You are on page 1of 1

INFANZIA E ADOLESCENZA DELL'IMPERATORE MARCO AURELIO

Marcus in omni vita domi militiaeque vir philosophans fuit et sanctitate morum omnibus
principibus antecellit. Huic pater fuit Annius Verus, qui in praetura decessit, mater autem Domitia
Lucilla, Calvisii Tullii bis consulis filia. Principio aevi sui nomen habuit Catilii Severi, materni
proavi. Post mortem vero patris ab imperatore Hadriano Annius Verissimus vocatus est, post autem
virilem togam Annius Verus. Fui prima infantia gravis et, ubi superavit annos qui nutricum auxilio
foventur, traditus est magnis praeceptoribus. Philosophiae operam vehementer dedit iam in pueritia;
nam duodecimo anno aetatis habitum philosophi assumpsit. Virilem togam sumpsit quinto decimo
aetatis anno. Cum deinde Hadrianus successorem imperii quareret, Antoninum Pium in adoptionem
legit, ea lege ut Pius sibi Marcum adoptaret. Pridie eius diei quo adoptatus est Marcus in somniis
vidit se umeros eburneos habere: cum autem sciscitatus esset, an apti essent ad onera ferenda,
repperit solito fortiores esse. Octavo decimo aetais anno Aurelius vocatus est, quod in Aureliam
domum, hoc est Antonini, adoptionis iure transierat.

Marco in tutta la vita fu, in pace e in guerra, cultore della filosofia e superò tutti gli altri imperatori
per l'integrità dei costumi. Suo padre fu Annio Vero (lett.= Annio Vero fu padre a lui), il quale morì
durante la funzione di pretore; la madre invece fu Domizia Lucilla, figlia del due volte console
Calvisio Tullio. All'inizio della sua vita, ebbe il nome di Catilio Severo, antenati della madre. In
verità dopo la morte del padre venne chiamato dall'imperatore Adriano Annio Verissimo e, dopo la
toga virile, Annio Vero. Fu durante la prima infanzia difficile e, quando superò gli anni che si
sostengono con l'aiuto delle nutrici, venne affidato a molti maestri. Già durante la giovinezza diede
ardentemente attenzione alla filosofia; infatti a dodici anni si attribuì lo stato di filosofo. All'età di
quindici anni prese la toga virile. In seguito, cercando Adriano il successore dell'impero, scelse in
adozione Antonino Pio, alla condizione che Pio adottasse Marco. La vigilia di quel giorno nel
quale venne adottato, Marco sognò di avere le spalle bianche come l'avorio: poi, essendosi
informato se fossero stati ben preparati per gli impegni da sostenere, venne a sapere che come al
solito erano alquanto tenaci. A diciotto anni venne chiamato Aurelio perché era passato, per il
privilegio dell'adozione, nella casa Aurelia, la quale era di Antonino.
Adopto, -as, -avi, -atum, -are; 1°, tr.
Adsumo, -is, -sumpsi, -sumptum, -ere; 3°, tr.
Antecello, -is, -ere; 3°, tr. e intr.
Apio, -is, -ere; 3°, tr.
Decedo, -is, -cessi, -cessum, -ere; 3°, intr.
Do das, dedi, datum, dare; 1°, tr.
Fero, fers, tuli, latum, ferre; 3°, tr.
Foveo, -es, fovi, fotum, -ere; 2°, tr.
Habeo, -es, habui, habitum, -ere; 3°, tr.
Lego, -is, legi, lectum, -ere; 3°, tr.
Philosophor, -aris, -atus sum, -ari; 1°, dep., intr.
Quaero, -is, quaesivi (quaesii), quaesitum, -ere; 3°, tr.
Reperio, -is, repperi (reperi), repertum, -ire; 4°, tr.
Sciscitor, -aris, -atus sum, -ari; 1°, dep., tr.
Sum, es, fui, esse; anom.
Sumo, -is, sumpsi, sumptum, -ere; 3°, tr.
Supero, -as, -avi, -atum, -are; 1°, tr. e intr.
Trado, -is, tradidi, traditum, -ere; 3°, tr.
Transeo, -is, -ii, -itum, -ire; tr. e intr.
Video, -es, vidi, visum, -ere; 2°, tr.
Voco, -as, -avi, -atum, -are; 1°, tr.

You might also like