You are on page 1of 1

Drugie, skadniowe podejcie do gatunkw, ktre potpia semantyczn opcj jako intuicyjn i impresjonistyczn, proponuje raczej przeanalizowanie mechanizmw

i struktur gatunku jak komedia i okrelenie jego praw i ograniczeo. Analizy tego rodzaju, ktre obejmuj zakres od zagubionych rozdziaw Poetyki Arystotelesa do Freuda ksiki o artach maj na celu nie tyle odkrycie znaczenia gatunkowych mechanizmw lub procesw ile skonstruowanie ich modelu. Dwa podejcia nie s wic jedynie inwersjami, ale s zasadniczo niewspmierne, jak mona osdzid z faktu, e kady rzutuje odmienne dialektyczne zaprzeczenie. Dla semantycznego lub fenomenologicznego podejcia, przeciwnoci komedii bdzie zawsze inna forma: tragedia, powiedzmy lub ironia. Dla strukturalnej analizy przeciwieostwem komedii bdzie po prostu nie komiczne lub nie mieszne. Naszym podstawowym tekstem do tego drugiego podejcia do problemu gatunkw bdzie Morfologia folk tale Vladimira Proppa, gdzie gatunek jest rozumiany jako seria okrelonych funkcji, lub co co bdziemy nazywad ustalon form. Stanie si oczywiste, e te dwa podejcia odpowiadaj temu co w pierwszym rozdziale zostao opisane jako rywalizacja midzy starowieckim interpretowaniem, ktre wci pyta tekst co oznacza, i nowszym rodzajem analizy, ktry wedug Deleuze, pyta jak tekst dziaa. Jednak podobne metodologiczne zawahania i zmiany w stylistyce i w historii jzykoznawstwa sugeruj, e mona zlokalizowad rdo tych sprzecznoci w samej naturze jzyka, ktry wyjtkowo niejednoznaczny, jednoczenie rzutuje dwa rne i niecige wymiary (lub przedmioty badania), ktre nigdy nie mog byd pojciowo zjednoczone. Zakadamy, e obiektywne rdo tych dwch bliniaczych projekcji, jzyk, jest w jakim sensie zjednoczonym zjawiskiem. Niestety, jak uczy nas brzemi pniejszych prac Wittgensteina, jakakolwiek prba przedwczesnego mylenia tak o nim jako o Jzyku zawsze uprzedmiotawia go. Tak wic, nasze przemylenia nad jzykiem musz od tej pory brad porednicz drog oddzielnych wyspecjalizowanych dyscyplin wytworzonych przez kad z tych perspektyw na jzyk: logika i jzykoznawstwo, semantyka i gramatyka, fenomenologia i semiotyka.

W rzeczywistoci jednak ta rozczarowujca hipoteza wyznacza pierwszy krok na przd w projekcie tego rozdziau, czyli przez przemyliwanie obydwu tych metod interpretacyjnych dialektycznie, historyzowad ich wnioski eby w ten sposb nie tylko zyskad poczucie ideologicznego znaczenia i historycznego przeznaczenia romansu jako gatunku, ale take zdobyd uczucie dialektycznej uytecznoci gatunkowej historii literatury jako takiej.

Wykaemy, e caa dyskusja o romansie Fryea uruchamia domniemanie etyczn o dobra i za ktra z kolei musi byd historycznie sproblematyzowana i ktra okae si ideologemem ktry wyraa socjaln i historyczn sprzecznod. Badanie metody Proppa za to, ujawni e jest ona sprzeczna sama w sobie i nie udaje jej si uchwycid podstawowego zasadniczego problemu podmiotu, ktry przyjmuje jako nieproblematyczny i jako pewny na wstpie. Dialektyczna krytyka tych metod jest jednak nie tylko jedynie negatywn i niszczycielsk, prowadzi, jak sami zobaczymy, do ich wypenienia i ukooczenia, aczkolwiek w bardzo odmiennym charakterze do tego w ktrych byy pocztkowo zaproponowane.

Pojawi si protesty, e opisy Freya s sformuowane na jego pojciu wyparcia/przemieszczenia romansu ze swoistego podstawowego rejestru w religijnych mitach a do jego zdegradowanych wersji w ironii upadego wiata.

You might also like