Professional Documents
Culture Documents
Ogólne uwagi
twórcą tego nurtu politycznego był Edmund
Burke
konserwatyzm zrodził się jako reakcja na
wydarzenia rewolucji francuskiej z 1789 roku -
Burke w wydanej w 1790 roku pracy poświęconej
krytyce tej rewolucji zawarł podstawy ideologii
konserwatywnej
(Rozważania o rewolucji we Francji-1790)
samo pojęcie "konserwatyzm" zostało
rozpowszechnione w początkach XIX wieku przez
Francuza Francois-Rene Chateaubrianda,
wydającego pismo "Konserwatysta"
Rozumienie pojęcia
Postawa: przywiązanie do
istniejącego stanu rzeczy, niechęć
wobec zmian
Doktryna: konieczność zachowania
istniejącego porządku społecznego z
jego systemem wartości i
instytucjami
Ruch polityczny: ugrupowanie
zrzeszające zwolenników doktryny i
dążące do realizacji celów
Edmund Burke (1729-97)
Główne tezy
Społeczeństwo jest naturalnym,
organicznym wytworem
powolnego rozwoju
historycznego
Społeczeństwo jest złożone
wewnętrznie i zhierarchizowane,
łączą je więzi natury organicznej
-nieufność wobec egalitaryzmu (pogląd
społeczno-polityczny uznający za
podstawę sprawiedliwego ustroju
społecznego zasadę
równouprawnienia obywateli pod
względem ekonomicznym,
społecznym i politycznym) i
uniformizmu (dążenie do
Jednostki w ramach
społeczeństwa są zależne od
siebie- SOLIDARYZM SPOŁECZNY
Społeczeństwo nadrzędne wobec
jednostki- rodzina podstawowym
ogniwem kształtowania
człowieka, przekazywania
tradycji
Wiara w istnienie nadrzędnego,
boskiego porządku społecznego,
połączona z przekonaniem, że
problemy społeczno-polityczne
to przede wszystkim problemy
moralne, czyli że w działaniach
politycznych należy stosować
metody moralne i zmierzać do
Sceptycyzm wobec możliwości poznawczych
rozumu ludzkiego (konserwatyści nie
podzielają optymizmu na temat możliwości
wyeliminowania złych cech właściwych
naturze ludzkiej i odrzucają jednostronne
spojrzenie na jednostkę ludzką jako istotę
racjonalną, podkreślając, że kieruje się ona
również emocjami i instynktami) i
sceptycyzm co do ludzkich możliwości
świadomego kształtowania życia społeczno-
politycznego
niewiara w ideę postępu, przekonanie, że na
świecie zawsze będzie dobro i zło
- krytyka rewolucji i gwałtownych zmian
(rewolucja oznacza zerwanie ciągłości
procesu dziejowego, zaprzepaszczenie
dorobku ojców i dziadów, a żaden naród nie
może istnieć bez przeszłości) oraz
przeciwstawianie im zmian ewolucyjnych
(ewolucyjno-adaptacyjny obraz ludzkości,
gradualizm)
Joseph de Maistre (1753-1821), Louis de Bonald (1754-
1840)
Ultramontanizm
-podporządkowania
władzy państwowej
moralnemu
zwierzchnictwu
papieży
restauracjonizm
21 zasad konserwatywnych
Ludzie mają złożoną i niezmienną naturę, w której zło, a nie rozum
i pokusa przemocy są zawsze obecne, choć ukryte za zasłoną
cywilizacji i kultury.
Między ludźmi istnieje naturalna nierówność. Jedyna możliwa
równość zasadza się‚ na posiadaniu przez nich duszy i na
nienaruszalności ich osobistej godności.
W hierarchii ludzkich celów i wartości wolność stoi zawsze przed
równością.
Istnienie społecznych warstw jest nieuchronne i konieczne stąd
wszystkie próby osiągnięcia równości są nierozumne i daremne.
Potrzebna jest rządząca i zarazem służąca arystokracja (elity)
Zasada większości nie chroni od błędów i prowadzić może do
tyranii.
Pożądane jest rozproszenie i zrównoważenie władzy społecznej,
ekonomicznej, kulturalnej i politycznej.
Człowiek nie otrzymuje swych praw w prezencie, lecz zapracowuje
na nie i nabywa je dzięki swym zasługom.
Obowiązki człowieka: służba, posłuszeństwo, wysiłek,
kultywowanie cnót, samoograniczenie i samodyscyplina są ceną,
jaką płaci on za nabycie swych praw.
Własność prywatna ma zasadnicze znaczenie dla wolności, ładu
społecznego i rozwoju.
Kształcenie i wychowanie to czynniki cywilizujące i
dyscyplinujące.
Pełna tajemnic, wielkości i tragizmu historia jest najlepszą
nauczycielką człowieka w jego dążeniu do mądrości i cnoty.
Istnieją niezmienne zasady uniwersalnej sprawiedliwości.
Wspólnota - wspaniały i ustanowiony przez Opatrzność
związek ziemi, praw, obyczajów, instytucji, tradycji, ideałów,
rzeczy i ludzi umarłych, żywych i nienarodzonych jest
czymś ważniejszym, niż kaprysy i roszczenia jednostki.
Dlatego poszukując rozwiązania ciągle obecnej kwestii - jak
pogodzić autorytet i wolność, należy odrzucić rozpasany
indywidualizm i kolektywizm.
Szacunek dla innych, spokój ducha, delikatność, prostota,
patriotyzm, dobre wypełnianie swoich obowiązków,
samodyscyplina to cechy dobrego człowieka.
Stabilność, jedność, sprawiedliwość, ciągłość,
bezpieczeństwo, ład, ograniczony zasięg zmian, to cechy
dobrego społeczeństwa.
Powaga, autorytet, legitymizm, sprawiedliwość,
konstytucjonalność, rozpoznanie i uznanie własnych
ograniczeń, to cechy dobrego rządu.
Konserwatyzm jako temperament, charakter, wiara,
stosunek do świata, filozofia i tradycja jest absolutnie
niezbędny dla istnienia cywilizacji.