You are on page 1of 3

2.

Prosta sieć
2.1 Specyfikacja przykładowej sieci

2.2. Topologia
W przykładzie jest wybrana topologia butterfly. Ważne są dwa czynniki:
• Speedup – stosunek całkowitej przepustowości wejść do idealnej (idealny routing,
idealna kontrola przepływu) pojemności sieci. Speedup = 1 – sieć idealna. Im wyższy
speedup, tym większy margines niedoskonałości algorytmów. Mnemotechnika:
podobnie jak przy konstrukcji mostów, projektuje się je dla większego obciążenia niż
przewidywane.
• Radix – ilość wejść/wyjść z chipa (radix 4 – cztery wejścia i cztery wyjścia)

W przykładzie: speedup = 8, radix = 4

2.3. Routing
W przykładowej sieci, użyte jest routowanie destination-tag, w którym kolejne bity adresu
określają port wyjściowy na kolejnym poziomie sieci.

2.4. Kontrola przepływu


Kanały sieci przenoszą 16-bitowe liczby fizyczne (phits) w ciągu cyklu. Sieć może dostarczyć
pakiety danych o długości 32..512 bitów, więc użyty jest prosty protokół: każdy pakiet
zawiera nagłówek (H – header) oraz – opcjonalnie - pewną ilość danych (P – payload). Kiedy
kanał jest nieużywany, przekazywane są puste phity (N – null). Regex: (H P* N*)*.
Kontrola przepływu z przykładu może odrzucać
pakiety (dropping flow control). To jedna z
najgorszych metod kontroli przepływu – duży
packet loss oraz marnowanie przepustowości na
pakiety które i tak zostały zgubione.

Enkodowanie wartości: H = 11, P = 10, N = 00

2.5. Projekt routera


Każdy z węzłów sieci jest routerem zdolnym do odbierania pakietów na wejściu, określania
ich przeznaczenia na podstawie algorytmu routingu i przekazywania ich dalej na odpowiednie
wyjście. Schemat – w książce.

2.6. Analiza wydajności


Sieć osądza się trzema wskaźnikami: ceną, latencją i przepustowością. Latencja (czas po
którym pakiet przechodzi przez sieć) i przepustowość (liczba bitów które sieć może
przetransportować z wejścia na wyjście w ciągu sekundy) to metryki wydajnościowe.
W przykładowej sieci z odrzucaniem pakietów (dropping) na wartość tych wskaźników
mocno wpływa prawdopodobieństwo że pakiet zostanie odrzucony.
Analiza zaczyna się od prostego modelu sieci gdzie odrzucone pakiety są wysyłane ponownie
przez sieć. Ponieważ wejścia i wyjścia sieci są symetryczne, a model ruchu – losowy,
wystarczającym jest rozważenie pakietów z jednego wejścia sieci.
Z rysunku wynika że pakiety są wprowadzane do sieci z
przepustowością λ. Zamiast wyrażać λ w bitach na sekundę,
wielkość ta znormalizowana jest do przepustowości
pojedynczego kanału – dla 2 Gbit/s, λ=1. Zanim nowe pakiety
wejdą do sieci, są łączone z pakietami które zostały odrzucone i
muszą zostać wysłane ponownie. Suma tych dwóch prędkości p0 jest całkowitą
przepustowością pakietów wprowadzanych do pierwszej części sieci. W pierwszej fazie
mogą zdarzyć się kolizje pakietów i mniejsza ich część, p1, przejdzie nie będąc odrzuconą.
Różnica p0-p1 reprezentuje pakiety odrzucone. Jeśli mają być wysłane ponownie, są ponownie
wprowadzane na wejście sieci. Podobnie p2 i p3 będą coraz mniejsze.
Pojedyńcza część sieci jest zbudowana ze switchów 4x4 i zakładamy że przepustowość
pakietów wchodzących na każde wejście jest równa. Dla części i+1, przepustowość na
wejściu jest równa pi. Ponieważ λ są znormalizowane, mogą być interpretowane jako
prawdopodobieństwo że pakiet pojawi się na wejściu podczas dowolnego cyklu. Zatem
prawdopodobieństwo ze pakiet opuści dane wyjście jest równe 1 minus prawdopodobieństwo
że żaden pakiet nie żąda tego wyjścia. Ponieważ model ruchu jest losowy, każde wejście
będzie żądało wyjścia z prawdopodobieństwem pi/4, zatem prawdopodobieństwo że żadne
wejście nie będzie chciało danego wejścia to (1 – pi/4)4. Zatem przepustowość wyjścia w
części i+1 to: pi+1 = 1-(1-pi/4)4. Zastosowanie tego równania 3 razy (dla każdej warstwy sieci)
i chwilowe zaniedbanie odrzucanych pakietów (p0=λ) pozwala obliczyć że obciążenie wejścia
to λ=0.125 (stąd speedup równy 8), a obciążenie każdego z wyjść to 0.119, 0.114 i 0.109.
Zatem, pomimo oferowanej przepustowości 0.125 na wejściu – przepustowość całej sieci to
0.109. Pozostałe 0.016 (12.6% pakietów) zostało odrzuconych przez kolizje w sieci.
Kiedy odrzucone pakiety zostaną znów wprowadzone do sieci, zwiększone jest p0, co
zwiększa ilość odrzuconych pakietów itd, aż do momentu kiedy ilość ruchu wprowadzanego
do sieci będzie równa ilości ruchu wychodzącego.
(...)

3. Topologie sieci

You might also like