ALBANIA

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE. Obywatele RP mogą wjeżdżać bez wizy i przebywać na terytorium

Albanii jednorazowo do 30 dni, zachowując prawo przedłużenia pobytu maksymalnie do 90 dni w
okresie jednego roku. Formalności związanych z przedłużeniem pobytu można dopełnić w
komisariacie policji właściwym dla miejsca pobytu. Od obywateli RP nie pobiera się granicznych opłat
wjazdowych. Dotyczy to również kierowców tirów i autobusów. Nie wymaga się od turystów
posiadania powrotnego biletu ani określonej kwoty pieniędzy. Od maja 2009 r. obywatele UE  mogą
wjeżdżać do Albanii na podstawie dowodów osobistych.

 PRZEPISY CELNE. Nie ma specjalnych uregulowań dotyczących wwozu pieniędzy; wywóz pieniędzy
ograniczony jest do kwoty 10 tys. EUR na osobę. Nie ma restrykcji celnych odbiegających od
powszechnie przyjętych standardów.
 
MELDUNEK. Nie ma obowiązku meldunkowego.
 
UBEZPIECZENIE. Ubezpieczenie osobowe nie jest obowiązkowe. W Albanii nie ma towarzystw
współpracujących z polskimi firmami ubezpieczeniowymi.
 
SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Od przyjeżdżających do Albanii nie wymaga się świadectwa
szczepień ochronnych. W Tiranie i większych miastach powstały prywatne przychodnie lekarskie o
dobrym poziomie diagnostycznym (bez możliwości hospitalizacji). Koszt wizyty wynosi ok. 20-30 EUR.
 
INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Respektowane jest polskie i  międzynarodowe prawo jazdy.
Kierowca musi posiadać ubezpieczenie OC - tzw. zieloną kartę. Uznawane są zielone karty
wystawiane przez polskie towarzystwa ubezpieczeniowe. Kierowca otrzymuje przy wjeździe na teren
Albanii zaświadczenie o wwożonym samochodzie. Należy sprawdzić wpisane dane. Jeżeli służby
graniczne z jakiegoś powodu nie dają tego zaświadczenia należy osobiście się o nie upomnieć (dla
uniknięcia kłopotów przy wyjeździe). Ostatnio zmodernizowano część dróg głównych. Nie zaleca się
poruszania po drogach po zmroku ze względu na nieoświetlonych użytkowników dróg (motocykle,
rowery, piesi) oraz nieoznakowane i nieoświetlone przeszkody na drodze (m.in. otwarte studzienki
kanalizacyjne).
                                                                                                            
BEZPIECZEŃSTWO. Należy zachować ostrożność z uwagi na możliwość kradzieży mienia lub
samochodu. Do miejsc szczególnie niebezpiecznych zaliczyć można górskie tereny północnej Albanii.
 
RELIGIA, OBYCZAJE. W Albanii obowiązują normy obyczajowe podobne do norm przyjętych w innych
krajach bałkańskich. Na terenach wiejskich turystyka nie jest popularna, co niesie ze sobą pewne
utrudnienia. Albania to kraj tolerancji religijnej, a kwestie natury religijnej nie stwarzają problemów
przyjezdnym.
 
ŚWIĘTA. Dniami wolnymi od pracy są początek i koniec muzułmańskiego postu ramadanu - tzw. Mały
i Duży Bajram, ponadto Boże Narodzenie (obchodzone dwukrotnie: w grudniu wg wyznania
katolickiego - 1 dzień, w styczniu wg wyznania prawosławnego - 1 dzień), Nowy Rok, 1 maja, 28 i 29
listopada - Święto Niepodległości.
 
PRZYDATNE INFORMACJE:
-   Jest coraz więcej bankomatów, jednakże w większości tylko dla posiadaczy kart wydanych w
Albanii.
-   Baza turystyczna jest już dobrze rozwinięta. W Tiranie i większych miastach można zatrzymać się w
kilku hotelach o wysokim standardzie. Powstały również hotele dla podróżnych mniej zasobnych. Na
wybrzeżu jest duży wybór pensjonatów i małych hoteli. Brakuje pól namiotowych. Pola kempingowe
nieliczne.
-   Dyskomfortem - nie tylko dla turystów - są na terenie całej Albanii, a zwłaszcza na prowincji
okresowe przerwy w dostawach energii elektrycznej i wody, dochodzące do kilku  godzin na dobę.
-   Pewnym utrudnieniem jest niewydolna sieć telefoniczna i częste przeciążenia łączy internetowych.
Sieć telefonii komórkowej nie obejmuje terenów północnych i górskich.
-   Znajomość języków obcych nie jest powszechna na prowincji. W dużych miastach można
porozumieć się w języku włoskim lub angielskim, a na południu kraju także greckim.
-   Urzędy pracują w okresie letnim w godzinach 8.00-14.00 i 16.00-18.00, w okresie zimowym w
godzinach 8.00-16.00.
-   Sklepy otwarte są w zależności od decyzji właściciela, zwyczajowo od 8.00 do 21.00; w okresie
letnim niektóre sklepy zamykane są w godzinach 12.00-16.00.

SAMOCHODEM PO ALBANII:
- Wjeżdżając samochodem do Albanii nie potrzebujemy specjalnych upoważnień.
- Opłaty za korzystanie z albańskich dróg (około 1 euro za jeden dzień) dokonujemy dopiero przy
wyjeździe z kraju, tak więc przy wjeździe wystarczy nam zwykłe prawo jazdy, ważne OC, nerwy ze
stali i bystrość.
- To, że na albańskich drogach nie obowiązują prawie żadne zasady, jest faktem. Co ciekawe jednak,
ilość wypadków i stłuczek nie jest zatrważająco wysoka.
- Używanie klaksonu w tym kraju jest niemal równie częste jak używanie hamulca czy pedału gazu.
Trąbi się bez powodu lub np. żeby pozdrowić kolegę jadącego z naprzeciwka czy po prostu z radości.
- Stacje benzynowe na Bałkanach zdążyły już zdobyć sobie niezbyt przychylną opinię. Dlatego też
zalecane jest tankowanie w bardziej renomowanych punktach (np. Lukoil), gdyż niekiedy oszczędność
może się skończyć dla naszego silnika tragicznie. Według danych z sierpnia 2009 roku ceny paliwa w
Albanii wahają się w granicach 120 leków (1 euro = 131 leków, dane wg. Bank of Albania). Za
popularną 95-tkę zapłacimy obecnie 106 leków, za benzynę 100-oktanową 128 leków, a za diesel 119
leków.
- Mało popularny natomiast jest autogaz, ze względu na łatwy dostęp do paliwa z „wątpliwych
źródeł”. Mimo to przy odrobinie szczęścia na dużych stacjach będziemy mogli również zatankować i
ten rodzaj paliwa.
- Jeżeli podczas podróżowania po Albanii nasze auto ulegnie uszkodzeniu i wymagać będzie
fachowca, to mamy... spory problem. Co prawda znalezienie punktu oferującego usługi mechaniczne
nie stanowi problemu, jednak ich jakość może nas przyprawić nas o spory ból głowy. Najbliższe
renomowane serwisy znajdziemy w Macedonii lub Grecji.
- Spokojnie, albańscy mundurowi nic nam nie zrobią, nawet gdy przekroczymy (i tak
nieprzestrzegane) przepisy drogowe. Nieoficjalnie mówi się o tym, że policjanci w Albanii mają
specjalne polecenie, zabraniające im karania zagranicznych kierowców (oczywiście jeżeli wykroczenie
mieści się w pewnych granicach). Ma to związek z dość specyficznym albańskim pomysłem na
przyciągnięcie turystów do swojego kraju. Dlatego też, gdy zdarzy nam się nieco mocniej „depnąć” i
zatrzyma nas policja, uśmiechajmy się szeroko, a po chwili z pewnością odjedziemy wolni. Oczywiście
nie znaczy to, że możemy poczuć się w Albanii jak prawdziwi "piraci drogowi". Ograniczenia
prędkości w Albanii to 50 km/h na terenie zabudowanym i 80 km/h poza tym obszarem. Znikoma
ilość autostrad (o ile w ogóle można o nich mówić w przypadku Albanii) sprawia, że ciężko doszukać
się ograniczeń prędkości w przypadku takich dróg. Jeżeli chodzi o dopuszczalną zawartość alkoholu
w krwi kierowcy, to w Albanii tolerancja (a w zasadzie jej brak) wynosi 0,0 promila.
- Jeżdżąc nocą musimy przygotować się na to, że nie wszyscy Albańczycy używają świateł (często są
one po prostu niesprawne lub nie ma ich wcale), a po drogach często jeżdżą różnego rodzaju
„furmanki”, a także spacerują zwierzęta. Mając jednak na uwadze ogromne walory turystyczne tego
kraju - warto spróbować, a doświadczenie zdobyte na albańskich drogach z pewnością przyda się w
codziennej jeździe.
http://auto-w-podrozy.wieszjak.pl/przepisy-drogowe-za-granica/256990,Jakie-przepisy-drogowe-
obowiazuja-w-Albanii-.html

kod telefoniczny. Kod telefoniczny +355

elektryczność. 220V/50Hz

Ubezpiecznie. Ubezpieczenia osobowe nie jest obowiązkowe. W Albanii nie ma towarzystw

współpracujących z polskimi firmami ubezpieczeniowymi.

Zdolności płatnicze.
Wprawdzie w Albanii jest coraz więcej bankomatów, jednak na razie korzystać z nich mogą tylko
posiadacze kart wydanych w Albanii. W większości miejsc można płacić tylko gotówką.

Baza turystyczna jest słabo rozwinięta. W Tiranie można zatrzymać się w kilku hotelach o wysokim
standardzie – koszt noclegu od jednej osoby za dobę wynosi od 70 do 400 EUR. Na wybrzeżu można
skorzystać z pensjonatów – ceny od 30 do 50 EUR od osoby za dobę. Brakuje pól namiotowych i
kempingów.

Opieka medyczna. Od przyjeżdżających do Albanii nie wymaga się świadectwa szczepień ochronnych.
Jednakże przed każdym przyjazdem należy sprawdzić zalecenia co do szczepień. Dostęp do opieki
medycznej jest dla polskich turystów bezpłatny. W Tiranie powstało ostatnio kilka prywatnych
przychodni lekarskich (bez możliwości hospitalizacji). Koszt wizyty wynosi ok. 40 EUR.

Porozumienie z dnia 4 września 1991 roku między Ministerstwem Zdrowia i Opieki społecznej RP a
Ministerstwem Zdrowia Republiki Albanii o współpracy w dziedzinie ochrony zdrowia i nauk
medycznych (zawarte na okres pięciu lat i automatycznie przedłużane o ile jedna ze stron go nie
wypowie)
Zgodnie z Art. 7 Porozumienia : "...W przypadkach nagłych, ostrych zachorowań lub wypadków obie
Strony zapewnia bezpłatną opiekę medyczną obywatelom każdej ze Stron w czasie ich pobytu na
terytorium drugiej Strony".

Szczepienia.
WZW A - wirusowe zapalenie wątroby typu A
szczepienie zalecane
WZW B - wirusowe zapalenie wątroby typu B
szczepienie zalecane (w zależności od charakteru pobytu)
ŻG - Żółta gorączka
szczepienie niekonieczne
BTP - błonnica, tężec, polio
szczepienie zalecane
DB - dur brzuszny
szczepienie zalecane
W - wścieklizna
szczepienie niekonieczne
JZM - japońskie zapalenie mózgu
szczepienie niekonieczne
MK - szczepionka meningo-kokowa (a+c)
szczepienie niekonieczne
Ceny. Albania jest tym krajem, gdzie w sklepach, przede wszystkim spożywczych ceny widoczne na
towarach należą do rzadkości. Regułą jest, zwłaszcza na południu, że kupując- „wierzymy na słowo”.
Zakupy w sklepie spożywczym wyglądają bardzo zabawnie- wybieramy artykuły, zanosimy je do
kasjerki, która następnie podlicza należność na kartce „w słupku”. Nie ma kasy fiskalnej, kalkulator
jest zbyteczny. Zabawa kończy się, kiedy ów magiczny słupek zostaje podliczony i pojawia się kilka
okrągłych zer - ceny biorą się „niewiadomo skąd”, a zawsze są przy tym zaokrąglone i to do bólu.

Nocleg- cena zależy oczywiście od tego, w której części kraju się zatrzymujemy (na południu jest
drożej), jednakże regułą jest, że zawsze trzeba się targować. Nawet ci, którzy pozbawieni są cennej
umiejętności negocjowania cen, z pewnością po kilku dniach pobytu dojdą do znakomitej wprawy,
czego żywym przykładem jest moja osoba. Tak więc, gwoli ścisłości: każda wpierw usłyszana suma
jest sumą absolutnie podlegającą negocjacji. W ten sposób w Albanii można przenocować nawet nad
samym morzem w ekskluzywnym hotelu za 10 euro od osoby. Trzeba tylko umieć się dogadać. Ceny
hoteli zwykle podawane są w euro, można oczywiście płacić w lekach, choć kurs bywa niekorzystny
dla gości.
Przykładowe ceny:
Owoce, warzywa: 50-150 LK (najdroższe są na południu)
Chleb: 60-80 LK
Woda mineralna: 50 LK
Wędliny: 500-1000 LK

Pieniądze. Oficjalną walutą w Albanii jest lek albański (LK).1 USD= ok. 100 LK.
Kurs wymiany nie jest regulowany, ale pozostaje dość stabilny.
Aktualne kursy można sprawdzić na wielu stronach internetowych, np. www.shqiperia.com.
Pomimo tego, że niemal cztery dekady temu nastąpiła w Albanii denominacja leka, Albańczycy w
wielu przypadkach wciąż liczą pieniądze „po staremu”. Co gorsza, mówiąc o dużych sumach
notorycznie zapominają o dodaniu słowa „tysiąc”. Tak więc przed rezerwacją noclegu warto
wcześniej upewnić się, czy „pięćdziesiąt” nie jest przypadkiem opatrzone w trzy zera.

Dostęp do internetu. Kafejki internetowe rozpowszechnione są głównie w Tiranie, jednak nawet w

małych miejscowościach można też z nich skorzystać. Utrudnieniem są często występujące kłopoty z
dostawą energii elektrycznej. Niezapowiedziane wyłączenia prądu zakłócają niestety również
komunikację elektroniczną.
Telefony. Telefonia komórkowa, dostępna od 1996 roku, jest dość szeroko rozpowszechniona i
niweluje tym samym słabą sieć telefonii stacjonarnej. Nie pokrywa ona jednak całego kraju
(szczególne trudności z łącznością występują na północy kraju, w górach). Numer kierunkowy Albanii:
335.
Roaming, cennik:
Era: http://www1.era.pl/roaming/roam_prices.php?type=0&id=1
Plus:http://www.plus.pl/oferta_indywidualna/nasze_uslugi/uslugi_standardowe/roaming/oplaty/list
a_krajow_i_oplat/roaming_partnerzy_roamingowi_oplaty_dane.aspx?
mode=0&operator=0&continent_idx=0&continent_id=0&kraj=558&country_cont=0&country_all=0&
country_cont_all=0
Orange: http://www.orange.pl/binaries/PL/Binary/Roaming/orange/html/albania.html
Lista lokalnych operatorów i mapa zasięgu:
http://www.gsmworld.com/roaming/gsminfo/cou_al.shtml

Wtyczki elektryczne i napięcie. W Albanii powszechne są dwa rodzaje wtyczek elektrycznych:

wtyczka bez uziemienia z dwoma okrągłymi bolcami, stosowana w większości krajów Europy
kontynentalnej, i również szeroko stosowana w Republice Południowej Afryki (tzw. typ C) oraz
wtyczka "schuko", gdzie uziemieniem są dwa metalowe klipy na bokach wtyczki (tzw. typ F,
stosowany powszechnie w Niemczech, Austrii, Holandii, Szwecji i Norwegii).
Wiza. Obowiązek wizowy nie dotyczy obywateli Unii Europejskiej i EFTA, Kanady, Japonii i Nowej
Zelandii, USA i Turcji. Przy wjeździe do Albanii zwykle jednak trzeba zapłacić podatek w wysokości 10
euro, jednak obywatele Polski i Czech zwolnieni są z tej opłaty. Warto o tym pamiętać przy
przekraczaniu granicy.

KANTORY. Kantory wymiany walut są dostępne w każdym mieście i miasteczku.

W większości miejsc i sklepów przyjmowane są płatności w euro, funtach lub dolarach. Nie mniej kurs
jest ustalany indywidualnie i za zwyczaj jest niższy od oficjalnego podanego przez Bank Albanii.
Kurs w kantorze jest zazwyczaj podobny lub nieco wyższy od oferowanego przez banki.

Ceny paliw w Albanii:

diesel: 140 - 145 lek / l
benzyna: 148 lek / l
LPG: 100 - 105 lek / l

NUMERY ALARMOWE:
niektórych miastach działa centralny system powiadamiania o wypadkach.
W innych należy zadzwonić na policję, korzystajc z numeru miejskiego.

Policja - 129, ogólny alarmowy

Berat: 032 235 221
Durres: 129
Elbasan: 129
Fier: 034 220 819
Gjirokaster: 084 262 475
Korce: 129 lub 082 242 500
Lezhe: 0215 232 05 lub końcówki 07, 08, 09
Permet: 0813 222 16
Shkorer: 022 248 375
Tepelena: 0814 225 50
Tirana: 129 lub 04 2226 801 - lub końcówka 2,3,4 5
Vlora: 033 222 950

Policja drogowa - 126

Pogotowie ratunkowe - 127
Straż pożarna - 128

LOKALNE ZWYCZAJE. W Albanii postawa wobec kobiet jest nadal bardzo konserwatywna - zwłaszcza
na wsi.
Homoseksualizm nie jest nielegalny, ale nie jest przyjęte jako norma kulturowa.
Należy unikać publicznego okazywania uczuć.
Kary za przestępstwa związane z narkotykami są ciężkie.

Etykieta i zwyczaje. Albańczyków charakteryzuje bardzo ekspresyjny styl bycia, czego wyrazem jest
dynamiczna mowa ciała i często przesadna gestykulacja. To ludzie bardzo towarzyscy; mężczyźni
zwykle przesiadują wieczorami w tawernach opowiadając sobie humorystyczne historie, grając w
karty bądź wspominając czasy komunistycznego reżimu. Nie ma jednak z nimi żadnych kobiet- pewna
Albanka, z którą miałam okazję sporo na ten temat porozmawiać jasno stwierdziła, że kobiecie w
żadnym wypadku nie przystoi wychodzić na ulicę po godzinie 22:00, gdyż jest to postrzegane jako
czyn jednoznacznie niemoralny. Domeną kobiety jest dom i mężczyźni zazwyczaj nie pomagają swoim
żonom w obowiązkach domowych. Albańskie rodziny są z reguły niewielkie, najczęstszy model to
2+2.
Albańczycy przywiązują ogromną wagę do gościnności. Witając się obowiązuje zwyczaj podawania
sobie ręki i taki sam gest czyni się przy pożegnaniu. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni całują się z
bliższymi znajomymi w oba policzki. Przed wejściem do domu gospodarza należy ściągnąć buty, w
środku tradycyjnie witani jesteśmy turecką kawą i poczęstunkiem, bardzo często jest to „liko” (rodzaj
dżemu). Od najmłodszych lat wpaja się tutaj szacunek do starszych- w mniejszych miasteczkach wciąż
obowiązuje zwyczaj całowania ręki starszego gościa przy powitaniu. Gestem oznaczającym „tak” jest
pokręcenie głowy z boku na bok (nasze „nie”). W ten sposób okazywane jest nam uznanie i
zrozumienie. Albańskie „nie” to uniesienie brwi, a jeśli chcemy zdecydowanie czemuś zaprzeczyć
bądź też zdecydowanie odmówić, unosimy przy tym głowę.

Przydatne języki. Językiem urzędowym jest oczywiście język albański, na południu można się jeszcze
dogadać za pośrednictwem angielskiego lub włoskiego. Prób porozumienia się w języku greckim czy
serbskim raczej nie polecam, gdyż budzi to różne reakcje; musimy pamiętać o tym, że uprzedzenia
historyczne pozostają tutaj stałe i niezmienne, choć Albania jest bezpiecznym krajem dla tych, którzy
ją rozumieją i szanują jej niezłomne zasady.

NA CO UWAŻAĆ:

Na co uważać
Mieszkańcy. Pamiętajmy, że Albania jest ubogim krajem. Rozsądne jest nie wyróżnianie się z tłumu
poprzez ubiór czy kosztowne gadżety (kamera, zegarek itp.), nie dotyczy to raczej Sarandy, gdzie
miejscowi przyzwyczaili się do obecności obcokrajowców, ale im bardziej na północ, tym
niebezpieczniej. W takich skupiskach miejskich, jak Vlora i Durrës podróżującym polecam noszenie
drugiego portfela z niewielką ilością gotówki.

Ciemne miejsca. W całym kraju jest stosunkowo bezpiecznie, należy tylko unikać terenów północno-
wschodniej Albanii, w kierunku granicy z Kosowem. Na dalekiej górzystej Północy przetrwało
albańskie prawo zwyczajowe Kanun, którego niechlubnym elementem jest obyczaj gjakmarrje
tożsamy ze zjawiskiem wendety. Przez wieki Kanun istniał tylko w tradycji ustnej, przekazywany z
pokolenia na pokolenie przez klanową starszyznę. Dopiero na początku XX wieku jedną z jego wersji
spisał franciszkański zakonnik. Kanun reguluje wszystkie wydarzenia w życiu mieszkańca gór - od
urodzin aż do śmierci a wendeta to tylko mały fragment tego kodeksu.

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Albanii

ambasador: Irena Tatarzyńska
Albania, Tirana, Rruga e Durresit 123,
Tel.: +35542234190 Tel. dyżurny: +355694022010 Faks: +35542233364
polemb.tirana@abcom.altirana.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.tirana.polemb.net

http://e-albania.biz/turystyka/informacje/
http://www.kontynenty.net/Albania03A.htm
Rozmowy telefoniczne.
W Tiranie- budka telefoniczna to nie problem. Można wykupić pojedyncze impulsy u osób
koczujących pod budkami (jeśli nie chcemy kupować całej karty.
Nr kierunkowy- +355
Policja 19
Pogotowie 17
Straż pożarna 18

GRANICE, CŁA, i inne

- przy granicy pobierana jest opłata 10 EUR,
- nie ma ilościowych ograniczeń wwozu- ok.

Witam.  Idź sobie! teraz

Tungjatjeta.  Largohu!  tani 
Jak się Pan/Pani Złodziej! później 
miewa?  Hajdut!  më vonë 
Si jeni?  Potrzebuję pańskiej przedtem
Dobrze, dziękuję.  pomocy. më parë 
Jam mirë, faleminderit.  A mund të më ndihmoni ju rano
Jak się Pan/Pani lutem?  mëngjes 
nazywa?  Zgubiłem/Zgubiłam się. popołudniu 
Si quheni?  Kam humbur rrugën.  pasdite 
Nazywam się... .  1  wieczorem 
Quhem....  një  mbrëmje 
Miło cię poznać.  2  w nocy 
Jam i lumtur t'ju njoh.  dy  natë 
Proszę.  3  Godzina pierwsza w
Ju lutem.  tre  nocy. 
Dziękuję.  4  një e natës 
Faleminderit.  katër  Godzina pierwsza po
Nie ma za co.  5  południu. 
S'ka përse.  pesë  një pasdite 
Tak.  6  południe 
Po.  gjashtë  mesditë 
Nie.  7  północ 
Jo.  shtatë  mesnatë 
Przepraszam.  8  dzisiaj
Më falni.  tetë  sot 
Do widzenia.  9  wczoraj
Mirupafshim.  nëntë  dje 
Czy mówisz po 10  jutro
angielsku?  dhjetë  nesër 
Flisni Anglisht?  20  w tym tygodniu
Czy jest tu ktoś, kto veinte  këtë javë 
mówi po angielsku?  21  Ile kosztuje bilet do...?
A flet njeri anglisht?  njëzet  Sa kushton një biletë për
Pomocy!  100  në...? 
Ndihmë!  njëqind  Poproszę jeden bilet
Dzień dobry.  1000  do...
Mirëmëngjes.  njëmijë  Një biletë për në..., ju
Dobry wieczór.  1 000 000  lutem. 
Mirëmbrëma.  një milion  Gdzie jest...?
Nie rozumiem.  Ile kosztuje dojazd do...? Si mund të shkohet...? 
Nuk kuptoj.  Sa kushton për të shkuar ... dworzec kolejowy?
Gdzie jest toaleta?  tek...?  ... tek stacioni i trenit? 
Ku është nevojtorja?  Proszę mnie tam ...dworzec autobusowy?
Może mi Pan/Pani zawieźć. ... tek stacioni i autobuzit?
pokazać na mapie? Më çoni atje, ju lutem.  ... ambasada?
A mund të më tregoni në ... tek ambasada? 
hartë? Gdzie znajdę bankomat?
Ile to kosztuje? Ku është bankomati më i
Sa kushton ajo?  afërt, ju lutem? 
Czy nie ma nic tańszego? Gdzie jest najbliższy
A keni ndonjë më të lire? bank?
Ku është banka më e afërt
ju lutem?