REDACTIE: BELINDA JANSSEN / TEKST: NICK KLAESSENS / FOTOGRAFIE: SONY BMG

Zou The Way I See It het dertig jaar geleden gemaakt hebben? Absoluut! Makkelijk is anders, maar ik zou het wel redden. Ben je net als wij dertig jaar te laat geboren? Je bedoelt dat ik mijn tijd gemist heb? Hell yeah! Daarom heb ik nu die plaat gemaakt, haha. Ik had maar wat graag Eddie Kendricks (van The Temptations, red.) ontmoet. Dan had James Lee Jamerson de bas gespeeld in mijn band en had ik duetten gedaan met Tammy Terrell en Marvin Gaye. Oh, kon ik hier in Amsterdam maar een blowtje roken met Jimi Hendrix! Of een potje jammen met Kenny Burrell in Los Angeles. Als je een tijdmachine had om n gemist concert alsnog te bezoeken, welk concert zou dat dan zijn? Bob Marley & The Wailers, maakt niet uit welk of wanneer. Of eigenlijk wel, het One Love Peace Concert in Kingston in 1978. Hij was anderhalf jaar niet in Jamaica geweest en liet twee politieke aartsvijanden op het podium de hand schudden. Dan beteken je als artiest iets voor de wereld. Onze favoriet op het album is Big Easy, een liefdesverhaal over de orkaan Katrina. Hoe kan een nummer nou tragisch en vrolijk tegelijk zijn? Ik was aan het kijken naar de Spike Lee-documentaire When the Levees Broke en het nummer schoot meteen wortel in mijn hoofd. Terwijl ik keek naar de beelden, ben ik aan het schrijven geslagen. Hoe hartverscheurend de tekst ook is, ik wilde er een soort New Orleans-feeling aan meegeven. Swingend, opgewekt en hoopgevend, dat is volgens mij aardig gelukt. Je won als producer een Grammy voor DAngelos Untitled. Toch ben je minder bekend dan Timbaland of Pharrell Williams. Vind je dat erg? Die luwte spreekt mij wel aan. Ik heb liever dat een select gezelschap me waardeert om mijn producerskwaliteiten dan dat de massa me kent, omdat ik overal maar aan meedoe voor mijn naamsbekendheid. TV North Sea Jazz vrij-zo Nederland 3

RAPHAEL SAADIQ

Oh, kon ik hier in Amsterdam maar een blowtje roken met Jimi Hendrix
Veel neo-soul artiesten klinken nep of overgeproduceerd. Jouw The Way I See It klinkt zo eerlijk en authentiek, hoe krijg je dat voor elkaar? Ik ben opgegroeid met de muziek van Motown en Stax, dat geluid is als een tweede natuur voor me. Voordat ik berhaupt met muziek bezig was, zat ik al diep in die sound. Het voelt ook niet alsof iemand kopieer. Marvin Gaye, Jackson Five, The Gospel Keynotes of The Carpenters. Die mensen zijn niet eens na te doen. De vibe die ik krijg van

die artiesten wilde ik vangen. En ik wil ervoor zorgen dat ik tijdens de tour een leuke tijd heb op het podium en dat de zaal helemaal uit zijn dak gaat. Voorheen was je meer een r&b-zanger. Hoe ben je de studio ingegaan? The Way I See It was in eerste instantie geen plaat om de fans te pleasen, maar puur voor mijn eigen plezier. Er was niemand die me opjaagde, dus ik kon het in mijn eigen tempo doen. Ik wilde een geluid krijgen dat ik al een tijdje niet had gehoord in nieuwe muziek. Hoe zie je de huidige revival van soulmuziek in Engeland dan? Indrukwekkend hoe ze daar terug grijpen naar die souldecennia. Amy Winehouse heeft een te gekke timing, Duffy een soulvolle stem en ja, zelfs Lily Allen vind ik erg cool. Niet alleen Groot-Brittanni is dol op Motown, dat geldt voor heel Europa.

49

V27_Music 49

25-06-2009 12:18:19