzonych przez
tego samego nadawcę w różnych okolicznościach. Można wówczas uchwycić wpływ szczególnej
sytuacji na treść i formę przekazu. Odmianą tego rodzaju zastosowania jest badanie przekazów z
tego samego źródła, ale w różnych okresach. Można ujawnić trendy rozwojowe: ewolucję postawy
przekaźnika (np. pewnej gazety względem pewnego problemu społecznego - stosunku do
Murzynów); ujawnienie w systemie propagowanych wartości (np. przemiany w modelu rodziny
lansowanym przez polskie czasopisma kobiece w ciągu kilkudziesięciu lat).
22. Związki między cechami przekazów a cechami odbiorców do których przekaz

jest skierowany, bądź którzy są zdolni go zrozumieć i nań reagować:
Chodzi tu o takie badanie, jak ocena wartości przekazów pod kątem ich zdolności do
zaspokajania potrzeb i upodobań odbiorców szczególnego rodzaju. Porównywano np. treść pism
kobiecych z zainteresowaniami - domniemanymi lub rzeczywistymi kobiet. Celem jest ustalenie
szczególnie chętnie odbieranych przekazów, systemów wartości uznawanych przez odbiorców,
itp.
Podstawowymi pytaniami, które badacz sobie stawia są: kto? po co? dlaczego? stworzył go właśnie
takim? kto? po co? i z jakim skutkiem go odbierze?
W pewnym momencie badacze podzielili się na dwa obozy: zajmujących się analizą ilościową i analiz
jakościowa. Wiąże się to z szerszym teoretycznym rozróżnieniem na: komunikację reprezentacyjną
(badacze zajmują się wypowiedziami, które nie powstały na zamówienie, bada się argumenty) i
komunikację instrumentalną (badacze starają się rozszyfrować intencję nadawcy). W życiu każdy
pojedynczy akt komunikacji ma aspekt zarówno reprezentacyjny jak i instrumentalny.
ILOŚCIOWA I JAKOŚCIOWA ANALIZA TREŚCI
• Ilościowa analiza treści: kładzie nacisk na częstotliwość z jaką wybrane symbole występują;
częstość z jaką dane symbole są przedstawiane: pochlebnie, obojętnie, negatywnie;
intensywność, z jaką te symbole występują; przeprowadza się ją na dużych próbach wybranych
losowo; uniwersum jest duże, badacz interesuje się treścią, budową przekazu, a nie jej
przesłaniem; stosuje się sformalizowane kategorie; bada się raczej proste tematy; stosuje się
metody statystyczne.
• Jakościowa analiza treści: służy przede wszystkim badaniu intencji nadawcy danej treści;
analizuje się kategorie występujące często, ale także zajmuje się analizą treści pomijanych;
przeprowadza się na małych, niekompletnych próbach; uniwersum pokrywa się z korpusem
badania; analizuje przejawy treści jej głębszą warstwę; stosuje mało sformalizowane kategorie;
bada tematy bardzo złożone; rzadko stosuje się metody statystyczne.
Metody ilościowa i jakościowa dają odpowiedzi na odmienne pytania, posługują się innymi kategoriami
badawczymi, penetrują nie pokrywające się zakresami warstwy badanego materiału. Metoda ilościowa
zajmuje się zewnętrzną warstwą tekstu, natomiast metoda jakościowa sięga w głąb, wyciąga
wewnętrzną ukrytą warstwę tekstu.
W ANALIZIE ZAWARTOŚCI WYRÓŻNIA SIĘ TRZY GŁÓWNE FAZY:
1. analiza wstępna
2. wykorzystanie materiału poddawanego badaniu
3. opracowanie wyników zawierające także interpretację i wnioskowanie
49
__________________________________________________________________________________________
Analiza wstępna
Jest fazą planowania, odpowiada ona etapowi konceptualizacji i wysuwania hipotez badawczych, ma
na celu operacjonalizację wyjściowych pomysłów, dopracowanie dokładnego wykazu operacji
badawczych i skonstruowanie narzędzi.
Ma do spełnienia trzy zadania:
• sformułowanie celów i hipotez badawczych

• wybór przekazów poddanych badaniu
• wybór jednostek analizy, opracowanie klucza kategoryzacyjnego, na których opierać się będzie
analiza i interpretacja wyników
Nie można tutaj mówić o kolejności tych procedur, wszystkie powinny być wykonywane równocześnie.
Każda z nich jest bardzo ważna, a błędy koncepcyjno - teoretyczne popełnione na samym początku
analizy nie mogą być poprawiane w dalszej części.
Wybór przekazów poddanych badaniu
• Należy przejrzeć dokładnie chociaż część materiału, w celu zapoznania się i wstępnego
wyrobienia sobie zdania na temat badania, które mamy przeprowadzić;
• Wybór przekazów poddanych badaniu - podstawą analizy jest zbór przekazów, który określamy
mianem badanego universum. Gdy zostanie określone universum - trzeba ustalić, które materiały
poddamy analizie, jeśli universum jest zbyt obszerne - jest to korpus.
Reguły tworzenia korpusu:

• zasada wyczerpania - należy dotrzeć do wszystkich ustalonych elementów, nawet jeśli są
nieadekwatne, czy trudno dostępne;
• zasada reprezentatywności - najlepiej jeśli próba wybrana jest losowo, ale nie zawsze ten
warunek musi być spełniony;
• zasada homogeniczności - wybrany materiał musi być jednorodny (np. tylko dane pismo, tylko
reklamy telewizyjne);
• zasada trafności - materiał musi być w ten sposób dobrany, aby mógł być adekwatnym źródłem
informacji dla przyjętych zadań badawczych.
W przypadku analizy prasy doboru dokonuje się trzykrotnie: dobór tytułów, numerów, poszukiwanej
treści. Jeśli można należy zbadać całe uniwersum.
• formułowanie hipotez i celów badawczych - analiza treści jest techniką pracochłonną i

długotrwała, stąd trzeba bardzo dokładnie określić cel badania i sformułować hipotezy, aby po
wykonanej pracy nie okazało się, że wyniki nie przystają do tego, co sobie założyliśmy.
• wybór jednostek analizy i określenie zasad pomiaru - jednostkami analizy nazywamy te
elementy zawartości przekazu, które są w trakcie analizy klasyfikowane wg kategorii przyjętego
klucza. Wybór jednostek analizy zostaje zdeterminowany przez hipotezę operacyjną. Jeśli
analizowanymi przekazami są teksty słowne, jednostką analizy może być: litera, morfem,
semantem, wyraz, zdanie, sąd, akapit, postać, cała wypowiedź. Jeśli analizujemy obrazy
jednostką analizy mogą być: symbol, postać, kolor, układ, wypowiedź.
50
__________________________________________________________________________________________
JEDNOSTKI ANALIZY:
Litera - jest z nią najmniejszy problem przy kategoryzacji, można zliczać litery automatycznie; jej
znaczenie w analizach socjologicznych jest niewielkie, ale po częstości występowania
określonych liter w tekście można wnioskować o stylu.
Morfem - najmniejsza cząstka wyrazu mająca znaczenie leksykalne lub gramatyczne; bardzo
rzadko stosuje się to jako jednostkę analizy, bo wymaga to od kodującego dobrego
przygotowania językoznawczego. Ułatwia grupowanie wyrazów w rodziny (kłopoty przy
wykorzystaniu komputera ze względu na oboczności). Morfem znajduje zastosowanie, kiedy
chce się badać trudność tekstu i tematykę tekstu.
Wyraz - uznawany jest najczęściej za najmniejszą jednostkę analizy; bierze się pod uwagę
wszystkie wyrazy, albo tylko nazwy własne: imiona, nazwiska, miejscowości, kraje, instytucje,
itp. Słabością wyrazu jako jednostki jest jego wieloznaczność, oraz sposób w jaki może być
użyty: ironicznie, przenośnie, itp.
Sąd - bardzo trudno go zdefiniować i zastosować w analizie.
Zdania - trudno poddawane są analizie, ponieważ są bardzo zróżnicowane (od jednego słowa,
do kilkudziesięciu wyrazów).
Akapit – trudnością jest podział tekstu na akapity, ponieważ nie zawsze jest on zgodny z
podziałem graficznym. Korzysta się w badaniach zrozumiałości lub popularności tekstów.
Postać - łatwo ją zdefiniować, zidentyfikować w przekazie i skategoryzować.

Wypowiedź - dobrze się klasyfikuje wg kryterium gatunku, autorstwa, tematyki, nastawienia.
Jednostki analizy będą tylko wtedy skuteczne, gdy zostaną prawidłowo zdefiniowane, a klucz
kategoryzacyjny odpowiednio zbudowany.
• Za typowe rodzaje pomiaru można uznać: określenie częstości występowania (frekwencji)

różnych jednostek analizy; określenie wielkości analizowanych jednostek; określenie
intensywności cech jednostek analizowanych.
• klucz kategoryzacyjny - zawiera kategorie podporządkowane celowi badań, istocie problemu
badawczego, wstępnym hipotezom, muszą być dostosowane do charakteru badanego materiału.
Klucz kategoryzacyjny powinien być:
1. rozłączny i wyczerpujący - każdy element winien być zaliczony do jednej kategorii, a kategorie te nie
powinny się przenikać, a razem winny wyczerpywać cały zakres kryterium podziału;
2. dostosowane do badanego materiału;
3. obiektywne i rzetelne - aby badacze nie mieli wątpliwości, gdzie zaklasyfikować dany przekaz;
4. bogactwo, odkrywczość;
322. Berelson do klasy kategorii treściowych zaliczył: nastawienie (jak temat

jest traktowany); uzasadnienie (na jakiej podstawie dokonuje się klasyfikacji
nastawień); wartości (jakie odkrywa się wartości, cele, pragnienia); metody (jakich
środków się używa się, aby osiągnąć cel); cechy (służące do opisu ludzi); bohater
(przedstawienie osoby działającej); autorytet (w czyim imieniu formułuje się
wypowiedzi); źródło (skąd pochodzi komunikat); adres (do kogo jest skierowany);
lokalizacja (gdzie rozgrywa się akcja); czas (kiedy rozgrywa się akcja); konflikt
(jakie są jego źródła).
Wykorzystanie materiału - wykonuje się po zakończeniu pro - analizy; jest ona mechanicznym ,
czasochłonnym stosowaniem narzędzia badawczego i polega na kodowaniu materiału oraz
stosowaniu metod statystycznych. Dwaj kodujący stosując ten sam klucz kategoryzacyjny do tego
samego materiału powinni otrzymać takie same wyniki.
Opracowanie i interpretacja wyników - jest to ostatnia faza nie ujęta w ramy, zależy od pomysłów
badacza, jego inwencji twórczej, czasami może być wstępem do następnej analizy.
51
__________________________________________________________________________________________
Analiza treści - ograniczyła tendencyjność w opisach treści, umożliwiła porównanie ze sobą różnych
kanałów przekazu; uściśliła aparat opisu formy i treści przekazów, jej wyniki są proporcjonalne do
pracy we wstępnej fazie.
T EORETYCZNE PROBLEMY WYWIADU KWESTIONARIUSZOWEGO
Wywiad kwestionariuszowy to technika o wysokim stopniu standaryzacji
W wywiadzie kwestionariuszowym następuje ujednolicenie na poziomie poszukiwanych informacji. O

poszczególnych jednostkach badania staramy się uzyskać te same informacje.
• Zadajemy jednolite pytania respondentowi;

• Zadajemy jednolite pytania respondentom;
• Bardzo często mamy do czynienia z ujednoliceniem odpowiedzi, jakie mogą być udzielone przez
respondentów; ujednolicone są przede wszystkim tzw. inne zachowania ankietera – tzn. wszystkie
te, które łączą się z interrogacją wokół pytania – np. formuła aranżacyjna;
• Mamy do czynienia z ujednoliceniem bodźców, które trzeba dodatkowo skierować do
respondenta, by otrzymać odpowiedź istotną;
• Ujednolicone jest miejsce wywiadu;
• Istnieją dyrektywy mówiące o ujednoliceniu sytuacji wywiadu;
• Ujednolicone są tzw. środki techniczne  sposób rejestrowania;
Wywiad kwestionariuszowy jest techniką opartą na bezpośrednim procesie

komunikowania
B
1
2
6 5 A R
3
4
K
1. Badacz przekazuje ankieterowi tekst pytań i dyrektywy, jak te pytania zadawać 1. Badacz
przygotowuje warianty odpowiedzi i miejsce na ich zapis; badacz informuje ankietera, jaki jest cel
zadawania takiego, a nie innego pytania;
2. Pytanie zadane respondentowi przez ankietera jest najczęściej przekazem ustnym, choć czasem
jest to karta respondenta (zmiana kanału komunikowania);
3. Reakcja respondenta na pytanie – nie zawsze jest to odpowiedź sensu stricte
• Kontakt między A i R jest wyodrębniony w czasie i przestrzeni – jest to reakcja interpersonalna;
4. Zapis odpowiedzi respondenta, jakiej w kwestionariuszu dokonał ankieter (podczas wywiadu);
5. Jest to instrukcja kodowa, przed zbudowaniem której badacz musi się zapoznać z zapisem na
kwestionariuszu, czyli z 4
52
__________________________________________________________________________________________
• Instrukcja kodowa zawiera zasady klasyfikowania odpowiedzi zapisanych w kwestionariuszu
oraz zasady ich numerycznego symbolizowania.
6. Jest to rezultat działalności kodera – tzn. zaliczenie odpowiedzi respondenta do odpowiednich
klas wyróżnionych w instrukcji kodowej. Wyróżniając te klasy badacz sugeruje się poszukiwaną
informacją.
• W zasadzie komunikowanie w tej technice jest procesem ustnym.

• Zapis odpowiedzi R jest dokonywany przez A; zapis stanowi materiał źródłowy, który będzie
poddany dalszej obróbce.
• Komunikowane w wywiadzie kwestionariuszowym jest bezpośrednie w tym sensie, że występuje
naoczny kontakt, A z R, co daje możliwość obserwacji reakcji na skutek;
• Na skutek naocznego kontaktu, na komunikację wpływ ma również otoczeniem, w jakim ten
kontakt się odbywa; na treść i formę odpowiedzi ma wpływ wiele czynników;
Pytanie jako tekst, oraz narzędzie badawcze w kwestionariuszu

Pytanie jest ważne dla badacza jako narzędzie badawcze.
PYTANIE JEST DOBRYM NARZĘDZIEM BADAWCZYM GDY:
1. Badacz wie, jakie zjawisko chce przy pomocy tego pytania zbadać;
2. Badacz wie, co upoważnia go do stwierdzenia, że przy pomocy danego pytania bada
właśnie to, a nie inne zjawisko;
3. Badacz posiada tę pewność, gdy potrafi on wyliczyć założenia, na których opiera on
przejście od zaklasyfikowanych odpowiedzi respondentów na te pytania, do sądów o
badanym zjawisku – założenia te powinny być empirycznie potwierdzone;
Tak pojęte pytania, jako narzędzi badawcze, nie oznaczają że wszystkie pytania są
konstruowane wedle tych samych reguł.
Koncepcje pytania kwestionariuszowego jako narzędzia badawczego wg J.

Lutyńskiego
1. Koncepcja testowa;
2. Koncepcja wskaźnikowa;
3. Koncepcja tradycyjna – informacyjna;
4. Koncepcja rozszerzona – informacyjna;
Kryteria odróżniania tych koncepcji

a) Czy pytanie w kwestionariuszu jest żądaniem informacji o badanym zjawisku;
b) Czy ta informacja musi być określona przed przystąpieniem do badania;
c) Czy pytanie w kwestionariuszu pełni rolę samodzielną, czy też jest elementem baterii
pytań;
d) Jakie założenia przyjmuje się przy przechodzeniu od odpowiedzi R na pytanie w
kwestionariuszu do sformułowania sądu o badanym zjawisku;
e) Czy istnieje możliwość empirycznej weryfikacji tych założeń;
53
__________________________________________________________________________________________
AD. 1 - KONCEPCJA TESTOWA
• Ma swoje korzenie w psychologii;

• Pojedyncze pytanie nie pełni samodzielnej roli informacyjnej; jest traktowane podobnie jak item w
teście; dopiero bateria pytań łącznie może dać informacje o badanym zjawisku;
• Najczęściej badanym zjawiskiem jest psychologiczna właściwość  cecha respondenta;
• Poszukiwana informacja znana jest przed przystąpieniem do formułowania baterii pytań;
• Wynik zwykle w postaci liczbowej opisuje nam wartość badanej cechy dla danego respondenta,
na podstawie jego odpowiedzi na całą baterię pytań;
• Przejście od odpowiedzi na tę baterię pytań, do przypisania R wartości badanej cechy, opiera się
na założeniu, że ta bateria stanowi test rzetelny i trafny; założenie to powinno mieć empiryczne
potwierdzenie;
• Psychologia wypracowała odpowiednie procedury, które pozwalają na drodze empirycznej
określić trafność i rzetelność testu;
AD. 2 – KONCEPCJA WSKAŹNIKOWA
• Odpowiedź R na pytanie przynosi informację o wskaźniku, podczas gdy badanym zjawiskiem jest
indicatum;
• Zazwyczaj jest tak, że dla stwierdzenia występowania jednego indicatum, odwołujemy się do wielu
wskaźników  bateria wskaźników;
• Przejście od odpowiedzi R na pytanie w kwestionariuszu do sformułowania sądu o badanym
zjawisku opiera się na założeniu, że wskaźniki zostały właściwie dobrane – tzn. na podstawie
wystąpienia wskaźników możemy wnioskować z możliwie największym i liczbowo określonym
prawdopodobieństwem, że wystąpiło indicatum;
• Indicatum powinno być zdefiniowane przed przystąpieniem do badania w momencie dobierania
wskaźników i przy układaniu pytań powinno być jasne indicatum te wskaźniki się odnoszą;
• W praktyce badawczej stosuje się bardziej liberalną koncepcję wskaźnika, nie przedstawioną
wyżej, tzn.:
• Nie wymaga się, by indicatum było ściśle określone przed przystąpieniem do
układania kwestionariusza, co przekreśla możliwość liczbowego ustalenia siły
związku między wskaźnikiem, a indicatum, co natomiast nie pozwala wnioskować o
właściwości wskaźnika;
AD 3 – KONCEPCJA TRADYCYJNA INFORMACYJNA
• Pytanie jest zawsze żądaniem wprost informacji o badanym zjawisku; pytanie jest żądaniem
informacji semantycznej – tzn. takiej, która może być oceniona w kategoriach prawdy lub fałszu;
• Informacja musi być sprecyzowana przed przystąpieniem do badania;
• Każde pytanie pełni samodzielną rolę informacyjną;
• Uzasadnienie przejścia od odpowiedzi na pytanie kwestionariusza, do zdania przynoszącego
poszukiwaną informację opiera się na założeniu, że R jest wiarygodnym informatorem;
54
__________________________________________________________________________________________
Wiarygodny jest informator, który:
• Usłyszał dobrze zadane pytanie;

• Zrozumiał pytanie zgodnie z sensem nadanym mu przez badacza;
• Chciał i był w stanie ze względu na swoje aktualne nastawienie i intelektualne możliwości dojść do
przekonania zgodnego z rzeczywistością;
• Chciał swoje przekonanie przekazać ankieterowi bez zniekształceń
W praktyce badawczej, wiarygodność R jako informatora jest oceniana w całym wywiadzie, a nie w
odniesieniu do poszczególnych pytań. Fakt ten nie pozwala nam liczbowo oszacować błędu, jakim
obciążona jest poszczególna poszukiwana informacja.
Pytania w kwestionariuszu dotyczą faktów intro – lub ekstraspektywnych, ale zawsze muszą dotyczyć
faktów, które respondent sobie uświadamia.
AD. 4 - KONCEPCJA ROZSZERZONA INFORMACYJNA
• Pytanie nigdy nie musi żądać wprost informacji o badanym zjawisku, ale badane zjawisko musi
być określone, i to bardzo precyzyjnie przed przystąpieniem do badania; w efekcie zastosowania
tego podejścia badacz powinien otrzymać informacje dotyczące zjawisk badanych obciążone tak
minimalnym błędem, że można go pominąć;
Pytanie jako narzędzie badawcze ma złożoną strukturę, w skład której wchodzą:
1. Pytanie zawarte w tekście kwestionariusza;

2. Pytanie, jakie zadaje sobie koder (tzn. do jakiej klasy badanego zjawiska
należy reakcja respondenta na dalsze pytania, przy czym klasy te wyróżniają się, biorąc
pod uwagę rodzaj odpowiedzi  ad. 3)
3. Jednostkowe pytanie badacza:
358. Odpowiedź na 3 mówi nam o tym, do jakiej klasy badanego zjawiska należy
badana jednostka, inaczej - jaki stan rzeczy, jaka wartość zmiennej, czy jaka
odmiana cechy występuje w jej przypadku;
359. Rozstrzygnięcie jednostkowego pytania badacza przynosi jednostkową
poszukiwaną informację (musi ona być określona przed przystąpieniem do
badania);
360. Precyzyjne zdefiniowanie poszukiwanej informacji – tzn. takie, by można było
wyróżnić różne jego warianty; inaczej mówiąc – stany rzeczy, wartości zmiennej,
odmiany cech;
361. Przejście do zakodowanych odpowiedzi na pytanie w kwestionariuszu do
odpowiedzi na jednostkowe pytanie badacza wymaga spełnienia szeregu założeń –
niektóre z tych założeń mają charakter definicji, a niektóre twierdzeń empirycznych
– i twierdzenia te dotyczą:
 Przebiegu procesu komunikowania się – np. że pytanie przeczytano
właściwemu R i dokładnie zanotowano odpowiedź; że była to odpowiedź R, a
nie osoby trzeciej; że odpowiedź została prawidłowo zakodowana przez
kodera;
 Procesów psychicznych zachodzących u respondenta – np. że R
zrozumiał pytanie zgodnie z intencją badacza, że dokonał wszelkich
zabiegów, jakie są wymagane do sformułowania stanowiska w danej sprawie,
że to stanowisko zostało zgodnie z prawdą zwerbalizowane w wywiadzie;
55
__________________________________________________________________________________________
 Stosunku sytuacji problemowej wywołanej przez pytanie do sytuacji

występującej poza wywiadem – a więc w życiu respondenta na przykład;
chodzi o to, czy R przedstawia trwałą opinię, którą wygłasza również w
innych sytuacjach życiowych;
 Prawidłowości i związków występujących pomiędzy badanymi
zjawiskami, związków występujących w rzeczywistości
Te twierdzenia i definicje łącznie składają się na model pytania jako narzędzia

badawczego. Lutyński postuluje, aby badacze podejmowali próbę konstruowania takich
modeli, zanim skonstruują właściwe pytania.
• Jeśli badacz nie jest w stanie skonstruować takiego modelu danego pytania, to należy z tego
pytania zrezygnować, gdyż nie ma szans, aby było ono dobrym narzędziem badawczym;
• Jeśli badacz skonstruuje taki model pytania, to następnie musi rozważyć, czy wśród składających
się na ten model tez nie ma, nie ma twierdzeń ewidentnie fałszywych;
• Pytania, które przejdą taką selekcję, można uznać za poprawne;
W bardziej rygorystycznej wersji tej koncepcji, aby dokonać prawidłowej selekcji pytań należy
dodatkowo zastosować badania weryfikacyjne – tzn. na drodze empirycznej sprawdzić, jakie są
rezultaty zadawania danych pytań określonym respondentom;
Metody weryfikacji
1. Weryfikacja dokumentalna
2. Wywiad o wywiadzie
3. Wywiad pogłębiony
WERYFIKACJA DOKUMENTALNA
• Odnosi się do danych faktualnych;

• Zadaje się R określone pytania i uzyskuje informacje; następnie te same informacje uzyskuje się
na innej drodze, którą uważa się za wiarygodną;
• Informacje te następnie zestawia się i porównuje;
WYWIAD O WYWIADZIE
• Najpierw trzeba mieć skonstruowany model pytań, jako że wywiad o wywiadzie jest ściśle temu
modelowi podporządkowany;
• R są wypytywani o to, czy rozumieją pytania, jak dochodzą do swojego stanowiska, jak je
werbalizują;
• Nie każdy człowiek jest zdolny do introspekcji;
WYWIAD POGŁĘBIONY
• R odpowiada na pytania zawarte w zasadniczym wywiadzie kwestionariuszowym i jest on

prowadzony przez badacza tak, aby udzielił on jak najbardziej przemyślanej i dokładnej
odpowiedzi;
Ta koncepcja jest jedynie postulatem metodologicznym. Jeżeli jest ona stosowana, to w wersji
mniej rygorystycznej; stosuje się tzw. protezy;
56
__________________________________________________________________________________________
Wywiad kwestionariuszowy telefoniczny

1. Wywiad kwestionariuszowy telefoniczny zwykły;
2. Wywiad kwestionariuszowy telefoniczny ze wspomaganiem komputerowym (odpowiedź R jest
od razu zapisywana w komputerze, a nie w kwestionariuszu; R są również wybierani przez
komputer);
• Jest to mimo wszystko wywiad kwestionariuszowy, choć brak w nim naocznego kontaktu
ankietera i respondenta;
• Zwiększone poczucie anonimowości jest traktowane tutaj jako zaleta tej techniki;
• Wywiad kwestionariuszowy telefoniczny jest techniką lepszą, gdy dotyczy on spraw, w których
obowiązują bardzo silne normy społeczne – gdy istnieje silna presja społeczna do udzielania
odpowiedzi zgodnych z „oficjalnie” działającymi normami;
• Wywiad telefoniczny pozwala uniknąć efektu ankieterskiego, choć nie całkowicie;
• Wywiad telefoniczny (jego propozycja) jest w pewnym sensie zaskoczeniem dla R. Jest on w
zasadzie zmuszany do udzielenia odpowiedzi szybko, co może powodować, że odpowiedzi nie są
przemyślane  dlatego stosuje się listy zapowiednie;
PROBLEMY WYWIADU TELEFONICZNEGO
• Więcej odmów, niż przy standardowych wywiadach kwestionariuszowych;

• W Polsce rozmowy telefoniczne są najczęściej rozmowami p r y w a t n y m i ;
• Przez telefon ankieter ma utrudnione zadanie uwiarygodnienia się;
• Przez telefon nigdy nie należy pytać respondenta o zgodę – od razu przystępuje się do
zadawania pytań;
• Nigdy nie ma pewności, że wywiad zostanie doprowadzony do końca;
• Wywiad telefoniczny stawia duże wymagania ankieterowi, który działa pod presją czasu i musi
być w stałej gotowości;
• Wywiad telefoniczny musi mieć swoją dynamikę – R wolą z reguły szybkie odczytywanie pytań;
Kwestionariusz telefoniczny w większości zawiera pytania zamknięte – nie ma czasu na

rozgadywanie się  max 50 – 60 minut;
Pytania przekazywane są tylko ustnie, a więc (przy braku kart respondenta) liczba
wariantów odpowiedzi i ich długość musi być ograniczona;
Problem efektu pierwszeństwa  R mają tendencję do udzielania odpowiedzi z pierwszych
miejsc;
WSKAZÓWKI DO BUDOWANIA KWESTIONARIUSZA
• Formuła aranżacyjna musi być krótka i treściwa; jeśli wcześniej był wysłany list zapowiedni, to
regułą musi się do niego odwołać;
• Ważna jest kolejność zadawania pytań – pierwsze pytanie musi korespondować z formułą
aranżacyjną;
• Blok pytań nie może zawierać więcej niż 6 pytań;
• Blok tematyczny zaczyna się od pytań ogólnych, potem przechodzi się do pytań
szczegółowych;
• Pytania początkowe są pytaniami trudniejszymi – wymagają więcej wysiłku; na końcu
wywiadu umieszcza się pytania łatwe;
57
__________________________________________________________________________________________
WARUNKI PROWADZENIA WYWIADU KWESTIONARIUSZOWEGO W POLSCE
• Nierównomierność w dostępie do wszystkich grup społecznych  stopień telefonizacji;

• Pierwsze wywiady telefoniczne miały za zadanie kontrolę pracy ankieterów; obecnie w tej formie
prowadzone są badania rynkowe i badania opinii publicznej (choć rzadziej);
• W Polsce jest kilka firm badawczych, które specjalizują się w prowadzeniu wywiadów
telefonicznych, szczególnie tych ze wspomaganiem komputerowym; dziennie są one w stanie
przepracować ok. 500 wywiadów;
• Superwizor jest osobą nadzorującą pracę ankieterów i przebieg takiego wywiadu  zapewnia to
większą standaryzację wywiadu;
• Wstępne wyniki wywiadów ma się natychmiast po zakończeniu ostatniego wywiadu;
ZALETY WYWIADU TELEFONICZNEGO
• Bardzo skracają czas badania i uzyskiwania informacji;

• Pozwalają prowadzić badania na dużym obszarze terenu;
• Są tańsze niż wywiady kwestionariuszowe;
• Ankieterzy są bardzo dobrze kontrolowani;
Techniki ankietowe
1. Ankieta pocztowa – kwestionariusz wysyła się pocztą, zwrot następuje tą samą
drogą; wysyłane są one do: próby adresowej, na adresy zgłoszone;
2. Ankieta prasowa – kwestionariusz drukowany jest w prasie, zwrot odbywa się pocztą;
3. Ankieta załączona do zakupywanych towarów – zwrot drogą pocztową;
4. Ankieta audytoryjna – badanych zbiera się w jednym miejscu; ankieta wypełniana
jest pod nadzorem badacza, zwrot następuje do urny;
5. Ankieta ogólnie dostępna – jest drukowana w ogólnodostępnym miejscu; wypełniana
i zwracana w miejscu wyłożenia;
6. Ankieta rozdawana – jest rozdawana przez badacza i jego współpracowników, a
także jest przez nich odbierana;
7. Ankieta telefoniczna, radiowa i telewizyjna – tekst przekazywany jest przez
medium, a zwrot następuje pocztą;
ANKIETA OGÓLNODOSTĘPNA
• Najczęściej stosowana w badaniach konsumpcji kulturalnej; używana do badania różnego typu

publiczności;
• Wyłożona w konkretnym miejscu, w którym musi być uzupełniona; musi zatem być krótka, musi
dotyczyć spraw ważnych i interesujących, oraz musi zawierać bardzo jasno sformułowane
pytania; są to najczęściej pytania zamknięte;
• Jest w pełni anonimowa; w formule organizacyjnej musi znajdować się jasna informacja, co do
sposobu zwrotu tej ankiety
• Bardzo ważny jest dobry sposób organizacji badania i reklamy ankiety;
• Zbiorowość do badania dobiera się sama;
• Wnioski z ankiety są z reguły wnioskami sprawozdawczymi;
58
__________________________________________________________________________________________
ANKIETA PRASOWA
• Stosowana najczęściej do oceny pism;

• Nie jest długa, zawiera co najwyżej 30 pytań; najczęściej wydrukowana jest w formie karty
pocztowej lub oddzielnych wkładek;
• Zwykle za udział w ankiecie proponuje się nagrody, dlatego respondenci powinni podać swój
adres;
• Zawiera zazwyczaj pytania zamknięte, ale na końcu znajduje się jedno, bądź dwa pytania otwarte,
umożliwiające dłuższą wypowiedź;
• Zbiorowość do badania dobiera się sama;
• Często tworzy się tzw. quasi-reprezentacja  dzieje się tak w przypadku nadesłania bardzo dużej
liczby ankiet;
• Ankiety mogą wykraczać poza zawartość i ocenę pism;
ANKIETA POCZTOWA
Ankieta kierowana do próby reprezentatywnej – np. do wylosowanego gospodarstwa

domowego lub konkretnej osoby:
• Sukces tej ankiety polega na otrzymaniu jak największej liczby zwrotów; jest to
również jej największym problemem;
• Kwestionariusz ankiety musi być przygotowany niezwykle starannie, tak by odbiór tej
ankiety był ułatwiony; forma graficzna powinna być przynętą;
• Kwestionariuszowi musi towarzyszyć list badacza, który zawiera dokładne informacje
o:
 badaniu;
 sposobie kontaktu z badaczem;
 osobie badacza;
 temacie;
 tym, dlaczego zwracamy się do tego, a nie innego respondenta;
• Do tej ankiety załączamy dodatkowe koperty, w których prosimy o informację od
respondentów, że już wypełnili oni ankietę; tę kopertę respondent powinien odesłać; termin
odesłania nie może być zbyt długi;
• Muszą być dokonane szczegółowe obserwacje sposobu spływania materiałów 
muszą być robione dokładne notatki;
 Ankiety zwykle spływają tzw. falami;
 Ustalenie momentu ukończenia „pierwszej fali” jest bardzo ważne, gdyż w tym
momencie należy zacząć „napierać” na respondentów, wysyłając im monity ( system
monitowania);
 Najczęściej ponawia się operacje trzy razy; na końcu trzeciej fali wykonuje się bardzo
dokładną analizę ankiet;
 Jeżeli okazuje się, że na ankietę nie odpowiedziała jakaś jedna grupa społeczna, to
wnioski z ankiet są obarczone błędem, a próba traci reprezentatywność  wykorzystuje
się wtedy tzw. próbę ważoną;
• Sukces tej ankiety jest możliwy wtedy, gdy temat ankiety „trafia do ludzi”;
59
__________________________________________________________________________________________
Ankieta na adresy zgłoszone
• Pisze się apel informujący o tym, że badanie będzie przeprowadzone w jakimś

określonym przedziale czasu („wtedy to, a wtedy”) i na jaki temat;
• Osoby zainteresowane udziałem w ankiecie proszone są o podanie swoich cech
społeczno – demograficznych oraz adresu, chociaż ankieta jest poufna;
• Ankieta ta jest przydatna w sytuacjach, gdy nie dysponujemy operatami badania,
ani też nie ma możliwości żeby je stworzyć;
• Zwrotność tych ankiet jest bardzo duża;
ANKIETA AUDYTORYJNA
Z pisemnym przekazem badacza:
• Technika ta jest użyteczna do badania grup, które istnieją niezależnie od woli

badacza – np. uczestnicy jakiegoś kursu;
• Są to zwykle badania prowadzone w instytucjach, dlatego na ich wykonanie
potrzebna jest zgoda kierownictwa, a nie tylko samych respondentów;
• Trzeba mieć informacje dotyczące tego, czy istniej odpowiednie pomieszczenie do
przeprowadzenia badania; w przypadku kilku pomieszczeń potrzebnych jest kilku badaczy;
należy wówczas ujednolicić ich sposób postępowania; badanie należy prowadzić równolegle;
• Należy przygotować urnę (lub urny), do których zwraca się ankiety; w przypadku
braku urn, należy przygotować zaklejane koperty;
• Badacz musi dysponować dodatkowymi przyborami do pisania;
• Grupie badanej należy podać wszelkie informacje dotyczące badania;
• Po badaniu należy napisać sprawozdanie z jego przebiegu: data, nr sali, osoba
prowadząca, liczba obecnych osób, osoby nieobecne, informacje o komentarzach z sali,
atmosfera na sali, uwagi ankietera;
• Ankieta ta pozwala zebrać szybko informacje od dużej liczby osób i zapewnia
kontrolę;
Z ustnym przekazem badacza
Ankieta socjometryczna dotycząca sposobów badania stosunków interpersonalnych w małych

grupach. Twórcą jest Moreno.
Stosunki interpersonalne można badać w trzech płaszczyznach:
1. sympatia vs. antypatia

2. preferencje w sferze interakcji
3. rzeczywiste interakcje
Ankieta jest imienna, a przy jej wypełnianiu respondenci operują rzeczywistymi imionami innych
osób.
ANKIETA ROZDAWANA
• Może być skierowana do wylosowanej próby;

• Badani z reguły wypełniają ją samemu;
• Rozdawana jest najczęściej w kopercie, w której również następuje jej zwrot;
60
__________________________________________________________________________________________
Ankieta rozdawana pod instytucjonalnym nadzorem
• Do badania wybiera się grupy ludzi instytucjonalnie ze sobą powiązanych;

• Na badanych wywiera się instytucjonalny nacisk, aby zgodzili się na to badanie;
• Czas na wypełnienie ankiet nie jest dłuższy niż tydzień; zwrot odbywa się do urny i
jest nadzorowany przez badacza
Wnioski:
• Ankiety te wymagają od respondentów umiejętności szybkiego czytania i pisania;

• Stosuje się tę ankietę, która daje możliwość uzyskania największej ilości zwrotów;
AUTOREJESTRACJA
Autorejestracja służy do badania tzw. budżetów czasu; budżetów gospodarstw domowych, odbiorców
telewizji itp. Nie jest ona techniką ankietową, ale należy do tej grupy.
• Jest to zapis własnych czynności badanego, według kategorii które dostarczył mu badacz; jest to
technika o wysokim stopniu standaryzacji;
• Badany występuje w roli rejestratora zdarzeń;
• Autorejestracja odbywa się przez określony (przez badacza) czas;
• Badacz musi przygotować kategorie i karty, dzienniczek rejestracji;
• Badacz – terenowy uczestnik badań musi dotrzeć do badanej osoby; musi kontrolować sposób
prowadzenia autorejestracji badanego;
• Największym problemem jest zachowanie systematyczności rejestracji;
• Losuje się bardzo dużą próbę;
• Zaletą tej techniki jest to, że daje ona dokładniejsze informacje o badanych;
Technika ta nie jest kosztowna. Jest tańsza, niż inne techniki z użyciem wynajętego ankietera.
Powinno przewidzieć się pewne gratyfikacje dla badanych.
61
__________________________________________________________________________________________
B ADANIA SURVEYOWE ( SONDAŻ )

Badania surveyowe są systematycznym zbieraniem informacji o jednostkach
Jedna z podstawowych metod socjologii empirycznej spełniająca następujące cechy:
1. dane o jednostkach badania są gromadzone albo za pomocą techniki wywiadu

kwestionariuszowego albo za pomocą jakiejś techniki ankietowej
2. bada się próbę pobraną z szerszej populacji tak aby można było przenieść wnioski z próby na
populację (każda badana jednostka traktowana jest jednakowo – społeczeństwo jest zbiorem
jednostek)
3. rezultaty zadania opracowywane są w sposób ilościowy, statystyczny
Geneza surveyów
1. Ruch surveyowy – XIX – XX wiek badanie określonego zagadnienia na określonym
terenie, survey lustracja, survey podejmowany był w celach praktycznych, reformatorskich,
przez ludzi nie związanych z nauką, obiektywne rozeznanie sytuacji w celu podjęcia reformy
było możliwe przez survey;
• Cel praktyczny;
• Badania prowadzone w sposób bardzo dokładny z dużą inwencją;
• Stworzenie rudymentów badań surveyowych;
2. Stany Zjednoczone: sondaże społeczne społeczności lokalnych;
• Tematyka badawcza wynikała z problemów dnia codziennego ;
• W tych sondażach brali udział naukowcy; pojawiło się zainteresowanie badaniami ze
strony badaczy akademickich;
• System praktyczny USA wymagał stworzenia metod badań preferencji poglądów i opinii
społeczeństwa;
3. Lata ‘30 - pojawiły się pierwsze pollingowe badania opinii publicznej; rozwinęła się
metoda reprezentatywna;
• 1935r. Instytut Badania Opinii Publicznej Gallupa;
• W tych latach wykształciła się rola społeczna respondenta, która była traktowana
przez ludzi jako część składowa roli obywatela;
4. Konieczność opisania zachowań konsumenckich, oraz konieczność konstruowania
skutecznych kampanii reklamowych; aktywnie włączyli się w te badania naukowcy – Lazarsfeld;
5. Filozofia neopozytywistyczna, której założenia ugruntowały miejsce surveyów jako
metody socjologii empirycznej;
62
__________________________________________________________________________________________
W POLSCE
Po roku 1956 nastąpiła ekspansja badań surveyowych, przejęte zostały wzory badań amerykańskich.
OBOP
Pierwsza instytucja badania opinii publicznej – 1958 – ’59; powstał on z inicjatywy osób
skupionych wokół osoby Anny Pawełczyńskiej; opierał się na społecznej sieci ankieterów; nie
miał na początku własnej siedziby i urzędował w GUS-ie;
• W 1965 roku OBOP została połączony z redakcją studiów programowych – miał
prowadzić pomiary wielkości audytoriów;
• Na początku lat ’70 OBOP stworzyła własną, profesjonalną sieć ankieterską, oraz
bazę techniczną i informatyczną;
• Po 1974 roku badania audytoriów prowadzone są w sposób systematyczny – tzw.
telemetria;
• Obecnie raz w miesiącu OBOP organizuje omnibusy – całościowe badania odnośnie
preferencji medialnych; OBOP prowadzi także badania rynku, oraz badania po-wyborcze
 „exit poll”
CBOS
Powstał w stanie wojennym. Założył go płk. prof. Kwiatkowski.

• Początkowo działał w oparciu o próby kwotowe, a jego wyniki okazywały się być
odmienne od badań socjologów akademickich; różnice wypływały ze złego doboru próby
(wysoki udział ludzi z PZPR);
• Obecnie CBOS ma własną profesjonalną sieć ankieterską;
• Przynajmniej raz w miesiącu przeprowadza się omnibus badający nastroje społeczne;
• Zdecydowana większość badań, to badania opinii publicznej, badania rynkowe; duży
dostęp do wyników badań;
Sopocka Pracownia Badań Społecznych
• Wykonuje prace na zlecenia „Rzeczpospolitej”;

• Duża trafność badań przedwyborczych, posiada specyficzną sieć ankieterską –
ośrodek ma bezpośredni kontakt z ankieterami – nauczycielami;
Pentor
Prowadzi głównie badania rynkowe, oraz badania opinii publicznej dla „Wprost”;
• Badania wyborcze; nastroje społeczne;

• Operuje na próbach losowych – 1000 osób;
• Organizuje badania telefoniczne – CATI, CAPI (badania osobiste);
SMG/KRC
Specjalizuje się w badaniach rynkowych. Stworzona „na zamówienie” Balcerowicza.

Potrzebna do realizacji FGI.
• Badanie oglądalności telewizji;

• Posiada profesjonalną sieć ankieterską, oraz bardzo silny system kontroli ankieterów;
63
__________________________________________________________________________________________
GFK Polonia
Część międzynarodowej sieci instytutów badawczych. Ma austriackie korzenie; funkcjonuje w

wielu krajach;
• Prowadzi głównie badania rynkowe, oraz badania mediów;

• Własna sieć ankieterska oraz silna kontrola ankieterów;
Polski Generalny Sondaż Społeczny

Realizowany przez UW od 1992 roku.
• Realizowany na reprezentatywnej próbie ogólnopolskiej liczącej 2000 osób;

• Realizowany co rok, na przełomie maja i czerwca; realizowany przez
profesjonalnych ankieterów;
• Zbiór danych z wywiadów nagrany jest na dyskietki w sposób, który może być
poddany opracowaniom  SPSS;
• Dane wraz z instrukcją są dostępne dla każdego;
• Jest to program badawczy, którego celem jest dostarczenie informacji o
polskim społeczeństwie, oraz dający możliwość śledzenia zmian;
• Jest on elementem badań porównawczych międzykrajowych;
Rodzaje zmiennych w PGSS
• Społeczno-demograficzne;
• Opisujące strukturę społeczną i systemy nierówności społecznych w wymiarze
obiektywnym i subiektywnym;
• Charakteryzujące preferencje i zachowania polityczne;
• Charakteryzujące religię i religijność;
• Wskaźniki moralności społecznej;
• „Wkładka – ankieta” dotycząca tematyki bieżącej;
Program ten umożliwia socjologom przeprowadzenie badań na nurtujące ich tematy;
Krytyka badań surveyowych (nurty)
1. Metoda surveyowa spotkała się z krytyką badaczy ze szkoły humanistycznej:
• Zwracano uwagę na to, że survey powinien być uzupełniany metodami

humanistycznymi – np. empatia, retrospekcja;
• S. Nowak postulował badanie wskaźnikowe jako procedurę rozumienia;
2. Krytyka ze strony twórców surveyów:

Koncentrowała się na krytyce założeń metody:
• Praktyka badawcza poddana określonym rygorom metodologicznym wyprowadzonym

z teorii;
• Uniwersalny sposób badania w minimalnym stopniu zależny od kontekstów społeczno
– kulturowych;
• Praktyka badawcza społecznie neutralna; abstrahująca od systemu wartości badacza
i nie zakłócająca sposobu widzenia świata przez badanych;
64
__________________________________________________________________________________________
• Pewien sposób uzyskiwania danych ilościowych dotyczących opinii i zachowań
społeczeństwa, który w drodze przekształceń i uogólnień umożliwia tworzenie teorii na
różnym poziomie ogólności;
3. Krytyka ze strony przedstawicieli paradygmatu interpretatywnego:
• W modelu badań surveyowych zakłada się pewną jednorodność języka naturalnego;

• Zakłada się posługiwanie się rolą ankietera i rolą respondenta;
• Zakłada się standaryzację bodźców;
Krytycy twierdzą, że badanie ankietowe jest antymodelem naturalne sytuacji rozmowy, gdyż podczas
rozmowy ludzie negocjują sensy znaczeń;
Socjolingwiści widzą inną rolę języka w myśleniu o świecie społecznym:
• Kwestionowanie założenia o standaryzacji kwalifikacji językowych i zdolności komunikacyjnych

ankietera i respondenta;
• Kwestionowanie założenia, że ludzie dysponują mechaniczną, niezmienną i uporządkowaną
zdolnością ewokowania swoich przeżyć na hasła, na żądanie;
• Kwestionowanie założenia, że wywiad jest „normalną rozmową”;
4. Krytyka wynikająca z zaproponowanego przez Galtunga podejścia dialogowego:
• Chodzi tu o zniesienie asymetrii kontaktu między ankieterem, a respondentem przez

upodmiotowienie badanego;
• Stosowanie otwartych sposobów interrogacji;
• Analizy wyników powinny zawierać analizy socjolingwistyczne (zróżnicowanie języka
respondenta);
• Ankieter musi być prawdomówny, musi szanować godność respondenta;
65
__________________________________________________________________________________________
O PRACOWANIE DANYCH Z BADAŃ
KRYTYKA, SELEKCJA I PRZYGOTOWANIE MATERIAŁÓW DO OPRACOWANIA ILOŚCIOWEGO:
• Nie ma materiałów lepszych i gorszych;

• Ogląda się kwestionariusze i selekcjonuje się je ze względu na odpowiedzi
respondentów – np. odpowiedzi bezmyślne lub nie przynoszące poszukiwanej informacji;
• Ogląda się ankiety dla ankietera;
• Przeprowadza się analizy metodologiczne (badanie związków statystycznych),
dokonuje się tych analiz po zakodowaniu danych;
• Przeprowadza się procedury weryfikacyjne:
- Weryfikacja wewnętrzna: rezultat nie budzi zastrzeżeń, jeśli nie budzi go droga
uzyskania tego rezultatu;
- Weryfikacja zewnętrzna: porównywanie odpowiedzi respondentów z dokumentami
lub innymi źródłami;
• Krytyka przebiega w fazach: początkowo ocenia się kwestionariusze tylko
powierzchownie;
PRZYGOTOWANIE MATERIAŁÓW DO OPRACOWANIA
1. Odtworzenie problemów badawczych, które inspirowały badacza;
2. Stworzenie listy zmiennych: przejrzenie pytań kwestionariuszowych i

zadecydowanie, czy będą im odpowiadały dwie, czy jedna zmienna (rozróżnienie na
zmienne pierwotne i zmienne transformowane);
498. Zmienne pierwotne są możliwie najbliższe zapisom w kwestionariuszu;
499. Lista zmiennych tworzona w pierwszym etapie, to lista zmiennych
pierwotnych;
3. Sporządzenie instrukcji kodowej; musi ona być przygotowana bardzo

dokładnie;
Rubryki:
500. Numer zmiennej;
501. Numer pytania w kwestionariuszu z którym ta zmienna jest związana;
502. Wyróżnienie klas badanego zjawiska;
503. Opis wyróżnianych klas;
504. Symbolizacja numeryczna wyróżnionych klas;
505. Miejsce na zapis symbolu liczbowego w kwestionariuszu (ewentualnie miejsce
na kodowanie);
4. Sprawdzenie instrukcji kodowej (próbne zakodowanie danych);
5. Kodowanie materiału za pomocą instrukcji:

506. Odczytanie i zaklasyfikowanie odpowiedzi do jednej i tylko jednej kategorii
w instrukcji;
507. Zapisanie odpowiedniego symbolu numerycznego w odpowiednim
miejscu;
508. Kodować można pojedynczo lub podwójnie  pierwsze kodowanie odbywa
się na kartach kodowych, a drugie w kwestionariuszu; zabiegu tego dokonuje dwóch
niezależnych ankieterów;
66
__________________________________________________________________________________________
6. Założenie bazy danych pierwotnych w pamięci komputera  przepisanie
danych z kwestionariuszy;
67
__________________________________________________________________________________________
7. Czyszczenie bazy danych z błędów:
a) jeśli kodowanie było podwójne, to porównuje się zbiory i definiuje błędy;
b) wychwytywanie tzw. znaków nielegalnych  takich, które nie mieszczą się w zakresie
danej zmiennej;
c) logiczna kontrola poprawności kodowania  relacje logiczne między pytaniami i
odpowiedziami;
8. Uzyskanie rozkładu zmiennych pierwotnych – odczytujemy, ile osób i jak

odpowiedziało na dane pytanie; rozkłady te są oprocentowane;
9. Stworzenie listy zmiennych transformowanych i zaproponowanie reguł, na

jakich ta transformacja ma się dokonać;
a) zmniejszenie liczby klas zmiennej pierwotnej;
b) tworzenie klas zmiennej mierzalnej przy przyjęciu równych przedziałów;
c) tworzenie klas zmiennej mierzalnej przy przyjęciu nierównych przedziałów;
d) agregowanie kilku zmiennych pierwotnych;
e) transformowanie zmiennych mierzalnych przez wzory statystyczne;
10. Uzyskanie wydruku ze zmiennymi pierwotnymi i już

przetransformowanymi;
11. Analiza polegająca na ustalaniu zależności statystycznych między

zmiennymi;
509. Tworzy się dwudzielne tabele i sprawdza związek, jego siłę i kierunek;
510. Określanie statystycznej istotności wykrytych korelacji;
Trzy typy zależności między zmiennymi wg Rosenberga
1. Zależność symetryczna: żadna zmienna nie wpływa na

drugą;
2. Zależność wzajemna: obie zmienne wpływają na siebie

nawzajem (zależność współbieżna - określenie Lazarsfelda);
3. Zależność asymetryczna: jedna zmienna wpływa na drugą;
Stwierdzenie zależności asymetrycznej stanowi pierwszy krok do wykrycia zależności

przyczynowo – skutkowej między zmiennymi;
• Zmienna zależna – prawdopodobny skutek;

• Zmienna niezależna – prawdopodobna przyczyna;
Decyzja co do charakteru zmiennej:

Z dwóch zmiennych domniemaną przyczyną jest ta, która jest pierwsza w czasie i
mniej wrażliwa na zmiany;
68
__________________________________________________________________________________________
Wykrywanie zależności przyczynowo – skutkowych
Możliwe jest na drodze teoretycznych spekulacji. Aby wykryć tę zależność, musimy na drodze
spekulacji zadecydować, która zmienna jest zależna, która niezależna.
• W przypadku zależności asymetrycznych, tabelę korelacyjną procentuje się, zaczynając od
zmiennej niezależnej;
• Teoretyczne spekulacje należy poddać empirycznej weryfikacji; aby zrozumieć związek między
cechami, musimy wziąć pod uwagę to, że te zmienne mogą być zblokowane z innymi zmiennymi,
które muszą zostać wykoncypowane;
Zależności pierwotne można zrozumieć po wyłączeniu zmiennych towarzyszących;
1. Zaczynamy od stwierdzenia
występowania zależności pierwotnej między X i Y; jest to zależność początkowa; tabela,
która tę wartość pokazuje, jest oprocentowana od wartości zmiennej niezależnej;
2. Zastanawiamy się następnie, czy
istnieją jakieś inne zmienne, które mogą być skorelowane z X i Y (należy te zmienne
wymyślić); wykoncypowane zmienne są traktowane jako zmienne kontrolne – T; zmienna
ta powinna być skorelowana z X i Y;
3. Dzielimy badaną zbiorowość na
podgrupy, według wartości zmiennej kontrolnej;
4. Badamy w każdej z tych podgrup
zależność początkową między X i Y (zależność początkowa między X i Y w podgrupach,
to zależność cząstkowa);
5. Sprawdzamy, co stało się z
zależnością cząstkową pod wpływem działania zmiennej kontrolnej, która może mieć
różny charakter;
a. Zmienne uboczne;
b. Zmienne składowe;
c. Zmienne globalne;
d. Zmienne interweniujące;
e. Zmienne poprzedzające;
f. Zmienne tłumiące;
g. Zmienne odwracające;
69
__________________________________________________________________________________________
ZMIENNE UBOCZNE
Jeżeli wykrywamy zależności statystyczne, to pragniemy wiedzieć, czy odzwierciedlają one

rzeczywiste zależności przyczynowe między zmiennymi, czy stwarzają one jedynie pozory
występowania takich zależności, gdyż żadne ze zjawisk nie jest przyczyną drugiego, a łączy je jedynie
pośrednio występowanie jakiejś wspólnej, dalszej (lub bliższej) – ten fakt jest powodem statystycznej
zależności między nimi;
• Zależność pozorna  zależność zinterpretowana jako przyczynowo – skutkowa, podczas gdy

jest to jedynie związek statystyczny, wywołany tym, że jedna zmienna jest powiązana z innymi
zmiennymi wpływającymi na statystyczną zależność;
Czy twoja matka znała większość twoich kolegów, gdy miałeś 10 – 11 lat?
Samoocena badanego
Większość, lub wszystkich Niektórych lub nikogo Nie wiem; nie pamiętam
Wysoka 46 32 27
Średnia 23 25 38
Niska 30 43 35
Tabela 1
Znajomość kolegów synów przez matki wiąże się z późniejszą samooceną synów.
Badacz podejrzewał jednak, że jest to zależność pozorna. Jest możliwe, że młodzieńcy których
stosunki z matkami układały się źle, „pamiętają” matki jako nie interesujące się ich sprawami.
Zależność początkowa istniałaby wówczas dlatego, że badani o nieprzychylnej postawie wobec
matek mówią, że nie znały one ich kolegów i zarazem mają niższą samoocenę.
Wskaźnik postawy wobec matki
Kiedy twoi rodzice sprzeczają się, to po czyjej zwykle jesteś

stronie – matki, czy ojca?
Matki Ojca Obojga jednakowo
Samoocena badanego Znajomość kolegów przez matkę
Większość, Większość, Większość,
Niektórych Niektórych Niektórych
lub lub lub
lub nikogo lub nikogo lub nikogo
wszystkich wszystkich wszystkich
Wysoka 43 32 39 27 52 39
Średnia 23 22 29 33 22 29
Niska 34 45 32 40 26 32
Tabela 2
Wprowadzenie trzeciej zmiennej nie potwierdziło tego podejrzenia.
70
__________________________________________________________________________________________
ZMIENNE SKŁADOWE
Celem jest wyspecyfikowanie jakiegoś istotnego elementu zmiennej niezależnej po to, aby lepiej
zrozumieć zależność początkową;
• Zmienna niezależna ma bardziej globalny charakter, a my poszukujemy jakiegoś jej składnika,

który by lepiej ten związek naświetlał;
• Dla potrzeb analizy wyprowadza się trzecią zmienną;
 jeśli zależność początkowa znika, to wtedy trzecią zmienną traktuje się jako zmienną
składową;
 jeżeli zależność początkowa słabnie, to trzecią zmienną możemy potraktować jako zmienną
składową, ale obok niej występować mogą inne czynniki, nie brane przez nas pod uwagę i
wówczas należy ich szukać;
Autorytaryzm klasy robotniczej jest wyższy niż klasy średniej. Badacze zastanawiali się, jaki element
sytuacji klasowej jest faktycznie istotny w wyjaśnianiu tej różnicy. Okazało się, że jest nim poziom
wykształcenia.
Wykształcenie (lata nauki)
Autorytaryzm 0–8 9 – 12 12 i więcej Całość
Klasa Klasa Klasa Klasa Klasa Klasa Klasa Klasa

średnia robotnicza średnia robotnicza średnia robotnicza średnia robotnicza
Wysoka pozycja
82,9 89,2 59,5 72,1 38,2 50,0 35,9 59,5
na skali A
Różnice
6,3 12,6 11,8 23,6
procentowe
Tabela 3
W każdej z grup wykształcenia różnice między klasami są mniejsze niż w całej grupie. Zależność
osłabiła się.
ZMIENNE GLOBALNE
Przedstawiają sytuację odwrotną, gdzie zmienna niezależna jest elementem zmiennej globalnej, którą
wyprowadziliśmy jako trzecią zmienną;
• Jeśli trafnie wytypujemy zmienną kontrolną, to wówczas zależność początkowa w podgrupach

musi zniknąć, lub wyraźnie się osłabić;
ZMIENNE INTERWENIUJĄCE
Są one następstwem zmiennej niezależnej i wyznacznikiem zmiennej zależnej; Można dzięki nim
badać pewne ciągi przyczynowe;
ZMIENNE POPRZEDZAJĄCE
Pojawiają się przed zmienną niezależną; wykrycie tych zmiennych rozciąga łańcuch przyczynowy
wstecz;
Należy wykonać wiele kroków analitycznych, aby wykrycie zmiennej poprzedzającej było możliwe.
Muszą być spełnione następujące warunki:
• Wszystkie trzy zmienne muszą być wzajemnie powiązane;

• Zależność początkowa w poprzednich wyróżnionych podgrupach, ze względu na wartość
zmiennej poprzedzającej nie zanika;
71
__________________________________________________________________________________________
• Zależność między zmienną poprzedzającą, a zmienną zależną w podgrupach wyróżnionych ze
względu na wartość zmiennej niezależnej zanika;
ZMIENNE TŁUMIĄCE
Zmienna charakteryzująca zależność niepozorną  nie stwierdzamy zależności między X a Y, gdy

zależność faktycznie istnieje, a jest tylko tłumiona przez trzecią zmienną. Jeśli zmienna T jest zmienną
tłumiącą, to ten związek, którego początkowo nie stwierdziliśmy, powinien się pojawić;
ZMIENNE ODWRACAJĄCE
Występowanie ich odwraca kierunek zależności początkowej.
• Dzięki zmiennej odwracającej udaje się ujawnić, że poprawna interpretacja jest dokładnie
odwrotna od interpretacji początkowej;
72
__________________________________________________________________________________________
Teoretyczne znaczenie zmiennych kontrolnych

W procesie weryfikacji hipotezy o zależnościach między zmiennymi istnieją dwa
niebezpieczeństwa:
1. Odrzucenie hipotezy prawdziwej;
2. Przyjęcie hipotezy fałszywej;
523. Zmienne uboczne pozwalają uniknąć przyjęcia hipotezy fałszywej

524. Zmienne tłumiące chronią przed odrzuceniem hipotezy prawdziwej, gdyż ujawniają
pozorne zależności;
525. Zmienne odwracające pozwalają uniknąć obu rodzajów błędów;
526. Pozostałe zmienne pozwalają lepiej zrozumieć badane procesy  np. zmienne
składowe specyfikują zależności przyczynowe; zmienne uczestniczące i zmienne
interweniujące umożliwiają wykrycie ogniw pośredniczących; zmienne poprzedzające
pozwalają rozciągnąć łańcuch przyczynowy wstecz;
73
__________________________________________________________________________________________
M ETODY BADANIA PROCESÓW SPOŁECZNYCH
Proces społeczny  zmiana wartości zmiennych w czasie
DWA TYPY BADAŃ
1. Badania dynamiczne;
2. Badania pseudodynamiczne;
Badania dynamiczne
Oparte są na danych charakteryzujących ten sam obiekt w różnych momentach czasu.

Potrzebny jest tutaj wielokrotny pomiar tego samego obiektu. Pomiary te muszą być
rozciągnięte w czasie i dokonywane w momentach istotnych ze względu na przebieg
badanego procesu. Dla określenia tych istotnych momentów potrzebna jest jakaś teoria.
Badania pseudodynamiczne
Oparte na danych charakteryzujących różne obiekty w tym samym czasie przy założeniu że
obiekty te reprezentują różne stopnie zaawansowania tego samego procesu. Przyjmuje się
tutaj założenie o jednorodności (jednotorowości) rozwoju badanych obiektów. Od
prawdziwości tego założenia zależy wartość przeprowadzonego rozumowania – np. badanie
przemian kulturowych na wsi pod wpływem urbanizacji;
ANALIZA SZEREGÓW CZASOWYCH (ANALIZA TRENDU)
Wykonywana jest w oparciu o dane statystyczne lub dane sondażowe  badania ciągle nowych
prób, tzn. próba pobrana zawsze z tej samej populacji, ale obejmująca ciągle nowych ludzi;
ANALIZA PANELOWA
Musimy objąć analizą te same osoby. Jest to wielokrotne badanie tych samych osób za pomocą
tych samych pytań;
Badanie panelowe
• Wielkość mówiąca o tym, jak zmieniła się grupa jako całość  tzw. zmiana netto; jest to
syntetyczna miara trendu;
• Wielkość mówiąca o tym, ile osób zmieniło swoje zachowania  tzw. zmiana brutto;
jest to syntetyczna miara przepływu;
Zmiana netto nie może być nigdy większa niż zmiana brutto. Wielkości te mogą być jednak równe, co
oznacza że ruch odbywa się tylko w jedną stronę;
Jeżeli zmiana netto = 0, a zmiana brutto = 100  wartości takie świadczą o zmianie całkowitej; główna
przekątna jest pusta, osoby znad przekątnej znajdują się pod nią i na odwrót;
Badanie macierzy przejść
Dane są oprocentowane albo od zmiany wcześniejszej, albo od zmiany późniejszej;

• Jeżeli tabela jest oprocentowana od wartości zmiennej wcześniejszej, to informuje ona o
dalszych losach badanych obiektów;
• Jeżeli tabela jest oprocentowana od wartości zmiennej późniejszej, to informuje ona o
przeszłości badanych obiektów;
74
__________________________________________________________________________________________
Ogólnie rzecz ujmując, chodzi tu o takie zmienne, które są statystycznie współzależne – statystycznie
współzmieniają się i oddziaływają przy tym na siebie; pozostają w pozytywnym sprzężeniu zwrotnym –
wzajemnie się nakręcają  np. normy i zachowanie;
• Problemem jest tutaj zagadnienie, która ze zmiennych wpływa silniej na drugą. Można go
rozwiązać, kiedy dysponuje się danymi panelowymi (przynajmniej dla dwóch momentów
czasowych)
DWIE TECHNIKI
1. Analiza tabeli 16-to polowej;

2. Analiza panelowej korelacji krzyżowej z opóźnieniem;
Analiza tabeli 16-to polowej
• Każda z użytych zmiennych musi być zmienną dwupunktową;

• Dane są albo bezwzględne, albo oprocentowane od ogółu badanych;
• Lazersfeld: silniejsza jest ta z dwu zmiennych, która:
 W procesie osiągania spójności silniej przyciąga drugą, czyli silniej generuje spójność;
 W procesie utraty spójności silniej trzyma przy sobie drugą zmienną, czyli silniej
zachowuje spójność;
• Pytanie o to, która ze zmiennych jest silniejsza, przekłada się na pytanie, która ze
zmiennych silniej zachowuje i przyciąga i zatrzymuje przy sobie drugą zmienną;
Analiza panelowej korelacji krzyżowej z opóźnieniem
• Wymagane są dane interwałowe;

• Bada się siłę dwóch zmiennych A i B, i mierzy się wartości tych zmiennych w różnych
momentach czasowych T1 i T2. Pomiary te muszą być oddzielone okresem wystarczającym
dla zaistnienia wzajemnych wpływów;
 Obliczamy dwie tzw. korelacje synchroniczne. Są to korelacje między A1 i B1 oraz
A2 i B2;
 Obliczamy dwie tzw. korelacje diachroniczne (autokorelacje). Jest to korelacja
między tymi samymi zmiennymi w dwóch momentach czasowych;
 Obliczamy dwie korelacje diachroniczne innego typu: tzw. korelacje krzyżowe z
opóźnieniem.
W celu rozstrzygnięcia siły zależności porównujemy korelacje krzyżowe z opóźnieniem.
Reguły interpretacyjne:
• Jeśli rA1B2 jest większa od rA2B1, znaczy to że A wpływa silniej na B, niż B na A;

• Jeśli rA2B1 jest większa od rA1B2, znaczy to że B wpływa silniej na A, niż A na B;
75
__________________________________________________________________________________________
GRUPY PROBLEMÓW ZWIĄZANYCH Z REALIZACJĄ BADAŃ PANELOWYCH
1. Problemy związane z utrzymaniem grupy panelowej:
• Nie zawsze istnieje możliwość powtórzenia badania na tej samej grupie. Wraz z
kolejnymi próbami ubytki te są coraz większe.
•Jeśli znieksztacenia prób mają charakter systematyczny, to zniekształcaję one wyniki
badań.
2. Problemy związane z zachowaniem niezmienności narzędzia badawczego oraz
doborem właściwych momentów do badania.
• Momenty badania muszą być określone przez założenia teoretyczne. Nie mogą być
zbyt blisko siebie – respondent może pamiętać pytania.
• Możliwość zadania sensownego pytania w ten sam sposób w odpowiednim momencie
polega na tym, aby kontrolować możliwość rozumienia go w sposób odmienny od
założonego
3.
76

(2905) Opis - Metod - I - Technik

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

(2905) Opis - Metod - I - Technik

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

HTTP :// KGLIZARD . REPUBLIKA . PL / SOCJO .

S PIS TREŚCI SZCZEGÓŁOWY

Skąd czerpiemy wiedzę o życiu społecznym?

1. jest dostarczana przez naukę;

2. potoczna wiedza o życiu społecznym;

Różnice wiedzy potocznej i naukowej

WIEDZA POTOCZNA WIEDZA NAUKOWA

T YPOLOGIE BADAŃ NAUKOWYCH

 eksploracyjne – (badania formulatywne); zwykle celem tych badań jest

 weryfikacyjne – celem ich jest szukanie odpowiedzi weryfikujących hipotezy,

 diagnostyczne – celem ich jest zaliczenie zjawisk do kategorii teoretycznych;

 odkrywcze – pozwalają odkryć nowe, nieopisane zjawiska i twierdzenia;

 eksplanacyjne – mają wyjaśnić, dlaczego te zjawiska występują, jak przebiegają,

• Z intencją sprawozdawczą i badania zmierzające do generalizacji (uogólnień):

 z intencją sprawozdawczą – wnioski nie wykraczają poza objęte badaniem

 zmierzające do generalizacji – wnioski z nich wykraczają poza bezpośrednio objęte

• Prognostyczne i nie wysuwające prognoz:

 prognostyczne - wycelowane na przewidywanie przyszłych zdarzeń, z intencją

 nie wysuwające prognoz – mówią o stanie aktualnym;

• Jakościowe i ilościowe - istotny jest tutaj sposób uzasadniania twierdzeń;

 teoretyczne – wyrastają z hipotez w celu ich weryfikacji;

 aplikacyjne – nakierowane są na praktyczne działanie;

W NAUCE WYSTĘPUJĄ DWA RODZAJE OCEN:

Najwięcej badań w socjologii ma charakter weryfikacyjne, eksplanacyjny i

Typologia badań socjologicznych:

TYP A - BADANIA PROWADZONE W OBRĘBIE JEDNEGO SPOŁECZEŃSTWA.

1. Case studies – studia pojedynczych przypadków, badania monograficzne grup,

2. Badania oparte na organizowanym materiale biograficznym:

 Metoda dokumentów osobistych – konkursy pamiętników.

3. Badania opinii oparte o zogniskowane wywiady grupowe (fokusowe).

4. Jednorazowe badania surveyowe – np. sondaże, badania opinii publicznej.

6. Badania działań społecznych za pomocą interwencji socjologicznej i interakcji

MIĘDZYKULTUROWE BADANIA PORÓWNAWCZE.

TYP C - BADANIA OPARTE NA WYNIKACH INNYCH BADAŃ; NASTAWIONE NA TWORZENIE SYNTEZ

ODNOSZĄCYCH SIĘ DO JEDNEGO SPOŁECZEŃSTWA, PROCESU SPOŁECZNEGO ITP.

TYP D - BADANIA OPARTE NA WYNIKACH INNYCH BADAŃ; NASTAWIONE NA SFORMUŁOWANIE BARDZO

SZEROKICH GENERALIZACJI, WZGLĘDNIE PRAW OGÓLNYCH.

TYP E - BADANIA HISTORYCZNO – SOCJOLOGICZNE, SOCJOLOGICZNO – ETNOGRAFICZNE; SOCJOLOGICZNO

– ETNOLOGICZNE, ITP. – BADANIA Z POGRANICZA RÓŻNYCH DZIEDZIN NAUK.

• Wpływ wyników badań na zjawiska:

• Badania pełnią funkcję:

Funkcja praktyczno – użytkowa: Funkcjonuje w układzie badacz ↔ praktyk życia

• wpływ wyników badań na tzw. „czytającą publiczność”;

• uświadamiają nam one nasze miejsce w życiu społecznym w stosunku do innych;

• są impulsem do dyskusji społecznych.

H ISTORIA BADAŃ SPOŁECZNYCH :

Mówi się o niej od XVIII wieku.

2) Okres międzywojenny - badania prowadzone w powiązaniu z socjologią jako dyscypliną

3) Od II wojny światowej: od II wojny światowej; badania prowadzone w obrębie socjologii i innych

TENDENCJE DO REALIZACJI BADAŃ W CELACH KOMERCYJNYCH:

• w dziedzinie stosunków przemysłowych;

BADANIA SPOŁECZNE W KRAJACH REALNEGO SOCJALIZMU:

• Okres w którym były zupełnie zaniechane (do przełomu październikowego);

C HARAKTERYSTYKA PROCESU BADAWCZEGO :

Badanie jest procesem złożonym z etapów:

1) Przygotowanie koncepcji badania;

2) Przygotowanie technik badawczych:

• techniki doboru zjawisk do badania,

5) Krytyka, selekcja i wstępne opracowanie materiałów;

6) Właściwe opracowanie materiałów – otrzymanie wyników łącznie z ich interpretacją;

7) Przygotowanie elaboratu zawierającego opis przebiegu badania i udokumentowane wyniki

1–3 faza przygotowania badania;

• Ten schemat badawczy pasuje do badań surveyowych i eksperymentalnych;