Druk nr 508

Warszawa, 21 czerwca 2012 r. SEJM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ VII kadencja Prezes Rady Ministrw RM 10-51-12 Pani Ewa Kopacz Marszaek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowna Pani Marszaek Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy

- o ratyfikacji Konwencji o zakazie uycia, skadowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu, sporzdzonej w Oslo dnia 18 wrzenia 1997 r.
W zaczeniu przedstawiam take opini proponowanej regulacji z prawem Unii Europejskiej. dotyczc zgodnoci Ponadto uprzejmie informuj, e do prezentowania stanowiska Rzdu w tej sprawie w toku prac parlamentarnych zostali upowanieni Minister Spraw Zagranicznych i Minister Obrony Narodowej Z powaaniem (-) Donald Tusk

Projekt

USTAWA
z dnia

o ratyfikacji Konwencji o zakazie uycia, skadowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu, sporzdzonej w Oslo dnia 18 wrzenia 1997 r.

Art. 1. Wyraa si zgod na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o zakazie uycia, skadowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu, sporzdzonej w Oslo dnia 18 wrzenia 1997 r.

Art. 2. Ustawa wchodzi w ycie po upywie 14 dni od dnia ogoszenia.

06/12rch

UZASADNIENIE

I. Potrzeba i cel zawarcia Konwencji oraz uwarunkowania strony polskiej Konwencja o zakazie uycia, skadowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu, sporzdzona w Oslo dnia 18 wrzenia 1997 r. (tzw. Konwencja Ottawska1)), zostaa zawarta w zwizku z gbokim przekonaniem spoecznoci midzynarodowej, e jedynie delegalizacja min przeciwpiechotnych stworzy realne szanse na zaegnanie wiatowego kryzysu humanitarnego spowodowanego niekontrolowanym, masowym stosowaniem tego rodka walki oraz pozwoli w relatywnie krtkim okresie czasu maksymalnie ograniczy skutki tego kryzysu. Konstrukcja i zasady dziaania miny przeciwpiechotnej sprawiaj, i ten, kto jej uy na polu walki, nie ma adnego wpywu na to, kiedy i jaki cel moe ona porazi. Miny te s nadal sporadycznie uywane w sposb niekontrolowany w midzynarodowych i wewntrznych konfliktach zbrojnych. S one zwaszcza wykorzystywane przez siy nieregularne, ale take posuguj si nimi armie narodowe, gdy korzystaj z technik narzutowych. Stosunkowo rzadko sporzdza si przy tym stosown dokumentacj pozwalajc szybko i sprawnie usun pola minowe, jakie pozostay po zakoczeniu danego konfliktu. W rezultacie zdecydowana wikszo obszarw, na ktrych miay miejsce wspczesne konflikty zbrojne, dotknita jest kryzysem humanitarnym spowodowanym przez pozostajce na tych obszarach, niekiedy przez dziesitki lat, miny przeciwpiechotne. Kryzys powoduje nie tylko bezporednie fizyczne zagroenie minami ludnoci cywilnej utrzymujce si dugo po zakoczeniu konfliktu, ale rwnie stwarza konieczno ponoszenia wysokich kosztw zwizanych z rozminowywaniem, wzrastajcym zapotrzebowaniem na pomoc w usuwaniu skutkw ich wybuchw oraz na pomoc medyczn dla poszkodowanych i ich szeroko rozumian reintegracj spoeczno-ekonomiczn. Ponadto brak moliwoci wykorzystania znacznych obszarw ziemi uprawnej do celw rolniczych skutecznie hamuje rozwj gospodarczy spoecznoci dotknitych tym problemem.
Konwencja o zakazie uycia, skadowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu zostaa sporzdzona w Oslo dnia 18 wrzenia 1997 r. i wyoona do podpisu w Ottawie w dniach 3 4 grudnia 1997 r. Konwencja obowizuje strony od dnia 1 marca 1999 r.
1)

Celem Konwencji Ottawskiej jest: cakowite wyeliminowanie min przeciwpiechotnych z arsenaw wojskowych poprzez wprowadzenie bezwzgldnego zakazu ich uycia na polu walki oraz zniszczenie nie tylko posiadanych zapasw tych min, ale take stworzenie skutecznych barier prawnych uniemoliwiajcych ich odtworzenie, ograniczenie w maksymalnie moliwym stopniu skutkw kryzysu powstaego w wyniku uycia min przeciwpiechotnych poprzez wprowadzenie nakazu identyfikacji obszarw zaminowanych oraz obszarw, co do ktrych zachodzi uzasadnione podejrzenie, i znajduj si tam miny przeciwpiechotne, a nastpnie oznakowanie i zabezpieczenie min przed osobami postronnymi do czasu rozminowania, stworzenie ram prawnych i mechanizmw wszechstronnej midzynarodowej wsppracy i pomocy zarwno dla pastw dotknitych tym kryzysem, jak te dla samych ofiar min przeciwpiechotnych. Wic si Konwencj Ottawsk, Rzeczpospolita Polska doczy do grona 159 Pastw Stron Konwencji i potwierdzi swoj du wraliwo na problemy natury humanitarnej, wyraan wielokrotnie na rnych forach midzynarodowych. Naley przy tym podkreli, e od 1998 r. Polska, nie bdc stron Konwencji Ottawskiej, dobrowolnie wypenia najwaniejsze jej postanowienia, tj. nie produkuje, nie eksportuje i nie wykorzystuje min przeciwpiechotnych w operacjach wojskowych. Ponadto od 2003 r. Polska dobrowolnie skada raporty, ktre s zobowizane przedkada Pastwa Strony Konwencji Ottawskiej zgodnie z art. 7 Konwencji. Naley podkreli, e rezygnacja z min przeciwpiechotnych przez Siy Zbrojne RP zostaa poprzedzona odpowiednimi analizami oraz przygotowaniami i nie spowoduje uszczerbku dla systemu obronnego Rzeczypospolitej Polskiej. Tak jednoznaczne stwierdzenie wynika z nastpujcych przesanek: 1) w nastpstwie zmienionego charakteru zagroe dla bezpieczestwa Polski oraz przewidywanego rodzaju operacji wojskowych z udziaem polskich Si Zbrojnych rola min przeciwpiechotnych w systemie obronnym pastwa jest relatywnie mniejsza; 2) realizowany konsekwentnie proces modernizacji polskich Si Zbrojnych powoduje, i znacznej poprawie ulegaj zdolnoci bojowe wojsk dziki uyciu

nowo pozyskanych systemw ogniowych, w szczeglnoci w zakresie rozpoznania i identyfikacji informacji o sytuacji na polu walki oraz skutecznego raenia przeciwnika. Pozwala to w znacznym stopniu zrekompensowa utrat funkcji obronnych spenianych dotychczas przez miny przeciwpiechotne; 3) miny przeciwpiechotne zostay w sposb planowy wycofane z arsenau Si Zbrojnych RP2) z uwagi na ich przestarzao techniczn oraz upywajcy normatywny okres ich przydatnoci do uycia (okrelony przez producenta). II. Rnice midzy dotychczasowym i projektowanym stanem prawnym W dotychczasowym stanie prawnym, w porzdku prawno-midzynarodowym, podstawowym aktem prawnym regulujcym problematyk min przeciwpiechotnych jest Poprawiony II Protok w sprawie zakazw lub ogranicze uycia min, min puapek i innych urzdze, sporzdzony w Genewie dnia 3 maja 1996 r.3) (Dz. U. z 2005 r. Nr 125, poz. 1048), ktry stanowi zacznik do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu uycia pewnych broni konwencjonalnych, ktre mog by uwaane za powodujce nadmierne cierpienia lub majce niekontrolowane skutki, sporzdzonej w Genewie dnia 10 padziernika 1980 r.4) (Dz. U. z 1984 r. Nr 23, poz. 104). Porozumienie to wprowadza dodatkowe wymogi techniczne, jakie midzy innymi miny przeciwpiechotne winny spenia, ale nie zakazuje ich posiadania i uycia. Ponadto problematyka dotyczca reglamentacji obrotu i wytwarzania materiaw wybuchowych zostaa uregulowana w ustawie z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu dziaalnoci gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiaami wybuchowymi, broni, amunicj oraz wyrobami i technologi o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. Nr 67, poz. 679, z pn. zm.) oraz w rozporzdzeniu Rady Ministrw z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie rodzajw broni i amunicji oraz wykazu wyrobw i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, na ktrych wytwarzanie lub obrt jest wymagana koncesja (Dz. U. Nr 145, poz. 1625, z pn. zm.). Wymg uzyskania koncesji na

2)

97% caoci zasobw tego rodka bojowego, ktrym jeszcze na pocztku XXI wieku dysponoway Siy Zbrojne RP to typy min PMD-6, POMZ-2, 2M ich rozwizania konstrukcyjne wywodz si z okresu koca II wojny wiatowej. 3) Protok wszed w ycie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 14 kwietnia 2004 r. 4) Konwencja CCW wraz z Protokoem I, II i III wesza w ycie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 2 grudnia 1983 r. 3

wytwarzanie i obrt minami przeciwpiechotnymi jest przewidziany w wyej wymienionym rozporzdzeniu Rady Ministrw. Kwesti zakazu eksportu min przeciwpiechotnych z terytorium RP reguluje rozporzdzenie Rady Ministrw z dnia 23 listopada 2004 r. w sprawie wprowadzenia zakazu i ograniczenia obrotu towarami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczestwa pastwa (Dz. U. Nr 255, poz. 2557, z pn. zm.), ktre okrela list krajw objtych zakazem lub ograniczeniem eksportu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej towarw o znaczeniu strategicznym dla bezpieczestwa pastwa. Wejcie w ycie Konwencji Ottawskiej spowoduje konieczno wykonania przez RP zobowiza zawartych w art. 1 Konwencji, ktre przewiduj, e Pastwo Strona nigdy w adnych okolicznociach nie bdzie: 1) uywa min przeciwpiechotnych; 2) prowadzi prac badawczo-rozwojowych i wdraa (BRW), wytwarza, gromadzi, skadowa, przekazywa komukolwiek min przeciwpiechotnych (transfer bezporedni i poredni); 3) pomaga, zachca lub nakania do dziaa zabronionych przez Konwencj Ottawsk. Jednoczenie RP bdzie zobowizana do5): 1) zakoczenia procesu niszczenia wszystkich skadowanych min

przeciwpiechotnych (art. 4) oprcz kilku tysicy min pozostawionych dla zabezpieczenia celw szkoleniowych (wyjtek wynikajcy z art. 3 ust. 1) najpniej w cigu 4 lat od wejcia w ycie Konwencji Ottawskiej do polskiego porzdku prawnego; 2) corocznego przygotowywania i przekazywania Sekretarzowi Generalnemu ONZ raportu narodowego o wykonywaniu postanowie Konwencji Ottawskiej zgodnie z wymogami przewidzianymi w art. 7 Konwencji; 3) przekazania do bazy danych ONZ informacji dotyczcych posiadanych zdolnoci w sferze rozminowywania, w tym technologii rozminowywania,

5)

Postanowienia art. 5 ust. 1 i 2 nakazujce likwidacj pl minowych i obszarw zaminowanych nie odnosz si do Rzeczypospolitej Polskiej, poniewa na terytorium naszego pastwa takie obszary nie wystpuj. 4

zaplecza eksperckiego spisw ekspertw i agencji eksperckich oraz krajowych punktw kontaktowych dotyczcych rozminowywania (art. 6). W zwizku z powyszym, strac moc postanowienia odnoszce si do min przeciwpiechotnych zawarte w Protokole II w sprawie zakazw lub ogranicze uycia min, min puapek i innych urzdze (w wersji zmodyfikowanej w 1996 r.) do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu uycia pewnych broni konwencjonalnych, ktre mog by uwaane za powodujce nadmierne cierpienia lub majce niekontrolowane skutki odnoszce si do min przeciwpiechotnych. Naley rwnie zauway, e zwizanie RP Konwencj Ottawsk stworzy konieczno wykonania przez RP zobowizania przewidzianego w art. 9 Konwencji do podjcia wszelkich rodkw prawnych, administracyjnych i innych, w tym wprowadzenia rodkw karnych w celu zapobiegania i powstrzymywania wszelkiej dziaalnoci podejmowanej na terytorium RP lub przez obywateli RP, zabronionej na mocy tej Konwencji. III. Skutki zwizane z ratyfikacj Konwencji Ottawskiej Skutki spoeczne Niniejsza Konwencja nie wywrze adnych skutkw spoecznych, ale zakaz uycia min przeciwpiechotnych w przypadku wystpienia konfliktu zbrojnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej moe przyczyni si do zmniejszenia liczby ofiar i ponoszenia kosztw spoecznych z tym zwizanych. Skutki gospodarcze Przyjcie Konwencji Ottawskiej do polskiego porzdku prawnego nie wpynie na konkurencyjno wewntrzn i zewntrzn gospodarki, nie wpynie rwnie na sytuacj i rozwj regionalny. Przyjcie Konwencji Ottawskiej do polskiego porzdku prawnego nie wpynie na rynek pracy. Skutki finansowe Przyjcie Konwencji Ottawskiej do polskiego porzdku prawnego nie wywrze bezporednich skutkw finansowych dla budetu pastwa, ani budetu jednostek samorzdu terytorialnego.

Proces niszczenia wycofanych z arsenau Si Zbrojnych RP min przeciwpiechotnych jest realizowany przez Agencj Mienia Wojskowego w ramach programu niszczenia zbdnej dla Si Zbrojnych RP amunicji konwencjonalnej. Na jego realizacj zapewnione zostay odpowiednie rodki finansowe. Warto podkreli, i niszczenie wycofanych min nie jest procesem kosztownym. Ich prosta konstrukcja powoduje, e operacja niszczenia w praktyce sprowadza si do rozkompletowania wszystkich min, a nastpnie zagospodarowania bd utylizacji uzyskanych elementw skadowych. Operacja ta zakoczy si w okrelonym w Konwencji terminie. Ewentualne skutki finansowe dla budetu pastwa wynikajce z przyjcia Konwencji Ottawskiej do polskiego porzdku prawnego moe przynie realizacja dziaa pomocowych przewidzianych w art. 6 Konwencji. Powysze postanowienie Konwencji zobowizuje bowiem kade Pastwo Stron, ktre jest w stanie to uczyni, do wiadczenia pomocy na rzecz ofiar i regionw, w ktrych miny stanowi ogromne zagroenie dla lokalnych spoecznoci, bdc jednoczenie barier uniemoliwiajc rozwj ekonomiczny tych spoecznoci. rodki na ten cel bd corocznie zaplanowane w budecie Ministerstwa Spraw Zagranicznych jako instytucji waciwej w zakresie niesienia pomocy rozwojowej. Art. 14 Konwencji Ottawskiej przewiduje, e koszty Spotka Pastw Stron, Konferencji Przegldowych oraz Konferencji Poprawkowych, koszty poniesione przez Sekretarza Generalnego ONZ zgodnie z art. 7 i 8 Konwencji oraz koszty misji ustalania faktw bd pokrywane przez Pastwa Strony zgodnie ze skal skadek paconych ONZ przez pastwa po jej odpowiednim dostosowaniu. rodki na wykonanie tych zobowiza bd zapewnione corocznie w budecie Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Ponadto naley zauway, e przyjcie Konwencji Ottawskiej do polskiego

porzdku prawnego nie bdzie miao skutkw prawnych w obszarze pomocy spoecznej. Krg podmiotw uprawnionych do wiadcze z pomocy spoecznej okrelony w art. 5 nie zmieni si, a udzielanie pomocy ofiarom min przeciwpiechotnych w zakresie wiadcze z pomocy spoecznej bdzie nastpowa na zasadach okrelonych w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy spoecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z pn. zm.), wiadczenia te nie bd rni si od wiadcze udzielanych innym osobom uprawnionym.

Skutki polityczne Zwizanie si Konwencj Ottawsk z wielu wzgldw wpynie korzystnie na wizerunek polityczny Rzeczypospolitej Polskiej zarwno jako czonka Unii Europejskiej, jak rwnie pastwa wpisujcego si w propagowanie idei humanitarnych, a take przyczyni si do umocnienia naszej pozycji w ramach Wsplnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczestwa UE. Ratyfikacja Konwencji umoliwi dalsze wczenie si w proces politycznej promocji prawa humanitarnego oraz rozbrojenia humanitarnego, co zgodne jest z zaoeniami polityki zagranicznej RP. Rzeczpospolita Polska jest, obok Stanw Zjednoczonych Ameryki, jedynym pastwem NATO, a po ratyfikacji Konwencji przez Republik Finlandii w styczniu 2012 r., jedynym pastwem UE, ktre nie jest stron Konwencji Ottawskiej (poza Konwencj pozostaj Federacja Rosyjska, Stany Zjednoczone Ameryki, Chiska Republika Ludowa oraz m.in. Islamska Republika Pakistanu, Pastwo Izrael, a take pastwa arabskie). Ratyfikacja Konwencji Ottawskiej pozwoli zakoczy etap konfrontowania Rzeczypospolitej Polskiej z narastajc presj ze strony Pastw Stron Konwencji i organizacji pozarzdowych. Ratyfikacja Konwencji Ottawskiej przyczyni si do poprawy wizerunku Rzeczypospolitej Polskiej na arenie midzynarodowej, tym bardziej e Siy Zbrojne RP ju dawno zrezygnoway z posiadania min przeciwpiechotnych jako rodka walki i pomimo braku formalnego, prawnego obowizku wycofay je z uzbrojenia. Ostatnia partia min zostaa zdjta z zapasw operacyjnych w kocu 2009 r. Ponadto Rzeczpospolita Polska od duszego czasu postpuje zgodnie z gwnymi celami i przedmiotem Konwencji nie produkuje i nie eksportuje min oraz nie wykorzystuje ich w jakichkolwiek operacjach wojskowych. Skutki prawne Przyjcie Konwencji Ottawskiej do polskiego porzdku prawnego bdzie zwizane z koniecznoci zmiany rozporzdzenia Rady Ministrw z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie rodzajw broni i amunicji oraz wykazu wyrobw i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, na ktrych wytwarzanie lub obrt jest wymagana koncesja (Dz. U. Nr 145, poz. 1625, z pn. zm.) poprzez skrelenie

okrelenia miny przeciwpiechotne w punkcie 25 ppkt 1 Wykazu rodzajw broni i amunicji o przeznaczeniu wojskowym i policyjnym, na ktrych wytwarzanie lub obrt jest wymagana koncesja stanowica zacznik 1 do rozporzdzenia. W zwizku z koniecznoci wykonania zobowizania zawartego w art. 9 Konwencji do wprowadzenia sankcji karnych w celu zapobiegania i powstrzymywania dziaalnoci podejmowanej na terytorium RP lub przez obywateli polskich bdzie mia zastosowanie art. 121 k.k., ktry stanowi, i wytwarzanie, gromadzenie, nabywanie, zbywanie, przechowywanie, przewoenie, przesyanie rodkw walki bd prowadzenie bada majcych na celu wytworzenie lub stosowanie takich rodkw wbrew zakazom prawa midzynarodowego lub przepisom ustawy, podlega karze pozbawienia wolnoci od roku do lat 10. Niezbdna bdzie te nowelizacja rozporzdzenia Rady Ministrw z dnia 23 listopada 2004 r. w sprawie wprowadzenia zakazu i ograniczenia obrotu towarami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczestwa pastwa (Dz. U. Nr 255, poz. 2557, z pn. zm.). Zgodnie z art. 91 ust. 2 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z pn zm.) Konwencja Ottawska, jako umowa midzynarodowa ratyfikowana za uprzednia zgod wyraon w ustawie, bdzie miaa pierwszestwo w polskim porzdku prawnym przed ustaw, jeeli ustawy nie da si pogodzi z postanowieniami Konwencji6). Rzd Rzeczypospolitej Polskiej zamierza zoy deklaracj dotyczc interpretacji art. 1 ust. 1, lit. c. Zgodnie z art. 1 ust. 1 lit c. Konwencji kade Pastwo Strona zobowizuje si, e nigdy w adnych okolicznociach nie bdzie pomaga, zachca ani skania kogokolwiek w dowolny sposb do podejmowania jakiejkolwiek dziaalnoci zabronionej Pastwu Stronie na mocy niniejszej Konwencji. Wobec braku definicji legalnej pojcia pomocy, zachcania oraz skaniania, sytuacja, w ktrej Siy Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej lub jej obywatele bd uczestniczy w planowaniu, realizacji operacji, wiczeniach lub innego rodzaju dziaalnoci wojskowej, prowadzonych wsplnie z siami zbrojnymi pastw niebdcych stronami Konwencji, ktre to siy angauj si w dziaania zabronione przez Konwencj, istnieje obawa, e ww. dziaania bd uznawane za sprzeczne
6)

Art. 91 ust. 2 Konstytucji RP stanowi, e Umowa midzynarodowa ratyfikowana za uprzednia zgod wyraon w ustawie ma pierwszestwo przed ustaw, jeeli ustawy tej nie da si pogodzi z umow. 8

z postanowieniami Konwencji. Naley stanowczo podkreli, e w rozumieniu Rzeczypospolitej Polskiej samo uczestniczenie Si Zbrojnych RP lub jej obywateli indywidualnie w kontekcie operacji, wicze lub innego rodzaju dziaaniach wojskowych, sankcjonowanych przez Organizacj Narodw Zjednoczonych lub prowadzonych zgodnie z prawem midzynarodowym wsplnie z siami zbrojnymi pastw niebdcych stronami Konwencji, ktre to siy angauj si w dziaania zabronione przez Konwencj, nie stanowi samo przez si naruszenia przedmiotowej Konwencji. Skutki dla Si Zbrojnych RP Zwizanie si przez Polsk Konwencj Ottawsk pocignie za sob nastpujce skutki dla Si Zbrojnych RP: zakaz uycia min przeciwpiechotnych w dziaaniach obronnych na terytorium Polski zarwno przez nasze siy zbrojne, jak i siy zbrojne pastw udzielajcych nam wsparcia, ktre nie s stron Konwencji Ottawskiej w praktyce tylko Stany Zjednoczone Ameryki, ograniczenie zakresu wspdziaania w wielonarodowych operacjach

wojskowych SZ RP z pastwami niebdcymi stronami Konwencji Ottawskiej, jeli wykorzystuj one w takich operacjach miny przeciwpiechotne, konieczno dostosowania planw operacyjnych, dokumentw normatywnych i instrukcji szkoleniowych w celu uwzgldnienia w nich zakazw wprowadzanych postanowieniami Konwencji Ottawskiej. IV. Sposb przyjcia Konwencji Ottawskiej do polskiego porzdku prawnego Zakres przedmiotowy Konwencji Ottawskiej odnosi si bezporednio do sfery bezpieczestwa pastwa i spraw zwizanych z obronnoci. Ze wzgldu na postanowienia zobowizujce do nakadania sankcji karnych na osoby, ktre nie przestrzegaj postanowie Konwencji oraz konieczno zmian wyej wymienionych ustaw wymagana jest ratyfikacja Konwencji Ottawskiej za uprzedni zgod wyraon w ustawie, tj. w trybie art. 89 ust. 1 pkt 5 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. Zgodnie z art. 17 ust. 2 Konwencji Ottawskiej wejdzie ona w ycie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej pierwszego dnia szstego miesica nastpujcego po dacie zoenia dokumentu ratyfikacji
9

depozytariuszowi

Konwencji.

Po

ratyfikowaniu Konwencji Ottawskiej i jej goszeniu w Dzienniku Ustaw bdzie ona, zgodnie z art. 91 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r., stanowi cz krajowego porzdku prawnego i bdzie bezporednio stosowana. V. Podmioty prawa krajowego, ktrych dotyczy Konwencja Ottawska Wykonywanie postanowie Konwencji Ottawskiej spoczywa bdzie, wedug waciwoci, na: 1) Ministrze Spraw Zagranicznych w zakresie: reprezentowania strony polskiej w kontaktach z Pastwami Stronami Konwencji i Sekretarzem Generalnym ONZ, zbierania danych potrzebnych do sporzdzania corocznych raportw o wykonywaniu Konwencji i ich skadania, w tym raportu przedkadanego depozytariuszowi nie pniej ni 180 dni po wejciu w ycie Konwencji, koordynacji podejmowanych przez Polsk dziaa w ramach midzynarodowych inicjatyw pomocowych oraz wystpowania o rodki finansowe na ten cel; 2) Ministrze Obrony Narodowej w zakresie: przestrzegania zakazw wprowadzonych postanowieniami Konwencji, w szczeglnoci zakazu uycia i posiadania min przeciwpiechotnych (art. 1 ust. 1 z uwzgldnieniem wyjtkw zawartych w art. 3 ust. 1), zakoczenia, nie pniej ni w okresie 4 lat od chwili wejcia Konwencji do polskiego porzdku prawnego, rozpocztego procesu niszczenia zasobw min przeciwpiechotnych (art. 4 z uwzgldnieniem wyjtkw zawartych w art. 3 ust. 1), zmian obowizujcych w Siach Zbrojnych RP przepisw oraz w miar potrzeby wydanie nowych przepisw, ktre pozwalayby sprawnie wykonywa postanowienia Konwencji (art. 9), przygotowania danych wyjciowych do sporzdzenia raportu

przedkadanego depozytariuszowi nie pniej ni 180 dni po wejciu w ycie Konwencji i nastpnie corocznie do dnia 30 kwietnia (art. 7);

10

3) Ministrze Gospodarki w odniesieniu do kwestii zwizanych z kontrol eksportu, zakazem wytwarzania oraz prowadzenia obrotu minami przeciwpiechotnymi; 4) Ministrze Spraw Wewntrznych w zakresie cigania przestpstw stanowicych naruszenie postanowie Konwencji; 5) Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyszego w zakresie odnoszcym si do zakazu prowadzenia bada majcych na celu rozwijanie konstrukcji i udoskonalanie min przeciwpiechotnych; 6) Ministrze Finansw w zakresie egzekwowania ogranicze i zakazw obowizujcych w wywozie, przywozie i tranzycie; 7) Ministrze Zdrowia w zakresie udzielania pomocy zdrowotnej dla ofiar min przeciwpiechotnych; 8) Ministrze Pracy i Polityki Spoecznej w zakresie udzielania pomocy dla celw zapewniania spoecznej i ekonomicznej reintegracji ofiarom min przeciwpiechotnych.

06/14rch

11

Konwencja o zakazie uycia, skadowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu Preambua Pastwa-Strony niniejszej Konwencji, Zdecydowane pooy kres cierpieniu i ofiarom, powodowanym przez miny przeciwpiechotne, ktre kadego tygodnia zabijaj lub kalecz setki osb, w wikszoci niewinne i bezbronne osoby cywilne, zwaszcza dzieci, utrudniaj odbudow i rozwj gospodarczy, uniemoliwiaj repatriacj uchodcw i osb przesiedlanych na okrelonym terytorium, oraz wywouj inne powane nastpstwa przez wiele lat po ich rozmieszczeniu, Przekonane, e jest rzecz konieczn uczyni wszystko co jest w ich mocy, dla przyczynienia si w skuteczny i skoordynowany sposb do podjcia wyzwania, jakie stanowi usunicie min przeciwpiechotnych rozmieszczonych na caym wiecie i dla zapewnienia ich zniszczenia, Pragnc uczyni wszystko, co w ich mocy, by nie pomoc w opiece i rehabilitacji ofiar min, w tym te ich reintegracji spoecznej i ekonomicznej, Uznajc, e cakowity zakaz min przeciwpiechotnych stanowiby jednoczenie wany rodek budowy zaufania, Wyraajc zadowolenie z przyjcia Protokou w sprawie zakazw lub ogranicze uycia min, min-puapek i innych urzdze, zmienionego dnia 3 maja 1996 roku, stanowicego zacznik do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu uycia pewnych broni konwencjonalnych, ktre mog by uwaane za powodujce nadmierne cierpienia lub majce niekontrolowane skutki, a take wzywajc do rychej ratyfikacji tego Protokou przez wszystkie Pastwa, ktre dotychczas tego nie uczyniy, Wyraajc rwnie zadowolenie z przyjcia przez Zgromadzenie Oglne Organizacji Narodw Zjednoczonych rezolucji nr 51/45 S z dnia 10 grudnia 1996 roku wzywajcej wszystkie Pastwa, aby zdecydowanie dyy do zawarcia skutecznej prawnie wicej umowy midzynarodowej zakazujcej uycia, skadowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych, Wyraajc take zadowolenie ze rodkw podjtych jednostronnie lub wielostronnie w cigu ostatnich lat w celu zakazania, ograniczenia lub wstrzymania uycia, skadowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych, Podkrelajc rol opinii publicznej w promowaniu zasad humanizmu, czego dowodem byo wezwanie do cakowitego zakazu min przeciwpiechotnych, oraz uznajc znaczenie wysikw podejmowanych w tym celu przez Midzynarodowy Ruch Czerwonego Krzya i Czerwonego Pksiyca, Midzynarodow Kampani na Rzecz Zakazu Min Ldowych i inne liczne organizacje pozarzdowe na caym wiecie, Przywoujc Deklaracj Ottawsk z dnia 5 padziernika 1996 roku oraz Deklaracj Brukselsk z dnia 27 czerwca 1997 roku wzywajce spoeczno midzynarodow do wynegocjowania midzynarodowej umowy wicej prawnie, ktra zabraniaaby uycia, skadowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych, Podkrelajc celowo nakonienia wszystkich Pastw, by przystpiy do niniejszej Konwencji bdc zdecydowane podj energiczne dziaania dla popierania jej upowszechnienia na wszystkich waciwych forach, zwaszcza na forum Organizacji Narodw Zjednoczonych, Konferencji Rozbrojeniowej, organizacji regionalnych oraz
1

ugrupowa Pastw, jak rwnie na konferencjach przegldowych Konwencji o zakazie lub ograniczeniu uycia pewnych broni konwencjonalnych, ktre mog by uwaane za powodujce nadmierne cierpienia lub majce niekontrolowane skutki, Opierajc si na zasadzie midzynarodowego prawa humanitarnego, ktre stanowi, e prawo stron konfliktu zbrojnego do doboru metod i rodkw prowadzenia wojny nie jest nieograniczone, na zasadzie zgodnie z ktr zakazane jest uywanie podczas konfliktw zbrojnych broni, pociskw oraz materiaw i metod prowadzenia wojny, ktre mog powodowa nadmierne krzywdy lub niepotrzebne cierpienie, a take na zasadzie, w myl ktrej naley rozrnia osoby cywilne od kombatantw, Uzgodniy, co nastpuje: Artyku 1 Zobowizania oglne 1. Kade Pastwo-Strona niniejszej Konwencji zobowizuje si, e nigdy w adnych okolicznociach nie bdzie: a) uywa min przeciwpiechotnych; b) prowadzi bada, produkowa, w aden inny sposb nabywa, skadowa lub przechowywa min przeciwpiechotnych lub przekazywa komukolwiek porednio lub bezporednio min przeciwpiechotnych; c) wspiera, zachca ani nakania w jakikolwiek sposb nikogo do podejmowania jakiejkolwiek dziaalnoci zabronionej Pastwu-Stronie na mocy niniejszej Konwencji. 2. Kade Pastwo-Strona zobowizuje si zniszczy lub zapewni zniszczenie wszystkich min przeciwpiechotnych, zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji. Artyku 2 Definicje 1. "Mina przeciwpiechotna" oznacza min przeznaczon do wybuchu wskutek obecnoci, bliskoci lub zetknicia si z ni osoby, powodujc unieszkodliwienie, zranienie lub zabicie jednej lub wicej osb. Min zaprojektowanych tak aby wybuchay wskutek obecnoci, bliskoci lub zetknicia z pojazdem, ale nie osb, ktre s wyposaone w urzdzenia zabezpieczajce przed manipulowaniem nie uznaje si za miny przeciwpiechotne z powodu posiadania takich urzdze. 2. "Mina" oznacza bojowy rodek raenia umieszczony pod, na lub w pobliu powierzchni ziemi albo innej powierzchni i przeznaczony do wybuchu wskutek obecnoci, bliskoci lub zetknicia si z nim osoby lub pojazdu. 3. "Urzdzenie zabezpieczajce przed manipulowaniem" oznacza urzdzenie przeznaczone do ochrony miny, stanowice jej cz, poczone z ni, przyczone do niej lub umieszczone pod ni i ktre powoduje jej wybuch przy prbie manipulowania min lub celowego poruszania ni w inny sposb. 4. "Przekazanie" obejmuje, poza fizycznym przemieszczeniem min przeciwpiechotnych do lub z terytorium Pastwa, przeniesienie prawa wasnoci i kontroli nad minami, ale nie obejmuje przekazania terytorium, na ktrym rozmieszczono miny przeciwpiechotne. 5. "Obszar zaminowany" oznacza obszar, ktry jest niebezpieczny ze wzgldu na obecno lub podejrzewan obecno min. Artyku 3

Wyjtki 1. Niezalenie od oglnych zobowiza okrelonych w Artykule 1 zezwala si na zachowanie lub przekazanie pewnej liczby min przeciwpiechotnych dla potrzeb rozwoju oraz szkolenia w zakresie wykrywania min, rozminowywania lub technologii niszczenia min. Liczba takich min nie przekroczy minimalnej liczby bezwzgldnie koniecznej dla wyej wymienionych celw. 2. Dozwolone jest przekazanie min przeciwpiechotnych w celu ich zniszczenia. Artyku 4 Niszczenie skadowanych min przeciwpiechotnych Z zastrzeeniem postanowie Artykuu 3 kade Pastwo-Strona zobowizuje si zniszczy lub zapewni zniszczenie wszystkich skadowanych min przeciwpiechotnych, ktrych jest wacicielem lub ktre posiada, lub ktre podlegaj jego jurysdykcji lub kontroli, najszybciej jak to moliwe, lecz najpniej w cigu czterech lat od wejcia w ycie niniejszej Konwencji dla tego Pastwa-Strony. Artyku 5 Niszczenie min przeciwpiechotnych na obszarach zaminowanych 1. Kade Pastwo-Strona zobowizuje si do zniszczenia lub do zapewnienia zniszczenia wszystkich min przeciwpiechotnych rozmieszczonych na obszarach zaminowanych podlegajcych jego jurysdykcji lub kontroli, najszybciej jak to moliwe, lecz nie pniej ni w cigu dziesiciu lat od wejcia w ycie niniejszej Konwencji dla tego Pastwa-Strony. 2. Kade Pastwo-Strona podejmie wszelkie starania, aby ustali wszystkie obszary podlegajce jego jurysdykcji lub kontroli, o ktrych wiadomo, lub co do ktrych istnieje podejrzenie, e s tam rozmieszczone miny przeciwpiechotne, oraz zapewni najszybciej jak to jest moliwe, aby wszystkie obszary zaminowane, zawierajce miny przeciwpiechotne, podlegajce jego jurysdykcji lub kontroli, byy oznakowane wzdu ich obwodu, podlegay obserwacji oraz byy chronione przez ogrodzenie lub inny sposb, by uniemoliwi osobom cywilnym dostp, dopki wszystkie miny przeciwpiechotne tam rozmieszczone nie zostan zniszczone. Oznakowanie obszarw zaminowanych powinno co najmniej odpowiada standardom okrelonym w Protokole w sprawie zakazw lub ogranicze uycia min, minpuapek i innych urzdze, zmienionym dnia 3 maja 1996 r., stanowicym zacznik do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu uycia pewnych broni konwencjonalnych, ktre mog by uwaane za powodujce nadmierne cierpienia lub majce niekontrolowane skutki. 3. Jeli Pastwo-Strona uzna, e nie bdzie w stanie zniszczy lub zapewni zniszczenia wszystkich min przeciwpiechotnych, o ktrych mowa w ustpie 1 w cigu wyej wymienionego okresu, moe ono przedstawi na Spotkaniu Pastw-Stron lub Konferencji Przegldowej wniosek o przeduenie ostatecznego terminu zakoczenia procesu zniszczenia tych min przeciwpiechotnych do dziesiciu lat. 4. Kady wniosek powinien okrela: a) czas trwania proponowanego przeduenia; b) szczegowe wyjanienia powodw proponowanego przeduenia, w tym: i) przygotowanie i stan prac prowadzonych w ramach krajowych programw rozminowywania, ii) rodki finansowe i techniczne jakimi dysponuje Pastwo-Strona w celu zniszczenia wszystkich min przeciwpiechotnych; oraz

iii) okolicznoci, ktre zmniejszaj zdolno Pastwa-Strony do zniszczenia wszystkich min przeciwpiechotnych rozmieszczonych na obszarach zaminowanych; c) humanitarne, spoeczne, gospodarcze oraz ekologiczne konsekwencje przeduenia; oraz d) wszelkie inne informacje istotne dla wniosku o proponowane przeduenie. 5. Spotkanie Pastw-Stron lub Konferencja Przegldowa oceni wniosek, biorc pod uwag czynniki wymienione w ustpie 4, i zadecyduje wikszoci gosw Pastw-Stron obecnych i uczestniczcych w gosowaniu o przyznaniu lub te nie okresu przeduenia. 6. Takie przeduenie moe by ponowione w razie przedoenia nowego wniosku, zgodnie z ustpami 3, 4 i 5 niniejszego artykuu. Wnioskujc o kolejne przeduenie, Pastwo-Strona przedstawia odpowiednie dodatkowe informacje o tym, jakie przedsiwzicia podjto w poprzednim okresie przeduenia, zgodnie z niniejszym artykuem. Artyku 6 Wsppraca i pomoc midzynarodowa 1. Wypeniajc zobowizania wynikajce z niniejszej Konwencji, kade Pastwo-Strona ma prawo ubiega si o pomoc i j otrzymywa od innych Pastw-Stron, w takim zakresie, w jakim jest to moliwe. 2. Kade Pastwo-Strona zobowizuje si do uatwiania wymiany sprztu, materiaw oraz informacji naukowych i technicznych dotyczcych realizacji niniejszej Konwencji i ma prawo uczestniczenia w takiej wymianie w moliwie najszerszym zakresie. Pastwa-Strony nie bd nakada nieuzasadnionych ogranicze na dostarczanie, w celach humanitarnych, sprztu sucego do rozminowywania oraz odpowiedniej informacji technicznej. 3. Kade Pastwo-Strona, ktre moe to uczyni, udzieli pomocy w opiece nad ofiarami min, w ich rehabilitacji oraz reintegracji spoecznej i gospodarczej, a take w realizacji programw uwiadamiajcych o zagroeniach powodowanych przez miny. Taka pomoc moe by udzielana, midzy innymi, poprzez system Narodw Zjednoczonych, midzynarodowe, regionalne lub krajowe organizacje albo instytucje, Midzynarodowy Komitet Czerwonego Krzya, krajowe stowarzyszenia Czerwonego Krzya oraz Czerwonego Pksiyca i ich midzynarodow federacj, organizacje pozarzdowe, lub w trybie dwustronnym. 4. Kade Pastwo-Strona, majce takie moliwoci, udzieli pomocy w rozminowywaniu oraz w dziaaniach z tym zwizanych. Taka pomoc moe by udzielana, midzy innymi, poprzez system Narodw Zjednoczonych, midzynarodowe lub regionalne organizacje lub instytucje, organizacje lub instytucje pozarzdowe lub w trybie dwustronnym, albo poprzez wnoszenie wkadu do dobrowolnego Funduszu Powierniczego Narodw Zjednoczonych na rzecz pomocy w rozminowywaniu lub do innych regionalnych funduszy, ktre zajmuj si rozminowywaniem. 5. Kade Pastwo-Strona, mogce tak postpi, udzieli pomocy w niszczeniu skadowanych min przeciwpiechotnych. 6. Kade Pastwo-Strona zobowizuje si udzieli informacji w celu wczenia ich do bazy danych dotyczcej rozminowywania, utworzonej w ramach systemu Narodw Zjednoczonych, a zwaszcza informacji dotyczcej rnych sposobw oraz technik rozminowywania a take udostpni listy ekspertw, agencji eksperckich lub krajowych punktw kontaktowych zajmujcych si problematyk rozminowywania. 7. Pastwa-Strony mog zwraca si do Organizacji Narodw Zjednoczonych, organizacji regionalnych, innych Pastw-Stron i do innych waciwych organizacji
4

midzyrzdowych lub pozarzdowych o pomoc w opracowaniu krajowego programu rozminowywania w celu okrelenia midzy innymi: a) rozmiaru i zakresu problemu jaki stwarzaj miny przeciwpiechotne; b) zasobw finansowych, technicznych i ludzkich, wymaganych do realizacji programu; c) przewidywanej liczby lat niezbdnych do zniszczenia wszystkich min przeciwpiechotnych rozmieszczonych na obszarach zaminowanych podlegajcych jurysdykcji lub kontroli zainteresowanego Pastwa-Strony; d) dziaa uwiadamiajcych zagroenia stwarzane przez miny w celu zmniejszenia liczby rannych i zabitych z powodu wybuchw min; e) pomocy ofiarom min; f) stosunkw midzy rzdem zainteresowanego Pastwa-Strony a odpowiednimi podmiotami rzdowymi, midzyrzdowymi lub pozarzdowymi, ktre bd uczestniczy w wykonaniu programu. 8. Kade Pastwo-Strona udzielajce i otrzymujce pomoc zgodnie z postanowieniami niniejszego artykuu zobowizuje si do wsppracy w celu zapewnienia penego i szybkiego wykonania uzgodnionych programw pomocy. Artyku 7 rodki przejrzystoci 1. Kade Pastwo-Strona przedstawi Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodw Zjednoczonych moliwie najszybciej, a w kadym razie nie pniej ni 180 dni po wejciu dla tego Pastwa w ycie niniejszej Konwencji, sprawozdanie o: a) krajowych rodkach realizacji Konwencji, o ktrych mowa w Artykule 9; b) cakowitej liczbie wszystkich skadowanych min przeciwpiechotnych, ktrych jest wacicielem lub ktre posiada, albo ktre podlegaj jego jurysdykcji lub kontroli, z podziaem na typy, liczby i, o ile to moliwe, numery partii kadego typu skadowanych min przeciwpiechotnych; c) rozmieszczeniu wszystkich obszarw zaminowanych, w zakresie w jakim to jest moliwe, na terenie ktrych stwierdzono lub podejrzewa si obecno min przeciwpiechotnych, podlegajcych jego jurysdykcji lub kontroli, przedstawiajc moliwie jak najwicej informacji o typach i iloci kadego rodzaju min przeciwpiechotnych w kadym obszarze zaminowanym, a take informacje kiedy zostay tam rozmieszczone; d) typach, ilociach oraz, jeli to moliwe, numerach partii wszystkich min przeciwpiechotnych zachowanych lub przekazanych na potrzeby prac rozwojowych oraz szkolenia w wykrywaniu min, rozminowywaniu lub technik niszczenia min, lub przekazanych w celu zniszczenia a take o instytucjach upowanionych przez PastwoStron do zachowania lub przekazywania min przeciwpiechotnych zgodnie z Artykuem 3; e) statusie programw konwersji lub zamknicia zakadw produkcji min przeciwpiechotnych; f) statusie programw niszczenia min przeciwpiechotnych zgodnie z Artykuami 4 i 5, z podaniem informacji o metodach, ktre bd uyte w procesie niszczenia, o lokalizacji wszystkich miejsc niszczenia oraz o standardach bezpieczestwa i ochrony rodowiska, jakich naley przestrzega; g) typach i iloci wszystkich min przeciwpiechotnych zniszczonych po wejciu w ycie niniejszej Konwencji dla Pastwa-Strony, z podziaem na ilo min przeciwpiechotnych kadego typu, ktre zostay zniszczone, zgodnie z Artykuem 4 i 5, cznie z, o ile to

moliwe, numerami partii min przeciwpiechotnych kadego typu, w przypadku niszczenia zgodnie z Artykuem 4; h) waciwociach technicznych kadego typu wyprodukowanych min przeciwpiechotnych, na ile s znane, a take min, ktrych Pastwo-Strona jest obecnie wacicielem lub posiadaczem, podajc, tam gdzie to moliwe, takie kategorie informacji, ktre mog uatwi identyfikacj min przeciwpiechotnych i oczyszczenie z nich terenu; informacje te bd co najmniej zawiera rozmiar min, rodzaj zapalnika, zawarto materiau wybuchowego, zawarto metalu, kolorowe zdjcia fotograficzne oraz inne informacje, ktre mog uatwi rozminowywanie; oraz i) rodkach podjtych w celu niezwocznego i skutecznego ostrzeenia ludnoci cywilnej w odniesieniu do wszystkich obszarw okrelonych w Artykule 5 ustp 2. 2. Pastwa-Strony uaktualni corocznie, obejmujc ostatni rok kalendarzowy, informacje przedkadane zgodnie z niniejszym artykuem, Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodw Zjednoczonych, nie pniej ni do dnia 30 kwietnia kadego roku. 3. Sekretarz Generalny Organizacji Narodw Zjednoczonych przekae otrzymane sprawozdania Pastwom-Stronom. Artyku 8 Uatwianie i wyjanianie przestrzegania Konwencji 1. Pastwa-Strony zgadzaj si konsultowa si wzajemnie i wsppracowa ze sob w zakresie wdraania postanowie niniejszej Konwencji i pracowa wsplnie w duchu wsppracy w celu uatwienia zastosowania si przez Pastwa-Strony do ich zobowiza nakadanych przez Konwencj. 2. Jeli jedno lub wicej Pastw-Stron pragnie wyjani oraz dy do rozwizania kwestii odnoszcych si do przestrzegania postanowie niniejszej Konwencji przez inne PastwoStron, moe przedoy temu Pastwu-Stronie, za porednictwem Sekretarza Generalnego Organizacji Narodw Zjednoczonych, Wniosek o Wyjanienie tej sprawy. Wniosek bdzie zawiera wszystkie odpowiednie informacje. Kade Pastwo-Strona powstrzyma si od skadania bezpodstawnych Wnioskw o Wyjanienie, w celu unikania naduy. PastwoStrona otrzymujce Wniosek o Wyjanienie przedstawi w terminie 28 dni, za porednictwem Sekretarza Generalnego Organizacji Narodw Zjednoczonych, Pastwu-Stronie skadajcemu wniosek wszystkie informacje, ktre byyby pomocne w wyjanieniu tej sprawy. 3. Jeli skadajce Wniosek o Wyjanienie Pastwo-Strona nie otrzyma odpowiedzi za porednictwem Sekretarza Generalnego Organizacji Narodw Zjednoczonych w powyszym terminie lub uznaje odpowied na ten Wniosek za niezadowalajc, moe ono wnie spraw, za porednictwem Sekretarza Generalnego Organizacji Narodw Zjednoczonych, pod obrady nastpnego Spotkania Pastw-Stron. Sekretarz Generalny Organizacji Narodw Zjednoczonych przekae wszystkim Pastwom-Stronom ten wniosek z zaczonymi wszystkimi odpowiednimi informacjami odnoszcymi si do Wniosku o Wyjanienie. Wszystkie takie informacje zostan przekazane Pastwu-Stronie, do ktrego skierowany by Wniosek o Wyjanienie. Pastwo to bdzie miao prawo odpowiedzi. 4. Do czasu zwoania Spotkania Pastw-Stron, kade z Pastw-Stron, ktrego dotyczy przedmiotowa sprawa, moe wystpi do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodw Zjednoczonych o podjcie dobrych usug w celu uatwienia zoenia wyjanie, o ktre poproszono. 5. Pastwo-Strona, ktre zwraca si z Wnioskiem o Wyjanienie, moe zaproponowa, za porednictwem Sekretarza Generalnego Organizacji Narodw Zjednoczonych, zwoanie

Specjalnego Spotkania Pastw-Stron w celu rozpatrzenia sprawy. Sekretarz Generalny Organizacji Narodw Zjednoczonych przekae te propozycje i wszystkie informacje przedstawione przez zainteresowane Pastwa-Strony wszystkim Pastwom-Stronom, cznie z wnioskiem, aby wskazay, czy popieraj zwoanie Specjalnego Spotkania Pastw-Stron dla rozpatrzenia tej sprawy. Jeli w terminie 14 dni od daty powiadomienia co najmniej 1/3 Pastw-Stron poprze zwoanie takiego Specjalnego Spotkania, Sekretarz Generalny Organizacji Narodw Zjednoczonych zwoa Specjalne Spotkanie Pastw-Stron, w terminie nastpnych 14 dni. Spotkanie uzyska kworum, gdy wemie w nim udzia wikszo PastwStron. 6. Spotkanie Pastw-Stron lub Specjalne Spotkanie Pastw-Stron, w zalenoci od przypadku, okreli przede wszystkim, czy nadal rozpatrywa spraw, biorc pod uwag wszystkie informacje przekazane przez zainteresowane Pastwa-Strony. Spotkanie PastwStron lub Specjalne Spotkanie Pastw-Stron dooy wszelkich stara, aby podj decyzj jednomylnie. Jeli, mimo wszystkich podjtych stara, nie zostanie osignite porozumienie, Spotkanie podejmie t decyzj wikszoci gosw Pastw-Stron obecnych i biorcych udzia w gosowaniu. 7. Wszystkie Pastwa-Strony bd w peni wsppracowa ze Spotkaniem Pastw-Stron lub ze Specjalnym Spotkaniem Pastw-Stron przy badaniu tej sprawy, co obejmuje te misj ustalania faktw, dziaajc zgodnie z ustpem 8. 8. Jeli bd niezbdne dalsze wyjanienia, Spotkanie Pastw-Stron lub Specjalne Spotkanie Pastw-Stron upowani do wysania misji ustalania faktw i okreli jej mandat wikszoci gosw Pastw-Stron obecnych i biorcych udzia w gosowaniu. PastwoStrona, otrzymujce Wniosek o Wyjanienie, moe w dowolnym czasie zaprosi misj ustalania faktw na swoje terytorium. Taka misja nie wymaga upowanienia w drodze decyzji Spotkania Pastw-Stron lub Specjalnego Spotkania Pastw-Stron. Misja zoona maksymalnie z 9 ekspertw wyznaczonych i zaakceptowanych zgodnie z ustpami 9 i 10, moe zbiera dodatkowe informacje na miejscu domniemanego nieprzestrzegania Konwencji, podlegajcemu jurysdykcji lub kontroli Pastwa-Strony, otrzymujcego Wniosek o Wyjanienie oraz w innych miejscach bezporednio zwizanych z t spraw . 9. Sekretarz Generalny Organizacji Narodw Zjednoczonych przygotowuje i uaktualnia list obejmujc przekazane przez Pastwa-Strony nazwiska, obywatelstwa i inne odpowiednie dane wykwalifikowanych ekspertw i podaje j do wiadomoci wszystkim Pastwom-Stronom. Kady ekspert, ujty na tej licie, bdzie uznany za wyznaczonego do wszystkich misji ustalania faktw, chyba e ktre Pastwo-Strona owiadczy na pimie, e nie wyraa na to zgody. W przypadku braku takiej zgody ekspert ten nie bdzie bra udziau w misjach ustalania faktw na terytorium lub w innym miejscu, podlegajcym jurysdykcji lub kontroli sprzeciwiajcego si Pastwa-Strony, jeli ten brak zgody zosta ogoszony przed wyznaczeniem takiego eksperta do udziau w danych misjach. 10. Po otrzymaniu wniosku Spotkania Pastw-Stron lub Specjalnego Spotkania PastwStron Sekretarz Generalny Organizacji Narodw Zjednoczonych wyznaczy, po konsultacjach z Pastwem-Stron, otrzymujcym Wniosek o Wyjanienie, czonkw misji, w tym jej szefa. Do skadu misji nie zostan wyznaczeni obywatele Pastwa-Strony wnioskujcego o przeprowadzenie misji ustalania faktw lub ktrego dotyczy ona bezporednio. Czonkowie misji ustalania faktw bd korzysta z przywilejw i immunitetw okrelonych w Artykule 6 Konwencji o przywilejach i immunitetach Organizacji Narodw Zjednoczonych, przyjtej dnia 13 lutego 1946 roku. 11. Po wczeniejszym zawiadomieniu na nie mniej ni 72 godziny czonkowie misji ustalania faktw przybd niezwocznie na terytorium Pastwa-Strony otrzymujcego Wniosek o Wyjanienie. Pastwo-Strona, otrzymujce wniosek, podejmie niezbdne kroki

administracyjne w celu przyjcia, przetransportowania i zapewnienia zakwaterowania misji, a take bdzie odpowiedzialne za zapewnienie bezpieczestwa misji w maksymalnym zakresie, w jakim to bdzie moliwe, w czasie, kiedy misja bdzie si znajdowa na terytorium podlegajcym jego kontroli. 12. Bez uszczerbku dla suwerennoci Pastwa-Strony otrzymujcego Wniosek o Wyjanienie, misja ustalania faktw moe wwie na terytorium tego Pastwa-Strony niezbdny sprzt, ktry bdzie wykorzystany wycznie w celu zbierania informacji dotyczcych sprawy domniemanego nieprzestrzegania Konwencji. Przed swoim przybyciem misja taka poinformuje Pastwo-Stron otrzymujce Wniosek o Wyjanienie o rodzaju sprztu, ktry zamierza wykorzysta w ramach misji ustalania faktw. 13. Pastwo-Strona otrzymujce Wniosek o Wyjanienie podejmie wszelkie starania, aby zapewni, e misja ustalania faktw bdzie miaa moliwo rozmawiania ze wszystkimi waciwymi osobami, ktre mog dostarczy informacje, odnoszce si do domniemanego nieprzestrzegania Konwencji. 14. Pastwo-Strona, otrzymujce Wniosek o Wyjanienie, umoliwi misji ustalania faktw dostp do wszystkich obszarw i instalacji podlegajcych jego kontroli, gdzie mona oczekiwa zebrania faktw dotyczcych nieprzestrzegania Konwencji. Podlega to bdzie wszelkim uzgodnieniom, ktre Pastwo-Strona, otrzymujce Wniosek o Wyjanienie, uzna za niezbdne dla: a) ochrony wraliwego sprztu, informacji i obszarw; b) ochrony konstytucyjnych zobowiza, jakie Pastwo-Strona, otrzymujce Wniosek o Wyjanienie moe mie w odniesieniu do praw wasnoci, przeszuka i konfiskat lub innych praw konstytucyjnych; lub c) fizycznej ochrony i bezpieczestwa czonkw misji ustalania faktw. Pastwo-Strona, otrzymujce Wniosek o Wyjanienie dokonujc takich uzgodnie, podejmie wszelkie uzasadnione starania, dla wykazania innymi rodkami, e przestrzega niniejszej Konwencji. 15. Misja ustalania faktw moe przebywa na terytorium Pastwa-Strony, ktrego to dotyczy, nie duej ni 14 dni, a w jednym okrelonym miejscu nie duej ni 7 dni, o ile nie uzgodniono inaczej. 16. Wszystkie informacje przekazane poufnie i nie zwizane z przedmiotem misji ustalania faktw bd traktowane jako poufne. 17. Misja ustalania faktw przedstawi, za porednictwem Sekretarza Generalnego Organizacji Narodw Zjednoczonych, sprawozdanie o wynikach swoich ustale na Spotkaniu Pastw-Stron lub na Specjalnym Spotkaniu Pastw-Stron. 18. Spotkanie Pastw-Stron lub Specjalne Spotkanie Pastw-Stron rozpatrzy wszystkie stosowne informacje, w tym sprawozdanie zoone przez misj ustalania faktw i moe dodatkowo przedoy Pastwu-Stronie, ktre otrzymao Wniosek o Wyjanienie, wniosek o zajcie si kwesti nieprzestrzegania Konwencji w wyznaczonym terminie. Pastwo-Strona, otrzymujce Wniosek o Wyjanienie, zoy sprawozdanie na temat wszystkich dziaa podjtych w odpowiedzi na ten wniosek. 19. Spotkanie Pastw-Stron lub Specjalne Spotkanie Pastw-Stron moe zaleci zainteresowanym Pastwom-Stronom dziaania i rodki dalszego jej wyjanienia lub rozwizania badanej sprawy, wczajc w to podjcie waciwych procedur zgodnie z prawem midzynarodowym. W sytuacji, gdyby przedmiotow spraw naleao przypisa okolicznociom niekontrolowanymi przez Pastwo-Stron otrzymujce Wniosek o Wyjanienie, Spotkanie Pastw-Stron lub Specjalne Spotkanie Pastw-Stron moe zaleci waciwe rodki, w tym uycie mechanizmw wsppracy, o ktrych mowa w Artykule 6.
8

20. Spotkanie Pastw-Stron lub Specjalne Spotkanie Pastw-Stron podejm wszelkie starania, aby podj decyzje, o ktrych mowa w ustpie 18 i 19 jednomylnie, a jeli to niemoliwe, wikszoci 2/3 gosw Pastw-Stron obecnych i biorcych udzia w gosowaniu. Artyku 9 Krajowe rodki realizacji Konwencji Kade Pastwo-Strona podejmie wszelkie waciwe rodki prawne, administracyjne i inne, w tym wprowadzenie sankcji karnych, aby zapobiega i powstrzymywa wszelk dziaalno zabronion dla Pastwa-Strony na podstawie niniejszej Konwencji, ktra to dziaalno byaby prowadzona na jego terytorium lub na terytorium podlegajcym jego jurysdykcji lub kontroli. Artyku 10 Rozstrzyganie sporw 1. Pastwa-Strony bd konsultowa si i wsppracowa ze sob dla rozstrzygnicia jakiegokolwiek sporu, ktry moe powsta w zwizku ze stosowaniem lub interpretacj niniejszej Konwencji. Kade Pastwo-Strona moe wnie kady taki spr pod obrady Spotkania Pastw-Stron. 2. Spotkanie Pastw-Stron moe przyczyni si do rozstrzygnicia sporu wszelkimi rodkami, ktre uzna za wskazane, w tym oferujc swoj misj dobrych usug, wzywajc Pastwa bdce stronami sporu do podjcia procedury rozstrzygnicia wedug ich wyboru, oraz zalecajc ograniczenie czasu trwania kadej uzgodnionej procedury. 3. Niniejszy artyku nie narusza postanowie niniejszej Konwencji odnoszcych si do pomocy i wyjaniania przestrzegania jej postanowie. Artyku 11 Spotkania Pastw-Stron 1. Pastwa-Strony bd odbywa regularne spotkania w celu rozpatrzenia wszelkich spraw zwizanych ze stosowaniem lub wykonywaniem niniejszej Konwencji, w tym dotyczcych: a) funkcjonowania i statusu niniejszej Konwencji; b) spraw wynikajcych ze sprawozda przedkadanych na mocy postanowie niniejszej Konwencji; c) midzynarodowej wsppracy i pomocy zgodnie z Artykuem 6; d) rozwoju technik oczyszczania terenu z min przeciwpiechotnych; e) spraw wnoszonych przez Pastwa-Strony zgodnie z Artykuem 8, oraz f) decyzji w sprawie wnioskw przedkadanych przez Pastwa-Strony zgodnie z Artykuem 5. 2. Pierwsze Spotkanie Pastw-Stron zostanie zwoane przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodw Zjednoczonych w cigu roku od wejcia w ycie niniejszej Konwencji. Nastpne spotkania bd zwoywane przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodw Zjednoczonych corocznie, a do zwoania pierwszej Konferencji Przegldowej. 3. Sekretarz Generalny Organizacji Narodw Zjednoczonych zwoa Specjalne Spotkanie Pastw-Stron zgodnie z postanowieniami zawartymi w Artykule 8. 4. Pastwa niebdce stronami niniejszej Konwencji, a take Organizacja Narodw Zjednoczonych, inne waciwe organizacje i instytucje midzynarodowe, organizacje

regionalne, Midzynarodowy Komitet Czerwonego Krzya i waciwe organizacje pozarzdowe, mog by zapraszane do udziau w tych spotkaniach w charakterze obserwatorw zgodnie z przyjtymi Zasadami Proceduralnymi. Artyku 12 Konferencje Przegldowe 1. Konferencja Przegldowa zostanie zwoana przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodw Zjednoczonych po upywie piciu lat od wejcia w ycie niniejszej Konwencji. Nastpne Konferencje Przegldowe zostan zwoane przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodw Zjednoczonych na wniosek jednego lub wicej Pastw-Stron pod warunkiem, e midzy Konferencjami Przegldowymi upynie co najmniej pi lat. Wszystkie Pastwa-Strony niniejszej Konwencji bd zaproszone na kad Konferencj Przegldow. 2. Celem Konferencji Przegldowej bdzie: a) dokonanie przegldu funkcjonowania i statusu niniejszej Konwencji; b) rozpatrzenie potrzeby kolejnych Spotka Pastw-Stron, o ktrych mowa w Artykule 11 ustp 2 i odstpu czasu midzy spotkaniami; c) podjcie decyzji w sprawie wnioskw przedkadanych przez Pastwa-Strony, zgodnie z Artykuem 5; oraz d) przyjcie, w razie potrzeby, wnioskw dotyczcych wykonania niniejszej Konwencji w jej sprawozdaniu kocowym. 3. Pastwa niebdce stronami niniejszej Konwencji a take Organizacja Narodw Zjednoczonych, inne waciwe organizacje i instytucje midzynarodowe, organizacje regionalne, Midzynarodowy Komitet Czerwonego Krzya i waciwe organizacje pozarzdowe, mog by zapraszane do udziau w kadej Konferencji Przegldowej w charakterze obserwatorw zgodnie z przyjtymi Zasadami Proceduralnymi. Artyku 13 Poprawki 1. W kadej chwili po wejciu w ycie niniejszej Konwencji kade Pastwo-Strona moe zoy propozycj zmiany niniejszej Konwencji. Kada propozycja zmiany zostanie przekazana Depozytariuszowi, ktry powiadomi o niej wszystkie Pastwa-Strony oraz zbierze ich opinie o potrzebie zwoania Konferencji Poprawkowej w celu rozpatrzenia danej propozycji. Jeli wikszo Pastw-Stron powiadomi Depozytariusza, nie pniej ni 30 dni po zawiadomieniu, o poparciu dalszego rozpatrywania tej propozycji, Depozytariusz zwoa Konferencj Poprawkow, na ktr bd zaproszone wszystkie Pastwa-Strony. 2. Pastwa niebdce stronami niniejszej Konwencji, a take Organizacja Narodw Zjednoczonych, inne waciwe organizacje i instytucje midzynarodowe, organizacje regionalne, Midzynarodowy Komitet Czerwonego Krzya i waciwe organizacje pozarzdowe, mog zosta zaproszone do udziau w kadej Konferencji Poprawkowej w charakterze obserwatorw zgodnie z ustalonymi Zasadami Proceduralnymi. 3. Konferencja Poprawkowa odbdzie si niezwocznie po Spotkaniu Pastw-Stron lub Konferencji Przegldowej, chyba e wikszo Pastw-Stron poprosi o jej wczeniejsze zwoanie. 4. Kada zmiana do niniejszej Konwencji bdzie przyjmowana wikszoci 2/3 gosw Pastw-Stron obecnych i biorcych udzia w gosowaniu na Konferencji Poprawkowej. Depozytariusz poinformuje Pastwa-Strony o kadej zmianie przyjtej w tym trybie.

10

5. Zmiana do niniejszej Konwencji wejdzie w ycie dla wszystkich Pastw-Stron niniejszej Konwencji, ktre j przyjy, po zoeniu Depozytariuszowi dokumentw o jej przyjciu przez wikszo Pastw-Stron. Po tym czasie zmiana bdzie wchodzi w ycie w stosunku do pozostaych Pastw-Stron w dniu zoenia dokumentw o jej przyjciu. Artyku 14 Koszty 1. Koszty Spotka Pastw-Stron, Specjalnych Spotka Pastw-Stron, Konferencji Przegldowych oraz Konferencji Poprawkowych bd ponoszone Pastwa-Strony oraz Pastwa niebdce stronami niniejszej Konwencji, biorce w nich udzia, zgodnie ze skal skadek Organizacji Narodw Zjednoczonych po jej odpowiednim dostosowaniu. 2. Koszty poniesione przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodw Zjednoczonych zgodnie z Artykuami 7 i 8 oraz koszty misji ustalania faktw bd ponoszone przez Pastwa-Strony zgodnie ze skal skadek Organizacji Narodw Zjednoczonych po jej odpowiednim dostosowaniu. Artyku 15 Podpisanie Niniejsza Konwencja, sporzdzona w Oslo w Norwegii dnia 18 wrzenia 1997 roku, bdzie otwarta do podpisania dla wszystkich Pastw w Ottawie, w Kanadzie, od dnia 3 grudnia 1997 roku do dnia 4 grudnia 1997 roku oraz w siedzibie Organizacji Narodw Zjednoczonych w Nowym Jorku od dnia 5 grudnia 1997 roku do jej wejcia w ycie. Artyku 16 Ratyfikacja, przyjcie, zatwierdzenie lub przystpienie 1. Niniejsza Konwencja podlega ratyfikacji, przyjciu lub zatwierdzeniu przez PastwaSygnatariuszy. 2. Bdzie ona otwarta do przystpienia dla kadego Pastwa, ktre nie podpisao Konwencji. 3. Dokumenty ratyfikacji, przyjcia, zatwierdzenia lub przystpienia bd skadane u Depozytariusza. Artyku 17 Wejcie w ycie 1. Niniejsza Konwencja wejdzie w ycie pierwszego dnia szstego miesica, nastpujcego po miesicu, w ktrym zostanie zoony czterdziesty dokument ratyfikacji, przyjcia, zatwierdzenia lub przystpienia. 2. W stosunku do kadego Pastwa, ktre skada swj dokument ratyfikacji, przyjcia, zatwierdzenia lub przystpienia po dacie zoenia czterdziestego dokumentu ratyfikacji, przyjcia, zatwierdzenia lub przystpienia, niniejsza Konwencja wejdzie w ycie pierwszego dnia szstego miesica nastpujcego po dacie zoenia przez dane Pastwo swojego dokumentu ratyfikacji, przyjcia, zatwierdzenia lub przystpienia.

Artyku 18 Tymczasowe stosowanie

11

Kade Pastwo moe w momencie ratyfikacji, przyjcia, zatwierdzenia lub przystpienia owiadczy, e bdzie stosowao tymczasowo Artyku 1 ustp 1 niniejszej Konwencji do czasu jej wejcia w ycie. Artyku 19 Zastrzeenia Postanowienia niniejszej Konwencji nie bd podlega zastrzeeniom.

Artyku 20 Czas trwania i wypowiedzenia 1. Niniejsza Konwencja bdzie zawarta na czas nieokrelony. 2. Kade Pastwo-Strona ma prawo, korzystajc ze swojej suwerennoci, wypowiedzenia niniejszej Konwencji. O takim wypowiedzeniu zawiadomi ono wszystkie pozostae PastwaStrony, Depozytariusza oraz Rad Bezpieczestwa Organizacji Narodw Zjednoczonych. Dokument wypowiedzenia powinien zawiera pene wyjanienie przyczyn uzasadniajcych wypowiedzenie. 3. Wypowiedzenie takie wejdzie w ycie po upywie szeciu miesicy od otrzymania dokumentu wypowiedzenia przez Depozytariusza. Jeeli jednak po upywie tego szeciomiesicznego okresu Pastwo-Strona wypowiadajce Konwencj jest zaangaowane w konflikt zbrojny, takie wypowiedzenie nie wejdzie w ycie przed zakoczeniem tego konfliktu zbrojnego. 4. Wypowiedzenie Konwencji przez Pastwo-Stron w aden sposb nie bdzie wpywa na obowizek Pastw dalszego wykonywania zobowiza przyjtych zgodnie z wszelkimi waciwymi normami prawa midzynarodowego. Artyku 21 Depozytariusz Sekretarz Generalny Organizacji Narodw Zjednoczonych wyznaczony na Depozytariusza niniejszej Konwencji.

zostaje

niniejszym

Artyku 22 Teksty autentyczne Orygina niniejszej Konwencji, ktrej teksty w jzykach angielskim, arabskim, chiskim, francuskim, rosyjskim i hiszpaskim s jednakowo autentyczne, skada si do depozytu Sekretarza Generalnego Organizacji Narodw Zjednoczonych.

12

PROJEKT

Tekst deklaracji, ktr zamierza zoy strona polska.

Rzeczpospolita Polska Deklaracja: W rozumieniu Rzdu Rzeczypospolitej Polskiej samo uczestniczenie Si Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, lub jej obywateli indywidualnie, w planowaniu lub realizacji operacji, wicze lub innego rodzaju dziaalnoci wojskowej, prowadzonych wsplnie z siami zbrojnymi Pastw nie bdcych stronami [rzeczonej Konwencji], ktre to siy angauj si w dziaania zabronione przez Konwencj, nie jest, samo przez si, pomoc, zachcaniem lub nakanianiem w znaczeniu tych terminw z Artykuu 1, ustp 1, litera (c) przedmiotowej Konwencji. Declaration: "It is the understanding of the Government of the Republic of Poland that the mere participation in the planning or execution of operations, exercises or other military activity by the Polish Armed Forces, or individual Polish nationals, conducted in combination with the armed forces of States not party to the [Convention], which engage in activity prohibited under that Convention, is not, by itself, assistance, encouragement or inducement for the purposes of Article 1, paragraph (c) of the Convention."