TEMAT REFERATU: Organizacja procesu postpowania korekcyjnego i kompensacyjnego Formy wicze korekcyjnych wi si cile z trojakiego rodzaju czynnikami: przestrzennymi,

czasowymi oraz organizacyjnymi i oznaczaj jak gdyby sposb, w jaki korzystajc z odpowiednich rodkw - osiga si okrelony cel. Czynnik przestrzenny okrela miejsce zaj o charakterze korekcyjnym, ktre mog by realizowane w domu, szkole, orodku midzyszkolnym, w odpowiedniej przychodni czy w zakadzie lecznictwa zamknitego, na sali gimnastycznej, basenie lub w gabinetach zabiegowych. Czynnik czasowy okrela czas wykonywania wicze oraz ilo powtrze. Czas zaj korekcyjnych dostosowany jest do wieku dzieci i ich wytrzymaoci fizycznej oraz od konieczno realizacji dodatkowych celw, szczeglnie gdy korzysta si z dodatkowych rodkw wspomagajcych postpowanie korekcyjne (np. z zabiegw fizykalnych, wycigw, wicze redresyjnych itp.).W pojciu czynnik czasowy mieszcz si take pewne "cykle terapeutyczne" ktre w zalenoci od rodzaju i stopnia cikoci wady mog trwa kilka tygodni, miesicy, a nawet lat - a do penego skorygowania wady, wzgldnie do chwili zakoczenia wzrostu kostnego. Czynniki organizacyjne wi si z faktem indywidualnego lub zbiorowego przeprowadzania wicze korekcyjnych oraz z warunkami lokalowymi i baz sprztow. (Nowotny) Do najczciej stosowanych form prowadzenia zaj korekcyjno kompensacyjnych moemy zaliczy: Form frontaln, form zaj w zespoach, form zaj indywidualnych, form stacyjno obwodow oraz form wicze ze wspwiczcym ktrych dobr zaley od: zaawansowania sprawnociowego dzieci, ich wieku, liczby wiczcych, miejsca prowadzenia zaj, moliwoci wykorzystania sprztu, urzdze i przyborw. (Romanowska) Forma frontalna Jest to taka organizacja zaj, podczas ktrej wszyscy uczniowie w tym samym czasie wykonuje te same wiczenia w jednakowym rytmie i nateniu. Stosowana jest jedynie w cakowicie jednorodnych grupach osb z zaburzeniami statyki ciaa(Nowotny ) reprezentujcych podobny poziom sprawnoci. Zaletami tej formy jest atwo korygowania bdw przez prowadzcego, poniewa wszyscy wiczcy znajduj si w jego polu widzenia, charakteryzuje si du intensywnoci zaj (Kutzner Koziska). oraz zapewnia atwo organizacji wicze i atwy przebieg zaj. Najczciej stosowana jest w pocztkowej czci lekcji ,,rozgrzewka" podczas wicze ksztatujcych i ma na celu przygotowanie aparatu ruchu do zada trudniejszych realizowanych w czci gwnej lekcji(Grofik D). Jednak forma ta uniemoliwia zastosowanie indywidualnoci wicze dla poszczeglnych osb. W formie zaj w zespoach z kolei wiczcy - podzieleni s na jednorodne grupy o podobnym rodzaju i stopniu zaawansowania, cikoci wady gdzie kady z zespow realizuj odrbne zadania. (Romanowska) wiczenia w grupach mog mie rwnolegy lub zmienny tryb postpowania. Tryb rwnolegy polega na tym e zadania w poszczeglnych zespoach ( grupach ) s jednakowe lub nieco zrnicowane pod wzgldem stopnia trudnoci, natomiast tryb zmienny charakteryzuje si tym, e zadania w poszczeglnych grupach s rne i zespoy zmieniaj si przy poszczeglnych stanowiskach. Naley zauway, e forma ta nie ma tak szerokiego zastosowania w rehabilitacji jak w zajciach szkolnych jednak mona si z ni spotka podczas zaj grupowych np. w sanatoriach, gdzie mamy du liczb wiczcych o tej samej

dysfunkcji, ale o rnym stopniu sprawnoci (Kutzner Koziska). Odmian wyej omwionej formy, jest forma z zadaniami dodatkowymi ktrej zalet jest skrcenie czasu oczekiwania uczniw na wykonanie zadania podstawowego czyli tzw. "martwych punktw" w lekcji. Jest form wysoko cenion podczas zaj korekcyjnych poniewa umoliwia wprowadzenie dodatkowych wicze specjalnych, dla poszczeglnych wad postawy (Romanowska). Forma indywidualna polega natomiast na tym, ze kady ucze realizuje zadania ruchowe samodzielnie i opanowuje swj program wicze (Romanowska) jest stosowana w grupach niejednorodnych w ktrych dzieci maj rny rodzaj i stopie zaawansowania wady oraz poziom sprawnoci fizycznej. Uczniowie maj pen swobod i wicz wedug wasnego pomysu, forma ta jest nierozerwalnie zwizana z twrczymi metodami realizacji zada ruchowych, ktre zwikszaj aktywno ucznia. Zadaniem nauczyciela jest przygotowanie ucznia do wykonania wicze domowych, czy te przed lekcjami otwartymi dla rodzicw (Kutzner Koziska) i zapewnienie miejsca wicze, przygotowania odpowiednich rodkw, urzdze, przyborw, przyrzdw oraz wykonania czynnoci informujcych i motywujcych ucznia. Form indywidualn na zajciach mona przeprowadzi poprzez przeznaczenie na wiczenia indywidualne ok. 15 min lekcji podczas ktrych kade dziecko wykonuje swj zestaw wicze domowych jaki zosta zalecony przez prowadzcego, dla urozmaicenia i uatrakcyjnienia takiej czci zaj moe by odpowiednio dobrane to muzyczne. Taka forma zaj pozwala skontrolowa poprawno wykonywanych przez ucznia zada domowych. Bardzo dobre oddziaywanie korekcyjne maj zajcia indywidualne w domu ze wzgldu na du czstotliwo wykonywania wicze szybko przynosz podane efekty, powinny odbywa si pod okiem rodzicw przygotowanych do tego uprzednio na zajciach instruktaowych. Dziecko przystpujc do wicze w domu powinno by wypoczte. Czasami wiczenia indywidualne z dzieckiem w domu prowadzi instruktor ma to miejsce zwaszcza w przypadkach ciszych lub szybko postpujcych (Kutzner Koziska). Jednym ze skuteczniejszych sposobw zwikszenia intensywnoci zaj jest zastosowanie formy obwodowo - stacyjnej zwanej czasem "obwodem wiczebnym" charakteryzujca si tym e uczniowie wicz na stanowiskach zwanych stacjami, pojedynczo lub w maych grupach, maj do wykonania okrelon liczb powtrze lub okrelony czas wiczenia i dokonuj zmiany poszczeglnych stacji (Romanowska). wiczenia w tej formie wygldaj nastpujco. Na sali gimnastycznej lub otwartej przestrzeni wyznacza si kilka punktw ( od 8 do 12 ), w ktrych umieszcza si odpowiednie przybory lub przyrzdy. W kadym z tych punktw nazywanych stacjami, uczniowie realizuj okrelone zadania. Celem tych okrelonych zada jest ksztatowanie sprawnoci motorycznej, a take, cho w mniejszym zakresie- wyrabianie umiejtnoci ruchowych. Zadania dotyczy mog ksztatowania pewnych grup miniowych lub korygowanie wad postawy ciaa. Zaley to od rodzaju lekcji i ukierunkowania jej na okrelone cele. Stacje rozoone s zwykle w ukadzie kolistym zespl uczniw podzielony jest na mae grupy, przewanie dwie lub cztero osobowe. Liczba grup jest taka sama, jak liczba stacji. Kada grupa rozpoczyna wiczenia na jednej ze stacji. Po upywie okrelonego czasu ( np. 1-3 minuty ) grupa na sygna nauczyciela dokonuje zmiany stanowisk. W cigu lekcji lub jej gwnej czci ucze powinien wiczy na kadych stacjach , aby zrealizowa na nich zadania. Ze wzgldu organizacyjnych konieczne jest aby zmiana stanowisk odbywaa si konieczne jest aby zmiana stanowisk odbywaa si rwnoczenie przez wszystkie grupy. Ciekawie ustawiony obwd wiczebny moe uatrakcyjni lekcje, eliminowa nud i zapobiega miejscowym zmczeniom. Obowizywa powinna zasada wszechstronnoci i naprzemiennoci. Stosujc t form prowadzcy uatwia sobie korygowanie indywidualne. Biorc jednak pod uwag wiksz samodzielno dzieci podczas wicze, sugeruje si stosowanie jej po wyuczeniu poprawnego wykonywania wicze (Kutzner Koziska). Obwd wiczebny moe by wykorzystany jako jedna z form kontroli i oceny poziomu

sprawnoci fizycznej ucznia. W tym celu poleca si uczniom pokona obwd w jak najkrtszym czasie, przy czym na kadej stacji oceniany musi wykona okrelon liczb powtrze. wiczenia w formie ze wspwiczcym stanowi naturaln form ruchu o wszechstronnym oddziaywaniu na organizm ucznia. Rozwijaj si mini, zwinno, gibko, moc oraz koordynacj ruchow. Przyczyniaj si do zwikszenia atrakcyjnoci i efektywnoci zaj. Wywouj poczucie odpowiedzialnoci za siebie i partnera, dziki wzajemnej wsppracy, ksztatuj odpowiedni - poprawn form ruchu oraz wdraaj si do wzajemnej ochrony i pomocy w czasie wicze (Romanowska). Bibliografia: 1. Grofik D, 2009. Metodyka stosowania wicze fizycznych w profilaktyce i terapii. AWF Katowice, 171 179. 2. Nowotny J, Saulicz E. 1998. Niektre zaburzenia statyki ciaa i ich korekcja. AWF Katowice. (s. 175 180) 3. Romanowska A. 2000. Gimnastyka korekcyjno kompensacyjna. Konspekty zaj. Korepetytor, Pock.(s. 20) 4. Kutzner - Koziska M. 1981.Korekcja wad postawy. AWF, Warszawa.(s.224 227) 5. Kutzner - Koziska M. 2004. Proces korygowania wad postawy. Podrcznik dla studentw wf. AWF, Warszawa.(s.311)