Obliczenia I Wymiarowanie Plyt Zelbetowych

P OBLICZENIA I WYMIAROWANIE P YT ELBETOWYCH UK P W UK ADACH PRZESTRZENNYCH I P ASKICH
Projekt jest wspfinansowany ze rodkw Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Spoecznego, realizowany pod nadzorem Polskiej Agencji Rozwoju Przedsibiorczoci
INFORMACJE OGLNE Niniejsza prezentacja ukazuje proces obliczenia i wymiarowanie pyt elbetowych w ukadach przestrzennych i paskich w nastpujcych etapach: 1. TWORZENIE MODELU Podparcie Otwory Siatka elementw skoczonych Obcienie pyty 2. REZULTATY Przemieszczenia Momenty zginajce 3. ZBROJENIE Typ zbrojenia Zbrojenie teoretyczne Zbrojenie rzeczywiste
1. TWORZENIE MODELU
Wstp kilka sw o zaoeniach upraszczajcych
Obecne programy komputerowe pozwalaj stosunkowo szybko i dokadnie przeprowadzi obliczenia konstrukcji budowli. Naley jednak przyj pewne zaoenia upraszczajce. Zazwyczaj dy si do przyjcia takich uproszcze, ktre uatwi przeprowadzenie oblicze, a jednoczenie pozwol na uzyskanie wynikw zblionych do wartoci wystpujcych w realnej konstrukcji. Wrd nich s uproszczenia wynikajce z teorii, np. zaoenie sprystej pracy ustroju, jak rwnie wszelkiego rodzaju uproszczenia pozwalajce utworzenie modelu obliczeniowego, np. zamiana ciany na podpor liniow itp. Powoduje to, e komputerowy model obliczeniowy jest tylko pewnym przyblieniem ukadu rzeczywistego. A to jakie zaoenia i uproszczenia bd przyjte, moe wpyn na rezultaty oblicze. Jednak pamitajmy, i jedn z zalet oblicze przeprowadzonych przy uyciu programu komputerowego, jest moliwo znacznie mniejszego uproszczenia modelu, ni podczas oblicze wykonywanych w sposb tradycyjny (np. przy wykorzystaniu tablic, traktujc pyt jako belk o danej szerokoci itp.) Jak zatem modelowa poprawnie pyt elbetow? Zajmiemy si poniej wybranymi zagadnieniami z tego zakresu.
1.1 PODPARCIE 1.1.1 ciana
Poo enie podpory cian modelujemy za pomoc podpory liniowej. W przypadku ciany nie znajdujcej si na krawdzi pyty. Sprawa jest dosy prosta wystarczy wprowadzi lini w rodku symetrii ciany i zdefiniowa w tym miejscu podpor liniow. Kiedy ciana znajduje si na krawdzi pyty, podpora modelowana jest jako liniowa na krawdzi pyty. Jednak w tym przypadku naley zwrci uwag na wymiary pyty tym samym na rozpito przse. Pozostawienie rzeczywistych rozmiarw pyty (rys. 1a) powoduje zwikszenie dugoci przsa, a tym samym otrzymamy nieco zawyone ugicia i zbrojenie przsowe. Z drugiej strony operujemy wwczas rzeczywistymi gabarytami pyty, co moe uatwi prac w przypadku wykorzystania modelu do rozrysowania zbrojenia. Definicja krawdzi pyty w osi podpory (rys. 2b) daje bardziej zblione do rzeczywistych wyniki oblicze si wewntrznych, ale obrys pyty nie odpowiada rzeczywistemu. Jednak przyjcie tej metody moe uatwi modelowanie (zwaszcza przy liczeniu pyty w przestrzeni, ze cianami jako panelami pionowymi). Rozwizanie trzecie gdy operujemy obliczeniow rozpitoci pyty (rys. 1c), jest bardzo dobre do oblicze pojedynczych pyt w modelu paskim, jednak do znacznie utrudnia tworzenie modelu, szczeglnie konstrukcji przestrzennych.
Rys. 1
zeroko podatno Szeroko i podatno ciany Model paski - podejcie standardowe W standardowym podejciu, niezalenie od tego jaka jest rzeczywista szeroko ciany, definiowana jest ona jako podpora liniowa. Jednak w momencie liczenia zbrojenia, a szczeglnie rysowania zbrojenia rzeczywistego, informacja o rzeczywistej szerokoci ciany moe by przydatna. W programie moemy zapewni to poprzez nadanie dodatkowej cechy podpory liniowej szerokoci podpory. Wykonuje si to w oknie definicji podpory liniowej zaawansowane. Model paski - podejcie ulepszone W podejciu standardowym, podpora liniowa traktowana jest jako niepodatna. Od wersji 20-stej programu ROBOT Millennium, podczas okrelania szerokoci podpory (w oknie definicji podpory liniowej), pojawia si moliwo okrelenia
sprystoci zastpczej podpory. Jest ona wyliczana na podstawie podawanej szerokoci, wysokoci i rodzaju materiau ciany. Model przestrzenny W przypadku modelu przestrzennego, ciana modelowana jest za pomoc pionowego panela o okrelonej gruboci. Oznacza to, i jej grubo i parametry sztywnoci podparcia s uwzgldniane przez program automatycznie.
Belki 1.1.2 Belki
liniowa? Belka czy podpora liniowa? W przypadku modelu paskiego (pyta), gdy belka podpierajc ma bardzo du sztywno, moemy niekiedy pomin wpyw ugicia podpory. Wwczas podparcie modelujemy tak samo jak dla ciany jako podpor liniow. Zaoenie pominicia sprystej podatnoci podpr, czyli pominicie wpywu ugicia podpory pod obcieniem na wartoci statyczne, moe by suszne, jeli podpierajce elementy s bardzo sztywne. Przyjmuje si najczciej, e rnica sztywnoci pyty i belki podpierajcej musi by co najmniej 10-krotna. W przypadku eber pod pyt, niekiedy przyjmuje si, e wysoko ebra ma by min 3 x wiksza od gruboci pyty. W przypadku mniejszych belek nie powinnimy pozwoli sobie na pominicie podatnoci takiego podparcia. Musimy wprowadzi w paszczynie pyty prt o odpowiednim przekroju. pr Poo enie prta w przekroju Jeli modelujemy pyt w ukadzie paskim (pyta), belka jest umieszczona w osi pyty (rys. 2b). Takie pooenie osi belki jest wymuszone wanie paskim typem konstrukcji (tym samym brakiem moliwoci uycia wsprzdnej pionowej Z).
Jeli modelujemy pyt w ukadzie przestrzennym (powoka), moemy o belki przesun o odpowiednia warto poniej linii rodkowej pyty (rys. 2c). Wykonuje si to za pomoc opcji
Offset. Najwaciwszym wydaje si takie przesunicie osi belki, aby grna krawd belki licowaa
z grn krawdzi pyty.
Rys. 2
Naley tu zwrci uwag na rnice w wynikach dla modelu z belk pozostawion w osi pyty, a belk przesunit za pomoc offsetu. Przesunicie belki przy pomocy offsetu, w porwnaniu z belk pozostawion w osi pyty zazwyczaj powoduje: zwikszenie sztywnoci podparcia pyty, a tym samym mniejsze wartoci ugi pyty obnienie momentw przsowych w pycie (a zwikszenie nad belk) pojawienie si si membranowych w pycie mniejsze wartoci momentw zginajcych w belce wiksze wartoci si poprzecznych w belce pojawienie si do duych si rozcigajcych w belce
7
natomiast w belce:
Pojawiaj si jeszcze inne efekty uboczne (rys. 3), jak rysowanie wykresw si wewntrznych na belce w sposb zbkowany, czy moliwo pojawienia si niewielkich momentw na kocu belki (mimo jej przegubowego podparcia).
Rys. 3
Oba efekty spowodowane s t sama przyczyn obniona belka jest poczona z pyt w wzach siatki elementw skoczonych, za pomoc sztywnych pocze. Prac takiego ukadu mona przyrwna do pracy ukadu ramowego, w ktrym dwie poziome belki poczone s pionowymi prtami.
S 1.1.3 Supy
p Sup w modelu paskim Sup w modelu obliczeniowym modelujemy w postaci jednopunktowej podpory wzowej, umieszczanej w miejscu pooenia osi supa. Podpora taka definiowana jest zazwyczaj jako sztywne zablokowanie pionowego przesuwu. Dodatkow cech podpory jest wielko przekroju supa. Cech t nadajemy podczas definicji nowego typu podpory na zakadce zaawansowane. Chocia wymiary tam podawane nie wpywaj na wyniki statyczne, to mog by wykorzystywane podczas wywietlania rezultatw, podczas liczenia przebicia oraz przy rysunkach zbrojenia.
Od wersji 20-stej programu ROBOT Millennium, podczas okrelania przekroju supa w definicji podpory, pojawia si moliwo wyliczenia sprystoci zastpczej. Jest ona wyznaczana na podstawie wpisywanych danych takich jak wysoko, rodzaj i wymiary przekroju, oraz materia z jakiego wykonany jest sup. Sup w modelu przestrzennym W przypadku modelu przestrzennego, sup definiowany jest za pomoc prta o okrelonym przekroju i rzeczywistej wysokoci. Tym samym, podczas oblicze program automatycznie uwzgldnia wymiar poprzeczny przekroju. Dodatkowo program w sposb automatyczny okrela wzajemn wspprac supa z pyt, a tym samym podatno podpory. s U wagi do supw Cho sup posiada swj konkretny przekrj, to podczas oblicze MES, poczenie supa z pyt jest reprezentowane przez jeden punkt. Czyli siy przekazuj si przez jeden punkt, a nie ca powierzchni. Tym samym, do rezultatw si wewntrznych w pycie nad supami naley podchodzi ostronie. Na przykad nie powinno si odczytywa si wewntrznych (np. momentw zginajcych) z samego wza podporowego, lecz z miejsc, w ktrych w modelu fizycznym wystpuje krawd supa. Dodatkowo na warto si w tym punkcie do silnie wpywa gsto siatki elementw skoczonych w jego pobliu. Sposoby uniknicia bdw spowodowanych tym zjawiskiem zostan omwione w dalszej czci.
1.2 OTWORY
Niezbyt due i nieliczne otwory w stropach nie wywouj zbytnich zaburze w pracy statycznej ustroju i mog by pominite w obliczeniach. Oczywicie wszystko zaley od wielkoci otworw i ich usytuowania. Jeli otwr znajduje si w rodkowej strefie przsa, pomija moemy wiksze otwory. Wwczas jako graniczn wielko pomijanego otworu zazwyczaj przyjmuje si 0,2 L, gdzie L rozpito przsa pyty. Im bliej podpory, tym ta warto graniczna si zmniejsza. Jeli otwr znajduje si w strefie przypodporowej, to nie powinno si pomija go w obliczeniach.
SKO 1.3 SIATKA ELEMENTW SKOCZONYCH
Wygenerowanie siatki elementw skoczonych (w skrcie ES) jest konieczne, aby moliwe byo wykonanie oblicze statycznych pyty. Chocia program ROBOT Millennium generuje siatk automatycznie w momencie wczenia oblicze, to lepiej jednak wczeniej samodzielnie przygotowa poprawn siatk ES. Naley przy tym zna najwaniejsze zasady dotyczce wielkoci i pooenia ES. 1.3.1 Wielko (gsto) ES Wielko (g sto)
Pyta powinna by podzielona na ES dostatecznie gsto. To, jak gsto, zaley generalnie od dwch czynnikw: wielkoci pyty (dugoci przsa) oraz obecnoci lokalnych czynnikw powodujcych due zmiany wartoci si wewntrznych. Oto kilka gwnych zalece: nad podporami stosowa mniejsze ES ni w przle; w przle stara si nie stosowa wikszych ES ni ok. 1/10~1/6 dugoci przsa czyli np. dla pyty 5x5m, w jej rodku ES powinny mie wielko max 0,5-0,8 m
10
siatk ES naley zagci w miejscach, gdzie nastpuje silne spitrzenie momentw zginajcych nad podporami skupionymi (supami) w miejscu zakoczenia podpory liniowej w strefach naronych w naroach wewntrznych w miejscu przyoenia duych si skupionych
naley stara si tak rozkada siatk ES nad podporami, aby krawdzie ES wpisyway si w obrys podpory (supa, ciany) naley unika stosowania ES o ksztacie znacznie odbiegajcym od kwadratowego i trjkta rwnobocznego (zwaszcza nie stosowa wyduonych trjktw prostoktnych)
stara si nie stosowa ES o stosunku dugoci bokw wikszych ni 4 (a najlepiej, aby nie by wikszy ni 2)
Zalecenia te najatwiej jest zapewni, jeli wygenerujemy bardzo gst siatk ES. Jednak powoduje to znaczne zwikszenie iloci ES i wzw. Rodzi to szereg problemw takich jak: dugi czas oblicze (zwaszcza zbrojenia), dugi czas oczekiwania na wywietlenie wynikw, zwikszenie pliku obliczeniowego, jak rwnie moliwo przekroczenia maksymalnej iloci wzw w zakupionej konfiguracji programu. Poprawnie zamodelowana pyta o standardowych wymiarach, zazwyczaj zawiera od 1000 do 5 000 wzw. Wiksza ilo wzw (ES) nie prowadzi zazwyczaj do polepszenia dokadnoci wynikw. Oczywicie jeli obliczamy wielokondygnacyjny budynek w module przestrzennym, wwczas liczba wzw moe by duo wiksza. Wwczas rwnie warto stara si ogranicza liczb wzw do rozsdnego minimum. Najlepsz metod jest stosowanie dokadnej siatki ES tylko w elementach, dla ktrych wylicza bdziemy zbrojenie, natomiast w pozostaych pytach i cianach stosowa znacznie mniejsz gsto ES.
11
Od wersji 20-stej programu ROBOT Millennium dostpna jest nowa, znacznie szybsza metoda siatkowania automatycznego, dajca dodatkowo bardzo regularne siatki (mona j ustawi w opcjach siatkowania: w parametrach metody Delauneya naley zaznaczy regularna). Siatka ES wygenerowana t metod zapewnia spenienie wikszoci podanych wczeniej zalece co do ksztatu ES. Pozostaje nam tylko odpowiednio dobra wielko siatki, a nastpnie w razie potrzeby odpowiednio j lokalnie dogci.
lokalnie zagci siatk ci 1.3.2 Jak lokalnie zagci siatk ES?
W programie mamy do dyspozycji dwie metody zagszczania: a) poprzez podzielenie istniejcego ES na mniejsze
12
b) poprzez uycie automatycznego zagszczenia przy uyciu emiterw
Druga metoda wymaga wczeniejszego ustawienia w opcjach siatkowania panela, metody siatkowania zoonego (Delauneya), jak rwnie parametru zagszczanie.
zamro siatki? 1.3.3 Co to jest zamro enie siatki?
Program automatycznie generuje siatk ES podczas wczania oblicze. Jednak lepiej jest wygenerowa siatk ES jeszcze przed obliczeniami, ustawiajc jej parametry tak, aby speniaa ona wszystkie nasze oczekiwania. Aby podczas oblicze program nie generowa tej siatki ponownie, mona j wczeniej zamrozi. Zyskujemy tym samym na czasie. Rwnie uycie niektrych polece (np. zagszczenia siatki) automatycznie zamraa siatk. Dziki temu zmiany wprowadzone w pierwotnie wygenerowanej siatce nie ulegaj zmianie.
13
1.3.4 Co oznacza niespjna siatka ?
Jeli dwa panele stykaj si krawdziami, wwczas program powinien uzgodni siatk ES w taki sposb, aby bok kadego ES z pierwszego panela styka si tylko z jednym bokiem ES z drugiego panela. W wyjtkowych sytuacjach moe si zdarzy, e automatycznie wygenerowania siatka ES nie spenia w niektrych miejscach tego warunku. Program komunikuje ten bd podczas weryfikacji konstrukcji: Niespjna siatka na krawdziach. Najwygodniejsz metod stwierdzenia, w ktrych miejscach wystpia niespjno, jest kliknicie na czerwony napis komunikatu. Nastpi wwczas podwietlenie tych ES w modelu.
Co zrobi aby zlikwidowa tak powsta niespjno? W przypadku, gdy liczba niespjnoci jest niewielka, wystarczy przesun odpowiednie wzy.
14
Kiedy niespjnoci jest wicej, lepsz metod jest zamroenie siatek obu paneli, nastpnie usunicie siatki z jednego z nich, po czym ponowne lokalne wygenerowanie siatki. Mona przy tym zmieni nieco parametry siatkowania dla panela, w ktrym generujemy ponownie siatk (np. zmieni wielko elementu).
OBCI ENIE P 1.4 OBCI ENIE PYTY
Definicja przypadkw obcieniowych jak i wprowadzanie si powierzchniowych nie powoduje zazwyczaj problemw, dlatego przyjrzyjmy si nieco bliej niektrym zagadnieniom zwizanymi z kombinacjami. 1.4.1 SGN i SGU
Podczas analizy wynikw oraz oblicze zbrojenia nie wykorzystujemy pojedynczych przypadkw, ale ich kombinacje. Dla oblicze zbrojenia wane jest, aby zdefiniowane zostay dwa typy kombinacji: kombinacje SGN, (stanu granicznego nonoci) do wylicze zbrojenia kombinacje SGU, (stan graniczny uytkowania) do analizy zarysowania i ugicia
Naley zawsze generowa oba typy kombinacji, aby zbrojenie byo wyliczone poprawnie.
15
1.4.2 Kombinacje liniowe i nieliniowe
Podczas liniowej analizy statycznej, program wykonuje obliczenia dla pojedynczych przypadkw. Wyniki z kombinacji s generowane poprzez odpowiednie sumowanie rezultatw z obliczonych przypadkw (dziaa zasada superpozycji). Podczas oblicze nieliniowych nie mona stosowa zasady superpozycji. Tym samym kada kombinacja jest traktowana jako osobny pojedynczy przypadek obliczeniowy. Oczywicie skutkuje to znacznie duszymi czasami oblicze konstrukcji. Z tego te powodu nie mona generowa kombinacji automatycznych (normowych), jeli prowadzimy obliczenia nieliniowe. W takiej sytuacji mamy dwa wyjcia: samodzielnie utworzy zwyke (rczne) kombinacje, dla modelu liniowego wygenerowa kombinacje automatyczne, po czym przekonwertowa je na kombinacje zwyke i dopiero wwczas wprowadzi nieliniowo.
Obcienia bci kombinacji 1.4.3 Obci enia zmienne, a liczba kombinacji
Jak wiadomo, do poprawnej analizy pyty naley przyj najmniej korzystne schematy obcie. Najwygodniejsz metod wydaje si zatem przerzucenia na program koniecznoci utworzenia wszystkich moliwych kombinacji. Do tego su kombinacje automatyczne (nazywane normowymi lub ponderacjami). Podejcie to moe by bardzo pomocne, lecz niesie ze sob dwa problemy. Pierwszy dotyczy wpywu iloci kombinacji na czas oblicze, w tym na czas oblicze zbrojenia. Oczywiste jest bowiem, e czas oblicze zbrojenia dla obwiedni kilku rcznie utworzonych kombinacji jest duo krtszy ni obliczenia dla kilkuset lub kilku tysicy automatycznie wygenerowanych kombinacji. Drugi problem dotyczy duej iloci kombinacji tworzonych automatycznie dla wikszej iloci przypadkw obcienia zmiennego. Najlepiej zilustruj to dwa mae przykady.
16
Przyk 1: Przykad 1 Pyta kwadratowa o 9 przsach (3 pola na 3 pola).
Rys. Jeden z 9 przypadkw obcienia zmiennego na pycie 3x3
Chcc odnale najmniej korzystny ukad obcienia zmiennych, zdefiniowa mona 9 niezalenych przypadkw obcienia zmiennego w kadym obcione jest tylko jedno z 9 pl. Program utworzy kombinacje kady z kadym, co sumarycznie da 29 = 512 kombinacji. W praktyce t liczb naley jeszcze zwielokrotni (zazwyczaj 2-4 razy), z uwagi na moliwo stosowania wspczynnikw zmniejszajcych dla obcie staych, a take dlatego, e tworzone s rwnie kombinacje SGU. Przykad 2: Pyta kwadratowa o 25 przsach (5 pl na 5 pl). Przyk 2:
Rys. jeden z 25 przypadkw obcienia zmiennego na pycie 5x5
W tym przypadku przygotowa musimy 25 przypadkw. Ilo kombinacji wyniesie wwczas 225 = 33 miliony 554 tysicy 432 kombinacji. Jak si mona domyli program nie wygeneruje tak duej
17
liczby kombinacji nawet gdyby nie byo ogranicze sprztowych i ogranicze wewntrznych programu to czas oblicze byby nie do zaakceptowania. Jeli jeszcze wemiemy pod uwag, e w budynku wielokondygnacyjnym moemy mie wiele takich pyt widzimy, e nie moemy tam zastosowa kombinacji automatycznych do wyszukania najmniej korzystnych schematw obcienia. W takich przypadku pozostaje nam podejcie na zdrowy rozsdek inyniera i definicja kilku (kilkunastu) najmniej korzystnych schematw obcie przy uyciu kombinacji rcznych. Oczywicie w takim przypadku nie ma potrzeby definicji tylu przypadkw obcienia zmiennego, ile jest przse w pycie. Tworzy si wwczas zoone przypadki obcienia zmiennego w szachownice, pasmami itd. Maksymalna ilo kombinacji automatycznych generowanych przez program jest zablokowana na poziomie 50 tysicy kombinacji. Czyli maksymalna liczba przypadkw obcienia eksploatacyjnego wykorzystywana do kombinacji automatycznych nie moe przekroczy 13-14.
ustawi wsp obcienia ni domylne? 1.4.4 Jak ustawi inne wspczynniki obci enia ni domy lne?
Definiujc przypadki obcienia okrelamy dla kadego z nich natur (np. ciar wasny, stae, eksploatacyjne, nieg itd.). Dziki temu, program podczas tworzenia kombinacji, automatycznie przypisuje do kadego z przypadkw odpowiednie wspczynnik obcienia (np. dla wszystkich przypadkw o naturze stae jest to 1.1). Co, jeli chcemy wprowadzi inny wspczynnik? r Kombinacje rczne Robimy to bardzo prosto. Podczas definicji kombinacji tzw. rcznych, samodzielnie wybieramy kolejno przypadki obcienia. Po wyselekcjonowaniu przypadku, zanim klikniemy w strzak przerzucajc przypadek na list na prawo, naley rcznie wpisa wasny wspczynnik w pole auto.
18
Kombinacje automatyczne W przypadku kombinacji automatycznych (normowych), wspczynniki s na sztywno przypisane do natur przypadkw. Wyjciem jest utworzenie nowych (wasnych) natur, dla ktrych samodzielnie okrelimy wspczynniki obcienia. Tworzenie nowych natur najlepiej wykona przed definicj przypadkw. W tym celu naley w Preferencjach zadania klikn w + przy normy, po czym klikn w . Otworzy si wwczas okno z definicj regulaminu kombinacji. W oknie tym moemy tworzy wasne natury przypadkw wraz z ich wspczynnikami, a ponadto zapisa wasny regulamin pod now nazw. Dziki temu bdzie mg by on wykorzystywany rwnie w innych obliczeniach (po wczeniejszym ustawieniu go w Preferencjach zadania jako domylny regulamin kombinacji normowych).
19
2. REZULTATY 2.1 PRZEMIESZCZENIA Tabelarycznie Wartoci przemieszcze najszybciej sprawdzimy za pomoc tabeli z wartociami przemieszcze. Po otwarciu takiej tabeli dobrze jest przej na zakadk Ekstrema globalne jeli tam wystpuj podejrzanie due wartoci przemieszcze (np. powyej kilkunastu cm, lub nawet kilkumetrowe), to widocznie popenione zostay bdy podczas tworzenia modelu lub przyjte zostay ze zaoenia (np. nie taka grubo pyty, ze podparcie, bdne wpisane obcienie itp.). Pamitajmy, e w tej tabeli prezentowane s przemieszczenia w stanie sprystym (bez uwzgldnienia zarysowania). Wartoci ugi pyty w stanie zarysowanym otrzymamy dopiero po obliczeniach zbrojenia. W modelu paskim (pyta), przemieszczenia pyty s tosame z ugiciami pyty podpory s bowiem niepodatne. (Oczywicie zaoenie to nie dotyczy pyty na podou sprystym.) W modelu przestrzennym (powoka), przemieszczenia pionowe w pycie nie mog by wprost traktowane jako jej ugicia. Mona to zrobi jedynie w przypadku dostatecznie sztywnego podparcia pyty. Aby wyznaczy ugicie naley uwzgldni przemieszczenia podpr. Przemieszczenia graficznie
Tabelaryczna analiza przemieszcze daje nam wiedz, co do wartoci, lecz dopiero graficzna prezentacja w formie deformacji lub map pozwala uwiadomi sobie prac konstrukcji, jak rwnie pozwala na bardzo szybkie odnalezienie ewentualnych grubych bdw. Przed wczeniem deformacji (okno Mapy / zakadka Deformacje) naley mie wczone wywietlanie siatki ES.
20
ZGINAJ 2.2 MOMENTY ZGINAJCE
Nim przystpimy do wyliczenia zbrojenia, warto sprawdzi rozkad i wartoci momentw zginajcych. O ile w przypadku standardowych pyt w ukadach paskich jestemy w stanie atwo przewidzie rozkad i niekiedy warto momentw zginajcych, to w ukadach przestrzennych intuicja moe nas niekiedy zawodzi. Momenty zginajce mxx, myy, mxy zginaj Pierwsz rzecz jest poznanie, jak oznaczane s momenty zginajce w pycie. W odrnieniu od oznacze momentw dla prtw, w pytach obowizuj nastpujce zasady: Dla przyjtej osi xx i prostopadej do niej osi yy Mxx jest to moment zginajcy w paszczy nie osi xx i prostopadej do pyty osi z . paszczy Myy jest to moment zginajcy w paszczy nie osi yy i prostopadej do pyty osi z . paszczy
21
Mxx Kierunek xx
Myy
Wywietlajc mapy si wewntrznych (menu Rezultaty \ Mapy), wan spraw jest przyjcie kierunku wiodcego - nazwanego xx. Domylnie jest on ustawiony na kierunek X ukadu globalnego. W przypadku pyt w modelu paskim, jest to zazwyczaj najwygodniejsze ustawienie. Jeli jednak w modelu mielibymy pyt obrcon w poziomie o pewien kt wygodniej oglda dla niej momenty w obrconym ukadzie, czyli przy zmienionym kierunku wiodcym xx.
22
Do zmiany kierunku xx suy przycisk Kierunek X na zakadce Szczegowe w oknie Mapy.
Warto rwnie wiedzie, i czsto najwygodniejsz metod dobierania kierunku xx, jest wczenie automatycznego ustawiania tej osi. Program dla kadego panela ustawia osie xx wzgldem osi x ukadu lokalnego panela.
23
Kierunek xx dla cian Jeli dla cian o wiodca ustawiona jest w kierunku prostopadym do powierzchni ciany, wwczas nie zostan wywietlone adne wartoci momentw. Dlatego najlepszym rozwizaniem jest ustawienie kierunku xx zgodnie z osi Z ukadu globalnego. p W yniki tylko dla wybranej pyty W przypadku, gdy dysponujemy wynikami dla wielu pyt, wygodniej jest niekiedy oglda mapy osobno dla wybranego panela. W tym celu naley taki panel (panele) wyselekcjonowa, a nastpnie klikn w otwrz nowe okno z pokazan skal. W wyniku tego, skala wartoci bdzie dostosowana do wartoci wystpujcych w tym panelu. Sposb ten moemy rwnie zastosowa, jeli wyselekcjonujemy tylko wybrane elementy skoczone (czyli, gdy chcemy ogldn wyniki dla fragmentu pyty). s Mapy momentw nad supami Cho sup posiada swj konkretny przekrj, to podczas oblicze MES jest on reprezentowany przez jeden punkt. Powoduje to lokaln do siln koncentracj si tylko w jednym punkcie. Najlepiej to wida, jeli wczymy map momentw zginajcych nad supem.
24
W przypadku, gdy nie chcemy uwzgldnia wartoci z wntrza przekroju supa, a interesuj nas momenty znajdujce si w pycie w licu supa moemy uy opcji Redukcja przy podporach (okno Mapy, zakadka Parametry). Wczenie tej redukcji spowoduje wywietlenie wartoci momentw w ten sposb, e w obszarze przekroju supa znajdowa si bd wielkoci urednione do wartoci z krawdzi tego supa.
Metoda ta dziaa rwnie podczas prezentowania wykresw w przeciciach paneli. Naley zwrci przy tym uwag na konieczno zagszczenia siatki ES nad supem. Jeli bowiem elementy
25
skoczone w pobliu supa nie bd do gste, wartoci i obszar urednienia nie bd mogy by okrelony z dostateczn dokadnoci. Dodatkowo dochodzi przy tym problem wpywu gstoci siatki ES na warto maksymaln w wle im bardziej zagcimy siatk, tym wiksza warto momentw. Przy czym wartoci momentw zginajcych w ronie w wle podporowym - w ssiednich ES dostajemy prawidowy rozkad si. Oba powysze efekty dobrze wida na poniszych zrzutach.
Moment zginajcy bez redukcji
Moment zginajcy z redukcj nad podpor
26
27
3. ZBROJENIE
3.1 TYP ZBROJENIA
Przed przystpieniem do oblicze zbrojenia pyty, musimy przyj pewne zaoenia dotyczce parametrw tego zbrojenia. Zaoenia te zapisane s w Typie zbrojenia. Kada pyta moe mie oczywicie wasne i niezalene parametry, (np. inny kierunek zbrojenia). Typ zbrojenia zaley od normy, ktra wykorzystywana jest podczas wymiarowania. Poniej przedstawiono ustawienia dla polskiej normy. Typ obliczenia Opcja Obliczenia zbrojenia dla powok pozwala na ograniczenie zestawu si wewntrznych, ktre s brane pod uwag przy obliczeniach zbrojenia paneli. Obliczenia mog by przeprowadzone dla penego zestawu si (zginanie + rozciganie/ciskanie), tylko dla momentw zginajcych (czyste zginanie) lub dla si membranowych (ciskanie/rozciganie). W przypadku pyt w ukadzie paskim (modu pyta) nie wystpuj siy ciskane/rozcigane, tym samy zawsze obliczenia prowadzimy na czyste zginanie.
W przypadku pyt w ukadzie przestrzennym, w zalenoci od pracy modelu (czy w pycie wystpuj istotne wartoci si tarczowych), przyjmujemy obliczenia dla penego zestawu si lub ograniczamy obliczenia tylko do czystego zginania.
28
Kierunek zbrojenia Pyty mog by przez program zbrojone jednokierunkowo lub w sposb krzyowy. W obu przypadkach naley wskaza kierunek zbrojenia gwnego. Dla pyt krzyowo zbrojonych bdzie to kierunek zbrojenia zewntrznego. Na rysunku prty w kierunku gwnym oznaczono d1
29
Zbrojenie w kierunku gwnym jest przez program oznaczane Ax. Naley pamita, e Ax nie oznacza zbrojenia w kierunku X globalnego ukadu wsprzdnych, lecz wskazanego kierunku zbrojenia. pr rednice prtw Na zakadce Zbrojenie wprowadzamy zakadane przez nas rednice prtw (domylnie program ustawia prty o rednicy 12 mm). Oznaczenie d1 i d1 dotycz prtw w kierunku gwnym (Ax). rednice te brane s przez program do oblicze zarysowania, jak rwnie okrelaj wysokoci stref pracy przekroju. Jednak wybranie rednicy nie oznacza, i tylko takimi prtami bdzie mona dan pyt zbroi. Rezultaty i tak otrzymujemy w postaci powierzchni zbrojenia, na podstawie ktrej bdzie mona dobra odpowiednie prty (w tym niekoniecznie takie same, jak wstpnie zakadane). Z drugiej strony, zaoenie rednic znacznie rnicych si od tych, ktre zostan uyte przy zbrojeniu, moe doprowadzi do zafaszowania wynikw.
30
ugi Zarysowanie i ugicie
Zarysowanie - wczenie tej opcji powoduje obliczanie szerokoci rozwarcia rys. W przypadku
wczenia opcji Korekcja zbrojenia, program podczas oblicze zwiksza powierzchni zbrojenia rozciganego, aby zredukowa szeroko rozwarcia rys. Wartoci dopuszczalne dla zarysowania mona wprowadzi osobno dla powierzchni dolnej i grnej pyty (dla przypomnienia powierzchnia dolna, czyli po ujemnej stronie lokalnej osi Z panela).
Ugicie wczenie tej opcji pozwala na wyliczenie ugicia pyty w stanie zarysowanym. Podobnie
jak dla zarysowania, mamy moliwo wczania korekty zbrojenia, czyli automatycznego dozbrajania pyty, w celu uzyskania ugicia nie wikszego ni dopuszczalne. Jednak warto zapamita, i nie powinno si wcza dozbrajania na ugicia przy pierwszym wyliczeniu zbrojenia. Moe to bowiem w przypadku wystpienia ugicia znacznie przekraczajcego warto dopuszczaln, doprowadzi do uzyskania rozwizania cakowicie nieekonomicznego pod wzgldem iloci zbrojenia (program aby speni warunek na ugicie bdzie musia znacznie przezbroi przekrj).
31
3.2 ZBROJENIE TEORETYCZNE
Wyliczenie powierzchni zbrojenie teoretycznego dokonuje si na ekranie Zbrojenie teoretyczne. 3.2.1 Obliczenia
W ybr kombinacji W zalenoci od rodzaju kombinacji wykorzystanych podczas oblicze statycznych (normowe lub rczne), program automatycznie dobierze i wpisze numery odpowiednich kombinacji w polu Listy
przypadkw lub Kombinacje normowe. Pamita naley, i brak przypadkw (kombinacji) SGU
skutkuje brakiem wynikw zarysowania i ugicia. oblicze Metoda oblicze W programie mona wybra jedn z trzech metod wyznaczenia momentw zastpczych do obliczenia zbrojenia i zarysowania: analityczn, momentw zastpczych Wood&Armer oraz momentw zastpczych NEN. a) metoda analityczna jest obliczeniowo najbardziej skomplikowan z metod naley stosowa j dla powok (gdy dziaaj momenty i siy tarczowe) czas oblicze moe by kilkukrotnie wikszy od pozostaych metod
32
b) metoda momentw zastpczych Wood&Armer jest to metoda uproszczona (opisana jest w zaczniku do EC2) jest znacznie szybsza od metody analitycznej mona j stosowa w przypadku wystpienia czystego stanu gitego lub tarczowego
c) metoda momentw zastpczych NEN jest to uproszczona wersja metody Wood&Armer (wg normy holenderskiej NEN) Naley pamita, i metody momentw zastpczych moemy stosowa: w module pyta (s tam tylko momenty zginajce brak si tarczowych) w module paski stan naprenia (tylko siy tarczowe brak momentw) w module powoka, dla pyt, w ktrych siy tarczowe s stosunkowo niewielkie w porwnaniu z momentami zginajcymi w module powoka, dla tarcz, w ktrych momenty s stosunkowo niewielkie w porwnaniu z siami tarczowymi Dla stanu zoonego (powoki), w ktrym wystpuj momenty zginajce (Mxx, Myy, Mxy) oraz siy bonowe (Nx Ny, Nxy) nie ma opracowanych algorytmw uproszczonych. Wydaje si, e jedynym dopuszczalnym postpowaniem jest stosowanie podejcia analitycznego.
3.2.2 Rezultaty
Mapy zbrojenia Pooenie zbrojenia dolnego i grnego jest przyjmowane w panelu zgodnie ze zwrotem osi Z lokalnego ukadu panela (grne od strony dodatniej osi Z). Znajomo orientacji tego ukadu ma szczeglne znaczenia dla cian.
33
Oznaczenia: X [-]: zbrojenie dolne w kierunku X, X [+]: zbrojenie grne w kierunku X Y [-]: zbrojenie dolne w kierunku Y Y [+]: zbrojenie grne w kierunku Y.
Kierunek X jest to kierunek zbrojenia gwnego dla danego panela.
gi za U gicia i zarysowanie - zaoenia a rzeczywista praca W miar wzrostu obcie pyty, zaoenie o izotropii materiau i jego sprystym zachowaniu coraz bardziej odbiega od rzeczywistoci. Zaczynaj pojawia si rysy, a take nastpuje redystrybucja si wewntrznych, na co wpyw ma rwnie sposb rozoenia zbrojenia. Skutkuje to stosunkowo du rozbienoci w rezultatach ugi miedzy wynikami modelu statycznego liniowego, a wartociami uzyskanymi przy uwzgldnieniu zarysowania przekroju pyty. Algorytm oblicze zarysowania opiera si na wzorach pozwalajcych na obliczenie szerokoci rozwarcia rysy dla elementw belkowych. Zarysowanie jest obliczane niezalenie w dwch kierunkach na podstawie momentw zastpczych. Momenty uwzgldniane w obliczeniach SGU s momentami zastpczymi obliczonymi wedug wybranej metody oblicze: analitycznej, NEN lub Wood&Armer.
34
Algorytm oblicze ugicia jest oparty na zaoeniu, e jest moliwe uzyskanie ugicia pyty elbetowej poprzez przemnoenie jej ugicia sprystego przez wspczynnik okrelajcy zmian sztywnoci. Jest on wyznaczany za pomoc specjalnego algorytmu z uwzgldnieniem urednionej sztywnoci zredukowanej dla caej pyty. Wad tego rozwizania jest moliwo wpywu spadku sztywnoci w danym miejscu pyty na ugicia w miejscu znacznie od niego oddalonym Wniosek jest taki, e w przypadku skomplikowanego ukadu podpar (dua ilo przse), dokadniejsze rezultaty ugicia otrzymamy dla pyty zdefiniowanej z kilku paneli, ni pyty zdefiniowanej z jednego duego panela. Od wersji 20 programu ROBOT Millennium ugicia mog by weryfikowane w sposb nieliniowy. Podstawowa rnica miedzy weryfikacj liniowa a nieliniow jest taka, e w podejciu nieliniowym program wylicza sztywno w obu kierunkach dla kadego elementu skoczonego (uzyskujemy anizotropow pyt o zrnicowanych sztywnociach). gicia U gicia i zarysowanie Rezultaty zarysowania i ugicia prezentowane s na zakadce SGU. Szerokoci rozwarcia rys pokazywane s niezalenie dla obu kierunkw zbrojenia (X i Y) w warstwie dolnej [-] i grnej [+]. Strzaka ugicia wywietlana jest jako ujemna (checkbox z lewej) lub dodatnia (checkbox z prawej). Wartoci ujemne oznaczaj ugicia w kierunku przeciwnym do lokalnej osi Z panela, czyli dla poziomych pyt jest to zwyke ugicie w d. Wartoci dodatnie oznaczaj ugicia w kierunku dodatnim osi Z, czyli dla poziomych pyt s to ugicia do gry.
35
3.3 ZBROJENIE RZECZYWISTE
Wyniki zbrojenia teoretycznego stanowi podstaw do wyznaczenia rozkadu prtw lub siatek. Aby przej do moduu zbrojenia rzeczywistego, naley wyselekcjonowa pyt wraz ze wszystkimi otworami (jeli takowe istniej). Najlepiej selekcj wykona za pomoc okna. Nastpnym krokiem jest kliknicie w ikon
Wymiarowanie pyt, w wyniku czego nastpuje przejcie

do ekranu Zbrojenie rzeczywiste.
3.3.1 3.3.1 Parametry Sposb zbrojenia: prtami czy siatkami?
Przed wyznaczeniem rozkadu zbrojenia, naley wybra sposb: siatkami czy prtami. Wyboru dokonuje si w oknie Wzorzec zbrojenia.
36
Jeli zdecydujemy si na zbrojenie prtami, wwczas na zakadce Zbr. prtami mona ustawi preferowane przez nas rozstawy lub narzuci rednice prtw. W innym przypadku dobierane s one automatycznie. Analogicznie dla siatek ustawienia dotyczce ich rozkadu moemy ustawi na zakadce Zbr. siatkami. W oknie Opcje obliczeniowe moemy ponadto wybra rednice prtw lub baz siatek, ktrymi program bdzie mg si posugiwa podczas rozmieszczania zbrojenia. 3.3.2. 3.3.2. Strefy zbrojenia 3.
Po przejciu do moduu liczenia zbrojenia rzeczywistego wywietlane s mapy z wartociami wyliczonego zbrojenia teoretycznego. W zalenoci od wybranej zakadki w oknie z widokiem, mapa moe wywietla zbrojenie grne (+) lub dolne (-) w kierunku gwnym (X) lub do niego prostopadym (Y). Mapy w formie prostoktnej (dostpne od wersji 20 programu) pokazuj powierzchni zbrojenia w sposb uproszczony na caej powierzchni kadego prostokta pokazana jest maksymalna powierzchnia zbrojenia wyznaczona w jakimkolwiek punkcie wewntrz takiego prostokta. Wanie w oparciu o takie prostokty program okrela strefy zbrojenia. Dziki moliwoci zmieniania kroku siatki (wielkoci prostoktw), dosy atwo mona decydowa o iloci i wielkoci stref zbrojenia.
37
Jeli prostokty s mae wwczas mapa uproszczona zbliona jest ksztatem do mapy teoretycznej. W konsekwencji automatycznie generowane strefy zbrojenia mog by mae i liczne. Zalet jest przyjcie zbrojenia bardzo optymalnego pod wzgldem ciaru uytej stali, a wad bardzo skomplikowany sposb zbrojenia. Jeli prostokty s due wwczas mapa uproszczona mniej przypomina map zbrojenia teoretycznego, ale strefy zbrojenia dziki temu s wiksze i jest ich duo mniej. Wad jest wikszy ciar uytej stali. Zalet - o wiele prostszy sposb zbrojenia. Drugim wanym parametrem, ktry pojawi si w wersji 20 programu ROBOT Millennium jest
minimalny rozstaw stref bez zbrojenia znajduje si na zakadce Zbrojenie. Kiedy w jakim
obszarze pyty program wyliczy, i nie jest wymagane zbrojenie teoretyczne (np. zbrojenie grne w rodku przsa), wwczas wewntrz takiego obszaru nie bdzie generowana strefa zbrojenia. Jeli jednak obszar ten bdzie may, wwczas moe si okaza, e korzystniej bdzie zbroi w sposb cigy, bez robienia przerw w zbrojeniu. Tym, jak duy obszar bez zbrojenia ma by ignorowany podczas generacji stref, steruje wanie parametr minimalnego rozstawu stref bez
zbrojenia. Im wiksza jego warto, tym bardziej jednolite zbrojenie.

38
W momencie wczenia oblicze, nastpuje podzia powierzchni pyty na strefy zbrojenia. Jeli zbroimy prtami, strefy zbrojenia definiowane s niezalenie dla obu kierunkw zbrojenia w warstwie dolnej oraz dla obu kierunkw zbrojenia w warstwie grnej. Podczas zbrojenia siatkami, otrzymujemy dwa rodzaje stref: dolne i grne. Strefy zbrojenia generowane s w taki sposb, aby pokryy wszystkie obszary z wyliczon powierzchni zbrojenia. Niekiedy strefy mog si nakada, szczeglnie w obszarach wymagajcych zagszczenia siatki prtw. Moe zdarzy si, e mimo ustawiania kroku siatki oraz ustawiania parametru minimalnego
rozstawu stref bez zbrojenia, strefy zbrojenia automatycznie wygenerowane przez program nie
bd satysfakcjonujce. Zawsze moemy wwczas rcznie zdefiniowa rodzaj i rozstawy prtw, bd cakowicie samodzielnie okreli pooenie i wielko stref zbrojenia. W tym celu w oknie Zbrojenie pyt i powok na zakadce Zginanie naley przeczy si z Automatycznej na Rczn definicja stref zbrojenia. Nastpnie mona graficznie definiowa kolejne strefy, uzupeniajc w tabeli rednice i rozstawy prtw dla kadej z nich.
39
3.3. 3.3 .3 Przebicie
W oknie rezultatw zbrojenia rzeczywistego, na ekranie Pyty - Przebicie, prezentowane s informacje o przebiciu w zagroonych punktach pyty. Informacje te prezentowane tylko wwczas gdy: w pycie zdefiniowane s podpory punktowe, ktre posiadaj parametr wymiaru supa pod pyt zdefiniowane s supy w formie prtw (pyta w module przestrzennym)
Naley przy tym wiedzie, e w module przestrzennym (powoce) ma znaczenie, od ktrej strony dochodzi sup do pyty: od dou czy od gry. W drugim przypadku (sup nad pyt czyli sup po dodatniej stronie osi Z lokalnego ukadu wsprzdnych panela) program nie bdzie automatycznie uwzgldnia tego punktu podczas analizy przebicia. Jeli jednak chcemy wymusi weryfikacj przebicia w takim miejscu, jednym z rozwiza moe by zmiana orientacji osi Z lokalnego ukadu wsprzdnych panela.
40
3.3.4 ugi 3.3.4 Weryfikacja ugicia
Po wyliczeniu zbrojenia rzeczywistego warto sprawdzi ugicie pyty. Suy do tego weryfikacja (menu Analiza/Weryfikacja). W oparciu o nowe powierzchnie przeliczane s zarysowania i sztywnoci. Weryfikacj mona przeprowadzi dwoma metodami: spryst nieliniow (niespryst)
W metodzie sprystej ugicia w stanie zarysowanym wyznaczane s na podstawie ugicia sprystego. W skrcie: na podstawie sztywnoci pyty w stanie zarysowanym, program wyznacza specjalny wspczynnik, przez ktry przemnaane jest ugicie spryste. Wad tej metody jest stosowanie jednego wspczynnika dla ugicia na caej pycie co w szczeglnie w przypadku duych i lokalnie silnie zarysowanych pyt, daje przeszacowane ugicia. W metodzie nieliniowej ugicia wyliczane s od nowa, na podstawie rzeczywistej sztywnoci kadego elementu skoczonego. Obliczona sztywno jest przypisywana niezalenie dla kadego elementu skoczonego (rna dla kierunku X i dla kierunku Y). Uzyskujemy anizotropow pyt o zrnicowanych sztywnociach. Dla tak przyjtych sztywnoci przeprowadzana jest nieliniowa analiza statyczna dla wybranej kombinacji SGU i wyznaczane ugicie. Metoda ta cho jest bardziej czasochonna, jednak daje bardziej realne ugicia.
41
3.3.5 Wydruki Ostatnim etapem jest utworzenie rysunku. W tym celu zaczynamy od okrelenia niektrych waciwoci rysunku za pomoc okna Parametry rysunku. Kolejnym etapem jest wczenie generacji rysunku ikona na pasku bocznym Rysunki. Program standardowo generuje cztery rysunki dla pyty: 1.deskowanie, 2. zbrojenie dolne, 3. zbrojenie grne, 4. zestawienie zbrojenia. W przypadku uycia siatek dochodzi jeszcze jeden rysunek 5. rozkroje siatek. Rysunki generowane s na podstawie szablonu, w ktrym okrelone s midzy innymi: skala rzutw, format wydruku, czy forma i zawarto tabelki. Dla domylnie przyjmowanego szablonu sl99pn00.plo zalecany format wydruku to A4. Dostpne s rwnie inne szablony, np. sl99pn01.plo dla wydruku na A3, oraz sl99pn02.plo dla wydruku na A0. Zmiana oraz tworzenie wasnych szablonw jest moliwe przy uyciu programu PloEdit.
42
Konspekt przygotowa: Mateusz Budziski, Robobat tre Spis treci ............................................................................................................... ................................................................ 1. Tworzenie modelu ............................................................................................................... 3
1.1 Podparcie.................................................................................................................................................4 1.1.1 ciana ................................................................................................................................................4 1.1.2 Belki ..................................................................................................................................................6 1.1.3 Supy..................................................................................................................................................8 1.2 Otwory ....................................................................................................................................................10 1.3 Siatka elementw skoczonych .............................................................................................................10 1.3.1 Wielko (gsto) ES .....................................................................................................................10 1.3.2 Jak lokalnie zagci siatk ES? ....................................................................................................12 1.3.3 Co to jest zamroenie siatki? .........................................................................................................13 1.3.4 Co oznacza niespjna siatka? ......................................................................................................14 1.4 Obcienie pyty.....................................................................................................................................15 1.4.1 SGN i SGU .......................................................................................................................................15 1.4.2 Kombinacje liniowe i nieliniowe.....................................................................................................16 1.4.3 Obcienia zmienne, a liczba kombinacji.......................................................................................16 1.4.4 Jak ustawi inne wspczynniki obcienia ni domylne? ...........................................................18
.......................................................................................................................... ................................................................ 2. Rezultaty .......................................................................................................................... 20

2.1 Przemieszczenia ....................................................................................................................................20 2.2 Momenty zginajce ................................................................................................................................21
.......................................................................................................................... ................................................................ 3. Zbrojenie .......................................................................................................................... 28

3.1 Typ zbrojenia .........................................................................................................................................28 3.2 Zbrojenie teoretyczne............................................................................................................................32 3.2.1 Obliczenia .......................................................................................................................................32 3.2.2 Rezultaty ........................................................................................................................................33 3.3 Zbrojenie rzeczywiste............................................................................................................................36 3.3.1 Parametry ......................................................................................................................................36 3.3.2. Strefy zbrojenia ..............................................................................................................................37 3.3.3 Przebicie.........................................................................................................................................40 3.3.4 Weryfikacja ugicia ........................................................................................................................41 3.3.5 Wydruki ..........................................................................................................................................42
43

Obliczenia I Wymiarowanie Plyt Zelbetowych

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Obliczenia I Wymiarowanie Plyt Zelbetowych

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

P OBLICZENIA I WYMIAROWANIE P YT ELBETOWYCH UK P W UK ADACH PRZESTRZENNYCH I P ASKICH

1.1 PODPARCIE 1.1.1 ciana

Belki 1.1.2 Belki

SKO 1.3 SIATKA ELEMENTW SKOCZONYCH

lokalnie zagci siatk ci 1.3.2 Jak lokalnie zagci siatk ES?

b) poprzez uycie automatycznego zagszczenia przy uyciu emiterw

zamro siatki? 1.3.3 Co to jest zamro enie siatki?

1.3.4 Co oznacza niespjna siatka ?

OBCI ENIE P 1.4 OBCI ENIE PYTY

1.4.2 Kombinacje liniowe i nieliniowe

Obcienia bci kombinacji 1.4.3 Obci enia zmienne, a liczba kombinacji

Przyk 1: Przykad 1 Pyta kwadratowa o 9 przsach (3 pola na 3 pola).

Rys. Jeden z 9 przypadkw obcienia zmiennego na pycie 3x3

Rys. jeden z 25 przypadkw obcienia zmiennego na pycie 5x5

ZGINAJ 2.2 MOMENTY ZGINAJCE

Do zmiany kierunku xx suy przycisk Kierunek X na zakadce Szczegowe w oknie Mapy.

Moment zginajcy bez redukcji

Moment zginajcy z redukcj nad podpor

3.1 TYP ZBROJENIA

ugi Zarysowanie i ugicie

3.2 ZBROJENIE TEORETYCZNE

Kierunek X jest to kierunek zbrojenia gwnego dla danego panela.

3.3 ZBROJENIE RZECZYWISTE

Wymiarowanie pyt, w wyniku czego nastpuje przejcie

3.3.1 3.3.1 Parametry Sposb zbrojenia: prtami czy siatkami?

zbrojenia. Im wiksza jego warto, tym bardziej jednolite zbrojenie.

3.3. 3.3 .3 Przebicie

3.3.4 ugi 3.3.4 Weryfikacja ugicia

You might also like