Professional Documents
Culture Documents
2. Historia kaczyzmu
Historia k. łączy się trwale z postaciami J i L. Kaczyńskich , według siebie najwybitniejszych i najbardziej
pokrzywdzonych przez UKŁAD polityków i mających ( nieuprawnione ) skłonności do tego aby być
ideologami. J. i K. Kaczyńscy trwale zapisali się w historii Polski, jako specjaliści od demontażu sceny
politycznej, począwszy od roku 1992, aż na roku 2017 kończąc.
Najpierw byli twórcami operetkowej partii pod nazwą PC ( Porozumienie Centrum ), którą po kilku latach
zlikwidowali ( z powodu licytacji kanapy, na której się znajdowała ).
Następnie weszli w skład formacji postsolidarnościowej AWS ( Akcja Wyborcza Solidarność ), ale ponieważ
zajmowali w niej poślednie miejsca, w związku z tym zasiadali w ławach poselskich na ostatnich miejscach i
nie było ich widać, pomimo uszytych poduszek z moheru.
Po likwidacji AWS bracia K. Założyli partię PiS ( Prawo i Sprawiedliwość ) przemianowaną później na PiC
( Poruta i Cienkość ) Partia działała do roku 2017 ( od 2013 w podziemiu ) Jej składnikami były różne
odrzuty, nazywane „partiami prawicowymi”, takie jak ZChN ( Zjednoczenie Chrześcijańsko – Narodowe ),
Porozumienie Prawicy ( PP ) i Chrześcijańska Unia Jedności ( skrótu nie będę podawał… )
Partia PiS w roku 2005, po ostatnich wolnych i demokratycznych wyborach w III RP zdobyła niewielką ilością
głosów władzę w 460 miejscowym parlamencie, zwanym wówczas Sejmem.
Hasłem przewodnim kaczystów była „odnowa moralna Państwa”, „Państwo socjalne” i „Państwo Solidarne”.
Kaczyści obiecywali narodowi polskiemu stabilne i rozwojowe rządy, rozliczenie z przeszłością
komunistyczną i szybki rozwój Państwa, w tym spadek bezrobocia ( najwyższego w Unii Europejskiej ).
Zaowocowało to między innymi powołaniem, oczywiście w ramach „Taniego Państwa” nowych struktur
nadzoru, takich CBA ( Centralne Biuro Antykorupcyjne, przemianowane później na Centralne Biuro Ścigania
Majątku Leszka Balcerowicza, Aleksandra Kwaśniewskiego Leszka Mellera i Ludwika Dorna ) oraz
centralnego urzędu nadzoru finansowego – znanego pod nazwą CUŚ – Centralny Urząd Ścigania Leszka
Balcerowicza.
Program gospodarczy k. Był skupiony na jednym haśle – ODZYSKIWANIE ! Potem to hasło zostało
uzupełnione o DOPŁACANIE. Najpierw odzyskano Spółki Skarbu Państwa – energetyczne, paliwowe,
przemysł cięzki i spożywczy. Nowe kadry, głównie ze słynnej uczelni toruńskiej arc. Rydzyka i nie mniej
słynnego Uniwersytetu im. Renaty Beger w Przasnyszu pozwoliły na CAŁKOWITE odzyskanie tych gałęzi
przemysłu, a następnie – po wyjęciu całości dywidend– na DOPŁACANIE do nich przez Skarb Państwa…
Odzyskanie Ministerstwa Finansów zaowocowało powiększeniem dziury budżetowej, również pod wpływem
dr Leppera i Romana Giertycha do tzw. dubeltowego bauca.
Inne hasło – „Państwo Solidarne” zostało za to wdrożone, można powiedzieć – w całości.
Wzmocnione hasła ”Państwo” nastąpiło kosztem samorządów, na barki których przerzucono finansowanie
wszystkich nie rentownych przedsięwzięć gospodarczych, zabierając im w zamian środki finansowe, nie
mówiąc o dotacjach z funduszy strukturalnych UE. Natomiast druga część hasła „solidarne” zostało
zrealizowane przez SOLIDARNE rozdysponowanie wszelkich stanowisk centralnych i regionalnych
pomiędzy koalicjantów…
Czas utraty władzy zbliżał się. W marcu 2008 roku następuje pucz w łonie partii rządzącej PiS – na
jego czele stoi przedstawiciel słuzb specjalnych, minister Wassermann. Wassermann, posługując się
dokumentami przejętymi z archiwów służb specjalnych dawnego PRL udowadnia działania
wywiadowcze najbliższych współpracowników braci Kaczyńskich i ich wiedzę o tym. Dotychczas
najbliższy współpracownik, Edgar Gosiewski (ps. „Bułeczka” ) okazuje się agentem KRLD.
Również Kościół Katolicki, dotychczas wierny stronnik braci Kaczyńskich w osobie biskupa T.
Rydzyka, występuje z ostra krytyką działań ówczesnych władz. Następuje okres rocznego ostrego
kryzysu Państwa. Nasilają się ruchy ludowe Jakuba Szelki, z emigracji wracają przeciwnicy braci, w
tym również działacze lewicy – Oleksy i Napieralski. Tworzy się front Narodowy, na czele którego
staje J.M Rokita. Front ten skupia wszystkie demokratyczne ruchy i partie w tym również odłam KK
pod
wodzą arcb. Pieronka. Odpowiedzią braci Kaczyńskich ( wówczas już noszących tytuły książece,
nadane przez zdominowany przez ich zwolenników senat ) jest wprowadzenie w kwietniu 2009 roku
stanu wyjątkowego i zerwanie umów międzynarodowych.
Po okresie załamania gospodarczego PiS pod wpływem Unii Europejskiej i mediacji ówczesnego
wiceprzewodniczącego ONZ – Andrzeja Leppera, godzi się na rozmowy Okrągłego Stołu i w styczniu
2010 roku dochodzi do spotkania sił demokratycznych i partii rządzącej. Następują wybory we
wrześniu 2010, pod nadzorem sił pokojowych OBWE i PiS oddaje władzę.
Jarosław Kaczyński udaje się na emigrację i osiada w Korei Północnej. Lech Kaczyński po wyborach
prezydenckich 2011 roku – wygranych przez Jarosława Wałęsę – staje na czele nowej partii PiC
Pod kierownictwem nowego rządu – J.M. Rokity – Polska powoli odzyskuję pozycje
międzynarodową.
Pomimo Jarosława Kaczyńskiego i jego inspiracji w działaniach Kremla w Polsce, kraj wraca do
równowagi. W wyborach 2013 PiC nie wchodzi do Parlamentu i po udowodnieniu fałszerstw
wyborczych – zostaje zdelegalizowany. Działa w podziemiu do 2017 roku. Tak kończy się okres
kaczyzmu.
Ideologia kaczyzmu
W świadomości społecznej, kształtowanej przez media i historiografię kaczystowską k. traktowany
jest jako ruch postępowy i pro społeczny, wręcz archetypiczny przykład nurtu trzeciej drogi.
narzędzie pomocnicze, w k. podobnie jak w socjalizmie – państwo stało się narzędziem realizacji
woli partii a właściwie woli Jarosława Kaczyńskiego.
W kaczyzmie państwo starało się kontrolować wszystkie sfery życia społecznego, począwszy od
gospodarki, sądownictwa, na edukacji kończąc. Kaczyzm próbował narzucić społeczeństwu
nacjonalistyczną i lewicowa społecznie dyktaturę. Kaczym był ruchem, antydemokratycznym.
Starając się ograniczyć role parlamentu ( Sejmu ), próbował je zastąpić władzą charyzmatycznej
jednostki (sic!). W rzeczywistości był ruchem i antydemokratycznym i ntyparlamentarnym.
Jarosław Kaczyński przedstawiał się jako wyraziciel woli ludu, tego pokrzywdzonego , wyrażający
swe aspiracje i fobie. Kaczyński eksponował swoje przywiązanie do wartości ludowych i
demokratycznych, prowadząc jednocześnie zręczną grę polityczną, mająca na celu zlikwidowanie
funkcji demokratycznych Państwa. Zdaniem historyków, Kaczyński traktował Polaków jak
marksista, przeciwstawiając klasę posiadaczy klasie ludu – tworząc za przeciwnika klasę burżujów
i liberałów jako głównego wroga.
Uważali, że najwyższym prawem jest ich wola, niżej stały dekrety prezydenckie, później dopiero
ustawy, a konstytucja Państwa była tylko narzędziem, wykorzystywanym instrumentalnie do
realizacji ich woli. Kaczyńscy ( prawnicy z wykształcenia !) nie zwracali uwagi na normy prawne, co
początek miało w nieustających atakach ministra Ziobro na instytucje prawa Polski.
Wręcz do kodeksu karnego wprowadzono nowe artykuły określone „ogólnymi zasadami”. Kaczyzm
powoływał się tez na mityczną „wyższość konieczną”.